متن کامل نطق سالیانه باراک اوباما در کنگره امریکا

[00Amin 2,396]

[color=#0000ff]اوباما در سخنرانی سالیانه خود در کنگره امریکا اعلام کرد که عقیده دارد اکنون زمان حل و فصل دیپلماتیک مسئله هسته ای ایران است.[/color]


آقای رئیس، آقای معاون رئیس جمهور، اعضای کنگره و مردم آمریکا

51 سال پیش، جان اف کندی رئیس جمهور آمریکا در همین مجلس گفت قانون اساسی آمریکا، ما را نه رقبای قدرت بلکه شرکای پیشرفت قرار داده است؛ وی گفت وظیفه من است که با سخنرانی سالیانه خود نشان دهم که این وظیفه همه است. امشب در سایه تلاش و خواست مردم آمریکا، پیشرفت های زیادی تحقق یافت که می خواهم به شما گزارش کنم.

بعد از یک دهه جنگ، مردان و زنان شجاع ما به کشور باز می گردند. بعد از سالها رکود آزار دهنده، صنایع ما بیش از 6 میلیون فرصت شغلی تازه ایجاد کردند. ما بیش از هر زمان در 5 سال گذشته، خودروهای آمریکایی فروخته ایم و کمترین وابستگی به نفت خارجی را در 20 سال اخیر داریم. بازار مسکن ما در حال بهبود است، بازار بورس در حال بازیافتن خود است و مصرف کنندگان، بیماران و افراد خانه دار از سیاست های محافظتی بیشتری در مقایسه با گذشته برخوردار هستند. از این رو، در کنار هم ما بحران ها را از سر راه خود برداشته ایم. می توانیم با اطمینان بگوییم که کشور ما امروز قوی تر شده است. با این حال، ما در حالی اینجا جمع شده ایم که می دانیم میلیون ها آمریکایی به رغم تلاش ها و تحصیلات زیاد، هنوز موقعیت مناسب خود را نیافته اند. اقتصاد ما در حال ایجاد شغل است ولی هنوز کسانی هستند که نتوانسته اند کار تمام وقت بیابند. سود شرکت های خصوصی به بیشترین میزان خود رسیده است ولی در دهه گذشته، به ندرت شاهد افزایش دستمزدها بودیم. این وظیفه نسل ماست که بار دیگر موتور واقعی اقتصاد آمریکا را به راه اندازد، طبقه متوسطی قوی و پویا. این وظیفه ناتمام ماست که اصلی ترین چیزی که این کشور را درست کرده است، احیا کنیم. این باور که اگر شما فرصت و مسئولیت پذیری لازم را داشته باشید، می توانید پیش بروید و هیچ اهمیتی ندارد که شما از کجا آمده اید، چه شکلی هستید یا چه کسی را دوست دارید. این وظیفه ناتمام است که اطمینان حاصل کنیم این دولت، به نمایندگی از اکثریت و نه اقلیت، به وظایف خود عمل می کند. دولتی که به فعالیت های آزاد احترام بگذارد، فرصت های مناسب را در اختیار افراد قرار دهد و دریچه های فرصت را در اختیار هر کودکی در سراسر این کشور قرار دهد.

مردم آمریکا از دولت انتظار ندارند که همه مشکلات را حل کند. آنان از ما انتظار ندارند که در این مجلس، درباره همه چیز توافق داشته باشیم ولی انتظار دارند که منافع کشور را بر منافع حزبی مقدم بدانیم. آنان از ما انتظار دارند در جایی که امکان دارد، به مصالحه ای معقول دست بزنیم و آمریکا در زمانی پیش می رود که ما دست به چنین کارهایی بزنیم و مسئولیت پیشرفت این اتحاد، بر عهده همه ماست. [b][color=#800080]کار ما باید با برخی تصمیم های بنیادین درباره بودجه شروع شود[/color].[/b] تصمیم هایی که بر قدرت اقتصادی ما تاثیر چشمگیری دارد. در چند سال گذشته، هر دو حزب برای کاستن از کسری بودجه 5/2 تریلیون دلاری با همدیگر همکاری کرده اند. این همکاری نه فقط در کاهش کسر بودجه، بلکه در افزایش مالیات یک درصد ثروتمندان آمریکایی نیز صورت گرفته است. در نتیجه، ما بیش از نیمی از راه را برای رسیدن به کاهش 4 تریلیون دلاری کاهش بودجه که اقتصاددانان برای ثبات بخشیدن به اقتصاد ما ضروری می دانند، طی کرده ایم. با این حال، باید این کار تمام شود ولی سوال اینجاست که این کار باید به چه شکل صورت گیرد؟ در 2011، کنگره قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن اگر هر دو حزب نتوانند برای کاستن از کسری بودجه به توافق برسند، حدود یک تریلیون دلار از کاهش بودجه به صورت خودکار در سال جاری اجرایی می شود. این کاهش ناگهانی، شدید و سرخود بودجه آمادگی نظامی ما را به خطر می اندازد، بر اولویت هایی مانند آموزش و پرورش، تحقیقات پزشکی و حوزه انرژی تاثیری ویرانگر دارد و قطعا باعث کاهش رشد اقتصادی کشور و از دست رفتن صدها هزار فرصت شغلی می شود. از این روست که دمکرات ها، جمهوری خواهان، صاحبان صنایع و اقتصاددانان اعلام کرده اند که این اقدام (شروع خود به خود کاهش هزینه های دولتی) که در واشنگتن از آن به عنوان «سیکوئستر» یاد می شود، بسیار نامناسب است. برخی در کنگره پیشنهاد داده اند که با کاهش هر چه بیشتر در بخش آموزش و کارورزی یا خدمات اجتماعی و بهداشتی درمانی، فقط از کاهش هزینه های دفاعی جلوگیری شود. این فکر حتی نامناسب تر خواهد بود. اگر چه بزرگترین عامل کسری بودجه ما افزایش هزینه های بهداشتی و پیر شدن جمعیت است. و کسانی که به فکر خدمات بهداشتی و درمانی هستند، باید از اصلاحات در این حوزه استقبال کنند در غیر این صورت، برنامه های ما برای بازنشستگان، سرمایه گذاری هایی را که برای کودکانمان نیاز داریم از میان می برد و بازنشستگی ایمن برای نسل های آینده را به خطر می اندازد. ما نمی توانیم بار همه این کاهش هزینه ها را روی دوش بخش کاری بنیدازیم و از قدرتمندان و ثروتمندان انتظاری نداشته باشیم. ما نمی توانیم بار هزینه های بهداشتی یا دانشگاهی را بر دوش خانواده هایی که هم اکنون نیز مشکل دارند قرار دهیم یا مناطق مختلف را به اخراج معلمان، پلیس ها و آتش نشان های بیشتر واداریم. بیشتر آمریکایی ها، دمکرات ها، جمهوری خواهان و مستقل ها درک می کنند که ما نمی توانیم از رفاه مردم بکاهیم و این را به خوبی می دانند که راه رسیدن به رشد اقتصادی مستلزم رویکردی متوازن برای کاستن از هزینه های اقتصادی است.

