امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

يه پروژه تحقيقاتي كه نه كاملا عملي بوده و نيازي به توليد انبوه تانك نبوده و نيست !

ايران خط توليد تي 72 رو داره و كلي هم تانك غنيمتي و جديد يا قديمي كه آپگريد شدند !
حدودا به نظر مياد تعداد تانكها داخلي زياد هستند ولي در حال حاظر تهديد حمله زميني براي ايران وجود نداره !پس توليد انبوه يك نوع تانك هم توجيحي نداره ! بلكه بيشتر كار تحقيقاتي ميكنند تا به مرحله كاملا پيشرفته برسه البته ممكنه هم نرسه و رها بشه ! اما اونچيزي كه مهمه خودشون رو محك زدند كه در صورت نياز ميتونند تانك بومي توليد كنند و منتشر !همين نه بيشتر و نه كمتر !

اين گزافه گويي و خالي بندي ها درمورداين تانك هم بيشتر نظر علاقه مندان و مردم بوده تا مديران و مسولين ! مثل پروژه نامعلوم الحال صاعقه كه نميشه بهش گفت جنگنده اصلا معلوم نيست چيه فقط با اطمينان ميشه گفت كه ميتونه پرواز كنه همين !

به هر حال اونچه كه پيداست نمايش توان است همين ! بقولي نمونه هاي اثباتگر فناوري ...


--------
در برابر تانكهاي غربي كه اصلا نبايد به اينجا راه پيدا كنند ! البته ما در مقابلشون توسن توفان تاو و آرپي جي و... داريم كه بهتر از تانكه ! روي همين ماشينهاي سفير هم نصب ميشن ! البته روي گاري هم نصب ميشن وبراحتي تانك 4 ميليارد تومني آبرامز رو منهدم ميكنند !


كسي تاكيدي بر روي ذوالفقار نداره و دولت هم نميخواد زياد نمايش بده يا استفاده كنه ! اين ما هستيم كه خيلي تاكيد داريم چون حس افتخار و قدرت بهمون ميده حتي اگر ضعيف باشه ولي خوب ديدگاه بعضي ها عقب مونده است و فكر ميكنند لابد مردم ... تشريف دارند !يعني هر چي بهشون بگي باور ميكنند !

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان لطفا در مورد تانك ذوالفقار و تانكهاي رقيب بحث كنند نه در مورد APC و IFV ها.

در مورد اينكه تانك ذوالفقار رو تبديل به موشك انداز كنيم بايد بگم اينكار مساوي با نابود كردن توان

زرهي ايران هست.اتفاقا همون تصويري كه يكي از دوستان قرار داده بودند (تانك سبك

SCORPION) براي نصب موشك مناسبتر است.اردن كه از دارندگان اين تانك محسوب ميشه با

همكاري روسيه،يك برجك جديد مجهز به يك توپ 30 م.م و 4 موشك AT-14 KORNET E رو روي

اسكورپيونهاي قديمي نصب كرده كه واقعا اون رو به سلاح كارامدي تبديل كرده.
[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/sofex_2006_Special_forces_operations_defence_exhibition_Scorpion_cvrt_missile_kornet_002.jpg[/img]

كاملا با نظر ارنستوي عزيز موافقم.ما نبايد اميد بيش از حد در مردم به وجود بياريم.فرض كنيد

جنگ شده و شما (با فرض اينكه اطلاعات نظامي مناسبي نداريد) قراره با يك گروه بسيج يا

داوطلبان مردمي از منطقه اي محافظت كنيد.از طرفي هم شنيده ايد كه نيروي هوايي ايران از

نيروي هوايي امريكا برتر و قدرتمندتر هست و قراره از شما پشتيباني كنه.حالا در واقع تمام

نيروي هوايي (فرضا) روي باند نابود شده ولي شما اميدواريد كه صاعقه بياد و F-35 هاي دشمن

رو تارومار كنه.پس با روحيه ي بيشتري ميجنگيد و منتظر كمك هوايي هستيد.ولي همين كه

ميبينيد از پوشش هوايي خبري نيست و امريكاييها دارن به سرعت پيشروي ميكنن،تمام روحيه

خودتون رو از دست ميديد و يا ناجوانمردانه كشته ميشيد يا به اسارت درميايد يا فرار ميكنيد و با

خاطره ي اين شكست،هرگز حاضر نميشيد يكبار ديگه فريب فرماندهان دروغگو رو بخوريد.حال

اينكه فرماندهان دروغ نگفتن و خود شما بخاطر نداشتن اطلاعات كافي و تاثيرپذيري بيش از حد از

TV ،از ايران يك ابرقدرت خيالي ساختيد و مقصر خودتون هستيد و اخباري كه بيشتر بزرگنمايي

است تا اخبار.

دوست خوبم barsa متاسفانه اگر نيروي زرهي دشمن موفق به ورود به خاك ايران شود،عقب

راندن آن ابدا آسان نخواهد بود چون اين نيرو نه شباهتي به نيروهاي عراق بعثي دارد و نه از

سربازان اجباري و بي روحيه ي عرب استفاده ميكند.تاكتيكهاي جديد،برتري تكنولوژيكي مطلق و

تعداد بسيار زياد همراه با پوشش هوايي كامل ميدان نبرد اصلا شبيه به جنگ ايران و عراق

نخواهد بود.ما نبايد جنگ احتمالي امريكا بر ضد ايران را با نبرد قهرمانانه ي مجاهدان حزب الله در

برابر ارتش اسراييل مقايسه كنيم.شرايط محيطي،تعداد نيروهاي آموزش ديده،تسليحات و لوازم

نبرد همه و همه با هم متفاوتند.مساله ي مهم ضربه زدن به امريكا با نابود كردن چند تانك،وارد

كردن تلفات سنگين به نيروي زميني و حتي ساقط كردن چند هواپيما نيست.ما نبايد بگذاريم

دشمن،خاك ايران را اشغال كند.مساله حيثيت ايران است نه يك درگيري ساده.

ولي از نظر سطح تكنوژي،ميتوان تانك T-90 روسي را (در صورت وجود در ايران) قابل مقايسه با

تانكهاي غربي (آنهم نه كاملا) دانست.

نقات قوت تانكهاي ما در برابر تانكهاي دشمن:

متاسفانه هيچ نقطه ي قوتي (از نظر فني) وجود ندارد وعوامل ديگري مثل آشنايي به منطقه

درگير و روحيه ي شهادت طلبي و ازجان گذشتگي ميتوانند موثر واقع شوند.

نقاط ضعف:متاسفانه هيچ تانك كاملا داخلي توليد نكرده ايم و دشمن يا تجربه ي درگيري با تمام

تانكهاي در اختيار ارتش و سپاه را دارد و يا اصلا آن تانكها ساخت خود دشمن هستند(مثل

چيفتن و ام60).

اگر به فكر خريد تانك يا توليد تحت امتياز تانك باشيم،بهترين تانك براي ايران،تانك LECLERC

فرانسوي است.چرا كه از نظر وزن رزمي،سرعت،قدرت آتش،تجهيزات الكترونيكي و قابليت

تطابق با محيط بسيار عالي است.اين تانك در آب و هواي مرطوب اروپا،بيابانهاي خشك امارات و

حتي در آب و هواي سرد و برفي آلپ تست شده و كارايي خود را ثابت كرده است.

البته تانكهايي مثل LEOPARD-2 A-6 ، BLACK EAGLE و MERKAVA MK4 هم هستند كه از بين

تمام موارد،تنها امكان خريد تانك روسي عقاب سياه وجود دارد.

ارنستوي عزيز لطف ميكنيد با تشكر.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با توجه به وجود تی90 که احتمالا برای انتقال تکنولوژی خریده شده و انتشار نشدن اطلاعات بعید نیست ذوالفقار3 قوی تر از همه باشد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
من قبلا توی یک تایپیک دیگه هم گفته بودم که تانک ذولفقار3 تولید نمیشه

ولی شما فرض کنید که ما 1000 تا تانک ذولفقار 3 با اون قابلیتهای خیالی داشته باشیم و در مقابل حمله زمینی امریکا بخواهیم با این تانکها دفاع کنیم امریکایی ها اصلا نمیگذارند که این تانک ها با نیروی زمینی امریکا درگیر بشه تماما توسط نیروی هوایی و بالگرد های امریکایی نابود خواهند شد

تا وقتی یک نیروی هوایی برای پشتیبانی از نیروی زمینی و دریایی نداشته باشیم ساختن یک تانک که حتی پیشرفته ترین تانک دنیا هم که باشه دور ریختن پول هست

ایران خوشبختانه در زمینه علم مکانیک و انواع شاخه های اون در حدی هست که بتونه یک تانک مدرن در حد تانکهای غربی بسازه ولی استراتژیستهای کشور خوب میدونند که برای باز دارندگی اولویت با کدام نیروهاست اول به دلیل نداشتن تکنولوژی کافی شروع به تولید موشکهای زمین به زمین کردند بعد به تقویت نیروی دریایی پرداختند و الان دیگه موقع نیروی هواییه نه زمینی

ما اگر یک نیروی هوایی در حدی که فضای ایران رو کاملا در اختیار نیروی هوایی کشوری مانند امریکا قرار نده داشته باشیم بعدش میتونیم به فکر داشتن یک نیروی زرهی قوی باشیم در غیر این صورت تمام یگانهای زرهی قبل از رویارویی با نیروی زمینی دشمن توسط نیروی هوایی اونها از بین خواهد رفت اینجاست که اگر تانک ذولفقار3 بهتر از تانک ابرامز هم که باشه دیگه فایده ای نداره

من با نظر ارنستو و ریچ مارشال موافقم که نباید مسولین در مورد هر چیزی که میسازند از واژه بهترین استفاده کنند چون اگر موقع عمل مردم واقعیت رو ببینند اون موقع قضیه چوپان دروغگو پیش میاد

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با اجازه از رایش عزیز!

گریپن جان پس شما درست گفتید ویکی پدیا کلی گویی کرده!

رومل جان ولی من می خوام بدونم که زره ی براق چیه که توی ویکی زده محرمانه منبع هم داده؟! درضمن تا اونجایی که من می دونم در نفربرها و خودروهای زرهی محافظت از خدمه بسیار مهمتر از پنهانکاریه! و نیازی نیست حتما پنهانکار باشه! یک نگاهی به برادلی بنداز اصلا با BMP-1 هم قابل مقایسه نیست چه برسه به Boragh و BMP-2!

در کل دوستان فکر نمی کنم منهدم کردن تانک برای ما مشکل باشه! با هزینه ی به مراتب کمتر می شه یک تانک 4 میلیارد و نیم تومانی رو از کار انداخت! خوب این هزینه رو با هزینه یک موشک تاو یا صاعقه مقایسه کنید!!

رایش گرامی من متوجه نشدم برادر! شما فکر می کنید نیروهای حزب الله از تیپ های تکاوری ایران حرفه ای تر و آموزش دیده تر هستند؟! icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ذلفقار تانک مجهولیه . احتمالا نمونه های در دست پیشرفت و کامل شده داره که رونمایی میشه . این تانک باید در میدان رزم بررسی بشه . با لکرک موافقم . تانک خوب و کارامدیه . ولی قیمتش چنده ؟؟ ایا حاضر میشن به ایران بفروشنش ؟ با چه امکاناتی ؟ ایا تانک کامل در اختیار ایران قرار می دن ؟ خیر اقا ! اینها به خون من و شما تشنن . میان تانک کارامد و مدرن بدن که پس فردا بلای جونشون بشه ؟!ما باید به این سطح برسیم که تولید داخلی داشته باشیم . باید سرمایه گذاری کنیم رو زرهی و صنایع هواییمون . هم وقت می بره هم هزینه بالا . رو موشکی سرمایه گذاری کردیم به نتیجه عالی رسیدیم . روس ها کلی وقت و سرمایه گذاشتن رو تانکاشون تا ت-90 در اوردن ! از ترس ت-72 یه که زره ابرامز به 1 متر هم رسید ! ذلفقار نمونه اویه است . همین ابرامز یا لکرک یا ت-72 بعد چندین نسل به این قدرت و کارایی که می بینید در اومدن !!! صبر باید داشته باشیم . از همون اول کار که نمیشه ت-99 تولید کرد اقایون متخصص !تانک بومیه . چندین نسلش می یادو میره تا یک نمونه پایه و استاندارد براش تعریف بشه . مثل ابرامز M-1 . حالا بعدش میشه ابرامز M-2 بعدش میشه ابرامز M-3 . همه توقع دارن از اول هیولای زرهی خاورمیانه بسازیم !!! انشاء الله می سازیم ولی با به دست اوردن تجربه . امریکایی ها از سال 1975 دارن رو پروزه MBT شون کار می کنند تا سال 1985 یه ابرامزی پیدا شد ! عملیاتی شد . ما اگرم رونمایی کامل از ذلفقار نکردیم به این علته که تانک تغییراتی کرده و باید بکنه . باید به روز باشه . ذولفقار 3 می خواد جلو ابرامز واسته . پس اگر می خواد الان رونمایی کامل شه باید 2009 باشه سیستمش نه 2004 . واسه همینه دارن اروم اروم کاملش می کنن . دیگه تکنولوزیش بالاتر از ماهواره و موشک بالستیک که دیکه نیست ! می سازیم و ارائه می کنیم طوری که کنار شهاب 3 ذولفقر 3 هم تو ذهن ها بیفته .

