امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

18 hours قبل , aminf14 گفت:

. در مقام مقایسه بخصوص تجاس که انواع حمایت های خارجی و تکنولوژیکی رو پشت سرش داشته برتری چندانی نسبت به جنگنده کوثر 1 نیروی هوایی ایران نداره

با سلام ،

دوست گرامی مبنای مقایسه این دو هواپیما از اساس درست نیست .

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
4 hours قبل , 951 گفت:

با سلام ،

دوست گرامی مبنای مقایسه این دو هواپیما از اساس درست نیست .

سلام و درود بر شما دوست گرامی.  در صورت امکان لطفا بیشتر توضیح بدید تا بشه بحث رو ادامه داد. 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
31 minutes قبل , aminf14 گفت:

سلام و درود بر شما دوست گرامی.  در صورت امکان لطفا بیشتر توضیح بدید تا بشه بحث رو ادامه داد. 

با سلام مجدد

دوست گرامی ، این دو جنگنده در موارد متعدد از قیبل :

  1. روند توسعه و تحقیق و طراحی اولیه
  2. نوع سرمایه گذاری برای ساخت
  3. شرکا و کارخانه های درگیر در ساخت
  4. نیازهای اولیه برای بکارگیری در زمان خدمت
  5. نیازهای ثانویه در بکارگیری
  6. نوع ماموریت
  7. چیدمان آیرودینامیک
  8. تعداد ، نوع و فناوری موتور
  9. اویونیک
  10. تسلیحات

و .......

با یکدیگر متفاوت بوده و با توجه به اینکه جنگنده تجاس به هر حال یک نمونه ساخته شده و عملیاتی و بومی محسوب میگردد ،  اما جنگنده کوثر بصورت نمونه سازی شده از جنگنده F-5 ، در حال تولید محدود و توانایی های آن غیر قابل اثبات و در حد حدس و گمان می باشد .

توانایی های این دو جنگنده بر روی کاغذ مشخص بوده و نظر شخصی بنده و جنابعالی و بحث کردن در این مورد تاثیری در این توانایی و مشخصات ندارد .

 

  • Like 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ممنون از توضیحات و نکات قابل تامل شما ولی اگه جایی صحبت از مقایسه کردم ، منظور نه بررسی جز به جز دو جنگنده بلکه بررسی سیاست گذاری برای تولید یک جنگنده ولو با هزینه قابل توجه برای برطرف کردن نیاز جدی روز و صد البته در صورت امکان عرضه برای صادرات است. از نمونه های موفق این سیاست گذاری،  طرح جنگنده اف ایکس در امریکا و موارد مشابه مثل توسعه اف 5 ( اف 17، اف 20 ) به جنگنده قدرتمندی مثل سوپر هورنت و در اتحاد جماهیر شوروی طرح PFI  بود که از دل اون جنگنده های کارا و با پتانسیل بالایی  در اومدند. وقتی طرحی جاه طلبانه و از ابتدا با برنامه و هدفمند باشه علاوه بر برداشتن گامی رو به جلو از نظر فناوری می تونه به خوبی با در دست گرفتن بازار صادرات به توسعه خودش ادامه بده مثل جنگنده های اف 15، اف 16، اف 18، میگ 29 ( در قالب جنگنده چند منظوره میگ 35) و سوخو 27 ( با خانواده متنوع و محبوب سوخو 30، سوخو34، سوخو35و...) و یا جنگنده رافال در فرانسه که جنگنده ای چند منظوره  نسل چهار و نیم است که به خوبی تونسته اکثر نیازهای نیروی هوایی فرانسه رو در قالب جنگنده ای چند منظوره پوشش بده. در حال حاضر طرح جی اف 17 از نظر جایگزینی جنگنده های قدیمی اف 7 و تجاس از نظر جانشینی میگ 21 خوبه ولی چه این دو جنگنده و چه کوثر 1 بیشتر از باب کمیت و پوشش نیاز حاد روز ساخته شدن تا پیش بینی اینده و دست یابی به سهمی در این آینده و تولید جنگنده چند منظوره قدری که قدرت رقابت با نمونه های خارجی رو داشته باشه  در حال حاضر عمده کاربرد اونها پشتیبانی نزدیک و... است. اگه در ادامه از کوثر 1 نام بردم به خاطر اینکه یکبار مسیر توسعه اف 5 به جنگنده  اف 18 طی شده و صد البته  متاسفانه دست ایران از لحاظ امکاناتی مثل پیشرانه برای رسیدن به این مهم بسته بوده و ناچارا دچار آزمون و خطا شده و این مشکلیه که هند نداشته و بخاطر همین  40 سال پشتیبانی و برنامه ریزی می تونست در قالب برنامه ای بلندپروازانه تر، نتیجه ای بهتر و با پتانسیل بالاتری رو در پی داشته باشه.

