قطعنامه ها و تحریم ها تاپیک جامع قطعنامه ها و تحریم های علیه جمهوری اسلامی ایران

[Brave_Heart 1,963]

والله من یکی که سر در نیاوردم. مگر رهبری مذاکره را سم نخوانند؟ مگر به نخست وزیر ژاپن نفرمودند ما با دولت ترامپ مذاکره ای نداریم؟ پس این وسط این دار و دسته پیرمردهای گرین کارتی چه می خواهند؟ الان یک شهروند معمولی ایرانی چه تصوری از وضعیت خود و‌کشور خود دارد؟ مگر می شود در یک کشور اینقدر تناقض در حکومت باشد؟چه کسی راست می گوید و چه کسی دروغ؟

[alala 28,616]

تیتر بلد و با زرق و برق امروز روزنامه های خاص نشون میده ادامه مسیر به چه سمتی خواهد بود. ناگهان تمام جبهه تقریبا متحدی که برابر نقض برجام تشکیل شده بود فروریخته و همه شان دهانشان برای مذاکراتی که مشخص هست چه سرنوشتی خواهد داشت (هم در تضعیف موقعیت ایران و هم در توقیت موقعیت غرب و امریکا) اب افتاده.

 

این که «من فکر می کنم فلان چیز خوب هست پس شاید انجامش بدم» بدون اشاره به اینکه تمام «فکرهایی» که قبلا هم کردند به چه سرنوشتی تبدیل شد و خسارات عظیمی به کشور زد. (اگر حاصل برجام و مذاکره و فکر! می کنم قبلی برگشتن صادرات نفت به شرایط یک میلیون بشکه بیشتر بود، حاصل ضعف های برجام که دشمن را به نقضش مشتاق کرد بنا به اظهارات مقامات دولتی فرار 30 میلیارد دلاری سرمایه از کشور و حراج 18 میلیارد دلاری ذخایر ارزی کشور و چندین تن طلا و شکستن کمر ارزش پول ملی کشور و خسارات عظیم ناشی از تورم و همچنین رانت های عظیم ارز 4200 بود)

 

این که من فکر کنم! ملاقات ما فلان کس یا هرکس! منافع ملی کشور را تامین میکنه ملاقات میکنم، هم نکتش اینجاست همه اذعان دارند و همه یقین دارند و همه میدونند که اینطور نخواهد شد نه به خاطر تحلیل و نظر شخصی و قضاوت خودی بلکه به خاطر صراحت و صداقت خود طرف مقابل که اشاره میکنه اگر این دیکته ای که من میگم را بنویسید ملاقات با من فایده خواهد داشت در غیراینصورت نه! دیکتش هم دیکته اوباما نیست بلکه یک مثنوی کامل از ستاندن تمام داشته هاست.

 

اصولا اگر بحث فقط منافع باشه که در بسیاری از امور زندگی هم ملاقات با افراد خاص و نیات خاص و تقاضاهای خاص منفعت آدمی را به نحو احسن تامین میکنه!! مهم اینه خواسته اون افراد چیه از ما و بعد هم چه تضمینی میدند که به قول هاشون عمل کنند اگر خواسته هاشون اخلاقی و عادلانه باشه و بعد هم چه خواسته هایی دارند در مقابل این منفعت دهی به ادمی اگر خواستشون عادلانه بود و تضمین هم دادند تازه.

 

قسمت اول این عبارت « اگر فکر کنم! ملاقات با هرکس! منافع ملی کشور را تامین میکنه ملاقات میکنم» بله بسیار شیک و قشنگ و تیتر خور و کاملا هم باب میل عوام هست و یک پوپولیسم ایده آل ولی از قسمت دومش هم ( چه در مورد عواقب کوتاه مدت و چه بلند مدتش ) حاضر هستند بحث کنند و تضمین بدند؟

 

[Brave_Heart 1,963]

البته اگر با انصاف باشیم و واقع بین، نباید هم انتظاری بیش از وضعیت موجود داشته باشیم. وقتی دزدی و فساد سرتاپای مقامات حکومتی از هر دو به اصطلاح جناح را فرا گرفته و گویا این مملکت و منابع آن ارث پدری آنها است، همین هم می شود که می بینیم !

از سوی دیگر هم با مردمی طرف هستیم که حاکمان از میان همان ها انتخاب می شوند و نه از دیگر سیاره های منظومه شمسی. مردمی هستیم‌که بر خلاف گفتمان روزمره کوچه بازاری میان خودمان، هیچ نشان واقعی از دارا بودن هوش و فرهنگی فراتر از سایر ملتها نداشته و نداریم.

مردمی هستیم که نزدیک به ۶ دهه پیش غارت اموال مالکان، کشاورزان بزرگ، و نیز کارخانه داران تحت عنوان اصلاحات راضی و سهیم کردن کارگران در سهام کارخانجات را جشن گرفتیم. آیا هیچ کدام از آن مالکان اراضی بزرگ کشاورزی و یا کارخانه داران در دادگاهی صالحه و با حضور مقامات بیطرف قضایی مجرم شناخته شده بودند؟ به چه جرمی ماحصل یک عمر تلاش عده ای سختکوش توسط حاکم قلدر زمانه و به زور از آنها گرفته شد و به عده ای مفت خور تحویل کردید تا برای آن حاکم قلدر هواخواه مصنوعی در جامعه درست شود؟  واکنش ما قاطبه مردم باهوش و با فرهنگ ایران به تصرف اموال این دو ستون مهم اقتصاد کشور توسط بزرگ ارتشتاران (!) در آن برهه زمانی چه بود؟ آیا این فاجعه ملی باعث خودکفایی کشور در صنعت و‌کشاورزی گردید یا بالعکس در کمتر از یک دهه آثار وحشتناک خود را در امور اقتصادی و حتی به گونه ای عجیب در بافت اجتماعی کشور نشان داد؟ 

 شگفت انگیز این که مشابه این غارت دوباره نزدیک به ۴ دهه پیش در همان کشور و بصورت فراگیرتری روی داد و اینبار نه تنها دامن سرمایه داران خرد،‌ بلکه دامن سرمایه داران کلان، اساتید دانشگاه، شرکت‌های مهندسی، کارخانجات کوچک، هنرمندان، ... را نیز فر گرفت و حتی به منازل مسکونی و حقوق بازنشستگی آنها نیز رحم نشد. واکنش ما مردم با فرهنگ و باهوش که برای کشته شدن چند قلاده سگ ولگرد در گرمای تابستان به خیابان می آییم و برای آزادی کنسرت به قر کمر دادن در خیابان می پردازیم به این غارت سراسری پس از وقایع سال ۵۷ چه بود؟ چون اموال خودمان نبود پس گور پدر بقیه! به چه عنوان ماحصل یک عمر تلاش مهندسان، پزشکان، سرمایه داران، ... توسط عده ای مفت خور و سراسر عقده حقارت چپاول شد؟ 

با مشاهده چنین وضعی چه کسی خارج از زنجیره فاسد حکومتی در ایران، ریسک‌ سرمایه گذاری در این کشور را می پذیرد؟

واقعیت مهم این است که پول حرام وحشتناکی وارد چرخه مالی این کشور شده و آه تمام مالکان، کارخانه داران، سرمایه داران، مهندسان، هنرمندان، ... که اموال آنها بدون هیچ دلیل قانونی در چند دهه اخیر توسط دو حکومت اخیر کشور چپاول‌ شده است، دامن این کشور را گرفته و‌ برکت از آن رخت بر بسته است.  