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته جالب توجه دوستاني كه خبر ندارند!‌خود روسيه تي-72هاي مدل اس رو به تي-90 آپگريد كرده! يعني هال همون قديميه است ولي تجهيزات رو عوض كرده!‌ من حقيقتاْ تا حالا عكس تي-90 رو نديدم ولي از اونجايي كه تي-72 اس به تي-90 آپگريد شده فكر مي كنم از نظر هال شبيه اي باشند؟!‌

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در مورد فرمایشات ارنستو رومل هم نظر خاصی ندارم جز اینکه با توجه به اطلاعات موجود حرفش راست هست! بحث رو هم به جنگنده صاعقه و جنگ روانی طرفین ایران و غرب منحرف نکنیم خیلی بهتر میشه به یک نتیجه از روی اطلاعات موجود دست یافت و به عنوان آخرین نکته خارج از بحث اینکه صاعقه هم رادار دارد که ساخت داخل هست و هم سیستم یکپارچه تسلیحاتی برای حمل بمب و موشک که شاید در یک بحث دیگر بتوان دربارش بحث نمود.

در ضمن ایران تانک تی90 ندارد و شایعه پراکنی نکنید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
همانطور كه گفتين ما با دشمني مثل عراق نمي جنگيم ( عراق ان زمان تي 72 داشت ما چيفتن تفاوت و خودتون حساب كنيد) پس يعني ما در 10 سال 80 ميلادي نيستيم . اولا اين و من نمي گم تمام دنيا مي گن كه قويترين نيروي زميني خاور ميانه رو داريم ...
بعدشم شما جندبار با تانك ساخت ايران با توليد تحت امتياز سواري كردين؟( نه اين تانكها يا وسايلي كه تو نمايشگاه مي گذارن اصلي ها )
من كه فقط تو نماشگاه سال 80 يك نمونه تانك تي 72 ديدم كه اون زمان فقط روي برجكش يك اختلال گر گذاشته بودن كه من از يك بنده خدايي كه همونجا مسءول بود كاملا تصادفي شيدم كه اون يك رادار نسبتا متوسط هستش هرچند واقعا يك مقداري ازاين اختلال گراي معملي بزگتر بود.
امريكاهم وقتي اپاچي رو ساخت گفت بهترين ولي سال 91 عملا در جنگ خليج هميشه فارس كارايي زيادي نداش در صحرا واقا دچار مشكل شد.
اقا هرچي كه مي سازن كه نميان از اول تا اون اخرش و بنويسن هرچيم كه ما ميبينيم در ظاهر در باطن جريان فرق مي كنه
در ضمن ما ازلحاظ برتري عددي خيلي تو منطقه سر تريم در اين حد يگم كه كل تهداد تا نكارا جمع كنيم برار ياشايدم بيشتر كشور هاي حوضه خليج هميشه فارس هستن
مگه يگان زرهي كه اغزام ميشه بدون ضد هواي يا موشك زمين به هوا دركل بدون پدافند اعزام ميشه ما ديگه سال 80 ميلادي نيستيم كه
دوستان اگر جنگ شد حتما تحقيق كنيد اول بعدا اعزام شيد icon_cheesygrin
در ضمن خود بسيجم يك جوري نيروهاي اصليشور آموزش مي ده كه به همين راحتي شكار نمي شن
گاهي بعضي از دروغ ها جلوي خيلي از چيزها گرفته مي شه
راستي من خودم هم سوار تانك نشدم :lol:
در مورد تانك من منبم خيلي اعتبار داره زيادم ديگه نمي خوام بازش كنم
راستي تانك ذولفقار اصلي تون جزء چند تانك برتر دنياس ......... :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
راستي تانك ذولفقار اصلي تون جزء چند تانك برتر دنياس ......... :lol:[/quote]

شوخي مي كني برادر؟!‌ icon_cheesygrin :lol:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اصلا منبع ميگه بيشرين درگيري سر بوجه توليديش هست با اون امكانات اصلي بك مقداري گرون در مياد براي توليد البته توليد شده حالا چندتا معلوم نيست icon_cheesygrin


[b][align=center][color=red]تانك ذوالفقار [/color]۳[/align][/b]



[b]ايران تنها كشور در خاورميانه است كه بدون هيچ گونه وابستگي پشتيباني و فني، اقدام به طراحي و ساخت تانك نموده است.اصولا یکی از پیچیده ترین طرح های نظامی ، طراحی تانکهایی کارا که بتواند اهداف زمینی و ...را محقق سازد می باشد . تانك ذوالفقار تانکیست متناسب با شرايط اقليمي و خودروئي است تمام شني با محيط مرئي كم به طوري كه در محافل نظامي اين ماشين زرهي به تانك نامريي مشهور است و به دليل ارتفاع كمتر نسبت به تانك هاي ديگر طراحي آن طوريست كه در فاصله ۸۰۰ متري دارای استتار فوق العاده ایست .در عوض بر عرض آن افزوده شده است كه اين امر باعث افزايش سرعت اين تانك گشته است. نيم رخ كوتاه و همچنين قدرت آتش بالا و قدرت مانور و تحرك با سيستم فشنگ گذاري خودكار تمام اتوماتيك و مسافت ياب ليزري، مجهز به توپ 125 ميلي متري بدون خان و با قابليت پرتاب موشك هاي كور كننده رادار هاي دشمن و سيستم‎هاي دفاعي هشدار دهنده ليزري و راداري و آشكار سازي مادون قرمز و ... . از ديگر خصوصيات اين تانك پيشرفته ايرانيست . طراحي اين تانك در جهان بي سابقه بوده است . ذوالفقار ۳ همزمان توانايي آن را دارد كه با پرتاب راكت هاي دود زا و منحرف كننده الكترونيكي ، ۵ راكت را همزمان از خود دفع نمايد . نيز به دليل ارتفاع كم و زاويه كم پيشاني، از بيشترين حفاظت برخوردار بوده و از قدرت تهاجمي و تدافعي بالايي در مقابله با هر نوع تانك برخوردار است. قابليت حركت در آب در عمق ۶۰/۱ متري آب يكي ديگر از خصوصيات بارز آن مي باشد. گفتنيست مقامات دفاعي نيروهاي مسلح از جايگزيني ذوالفقار ۳ با تانكهاي بيگانه ی به خدمت گرفته شده در ارتش و سپاه خبر داده اند.

یکی از ویژگی های دیگر این تانک پیشرفته که تاکنون اعلام نشده است اینیت که این تانک تمام اطراف خود را بوسیله دوربین های مدار بسته z/c360زیر نظر دارد . تانک هوشمند ذوالفقار امروز به جرات می توان گفت از پیشرفته تانک های موجود در دنیاست .

در حقیقت نبود دستگاه تبلیغاتی قدرتمند در کشور سبب عدم معرفی درست تسلیحات نظامی ما بالاخص تانک ذوالفقار به دنیا شده است .

بدون شک ذوالفقار يكي از پيشزفته ترين و كارا ترين تانكهاي دنياست .

تانك ذولفقار ۳ اكنون در اختيار ارتش جمهوري اسلامي ايران است[/b].

اين مربوط به وبلاگ جوشن.

الته اين واقعيت داره حلا ازاينم بيشتر شد امكاناتش

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با سلام به همه

خوب یه سری حرفا پیش اومد که منم با اجازه نظرم رو بدم در موردشون ....

[quote]در صورت جنگ احتمالي كدوم يك از تانكهاي ما در برابر تانكهاي غربي ميتونه برابري كنه ؟ [/quote]

خوب هرچند نباید مستقیما بگیم ، بدون وارد کردن شرائط مساله یعنی مثلا بگیم قراره مثلا تانکهای ایران تو کدوم منطقه و توی چه شرائطی با هدف درگیر بشن و..... اما اگر همه چیز بر اساس امار باشه رایش مارشال عزیز توضیح داد
هیچ کدوم! !(رایش مارشال عزیز شرمنده من حواسم نبوده اسم شما رو اشتباهی دو سه باری گفتم شرمنده اصلا حواسم نبود)

اما اگر بخواهیم بر اساس تاکتیک جنگی احتمالی ایران پیش بریم تانک تی 72 اس شاید بتونه درگیر بشه اونم اگر تاکتیکشون بگیره ... یعنی اینکه دشمن رو به فاصله زیر 2500 متر بکشونی و اون وقت باهاش درگیر بشی... منظورم اینه که زمانی نیروی زرهی رو وارد عرصه میکنی که برد تانکها مساویه و البته با توجه به ازمایشات تی 72 در فاصله 2000 متر برتری محسوسی داره بر دیگر تانک ها...
منتها پیاده سازی تاکتیکش واقعا سخته و نیاز به هماهنگی فوق العاده ایی داره ...

مثلا ببین سورنا ارتش روم رو با وجود اینکه قوی تر بودند کشوند جائی که دلخواهش بود و خوب اون مکان جائی بود که میشد از همه پتانسیل ایران استفاده کرد ولی رومی ها از نصف قدرتشمونم نمیتوسنتند .... یه دشت کوچیک که اجازه کار به هیچ سلاح سنگیینی نمیداد ... از اون طرف سلاحهای ایرانی که عملا کارائی نداشتند در شرائط خاص پیش اومده کارایی شون صدبرابر شد!

[quote]با توجه به سوال اول نقاط قوت و ضعف تانكهاي ما چيه ؟ [/quote]

بسته به نوع تانک متفاوته اما اگر تی 72 رو برترین و ثابت شده ترین! تانک ایرانی حساب کنیم برتری اش در بردهای2000 متر به پائینه که طی ازمایشات ثابت شده قدرتمنده ... البته با نوع گلوله ایی که در روسیه تولید میشه و منابع شک دارند که ایا به ایران ارسال شده یا نه؟!
ضعفش هم عدم کارائی در برد بالای 2000 متر زره ضعیف و غیر اورانیومی و سرعت حرکت متوسط و.. ایناست
[quote]

به نظر شما از نظر خصوصيات چه نوع تانكي ايده ال ترين تانك براي ساخت و توليد بومي است (مثلا از نظر زره-تسليحات - موتور و ...)؟ [/quote]

ذوالفقار!
کاملا جدی دارم میگم .... باور کنید اگر همچین تانکی عملا ساخته بشه و تکنولوژیش موجود باشه عمرا تانکی بهتر ازش باشه تو دنیا! واسه ما ایرانیا
میدونید چیه؟! ایرانی ها هرچی صفت و شاخصه خوب هست و ارزو دارند یه تانک داشته باشه در نوشتار! به اسم ذوالفقار زدند ...... بماند که تا چه حد ممکنه عملی بشه!

اما اگر از لحاظ تانکی که در جهان الان موجوده به نظر من لئوپارد و لکلرک خوبند اما دقت داشته باشیم که اب و هوایی که واسه اون ساخته شدند واسه مرطوب یا کوهستانی هست و سرد ... مگر اینکه مثلا یه کشور مثل امارات سفارش داده باشه ! بعد واسش سفارشی درست کنند ....که هزینه اش بیشتر میشه
تانکی که تو هر شرائطی جنگیده و خوب بوده تانک ابرامز هست .... البته دقت داشته باشیم که ابرامز با تی 72 قرن بوقی جنگید نه یه همارود مثل لئوپارد و....
به هر صورت تو هر 4 شرائط اب و هوایی خدمت کرده ابرامز (من المانی ها رو دوست دارم پس نظرم رو لئوپادره! البته مدل 2)

[quote]يه پروژه تحقيقاتي كه نه كاملا عملي بوده و نيازي به توليد انبوه تانك نبوده و نيست ! [/quote]

بله درسته اما چرا ایران از سالی که ذوالفقار ساخته شد هی میگه من تولید انبوهش کردم؟! و اصرار داره روش؟!

ببین بعضی مواقع هست طرف جنگ روانی میکنه اما بعضی مواقع هم هست که عمرا جنگ روانی نتیجه بده و منظور از گفتنش یه چیز دیگه است ...
[quote]
ايران خط توليد تي 72 رو داره و كلي هم تانك غنيمتي و جديد يا قديمي كه آپگريد شدند ! [/quote]

افرین
من این عمل رو بسیار بیشتر به ما می توانیم شبیه میدونم تا ذوالفقار .. چرا؟! چون ما حداقلش تانک تی 55 رو تونستیم بکنیم تی 72 ... از نظر عملکردی ... این بهش میگن ما می توانیم
واقعا هم می توانیم و افتخاری هست واسه مون
اما ... اما همزمان نباید بریم روی عرش سیر کنیم و توی یه کنفرانس خبری اقایون بگن بعله اقا اگر ایران قدرتمند نیست پس چرا ما تانک تی 55 رو کردیم تی 72 ؟! اگر ایران قدترمند نیست ابرامز بیاد با این بجنگه تا ببینیم کدومشون قوی ترند!
ما که خودمون تی 55 رو ارتقا دادیم در شرائط تحریم یا مرکاوای اسرائیلی ها که این و اون ساختنش واسشون....

