تاپیک جامع سلاح انفرادی ماوزر جی-68 برنو ( vz. 24) تاپیک جامع سلاح انفرادی ماوزر جی-68 برنو ( vz. 24)

[siavash75 7,699]

با سلام خدمت کاربران گل میلیتاری، با توجه به این تایپیکی به صورت مستقل در مورد اسلحه فوق العاده زیبای برنو وجود نداره، خود را بر آن دیدم که تایپیکش رو ایجاد کنم. این فقط آغاز کاره و با وجود نخبگان نظامی مثل شما انتظار توضیحات تکمیلی وجود داره. پس ما رو از نظر و راهنمایی های دقیقتون محروم نفرمایید.

بـِرنو (به چکی: vz. 24) تفنگی گلنگدنی از خانواده موزر ژ۹۸ است که پس از جنگ جهانی اول در چکسلواکی طراحی و بین سال‌های ۱۹۲۴ تا ۱۹۴۲ در این کشور تولید شد.
کالیبر برنو مثل دیگر تفنگ‌های موزر ۷٫۹۲ میلی‌متر است و از فشنگ‌های موزر ۷٫۹۲x۵۷ استفاده می‌کند. طول لوله آن ۶۰ سانتی‌متر است که در مقایسه با موزر ۹۸ پانزده سانتی‌متر کوتاه‌تر و خوش‌دست‌تر است. مبنای نظری انتخاب لوله کوتاه‌تر این بود که کوتاه شدن لوله تفنگ تاثیر ناچیزی بر خصوصیات بالیستیکی گلوله و در نتیجه دقت آن در بردهای متعارف جنگی می‌گذارد یا به عبارت دیگر کاهش دقت تفنگ با کوتاه‌شدن لوله در مسافت‌های کوتاه و متوسط ناچیز است اما کاربردپذیری و خوش‌دستی آن را بسیار افزایش می‌دهد.

واژه vz. که در نام دیگر تفنگ‌های چکسلواکی نیز دیده می‌شود- مخفف واژهٔ چکی vzor به معنی مدل است و ۲۴ نیز به سال آغاز تولید و انتخاب این تفنگ به عنوان سلاح سازمانی نیروهای مسلح چکسلواکی اشاره دارد. برنو نیز نام شهری است که یکی از کارخانه‌های اصلی تولید این تفنگ در آن قرار داشت و تفنگ‌های ارتش ایران در آن‌جا تولید می‌شد.



برنو علاوه بر چکسلواکی در کشورهای دیگری همچون رومانی، تایلند، چین، گواتمالا، اکوادور، ترکیه، بولیوی و ایران نیز به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفت. بیشتر تفنگ‌هایی که به سفارش کشورهای آمریکای جنوبی تولید شدند با کالیبرهای ۷x۵۷ موزر اسپانیایی و ۷٫۶۵x۵۳ آرژانتینی ساخته می‌شدند. پس از اشغال چکسلواکی توسط آلمان در سال ۱۹۳۸ کارخانه‌های تولید این تفنگ به دست آلمانی‌ها افتاد و تولید آن با توجه به شباهت بسیار به تفنگ‌های موزر ژ۹۸ و کارابینر ۹۸ ادامه یافته و تفنگ‌های موجود به راحتی وارد ارتش آلمان شده و در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفتند.
برنو کوتاه با نام چکی vz. 33 مدل کوتاه‌تر و سبک‌تر برنو است که تولید آن از سال ۱۹۳۳ آغاز شد و تفاوت جزئی با کارابینر ۹۸ سلاح سازمانی ارتش آلمان در جنگ جهانی دوم دارد. در این مدل وزن سلاح از ۴٫۲ به ۳٬۳۵ کیلو و طول آن از ۱۱۰ سانتی‌متر به ۱۰۰ سانتی‌متر کاهش یافته‌است.

