پرواز 655 ایران ایر پرواز 655 ایران ایر، جنایت عمدی ، اشتباه انسانی یا تلفات جانبی جنگ !!!!!

[Life 230]

به گزارش مشرق، فاجعه ای که 12 تیر1367 به دست نظاميان آمريکايي در آب‌های خلیج فارس رخ داد، لکه ننگی است که هیچ‌گاه از دامان مدعیان حقوق بشر پاک نخواهد شد. متن زیر مروری بر آن حادثه دلخراش است که از نظر شما می‌گذرد:

یکشنبه دوازدهم تیرماه 1367 بندرعباس

هواپیمای ایرباس 300 متعلق به هواپیمای جمهوری اسلامی ایران در فرودگاه بندرعباس به زمین نشست و طبق برنامه پیش‌بینی شده، قرار بود این هواپیما با شماره پرواز 655 با 290 سرنشین (156 مرد، 53 زن، 57 کودک 2 تا 12ساله و هشت کودک زیر دو سال و 42 نفر با ملیت‌های یوگسلاو، پاکستانی، هندی، عرب و 16 خدمه پروازی) در ساعت 10 صبح به مقصد دبی پرواز کند.

ساعت 9صبح (خلیج فارس)
تعدادی از قایق‌های تندروی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که مشغول گشت‌زنی در جنوب قشم بودند، با تهاجم نیروهای آمریکایی مواجه شدند. رزمندگان دریادل اسلام بلافاصله به مقابله با نیروهای آمریکایی مستقر در ناوها می‌پردازند. در جریان این درگیری چند فروند بالگرد آمریکایی برفراز قایق‌های تندرو به پرواز درآمده و به سوی آنها شلیک می‌کنند.

نيروهاي سپاه، همزمان با مقابله با ناوهای آمریکایی به آتش بالگردها نیز پاسخ می‌دهند و در این درگیری یک فروند بالگرد آمریکایی هدف قرار گرفته و به قعر آب‌های نیلگون خلیج‌فارس سقوط می‌کند.

ساعت 10 صبح (بندرعباس)
هواپیمای جمهوری اسلامی ایران پرواز 655 با 15 دقیقه تأخیر در ساعت 10 و 5 دقیقه از برج مراقبت فرودگاه بندرعباس تقاضای پرواز کرد، مدت پرواز تا دوبی 30 دقیقه و حداکثر 14هزار پا تعیین شد. در ساعت 10و 17 دقیقه، هواپیمای ایرباس 300 به پرواز درآمد. دقایق نخستین پرواز و مراحل اوج‌گیری تا ارتفاع 12 هزارپایی مطابق طرح پرواز انجام شد و خلبان به طور پیوسته با برج مراقبت فرودگاه بندرعباس و مرکز کنترل راه های هوایی ایران و امارات تماس داشت.

خلیج فارس
ناو جنگی آمریکایی «وینسنس» که در تاریخ هفتم خرداد از بندر «سن‌دیه‌گو» وارد خلیج‌فارس شده بود، به قصد یک ماجراجویی هوایی به آب‌های مرزی ایران نزدیک شد. «ایچنرمارک» قلب این رزمناو به شمار می‌رفت. وظیفه اصلی آن، کشف هدف‌های پرنده، اعم از موشک، هواپیما و پردازش اطلاعات، تعقیب صدها هدف به طور همزمان و کنترل آتش آنها بود، هم‌چنین این رزمناو به موشک‌های زمین به هوا با برد 408 کیلومتر نیز مجهز بود.
چند لحظه پیش از ورود هواپیمای ایرباس 300 به منطقه کنترل هوایی امارات، در محلی به نام «مولبیت‌» خلبان به مرکز کنترل هوایی کشور اطلاع داد که قصد دارد به 14 هزارپایی صعود کند.

