امضاي دیجیتال (DIGITAL SIGN)

[angz 3,559]

[right][b][color=green][font=Tahoma","sans-serif][size=3]به نام دادار هور[/size][/font][/color][/b][/right]
[right][b][color=green][font=Tahoma","sans-serif][size=3] با سلام[/size][/font][/color][/b][/right]


[right][font=Times New Roman","serif][size=5]امضاي دیجیتال
(DIGITAL SIGN)[/size][/font][/right]


[right][font=Times New Roman","serif][size=5]بخش اول[/size][/font][/right]




[size=4]در دنیاي امروز که سندهاي الکترونیکی و کامپیوتري جایگزین سندهاي دستنویس شده اند، دیگر مهر وامضا نمی تواند تامین کننده اعتبار سند باشد. در روش سنتی شکلی که فقط خود فرد با دقت خوب قادر به
کشیدن آن بود، براي اثبات هویت نویسنده، به عنوان امضا در زیر متن آورده می شد. اما امروزه باید از روشهاي دیگري براي تامین اعتبار اسناد الکترونیکی بهره برد. امضاهاي کاغذي از گزندهاي امنیتی در امان نیست ممکن است امضاي کسی از پایین یک سند به سند دیگري کپی شود ممکن است کسی در محتواي یک سند امضاشده دست ببرد و...
به همین منظور طرح هاي امضاي دیجیتال ارائه شدند. یک تفاوت اساسی امضاي الکترونیک با امضاهاي کاغذي˓ با نگهداري اثري از اصل سند امضا شده ˓ در این است که امضاي الکترونیک علاوه بر هدف تعیین هویت اطمینان از صحت داده ها را نیز تامین میکند. در مباحث مربوط به خدمات الکترونیکی از جمله دولت الکترونیک به جرات می توان گفت بدون وجود زیرساخت هاي لازم امنیتی در فضاي دیجیتال امکان ارائه چنین خدماتی وجود ندارد. براي اعتبار بخشیدن به اسناد الکترونیکی و قانونمند نمودن تراکنش ها و فعالیت هايمرکز صدور گواهینامه ˓ گواهینامه دیجیتال ˓ اینترنتی لازم است فن آوري هاي خاصی مانند امضاي دیجیتال ابزاري مهم براي نیل به هدف تصدیق هویت ˓ همانند امضاي واقعی ˓ دیجیتال و... ایجاد نمود. امضاي الکترونیک نسبت به پیام ˓ علاوه بر منحصر به فرد بودن آن نسبت به امضا کننده ˓ اسناد است. در حقیقت امضاي دیجیتال امضا شده نیز منحصر به فرد است.
در این تاپیک هدف، معرفی چند طرح امضا و بررسی امنیت وکارایی آنها است.


یک امضاي دیجیتال نوعی رمزنگاري نامتقارن است. هنگامی که پیغامی از کانالی ناامن ارسال می شود یکامضاي دیجیتال که به شکل صحیح به انجام رسیده باشد می تواند براي شخص گیرنده پیام دلیلی باشد تا
ادعاي شخص فرستنده را باور کند. امضاهاي دیجیتال می توانند امضاهاي غیر قابل انکار را ایجاد کنند به این معنی که شخص امضا کننده نمی تواند تا زمانیکه کلید شخصی فرد به صورت مخفی باقی مانده است ادعا کند ˓ که من این نامه که امضاي من را به همراه دارد امضا نکرده ام. ولی در زمانیکه کلید شخصی فرد در شبکه از حالت مخفی خارج شود یا زمان اعتبار امضاي او به اتمام برسد شخص می تواند امضاي دیجیتال خود را انکار کند هرچند که در این حالت نیز با وجود ساختار قوي امضاي دیجیتال این امضا اعتبار خود را حفظ می کند پس این کلید نمایانگر هویت فرد می باشد بنابراین توان انتساب امضاي الکترونیک به یک فرد بسیار زیاد است واز این رو احتمال انکار امضاي الکترونیک بعید به نظر می رسد.
به هرحال ایده اصلی امضاي الکترونیک در مفهوم مصطلح آن نخستین بار در سال 1976 م. طی مقاله مشهور [b]دیفی و هلمن[/b] معرفی شد. در نخستین توضیحات درباره امضاي الکترونیکئ موضوع انکار ناپذیري را به عنوان یکی از ویژگی هاي سیستم خود ذکر کردند و آن را نسبت به تصدیق هویت ساده پیام موضوعی پیشرفته شمردند
زیرا در تصدیق هویت پیام تنها کافیست خود کاربر در مورد منشا یک پیام قانع شود اما در تامین انکارناپذیريکاربر می تواند یک شخص ثالث مثلا یک قاضی را نیز قانع کند که منشا پیام امضا شده از کجا است. این دو نفر در فکر الگوریتمی بودند که بتواند خواص امضاهاي دستی را در حد متکامل و عالی داشته باشد ([b]خواص اصلی امضاهاي دستی عبارتند از آسانی تولید، سادگی تشخیص و مشکل بودن جعل آن[/b]). ولی در عین
حال توسط ماشین و به صورت خودکار تولید شود. بزرگترین تفاوت امضاهاي دستی با امضاهاي دیجیتال در آن است که امضاهاي دستی ثابت اند و شکل آنها نباید تغییر کند در حالی که امضاهاي دیجیتالی ماهیتاً وابسته به پیام اند و به ازاي هر پیام تغییر می کنند.[/size]

