ذوالفقار ، سیف الله

[bandeh 118]

[quote name='mohammaddanger' timestamp='1378894023' post='338053']
آیا روایتی در این باب هستش یا نه ؟ این موارد از جمله مباحثی است که نیاز به منبع داره
چرا وقتی که ما ادعا داریم روح امامت یکی است در قالب 12 جسم ؛ امام زمان احتیاج دارد به تفسیر امام علی (ع) ؟
[/quote]
سلام علیکم
دوست خوبم اگر کسی از دیگری چیزی در اختیار داشت این دلیل به نیاز داشتن نیست اگر تفسیری و یا دست خطی از امامی در دست امام دیگر باشد الزاما نیازمندی و یا احتیاج را نمی رساند .
درمورد اینکه ائمه همه یکی هستند :
بله کلام شما درست است اما هر کدام جایگاهی و مقامی دارند و منتخب امری از ازل هستند به عنوان مثال امیرالمؤمنین علی هیچ گاه امام زمان نمی شود و برعکس اما ما معتقدیم که ان ارواحهم و طینتهم واحده طابت و طهرت بعضها من بعض(زیارت جامعه کبیره)
برای آگاهی بیشتر عرض میکنم و قصد انحراف تایپیک را ندارم . مثلا کتب و اشیای دیگری نیز در دسترس حضرت میباشد که یکی از دلایل این است که این بزرگواران را وارثینِ خلافتِ الله بدانیم .والسلام

[mihandost 411]

با سلام
در مورد تفسيري كه حضرت علي (ع) نوشتن اين تفسير مانند تفاسير كه ديگران نوشتن نيست اصل قران هست . براي مطالعه بيشتر اگر كسي خواست به كتاب اصرار آل محمد (ص) مراجعه شود .

[mohammaddanger 1,044]

[quote name='bandeh' timestamp='1378934300' post='338238']
سلام علیکم
دوست خوبم اگر کسی از دیگری چیزی در اختیار داشت این دلیل به نیاز داشتن نیست اگر تفسیری و یا دست خطی از امامی در دست امام دیگر باشد الزاما نیازمندی و یا احتیاج را نمی رساند .
درمورد اینکه ائمه همه یکی هستند :
بله کلام شما درست است اما هر کدام جایگاهی و مقامی دارند و منتخب امری از ازل هستند به عنوان مثال امیرالمؤمنین علی هیچ گاه امام زمان نمی شود و برعکس اما ما معتقدیم که ان ارواحهم و طینتهم واحده طابت و طهرت بعضها من بعض(زیارت جامعه کبیره)
برای آگاهی بیشتر عرض میکنم و قصد انحراف تایپیک را ندارم . مثلا کتب و اشیای دیگری نیز در دسترس حضرت میباشد که یکی از دلایل این است که این بزرگواران را وارثینِ خلافتِ الله بدانیم .والسلام
[/quote]
با تشکر بسیار از شما

[oldmagina 9,243]

[quote name='Ernesto_Rommel' timestamp='1378896422' post='338065']
سلام

در زمان خلیفه دوم ، تصمیم به جمع آوری کتاب قرآن به صورت امروزی ش میشه ، تا قبل اون راویان قرآنی و .... به صورت پراکنده قرآن را نقل میکردند ، دوران قدیم مثل الان نبوده که این همه قرآن باشه و هرکسی که علم قرآنی داشته از راویان قرآن و حافظان ش بوده ( یکی از مسایلی که مثلا باعث شد امام حسن علیه السلام تن به صلح بده چون معدود حافظان اصلی قرآن هم در خطر نابودی بودند علاوه بر معدود کتابهای قرآنی صحیح)

در زمان خلیفه دوم و با پیشنهاد حضرت علی ( منابع متفاوت هست از طبری تا بقیه هرکدام چند نقل قول مطرح کردند) به صورت امروزی قرآن رو منظم میکنند

در این میان حضرت علی علیه السلام اضافاتی بر تفسیر که شرح برخی نکات پنهان قرآن ( به روایتی برخی حروف اسرارآمیز قرآن ) هست تا عالمان دینی در فهم قرآنی مشکل پیدا نکنند میبره پیش خلیفه دوم که ایشون مطابق معمول رد میکنه بعدا که پشیمان میشه اینبار حضرت علی علیه السلام هست که قبول نمیکنه ....