ساعت 10 و 22 دقیقه (خلیج‌فارس)
در این لحظه ناو وینسنس که خود را به بهترین و نزدیکترین موقعیت رسانده بود، به دستور ناخدا «ویل راجرز» فرمانده ناو، موشک استاندارد2 به سوی پرواز 655 شلیک کرد. ناگهان هواپیما از صفحه رادارهای زمینی محو شده و در طوفانی از دود و آتش به پهنه آب‌های نیلگون خلیج‌فارس فرو رفت. با عدم اطلاع از سرنوشت هواپیما، برج مراقبت فرودگاه بندرعباس، در تماس با دبی، پیگیر سرنوشت پرواز 655 شده ولی آنها اظهار بی‌اطلاعی کردند. بلافاصله ستاد تأمین استان هرمزگان وضعیت اضطراری اعلام و فعالیت خود را آغاز کرد.
با شناسایی دقیق محل سقوط، بالگردها و شناورها به موقعیت 26 و 42 عرض شمالی و 56 درجه و 3 دقیقه طول شرقی منتقل شدند.
بلافاصله پس از این جنایت هولناک، مقامات آمریکایی اعلام کردند که یک فروند هواپیمای اف 14 جمهوری اسلامی ایران را مورد هدف قرارداده‌اند. پس از روشن ‌شدن نوع هواپیما، آمریکایی ها سعی کردند تا به نحوی وانمود کنند که در این مورد مرتکب اشتباه شده‌اند، اما شواهد بعدی، این نظر آنان را کاملاً مردود جلوه داد.
مقامات نظامی آمریکا اعلام کردند که هواپیمای ایرباس در خارج از دالان هوایی پرواز می‌کرده و رزمناو آمریکایی نیز هفت‌بار اخطار رادیویی برای هواپیمای ایران مخابره کرده ولی جوابی دریافت نکرده است!
این ادعا به دلایل زیر، غیر قابل قبول بود زیرا:
1ـ قطعات متلاشی‌شده هواپیما و اجساد سرنشینان آن در سطح وسیعی از آب‌های سواحل جنوبی جزیره هنگام، درست در داخل آب‌های ایران پراکنده شده بودند. این محل درست در زیر مرکز دالان هوایی بین‌المللی بندرعباس دوبی (آمبر56) قرار دارد و نشان می‌دهد که هواپیما درست در مسیر پیش‌بینی‌شده درحال پرواز بوده است و همان طور که چهارسال بعد روزنامه «نیویورک‌تایمز» در گزارشی که حاوی چند نکته تازه بود، گفت که ناو وینسنس در آب‌های فلات قاره ایران بوده است نه در آب‌های بین‌المللی و پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) در آن زمان بر این حقیقت سرپوش گذاشته شده است.
دریاسالار «ویلیام کراو» رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا در دوره زمامداری ریگان در گفت‌و‌گو با شبکه «بی‌بی‌سی» تأکید کرد: ناو وینسنس بدون هیچ دلیل روشنی با وجود برخورداری از توپ‌ها و موشک‌های دوربرد به کمانه آب‌های ایران آمده بود. این نشان‌دهنده آن است که ناو به عمد برای عمل سوء آماده شده بود.
2ـ هواپیمای مسافربری ایرباس از نظر حجم، شکل، اندازه و توانایی پرواز کاملاً با هواپیمای اف 14 متفاوت است.
3ـ با توجه به ارتباط کلامی و ارتباط ناوبری هر هواپیمای بازرگانی و مسافربری، ناو آمریکایی می‌توانست به راحتی با شنیدن مکالمات خلبان به ماهیت هواپیمای مسافربری پی‌ببرد.
4ـ مقامات ناو آمریکایی ادعا کرده‌اند که سه اخطار روی باند نظامی فرستاده‌اند ولی پاسخی دریافت نکرده‌اند. مسلماً اخطار نظامی ارسال شده به گوش خلبان 655 نرسیده است، ولی سه اخطار روی باند غیرنظامی (اضطراری) را هیچ منبع غیر‌نظامی دریافت نکرده است و از آنجا که کلیه خلبانان دو منطقه همیشه در این باند به گوش هستند، این ادعایی واهی بیش نبود.
مقامات آمریکایی که سرنگونی یک هواپیمای مسافربری کره‌جنوبی در سال 1362 را «بربریت» نامیدند و خواستار تحریم بین‌الملل خطوط هواپیمایی شوروی سابق شدند. پس از ارتکاب جنایت حمله به هواپیمای مسافربری ایران سعی کردند با توسل به تبلیغات کذب و طرح ادعاهای بی‌اساس، فاجعه را کوچک و کشتار 290 انسان بی‌گناه را که در نوع خود در تاریخ هواپیمای غیرنظامی بی‌سابقه است، امری عادی جلوه دهند.
در شهریور 62 یک هواپیمای بوئینگ 747 شرکت هواپیمایی کره‌جنوبی (ک.ال.ال) در حالی‌ که با 269 مسافر از مسیر عادی خود منحرف شده بود و حدود 500 کیلومتر مسافت را زمانی نزدیک به دو ساعت در داخل خاک شوروی سابق طی کرده بود، به دلیل بی‌توجهی به اخطارهای مکرر هواپیماهای شکاری این کشور توسط سیستم دفاع موشکی شوروی سرنگون شد.
در این ماجرا ریگان ابراز عقیده کرد که هیچ مطلبی نمی‌تواند توجیه‌کننده سرنگون ساختن یک هواپیمای غیرمسلح باشد. وی اعلام کرد: شوروی (سابق) با حمله به یک هواپیمای مسافربری، دست به یک عمل تروریستی زده است و یکی از اعضای کمیته امور خارجه مجلس آمریکا، دولت این کشور را به مقابله به مثل ترغیب کرد.
