روش‌های مقابله نرم با تسلیحات ضدکشتی + دفترچه پی‌دی‌اف

[Electro_officer 13,797]

 

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10248/Besmellah_07.png  

 

با سلام. عدم وجود اطلاعات مناسب فارسی پیرامون مقابله نرم با موشک‌های ضدکشتی سبب شد فکر تهیه چنین مقاله‌ای به ذهن این حقیر خطور کنه. از دوستان عزیز جناب واریور بابت راهنمایی این حقیر و جناب  m_h8807 بابت طراحی سه‌بعدی ناو جماران تشکر می‌کنم. دوستان میلیتاری بدون شک به کپی‌رایت پایبند هستند روی سخن من با کاربران مهمان هست. با توجه به اینکه این مقاله رو جهت استفاده احتمالی خودم در پروژه‌های دانشگاهی، همچنین چاپ در نشریه جنگ‌افزار آماده کردم و زمان نسبتا زیادی برای آماده‌سازیش صرف کردم خواهشمندم خواهشمندم کپی نکنید و حسن نیت این حقیر رو با عدم رعایت کپی‌رایت   جواب   ندید. امیدوارم این مقاله به افزایش دانش فنی و نه صرفا تئوری دوستان کمک کنه. در ضمن طبق معمول مقاله به صورت گزینشی قرار داه شده برای دریافت نسخه‌ی کامل به پیوست مراجعه کنید. یاعلی.  



اقدام متقابل در دریا  

مقدمه
طراحان شناورهای رزمی و موشک‌های ضدکشتی و اژدرها همواره در یک حلقه‌ی تقابل و روبروی یکدیگر قرار دارند. طراحان موشک در تلاشند موشکی طراحی کنند تا حداکثر آسیب را به شناور وارد سازد و طراحان شناور سعی می‌کنند با طراحی مناسب و نصب سامانه‌های اقدام متقابل آسیب‌پذیری شناور در برابر موشک را کاهش دهند، مجدداً طراحان موشک به طرح جدید‌تر روی‌می‌آورند و طراحان شناور نیز متقابلاً اقدامات اصلاحی انجام می‌دهند و این رابطه همواره ادامه پیدا می‌کند.

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/2~1.gif  
طراحان تسلیحات ضدکشتی به طور کلی با دو مسأله روبرو می‌شوند.
1- چگونه هدف را تا لحظه‌ی اصابت تعقیب کنیم؟ (رهگیری)
2- چطور حداکثر آسیب را در لحظه‌ی انفجار به شناور وارد کنیم؟
بحث ما در این مقاله براساس نحوه‌ی رهگیری خواهد بود. اهداف مورد نظر و به ویژه شناورهای رزمی تغییرات متعددی در محیط پیرامونی خود ایجاد می‌کنند، که در تصویر زیر می‌توان آنها را مشاهده کرد، بنابراین روش‌های متعددی برای رهگیری یک شناور سطحی وجود دارد که در مبحث هدایت موشک‌های ضدکشتی در مورد آنها مفصلاً بحث کرده‌ایم و در این مقاله بحث خود را حول سه روش اصلی رهگیری شناورها مبتنی بر سه دسته فرکانس کاری یعنی راداری، صوتی (سونار) و گرمایی (مادون قرمز) پی‌ خواهیم ‌گرفت.
 http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/1.jpg  

در مقابل طراحان شناورها نیز متقابلا برای مقابله نرم با تسلیحات ضدکشتی به طور کلی با دو سوال روبرو می شوند:
1- چطور دیده نشویم؟
2- در صورت دیده شدن چگونه تسلیحات هوشمند دشمن را منحرف کنیم؟
بنابراین طراحان شناورهای رزمی همواره در پی کاهش و افزایش علائم یاده‌شده خواهد بود. کاهش جهت پنهان شدن و افزایش جهت فریب.
همانطور که ذکر کردیم در یک سوی حلقه‌ی تقابل، طراحان شناور اقدام به تجهیز هرچه بیشتر شناور در برابر تسلیحات ضدکشتی می‌کنند، به مجموعه‌ی این اقدامات اقدام متقابل CM می‌گوییم. طبیعتاً طراحان تسلیحات ضدکشتی همواره درصدد برطرف نمودن ضعف تسلیحات خود در برابر اقدام متقابل شناورهای رزمی خواهند بود و هرگز علاقه ندارند موشک یا اژدر چند میلیون دلاری تبدیل به تکه‌فلزی بدرنخور شود! بنابراین در تقابل با شناورها اصلاحاتی بر روی تسلیحات انجام می‌دهند که آنرا ضداقدام متقابل یا CCM می‌نامیم. و باز این روند ادامه پیدا می‌کند و طراحان شناور مجدداً در پی رفع نواقص برخواهند آمد. اگر فکر می‌کنید این اقدامات را باید ضدضداقدام متقابل یا CCCM بنامیم در اشتباهید! در دسته‌بندی اقدامات هر دو گروهِ طراحان، پا را از این فراتر نمی‌گذاریم وگرنه با یک حلقه‌ی بی‌نهایت روبرو می‌شویم! به طور کلی اقدامات طراحان شناور در تقابل با تسلیحات را اقدام متقابل CM و تجهیز تسلیحات جهت تقابل با این اقدامات را ضداقدام متقابل یا CCM می‌نامیم. در ادامه به روش‌های تقابل با سه دسته تسلیحات ضدکشتی یعنی، اژدرهای صوتی، موشک‌های راداری و موشک های گرمایی خواهیم پرداخت.