این رسما بهش میگن جوگرفتگی .... ارتقا دادن احسنت داره و تبریک اما اینکه طرف همه چیز رو با هم قاطی کنه دیگه ... تی 72 کجا مرکاوا کجا؟! تازه تی 55 ارتقا داده شده نه تی 72 اصلی!
مثل این ممیونه ایران موشک تاو رو ساخته به صورت مهندسی معکوس و با اون امریکا رو تهدید مکینه! در صورتیکه امریکا 30 سال قبل ما اون مدل رو ساخته / همونی که ما باهاش مهندسی معکوس کردیم!
فرض بگیریم ایران اونم ارتقا داده اما این شکاف سی ساله رو چطور پر کردند که باهاش تهدید میکنند؟!
بحث اینه ... میگیم اقا ما می توانیم اما در حد و اندازه خودمون و متناسب با اون چیزی که اولا سرمایه گزاری کردیم و دوما متناسب با زمانیکه وارد این عرصه شدیم .. ما هنوز تو عرصه زرهی و.. ساخت و تولید جوان هستیم و خوب این ایراد بر گذشتگان ماست که چرا زیرساخت نساختند...
ما کشوری هستیم که از 4 طرف تحریم هستیم و ساخت یه فشنگ هم هنر کردن هست چه برسه به ساخت موشک و... اما اینکه کنترل ارادی خودمون رو از دست بدیم ... اشتباهه
واسه من و ما افتخاره که ایران فلان سلاح رو ساخته در تحریم اما باید بدونیم هنوز خیلی راه مونده تا برسیم به اون ابرقدرتها..
[quote]
حدودا به نظر مياد تعداد تانكها داخلي زياد هستند ولي در حال حاظر تهديد حمله زميني براي ايران وجود نداره !پس توليد انبوه يك نوع تانك هم توجيحي نداره ! بلكه بيشتر كار تحقيقاتي ميكنند تا به مرحله كاملا پيشرفته برسه البته ممكنه هم نرسه و رها بشه ! اما اونچيزي كه مهمه خودشون رو محك زدند كه در صورت نياز ميتونند تانك بومي توليد كنند و منتشر !همين نه بيشتر و نه كمتر ! [/quote]

بازم افرین

به این میگن ریسک ، ریسکی که چین هم تحملش کرد .... چین بین دو تا ابرقدرت سال 1970 گیر افتاده بود ... هران احتمال حمله بود اما اون ریسک کرد و به صورت ارام باحوصله شروع کرد ساخت تسلیحات مورده نیاز.. اول سلاحهایی که میدونست توشون پیشرفت زیادی در کوتاه مدت میتونه بکنه و همزمان کارائی بازدارندگی داشتند(این دو تا شاخصه اول ساخت سلاح بود و سرمایه گزاری روش) بعدم شروع کرد زیرساخت ساختن واسه تسلیحاتی که باید حداقل 30 سال روش کار بشه تا ثمره بده...
این یک استراتژی هست .. یعنی استراتژی رو این گذاشتند و البته همزمان باید فاکتورهایی مثل اینکه احتمال حمله رو کم کنند و یا اگر حمله کردند چیکار کنند رو مدنظر قرار بده ومطابقت بده خودش رو باهاش
یه بار مثال زدم الانم مثال میزنم: چین موشک دی 21 فقط ده تا اماده شلیک داشت ولی کاری کرد که همه فکر کنند 150 تا داره .... عملا اگر بهش حمله میشد هیچ کاری نمیتونست بکنه ولی ریسک کرد و برنده هم شد
این یه قماره .. باید قمار کنی ....
وقتی ابها از اسیاب افتاد قشنگ اعلام کرد من فلان سال فقط ده تا موشک داشتم!اون موقع بود که اه از نهاد امریکا بلند شد!

ممکنه ایران ده سال دیگه بیاد بگه من اینقدر تانک داشتم![quote]

اين گزافه گويي و خالي بندي ها درمورداين تانك هم بيشتر نظر علاقه مندان و مردم بوده تا مديران و مسولين ![/quote]

ابدا موافق نیستم! برعکس بوده .... از اونا به مردم منتقل شد

[quote]
در برابر تانكهاي غربي كه اصلا نبايد به اينجا راه پيدا كنند ! البته ما در مقابلشون توسن توفان تاو و آرپي جي و... داريم كه بهتر از تانكه ! روي همين ماشينهاي سفير هم نصب ميشن ! البته روي گاري هم نصب ميشن وبراحتي تانك 4 ميليارد تومني آبرامز رو منهدم ميكنند !
[/quote]

خوب من یه توضیحاتی بدم!
سالها تو این فکر بودم اگر به ایران حمله بشه ایران چطوری دفاع میکنه اما به قول وقتی هیچ اطلاعات موثقی نداری .... نمیتونی نظر درستی بگی تا اینکه افتادم دنبالش و دقیقا سیر تسلیحاتی ایران و نوع اموزشها رو مشاهده کردم ....
قشنگ مشخصه ایران از نظر استراتژی جنگ نامتقارن و از نظر تاکتیکی جنگ شهری و تن به تن رو مورده هدف قرار داده
سیر تسلحاتی ایران کاملا سیر موشکی هست و بس! از ضدزره تا دریا به دریا و زمین به زمین و..
اما این سیر تسلیحاتی به مرور تغییر جهت میده و میره سراغ دیگر تسلیحات همونطور که الان داره میره ... اول ایران سلاح هاش رو مثل چین ساخت یعنی دو شاخصه بازدارندگی و نتیجه سریع مورده توجهش بود و الان داره رو زیرساخت کار میکنه.

ببینید نبرد نامقتارن رو میشه چندین جور انجام داد اما روشی که ایران برگزیده یقینا براساس بدترین شرائط هست یعنی اینکه ایران از هر نظر از دشمن پائین تره.
دررابطه با دفاعی که میخواد در مورده حمله زرهی دشمن بکنه ایران جنگ ضدزره رو مورده توجه قرار داده ..
یعنی جنگی که فقط یه شکارچی تانک هست و یه تانک!
اما پس واسه چی تانک تولید میکنه؟! یا اینکه بعضیا الان میگن دیدن واسه اینه ایران تانک خوب تولید نمیکنه و یا از اون طرف وقتی شما میگید با یه 4 میلیون تومن یه تانک 4 میلیارد تومنی! رو میزنیم پس چرا ایران دنبال ساخت ذوالفقاره؟.. اما زود نتیجه نگیرید!

ایران قطعا نمیخواد در برهه اولیه جنگ دست به یه حمله متقابل بزنه بلکه میخواد دشمن تک بکنه و بعد اگر لازم شد ایران پاتک ... اما قبلش باید شرائط واسه پاتک مهیا بشه
یکیش رو در سطور قبلی گفتم ... فاصله نبرد باید بیاد زیر 2500 متر تا تانکهای خودی وارد عمل بشن و بعدم تیم های ضدتانک باید در نحوه ارایش جنگی دشمن شکاف ایجاد کنند و باعث اغتشاش بشن ، پدافند کوتاه برد باید هلیکوپرتها رو دور کنه از منطقه و...

حالا اینکه اینا عملی هست یا نه بحثه اما قطعا دو سه مورده اول عملی هست به جز نیروی هوائی....همه میدونیم امریکا بیاد اول سعی میکنه کنترل هوائی رو در دست بگیره ...
لازم به ذکره ایران در تحلیل هاش اینو بدترین حالت در نظر گرفته و بر این اساس میخواد بجنگه .... خوب یعنی جنگ به این شکل رو قطعی در نظر گرفته
خوب به نظر شما راه های طبیعی و غیرطبیعی واسه زدن یه تانک دشمن زیر پوش هوائی کامل دشمن چیه؟! کشیدن دشمن به مناطقی که پوشش جنگی داره؟>! مناطق کوهستانی؟! یه دره ؟! یا کاری بکنه که اونقدر فاصله درگیری تن به تن شده باشه که دیگه دم از ترس زدن خودی (مثل زمان جنگ خودمون با عراق) نتونه بیاد بمباران کنه؟!

هزار تا راه هست که خوب من هنوز این یکی رو کشف نکردم! البته در منطقه خودمون چرا کشف کردم اما دیگر مناطق ... یه بار اتفاقی حضور تور ام 1 رو در تیپ زرهی ... در منطقه .... نزدیک کرمانشاه دیدم .. مشکوک شدم و پیگیرش تا اینکه متوجه دشم تاکتیک عملیاتیشون چیه...
بببنید اگر بخوان کرمانشاه رو بگیرند مبجورند ازد و جاده بیان که یکیش هم محاصره میکنه کرمانشاه رو هم میگیره! اما یکیش مستقیما باعث میشه وارد شهر بشن!
دور تا دور کرماشناه عوارض طبیعی از کوه تا تپه و.. هست ، از اون طرف روی تپه ها به شدت zu-23 کار گذاشتند به اضافه چندین سایت موشکی و تور ام1 ..... بیشتر از این نمیشه توضیح داد به دلائلی اما یقین دارم که اگر هماهنگی درستی بین نیورها برقرار بشه این کار نتیجه میده چون کوهه ای زاگرس جوری هستند که هیچ هواپیما و هلیکوپتری قادر به هدفگیری راحت نیست به خصوص که این همه پدافند اونجا باشه و اوضاع وطریه که یمشه فاصله درگیری رو اورد زیر 2500..

یه موضوع دیگه اینکه دوستان هی میگن ابرامز اینقدر قیمت داره یه راکت اینقدر!
دوستان شما درست میگید اما یه معظلی هم هست! و اونم اینکه وقتی یه اسلحه اینقدر ارزش پیدا میکنه لابد کارائی داره که حاضر بشن ایندر بخرنش...
درسته یه ضرب المثل هست میگه جنس گران قیمت حتما خوب نیست! اما خیلی کم پیش میاد این ضرب المثل درست باشه به خصوص که این ضرب المثل واسه ما ایرانیا و چینی ها بیشتر کاربرد داره!
شما به این دقت نمیکنید که مثلا همون موشک ضدزره تو جنگ 33 روزه قط تونست مرکاوا رو از کار بندازه نه اینکه منهدمش بکنه واون تانکها بعد جنگ دوباره برگشتن سرخدمتشون!
در صورتیکه همه مون میدونیم امریکا وقتی بیاد اون قدر تانک میریزه و اونقدر پشتیبانی نزدیک هوائی ازش میکنه که زدن یکی هم شاهکاره ولی کاملا منهدم نکردنش ... هیچ اثری نداره!..

خیلی دوست دارم بگم مقیاس خوبی هست قیمتهاشون اما خدائیش ما باید ببینیم دشمن چه دکترین نظامی داره و چرا حاضره همچین سلاحی در اختیار داشته باشه بعد اینجور بگیم ... اگر یه کشوری میبود مثل عربستان! که تو خفجی در جنگ سال 91 اونجوری عمل کرد بله شما درست میگید اما وقتی کشورمون امریکا باشه .....تازه بماند خود ایران دنبال تانک مثل ابرامزه ....
[quote]
يعني هر چي بهشون بگي باور ميكنند ![/quote]

با کمال شجاعت میگم دقیقا همینطوره! بیش از 98.2 درصد مردم ایران اینجوری اند ...
واریور جان همین الان حاضرم باهات برم تو خیابون و از مردم سواتل بپرسیم .... ببین چی میگن ... اگر دقیقا جملات مسئولین رو نگفتند هرچی خواستی به من بگو ... من که تو ایرانیا به جز اونائی که سواد نظامی دارند کسی ندیدم که حرف مسئولین رو چشم بسته باور نکنه!
[quote]
رومل جان ولی من می خوام بدونم که زره ی براق چیه که توی ویکی زده محرمانه منبع هم داده؟![/quote]

ببین زره چابهام رو تا الان شنیدی؟! همون که انگلیس واسه چلنجر 2 ساخت؟! بعد ابرامز هم ازش کپی گرفت و.... و میگن بهترین زره جهانه؟! خوب اون ترکیباتش سری هست و هیچ کسی نمیدونه ترکیباتش چیه! که عمل ضدزره رو به مخوفترین شکل ممکن انجام میده!
دقیقا عملکرد زره ساندویچی و.. اینا رو داره(ایران بسته انفجاری رو تی 72 نصب کرد به جاش!)
این ماله غربی هاست .. روس ها هم یه زره واسه خودشون دارند که رو تانکاشون نصب میکنند و... اونم مخصوص خودشونه و نوع الیاژ و ترکیباتش رو با باباشونم نمیگن!
اونجور که من شنیدنم عین قضیه پرتاب ماهواره که روسها حال ایران رو میگیرند و نمیزارند حتی دستگاه کنترل زمینی رو ببنیند توی این قضیه هم روسها به ایران فرمول اولیه زره رو نمیدن
ایران نوع خاصی از زره رو از فولادی که فطق در داخل ایران تولید مشه ساخته .... این یه شایعه هست! که نه تائیدش میتونیم بکنیم نه رد! چون ایران از نظ علوم پزشکی و.. رتبه ممتازی داره که توانائی ساخت همیچن چیزهایی بهش میده اینم به این دلیله که ایران سالهاست در عرصه علوم شیمی و... کار میکنه و زیرساخت داره
احتمالا منظورش اون بوده نه پنهانکاری
چون شما مقیاس ساخت تانک یا نفربر رو نگاه کنی اصلا شاخصه پنهانکاری اولویت نداره! (البته دو نوع پنهانکاری هست! یکی برای ضدزره و... یکی از دید رادار! منظورت کدومشونه؟! هرچند فکر کنم از دید رادار منظورته!)و قبلش شاخصه های مهمتری مثل عملکرد ضدزره و شیمائی اش مهمه
اگرم قرار به پنهانکار بودن باشه پس بازم مستقمیا به تنوع زره و ترکیباتش بستگی داره که هم ضدزره باشه هم پنهانکار! که بعید میدونم همچین چیزی ممکن باشه!
والله تا اونجا که ما شنیدیم میگن قیمت پنهانکار بالاست! از اون طرفم میگن ن ن صاعقه پنهانکاره ... نمیدونم! شاید خوشی زده زیر دلمون تانکامونم پنهانکار کردیم! اما واقع بینانه و عاقلانه نگاه کنیم می بینیم اینم مثل ساخت توپ تمام اتوماتیک 40 سال پیش هست که الان هیچ کاربردی نداره! اما واسه تجربه بیشتر و ساخت سلاحی بهتر خوبه ...
[quote]

در کل دوستان فکر نمی کنم منهدم کردن تانک برای ما مشکل باشه! با هزینه ی به مراتب کمتر می شه یک تانک 4 میلیارد و نیم تومانی رو از کار انداخت! خوب این هزینه رو با هزینه یک موشک تاو یا صاعقه مقایسه کنید!![/quote]

به نظرت امریکا چند تا تانک وارد میدان میکنه؟! بعد جدا از نیروی هوائیش به نظرت پرسنل و خدمه تانکهای امریکایی چقدر اموزش دیده هستند!؟ بعد شما حساب کن تیم ضدتانک ما چقدر قوی هست ...
بازم میگم دوست دارم بگم این حرف کاملا منطیقه و ایران به این موضوع فکر کرده اما عملا بعید میدونم بشه با ضدتانک خالی جلوی دشمن رو گرفت که اگر اینطور بود ایران نمیرفت دنبال ساخت تانک پیشرفته!