تبلیغات وسیع آمریکا در این خصوص‌، دست کم برای مدت شش‌ماه ادامه داشت. شورای امنیت پیرامون این واقعه و جهت محکوم‌کردن عمل شوروی (سابق) چهاربار تشکیل جلسه داد و متحدان اروپایی آمریکا پیرامون این موضوع شدیداً واکنش نشان دادند.
آمریکا برای رسیدن به اهدافش از به‌کارگیری هیچ وسیله‌ای ابا ندارد؛ حقوق بشر، حقوق بین‌الملل، وجدان بین‌الملل و افکار عمومی در راستای اهداف مذبور توجیه و یا سرکوب می‌شوند. در فاجعه ایرباس‌، اساسی‌ترین حقوق بشر پایمال گردید و حقوق بین‌الملل به بازیچه گرفته شد؛ وجدان بین‌المللی مجبور به سکوت شد و افکارعمومی منحرف گردید؛ سایر دولت های جهان با بی‌تفاوتی خود، میدان را برای ارائه چنین بازی‌ای از سوی آمریکا بازگذاشتند و این گویای این حقیقت تلخ است که حقوق بشر تحریف شد و حقوق بین‌الملل به‌راحتی قابل نقض است. واشنگتن هنوز هم واقعیت نقض حقوق بشر در مورد ایرباس را رد می‌کند. در حالی‌که با تعریف‌های خاص خود حتی در امور داخلی دیگر کشورهای جهان از ایران گرفته تا چین دخالت کرده و هیچ‌گونه انتقادی در مورد اقدامات سبوعانه پنتاگون را نمی‌پذیرد.
فاجعه ایرباس مهم‌ترین مورد نقض حقوق هواپیمای کشوری در تاریخ محسوب می‌شود. فرمانده ناو وینسنس به خاطر جنایتش نشان لیاقت گرفت و پرصداترین محافل سیاسی غرب در مقابل این فاجعه سکوت اختیار کردند و یا آن را در چارچوب اخبار کذب پنتاگون ارزیابی و تحلیل نمودند.
هرگونه کوتاه آمدن یا به فراموش سپردن این حادثه و یا موضع‌گیری نکردن در مقابل چنین حوادثی در عرصه جهانی‌، پیامدهای بسیار دردناکی را برای بشریت خواهد داشت. اگر آن روز، مردم ژاپن «قانون تسلیم زورشدن» را نپذیرفته بودند، پس از آن مردم جهان این همه تاوان تسلیم زورشدن را نمی‌پرداختند، ولی این قانون باید روزی شکسته شود. گویا تحولات امروزه جامعه بشری‌، زمینه مساعدی را در کشورهای تحت ستم برای درهم شکستن این قانون و ساختن نظام نوین برپایه اخلاق و عدالت فراهم ساخته است.
بزرگترین عامل ماندگاری و جاودانگی قیام امام حسین(ع‌) درهمین اصل «تسلیم زور نشدن» بوده است. هرچند او بهای گرانی را برای آن پرداخت‌، اما درس بزرگی به انسانها آموخت‌، درسی که امروزه درچهره انقلاب اسلامی در سراسر جهان خودنمایی می‌کند. انقلابی که با تکیه بر «ارزش‌های دینی واخلاقی» در صدد نجات بشر امروز است و بشر امروز نیز با ناامیدی از تمدن مادی غرب به سوی آن آغوش گشوده است.
در مورد ایرباس، واشنگتن مدعی است همه چیز با قرار پرداخت خسارت پایان یافته است اما پرداخت خسارت شاید بتواند بخشی از ضایعات مادی جنایت را جبران کند، ولی ضایعات معنوی آن جبران ناپذیراست.
نکته آخر اینکه آنها که هنوز چشم به سوی غرب دارند و فکر می‌کنند در سایه تمدن غرب و رابطه با آمریکا، زندگی راحتی خواهند کرد باید بدانند که اساس تمدن غرب بر «تسلیم و ذلت دیگران» پایه‌ریزی شده است و آنها جهان را به ورطه نیستی و نابودی کشانده‌اند. ما نه‌تنها باید به نجات خویش بیندیشیم بلکه باید به نجات همه جهان فکر کنیم و این امر تنها در سایه مبارزه و مقاومت درمقابل این منطق مخرب غرب ممکن است.
حقوق بشر، دموکراسی، صلح و ثبات، علم و فناوری، رشد و توسعه... اینها همه خوبند و شایسته که همه به دنبال آن باشند‌، اما همه اینها امروز به دست سردمداران غرب گرفتارند و وسیله‌ای برای سرکوب جهان سومی‌ها شده است.
وینسنس هرچه بود، ماشین بود و فاقد اراده انگشت «ویل راجرز» فرمانده وینسنس اگرچه ماشه را چکاند اما به تیمارستان روانه شد. او هیچ‌کاره بود‌ و فقط یک آدمک بود. فرمان حمله از واشنگتن صادر شده بود و موشک‌های وینسنس از پنتاگون دستور آتش گرفتند.
بدون شک این روسیاهی‌، همیشه بر چهره کریه آمریکای جنایتکار باقی خواهد ماند و سقوط ایرباس سند محکمی بر این حقیقت است که آمریکا سردمدار تروریسم درعصر ماست و امروز 25 سال پس از آن حادثه غیرانسانی و موحش‌، خوی و خصلت تجاوزگر و خود‌محور آمریکا هیچ تغییری نکرده است.
25 سال از فاجعه‌ای سخت که قلب هر انسانی را به درد می‌آورد گذشته است و ملت ایران همچنان سوگوار کودکان و زنانی است که در حادثه ضدبشری جان باختند.