[font=Times New Roman","serif][size=3]ادامه دارد[/size][/font][font=Times New Roman","serif][size=3]...[/size][/font] ویرایش شده در شهریور 92 توسط angz

[angz 3,559]

[size=6]با سلام[/size]

[size=4]این اولین [/size][size=4]تاپیک تخصصی من در مدت 4سال حضورم در این سایت هست و بیشتر سعی میکردم از معلومات علمی اساتید استفاده کنم تا اینکه نظر بدم.[/size]
[size=4]اگر کم و کاستی [/size]و ضعف نگارشی در تاپیک وجود داشت یا اینکه بیش از اندازه مفهومش سخت بود به بزرگواریتون ببخشید چون نهایت تلاشم در سادگی مطلب انجام دادم.

[size=5]بخش دوم[/size]

[size=5][b]تعریف امضاي دیجیتال[/b][/size]
[size=4]امضاي دیجیتال شماره یا عدد انحصاري محرمانه اي است که توسط مرکزي به هر فرد متقاضی تعلق می گیرد و مبناي تعاملات آن فرد در شبکه یا محیط می شود. امضاي دیجیتالی که گاه در مفهوم عامیانه از ˓ آن عدد یا رمز آن با عنوان امضاي الکترونیکی یاد می شود عبارت است از: "هر نوع علامت منضم شده یا به نحو منطقی متصل شده به (داده پیام) است که براي شناسایی امضا کننده (داده پیام) مورد استفاده قرار می گیرد." امضاي دیجیتال براي فایل هاي اطلاعاتی همان کار را انجام می دهد که امضاي شما بر روي سند کاغذي انجام می دهد. امضاي دیجیتال و امضاي دست نویس هردو متکی بر این واقعیت است که پیدا کردن دو نفر با یک امضا تقریبا غیرممکن است. امضاي دیجیتال بر روش هاي رمزنگاري از طریق کلیدهاي عمومی و خصوصی مبتنی
است. [/size]
[size=4]علم رمزنگاري علمی است که با استفاده از ریاضیات و روش هاي سخت افزاري و نرم افزاري متن بی معنی تبدیل می نماید و گیرنده دوباره با همان الگوریتم این متن بی معنی را به پیام موردنظر خویش
تبدیل میکند. با امضاي دیجیتال اصل بودن و صداقت یک پیام یا سند و یا فایل اطلاعاتی تضمین می شود. معرفی امضاي دیجیتالی براي این است که هویت فرستنده سند تایید شود و نیز اطمینان حاصل شود از اینکه
سند در طول مدت انتقال به گیرنده دستکاري نشده است. بطور کلی سه دلیل براي استفاده از امضاي دیجیتالی وجود دارد که شامل:[/size]
[size=4]1.استفاده از کلید عمومی این اجازه را به هر شخصی می دهد که کلید خود را به سمت فرستنده اطلاعات بفرستد و سپس گیرنده پس از دریافت اطلاعات آنرا توسط کلید خصوصی خود بازگشایی می
کند. بنابراین امضاي دیجیتالی این امکان را می دهد که فرستنده یا گیرنده مطمئن شوند که اطلاعات از محل یا شخص موردنظر دریافت می شود.[/size]
[size=4]2 .اطلاعات در طول مدت انتقال ممکن است توسط دیگران دستکاري شود براي اینکه از صحت اطلاعات رسیده مطمئن شویم نیاز به یک امضاي دیجیتالی در این حالت احساس می شود.[/size]
[size=4]3.رد کردن اطلاعات فرستاده شده: گیرنده اطلاعات براي اینکه مطمئن شود فرستنده بعدا از اطلاعاتی که فرستاده اعلام بی خبري نکند و آنها را رد نکند از فرستنده یک امضا درخواست می کند تا شاهدي بر این ادعا باشد.[/size]

