تاپیک تحلیلی ترکیه تحلیل و پیگیری تحولات ترکیه

[aaa84 193]

[quote name='Antiwar' timestamp='1371499810' post='316856']
با شرایط فعلی اگر گل و اردوغان در انتخابات مقابل هم قرار بگیرند چه خروجی ای خواهیم داشت؟
[/quote]

[right]گل پيش مردم تركيه به دليل اعتدالش جايگاه بهتري داره ولي حقيقتي كه ملت تركيه هم در اين قضايا پي بردن اينه كه به دليل هم حزبي بودن اين دو عملاً گل از اردوغان خط ميگيره[/right]

[Antiwar 3,222]

[quote name='aaa84' timestamp='1371580953' post='316965']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371499810' post='316856']
با شرایط فعلی اگر گل و اردوغان در انتخابات مقابل هم قرار بگیرند چه خروجی ای خواهیم داشت؟
[/quote]

[right]گل پيش مردم تركيه به دليل اعتدالش جايگاه بهتري داره ولي حقيقتي كه ملت تركيه هم در اين قضايا پي بردن اينه كه به دليل هم حزبي بودن اين دو عملاً گل از اردوغان خط ميگيره[/right]
[/quote]
کلا اختلاف درون حزبی هیچ وقت در افکار عمومی به نفع یک جریان مشخص بعیده تموم بشه. احتمالا هر جفتشون با این ماجرا ضربه ی حیثیتی می خورن.
اگر وارد رقابت با هم بشن تقریبا شاید فاتحه ی حزبشون خونده بشه.
به هر حال من آلترناتیو بهتری در ترکیه از جریان فعلی نمی بینم که شانس موفقیت هم داشته باشه.

[aaa84 193]

[quote name='Antiwar' timestamp='1371581916' post='316970']
[quote name='aaa84' timestamp='1371580953' post='316965']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371499810' post='316856']
با شرایط فعلی اگر گل و اردوغان در انتخابات مقابل هم قرار بگیرند چه خروجی ای خواهیم داشت؟
[/quote]

[right]گل پيش مردم تركيه به دليل اعتدالش جايگاه بهتري داره ولي حقيقتي كه ملت تركيه هم در اين قضايا پي بردن اينه كه به دليل هم حزبي بودن اين دو عملاً گل از اردوغان خط ميگيره[/right]
[/quote]
کلا اختلاف درون حزبی هیچ وقت در افکار عمومی به نفع یک جریان مشخص بعیده تموم بشه. احتمالا هر جفتشون با این ماجرا ضربه ی حیثیتی می خورن.
اگر وارد رقابت با هم بشن تقریبا شاید فاتحه ی حزبشون خونده بشه.
به هر حال من آلترناتیو بهتری در ترکیه از جریان فعلی نمی بینم که شانس موفقیت هم داشته باشه.
[/quote]

[right]اتفاقاً در قضيه اخير همين خود رأي بودن اردوغان باعث ناراحتي درون حزبي و در آينده شاهد ريزش هاش خواهيم بود ولي من برعكس شما معتقدم دولت موتلفه متشكل از احزاب مختلف و ضعيف به بيشتر به درمون ميخوره[/right]

[Antiwar 3,222]

[quote name='aaa84' timestamp='1371582256' post='316971']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371581916' post='316970']
[quote name='aaa84' timestamp='1371580953' post='316965']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371499810' post='316856']
با شرایط فعلی اگر گل و اردوغان در انتخابات مقابل هم قرار بگیرند چه خروجی ای خواهیم داشت؟
[/quote]

[right]گل پيش مردم تركيه به دليل اعتدالش جايگاه بهتري داره ولي حقيقتي كه ملت تركيه هم در اين قضايا پي بردن اينه كه به دليل هم حزبي بودن اين دو عملاً گل از اردوغان خط ميگيره[/right]
[/quote]
کلا اختلاف درون حزبی هیچ وقت در افکار عمومی به نفع یک جریان مشخص بعیده تموم بشه. احتمالا هر جفتشون با این ماجرا ضربه ی حیثیتی می خورن.
اگر وارد رقابت با هم بشن تقریبا شاید فاتحه ی حزبشون خونده بشه.
به هر حال من آلترناتیو بهتری در ترکیه از جریان فعلی نمی بینم که شانس موفقیت هم داشته باشه.
[/quote]

[right]اتفاقاً در قضيه اخير همين خود رأي بودن اردوغان باعث ناراحتي درون حزبي و در آينده شاهد ريزش هاش خواهيم بود ولي من برعكس شما معتقدم دولت موتلفه متشكل از احزاب مختلف و ضعيف به بيشتر به درمون ميخوره[/right]
[/quote]
تا حدی هم حق با شماست دولتی در ترکیه که مشغول به خود باشه و نگاهش به درون معطوف بشه تا بیرون دردسر کمتری ایجاد می کنه لیکن یادمون نره دولت اسلامگرا یک جاهایی هم به نفع ما عمل کرده، مثل مقاومتش در مقابل تحریم ها و تبادلات گازی و طلا و حتی در دور زدن مشکل تحریم ارز و....

درون ترکیه بعیده یک دولت نصفه نیمه زیاد دوام بیاره و احتمالا سریع به یکی از دو طیف کمالیستی اسلامگرایی حرکت خواهد کرد. کمالیستی ها خودشون خطر بزرگی هستند

[aaa84 193]

[quote name='Antiwar' timestamp='1371582554' post='316973']
[quote name='aaa84' timestamp='1371582256' post='316971']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371581916' post='316970']
[quote name='aaa84' timestamp='1371580953' post='316965']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371499810' post='316856']
با شرایط فعلی اگر گل و اردوغان در انتخابات مقابل هم قرار بگیرند چه خروجی ای خواهیم داشت؟
[/quote]

[right]گل پيش مردم تركيه به دليل اعتدالش جايگاه بهتري داره ولي حقيقتي كه ملت تركيه هم در اين قضايا پي بردن اينه كه به دليل هم حزبي بودن اين دو عملاً گل از اردوغان خط ميگيره[/right]
[/quote]
کلا اختلاف درون حزبی هیچ وقت در افکار عمومی به نفع یک جریان مشخص بعیده تموم بشه. احتمالا هر جفتشون با این ماجرا ضربه ی حیثیتی می خورن.
اگر وارد رقابت با هم بشن تقریبا شاید فاتحه ی حزبشون خونده بشه.
به هر حال من آلترناتیو بهتری در ترکیه از جریان فعلی نمی بینم که شانس موفقیت هم داشته باشه.
[/quote]

[right]اتفاقاً در قضيه اخير همين خود رأي بودن اردوغان باعث ناراحتي درون حزبي و در آينده شاهد ريزش هاش خواهيم بود ولي من برعكس شما معتقدم دولت موتلفه متشكل از احزاب مختلف و ضعيف به بيشتر به درمون ميخوره[/right]
[/quote]
تا حدی هم حق با شماست دولتی در ترکیه که مشغول به خود باشه و نگاهش به درون معطوف بشه تا بیرون دردسر کمتری ایجاد می کنه لیکن یادمون نره دولت اسلامگرا یک جاهایی هم به نفع ما عمل کرده، مثل مقاومتش در مقابل تحریم ها و تبادلات گازی و طلا و حتی در دور زدن مشکل تحریم ارز و....

درون ترکیه بعیده یک دولت نصفه نیمه زیاد دوام بیاره و احتمالا سریع به یکی از دو طیف کمالیستی اسلامگرایی حرکت خواهد کرد. کمالیستی ها خودشون خطر بزرگی هستند
[/quote]


[right]نه جناب آنتي وار واقعيت حمايت ترك ها از ما در مقابل تحريم ها خيلي وحشتناكه[/right]

[right]اولاً كه در ازاي پرداخت پول كارمزد 15 درصد كه خيلي زياده ميگيرن[/right]

[right]دوماً در قضيه فروش طلا به ايران در سال 2012 با وجود مخالفت آمريكا كه هدفشون هم بعداً رسانه اي شد عملاً جبران كسري بودجه شون بود كه فرصت طلبي اردوغان كه در اين زمينه شهره جهاني داره در اين زمينه به درد تركيه خورد و صد البته به ضرر ما[/right] ویرایش شده در خرداد 92 توسط aaa84

[Antiwar 3,222]

قطعا منفعت اقتصادی تپلی براشون داشته در این که شکی نیست. غیر از این بود باید تعجب می کردیم ولی همین که شما جلوی آمریکا وایستی این چیزی نیست که از کمالیستا انتظارش بره. البته برداشت منه که می تونه کاملا اشتباه باشه. دیدیم که امارات که آن قدر منفعت طلب بود عملا تحت فشار خزانه داری آمریکا روابط افتصادیشو شدیدا با ما کاهش داد.
این اسلام گراها یکم کله شقی انقلابی دارن، قطعا مثل ایران نیستند ولی بالاخره یکمی هست. این کله شقیه یک وقتایی به نفع ماست یک وقتایی دقیقا به ضررمون.