[mohammadarea51 3,205]

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، وزارت جنگ ایالات متحده ی آمریکا، در مورخه ی 28 آگوست 1981، سفارش ساخت ناو جنگی «یو اس اس وینسنس(سی‌جی-۴۹) USS Vincennes (CG-49)» را به صنایع جنگ افزار سازی این کشور داد. این ناو، به تاریخ 14 آوریل 1984، به آب اندازی شد و پس از طی مراحل آزمایشی و تجهیز، در روز، 6 جولای 1985، به ناوگان جنگی نیروی دریایی ایالات متحده پیوست. این ناو جنگی،با 173 متر، طول و 17 متر پهنا، مجهز به مدرن ترین انواع جنگ افزارهای «دریا به زمین»، «دریا به هوا» و «دریا به دریا» بود.
ناو جنگی «یو اس اس وینسنس» که تحت فرماندهی، کاپیتانِ 50 ساله ی آمریکایی «ویلیام سی. راجرز سوم»، از هفتم خرداد ماه1367، در آب های خلیج فارس حضور داشت، به تاریخ 3 ژوئیه ی 1988(12 تیر1367) ، حدود ساعت 10 و 15 دقیقه ی صبح، به حریم آب های ایران وارد شد و راس ساعت 10 و 22 دقیقه، یک فروند موشکِ «استاندارد2» به سوی هواپیمای مسافربری «ایرباس A۳۰۰ »ایرانی (پرواز شماره 655) شلیک کرد. این هواپیما که در ارتفاع 12هزارپایی از سطح دریا، به سوی «دبی» پرواز می کرد، حامل۲۹۰ سرنشین، شامل ۴۶ مسافر غیر ایرانی و ۶۶ کودک بود. بر اثر اصابت موشکِ «استاندارد2» و انفجار هواپیمای مسافربری ایرانی، تمامی سرنشینان آن کشته شدند و بقایای اجساد آنان، در منطقه ی وسیعی از دریا پراکنده شد.
ناو جنگی «یو اس اس وینسنس»، تا 17 سال بعد، در نیروی دریایی ایالات متحده باقی ماند و در 29 ژوئن سال 2005، از رده خارج گردید و به تاریخ 9 جولای 2010 میلادی، در ایالت تگزاس، اوراق شد.
گرچه این آلتِ قتاله ی چند میلیارد دلاری، امروز دیگر وجود ندارد، اما کاپیتان «ویلیام سی. راجرز سوم» با 75 سال سن، هنوز در قید حیات است و نه تنها تاوانی برای کشتارِ تاریخی خود را پرداخت نکرد، بلکه، در پایان سال های خدمت خود به‌خاطر «رفتار بسیار شایسته و انجام خدمات برجسته بین تاریخ آوریل ۱۹۸۷ تا مه ۱۹۸۹ به عنوان افسر فرماندهٔ ناو وینسنس » به دریافت مدالِ «لژیون لیاقت» از دستان رییس جمهور وقت آمریکا مفتخر شد و هر ساله در روزِ «کهنه سرباز» این مدال را بر سینه می آویزد و به آن می بالد.
تصاویر زیر، متعلق است به ناو جنگی «یو اس اس وینسنس»:

منبع

[davoud 183]

هم‌چنین این رزمناو به موشک‌های زمین به هوا با برد 408 کیلومتر نیز مجهز بود.

جانم؟؟؟؟!!!! موشک پدافندی با برد 408 کیلومتر اونم تو سال 1988!!!!!!
این خبرگزاری معظم مشرق نفرمودن که نوع موشک چی بوده؟؟؟؟ یعنی اصلا فرض میکنیم که یه بنده خدایی عدد رو اشتباهی دیده و یا یکی دیگه اونو اشتباهی تایپ کرده باشه. بالاخره یه نفر از جمله ویراستار علمی یا سردبیر تو اون .... وجود داره که مقاله ها رو یه بررسی نهایی بکنه یا نه؟؟

موشک های پدافندی ناو وینسنس فقط و فقط شامل موشک های استاندارد-2 ام آر بلاکII میشده (SM-2MR BLOCK II) که در اون زمان حداکثر بردی معادل 140 کیلومتر داشتن. حالا این موشک 408 کیلومتری از کجا اومده فقط مشرقیا میدونن احتمالا .

