2 بمب افکن استراتژیک پنهانکار نورثروپ/گرومن بی- 2 بمب افکن استراتژیک پنهانکار نورثروپ/گرومن بی- 2 ( Northrop Grumman B-2 Spirit)

[ali_64 35]

با پیشرفت صنایع نظامی مخصوصا در کشور های صاحب این صنایع مدتهاست که بحث حفاظت راداری مطرح شده و بسیاری از کشورها برای مراقبت از فضای هوایی کشورشان از رادار استفاده میکنند و در این میان با پیشرفت تکنولوژی خود این کشور های صاحب صنعت برای عبور از همین وسیله دفاعی ساخته دست خودشان به هواپیماهای رادار گریز روی آورده اند ! نمونه اینگونه هواپیما ها بسیار است اما یک نمونه خوب ، موفق و بسیار معروف از تیره اینگونه هواپیماها بمب افکن معروف و شناخته شده بی - 2 معروف به شبح است . این بمب افکن نه تنها به خاطر رادار گریز بودنش بلکه به خاطر بسیاری از فاکتور ها و ویژگی های حائز اهمیت و منحصر به فردش به عنوان یکی از طرح های بسیار موفق قرن بیستم به شمار میرود . در زیر توضیحی کوتاه و اجمالی در مورد این پرنده میخوانیم . http://photos1.blogger.com/blogger/5851/2002/320/208948_ph.jpg هواپیمای بمب افکن چندمنظوره سنگین بی - 2 ملقب به شبح توانایی حمل تسلیحات اتمی و غیراتمی را دارد وهمچون بمب افکن هایی چون بی - 52و بی - 1 - بی و با فناوری رادارگریزی بدون دیده شدن توانایی حمله به تمامی نقاط حساس و استراتژیک دشمن را داراست. برنامه ساخت آن از سال ۱۹۸۱ میلادی در آمریکا آغاز شد و نیروی هوایی ایالات متحده سرانجام این طرح را در ۱۹۸۷ مورد تایید قرار داد و دستور ساخت ۱۳۲ فروند هواپیمای عملیاتی را صادر کرد. اما بعد از فروپاشی شوروی سابق نیاز به ساخت این تعداد ، از هواپیمایی چنین گران قیمت بیهوده دیده شد و قرار بر ساخت تنها ۲۰ فروند هواپیمای عملیاتی به علاوه یک هواپیمای آزمایشی گذاشته شد. اولین بمب افکن بی - 2 در ۲۲ نوامبر سال ۱۹۸۸ در پایگاه چهل و دوم نیروی هوایی آمریکا واقع در پالمدیل ساخته شد. اولین پروازش نیز در ۱۷ جولای سال ۱۹۸۹ با همکاری مرکز تست پروازی ادواردز پایگاه نیروی هوایی ادواردز آمریکا انجام شد. برای اولین بار این هواپیمای اسرار آمیز در ۲۲ نوامبر ۱۹۸۸ میلادی در آشیانه پالمدیل کالیفرنیا به نمایش عمومی گذاشته شد. پایگاه نیروی هوایی وایت من اولین پایگاهی بود که در ۱۷ دسامبر ۱۹۹۳ میزبان یک بی - 2 عملیاتی بود . برای ساخت این غول آهنی بسیاری از شرکت های توانمند و معتبر هواپیماسازی با یکدیگر همکاری داشتند، از قبیل شرکت نورثروپ گرومن ، بوئینگ ، گروه سیستم های راداری هاگز و شرکت موتورسازی جنرال الکتریک . البته در بین تمامی این شرکت ها نورثروپ گرومن نقش اصلی را به عهده داشت و به عنوان پیمانکار اصلی ساخت این هواپیما شناخته میشد و بقیه شرکتها در طراحی و یا ساخت قسمتهایی از این پرنده با نورثروپ گرومن همکاری داشتند . بخش آموزشی هاگز هم وظیفه آموزش و تعلیم خلبانان بی - 2 را به عهده داشت. http://www.flyinthesky.it/images/b-2/B-2-109.jpg نیروی هوایی آمریکا ساخت هواپیماهای بی - 2 را در سه گروه جدا درخواست کرد که به گروه های ۱۰،۲۰ و ۳۰ معروف شدند. ابتدا ۶ هواپیما تست و ۱۰ فروند هواپیما در گروه ۱۰، 3 فروند در گروه ۲۰ و ۲ فروند در گروه ۳۰ ساخته شد. طراحی هواپیماهای هر گروه با دیگری نسبتاً فرق داشت زیرا قرار بود هر کدام وظیفه خاصی را انجام دهند. گروه ۱۰) : هواپیمای موجود در این گروه آماده برای نبردهای محدود و بدون هیچ لانچری برای پرتاب موشک های هدایت شونده بودند و تنها قادر به حمل بمب های ۲۰۰۰ پوندی ام - کی - 84 و بمب های اتمی گرانشی بودند. تمامی هواپیماهای بی - 2 که در گروه ۱۰ هستند در پایگاه هوایی وایت من جای دارند. گروه ۲۰ : هواپیماهایی بودند که توانایی حمل هر دو نوع تسلیحات اتمی و غیراتمی را به علاوه موشک های هدایت شونده جی ای ام را داشتند. بعدها این پرندگان به بمب های خوشه ای نیز تجهیز شدند. گروه ۳۰ : این هواپیماها از کامل ترین بمب افکن های نیروی هوایی به حساب می آیند. اولین فروند از گروهان ۳۰ در 7 آگوست سال ۱۹۹۷ تحویل داده شد. این بمب افکن ها نسبت به گروه های ۱۰ و ۲۰ بسیار پیشرفته تر بودند و توانایی حمل انواع تسلیحات را داشتند و همچنین فناوری رادارگریزی در آنها در نهایت دقت و به صورت بهینه انجام شده بود. این هواپیما که بیشتر شبیه یک بال پرنده است توانایی پرواز تا ارتفاع پنجاه هزار پایی و قابلیت سوختگیری در آسمان را نیز دارد. با یک بار سوختگیری می تواند شش هزار مایل دریایی(یک مایل دریایی برابر با ۱۸۵۲ متر است) یعنی حدود ۹۶۰۰ کیلومتر را طی کند و این امر قدرت رسیدن به هر نقطه ای از این کره خاکی را به او تنها در چندساعت اهدا می کند. این هواپیما از بالا حالت دبلیو شکلی دارد. این هواپیما توسط چهار موتور قدرتمند توربوفن شرکت جنرال الکتریک با مدل اف - 118 - جی ای 100تجهیز شده که تمامی موتورها به صورت دو به دو در داخل بدنه جای داده شده اند. هرکدام از موتورهایش ۱۷۳۰۰ نیوتن نیرو فراهم می کنند و با چنین نیروی بالاییست که سرعتی نزدیک سرعت صوت به دست می آید. این موتورها مجهز به سیستم کنترل حرارت هستند تا کمترین حرارت را از خود نشان دهند و رادارهای حساس حرارتی دشمن نتوانند آنها را به آسانی ببینند. یک رادار بسیار قوی به نام ریثون بر روی بی - 2 نصب شده است که یک رادار چندمنظوره است. این رادار تمامی تست های خود را در پایگاه هوایی ادواردز به خوبی گذرانده است و کاملا مطمئن و قابل اطمینان است. سیستم های ناوبری را شرکت راکول کالینز طراحی کرده است. سامانه تاکتیکی با مشخصه تی سی ان - 250 را ساخته و سیستم کنترل فرود نیز که وی آی آر - آ نام دارد توسط این شرکت طراحی و ساخته شده است که بسیار دقیق و هوشمند است. تجهیزات ارتباطی را نیز شرکت راکول پشتیبانی کرده است و حتی یک ماهواره مخصوص ، که مسئولیت کنترل ، هدایت و ارتباط بین تمام بی دو های در حال پرواز در ماموریت های گروهی را به عهده دارد ، توسط این شرکت ( راکول ) برای پشتیبانی بهتر در مدار قرار داده شده است . این پرنده دو سرنشینه است. خلبان در صندلی سمت چپ می نشیند و فرمانده عملیات در صندلی راست مستقر می شود. به همین لحاظ بی - 2 به نسبت بی 1 - بی که نیازمند فرماندهی چهار خدمه و یا بی - 52 که باید پنج خدمه داشته باشد، پیشرفته تر است. محل سوخت گیری هوایی درست در پشت کابین خلبان قرار دارد و به دلیل دید بسیار کم خلبان ، سوخت گیری در آسمان با بی - 2 بسیار مشکل است. و از این خصوصیت به عنوان یکی از معایب این پرنده زیبا یاد میکنند . http://www.tinker-af.org/pics/bombers_b2_0004.jpg تمامی مشخصات رادارگریزی به صورت پیشرفته در آن به چشم می خورد. فناوری کم کردن سطح مقطع راداری به گونه ای کاملاً جدید و با همراهی طراحی آیرودینامیکی بی نظیر بی - 2 توسط مهندسان نورثروپ گرومن انجام گرفته است. همچنین تمرکز خاصی بر