ما از هزینه های خود می کاهیم و در این میان، هر کس باید سهم عادلانه خود را بپردازد و این رویکردی است که من امشب عرضه می کنم. در حوزه بهداشت و درمان، من آماده ام اصلاحاتی را که باعث صرفه جویی در هزینه های این بخش می شود بر اساس پیشنهادهای کمیته سیمسون انجام دهم. در حال حاضر، قوانین کاهش هزینه ها، از میزان هزینه ها در حوزه بهداشت و درمان کاسته است و پیشنهادها برای اصلاحات، فراتر نیز می روند. ما یارانه های مالیات دهندگان را برای شرکت های داروهای تجویزی کم می کنیم. ما هزینه های خود را با تغییر در شیوه پرداخت های دولتی برای هزینه های درمانی کاهش می دهیم زیرا قضاوت ما درباره خدمات بهداشتی نه بر اساس آزمایش های صورت گرفته یا روزهای بستری شده در بیمارستان بلکه بر اساس خدماتی صورت می گیرد که به بیماران ارائه می شود. من نیز از اصلاحات بیشتر از هر دو حزب حمایت می کنم ولی این قول تا زمانی است که بازنشستگی ایمن را به خطر نیندازد. دولت های ما نباید قول هایی بدهند که نتوانند اجرایش کنند ولی باید روی قول هایی که داده ایم، بایستیم. برای رسیدن به کاهش تعیین شده در کسری بودجه، باید آنچه را که رهبران هر دو حزب تا کنون پیشنهاد کرده اند، عملی کنیم و از تخفیف های مالیاتی که ثروتمندان از آن بهره می گیرند رها شویم. به هر حال، چرا باید انتخاب کنیم که هزینه های خود را در حوزه های بهداشت و آموزش و پرورش کم کنیم تا فقط توانسته باشیم از برخی منافع خاص در تخفیف های مالیاتی حمایت کنیم. این چگونه می تواند منصفانه باشد. کاهش کسری بودجه چه فوریت عمده ای است که کاهش هزینه ها در بهداشت و آموزش را توجیه می کند ولی درباره تخفیف های مالیاتی اینگونه نیست. این کار به چه شکل می خواهد باعث رشد اقتصادی شود؟ اکنون بهترین فرصت برای ما اصلاحات دو حزبی و جامع برای کاستن از میزان کسری بودجه است. ما می توانیم این کار را انجام دهیم.

