پاشنه آشیل پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران پاشنه آشیل پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران – پداجا

[Morteza313 286]

[quote="Morteza313"]
[center]هو اول النور[/center]
[center][color=#17365D][b]پاشنه آشیل پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران – پداجا[/b][/color][/center]


روز 17 ژانویه 1991، بیش از دو هفته پس از شروع جنگ عراق، یک پکیج استراتژیک شامل حداقل سه موج از بمب افکن های B-52G به همراه تمام یگانهای پشتیبانی کننده شامل حداقل 4 فروند اخلالگر EF-111، بیش از 10 فروند جنگنده سرکوب دفاع هوایی حامل موشکهای ضد رادار هارم و هدایت تلوزیونی ماوریک، جنگنده های پوشش هوایی، سوخترسانها و غیره از پایگاه هوایی جده (وپایگاههای تابع) به مقصد جنوب بصره و به منظور بمباران مواضع گارد ریاست جمهوری و خطوط ریلی پشتیبانی کننده از این یگانها پرواز نمود.
مدت کوتاهی پس از شروع حمله و 90 ثانیه پیش ا ز رسیدن بمب افکن سرگرد استوارت هاگبرگ (متعلق به WB42)، اولین علائم حاکی از فعالیت های راداری پدافند عراق در منطقه مشاهده شد (طبیعتا در این زمان هشدار به گروههای پشتیبانی شامل اخلالگر ها و سرکوبگرها ارسال شده بود). حدود 100 ثانیه پس از اولین اخطار و زمانی که هاگبرگ با خالی کردن محموله خود راه خروج از منطقه را درپیش گرفته بود ستوان رابرت کاچکا افسر الکترونیک هواپیما باصدای بلند اخطار قفل راداری سیستم سام2 را در بیسیم فریاد کشید و بدون از دست دادن حتی یک لحظه مشغول متمرکز کردن متعلقات جنگ الکترونیک هواپیما روی مشخصات بدست امده از سیگنال قفل گردید. اقدامات ناموفق بود چند ثانیه بعد خدمه اولین انفجار را در اطراف خود حس کردند، برخلاف انفجار اول انفجار دوم در زیر بال راست بسیار شدید تر بود بخشی از سامانه های کنترلی بمب افکن سنگین از دست رفته بود و خدمه برای خروج اماده می شدند اما مهارت هاگبرگ 6 خدمه B-52 را از اسارت و نیروی هوایی امریکا را از یک ضربه سنگین نجات داد. تا پایان جنگ حداقل 4 فروند B-52 دیگر دچار خسارات سنگین گردیدند. در جنگ اول خلیج فارس نیروهای ائتلاف 38 فروند هواگرد بال ثابت جنگی را از دست دادند. سایتهای ثابت موشکهای زمین به هوا در حضور اخلالگر های قدرتمند و شلیک بی دریغ موشک های ضد رادار با شکار جنگنده های چابکی چون F-14 تامکت و پاناویا تورنادو نشان می دادند که فاصله تکنولوژیکشان با نیروهای ائتلاف مانع از عملکرد آنها نیست. اما در پایان جنگ تمام ناظران پاسخ پدافند عراق را از هم گسیخته، بدون تاثیر گذاری استراتژیک، موردی و در یک کلام ناموفق ارزیابی نمودند. درحالی که تحلیل های فنی پس از جنگ به تمجید از قدرت سرکوب دفاع هوایی و جنگ الکترونیک نیروهای ائتلاف می پردازد چندین مورد و مثال (که پیوستگی آنها حاکی از یک روند مشهود است) نشان می دهند دلیل سرکوب دفاع هوایی عراق چیزی فراتر شلیک موشکهای ضد رادار و یا جنگ الکترونیک سنگین بود.
[center][url="http://upload7.ir/viewer.php?file=14449169647835486565.jpg"][img]http://upload7.ir/images/14449169647835486565_thumb.jpg[/img][/url]
خدمه زمینی در حال عملیات کنترل نشت سوخت هواپیمای سرگرد استوارت هاگبرگ[/center]

کلید درک شکست پدافند عراق، درک نحوه عملکرد سیستمهای پدافندیست و مهمترین مولفه در عملکرد پدافند ارتباط واحد های عمل کننده با فرماندهی منطقه ای می باشد. پدافند اولین رده رزمی است که به سمت استفاده از مفاهیم یکپارچه حرکت کرد و این خیز عظیم به سمت کاهش فاصله مراکز تصمیم گیری و مراکز عمل نه به سنت های فرماندهی که به نیازهای واقعی صحنه نبرد بر می گردد. حضور جنگنده های خودی در صحنه نبرد، لزوم اجرای تاکتیک های پیچیده (که در مبحث پدافند بر تکنیک و سلاح برتری محسوسی دارند) در مواجهه با پکیج های رزمی دشمن، لزوم جمع بندی اطلاعات برای جلوگیری از فریب آتشبارهای خودی (خصوصا لایه های کوتاهبرد و میانبرد که زمان بسیار محدودی جهت درگیری با هدف دارند)، حساسیت بسیار بالای عملکرد پدافند و حفاظت از تاسیسات حیاتی در زمان صلح که امکان اشتباه پرنده های غیر نظامی و ورود به مناطق پرواز ممنوع وجود دارد (و غیرقابل قبول بودن هزینه درگیری با اهداف غیرنظامی) و ... الزاماتی هستند که ارتباط پیوسته و موثر آتشبارها با مراکز فرماندهی را اجتناب نا پذیر می سازند. در واقع کوچکترین حرکت یگانهای آتشباری مدرن، از روشن کردن رادارها، تا انتخاب هدف و قفل تا استفاده از فرکانسهای ذخیره و اقدامات متقابل الکترونیک بدون دستور مستقیم یگان فرماندهی مادر غیر قابل انجام هستند. در عملیات طوفان صحرا نیرو های ائتلاف و در راس آنها نیروی هوایی ایالات متحده با درک این ظرافت اقدام به اعمال یک سیاست سرکوب با دو اهرم نمودند. اهرم اول حمله سنگین به مراکز فرماندهی مادر (به عنوان اولین هدف هواپیما های F-117 در بغداد) و سپس آرایش یک صحنه پیچیده شامل اونواع تهدیدات که نیاز به فرماندهی متمرکز را دو چندان می نمود. نکته مهم در انتخاب این استراتژی تفاوت چشمگیر آن با تجربیات قبلی ایالات متحده در ویتنام و عملیات دره الدورادو در لیبی است. این تفاوت نشان میدهد اتخاذ استراتژی سرکوب فرماندهی نه به تجربیات ارتش امریکا که به یک طرف ثالث یعنی تجربیات پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران در مقابل نیروهای سرکوب دفاع هوایی عراق بر می گردد.
[center][url="http://upload7.ir/viewer.php?file=74443370692878217374.jpg"][img]http://upload7.ir/images/74443370692878217374_thumb.jpg[/img][/url]
-مورد هدف قرار گرفتن هواپیماهای دارای تجهیزات جنگ الکترونیک سنگین ازجمله F-4G و B-52G نشان داد فاصله تکنولوژیک عامل برتری قاطع برفراز عراق نبود[/center]