مواد جاذب امواج در بدنه بی - 2 دیده می شود. اطلاعات خاصی از فرمول و چگونگی این مواد نداریم و فرمولش به صورت سری در بایگانی نیروی هوایی آمریکا نگهداری می شود و تا کنون نیز فاش نشده است . این مواد تقریباً تمامی انرژی امواج راداری که با بدنه برخورد می کنند را جذب می کنند و اجازه برگشت به آنها را نمی دهند. به احتمال خیلی قوی هرچه هست استفاده از نوعی آلیاژ خاص در بدنه باعث رنگ سیاه این شبح شده است . چون آنگونه که میدانیم سطح این هواپیما فاقد هر گونه رنگ است . با چنین وضعیت (حالت های خاص رادارگریزی) و ارتفاع پرواز بسیار بالای آن، کمتر راداری است که بتواند به راحتی به وجود این شبح در آسمان پی ببرد و به راستی که لقب بسیار شایسته ای برای او انتخاب کردند. http://www.boeing.com/defense-space/military/b2bomber/images/B-2_D4C-122599-01 _375x300.jpg هزینه نگهداری این هواپیماها بسیار بالاست . مواد به کار رفته ، هزینه طراحی ها و سیستمهای آن به اندازه ای است که هر فروند از آنها بالاتر از ۲ میلیارد دلار قیمت گذاری شده اند. و این قیمت حدودا معادل قیمت مقداری طلا هم وزن یک هواپیمای بی دو است . در سال ، ۱۹۹۹ قیمت یک فروند از این هواپیما 2.1 میلیارد دلار اعلام شد. نکته قابل توجه دیگر اینکه تنها هزینه تحقیقات برای ساخت این هواپیمای قول پیکر چیزی در حدود یک میلیارد و ۵7۶ میلیون دلار بوده است . درآمد نفتی ایران سالانه حدود ۲۰ میلیارد دلار است که در این صورت ، ایران بدون هیچ خرجی در سال تنها قادر به خرید ۱۰ فروند از این هواپیمای بمب افکن غول پیکر نامرئی است .( البته این هزینه بدون محاسبه هزینه های نگه داری و به پرواز در آوردن این هواپیماست ) نخستین عملیات اجرایی نظامی بی دو عملیاتی در خاک صربستان بود . این شبه فولادین ( یا بهتر بگوییم آلیاژین ) عملیات پروازی ای را که با هدف تخریب یک سوم خاک صربستان انجام شد با موفقیت کامل به اتمام رساند و سالم به خاک آمریکا بازگشت.این عملیات عملیاتی بدون توقف از پایگاه میسوری آمریکا به کزوو و دوباره بازگشت به پایگاه میسوری بود که با موفقیت کامل به انجام رسید . http://www.tinker-af.org/pics/bombers_b2_0017.jpg پس از عملیات کوزوو ، نوبت به پرواز بر فراز آسمان افغانستان رسید و این ماموریت نیز با رفت و برگشتی بدون توقف و بی هیچ مشکلی به انجام رسید و به این ترتیب طولانی ترین عملیات B-2از پایگاه وایت من در میسوری تا افغانستان به ثبت رسید. در سال1999 بی - 2 برای انجام عملیاتی دیگر به سوی یوگسلاوی به پرواز درآمد. تنها اشتباه بی - 2 در این عملیات منهدم ساختن سفارت چین در بلگراد بود که که بار دیگر موجب افزایش خصومت چین با آمریکا شد . هر چند فرماندهان عملیات در پاسخگویی درخصوص این اشتباه «نقشه های قدیمی شهر» را توجیهی برای انهدام سفارت چین اعلام کردند و با اطمینان به رئیس جمهور آمریکا اعلام کردند که مشکل اصلاً مربوط به سیستم های بی - 2 نبوده بلکه نقشه هایی که در اختیار خلبان قرار گرفته، قدیمی بود. اما در مورد جنگ عراق (2003) پیش از آغاز نبرد مسئولان پروازهای بی دو گفته بودند که : فرماندهان نظامی آمریکا می توانند نهایتاً پس از ۵ ساعت بعد از صدور فرمان خود، پرواز پر رعب و وحشت اشباح را برفراز بغداد مشاهده کنند. اما در طول این جنگ خبر قابل توجهی از بکار گیری و پرواز این شبه رعب آور بر فراز بغداد از طرف مسعولان آمریکایی منتشر نشد و این بار هم هواپیماهای بی دو برای بار دیگر جای خود را به پدران خود ( بی -52 دادند . تنها خبر رسمی مخابره شده محدود به یک مورد میگردد که در آن آمده است : یک مورد، یک هواپیمای بی-2 آمریکا که از پایگاه خود در میسوری برخاسته بود تا سفر رفت و برگشت بدون وقفه 34 ساعته به عراق را طی کند، حدود 80 بمب حدودا 250 کیلوگرمی بر یک پایگاه نظامی عراق تخلیه کرد بی - 2 تمامی تسلیحات خود را به صورت داخلی حمل می کند تا سطح مقطع راداری اش بسیار کم شود. همچنین دو محفظه جدای تسلیحاتی هم در وسط بدنه دارد . و توانایی حمل ، بالای چهل هزار پوند تسلیحات را دارد. بی - 2در آزمایشاتی که اخیراً انجام داده موفق به پرتاب موشک های اتمی بی 61و بی - 83شده است. همچنین موشک نفوذی اتمی بی 61 - 11 را نیز با موفقیت رها ساخته و بعدها حتی موشک پیشرفته هدایت شونده ای جی ام -129را نیز با خود حمل کرده است. در کل در مورد تسلیحات قابل حمل توسط این هواپیما میتوان گفت که این بمب افکن غول پیکر توانایی حمل و بکارگیری : ۱۶ موشک اتمی بی 61 (موشک اتمی نفوذکننده به عمق زمین ) * ۱۶ موشک اتمی بی - 83 (موشک اتمی سقوط آزاد) ۱6موشک اتمی ای جی ام 129 ای سی ام (موشک اتمی پیشرفته کروز با برد تخمینی ۱۵۰۰ مایل) ** ۱۶موشک اتمی ای جا ام 131و اس رام 2 هشتاد موشک غیراتمی ام کا 82 شانزده موشک غیراتمی ام کا 82 سی و شش موشک غیراتمی سی بی یو 87 سی و شش موشک غیراتمی سی بی یو 89 سی و شش موشک غیراتمی سی بی یو 97 هشت موشک موقعیت یاب جی بی یو 27 دوازده موشک موقعیت یاب جی دی ای ام هشت موشک موقعیت یاب - _جی اس او دبلیو 154 ای جی ام هشت موشک موقعیت یاب ای جی ام-137تی اس اس ای ام را در خود دارد . تمامی خلبانان بی - 2 آموزش دیده موسسه هاگز هستند . مدتی پیش مگ ملوین دیل بهترین خلبان این هواپیما شناخته شد و موفق به دریافت نشان خلبان خارق العاده گردید . این خلبان در جریان حمله به افغانستان توانست به طور متوالی و یک سره و بدون توقف به مدت 44 ساعت با این هواپیما پرواز کند. در این مدت او سوخت مورد نیاز خود را از طریق هوا دریافت میکرد . او قبلا خلبان بی - 52بوده و از سال ۱۹۹۸ شروع به پرواز با بی - 2 کرده است . http://bugimus.com/stealth/b2-0.jpg جدول مشخصات : نام : بی - 2 شبح نوع : بمب افکن سنگین چند منظوره استراتژیک موتور : چهار موتور توربوفن مدل اف - 118 , جی ای - 100 ساخت کارخانه جنرال الکتریک نیروی پیشران: 17300 نیوتن برای هر موتور وزن در هنگام برخاست ( ماکزیمم ) : ۳۳۶۵۰۰ پوند (۱۵۲۶۳۵ کیلوگرم) وزن بار مفید : ۴۰ هزار پوند (۱۸1۴۴ کیلوگرم) سقف پروازی : 50000 پا ( 15152 متر ) برد : 6000 مایل دریایی ( 9600 کیلومتر ) با یک بار سوختگیری روی زمین و 10000 مایل دریایی ( 18500 کیلومتر ) با یک بار سوخگیری مجدد در هوا سرعت : - در سطح دریا ۵۶۰ مایل بر ساعت یا ۹۱۵ کیلومتر بر ساعت در ارتفاع ۴۰ هزار پایی (۱۲۱۹۵متری) ۶۳۰ مایل برساعت یا ۱۰۱۰ کیلومتر ابعاد : طول: ۶۹ فوت (20.9 متر)ارتفاع: ۱۶ فوت (5.1 متر)فاصله بین دو سربال: ۱۶۲ فوت (52.12 متر) مساحت سطح بال: 5.‎۴۶۴ متر مربع محصول : شرکت نورثروپ گرومن ایالات متحده امریکا با همکاری شرکتهای بوئینگ، گروه سیستم های راداری هاگز ، موسسه آموزشی هاگز ، شرکت موتورسازی جنرال الکتریک ، شرکت راکول کالینز با همکاری نیروی هوایی ایالات متحده و ... Air-university.blogspot.com