[sunshine 195]

این متن و کلا شرح این اتفاق باید در جاهایی مثل فیس بوگ قرار بگیره تا جوونای این نسل یه سری چیزایی از سیاست بهتر دستشون بیاد.بعلاوه باید ترجمه بشه و لینکش در سایتهای پرمخاطب آمریکایی مثل یاهو به کرّات قرار داده بشه.فقط تصور کنید اگر بر فرض محال ایران یک هواپیمای مسافربری آمریکا رو با این تعداد مسافر میزد چه قیامتی به پا میکردن.اما ما عرضش رو نداریم که صدای حقانیتمون رو به درستی حتی به گوش همین نسل جوون خودمون برسونیم.

[Maldini 3,918]

جانم؟؟؟؟!!!! موشک پدافندی با برد 408 کیلومتر اونم تو سال 1988!!!!!!
این خبرگزاری معظم مشرق نفرمودن که نوع موشک چی بوده؟؟؟؟ یعنی اصلا فرض میکنیم که یه بنده خدایی عدد رو اشتباهی دیده و یا یکی دیگه اونو اشتباهی تایپ کرده باشه. بالاخره یه نفر از جمله ویراستار علمی یا سردبیر تو اون .... وجود داره که مقاله ها رو یه بررسی نهایی بکنه یا نه؟؟

موشک های پدافندی ناو وینسنس فقط و فقط شامل موشک های استاندارد-2 ام آر بلاکII میشده (SM-2MR BLOCK II) که در اون زمان حداکثر بردی معادل 140 کیلومتر داشتن. حالا این موشک 408 کیلومتری از کجا اومده فقط مشرقیا میدونن احتمالا .

هم‌چنین این رزمناو به موشک‌های زمین به هوا با برد 408 کیلومتر نیز مجهز بود.

اصلا 4 میلیون و 800 کیلومتر تو سال 1889!!!
اصل مطلب درباره کشته شدن 290 نفر آدم بیگناه هست بعد شما چسبیدی به این نکته غلط املایی؟
روشن فکری بازی و افاضات فضل هم حد و حدودی داره برادر گرام!

[davoud 183]

اصلا 4 میلیون و 800 کیلومتر تو سال 1889!!!
اصل مطلب درباره کشته شدن 290 نفر آدم بیگناه هست بعد شما چسبیدی به این نکته غلط املایی؟
روشن فکری بازی و افاضات فضل هم حد و حدودی داره برادر گرام!

داداش من این چه طرز صحبت کردنه؟؟؟ مگه من گفتم جون اون شهدای مظلوم ما ارزشی نداره که شما این جوری میگی؟؟ یعنی واقعا به نظر شما به سادگی گذشتن از کناراین اشتباهات مسخره سایت مشرق که مکررا و نان استاپ داره تکرار میشه و هیچ کس هیچی نمیگه، مساوی میشه با ارج نهادن به شهدای این حادثه و گفتن اشتباه به این احمقانه گی میشه روشن فکری بازی و افاضات فضل؟؟

اصلا من از این به بعد هر غلطی تو این مقالات سایت مشرق ببینم به بدترین و تحقیر کننده ترین شکل ممکن بازتابش میدم تا اون 4 نفر آدمی که اون جا نشستن و مقاله مینویسن حساب کار دستشون بیاد.

[aamm 162]

یک کمی زود باز نشسته و ارواقش نکردند؟؟
شاید می خواستند این لکه ننگ را زود از یاد ها ببرند.

[mohammadarea51 3,205]

روایت هنرمندان از حادثه ایرباس655 +فیلم پرویز پرستویی، علی نصیریان، مهتاب کرامتی، پرویز شیخ طادی و رویا تیموریان در مستند «موج زنده» از حمله ناو آمریکایی به هواپیمایی ایرباس ایرانی می‌گویند.

به گزارش سرویس فرهنگی مشرق به نقل از فارس، مستند «موج زنده» به کارگردانی «حبیب احمدزاده» در گونه موضوعی «مستند جنگ» که به شهادت تعدادی از هموطنانمان در حادثه حمله ناو آمریکایی به هواپیمایی ایرباس ایرانی می‌پردازد. در این فیلم مستند، بازیگر معروفی پس از بازی در فیلمی با موضوع شهدای ایرباس، سعی می‌کند تا در واقعیت نیز ماجرا را دنبال کند. پرویز پرستویی، علی نصیریان، حسن پورشیرازی، مهتاب کرامتی، پرویز شیخ طادی و رویا تیموریان به همراه جمعی از هنرمندان و خانواده شهدای این حادثه حضور دارند. بر پایه این گزارش، عوامل تولید فیلم مستند 34 دقیقه‌ای «موج زنده» که با گویندگی «پرویز پرستویی» در سیمافیلم تهیه شده، به این شرح هستند: پژوهشگر و کارگــردان: حبیب احمدزاده، تصویربردار: عادل معمارنیا، صـداگـذار و تدوینگر: مجید شتی، نویسنده گفتار متن: حبیب احمدزاده، گوینده: پرویز پرستویی، مدیر تولید: حمید آخوندی، مجری طرح و تهیه‌کننده: محمدرضا شرف‌الدین، تهیه شده در: سیمافیلم در کارنامه سینمایی «حبیب احمدزاده» که دارای مدرک تحصیلی دکترای پژوهش هنر است،‌ تندیس بهترین فیلم مستند و بهترین فیلمنامه جشن خانه سینما برای کارگردانی فیلم مستند «آخرین تیر آرش» (1383) و نویسندگی فیلمنامه «اتوبوس شب» (1385) به چشم می‌خورد. در ذیل این مستند در دو بخش به صورت کامل می‌آید: http://www.mashreghn...-ایرباس655-فیلم

mohammadarea51 :