 تقابل با موشک‌های راداری
چطور دیده نشویم؟
جهت ورود به این مبحث لازم است با مفهوم سطح مقطع راداری آشنا شویم. سطح مقطع راداری یا RCS معیاری است جهت سنجش میزان کشف‌پذیری هدف توسط امواج رادار. هرچه RCS بیشتر باشد، کشف هدف ساده‌تر و هرچه RCS کمتر باشد، کشف هدف دشوارتر خواهد بود.
هر جسمی میزان خاصی از امواج راداری را بازتاب می‌دهد که به برخی خواص آن جسم بستگی دارد. زاویه پویش رادار نسبت به جهت شناور تأثیر بسزایی در مقدار RCS دارد به نحوی که شناور در دو سمت خود همانند یک آنتن عمل می کند! شکل زیر به خوبی این ویژگی را نمایش می دهد.
 http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/2~0.jpg  

بنابراین برای آنکه شناور توسط رادار دیده نشود لازم است سطح‌مقطع راداری آن را کاهش دهیم. این موضوع در واقع شاخه‌ای از فن‌آوری پنهان‌کاری محسوب می‌شود. این فن‌آوری به همان جدیتی که در هواگردها به کار گرفته می‌شود، در شناورهای رزمی مدرن نیز مورد توجه طراحان قرار می گیرد.
برای درک دشواری کاهش سطح مقطع راداری کافی است بدانیم فاصله‌ای که راداری با ساختار خاص بتواند یک هدف را کشف کند با ریشه‌ی چهارم مقدار RCS رابطه‌ مستقیم دارد به عبارت دیگر برای اینکه فاصله‌ی کشف هدف را به یک‌دهم کاهش دهیم لازم است سطح‌مقطع راداری را ده‌هزار مرتبه کاهش دهیم!

شکل‌دهی هدف‌مند
در شکل‌دهی هدفمند تلاش می‌شود شناور به نحوی طراحی شود که امواج بازتاب‌شده‌ راداری به نقطه‌ی دور از واحد جست‌وجوگر بازتاب داده شوند. از جمله شناورهایی که این روش را به طور موثری به کار گرفته‌اند می‌توان به شناورهای کلاس Visby سوئد، Horizon فرانسه و De Zeven Provincien هلند اشاره کرد.
در شکل‌دهی هدفمند برخی اصلاحات در طراحی صورت می گیرند به عنوان مثال حذف گوشه‌های مکعبی شناور و تغییر زاویه‌ی آنها، طراحی هرمی شکل، طراحی ویژه‌ی توپ اصلی، پنهان کردن حداکثری تسلیحات و حذف حداکثری صفحات عمودی ترفندهایی هستند که در کاهش سطح مقطع راداری تأثیر بسزایی دارند.

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/3~0.jpg  
1- در شناورهای کلاس Horizon فرانسه تلاش شده گوشه‌های مکعبی و صفحات عمودی حذف شوند.
2- یک گوش مکعب شامل سه صفحه‌ی کاملاً مسطح است که به خوبی امواج را به سمت منبع امواج بازتاب می‌دهند.
3- استفاده از گوشه‌های مکعب به عنوان بازتاب‌دهنده در بویه‌های دریایی جهت راهنمایی شناورها نشان‌دهنده‌ی قدرت بالای آن در بازتاب امواج راداری است!
http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/4~1.jpg  
1- برای کاهش سطح مقطع راداری حتی در طراحی توپ نیز ترفندهای خاصی به کار ‌می‌رود.
2- شناورهای کلاس Visby سوئد مشهور به روح، نمونه بارز یک شناور پنهان‌کار با کاهش 99 درصدی سطح مقطع راداری!
3- شناورهای کلاس Horizon فرانسه نمونه‌ی موفقی دیگر در بکارگیری ترفندهای پنها‌نکاری.

 حذف فعال
در حذف فعال شناور اقدام به تولید سیگنال راداری با دامنه‌ی یکسان اما فاز معکوس نسبت به سیگنال تولیدی رادار دشمن می‌کند و اثر آنرا کاملا حذف می‌نماید. این امر سبب کاهش سطح مقطع راداری می‌شود.  


