تحولات سوریه (1) تحلیل و پیگیری تحولات سوریه (1)

[hamedof 5,183]

[quote name='mohammaddanger' timestamp='1378032221' post='334950']
مسئله اصلی ایدئولوژی کشور ها هستش !
امریکا سعی بر گسترش امپراطوری خودش داره ، ولی روسیه صرفا میخواد دوباره در سطح جهانی حرفی برای گفتن داشته باشه و اعتباری بدست بیاره ! این حمایت ها هم بر اساس منافع هستش نه ایدئولوژی !
روسیه امروز تفکرات شوروی دیروز رو نداره و نخواهد داشت !
شوروی کشوری بود که برای اینکه مردمش انقلاب نکنن ارتش رو با تانک میفرستاد تو خیابون ! شوروی کشوری بود که تو جنگ کره ، میگ 15 که آخرین سطح تکنلوژی اون زمانش بود رو بدون واهمه فرستاد به کره و چین و این ها شدند کابوس اف 86 ها و بی 29 های آمریکایی ! بسیاری از خلبانان شوروی تو این جنگ تک خال شدند !
همون موقع آمریکا کشوری بود مثلا برای کره جنوبی ، حاضر شد در مقابل شوروی و چین و کره شمالی ! بایسته !
شاید امروز تفکرات قدرت طلبانه و استعمار گرایانه آمریکا وجود داشته باشه ولی روسیه امروز بهیچ وجه آرزو های شوروی رو به ارث نبرده !
[/quote]

البته پخش سرودهای زمان شوروی ! در رژه سال 2010 بود اگه اشتباه نکنم نشون داد که نخیر! روسیه هم بدش نمیاد به دوران شوروی برگرده ! ...

[alen 9,650]

ه گزارش خبرنگار [url="http://www.farsnews.com"]خبرگزاری فارس[/url] در [b]دمشق[/b]، توپخانه ارتش سوریه آتش سنگین خود را به روی شماری از مقرهای تجمع افراد مسلح در «غوطه شرقی» بویژه در مناطق «جسر العب»، «الشیفونیة» و «زملکا» و «عربین» گشود که به کشته شدن بیش از 110 فرد مسلح انجامید.
این گزارش حاکی است که درگیری شدیدی بین نیروهای ارتش سوریه و گروهک‌های تروریستی مسلح در نزدیکی میدان «الثانویة» در حرستا در ریف دمشق شکل گرفت. دو عنصر مسلح نیز در حملات توپخانه‌ای ارتش سوریه به مراکز افراد مسلح در «دوما» کشته شدند.
مناطق «عدرا البلد» و خیابان اصلی منطقه «عدرا» و همچنین «تل کردی» نیز شاهد درگیری‌های خونینی بین نیروهای ارتش و تروریست‌ها بود که به کشته شدن 15 فرد مسلح منجر شد.
در منطقه «برزه» دمشق ‌نیز نیروهای ارتش تعدادی از گروهک‌های مسلح را تعقیب کردند و تعدادی از مراکز تروریست‌ها در پشت منطقه «الجمیعات» در کوی «القابون» را هدف قرار دادند. بازار «التهریب» در کوی القابون نیز شاهد نبرد بین نیروهای ارتش و افراد مسلح بود.
به گزارش خبرنگار ما، حملات توپخانه‌ای ارتش سوریه در هدف قرار دادن مقرهای تجمع افراد مسلح در منطقه «المعضمیه» در جریان است. در این عملیات تاکنون 19 فرد مسلح کشته شده‌اند.
در «سبینه» نیز درگیری‌های شدیدی بین نیروهای ارتش و افراد مسلح صورت گرفت که به کشته شدن 20 تروریست منجر شد. نیروهای ارتش همچنین گروهک‌های مسلح که در حال فرار به منطقه کوهستانی «الزبدانی» ریف دمشق بودند را تعقیب کردند. در حمله ارتش به شماری از افراد مسلح که سعی در نفوذ به «مزارع شبعا» داشتند، شماری از تروریست‌ها کشته شدند.
از طرفی، یگان‌های ارتش سوریه با مجموعه‌ای از افراد مسلح که در صدد فرار از منطقه «جوبا» به سمت منطقه «جرمانا» در ریف دمشق را داشتند؛ درگیر شدند. گزارشی از شمار تلفات این عمیلیات منتشر نشده است.