[color=#800080]مردم آمریکا شایسته قوانین مالیاتی هستند که به صنایع کوچکتر اجازه می دهد زمان کمتری برای پر کردن فرم های پیچیده مالیاتی صرف کنند و زمان بیشتری را صرف استخدام کنند نه قوانین مالیاتی که ثروتمندان کمترین کار را بکنند و کمتر از یک منشی مالیات بدهند. [/color]قوانینی که انگیزه را برای خارج کردن فرصت های شغلی به خارج از کشور از میان ببرد و تخفیف مالیات را برای صنایعی که در داخل این کشور شغل آفرینی می کنند ایجاد کند. این کاری است که می توانیم در کنار همدیگر انجام دهیم. من می دانم که اصلاحات مالیاتی و استخدامی کار راحتی نیست. کارهای سیاسی برای هر دو طرف دشوار خواهد بود و همه آن چیزی را که می خواهیم به دست نخواهیم آورد ولی راه های جای گزین باعث می شود فرصت های شغلی را از دست بدهیم و باعث دشواری کار برای هزاران آمریکایی سخت کوش خواهد شد. بیایید منافع حزبی را کنار بگذاریم و راهی را پیش بگیریم که در آن کاهش های بی مورد کنار گذاشته شود و صرفه جویی های هوشمندانه انجام گیرد و سرمایه گذاری عاقلانه ای برای آیندگان صورت پذیرد. بزرگترین کشور دنیا نمی تواند کارهای خود را با پشت سر گذاشتن بحرانی بعد از بحران دیگر پیش برد. بیاید همین جا و هم اکنون توافق کنیم که دولت را برای این مردم فعال نگاه داریم و بدهی های خود را به موقع پرداخت کنیم زیرا این اعتبار کشور ماست. مردم آمریکا مدت زمان زیادی است که برای عبور از یک بحران تلاش زیادی می کنند و می بینند که مقامات منتخب آنان بحرانی دیگر را ایجاد می کنند. بسیاری از ما توافق داریم که طرح برای کاستن از کسری بودجه، باید بخشی از برنامه ما باشد. ولی روشن بگویم، کاهش کسری بودجه به تنهایی، یک طرح اقتصادی به شمار نمی آید. رسیدن به اقتصادی رو به رشد که برای طبقه متوسط کار آفرینی می کند باید ستاره رهنمای ما در این مسیر باشد.[color=#800080] به عنوان یک ملت هر روز باید از خود سه سوال را بپرسیم؛ چگونه می توانیم فرصت های شغلی بیشتری را به سوی کشور خود جذب کنیم؟ چطور می توانیم مردم خود را به مهارت های لازم برای گرفتن این مشاغل مجهز کنیم و چه کارها و تلاش هایی لازم است که به این هدف ها برسیم؟[/color] 5/1 سال پیش، من قانون کار آمریکا را ارائه کردم که اقتصاددانان مستقل گفتند که می توانیم یک میلیون فرصت شغلی ایجاد کنیم. کنگره قبلی برخی از این موارد را تصویب کرد، من از این کنگره خواستم که همه آن را تصویب کنند ولی من امشب پیشنهاد دیگری نیز دارم. طرحی که هر دو حزب 18 ماه پیش بر سر آن توافق کرد. تکرار می کنم، نباید هیچ طرحی، هیچ هزینه ای بیشتری بر دوش دولت بگذارد. چیزی که ما می خواهیم دولت بزرگتر نیست بلکه دولتی هوشمند است که بر اساس بنیان های اساسی رشد اقتصادی سرمایه گذاری می کند. این چیزی است که باید به آن نگاه کنیم. [b][color=#800080]اولویت نخست ما تبدیل آمریکا به محل جذب صنایع و مشاغل تازه است. [/color][/b]بعد از یک دهه از دست دادن فرصت های شغلی، در 3 سال گذشته، صنایع ما بیش از 500 هزار شغل ایجاد کردند. کاتر پیلار، فرصت های شغلی خود را از ژاپن بازگرداند، فورد این فرصت ها را از مکزیک بازگرداند و از امسال، اپل بار دیگر مکس را در آمریکا تولید می کند. کارهایی هستند که می توانیم هم اکنون برای تسریع بخشیدن به این مساله انجام دهیم. اگر ما می خواهیم بهترین محصولات را تولید کنیم باید بهترین ایده ها را داشته باشیم. هر دلاری که ما برای ترسیم ژنوم انسانی صرف کرده ایم، 140 دلار برای اقتصاد ما بازگشت داشت. امروز دانشمندان ما در حال ترسیم نقشه مغز انسان هستند تا سوال های باقیمانده را پاسخ دهند و داروهایی تولید کنند و بافت های آسیب دیده را بازسازی کنند. صنایع ما باتری هایی درست می کنند که 10 برابر قدرت دارند. اکنون زمان آن رسیده است که روی صنایع اینچنینی و میزانی از تحقیق و توسعه سرمایه گذاری کنیم که از زمان رقابت های فضایی دیده نشده است. ما به این سرمایه گذاری ها نیاز داریم. بعد از سالها حرف زدن، سرانجام توانستیم آینده کشور خود را به دست گیریم.