  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با سلام مجدد

نظر و تحلیل شما درسته اما باید به شرایط زمانی و مکانی مثالهایی که زدید توجه کنید .

توسعه جنگنده اف پنج در دهه پنجاه میلادی و در شرایط جنگ سرد و وجود کشورهای خریدار برای یک جنگنده ارزان قیمت انجام گرفت و فقط نیازهای همین طیف اc کاربران را تامین کرد . آیا در برهه زمانی دهه 2020 میلادی ، این نیاز همچنان وجود دارد ؟!

لازمه ی تولید جنگنده مدرن ، علاوه بر نیاز اولیه ، داشتن پتانسیل انسانی علمی ، وجود شرکتهای تولید دانش مرتبط و صنایع پایه و صنایع وابسته برای تولید در یک کشور است که ما در ایران فقط و فقط دو شرط اول ، یعنی نیاز اولیه و پتانسیل انسانی علمی را داریم .

مهمتر از همه این موارد ، موضوع اقتصادی موضوع را باید تحلیل و بررسی کرد . متاسفانه در زمینه اقتصادی اینقدر ضعف داریم که نیازی به گفتن نیست از طرف دیگر تولید یک جنگنده به سرمایه گذاری عظیم اقتصادی در زمینه های مختلف نیاز داره که اقتصاد بیمار ایران در برهه کنونی و حتی آینده نزدیک توان تامین این حجم از سرمایه گذاری را ندارد . بطور مثال فرانسوی ها بعد از ساختن جنگنده رافال اعلام کردند که این جنگنده آخرین جنگنده ساخته شده کاملا فرانسوی خواهد بود ، چون حتی کشوری مثل فرانسه و با این رتبه پیشرفته اقتصادی هم دیگر توان تامین هزینه های تولید یک جنگنده مدرن رو ندارد ، چه برسد به ایران که حتی در تامین هزینه های اولیه آماد و پشتیبانی نیروهای مسلح موجود هم به مشکل خورده است .

همه ما به  نیاز برای  نوسازی ناوگان نیروی هوایی ایران بخوبی واقفیم . اما اگر فرض را بر این بگیریم که سرمایه و صنایع لازم برای تولید جنگنده کوثر تامین شود و این جنگنده به تولید انبوه واقعی ( نه نمایشی ) برسد و توانایی عملیاتی پیدا کند . آیا پاسخگوی نیاز نیروهای مسلح برای تامین پشتیبانی هوایی خواهد بود ؟

آیا پلتفرم این جنگنده برای پشتیبانی نزدیک و یا حتی توسعه برای یک جنگنده پشتیبانی نزدیک مناسب خواهد بود ؟

آیا مشتری کافی در داخل کشور و یا صادرات برای جبران سرمایه گذاری اولیه برای توسعه و ساخت این جنگنده وجود دارد ؟

.

.

مثال مورد بحث در مورد جنگنده تجاس در هند برای نیازهای متفاوت و با شرایط متفاوت توسعه و تکمیل گردیده و با توجه به سابقه ناموفق هند در ساخت هواپیمای جنگنده در سالهای میانی قرن گذشته و همچنین توسعه زمانبر جنگنده تجاس ، بطور خاص این جنگنده ، مورد مناسبی برای الگو برداری و یا بحث در مورد روند ساخت ، نمی باشد .