[size=4][b]با توجه به جمیع نکات مطرح شده میتوان تعریف بهتري از امضاي الکترونیک ارائه نمود: یک سیستم امضاي الکترونیک تولید امضا و ارزیابی امضا می باشد. در بخش تولید کننده کلید ˓ متشکل از سه بخش تولید کلید زوج کلیدهاي عمومی و خصوصی ایجاد میشود سپس کلید عمومی از طریق انتشار عمومی یا بوسیله گواهی هاي الکترونیک در اختیار بخش ارزیابی قرار می گیرد. بخش تولید امضا با دریافت یک پیام امضاي مخصوص ˓آن پیام را تولید میکند. بخش ارزیابی نیز با دریافت یک پیام و امضاي آن با استفاده از کلید عمومی صاحب امضا صحت آن را کنترل میکند. ˓ [/b][/size]

[size=4][size=5][b]ارزش امضاي دیجیتالی[/b][/size][/size]

از طریق امضاي دیجیتالی یا علم رمزنگاري در مفهوم عام می توان نامخدوش بودن پیام هویت امضا کننده و تایید محتواي مدرك از سوي فرستنده از طریق اینترنت را در دعاوي مرتبط اثبات کرد. بنابراین ساختار
رمزگذاري از حیث تضمین امنیت و تصدیق فعالیت هاي تجاري الکترونیک مهم می باشد و لذا بیش از سایر روش هاي ایمنی مورد توجه است، دلیل دیگر بر اهمیت آن، ارزش اثباتی مد نظر در قانون تجارت الکترونیکی کشورمان می باشد. بنابر ماده 15 قانون تجارت الکترونیکی" نسبت به « داده پیام » مطمئن، سوابق الکترونیکی lمطمئن و امضاي الکترونیکی مطمئن انکار و تردید مسموع نیست و تنها میتوان ادعاي جعلیت به « داده پیام »مزبور وارد و یا ثابت نمود که « داده پیام » مزبور به جهتی از جهات قانونی ازاعتبار افتاده است." در دنیاي مجازي هر مکانیزمی که بتواند سه نیاز زیر را در خصوص اسناد و مدارك دیجیتالی برآورده کند
"امضاي دیجیتال" نامیده می شود.

[b]الف) دریافت کننده سند یا پیام الکترونیکی بتواند هویت صاحب سند را به درستی تشخیص دهد و از جعلی نبودن آن اطمینان حاصل کند.[/b]
[b]ب) صاحب و امضا کننده سند بعدا نتواند محتواي سند یا پیام ارسالی خود را به هر طریقی انکار کند.[/b]
[b]ج) یک متقلب ثالث نتواند پیام ها یا اسناد جعلی تولید و آنها را به دیگران نسبت دهد.[/b]

ادامه دارد...

[maysam2007 863]

با تشکر از مطالب علمی و خوبتون.

امیدوارم نظر ندادن دوستان زیاد تو ذوقتون نخورده باشه. اصولا توی تاپیک های علمی خیلی نظر ثبت نمیشه.

باز هم ممنون.

[angz 3,559]

[quote name='maysam2007' timestamp='1378819833' post='337836']
با تشکر از مطالب علمی و خوبتون.

امیدوارم نظر ندادن دوستان زیاد تو ذوقتون نخورده باشه. اصولا توی تاپیک های علمی خیلی نظر ثبت نمیشه.

باز هم ممنون.
[/quote]

خواهش میکنم
البته طبیعیه ولی هدف من افزایش سطح آگاهی نسبت به علم روز هست.
و زیاد ناراحت نیستم
همینکه مورد لطف قرار گرفتم موجب افتخاره ویرایش شده در شهریور 92 توسط angz

[ALFARD 3,743]

با تشکر
منتظر ادامه هستیم
قسمت بعد حتما با تصویر همراه شود،جهت آشنایی بیشتر با این علم جدید

[angz 3,559]

[size=6]با سلام[/size]
[b]بخش سوم[/b]

[size=5][b]انواع مختلف امضاي دیجیتال:[/b][/size]
[b][size=4]الف) امضاي دیجیتال بصورت داده افزوده: داراي سه الگوریتم 1.تولید جفت کلید 2.امضا کردن یک
پیام 3.تعیین صحت امضا می باشند.[/size][/b]
[b][size=4]ب) امضاي دیجیتال بصورت بازیافت پیام: داراي سه الگوریتم 1.تولید جفت کلید 2.امضا کردن یک
پیام 3.بازیابی پیام می باشند.[/size][/b]