[ali_64 35]

اين بي-2 ها باتوجه به پدافند و پوشش راداري حال حاضر كشورمان چه قدر ميتوانند برايمان خطرناك باشند؟ icon_wink

[SAEID 2,833]

خطرات این هواپیما زمانی رفع خواهد شد که از پدافندها و رادارهای نسل جدید استفاده کنند.

[F20 0]

اين سوال را در همه موضوعات مربوط به هواپيماهاي پنهانكار داشتم ولي دوستان كم لطفي كرده جوابي ندادند دو بار ميپرسم . اگر هواپيماي پنهانكار در مدت ماموريت از رادار استفاده كند آيا امكان شناسايي آن وجود دارد ؟

[Reza6662 37]

[align=center]بمب افکن بي–2 روح[/align]
[align=center]B-2 Spirit[/align]
[align=center]http://i9.tinypic.com/404nmaa.gif[/align]
بمب افکن فوق پيشرفتهء B-2 موسوم به Spirit يا «روح»، جهت پاسخگويي به نياز نيروي هوايي ايالات متحده در نبردهاي قرن آينده، طراحي و ساخته شده است. آنچه که براي برنامه‏ريزان پنتاگون مسجل شده است، تجهيز روزافزون کشورهاي متخاصم ايالات متحده، به انواع موشکهاي دوربرد و دقيق زمين به هواست که مي‏تواند مانع مهمي براي عملياتهاي آتي نظامي آمريکايي‏ها قلمداد شود. از اين رو، نسل جديد هواپيماهاي رزمي، مي‏بايست حداکثر پنهان‏کاري از رادار را حفظ نمايند. بمب‎افکن B-2 و در کنار آن هواپيماهايي مانند F/A-22 Raptor و F-117 Nighthawk با چنين ديدگاهي پا به عرصهء وجود نهادند.