تا قبل از سال ۱۳۰۹ در نیروهای مسلح ایران تفنگ‌های مختلفی شامل مدل‌های مختلف تفنگ‌های موزر آلمانی، تفنگ‌های نوغان روسی و انفیلد و دیگر تفنگ‌های انگلیسی کاربرد داشت. رضا شاه که به خطرات استفاده سربازان از تفنگ‌های متفاوت آگاه بود تصمیم به انتخاب یک سلاح سازمانی برای ارتش ایران گرفت، در روز هفتم بهمن ماه ۱۳۰۹ (۲۷ ژانویه ۱۹۳۰) درپی یک بررسی طولانی، رضا شاه که فرمانده کل نیروهای مسلح بود موافقت کرد که یکی از مدل‌های «ماوزر» پس از یک دوره آزمایش چندساله، تفنگ رسمی ارتش ایران شود. این آزمایش روی ماوزرهای «وی‌زی ۲۴» (VZ24) ساخت سال ۱۹۲۴ چکسلواکی صورت گرفت و ستاد ارتش در سال ۱۹۳۴ (۱۳۱۳) به آن نمره قبولی داد. کارخانه ماوزر بعداً شعبه خود را در شهر «برنو» واقع در ایالت موراویای چکسلواکی دایر کرد و دولت ایران که مشتری کمپانی «اشکودا» بود ترجیح داد که تفنگهای ماوزر ساخت شهر برنو را خریداری کند. از آن پس در ایران نام «برنو» بر تفنگهای ماوزر گذارده شد که پنج تیر و تک تیر بودند. از دهه ۱۹۴۰، ایران خود دست به ساختن برنو زد و آن را در کارخانه‌های تسلیحات (معروف به مسلسل‌سازی واقع در نزدیکی دوشان تپه) تولید کرد.

اسلحه ی برنو تولید شده در ایران
در سال ۱۹۳۵ ارتش آلمان نیز تصمیم به انتخاب مدل کوتاه‌تر و سبک‌تری از موزر به عنوان سلاح سازمانی گرفت، تصمیمی که پیشتر در بریتانیا نیز با انتخاب مدل کوتاه‌تر اس‌ام‌ال‌ئی انفیلد گرفته شده بود. موزر کارابینر۹۸ که شباهت بسیار زیادی به برنو داشت در سال ۱۹۳۵ جایگزین موزر ژ۹۸ به عنوان سلاح سازمانی این کشور شد. این تفنگ بلافاصله مورد توجه سربازان ارتش قرار گرفت، این سلاح آنچنان خوشدست بود که تا پایان جنگ جهانی دوم استفاده می‌شد. هنگامی که آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد تفنگ ام یک سلاحی بود که آمریکایی‌ها با آن می‌جنگیدند. ام۱ برخلاف تفنگ‌های روز دنیا از سیستم نیمه‌اتوماتیک استفاده می‌کرد و برای شلیک دوباره نیاز به کشیدن گلنگدن نداشت. این سیستم هرچند دقت تفنگ را کاهش و وزن سلاح را افزایش داده و احتمال گیر کردن و داغ کردن آن را بالا می‌برد اما قدرت آتش و سرعت بسیار بیشتری را به سربازان به خصوص در فاصله‌های کوتاه می‌بخشید. تفنگ‌های موزر با آنکه بسیار خوشدست بود ولی در جنگهای تن به تن از فاصله نزدیک به کارامدی ام یک نبود. زیرا گلنگدن آن باعث کند شدن عملکرد آن می‌شد. به همین سبب با آنکه دقت تیر ام یک از برنو کمتر بود ولی تا آنکه گلنگدن آن کشیده شود، سربازان آمریکایی توان شلیک هشت تیر پیاپی را داشتند. به همین جهت در اواخر جنگ آلمان نازی مدل اس‌تی‌جی ۴۴ که تفنگی اتوماتیک با فشنگ کوتاه‌تر و برد کمتر بود را وارد خدمت کرد.
برنو آنچنان مدل موفقی بود که با گذشت سالها حتی مدلهای باقیمانده در اسلحه‌خانه‌های ارتش ایران در اواخر جنگ ایران و عراق هنگامی که سایه فقر بر ارتش ایران گسترده شده بود، به عنوان سلاح تک تیرانداز همانند جنگ اول و دوم جهانی مورد استفاده قرار گرفتند.