هر چند نیروی هوایی عراق در پی یک حماقت سازمان یافته (و تصور اینکه تنها 2 تا 5 سایت پدافندی در تمام ایران فعال هستند) برنامه جامعی برای سرکوب دفاع هوایی ایران نداشت اما این به معنی عدم تلاش این نیرو برای ضربه زدن به پایگاههای اساسی کنترل و فرماندهی نیروی هوایی نبود. بیش از 150 مورد تلاش برای حمله به رادار کرج، بیش از 170 مورد حمله بر علیه رادار سوباشی از جمله این تلاشها بود که البته در 5 مرداد سال 1367 و با حمله موفق اتاق کنترل سایت سوباشی ارزش بالای این حملات و تاثیر گران آنها (در صورت موفقیت) بر ساختار پدافند و نیروهای دفاع هوایی ایران مشخص گردید. لحظاتی قبل از اثابت سوباشی یکی از سایت های هاوک تحت امر این سایت اقدام به شناسایی و حتی قفل بر روی دسته چهار فروندی مهاجم نمود اما به دستور سوباشی با احتیاط از اینکه دسته در حال فریب سایت هاوک (ویا اقدام SIGINT با هدف مورد اثابت قرار دادن سایت در مرحله بعد) است دستور شلیک را صادر ننمود. تاثیر حذف سوباشی از حلقه پدافند آنچنان سنگین بود که حتی سایت هاوک که قبل از رهاسازی مهمات 2000 پوندی هدایت لیزری روی پکیج مهاجم قفل نموده بود، پس از حمله به سوباشی با گروه مهاجم درگیر نشد. علی رغم اینکه در روز واقعه و روزهای پس از آن اقدامی علیه سایتهای هاوک و اسکای گارد تحت امر سوباشی صورت نپذیرفت اما این سایتها به دلیل نداشتن فرماندهی در روزهای بعد حتی تلاشی برای ورود به صحنه نبرد نکردند. این نمونه ای سبک بود از اتفاقی که دو سال بعد بر فراز عراق اتفاق افتاد.
[center][url="http://upload7.ir/viewer.php?file=70255234664507052662.jpg"][img]http://upload7.ir/images/70255234664507052662_thumb.jpg[/img][/url]
-بزرگترین شکست پدافند هوایی اارتش ایران در جنگ با بمب های هدایت لیزری رقم خورد نه موشکهای ضد رادار[/center]

سرکوب فرماندهی به عراق 1991 یا پس از آن بالکان محدود نگردید، مثل همیشه هوشمند ترین کاربر این سلاح نیروی هوایی اسرائیل بود. درسال 2007 در عملیات "باغ"(Orchard) نیروی هوایی اسرائیل در فاز اولیه حمله با هدف گیری یک مرکز کنترل فرماندهی پدافند سوریه (احتمالا مسئول کنترل منطقه شرق) با استفاده از بمب های هدایت لیزری برای چند دقیقه ارزشمند پدافند دفاع هوایی سوریه را در سردرگمی قرار داد تا بتواند به هدف اصلی خود یعنی راکتور اتمی واقع در استان دیر الزور دست یابد. درچنین شرایطی بود که علی رغم کشف هواپیما های اسرائیلی توسط رادارهای ارتفاع پست سایت 1 دیر الزور، هرگز دستور مقابله به هیچکدام از نهادهای دفاع هوایی سوریه صادر نشد.
البته هنوز راه زیادی تا استفاده کامل از پتانسیل های سرکوب فرماندهی در سال 2013 وجود دارد و برای بررسی حمله احتمالی به ایران باید فاکتور فشار (همان فاکتوری که در سال 91 با استفاده از جنگ الکترونیک و موشکهای ضد رادار اعمال شد) را نیز در نظر گرفت. فاکتور فشار عاملیست که تحرکات جسورانه را محدود می کند. یک افسر TCO در حال فرماندهی یک آتشبار بوک یا هاوک شاید در صورت عدم احساس تهدید اقدام به تخطی از دستور و رهگیری هدف نماید (که البته تجربه الدورادو –لیبی نشان داد یک آتشبار به تنهایی برای به چالش کشیدن یک عملیات کافی نیست) اما در شرایطی که حضور چند دیکوی یا هواپیمای پشتیبان صحنه ای نا متعارف را در برابر مسئول آتشبار قرار دهد طبیعتا اولویت اول با حفظ آتش بار از عملیات سرکوب احتمالی (هرچند با احتمال کم) خواهد بود. در چنین شرایطی حتی آلوده شدن یک سایت راداری به ابزارهای جنگ سایبری و ارائه اطلاعات مخدوش در چند دقیقه حساس حمله و نبود مرکز مورد اعتماد فرماندهی تمام پدافند را در سکوت مطلق فرو خواهد برد.
اما یک سوال هنوز باقیست. علی رغم انگیزه جدی و محکم حریف (نیروی هوایی اسرائیل) در استفاده از حلقه فرماندهی به عنوان پاشنه آشیل پدافند آیا پدافند جمهوری اسلامی ایران و قرار گاه خاتم الانبیا به طور خاص در برابر چنین حربه ای آسیب پذیر است؟ پاسخ دقیق به این سوال منوط به بررسی قرائن و شواهد مربوط به پدافند صحنه نبرد است. مقاومت پدافند در برابر سرکوب فرماندهی را با استفاده از شاخصه های زیر میتوان بررسی نمود:

[i]1. سرعت جایگزینی لایه های فرماندهی[/i]
پنهان کردن ایستگاههای فرماندهی در عمق زمین و یا انتقال آن به ارتفاعات برای آشکارسازی نیروی مهاجم (استراتژی پدافند ایران برای حفاظت از سایت های فرماندهی در دهه 70 میلادی) پاسخ مناسبی برا تهدیدات قرن 21ام نیست. وجود سلاح های دور ایستا مجهز به پیشرانه های قوی و سلاحهای الکترو مغناطیسی عملا این گزینه ها را ناکارآمد می سازد. ایجاد پست های فرماندهی جایگزین و ثانویه و سوئیچ فرماندهی به سایت های رزرو نیز پاسخ قطعی و سریعی نخواهد بود. در شرایط حضور اهرم فشار و تحت تاثیر قرار گرفتن بخشی از سیستم به حملات سایبری تمام کدهای اعلام از سوی مقر های جایگزین غیر قابل اعتماد خواهد بود هرچند ایجاد ایستگاههای فرماندهی موازی با اختیارات یکسان می تواند یک گام موثر در راستای بالا بردن بقا پذیری پدافند در برابر سرکوب فرماندهی پدافند باشند
[center][url="http://upload7.ir/"][img]http://upload7.ir/images/88272390764413724307.gif[/img][/url]
-فرماندهی دفاع هوایی عراق برنامه ای برای جایگزینی سریع مراکز فرماندهی پدافند خود نداشت[/center]
هرچند پی بردن به ساختار دقیق فرماندهی پدافند به دلیل حساسیت بسار بالای آن بسیار دشوار است، اما مشاهدات اولیه نشان می دهد فرماندهی پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران-پداجا (حداقل قسمتی از آن که مسئول دفاع در برابر حملات ضربتی است) از یک ساختار کلاسیک عصبی شامل یک هسته اصلی در تهران و هسته های ثانویه در مراکز مناطق جداگانه پدافندی می باشد. باید دوباره متذکر شد که اظهارات فرماندهان پدافند نشان دهنده تمام سیستم فرماندهی و کنترل پداجا نیست و سیستم اعلام شده نیز (مانند هر سیستم محتمل دیگر) تناقضی با ساختارهای لازم برای جلوگیری از سرکوب فرماندهی ندارد. با این وجود موراد اعلام شده توسط مسئولان پداجا کوچکترین اشاره ای به ابقای پدافند در برابر حملات ضربتی ندارد. با جمع بندی اظهارات انجام شده، مکان رزمایش ها و ... می توان دو تفاوت اصلی را در ساختار فرماندهی پدافند با سال 68 را مشخص نمود. در درجه اول در صورت مورد اصابت قرار گرفتن مقر فرماندهی مادر در تهران، حوضه های منطقه ای استقلال عمل کامل خواهند داشت (مساله که نبود آن عراق را زمینگیر کرد) و اینکه جایگاههای ثانویه برای پست های فرماندهی پدافند تعیین گشته تا درصورت تکرار فاجعه سوباشی، فاجعه ای که در ادامه فاجعه سوباشی رخ داد (یعنی سکوت پدافند به مدت حداقل دو روز) تکرار نشود.

[i]2. ارتقای قدرت پردازش و دید تک تک سامانه ها[/i]
ازجمله راهکارهای بسیار موثر برای برای جبران سرکوب فرماندهی پدافند تبدیل پست های فرماندهی آتشبار به یک پست منطقه ای کوچک است. اشتراک اطلاعات بین واحد ها (که با توجه به خطر حمله سایبری نیازمند سخت افزارهای جداگانه نیز میباشد)، افزایش ابزارهای کنترل و نظارت در اختیار هر آتشبار و ایجاد همپوشانی بین این ابزارها و در یک دیدکلی ایجاد توان آنالیز صحنه نبرد با توجه به ورودی های متعدد از سامانه های مختلف می توان عامل فشار را تا حدود بسیار زیادی کمرنگ کرده و هر آتشبار پدافندی را به یک پست فرماندهی محلی تبدیل سازد.
بررسی اجمالی سیستمهای بومی پدافندی معرفی شده توسط سپاه و پداجا نشاندهنده یک شکاف مهلک در این زمینه است. یک بررسی کلی نشان میدهد (احتمالا برای افزایش بقا پذیری) پداجا کاملا بر عکس انتظارات معتقد به تفکیک سامانه هاست. رونمایی جدای سیستم های موشکی و راداری، رونمایی از سیستمهای موشکی مثل یازهرا-3 بدون رادارهای هشدار زودهنگام و حتی جداسازی سیستم های هشداری مثل اتفاقی که در سامانه مصباح افتاد نشان دهنده فاصله گرفتن واحدهای پدافندی از یکدیگر است که آسیب پذیری پدافند را به طرز شگرفتی افزایش می دهد. شگفتی مضاعف این امر انجاست که در بررسسی سامانه های پدافندی شوروی علی رغم در نظر گرفتن رادارهای هشدار زودهنگام برای سیستمهای پدافندی مستقر در خط حمله نبرد (که احتمال بالاتری برای قطع ارتباط آنان متصور بود) در کنار رادار هشدار زود هنگام اصلی (مانند رادارهای خانواده پی14 و پی 40) یک رادار هشدار زودهنگام کوچک نیز به صورت استاندارد در کنار هر آتشبار قرار داده میشد.
[center][url="http://upload7.ir/viewer.php?file=12489295353397593506.jpg"][img]http://upload7.ir/images/12489295353397593506_thumb.jpg[/img][/url]
-رادار هشدار زودهنگام پی40 به عنوان المان هشدار زود هنگام در کنار واحد TELAR سیستم های سام6 و 8 عمل می کند[/center]
عصاره تفکر مدهوش کننده پداجا در بحث توانمند سازی نرم افزاری آتشبار ها را می توان در سیستم پدافند مرصاد ملاحظه نمود. این سیستم برخلاف تمام سیستمهای بهینه شده پدافندی هاوک در جهان از همان اجزای چهارگانه استاندارد برای رهگیری اهداف استفاده می نماید: یک رادار هشدار زود هنگام، یک رادار هشدار ارتفاع پائین، دو رادار هدف گیری برای هدایت موشکها و یک رادار مسافت سنج. این چیدمانی در درجه اول نشاندهنده ثابت ماندن پروتوکل های درگیری و روابط استاندارد بین افسران است (که به رقیب به راحتی اجازه می دهد به ریز ترین رفتار آتشبار اشراف داشته و هر حرکت آتشبار را قبل از وقوع به راحتی هرچه تمام پیشبینی کند). اما برای این فاجعه اسناد محکمتری نیز میتوان یافت.
یکی از نشانه های بارز سیستم های مدرن جنگ افزاری سیستم های سخت افزاری ارائه اطلاعات منعطف در آتشبارها و مراکز فرماندهی می باشد که از جمله آنها می توان از نمایشگر های صفحه تخت چند منظوره، کاهش سوئیچ ها و نشانگر ها به منظور افزایش تمرکز پرسنل بر تاکتیک های درگیری و چابکی بیشتر آتشبار اشاره نمود. سیستم مرصاد در این زمینه شگفتی ساز است.
بابررسی تصاویر منتشر شده از اتاق کنترل آتشبار یک نکته به طرز عجیبی به چشم می آید. علی رغم تبدیل نمایشگر های کاتدی قدیمی (به دلیل عدم دسترسی؟) به نمایشگر های صفحه تخت و اضافه شدن صفحات نمایش مربوط به سیستم های الکترو اپتیکال به نظر میرسد حتی زوایای چینش خدمه نیز همان زوایای پیشنهادی 40 سال پیش است. صفحات نمایشگر برخلاف تمام سیستمهای کنترل و فرماندهی ساخته شده پس از دهه 90 بجای تجمیع داده های صحنه نبرد و احیانا اولویت بندی اهداف و تحلیل آنها (به منظور کاهش وابستگی کارایی سیستم به توانایی های فردی پرسنل) تمام اهداف را به صورت "بلیپ" یا نقطه های گنگ نشان می دهند. در ملغمه ورودی های خطا، تشعشعات پس زمینه و ... تنها تشخیص یک هدف (جدای از کار تاکتیکی روی آن) در سیستم مرصاد یک تخصص جدی عملیاتیست.
[center][url="http://upload7.ir/viewer.php?file=23666153568184721826.jpg"][img]http://upload7.ir/images/23666153568184721826_thumb.jpg[/img][/url]