B-2 Spirit که به وسيله کمپاني معظم «نورثروپ – گرومن» ساخته شد، يک بمب افکن پنهان‎کار (استيلت)، و چندکاره (Multirole) محسوب مي‏شود که قادر است انواع بمب‎هاي معمول و اتمي را پرتاب کند. اين بمب‏افکن، مرحلهء مهمي از برنامهء توليد بمب‏افکن‏هاي پيشرفته در ايالات متحده به حساب مي‏آيد. B-2، گران‏قيمت‏ترين هواپيمايي است که تاکنون در تاريخ جهان ساخته شده است؛ قيمتي که براي هر فروند آن تخمين زده مي شود، رقمي بين 1.157 تا 2.2 ميليارد دلار را بالغ مي‏شود. اين رقم، با توجه به دورهء ساخت هواپيما، از زياد به کم تغيير کرده است. تکنولوژي پنهان‎کاري، روشي است جهت نفوذ به سيستم‏هاي دفاعي که تا پيش از آن، توسط هواپيماهاي رزمي، غيرقابل نفوذ محسوب مي‎شد. توليد اوليه‏اي به تعداد 135 فروند، در نهايت در اواخر دههء 1980، به تعداد 75 فروند کاهش داده شد؛ اما بالاخره توسط پرزيدنت بوش (پدر)، تعداد نهايي جهت خريد، به 21 فروند رسيد و اين موضوع در جريان سخنراني سالانهء وي به تاريخ ژانويهء 1991 به اطلاع عموم رسانده شد. اين 21 فروند، به تدريج از تاريخ دسامبر 1993، به تدريج، به پايگاه هوايي «وايت من» (Whiteman) در ميسوري (Missouri) تحويل شدند. در سه سال اول ورود به خدمت، B-2 ها به حدود 90% توان عملياتي خود دست يافتند. در جريان يک ارزيابي به عمل آمده توسط نيروي هوايي ايالات متحده که نتايج آن نيز منتشر شد، دقت بمباران دو فروند B-2 مسلح شده، برابر 75 فروند هواپيماي معمول از نوع ديگر است!


خصوصيات
مهمترين ويژگي B-2، بي‏نيازي از سوختگيري هوايي بر فراز اقيانوس آرام است. جهت برآوردن نياز نيروي هوايي به حملات اتمي عليه اتحاد شوروي، نياز به بمب‏افكني بود كه بتواند بدون سوختگيري هوايي، خود را از طريق اقيانوس آرام به مرزهاي شوروي برساند و حملات اتمي خود را انجام دهد. مطابق دكترين دفاعي ايالات متحده، چين و كرهء شمالي هم از دشمنان بالقوهء آمريكا محسوب مي‏شوند. با فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، چين و كرهء شمالي در زمرهء دشمنان درجهء اول ايالات متحده قرار مي‏گيرند كه بازهم براي رسيد به فضاي اين كشورها، نياز به همان مسير عبوري اقيانوس آرام است.

قابليت سوختگيري هوايي، هنگامي مورد استفاده قرار مي‎گيرد که به روغنکاري موتورها (به دليل روغن موجود در بنزين) و همچنين افزايش مداومت پروازي، نياز باشد. با وجود در اختيار بودن بمب افکن‏هاي B-52 و B-1B، نيروي هوايي ايالات متحده، درخواست توليد B-2 را به عنوان بمب‏افکني سرنشين‏دار با قابليت مانده‏گاري ذاتي بالا، ارائه نمود. اين بمب‏‎افکن، بايد داراي قابليت کمتر ديده شدن (توسط رادار) بوده و يا به عبارتي پنهان‏کار (استيلت) باشد و به اهدافي که محافظت فراواني از آنها انجام مي شود، (بدون دغدغه) حمله کند. اين خصيصه‏اي است که بسيار در قرن 21 ام، مفيد واقع خواهد شد.


طرح انقلابي ادغام دو خصيصهء «کمتر مشاهده شدن با حفظ بازدهي بالاي آئروديناميک» و «توان بالاي بارگذاري مهمات»، امتيازات بسيار مهمي است که باعث تمايز B-2 از بمب‏افکن‎هاي پيشين مي‏شود. برد عبوري B-2 برابر 11000 کيلومتر بدون سوختگيري هوايي مي‏باشد. همچنين، قابليت کمتر مشاهده شدن توسط رادار، آزادي عمل بسيار بالايي در ارتفاعات بالا به اين بمب افکن مي‏بخشد، به همين دليل، برد هواپيما افزايش يافته و ميدان عمل بسيار باز و راحتي جهت سنسورهاي هدف‏ياب هواپيما فراهم مي‏شود.
با استفاده از «سيستم هدف‏ياب جهاني» (GATS) كه تركيبي است از سيستم مكان‏ياب جهاني (GPS) و بمب‏هاي هوشمند هدايت شونده به وسيلهء ماهواره مانند JDAM، بمب‏افكن B-2 مي‏‏تواند از رادار بسيار پرقدرت APQ-181 جهت تصحيح خطاهاي سيستم هدف‏ياب جهاني، بهره ببرد و دقت بسيار بيشتري به هنگام استفاده از بمب‏هاي هوشمند هدايت ماهواره‏اي نسبت به بمب‏هاي معمول هدايت ليزري كسب كند. بدين طريق، بمب‏افكن B-2 قادر است 16 هدف زميني را هم‏زمان مورد اصابت قرار دهد.
GATS مخفف GPS Aided Targeting System
JDAM مخفف Joint Direct Attack Monition


قابليت پنهان‏كاري B-2 تركيبي است از كاهش موارد زير:
* تشعشعات مادون قرمز
* صداي موتورها
* تشعشعات الكترومغناطيس
* لكهء ايجاد شده بر صفحهء رادار

كه همگي موارد فوق، باعث دشوار شدن رهگيري و شناسايي اين هواپيما مي‏شود. بسياري از مشخصات رادارهايي از نوع كمتر قابل شناسايي، محرمانه باقي مانده است؛ با اين حال استفاده از مواد كامپوزيتي (تركيبي)، پوشش مخصوص روي بدنه و طرح موسوم به «بال پرنده»، مواردي هستند كه در افزايش قابليت پنهان‏‎كاري اين بمب‏افكن، تاثيرگذار مي‏باشند.
بمب‏افكن B-2 دو خدمه دارد؛ يك نفر خلبان در سمت چپ و فرمانده ماموريت كه در سمت راست قرار مي‏گيرند، این دو نفر، تواني برابر چهار خدمهء بمب‏افكن B-1B يا پنج نفر خدمهء B-52 دارند:
http://upload4.postimage.org/1142126/b2_4.jpg