مدلی که در ایران با نام برنو شناخته می‌شود مدلیست که به ایران فروخته شده بود. این سلاح با توجه به دقت بسیار بالا حتی امروزه نیز مورد توجه تیراندازان و شکارچیان قرار دارد. امروزه مدل بهینه‌سازی شده همین سلاح گلوله‌زنی برای استفاده شخصی همانند شکار توسط ماوزر و دیگر کارخانه‌های اسلحه سازی ساخته می‌شود. همچنین بسیاری از تفنگ‌های گلوله زنی سیستم گلنگدن بر پایه این سلاح را دارند. زمانی که سلاح ام یک وارد خدمت ارتش ایران شد، ارتش بسیاری از سلاحهای برنوی باقیمانده را فروخت، برخی از آنها با مزایده وارد بازار داخلی شدند که همکنون نیر با وجود کارکرد دراز مدت همچنان در دست شکارچیان داخلی بسبب نبود سلاحهای جدید می‌گردند و برخی نیز به خارج فروخته شدند و برخی بعنوان آهن پاره روانه صنایع فولاد شدند. امروزه بسیاری از کلکسیونرهای سلاح علاقمند خرید مدلهای آنتیک این سلاح هستند. نشانهایی که درست جلوی گلنگدن روی جان لوله قرار دارد حکایت از ارتشی دارد که آن سلاح در آن خدمت کرده، امروزه می‌توان در کلکسیونها سلاحهای برنوی متعلق یه ارتش ایران، عثمانی و امپراتوری آلمان را یافت.
همچنان که ذکر شد برنو مشتریان بسیاری در سراسر جهان دارد، بهمین سبب کارخانه اسلحه سازی ماوزر که هم اکنون تبدیل به کارخانهٔ اسلحه سازی با تولید مصارف شخصی شده، این سلاح را در انواع و کالیبرهای گوناگون می‌سازد. گراورها و قنداقهای آنها بسیار گوناگون بوده و برخی از آنها با گراورکاری‌های بی‌نظیری ساخته شده و با قیمتهای کلان هزاران دلاری مشتریان خاص خود را می‌یابند و برخی در ساده ترین شکل ممکن با قنداق پلاستیکی بدون گراور به قیمت چند صد دلار قروخته می‌شوند. در سلاحهای شکاری، علاوه بر مارک و جنس قلمکاریهای موسوم به گراور عمده تعیین کنندهٔ قیمت سلاح می‌باشد.

اسلحه ی m1 سلاح سازمانی آمریکا در سالهای 1936 تا 1957
تفنگ برنو پس از ورود به ایران در ردیف سلاح‌های سازمانی ارتش قرار گرفت امابا ورود تفنگ ام ۱ جای خود را به این تفنگ نیمه خودکار داد. اما همچنان جایگاه خود را در بین مردم و بخصوص عشایر لر حفظ نمود چرا که به عقیده آنها برنو بهترین بوده و هست. دسترسی عشایر به این سلاح بعد از شهریور ۱۳۲۰ و انحلال ارتش ایران در پی حمله متفقین صورت گرفت.
برنوهای ساخت ۱۳۰۹ و ۱۳۱۷ از اهمیت و قابلیت‌های بالاتری برخوردار هستند اما مدلی قدیمی تر از این اسلحه وجود دارد که نقش شاهینی در حال پرواز را برخود دارد که ورود آن را به سال ۱۲۹۸ و توسط میرزا کوچک خان نسبت می‌دهند.
کشور های استفاده کننده:

بولیوی ۱۰۱ هزار - از ۱۹۳۲ تا دهه ۱۹۶۰

برزیل ۱۵ هزار

چین ۱۹۵ هزار - تا دهه ۱۹۵۰

جمهوری چین
کلمبیا ۱۰ هزار
 

چکسلواکی از ۱۹۲۴ تا ۱۹۵۲

اکوادور ۳۰ هزار

السالوادور

استونی

گواتمالا ۴ هزار

ایران ۳۰ هزار - از ۱۹۲۹ تا دهه ۱۹۶۰

اسرائیل

امپراتوری ژاپن ۴۰ هزار

لتونی ۱۵ هزار

لیبریا

لیتوانی

مکزیک

آلمان نازی

هلند

نیکاراگوئه ۱ هزار

پاراگوئه

پرو ۵ هزار

رومانی ۷۵۰ هزار - از ۱۹۳۸ تا دهه ۱۹۶۰

تایلند از دهه ۱۹۴۰ تا دهه ۱۹۶۰

اسلواکی (۱۹۳۹-۱۹۴۵)

جمهوری دوم اسپانیا ۴۰ هزار

ترکیه ۴۰ هزار

اروگوئه ۴ هزار

ونزوئلا
 

 

یوگسلاوی ۱۰ هزار

منبع:www.fa.wikipedia.org

[IRIAF 3,096]

بسیار ممنون از زحمتتون.اگه اشتباه نکنم این تفنگ هنوز هم در بین عشایر ما استفاده میشه.