http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/5~0.gif  
ترکیب دو سیگنال با فاز معکوس و اندازه یکسان و دو سیگنال با فاز و اندازه یکسان
 مواد جاذب امواج رادار
مواد جاذب امواج رادار RAM را می‌توان به عنوان ماده‌ اصلی در ساخت سازه بکار برد و یا با اضافه کردن آن به سطوح با سطح مقطع راداری بالا به کاهش سطح مقطع کمک کرد. به طور کلی مواد RAM را می‌توان در دو دسته قرار داد که عبارت‌اند از: مواد تطبیق امپدانسی و جاذب رزونانسی . البته بسیاری از مواد را می‌توان دارای هر دو ویژگی یاد شده دانست. مواد تطبیق امپدانسی دارای خصوصیات ذاتی هستند و این ویژگی را از خود بروز می‌دهند و مواد جاذب رزونانسی را با توجه به خصوصیات فیزیکی که دارند جاذب‌های یک‌چهارم طول موج نیز نام‌گذاری می‌شوند.
 مواد تطبیق امپدانسی
مواد تطبیق امپدانسی بر اسای یک قانون ساده یعنی انتقال توان ماکزیمم عمل‌می‌کنند بدین صورت که جهت جذب حداکثری انرژی تولیدی منبع امپدانس خط انتقال (در اینجا هوا) و مصرف کننده (سطح شناور) باید یکسان باشد در صورتی که بتوانیم به تطبیق یاد‌شده دست پیدا کنیم تمام انرژی تولیدی منبع جذب شده بازتاب صفر می‌شود و سطح مقطع راداری به حداقل می‌رسد.
 مواد جاذب رزونانسی
مواد جاذب رزونانسی، مواد میزان‌شده یا یک‌چهارم طول موج نیز نامیده می‌شوند. در این دسته مواد انرژی بسیار کمی توسط جاذب جذب می‌شود بلکه مقداری از امواج بازتاب داده می‌شوند و مقداری دیگر از ماده واسط عبور می‌کنند.

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/6~0.jpg  
1- مواد جاذب هرمی گونه‌ای از مواد جاذب رزونانسی هستند محدوده فرکانس کاری کوچک، حساسیت و شکنندگی و ضخامت زیاد سبب عدم تمایل طراحان به استفاده از آن می‌شود.
2- مواد جاذب رزونانسی، مواد میزان‌شده یا یک‌چهارم طول موج نیز نامیده می‌شوند.

 در صورت دیده شدن چگونه تسلیحات هوشمند دشمن را منحرف کنیم؟
با وجود همه‌ی این تدابیر سطح مقطع راداری در عمل هرگز به صفر نمی‌رسد! بنابراین در یک نگرش واقع ‌بینانه لازم است تقابل با موشکی که موقعیت شناور را کشف کرده است نیز در نظر گرفته شود.
معمول‌ترین روش در فریب موشک‌های راداری استفاده از چف است. چف در معنای لغوی به معنای کاه، پوشال یا چیز بی‌ارزش است و اصطلاحاً به یک روش اقدام متقابل در برابر موشک‌های راداری اطلاق می‌شود. پس از پرتاب چف مواد مورد استفاده در آن به صورت ابری منتشر می‌شوند و با توجه به سطح مقطع راداری بالایی که دارند، موشک‌های راداری را دچار اشتباه می‌کنند و با بازتاب دادن امواج سبب دشواری تشخیص هدف در صفحه‌ی رادار می‌شوند.
روش دیگری که جهت تقابل با موشک‌های راداری مورد استفاده قرار می گیرد، استفاده از اخلال‌گرهای راداری است. در یک توضیح ساده و خلاصه اخلال‌گر با تولید امواج پرقدرت راداری سبب اشباع رهگیر راداری شده آنرا به اشتباه می‌اندازد.  

 http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/7.jpg  
1- دو گونه‌ی چف RR-124 (بالا) و RR-129 (پایین) نیروی دریایی ایالات متحده، به انتهای دو چف دقت کنید. چف RR-124 در برابر رادارهای کنترل ترافیک بکار می‌رود.
2- پرتاب چف از ناو یواس‌اس کارتر
3- جمر راداری AN-SLQ-32[/size]

 تقابل با موشک‌های گرمایی
چطور دیده نشویم؟
توسعه‌ی موشک‌های گرمایی ضدکشتی در سال‌های اخیر آنها را مبدل به تهدیدی جدی برای شناورهای رزمی کرده است. از بررسی‌ها و تحقیقات صورت گرفته برای تقابل با این موشک‌ها یک نتیجه‌ی کلی بدست آمده است: آثار مادون‌قرمز شناورهای رزمی باید کاهش پیدا کند!
علائم مادون قرمز یک شناور به طور کلی از دو منبع نشئت می‌گیرد: منابع داخلی و منابع خارجی. منابع داخلی اصلی تولید گرما در یک شناور موتور اصلی، فرآورد‌های اگزوز و ژنراتورهای آن است و تا زمانی که چاره‌ای برای به حداقل رساندن این گرما نیندیشیده باشیم تلاش برای کاهش علائم سایر منابع داخلی مانند، پنجره‌ها، ماشین‌آلات بر روی عرشه، سامانه‌های تسلیحاتی و ... کارایی چندانی نخواهد داشت. در بحث منابع خارجی خورشید به عنوان اصلی‌ترین منبع گرم‌کننده مطرح است.
با توجه به شکل زیر مساله‌ای اصلی که برای کاهش آثار گرمایی با آن روبرو هستیم پیشران اصلی شناور، اگزوز و فرآورده‌های آن است. همانطور که در شکل پیداست اگزوز شناور با دمای 300 تا 400 درجه‌ی سانتیگراد و در ارتفاعی بالا از سطح دریا امواج مادون‌قرمز قدرتمندی تولید می‌کند و قادر است هر موشک گرمایی را به سمت خود جذب کند! علاوه بر این گاز تولیدی که خود گرم است سبب گرم شدن دکل تجهیزات الکترونیکی تا دمای 100 تا 200 درجه شده است. هرچند گاز خروجی بلافاصله پس از خروج از اگزوز شروع به سرد شدن می‌کند اما گاهاً آثار گرمایی آن از فاصله‌ی ده کیلومتری و حتی بیشتر قابل رهگیری است!