تاريخچهء عملياتي
تاريخ حيات بمب‏افكن B-2 از پروژه‏اي به نام Black Project كه برنامه‏اي جهت ساخت «بمب‏افكن نفوذ كننده در ارتفاع بالا» يا HAPB بود، آغاز مي‏گردد. اين برنامه، سپس به ساخت «بمب‏افكن با تكنولوژي پيشرفته» يا ATB، تغيير جهت داد و داراي كد پروژه‏اي به نام Senior Cejay گرديد كه در نهايت منجر به توليد B-2 Spirit شد. در طول دههء 1980، رقمي بالغ بر 23 ميليارد دلار، صرف تحقيق و توليد B-2 گرديد. همچنين با تغيير جهت هدف پروژه كه در سال 1985 از ساخت بمب‏افكن ارتفاع بالا به يك بمب‏افكن ارتفاع پائين تغيير يافته بود، هزينه‏ها به شدت افزايش يافتند، زيرا به يك طراحي مجدد عظيم نياز بود. به دليل پنهان‏كاري شديدي كه در طول مدت طراحي و ساخت B-2 اعمال مي‏شد و پروژهء ساخت آن، يكي از محرمانه‏ترين برنامه‏هاي نيروي هوايي ايالات متحده به شمار مي‏رفت، هيچ فرصتي جهت انتقاد از حجم سنگين هزينه‏هاي اين پروژه در نزد افكار عمومي ايجاد نشد.
HAPB مخفف High Altitude Penetrating Bomber
ATB مخفف Advanced Technology Bomber

اولين هواپيماي B-2 به تاريخ 22 نوامبر 1988 از آشيانهء خود در تاسيسات شمارهء 42 پايگاه هوايي Palmdale در كاليفرنيا (مكاني كه در آنجا ساخته شد) بيرون آورده شد و به نمايش عموم درآمد. اولين پرواز B-2 به تاريخ 17 جولاي 1989 انجام پذيرفت.
مراكز ذيل كه همگي در كاليفرنيا واقع هستند، عهده‏دار انجام تست‏هاي پروازي، مهندسي، طراحي و توليد اين هواپيما بودند:
* Combined Test Force
* Air Force Flight Test Center
* Edwards Air Force Base


روح میسوری
اولين هواپيماي B-2 كه به نام «روح ميسوري» يا Spirit of Missouri نام گذاري شده بود، به تاريخ 17 دسامبر 1993 تحويل نيروي هوايي شد. دپوي تعمير و نگهداري اين هواپيما، بر عهدهء يك پيمان‏‎كار طرف قرارداد نیروی هوایی ايالات متحده است كه اين هواپيماها را در مركز لجستيك نيروي هوايي واقع در پايگاه هوايي Tinker در شهر اوكلاهاما پشتيباني و سرويس مي‏نمايد.


پیمانکاران تولید B-2
پیمانکار اولیهء B-2 جهت طراحی کل سیستم ها و یکپارچه سازی بین آنها، بخش یکپارچه‏سازی سیستم‏های کمپانی معظم نوروثوروپ – گرومن است. شرکتهای فرعی ذیل نیز در تولید B-2 شرکت داشته اند:
* Boeing Integrated Defense Systems
* Hughes Aircraft
* General Electric Aircraft Engines

پیمانکار دیگر، شرکت سازندهء ادوات آموزشی جهت خدمهء این بمب افکن است. این ادوات آموزشی، شامل «سیستم آموزش تسلیحات» و «سیستم آموزش ماموریت» می باشد که ساخت آن توسط شرکت Link Simulation & Training انجام شده است. این شرکت، شاخه ای از کمپانی L-3 Communications محسوب می شود که L-3 نیز در گذشته جزئی از بخش آموزشی کمپانی هیوز موسوم به HTI یا Hughes Training Inc محسوب می شده است. شرکت Link که در گذشته با نام دیگر CAE یا Link Flight Simulation Corp شناخته می شد، همچنین عهده دار توسعه، تعمیر و نگهداری و آشناکردن خدمه با این سیستم‎های آموزشی نیز شد.
مقاطعه‏كاران توليد B-2 توسط لابي‏هاي پرنفوذ، نمايندگان كنگرهء ايالات متحده را مجاب كردند تا مخارج عظيم توليد اين بمب‏افكن را مورد حمايت قاطع قرار دهند.


پايگاههاي B-2
تا اوائل سال 2003، پايگاه نيروي هوايي ايالات متحده به نام وايت‏من واقع در ميسوري، مركز اصلي عملياتي بمب‏افكن‏هاي B-2 محسوب مي‏شد. سپس تاسيسات ويژهء تعمير و نگهداري B-2 ها در پايگاه نظامي مشترك بريتانيا و ايالات متحده به نام ديگوگارسيا واقع در اقيانوس هند ساخته شد. به دنبال آن و در سال 2005، اين تاسيسات در جزيرهء گوآم نيز استقرار يافتند. تجهيزات ويژهء اين تاسيسات، در پايگاه نيروي هوايي بريتانيا به نام Fairford در Gloucestershire انگلستان ساخته شدند.


[align=center]http://aycu29.webshots.com/image/23668/2002458723087263720_rs.jpg[/align]
[align=center]B-2 بر فراز پایگاه هوایی وایت من[/align]


[align=center]http://aycu05.webshots.com/image/26844/2000404888762951587_rs.jpg[/align]
* جزيرهء ديگوگارسيا يا Diego Garcia متعلق به بريتانيا مي‏باشد و در اقيانوس هند – حدود 1600 كيلومتري جنوب هندوستان - واقع است. (اين جزيره از جنوبي ترين ساحل ايران، فاصله اي در حدود 3400 كيلومتر دارد)


* جزيرهء گوآم يا Guam، متعلق به ايالات متحدهء آمريكا مي‎باشد و در غرب اقيانوس آرام قرار دارد.
* گلوس‏ترشر يا Gloucestershire شهري در جنوب غربي انگلستان است.


پايان كار B-2 ؟
سوالي كه باقي مي‏ماند دربارهء افزايش هزينه‏هاي برنامهء توليد بي-2 مي‏باشد. برخي كارشناسان بر اين اعتقاد هستند كه دليل صرف هزينه‏هاي سنگين ممكن است درنظر گرفتن توليد بمب‏افكن‏هاي ديگري در لواي پروژهء black projects باشد. البته هزينه‏هاي صرف شده مي‏تواند بر اساس تعداد هواپيماي توليد شده و تحقيقات فراوان انجام شده جهت توليد بي-2 توجيه‏پذير شود.
در طول دوران جنگ سرد، بمب‏افكن‏هاي سنگين تنها به جهت پرتاب بمب‏هاي هسته‏اي طراحي و ساخته شدند و با افزايش مخارج نظامي، حمايت از توليد آنها كاهش يافت. به تاريخ مي 1995، بر طبق مطالعاتي كه انجامش توسط كنگره درخواست شد، «موسسهء تحليل دفاعي» به اين نتيجه رسيد كه پس از فروپاشي اتحاد شوروي، نيازي به توليد B-2 هاي بيشتر نمي‏باشد.