واقعیت دیگر این است که ثروت،‌ قدرت زا است و از این رو است که نظام سرمایه داری جهانی از تشکیل کانونهای محلی و‌مستقل ثروت و‌ قدرت در کشورهای دیگر جلوگیری می کند تا همه کشورها برای تامین منابع مالی مورد نیاز به آنها وابسته باشند.

این واقعیت ها را در ۱۰۰ سال مکتوب گذشته کشورمان به وضوح مشاهده ولی درک نکرده ایم.‌ کودتای رضاخان و نابودی بنیان مشروطه خواهی که با چپاول و ضبط اموال ۱۰۰۰ فامیل خاندان قاجار همراه بود (موج نخست مهاجرت خاندان قاجار و خروج سرمایه هایشان به غرب مخصوصا” به فرانسه و انگلستان)، انقلاب سفید شاه و مردم و غارت اموال زمین داران و کارخانه داران (موج دوم مهاجرت سرمایه داران خرد و غیر حکومتی از کشور به غرب)، انقلاب اسلامی و غارت شرکت‌های خصوصی و کارخانه جات (موج سوم و گسترده مهاجرت سرمایه داران خرد و کلان و نیز نخبه های دانشگاهی اینبار ‌به‌ویژه به ایالات متحده)، جنگ تحمیلی ‌و نابودی زیر ساختهای کشور (موج چهارم‌ مهاجرت جوانان و تحصیل کردگان به غرب) و در آخر هم بحران هسته ای (از مهاجرت سال‌های اخیر نخبگان به غرب و سرمایه داران به کانادا،‌امریکا، دوبی، ترکیه، ... چیزی نگوییم سنگین تر هستیم) همه و همه‌ برنامه هایی هستند بسیار دقیق برای نابودی ثروت این کشور.‌ در هر کدام از این وقایع میلیاردها دلار مستقیم در کوتاه مدت و صدها میلیارد دلار غیر مستقیم در دراز مدت به پایه های اقتصادی - اجتماعی این کشور مظلوم آسیب رسانده شده است و متاسفانه ریشه اصلی در جهل قاطبه ملت و خودخواهی و کوته بینی باورنکردنی ما ملت دارد.

به راستی هدف از پیشبرد برنامه هسته ای در کشور چه بود؟ اگر درست بود پس چرا تسلیم می شوید؟ اگر نادرست بود پس چرا دهها میلیارد دلار از حق مردم را در آن سرمایه گذاری کردید؟

ویرایش شده در شهریور 98 توسط Brave_Heart

[lordashrafi 823]

بر 5 شهریور 1398 در 07:47 , arminheidari گفت:

 

شايد جالب باشه كه ديروز كه از برجام حمايت ميكردم امروز مخالف هرگونه مذاكره و لزوم توجه به توليد داخل و مقابله با فساد هستم 

 

ولي بايد بگم پيشتر فكر ميكردم در كنار برجام ميشه انتقال تكنولوژي انجام داد و توان داخلي رو تقويت كرد 

ولي الان متوجه شدم مسئولان ما تا فشار تحريم نباشه، اجازه وشد به صنايع نميدن 

مثال خوبي كه بزنم صنايع نفت گاز و حتي حفاري هست 

به وضوح ميبينم كه چه شركت هايي در زمينه لاگينگ تجهيزات درون چاهي تو تحريم ها رشد كردن و ايجاد شدن ولي بعد از برجام با عدم پرداخت مطالباتشون و با اين صحبت كه محصولات غربي ها بهتر از توليد داخلي هستن به ورشكستگي رسيدن 

 

توانمندي كه اكنون ميبينم ناشي از تحريم هاي قبلي بوده كه مسئولان رو مجبور به قبول محصولات داخلي كرد چون عدم استفاده يعني عدم توليد و به خطر افتادن صندلي اشان 

 

در واقع هنوز به بلوغ و سطحي نرسيديم كه بتوانيم از فناوري خارجي استفاده كنيم و انتقال تكنولوژي داشته باشيم و به بيان ساده چرخ رو دوباره اختراع كنيم 

دليل عمده اين مسأله هم رانت، فساد و انحصار هست 

با توجه به اين شرايط جدا تحريم بركت هست چون انحصار واردات رو از مسئولين ميگيره باعث ميشه به توليد داخل اهميت بدن 

اگر هم ميخواهيم فكر انتقال تكنولوژي باشيم بايد اول انحصار و رانت رو در كشور از بين ببريم و اگرنه انتقال فناوري نتيجه اش ايران خودرو ميشه 

 

اين شايد مهمترين دليل براي سم بودن مذاكره هست 

جناب alala صحبت هاي طلبكارانه غربي ها بويژه مكرون و ترامپ رو گفتن كه دليل بعدي هست 

 از تحریم دفاع نکنید

شرایط و تحریم های فعلی به ما تحمیل شده و هیچ چاره ای جز پیمودن مسیری که شما گفتید نداریم! 

اما عمیقا با اینکه تحریم توفیق اجباری هست یا یک فرصت عالی اقتصادی هست مخالفم :

 

بگذارید ۲ مساله رو تعریف کنم با مثال(از دنیای اقتصاد قرار میدم) ؛

مزیت نسبی و مزیت مطلق؛

به مفهوم ساده مزیت مطلق داشتن در تولید کالا و خدمات، یعنی اینکه هیچ فرد یا کشوری نمی‏تواند آن کالای به‏ خصوص را با صرف هزینه کمتر نسبت به شما تولید کند. مثلا اگر تولید هر تن گندم در پاکستان نیازمند به‌کارگیری ۲ واحد از منابع این کشور است درحالی‌که تولید همین میزان محصول در ژاپن نیازمند ۶ واحد منبع است می‌‏توان گفت پاکستان در تولید گندم نسبت به ژاپن مزیت مطلق دارد. حال ببینیم بر مبنای این اصل چگونه دو کشور با هم وارد معامله شده و هردو سود می‏برند.