در نهج البلاغه هم داریم که حضرت علی به عباس بن عبدالله ( به نقلی) میگوید که با خوارج از در قرآن بحث نکن که قرآن سخن حق است اما طوری بیان شده که کلی است و هر شخصی میتواند تفسیری به سود خویش ارایه کند ، در مباحثه بر احادیث و روایات معتبره از پیامبر و اهل بیت تکیه کن که ضامن پیروزی است( نقل به مضمون دارم میگم)


قرآنی که حضرت علی نگاشت دقیقا همین قرآن امروزی هست با این تفاوت که قسمت تفسیر و ... داشت مثل همین تفسیر نور و اینا خودمان ولی بسیار بسیار عمیق تر و دقیق تر


یا حق
[/quote]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]سلام [/font]

[color=#000000][font=Tahoma, Geneva, sans-serif][size=3]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]نوشتن و جمع آوری قرآن مراحل متعددی داشت که سعی میکنم یکی یکی عنوان کنم.[/font][/size][/font][/color][list]
[*][size=5][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]کتابت و ترتیب سوره ها و شکل سوره ها و ایات آنها در زمان پیامبر اکرم انجام شده است.[/font][/b][/size]
[/list]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] بنابر آنچه محققان علوم قرآني گفته‌اند كاتبان و نويسندگان وحي آيات هر سوره را كه با بسم الله الرحمن الرحيم آغاز مي شود به ترتيب نزول آن، به دستور شخص پيامبر (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) مي نوشتند. آنان موظف به رعايت ترتيب نزول آيات بودند. در حقيقت تنظيم آياتي كه نازل مي گشت زير نظر و با اشراف كامل پيامبر صورت گرفته و اجتهاد و نظر شخصي هيچ يك از نويسندگان نمي بايست در اين امر دخالت داشته باشد. همين چينش و نظم آيات نازل شده در كنار يكديگر بود كه سوره اي قرآن را تشكيل مي داد و تحدي و مبارزه طلبي قرآن نيز به همين سوره ها صورت مي گرفت. پيامبر و نويسندگاني كه كتابت قرآن را به عهده داشتند و آيات را پي در پي و به ترتيب نزول مي نوشتند، هرگاه بسمله ديگري نازل مي شد در مي يافتند كه سوره قبل پايان يافت و سوره ديگري آغاز مي گشته است.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] ابن عباس می‌گوید: «پيامبر (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) با نزول «بسم الله الرحمن الرحيم» مي دانست كه سوره قبلي پايان يافته و سوره ديگري آغاز گشته است.»[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] و از ابن حصار نقل شده كه گفته است: ترتيب سوره ها و وضع هر آيه در موضع خود به وحى بوده، و اين رسول خدا (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) بوده كه فرمود آيه فلان را در فلان موضع جاي دهيد.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]نکتة‌ مهم دیگری که توجه به آن ضروری است، آن است که بر اساس مدارك تاريخي گاهي آيه يا آياتي نازل مي شد ولي پيامبر اکرم (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) به نويسندگان وحي دستور داد كه آن آيه و يا آيات را در لا بلاي سوره اي كه قبلا نازل شده و پايان يافته بود قرار دهند. اينگونه تنظيم آيات كه خارج از روال طبيعي نزول آيات بوده است نيازمند به تصريح و تعيين شخص رسول خدا (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) بود.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] ابن عباس مي گويد: «زماني بر پيامبر خدا (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) مي گذشت و سوره اي بر آو نازل مي گشت . وقتي آياتي بر آو نازل مي شد بعضي از نويسندگان را احضار كرده، مي فرمود: اين آيات را در سوره اي كه فلان خصوصيات را دارد بگذاريد.»