[IRIAF 3,096]

[right]البته یکی دو تا نکته... ایران امروز با سفر هیئت امنیت میلی به سوریه و لبنان حرف هایی زده که قابل تامله.حمایت همه جانبه ایران از سوریه...و مطلب بعدی اینه که شاید قضیه حمله به پادگان اشرف و کشتن منافقین فشار ایران بر امریکا هستش که دست از سر سوریه بر داره...[/right]

[right]حالا امریکا اگه حمله نکنه اعتبارش میره زیر سوال.همین الانم اعتبارش زیر سوال رفت.یادتونه روسیه چطوری حمله کرد و از روی سربازای گرجی رد شد برای حفظ منافعش توی اوستیا؟حالا باید گفت امریکا هم یک خرس کاغذیه؟من فکر میکنم امریکا واقعا از عواقب حمله به سوریه میترسه..[/right]

[bigbang 1,506]

[quote name='M-ATF' timestamp='1378031196' post='334943']
[url="http://www.tasnimnews.com/Home/Single/130538"]http://www.tasnimnew...e/Single/130538[/url]
[/quote]
فردا هم به عنوان محور شرارت معرفی می شیم . غالب رای دهندگان به اقای روحانی هم از همین فشار ها خسته شده بودن وکم اوردن ولی ....

[keivan2 337]

[size=5]دوستان عكس العمل سوريه به حمله محدود آمريكا بنظرتون چي هست من تاپيك جداگانه اي نديدم يكسري ذهنيات دارم ببينيد درسته يا نه بصورت خلاصه اينجا ميگم:[/size]
[size=5]در مرحله اول بجاي عكس العمل موشكي سوريه به اسراييل بايد ارتش سوريه روي كشورهاي حامي تروريستها توي اين چند ساله كه دستشان بخون مردم بي گناه سوريه آلوده است زون كنه و با اونها تسويه حساب كنه اول دهها موشك بطرف[color=#ff0000] منابع نفتي عربستان[/color] پزتاب كنه حالا با اسكاد يا با اسكندر يا هرچي كه هست تا حداقل صدور نفت عربستان به نصف كاهش پيدا كه در ثاني قيمت نفت بسيار بالا ميره و اين خبر خوشي براي ايران و سوريه و خبز ناگواري براي اقتصاد غرب است.بعدا چندين موشك زمين به رمين به تركيه و قطر پرتاب كنه تا حالي بهشون بده.[/size]
[size=5]در اين مرحله نبايستي به داخل خاك اسراييل پرتابي را داشته باشه تا واكنش سنگين اونو نداشته باشه و همچنين امريكا مجددا تحريك نشه.در اين هين حزب الله مجبور[/size] [size=5]بدخالت[/size] [size=5] نيست .ونيروهايش سالم ميمونه.[/size]
[size=5]در مرحله دوم اگر امريكا حوس تجاوز مجدد داشته باشه خوب اسراييل رو بايد بكوبه.[/size]

[size=5]خواهش ميكنم نظز بديد[/size]
..

[alen 9,650]

[quote name='keivan2' timestamp='1378036770' post='334975']
[size=5]دوستان عكس العمل سوريه به حمله محدود آمريكا بنظرتون چي هست من تاپيك جداگانه اي نديدم يكسري ذهنيات دارم ببينيد درسته يا نه بصورت خلاصه اينجا ميگم:[/size]
[size=5]در مرحله اول بجاي عكس العمل موشكي سوريه به اسراييل بايد ارتش سوريه روي كشورهاي حامي تروريستها توي اين چند ساله كه دستشان بخون مردم بي گناه سوريه آلوده است زون كنه و با اونها تسويه حساب كنه اول دهها موشك بطرف[color=#ff0000] منابع نفتي عربستان[/color] پزتاب كنه حالا با اسكاد يا با اسكندر يا هرچي كه هست تا حداقل صدور نفت عربستان به نصف كاهش پيدا كه در ثاني قيمت نفت بسيار بالا ميره و اين خبر خوشي براي ايران و سوريه و خبز ناگواري براي اقتصاد غرب است.بعدا چندين موشك زمين به رمين به تركيه و قطر پرتاب كنه تا حالي بهشون بده.[/size]
[size=5]در اين مرحله نبايستي به داخل خاك اسراييل پرتابي را داشته باشه تا واكنش سنگين اونو نداشته باشه و همچنين امريكا مجددا تحريك نشه.در اين هين حزب الله مجبور[/size] [size=5]بدخالت[/size] [size=5] نيست .ونيروهايش سالم ميمونه.[/size]
[size=5]در مرحله دوم اگر امريكا حوس تجاوز مجدد داشته باشه خوب اسراييل رو بايد بكوبه.[/size]