[mahdi42 520]

به نظرت غیر برنومیشه اسلحه شکاری دیگری با لقب "سلطان" نام برد؟ برای من غیرقابل تصوره

[siavash75 7,699]

[quote name='mahdi42' timestamp='1364300216' post='305219']
به نظرت غیر برنومیشه اسلحه شکاری دیگری با لقب "سلطان" نام برد؟ برای من غیرقابل تصوره
[/quote]
مهدی جان اسلحه ی برنو واقعا شاهکاره. به نظره من سلطان لایقشه برنو، ما داریم یکی واقعا تکه توی دقت. امتحان کردی دیگه

[mahdi42 520]

[quote name='siavash75' timestamp='1364300484' post='305221']
[quote name='mahdi42' timestamp='1364300216' post='305219']
به نظرت غیر برنومیشه اسلحه شکاری دیگری با لقب "سلطان" نام برد؟ برای من غیرقابل تصوره
[/quote]
مهدی جان اسلحه ی برنو واقعا شاهکاره. به نظره من سلطان لایقشه برنو، ما داریم یکی واقعا تکه توی دقت. امتحان کردی دیگه
[/quote]

البته در لگد هم یکه یکه

خدایی عالیه. دقتش بیسته .البته مدل لوله کوتا محبوبتره گرچه دقتش کمتره.

شما لوله کوتاه دارین؟ قیمتش چند؟

[siavash75 7,699]

mahdi42 گفت:

 

 

البته در لگد هم یکه یکه

خدایی عالیه. دقتش بیسته .البته مدل لوله کوتا محبوبتره گرچه دقتش کمتره.

شما لوله کوتاه دارین؟ قیمتش چند؟

 

 

 

مهدی جان اسلحه ی برنو واقعا شاهکاره. به نظره من سلطان لایقشه برنو، ما داریم یکی واقعا تکه توی دقت. امتحان کردی دیگه

 

به نظرت غیر برنومیشه اسلحه شکاری دیگری با لقب "سلطان" نام برد؟ برای من غیرقابل تصوره

 

 

.....

ویرایش شده در اردیبهشت 0 توسط siavash75

[k98 1,157]

اقا حالا که بحث شد.یک سوال فنی بپرسم
چطور تشخیص بدیم لوله برنو کوتاه نشده؟
مثلا برنوبلند را به متوسط یا متوسط را به کوتاه تبدیل نکردند؟

[mahdi42 520]

اقا حالا که بحث شد.یک سوال فنی بپرسم
چطور تشخیص بدیم لوله برنو کوتاه نشده؟
مثلا برنوبلند را به متوسط یا متوسط را به کوتاه تبدیل نکردند؟

سلام

زیاد انرژی و وارد بودن نمیخواد .خودش داد میزنه . تابلوه. سر تفنک اکبند با دست ساز رو همه میتونن تشخیص بدن.

[senaps 12,003]

برنو دو مدل داره! تزئینی گرون قیمت لول کوتاه که به درد عکس گرفتن میخوره! .....
برنو لول بلند که قیامته دقتش! ...
کلا اسلحه‌ی خفنیه! ....

[fath 4,687]

این تفنگ یک شاهکار به تمام معنا در سلاح های حال حاضر در کشور هست که با گذشت 114 سال از ساخت اون هنوز هم کارایی خودش رو حفظ کرده.
یک شاخصه و تفاوت بین مدل های چکسلواکی و ایرانی و آلمانی هست و اون اینکه در مدل های ساخت چک محافظ مگسک به صورت یک محافظ گرد فولادی هست چیزی مثل ژ3 با کمی طول بیشتر به شکلی که روی کل مگسک رو می پوشونه و مورد دوم هم قنداق هست که به شکلی داخل کفه قنداق آهنی قرار داره.
اما مدل های ایرانی و آلمانی کفه قنداق به صورت کفی هست و لبه های قنداق رو در بر نمی گیره و همچنین در مورد محافظ مگسک هم در مدل های کوتاه و بلند محافظ همون محافظ معمول برنو هست که شبیه کلاشینکف بالای اون باز هست و از دو طرف مگسک رو در بر می گیره اما مدل وسط که خیلی هم گران و نایاب هست کلا مگسک محافظ نداره و کاملا لخت هست.
مدل وسط اگر استباه نکنم توسط لشگرهای اس اس استفاده میشده و به شدت خوش دست و بزن هست.