[b][size=4]روش هاي متعدد براي پیاده سازي امضاهاي دیجیتالی[/size][/b]
[size=4][b]1.امضاي دیجیتالی مبتنی بر چکیده پیام:[/b]
در این مکانیزم از هر سند پس از ایجاد و قرار گرفتن در یک قالب استاندارد و مشخص یک چکیده کوتاه چند
بایتی استخراج می شود. این چکیده کوتاه به طرز بسیار پیچیده اي از تک تک بیت ها و جایگاه آنها در متن تاثیر می پذیرد و به نحوي محاسبه و استخراج می شود که هرگونه تغییر جزیی یا کلی در متن باعث تغییرات چشمگیر در چکیده آن خواهد شد. پس از استخراج چکیده پیام، رشته ي بیتی حاصل، توسط کلید خصوصی صاحب پیام رمز نگاري و نتیجه به دست آمده به اصل پیام ضمیمه می شود.[/size]
[size=4]در حقیقت امضاي دیجیتالی چیزي نیست جز یک رشته عددي که به روش پیچیده اي از متن یک سند استخراج و پس از رمزنگاري با کلید خصوصی صاحب سند، به اصل سند ضمیمه و ارسال می شود. براي اعتبار سنجی و تایید اصالت سند، گیرنده می تواند به راحتی چکیده ضمیمه شده سند را با کلید عمومی صاحب سند (که همه آن را می دانند) از رمز خارج کرده و همچنین یکبار دیگر خودش چکیده سند را محاسبه و این دو را با هم مقایسه کند. هرگاه این دو مقدار با هم مساوي بودند، اصالت و اعتبار سند تایید می شود در غیر این صورت
سند جعلی است یا توسط اخلال گران میانی تغییراتی در آن اعمال شده است.[/size]
[size=4]خصوصیات چکیده پیام عبارتند از:[/size]
[size=4]با داشتن متن مفروضP محاسبه چکیده آن بسیار ساده و سریع باشد. [/size]
[size=4]هرگاه چکیده یک پیام در اختیار باشد هرگز نتوان از طریق آن متن اصلی پیام را پیدا کرد.به الگوریتم هایی که از درون یک پیام با طول متغییر یک چکیده با طول کوتاه و ثابت محاسبه و استخراج می کنند اصطلاحا " کد درهم شده" و به چکیده پیام "توابع درهم ساز" نیز گفته می شود.[/size]

[size=4][b][size=5]2.امضاي دیجیتالی مبتنی بر روش هاي رمزنگاري کلید عمومی:[/size][/b][/size]
[size=4]یکی از مکانیزم هایی که نیازهاي سه گانه امضاي دیجیتالی را برآورده می کند "امضاء و رمزنگاري پیام به روش کلید عمومی" است. روش کار به این صورت است:[/size]
[size=4]فرستنده ابتدا کل پیام را با کلید خصوصی خود رمز می کند. از آنجا که همه ي افراد کلید عمومی فرستنده را می دانند این مرحله از رمزنگاري هیچ کمکی به امنیت پیام نمی کند بلکه هر گاه افراد توانستند پیام را با کلید عمومی فرستنده از رمز خارج کنند مطمئن خواهند شد که پیام از طرف فرستنده صادر شده است.
سپس فرستنده حاصل مرحله قبل را با کلید عمومی گیرنده رمز کرده تا متن پیام محرمانه بماند. بدیهی است که فقط دارنده کلید خصوصی یعنی گیرنده قادر به رمز گشایی خواهد بود.[/size]
[size=4]روال رمز گشایی و تایید اصالت پیام برعکس است: [/size]
[size=4]گیرنده ابتدا پیام رمز شده را با کلید خصوصی خود از رمز خارج کرده و سپس بار دیگر آنرا با کلید عمومی فرستنده رمزگشایی می کند. هر گاه پیام معتبري رمزگشایی
شود، گذشته از حفظ محرمانگی پیام در طول مسیر هویت فرستنده نیز تایید می شود.[/size]
[size=4]رمزنگاري با استفاده از کلید عمومی روشی است براي ایجاد یک ارتباط پنهان میان دو شخص بدون اینکه نیازي به تعویض کلیدهاي خصوصی باشد. همچنین با استفاده از این روش می توان امضاهاي دیجیتال را ایجاد کرد.
رمزنگاري با کلید عمومی اساس و بنیاد تبادل اطلاعات در تکنولوژي هاي امروز در جهان گسترده اینترنت است. همچنین این روش به عنوان رمزنگاري نامتقارن نیز مطرح است زیرا کلیدي که براي رمزنگاري به کار می رود با کلیدي که براي رمزگشایی به کار می رود متفاوت است. کلید خصوصی به عنوان یک راز از سوي کاربر باید نگهداري شود و همه کاربران امکان استفاده از کلید عمومی را دارند و در اختیار همه قرار می گیرد.
پیام هایی که با کلید عمومی رمزنگاري می شوند فقط با کلید خصوصی مطابق قابلیت رمزگشایی را دارند.هرچند که کلیدهاي عمومی و خصوصی مطابق با یکدیگر هستند ولی با استفاده از کلید عمومی نمی توان کلید خصوصی را بدست آورد. در طرح رمزنگاري متقارن فرستنده و گیرنده باید یک کلید مشترك اضافه باشند تا بتوانند عملیات رمزگشایی و رمزنگاري را انجام دهند و به همین دلیل این طرح قابلیت اجرایی شدن کمتري نسبت به روش نامتقارن دارند زیرا این روش متقارن یک پهناي باند ویژه جهت تبادل کلید اضافی نیاز دارند به همین دلیل از کارایی مناسبی برخوردار نیستند.[/size]