[size=5]خواهش ميكنم نظز بديد[/size]
..
[/quote]
بنظر من حمله موشکی اشتباهه و باید با خرابکاری و بمب گذاری اینکارو انجام بده تا کشوری مثل ترکیه اجازه حمله زمینی رو نداشته باشه

[alen 9,650]

[b]غرب در بحران سوریه به نفع روسیه بازی می کند[/b]
ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه روز جمعه در سخنانی در سن پترزبورگ گفت:
«در حال حاضر یکی از همکاران انگلیسی زبان من از من می پرسد: اگر قدرت های غربی تهدیدهایشان را علیه سوریه عملی کنند، روسیه چه خواهد کرد؟»

پاسخ من این است: هیچ! روسیه مجبور نیست کاری انجام دهد، فقط باید آرام بنشیند و تماشا کند. موقعیت به نفع مسکو است. رهبران ما فقط باید خوشحال باشند از اینکه آمریکا جنگ جدیدی را آغاز می کند که قادر به پیروزی در آن نیست.»

گزینه ها را در نظر بگیرید: حمله زمینی که از موضوع بحث خارج است. بمباران گسترده هوایی هم به دلیل خطر از دست دادن تعداد زیادی از خلبانان برای افکار عمومی غرب پذیرفتنی نیست. تنها احتمال، حملات موشکی است. رژیم بشار اسد حتماً از این حملات آسیب می بیند، اما روسیه و ایران قادر خواهند بود خسارت ها را جبران کنند. حملات تنبیهی نمی تواند نقطه عطفی در خصومت های طرفین تلقی شود. هرگونه تغییر قابل توجه در موقعیت نیروها در روی زمین امکان پذیر نیست.

بنابراین از نظر اخلاقی و روانی، رژیم اسد امتیاز به دست خواهد آورد، حداقل از نگاه کشورهای در حال توسعه و قطعاً روسیه. هجمه تبلیغاتی تلاش می کند، شباهت هایی با عراق ۱۰ سال پیش پیدا کند. البته به آسانی می شود تصویر آمریکا به عنوان پسربچه قلدری که به دنبال بهانه می گردد را دید. ایران کامیاب خواهد شد. بسیاری از مردم در سوریه تمایل پیدا خواهند کرد در برابر یک جنگ صلیبی جدید مقاومت کنند.

سود اصلی را روسیه می برد. بیشتر قدرت های غربی در درگیری ای وارد خواهند شد که عمیق تر از آنچه تصور کنند، خواهد بود. موقعیتی برای روسیه به وجود خواهد آمد که رژیم اسد را به عنوان «حکومت قانونی که مورد حمله قرار گرفته» حفظ کند. به علت آن که امکان عملیات زمینی وجود ندارد، در عمل نه تنها آقای اسد جان سالم به در خواهد برد، بلکه مسکو و تهران هم در ایجاد ائتلاف جهانی علیه غرب، ترکیه و اتحادیه عرب پیروز خواهند شد.

مقامات غربی می دانند که حملات تنبیهی نه به مهندسی تغییر رژیم خواهد انجامید و نه فرصت قاطعی در ضربه زدن به مخالفان اسد می دهد. آنان می گویند: «ما فقط خواستار تنبیه دیکتاتور و ارسال این پیام به او هستیم که؛ هرگز به استفاده دوباره از سلاح های شیمیایی فکر نکن»! خوب فرض کنیم او هرگز دوباره از این مواد استفاده نخواهد کرد. آیا این به معنی آن است که او جنگ را باخته است؟ در دراز مدت نه!

به نظر می رسد که برخی ناظران بر این عقیده اند که آقای اسد احساس می کند که خطر مرگباری برای رژیمش از ناحیه این حملات به وجود خواهد آمد و آغاز حملات همه جانبه غرب او را مجبور به سازش خواهد کرد. بر اساس این دیدگاه او با برگزاری یک کنفرانس صلح موافقت خواهد کرد و بخشی از قدرتش را به فردی که مورد قبول مخالفان باشد واگذار خواهد کرد. به هر حال شکی نیست که شورشیان، به ویژه وابستگان به القاعده هرگز باین فرضیه موافقت نخواهند کرد. اسد در دمشق؟ هرگز!