[aaa84 193]

[quote name='Antiwar' timestamp='1371584240' post='316976']
قطعا منفعت اقتصادی تپلی براشون داشته در این که شکی نیست. غیر از این بود باید تعجب می کردیم ولی همین که شما جلوی آمریکا وایستی این چیزی نیست که از کمالیستا انتظارش بره. البته برداشت منه که می تونه کاملا اشتباه باشه. دیدیم که امارات که آن قدر منفعت طلب بود عملا تحت فشار خزانه داری آمریکا روابط افتصادیشو شدیدا با ما کاهش داد.
این اسلام گراها یکم کله شقی انقلابی دارن، قطعا مثل ایران نیستند ولی بالاخره یکمی هست. این کله شقیه یک وقتایی به نفع ماست یک وقتایی دقیقا به ضررمون.
[/quote]

[right]آخه ميدونين جناب آنتي وار عملاً چشم ما به گزينه اسلام گرايي اين حزب گرم ميشه در حاليكه كه بعضاً از برخي وقايع غافل ميشم يكيش اسپانسر اصلي و فرد در سايه كه البته در سال 2003 وزير خارجشون بود يعني علي باباجان طبق گفته ها روابط بسيار نزديكي با محافل ماسوني داره و عملاً اين روابط يكي از دلايل سوق سرمايه خارجي به اين كشور بوده و يا يكي ديگه از واقعيتهاش حقيقتي بنام آنتالياس كه مثل هلند كه طبق برخي اطلاعات عواملشون در اين شهر فعالند خريد و فروش مواد مخدر در اين شهر با وجود ممنوعيت آزاده كه كشور براي جذب توريست چشم به اون ها بسته يا واقعيت افزايش توليد مشروب در تركيه در زمان همين اسلام گرايان كه مقصد اين توليدات كشورهاي منطقه از جمله ايران بوده و يا از همه مهمتر از بين بردن محور مقاومت و مهار ايران كه از همه تلختره و خيلي ها بهش توجه نمي كنن و يا فشار به دولت شيعي عراق به دليل نزديكي به ايران و يا رهبر معنوي اين حزب فتح الله گولن كه ضد شيعه بودنش نياز به گفتن نداره[/right] ویرایش شده در خرداد 92 توسط aaa84

[Antiwar 3,222]

[quote name='aaa84' timestamp='1371584804' post='316977']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371584240' post='316976']
قطعا منفعت اقتصادی تپلی براشون داشته در این که شکی نیست. غیر از این بود باید تعجب می کردیم ولی همین که شما جلوی آمریکا وایستی این چیزی نیست که از کمالیستا انتظارش بره. البته برداشت منه که می تونه کاملا اشتباه باشه. دیدیم که امارات که آن قدر منفعت طلب بود عملا تحت فشار خزانه داری آمریکا روابط افتصادیشو شدیدا با ما کاهش داد.
این اسلام گراها یکم کله شقی انقلابی دارن، قطعا مثل ایران نیستند ولی بالاخره یکمی هست. این کله شقیه یک وقتایی به نفع ماست یک وقتایی دقیقا به ضررمون.
[/quote]

[right]آخه ميدونين جناب آنتي وار عملاً چشم ما به گزينه اسلام گرايي اين حزب گرم ميشه در حاليكه كه بعضاً از برخي وقايع غافل ميشم يكيش اسپانسر اصلي و فرد در سايه كه البته در سال 2003 وزير خارجشون بود يعني علي باباجان طبق گفته ها روابط بسيار نزديكي با محافل ماسوني داره و عملاً اين روابط يكي از دلايل سوق سرمايه خارجي به اين كشور بوده و يا يكي ديگه از واقعيتهاش حقيقتي بنام آنتالياس كه مثل هلند كه طبق برخي اطلاعات عواملشون در اين شهر فعالند خريد و فروش مواد مخدر در اين شهر با وجود ممنوعيت آزاده كه كشور براي جذب توريست چشم به اون ها بسته يا واقعيت افزايش توليد مشروب در تركيه در زمان همين اسلام گرايان كه مقصد اين توليدات كشورهاي منطقه از جمله ايران بوده و يا از همه مهمتر از بين بردن محور مقاومت و مهار ايران كه از همه تلختره و خيلي ها بهش توجه نمي كنن و يا فشار به دولت شيعي عراق به دليل نزديكي به ايران و يا رهبر معنوي اين حزب فتح الله گولن كه ضد شيعه بودنش نياز به گفتن نداره[/right]
[/quote]
این موارد صحیح هست. من بیشتر سعی می کنم عملگرایانه به قضیه نگاه کنم. یعنی یک پدیده را با همه ی آن چه هست ببینم چه سودی برامون داره چه زیانی.
الان سوال من این هست اگر حزب دیگری بیاد این زیان هایی که شما گفتید چه میزانیش کم میشه و آن منافعی که گفتم چه میزانش. کاملا هزینه فایده محور.
وگرنه اسلام حزب اردوغان که از اول هم معلوم بود چیکاره است.
به نظرم یک اسلامگرای روی ویلچر بهتر باشه. ترچیحا اردوغان هم نباشد زیرا که برخی مسائل برای ایشون شخصی شده و شاید حتی به نفع خود ترکیه هم باشه که یک مدیر جدید را تجربه کند.

[aaa84 193]

[quote name='Antiwar' timestamp='1371585691' post='316980']
[quote name='aaa84' timestamp='1371584804' post='316977']
[quote name='Antiwar' timestamp='1371584240' post='316976']
قطعا منفعت اقتصادی تپلی براشون داشته در این که شکی نیست. غیر از این بود باید تعجب می کردیم ولی همین که شما جلوی آمریکا وایستی این چیزی نیست که از کمالیستا انتظارش بره. البته برداشت منه که می تونه کاملا اشتباه باشه. دیدیم که امارات که آن قدر منفعت طلب بود عملا تحت فشار خزانه داری آمریکا روابط افتصادیشو شدیدا با ما کاهش داد.
این اسلام گراها یکم کله شقی انقلابی دارن، قطعا مثل ایران نیستند ولی بالاخره یکمی هست. این کله شقیه یک وقتایی به نفع ماست یک وقتایی دقیقا به ضررمون.
[/quote]

[right]آخه ميدونين جناب آنتي وار عملاً چشم ما به گزينه اسلام گرايي اين حزب گرم ميشه در حاليكه كه بعضاً از برخي وقايع غافل ميشم يكيش اسپانسر اصلي و فرد در سايه كه البته در سال 2003 وزير خارجشون بود يعني علي باباجان طبق گفته ها روابط بسيار نزديكي با محافل ماسوني داره و عملاً اين روابط يكي از دلايل سوق سرمايه خارجي به اين كشور بوده و يا يكي ديگه از واقعيتهاش حقيقتي بنام آنتالياس كه مثل هلند كه طبق برخي اطلاعات عواملشون در اين شهر فعالند خريد و فروش مواد مخدر در اين شهر با وجود ممنوعيت آزاده كه كشور براي جذب توريست چشم به اون ها بسته يا واقعيت افزايش توليد مشروب در تركيه در زمان همين اسلام گرايان كه مقصد اين توليدات كشورهاي منطقه از جمله ايران بوده و يا از همه مهمتر از بين بردن محور مقاومت و مهار ايران كه از همه تلختره و خيلي ها بهش توجه نمي كنن و يا فشار به دولت شيعي عراق به دليل نزديكي به ايران و يا رهبر معنوي اين حزب فتح الله گولن كه ضد شيعه بودنش نياز به گفتن نداره[/right]
[/quote]
این موارد صحیح هست. من بیشتر سعی می کنم عملگرایانه به قضیه نگاه کنم. یعنی یک پدیده را با همه ی آن چه هست ببینم چه سودی برامون داره چه زیانی.
الان سوال من این هست اگر حزب دیگری بیاد این زیان هایی که شما گفتید چه میزانیش کم میشه و آن منافعی که گفتم چه میزانش. کاملا هزینه فایده محور.
وگرنه اسلام حزب اردوغان که از اول هم معلوم بود چیکاره است.
به نظرم یک اسلامگرای روی ویلچر بهتر باشه. ترچیحا اردوغان هم نباشد زیرا که برخی مسائل برای ایشون شخصی شده و شاید حتی به نفع خود ترکیه هم باشه که یک مدیر جدید را تجربه کند.
[/quote]