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/8.jpg  

برای کاهش این علائم لازم است برخی اصلاحات بر روی شناور انجام داد که در اینجا به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
• ماشین آلات اصلی به نحوی طراحی شوند که حداکثر بازدهی و حداقل تولید گرما داشته باشند. در طراحی سامانه‌ی پیشران باید تلاش جهت کاهش تولید علائم گرمایی را به عنوان یک هدف مد نظر قرار داد.
• برای افزایش بازدهی و کاهش گرمای تولیدی پیشران، بکارگیری سامانه‌های پیشران ترکیبی همچون COGAS پیشنهاد می‌شود. پیشران COGAS مربوط گونه‌ای از پیشران‌های ترکیبی دریایی است که در ساختار آن یک توربین گازی و یک توربین بخار دیده‌می‌شود. در این ساختار از گرمای حاصل از توربین گازی به خوبی استفاده می‌شود و از آن برای تبدیل آب به بخار استفاده می‌شود.
• گازهای خروجی را می‌بایست توسط اگزوزهای جدید و مدرن خنک کرد، آنچه در برج‌های خنک‌کننده کارخانجات اتفاق می‌افتد در اگزوزها نیز امکان‌پذیر است، استفاده از آب دریا جهت خنک کردن گاز خروجی می‌تواند کارساز باشد.
• تغییر موقعیت سنتی اگزوز و کاهش ارتفاع آن کاری است که کمتر طراحی آنرا مد نظر قرار داده است!
• استفاده از چند اگزوز مجزا جهت پخش کردن هرچه بیشتر گرما و عدم تمرکز آن در یک نقطه نیز کمک شایانی به کاهش علائم مادون‌قرمز می‌کند.
• برای به حداقل رساندن امکان مشاهد‌ه‌ی آثار گرمایی داخلی بهتر است از مواد عایق گرما در بدنه استفاده کرد و همه تجهیزات را در زیر آن پنهان کرد.
• در رنگ آمیزی شناور باید ضمن در نظر داشتن اصول استتار، از رنگی استفاده کرد که حداقل گرمای محیط را جذب کند.
• آب پاشی قسمت‌هایی که در برابر نور خورشید بیش از حد گرم می شوند کاری ساده و کم‌هزینه اما موثر است.
• نکته‌ی مهم و ساده در مورد خورشید این است که زاویه‌ی تابش نور به کشتی تأثیر قابل توجهی در گرم شدن شناور دارد!
http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/9.jpg
1- و باز هم Visby، شناوری موفق در کاهش علائم مادون قرمز، حدث می‌زنید اگزوز این شناور کجا واقع شده‌باشد؟
2- زاویه‌ی تابش اشعه‌ی خورشید به بدنه‌ی شناور تاثیر بسزایی در علائم مادون قرمز شناور دارد.
3- شناور گشتی نیروی دریایی عراق، استفاده از چهار اگزوز به هر چه بیشتر بخش شدن آثار گرمایی کمک می‌کند.[/size]

 در صورت دیده شدن چگونه تسلیحات هوشمند دشمن را منحرف کنیم؟
با وجود همه‌ی تلاش‌هایی که برای کاهش علائم مادون‌قرمز انجام می‌گیرد نمی‌توان این علائم را به صفر رساند و این به معنای وجود احتمال هدف قرار گرفتن شناور توسط موشک‌های گرمایی است. در صورت هدف قرار گرفتن شناور دو روش عمده برای مقابله با موشک پیش‌بینی می‌شود یکی استفاده از شراره و دیگری لایه‌ی دود است. البته معمولاً جهت کاهش بیشتر احتمال اصابت دو مورد یادشده به طور همزمان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
شراره ترکیبی مشتعل‌شونده است و معمولاً حاوی عنصر منیزیوم یا هر ماده مشتعل شونده‌ی قوی دیگر است که پس از پرتاب مشتعل شده و دمایی برابر دمای اگزوز یا بیشتر از آن تولید می‌کند. بنابراین موشک گرمایی که فقط قادر به تشخیص منابع گرمایی است اهداف متعددی را پیش روی خود می‌بیند و شانس انتخاب هدف صحیح کاهش پیدا می‌کند.