[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] در نقل ديگر از ابن عباس آمده است كه آخرين آيه اي كه نازل مي شد آيه «واتقوا يوما ترجعون فيه الى الله» بود جبرئل به پيامبر اعلام نمود كه آن را آيه 281 از سوره بقره قرار دهد. [/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] عثمان بن ابي عاص مي گويد: در محضر پيامبر خدا (صلی‌الله‌وآله‌وسلم) نشسته بوديم كه جبرئل بر او نازل شد. پيامبر فرمود كه جبرئل مرا امر فرمود كه آيه «إن الله يأمر بالعدل و الاحسان و ايتاء ذي القربى ...» را در اين موضع از سوره نحل قرار دهم، ميان آيات استشهاد و آيات عهد سوره نحل قرا داده شد.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]بخاري روايت کرده است که :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ، حَدَّثَنَا يَحْيَى، حَدَّثَنَا شُعْبَةُ، عَنْ قَتَادَةَ، عَنْ أَنَسٍ رضى الله عنه قَالَ جَمَعَ الْقُرْآنَ عَلَى عَهْدِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أَرْبَعَةٌ، كُلُّهُمْ مِنَ الأَنْصَارِ أُبَىٌّ، وَمُعَاذُ بْنُ جَبَلٍ، وَأَبُو زَيْدٍ، وَزَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ. قُلْتُ لأَنَسِ مَنْ أَبُو زَيْدٍ قَالَ أَحَدُ عُمُومَتِي.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] كتاب الفضائل‏باب فضائل الأنصار ح 3857 باب جمع القرآن ح 5054 صحيح البخاري : ج 6 ص 103، كتاب التفسير، باب القراء من أصحاب النبي (ص) . وذكره أيضا في باب مناقب زيد بن ثابت في كتاب المناقب .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]انس گفته است که : قرآن را در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم چهار نفر از اصحاب به طور کامل جمع کردند که همگي از انصار بودند : أبي و معاذ بن جبل و ابو زيد و زيد بن ثابت ؛ به انس گفتم ابو زيد کيست ؟ گفت يکي از عموهاي من .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]ابن حجر گفته است :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]وأخرج النسائي بإسناد صحيح عن عبد الله بن عمرو (بن العاص) قال : جمعت القرآن ، فقرأت به كل ليلة ، فبلغ النبي (ص) فقال : أقرأه في شهر. الحديث، وأصله في الصحيح.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] فتح الباري: ج 9 ص 47. السنن الكبرى للنسائي، ج 5، ص 24، مسند أحمد، ج 2، ص 163، صحيح ابن حبان، ج 3، ص 33.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]نسايي با سند صحيح از عبد الله بن عمرو روايت کرده است که گفت : (تمام) قرآن را جمع کردم ؛ پس آن را هر شب مي خواندم ؛ پس اين خبر به رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم رسيد ؛ پس فرمودند : آن را در هر ماه بخوان ... و اصل اين روايت در صحيح ( بخاري آمده است) .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]حاکم نيشابوري از زيد بن ثابت روايت مي کند که گفت :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]كنا عند رسول الله (ص) نؤلف القرآن من الرقاع ،[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]نزد رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم بوديم و قرآن را از روي تکه پارچه ها جمع آوري مي کرديم .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]سپس گفته است :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]هذا حديث صحيح على شرط الشيخين ولم يخرجاه .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]اين روايت طبق نظر بخاري ومسلم صحيح است ولي آن را ( در کتاب هاي خويش) نياورده اند .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]المستدرك على الصحيحين : ج 2 ص 611. مسند أحمد، ج 5، ص 185، صحيح الترمذي، ج 5، ص 390.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]اين دليل واضحي است بر اينکه قرآن در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم جمع آوري شده است .[/font][list]