با توجه به شرایط موجود الگو برداری از روند توسعه و تکمیل جنگنده JF - 17  برای کشور ما نتیجه بهتری خواهد داشت .

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

با فرمایشتون موافقم. فقط چند مورد برای تکمیل فرمایشتون:

در مورد توسعه اف 5 منظورم استفاده از خود اف 5 به عنوان یه هواپیمای آموزشی و یا جنگنده برای پشتیبانی نزدیک نبود که همانطور که فرمایش کردید، کاربردش برای همون دهه های 60 و 70  و قبل ظهور اف 16  و اف 20 بود. توسعه و تکامل اف 5 رو در  سوپر هورنت میدونم یعنی تبدیل یه جنگنده سبک با هدف پشتیبانی نزدیک به یک جنگنده مولتی رول تمام عیار. این جنگنده جدای از جانشینی اف 14 و انجام وظایف محوله به عنوان یه جنگنده صادراتی محبوبیت زیادی داره. اگه همچین برنامه ای داریم میتونه برنامه ای خوب باشه وگرنه یه اف 5 با اضافه کردن یک سکان و دو سکانه شدن تبدیل به اف 18 نمیشه.

در مورد نیازهای نیل به یک جنگنده بومی صحبت شما درسته ولی به نظرم قبل اون پیش نیاز اصلی یه برنامه استراتژیک و مشخصه. به نظرم چه در مورد هند، پاکستان و یا ایران این چنین برنامه مدونی وجود نداره، برنامه ای که مزایا و اهدافش کاملا مشخص و عینی (objective) باشه، چالش های آینده رو بشناسه و براش راهکار داشته باشه و در نتیجه بازار اصلی مصرف محصول و همچنین شرکت ها و طرف های مورد نظر در فرایند ساخت و توسعه محصول  رو در اون فرایند دخیل کنه. بخاطر نداشتن همین تفکر گسترده و آینده نگرانه برنامه این سه کشور بیشتر کمی نگره تا کیفی نگر یعنی میخواد از نظر تعداد نواقص ناوگانشو پوشش بده، مثل جایگزینی میگ 21 یا اف 7 یا تامین جنگنده های آموزشی یا پشتیبانی نزدیک و صرفا تامین نیاز داخلی. در مورد نیروی هوایی ما هم که با وضع تحریم ها و فرسوده بودنش اوضاع مشخصه  و نوع برنامه هامون هم به نظرم بیشتر مناسبتیه تا بلند مدت و مدون، بخاطر همین صرفا کوثر یک می تونه در نقش یک جنگنده پشتیبانی نزدیک  ( و نه بیشتر) مفید باشه و البته تکیه ما باز هم فعلا بر اف 14( جنگنده رهگیر)، اف 4 و سوخو24( بمب افکن) و میگ 29( جنگنده برتری هوایی) است. از اینجا شاید مثلا تیزهوشی فرانسه در برنامه ریزی برای ساخت رافال مشخص بشه: اونها با هوشمندی اکثر نیازهای نیروی هوایی شونو در قالب جنگنده ای  چابک و چندمنظوره که علی رغم جثه کوچکش بمب افکنی کارا هم هست ( برخلاف تجاس یا کوثر 1) ، طراحی کردن و روی یک محصول تمرکز دارن نه مثل مثلا هند، پاکستان یا ایران که از کشوری مثل امریکا، روسیه ، فرانسه، چین در ناوگانشون جنگنده دارن و این امر هزینه های زیادی رو از نظر پشتیبانی و نگهداری و تامین زیر ساخت ها می خواد. اگرچه هزینه طرح رافال فوق العاده سرسام آور بوده ولی با هدف گذاری برای صادرات و بازگشت هزینه در درازمدت می تونه تا سالها خیال نیروی هوایی فرانسه رو راحت کنه.