-جایگاه استاندارد پست کنترل سیستم هاوک (به موقعیت 90 درجه و سوئیچ های افسر TCO دقت کنید)

[url="http://upload7.ir/viewer.php?file=53733997345038436545.jpg"][img]http://upload7.ir/images/53733997345038436545_thumb.jpg[/img][/url]

-نحوه نمایش اهداف در اسکوپ رادار قدیمی هاوک

[url="http://upload7.ir/viewer.php?file=12910729672985526716.jpg"][img]http://upload7.ir/images/12910729672985526716_thumb.jpg[/img][/url]
-نمایش اهداف و چینش خدمه در سیستم مرصاد[/center]
با توجه به این مستندات و شواهد درصورت اصابت فرماندهی نمی توان به عملیات مستقل آتشبارها دلبست.

[i]3. بهبود پرتکل های درگیری[/i]

بهبود پروتکل های درگیری به معنای ایجاد استقلال عمل بیشتر در سیستمهای پدافندیست. هرچند بهبود پرتکل های درگیری نیازمند به کارگیری سخت افزار مناسب جهت افزایش توان درک آتشبارهای پدافندی از محیط خود است اما حتی بدون در نظر گرفتن این سخت افزارها می توان گامهای مهمی در افزایش پایایی پدافند درصورت از دست رفتن فرماندهی مرکزی پدافند برداشت. ازجمله اقدامات مفید در بحث ارتقای پروتکل های درگیری می توان به انتقال ابتکار عمل به سایت های پدافندی و عقب کشیدن پست های فرماندهی در حد نظارت و جلوگیری از درگیری های نامطلوب و ... اشاره نمود که در نهایت به آزادی عمل بیشتر سایتهای پدافندی می انجامد.
دو نشانه مهم بیانگر عدم تغییر پرتکل های درگیری در پدافند ارتش جمهوری اسلامی ایران است. نخست افزایش مناطق پرواز ممنوع در کشور که در تضاد با آزادی هرچه بیشتر آتشبارهای پدافندیست چرا که احتمال بروز درگیری های نامطلوب (با هواپیماهای غیر نظامی) را افزایش می دهد. دوم وقایع مورد از جمله ازدیاد نقاط پرواز ممنوع در 10 سال اخیر (حدودا 200 نقطه) ، رهگیری پرنده های بی سرنشین بر فراز اصفهان با استفاده از جنگنده های تامکت، تجاوز های مکرر هوایی به حریم کشور در بازه سالهای 2003 تا 2007 و که در هر مورد علی رغم رهگیری عدم درگیری با متجاوز نشاندهنده کنترل کامل فرماندهی مرکزی بر روی آتشبار ها می باشد.

شواهد نشاندهنده قصد متجاوزین به استفاده از ضعف شدید نیروی پدافند هوایی در حلقه های کنترل و فرماندهی به عنوان پایه اصلی حمله های ضربتی میباشد. این ضعف شدید حتی درصورت عدم وجود سخت افزارهای مخصوص تا حد بالایی قابل جبران است اما سوال اساسی اینجاست که آیا پدافند تمایلی به رفع این معضل دارد؟ خودداری از بازنشسته سازی المانهای از رده خارج مانند رادارهای سوپر فلدرماوس یا آتشبارهای رپییر در کنار گرایش فرماندهان این نیرو به بحث های عقیدتی محض و بی برنامگی تحویل سلاحها و از همه مهمتر گرایش (یا اجبار؟) رسانه ها به سکوتی تملق آمیز در برابر پدافند که مانع از حتی انتشار یک خط نقد تند و جدی به این رسته می گردد فضایی مملو از نا امیدی را نسبت به جبران ضعف ها نشان می دهد.[/quote] ویرایش شده در شهریور 92 توسط cheka

[worior 25,817]

IFF ......... ؟

[cheka 15,065]

با تشکر فراوان ، مقاله حاوی نکات بسیار مفیدی بود ، متاسفانه ساختار فرماندهی پدافند متمرکز (Centralized command ) همواره آسیب پذیری بالایی داشته اند که عملیات های هوایی ضد عراق و سوریه نمونه ای از این مساله هست .