حبیب احمدزاده داستان‌نویس، فیلمنامه نویس و مستندساز معاصر ایرانی است. و همچنین نویسنده کتابهای داستانهای شهر جنگی و شطرنج با ماشین قیامت
کتاب شطرنج با ماشین قیامت
شطرنج با ماشین قیامت، رمانی است از حبیب احمدزاده در مورد جنگ ایران و عراق. این کتاب نوشته سال ۱۳۷۵ است که به سال ۱۳۸۴ توسط انتشارات سوره مهر به چاپ می‌رسد. پال اسپراکمن نایب رئیس مرکز مطالعات دانشگاهی خاورمیانه در دانشگاه راتجرز امریکا این رمان را به انگلیسی ترجمه کرده است. هم اکنون این رمان در رشته زبان و ادبیات فارسی برخی از دانشگاههای آمریکا تدریس می‌شود. برخی جوایز: برنده جایزه ادبی اصفهان (۱۳۸۵)، تنها رمان تقدیر شده در کتاب سال دفاع مقدس(۱۳۸۵) کاندید کتاب سال انجمن نویسندگان و منتقدان مطبوعات کشور(۱۳۸۵) کاندید قلم زرین و کاندید کتاب سال جمهوری اسلامی ایران(۱۳۸۵)

حبیب احدزاده همچنین نویسنده نامه معروف به ویل راجرز هست که این نامه را در ادامه قرارمیدم
«آقای ویل راجرز! افسر ارشد نیروی دریایی آمریکا و ناخدای سابق ناو پاسور وینسنس اوایل غروب دیشب، ناوچه جنگی ما در این سوی کره زمین و در آب‌های خلیج فارس، که شما و نیروهای تحت امرتان، شرجی بودن و رطوبت بالای آن را حتماً هنوز به یاد دارید، آرام و با سرعتی کمتر از دو گره دریایی از مختصات (3،56،42،26) در ساحل جزیره هنگام عبور کرد. در آن لحظات، سکوت همه ما را فراگرفت و صفحه سونار (رادار زیر دریا) امواج الکتریکی برگشتی از قطعات منهدم شده ایرباس را که بر سطح مرجان‌های دریایی آرام گرفته اند، نشان داد. به طور حتم، هنوز اجزایی از یکصد و چند شهید مفقودالاثر غیر نظامی درمیان آنان یافت می‌شود. آقای ویل راجرز، برای هر فردی غیر از شما، شاید توجه به واقعه‌ای که سال‌ها از آن می‌گذرد، کمی عجیب باشد، ولی به طور حتم برای فرد شما، چنین نخواهد بود و اگر تعجبی در کار باشد، این است که چرا یک نظامی ایرانی، هم درجه شما از این سوی کره زمین و هزاران کیلومتر بعدمسافت، تصمیم به چنین تماسی گرفته، تا مکنونات قلبی خود را به شما بازگو کند. آقای ویل راجرز، این گفته را به یاد دارید؟ «من سنگینی این بار را تا پایان عمر به دوش خواهم کشید»، جمله‌ای که فردای انهدام هواپیمای ایرباس، خبرگزاری‌ها از زبان شما بازگو کردند. این کلمات، سال هاست که من را به عنوان یک ناخدای مسلمان شرقی، به فکر واداشته که اگر در آن لحظه فاجعه‌آمیز در موقعیت شما قرار می‌گرفتم و دستور چنین شلیکی را می‌دادم، مسیر تفکرات، وجدان و آسایش روحی من در آینده، به کدامین سمت سوق داده می‌شد؟ برای شما هم که چنین تجربه دهشت زایی را پشت سر گذارده‌اید، به عنوان یک انسان غربی، تنها مجبور به حدس و گمان هستم. آقای ویل راجرز، صراحت و صداقت، مبنای یک گفت‌وگوی واقعی را تشکیل می‌دهد. آیا شما همچون میلیون‌ها انسان دیگر، که برای فرار از رودررویی با مشکلات خرد و کلان به مسکن‌ها پناه می‌برند، برای فراموشی آن لحظه، به زیاده‌روی در مصرف قرص‌های خواب‌آور، الکل و یا حتی موادمخدر پرداخته‌اید؟ و یا نه، دچار تفریط شده و برای نادیده گرفتن مسئولیت بزرگتان در چنین واقعه‌ای، کنج انزوا را برگزیده‌اید و به یاری مکاتب مردم‌گریزی همچون بودائیسم، ذن و... به عالم «نیروانا» پناه برده‌اید؟ و یا شاید همچون یکی دیگر از افراد ارتش آمریکا، که در جنگ ویتنام، دستور بمباران مردم غیرنظامی روستایی را به وسیله بمب‌های ناپالم صادر کرد، کشیش شده و هم‌اکنون در برابر صلیب آهنین و پیکر رنجور حضرت مسیح(ع)، زانوزده و به دعا مشغولید؟! آقای ویل راجرز، اگر آن جمله از صمیم قلب ادا نشده یا با گذشت زمان، به فراموشی نسبی سپرده شده باشد، شما اکنون در کنار خانواده‌تان، به راحتی زندگی می‌کنید و آن مدال شجاعت را که در برگشت از آن ماموریت دردناک، رئیس جمهور ریگان، در جلوی چشمان همگان، در اسکله به سینه‌تان دوخت، در قابی مخصوص در بهترین نقطه منزلتان