سایر تحلیلگران ماه ها اصرار کرده اند که تنها گزینه تحت فشار قراردادن ولادیمیر پوتین است تا آقای اسد را متقاعد کند که راه حل مطمئنی را – حتی واگذاری قدرت- برگزیند. با این حال خیلی سادگی است اگر باور کنیم که رییس جکهور روسیه چنین کاری را بکند و یا در صورت انجام آن، آقای اسد حاصر به قبول آن و کناره گیری از قدرت باشد.
در این زمان که به نظر می رسد به کمک ایران و حزب الله، چرخ حوادث به نفع اسد می چرخد، رهبر سوریه بیش از همیشه بر این باور است که توان مقاومت دارد. در واقع او با شور و نشاط و با اعتماد به نفس بیشتر از همیشه به نظر می رسد.

با توجه به آنچه برخی منتقدان می گویند ناسازگاری غیرقابل درک آقای پوتین در کمترین حالت به این دلیل است که در صورت فروپاشی رژیم اسد، رییس جمهور روسیه نزد افکار عمومی داخلی به عنوان یک بازنده شناخته خواهد شد. خط کرملین این خواهد بود: «ما تمام تلاش خود را برای کمک به مردم سوریه در مقاومتشان علیه کسانی که مصمم به تحمیل اراده خود به آنها و سرنگونی رژیمشان هستند خواهیم کرد. ما به اصولمان درست عمل می کنیم اما شما در مقابل ترکیبی از نیروهای غرب، ترکیه و عربستان سعودی چه می توانید انجام دهید؟ آمریکا چهره زشتش را یک بار دیگر به نمایش گذاشته است.»
برعکس آقای پوتین اگر همراه شود و برخی امتیازات را بدهد، به عنوان یک بازنده به نظر خواهد رسید که تحت فشار آمریکا عقب نشسته است. و این واقعاً می تواند برای مردم روسیه غیر قابل قبول باشد..
http://www.alef.ir/vdcdn50fnyt0nf6.2a2y.html?197199

[aminor 55,120]

عکس

کشف محموله سلاح از تروریستها در راه تدمر

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/521a25717d049.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/thumb_521a25717d049.jpg[/img][/url]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/521a256283214.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/thumb_521a256283214.jpg[/img][/url]

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/521a252f40bfd.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/thumb_521a252f40bfd.jpg[/img][/url]

کشته شدن یکی از سرکردگان دولت اسلامی عراق و شام

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/363_56.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/thumb_363_56.jpg[/img][/url]

کشته شدن یکی از سرکردگان افراد مسلح در حومه دمشق

[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/641.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10218/thumb_641.jpg[/img][/url]

[elo 7,700]

دوستان سلام
این مقاله فارس کمی میتونه به بحث اختیارات و حیطه عمل رییس جمهور امریکا برای شروع یک جنگ کمک کنه:




[b]اختیارات جنگی رئیس‌جمهور و کنگره آمریکا در سوریه[/b]

احاله دخالت نظامی در سوریه به کنگره، بر روند تصمیم گیری‌های آتی روسای جمهور آمریکا و اختیارات آنها در مورد جنگ و مداخلات نظامی اثر خواهد گذاشت.