منبع رو اعلام بفرمایید برای انتقال

[Morteza313 286]

با تشکر فراوان ، مقاله حاوی نکات بسیار مفیدی بود ، متاسفانه ساختار فرماندهی پدافند متمرکز (Centralized command ) همواره آسیب پذیری بالایی داشته اند که عملیات های هوایی ضد عراق و سوریه نمونه ای از این مساله هست .

منبع رو اعلام بفرمایید برای انتقال

http://www.centralcl...21.html#p409376

ممنون

[cheka 15,065]

تاپیک ویرایش و بازگشایی شد

[sezar 910]

البته به این شوری شور هم نیست ما به این موضوع فکر کرده ایم و تولید پلهای فرمانده ای سیار که تولید انبوه شده اند و در تمام مناطق پخش شده اند گواه این ادعاست
دوما ما زیرساختهای بسیار ایمن مخصوصا سیمی داریم که تمام مناطق رو به هم وصل کردن و با استفاده از ابر رایانه ما تونستیم شبکه یکپارچه راداری رو داشته باشیم .
سوما ما سایتهای مادر را عقب کشیدیم و با درست کردن رادارهای کیهانی عملا کار هشدار را به آنها واگذار کرده ایم
و شما فکر می کنی رادارهای جمع آوری اطلاعات پسیو و ساکت را برای چه منظوری ساخته اند .و در آخر شاید تا 5 سال پیشش در این زمینه ضعف داشتیم ولی حالا نه
پاینده باد ایران مرگ بر روسیه

[ronin313 2,000]

بنده چندین بار بحث سیستمهای چند عامله رو به بحث گذاشتم منتهی توجهی نشد. ما در طراحی سیستمهامون به این بحث توجه ویژه ای داریم...

[Morteza313 286]

صرفا برای اینکه قبل از جواب دادن من بحث باز بشه می تونید نمونه بیارید؟

[Ernesto_Rommel 11,417]

سلام

عجیب هست که بحث پدافند عراق مطرح میشه و براساس اون نتیجه گیری هایی میشه ولی هرچی سرچ میکنی تو نوشتار هیچ اسمی از فرانسه نیست ...

خداشاهده خیلی عجیب هست ، نیست ؟

برادر مرتضی، سناریست های هالیوودی امریکایی یادشون رفته پدافند فرانسوی عراق رو یادآوری کنند یا شما یادت رفته ذکر کنی ، فرانسه کل پدافند عراق رو فروخت ؟؟؟؟

عجب!

یا حق

[Morteza313 286]

یک مقداری هم برای سطح هوش عراقی ها احترام قائل بشیم،
هیچ کشوری نمیاد طوری سیستم یکپارچه بخره که فروشنده بتونه توان نظامیش رو لو بده.
بهتره با مشخصات صحبت کنیم، از چی فرانسه حرف نزدم؟

[TALASH 8,963]

برادر مرتضی واقعا تشکر مطلب خوبی بود و به موارد بسیار بسیار جالبی اشاره کرد

خوب فرانسه...

راستش این پرینترهای فکر کنم مارک اچ پی که امریکای عزیز اهدا کرده بودن به جناب صدام خودشون یه قسمت حمله رو تشکیل میدادن. البته دقیقا معلوم نیست این سیستم ها چه قابلیت های دارا بودند ولی تقریبا مشخص شده که محتوایی رو که برای پرینت به این پرینترها داده میشده رو در بازه زمانی مشخص روی موجی مشخص از طریق موجی خاص ارسال میکرده و طبعا اون بیرون سیستم هایی این اطلاعات رو دریافت میکرده و خوب باقی قضایا.

اما ربط این پرینترها به این مطلب اینه که چندین جا عنوان شده این پرینترها طوری تنظیم شده بودند که با ارسال کدی خاص در موجی خاص میتوانستند بر روی بعضی سیستمها اثر بگذارند و مهمترین این سیستم ها شاید همین سیستم کلی راداری فرانسوی بر فراز عراق هستش.

البته حتی اگر این موضوع هم مردد شود باز هم اینکه فرانسه که ساختار کلی پدافند عراق رو بنیان گذاری نموده بود اشتراک اطلاعاتی داشته باشد با چند کشور خاص بعید میدونم دور از ذهن باشه!

[quote]یک مقداری هم برای سطح هوش عراقی ها احترام قائل بشیم،[/quote]

اتفاقا مشکل همینجاست زدی تو خال

اگر عراقی ها شعور داشتند با اون سطح تجهیزات و آموزش جلوی یه تعداد بسیجی کلاش و آرپی جی به دست که نهایتا تو عمرشون 4 تا خشاب قبل از ورود به جبهه شلیک کرده بودن با هزاران تانک هزاران جنگنده و یک ارتش کاملا کلاسیک و آموزش دیده اونم توی دشت های جنوب غرب و با حمایت چندین کشور پولدار نفتی و بهترین سلاح های دوران خویش یقینا راه به جاییی میبرد!