[b][color=#800080]ما بیش از هر زمان دیگر در 15 سال گذشته، در داخل آمریکا نفت تولید می کنیم.[/color][/b] ما میزان فاصله نیاز خودروهای خود برای سوخت گیری را دو برابر و روی انرژی هایی مانند باد و خورشید، سرمایه گذاری کرده ایم. ما بیش از هر زمان دیگر، گاز طبیعی تولید می کنیم و هزینه انرژی همه به خاطر این مساله کاهش یافته است. در 4 سال گذشته، تلاش ها برای کاستن از آلایندگی کربنی که سیاره ما را تهدید می کند شکست خورده است ولی برای آینده فرزندان و آینده خود، باید با تغییرات آب و هوایی مبارزه کنیم. گرماهای شدید، خشکسالی، آتش سوزی ها، سیل ها اکنون بیش از هر زمان دیگر شدیدتر و متواتر تر می شوند. می توانیم همچنان شاهد آتش سوزی ها، خشکسالی ها یا طوفان های شدیدی مانند سندی باشیم یا به قضاوت علم گردن بگذاریم و پیش از اینکه خیلی دیر شده باشد، اقدام کنیم. خبر خوب نیز این است که ما می توانیم این کار را با ادامه رشد اقتصادی دنبال کنیم[color=#800080]. من از این کنگره خواسته ام که طرحی دو حزبی و بر اساس بازار برای مقابله با تغییرات آب و هوایی را دنبال کنند و جن مک کین و جو لیبرمن از چند سال گذشته روی این مساله کار کرده اند. با این حال، اگر کنگره برای حفاظت از نسل های آینده وارد عمل نشود، من این کار را خواهم کرد. من با اختیارات ریاست جمهوری از کابینه خود خواهم خواست که گام هایی را که برای حال و آینده می توانیم برای کاستن از آلودگی، آماده کردن جامعه خود برای پیامدهای تغییرات آب و هوایی و انتقال به سوی منابع پایدارتر انرژی برداریم، صورت دهد.[/color] 4 سال پیش، برخی کشورها بر بازار انرژی های پاک سلطه داشتند و فرصت های شغلی نیز به همراه آن تامین می شد ولی ما تغییر در این روند را شروع کرده ایم. سال گذشته انرژی باد، نیمی از توان لازم را در آمریکا ایجاد کرده است. از این رو باید بیشتر گام برداشت. هر سال، انرژی خورشیدی ارزان تر می شود و تا زمانی که کشورهایی مانند چین، در راه انرژی های پاک گام بر می دارند، ما نیز باید این کار را انجام دهیم. در حال حاضر، گسترش استفاده از گاز طبیعی باعث ایجاد انرژی های پاک و استقلال انرژی بیشتر شده است. ما باید این کار را ترویج دهیم. من همچنین از این کنگره می خواهم تحقیق و فناوری لازم را برای کمک به استفاده پاک تر از گاز طبیعی تشویق کند. باید خانواده های خود را از هزینه های سنگین سوخت که از مدت ها پیش دامنگیرشان شده است، رها کنیم. از دیگر سو، باید خود را از انرژی های اتلاف شده در خانه ها و صنایع در 20 سال آینده رها کنیم و ما با بخش مسکن برای ساخت خانه هایی که از نظر مصرف انرژی مقرون به صرفه هستند، همکاری می کنیم.

بخش انرژی در آمریکا فقط یک بخش است ولی زیر ساخت های قدیمی ما به شدت نیازمند بازسازی هستند. ما نیازمند ریل ها و اینترنت سریع و مدارس با فناوری بالا هستیم. من امشب برنامه اولویت دادن به تعمیر را پیشنهاد می کنم تا با آن، استخدام در بخش هایی که نیازی فوری به تعمیرات دارند، صورت گیرد؛ مانند 30 هزار پلی که در سراسر کشور از نظر ساختاری نامناسب هستند. و نیز باید این اطمینان حاصل شود که مالیات دهندگان همه این هزینه ها را به دوش نمی کشند. پیشنهاد من شراکت در بازسازی آمریکاست که شرکت های خصوصی را جذب می کند تا به روز سازی که بیشتر صنایع ما نیازمند آن هستند، صورت گیرد. بندرهای تازه برای انتقال کالاها، خطوط لوله جدید که در برابر طوفان دوام آورد و مدارس نو که مناسب فرزندانمان باشد. باید اثبات کنیم که برای تجارت کردن، هیچ جایی بهتر از آمریکا نیست و باید هم اکنون این کار را شروع کنیم. می توانیم این کار را انجام دهیم. بخشی از تلاش های ما برای بازسازی نیز باید روی بخش مسکن متمرکز شود؛ خبر خوب اینکه بخش مسکن ما در حال بهبود یافتن از فروپاشی سال 2007 است. بهای خانه در سریعترین شکل ممکن در 6 سال گذشته افزایش می یابد و خرید خانه حدود 50 درصد بیشتر شده است. ساخت و ساز خانه نیز بار دیگر گسترش یافته است. ولی حتی با وجود اینکه بهره وام در کمترین میزان خود در 50 سال اخیر قرار دارد، هنوز خیلی از خانواده ها هستند که برای خرید خانه در خواست اعتبار کرده اند و این خواست رد شده است. خانواده های زیادی هستند که هرگز بازپرداخت وام های خود را عقب نینداخته اند ولی برای دریافت اعتبار بعدی، با جواب منفی روبرو شده اند. این باعث می شود اقتصاد ما عقب بماند و ما باید فکری برای آن بکنیم. در حال حاضر در این کنگره طرحی هست که بر اساس آن هر صاحب خانه مسئول، این فرصت را دارد که سالیانه با نرخ بهره فعلی، اعتباری دوباره دریافت کند. دمکرات ها و جمهوری خواهان پیشتر از این کار حمایت کرده بودند و از این رو، انتظار برای چیست؟ رای گیری کنید و این طرح را برای من بفرستید. چرا باید این مساله را حزبی کنیم. باید برای اعتبار دهی دوباره به مردم، کمک کنیم. اکنون قوانین دست و پا گیر، بسیاری از خانواده های جوان و مسئول را از خرید خانه اولشان بازداشته است. این ما را عقب نگه می دارد، باید رفع شود و به رشد اقتصاد کمک کنیم.