 

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/10.jpg
1- آثار مادون قرمز چند شناور و شراره. اگزوز در همه‌ی شناورها خودنمایی می‌کند.
2- پرتاب شراره توسط ناو محافظ HMS Iron Duke
3- برای تشخیص صحیح هدف و مقابله با اقدام متقابل این شناور چه پیشنهادی دارید؟[/size]

لایه‌ی دود ترفندی ساده است که در آن شناور در پشت لایه‌ای نسبتاً غلیظ از دود پنهان می‌شود. دود برای مختل کردن سنسورهای تصویری و مادون‌قرمز کاربرد دارد و علاوه بر این، کارکرد سنسورها و فاصله‌یاب‌های لیزری را نیز مختل می کند. در شناورهای دریایی یک روش ساده برای تولید دود وجود دارد و آن تزریق مستقیم سوخت به داخل اگزوز است.

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/11~0.jpg

استفاده از دود مشکی رنگ با توجه به اوج گیری سریع نامناسب بوده و امروزه به کار نمی رود.
2- استفاده از دود در عملیات آبی خاکی نیروی دریایی کره جنوبی. جهت وزش باد کارایی این روش را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
3- استفاده همزمان از دود و شراره.[/size]

 تقابل با اژدرهای صوتی
چطور دیده نشویم؟
امواج صوتی در واقع امواج مکانیکی زیرسطحی هستند و محدوده‌ی فرکانسی 10 هرتز تا 1 مگاهرتز را شامل می‌شوند. امواج با فرکانس بالای 1 مگاهرتز در زیر آب کارایی ندارند چرا که به سرعت جذب می‌شوند و اما اموج صوتی زیر 100 هرتز می‌توانند تا صدها کیلومتر منتشر شوند بنابراین کاهش علائم صوتی شناورهای رزمی اهمیت بالایی دارد که بایستی مورد توجه قرار گیرد. امواج آکوستیکی از سه دسته منبع اصلی سرچشمه می‌گیرند که عبارت‌اند از:
• نویز حاصل از ماشین‌آلات
• نویز کاویتاسیون
• نویز هیدرودینامیک
این نویزها با توجه به تفاوت اندازه بدنه و نحوه نصب ماشین‌آلات در شناورها همانند اثر انگشت بوده و برای هر شناور یکتاست.
کاهش نویزهای یاد شده قدم اول در اقدام متقابل علیه اژدرهای صوتی است. مجموعه‌ی اقداماتی که برای کاهش صوت تولیدی یک شناور انجام می‌شود را خاموش‌سازی صوتی می‌نامیم.
روش‌های متعددی برای کاهش نویز تولیدی یک شناور وجود دارد که به عنوان مثال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
• محدودسازی تولید نویز در منبع
• ایزولاسیون صوتی
• استفاده از مواد جاذب صوت
• جلوگیری از استال
• جلوگیری از کاویتاسیون
• تغییر جهت انتشار صوت
• حذف نویز
• طراحی ویژه‌ی بدن

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/12~0.jpg
 

1- کاویتاسیون پروانه از عوامل اصلی تولید نویز است.
2- شناور رزمی Type 022 چین. حذف پروانه و طراحی خاص بدنه علائم صوتی این شناور را کاهش داده‌است.
3- استفاده از صفحات جاذب صوتی در زیردریایی Type 091 نیروی دریایی چین.[/size]

 در صورت دیده شدن چگونه تسلیحات هوشمند دشمن را منحرف کنیم؟
با وجود انجام همه‌ی اقدامات یادشده آثار صوتی شناور را نمی‌توان به صفر رساند بنابراین باز هم احتمال هدف قرار گرفتن شناور توسط اژدرهای صوتی وجود خواهد داشت. جهت مقابله با اژدرها سامانه‌های متعددی ارائه شده است. در مقابل سونار فعال از نوعی دیکوی استفاده می‌شود که خود را به صورت هدفی حجیم نشان می‌دهد و در برابر سونار غیرفعال نوعی دیکوی استفاده می‌شود که صوتی همانند صوت پروانه‌ی شناور تولید کرده اژدر را فریب می‌دهد. اما استفاده از این روش یک عیب در پی دارد. به محض پرتاب دیکوی به درون آب زیردریایی دشمن متوجه تغییر ناگهانی در سرعت و عمق حرکت هدف خود خواهد شد!
جهت رفع این نقیصه شناورها از ابزاری به نام Nixie استفاده می‌شود این وسیله دیکوی را پشت شناور یدک می‌کشد و از این طریق امکان تشخیص دیکوی از طریق مشاهده‌ی تغییرات از بین ‌می‌رود.

http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/14~0.jpg  
1 - استفاده از دیکوی و Nixie.
2- سامانه اقدام متقابل AN/SLQ-25 Nixie نصب شده در رزم‌ناو یو‌اس‌اس یوا.
3- دیکوی SUBSCUT با قابلیت بکارگیری علیه اژدرهای فعال و غیرفعال.

گردآوری و ترجمه شده توسط: محمّدمهدی محمّدی   

اگه این مقاله براتون مفید بود پنج تا صلوات به نیابت از این حقیر بفرستید. یاعلی.  




توجه!
آماده‌سازی این مقاله با صرف سرمایه‌ی گرانبهای زمان صورت گرفته است انتشار آن در فضای مجازی در انحصار وبسایت میلیتاری و چاپ آن در انحصار نشریه جنگ‌افزار است. بدیهی است هرگونه کپی‌برداری و دخل و تصرف در این مقاله بدون کسب اجازه از گردآورنده خلاف قانون، شرع و اخلاق پژوهشی است.