[elo 7,700]

تلاش عزیز سلام

میدونید مشکل کجاست؟
مشکل اونجاست که برخی ها فکر میکنید ارتش عراق فقط با همون بقول شما یه مشت بسیجی آموزش ندیده طرف بود ( هرچند شهامت و شجاعت و روحیه ایثارگری و ازجان گذشتگی همون بسیجی رو هم به حساب نمی آرن که در معادلات نظامی همین فاکتورها بسیار بسیار مهم و تاثیر گذار هستند و بارها دیده شده که نتایج تحلیلهای نظامی رو چطور به هم میزنند ) و میالن انوقد تبلیغ میکنن و باورشونو فریاد میزنن تا شما دوست خوب من این جمله رو بنویسین
این حرفها رو بخودتون نگیرن و تقصیر شما نیست ، تقصیر اونهاییه که وقایع جنگ رو اونجوری جلوه دادن که شما الان فقط بقول خودتون اون یه تعداد بسیجی آموزش ندیده با کلاشنیکف و ارپی چی !!!!! میبنید
اما برادرمن شما اونهمه زحمات و کوششها و رشادذتها و جانفشانیها و خون دادنهای ارتش جمهوری اسلامی ایران رو دیدین؟
[b]نیروی هوایی ارتش[/b]
[b]پدافند هوایی ارتش[/b]
[b]توپخانه و زرهی ارتش[/b]
[b]یگانهای ضد زره ارتش[/b]
[b]یگانهای پیاده و تکاورنیروی زمین ارتش[/b]
[b]نیروی دریایی ارتش[/b]
[b]یگانهای نیروی ویژه ارتش ( زمینی و دریایی)[/b]
[b]توان تهاجمی بالگردهای ارتش[/b]
[b]توان ترابری و پشتیبانی ارتش[/b]
[b]توان شناسایی و جمع آوری یگانهای شناسایی ارتش [/b]

اینها رو ندیدین؟

میدونین برای زمین گیر کردن همون ارتش زرهی عراق در همون جنوبی که میفرمایید چقدر بمب و راکت و موشک رو سرشون ریخته شد؟
میدونید چه خلبانان قهرمان نیروی هوایی و هوانیروزی که جونشونو سر همین زمینگیر کردن ارتش عراق گذاشتن ؟
میدونید زرهی و توپانه ارتش برای زمین گیر کردن ارتش عراق چیکار کرد؟
میدونید نیروهای مخصوص و ویژه ارتش در نیروهای زمین و دریای ارتش همون روزها چیکار کردن؟
میدونید همون نیروهای ویژه ف هم اموزش دیده بودن ف هم سلاح مناس بداشتن ف هم امادگی بالای رزمی داشتن و هم همه خصوصیات اخلاقی و شجاعت و رشادت و از خودگذشتگی همون بسیجیها رو ؟
میدونید تاثیر یک نفر از این عزیزان چقدر بوده؟
میخواین تاثیر و مقایسه اشونو بدونید؟

[b]نمیخوام بحثی رو باز کنم که خدای ناکرده منجر به کوچک جلوه دادن جانفشانی حتی یکنفر از دلاورانمون برای دفاع از میهن بشه[/b]
[b]ابدا چنین چیزی رو دوست ندارم و معتقدم هرکسی چه زن و چه مرد چه پیر و چه جوان با هر نامی و در هرجایی که برای دفاع از این کشور تلاش کرده قهرمانه و کارش ستودنی[/b]

اما متاسفانه خیلی ها که چنین حرفهایی رو هر روز و هرجا دارن تکرار میکنن یا نمیدونن و نخوندن و مطالعه نکردن ، یا خدای ناکرده خودشونو به نخوندن و ندیدن میزنن و نمیخواین ببینن ( که امیدوارم شما اینطور نباشید و بعید هم میدونم اینطور باشین شما )
در باره تاثیر و اهمیت مدافعین خرمشهر خیلی چیزها نوشته شده منتها نه به حق و شایستگی ، همه عزیزانی که از جانشون برای دفاع از این شهر خونین گذشتند کارشون مهم و ستودنی و قابل تقدیره ، امابعنوان نمونه تاثیر تکاوران دریایی ارتش در حماسه دفاع از خرمشهر بیشک و بیگمان از همه نیروهای پیاده دیگه امون در ارتش و سپاه و ژاندارمری بیشتر بوده اما کمترین اشاره ها به همین نیروها میشه
چرا ؟
چون کم توقع و بردبار و صبورن و بجای تبلیغ و بوق در دهان کردن به انجام وظیفه اشان میپردازن و به انجام ماموریت الهیشون فکر میکنن

در طرف دیگه قضیه ، در زمینگیر کردن همون ارتش تا بن دندان مسلح عراق در همون سرزمینهای خوزستانی که خودتون بیان فرمودین ، توان پشتبانی آتشبارهای توپخانه و زرهی ، یگانهای ضد زره نزاجا ، یگانهای تهاجمی هوانیروز و پشتیبانی هوایی جنگنده های نیروی هوایی و درکنار اینها پشتیبانی لجستیک نهاجا ، هوانیروز و نیروی دریایی رو هم ببینیم بد نیست ، فکر کنم تاثیر و اهمیت موشک تاو در زابداشتن یگانهای زرهی عراق اگر چندین و چند بار برتر و سرتر از آرپی جی نباشه از اون کمتر هم نیست !! هست به نظر شما؟

[b]اشتباه اینجاست که برخی ها فکر میکنن فقط: با کلاش و آرپیجی و یه عده تا بسیجی جلوی دشمن واسادیم[/b]

نه عزیز من و نه عزیزانی که اینگونه فکر میکنید
این سرزمین با پوست و گوشت و خون و استخونش و با همه وجودش د ربرابر دشمن متجاوز وحشی واساد
با همه مردم وبا تمام توانش واساد
از همه داشته هامون استفاده کردیم
محض اطلاع بیشترتون برین نوشته ها و اسناد منتشر شده خود سپاه رو بخونید تا ببینید زمانی که هم تعداد این بسیجی های جان برکف و شجاع و دلیر خیلی خیلی بیشتر شده بود هم بجای تنها کلاشنیک و آرپیجی حالا توپخانه و موشک و تانک و تجهیزات سنگین و حتی پدافند موشکی و موشکهای ضد زره و.....هم داشتند نتونستند بتنهایی اونچیزی که شما میگید رو فراهم کنند
هیچ کدوم از بخشهامون نتونستن و نمیتونن بتنهای چنین مهمی رو فراهم کنند
بخونید از خود انتشارات موسسه مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه که چه جلساتی داشتن و چه نتیجه گیری هایی !!!!
مهمترینش هم نامه فرمانده همونهایی که شما میگید ، اونم همون بسیجی هایی که حالا بجای تجربه شلیک چند خشابی که شما میفرمایید و آموزش چند روزه ، حالا اکثرشون ( اونهایی که به فیض شهادت نرسیده بودن ) 8 سال تجربه جنگیدن رو داشتن ،8 سال تجربه جنگیدن با 40 سال اموزش در زمان صلح برابر میکنه و به جرات میگم ازش سرتر و برتر هم هست و حالا تعدادشون ، سلاحشون ، تجربه اشون و آموزشهاشون خیلی خیلی خیلی بیشتر و فراتر و بهتر از اون چیزیه که بگیم با کلاشنیکف و آرپیجی و تنها شلیک چند خشاب( اصلا قابل مقایسه نبودن با هم این دو شرایط)