همه این ابتکارها باعث می شوند شغل آفرینی گسترش یابد و فرصت های شغلی تازه ایجاد شود ولی هیچکدام از این کارها نمی توانند موثر واقع شوند مگر اینکه شهروندان ما مهارت های لازم برای به دست آوردن این فرصت ها را داشته باشند و این کار باید در اولین مراحل ممکن زندگی شروع شود و برای همین نیز من پیشنهاد می کنم که برنامه آموزش پیش دبستانی پیشرفته برای همه کودکان در آمریکا شروع شود و برای این کار، باید گروه های فقیر مورد توجه ویژه قرار گیرند. هر دلاری که ما در سنین اولین آموزش برای کودکان هزینه می کنیم، صرفه جویی 7 دلاری بعدی را با افزایش میزان تحصیلات، کاهش بارداری های دوران نوجوانی و حتی کاهش جرائم خشن آنان در پی دارد. مطالعات نشان می دهد در ایالت هایی مانند جرجیا یا اوکلاهاما که به آموزش کودکان اولویت داده شده است، کودکان مهارت های خواندن، ریاضی، تحصیلات دبیرستانی، شغل بهتر و خانواده ای باثبات تر دارند. ما می دانیم که این کار جواب می دهد و باید آن را انجام دهیم و اطمینان حاصل کنیم که هیچ کودکی از این فرصت محروم نمی شود. همچنین این را نیز باید مطمئن شویم که دیپلم دبیرستان، فرزندان ما را در مسیری مناسب برای یافتن شغلی خوب رهنمون می کند. در کشورهایی مانند آلمان، در حال حاضر تمرکز روی آموزش دانش آموزان دبیرستانی همتراز با یکی از دانشگاه های ماست و از این رو، آلمانی ها وقتی از دبیرستان فارغ التحصیل می شوند برای کار آماده هستند. آنان برای کار ورزیدگی لازم را به دست آورده اند. 4 سال پیش، ما برنامه رقابت برای برترین برنامه های آموزشی در مدارس ایالت های خود را شروع کردیم که فقط یک درصد از هزینه های آموزشی بود. من امروز چالشی تازه را معرفی می کنم و آن طراحی دوباره مدارس آمریکا به شکلی است که پاسخگوی اقتصاد با فناوری بالا باشد. همچنین کلاس هایی باید طراحی شود که با علوم و فناوری، مهندسی و ریاضی همخوانی داشته باشد. مهارت های که امروز در مدارس آموزش داده می شوند، در آینده برای فرصت های شغلی به کار گرفته می شوند. حتی در مدارس بهتر، بسیاری از جوانان به تحصیلات بالاتر نیز نیاز دارند. یک حقیقت ساده در این میان است، هر چه تحصیلات شما بالاتر باشد، احتمال اینکه فرصت بهتری به دست آورید بیشتر است و از طبقه متوسط فاصله بگیرید. با این حال، امروز هزینه های سرسام آور بسیاری از جوانان را از تحصیلات بالاتر محروم کرده یا بدهی های زیادی به دوش آنان گذاشته است. با اعتبار های مالیاتی، وام ها یا اعطای اعتبار می توانیم دانشگاه ها را برای میلیون ها دانشجو و خانواده های آنان در چند سال آینده قابل دسترس تر کنیم. با این حال، مالیات پردازان نمی توانند یارانه های رو به افزایش تحصیلات بالاتر را به گردن بگیرند. دانشگاه ها نیز باید نقش خود را در کاستن از هزینه ها انجام دهند و این وظیفه ماست که اطمینان حاصل کنیم این کار صورت می گیرد. از این رو امروز از کنگره می خواهم که قانون مربوط به تحصیلات بالاتر را تغییر دهد تا با توجه به قابلیت دسترسی برای مردم و میزان ارزش، میزان کمک های هر دانشگاه برای دولت نیز مشخص شود. شهروندان ما باید آموزش و ورزیدگی لازم را برای کارهایی که کشور نیاز دارد، به دست آورند. ما همچنین اطمینان حاصل کنیم که آمریکا کشوری است که در آن هر کسی که مایل است سخت کار کند، فرصت پیشرفت را داشته باشد. اقتصاد ما زمانی قوی تر می شود که بتوانیم خلاقیت ها و نبوغ مهاجران را نیز بگیریم و بکار بندیم. اکنون نیز رهبران گروه های کاری، حقوقی و قانونی و دینی توافق دارند که زمان آن رسیده است که اصلاحات جامع مهاجرت به تصویب برسد. این اصلاحات به معنی داشتن مرزهای قوی تر و محکم تر نیز هست و دولت من نیز کارهایی در این خصوص انجام داده است. اکنون مرزهای جنوبی ما، قوی تر از هر زمان دیگر در تاریخ است و میزان ورود غیر قانونی از مرزهای جنوبی به کمترین میزان در 40 سال اخیر رسیده است. این اصلاحات به معنی قرار دادن مسیری مسئولانه برای به دست آوردن حق شهروندی از جمله بررسی سابقه افراد است تا افرادی که می خواهند به صورت قانونی وارد این کشور شوند، موفق به این کار شوند. این اصلاحات همچنین در برگیرنده اصلاح در بخش حقوقی مهاجرت نیز هست تا روند مهاجرت کوتاه تر و کار آفرینان هر چه بیشتری به این کشور جذب شوند که به کار آفرینی و رشد اقتصاد ما کمک می کنند. به دیگر سخن، ما می دانیم که چه باید بکنیم و هم اکنون، یک گروه دو حزبی در تلاشی سخت برای تهیه طرحی در این خصوص هستند و من از تلاش های آنان تقدیر می کنم و به محض ارسال طرح جامع اصلاح مهاجرت، بلافاصله آن را امضا و قانونی می کنم.