دو کشور پاکستان و ژاپن را در نظر بگیرید. هر دو کشور توانایی تولید کامپیوتر و گندم را دارند. هر کشور ۵۰۰ واحد منبع برای تولید دارد. ژاپن برای تولید هر کامپیوتر ۲ واحد از منابع خود را مصرف می‏کند و برای تولید هر تن گندم نیازمند ۱۰ واحد از منابع است. در طرف مقابل پاکستان برای تولید هر کامپیوتر ۸ واحد از منابع کشورش را باید مصرف کند ولی تولید هر تن گندم در این کشور نیازمند استفاده از ۲ واحد از منابع است. خب، حال فرض کنید هر کشور نیمی از منابع خود را صرف تولید هرکدام از این محصولات کند. بنابراین ژاپن می‏تواند سالانه ۱۲۵ واحد کامپیوتر و ۲۵ تن گندم تولید کند. پاکستان نیز می‏تواند تقریبا ۳۲ واحد کامپیوتر و ۱۲۵ تن گندم تولید کند. مشخص است تولید گندم در ژاپن در مقایسه با پاکستان هزینه بیشتری می‏برد و در مورد کامپیوتر نیز وضع برعکس است. 

 اصل منفعت طلبی بیان می‏کند این ۲ کشور با هم وارد مذاکره شوند. ژاپن تعهد کند کامپیوتر مورد نیاز پاکستان را تامین کند و پاکستان نیز گندم مورد نیاز ژاپن را کشت کند. اجرای این قرارداد یعنی ژاپن کل منابع خود را صرف تولید کامپیوتر کند و پاکستان نیز تمام توان خود را برای تولید گندم به‌کار گیرد. ژاپن می‏تواند سالانه ۲۵۰ واحد کامپیوتر، و پاکستان نیز ۲۵۰ تن گندم تولید کند که نیمی از این محصولات به کشور دیگر صادر می‏شود. تحت این شرایط پس از انجام مبادله ژاپن ۱۲۵ واحد کامپیوتر و ۱۲۵تن گندم خواهد داشت و پاکستان نیز ۱۲۵ واحد کامپیوتر و ۱۲۵ تن گندم به‌دست می‏آورد. می‏بینید وضع دو کشور نسبت به قبل بهبود یافت و اکنون آنها توانستند از این مبادله نسبت به قبل نفع بیشتری ببرند.اما اگر کشوری هر ۲ کالا را ارزان‏تر تولید کند آیا باز هم تجارت صورت می‏گیرد؟ شاید در نگاه اول این‏طور به نظر برسد که وقتی بتوان همه کالاها را ارزان‏تر تولید کرد دیگر چه نیازی به سایر کشورها و مبادله با آن‏هاست؟ 

مزیت نسبی یک مفهوم عالی اقتصادی است که اثبات می‏کند حتی تحت این شرایط باز هم مبادله سودآور خواهد بود. بیایید از مثال قبل استفاده کنیم. شرایط را به ‏گونه‏ای در نظر بگیرید که ژاپن در تولید هر دو کالا نسبت به پاکستان برتری مطلق دارد. ژاپن با ۲ واحد منابع طبیعی می‏تواند ۱ کامپیوتر، و با ۶ واحد منبع می‏تواند ۱ تن گندم تولید کند. اما در پاکستان تولید هر کامپیوتر نیازمند ۸ واحد منبع و هر تن گندم ۹ واحد منبع است. خب، همه شرایط به نفع ژاپن است و در ظاهر نیازی به انجام مبادله نیست. اما بیایید با دید اقتصادی و به‌طور دقیق به مساله نگاه کنیم. اگر هزینه ‏های کالاهای مشابه را در دو کشور بر هم تقسیم کنیم، مزیت ژاپن در تولید کامپیوتر ۴ برابر و در تولید گندم ۵/ ۱ برابر پاکستان است.

خب این یعنی چه؟ ژاپن می‏تواند کامپیوتر را ۴ برابر ارزان‏تر نسبت به پاکستان تولید کند درحالی‌که این مقیاس در تولید گندم ۵/ ۱ برابر است. هزینه کمتر یعنی سود بیشتر. پس چرا ژاپن کل منابع خود را صرف تولید کامپیوتر نکند تا منافع بیشتری نصیبش شود؟ تحت این شرایط اگر پاکستان هم کل منابع خود را صرف تولید گندم کند یک معامله جدید شکل می‏گیرد که هر دو کشور متنفع می‏شوند. در این مثال تولید کامپیوتر نسبت به گندم در ژاپن، از مزیت بیشتری برخوردار است یا تولید کامپیوتر نسبت به گندم مزیت نسبی دارد.مزیت نسبی به زبان ساده بیان می‏کند وقتی گروهی از افراد، فعالان اقتصادی یا کشورها در استفاده از منابع خود این نکته را مدنظر قرار دهند که استفاده از منابع تولید در یک زمینه، فرصت استفاده بهتر در جای دیگر را سلب می‏کند و منابع را به‌گونه‏ای اختصاص دهند که بیشترین سود عاید آنها شود، تحت این شرایط منابع کلی در جهان به بهترین شکل ممکن مورد استفاده قرار می‏گیرد و همیشه دلیلی برای دادوستد بین کشوری وجود خواهد داشت
__
حتی اگر یکشبه با امداد الهی  به جایگاهی برسیم که تمامی محصولات رو با کمترین منابع نسبت به دنیا بتونیم تولید کنید طبق اصل مزیت نسبی تحریم تنها زیان است حتی اگر یاد بگیرید همه چیز را تولید کنید، تولید همه چیز در یک واحد اقتصادی (از ۲۰۰ واحد اقتصادی دنیا)تنها زیان است! 
چرا؟؟
اصل اول اقتصاد: منابع محدود است!!!

____ 

این بحث فقط در صورتی هست که ما در تولید تک تک لوازم و کالا های دنیا موفق بشیم با منابع کمتری تولید بکنیم حالا تصور اینکه ما همه چیز رو بخوایم تولید بکنیم در حالی که بازار فروش و بازار نیاز در داخل کشور قابل مقایسه با بازار فروش یک شرکت معروف و مهم جهانی نیست قطعا هم از نظر کیفیت  هم از نظر قیمت قابلیت رقابت رو نداریم! فرضا از نظر علمی هیچ چیزی کم نداریم ولی  تولید پردازنده برای سالانه ۱۰۰ هزار  لپ تاپ تولیدی در داخل از نظر قیمت و کیفیت با بازار ۱۰۰ ملیونی اینتل قابل رقابت نیست! 