ساختار ریاستی نظام در آمریکا اغلب باعث این تصور شده که رییس جمهور به عنوان «فرمانده کل قوا» اعلان کننده جنگ است. با این حال، بخش هشت ماده یک قانون اساسی آمریکا می گوید: « کنگره ....قدرت اعلام جنگ دارد».
اعطای قدرت اعلان جنگ به کنگره امریکا باعث شده که بحث درباره اختیارات رییس جمهور در این باره بلندایی به قدمت تاریخ آمریکا داشته باشد. این بحث که کنگره آمریکا باید برای اعلان جنگ چه مصوبه ای با چه محتوایی تهیه و تصویب کند و آیا رییس جمهور برای ورود به هرگونه مداخله نظامی نیازمند تصویب کنگره است یا نه، مبنای بحث های زیادی در داخل آمریکا شده است.
در کل تاریخ آمریکا، کنگره فقط در 5 مقطع زمانی، یعنی در «جنگ 1812 علیه بریتانیا»؛ « جنگ 1846 علیه مکزیک»؛ « جنگ 1917 علیه اسپانیا»؛ « جنگ 1917 علیه آلمان و اتریش- مجارستان( جنگ اول جهانی)» و « جنگ علیه ژاپن، آلمان، ایتالیان، مجارستان ، بلغارستان، مجارستان و رومانی ( در جریان جنگ دوم جهانی)» اعلان جنگ را تصویب کرده است.
[b]*قطعنامه اختیارات جنگ[/b]
پایان جنگ جهانی دوم و ورود به جنگ سرد، مداخلات محدود و منطقه ای را به ویژگی غیر قابل انکار مناسبات دو قطب تبدیل کرد. به همین خاطر لازم بود تا قدرت و اختیارات رییس جمهور در این زمینه با صراحت بیشتری تببین شود. در سال 1973، یعنی درست بعد از خروج نیروهای آمریکایی از ویتنام، بحث بر سر اختیارات رییس جمهور یک بار دیگر بالاگرفت . مجموع این بحث ها به تصویب « قطعنامه اختیارات جنگ (War Powers Resolution)» منجر شد که در آن قدرت رییس جمهور تا حد زیادی تعریف شده است.
این قطعنامه سعی کرده که تعداد نیروها و دوره زمانی اقدامات نظامی را تعریف و اختیارات و محدودیت های رییس جمهور را در این زمینه تعریف کند. به طور مثال، قطعنامه اختیارات جنگ، رییس جمهور را موظف می کند در مواقعی که کنگره «اعلان جنگ» نکرده باشد، قبل از هرگونه مداخله نظامی، با کنگره مشورت و تصریح می کند ، چنانچه رییس جمهور مجبور به مداخله فوری در اقدامات مخاصمه جویانه در خارج شود، موظف است ظرف 48 ساعت، رییس مجلس نمایندگان را از مواردی مانند ضرورت ها و شرایطی که منجر به این تصمیم گیری شده، استنادات قانونی این مداخله، دامنه و سطح مداخله نیروها و ... مطلع کند.
این لایحه همچنین رییس جمهور آمریکا را موظف کرده که به طور متناوب در مورد مداخلات نظامی به کنگره گزارش بدهد. با همه اینها، این قطعنامه، عملیات های مداخلاتی بیش از 60 روز را بدون تایید کنگره امریکا ممنوع کرده و تاکید دارد در صورتی که کنگره ادامه مداخله نظامی بعد از 60 روز را تایید نکند، رییس جمهور موظف است ظرف 30 روز ( در مجموع 90 روز) نیروهای آمریکا را خارج کند.
« قطعنامه اختیارات جنگ» با حمایت بیش از دو سوم نمایندگان کنگره تصویب شد تا رییس جمهور قدرت وتوی آن را نداشته باشد، ولی این قطعنامه نیز نتوانست به بحث های مختلف در این مورد اختیارات ریاست جمهوری ، پایان بدهد.
طی 40 سال گذشته سوال های مختلفی مطرح شده، از جمله اینکه اگر مداخلات دولت آمریکا به واسطه قطعنامه های شورای امنیت بیش از 60 روز طول بکشد، آیا کنگره می تواند قدرت رییس جمهور را محدودکند؟ این موضوع به خصوص در جریان مداخله امریکا و ناتو در لیبی طی سال 2011 بین کنگره و کاخ سفید درگرفت. بعلاوه، این سوال هم مطرح است که آیا همه مداخلات نظامی امریکا در قالب « اقدام مخاصمه جویانه (Hostility)» قابل تعبیر و تفسیر است و «مداخلات انسان دوستانه» به مفهومی که دولت آمریکا ادعای آن را دارد، مشمول قطعنامه قدرت جنگ می شود؟ در این مورد هم ، دولت اوباما جریان مداخله نظامی سال 2011 خود در لیبی را مصداق «اقدام مخاصمه جویانه» نمی دانست و تاکید داشت که موظف نیست در این باره به کنگره آمریکا گزارش بدهد.
در مجموع می توان رفتار مداخلاتی امریکا در جنگ های خارجی را حول 4 محور دسته بندی کرد. دسته اول شامل مواردی است که کنگره آمریکا طبق قانون اساسی وارد و به یک کشور اعلان جنگ کرده است. همانطور که ذکر شد، کنگره در 5 مقطع تاریخی چنین تصمیمی گرفته است.
دسته دوم شامل مواردی است که دولت آمریکا با تصویب شورای امنیت سازمان ملل وارد مداخلات نظامی شده است. مداخله سال 1950 در شبه جزیره کره، مداخله سال 1978 در قالب نیروهای چند ملیتی، مداخله نظامی سال 1991 در عراق ( جنگ خلیج فارس)، مداخله چند جانبه سال های 3-1992 در جنگ بوسنی، مداخله چندجانبه در جنگ دوم لیبریا در سال 2003، مداخله در چارچوب نیروهای صلح بان بعد از کودتای سال 2004 هاییتی و مداخله نظامی سال 2011 در لیبی، از این دسته اند. نکته قابل ذکر این است که برخی از این مداخلات با تصویب کنگره نیز همراه بوده، ولی در مواردی که کنگره آمریکا مداخلات را تصویب نکرده، مخالفت جدی هم با آنها ابراز نکرده و هزینه های آنها را تامین کرده است. تقریبا هیچ کدام از روسای جمهور آمریکا به خاطر این مداخلات، مورد بازخواست جدی قرار نگرفته اند.
دسته سوم، مواردی است که مداخلات ( و نه اعلان جنگ) دولت آمریکا با تایید کنگره انجام شده است. حمله نظامی سال 2003 آمریکا در عراق و جنگ سال 2001 در افغانستان، از جمله این مداخلات است.
دسته چهارم، مربوط است به مداخلاتی که روسای جمهور آمریکا بدون تایید کنگره امریکا اقدام کرده اند. طبق آمار دیوان عالی امریکا، ایالات متحده به طور متناوب در بیش از 200 مورد در طول تاریخ خود، نیروهای مسلح را در خارج از مرزها به کار گرفته است که لااقل 125 مورد آنها بدون اعلام به کنگره و تایید آن بوده است. دخالت نظامی آمربکا در جنگ سال 1999 یوگسلاوی از جمله این مداخلات است. در واقع روسای جمهور امریکا با استناد به قدرت «فرماندهی کل قوا» به طور تاریخی تمایل داشته اند نقش قانونی کنگره را در جنگ ها نادیده بگیرند.