دوستان دقت داشته باشیم ... با پدافد هوائی میشه سدراه یه نیروی هوائی مقتدر شد اما بدون یه جنگنده خوب نمیشه شکستشون داد!
یعنی شما هافبک گل ساز داری اما مهاجمی که کار رو تموم بکنه نداری!

فکر کنم کاملا منظورم رو بیان کردم .... بچه ها خواهشا شما اسرائیل رو با مقیاس خودش و امریکا رو هم با مقیاس خودش مقایسه کنید
مرکاوا اولین فاکتورش اینه که جون خدمه نجات داده بشه!!!!!!!!!!! دلیلشم همه مون میدونیم ... اونا یه کم با امریکا فرق دارند ....

اگر خواستید تایپیک هم بزنیم و در موردش ریز به ریز بحث کنیم چون با 4 خط گفتن من و شما مبحث باز نمیشه خوب....
[quote]

شما فکر می کنید نیروهای حزب الله از تیپ های تکاوری ایران حرفه ای تر و آموزش دیده تر هستند؟! [/quote]

لیچ جان خود شما نبودی تایپیک زدی چرا سربازان ایران ضعیف هستند؟!

سربازان ایرانی از نظامیان ایرانی اموزش میبینند و خوب تو همون متنی که متاسفانه از دست رفت من به این موضوع پرداختم...

در ضمن ببین یه سوال میپرسم هرچی خودت جواب دادی بهش بدون اون درسته:

یه دانش اموز در یه کلاس 30 نفره بهتر درس یاد میگیره یا توی یه کلاس 60 نفره؟!

نیروهای حزب الله جدا از تمریناتی که همگی تکاوری و.... تعدادشون به حدی هست که بهترین کیفیت و کمیت رو داره اموزش هاشون و خوب با توجه به روحیات و عقایدشون واقعا مخوف هستند
ایران هم داره همچین نیرویی اما نه در مقیاسی که بشه ازشون در کل ایران استفاده کرد .. چون میزان اموزشها واسه 1 میلیون نفر متفاوته با 5 هزار نفر
قبول نداری اینو؟![quote]

روس ها کلی وقت و سرمایه گذاشتن رو تانکاشون تا ت-90 در اوردن ![/quote]

من کلا حرف شما رو قبول دارم اما میدونین روسیه چند سال سابقه ساخت تسلیحات زرهی داره؟!
به نظر شما با جهش ژنتیکی و مغز هوشمند ایرانی و.. چند سال دیگه ما به اونا میرسیم؟!
[quote]

دیگه تکنولوزیش بالاتر از ماهواره و موشک بالستیک که دیکه نیست ! می سازیم [/quote]

اره اینو هم موافقم اما بهتره شما یه مقدار مطالعه کنی ببینی واسه موشک بالستیک ما چه کارهایی کردیم و..... شایعات پیرامونش چیه و...؟! و چقدر بودجه صرف کردیم و اصلا ایا روی ساخت تانک به صورت گسترده سرمایه گزاری کردی یا نه؟

[quote]

در مورد فرمایشات ارنستو رومل هم نظر خاصی ندارم جز اینکه با توجه به اطلاعات موجود حرفش راست هست![/quote]

کوچیکتم!
یقین دارم با 5 خط نوشتن من و شما و ما اب از اب تکون نمیخوره ! نه عقیده من عوض میشه نه ایران سیاستش عوض میشه نه عقیده شما .... به نظر خودم بحث رو به رو خیلی بهتره چون بدون سانسور میشه خیلی چیزا رو گفت و نام خیلی از منابع رو اورد که نمیشه اسمی الان ازشون برد .... مثلا من نمیتونم دقیقا بگم در فلان منطقه کرمانشاه فلان موضوع رو دیدم و میدونم اگر یه دسته زرهی وارد اون منطقه بشه نزدیک به 120 کیلومتر حیاتی از دست میره بدون هیچ مقاومتی...

اما فایده یه فوروم اینه که همه با نظریات متفاوت دیگران اشنا میشن! اینش خوبه!

[quote]قويترين نيروي زميني خاور ميانه رو داريم ... [/quote]

بله تو سلسله مقالات مجله جنگ افزر نوشته عبدالحمید تارخ عزیز و دوست داشتنی! این نکته رو بیان کرد ...
اما قوی ترین بودن دلیل بر پیشرفته تر بودن نیست!

شما شاخصه های یه ارتش قدرتمند رو نگاه من میفهمی چرا میگن ما قدرتمندیم.... اصلا ربطی به تسلیحات اینا نداره بلکه بیشتر مقیاس های اماری و روحیاتی و.. مورده نظره وگرنه مثلا تو همون مقاله عبدالحمید در مورده ترکیه رسما قدرت دریائی ترکیه از نظر ناو ... بیشتره اما خوب ایران در مقابلش فقط موشک ضدکشتی و.. داره که تقریبا موازنه رو برقرار میکنه اما خیلی عقب تریم از این نظر... یا هوائی و.... ولی با این وجود قوی هستیم اما نه به این معنی ک در یک رقابت تن به تن بین یه ناوچه پیکان ایران با یه ناوچه ترک ما برنده ایم بلکه از لحاظ اموزش پرسنل و تعداد نیرو و سابقه نظامی گری و...
[quote]

امريكاهم وقتي اپاچي رو ساخت گفت بهترين ولي سال 91 عملا در جنگ خليج هميشه فارس كارايي زيادي نداش در صحرا واقا دچار مشكل شد. [/quote]

اون وقت میشه امار شکار تانک اپاچی رو به من بگی تو همون جنگ؟! چند تا تی 72 رو فرستا داون دنیا؟ البته واسه همین امریکا لانگ وب اپاچی رو ارتقا داد و...
![quote]

در ضمن ما ازلحاظ برتري عددي خيلي تو منطقه سر تريم در اين حد يگم كه كل تهداد تا نكارا جمع كنيم برار ياشايدم بيشتر كشور هاي حوضه خليج هميشه فارس هستن [/quote]

المان در جنگ تانک تایگر رو ساخت که پیشرفته بود و هیچ تانکی یارای برابری باهاش رو نداشت اما تانک تی 38 روسی جوری بود که میگفتند اگر تولید انبوه بشه کار میده دست یه تانک پیشرفته! مثل تایگر!
تولید تایگر پائین بود چون هزینه هاش میزد بالا اما تی 38 نه ... اینقدر سبک و ساده بود که هزار تا هزار تا میدادن بیرون و اونم توی یک ماه!
اخرش میدونی چی شد؟! تایگر حماسه خلق کرد! اما مشکل این بود حماسه خلق کردن باعث پیروزی نمیشه! بلکه باعث در خاطره ضبظ شدن میشه ! حتی اگر یه تایگر به تنهایی با 10 تا بجنگه و هر ده تا رو نابود کنه سر یازدهمی همونطور که اتفاق افتاد خودش نابود میشه و اخرش هم باعث شکست میشه! که شد !

میشه اینجور گفت اگر مثلا امریکا اف22 ساخت و خیلی قویه اما چون گرون قیمته و نمیشه ازش تولید انبوه کرد پس با چند تا جنگنده نزدیک بهش به تعداد زیاد میشه کله پاش کرد
ایرانم هیمنطوره
اما یه شرطی داره، ما باید تانکی با مشخصات تی 38 برابر تایگر داشته باشیم! یعنی هم ارزون باشه هم کارا هم میزان تولیدش جوری باشه که سریع و گسترده بسازند و حدقال ده به یک باشه تعداد تانکم ا با ابرامز!
ایا ما همچنی توانایی داریم؟! اگر داریم پس فبها اگر ندرایم انشالله گامها برداشته شده و بهش میرسیم...
اما از لحاظ برتری عددی مطمئن نباش.... اگر کمتر نباشیم بیشتر نیستیم و تازه اون وقته که میزان تکنولوژی میاد وسط که ...
ما ام 60 هامون ماله قرن بوقه اما ترکیه مدرنیزه سازیش کرده ! چیفتن ما نابوده اون وقت ... تازه تعدادشم بمونه و البته اموزشهای خدمه هم که....
[quote]عراق ان زمان تي 72 داشت ما چيفتن تفاوت و خودتون حساب كنيد)[/quote]

عراق وقتی نیروی زرهی ایران رو به خاک و خون کشید تی 72 انچنانی نداشت و تازه مدل تی 72 که خیلی خفنه هنوز به عرصه هم نرسیده بود چه برسه به صادرات! اون اخرای جنگ بود که اومد و اون بلاها رو سرمون اوردند و لشکر لشکر حریف یه تیم زرهی عراقی نمیشدند .... ار پی جی بهش عمل نمیکرد و...
در پایان این نکته رو عرض کنم که چه ذوالفقار باشه چه نباشه ایران سالهاست خطر رو از سرش گذرونده و خوب با همین بزرگنمائی و کوچک نمائی تونسته سرپا وایسه هرچند نباید از یاد برد اصلی ترین دلیل عدم حمله چیزای دیگه ایی بود نه صرفا تسلیحات ..
ایران سیاست چین رو دبنال میکنه و مشخصا روزی میرسه که ما متیوینم هرچیزی رو بسازیم و البته مدل خوبش رو بسازیم ولی قبلش ازمایشها ا ا ا ا باید کرررررررد و البته قبلش تسلیحاتی که بازدارندگی میاره ساخت که خوب ایران داره همین کارو میکنه ... فعلا بخش ارجح نظامی ایران موشک هست نه زمینی و.... هرچند سعی میکنند متناسب با دیگر پیشرفتهای موشکی بخش زمین و هوا و دریا رو هم رو به جلو بیارند ...
به امید پیروزی ایران

با تشکر مجدد از رایش مارشال عزیز و تمامی دوستان شرکت کننده در بحث

ارنستو رومل

یا حق


**** خدایا پوکیدم از بس تایپ کردم! اه ه ه ه ه :lol: :cry: :cry:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
اولا امريكا فقط اپاچي وارد نبرد نكرد در همان عمليات بود كه امريكا تصميم گرفت كبرا هاشو ارتقا بده بسياري از خلبانان اپاچي كلي شكايت ازاين پرنده در شرايط اب و هوايي عراق داشتند
من مطمئنم كه ما امار عدديمون خيلي بيشتر از حريفمونه ولي منبع از اين چيزا نخواين كه نمي تونم بگم.
عراق لشكر زرهي را شكست داد كه از ارتش بعد انقلاب بود وضعيت ارتش و ان زمان ه مي دونيد.
اگر لشكر به لشكر حريف نشديم پس الان عراق كل ايران بايد مي گرفت.
اين اماريم كه در مورد برد تانكها دادي از روي همان اماري هست كه مسئولين دادن همان هايي كه ميگين گاهي دروغ ميگن از كجا معلم بيشتر نيست
ايران سياست چينو دنبال مي كنه منم موافقم .
لي اول بايد قدرت بازدارندگي داشته باشيم كه داريم اگر نداشتيم تا الان دخلمون امده بود
الان منابع اطلاعاتي غرب اين قدر قوي شده كه به همين راحتي نميشه بلف الكي زد. :lol: icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
از ساير دوستان تشكر ميكنم سوالهايي كه در ذهنم بود كاملا در اين بحث پاسخ داده شد :lol:
مخصوصا از ارنستو رومل و رايش عزيز :lol: icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

رایش گرامی من متوجه نشدم برادر! شما فکر می کنید نیروهای حزب الله از تیپ های تکاوری ایران حرفه ای تر و آموزش دیده تر هستند؟!



البته!نيروهاي حزب الله جدا از ايمان حقيقي و بالايي كه دارند از امكانات بسيار خوبي برخوردارند.

جليقه ي ضدگلوله و كلاهخود اسراييلي،سلاحهايي مثل M-4 و M-16 A-2 و TAVOR بعلاوه

آموزشهاي بسيار كارامد و...

F-35 عزيز

متاسفانه اين وبلاگ مطالب دقيقي ندارد و بيشتر بزرگنمايي همراه با حدس و گمان شخصي

است تا واقعيت.قصد توهين ندارم ولي حتي نام وبلاگ اشتباه نوشته شده Jowshan درست

است نه Jovshan. در صورتي هم كه اين اطلاعات را قبول كنيم،تانك ذوالفقار هيچ برتري خاصي

نسبت به تانكهاي ديگر ندارد.در مورد ارتفاع كم،به اندازه ي كافي توضيح دادم.سلاح تانك هم

كاملا روسي است (البته نمونه ي ساخت داخل) و برتري خاصي چه از نظر برد چه قدرت،بر ديگر

توپها ندارد.در مورد سيستم دوربين بايد بگويم وقتي كه حتي دوربين ديد در شب روي آن نصب

نشده چطور ميتواند دوربين محافظتي داشته باشد؟

ايران دوربين ديد در شب براي تانكهاي T-72 توليد ميكند ولي چون اين يك تانك آزمايشي است از

دوربين استفاده نميكند.