نه برادر من اوضاع اونطوری که شما میگین نبوده
بهتره پا روی حق نزاریم و زحمات دیگر رزمندگان و خونهای که دادن و رشادتها و ایثارگریهایی هم که کردن رو با چنین اظهار نظرها و نادیده گرفتن زحمات و حتی بودن دیگر رزمندگانمون و تاثیرشون بر دفاع از کشورو پایمال نکنیم

همه نیروهای مسلح ایران و با حمایت همه مردم غیور و بزرگوار ایرانی که دلشون برای این کشور میتپید از این کشور دفاع کردن و اون حماسه و حماسه ها رو خلق کردن
البته بودن کسانی که به ظاهر اهل همین کشور بودند ، خودشونو ایرانی و حتی مسلمان و حتی شیعه هم نامیدند و چنان خیانتهایی کردن که روی هر اجنبی رو سفید کردند
مثه همین مجاهدین خلق ، همین منافقینی که با خیانت به کشور ننگ دنیا و اخرت رو برای خودشون خریدن
و یا اون خودفروشهای خاین به میهن که با شعارهای جدای طلبانه و خیانتهاشون ضربه های بدی رو به میهن و کشور و دفاع مقدسمون وارد کردن
من اونا رو جزو مردم ایران نیاوردم و منظورم کسانیست که برای شکوه و عظمت و سربلندی این سرزمین از هیچ کوششی فروگذار نکردند با هر نام و نشانی و در هر ارگان و سازمان و نهادی
یاد سنگر سازان بی سنگر و جهادگران پرتلاش جهاد سازندگی به خیر
یاد نیروهای مردمی و دفاع های جانانه اشان از خرمشهر و آبادان بخیر
یاد نیروهای عشایری و حماسه دفاعشون از ایلام و کرمانشاه بخیر
یاد کردهای ایرانی و میهن دوست و غیورسرافراز و دفاعشون از استانهای آذربایجان غربی و کردستان به خیر
یاد نیروهای ویژه جنگهای نامنظم شهید چمران به خیر
یاد نیروهای موتله اسلامی و دفاعشون از خرمشهر بخیر
یاد مردم مقاوم و از جان گذشته آبادان و خرمشهر و همه شهرهای مرزیمون به خیر
یاد مجاهدین سپاه بدر ( و برخلاف تصور دوستان نه همه اون عراقی هایی که روبرومون بودن که اینها یکصدم اونها هم نبودند ) به خیر
یاد مجاهدین افغانی که در این راه به یاری ما اومدند به خیر
یاد ملت و مردم غیر نظامی ایران عزیز که با کمکهاشون ، پشتیبانیهاشون و مقاومتشون در راه دفاع از میهن سنگ تموم گذاشتند به خیر
یاد قهرمانان گمنام و فراموش شده هنگهای مرزی ژاندارمی و دفاع جانانه و خونینشون در رزوهای آغازین و سالهای نخستین جنگ به خیر
یاد دلاوران بسیج و سپاه و جانفشانیهاشون در طول هشت سال نبرد و حماسه و خون به خیر

ودر پایان و این ته مه ها هم ، اگر صلاح میدونن و ناراحت نمیشین دوستان و کثرشان ارگان دیگه ای خدای ناکرده نمیدونن و فکر نمیکنن باعث بشه قهرمانی ها و دلاوریهای یه بخش دیگه کوچیک جلوه داده بشه ، و این بحث تملک کلی حماسه های دوران دفاع مقدس توسط گروهی خاص!!!!!!خدشه دار نمیشه :
یاد بودن واهمیت نذاشتن و بی تاثیر بودن و نظاره گر بودن و استراحت کردن و نجنگیدن و شهید ندادن و جانباز و آزاده ندادن و عملیات نکردن و در کل تماشگر بودن و حتی تشویق نکردن و اصلا تماشاگر نما بودن !!!!! همه نیروهای ارتشی هم .........
[b]چی بگم؟ [/b]
[b]بگم به خیر؟[/b]

[Ernesto_Rommel 11,417]

سلام

برادر مرتضی ، خیلی ببخشید ها ؟ ولی فکر کنم شما برای برادران ارجمند عراقی اونقدر شعور قائلی که برای مخاطب خودت ارزشی قائل نیستی حتی پشیزی

تمامی طراحی موفق پدافند هوائی عراق که نهایتا در سالهای پایانی دفاع مقدس باعث مشکلات بیشمار برای ما شد علاوه بر مشکلات داخلی خودمان طراحی هوشمندانه و استفاده از تجهیزات فرانسوی و تکنیک های فرانسوی بود که آسمان عراق رو نفوذناپذیرتر میکرد ( هیچوقت غیرممکن وجود نداره و همیشه راهی برای نفوذ هست ولی عراق با کمک فرانسه تمامی پدافند خودش رو ترمیم و تصحیح کرد)


http://en.citizendium.org/wiki/Gulf_War%2C_Iraqi_integrated_air_defense_system

توی اغلب کتابهایی هم که بنده خوندم به صراحت خیانت فرانسوی ها و لو دادن تاکتیک های ارتش عراق که خودشون یادشون داده بودند یکی از دو عامل اصلی شکست سنگین عراق علاوه بر توهم انگاشتن حمله متحد سابق و دشمن متفق امروز ! توسط صدام حسین نگاشته شده

به هرحال بهتره بی خودی جو ندیم ...

رمز پیروزی در غافلگیری هست و برای 5 مین بار به فرموده امام خامنه ای ، امریکا باید منتظر شکست خودش باشه چون نمیدونه چی پشت دیوارهای عزم و اراده جبهه مقاومت هست چون از صفر تا صد اون رو وقتی ساختیم که از کلیشه ای ترین جمله یعنی سیم خاردار تا واقعی ترین حقایق که میشه شهادت فرزندان فاطمه زهرا به ناحق به دست سلاح های غربی و شرقی بود رو به چشم دیدیم و ....