[right]دقيقاً مشكل اينجاي كاره كه حزب عدالت و توسعه باا اردوغان گره خوردن و اين يه واقعيته[/right]

[right]متأسفانه برداشت غلط ما در كشور از اين حزب به دليل اسلام گراييش از طرف مسئولان باعث شد بازوي قدرتمند حزب الله تركيه منحل بشه كه عملاً همه حتي پ.ك.ك هم بدجور مي ترسيدن از اين گروه ولي در حال حاضر من عقيده شخصيم هستش كه دولت اردوغان با ادعاي دموكراسيش بيوفته بعد يكي دو سال يك دولت ضعيف از احزاب مختلف سركار باشه تا هر چي بافتن بقدر كفايت پنبه بشه تا ما هم بتونيم در اين مدت كشورمون رو از اين وضع نابسامان به يه حالت مقبول برسونيم و نياز جدي هستش كه اون جمعيت 20 ميليوني علوي تركيه يه حزب داشته باشن[/right]

[Antiwar 3,222]

زیاد کسی روی اسلامگرایی حزب عدالت و توسعه فکر نکنم حساب باز کرده بود. بحث همون بحث منافع هست. در یک مقطعی منافع ژئوپولوتیکی دو کشور خیلی به هم نزدیک شد لذا همکاری بین ما و حزب عدالت و توسعه شدیدا افزایش پیدا کرد بعد هم که محدود شد.
حزب الله ترکیه بیشتر یک افسانه بود تا جایی که من شنیدم. قدرت آن چنانی نداشت و به عنوان اهرم ایران هراسی در ترکیه استفاده می شد.
برداشت من این هست که حزب عدالت و توسعه برای نزدیکی به ایران و صفر کردن مشکلاتش با همسایه هاش این موضوع را مختومه کرد، نه بر عکس.
حالا اگر شما اطلاعات دقیق تری دارید بگید که بنده روشن بشم.

ترکیه ای که بر بدنه ی مردم مسلمانش متکی باشه باز هم فکر می کنم احتمال ضرر رسانیش به ما کمتر باشه تا جمعی از ناسیونالیست های لاییک که اصولا حد و مرزی هم نداره رفتارهایشان.

حزب هایی از علویان و کردها اگر ائتلافی درست کنند واقعا ایده ی جالبی خواهند بود. قدرت موثری به دست میارند با این حال بازم اگر کمالیستا بخوان قدرت بگیرن یا ارتش، دمار از روزگار این دو گروه در خواهند آورد.

[aaa84 193]

[quote name='Antiwar' timestamp='1371586938' post='316985']
زیاد کسی روی اسلامگرایی حزب عدالت و توسعه فکر نکنم حساب باز کرده بود. بحث همون بحث منافع هست. در یک مقطعی منافع ژئوپولوتیکی دو کشور خیلی به هم نزدیک شد لذا همکاری بین ما و حزب عدالت و توسعه شدیدا افزایش پیدا کرد بعد هم که محدود شد.
حزب الله ترکیه بیشتر یک افسانه بود تا جایی که من شنیدم. قدرت آن چنانی نداشت و به عنوان اهرم ایران هراسی در ترکیه استفاده می شد.
برداشت من این هست که حزب عدالت و توسعه برای نزدیکی به ایران و صفر کردن مشکلاتش با همسایه هاش این موضوع را مختومه کرد، نه بر عکس.
حالا اگر شما اطلاعات دقیق تری دارید بگید که بنده روشن بشم.

ترکیه ای که بر بدنه ی مردم مسلمانش متکی باشه باز هم فکر می کنم احتمال ضرر رسانیش به ما کمتر باشه تا جمعی از ناسیونالیست های لاییک که اصولا حد و مرزی هم نداره رفتارهایشان.

حزب هایی از علویان و کردها اگر ائتلافی درست کنند واقعا ایده ی جالبی خواهند بود. قدرت موثری به دست میارند با این حال بازم اگر کمالیستا بخوان قدرت بگیرن یا ارتش، دمار از روزگار این دو گروه در خواهند آورد.
[/quote]

[right]در مرود حزب الله در تركيه نبايد با حزب الله لبنان مقايسه بشه كه در اون صورت بله نسبت به حزب الله لبنان قدرتي نداشتن[/right]

[right]اما در مرود سركار اومدن يك دولت بازم نظرم اينه چون عملاً فرمانروايي سرمايه اي اين كشور از غرب هستش هر كسي با هر شعاري بياد مجبوره در مسير اونا حركت كنه و نظر من در مورد حزب تأثير گذاري در روند تصميم گيري اوناس كه به دليل اينكه علويان در اين كشور حزب ضاله تلقي ميشن فكر كنم اجازه چنيني كاري بهشون داده نشه ولي بهر حال ما ميتونيم با سرمايه گذاري بر روي اينا در روند انتخابات لااقل تأثير بذاريم كه 20 ميليون خودش كلي حرفه تا بشه لااقل با تأثير در دولشون بشه مسير براي علويان باز كرد كه اينم هم به دليل نگرش بد نسبت به علويان و شيعيان خيلي سخته حتي ولي خب بايد از يه جايي شروع كرد و فكر كنم شروع هم شده چون تا جايي كه يادم مياد در مراسم عاشوراي 2009 يا 2010 بود كه آقاي ولايتي كه تلويزيون هاي تركيه نشون داد در اون مراسم شركت داشتن حتي اردوغان هم اومده بود البته اون در اون موقع بود حالا رو نميدونم[/right] ویرایش شده در خرداد 92 توسط aaa84

[gader 3,083]

[quote name='heliaa' timestamp='1371559602' post='316936']
واقعا چرا جناب قادر هرچی میگن، بعضی ها به ایشون منفی میدن؟

جناب قادر یه سوال داشتم. چند نفر از دوستان من، توی همین تظاهرات هستن و هر روز توی فیسبوک، اخبار جدید و عکس و فیلم میذارن. اونطوری که میگن، درگیری ها فرسایشی شده، یعنی نه دیگه اینها تعداد میلیونی قبل رو دارن، نه پلیس میتونه به این راحتی اونها رو از میدون بیرون کنه بدون درگیری های زیاد.

میخواستم نظرتون در مورد درست یا غلط بودنش رو بدونم. چون نظر دوستهای من، فقط از pov اعتراض کننده ها هست
[/quote]با سلام خدمت دوستان به خصوص شما و پاتریوت وانتی وار
استانبول فکر کنم سیزده میلیون جمعیت دارد نصف این جمعیت مخالف اردوغان هستند.احزابی هم هستند که چپ گرای افراطی هستند طرفدار کمی دارند ولی سر سخت هستند.حال اگر فقط یک درصد این مخالفین در خیابان باشند می شود 75 هزار نفر در خیابان هنوز باشند واگر این تعداد در یک خیابان بخواهند جمع شوند یک تجمع بزرگ می شود.که البته تعداد تظاهرات کننده امروزی در دولما باغچه خیابان استقلال جاده سی و سایر محلات استانبول جمعاً پنج هزار نفر نمیشود
جناب هلیا خیلی از عکس ها و نوشته هایی که در دنیای مجازی پخش شد واقعیت نداشت و نمونه همان عکسی که دوستان گذاشته بودند وادا شده بود خودرو از روی ان رد شده مشخص شده که عکس مال اروپا بوده لذا دولت قصد دارد قوانینی بر پایه قوانین اتحادیه اروپا بر فضای مجازی بیاورد
چند تا از همشهری های من هم جزو اون تظاهر کننده گان بوده وبعضاً نیز هستند و می گویند خیلی فضای خوبی دارد و ادرنالین زیادی ترشح می شود
جناب پاتریوت از اینکه دیدگاه ها و نظرات بنده از طرف شما و سایر دوستان نقد شود خوشحال هستم چرا که این امر در نهایت به تصحیح ارا بنده منجر خواهد شد
اینکه فضا را خفقانی نیز زیاد بنامیم صحیح نیست هر چند که کمی تا قسمتی نیز است و هر چند که سیستم قضایی ترکیه مریض است.یک کودتای در دهه هشتاد شد و قانون اساسی نوشته شد ، حکومت هایی که سر کار امدند موادی از قانون را که بضررشان بود را اصلاح و از بقیه استفاده کردند.اردوغان کار غیر قانونی یا فرا قانونی انجام نداده و اقدامات قانونی بوده است حتی با چهار بسته اصلاحی در قوانین جزایی سعی در همسانسازی با استاندارد های اروپایی داشته است
اینکه در دفتر یک حزب یا سندیکا کارگری لباس پلیس یافت می شود و یا محل با یازده درب فولادی محافظت می شود وافراد داخل حاضر به باز کردن درها بر روی پلیس نمی شوند و پلیس ساعت ها مشغول باز کردن در می شود افراد داخل اسناد را از بین می برند واقعیت های موجود جامعه است . چه کسی در دفتر نخست وزیری فرستنده برای شنود گذاشته بود مشخص نشده است.می خواهم بگویم هنوز هم گروه های سری یا دولت سایه در این جامعه از بین نرفته
جناب انتی وار ترکیه قوی به نظر من به نفع ما است .چه بهتر که به جای افغانستان وپاکستان ما با کره وژاپن همسایه می شدیم ولی چه کنیم که همسایه هایمان را ما انتخاب نمی کنیم قبل از تحریم ها قرار بود شهرک های صنعتی مرزی مشترک در داخل استان آ.غ ایجاد شود .در کل اگر همسایه ما استقرار وثبات نداشته باشد سخت است که ما استقرار و ثبات داشته باشیم .
ترکیه علویان را رسما مسلمان می داند این خود علویان هستند که نماز نمی خوانند روزه نمی گیرند و مسجد را به عنوان عبادتگاه قبول ندارند هزاران نفر ایرانی از استان ما در دوسه سال اخیر به این کشور مهاجرت کرده اند ذره ای مشکل مذهبی ندارند و در استانبول و انکارا مساجد شیعیان وجود دارد در عاشورای سال گذشته ریس مجلس کشورمان در انکارا بود و برای عزاداران سخن رانی کرد و مذهبیان ترکیه تا امام حسین ارزش زیادی قائل اند .مشکل علویان با مذهبیون ریشه تاریخی دارد .ببیند من در این مورد با ذکر مصادق صحبت می کنم انتظاز دارم تا دوستان نیز در این مورد با ذکر مصادق با من مخالفت کنند تونجلی استان علویان است که بخشی کرد و بخشی ترک هستند نه آ.ک و نه ب.د.پ توانست در از این استان نماینده داشته باشد ج.ح.پ دو نماینده کرد به نام حسین ایگون و کامر گنج دارد علویان ترکیه به طور سنتی طرفداران احزاب لائیک به خصوص ج.ح.پ هستند خلاف این ادا با مثال ذکر شود
بقیه بعداً