سابقهء شركت در جنگ واقعي
از نظر بسياري از كارشناسان، ريسك استفاده از بي-2 در پيكار حقيقي به دليل گراني بيش از حد، تمسخرآميز است و توجیه منطقی ندارد. اما اين در حالي است كه بي-2 تاكنون در سه عمليات جداگانهء رزمي شركت داشته است.
اولين مورد استفاده از بي-2 در جريان جنگ كوزوو به سال 1999 بود. در جريان اين نبرد، هواپيماهاي بي-2 بسيار موفق عمل كردند و براي اولين مرتبه در جهان، بمب‏هاي هدايت ماهواره‏اي JDAM را به جهانيان معرفي كردند. به دنبال موفقيت عمليات كوزوو، اين بمب‏افكن‏ها در عمليات آزادسازي افغانستان از دست طالبان و همچنين عمليات آزادسازي عراق شركت جستند.
http://upload4.postimage.org/1142061/b2_15.jpg

بي-2 اولين هواپيمايي جنگي بود كه تاخت و تاز خود را بر فراز افغانستان آغاز كرد. بي-2 ها پس از فرو ريختن هزاران تن بمب بر روي مقرهاي اصلي رژيم طالبان، خود را به پايگاه هوايي واقع در جزيرهء ديگوگارسيا مي‏رساندند و پس از فرود، سوختگيري و تعويض خدمه، پرواز بعدي خود را بلافاصله آغاز مي‏كردند. اين عمل، با فشردگي بيشتر، در جريان جنگ عراق نيز از پايگاه ديگوگارسيا به اجرا درآمد. هرچند ماموريت گروهي ديگر از بي-2 ها برفراز عراق، از محل پايگاه هوايي وايت‏من واقع در ميسوري انجام پذيرفت.
ماموريتها بر فراز عراق، همگي به بيش از 30 ساعت پرواز مداوم نياز داشتند كه گاه در برخي ماموريتها، اين زمان به فراتر از 50 ساعت پرواز مداوم مي‏رسيد. در اين گونه پروازهاي طولاني مدت، خدمهء بي-2 ها به منظور غلبه بر خواب، مجبور به استفاده از قرص‏هاي محرک و ضدخواب موسوم به Modafinil يا Amphetamine مي‏شدند تا قابليتهايشان در جريان پروازهاي طولاني، حفظ شود.

مرکز آزمایش و ارزیابی عملیاتی پنتاگون در گزارش سالانهء خود به سال 2003 گزارش داد که تعمیر و نگهداری بمب افکن های اسکادران YF03 به شکل مطلوبی انجام نمی شود؛ دلیل این امر، به وجود مواد به کار گرفته شده جاذب امواج رادار یا ادواتی است که باعث حفظ وضعیت «کمتر دیده شدن» در این هواپیما می شود. در این گزارش همچنین ذکر شده است که سیستم های آویونیک دفاعی این بمب‏افکن، در برابر بروز تهدیدات جدید، برای اعلام اخطار مناسب، دچار نقصان می‏باشند. با وجود این مشکلات، بی-2 ها با حداکثر میزان آمادگی، در عملیات آزادسازی عراق به سال 2003 شرکت جستند و در جریان این جنگ، 583 عدد بمب هدایت ماهواره‏ای از نوع JDAM به سوی اهداف از پیش تعیین شده پرتاب کردند.


رادار کنترل آتش
شرکت نورثروپ – گرومن، یک رادار جدید برای این بمب افکن طراحی کرده است که دارای خاصیت پوشش جذب تشعشعات می باشد تا ویژگی رادارگریزی بی-2، هنگام به کارگیری موثر سیستم رادار، کاهش نیابد. این مواد جدید که در اصطلاح Alternate High-Frequency Material یا AHFM نامیده می شوند، به وسیلهء چهار روبات پاشیده می شوند. به وسیلهء رادار AN/APQ-181 ساخت Raytheon، که یک رادار ضربتی از نوع مخفی می باشد و در J-band کار می کند، خلبان بی-2 قادر است تا هواپیما را در پوشش عوارض طبیعی زمین نظیر کوهها و تپه ها به پرواز درآورد. این امر با پرواز بی-2 در ارتفاع 200 فوتی در پایگاه هوایی ادوارد مورد آزمایش و اثبات قرار گرفته است.
به تاریخ نوامبر 2007، کمپانی سازنده رادار، Raytheon، قراردادی را جهت توسعهء رادار جدید از نوع AESA که در باند Ku کار می کند، بدست آورد. این رادار جدید جهت جلوگیری از تداخل کار رادار بی-2 با سیستم های ماهواره ای تجاری، قرار است پس از سال 2007 ساخته و تا پایان سال 2010 در بی-2 ها نصب شود.


سیستم های اقدام الکترونیکی متقابل یا ECM
* گیرندهء اخطار راداری (RWR) ساخت لاکهید مارتین
* سیستم کمکی و مدیریت دفاعی Defensive Management System یا DMS ساخت نورثروپ – گرومن و لاکهید مارتین به نام AN/APR-50


سیستم های ناوبری و ارتباطات
مجموعهء سیستم ناوبری بی-2، شامل موارد زیر است:
* سیستم ناوبری تاکتیکی هوایی ساخت راک ول کالینز به نام Rockwell Collins TCN-250
* «ابزار ویژهء فرود» یا ILS به نام VIR-130A Instrument Landing System
سیستم ارتباط رادیویی بی-2 ساخت شرکت راک ول کالینز (Rockwell Collins) است. سیستم Milstar که یک مجموعهء بسیار پیشرفتهء استراتژیکی و تاکتیکی رلهء امواج ماهواره ای می باشد، در بی-2 های سری Block 30 نصب شده است.