[*][b][size=5][font=tahoma,geneva,sans-serif]جمع اوری نوشته های قرآنی و به شکل مجلد در آوردن قران در زمان خلیفه اول جناب ابوبکر انجام شده است.[/font][/size][/b]
[/list]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]شيخ مناع قطان ؛ وي مي گويد :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] قد عرفنا أن القرآن كان مكتوبا من قبل، في عهد النبي ( صلى الله عليه وآله ) ولكنه كان مفرقا في الرقاع والأكتاف والعسيب ، فأمر أبو بكر بجمعه في مصحف واحد - إلى أن قال : - فكان أبو بكر أول من جمع القرآن بهذه الصفة في مصحف .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] مباحث في علوم القرآن لمناع القطان : ص 74 .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]دانستيم که قرآن در همان زمان رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) نوشته شده است ولي به صورت جدا جدا و در کاغذ ها و استخوان ها و پوست درخت خرما بود ؛ پس ابو بکر دستور داد که همه آنها را در يک کتاب بنويسند تا اينکه مي گويد : ابو بکر اولين کسي است که اين چنين قرآن را در يک کتاب جمع آوري کرده است .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] زرقاني عقيده دارد که جمع آوردن قرآن از اموري نيست که در زمان رسول خدا انجام نشده باشد و بعد از ايشان صحابه آن را از خود ابداع کرده باشند ؛ بلکه در اين کار از همان قواعد و دستوراتي استفاده شده بود که رسول خدا در هنگام نزول قرآن و نيز در هنگام نوشتن آن آيات تا زمان رحلت ايشان ، آن قواعد را بيان فرموده بودند ؛ سپس مي گويد :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] قال الإمام أبو عبد الله المحاسبي في كتاب فهم السنن ما نصه : كتابة القرآن ليست بمحدثة ، فإنه ( صلى الله عليه وآله ) كان يأمر بكتابته ، ولكنه كان مفرقا في الرقاع والأكتاف والعسب ، فإنها أمر الصديق بنسخها من مكان إلى مكان مجتمعا ، وكان ذلك بمنزلة أوراق وجدت في بيت رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) فيها القرآن منتشرا ، فجمعها جامع وربطها بخيط ، حتى لا يضيع منه شئ .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]مناهل العرفان : ج 1 ص 242 .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]امام ابو عبد الله محاسبي در کتاب خود " فهم السنن" مي گويد : نوشتن قران کار جديدي نبود ؛ پس بدرستيکه خود حضرت دستور به نوشتن آن داده بودند ؛ ولي اين نوشته ها جدا جدا و در کاغذ ها و استخوان ها و پوست درخت خرما بود ؛ و همين ها بود که ابو بکر دستور به رونويسي از آنها از يک جا به جاي ديگر به صورت يکپارچه کرد ؛ و آن ها به صورت ورقه هاي جدا جدايي بود که در خانه رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) بود و قرآن در آن ها تقسيم شده بود ؛ اما ابو بکر آن ها را در يک جا گرد آورده و آن را با نخ به هم متصل ساخت تا اينکه چيزي از آن گم نشود .[/font][list]