 

ویرایش شده در توسط aminf14
  • Like 1
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

قیاس این ۳کشور با فرانسه که تو اکثر تکنولوژیهای ساخت هواپیما و اویونیک و تسلیحاتش صاحب سبک هست و ید طولی در ساخت و صادرات جنگنده داره به نظر من درست نیست ایران و هند و پاکستان  به خاطر نداشتن توان فنی لازم ۳راه متفاوت رو در پیش گرفتند هند که از لحاظ تکنولوژی و اقتصادی و سیاسی و روابط بین الملل برتری محسوسی نسبت به ما و پاکستان داره  با تولید و انتقال فن آوری جنگنده های روسی و انگلیسی و فرانسوی و تا حدوی اسراییلی  صاحب ملغمه ایی از تکنولوژیهای این کشورها شده هند کاملا اصرار داره که سازنده جنگنده بشه درست مثل چین ولی دیرتر شروع کرده    jf17هوشمندانه ترین مسیر برای پاکستان بود برای اینکه صاحب جنگنده بشه ولی قطعا این یک جنگنده چینی به سفارش پاکستان هست و نه بیشتر ولی از  نظر من تجاس یک جنگنده هندی هست حتی اگه اویونیکش با کمک اسراییلیها ساخته شده باشه یا موتورش با کمک آمریکاییها  ایران کلا نه تنها با هند و پاکستان بلکه با تمام دنیا فعلا وضع متفاوتی داره بسیار بیشتر از این دوتا کشور دشمن منطقه ای داره با قدرتهای جهانی هم مشکل داره و متحدی نداره از همه مهمتر بمب اتم هم نداره ایران نه مثل هند موفق شد فن آوری رو منتقل کنه نه مثل پاکستان تولید مشترک کنه پس کپی کاری رو شروع کرده چاره ای جز کار کردن رو اف۵نداره ولی خیلی دیر شروع کرد به نظر من داشتن انواع جنگنده شرقی و غربی برای هند و ایران دو دلیل کاملا متفاوت داره هند برای دسترسی به تکنولوژی شرقی و غربی اینکار و کرده و ما هر چی که تونیستیم رو بخریم خریدیم قطعا بهترین گزینه برای ما رافایل یوروفایتر یا سوخو۳۴هست ولی کی به ما میفروشه حتی به دو برابر قیمت

ویرایش شده در توسط arjemandi
  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بر 16 دی 1397 در 15:50 , MR9 گفت:

افقی جدید برای نیروی دریایی هند

معرفی  گونه دریاپایه جنگنده بومی "تجاس" برای ناوهواپیمابر/بالگرد بر  INS Vikramaditya

به گفته کارشناسان نظامی ، علت تمایل نیروی دریایی هند به  جنگنده های غربی ، کمبود تجربه روسها در طراحی جتهای دریاپایه سنگین با قابلیت پرواز از روی حامل دریایی به کمک منجنیق (catapult) است . طبیعتا" اگر نیروی دریایی هند سامانه  منجنیق مشترک را برای جتهای آمریکایی در دست طراحی داشته باشد ، تجاس درپایه ، یک مکمل سبک رزمی کم هزینه  برای جتهای غربی خواهد بود .
 

 

نخستین فرود گونه دریایی تجاس بر روی عرشه ناوهواپیمابر

 

1578753643-2024.jpg

 

 

1-14-2020_5-20-26_PM.jpg

 

 

پی نوشت :

 

جالب بود ، دی 97 خبر برنامه  ترجمه شد ، دی 98 خبر تست

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 hour قبل , MR9 گفت:

تولید انبوه شکوفه هندی

امضاء قرارداد  6.5 میلیارد دلاری برای تولید 83 فروند جنگنده سبک وزن بومی تجاس

 
 

 

مترجم : MR9 /صرفاً برای میلیتاری

 

 

 

این تصاویر باهم تفاوت هایی دارن! مثل 1- وجود یا عدم وجود کانارد( پیش بال) 2- شکل دهانه ورودی هوای موتور 3- وجود یا عدم وجود مخزن سوخت تطبیقی

البته شاید هم خطای دید باشه

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
5 minutes قبل , morteza69hb گفت:

 

این تصاویر باهم تفاوت هایی دارن! مثل 1- وجود یا عدم وجود کانارد( پیش بال) 2- شکل دهانه ورودی هوای موتور 3- وجود یا عدم وجود مخزن سوخت تطبیقی

البته شاید هم خطای دید باشه

 

بسم ا...