دوربينهاي ديد در شب ساخت ايران
normal_SA-110A.jpg
normal_SA-121.jpg

انشاالله در آينده،تانك ذوالفقار را با ديگر تانكها مقايسه ميكنم تا موضوع روشن شود.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط Navard
      به نام خداوند بخشنده و مهربان 
       
       

       
      برای بزرگنمایی تصاویر بر روی آن ها کلیک (لمس) کنید
       
      با ورود اولین زره پوش ها به میدان جنگ جهانی اول، اینطور بنظر می رسید که هیچ چیز جلودار آن ها نیست. سربازان بخت برگشته آلمانی ناگهان با غول های آهنینی رو به رو شدند که هیچ سلاحی بر آن ها کارگر نبود. طولی نکشید که طرف های دیگر جنگ هم زره پوش های خود را توسعه دادند تا شاهد نخستین نبردهای تانک با تانک باشیم و اینجا زمانی بود که تانک بعنوان موثرترین ابزار در مقابل تانک حریف معرفی شد. تانک ها همچنان در ابتدای راه بودند و توانایی صنعتی کافی برای تولید گسترده آن ها وجود نداشت و ذهنیت فرماندهان هم همچنان آن ها را نمی پذیرفت  اما خطوط میدان نبرد در جنگ جهانی اول آنقدر وسیع بود که کسی نمی دانست کی و کجا سر و کله ی تانک های خوفناک دشمن پیدا میشود. در نتیجه ارتش های دو طرف به فکر تسلیحاتی افتادند که بتوان به وسیله ها آن ها به تانک ها آسیب وارد کنند. تفنگ های ضد تانک و نارنجک های ضد تانک و خمپاره ضد تانک و توپ ضد تانک و چندین ایده دیگر مطرح میشوند که دو مورد اول بسیار فراگیر میشوند و این موارد تا جنگ جهانی دوم هم ادامه می‌یابد. اما بحث نوشتار پیش رو به نارنجک های ضد تانک خلاصه می شود. نارنجک های ضد تانک (atg) یک سلاح پرتاب دستی هستند که برای آسیب زدن و یا انهدام اهداف زرهی استفاده می شوند. اگرچه برد کوتاه و نیاز به نزدیک شدن به زره پوش ها، تاثیر آن ها را محدود می کند. سربازان نارنجک انداز ناچار بودند به زره پوش های دشمن نزدیک شوند که البته در بعضی مواقع شدیدا توسط خودروهای زرهی دیگر و نفرات پیاده پشتیبانی میشدند. در نتیجه از همین ابتدای کار باید بدانیم که نارنجک های ضد تانک برای کاربرد خاص و ویژه توسعه یافتند و البته قیمت ارزان و تولید آسان و کاربری نسبتا ساده آن ها را محبوب و شاید بهتر است بگوییم که آن ها را قابل تحمل میکرد.
       


       
       
       
      همانطور که گفته شد، نارنجک های ضد تانک برای اولین بار در طول جنگ جهانی اول علیه وسایل نقلیه زرهی مورد استفاده قرار گرفتند، اما تا زمان جنگ جهانی دوم که نارنجک های ضد تانک با سرجنگی خرج گود(HEAT) تولید شوند، اثر گذاری آن ها در هاله ای از ابهام قرار داشت. اولین نارنجک های ضد تانک دست ساز بودند. در طول جنگ جهانی اول، آلمانی‌ها اولین کسانی بودند که با نارنجک های ضد نفر معمولی خود که به نارنجک گوشت کوبی معروف هستند نارنجک ضد تانک ساختند. آن ها با بستن دو یا سه سر انفجاری نارنجک های ضد نفر به یکدیگر یک نارنجک بزرگ‌تر می ساختند و از آن علیه تانک ها و زره پوش ها استفاده کردند. در  نبرد پس از کشیدن ضامن، نارنجک را به بالای تانک دشمن که به آرامی پیشروی می کرد پرتاب میکردند، جایی که زره در آن قسمت از تانک ضعیف تر بود و احتمال نابودی آن با انفجار همزمان چند نارنجک می رفت. در این نارنجک ها، اثر ترکش زایی که کاربرد تخصصی آن ها بود اهمیتی نداشت، بلکه قدرت انفجار باعث تخریب سقف و کنده شدن قطعات فولادی و در نهایت مرگ خدمه میشد.
       
       

       

       
       
      در طول جنگ جهانی دوم با همین روش کشورهای مختلف با قرار دادن تعدادی نارنجک در کنار هم، نارنجک های ضد تانک دست ساز ساختند و اینطور اولین نارنجک های ضد تانک همه گیر شدند. با توجه به وزن زیاد نارنجک های ضدتانک ابتدایی، معمولاً از فاصله بسیار نزدیک پرتاب می شدند یا مستقیماً در نقاط آسیب پذیر بر روی خودروی زرهی دشمن قرار می گرفتند. در نارنجک های دست ساز خبری از چاشنی ضربه ای نبود و نارنجک ها باید زمان مورد نیاز چاشنی خود را طی میکردند تا منفجر شوند که این مورد کار پرتاب کننده را دوچندان سخت و ترسناک میکرد. بریتانیایی ها در سال 1940 روش دیگری را ابداع کردند، در این روش آن ها دینامیت یا مواد منفجره قوی دیگر را در یک جوراب ضخیم قرار می دادند و قسمت بیرونی جوراب را به گریس آغشته میکردند و سپس این جوراب ها در یک قوطی حلبی قرار میدادند. در زمان نبرد، سربازان بخت برگشته جوراب را بیرون می آوردند و فیوز یا فیتیله را روشن کرده و سپس آن ها را به طرف برجک تانک یا شنی و چرخ هایش پرتاب می کردند به این امید که تا زمان انفجار به تانک بچسبد (در فیلم نجات سربازان رایان هم حتما بخاطر دارید که سروان میلر از این روش برای متوقف کردن تانک های آلمانی بهره برد). در صورت موفقیت آمیز بودن، باعث آسیب به بخش داخلی زره، و کشته یا زخمی شدن خدمه تانک می شد. مشخص نیست که آیا این نوع نارنجک های ضد تانک دست ساز با موفقیت در جنگ به کار گرفته شده است یا خیر! اما دست کم در هالیوود یک شکار موفق به نام خود ثبت کرده است...
       

       
      در تاکتیکی دیگر هنگامی که تانک ها از سنگرها و خاکریز ها عبور می کردند، نارنجک های دست ساز را می شد توسط پیاده نظام به عنوان نوعی مین ضد تانک در مسیر تانک ها قرار داد به این امید که به موقع منفجر شوند. در حالی که این روش ها در نا امیدی و بیچارگی از هیچی بهتر بنظر می رسید، اما معمولا برای سربازان پیاده نظام خطرناک تر از خدمه تانک ها بودند. در روش دیگر سربازان چینی در جنگ دوم چین و ژاپن از بمب گذاران انتحاری علیه تانک های ژاپنی استفاده کردند. سربازان چینی مواد منفجره مانند بسته های چندتایی نارنجک یا دینامیت را به بدن خود می بستند و خود را زیر تانک های ژاپنی می انداختند تا آنها را منفجر کنند! با این روش در نبرد شانگهای، یک بمب‌گذار انتحاری چینی با منفجر کردن خود در زیر تانک، یک ستون ژاپنی را متوقف کرد. و در نبرد تایرژونگ (Taierzhuang) نیز سربازان انتحاری چینی موفق میشوند تانک های ژاپنی و همچنین خودشان را منفجر کنند. در یک استفاده دیگر در تایرژونگ، سربازان انتحاری چینی، چهار تانک ژاپنی را با بسته‌های نارنجکی خود از بین بردند.
       

       
      سعی شد که رنگی شود 
       
      نارنجک های ضد تانک صنعتی عموما از خرج گود‌ (HEAT) برای نفوذ به زره استفاده می کنند، اگرچه از سر جنگی شدید الانفجار با سر له شونده (HESH) نیز در بعضی از آن ها استفاده می شود. در اصطلاح نظامی، کلاهک هایی که از انفجار شکل دار استفاده می کنندHEAT نامیده می شوند که خرج گود شاخص ترین آن هاست. همانطور که در بالا گفته شد اکثر نارنجک های ضد تانک صنعتی از نوع خرج گود هستند. بدین جهت زاویه برخورد خرج گود و مواد مذاب خروجی حاصل از آن باید با سطح زره منطبق باشد. در نتیجه در طراحی برخی از نارنجک های ضد تانک از چتر نجات کوچک یا نوارهای پارچه‌ای و یا باله‌های تثبیت‌ کننده در نسخه های پرتاب شونده از پهپاد استفاده می گردد. 
       

       
      به باله ها توجه شود 
       
      بریتانیا اولین نارنجک ضد تانک خود را در اواخر سال 1940 با نام  تایپ۶۸(AT68) وارد میدان کرد که یکی از اولین تسلیحات ضد تانک از نوع خرج گود بود. نارنجک به وسیله یک تفنگ و با استفاده از نارنجک انداز میلز نصب شده بر روی آن شلیک می شد( نارنجک تفنگی). نارنجک ضدتانک تایپ 68 دارای نفوذ 50 میلی متری در زره بود که برای سال 1940 حیرت انگیز بنظر می رسید .
       

       
      نارنجک انداز میلز و AT68 (سعی شد که رنگی شود )

       
      نارنجک تفنگی AT68 
       
       
      همچنین در ادامه و در حین جنگ نارنجک ضد تانک تایپ۷۴ (74 ST) نیز توسط آن ها ساخته شد که شامل یک خرج گود درون یک بسته پرتابه دستی با شباهت هایی به نسخه های نارنجک گوشت کوب آلمانی بود. ایده پشت این نارنجک، ساخت یک سلاح ضد تانک ساده و با کاربری آسان، آمادگی فوری برای تولید و ارزانی بود. نارنجک ST به اصرار چرچیل در تولید انبوه قرار گرفت، اما با دیدن نحوه عملکرد آن، ساخت بیشتر و خدمت فراگیر آن متوقف شد. نارنجک تایپ 74 بعداً به عنوان یک راهکار اضطراری برای مقابله با تانک‌های سبک ایتالیایی در شمال آفریقا برای سربازان بریتانیایی فرستاده شد، جایی که بر خلاف انتظار ها و نتایج قبلی بسیار عملکرد مؤثری داشت. در اروپا، پارتیزان های فرانسوی به طور موثر از نارنجک ضد تانک تایپ 74 در اقدامات خرابکارانه علیه تأسیسات آلمانی استفاده کردند. نارنجک هاوکینز (تایپ 75) یکی دیگر از نارنجک‌های ضد تانک بود که توسط متفقین غربی به کثرت مورد استفاده قرار گرفت.
       

       
      نارنجک 74 ST
       
       
       
      نارنجک هاوکینز (تایپ 75)
       
      مدت کوتاهی پس از تهاجم آلمان نازی به روسیه در سال 1941، نارنجک ضد تانک پانزر‌ ورف ماین (Panzerwurfmine (L)) توسط آن ها وارد خدمت می شود، که یک نارنجک ضد تانک با سرجنگی خرج گود و بسیار کشنده بود و می توانست سنگین ترین تانک های آن سال ها را نابود کند. این نارنجک به بالای تانک پرتاب می شد و پس از رها شدن توسط فرد پرتاب کننده، سه باله از انتها بیرون آمده و آن را در طول پرواز کوتاه خود تثبیت می کردند. نارنجک ضد تانک ‌پانزر ووف ماین (L) بسیار کشنده بود و ساخت آن ارزان بود، اما برای پرتاب دقیق به مهارت قابل توجهی نیاز داشت و تنها توسط تیم‌های مخصوص و آموزش دیده ضد تانک مورد استفاده می‌گرفت. گونه دیگری از نارنجک های ضد تانک آلمانی "Geballte Ladung" بود که به معنی بار انبوه است. این نوع نارنجک منفرد نیست، بلکه تعدادی نارنجک معمولی است که به یکدیگر متصل شده اند. یکی دیگر از تلاش‌های آلمانی برای ساخت تسلیحات ضد تانک قابل حمل توسط نفر، سلاح "Hafthohlladung" (به معنی: خرج گود چسبنده) بود. این نارنجک چسبان در واقع یک خرج گود با قیف تو خالی بزرگ بود که به وسیله سه آهنربا به یک تانک می توانست بچسبد، اما برای پرتاب بسیار سنگین بود و در نتیجه باید توسط فرد بکار گیرنده، مستقیماً به ناحیه ضعیف یک تانک چسبانده می شد.
       