[Ernesto_Rommel 11,417]

سلام

یک نکته در رابطه با سرکوب ترکیه و نیروی انتظامی خودمون در قالب چند بند مطرح بکنم ؟

1.ما کباده ی مرام و معرفت و تو بمیری اون بمیری هیچوقت نکشیدیم و بلافاصله جریان های معاند یا اصولا شورشی مواضع خودشون رو مشخص میکردن و از طرف دیگر هم رهبری مواضع ش مشخص بود مثلا روز جمعه فصل الخطاب، در نتیجه وقتیکه مشخص باشه رفتار ما هم مشخص هست

2.اصولا تبلیغ روانی به سود خویش و به ضرر کشورهای دیگه از اصول اول تئوری رسانه هست که اگر کتابهاش رو مطالعه کنید به وفور انواع روش های این تبلیغات رو بیان کرده ولی متاسفانه در ایران به نحوی بد اجرا میشه که تو ذوق میزنه درحالیکه در همه کشورهای دنیا به صورت حرفه ای اجرا میشه، همین کشور ترکیه برضد ما بسیاری از تبلیغات حرفه ای رو انجام داد و میده به خصوص سال 88 با قضایایی چون کامیون طلا و ..

3.اصولا اگر ما از روش های ضدشورش ترک ها ... استفاده میکردیم در شورش های خودمون قطعا خیلی بهتر جواب میداد دفع شورش ! ولی ما کجا و آب پرفشار و... کجا !

یا حق

[maysam2007 863]

با سلام.


بنده چون اطلاعاتم در این زمینه خیلی خیلی کمه، سعی کرده بودم کلا وارد بحث نشم. ولی فکر می کنم چند تا مورد رو نباید فراموش کنیم:

1) بنده خاطرم هست، قبل از اینکه حکومت دست اسلام گراها بیافته، پلیس ترکیه برخورد خیلی زشت و تحقیر آمیزی با مسافرین ایرانی و مخصوصا زوار سوریه می کرد. اونقدر این برخوردها زننده بود که من حالم از هرچی ترکیه ای بود به هم می خورد. (لازم به توضیحه بنده متولد و بزرگ شده تبریزم و با ترکیه خیلی هم غریبه نیستم.) حضور اسلام گراها حداقل این حسن رو برای ما داشت که برخورد پلیس اونها با زائرین و مسافرین ما، از حالت امنیتی به حالت توریستی تبدیل شد و دریافت رشوه، توهین و تحقیرها به شدت کاهش یافت؛ اونقدر که میشه گفت تقریبا از بین رفت. (همیشه استثنا هست. اما الان واقعا این نوع رفتارها در استثنائات دیده میشن)
2) ضرر و خطری که یه کشور ضعیف همسایه برای ما داره خیلی خیلی بیشتر از خطر یا ضرر یه کشور قدرتمنده. همسایه ما اگه قدرتمند باشه، حتی اگه دشمنمون هم باشه، به هرحال از یه سری اصول سیاسی پیروی می کنه. اما گروهکی که به علت ضعف دولت مرکزی در یه کشور تشکیل میشه، حتی اگه اون کشور دوست ما باشه، به هیچ قانون و قراردادی پایبند نیست.
برای مثال، استقلال خواهی کردها، هم برای ترکیه و هم برای ما مساله مشترکه و ممکنه در شرایطی از اونها علیه همدیگه استفاده کنیم، اما درنهایت هدف هردوی ما ازبین رفتن این تفکره (که اساسا برپایه نقشه خاورمیانه جدید شکل گرفته و از طرح های تفرقه افکنانه است.) باتوجه به ضعف دولت مرکزی عراق در کنترل کردها، اگه ترکیه هم دولتی ضعیف داشته باشه، کل تمرکز کردها به ایران خواهد بود و مشخصه که چه فجایعی برای ما به دنبال خواهد داشت.

درکل، همسایه ضعیف به ضرر هر کشوریه. من از انقلاب در مصر و اردن خوشحال میشم. چرا که زمینه رو برای تشکیل گروه های ضد اسرائیلی فراهم می کنه. (که الان در سوریه هم کم کم داره خودش رو نشون میده. خوشبختانه قبل از ساعت صفر.) اما همین مساله، در کشورهای همسایه ما هم می تونه گریبان خود ما رو بگیره. همونطور که الان در غرب و شرق کشور تا حدی گرفته.


یا حق

[gader 3,083]

من دو مقاله از اقای دستمالی می گذارم در کل مطالب ایشان را قبول دارم هرچند که بعضاً غلط نیز می باشدایشان ایرانی و از پژوهشگران نیمه رسمی کشور در امور ترکیه هستند.مطالب که قبلاً در مورد علویان و اکراد گفته ام را به طور کلی این دو مقاله تایید می کند و قسمت اعظم این مطالب را من قبلاً به زبان ترکی خوانده ام . این سایت، سایتی است که حوادث کردستان منجمله کردستان ترکیه را پوشش می دهد واز گفتمانی استفاده می کند که فیلتر نشود.خوشحال می شوم سایر دوستان اگر نظری مخالف دارند با ذکر منبع و مثال بیان کنند


[color=#590100][font=Arial][size=4]کُردهای اردوغان،کُردهای اوجالان/ محمدعلی دستمالی [/size][/font][/color]
خطاست اگر تصور کنیم که حزب عدالت و توسعه برای جلب نخبگان کُرد برنامه ای نداشت و پیشرفت باورنکردنی آن در استان های کردنشین اتفاق یک شبه بوده است. بدون شک در این مسیر غیر از فعالیت های پیدا و پنهان گروه هایی همچون هواداران فتح الله گولن، سران عشایر و طوایف و اقطاب خانقاه ها و طریقت ها، موضوع هموارسازی مسیر برای پیشرفت فردی کادرهای سیاسی در جبهه اردوغان، فاکتوری بسیار تاثیرگذار است.