ما نمی توانیم روی این مساله متوقف بمانیم؛ می دانیم که اقتصاد ما زمانی قوی تر است که مادران، همسران و دختران ما رها از هر تبعیضی و بیم خشونت های خانگی کار کنند. امروز سنا قانون مقابله با خشونت علیه زنان را تصویب کرد و من از مجلس نمایندگان نیز می خواهم که همین کار را انجام دهد[color=#800080]. می دانیم که اقتصاد ما زمانی قوی تر می شود که کار صادقانه با دستمزدی صادقانه پاداش داده شود. امروز می دانیم که یک کارگر تمام وقت 14000 دلار در سال حقوق می گیرد، حتی با تخفیف های مالیاتی که قرار داده شده است، خانواده ای با دو کودک با حداقل دستمزد، هنوز در زیر خط فقر قرار دارند. نباید اینگونه باشد و برای همین زمانی که کنگره تصمیم گرفت حداقل دستمزد را افزایش دهد، برخی ایالت های تصمیم گرفتند این میزان را بیشتر هم بکنند. امشب، بیایید اعلام کنیم که در ثروتمندترین کشور دنیا، هیچ کسی که به صورت تمام وقت کار می کند، نباید در فقر به سر برد و حداقل دستمزد برای هر ساعت را به 9 دلار در ساعت برسانیم. ما باید این کار را انجام دهیم.[/color] این گام ساده، درآمد میلیون ها خانواده آمریکایی را افزایش می دهد و باعث رونق اقتصادی می شود. در واقع، کارگران نباید هر سال در انتظار باشند که حداقل دستمزد برای آنان افزایش یابد؛ این باوری است که من و آقای رامنی سال گذشته روی آن توافق کردیم. باید حداقل دستمزد را به هزینه های زندگی گره بزنیم و حقوقی دریافت شود که بتوان با آن زندگی کرد. امروز این را نیز باید قبول کنیم که اجتماعاتی در آمریکا هستند که میزان سخت کوشی در آن اصلا مهم نیست زیرا راه برای پیشرفت بسته است. آمریکا جایی نیست که کسی فکر کند سرنوشتش همین است. خانواده های قوی تر، جوامع قوی تر و آمریکا قوی تر، ما به دنبال این شکل از رفاه هستیم که همه در آن شریک هستند و همین، منشا قدرت ما در سراسر دنیاست.

امروز ما به کسانی که هر روز برای محافظت از ما فداکاری می کنند، احترام می گذاریم. ما در سایه آنان است که می توانیم با اطمینان بگوییم آمریکا ماموریت خود در افغانستان را به پایان می رساند و به هدف های خود برای از بین بردن القاعده خواهد رسید. در حال حاضر، ما 33 هزار نفر از سربازان شجاع خود را بازگردانده ایم و از بهار امسال، ما نقش حمایتی را خواهیم داشت و نیروهای امنیتی افغان رهبری را به عهده خواهند داشت.[color=#800080] امشب می توانم اعلام کنم که از سال بعد، 34 هزار نیروی آمریکایی دیگر از افغانستان باز می گردند و این کاهش تا پایان سال آینده ادمه می یابد و جنگ ما در این کشور به پایان خواهد رسید. بعد از 2014، تعهد آمریکا در برابر افغانستان متحد و مستقل ادامه خواهد داشت ولی ماهیت این تعهد تغییر می یابد. ما با دولت افغانستان بر اساس دو ماموریت گفتگو و توافق کرده ایم؛ آموزش و تجهیز نیروهای افغان به شکلی که این کشور بار دیگر در هرج و مرج فرو نیفتد و ماموریت ضد تروریسم تا بازماندگان القاعده و متحدان آنان تعقیب شوند.[/color] امروز سازمانی که در 11 سپتامبر به ما حمله کرد، سایه خودش است. درست است که گروه های متفاوتی از القاعده و همدستانش در شبه جزیره عربستان تا آفریقا ظهور کرده اند و تهدیدهایی نیز با خود به همراه دارند ولی برای مقابله با تهدید این گروه ها، دیگر نیازی نیست که دهها هزار نفر از فرزندان خودمان را به خارج از آمریکا بفرستیم و کشوری را اشغال کنیم. در ازای آن می توانیم به کشوری مانند یمن، سومالی و لیبی کمک کنیم تا خود امنیتشان را به عهده بگیرند. می توانیم به متحدانمان برای ادامه مبارزه کنیم همانطور که در مالی این کار را کردیم. با این حال، ما همچنان اقدام مستقیم علیه گروه های تروریستی را که بیشترین تهدید را علیه کشور ما دارند، صورت می دهیم. در کنار این، ما باید ارزش های خود را نیز در جنگ نگاه داریم و برای همین است که دولت من به شکلی خستگی ناپذیر به دنبال چارچوبی سیاسی و حقوقی برای هدایت تلاش های ضد تروریسم است. در عین حال، ما کنگره را نیز به صورت کامل در جریان تلاش های خود قرار داده ایم. این را نیز قبول داریم که در مردمسالاری ما، نباید کسی فکر کند که حرف و کاری که می زند و می کند درست است. از این رو در ماه های آتی نیز به تعامل خود با کنگره ادامه می دهیم تا اطمینان حاصل کنیم نه فقط فرایند تعقیب، بازداشت و پیگرد تروریست ها با قوانین و بررسی های قضایی کشورمان ادامه می یابد، اقدمات ما با شفافیت بیشتر برای مردم آمریکا و دنیا صورت می گیرد.