یا حق

[TAHA-SH 1,640]

سلام
مقاله جالبی بود
ایکاش بشه تو یک فضای فنی و بدون باز کردن مسائل محرمانه - یک مقداری روی کاهش نقاط ضعف و افزایش نقاط قوت نیروهای پدفندیمون کارکرد

مشکل پدافند ما از نظر فرماندهی درحال رفع است و همانطور که دوستان تاحدی اشاره کردند با سیستم موزائیکی عملا استقلال کافی درجنگ نامتقارن ایجاد شده است
اما همین موضوع خودش میتواند به یک مشکل هم تبدیل شود چون فرماندهی مرکزی و رادار بلند برد باید باشد و نبود آنها موجب عدم همپوشانی تجهیزات می شود
شاید این موضوع موزائیکی بودن بعنوان نقطه آخر دفاعی که لایه های پدافندی ما کوبیده شوند چاره آخر باشد اما نه اول

از جمله نگرانیهائی که بنده دارم راهی است که مسئولین محترم دفاعی ما بعنوان اولین دفاع برگزیده اند
برای مثال مشخص شده است که سیستمهای راداری و موشکی ما توانسته اند اهداف با سطح مقطع 0.01 متر مربع را شناسائی و شکار کنند (این رقم رسمی است و تصور اینست که رقم واقعی لااقل نصف این باشد یعنی 0.005 متر مربع) این شناسائی درمحدوده امواج X برای جستجوگر پسیو رادار موشک بسیار عالیست - موضوع اینست که حرکت به سمت شناسائی و شکار اهداف با سطح مقطع کم هم یک نقطه قوت و هم اگر دقت نشود یک نقطه خطر است

فرض براینست که لایه اول پدافندی ما توسط موشک سنگین S200 است که اخیرا توانسته است یک پهپاد را هم شکار کند
درصورتی که دشمن درکنار نیروی مهاجم اصلی خود تعداد قابل توجهی پهپاد جت با سطح مقطع مشابه با جنگنده های خود و یا کمتر را به میدان گسیل کند آیا میتوان اهداف واقعی را از اهداف کاذب شناسائی کرد و ذخیره محدود موشکها را به اتمام نرسانید؟(البته خود این پهپاد ها میتواند کاذب نباشد و حمل کننده مهمات هم باشند)
هرچه شکار اهداف کوچکتر مد نظر باشد گسترس اهداف کاذب هم بیشتر خواهد بود

موضوع دوم اینست که موشکی که هومینگ روی جمینگ دارد که الان بسیار گسترش یافته - عملا خود را برای شکار جمرها آماده کرده است نه اهداف واقعی- توضیح اینکه گویا دربحثهای مسئولین محترم فرض براین است که جمینگ حتما توسط خود هواپیما انجام میشود؟
خوب به نظر من درصورت عدم تمهید مناسب کلیه موشکهای ما طعمه جمرهای کششی خواهند شد - امیدوارم درآینده نزدیک بتوانم دریک تایپیک جداگانه این موضوع را نشان دهم

موضوع سوم جنگ بی پایان بردهاست
هرچه موشکهای دقیق و ارزان قیمت دورایستا بیشتر میشود متاسفانه ضعف ما در توسعه حالت مشابه درپدافند بیشتر محسوس می شود
درصورتی که بیشتر پدافند ما در برد زیر 100 کیلومتر متمرکز است اما هرچه بیشتر موشکهای ضد پدافندی ارزان به برد های بالاتری میرسند
من فکر میکنم همچنان دست برتر در دست مهاجمین خواهد بود و اگر درزمینه بوستر ها به خوبی کار نکنیم ما درنهایت میدان را باید واگذار کنیم

درباره پنهانکاری سایتهای راداری هم تقریبا با رشد زیاد رادارهای موج میلیمتری می شود گفت امید چندانی به تکنیک متحرک سازی و روشن کردن رادار در فاز نهائی هومینگ موشک نیست و قبلا رادارها از طریق سیستم تصویری ماهواره ای(با فاصله تصویر برداری کوتاه یا REAL TIME )شناسائی میشوند و سپس موشک به محدوده مورد نظر نزدیک شده و با شناسائی هندسی به آن حمله میکند

مسائل دفاعی ما روز به روز بیشتر درمعرض تکنولوژیهای جدید تهدید میشود ودرشرایطی که ممکن است بتوان با تجمیع تفکرات و هدایت پروژه ها به دانشگاهها راهکارهای نوین را توسعه داد یا لااقل بهبود های جدی درحالت موجود ایجاد کرد شاید بتوان گفت که 90 درصد توان ما بر روی شرایط جنگهای قبلی و امکانات قبلی بنا شده است که صرفا بهبود یافته اند و در شرایط جنگ واقعی شکستن آنها فقط مقداری دشمن را سرگرم میکند و مانع جدی نیستند

بقول فرمایش رهبر انقلاب باید کاری کرد که دیگران نتوانسته اند بکنند
بنده بعنوان یکی از اعضاء کمترین سایت اعلام آمادگی میکنم که درصورت استقبال مسئولین محترم برخی موارد پیشنهادی فنی را برای بهبود این وضع تقدیم کنم که صد البته عزیزان و اساتید بزگ سایت دراین باره مقدم تر خواهد بود

[mrb 207]

سلام
مقاله روشنگرانه ای بود
صحبتهای طاهای عزیز هم خیلی خوب بود
دوستان اگر دقت بکنیم متوجه میشیم که دفاع از کشور تنها به عهده پدافند هوایی نیست بلکه پدافند هوایی نقطه شروع پدافندی کشورهست اما قطعا تنها یگان نیست. در صورت شروع جنگ سایر یگانها کشور میتونن بار زیادی رو از دوش پدافند هوایی بردارن. مثلا با انهدام ناوهای هواپیما بر یک تهدید عمده و خطرناک از سر کشور و بالطبع پدافند هوایی برداشته میشه یا انهدام فرودگاههای که کشورهای فرامنطقه ای در اونها پایگاه دارن.
البته امیدوارم روزی برسه که ما یک پدافند هوایی مقتدر داشته باشیم که کمترین احتیاج به سایر یگانهای نظامی کشور رو داشته باشه.