[size=3]بررسی وقایع چند سال گذشته ترکیه نشان داده که برخلاف برخی تحلیل های رایج، جنجالی ترین موضوع سیاسی مرتبط با کردهای جهان، محور تحولات سیاسی اقلیم کردستان عراق و یا تغییرات احتمالی شمال سوریه نیست و موضوع کشمکش سیاسی حکومت ترکیه و کُردهای این کشور، همچنان ملتهب ترین و مهم ترین موضوعی است که با مساله کردها و نقش آنان در معادلات سیاسی منطقه ارتباط دارد. [/size]
[size=3]این موضوع گذشته از زمینه های آماری و پراکندگی جغرافیایی، دلایل دیگری نیز دارد. از جمله این که پس زمینه های تاریخی روابط کردها و ترک ها در هر دو دوران عثمانی و جمهوری و به موازات آن حضور دو عامل مهم به نام پ.ک.ک و گروه های اسلامگرا، در مجموع در کردستان ترکیه فضایی به وجود آورده است که پیش بینی فردای آن و افق پیش روی معادلات سیاسی مرتبط با این موضوع چندان آسان نیست.[/size]
[size=3][b]آرایش سیاسی کُردهای ترکیه [/b][/size]
[size=3]لازم می دانم همواره در یادداشت ها و مقالات مرتبط با مسائل ترکیه و کردهای این کشور بر این موضوع تاکید کنم؛ خطاست اگر تصور کنیم خط فکری پ.ک.ک و به عبارتی عبدالله اوجالان یگانه خط سیاسی و اجتماعی کردستان ترکیه است. خیر. این خط فکری نه تنها یگانه نیست که به گواه آمارهای مستند و روشن، غالب و فراگیر نیز نیست. به عنوان مثال هم اکنون مجموع مناطق کردنشین ترکیه (منهای جمعیت 4 میلیونی کردهای استانبول) در مجلس ملی این کشور بیش از 130 کرسی دارد و این در حالی است که حزب صلح و دموکراسی(وابسته به پ.ک.ک) در پیروزمندانه ترین حالت ممکن(با احتساب جمعیت 4 میلیونی کردهای استانبول) 29 کرسی را در رقابت های انتخاباتی از آن خود کرده و به عبارتی کمتر از یک چهارم کردهای این مناطق را با خود همراه کرده است. و این در حالی است که آرای جمعیت 4 میلیونی کُردها در کلان شهر 16 میلیونی استانبول تنها 2 کرسی از 82 کرسی این استان را بهحزب صلح و دموکراسی داده است.[/size]
[size=3]به موازات این موضوع به این نکته نیز توجه داشته باشیم که حزب عدالت و توسعه به رهبری رجب طیب اردوغان در چند استان کردنشین چنین پیروزی هایی به دست آورده است: 4کرسی از مجموع 5 کرسی آدیامان، 3کرسی از مجموع 4 کرسی آگری، 4 کرسی از مجموع 11کرسی دیاربکر، 9کرسی از مجموع 12 کرسی گازی عنتاب، 10کرسی از مجموع 12 کرسی شانلی اورفا و ... .[/size]
[size=3]با نگاهی به آمار توزیع استانی کرسی ها می توان دریافت که حزب صلح و دموکراسی تنها در استان های شرناخ، وان و حکاری توانسته گوی سبقت را از حزب اردوغان برباید. [/size]
[size=3]حال این سوال به میان می آید که در چنین شرایطی و در حالی که خط فکری پ.ک.ک کمتر از یک چهارم حمایت مردم مناطق کردنشین را جلب کرده، چرا نام اوجالان و پ.ک.ک همچنان به عنوان مهم ترین جریان سیاسی کردهای ترکیه مطرح است؟ پاسخ ساده است: مبارزه مسلحانه هنوز هم (دست کم در این گوشه از جهان) قدرتمند تر از هر ابزار رسانه ای دیگری عمل کرده و نام این جریان را بر سر زبان ها انداخته و از این گذشته پ.ک.ک نه در دوران کنونی بلکه از همان دهه هشتاد میلادی در اغلب کشورهای اروپایی و چندین کشور عربی و آمریکا دست به تبلیغات و فعالیت رسانه ای زد. به همین خاطر فعالیت های فرهنگی و سیاسی مرتبط با این جریان پوشش خبری بیشتری دارد و به عنوان مثال در حالی که در شهر بزرگی همچون دیاربکر، تظاهرات چندصدهزار نفری اسلامگرایان کُرد توجه هیچ کدام از رسانه ها را جلب نمی کند، درگیری لفظی عثمان بایدمیر شهردار دیاربکر و از فعالان خط سیاسی اوجالان، سر از روزنامه هایی همچون لوموند و واشنگتن پست در می آورد.[/size]
[size=3][b]کردهای اردوغان، کردهای اوجالان[/b][/size]
[size=3]شاید این شیوه نامگذاری و طبقه بندی کردن کُردهای ترکیه چندان صحیح نباشد اما با اندکی تساهل و تسامح می توان پذیرفت که بر اساس این دسته بندی جمعیت بیست میلیونی کردهای ترکیه غالبا و به طور آشکار و تابلودار در سه گروه جای می گیرند: نخست: دسته کردهای اسلام گرا و محافظه کار هوادار اردوغان که آرای آنان بیش از شصت کرسی مجلس را در اختیار حزب عدالت و توسعه گذاشته است. دوم: کردهای هوادار خط فکری اوجالان که زیر چتر حزب صلح و دمومکراسی، کنگره جامعه دموکراتیک و دیگر نهادهای مدنی، فرهنگی، رسانه ای، صنفی و حقوقی مرتبط با پ.ک.ک جمع شده و هنوز هم بخشی از آنان ریسک های بزرگی همچون حضور در تظاهرات و تششیع جنازه کشته شدگان پ.ک.ک را به جان می خرند. سوم: گروهی مشتمل بر دسته های متفرقه کردها که طیف های اسلام گرای منتقد اردوغان، چپ ها و حتی کمونیست ها و ... را شامل می شود و جالب است اگر بدانیم که در این گروه هزاران خانواده کرد هم جای می گیرند که نه تنها اعتقادی به افکار ملی گرایانه کردی و خط سیاسی پ.ک.ک و اردوغان ندارند، بلکه آرای خود را به احزابی همچون جمهوری خلق و حرکت ملی داده اند. مثلا ذکر این نکته بسیار جالب است که استان کوچک درسیم که همه کُردهای آن زازا و علوی هستند و شدیدترین ظلم و ستم های عثمانیان و دوران آتاترک را تجربه کرده و قتل عام آنان به دستور آتاترک صورت گرفته، در مجلس ملی تنها دو کرسی دارد و هر دو کرسی نیز در اختیار حزب جمهوری خلق یا همان حزب پیشرو اندیشه های کمالیستی است! از این غریب تر آن که حزب راست افراطی حرکت ملی که اساسا اعتقادی به وجود پدیده ای به نام قوم کُرد ندارد در چند شهر کردنشین از جمله اغدیر، الازغ و عنتاب، نماینده به مجلس فرستاده است![/size]
[size=3][b]کادرهای برتر در خط اوجالان[/b][/size]
[size=3]شاید شرایط سخت و دشوار فعالیت مسلحانه باعث شده تا پ.ک.ک همواره پرورش کاراکتر نظامی و چریکی را به عنوان الگوی برتر کادرسازی در سرلوحه اهداف خود قرار دهد اما از اواخر دهه هشتاد میلادی، پ.ک.ک توانست در اروپا و ترکیه مدل و الگوی نصف نیمه ای از کادر سیاسی نیز پرورش دهد که برخی از آنان مستقیما از زیر شنل اوجالان و پایگاه آموزشی او در لبنان و سوریه درآمده و عده ای دیگر نیز از فعالان ملی گرای کُرد بودند که رفته رفته به سوی این خط جذب شدند که از مشهورترین آنان می توان به احمد ترک اشاره کرد. مردی که بی گمان یکی از مصادیق شخصیت سیاسی صلح طلب کُرد است و جالب اینجاست که پیش از پیوستن به این جریان فکری، در حزب جمهوری خلق عضو بوده و برادر وی نیز نماینده مجلس بوده است. همچنین خطیب دجله، لیلا زانا، حمید گیلانی، اورهان دوغان، احمد آکتاش و بسیاری دیگر از شخصیت های سیاسی کردهای ترکیه از افرادی هستند که پیش از آشنایی با پ.ک.ک نیز صاحب تجارب و سوابق سیاسی بودند. شناسنامه سیاسی برخی از این افراد کاملا با نام پ.ک.ک گره خورده و برخی از آنان نیز شخصیت فردی و حقیقی قوام یافته ای دارند که حتی در صورت عدم عضویت در احزاب، از ظرفیت های سیاسی مهم و تاثیرگذار کردها به شمار می آیند. [/size]