چالش های ما با القاعده تمام نمی شود. آمریکا به تلاش های خود برای جلوگیری از گسترش خطرناک ترین سلاح دنیا ادامه می دهد. رژیم کره شمالی باید بداند که تنها در سایه پای بند بودن به اصول و الزامات بین المللی خود به امنیت و رفاه می رسد. اقدامات تحریک آمیزی که دیشب نیز شاهدش بودیم، تنها بر انزوای این کشور می افزاید. در کنار ایستادن در کنار متحدانمان و تقویت سامانه موشکی، دنیا را به سوی اقدامی قاطع در برابر این تهدیدها هدایت می کنیم.

[color=#800080]همین طور، رهبران ایران نیز باید درک کنند که اکنون زمان حل و فصل دیپلماتیک مساله است زیرا ائتلاف بر خواست های خود بر لزوم انجام الزامات این کشور، متحد است و ما هر کاری که لازم باشد برای جلوگیری از دسترسی آنان به سلاح اتمی انجام می دهیم.[/color]

در عین حال، ما با روسیه نیز تعامل خواهیم کرد تا از زرادخانه های اتمی خود بکاهیم و به تلاش های جهانی برای تامین امنیت مواد هسته ای و جلوگیری از افتادن آنان به دست افراد نامناسب، ادامه می دهیم زیرا میزان نفوذ ما بر دیگران بر میزان اراده ما برای انجام الزامات خود بستگی دارد.[color=#800080] آمریکا اکنون به سرعت از حملات سایبری احساس تهدید می کند.[/color] می دانیم که هکر ها هویت افراد را می دزدند و وارد حریم خصوصی آنان می شوند. می دانیم که شرکت های خارجی از شرکت های خصوصی ما دزدی می کنند. اکنون دشمنان ما در تلاش برای خرابکاری در مراکز قدرت ما مانند نهادهای قدرت، مراکز کنترل هوایی هستند. اکنون باید به فکر چند سال بعد باشیم و برای همین هم امروز من قانونی را بر اساس اختیارات ریاست جمهوری امضا کردم که بر اساس آن قدرت دفاع سایبری ما با به اشتراک گذاشتن اطلاعات و توسعه معیارها برای تامین امنیت ملی، مشاغل و حوزه خصوصی بیشتر می شود. اکنون کنگره نیز باید وارد عمل شود و قانونی تصویب کند که به دولت ما توان بیشتری برای تامین امنیت شبکه ها و مقابله با حملات را می دهد. این چیزی است که ما باید بر اساس توافق دو حزبی، انجامش دهیم.

در کنار حفاظتی که ما از مردم خود می کنیم، باید در نظر داشته باشیم که خطرهای دنیای امروز فقط منحصر به تهدیدها نمی شود بلکه شامل فرصت ها نیز هست. برای گسترش صادرات آمریکا، حمایت از مشاغل در آمریکا و حضور در بازار رو به گسترش در آسیا، ما به دنبال گفتگوهای گسترده برای همکاری های کشورهای دو سوی اقیانوس آرام هستیم. امروز می توانم اعلام کنم که ما گفتگوهای جامع خود را با کشورهای اروپایی برای سرمایه گذاری و تجارت شروع کرده ایم زیرا تجارتی که بین دو سوی اقیانوس اطلس به صورت آزاد و عادلانه باشد، از میلیون ها آمریکایی و فرصت های شغلی آنان حمایت می کند. ما همچنین می دانیم که پیشرفت در فقیرترین بخش های دنیا ما را نیز ثروتمند می کند. نه فقط به این علت که بازارهای تازه ای ایجاد می کند و نظمی تازه در برخی نقاط دنیا به وجود می آورد بلکه این کاری است که انجام دادنش درست است. در مناطق زیادی، مردم با درآمد کمتر از یک دلار در روز زندگی می کنند. از این رو آمریکا و متحدانش با ارتباط دادن هر چه بیشتر مردم به اقتصاد جهانی، قدرت دادن به زنان، ایجاد فرصت های تازه برای جوانان برای خدمت و کمک به کشورها برای آموزش، تامین غذایی و درمانی خود، نجات کودکان دنیا از مرگ های قابل پیشگیری و رسیدن به نسل بدون ایدز در تلاش برای از میان برداشتن این فقر گزنده در دو دهه آینده در بسیاری از مناطق است.