ویرایش شده در شهریور 98 توسط lordashrafi

[aalipoor 495]

6 hours قبل , lordashrafi گفت:

مزیت نسبی یک مفهوم عالی اقتصادی است که اثبات می‏کند حتی تحت این شرایط باز هم مبادله سودآور خواهد بود. بیایید از مثال قبل استفاده کنیم. شرایط را به ‏گونه‏ای

در نظر بگیرید که ژاپن در تولید هر دو کالا نسبت به پاکستان برتری مطلق دارد. ژاپن با ۲ واحد منابع طبیعی می‏تواند ۱ کامپیوتر، و با ۶ واحد منبع می‏تواند ۱ تن گندم تولید کند. اما در پاکستان تولید هر کامپیوتر نیازمند ۸ واحد منبع و هر تن گندم ۹ واحد منبع است. خب، همه شرایط به نفع ژاپن است و در ظاهر نیازی به انجام مبادله نیست. اما بیایید با دید اقتصادی و به‌طور دقیق به مساله نگاه کنیم. اگر هزینه ‏های کالاهای مشابه را در دو کشور بر هم تقسیم کنیم، مزیت ژاپن در تولید کامپیوتر ۴ برابر و در تولید گندم ۵/ ۱ برابر پاکستان است.

 

سلام

در رد نظر شما عرض میکنم ، مزیت نسبی و مطلق برای تولید کالا فقط برای تحلیل اقتصادی تولید و دادوستد و ترسیم طراحی اقتصادی در شرایط آرام یا بازارهای محلی می باشد و در طراحی کلان و ملی این تفکرات جایی ندارد و به دلیل هوشمندی و آزادی بازار نیاز به سیاست گذاری نیست .

بگذریم از اینکه محصولاتی مانند گندم در جایگاه کالای اساسی و استراتژیک می باشد و اساساً کاربرد آن در مثال شما درست نیست.

فرض کنید طبق مثال شما ژاپن تولید گندم را متوقف کرد و پاکستان هم بعد از مدتی از گندم به عنوان اهرم فشار استفاده کرد ! 

چرا اروپا با اینکه گاز روسیه را در کنار خود دارد حاضر به تحمل هزینه سنگین خط لوله گاز از دریای خزر یا ایران است ؟! پس معادلات دیگری هم وجود دارد.

 

6 hours قبل , lordashrafi گفت:

اما عمیقا با اینکه تحریم توفیق اجباری هست یا یک فرصت عالی اقتصادی هست مخالفم :

 

 

باور به اینکه تحریم توفیق اجباری است در کشور ما دور از واقعیت نیست. کشوری که پتانسیل های زیادی دارد ولی ابعاد توانایی هایش به دلایل زیر فراموش شده و پنهان است.

عدم مطالعه

نبود اعتماد به نفس 

خستگی و فشلی سیستم اداری و دولتی

تنبلی کار آفرینان به دلیل در دسترس بودن کالاهای خارجی

 

از نظر شما مزیت کدامیک بیشتر است ؟

ایران نفت و مواد معدنی را به ژاپن به قیمت 2 واحد میفروشد

ژاپن نفت و مواد معدنی را از ایران به قیمت 2 واحد می خرد و با تبدیل آن به کالای ثانویه ، کالا را 10واحد به ایران میفروشد.

جواب مطمعناً ایران است !

حالا در شرایط تحریم ، ایران در فروش نفت مشکل دارد و نیازش به کالا باعث می شود که از مزیت فراموش شده اش استفاده کند.

[alala 28,616]

متاسفانه اظهارات خطرناک آقای روحانی و دو چرخش ناگهانیش که همراه شد با اظهارات عجیب و غریب و تحقیر کننده ترامپ در کنفرانس خبریش و همچنین ادعاها و مطالبات جدید مکرون که تعهدات اروپا کامل منوط میکرد به دیدار روحانی با ترامپ به نظر نگرانی خاصی را ایجاد کرده تا حدی که برخی حتی بیم این را دارند یا این چرخش ناگهانی را که به نظر از روی مصلحت اندیشی با چرخشی فردای اون چرخش اولیه همراه شد در سفر نیوروک ناگهان باهاش مواجه شند یا اینکه به بهانه ای اتفاقی که نباید رخ بده، رخ بده و دیگه بازگشتی هم براش متصور نبود: این مورد میتونه اگاهانه برای در موقعیت عمل انجام قرار دادن تهران باشه و از طرفی بهانه گیری بشه که به صورت اتفاقی در نیویورک رخ داده یا از این قبیل.

برای همین چنین نگرانی هایی داره به این صورت بروز میکنه:

 

 

یادمون نره!

 

از طرفی هرچند حدس هایی زده میشد با توجه به شناختی که حاصل شده از افراد ولی به نظر میرسید مطلبی وجود داره و اظهارات شوکه کننده اون روز شاید دلایل داخلی با مصرف داخلی هم داشته و خب نمیشه از اظهاررات روز گذشته گذشت.

به نظر ناراحتی از برخورد با برخی مفسدین اقتصادی، نزدیک شدن به برخی افراد در این حوزه و اظهار نظر صریح با قید «باید» که خطاب به یک دستگاه نظارتی بود تا اشتباهش(!) را جبران کنه! (باید بعدا رمزگشایی بشه ولی شاید منظور از دستگاه نظارتی سازمان بازرسی کل کشور و اون مورد اصلاحی هم پورحسینی یعنی رییس سازمان خصوصی سازی است که به شدت در چند برهه مقاومت شد برای برکناریش (چون بلافاصله دستگیر شد بعدش، مثل سیف که بلافاصله باحکم مشاورت از دستگیری دور شد بنا به دلایل خاص! شاید) و حالا دستگیر شده و خب پرونده خصوصی سازی هم پرونده ای است با واگذاری ده ها شرکت چند هزار میلیاردی! به لطایف الحیلی. ) ممکنه از دلایل تغییر ناگهانی یا تظاهر به این تغییر از مسیر ترسیم شده در حوزه سیاست خارجی باشه.

[arminheidari 24,408]

7 hours قبل , lordashrafi گفت:

 از تحریم دفاع نکنید

شرایط و تحریم های فعلی به ما تحمیل شده و هیچ چاره ای جز پیمودن مسیری که شما گفتید نداریم! 