[b]*بحران سوریه[/b]
باراک اوباما در سال 2012 تاکید کرده بود که استفاده حکومت سوریه از سلاح شیمیایی « خط قرمز» است. معنی تلویحی موضع گیری اوباما این بود که در صورت استفاده دولت سوریه از سلاح شیمیایی، دولت آمریکا اقدام به مداخله نظامی خواهد کرد. بعد از حادثه شیمیایی روز 21 آگوست 2013 در منطقه غوطه شرقی دمشق که بنابر آمار، حدود 1400 غیر نظامی در آن کشته شدند، بحث ها در مورد مداخله نظامی امریکا در سوریه تشدید شد تا اینکه روز دوشنبه 26 آگوست، جان کری، وزیر خارجه آمریکا برای اولین بار اعلام کرد که دولت اوباما مسئولیت استفاده از سلاح شیمیایی را متوجه دولت سوریه می داند. معنای این سخن وزیر خارجه آمریکا این بود که دولت امریکا در سوریه دست به مداخله نظامی خواهد زد. طی روز های بعد، دولت اوباما بر لزوم مداخله نظامی تاکید کرد ولی برای بی اثر کردن اظهار نظرهایی که در مورد لزوم دریافت مجوز کنگره مطرح بود، مفهوم مداخله محدود در دستور کار کاخ سفید قرار گرفت و مقام های کاخ سفید در مقاطع مختلف تاکید کردند که چنین مداخله ای مشمول « قطعنامه قدرت جنگ» نبوده و بنابراین، مستلزم مجوز کنگره امریکا نیست. این در حالی بود که 140 نماینده کنگره طی نامه ای به اوباما تاکید کردند کاخ سفید قبل از دخالت نظامی در سوریه، باید مجوز کنگره را داشته باشد. بر خلاف سال 2011 که اوباما برای بی اثر کردن نقش کنگره در لیبی، بر مفهوم « مخاصمه جویانه» تاکید کرد، این بار دولت آمریکا مفهوم «مداخله محدود» را پیش کشید. مقام های دولت اوباما همچنین تاکید کردند که قصد ندارند حکومت اسد را سرنگون کنند تا به طور تلویحی، مفهوم «مخاصمه» به معنای لیبیایی آن نیز از طرح دخالت در سوریه حذف شود. به نظر می رسد، دولت اوباما با استفاده از مفهوم «مداخله محدود» و تاکید بر متمرکز نبودن عملیات بر «سرنگونی حکومت سوریه» در همان حالی که سعی کرد نقش کنگره را بی اثر کند، تلاش کرد رفتار های رویارویانه کشورها و بازیگران حامی حکومت سوریه را نیز کنترل کند. در نهایت اوباما روز یکشنبه یکم سپتامبر 2013 اعلام کرد که تصمیم برای دخالت نظامی در سوریه را به کنگره امریکا واگذار کرده است.
باید توجه داشت که این تصمیم رییس جمهور امریکا بیش از آنکه ناشی از بحث های قانونی و حقوقی مرتبط با اختیارات رییس جمهور باشد، ناظر به بحث های سیاسی است. موضع گیری های اوباما بعد از کابرد سلاح شیمیایی در سوریه، نشان داد که او با وجود استفاده از لفظ «خط قرمز»، به شدت نسبت به دخالت نظامی اکراه دارد. در مقابل، جمهوری خواهان دولت اوباما را به تردید در این باره متهم کردند و کسانی مانند دونالد رامسفلد نوشتند که اوباما جهان را با خلا رهبری روبرو کرده است. در مقابل، اوباما به عنوان رییس جمهوری که با شعار چند جانبه گرایی به قدرت رسیده بود، بعد از عقب نشینی بریتانیا از مداخله نظامی در سوریه، با احاله تصمیم گیری در مورد دخالت به کنگره آمریکا، هزینه های تصمیم گیری در این مورد را با جمهوری خواهان تقسیم کرد. با این حال، احاله دخالت نظامی در سوریه به کنگره، بر روند تصمیم گیری های آتی روسای جمهور آمریکا و اختیارات آنها در مورد جنگ و مداخلات نظامی اثر خواهد گذاشت.
[b]نویسنده: علی قنادی، کارشناس مسائل بین‌الملل[/b]