[b][size=5]نشانه گذاریهاي کلی وعمده در امضاهاي الکترونیکی[/size][/b]
[b]الف)عملکردهاي این نوع امضاها:[/b] براي شناسایی عملکردهاي یک امضاء در یک محیط کاغذي موارد زیر داراي اهمیت ویژه اي است: شناسایی یک شخص، فراهم کردن قطعیت براي اختیارات شخصی که شخص
در عمل امضاء کردن دارد، محلق شدن شخص به محتویات یک سند و مدرك علاوه بر این، مطلب شایان ذکر
است که یک امضاء می تواند عملکردهاي گوناگونی را که وابسته به ماهیت سندي است که امضاء می شود، انجام
دهد. مثلا یک امضا می تواند نظارت بر یک قسمت از محتویات قرار داد را تصدیق کند.
[b][size=5]ب)امضاهاي دیجیتالی و دیگر امضاهاي الکترونیکی:[/size][/b]
تکنیکهاي مختلفی از امضاي الکترونیکی را مورد آزمایش قرار داده اند که یا در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرد یا تحت توسعه می باشد. هدف معمول این تکنیکها فراهم کردن معادلات عملکردي از قبیل امضاهاي دست نوشته شده و انواع دیگر مکانیسم هاي معتبر سازي استفاده شده در یک محیط کاغذي است (یعنی مهر ومومها و بر چسب ها) تکنیکهاي مشابه می توانند عملکردهاي الحاقی را در محدوده فعالیت تجارت الکترونیکی که مشتق شده از عملکردهاي یک امضاء است، انجام دهد. اما این عمل با هیچ معادله دقیق و کاملی در یک محیط پایه ریزي شده بر روي کاغذ مرتبط نمی باشد و آنها بهم وابسته نیستند.

[font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#FF0000]هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام میلیتاری به عنوان منبع امکان پذیر است![/color][/b][/font]
[b]ادامه دارد...[/b] ویرایش شده در شهریور 92 توسط angz

[angz 3,559]

[size=6]با سلام[/size]
[b]بخش چهارم[/b]



[b][size=6]امضاي دیجیتال امنیت چه چیزي را تامین می کند؟[/size][/b]
1. تصدیق هویت: تصدیق هویت اطمینان از اینکه شخص یا طرفی که در حال ارتباط هستیم همان کسی است که ما انتظار داریم و خودش می گوید.
2. محرمانه بودن: اطلاعات درون پیغامها و یا تبادلات محرمانه می شوند و تنها براي اشخاص دریافت کننده و ارسال کننده قابل فهم و خواندن می باشد.
3. غیر قابل انکار بودن: ارسال کننده نمی تواند منکر ارسال پیام یا تبادل مالی شود و دریافت کننده هم نمی تواند منکر دریافت آن شود.
4. امانت داري: اطلاعاتی که درون پیغام و یا تبادلات وجود دارد در طول مسیر به طور اتفاقی یا عمدي مورد دستبرد قرار نمی گیرد.

[b][size=5]اجزاي امضاي دیجیتال[/size][/b]
[size=5]1.توابع درهمسازي: [/size]
توابع هش یا درهمسازي توابعی هستند که از نظر ریاضیاتی یک طرفه هستند. به این معنی که نمی توان از روي خروجی تابع مذکور مقدار ورودي را به دست آورد. از این توابع در رمزنگاري براي تولید نوعی اثر انگشت استفاده می شود. به عبارت دیگر هنگامی که داده اي به عنوان ورودي به این تابع داده می شود
چکیده اي از آن مجموعه داده تولید می شود که منحصر به فرد است و قابل بازگشت نیست که ˓ با تغییر حتی یک بیت از داده ورودي باید کل مقدار خروجی تابع هش تغییر کند زیرا در غیر اینصورت مقدار
ورودي به بازه اي مشخص بدست خواهد آمد. البته در عمل نمی توان تمام خواسته هاي مطرح شده در تعریف را به صورت کامل تامین نمود و به همین دلیل
است که از تقریب ها استفاده می شود.