اما عمیقا با اینکه تحریم توفیق اجباری هست یا یک فرصت عالی اقتصادی هست مخالفم :

 

بگذارید ۲ مساله رو تعریف کنم با مثال(از دنیای اقتصاد قرار میدم) ؛

مزیت نسبی و مزیت مطلق؛

به مفهوم ساده مزیت مطلق داشتن در تولید کالا و خدمات، یعنی اینکه هیچ فرد یا کشوری نمی‏تواند آن کالای به‏ خصوص را با صرف هزینه کمتر نسبت به شما تولید کند. مثلا اگر تولید هر تن گندم در پاکستان نیازمند به‌کارگیری ۲ واحد از منابع این کشور است درحالی‌که تولید همین میزان محصول در ژاپن نیازمند ۶ واحد منبع است می‌‏توان گفت پاکستان در تولید گندم نسبت به ژاپن مزیت مطلق دارد. حال ببینیم بر مبنای این اصل چگونه دو کشور با هم وارد معامله شده و هردو سود می‏برند.

د

____ 

این بحث فقط در صورتی هست که ما در تولید تک تک لوازم و کالا های دنیا موفق بشیم با منابع کمتری تولید بکنیم حالا تصور اینکه ما همه چیز رو بخوایم تولید بکنیم در حالی که بازار فروش و بازار نیاز در داخل کشور قابل مقایسه با بازار فروش یک شرکت معروف و مهم جهانی نیست قطعا هم از نظر کیفیت  هم از نظر قیمت قابلیت رقابت رو نداریم! فرضا از نظر علمی هیچ چیزی کم نداریم ولی  تولید پردازنده برای سالانه ۱۰۰ هزار  لپ تاپ تولیدی در داخل از نظر قیمت و کیفیت با بازار ۱۰۰ ملیونی اینتل قابل رقابت نیست! 

 

مسلم هست كه تحريم خوب نيست ولي شما ارتباط با دنيا رو براي تجارت و تبادل فناوري ميخواي 

هم در بحث تجارت و هم در بحث انتقال فناوري ما بدليل مشكلات رانتي در كشور با مانع هاي جدي مواجه هستيم 

مثال خوب هم ايران خودرو هست كه انتقال فناوري رو به مونتاژ كاري تقليل داده است 

شركت هاي خصوصي هم كه قراردادهاى انتقال تكنولوژي امضا ميكنن يا خودشون توليد تكنولوژي ميكنن بدليل رانت و سود واردات رانتي نابود ميشن 

 

پس اولين گام اصلاح فضاي خودمون هست 

و متاسفانه تا پول مفت وارد كشور ميشه و دولت براحتي با پول نفت مشكلات رو پنهان ميكنه حتي اگر خارجي ها هم بخواهند ما نه تجارت خوبي ميتونيم انجام بديم و نه انتقال فناوري 

 

و باز متاسفانه طي اين صد سال خودمون نتونستيم از نفت و خام فروشى جدا بشيم و چون معتاد فشل تر شديم و تجربه برجام نشون داد خودمون تا زور نباشه كاري نميكنيم 

 

در نهايت اين تحريم ها بود كه باعث شد مسئولان خسته كمي تمام بخورن 

ان هم نه براي كشور بلكه از ترس صندلي شان 

پس حق بدهيم تحريم در نهايت براي مردم خوب تموم ميشه 

بويژه اگه مسئولان بيشتر تحت فشار قرار بگيرن 

[lordashrafi 823]

6 hours قبل , aalipoor گفت:

سلام

در رد نظر شما عرض میکنم ، مزیت نسبی و مطلق برای تولید کالا فقط برای تحلیل اقتصادی تولید و دادوستد و ترسیم طراحی اقتصادی در شرایط آرام یا بازارهای محلی می باشد و در طراحی کلان و ملی این تفکرات جایی ندارد و به دلیل هوشمندی و آزادی بازار نیاز به سیاست گذاری نیست .

بگذریم از اینکه محصولاتی مانند گندم در جایگاه کالای اساسی و استراتژیک می باشد و اساساً کاربرد آن در مثال شما درست نیست.

فرض کنید طبق مثال شما ژاپن تولید گندم را متوقف کرد و پاکستان هم بعد از مدتی از گندم به عنوان اهرم فشار استفاده کرد ! 

چرا اروپا با اینکه گاز روسیه را در کنار خود دارد حاضر به تحمل هزینه سنگین خط لوله گاز از دریای خزر یا ایران است ؟! پس معادلات دیگری هم وجود دارد.

 

 

 

دقیقا ژاپن  به این علت انتخاب شد که تقریبا همه گندم مورد نیازش رو دارد وارد میکنه ! البته این به معنای توانایی بقیه کشور ها برای فشار نیست! تنها کشوری که تحت تحریم هاست و مجبور به واردات انحصاری محصولات از یک شرکت یا کشور تولیدی هست باید برای تداوم واردات به کشور مد نظر باج بده ولی ژاپن  و همچنین کشور های دیگر وقتی محصولات استراتژیک مد نظرشون اعم از نفت و برنج و گندم و... رو از منابع تولیدی مختلف دریافت میکنند اولا به راحتی قابلیت جایگزین کردن اون رو با تولید کنندگان دیگر دارند دوما درصورت فشار    قطع صادرات یک کشور زیان چندانی متوجهشون نیست! کشور صادر‌کننده هم وقتی که میبینه  سبد خرید ژاپن متنوع هست به فکر افمال فشار برای دریافت باج نمی افته ! بر عکس این قضیه در زمانی هست که شما برای واردات یک محصول نظامی یا خوراکی یا تکنولوژیک تحت تحریم هستید و برای تهیه اون باید به کشور ها و واسطه های بی شماری باج بدهید!(از جیب چه کسی؟)  

 

_بجز مساله گندم در ژاپن ما  بحث واردات شدید در محصول استراتژیک برنج زو هم داریم که بخاطر همون بحث مزیت مطلق در کشور های پر آب ما که یک کشور کم اب هستیم مجبور به واردات هستیم!

 

 

6 hours قبل , aalipoor گفت:

 

باور به اینکه تحریم توفیق اجباری است در کشور ما دور از واقعیت نیست. کشوری که پتانسیل های زیادی دارد ولی ابعاد توانایی هایش به دلایل زیر فراموش شده و پنهان است.