       
      نارنجک ضد تانک پانزر‌ ورف ماین (Panzerwurfmine)
       

       
      نارنجک  ضد تانک آلمانی Geballte Ladung
       

       
      نارنجک چسبان Hafthohlladung
       
       
      طولی نکشید که روس ها توانستند پانزر ورف ماین را به غنیمت بگیرند و با کمک آن، نارنجک ضد تانک خود مجهز به خرج گود را بسازند. البته روس ها در سال 1940، یک نارنجک ضد تانک ساده را توسعه دادند که از اثر انفجاری ساده برای آسیب زدن به زره پوش ها استفاده میکرد و نام آن RPG-40 بود. پس از پرتاب این نارنجک با کمک نواری مسیر پروازش تثبیت می شد. از طرفی روس ها، RPG-43 ( عدد اشاره به سال تولید 1943 است) را ساختند که یک نسخه اصلاح شده از RPG-40 بود و به آن یک لایه مخروطی اضافه شد و تعداد زیادی نوار پارچه ای برای تثبیت مسیر پرواز پس از پرتاب در انتهای آن قرار گرفت. در سال آخر جنگ، روس ها RPG-6 را معرفی کردند، که یک طراحی جدید بر پایه RPG-43 و با آیرودینامیک بهبود یافته و همچنین با یک دم چتری در درون بود که پس از پرتاب از دسته به بیرون رها میشد. نفوذ این نارنجک بیش از 100 میلی متر در زره فولادی گزارش شده است، که برای ایجاد آسیب و انهدام هر تانکی در صورت برخورد با قسمت فوقانی آن ها کافی بود. استفاده از RPG-43 و RPG-6 روسی در نبرد بسیار ساده تر از پانزر ورف ماین آلمانی بود و به آموزش گسترده نیاز نداشت. توجه شود همین موارد بعد ها در سری راکت انداز های پانزر فاست و RPG-2 هم بکار آمدند و به همین دلیل بود که نسل اول این راکت انداز ها با نام نارنجک انداز معرفی شدند که حتی هنوز هم بر سر زبان هاست! در حقیقت راکت انداز های ضد تانک ابزاری بودند که نارنجک های ضد تانک را با کمک یک شتاب دهنده راکتی با دقت و در برد بیشتر به سمت تانک دشمن رها می‌کنند. پس از پایان جنگ جهانی دوم، بسیاری از کشورهای اروپای شرقی نسخه های RPG-6 خود را مهندسی معکوس کردند. برای مثال مجارستان نارنجک AZ-58-K-100 را توسعه داد. از این نارنجک به تعداد زیاد ساخته شد و در نبرد اعراب و  اسراییل در طول سالهای 1967 و 1973 توسط مصر نیز بکار رفت.
       
       
       
      نارنجک ضد تانک RPG-40
       

       
       نارنجک ضد تانک RPG-43
       

       
      نارنجک ضد تانک RPG-6
       

       
      نارنجک ضد تانک AZ-58-K-100 
       
      اولین نارنجک ضد تانک ژاپن، دارای یک کلاهک مخروطی خرج گود ساده به قطر 100 میلی متر بود که دارای یک سیستم فیوز ساده از نوع  "فعال در همه مسیر" بود که اگر به طور تصادفی با کشیدن ضامن از دست سرباز به زمین می افتاد منفجر می شد و به همین سادگی جان فرد را می گرفت. این ضعف آن را بسیار برای نیروی بکار گیرنده خطرناک میکرد، زیرا هیچ ایمنی پس از رهاسازی وجود نداشت و حتی ممکن بود در یک برخورد کوچک و اتفاقی به خود فرد نیز منفجر شود و البته طبق گزارشات میدانی، میزان نفوذ آن فقط حدود ۵۰ میلی متر بود. دومین نارنجک ضد تانک ساخت ژاپن لانج ماین(lunge mine) نام داشت که در واقع یک سلاح انتحاری بود. این سلاح یک کلاهک خرج گود بزرگ بود که بر روی یک چوب نیزه مانند نصب میشد و فرد انتحاری آن را به تانک یا هر هدفی می کوبید، و این برخورد باعث مکانیسمی میشد که در نهایت سرجنگی بزرگ خرج گود آن را منفجر میکرد و هم سرباز و هم هدف را از بین می برد. این نارنجک نصب شده بر روی نیزه هر چند جان سرباز بکار گیرنده را می‌گرفت اما 150 میلی متر در زره فولادی نفوذ میکرد و به همین علت آن را در رده اول بیشترین نفوذ نارنجک های ضد تانک جنگ جهانی دوم قرار میدهد. و البته کمبود سلاح ضد تانک در ژاپن قطعا جدی تر و مهمتر از نیروی بکار گیرنده انتحاری بود! گفته میشود ارتش آمریکا اولین بار در سال 1944 در فیلیپین با نارنجک های ضد تانک روبرو میشود و نارنجک های ضدتانک انتحاری مذکور فوق هم اولین بار در طی نبرد سایپان و پس از آن در نبرد اوکیناوا مشاهده شد. قبل از پایان جنگ جهانی دوم، ده‌ها هزار فروند از این نارنجک های ضد تانک ساده و پر خطر برای واحدهای معمولی ارتش ژاپن در مستعمارات امپراطوری و واحدهای رزمی در جزایر اصلی ژاپن تولید و ارسال شد، چون کاربری چندان سختی نداشتند و عموم سربازان با داشتن یک دل شیر و وفاداری مطلق به امپراطور و ژاپن می‌توانستند از آن ها استفاده کنند.
       

       
      نارنجک های پرتابی ژاپنی
       
          
       
      نارنجک انتحاری lunge mine
       
       پرکاربردترین نارنجک‌های ضد تانک امروزی، شامل طرح‌ های روسی پس از جنگ جهانی دوم هستند که معروف ترین آن ها نارنجک ضد تانک RKG-3 است. در طول جنگ ایران و عراق، سرباز ۱۳ ساله ایرانی محمد حسین فهمیده پس از اینکه خود را در زیر یک تانک عراقی با نارنجک منفجر کرد، به عنوان قهرمان جنگ مورد تجلیل قرار گرفت. به دلیل پیشرفت در زره تانک های مدرن و اختراع نارنجک انداز های راکتی، نارنجک های ضد تانک منسوخ شدند. با این حال در درگیری های پسا اشغال عراق، نارنجک های ضد تانک RKG-3 توسط شورشیان عراقی، عمدتا علیه خودرو های هاموی و نفربر های استرایکر و خضموک (MRAP) های آمریکایی استفاده شدند. این خودروهای محافظت شده زره ضعیف تری نسبت به تانک ها برخوردار بودند و در نتیجه نارنجک های ضد تانک از جمله RKG-3، با نفوذ ۲۲۰ میلیمتری توان آسیب زدن به آن ها را داشتند. پنهان کردن یک نارنجک انداز راکتی همچون RPG-7 در بین جمعیت کار سختی بود. اما هر فرد براحتی می توانست چند نارنجک RKG-7 را حمل کند و باید توجه کرد که تفاوت نفوذ این نارنجک تنها ۴۰ میلیمتر از نسخه ابتدایی RPG-7 کمتر است. شورشیان عراقی عموما در بین جمعیت مخفی میشدند و در دسته های چند نفری به کاروان های آمریکایی حمله و به آن ها خسارات جدی وارد می کردند. این تهدیدات در نهایت باعث شد که ایالات متحده اصلاحاتی در امرپ ها و نفربر های استرایکر انجام دهد که شامل  نصب زره فاصله دار و قفسی و ... می شد که این اصلاحات باعث می شدند تا نارنجک های ضد تانک قبل از تماس با بدنه اصلی منفجر شوند.
       
            
      نارنجک ضد تانک RKG-3
       
      نارنجک ضد تانک RKG-3 همچنین توسط واحد آئروروزویدکا (Aerorozvidka) ارتش اوکراین در تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2022 مورد استفاده قرار گرفت. اوکراینی ها با تغییر در زمان‌بندی فیوز و همچنین افزودن باله‌های چاپ‌ شده با پرینتر سه‌بعدی، نارنجکRKG-3 را به RKG 1600 تغییر دادند تا سقوط خود را هنگام پرتاب از یک کواد کوپتر تجاری تثبیت کند. این تغییر، سرآغاز استفاده بسیار گسترده از این دست پهپاد ها با نام کواد کوپتر نارنجک انداز در جنگ اوکراین بود. با ورود کوادکوپتر های نارنجک انداز، مجدد نارنجک های ضد تانک در قالب بمب های سقوط آزاد خرج گود جان تازه ای گرفتند و بنظر می‌رسد با ورود نسل های جدید تر و حتی هدایت شونده آینده ای روشن تری برای این بمب ها قابل انتظار باشد. اما هر چه پیش آید، یادمان نرود که این تسلیحات ریشه در نارنجک های ضد تانک دارند. نارنجک های ضد تانک نیای سال خورده موشک های ضد تانک و راکت های ضد تانک و برخی بمب های پرتابی توسط پهپاد ها هستند. آنچه مشخص است هم چنان این پیر مرد با طراحی ساده خود و همینطور فرزندانش تا بازنشستگی فاصله بسیار دارند.
       

       
      استفاده از RKG-3 در  پهپاد های FPV انتحاری و مولتی روتور نارنجک انداز
       
       
       
      ذکر نام نویسنده و انجمن در هر برداشت از این مطلب الزامی است.
       
      گرد آورنده: Navard 
       
       بن مایه 
    • توسط 951
      تاپیک جامع تحولات زرهی در نیروهای نظامی ایران
       
      با سلام
      این تاپیک برای ثبت نظرات و پیشنهادات علمی و عملی در خصوص تجهیز نیروهای زمینی ایران به یک تانک اصلی میدان نبرد برای جنگهای نوین ایجاد گردیده است .
       
       
      پلتفرم های موجود در نیروهای نظامی ایران به شرح زیر میباشند که هر کدام میتوانند در صورت برخورداری از مشخصات لازم بستر ی برای توسعه تانک اصلی میدان نبرد برای کشورمان باشند .
       
      ام۴۷ پاتون
       

      ام۴۷ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که با پیشرفت طرح تانک ام۴۶ پاتون در اوایل دهه ۱۹۵۰ ساخته شد. این تانک به عنوان تانک اصلی نیروی زمینی و تفنگداران دریایی و جایگزین تانک‌های ام۴۶ و ام۴ شرمن وارد ارتش آمریکا شد اما در این ارتش در هیچ جنگی شرکت نکرد.
      ام۴۷ تنها پس از چند سال با ساخت تانک پیشرفته‌تر ام۴۸ پاتون از استاندارد خارج شد و در اختیار متحدان آمریکا قرار گرفت و در جنگ‌های متعددی از جمله توسط اردن در جنگ شش‌روزه علیه اسرائیل، توسط پاکستان در جنگ‌های هند و پاکستان، از سوی ترکیه در حمله سال ۱۹۷۴ ترکیه به قبرس، توسط ایران در جنگ ایران و عراق و در خدمت استقلال‌طلبان کروات در جنگ استقلال کرواسی شرکت داشت.
       
      ام۴۸ پاتون
       

      ام۴۸ پاتون یک تانک متوسط آمریکایی بود که سومین و آخرین تانکی به شمار می‌رفت که به نام ژنرال جرج پاتون فرمانده سپاه سوم ایالات متحده در جنگ جهانی دوم و از هواداران کاربرد تانک در میدان نبرد، نامگذاری شد. البته ام۶۰ تانکی که بعد از ام۴۸ طراحی و تولید شد هم به طور غیر رسمی ام۶۰ پاتون نامیده می‌شود. طراحی ام۴۸ بر اساس پیشرفت و توسعه ام۴۷ پاتون تانک متوسط قبلی آمریکایی ها صورت گرفت و شباهت ظاهری زیادی با آن دارد اما از نظر ساختار کلی تانکی متفاوت و مستقل است.
       
      ام۶۰ پاتون
       

      ام۶۰ پاتون نخستین تانک رزمی اصلی آمریکایی بود که در سال ۱۹۶۰ تولید شد و سال‌ها مورد استفاده آمریکا و متحدان آن در جنگ سرد قرار داشت. ام۶۰ هرچند در ارتش آمریکا با ام۱ آبرامز جایگزین شده اما استفاده از آن هنوز در بسیاری از کشورها ادامه دارد.
      طراحی ام۶۰ بر اساس تانک متوسط ام۴۸ پاتون صورت گرفت که تا پیش از تولید ام۶۰ تانک اصلی ارتش آمریکا بود. پیشرفت‌های ام۶۰ نسبت به‌ام۴۸ شامل استفاده از توپ نیرومندتر ۱۰۵ میلی‌متری به جای توپ ۹۰ م‌م ام۴۸، استفاده از چرخ‌های آلومینیومی به جای فولادی، زره قوی‌تر و ضخیم‌تر، موتور دیزلی قوی‌تر با توان ۷۵۰ اسب بخار، و افزایش برد عملیاتی به ۴۸۰ کیلومتر می‌شد.
       
      چیفتن
       

      چیفتن (به انگلیسی: Chieftain) نوعی تانک اصلی میدان نبرد بریتانیایی است که از سال ۱۹۶۵ وارد نیروی زمینی بریتانیا شد. هنوز نیز در نیروهای مسلح اردن و ایران از آن استفاده می‌شود.
      طراحی چیفتن بر پایه گروهی از تانک‌های بریتانیایی انجام شد که از ماتیلدا ام‌کا ۲ در سال ۱۹۳۹ (با توپ ۴۰ میلی‌متری) آغاز شده و با تانک‌های کرامول (۵۷ و ۷۵ میلی‌متر)، کومه (۷۶ میلی‌متر) ادامه یافته و در پایان به تانک موفق سنچوریون (۷۶، ۸۳ و ۱۰۵ میلی‌متر) می‌رسد. چیفتن با پیشرفت این طرح ساخته شده و جایگزین تانک متوسط سنچوریون و تانک سنگین کانکوئرر به عنوان نخستین تانک اصلی میدان نبرد نیروی زمینی بریتانیا شد. تولید تانک چلنجر ۱ که بر پایه پیشرفت تانک چیفتن صورت گرفته بود از سال ۱۹۸۳ آغاز و در سال ۱۹۹۵ به‌طور کامل جایگزین چیفتن شد. تولید چلنجر ۲ هم در سال ۱۹۹۸ با توسعه چلنجر۱ آغاز شد. چیفتن از پیشرفته‌ترین تانک‌های عصر خود به‌شمار می‌آید که قدرتمندترین توپ و سنگین‌ترین زره را در بین همه تانک‌های آن هنگام را داشت. اما در برابر آن، توانایی تحرک و سرعت آن کاهش یافته بود.
       