ارگونومی و خوش دستی این اسلحه خیلی در زمان خودش عالی بوده.
کالیبر اون بسیار قوی هست و عملکرد بالستیکی اون هم شبیه ژ3 هست و پس از برخورد تیکه بزرگی از بدن رو از محل خروج می کنه به همین دلیل از قدیم و الایام برخورد گلوله این اسلحه به هر انسانی یک کابوس بوده.
این اسلحه به شدت دقیق هست و پس از قلق گیری می تونه حتی بدون دوربین هم به عنوان یک اسلحه خطرناک برای تک تیراندازی استفاده بشه.

استفاده مدل های مختلف اون هم بستگی به سازمان رزم داشته مدل های بلند بیشتر در پیاده نظام استفاده میشده و مدل های کوتاه در توپخانه و مدل وسط هم با اینکه کمتر بوده ولی بیشتر در واحدهای خاص استفاده داشته .البته این نوع ستفاده اون در سازمان رزم ارتش ایران در زمان خودش بوده.

راه تشخیص اینکه آیا لوله کوتاه شده یا نه هم بیشتر از روی خود بدنه اسلحه مشخص هست چون مدل اون در کنار گانگدن اون نوشته شده مثلا کارابین نمونه وسط سال ..... و یا نوشته ای به این مضمون که نشان از تاریخو مدل اسلحه داره.
مدل های کوتاه این اسلحه دسته گلنگدنی خمیده دارن ولی در مدل های متوسط و بلند این شاخصه وجود نداره.

به شخصه از هر سه مدل استفاده کردم اون هم به کرات مدل بلند اون کابوسی در دقت هست مدل متوسط دقت بالایی داره و برای حمل راحتتره ولی مدل کوتاه نسبت به این دو مدل کمی دقت کمتری داره.
در لگد به دلیل کوتاهی لوله مدل کوتاه لگد وحشتناک هست و صدای اون به اندازه ای بلند هست که پس از چند شلیک گوش خود شلیک کننده هم زنگ می زنه(پیشنهاد می دوم در حال شلیک این اسلحه در اطراف اسلحه از دهانه لوله جلوتر نباشید که گوشتون بدجوری داغون میشه) صدای گلوله مثل توپ و ناگهانی هست و حرکت گلوله در هوا سریع و با برخورد به هدف صدای مجددی میده
مدل بلند لگدی بسیار نرم و صدایی خفیفتر داره و در هنگام حرکت گلوله در هوا گلوله سفیر می کشه به شکلی که میشه از صدای حرکت گلوله فهمید از نمونه بلند شلیک شده..
نمونه وسط لگدی متوسط و صدایی کمتر از نمونه کوتاه داره و دقت قابل قبولی داره.

با هر سه نمونه شلیک داشتم شاخصه مدل بلند دقت و صدا و لگد کم اون هست.شاخصه مدل کوتاه حمل راحتتر و رعب صدای اون هست و شاخصه مدل متوسط خوش دستی و دقت بالای اون هست.
گرانترین مدل مدل متوسط هست که فکر می کنم الان اطراف 10 میلیون تومان باشه و ارزانترین مدل اون بلند هست و مدل کوتاه کمی از مدل متوسط ارزانتر هست و بین این دوتا قرار می گیره.
عشایر بختیاری و قشقایی و کلا عشایر مرکزی ایران علاقه خاصی به استفاده از مدل های بلند دارن و عشایر غرب کشور بیشتر علاقه به استفاده از مدل های کوتاه و متوسط.
البته سه مدل عنوان شده مربوط به مدلهای ایرانی و آلمانی هستن ولی مدل چک همگی متوسط هستن و البته مدل های اسرائیلی و مصری هم موجود هست که من به شخصه ندیدم.
من با استفاده از مدل متوسط از فاصله 200 متری در حالت ایستاده هدفی به ابعاد 20*20 س م را زدم و هدفی به بزرگی کبوتر رو از 100 متری به حالت نشسته هدف قرار دادم.

در مدل هایی که دستی کوتاه میشن به دلیل به هم خوردن چرخش خان لوله لوله بعد از مدتی دچار استهلاک میشه و خان اون گشاد میشه و یا اصطلاحا خان می زنه. و دهانه اون به شدت گشاد میشه و راه امتحان اون بدون ابزار هم استفاده از مرمی جدا شده هست .مرمی رو درون لوله قرار بدین اگر به راحتی حرکت کرد و یا از لوله عبور کرد لوله دیگه کاملا مستهلک هست ولی اگر در ابتدا و یا انتهای لوله به سختی جا گرفت و حرکت نکرد لوله سالم هست.