کابین
کابین برای جای دادن دو خدمه ساخته شده است. در کابین بی-2، از یک نمایشگر رنگی 9 کاناله موسوم به electronic flight instrumentation system یا EFIS استفاده شده است. بر روی این نمایشگر، اطلاعات پرواز، موتورها، داده های کسب شده به وسیلهء حسگرها و وضعیت مهمات هواپیما به نمایش گذاشته می شود. خلبان به وسیلهء تنها یک کلید سه حالته، می تواند هواپیما را در حالت برخاستن (Takeoff mode)، حالت جنگی (go-to war mode) و حالت فرود (Landing mode) قرار دهد.
http://upload4.postimage.org/1142050/b2_12.jpg


تسليحات
تمامی مهماتی که در بی-2 نصب می شوند، درون محفظه های داخل بدنه و در 2 محل جداگانه در مرکز هواپیما جای می گیرند. بی-2 قادر است تا 40000 پاوند مهمات شامل تسلیحات معمول و هسته ای، بمب های هدایت شوندهء بسیار دقیق از نوع JDAM، بمب های سقوط آزاد و تعدادی جنگ افزار ویژهء ماموریتهای دریایی با خود حمل کند.
هر جایگاه درونی مخصوص نصب مهمات، مشتمل بر یک «محل پرتاب چرخشی» (Rotary Launcher Assembly) و دو «محل قفسه ای شکل» (Bomb Rack Assembly) حمل بمب می باشد.

* تا 40000 پاوند (18000 كيلوگرم) بمب 500 پوندي از نوع Mk82 به تعداد حداكثر 80 عدد نصب شده در محل BRA
* تا 27000 پاوند (12000 كيلوگرم) بمب 750 پوندي از نوع CBU به تعداد حداكثر 36 عدد نصب شده در محل BRA
* تا 16 بمب، هر كدام حداكثر به وزن 2000 پوند از نوع بمب‏هاي Mk84 و JDAM-84 و JDAM-102 در محل RLA
* تا 16 عدد بمب هسته‏اي سقوط آزاد از نوع B61 يا B83 در محل RLA
* بمب هسته ای بسیار پرقدرت «استحکام شکن» یا «نفوذگر به داخل زمین» به نام B61-11 جهت استحکامات حفاظت شدهء نصب شده در زیر زمین.
* موشک کروز استراتژیک بسیار پیشرفتهء AGM-129؛ با برد 1500 مایل (2400 کیلومتر).
* 16 بمب هدایت ماهواره ای JDAM
(محل قفسه ای حمل مهمات (Bomb Rack Assembly) در بی-2، اخیرن توسط کمپانی نورثورپ – گرومن مورد بهینه سازی قرار گرفته است و در این محل، اکنون می توان 80 عدد بمب JDAM نصب کرد.)

به كارگيري سيستم‏هاي جديد الكترونيكي در Block 30 B-2A، استفاده از تسلیحاتی نظير JSOW و بمب های هدایت لیزری GBU-28 را فراهم كرده است:
* بمب هدایت شوندهء موسوم به JSOW یا AGM-154 Joint Standoff Weapon
* موشک هوا به سطح JASSM یا Joint Air-to-Surface Stand-off Missiles
* بمب هدایت شوندهء WCMD یا Wind Compensated Munitions Dispenser

تصویری از یک بمب JSOW
http://i10.tinypic.com/29ojqbn.gif

یک «سیستم رابط تسلیحاتی» جدید موسوم به GWIS یا Generic Weapons Interface System در هنگام ارتقاء بی-2 ها به استاندارد Block 30 در آنها تعبیه شده است. به کمک این مجموعهء دیجیتال جدید، بی-2 قادر می شود تا مخلوطی از تسلیحات گوناگون مبتنی بر تکنولوژی Stand-Off (همانند JSOW) و direct attack munitions (همانند JDAM) را هم زمان و در یک سورتی پرواز، حمل نماید. بدین جهت، بی-2 می تواند هم زمان به 4 نوع از اهداف مختلف در یک ماموریت حمله کند.
http://upload4.postimage.org/1142108/b2_2.jpg



موتور
4 موتور توربوفن F118-GE-100 ساخت جنرال الکتریک، در داخل بدنهء بالها، جاسازی شده اند. در قسمت اگزوز این موتورها، سیستم خنک کننده ای تعبیه شده است تا میزان حرارت و بالطبع میزان لکهء حرارتی ایجاد شده توسط بی-2، کاهش یابد. این موتورها، بی-2 را با وزن ناخالص معادل 336500 پاوند قادر می سازند تا به راحتی از باند برخاسته و به حداکثر سرعت زیرصوت دست یابد.

غلاف مخصوص سوختگیری هوایی، در مرکز هواپیما و پشت کابین تعبیه شده است:
http://upload4.postimage.org/1142043/b2_8.jpg



بي-2 در نمایشگاه هوايي
به علت قيمت سرسام‏آور بي-2، نمايش آن در انظار عموم در آيندهء نزديك محتمل به نظر نمي‏رسد. به سال 2004 و در جريان انجام آزمايشات درجا (Static)، بي-2 در محل موزهء نيروي هوايي ايالات متحده در نزديكي ديتون در ايالت اهايو به نمايش عموم درآمد. اين آزمايشات به منظور سنجش سازهء بدنه و همچنين تست فشار تخريبي وارد بر يك نقطه انجام شدند. تيم ترميم كنندهء اين موزه، به مدت بيش از يكسال، جهت نصب دوبارهء قسمتهاي آسيب ديدهء بدنه صرف كردند. اين وصله‏هاي بدنه، به طور واضحي تنها قسمتهاي ظاهري بي-2 را شامل مي‏شدند، زيرا انجام آزمايشات درجا بر روي بدنه، به قسمتهاي داخلي‏تر، نتوانسته خسارتي وارد آورد. اگر اين آزمايشات بر روي يك بي-2 واقعي و عملياتي انجام مي‏شدند، اين نمايشگاه، مي‏توانست به عنوان نمايش دهندهء گران‏ترين مصنوع دست بشر شناخته شود.


يگانهاي به خدمت گيرندهء بي-2
* گردان 509 ام، مستقر در پايگاه هوايي وايت‏من (Whiteman) شامل اسكادرانهاي بمب‏افكن 13 ام، 393 ام و اسكادران آموزشي 394 ام
* گردان 53 ام، مستقر در پايگاه هوايي اگلين (Eglin) شامل اسكادران 72 ام آموزش و ارزيابي متعلق به پايگاه وايت‏من
* گردان 57 ام، مستقر در پايگاه هوايي نليس (Nellis) شامل اسكادرانهاي مسلح شدهء 325 ام و 715 ام (غيرفعال)

http://upload4.postimage.org/1142153/b2_9.jpg


موضوعات متفرقه در مورد بي-2

* هر بي-2 كه با وزن متعارف 71668 كيلوگرم به پرواز درمي‏آيد، 30 دلار بر هر گرم، يا معادل دو برابر قيمت طلا، بر ماليات دهندگان آمريكايي هزينه ايجاد كرده است.