      تی-۵۵
       

      تی-۵۴ یا تی ۵۵ نوعی تانک اصلی میدان نبرد ساخت شوروی است که نخستین پیش‌نمونهٔ آن در سال ۱۹۴۵ تولید شده و تولید انبوه آن از سال ۱۹۴۷ آغاز و به سرعت به مهمترین تانک جنگی ارتش سرخ شوروی و کشورهای عضو پیمان ورشو و بسیاری از کشورهای دیگر دنیا تبدیل شد.
      تی-۵۴ بیش از هر تانک دیگری در طول تاریخ تولید شده و برآورد می‌شود که در حدود ۸۶ تا ۱۰۰ هزار دستگاه از مدل‌های مختلف آن در کشورهای مختلف تولید شده باشد. این تانک از زمان آغاز تولید خود تاکنون شاهد بهینه‌سازی‌ها و اصلاحات متعددی بوده‌است. تی-۵۵ مهمترین بهینه‌سازی تی-۵۴ به شمار می‌رود که در سال ۱۹۵۸ وارد ارتش شوروی شد؛ برخورداری از سیستم محافظتی در برابر حملات اتمی-میکروبی-شیمیایی، حذف تیربار قسمت راننده، نصب موتور قوی‌تر (۵۲۰ به ۵۸۰ اسب بخار) و افزایش ظرفیت مهمات توپ اصلی تانک (از ۳۴ گلوله به ۴۳ گلوله) مهمترین تفاوت‌های آن بودند. این تانک علاوه بر شوروی در لهستان، چکسلواکی، چین (با عنوان تایپ ۵۹) هم تولید می‌شد.
       
      تی-۶۲
       

      تی-۶۲ نوعی تانک رزمی اصلی ساخت شوروی است که بر اساس پیشرفت طرح تانک‌های خانواده تی-۵۴/۵۵ طراحی شده و تولید آن از سال ۱۹۶۱ آغاز شد. این تانک به تدریج جای تانک‌های تی-۵۴ را در واحدهای زرهی و موتوری ارتش سرخ گرفته و تولید آن در شوروی تا سال ۱۹۷۵ ادامه یافت، تا اینکه در دهه ۱۹۸۰ با تانک‌های مدرن‌تر تی-۶۴، تی-۷۲ و تی-۸۰ در خطوط مقدم ارتش شوروی جایگزین شد.
      تی-۶۲ نخستین تانکی بود که از توپ بدون خان استفاده می‌کرد. تفاوت‌های اصلی این تانک با تی-۵۴ شامل شاسی طولانی‌تر و عریض‌تر، توپ بلندتر و پرقدرت‌تر و بدون خان ۱۱۵ میلی‌متری می‌شوند.
       
      تی-۷۲
       

      تانک تی-۷۲ یک تانک اصلی میدان نبرد است که تولید آن از اوایل دهه ۱۹۷۰ در شوروی آغاز شد. این تانک شباهت‌هایی با تانک قدیمی‌تر اما پیشرفته‌تر تی-۶۴ دارد. تی-۷۲ پس از تانک دیگر شوروی‌ها؛ تی-۵۴/۵۵ پرتیراژترین تانک تولیدشده پس از جنگ جهانی دوم است و در مجموع بیشتر از ۲۵ هزار دستگاه از آن ساخته شده و کماکان برای مشتریان خارجی تولید می‌شود که توسط ده‌ها کشور مورد استفاده قرار گرفته‌است. تانک تی-۹۰ مدل توسعه‌یافته تی-۷۲ و جدیدترین تانک ارتش روسیه محسوب می‌گردد. سلاح اصلی این تانک، یک قبضه توپ بدون خان کالیبر ۱۲۵ میلی‌متری از نوع ۲A46M است.
       
       
    • توسط bmyazdani
      تانک رزمی چلنجر 2


      Challenger 2 Main Battle Tank


      تانک چنلجر2 جدید ترین تانک زراد خانه ارتش انگلستان بحساب می آید که جایگزین سری تانک های چلنجر1 این کشور شده است.زره چابهام نسل جدید این تانک شهرت فراوانی دارد و در نتیجه مقاومت زیاد این زره، این تانک لقب مقاوم ترین تانک ناتو را یدک می کشد. تانک چلنجر2 علاوه بر ارتش انگلستان در ارتش عمان نیز عملیاتی است.
      طراحی و ساخت تانک چلنجر نخستین بار توسط کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان (ROF) انجام شد.
      طراحی تانک چلنجر نتیجه سفارشی از سوی ایران برای ساخت نمونه ی بهسازی شده ای از تانک چیفتن با نام پروژه ی شیر ایران بود. پس از درخواست ایران مبنی بر ساخت تانکی پیشرفته مشابه تانک چیفتن که در ارتش آن کشور در حال خدمت بود، کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی انگلستان کار ساخت تانک را بصورت دو پروژه مجزا با مشخصه های FV4030/2(شیر1) و 4030/3(شیر2) آغاز کرد.اما در پی سقوط رژیم شاهنشاهی ایران عملاٌ سفارش ساخت این تانک از سوی ایران منتفی گردید. ظاهراٌ روند ساخت تانک جدید متوقف شده و پایان یافته بود ولی بعد ها وقایعی به وقوع پیوست که روند ساخت تانک را مجدداٌ احیا نمود.پس توقف پروژه ی مشترک تانک MBT-70 بعلت مشکلات مالی، ارتش انگلستان که به نتایج این پروژه بسیار امیدوار بود تصمیم گرفت تا پروژه تانک شیر ایران را از کارخانجات اسلحه سازی سلطنتی خریداری کند و آن را به عنوان گزینه ی اصلی خود برای ساخت یک تانک رزمی جدید ادامه دهد. با خرید این پروژه از سوی ارتش انگلستان این پروژه به پروژه چلنجر تغییر نام داد.
      تانک چلنجر1 دارای یک طراحی انقلابی بود که در آن از جدیدترین فناوری های نظامی عصر خود استفاده شده بود. یکی از معروفترین این فناوری ها زره چابهام بود که حفاظت به مراتب بیشتر از دیگر تانک ها به تانک چلنجر می بخشید. این زره هموژن نورد خورده (RHA) که ساختار آن بسیار پیچیده و محرمانه بود آنقدر پر قدرت بود که بعد از آن بعنوان استانداردی برای سنجش مقاومت زره دیگر تانک ها استفاده گردید. لازم به ذکر است که این زره در پروژه های دیگری همچون تانک آبرامز ایالات متحده نیز به کار گرفته شد که این امر توانایی بالای آن را ثابت می کند. اما زره خوب بتنهایی عامل برتری یک تانک رزمی به حساب نمی آید. این ادعا در مورد تانک چلنجر دقیقاٌ به اثبات رسید. در سال 1987 میلادی و طی رقابت زرهی اترش کانادا برای خریداری یک تانک زرمی جدید، تانک چلنجر در مقایسه با دیگر رقبای غربی اش آنچنان عملکرد وحشتناکی از خود بجا گذاشت که ارتش انگلستان نیاز خود را به یک تانک رزمی جدید را مطرح کرد. طی مراحل سنجش تانکهای رزمی شرکت کننده در مناقصه، تانک چلنجر1 در بین دیگر تانک های شرکت کننده بیشترین اصابت مستقیم در اثر گلوله ی دشمن را ثبت کرد که این امر مصیبت بار بود.این نقص به همراه سیستم های کنترل آتش و هدف یابهای ضعیف تانک باعث شد تا این تانک در بین دیگر رقابایش کند ترین سرعت آتش را داشته باشد.بدین ترتیب تانک چلنجر1 در انتهای جدول رده بندی تانک های رزمی شرکت کننده قرار گرفت. بعلت این حضور ضعیف، پیشنهاد ها به سوی بکار گیری ویژگی های منحصر به فرد تانکهای آبرامز ایالات متحده،لکلرک فرانسه و لئوپارد2 آلمان منعطف شد. سر انجام بخش طراحی سیستم های دفاعی شرکت ویکرز طراحی جدیدی از تانک را با نام چلنجر برگزید.اگرچه نام تانک جدید مشابه تانک قبلی بود ولی این تانک تنها چهار درصد با تانک قبلی وجه تشابه داشت و 150 مورد عملیات بهسازی بر روی آن انجام گرفته بود.
      علیرغم همه ی این مشکلات تانک چلنجر1 در نبردهایی همچون جنگ خلیج فارس و نبردهای بالکان بکار گرفته شد و عملکرد قابل قبولی در مقابل نمونه تانک های بلوک شرق از خود بر جای گذاشت. طی جنگ خلیج فارس 180 دستگاه تانک چلنجر1 به عربستان سعودی منتقل شد و در خطوط مقدم نبرد بکار گرفته شد. مقامات ارتش انگلستان ادعا کرده اند که واحدهای زرهی ارتش انگلستان توانسته اند تا 300 دستگاه خودروهای زرهی عراقی را بدون آسیب دیدگی حتی یک تانک چلنجر1 نابود نمایند.همچنین تانک چلنجر1 طی جنگ خلیج فارس از خود رکوردی بر جای گذاشت که در تاریخ نظامی تانکهای رزمی بی نظیر بوده است. این تانک موفق شد تا از فاصله چهار هزار متری یک دستگاه تانک عراقی را هدف قرار داده و منهدم نماید. لازم به ذکر است که تانک چلنجر1 در راستای ماموریت صلح بانی در بوسنی نیز بکار گرفته شده است. از سال 1998 روند جایگزینی تانک چلنجر1 با مدل بهسازی شده ی آن یعنی چلنجر2 آغاز گردید و تا سال 2002 میلادی به اتمام رسید.

      روند طراحی تانک چلنجر2 در آگوست 1989 میلادی به اتمام رسید و در فوریه سال 1990، اولین نمونه آزمایشی آن تکمیل گردید. در این نمونه ی آزمایشی ، از جدید ترین فناوری آنزمان استفاده شده بود.در اوایل آگوست سال 1990 هفت دستگاه نمونه آزمایشی و پس از آن دو دستگاه دیگر آماده گرید.از نه دستگاه نمونه آزمایشی، هفت دستگاه آن در لیدز و دو دستگاه دیگر در نیوکاسل ساخته شدند. همچنین یک برجک اضافی در لیدز ساخته شد تا از آن برای آزمایشات شلیک و اثر برخورد گلوله ی دشمن بر روی زره استفاده شود. این نمونه های آزمایشی از جهاتی با یکدیگر تفاوت داشتند ولی در همه ی آنها 156 مورد بهینه سازی انجام شده بود.عملیات بهسازی طوری طرح ریزی شده بود تا امکان انجام برخی از این بهسازی ها بر روی تانکهای چلنجر1 در محلهای نگهداری آنها امکانپذیر باشد.

      شرکت سیستمهای دفاعی ویکرز که در آنزمان مسئولیت پروژه را بر عهده داشت در سپتامبر سال 1990 تانک چلنجر2 را در معرض نمایش گذاشت. (لازم به ذکر است که بعد ها سرکت بی ای ایی سیستمز با خریداری شرکت ویکرز مسئولیت پروژه راعهده دار شد).

      پس از بررسی های انجام شده از سوی ارتش سلطنتی انگلستان این تانک برای خدمت در ارتش مناسب تشخیص داده شد. در ژوئن سال 1991 میلادی دولت انگلستان درخواست خرید 127 دستگاه تانک چلنجر 2و 13 دستگاه تانک آموزشی به ارزش 520 میلیون پوند را ارائه کرد.در سال 1993 تولید تانک در کارخانجات ویکرز در لیدز آغاز شد و اولین مرحله ی سفارش در جولای سال 1994 آماده تحویل گردید. در 16می سال 1994 ارتش انگستان آزمایشات تکمیلی تانک چلنجر2 را آغاز کرد. پس از اتمام آزمایشات متفاوت مقامات ارتش از عملکرد تانک ابراز رضایت کردند.در جولای سال 1994 وزارت دفاع انگلستان سفارش دیگری را برای خرید تانک ارائه کرد. این سفارش که ارزش آن بالغ بر یک میلیارد و دویست میلیون پوند بود شامل 259 دستگاه تانک چلنجر2،نه دستگاه آموزشی بعلاوه ی پشتیبانی آموزشی و لجستیکی میشد.فرآیند تولید از همان سال آغاز شد.
      تولید تانک در کارخانجات لیدز تا سال 1999 به اتمام رسید ولی کار تولید در نیوکاسل همچنان ادامه پیدا کرد تا آنکه در سال 2002 آخرین سری از تانکهای تولید شده نیز به ارتش انگلستان تحویل داده شد.در سال 1993 سلطان نشین عمان هجده دستگاه تانک چلنجر2 را سفارش داد و در سال 1997 سفارش خدید بیست دستگاه تانک دیگر را ارائه کرد. ارزش این معاله 240 میلیون پوند برآورد شده است.


      در سال 1999 وزارت دفاع انگلستان تایید کرد که تانک چلنجر2 توانسته است طی سخت ترین آزمایشات مطابق شرایط میدان نترد بهتر از هرتانک دیگری در سراسر جهان به اهداف مورد نظر دست یابد.با این حال برخی از کارشناسان مسائل نظامی معتقد بودند که این ادعا بیشتر بمنظور بازاریابی برای فروش تانک مطرح شده است. با روشن شدن جزئیات بیشتری از این آزمایشات، توانمندیهای تانک چلنجر2 بر همه گان آشکار گردید و از آن بعنوان یکی از بهترین تانکخای رزمی تام برده شد.