نه خطای دید نیست ، بنده باید زیرنویس می کردم که تصویر آخری ، نمونه مارک-2 تجاس هست که در دست توسعه قراردارد

 

india-medium-weight-fighter-mwf-tejas-mk
 

 

 

  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

فکر کردم رافال هستERPDjrGUUAADW-0-1.jpg14جایگاه حمل تسلیحات؟

ویرایش شده در توسط arjemandi

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

الان که همه به سمت هواپیماهای بدون سرنشین میرن یا اینکه باسرنشینشم به سمت رادارگریز بودن میره ، تولید این جنگنده نسل 4 به صورت انبوه چه حسنی داره!؟

ویرایش شده در توسط habdollahi83

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
1 minute قبل , habdollahi83 گفت:

الان که همه به سمت هواپیماهای بدون سرنشین میرن یا اینکه باسرنشینشم به سمت رادارگریز بودن میره ، تولید این جنگنده نسل 4 به صورت انبوه چه حسنی داره!؟

 

حداقلش تجربه تکنولوژیک و تولید صنعتی سلاحی که در صنعت هوایی فعلا امکان تولیدش را دارند از ابتدا. هیچ کشوری نمیتونه از وسط ماجرا شروع کنه اگر میخواد در آینده سطحی از استقلال را داشته باشه.گاهی حتما باید چرخ را از ابتدا اختراع کنی ولو 50 درصدی! برای ما این استقلال اجباری است و تحمیلی و عقلانی البته ولی برای هند ناگزیر از اونجایی که کشوری است که به دنبال سری میان سر قدرتهاست. هیچ کس یک قدرت وابسته را قدرت حساب نمیکنه حالا هر چه قدر هم که میخواد اسیر مولفه ها (جمعیت، جغرافیا، صنعت و ...) را داشته باشه.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
    • توسط hamed_713
      "آنسات" به هلی کوپتر آموزشی نیروی هوایی روسیه مبدل خواهد شد

      ژنرال "ویکتور ایوانوف" رییس اداره نیروی هوایی نظامی ارتش روسیه روز سه شنبه به خبرنگاران گفت که "آنسات" بعد از پایان آزمایشات دولتی مشترک و بهره برداری تجربی در نیروها تا سال 2010 به هلیکوپتر اصلی آموزشی نیروی هوایی کشور مبدل خواهد شد.

      وی یادآوری نمود که این تصمیم در سال 2001 توسط مسئولین وقت وزارت دفاع اتخاذ شده بود.

      ژنرال ایوانوف گفت: آزمایش "آنسات" برای آنکه به صورت نمونه آموزشی در آید، به مدت یک و نیم تا دو سال طول خواهد کشید. طی این مدت باید آن را تکمیل کرد.

      وی توضیح داد که در حال حاضر خلبانان مدرسه عالی خلبانی "سیرزانسک" از هلی کوپترهای "می-2" بعنوان هلی کوپتر آموزشی استفاده می کنند.

      وی گفت: نیروی هوایی برای آموزش خلبانی در ابتدا به 25-30 فروند "آنسات" نیاز دارد. بعد از آن این میزان افزایش داده خواهد شد.

      هلی کوپتر سبک چند منظوره "آنسات" با توان حمل 1-1,3 تن، حداکثر وزن پروازی 3,3 تن و حمل تا 9 سرنشین در دفتر طراحی کمپانی "KVZ" با همراهی دیگر سازمان های و موسساتی که در امور تجهیزات هوایی مشغول هستند، ساخته شده است.