قرار داده (با آن که هرگز دوست ندارم این جمله را در مورد هیچ انسان دیگری به کار ببرم) و بدان مدال خونین افتخار می‌کنید!... آقای ویل راجرز، سعی خواهم کرد، با مثالی مسئله را برایتان روشن کنم. شما حتما به عنوان یک دریانورد در شبی صاف، ماه و ستارگان چشمک زنش را در آسمان بی‌انتها دیده‌اید که چگونه جشنی آرام و زیبا برپا کرده‌اند، ولی باید این را بپذیرید که بیشتر ملت شما، سال هاست که جهان را تنها از دریچه اینچ‌های تلویزیون رنگی می‌بینند و از این دریچه، تغذیه فکری می‌‌شوند. همین باعث شده است تا جهان با عظمت خداوندی در چشمانشان خوار جلوه کند. آیا ساعتی دچار بی‌برقی شده‌اید؟ تا در شب و با نور فانوس، خانه را روشن کنید و تازه بفهمید که برای نخستین‌بار و پس از مدت‌ها بدون واسطه‌ای به نام تلویزیون، چشم در چشم عزیزانتان دوخته‌اید؟ این نگاه با واسطه به جهان، یکی از دلایل عمده ترس و وحشت شما از مرگ و آینده است، یعنی ارتباط نداشتن صحیح با طبیعت و بالطبع خداوند، به همین علت، لحظه‌ای تنهایی و در خود رفتن را بر نمی‌تابید. این ترس از مرگ و نگاه مادی، که جزو اصلی دیگری از رویای آمریکایی است، خمیر مایه شلیک ناو وینسنس به هواپیمای مسافربری است... لحظه‌ای که نفرات شما در پل فرماندهی وینسنس، از اصابت موشک‌های رها شده هواپیمای مسافربری مطمئن شدند، دقیقا چنین جیغی کشیدند yohoo. آیا این شیهه شباهتی به صدای سواره نظام آمریکا در قتل عام سرخ پوستان و یا به دار کشیدن سیاه پوستان توسط گروه‌های کوکلاس کلان ندارد؟ بله yohoo. آقای ویل راجرز، مجموع این تجربیات، به من و دوستانم آموخت که برخلاف افراط کارانی همچون شما و تفریط‌کاری همچون بودا، تنها به دین و مذهب خود بیاویزیم و پیش از هر شلیک، تفکر کرده و بعد ماشه را بچکانیم، تا پس از هشت سال حضور در جبهه دفاع، که به حق مقدسش می‌شماریم، احتیاج به هیچ قرص خواب‌آوری نداشته باشیم. در زمان جنگ، چهار میلیون داوطلب به جبهه‌ها رهسپار شدند و در زیر سایه توجه به مذهب، کشور مقابل ما نتوانست، حتی یک مورد هتاکی جنسی به نوامیس خود را ابراز نماید و این یکی از بزرگ ترین دستاوردهای بشری در دفاع است، ولی در مقابل، با خروج سربازان آمریکایی از شرق دور، بنابر آمار رسمی دستگاه‌های سازمان ملل، 20.000 فاحشه در کامبوج باقی ماندند و این یک رکورد واقعی توسط ارتش شما بود که برجای ماند. آقای ویل راجرز، اکنون من در ساحل خلیج فارس و به یاد 290 شهید بی‌گناه، که اجساد بیش از صد تن آنان، هنوز در اعماق دریا آرمیده، این مطالب را برای شما می‌نویسم، به گرامیداشت قربانیانی که به یقین، هرگز هالیوود به یادبوشان «تایتانیک» دیگری نخواهد ساخت. من در هر گذر از این مختصات که چشمم به صفحه سونار می‌افتد، به شما فکر می‌کنم و کاری که می‌‌توانید برای کاستن از این بار گران انجام دهید. شاید بپرسید چگونه؟ به نظر من، کافی است، به تک تک افراد نظامی آمریکا، به دور از غریو و هیاهوی شهرها و چراغ نئون و سیاستمداران تو خالی و پرمدعا، آسمان پرستاره و طبیعت، خداوند را نشان داده و تنها ابراز کنید که خدای این طبیعت، بسیار بزرگ تر از آن صفحه تلویزیون و یا رادار است و در زیر سایه این خدا، انسان‌های دیگری نیز هستند که قلب و احساس دارند و دلشان برای ابنای بشر، همچون خود می‌تپد، ولی دوست ندارند، حقیقت زندگی را در لذت‌جویی افراطی فراموش کنند. اگر این گونه پنداشته شود، هرگز ناو دیگری از سان دیه‌گو (مهد ساخت هواپیمای چارلز لیندنبرگ مشهور) به حرکت در نمی‌آید، تا به جای پرواز فراموش نشدنی لیندنبرگ بر فراز اقیانوس، یکی از بزرگ‌ترین فجایع هوایی تاریخ را رقم زند. و بدین ترتیب، یقیناً روزی فرا خواهد رسید که به انجام این رسالت عظیم، سنگینی این بار بر دوش تک تک انسان‌ها قرار گیرد، تا مردی به نام «ویل راجرز» نیز، در زندگی‌‌اش لختی احساس آسودگی وجدان کند. پس به امید آن روز، خداحافظ»