[ALFARD 3,743]

بخواطر پست زیباتون لازم شد جدا از مثبت دادن به صورت نظر هم بگم که کار با ارزشی بود خسته نباشی

[senaps 12,003]

نمیشه فقط یه مثبت داد و رفت....!!! بسیار عالی دوست عزیز ممنونم....
چیزی به سوادمون اضافه شد

[mahdi42 520]

خسته نباشی دلاور . لذت بردیم از مطلب زیبا و با بار علمی زیادت

[Crash 18,582]

حالا این [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=3]Visby[/size][/font] واقعا اگزوزش کجا قرار داره؟؟؟؟

[m_h8807 484]

[right]عالی بود[/right]

[right]هم به زبان ساده و روان بود و هم خلاصه و مفید[/right]

[right]واقعا دستتون درد نکنه[/right]

[Electro_officer 13,797]

تشکر بابت اظهار لطف دوستان. انجام وظیفه میکنم.

[quote name='Crash' timestamp='1361599409' post='301544']
حالا این [font=tahoma,geneva,sans-serif][size=3]Visby[/size][/font] واقعا اگزوزش کجا قرار داره؟؟؟؟
[/quote]
اگزوز دقیقا تو پاشنه و نزدیک سطح آبه برای به حداقل رسوندن آثار گرمایی! شماره 2. ضمن اینکه استفاده از واترجت در ویسبی باعث حذف پروانه و کاهش علایم صوتی شناور شده.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/visby4.jpg[/img]

[Morteza313 286]

بسیار متشکر بسیار عالی بود

چقدر نیروی دریایی ما نیاز داره به یک چیزی شبیه ویسبی برای عملیات دور از ساحل هنگام بحران

[Electro_officer 13,797]

[quote name='Morteza313' timestamp='1361614053' post='301593']
بسیار متشکر بسیار عالی بود

چقدر نیروی دریایی ما نیاز داره به یک چیزی شبیه ویسبی برای عملیات دور از ساحل هنگام بحران
[/quote]
نیروی دریایی ما بش از هرچیز نیاز به زیردریایی‌های با پایداری بالا داره تا نیازی به این هزینه‌ کردنها و نبرد با موشک و بمب و هواپیما نباشه... زیر آب از جنگال هم خبری نیست! پشت ناوهای آمریکا تو اقیانوس به طور دائم حداقل پنج زیردریایی پنهان کار داشته باشیم میدونید چه امتیاز بالایی هست!؟

[Morteza313 286]

حالا شاید این تاپیک بحثش نباشه، ولی یه زیر دریایی هیچ وقت احاطه یک ناو رو نداره
هدف این نیروی دریایی رو اگر آزار باب المندب بدونبم هیچی به اندازه یک ناو پنهانکار با پدافند خوب اونجا موثر نیست

[reza523573 0]

عالی بود. احسنت

[davoud 183]

تشکر از مقاله کامل و مفید برای مطالعه. یه چند تا سوال داشتم.
از اونجایی که در حال حاضر در زمینه جنگ الکترونیک و اقدامات متقابل و جمرها ، آمریکا حرف اول رو تو دنیا میزنه ، باید این احتمال رو بدیم که در منحرف کردن موشک ها به وسیله مثلا همین جمر AN-SLQ-32 که شما هم بهش اشاره کردین،موفق باشه. تا اینجای کار درست. ولی آیا میشه از این امتیاز اونها ما به عنوان یه نقطه ضعف استفاده کنیم و موشک های ضد کشتی خودمون رو به رادار پسیو و هوم آن جم مجهز کنیم تا به سمت منبع منتشر کننده اختلال هدایت بشند؟

یعنی در فاز میانی مثل بقیه موشک های ضد کشتی از هدایت درونی و ماهواره ای استفاده کنند و در فاز نهایی اول از رادار فعال(مثلا باندهای X , C یا میلیمتری) استفاده کنند و بعد به حالت هوم آن جم شیفت کنند. دقیقا مثل سیستمی که توی موشک گرانیت وجود داشت و الان در موشک یاخونت وجود داره.

سوال دیگه اینه که این انواع چف هایی که توی ناوها استفاده میشن روی چه فرکانس ها و باندهایی تاثیر میذارن و بیشترین تاثیر و اختلال در عملکرد رو روی چه باندی میذارن و به چه میزان؟ یعنی در چه فاصله ای و چه شرایط محیطی.