عدم مطالعه

نبود اعتماد به نفس 

خستگی و فشلی سیستم اداری و دولتی

تنبلی کار آفرینان به دلیل در دسترس بودن کالاهای خارجی

 

 

اینکه ما در شرایط معمول اقتصادی یک کشور  فشل جدا از بقیه کشور ها مثل کره و ژاپن هستیم و با تحریم ها قراره رشد کنیم، به بالندگی برسیم و تغییری حاصل کنیم در روند و شرایطمون(از نظر اقتصادی):

نه تجریبیات ما این رو نشون داده(نگاهی به تولید ناخالص داخلی ما در مقایسه با دیگر کشور های دنیا طی ۶ دهه گذشته در لینک زیر) 

 

http://uupload.ir/files/dtuq_slide4_1_.jpg

 

نه تجربیات دیده شده در سایر کشور های دنیا این رو نشون داده(امیدوارم اگر جایی تحریم و محدودیت اقتصادی باعث بالندگی شده بفرمایید و اشاره کنید )

 

 

 

 

[alala 28,616]

نقل قول

متاسفانه اظهارات خطرناک آقای روحانی و دو چرخش ناگهانیش که همراه شد با اظهارات عجیب و غریب و تحقیر کننده ترامپ در کنفرانس خبریش و همچنین ادعاها و مطالبات جدید مکرون که تعهدات اروپا کامل منوط میکرد به دیدار روحانی با ترامپ به نظر نگرانی خاصی را ایجاد کرده تا حدی که برخی حتی بیم این را دارند یا این چرخش ناگهانی را که به نظر از روی مصلحت اندیشی با چرخشی فردای اون چرخش اولیه همراه شد در سفر نیوروک ناگهان باهاش مواجه شند یا اینکه به بهانه ای اتفاقی که نباید رخ بده، رخ بده و دیگه بازگشتی هم براش متصور نبود: این مورد میتونه اگاهانه برای در موقعیت عمل انجام قرار دادن تهران باشه و از طرفی بهانه گیری بشه که به صورت اتفاقی در نیویورک رخ داده یا از این قبیل.

 

همونطور که میشد حدس زد، گرای اون روز جناب رییس جمهور توسط روزنامه های مشخصی از جمله روزنامه دولتی ایران دریافت شد و در ادامه فضاسازی در این راستا طی دیروز و امروز سایتها و روزنامه ها هم خبری از سایتی به نام آکسیوس را سردست گرفتند که ظریف که به فرانسه رفت نتانیاهو خیلی تلاش کرد با ترامپ دیدار نکنه(!) چون باعث میشد فشارها از روی ایران برداشته بشه!

 

(به جزییات تحلیل شد در این تاپیک که در شرایط ما (نه کره شمالی هم در بعد داشتن و پیگیری افزایش تعداد کلاهکهاش و موشکهای قاره پیماش و هم از نظر شرایط خاص کشور کره و مردمانش و هم از نظر قطعنامه های سازمان ملل و نداشتن سابقه مذاکرات و توافقی مانند برجام) به هیچ عنوان در صورتیکه چنین دیدار بی خاصیتی برگزار بشه نه تنها بهبود پیدا نمیکنه بلکه  بلکه به مراتب وخیم تر میشه. با به خاک سپردن برجام به دست خود و کمک به انتخاب مجدد ترامپ و اعتبار بخشی به گزینه ترامپ و تیمش در درستی خروج از برجام و کارایی افزایش فشارها و اعلام به سایر کشورها که راه جدید توافقی دوباره هست توسط خودمون و ده ها عامل دیگه در مقابل همانطور که دیدیم به قول ترامپ و مکرون یک خط اعتباری صدقه ای محدود از همه لحاظ برای فروش چند بشکه نفت بیشتر که تازه فردای دیدار هم (اون برجام و امضای کری و قطعنامه سازمان ملل بود که زده شد زیرش چه برسه به توافق شفاهی طی دیداری به شدت نامتوازن و متزلزل) میتونه کنسل بشه.

 

به هر حال حالا با بازی نتانیاهو و اعلام علنی و آشکار در تماس مکرون برای عدم مذاکره با ایران قطعا این هم از حالا سر دست گرفته میشه که ببینید نتانیاهو داره تلاش میکنه دیدار نشه پس حتما دیدار چیز خوبیه و باز ما هستیم و تحلیل های مبتنی بر چنین گزاره های مضحک و کودکانه ای که گاه (از طرف هر دو طیف) وقتی به نفع هست بهش تاخته میشه که این هم شد دلیل و گاه اینطور حلوا حلوا میکنندش. گویی که میدان سیاست ما شده کلا در زمین نتانیاهو بازی کردن.

 

ویرایش شده در شهریور 98 توسط alala

[alala 28,616]

فردا موعد گام سوم هست، بد نیست اتفاقات این چند وقت را یک جمع بندی کنیم و ببینیم تمام این حواشی و سروصداهای اخیر چه چیز هست و چه ادعاهایی شده برای ثبت در تاریخ لااقل تاپیک:

 

اگر از اتفاقات و اظهارات و عقب نشینی های عجیب و غریبی که شائبه اش ایجاد شد (توسط ایران) بگذریم آخرین شرایط به شکل زیر هست:

 

فرانسه اعلام کرده ایران برای برخورداری از اون خط اعتباری 15 میلیارد دلاری اولا باید گام جدیدی بر نداره، دو گام حداقلی قبلی را به عقب برگردونه، مذاکراتی در مورد منطقه داشته باشه و در مورد بند غروب هم مذاکرات جدیدی کنه (یعنی قبول محدودیت های جدید علاوه بر بندهای برجام در حالیکه امریکا زیر برجام زده، اروپا تعهداتش را انجام نمیده، ایران تقریبا هنوز کامل به برجام متعهده و داره انجامش میده و این وسط مذاکره در مورد یک برجام جدید را هم باید اغاز کنه) - حالا یک نکته ظریف دیگه هم وجود داره با توجه به اون واکنش عجیب روحانی و سردست گرفتن عبارت "برای منافع ملی با هر کسی دیدار میکنم" توسط برخی داخلیها و مکرون و ترامپ، فرانسه اعلام کرده همه شروط بالا تازه به شرطی است که امریکا موافقتش را اعلام کنه با این خط اعتباری جدید که با توجه به سخنان اون روز مکرون و ترامپ یک شرط اصلی به تمام شروط حقارت امیز بالا اضافه میشه، حالا برای موافقت امریکا روحانی باید هرطور شده اون ملاقات مدنظر و مورد نیاز ترامپ را هم قبول کنه.

 

پرواضح هست حتی پذیرفتن شروط جدید اروپا برای یک خط اعتباری محدود حداقلی هم یک عقب نشینی آشکار از سمت ایران قلمداد میشه چه برسه مشروط کردن تمام این شروط جدید به یک شرط بزرگ تر و اون هم عکس با ترامپ!

 

روشن هست که جناب روحانی و تیم وزارت خارجه بارها تاکید کردند که در صورت عمل به تعهدات برجامی اروپا(کامل) ایران گام هسته ای جدید برنمیداره و گام های قبلیش هم ممکنه به عقب برگرده و حالا هم با یک عقب نشینی از موضع قبلی عنوان میشه که در مقابل این حداقل تعهد اروپا در مورد برجام (خط اعتباری محدود 4 ماهه) ایران نه تنها این کار را میکنه بلکه در قالب برجام مذاکراتی در مورد امنیت منطقه هم انجام میده. تا این حد از عقب نشینی از حداکثر خواسته ها خب به هر حال چیزی هست که انتظارش میرفت متاسفانه.