[arminheidari 24,423]

یک مستند خارجی می دیدم در مورد حمله به این هواپیما
در این مستند گفته شده بود که آمریکایی ها واقعیت روبروی خود در سیستمهای روبروی خود را انکار کردند و موجب این اتفاق شدند
حال در این مستند گفت علت ترس و فشار روانی از درگیری بوده است
در حالی که خود من احتمال عمد بودن آن به دلایل سیاسی در ذهن دارم

به هر حال و هر دلیلی آمریکایی ها در آن لحظه حقیقت روبروی خود را انکار کردند که این جمله خیلی تامل برانگیز است

[Goebbels 38,206]

گزارش دادگاه بین الملل در خصوص پرواز 655 (به زبان انگلیسی)

نکات جالبی دارد!

[aminmessi 1,247]

آقای صادق زیبا کلام خیلی...
لطفا بخوانید... جناب شده اند وکیل مدافع امریکایی ها...

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920412000692

[aminor 55,318]

حیف تاپیک منحرف میشه وگرنه یه چندتا فحش پدر مادر دار به این جناب مفسر میدادم. بدبختی ماست تا اسم فلان پادشاه میاد رگ غیرت گردنشون میزنه بیرون ایران ایران میکنند . اما وقتی که پای دفاع واقعی از ایران میاد . از صدتا دشمن بدتر هستند . فقط بلدند شعاربدند .

حالا مقصر ماهستیم ما چکار کنیم بعضی خودشون نمیخواند شامل جذب حداکثری بشند.


دوستان بحث من رو جناحی و یا غیره قرار ندند. موضوع فقط ایران و حمایت از کشورمون هست اون هم به صورت عملی نه تنها در شعار. ویرایش شده در تیر 92 توسط aminor

[generalx 212]

یه روز باید انتقام این کار رو از امریکا بگیریم باید....

[mjb 1,210]

آقای صادق زیبا کلام خیلی...
لطفا بخوانید... جناب شده اند وکیل مدافع امریکایی ها...

http://www.farsnews....=13920412000692

داره اصلاحات رو انجام میده دیگه!! چه چیزی بهتره از تاریخ؟؟ شاید از طریق اصلاح تاریخ بشه راحتر به اعتدال رسید

[Maldini 3,918]

دوستان که داعیه جهاد رسانه های سوتی ده رو دارند به گوش!!

زیباکلام گفت: مسئله اساسی این است که در آن چند ثانیه‌ راجرز وقت نداشته که تصمیم بگیرد آیا این هواپیمای تهاجمی دشمن است که به ما نزدیک می‌شود

مردک بیسواد از وجود چیزی به نام رادار!!! کلا بی اطلاع بوده!!
انگاری خود راجرز از دور با چشم غیر مسلح دیده یه شی ناشناسی داره میاد..گفته بزننمش یحتمل اف 14 ایران باشه!!
اینجاست که شعار میگه امل (omol) بودنم آرزوست در این وانفسای روشن فکری!!!

از پاسخ استاد کوشکی بسی مشعوف شدیم در این صحنه

*زیبا کلام: شما که 25 سال است دارید دروغ می‌گویید و 24 خرداد از مردم یک تو دهنی هم خردید ولی رویتان کم نشد.
*کوشکی: اگر بنا بر تو دهنی باشد، 34 سال ملت ما به آمریکا و نوکرهای آمریکا و به آنهایی که جنایات آمریکا را ماله‌کشی می‌کنند اردنگی زدند نه تو دهنی.

دمت گرم استاد کوشکی