[size=3]افرادی همچون سری ساکک، آکم بیندال، ارتوغرول کوچوک، عثمان بایدمیر، حسیب کاپلان و چندین شخصیت دیگر، کسانی هستند که در میدان مبارزات سیاسی، حزبی و اجتماعی هزینه های گزافی برای رشد خود و اهداف حزب خود داده اند و امروزه به میزانی از نشو و نمای فکری و شخصیتی رسیده اند که هر کدام از آنان وزنه سیاسی مهمی هستند. اما به موازات این افراد و در میان صفوف فعالان سیاسی حزب صلح و دموکراسی و خط فکری پ.ک.ک افرادی نیز وجود دارند که یک شبه راه صد ساله را طی کرده و بدون رنج و تلاش هم به کرسی نمیاندگی، پست و مقام حزبی و شهرت و محبوبیت اجتماعی رسیده اند و هم گاه در قدوقواره ای ظاهر می شوند که گویی نسل ترک ها، زاناها، ساکک ها و دیگران را قبول ندارند. به عنوان مثال برادران دمیرتاش یعنی نورالدین و صلاح الدین که هر دو یکی پس از دیگری به کرسی رهبری حزب صلح و دموکراسی رسیده اند، یا افرادی همچون صباحت تونجل نماینده استانبول، گلتن کشاناک، ازدال اوچر، آیلا آکتا آتا و خیلی های دیگر صرفا از راه استفاده از رانت های ویژه ای همچون ارتباط با سران متنفذ پ.ک.ک مانند جمیل بایاک، مراد کاراییلان و دیگران و نیز دفاع از گفتمان رادیکالیسم و تاثیرگذاری بر جوانان، از نردبان بالا رفته اند ولی با این حال همچون نمایندگان پیشین دارای شناسنامه فردی و کارنامه حقیقی نیستند.[/size]
[size=3][b]کردهای برتر در جبهه اردوغان[/b][/size]
[size=3]خطاست اگر تصور کنیم که حزب عدالت و توسعه برای جلب نخبگان کُرد برنامه ای نداشت و پیشرفت باورنکردنی آن در استان های کردنشین اتفاقی یک شبه بوده است. بدون شک در این مسیر غیر از فعالیت های پیدا و پنهان گروه هایی همچون هواداران فتح الله گولن، سران عشایر و طوایف و اقطاب خانقاه ها و طریقت ها، موضوع هموارسازی مسیر برای پیشرفت فردی کادرهای سیاسی در جبهه اردوغان، فاکتوری بسیار تاثیرگذار است. یعنی در حالی که شخصیت پیشرو و توانمندی مانند عثمان بایدمیر صرفا به خاطر چند انتقاد ساده از کرسی رهبری حزب صلح و دمومکراسی بازمی ماند و نهایتا می تواند شهردار دیاربکر شود، در جبهه اردوغان، اقتصاددان کُردی مانند مهمت شمشک باتمانی، شغل خود را با حقوق سالانه هشتصد هزار دلار در خارج رها کرده و به ترکیه باز می گردد تا در دولت اردوغان وزیر دارایی شود و به تعبیر یکی از منتقدین، نخبه ای مانند شمشک در رانت پیچیده حزب صلح و دموکراسی صاحب پست حسابداری شهرداری دیاربکر هم نمی شد.[/size]
[size=3]اقبال نخبه ها و فعالان سیاسی کُرد به حزب عدالت و توسعه و شخص رجب طیب اردوغان از مسائل بسیار مهم و تعیین کننده است که به گمان نگارنده همه معادلات سیاسی و حزبی کردستان ترکیه را دستخوش تحول کرده است.[/size]
[size=3]برای درک روشن تر این موضوع نگاهی بیاندازیم به برخی چهره های مشهور کُرد در جبهه اردوغان:[b]حسین چلیک[/b]: نماینده عنتاب، سخنگو و معاون رهبر حزب عدالت و توسعه و وزیر سابق آموزش ملی. [b]مهدی اکر[/b]: نماینده دیاربکر و وزیر تغذیه، کشاورزی و دامپروری. [b]مهمت شمشک[/b]: نماینده باتمان، اقتصاد دان و وزیر امور دارایی. [b]فاروق چلیک[/b]: نماینده اورفا و وزیر کار. [b]فاطمه شاهین[/b]: نماینده عنتاب و وزیر خانواده و تامین اجتماعی. [b]غالب انصاری اوغلو[/b]: نماینده دیاربکر و از مشاورین اردوغان در امور کردها. [b]مهمت متین ار[/b] نماینده آدیامان، روزنامه نگار و از مشاورین اردوغان. پروفسور [b]یاسین آکتای[/b] عضو نهاد تعیین خط مشی سیاسی حزب عدالت و توسعه و ده ها نماینده، استاد دانشگاه، فعال اقتصادی، روحانیون دینی، نویسندگان، روزنامه نگاران و جوانانی که روز به روز در میان محافل دینی، علمی، سیاسی و فرهنگی کردستان ترکیه به شمار آنها افزوده شده و به این موضوع فکر می کنند که راه پیشرفت، در پیوستن به تیم اردوغان است.[/size]
[size=3]همه این عوامل نشان می دهد که برگ برنده آینده مناطق کردنشین ترکیه در دست حزب عدالت و توسعه و جبهه های اسلامگرا و محافظه کار خواهد بود و بدون شک اگر فعالیت مسلحانه پ.ک.ک به پایان برسد، روند تبلیغات سیاسی حزب صلح و دموکراسی نیز دستخوش تحول شده و موضوعات جذاب و هیجان برانگیزی به نام جنگ، کوه، رادیکالیسم و تظاهرات خیابانی را برای جذب توده های مردمی از دست خواهد داد.[/size]
[size=3]طبیعتا در چنین شرایطی اگر پ.ک.ک و حزب صلح و دموکراسی تدبیر تازه ای برای تحولات ساختاری و حزبی نیاندیشند و مکانیسم جذب نخبه ها و به کارگیری آنان و هدایت اعضای عادی خود را تغییر ندهند، برنده بازی های آینده نخواهند بود.[/size]
http://www.kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/News/?Id=35476#Title=%0A%09%09%09%09%09%09%09%09%DA%A9%D9%8F%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86%D8%8C%DA%A9%D9%8F%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%D8%A7%D9%88%D8%AC%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%86/%20%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C%20%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C%0A%09%09%09%09%09%09%09
[color=#590100][font=Arial][size=4]فوذ و برتری سیاسی اردوغان در استان های کردنشین ترکیه/ محمدعلی دستمالی [/size][/font][/color]
کردستان ترکیه برای اسلامگرایان این کشور یک وادی نوین نیست که به تازگی در آن قدم نهاده باشند. بسیاری از یاران ترک و کُرد نجم الدین اربکان از همان سالیان پایانی دهه هشتاد شروع به فعالیت در استان های کردنشین کرده اند و طی سالیان گذشته نیز صدها چهره دانشگاهی و دینی کُرد به حزب اردوغان پیوسته اند .