سوال بعدی . این شراره ها ممکنه روی موشکی مثل پنگوئن که از هدایت جستجوی حرارتی استفاده میکنند موثر باشند ولی آیا روی موشکی مثل اسلم-ای آر که از جستجوی فرو سرخ جلو نگر(FLIR) بهره میبره یا موشک هایی مثل ماوریک و ای جی ام-130 که از هدایت الکترو اپتیکال و CCD استفاده میکنند هم موثر هست؟

[Electro_officer 13,797]

[quote name='davoud' timestamp='1373833922' post='321596']
تشکر از مقاله کامل و مفید برای مطالعه. یه چند تا سوال داشتم.
از اونجایی که در حال حاضر در زمینه جنگ الکترونیک و اقدامات متقابل و جمرها ، آمریکا حرف اول رو تو دنیا میزنه ، باید این احتمال رو بدیم که در منحرف کردن موشک ها به وسیله مثلا همین جمر AN-SLQ-32 که شما هم بهش اشاره کردین،موفق باشه. تا اینجای کار درست. ولی آیا میشه از این امتیاز اونها ما به عنوان یه نقطه ضعف استفاده کنیم و موشک های ضد کشتی خودمون رو به رادار پسیو و هوم آن جم مجهز کنیم تا به سمت منبع منتشر کننده اختلال هدایت بشند؟

یعنی در فاز میانی مثل بقیه موشک های ضد کشتی از هدایت درونی و ماهواره ای استفاده کنند و در فاز نهایی اول از رادار فعال(مثلا باندهای X , C یا میلیمتری) استفاده کنند و بعد به حالت هوم آن جم شیفت کنند. دقیقا مثل سیستمی که توی موشک گرانیت وجود داشت و الان در موشک یاخونت وجود داره.

سوال دیگه اینه که این انواع چف هایی که توی ناوها استفاده میشن روی چه فرکانس ها و باندهایی تاثیر میذارن و بیشترین تاثیر و اختلال در عملکرد رو روی چه باندی میذارن و به چه میزان؟ یعنی در چه فاصله ای و چه شرایط محیطی.

سوال بعدی . این شراره ها ممکنه روی موشکی مثل پنگوئن که از هدایت جستجوی حرارتی استفاده میکنند موثر باشند ولی آیا روی موشکی مثل اسلم-ای آر که از جستجوی فرو سرخ جلو نگر(FLIR) بهره میبره یا موشک هایی مثل ماوریک و ای جی ام-130 که از هدایت الکترو اپتیکال و CCD استفاده میکنند هم موثر هست؟
[/quote]
سلام دوست عزیز
من فکر میکنم جواب برخی سوالات فقط در میدان نبرد مشخص خواهد شد و نمیشه به راحتی برخی سوالات رو پاسخ داد اما با توجه به اطلاعاتی که کسب کردم و تحلیل‌های ذهنیم (نه عملیاتی! ) سوالاتتون رو پاسخ میدم. امیدوارم سایر دوستان هم تو این بحث شرکت کنند.
در مورد سوال اول فکر میکنم ایده‌ی جالبی هست اما نکته‌‌ای که وجود داره اینه که در صورت کشف موشک پسیو ممکنه ناو کلیه‌ی سامانه‌های رادیویی رو غیرفعال کنه و در اون صورت کارایی این روش زیر سوال میره ضمنا به نظر من بکارگیری چنین روشی نیازمند کسب اطلاعات از فرکانس کاری جمر کشتی هدف هست. من فکر میکنم یک روش برای مقابله با هرگونه دفاع استفاده از سنسورهای چندگانه یا شلیک‌های چندگانه است در این صورت شانس اصابت موشک‌ها بسیار بالا خواهد بود.

سوال دوم: برای افزایش هرچه بیشتر RCS چف‌ها لازمه طول چف و ضخامت اون متناسب با فرکانس کاری رادار مهاجم باشه مثلا طول باید یک دوم طول موج باشه در اینصورت رزونانس لازم رخ خواهد داد و تا 10٪ اختلاف منفی یا مثبت باز هم جواب مناسب رو خواهیم گرفت. البته امروزه به علت سرعت بالای تهاجم و کوتاه بودن زمان واکنش با استفاده از روش‌هایی (که بنده آگاهی چندانی از اونها ندارم.) چف‌ها رو به صورت Broadband طراحی میکنند که پهنای باند کاری نسبتا وسیعی رو پوشش بدهند. شاید یکی از روش‌هاشون استفاده از ذرات ترکیبی در داخل چف‌ها باشه یا پرتاب چند چف متفاوت و ایجاد یک ابری ترکیبی.

سوال سوم: کارایی شراره و چف بستگی به روش بکارگیری داره. سه روش کلی برای این امر معرفی شده:
1- فریب ساده: تو این روش چندین ابر ایجاد میشه و موشک چندین هدف رو میبینه که هدف اصلی هم در بین اونها خواهد بود. این روش ریسک بالایی داره.
2- قفل نامناسب: در روش دوم طبق الگویی خاص ابر ایجاد میشه (تو منبع اشاره‌ای به چگونگی نشده بود) و تقریبا مشابه روش قبلی هست فقط ابر رو با هوشمندی بیشتری ایجاد میکنند. این روش هم مثل روش اول نامناسب هست و ریسک بالایی داره.
3- شکستن قفل : تو روش سوم یک ابر در زاویه تهاجم ایجاد میشه و کشتی با یک مانور سریع سعی میکنه از این زاویه فرار کنه. این روش از بقیه مناسب تره.