ولی شروط جدید فرانسه و همچنین شرط بزرگتر مکرون و ترامپ اون هم برای این خط اعتباری حداقلی خب آشکارا یک تسلیم محض محسوب میشه. جالبه این شروط جدید و شرط عکس با ترامپ تقریبا تمام چیزی است که پمپئو اعلام میکرد ولی در قالب میانجیگری اروپا این بار داره پیش برده میشه.

[arminheidari 24,408]

3 hours قبل , alala گفت:

فردا موعد گام سوم هست، بد نیست اتفاقات این چند وقت را یک جمع بندی کنیم و ببینیم تمام این حواشی و سروصداهای اخیر چه چیز هست و چه ادعاهایی شده برای ثبت در تاریخ لااقل تاپیک:

 

اگر از اتفاقات و اظهارات و عقب نشینی های عجیب و غریبی که شائبه اش ایجاد شد (توسط ایران) بگذریم آخرین شرایط به شکل زیر هست:

 

فرانسه اعلام کرده ایران برای برخورداری از اون خط اعتباری 15 میلیارد دلاری اولا باید گام جدیدی بر نداره، دو گام حداقلی قبلی را به عقب برگردونه، مذاکراتی در مورد منطقه داشته باشه و در مورد بند غروب هم مذاکرات جدیدی کنه (یعنی قبول محدودیت های جدید علاوه بر بندهای برجام در حالیکه امریکا زیر برجام زده، اروپا تعهداتش را انجام نمیده، ایران تقریبا هنوز کامل به برجام متعهده و داره انجامش میده و این وسط مذاکره در مورد یک برجام جدید را هم باید اغاز کنه) - حالا یک نکته ظریف دیگه هم وجود داره با توجه به اون واکنش عجیب روحانی و سردست گرفتن عبارت "برای منافع ملی با هر کسی دیدار میکنم" توسط برخی داخلیها و مکرون و ترامپ، فرانسه اعلام کرده همه شروط بالا تازه به شرطی است که امریکا موافقتش را اعلام کنه با این خط اعتباری جدید که با توجه به سخنان اون روز مکرون و ترامپ یک شرط اصلی به تمام شروط حقارت امیز بالا اضافه میشه، حالا برای موافقت امریکا روحانی باید هرطور شده اون ملاقات مدنظر و مورد نیاز ترامپ را هم قبول کنه.

 

پرواضح هست حتی پذیرفتن شروط جدید اروپا برای یک خط اعتباری محدود حداقلی هم یک عقب نشینی آشکار از سمت ایران قلمداد میشه چه برسه مشروط کردن تمام این شروط جدید به یک شرط بزرگ تر و اون هم عکس با ترامپ!

 

روشن هست که جناب روحانی و تیم وزارت خارجه بارها تاکید کردند که در صورت عمل به تعهدات برجامی اروپا(کامل) ایران گام هسته ای جدید برنمیداره و گام های قبلیش هم ممکنه به عقب برگرده و حالا هم با یک عقب نشینی از موضع قبلی عنوان میشه که در مقابل این حداقل تعهد اروپا در مورد برجام (خط اعتباری محدود 4 ماهه) ایران نه تنها این کار را میکنه بلکه در قالب برجام مذاکراتی در مورد امنیت منطقه هم انجام میده. تا این حد از عقب نشینی از حداکثر خواسته ها خب به هر حال چیزی هست که انتظارش میرفت متاسفانه.

ولی شروط جدید فرانسه و همچنین شرط بزرگتر مکرون و ترامپ اون هم برای این خط اعتباری حداقلی خب آشکارا یک تسلیم محض محسوب میشه. جالبه این شروط جدید و شرط عکس با ترامپ تقریبا تمام چیزی است که پمپئو اعلام میکرد ولی در قالب میانجیگری اروپا این بار داره پیش برده میشه.

 

حرف زدن و ارتباطات دیپلماتیک خیلی خوبه 

ولی مهمتر از اون عمل پشت حرف هست

الان اروپا باور کرده که حرف های ما پشتوانه نداره و میتونه با حرف زدن از ما امتیاز بگیره 

در شرایط فعلی جز با کار روی توان داخلی و توسعه صنعت هسته ای و موشکی نمیتوانیم از غرب امتیاز بگیریم 

متاسفانه طرف مقابل گستاخ شده 

[Ghalam 3,284]

ما اگه یک ساعت دیر برسیم سرکار  ، خیلی راحت بهمون می گند « مشکلات شخصی شما به ما ربطی ندارد » و بنا به قرارداد، کسر حقوق اعمال می کنند

 

همین امشب بعد از ماه ها اخبار رو دیدم و حگ جناب ظریف در برابر بدعهدی اروپا می که :« ما اروپا را درک می کنیم و .... عمیقاً متأسفیم »

 

 

من جای مکرون بودم ، تقاضای بیشتری می کردم ....

[alala 28,616]

در مورد تحریم هایی دو روز گذشته که در توع خودش بی سابقه بود ( اعلام بسته های متعدد تحریمی پشت سر هم و به فاصله کم و تنوع موارد تحریمی و نوعشون که گام تهاجمی بلندی هم محسوب میشه دو نکته وجود داره بنا بر تحلیل شخصی):

 

1.این تحریم ها و نوع و تعداد و لحن حتی مطرح کردنشون به واقع نشون میده ترامپ چقدر به اون جلسه با روحانی نیاز داره و تمام شرایط خصوصا این دو روز گذشته و تحریم هاش در این راستا وضع شده.

2. متاسفانه شاید یکی از دلایل اصلی وضع اینگونه این تحریم ها در دو روز گذشته عقب نشینی آشکار و عجیب و غریب روحانی در اون روز کذایی ولو کلامی و احتمالا قول هایی باشه که به مکرون داده (البته یک اشاره ای کردند که مترجمها گاهی اشتباه!! ترجمه میکنند)

 

در حقیقت حتی ممکنه فرانسه هم از این موضوع در پشت پرده استقبال کرده باشه وقتی ابتدا با عقب نشینی روحانی قول عکس دو نفره را به ترامپ داد و ترامپ هم حتی تلویحا اون خط اعتباری را تایید کرد ولی بعد از نهیب احتمالی و عقب کشیدن روحانی چون یک بار ( در تمام این چند ماه اخیر که ایران میل تهاجمی و مقاومت نشون داده بود) ایران در طول این چند ماه عقب نشست غرب دید ممکنه با تشدید تحریم ها و فشارهای ناگهانی روحانی را یک بار دیگه عقب بنشونه و اون جلسه دو نفره** را به دست بیاره در ازای تقریبا هیچ.