[*][b][size=5][font=tahoma,geneva,sans-serif]یکسان سازی قرائت های قرآنی و تطبیق نسخ قران موجود که در زمان خلیفه سوم جناب عثمان رخ داده است.[/font][/size][/b]
[/list]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] عن ابن أبي داود عن سويد بن غفلة قال : قال علي : لا تقولوا في عثمان إلا خيرا ، فوالله ما فعل الذي فعل في المصاحف إلا عن ملأ منا ، قال : ما تقولون في هذه القراءة ؟ فقد بلغني أن بعضهم يقول : إن قراءتي خير من قراءتك ، وهذا يكاد يكون كفرا ، قلنا : فما ترى ؟ قال : أرى أن يجمع الناس على مصحف واحد ، فلا تكون فرقة ولا اختلاف ، قلنا : فنعم ما رأيت .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]الإتقان : ج 1 ص 61 .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]علي گفته است : در مورد عثمان جز به نيکي نگوييد ؛ قسم به خدا که کاري که در مورد قرآن ها انجام داد با اطلاع ما بوده است ؛ و سپس گفت : در مورد اين قرائت چه مي گوييد ؟ به درستيکه به من خبر رسيده است که بعضي از شما به ديگري مي گويد : قرائت من بهتر از قرائت تو است ؛ و اين شبيه کفر مي باشد . گفتند : پس نظر شما چيست؟ پاسخ داد :نظر من است که مردم را بر قرائت از روي يک قرآن وادار کنند تا جدايي و اختلافي نباشد . ما گفتيم : پس چه خوب نظري داشتي .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]و مويد اين مطلب روايتي است که از حارث محاسبي نقل شده است که گفت :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] المشهور عن الناس أن جامع القرآن عثمان ، وليس كذلك إنما حمل عثمان الناس على القراءة بوجه واحد على اختيار بينه وبين من شهد من المهاجرين والأنصار لما خشي الفتنة عند اختلاف أهل العراق والشام في حروف القراءات .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]اين روايت را سيوطي از او در الإتقان نقل مي کند : ج 1 ص 61 .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]مشهور آن است که جمع کننده قرآن عثمان بوده است ؛ و اين چنين نيست ؛ و بدرستيکهاو مردم را به قرائت به يک صورت وادار ساخت ؛ و اين تصميم را او با حاضرين از مهاجر و انصار انجام داد ؛ زيرا از درگيري - در هنگام اختلاف قرائت اهل عراق و شام در طريقه خواندن - نگران بودند .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]عن أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ، حَدَّثَهُ أَنَّ حُذَيْفَةَ بْنَ الْيَمَانِ قَدِمَ عَلَى عُثْمَانَ وَكَانَ يُغَازِي أَهْلَ الشَّأْمِ فِي فَتْحِ إِرْمِينِيَةَ وَأَذْرَبِيجَانَ مَعَ أَهْلِ الْعِرَاقِ فَأَفْزَعَ حُذَيْفَةَ اخْتِلاَفُهُمْ فِي الْقِرَاءَةِ فَقَالَ حُذَيْفَةُ لِعُثْمَانَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَدْرِكْ هَذِهِ الأُمَّةَ قَبْلَ أَنْ يَخْتَلِفُوا فِي الْكِتَابِ اخْتِلاَفَ الْيَهُودِ وَالنَّصَارَى فَأَرْسَلَ عُثْمَانُ إِلَى حَفْصَةَ أَنْ أَرْسِلِي إِلَيْنَا بِالصُّحُفِ نَنْسَخُهَا فِي الْمَصَاحِفِ ثُمَّ نَرُدُّهَا إِلَيْكِ فَأَرْسَلَتْ بِهَا حَفْصَةُ إِلَى عُثْمَانَ فَأَمَرَ زَيْدَ بْنَ ثَابِتٍ وَعَبْدَ اللَّهِ بْنَ الزُّبَيْرِ وَسَعِيدَ بْنَ الْعَاصِ وَعَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ الْحَارِثِ بْنِ هِشَامٍ فَنَسَخُوهَا فِي الْمَصَاحِفِ وَقَالَ عُثْمَانُ لِلرَّهْطِ الْقُرَشِيِّينَ الثَّلاَثَةِ إِذَا اخْتَلَفْتُمْ أَنْتُمْ وَزَيْدُ بْنُ ثَابِتٍ فِي شَىْ‏ءٍ مِنَ الْقُرْآنِ فَاكْتُبُوهُ بِلِسَانِ قُرَيْشٍ فَإِنَّمَا نَزَلَ بِلِسَانِهِمْ فَفَعَلُوا حَتَّى إِذَا نَسَخُوا الصُّحُفَ فِي الْمَصَاحِفِ رَدَّ عُثْمَانُ الصُّحُفَ إِلَى حَفْصَةَ وَأَرْسَلَ إِلَى كُلِّ أُفُقٍ بِمُصْحَفٍ مِمَّا نَسَخُوا وَأَمَرَ بِمَا سِوَاهُ مِنَ الْقُرْآنِ فِي كُلِّ صَحِيفَةٍ أَوْ مُصْحَفٍ أَنْ يُحْرَقَ.