[size=3]از روزی که عبدالله اوجالان و رفقایش پس از فعالیت درازمدت در حلقه های دانشجویی و شاخه های سیاسی احزاب چپ ترکیه از آنکارا به دیاربکر بازگشتند، زمان زیادی گذشته است. گفتمان سیاسی غالب ترکیه در آن دوران، سوسیالیسم و اعتقاد به مبارزات کارگری و سندیکایی بود و اوجالان و رفقایش در سال 1978 در یکی از روستای فیس در حوالی لیجه دیاربکر، تشکیلات جدیدی به وجود آوردند که قرار بود با اتکا بر مفاهیم بنیادین و ایدئولوژیک مارکسیست استالینیست، کردستان آزاد و یکپارچه را به وجود آورد و عمده ترین تفاوت این جریان با دیگر جنبش های چپ ترکیه افزودن پسوند کُردی به مبارزه سوسیالیستی بود. از آن زمان تاکنون 35 سال گذشته است و بازه زمانی 35 ساله در کشوری همچون ترکیه که کانون تحولات پرشتاب حزبی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است، راه دور و درازی را در ذهن ما ترسیم می کند که تغییر و تحولات سیاسی و فکری آن نه تنها جامعه کردهای ترکیه و حزب پ.ک.ک بلکه همه طیف های جامعه ترکیه را از بیخ و بن متحول کرده است. [/size]
[size=3][b]در ترکیه چه چیزی عوض شده است؟[/b][/size]
[size=3]اگر در دروان ظهور پ.ک.ک، محافظه کاران اسلامگرای ترکیه به طور کامل در حاشیه قرار گرفته و اغلب روحانیون و علمای دینی منزوی شده بودند، هم اکنون در ترکیه محافظه کاران اسلامگرا در بزرگراه سیاست، اقتصاد و گفتمان های غالب اقتصاد آزاد و دموکراسی با تمام سرعت پیش می روند. در دوران اعلام رسمی تاسیس پ.ک.ک، اندیشه چپ و سیوسالیسم در ترکیه، روسیه و جهان از محبوبیت و قدرت اجتماعی نیرومندی برخوردار بود، اما در شرایط کنونی گروه های چپ ترکیه به مثابه تشکیلات ایزوله شده و بی تاثیر و در دوران حیات نباتی به سر می برند. در دوران سربرآوردن اوجالان و رفقای او، ژنرال های ترکیه از چنان قدرتی برخودار بودند که حتی تیتر روزانه روزنامه ها را حرف به حرف تعیین می کردند اما هم اکنون ده ها ژنرال افسانه ای ترکیه به اتهام طرح کودتا و تلاش برای براندازی دولت های اربکان و اردوغان در پشت میله های زندان روزگار می گذرانند. در دروان ظهور پ.ک.ک، 3 سال از شکست سنگین مبارزات مرحوم ملامصطفی بارزانی گذشته بود و عملا فعالیت چندانی در حوزه مبارزه برای تاکید بر هویت قومی و سیاسی کردها وجود نداشت، اما در حال حاضر ده ها حزب کُردی در منطقه درحال فعالیت هستند و غیر از تشکیلات مهمی به نام حکومت اقلیم کردستان عراق، جریانات دیگری نیز وجود دارند که اتفاقا برخی از این جریانات موافق با منش مبارزاتی پ.ک.ک نیستند و خود را رقیب پ.ک.ک می دانند. [/size]
[size=3]اما تفاوتی که به زعم نگارنده از همه فاکتورهای پیشین مهم تر و تاثیرگذارتر است، ذکر این واقعیت است که در دروان ظهور پ.ک.ک که همزمان با رییس جمهوری فخری کوروترک بود، دو نخست وزیر مهم تاریخ ترکیه یعنی بلنت اجویت از حزب جمهوری خلق و سلیمان دمیرل از حزب عدالت به شدت با هم در حال تنش و رقابت بودند و تنها ظرف مدت 4 سال، 5 بار کابینه تغییر یافته و هر بار یکی ازاین دو نفر نخست وزیر می شد و کردها به طور کامل د رحاشیه قرار گرفته بودند و کودتای نظامیان در سال 1980 میلادی، انزوا و دوری کردها از حکومت و دولت ترکیه را دو چندان کرد اما هم اکنون شرایط به گونه ای دیگر رقم خورده است. چندین سیاستمدار کُرد به عنوان وزیر به کابینه راه یافته اند، ده ها کادر سیاسی و چهره دانشگاهی کُرد در حزب عدالت و توسعه صاحب منصب و نفوذ هستند، ده ها فعال صنعتی و تجاری کُرد در بازار کار و سرمایه ترکیه رشد کرده و روابط حساس و مهمی با حکومت دارند و دولت اسلامگرای حزب عدالت و توسعه اغلب تابوهای انکار هویت فرهنگی وقومی کردها را از میان برداشته است. تا بیست سال پیش اگر در دیاربکر پیرمرد دستفروشی با صدای بلند داد می زد: «کَکو وَرَ زبَشا لو وَرَ زبَشا» (ای برادر هندوانه ببر)، به اتهام حرف زدن به زبان ناشناس و بلد نبودن زبان ترکی به زندان می رفت؛ اما هم اکنون پروفسور احمد داوداوغلو، چهره دانشگاهی قونیه ای که اتفاقا خود را فرزند پایتخت سلجوقیان دانسته و به آن افتخار می کند، در دانشگاه دجله دیاربکر سخنرانی کرده و می گوید:«انشالله در سفر بعدی ام به زبان کُردی برایتان صحبت خواهم کرد.»[/size]
[size=3][b]مردان و زنان کُرد در صف اردوغان[/b][/size]
[size=3]یکی از مهم ترین سرمایه ها و دلخوشی های اردوغان در کردستان ترکیه، صدها کادر مجرب و کارآمد سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ده ها فعال دینی و دانشگاهی کُرد است که بدون هیچ تردیدی صف خود را از پ.ک.ک و دیگر احزاب کُرد جدا کرده اند و در نتیجه ی حمایت ها و فعالیت های آنها، حزب عدالت و توسعه هم اکنون به مهم ترین و بزرگترین حزب برای 9 میلیون رای دهنده کُرد ترکیه تبدیل شده و طرفداران کُرد اردوغان 72 کرسی از 117کرسی های مناطق کردنشین ترکیه را به اردوغان سپرده اند و حزب صلح و دموکراسی (وابسته به پ.ک.ک) در یک پیروزی بی مانند، در این مناطق 30کرسی به دست آورده است. در مناطق کردنشین ترکیه اندیشه های ملی گرایانه ترکی همچون حزب حرکت ملی از کمترین میزان طرفداران برخوردار است، حزب جمهوری خلق در این مناطق فقط ده کرسی دارد و هیچ کدام از این دو گروه رقبایی جدی برای حزب عدالت و توسعه به شمار نمی آیند. احزاب اسلامی و تشکیلات دینی فعال در این منطقه (خارج از حزب اردوغان) از تشکیلات انتخاباتی قوی برخوردار نیستند و دست کم تا چند سال آینده نمی توانند جایگزینی برای حزب اردوغان باشند.[/size]
[size=3]باید اهمیت این واقعیت سیاسی را درک کنیم که کردستان ترکیه برای اسلامگرایان این کشور یک وادی نوین نیست که به تازگی در آن قدم نهاده باشند. بسیاری از یاران ترک و کُرد نجم الدین اربکان از همان سالیان پایانی دهه هشتاد شروع به فعالیت در استان های کردنشین کرده اند و طی سالیان گذشته نیز صدها چهره دانشگاهی و دینی کُرد به حزب اردوغان پیوسته اند و مدام بر روی این مساله مانور می دهند که قدرت سیاسی اردوغان همه مطالبات کردها را برآورده می کند و نیازی به حمایت از پ.ک.ک وجود ندارد. به عبارتی دیگر، این دسته از نخبگان سیاسی، دانشگاهی و اقتصادی کُرد ترکیه حزب عدالت و توسعه را حزب بی بدیلی برای برآورده ساختن آرزوهای دیرینه کردها می دانند. [/size]
[size=3]تعداد فراوانی از مهم ترین شاگردهای مکتب فکری روحانی بزرگ کُرد شیخ سعید کُردی مشهور به بدیع الزمان نورسی، گروه های کثیری از روحانیون مکتب دینی نورچی ها و نیز شاگردان فتح الله گولَن در کردستان ترکیه به شدت مشغول فعالیت سیاسی و فرهنگی هستند، دولت اردوغان در دانشگاه های استان های دیاربکر، ماردین، حکاری، بینگُل و اورفا اهمیت ویژه ای به زبان، ادبیات و فرهنگ کردها داده و قرار است به زودی یک مجموعه دانشگاهی بزرگ به نام الزهرا در یکی از استان های کردنشین وان یا بتلیس ایجاد شود که در واقع ایده اولیه آن متعلق به شیخ سعید کُردی و آلترناتیفی برای دانشگاه الازهر مصر بوده و با تاسیس این دانشگاه از رشته های علوم تجربی و انسانی گرفته تا فقه شافعی و حنفی، عرفان، ادبیات کُردی، الهیات، طب اسلامی، طب نوین و سایر شاخه ها در این دانشگاه تدریس خواهد شد و مجموع این فعالیت ها نشان می دهد که حزب عدالت و توسعه برای فتح کامل کردستان ترکیه برنامه های گسترده ای دارد و در مقابل این همه پروژه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، پ.ک.ک برنامه روشن و واضحی برای توسعه ی فردای کردستان ندارد و کادرهای خود را نیز تنها در حوزه ی سیاسی پرورش داده است.[/size]
[size=3]برای درک روشن تر میزان نفوذ حزبی و تشکیلاتی اردوغان و اوجالان در کردستان ترکیه ابتدا دو جدول را با هم مرور کنیم. در جدول شماره 1 شاهد تقسیم بندی حزبی کرسی های مجلس ترکیه هستیم و در جدول شماره 2 نیز مقایسه کرسی های به دست آمده دو حزب وابسته به اردوغان و اوجالان در انتخابات مجلس ملی سال 2011 را مشاهده می کنیم. اطلاعات مربوط به هر دو جدول از پایگاه اینترنتی رسمی مجلس ملی ترکیه (TBMM) استخراج شده است.[/size]
[size=3]ذکر این توضیح ضروی به نظر می رسد که خزب جمهوری خلق، قدیمی ترین حزب سیاسی ترکیه و تاسیس شده توسط آتاترک، طرفدار لاییسم و ملی گرایی کمالیستی است که برنامه ویژه ای برای حل معضل کردهای ترکیه ندارد و دارای یک موضع دوگانه در برابر کردها است و ضمن آن که قبول می کند که در ترکیه پدیده ای به نام معضل کردها وجود دارد، حاضر نیست از برنامه های دولت اردوغان برای حل مشکلات کردها حمایت کند.حزب حرکت ملی به رهبری دولت باغچلی در کنار ملی گرایی کلاسیک و منش راست افراطی خود، صبغه اسلامگرایی نیز دارد و هنوز هم آشکارا از این موضوع حرف می زند که در ترکیه قومی به نام کُرد و معضلی به نام معضل کردها وجود ندارد و مردمان مناطق جنوب شرقی، مجموعه ای از هموطنان ترک کُردتبارند.[/size]
[size=3][b] جدول شماره (1) تقسیم548 کرسی مجلس ملی ترکیه بر اساس آرای احزاب و اشخاص : [/b][/size]
[center][size=3][b]نام احزاب و رهبران[/b][/size][/center]
[center][size=3][b]عدالت و توسعه ([/b][b]AKP[/b][b]) اردوغان[/b][/size][/center]
[center][size=3][b]جمهوری خلق ([/b][b]CHP[/b][b]) قلچداراوغلو[/b][/size][/center]
[center][size=3][b]حزب حرکت ملی ([/b][b]MHP[/b][b]) باغچلی[/b][/size][/center]
[center][size=3][b]حزب صلح و دموکراسی ([/b][b]BDP[/b][b]) دمیرتاش[/b][/size][/center]
[center][size=3][b]مستقل[/b][/size][/center]
[center][size=3]تعداد کرسی ها[/size][/center]
[center][size=3]327[/size][/center]
[center][size=3]134[/size][/center]
[center][size=3]52[/size][/center]
[center][size=3]30[/size][/center]
[center][size=3]5[/size][/center]