      اولین پرواز "آنسات" در ماه اوت سال 1999 انجام شد. "آنسات" بر خلاف نمونه های مشابه غربی خود دارای دو موتور است که به مراتب ضریب اطمینان و امنیت آن را بالا می برد.

      نووستی
    • توسط Davood
      يك شركت آمريكايي ساخت هواپيما اعلام كرد مقام‌هاي اسراييلي تمايل دارند يكصد هواپيماي جنگي از نوع اف - ۳۵جديد را خريداري كنند.
      روزنامه اسراييلي معاريو روز پنج شنبه با اعلام اين خبر افزود، برخي مديران شركت لاكهيد مارتين به تازگي به تل‌آويو سفر كرده‌اند تا با اليعايزر شكيدي فرمانده نيروي هوايي اسراييل و برخي مقام‌هاي عالي رتبه ارتش اسراييل درباره اين معامله گفت و گو كنند.
      بر پايه اين خبر، هواپيماهاي اف ۳۵كه جديدترين در نوع خود است ، هواپيماي جنگي اصلي در نيروي هوايي آمريكا در آينده خواهد بود.
      روزنامه ياد شده نوشت : اگر اين معامله صورت گيرد، نيروي هوايي ارتش اسراييل ، اولين هواپيما از اين نوع را در سال۲۰۱۴ميلادي دريافت خواهد كرد.
      آمريكاطي سالهاي گذشته هر سال ميلياردها دلار كمك بلاعوض به سردمداران اسراييلي اهدا كرده كه بخش مهمي از آنها در قالب انواع تجهيزات پيشرفته نظامي ، سلاح‌هاي جديد و غير متعارف بوده است.
      بخشي از اين سلاحها را اسراييل در جنگ اخير خود عليه لبنان استفاده كرد و هزاران تن از مردم بي‌گناه اين كشور را با آنها به خاك و خون كشيد.

      irna.ir
    • توسط MR9
      جغد شب پرواز لوفت وافه
       
      بدون شک ، بهترین جنگنده - شکاری رزم شبانه لوفت وافه در طول جنگ جهانی دوم ، پرنده دوموتوره HE-219 UHU  ( جغد ) بشمار می آمد که بلحاظ برخی از مشخصات فنی بسیار با جنگنده بلندپرواز ماسکیتو بریتانیایی قابل مقایسه و در برخی از مشخصات نیز از آن عملکرد بهتری داشت . در این شکاری شب پرواز بطور معمول از دو سری آنتن رادار استفاده می گردید ، آنتن های SN-2 و FUG-212 . در نخستین پرواز عملیاتی اسکادران این پرنده در دو شب پیاپی یعنی در شبهای 11و12 ژوئن 1943 ، یک فروند HE-219 A موفق به سرنگون نمودن 5 بمب افکن سنگین چهارموتوره  لانکاستر بریتانیایی در کمتر از 30 دقیقه گشت . با وجود این بیلان موفق ، این جنگنده کار آمد هرگز وارد تولید انبوه نگردید و تنها 300 فروند از آن وارد سازمان رزم لوفت وافه شد .
       

       
       

       
      مجموعه کابین خلبان و خدمه کنترل کننده رادار
       

       
       
      در اواخر سال 1944 ، بدلیل حساسیت های موجود نسبت به خدمه این هواپیما ، لوفت وافه درصدد بود تا این جنگنده شب پرواز را به صندلی های پرتاب شونده مجهز نماید ، با این حال فقط یکفروند از این هواپیما ( تصویر فوق ) برای  گذراندن آزمایشهای زمینی به صندلی های پرتاب شونده (EJECTION SEAT) مجهز شدند .
       