[alala 28,587]

[quote name='IRIAF' timestamp='1378036628' post='334972']
[right]البته یکی دو تا نکته... ایران امروز با سفر هیئت امنیت میلی به سوریه و لبنان حرف هایی زده که قابل تامله.حمایت همه جانبه ایران از سوریه...و مطلب بعدی اینه که شاید قضیه حمله به پادگان اشرف و کشتن منافقین فشار ایران بر امریکا هستش که دست از سر سوریه بر داره...[/right]

[right]حالا امریکا اگه حمله نکنه اعتبارش میره زیر سوال.همین الانم اعتبارش زیر سوال رفت.یادتونه روسیه چطوری حمله کرد و از روی سربازای گرجی رد شد برای حفظ منافعش توی اوستیا؟حالا باید گفت امریکا هم یک خرس کاغذیه؟من فکر میکنم امریکا واقعا از عواقب حمله به سوریه میترسه..[/right]
[/quote]

" رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ادامه داد: مردم سوریه در این ۲سال آسیب‌های فراوانی دیده‌اند[b]، زندان‌ها مالامال از مردم است و دیگر ورزشگاه‌ها را بدل به زندان کرده‌اند،[/b] بیش از ۱۰۰ هزار نفر کشته و میلیون‌ها آواره وضعیت اسفبار سوریه را بیش از پیش نمایان می‌کند.

هاشمی سپس گفت:[b] مردم از طرف حکومت خودشان مورد حمله شیمیایی واقع شده‌اند و حالا هم باید منتظر حمله خارجی‌ها باشند. "[/b]

متاسفانه با این حرکات و صحبت ها و اوج بصیرت و حفظ منافع ملی! توسط عده ای که نشان از یکپارچگی ایران در تصمیمات و حمایت از متحدینش داره ( توسط برخی افراد که فقط دلسوز! آزادی خواهان!! خودمون و مردمان ستمدیده سوریه و کلا جهان هستند!!!!) تنها سیگنالی که به غرب ارسال میشه اینه که ما کاملا آماده ایم که سوریه سهله بلکه کشور خودمون ایران را هم دو دستی آماج تهاجمات شما قرار بدیم در صورتیکه همچنان قصد داشته باشیم بچه بدی در مقابل غرب باشیم و تازه توسط برخی از بزرگان! هم به این نتیجه رسیدیم که تا به حال اصلا بچه خطرناکی برای دموکراسی و آزادی خواهی و امنیت جهانی بودیم و در اوج دوران کهنسالی ناگهان برق تحول درمون روشنایی گرفته و فهمیدیم که این همه مدت در تاریکی جهل به سر میبردیم. ویرایش شده در شهریور 92 توسط alala

[DEXON 845]