[size=5]2رمزنگاري کلید نامتقارن:[/size]
از روش رمزنگاري نامتقارن امروزه استفاده زیادي می شود. نام دیگر آن رمز گذاري کلید عمومی است. در این رمز گذاري گفته می شود که اگر داده اي با یک کلید قفل شد با همان کلید باز نمی شود و فقط امکان باز شدن آن با کلید متناظر آن وجود دارد. این کلید متناظر نزد طرف مقابل است و امکان بدست آوردن آن از کلید دیگر وجود ندارد. به عبارت ساده تر اگر شما در خانه تان را با کلید 1قفل نمودید تنها امکان باز شدن آن با کلید متناظر 2 وجود دارد و این در حالیست که امکان فهمیدن آنکه کلید 2 چگونه ساخته شده است براي شما نیز وجود ندارد.
فرض می کنیم: شما درخواست داده اي را از یک سرور امن می کنید سرور کلید عمومی را براي شما ارسال میکند. شما داده هاي خود را با این کلید قفل می کنید و براي سرور ارسال می کنید. حال اگر این وسط کسی خواست داده ها را ببیند نمی تواند ˓ چرا که این داده ها با کلید عمومی باز نمی شوند!
در طرف مقابل ˓سرور با ˓ کلید خصوصی خود داده ها را رمزگشایی می کند و از آن استفاده می کند.
توجه: در امضاي دیجیتالی روند برعکس است.(به عبارت دیگر امضاي دیجیتالی چیزي جز رمزگذاري داده ها با کلید خصوصی فرستنده نیست.) ما در امضاي دیجیتالی می خواهیم ببینیم که آیا داده هاي ارسال شده واقعا از طرف شخصی است که ادعا می کند یا خیر؟
بطور ساده کاربر نام خود را با کلید خصوصی خود رمز گذاري می کند. در این حالت همه با کلید عمومی وي می توانند نام وي را رمزگشایی کنند و این صحیح است! چرا که هیچکس دیگر قادر نیست داده اي را تولید کند که نتیجه باز شدن آن با کلید عمومی شخص امضا کنند. بدین منظور متن نامه ابتدا هش میگردد و سپس توسط کلید خصوصی امضا می شود. سپس امضا و متن نامه
ارسال می شود. در طرف سرور هم با کلید عمومی داده هش شده بدست می آید. متن ارسالی هم هش می شود. حال اگر این دو نتیجه یکسان بود داده ها واقعا از طرف کسی که مدعی آن است ارسال شده است چرا که اگر متن نامه عوض شود نتیجه هش آن هم متفاوت و مقایسه نتیجه یکسانی را بر نمی گرداند.

[size=5]3.رمزنگاري کلید متقارن:[/size]
اساس رمزگذاري ها وجود کلیدها می باشند. بدین معنی که شما اطلاعات مورد نظر خود را توسط کلید قفل می کنید و سپس براي رمزگشایی آن مجددا از کلید استفاده می کنید. در رمزگشایی با کلید متقارن هر دو کلیدي که براي قفل و باز کردن اطلاعات استفاده می شود یکسان می باشد.بدین معنی که هر دو طرف از یک کلید یکسان بهره می برند که باید نزد خودشان امن باشد.

[font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#FF0000]هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام میلیتاری به عنوان منبع امکان پذیر است![/color][/b][/font]
[b]ادامه دارد...[/b]

[PersianKing 1,129]

ساعت از دوازده رد شده امّا هنوز سایت مثبت های امروزم رو بهم نداده! مجدد مراجعه میکنم و به نوبه خودم قدردانی می کنم از زحماتتون! میشه یک توضیح مختصری هم درباره دستگاه های رمزساز(OTP؟) که بانک ها به مشتری هاشون برای عملیات بانکی اینترنتی میدهند، بدهید؟

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/otp-o.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_otp-o.jpg[/img][/url][/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/rsa_security_token.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/rsa_security_token.jpg[/img][/url][/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/10906_357.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/10906_357.jpg[/img][/url][/center]

[angz 3,559]

جناب پرشین کینگ
[size=4]اگر منظورتون دستگاهای [b]OTP[/b]است که باید بگم در بسیاری از سامانه های موجود در کشور از جمله بانک ها از رمز ثابت استفاده می شود که این مسئله یکی از نقاط ضعف عمده در ساختار امنیتی سیستم های مبتنی بر رمز عبور می باشد. یکی از روش هایی که به رفع این ضعف کمک بسیاری می کنه استفاده از رمز یکبار مصرف ( OTP: On Time [/size][size=4]P[/size][size=4]assword) می باشد بدین معنی که برای انجام یک تراکنش خاص یک رمزی تولید شود و پس از استفاده از این رمز و به پایان رسیدن تراکنش، رمز مصرف شده نیز منقضی شود و برای تراکنش بعدی رمز جدیدی تولید و مورد استفاده قرار گیرد.[/size]

در حال حاضر در بانک ملی ,و سایر بانک ها دو سامانه برای این کار وجود دارد.(بانک ملتو خبر ندارم ولی اصولش به صورت زیره)
- روش اول استفاده از سامانه الکترونیکی سبا (سیستم بانکداری الکترونیکی) می باشد.
- روش دوم استفاده از رمز ساز موبایلی در سامانه رعد ملی می باشد.