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] صحيح البخاري : ج 6 ص .رقم 5038 و رقم 3546 كتاب فضائل القرآن باب جمع القرآن[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]حذيفة بن يمان به نزد رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) آمده – در حاليکه بر ضد اهل شام در فتح ارمنستان و آذربايجان به همراه اهل عراق - مي جنگيد . پس حذيفه از اختلاف ايشان در مورد قرائت نگران بود ؛ پس حذيفه به عثمان گفت : اي امير مومنان ؛ اين امت را درياب قبل از آنکه در مورد کتاب ( خدا ) مانند اختلاف يهود و نصاري اختلاف کنند ؛ پس عثمان به نزد حفصه فرستاده تا قرآن را به نزد ما بفرست تا از روي آن در قرآن هاي ديگر نسخه برداريم ؛ سپس آن را به تو باز مي گردانيم ؛ پس حفصه قرآن خويش را به نزد عثمان فرستاده پس به زيد بن ثابت و عبد الله بن زبير و سعيد بن عاص و عبد الرحمن بن حارث بن هشام دستور داد تا از روي آن رو نويسي کردند ؛ و عثمان به اين گروه سه نفره قريش گفت : اگر شما و زيد بن ثابت در چيزي اختلاف کرديد آن را به لهجه قريش بنويسيد ؛ زيرا قرآن با لهجه ايشان نازل شده است ؛ تا اينکه وقتي قرآن ها را از روي آن رو نويسي کردند آن را به نزد حفصه فرستاده و هرکدام از قرآن ها را به منطقه اي فرستاد و دستور داد تا ساير قرآن ها را بسوزانند .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] عسقلاني در شرح اين روايت مي گويد :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] وفي رواية عمارة بن خزية : أن حذيفة قدم من غزوة فلم يدخل بيته حتى أتى عثمان ، فقال : يا أمير المؤمنين أدرك الناس ، قال : وما ذاك ؟ قال : غزوت فرج أرمينية فإذا أهل الشام يقرأون بقراءة أبي ابن كعب فيأتون بما لم يسمع أهل العراق ، وإذا أهل العراق يقرأون بقراءة عبد الله ابن مسعود فيأتون بما لم يسمع أهل الشام ، فيكفر بعضهم بعضا.[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] فتح الباري : ج 9 ص 14 و 15 .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]در روايت عمارة بن خزية آمده است : حذيفه از جنگي باز گشت پس به خانه خود نرفته و به نزد عثمان رفت ؛ پس گفت : اي امير مومنان مردم را درياب ؛ گفت : چه شده است ؟ پاسخ داد داخل ارمنستان جنگ مي کرديم ؛ پس عده اي از اهل شام به قرائت أبي بن کعب مي خواندند ، پس به روشي قرائت مي کردند که اهل عراق نشنيده بودند ؛ و اهل عراق با قرائت عبد الله بن مسعود مي خوانند پس به روشي قرائت مي کنند که اهل شام نشنيده اند ، پس ( به همين سبب ) عده اي از ايشان سايرين را تکفير مي کنند .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]از اين روايات چنين به دست مي آيد که عثمان تنها مردم را به يک طريق خواندن وادار کرد ؛ پس الفاظ هم معنايي را که ابن مسعود و عده اي ديگر طبق نظر خويش به جاي الفاظ قرآن نقل مي کردند از بين برده و چيزي از آن ها باقي نماند ؛ و ظاهرا اين نظريه ( جايگزيني الفاظ قرآن با الفاظ هم معني ) خطرناک ترين چيزي بود که قرآن را تهديد مي کرد ؛ زيرا نص کلمات قرآن را با نظريات شخصي افراد در مورد معني کلمات تغيير مي داد . [/font]
[list]
[*][b] [size=5][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]مقصود از جمع آوري قرآن توسط امير مومنان علي عليه السلام :[/font][/b][/size][/b]