       
       

       
       

       
      LUFTWAFFE  HE-219 A.1  VS    ROYAL AIR FORCE  LANCASTER
       
       

       

       
      جنگنده شب پرواز HE-219 A.1 مجهز به رادار FUG-220  مونستر - هندورف 45-1944
       

       
      جنگنده شب پرواز HE-219 A1 - فرودگاه کپنهاگ  ، دانمارک ( این تصویر پس از تسلیم شدن واحدهای لوفت وافه در دانمارک برداشته شده است )
    • توسط EBRAHIM
      ميتوان به جرات اظهار کرد که ديگر همانند گذشته توانايي ساخت هواپيماهاي جنگنده تنها تحت سلطه کشور بخصوصي مانند ايالات متحده نيست و کشورهاي ديگر نيز همگام با صنعت روز هوانوردي با جديت مشغول به طراحي و توليد هواپيماهاي جنگندهي بومي هستند.اما در اين ميان دو کشور اروپايي يعني انگليس و فرانسه البته تا حدودي نيز آلمان گوي سبقت را از ديگران ربوده و به سرعت در حال توليد جنگنده هايي هستند که به خوبي از پس حريفان امريکايي خود بر آمده و انان را از ميدان نبرد به در ميکنند.کشور فرانسه با سابقه ي زياد در طراحي و ساخت هواپيماهاي مسافربري و نظامي هم اکنون در حال طراحي مدل هاي جديدي از هواپيما هاي جنگنده بوده که نمونه شاخص آن جنگنده رافالRafale با کدM09است در ادامه به بررسي اين هواپيماي مدرن ميپردازيم.

      اين جنگنده که در حقيقت ادامه دهنده راه اسلاف خود يعني جنگنده هاي مشهور ميراژ جگوار سوپر اتاندارد و... است به منظور جايگزيني جنگنده هاي قديمي توسط نيروي هوايي فرانسه سفارش داده شده. اين جنگنده که ميتوان آن را تا حدودي جنگنده اي جوان وجديد ناميد در سال 2001 و در عمليات جنگ افغانستان عملکرد و برتري آشکار خود را بر شناخته شده ترين هواپيما هاي ناو نشين يعني f-18 و f14 به جهانيان ثابت نمود.رافال هواپيمايي دو موتوره با قابليت حمل بازه گسترده از تسليحات هوا به هوا و هوا به زمين بوده که در عين حال هواپيمايي بي نهايت تغير پذير است و به سرعت ميتواند نقش خود را از برتري هوايي به شناسايي حملات دريايي و يا زميني تغير دهد.در کاکپيت اين جنگنده از سيستم هاي اويونيک يا سيستم هاي الکترونيکي بسيار پيشرفته اي بهره برداري شده است مانند سيستم HUDهولوگرافيک با زاويه ديد بالا ساخت شرکت تالس اويونيک که اطلاعات ماموريت را به وفور در جلوي ديد خلبان حاضر مي نمايد.دوربين هاي CCDو همچنين صفحه نمايش هاي لمسي در طرفين خلبان که اطلاعات تاکتيکي موقعيت حاضر را ارايه کرده و به او امکان تصميم گيري به موقع را ميدهد.

      در مورد تسليحات اين جنگنده بايد اظهار نمود که اين هواپيما قادر به حمل بيش از 9 هزار کيلوگرم جنگ ابزار هوا به هوا و هوا به زمين از انواع مختلفي چون موشکهاي ميکا ما÷يک سايدوايندر آپاچي اگزوست ماوريک هارپون و بمب هاي هدايت ليزريGBU-12 بسته به نوع ماموريت است.چنانکه پيش بيني نيز ميشود قرار بر اين است که اين جنگنده مدرن از سال 2006 به بمب هاي فوق دقيق هدايت ليزري يا GPSماهواره اي سا÷مAASM نيز براي منهدم کردن هدف هاي دشوار زميني مجهز گردد.اين جنگنده همچنين از دو توپ مسلسل با قدرت آتش 2500گلوله در دقيقه ساختGIAT نيز براي نبرد هاي هوايي نزديک نيز بهره مي جويد.