در روش اول مشتریان پس از ثبت نام یک دستگاه کوچک به نام OTP-Token از بانک دریافت می کنند که کار تولید رمز را انجام می دهد، قیمت این دستگاه فکر کنم پنجاه تومن باشه.
در روش دوم مشتریانی که رعد ملی خود را فعال کرده اند بخش رمز ساز موبایلی این سامانه را بر روی گوشی خود فعال می سازند که برای این کار کارت رعد ملی را از شعبه بانک دریافت می کنند (البته سامانه رعد ملی خود یک سامانه کاملا رایگان می باشد و صرفا برای بخش رمز ساز موبایلی باید هزینه پرداخت نمود).
در واقع در اینجا گوشی تلفن همراه شما بعنوان دستگاه OTP-Token عمل کرده و کار رمزسازی را انجام می دهد.
البته مشتری نمیتونه هم دستگاه Token داشته باشه و هم رمز ساز موبایلی، فقط یکی از این دو گزینه را حق انتخاب دارد.
ولی در کل رمز ساز موبایلی به دلیل هزینه پائین تر و همچنین در دسترس تر بودنش بهتره ویرایش شده در مهر 92 توسط angz

[PersianKing 1,129]

توضیح درباره کاربردشون را می دونستم ولی بیشتر سؤالم این بود که از لحاظ فنی، چجوری الگوریتم تولید رمز، رمزی رو تولید می کنه که بانک اون رو می شناسه و این الگوریتم خودش قابلیت کپی شدن رو نداره؛ یعنی نمیشه با باز کردن یک دسنگاه OTP که به عنوان مشتری دریافت کردیم، چرا نمیشه با تحلیل و استخراج الگوریتم، اقدام به سرقت این الگوریتم کرد. البتّه منظورم این نیست که قراره سرقتی انجام بشه!! نزنید! منظورم اینه که چجوری این دستگاه ها در قبال این مسائل ایمن سازی میشوند!

[font=arial,helvetica,sans-serif][i]تبصره: حتی المقدور با سواد زیردیپلم توضیح بدید که متوجّه بشیم ! [/i][/font]

[angz 3,559]

[quote name='PersianKing' timestamp='1380543132' post='342306']
توضیح درباره کاربردشون را می دونستم ولی بیشتر سؤالم این بود که از لحاظ فنی، چجوری الگوریتم تولید رمز، رمزی رو تولید می کنه که بانک اون رو می شناسه و این الگوریتم خودش قابلیت کپی شدن رو نداره؛ یعنی نمیشه با باز کردن یک دسنگاه OTP که به عنوان مشتری دریافت کردیم، چرا نمیشه با تحلیل و استخراج الگوریتم، اقدام به سرقت این الگوریتم کرد. البتّه منظورم این نیست که قراره سرقتی انجام بشه!! نزنید! منظورم اینه که چجوری این دستگاه ها در قبال این مسائل ایمن سازی میشوند!

[font=arial,helvetica,sans-serif][i]تبصره: حتی المقدور با سواد زیردیپلم توضیح بدید که متوجّه بشیم ! [/i][/font]
[/quote]
تا اونجایی که من میدونم این بحث رمز گشایی از بس طولانی و پیچیده است که خودش یه گرایش بسیار سخت تو دکترای مخابرات هست
ولی با اطلاعاتی من دارم باید یک سری توابع خاص مثل توابع [size=5] درهمسازي[/size] یا هش یا بیت توازن به صورت فوق العاده تخصصی توضیح داد که خارج از درک عموم است و حتی از حوصله من مهندس الکترونیک هم خارجه و حتی این تاپیک با 10بار ویرایش به اینجا رسوندم تا فهمش تقریبا عامیانه باشه
ولی اگه علاقه زیادی داری میتونم یه سری منابع بهت معرفی کنم

[mohmohammadi20 653]

[quote name='angz' timestamp='1380623684' post='342531']
تا اونجایی که من میدونم این بحث رمز گشایی از بس طولانی و پیچیده است که خودش یه گرایش بسیار سخت تو دکترای مخابرات هست
ولی با اطلاعاتی من دارم باید یک سری توابع خاص مثل توابع [size=5] درهمسازي[/size] یا هش یا بیت توازن به صورت فوق العاده تخصصی توضیح داد که خارج از درک عموم است و حتی از حوصله من مهندس الکترونیک هم خارجه و حتی این تاپیک با 10بار ویرایش به اینجا رسوندم تا فهمش تقریبا عامیانه باشه
ولی اگه علاقه زیادی داری میتونم یه سری منابع بهت معرفی کنم
[/quote]

تا جایی که من میدونم هر یک از این دستگاههای کد ساز دارای یک الگوریتم رمزنگاری داخلی هست که برای هر اثر انگشت الگوریتم رمزنگاری خاصی داره . اینجا منظور از اثر انگشت یعنی فردی که این رمزنگار رو در درسترس داره و با رمز داخلش میشه و از اونطرف هم بانکی که رمزساز رو صادر کرده از همین الگوریتم استفاده میکنه تا رمزی که دستگاه میسازه قابل شناسایی باشه .