[quote] ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه روز جمعه در سخنانی در سن پترزبورگ گفت:
«در حال حاضر یکی از همکاران انگلیسی زبان من از من می پرسد: اگر قدرت های غربی تهدیدهایشان را علیه سوریه عملی کنند، روسیه چه خواهد کرد؟»

پاسخ من این است: هیچ! روسیه مجبور نیست کاری انجام دهد، فقط باید آرام بنشیند و تماشا کند. موقعیت به نفع مسکو است. رهبران ما فقط باید خوشحال باشند از اینکه آمریکا جنگ جدیدی را آغاز می کند که قادر به پیروزی در آن نیست.» [/quote]

,وقتی وحوش عزیز ریختن توی تنها پایگاه خارجیت و تنها جای پا و نفوذت در منطقه نابود کردند و چشم باز کردی دیدی در هیچ جا نه تنها متحدی نداری بلکه بین کشورهای همسایه ات که همه متحد امریکا شدند و امریکا توشون پایگاه داره محاصره شدی تازه می فهمی خیلی بیشتر از هیچ باید انجام میدادی!...

[mjb 1,210]

alala جان
از کهولت سن هست ...امید دارم هر چی جلوتر میریم و موانع سنگین تری جلوی پا انقلاب قرار میگیره افرادی که دیگه صدا الرحمن تفکراتشون بلند شده سریع تراز ملت جدا بشن

[M-ATF 4,314]

[quote]
[right]گزینه ها را در نظر بگیرید: حمله زمینی که از موضوع بحث خارج است. بمباران گسترده هوایی هم به دلیل خطر از دست دادن تعداد زیادی از خلبانان برای افکار عمومی غرب پذیرفتنی نیست. [color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=4]تنها احتمال، حملات موشکی است. رژیم بشار اسد حتماً از این حملات آسیب می بیند، [/size][/font][/color][color=#FF0000][size=4][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=4]اما روسیه و ایران قادر خواهند بود [/size][/font][/size][/color][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][size=4]خسارت ها را جبران کنند.[/size][/font][/color][/right]
[size=4][/quote][/size]

[size=4]این بخش از سخنان پوتین جالبه، اگه از اون دسته صحبتهای رو هوا نباشه که به نظر نمیاد پوتین اهل این جور صحبتا باشه، نشون میده که احتمالا روسیه و ایران رایزنی هاشون رو در این زمینه انجام دادن و برای اون برنامه دارن.[/size]
[size=4]البته نشون میده احتمالا یک چنین همکاریهای مشترکی بین ایران و روسیه طی یکی دو سال گذشته برای پشتیبانی از سوریه وجود داشته [/size] ویرایش شده در شهریور 92 توسط M-ATF

[alala 28,587]

واقعا عجیب هست این اظهارات. متاسفانه گویا ایشون واقعا به تنها چیزی که فکر می کنند منافع ملی! بین المللی!! خانوادگیشون هست و نه منافع ملی یک کشور. چیزی که تقریبا برای همه کشورها خط قرمز محسوب میشه ولی در کشور ما برخی به راحتی به خودشون اجازه میدند به خاطر منافع شخصی وتوهم اینکه صاحب انقلاب و کشور و مردم هستند هر جور دلشون میخواد باهاش بازی کنند.
اتهاماتی که مقامات غربی هم در بیانشون کلی استدلال چاشنیش میکنند و را توسط یک مقام مسئول ایرانی اینطور وارد کردن امیدوارم بهانه جدیدی برای " دیدید گفتم های " رسانه های غربی نشه و از جمله اولینشون رسانه دو ست و برادر! برخی رسانه های داخلی ( ایلنا! این خبر را منتشر کرده ) بی بی سی.

همونطور که قبلا گفتم مشکل اصلی اظهارات جناب آقای محترم نیست مشکل ذوق زدگی برخی نادان هست که تنها و تنها به خاطر قرار گرفتن در برابر موضع رسمی نظام و از سر لجبازی ای ابلهانه سعی در گسترش اتهامات علیه سوریه دارند. همون افرادی که به نظرم هیچ اطلاعی از جنگ و ماهیت و واقعیت دشمنی و بلایی که همین غرب اگر فرصت پیدا کنه بر سر این سرزمین خواهد اورد ندارند و اصولا گویا کاری جز " بازی تهوع آور! " هر که بیشتر بر خلاف منافع ملی صحبت کرد ندارند! ویرایش شده در شهریور 92 توسط alala

[Haj_Rezvan 11,197]

متاسفانه انقلاب ما هم ریزش داره هم رویش...