 

حالا بماند خود کوتاه اومدن از شرطقبلی که ایران گذاشته بود و حق طبیعی اجرای کامل تعهدات برجامی اروپا در قبال متوقف شدن گام های هسته ای ایران در مقابل تنها 15 میلیارد دلار چه قدر در این تهاجم غرب و آمریکا و جری تر شدنشون تاثیر داشته و اینطور به طرز حتی مضحکی میشه گفت رسیدن به تعیین جایزه برای لو دادن مسیرهای نفتی و تطمیع و تهدید کاپیتان کشتی ایرانی و ...

 

** پر واضحه که این جلسه دو نفره که این همه اصرار روش وجود داره مشخص هست چه دستاوردی برای ترامپ داره و چه تقریبا هیچ و شاید بدتر از هیچی برای ایران. (کمترین عواقبش مرگ رسمی برجام و به خاک سپاری این حداقل باقی مانده از تمام چیزهایی که ایران تسلیم غرب کرد در مذاکرات 4 سال پیش و گشودن باب جدیدی در پذیرفتن شروط متعدد جدید و یک توافق دیگه است که احتمالا به مذاکرات بی پایان و تشدید هر روزه تحریم ها ختم میشه)

ویرایش شده در شهریور 98 توسط alala

[zed 4,791]

31 minutes قبل , alala گفت:

در مورد تحریم هایی دو روز گذشته که در توع خودش بی سابقه بود ( اعلام بسته های متعدد تحریمی پشت سر هم و به فاصله کم و تنوع موارد تحریمی و نوعشون که گام تهاجمی بلندی هم محسوب میشه دو نکته وجود داره بنا بر تحلیل شخصی):

 

1.این تحریم ها و نوع و تعداد و لحن حتی مطرح کردنشون به واقع نشون میده ترامپ چقدر به اون جلسه با روحانی نیاز داره و تمام شرایط خصوصا این دو روز گذشته و تحریم هاش در این راستا وضع شده.

2. متاسفانه شاید یکی از دلایل اصلی وضع اینگونه این تحریم ها در دو روز گذشته عقب نشینی آشکار و عجیب و غریب روحانی در اون روز کذایی ولو کلامی و احتمالا قول هایی باشه که به مکرون داده (البته یک اشاره ای کردند که مترجمها گاهی اشتباه!! ترجمه میکنند)

 

در حقیقت حتی ممکنه فرانسه هم از این موضوع در پشت پرده استقبال کرده باشه وقتی ابتدا با عقب نشینی روحانی قول عکس دو نفره را به ترامپ داد و ترامپ هم حتی تلویحا اون خط اعتباری را تایید کرد ولی بعد از نهیب احتمالی و عقب کشیدن روحانی چون یک بار ( در تمام این چند ماه اخیر که ایران میل تهاجمی و مقاومت نشون داده بود) ایران در طول این چند ماه عقب نشست غرب دید ممکنه با تشدید تحریم ها و فشارهای ناگهانی روحانی را یک بار دیگه عقب بنشونه و اون جلسه دو نفره** را به دست بیاره در ازای تقریبا هیچ.

 

حالا بماند خود کوتاه اومدن از شرطقبلی که ایران گذاشته بود و حق طبیعی اجرای کامل تعهدات برجامی اروپا در قبال متوقف شدن گام های هسته ای ایران در مقابل تنها 15 میلیارد دلار چه قدر در این تهاجم غرب و آمریکا و جری تر شدنشون تاثیر داشته و اینطور به طرز حتی مضحکی میشه گفت رسیدن به تعیین جایزه برای لو دادن مسیرهای نفتی و تطمیع و تهدید کاپیتان کشتی ایرانی و ...

 

** پر واضحه که این جلسه دو نفره که این همه اصرار روش وجود داره مشخص هست چه دستاوردی برای ترامپ داره و چه تقریبا هیچ و شاید بدتر از هیچی برای ایران. (کمترین عواقبش مرگ رسمی برجام و به خاک سپاری این حداقل باقی مانده از تمام چیزهایی که ایران تسلیم غرب کرد در مذاکرات 4 سال پیش و گشودن باب جدیدی در پذیرفتن شروط متعدد جدید و یک توافق دیگه است که احتمالا به مذاکرات بی پایان و تشدید هر روزه تحریم ها ختم میشه)

با سلام خدمت همه دوستان گرامی

پر واضح هست که آنها توقع عمومی شدن ضعف ایران را دارند . مشخص است که مکرون از آقای روحانی خواسته برای اینکه ترامپ از جانب ایران مطمئن شود و به این خط اعتباری 15 میلیارد دلاری رضایت دهد پالس مذاکره دو نفره را به صورت عمومی بدهد تا ترامپ کوتاه بیاید . در حالی که با اینکار تنها تمایل و نیاز ایران مشخص شد و یک بار دیگر آنها توانستند سر ما کلاه بگذارند . اکنون دنیا می بیند برای 15 میلیارد دلار حاضر هستیم کوتاه بیاییم پس می تواند امتیازهای بیشتری را بابت کمتر از این مبلغ از ما بگیرد .

ما به دست خودمان آنچه رشته بودیم را پنبه کردیم .

[scorpion57 4,146]

.امان از ضعف دیپلماسی ایران .این سیاستهای ما توسط این آدما {از همه جناحها}تو این چهل سال اجرا شده از اینها انتظار بیشتری نمیره خداییش جای نسلهای بعد انقلاب تو صحنه سیاسی ایران خالیه تمام ظرفیت این آقایونی که چهل سال در مسند هستند همینه چه اون موقعی که جوان بودند  که پیروزیهای نظامی ما رو به باخت تبدیل کردند چه الان که دیگه پیر شدند و محافظه کارتر از قبل هستند.{خیلیهاشون هم متاسفانه وابستگی به کشورهای متخاصم و غیر متخاصم دارند که کاملا در تصمیم گیریهاشون موثر هست}وقتی سیستم بسته باشه  خون تازه توش در جریان نیفته.دگم .مرده و فاسد میشه دقیقا مثل ایران.{نمی دونم چرا حال و اوضاع امروزه ایران من رو به یاد دوران انحطاط قاجار میندازه} دیپلماسی ایران احتیاج به نیروی جوان و جسور و البته تحصیل کرده و با تجربه داره امیدوارم که این نیروی در گوشه و کنار این سیستم غیر مولد و عریض و طویل و فاسد ما  رشد و نمو کرده باشند که اگه  نباشد اوضاع همینطور خرابتر خواهد شد و آرزوی روزهای خوب برای این مملکت رو باید در خواب دید

 

ویرایش شده در شهریور 98 توسط arjemandi