[PersianKing 1,129]

آقا تسلیم! از توان و سواد ما خارجه! ولی خب بیشتر سؤالم روی این دو محور بود:[list=1]
[*]مگر هر نوبت، یک رمز تصادفی تولید نمیشه توسط دستگاه؟ خب پس قاعدتاً این رمز قابلیت تولید مجدد رو نباید داشته باشه(در واقع احتمالش بسیار ناچیزه). حالا سیستم بانک چطوری باید بفهمه این رمز خودی هست یا غریبه؟ در واقع می خوام بدونم عملکرد Decoding را براش انجام میده یا رمزهایی که قابلیت تولید دارن از قبل در سیستم بانک موجود هست؟

[*]با دستگاه های خاصی که سوادش رو ندارم و اسمشون رو نمیدونم ولی دیدم دست دوستان الکترونیک بازم(!)، میشه به ICها برنامه داد که سیگنال های ورودی رو چجوری پردازش کنند و چجور خروجی ای مدنظر طراح مدارچاپی را بدهند. حالا سؤال من اینه که قاعدتاً[در ذهن کم اطلاع من] باید دستگاه های مشابهی باشند که این عمل رو بصورت معکوس هم انجام بدهند(آیا اینطور هست؟). حالا این وسط چه چیزی جلوی این کار رو میگیره که الگوریتم تولید رمز رو از OTP استخراج نکنند؟
[/list]

[angz 3,559]

[quote name='mohmohammadi20' timestamp='1380633499' post='342562']
تا جایی که من میدونم هر یک از این دستگاههای کد ساز دارای یک الگوریتم رمزنگاری داخلی هست که برای هر اثر انگشت الگوریتم رمزنگاری خاصی داره . اینجا منظور از اثر انگشت یعنی فردی که این رمزنگار رو در درسترس داره و با رمز داخلش میشه و از اونطرف هم بانکی که رمزساز رو صادر کرده از همین الگوریتم استفاده میکنه تا رمزی که دستگاه میسازه قابل شناسایی باشه .
[/quote]
[quote name='PersianKing' timestamp='1380637968' post='342569']
آقا تسلیم! از توان و سواد ما خارجه! ولی خب بیشتر سؤالم روی این دو محور بود:[list=1]
[*]مگر هر نوبت، یک رمز تصادفی تولید نمیشه توسط دستگاه؟ خب پس قاعدتاً این رمز قابلیت تولید مجدد رو نباید داشته باشه(در واقع احتمالش بسیار ناچیزه). حالا سیستم بانک چطوری باید بفهمه این رمز خودی هست یا غریبه؟ در واقع می خوام بدونم عملکرد Decoding را براش انجام میده یا رمزهایی که قابلیت تولید دارن از قبل در سیستم بانک موجود هست؟

[*]با دستگاه های خاصی که سوادش رو ندارم و اسمشون رو نمیدونم ولی دیدم دست دوستان الکترونیک بازم(!)، میشه به ICها برنامه داد که سیگنال های ورودی رو چجوری پردازش کنند و چجور خروجی ای مدنظر طراح مدارچاپی را بدهند. حالا سؤال من اینه که قاعدتاً[در ذهن کم اطلاع من] باید دستگاه های مشابهی باشند که این عمل رو بصورت معکوس هم انجام بدهند(آیا اینطور هست؟). حالا این وسط چه چیزی جلوی این کار رو میگیره که الگوریتم تولید رمز رو از OTP استخراج نکنند؟
[/list]
[/quote]

در تایید حرفای بالا باید ذکر کنم که دستگاههای کد ساز دارای یک الگوریتم رمزنگاری داخلی دارای الگوریتم ثابتی دارند ولی عمل تغییر الگوریتم توسط آی سی انکودر(نوع خاصی) انجام میشه و در خروجی (بانک) دیکدر خاصی که الگوریتمش هماهنگ با ورودی است ایجاد شده و در انتها بازم توسط مولتی پلکسر خاصی به یک مرجع ثابت خیلی محرمانه یرای تایید تراکنش انجام میشود.
البته این تغییر رمز باید در بیت های خاصی که برای هر فروشنده فرق میکند انجام میشود.