[size=3][b] جدول شماره (2) مقایسه میزان کرسی های دو حزب عدالت و توسعه و صلح و دموکراسی در استان های کردنشین:[/b][/size]
[right]
[center][size=3][b]استان های کردنشین[/b][/size][/center]
[center][size=3][b]AKP[/b][b](اردوغان)[/b][/size][/center]
[center][size=3][b]BDP[/b][b](دمیرتاش)[/b][/size][/center]
[center][size=3]آدیامان[/size][/center]
[center][size=3]5[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]آگری[/size][/center]
[center][size=3]3[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]آرداهان[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]باتمان[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]بیلَجیک[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]بینگُل[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]بیتلیس[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]دیاربکر[/size][/center]
[center][size=3]6[/size][/center]
[center][size=3]4[/size][/center]
[center][size=3]الازغ[/size][/center]
[center][size=3]4[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]ارزنجان[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]گازی عنتاب[/size][/center]
[center][size=3]9[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]حکاری[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]3[/size][/center]
[center][size=3]اغدیر[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]قهرمان مرعش[/size][/center]
[center][size=3]6[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]کارس[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]ملاتیه[/size][/center]
[center][size=3]5[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]ماردین[/size][/center]
[center][size=3]3[/size][/center]
[center][size=3]3[/size][/center]
[center][size=3]موش[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]سرت[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]سیواس[/size][/center]
[center][size=3]4[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]شانلی اورفا[/size][/center]
[center][size=3]10[/size][/center]
[center][size=3]2[/size][/center]
[center][size=3]شرناخ[/size][/center]
[center][size=3]1[/size][/center]
[center][size=3]3[/size][/center]
[center][size=3]درسیم[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]0[/size][/center]
[center][size=3]وان[/size][/center]
[center][size=3]4[/size][/center]
[center][size=3]4[/size][/center]
[center][size=3]جمع کل[/size][/center]
[center][size=3]72[/size][/center]
[center][size=3]30[/size][/center] [/right]
[size=3] [/size]
[size=3][b]مقایسه پیروزی های انتخاباتی 2 حزب وابسته به اردوغان و اوجالان در کردستان ترکیه [/b][/size]
[size=3]در کل این استان ها حزب جمهوری خلق 10 کرسی را در اختیار داشته و حزب حرکت ملی هم صاحب 5 کرسی است. اما از آن جایی که مقایسه دو حزب وابسته به اردوغان و اوجالان مهم ترین هدف این نوشته است، از ذکر کرسی های دو حزب حرکت ملی و جمهوری خلق پرهیز کرده ایم.[/size]
[size=3]جدول شماره 2 نشان می دهد که حزب صلح و دموکراسی در استان های مزبور 30 کرسی به دست آورده است اما در استان های بزرگ ترک نشینی همچون قونیه، ازمیر و ارزروم که صدها هزار نفر از کردها در این مناطق ساکن شده اند، صاحب کرسی نشده و برای نخستین بار، فقط در استان مرسین صاحب1 کرسی شده است.[/size]
[size=3] در عین حال غیر از مناطق کردنشین ترکیه، در استان های مرکزی ترکیه که میزبان صدها هزار خانواده مهاجر کُرد شده اند، آرایش سیاسی و انتخاباتی به نفع جریان اردوغان است و به عنوان مثال در استانبول، کردهای طرفدار حزب صلح و دموکراسی، در مقابل کردها همسو با حزب عدالت و توسعه در اقلیت هستند. در شهر 15 میلیونی استانبول که آن را پایتخت اقتصادی و سیاسی ترکیه می دانند و حدود 4 میلیون نفر کُرد در آن زندگی می کنند، حزب صلح و دموکراسی از مجموع 85 کرسی این کلان شهر، فقط 2 کرسی را به دست آورده است. این در حالی است که 4 میلیون کُرد ساکن استانبول، غالبا از کردهای مهاجری هستند که به خاطر شرایط سخت سیاسی، امنیتی و اقتصادی از کردستان رفته اند و بخشی از آنان ساکنان 3 هزار روستای کردنشینی هستند که توسط نظامیان ترکیه به آتش کشیده شده اند.[/size]
[size=3]در استان مهم گازی عنتاب که یکی از مناطق صنعتی و پیشرفته کردستان ترکیه بوده و به زودی چهارمین شهرک صنعتی خود را ایجاد خواهد کرد، حزب عدالت و توسعه 9 کرسی در اختیار دارد و حزب صلح و دموکراسی حتی یک کرسی را به دست نیاورده و در استان شانلی اورفا (زادگاه اوجالان) نیز حزب اردوغان 10 کرسی از مجموع 12 کرسی استان را به دست آورده است و استان های آدیامان، آرداهان، بیلَجیک، الازغ، ارزنجان، گازی عنتاب، قهرمان مرعش، ملاتیه، سیواس و درسیم، 10 استان کردنشین ترکیه هستند که حتی به اندازه فتح یک کرسی به گفتمان پ.ک.ک رای نداده اند.[/size]
[size=3]ذکر این نکته نیز ضروری است که احمد ترک، لیلا زانا و آیسل نوغلوک از نمایندگان موافق با گفتمان پ.ک.ک، در لیست مجلس ملی به عنوان نمایندگان مستقل وخارج از ساختار حزبی شناخته می شوند.[/size]
[b][size=3]جمع بندی[/size][/b]
[size=3]تحلیل مجموع شرایط عینی و ملموس در فضای سیاسی و اجتماعی استان های کردنشین ترکیه نشان می دهد که در حال حاضر جریان حزب عدالت و توسعه در این استان ها حرف اول را می زند [/size][size=3]و همه نظرسنجی های موسسات معتبر نظرسنجی ترکیه نشان می دهد که در طول یک سال و نیم گذشته میزان آرای حزب صلح و دموکراسی مدام بین شش و نیم تا هفت درصد از کل آرای ترکیه در نوسان است و تغییری جدی در شمار هواداران این حزب مشاهده نشده است .اگر شرایط در این مناطق به شیوه فعلی پیش برود و حزب عدالت و توسعه پیروزی ها و پیشرفت های جدیدی در فتح این استان ها به دست نیاورد، باز هم فضای مساعدی برای قدرت نمایی گفتمان اوجالان وجود نخواهد داشت و پ.ک.ک و حزب صلح و دموکراسی باید برای تثبیت موقعیت خود در بین کردهای ترکیه به فکر برنامه ها و استراتژی های نوینی باشند.[/size]
[size=3] http://www.kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/News/?Id=42360#Title=%0A%09%09%09%09%09%09%09%09%D9%86%D9%81%D9%88%D8%B0%20%D9%88%20%D8%A8%D8%B1%D8%AA%D8%B1%DB%8C%20%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C%20%D8%A7%D8%B1%D8%AF%D9%88%D8%BA%D8%A7%D9%86%20%D8%AF%D8%B1%20%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86%20%D9%87%D8%A7%DB%8C%20%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%86%D8%B4%DB%8C%D9%86%20%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%87/%20%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%B9%D9%84%DB%8C%20%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%84%DB%8C%0A%09%09%09%09%09%09%09[/size]