      جزئیات از این قرار بود:
      یک اسکادران مرکب از از دوازده دستگاه تانک چلنجر2 که خدمه ی آنها گلچینی از بهترین و با تجربه ترین پرسنل ارتش انگلیس بودند، موفق شدند تا آزمایشات زرهی تکمیلی واحدها موسوم بهATDU را با موفقیت به اتمام برساند.این اسکادران با پوشش دادن 5040 کیاومتر طی 84 نبرد شبیه سازی شده و شلیک 2856 گلوله از انواع مختلف مهمات 120 میللیمتری و 84000 گلوله ی کالیبر 7.62 میلیمتری مسلسل کار خود را به اتمام رساند. هر روز نبرد شبیه سازیس شده 33 کیلومتر پیشروی در زمینهای ناهموار، 27 کیلومتر حرکت در سطوح جاده ای و شلیک 34 گلوله ی توپ 120 میلیمتری و 1000 گلوله مسلسل موازی با توپ اصلی را شامل میشد.

      این آزمایشات اعتبار از دست رفته ی تانک چلنجر را به آن بازگرداند ولی با این حال در بازار فروش جهانی توفیق چندانی نصیب تانک نشد.علیرغم آزمایش تانک توسط کشورهای قطر ، عربستان سعودی و یونان هیچکدام از انی کشورها تمایلی به خرید تانک چلنجر2 از خود نشان ندادند. علت این امر رقابت فشرده در بازار جهانی و حضور رقبای سرسختی همچون سری تانکهای ابرامز ، لئوپارد2 ولکلرک بود. بدین ترتیب عمان به عنوان تنها مشتری خارجی تانک چلنجر2 باقی ماند و آخرین سری از سفارشات عمان در سال 2001 میلادی به ارتش آن کشور تحویل داده شد.

      بدنه تانک چلنجر2 از سه بخش تشکیل شده است: اتاقک راننده که در جلوی بدنه قرار دارد، بخش فرماندهی و کنترل که در برجک قرار گرفته و بخش موتور که در انتهای بدنه قرار دارد.بدنه و قطعات موتوری تانک چلنجر1 در تانک چلنجر2 نیز مورد استفاده قرار گرفته است که علت آن کارایی بالای آنها بوده اما برجک تانک کاملاٌ از طراحی تازه ای بهره می برد و با تانک قبلی تفاوت دارد.برجک تانک به زره چابهام نسل دوم مجهز شده است. این زره از ساختار محرمانه ای مرکب از لایه های سرامیک مخلوط در داخل زره فولادی تشکیل شده است و به آن زره ساندویچی نیز گفته می شود.این زره جدید به شدت مقاوم است و در مقابل سلاحهای هدایت شونده ی ضد تانک (ATGM) و مهمات انفجاری شدید ضد تانک (HEAT) که به خرجهای شکلدار مجهزند، از تانک مخوبی محافظت مینماید. علاوه بر تانک چلنجر، در تانک ابرامز ایالات متحده نیز ازفناوری این نوع زره استفاده شده است.برجک تانک توسط یک سیستم گرداننده الکتریکی حرکت میکند و در آن از سیستم الکترو هیدرولیکی استفاده نشده است.
      تانک چهار نفر خدمه دادر که عبارتند از:فرمانده، راننده، توپچی، و گلوله گذار.علت استفاده از چهار نفر،بالا بردن قابلیتهای رزمی و توان درگیری بیست و چهار ساعته تانک بوده است زیرا در اینگونه ماموریتهای سنگین تعداد نفرات تاثیر گذار خواهد بود (لازم به ذکر است که تانکهایی همچون لکرک یا T-72 از سه خدمه استفاده می کنند که این امر موجب افزایش خستگی روحی و جسمی نفرات در ماموریتهای طولانی خوهد شد).

      اتاقک راننده به یک پریسکوچ غیر فعال (PDP) مجهز اشت. این پریسکوچ از یک سیستم تقویت کننده تصاویر بهره میبرد در نتیجه حرکت در شب برای راننده امکان پذیر شده است. در نتیجه استفاده از این سیستم ها تانک میتواند در شب با سرعتی معدل سرعت روز خود حرکت کند و از وسایل روشنایی خارجی نیز استفاده ننماید.
      جایگاه فرمانده ی تانک که در سمت راست برجک واقع شده به هشت عدد پریسکوپ با قابلیت پوشش 260 درجه ای مجهز است. در زیر هر پریسکوچ کلید قرمز رنگی تعبیه شده است که در صورت فشار دادن آن برجک به سرعت با پریسکوپ هم سو خواهد شد.فرمانده تانک به یک هدف یاب متعادل با میدان دید وسیع به نام
      VS580-10 مجهز می باشد یک مسافت یاب لیزری نیز در آن تعبیه شده است.این هدفیاب قادر است تا دامنه +35 الی -35 درجه عمودی را پوشش دهد. کار طراحی و ساخت این هدف یاب را شرکت ساژم بر عهده داشته است.
      جایگاه توپچی که در جلوی فرمانده قرار دارد به یک سیستم تصویر ساز حرارتی مجهز است که شرکت تیلز اپتروسیس سازنده ای آن است. این سیستم که از حسگر UKTICM2 استفاده مینماید امکان دید در شب را برای توپچی فراهم کرده است. تصویر حرارتی با بزرگنمایی 4 الی 11.5 برابر در هدفیاب ها و نیز نمایشگرهای دیجیتالی فرمانده و توپچی تانک قابل رویت است.
      توپچی تانک به یک هدفیاب اصلی متعادل مجهز است که از یک مجرای نشانه روی بصری، یک مسافت یاب لیزری چهار هرتزی با دقتی در حدود 5 متر و بردی بین 200 الی 10000 مترو همچنین یک صفحه نمایش تشکیل شده است.کار طراحی این هدفیاب نیز توسط شرکت تلیز اپتروسیس انجام شده است.علاوه بر هدفیاب اصلی، تانک به یک هدفیاب فرعی نیز مجهز است که بصورت موازی با توپ نصب شده است تا در صورت نیاز توسط توپچی مورد استفاده قرار گیرد.خدمه گلوله گذار نیز به یک پریسکوپ روزانه مجهز است و در صورت نیاز می تواند از آن استفاده نماید.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم کنترل آتش دیجیتالی ساخت شرکت جنرال داینامیکس کانادا(سابقا شرکت کامپیوتیگ دیوایسس) مجهز است.این سیستم از یک کامپیوتر تشکیل شده که بصورت خودکار محاسبات مربوط به فرآیند شلیک را انجام می دهد.سیستم کنترل آتش تانک قادر است تا شش هدف متفاوت را بصورت یکجا ردیابی کند. تانک های چلنجر2 ارتش انگمستان به یک سیستم کاربردی اطلاعات میدان نبرد (PBISA) مجهز شده اند که شرکت جنرال داینامیکس انگلستان کار طراحی آنرا بر عهده داشته است.این سیستم برای جمع آوری از دیگر تانک ها به منظور هماهنگی بیشتر و گرفتن دستورات لازم از ستاد فرماندهی مرکزی بکار میرود.اطلاعات این سیستم پس از پردازش کامپیوتری در نمایشگرهای فرمانده و راننده تانک به نمایش در می آید تا آخرین اطلاعات صحنه نبرد و آرایش نیروهای خودی یا دشمن را در اختیار آنها قرار دهد. همچنین برای تانکهای ارتش انگلستان یک سیستم تاکتیکی ارتباطات دیجیتالی به نام بومن (کماندار) در نظر گرفته شده که علاوه بر امکانپذیر کردن ارتباطات امن، به طور خودکار موقعیت جغرافیایی تانک را نیز نمایش می دهد تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان که در عراق خدمت می کنند در سال 2006 به این سیستم مجهز شدند.

      سلاح اصلی تانک چلنجر2 را یک توپ 120 میلیمتری خاندار بنام ال-30 تشکیل میدهد که از فولاد تصفیه شده ESR ساخته شده است. این نوع فولاد جزو مرغوبترین انواع فولاد در جهان بحساب می آید و استحکام بسیار بالایی دارد.این توپ به یک روکش عایق حرارت، یک سیستم مرجع نصب شده در دهانه لوله و همچنین یک سیستم تخلیه کننده دود مجهز است.

      سطح داخلی توپ ال-30 با روکشی از فلز کروم پوشیده شده تا ساختاری محکمتر و سطحی نرم تر به آن ببخشد.
      این روکش باعث می شود تا گلوله سایش کمتری با سطح لوله داشته باشد، دقت بیشتری پیدا کند، سرعت آن افرایش یابد و در نتیجه قدرت نفوذ آن بالاتر برود.توپ ال-30 دارای زاویه حرکت عمودی 10- الی 20+ درجه است و از آنجا که برجک تانک قابلیت حرکت 360 درجه ای دارد، توپنیز دارای زاویه گردش 360 درجه ای است و از یک سیستم کنترل و تثبیت کننده برقی استفاده مینماید.این توپ تفریباٌ با تمامی مهمات های فعلی 120 میلیمتری سازگار می باشد و می تواند گلوله های ثاقب ضد زره APFSDS-T مجهز به میله ی نفوذ کننده از جنس اورانیوم ضعیف شده ، گلوله های دودزا و انواع دیگری از گلوله های دیگری از جنس اورانیوم ضعیف شده نیز شلیک نماید از جمله چارم-1(CHARM-1) و چارم-3 (CHARM-3) که جزو مهمات اصلی تانک بحساب می آیند.در سال 2004 میلادی بخش سیستمهای زمینی شرکت بی ای ایی سیستمز طبق قراردادی متعهد شد تا تانکهای چلنجر2 ارتش انگلیس را به یک توپ 120 میلیمتری بدون خان مجهز کند.دین ترتیب تانکهای چلنجر2 ارتش انگلستان به توپ بسیار معروف و پر قدرت ال-55 ساخت شرکت راین متال آلمان مجهز شدند.این توپ که یکی از بهترین و قابل اعتماد ترین سلاحهای جهان بشمار می آید تاکنون بر روی سری تانکهای ابرامز ایالات متحده و ائوپارد2آ6 آلمان نصب گردیده است. این توپ قدرتمند از ژانویه سال 2006 تاکنون مضغول گذراندن مراحل آزمایشی بر روی تانک چلنجر2 می باشد.
      علاوه بر توپ اصلی تانک به یک مسلسل کالیبر 7.62 موازی با توپ و یک مسلسل GPMGL37A کالیبر 7.62 بر روی برجک برای دفاع هوایی مجهز میباشد.
      موتور تانک یک موتور دیزلی دوازده سیلندر پرکینز کاترپیلار با نام CV12 می باشد که 1200 اسب توان تولید میکند. همچنین تانک چلنجر2 به یک سیستم تعوض دنده ی اتوماتیک به نام TN54 مجهز است که شش دنده ی جلو و دو دنده ی عقب دارد.حداکثر سرعت جاده این تانک 59 کیلومتر بر ساعت و حداکثر سرعت آن در مناطق ناهموار 40 کیلومتر بر ساعت است.برد عملیاتی تانک نیز 450 کیلومتر در حالت معمول و 250 کیلومتر در مناطق ناهموار میباشد.
      لازم به ذکر است که مدل صادراتی تانک چلنجر2 به یک موتور دیزلی جدید به نام MTUMT883 مجهز شده است که به آن قدرتی معادل 1500 اسب میدهد. حجم کم این موتور باعث میشود که فضای بیشتری برای دخیره سوخت بوجود بیاید که این امر باعث افزایش برد عملیاتی تانک تا شعاع 550 کیلومتری شده است.

      تانک چلنجر2 به یک سیستم حفاظتی شیمیایی- میکروبی-هسته ای (ش م ه) مجهز است که از خدمه تانک در برابر عوامل غیر متعارف حفاظت می کند.سیستمهای الکترونیکی تانک نیز در برابر امواج الکترومغناطیس ناشی از انفجارات هسته ای مقاوم هستند. این خصوصیات باعث شده است تا تانک برای نبردهای غیر متعارف نیز آمادگی داشته باشد.قابل ذکر است که تانک چلنجر2 یکی از معدود تانکهایی است که از فناوری پننهانکاری استفاده مینماید. شکل خاص بدنه و برجک باعث گردیده تا اثر راداری تانک به حداقل برسد.
      علیرغم عدم شهرت زیاد تانک چلنجر این تانک واقعاٌ یکی از بهترین تانکهای امروز جهان است.زره مستحکم، قدرت آتش خوب ، قابلیت تحرک مناسب و ایمنی بالا از تانک چلنجر2 تانکی مناسب و قابل اطمینان ساخته است که توانمدندی هایش را در عرصه نبرد و نه روی کاغذ به اثبات میرساند.

      مشخصات تانک رزمی چلنجر 2
      خدمه : 4 نفر
      جرم کلی تانک : 62500 کیلو گرم
      طول بدنه تانک :8،3 متر
      عرض تانک : 3،5 متر
      ارتفاع تانک از سطح زمین : 2،5 متر

      جنگ افزار های موجود روی تانک : یک توپ 120 میلیمتری + یک مسلسل 7،62 میلیمتری موازی با توپ + یک مسلسل با کالیبر 7،62 نصب شده روی برجک
      ظرفیت گلوله توپ : 50 گلوله از انواع مختلف
      ظرفیت گلوله مسلسل : 4000 گلوله
      قابلیت دید در شب : دارد
      قابلیت شلیک در حین حرکت : دارد
      موتور : CV12 دیزلی با 1200 اسب بخار قدرت
      حداکثر سرعت : 59 کیلومتر بر ساعت : جاده ای -- 40 کیلو متر بر ساعت : غیر جاده ای
      حداکثر برد عملیاتی : 250 الی 450 کیلومتر
      سیستم استتار : بهمراه دو سری پنج تایی نارجک دودزا، تخلیه کننده دود از اگزوز ال-8

      منبع : ماهنامه جنگ افزار شماره 29
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.