[/list]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]مقصود از اينکه مي گويند امير مومنان علي عليه السلام قرآن راجمع آوري نموده است آن است که :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] أنه كتبه عما كان عند النبي (ص) ، وأضاف إليه التنزيل والتأويل ، كما في الرواية: ما كان في بيت النبي (ص) فأخذه علي (ع) بأمر الرسول حيث قال له : يا علي هذا كتاب الله خذه إليك ، فجمعه علي (ع) في ثوب ومضى إلى منزله ، فلما قبض النبي (ص) جلس علي فألفه كما أنزل الله ، وكان به عالما .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] التمهيد في علوم القرآن : ج 1 ص 291 اين روايت را از ابن شهرآشوب نقل مي نمايد .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]او آن را از روي آن چه در نزد رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) بود نوشته و شان نزول و معناي آيات را نيز در آن آورده است ؛ همانطور که در روايت آمده است که : آنچه در خانه رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) بود ، امير مومنان به دستور ايشان جمع آوري نموده ، زيرا ايشان به حضرت فرمودند : اي علي کتاب خدا را بگير ؛ پس علي آن را در لباس خويش گرفته و به منزل خود رفت ؛ وقتي که رسول خدا از دنيا رفتند حضرت نشسته و آن را طبق نزول رونويسي نمود و او بدين مطالب آگاهي داشت .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]يعني او در واقع اولين تفسير کتاب خدا را نگاشت و علاوه بر متن قرآن ( طبق ترتيب نزول) هرچه در مورد اين آيات بود در آن آورد ؛ زيرا ايشان از سايرين به اين مطلب آگاه تر بودند .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]همانطور که از کلبي نقل شده است که گفت :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]لما توفي رسول الله (ص) قعد علي بن أبي طالب في بيته فجمعه على ترتيب نزوله ، ولو وجد مصحفه لكان فيه علم كبير . [/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]التمهيد في علوم القرآن : ج 1 ص 290 اين مطلب را در التسهيل لعلوم التنزيل از وي نقل نموده است .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]وقتي رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) از دنيا رفتند ، علي بن ابي طالب (عليه السلام) در خانه خود نوشته و قرآن را طبق ترتيب نزول گرد آوري نمود ؛ و اگر اين کتاب يافت شود در آن علم فراواني خواهد بود .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]و از محمد بن سيرين نقل شده است که گفت :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif] ولو أصيب ذلك الكتاب لكان فيه العلم .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]تاريخ الخلفاء للسيوطي : ص 185 .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]اگر به اين کتاب دست يابيم در آن علم را خواهيم يافت .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]و خلاصه کلام آنکه :[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]منافاتي بين قول به اينکه قرآن در زمان رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم جمع آوري شده است بااينکه امير مومنان و باب علم ايشان آن را گرد اوري کرده است و در آن مهمترين نکات و ظرايف تفسيري را آورده است نمي باشد .[/font]
[font=tahoma,geneva,sans-serif]البته علت اينکه حضرت قرآن را طبق ترتيب نزول در کتاب خويش آوردند آن است که بدين ترتيب ناسخ و منسوخ و مطلق ومقيد آن به خوبي مشخص مي گرديد .[/font]