      اين جنگنده از نظر جنگ الکترونيک نيزبرتري خود را حفظ کرده است ،چه،با در اختيار داشتن سيستم هاي هشدار تهاجم،گيرنده و آشکار سازي ليزري و سيستم هاي مغشوش کننده رادار هاي دشمن از توانايي قابل قبولي برخوردار است.با مجهز شدن اين هواپيما به سيستم راداريRBE2،اين جنگنده از قابليت هايي چون نگاه به پايين شليک به پايين نيز بهره مند شده قابليت شناسايي همزمان 8 هدف وشناسايي تهديدات هوايي را به نحو احسن را نيز دارا است.طول بال هاي دلتا شکل اين جنگنده حدود 11متر و طول خود هواپيما حدود 10 متر است و در عين حال، از مساحت بالي به ميزان 45 متر مربع بهره ميبرد. اين جنگنده مدرن از دو موتور M88-2ساخت سنکنما،براي فراهم آوردن نيروي پيشران خود استفاده مينمايد ک هالبته هر يک نيروي کشش استاتيکي معادل 75کيلو نيوتون را با پس سوز فراهم مي آورد که در اصل ورودي هاي اين موتور ها ، در زير سکان افقي هواپيما واقع شده است!البته تعجب نکنيد.واقه شدن ورودي هاي هوا زير سکان افقي، به اين دليل است که اين هواپيما از نوع کانارد مي باشد،يعني سکان افقي ان که غلتش حول محور عرضي را کنترل ميکند،به صورت دو بالچه در جلو واقع شده است و در عوض، در قسمت انتهاي هواپيما هيچ گونه سطح کنترلي مشاهده نشده و بال ها تا خروجي هاي موتور ادامه يافته اند.

      موتور هاي قدرتمند اين جنگنده،رسيدن ان را به سرعتي معادل1/8ماخ و داشتن سقف پروازي برابر با 55 هزار پا را امکان پذير ساخته اند که توانايي هاي بهينه براي جنگنده اي در اين کلاس محسوب مي شود.
      ناگفته نماند که اين جنکنده در انواع گوناگوني براي ماموريت هاي متواوت عرضه ميشود.اين مدل ها عبارت اند از:مدلBاين جنگنده در اصل براي استفاده نيروي هوايي طراحي گشته و هواپيمايي دو نفره شامل سرخلبان و افسر تسليحات نظامي است.مدلCنيز مانند مدل قبل براي نيروي هوايي توليد شده و در چندي موارد داراي بهبود يافتگي هايي نيز نسبت به مدل قبلي مشاهده ميشود.مدل Mنيز جنگنده تک نفره و مدل ناونشين رافال محسوب ميشود که به منظور انجام ماموريت هاي حفاظتي از ناوهاي هواپيمابر توليد گشته است.قابل توجه است که باز هم سازنده اين هواپيما،يعني شرکت داسالت،سنت شکني نکرده و هواپيماي رافال را نيزهواپيمايي با بال هاي دلتا شکل طراحي نموده است،يعني همان سنتي که در هواپيما هاي پيشين فرانسوي مانند ميراژ4000 رعايت شده است.جنگندهي رافال اولين هواپيماي نظامي جهان است که به منظور انجام ماموريت هاي هوا به هوا و هوا به زمين به صورت همزمان طراحي شده است.

      به علاوه توانايي هاي اين هواپيما براي انجام عمليات در حالت هاي ماوراي ديد بصري(BVR)و ارتفاع بسيار پايين نسبت به سطح زمين،امکانات گسترده اي را به آن،براي جنگنده اي جند ماموريته بودن و قابليت بقاي فراوان در مقابل دشمن را داده است،و به هر سخن،اين هواپيما قادر است که نه تنها نيروي هوايي فرانسه،بلکه کشور هاي زيادي در جهان را که بعد ها از سفارش دهنده گان اين هواپيما خواهند بود،به سهلوت و با شايستگي هر چه تمامتر مرتفع نمايد.

      ماهنامه نوآور
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.