[color=#800080]آمریکا باید همچنان در این دوره تاریخی، در کنار همه کسانی باشد که به دنبال آزادی هستند. ما همچنان به دنبال ائتلاف از آمریکا تا آفریقا و اروپا تا آسیا هستیم. ما در خاورمیانه در کنار شهروندانی هستیم که به دنبال حقوق جهانی خود هستند و از انتقال باثبات به مردمسالاری حمایت می کند. می دانیم که این فرایند با ناآرامی هایی همراه است و ما نیز نمی توانیم این فرایند را در کشورهایی مانند مصر تحمیل کنیم ولی می توانیم بر لزوم احترام بر حقوق اساسی همه مردم اصرار و تاکید کنیم. تا زمانی که کشتار شهروندان سوری ادامه داشته باشد، ما بر فشارهای خود بر رژیم سوریه ادامه می دهیم و از رهبران مخالفان که به حقوق همه مردم سوریه احترام می گذارند، حمایت می کنیم. از اسرائیل در دنبال کردن امنیت و صلح پایدار حمایت خواهیم کرد. اینها پیام هایی هستند که من در سفر خود به خاورمیانه در ماه آینده خواهم داشت.[/color]

همه اینها مستلزم شجاعت و فداکاری هستند و کسانی که در مناطق خطرناک با خطرهای فراوان خدمت می کنند، دیپلمات ها، افسران اطلاعاتی و افسران ارتش آمریکا، تا زمانی که من فرماندهی کل قوا را به عهده داشته باشم، هر کاری که لازم باشد انجام می دهیم تا از کسانی که از کشور ما در خارج دفاع می کنند، حمایت می کنیم و همچنان بهترین ارتش دنیا را در اختیار خواهیم داشت و اطمینان حاصل خواهیم کرد تا با همه حتی همجنس بازان، در این ارتش رفتاری عادلانه صورت گیرد. از خانواده نظامیان حمایت می شود و تلاش می کنیم تا کهنه سربازان نیز بهترین فرصت شغلی مناسب برای خود را بیابند. با این حال، دفاع از آزادی، فقط وظیفه ارتش نیست و همه ما باید به سهم خود، برای حفظ این نعمت خدادادی تلاش کنیم. این نیز یکی از اساسی ترین حقوق مردمسالاری یعنی حق رای دادن است و هر آمریکایی از هر حزب سیاسی، وقتی به بهانه اینکه چند ساعتی نمی تواند صف بایستد تا رای بدهد، در واقع به ارزش های خود خیانت کرده است. تجربه رای دادن نیازمند توسعه یافتن است و من امروز کمیته ای را با همین منظور تعیین کرده ام.

باید از مهم ترین سرمایه های خود یعنی فرزندانمان حمایت کنیم. دو ماه از حادثه نیوتاون گذشته است و این نخستین باری نبود که موضوع کاهش خشونت های مسلحانه در این کشور بررسی می شود. با این حال، این بار مساله متفاوت است. اکثریت مردم آمریکا و کسانی که به متمم دوم قانون اساسی باور دارند، در کنار هم قرار گرفته اند و می خواهند که افراد مجرم دسترسی دشوار تر به سلاح داشته باشند. سناتورهای هر دو حزب روی قوانین سخت تازه ای کار می کنند که جلوی دسترسی مجرمان با فروش دست دوم سلاح به آنان گرفته شود. از نیروهای پلیس برای جمع آوری سلاح های پرقدرت و مهمات قوی کمک خواسته شده است. هر کدام از این پیشنهادها، شایسته رای گیری در کنگره هستند. اگر می خواهید رای منفی بدهید، این به عهده شماست ولی این پیشنهادها، شایسته رای گیری هستند زیرا در حادثه نیوتاون، گلوله های سلاح بیش از هزار مناسبت، تولد و سالگرد از زندگی ما ربودند. خانواده همه کسانی که در خشونت های مسلحانه در این کشور جان باخته اند، شایسته رای گیری در این مجلس هستند. اقدامات ما، نمی تواند مقابل همه خشونت های لگام گسیخته خشن در این کشور را بگیرد. در واقع هیچ قانون و اقدام دولتی نمی تواند همه مشکلات و چالش ها را بردارد ولی ما اینجا فرستاده نشده ایم که بی عیب و نقص عمل کنیم بلکه فرستاده شده ایم تا تفاوت ایجاد کنیم، این کشور را امن کنیم و فرصت های آن را افزایش دهیم. ما اینجا فرستاده شده یم تا به همان شکل به آمریکایی ها نگاه کنیم که آنان به هم می نگرند. ما می توانیم در لباس های متفاوت، کارهای متفاوت انجام دهیم و دیدگاه های متفاوتی نیز داشته باشیم. این آمریکایی است که ما همواره در آن شریک و شهروند آن هستیم. این چیزی نیست که ملیت ما را توصیف کند بلکه چیزی است که ما را ساخته است و نشان می دهد که به چه باور داریم و نشان می دهد که این کشور زمانی پویاست که ما برخی از الزاماتی را که داریم، بپذیریم. حقوق ما در حقوق دیگران در هم تنیده است و به عنوان شهروندان این کشور، نویسندگان فصل بعدی تاریخ بزرگ کشورمان باشیم.

[url="http://irannuc.ir/fa/content/1252"]پیوند[/url]