مدل های دستی کوتاه شده چرخش خان اونها به هم می خوره و دقت اونها به شدت کاهش پیدا می کنه و بقل لوله محل خزانه مدل اون رو با سوهان پاک می کنن تا تغییر مشخص نباشه و با نگاه به درون لوله با به طرف نور گرفتن میش از روی چرخش خان تشخیص داد لوله اصلی هست یا کوتاه شده.
پیشنهاد من اینه دست نخورن این لوله ها.

[farhad1124 651]

برنو دو مدل داره! تزئینی گرون قیمت لول کوتاه که به درد عکس گرفتن میخوره! .....
برنو لول بلند که قیامته دقتش! ...
کلا اسلحه‌ی خفنیه! ....

کاکا ، په عزیز دل ، برنو وسط یادت رفت

[senaps 12,003]

والا من چیزی که دیدم رو گفتم! ..... تا حالا به چشم برنوی وسط ندیدم...

کاکا ، په عزیز دل ، برنو وسط یادت رفت

ولی حالا که اینا رو گفتم، از جناب فتح به خاطر مطلب کاملشون تشکر میکنم...

[jrzm 25]

ببخشید انگار دوستان همه این اسلحه رو دارند
میشه این سلاح رو خرید و قیمتش چنده الان؟
مجوزش چطوری میشه گرفت؟

[siavash75 7,699]

ببخشید انگار دوستان همه این اسلحه رو دارند
میشه این سلاح رو خرید و قیمتش چنده الان؟
مجوزش چطوری میشه گرفت؟

این اسلحه جنگیه داداش. گلوله ی جنگی میخوره و اگه مجوز نداشتی باشی با اسلحه کلاشینکف هیچ فرقی نداره. دو مدل داره، لوله کوتاه که رایج تره ارزانه ولی دقت نداره. لوله بلند که خیلی گران نزدیک 14،15 میلیون تومان و دقت فوق العاده بالایی داره. اگه دوست داری بخری لوله بلند بخر که خیلی عالی هست. البته اگه مجوز بهت بدن که نمیدن. با بدبختی

[fath 4,687]

این اسلحه جنگیه داداش. گلوله ی جنگی میخوره و اگه مجوز نداشتی باشی با اسلحه کلاشینکف هیچ فرقی نداره. دو مدل داره، لوله کوتاه که رایج تره ارزانه ولی دقت نداره. لوله بلند که خیلی گران نزدیک 14،15 میلیون تومان و دقت فوق العاده بالایی داره. اگه دوست داری بخری لوله بلند بخر که خیلی عالی هست. البته اگه مجوز بهت بدن که نمیدن. با بدبختی

ببخشید انگار دوستان همه این اسلحه رو دارند
میشه این سلاح رو خرید و قیمتش چنده الان؟
مجوزش چطوری میشه گرفت؟

دوست عزیز حداقل پست بالای ما رو می خوندیکی گفته برنو دو مدل داره؟؟ علاوه بر اینکه سه مدل داره تعداد خیلی زیادی کشور از جمله مصر و ...هم انواع مختلف خودشون رو تولید کردن.
برعکس حرف شما برنو لوله کوتاه از برنو لوله بلند گرانتر هست و مجددا برعکس ادعای شما حتی برنو کوتاه نسبت به کلاش و ژ3 دقیقتر هست ولی نسبت به برنو لوله بلند خیر.
لوله بلند ارزانترین نوع این اسلحه هست و قیمتش هم نهاتیا 4 5 میلیون تومان بیشتر نیست.
لوله بلند هم توصیه نمیشه برای خرید چون به شدت جاگیر و بد حمل هست.

در مورد خرید هم میشه از طریق فروشگاه های اسلحه اقدام کرد و یا از کسی که نوع مجوز دار در اختیار داره و با مراجعه فروشنده و خریدار به حفاظت اطلاعات ارتش یا سپاه اقدام به خرید و فروش و انتقال سند کرد.
سال پیش در غرب کشور و همچنین مناطق مرکزی کشور هر کسی که برنو غیر مجاز داشت جمع آوری و رایگان مجوز دادن و به کسانی هم که اسلحه کلاش، ژ3 و یا هر اسلحه گلوله زنی دیگه ای داشتن و تحویل دادن برنو دادن این اواخر برنو تمام شد ام1 دادن.