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10093/Untitled-1~0.gif[/img]

در کل به نظر میرسه با ورود حسگرهای پیشرفته و به ویژه بکارگیری روش‌های تصویرسازی و پردازش تصاویر ورودی امکان فریب موشکها به این سادگی‌ها نخواهد بود در واقع به نظر من این مرحله‌ی دفاعی به نوعی تقلا کردن (جون کندن) هست!

[worior 25,947]

نشد فیلمش رو جایی آپلود کنم ، این تصویر هم کافی هست که نشان بده اثر پرتاب چف در سیکر چی هست ...؛

[IMG]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10110/Rheinmetall_MASS__FLV_thumbs_5B2013_07_17_13_08_595D.jpg[/IMG]

[cheka 15,065]

[quote name='davoud' timestamp='1373833922' post='321596']
تشکر از مقاله کامل و مفید برای مطالعه. یه چند تا سوال داشتم.
از اونجایی که در حال حاضر در زمینه جنگ الکترونیک و اقدامات متقابل و جمرها ، آمریکا حرف اول رو تو دنیا میزنه ، باید این احتمال رو بدیم که در منحرف کردن موشک ها به وسیله مثلا همین جمر AN-SLQ-32 که شما هم بهش اشاره کردین،موفق باشه. تا اینجای کار درست. ولی آیا میشه از این امتیاز اونها ما به عنوان یه نقطه ضعف استفاده کنیم و موشک های ضد کشتی خودمون رو به رادار پسیو و هوم آن جم مجهز کنیم تا به سمت منبع منتشر کننده اختلال هدایت بشند؟

یعنی در فاز میانی مثل بقیه موشک های ضد کشتی از هدایت درونی و ماهواره ای استفاده کنند و در فاز نهایی اول از رادار فعال(مثلا باندهای X , C یا میلیمتری) استفاده کنند و بعد به حالت هوم آن جم شیفت کنند. دقیقا مثل سیستمی که توی موشک گرانیت وجود داشت و الان در موشک یاخونت وجود داره.

سوال بعدی . این شراره ها ممکنه روی موشکی مثل پنگوئن که از هدایت جستجوی حرارتی استفاده میکنند موثر باشند ولی آیا روی موشکی مثل اسلم-ای آر که از جستجوی فرو سرخ جلو نگر(FLIR) بهره میبره یا موشک هایی مثل ماوریک و ای جی ام-130 که از هدایت الکترو اپتیکال و CCD استفاده میکنند هم موثر هست؟
[/quote]

با تشکر فراوان برای این تاپیک غنی ، جناب الکتروافیسر و Worrior عزیز نکات کاملی درباره ی چف مطرح فرمودن بنده فقط در مورد هدایت پسیو راداری (Home On jam) و سیستم های هدایت حرارتی نکاتی رو عرض کنم :

- در مورد جمینگ و اقدامات الکترونیکی توجه داشته باشید که مجموعه ای مثل AN/SQL-23 از واحدهای مختلف جنگ الکترونیک از جمله جمینگ فعال و واحد فریب و انحراف موشک ها (Deception) تشکیل میشه که یکدیگر رو پوشش میدهند . برای مثال اگر امواج جمر این سیستم بصورت پالسی و غیرمداوم (Non-continuous) باشد، بخش Deception این مجموعه میتواند با کنترل آنتن های انتشار دهنده ی امواج بصورتیکه امواج بصورت هماهنگ و یکی در میان از دو آنتن در فاصله ی معینی از هم منتشر شوند، سیستم هدایت نیمه راداری موشک را به انحراف از مسیر اصلی بکشاند. یا حتی در صورت نیاز به جمینگ مداوم، از دو آنتن دیگر و در فرکانس دیگر برای پیاده سازی انحراف موشک استفاده کرد (با توجه به اینکه جستجوگر موشک های Home on jam ، پهنای باند دریافت نسبتا گسترده ای دارند)

لذا Home On jam در صورتی که منتشر کننده بصورت مداوم و متمرکز انتشار را امواج دهد ، کار آسانی است اما جمرهای جدید از جمله پاد جنگ الکترونیک AN/SQL-23 از جمینگ غیرمتمرکز و احتمالا با استفاده از شیوه های فریب مانند Cross Eye ، سیستم هدایتی موشک های راداری پسیو را منحرف میکنند.

در بحث اخلال حرارتی، موشک SLAM-ER دارای جستجوگر حرارتی جلونگر (FLIR) همراه با سیستم Target Acquisition مبتنی بر تطبیق تصویر (Image Matching) هست که دارای مقاومت بیشتری نسبت به هدایت جستجوی حرارتی در مقابل انحراف حرارتی هستند. اما با توجه به اینکه FLIR هم با اندازه گیری تشعشع IR هر هدف، ردیابی را انجام میدهد. خود سیستم نسبت به انحراف حرارتی آسیب پذیر است، بهمین دلیل برای کمرنگ کردن این ضعف ، سیستم تطبیق تصویری نیز به آن اضافه شده است.

روی سیستم الکترواپتیکال و CCD هم با توجه به اینکه معمولا طیف مورد سنجش آنها طیف مرئی هست، احتمالا شراره های انحراف IR ، روی هدایت این موشکها تاثیر چندانی نخواهد داشت.