* همهء بي-2 ها با نام‏هاي ايالات گوناگون آمريكا اسم گذاري شده‏اند. اين نام گذاري به صورت عبارت «روح + نام ايالت» معرفي شده است. اين موضوع دو استثناء دارد: هواپيماي شمارهء يك (AV-1) كه به نام «روح آمريكا» يا Spirit of America و هواپيماي شمارهء 19 (AV-19) كه به نام روح كيتي‏هاوك يا Spirit of Kitty Hawk اسم گذاري شده‏اند.

* بي-2، همانند بمب‏افكن F-117، بر پايهء قابليت كمتر ديده شدن يا ايجاد لكهء بسيار كوچك بر روي صفحهء رادار، ساخته شده است.

* به دلائلي كه هنوز محرمانه نشده‏اند، لبه‏هاي حملهء بالها در بي-2، به وسيلهء يك جريان الكتريكي بسيار پرقدرت كه منشا آن با جريان خروجي اگزوزهاي بي-2 متفاوت است، شارژ مي‏شوند.

* تقويت موتورهاي كم كشش بي-2 توسط كارشناسان Jane's Defence مورد پيشنهاد قرار گرفته است.

* امروزه ثابت شده است كه گازهاي يونيزه شده (پلاسما) كه توسط آنتن رادار بي-2 ساطع مي‎‏شوند، تاثيري به مراتب بيش از اندازهء شكل ظاهري يك جسم جامد در افزايش سطح مقطع راداري، ايفا مي‏كنند. ممكن است دليل القاي ولتاژ قوي به لبه‏هاي حمله در بي-2، كاهش اين تشعشعات باشد. دليل ديگر مي‏تواند كاهش ميزان اصطكاك (پسا) باشد؛ زيرا هنگامي كه قسمتهاي متحرك لبهء حمله (نظير اسلت‏ها) در جهت خاصي خم مي‏شوند، هواي يونيزه شده‏اي كه به درون فضاي خالي ايجاد شده نفوذ مي‏كند يا ايجاد مي‎‏شود، به وسيلهء ولتاژ قوي القاء شده، اثرش كم شده يا از بين مي‏رود. به بیانی ديگر، صحت اين امر – يعني القاي ولتاژ بسيار قوي به لبهء حمله جهت كاهش ميزان پسا در سرعتهاي مافوق صوت – پیشتر و به سال 1968، در جريان آزمايشاتي كه در داخل تونل باد انجام گرفته، توسط مهندسين عاليرتبهء کارخانهء نورثروپ، به اثبات رسيده بود. این آزمایشات القای ولتاژ قوی به لبه های حمله، همچنین به منظور کاهش صدای ایجاد شده ناشی از برخورد جریان باد به بالها انجام شده بودند. (چگونگی و حقیقت این امر بر میزان کاهش صدای برخورد باد به بالهای بی-2، هنوز مشخص نشده است.)

* بمب افکن بی-2، رسمن به عنوان یک هواپیمای زیرصوت شناخته می شود؛ به همين جهت نمي‏تواند خود را به سرعت به يگانهاي عمل‏كننده برساند. اين نقيصه، حقيقتي است كه در اغلب اوقات، ناديده گرفته مي‎شود.

* تيم فوتبال «كانزاس سيتي بريگاد»، از طرح هواپيماي بي-2 به عنوان آرم باشگاه استفاده مي‏كند.

* به تاريخ 2 سپتامبر 1996، در يك بحث جنجالي، صنايع هوافضاي بريتانيا (BAe) يك فيلم ويدئويي به نمايش درآورد. در آن فيلم نشان داده مي‎‏شد كه بمب‏افكن رادارگريز B-2 كه در ارتفاع كم در حال پرواز بود، توسط سيستم دفاع هوايي بسيار قديمي رپير (Rapier SAM system) در محل پايگاه هوايي فارنبرو (Farnborough) مورد رهگيري و شناسايي قرار گرفته است. اين سيستم قديمي رپير، به تازگي مورد بهينه‏سازي رادار و سيستم‏هاي شناسايي قرار گرفته است و بر طبق ادعا و مستندات مقامات Bae، مي‏تواند چنين هواپيماهايي را به راحتي مورد شناسايي و رهگيري قرار دهد.
سیستم دفاع هوایی رپیر
http://upload4.postimage.org/1142229/6_8506130391_L600.jpg


مشخصات عمومي B-2A سري Block 30
خدمه: 2 نفر
طول: 20.9 متر = 60 فوت
فاصلهء دو سر بالها: 52.12 متر = 172 فوت
ارتفاع: 5.1 متر = 17 فوت
مساحت بالها: 460 متر مربع = 5000 فوت مربع
وزن خالي: 71700 كيلوگرم = 158000 پاوند
وزن بارگذاري شده: 152600 كيلوگرم = 336500 پاوند
حداكثر وزن مجاز براي برخاستن: 171000 كيلوگرم = 376000 پاوند
پيشرانه: 4 موتور توربوفن ساخت جنرال الكتريك به نام F118-GE-100 با كشش هركدام 17300 پاوندفيت = 77 كيلونيوتن


قابليت‏ها
حداكثر سرعت: 764 كيلومتر بر ساعت = 475 مايل بر ساعت = 410 نات بر ساعت
برد: 12000 كيلومتر = 6500 مايل = 5600 ناتيكال مايل
سقف پرواز خدمتي: 15000 متر = 50000 فوت
وزن بارگذاري بال: 329 كيلوگرم بر مترمربع = 67.3 پاوند بر فوت مربع
نسبت كشش به وزن: 0.205


[align=center]فهرست بمب‏افكن‏هاي B-2[/align]
[align=center]http://aycu23.webshots.com/image/26142/2005976810902281225_rs.jpg[/align]


شناسنامهء كلي
نوع هواپيما: بمب‏افكن استيلت (مخفي از رادار)
سازنده: نورثروپ – گرومن
اولين پرواز: 17 / 07 / 1989
ورود به خدمت: آوريل 1997
وضعيت: عملياتي
كاربر: نيروي هوايي ايالات متحده آمريكا
تعداد ساخته شده: 21 فروند
قيمت: 1.157 تا 2.2 ميليارد دلار (در سال 1998)

منابع جهت اطلاعات بیشتر:
[align=left]B-2 Wikipedia
B-2 Airforce Technology[/align]

[Davood 37]

رضا جان دستت درد نکنه

تصویر زیر نشان دهنده حمل تسلیحات توسط 3 بمب افکن معروف آمریکا است !

B-1 , B-2 , B-52

[DeAtH-EaGlE 14]

2 مطلب با هم ادغام شد، لطفا قبل از پست تاپيك جديد، اگر تاپيكي مرتبط با موضوع شما وجود دارد، مطلب خود را در آن تاپيك پست كنيد.

[ali_64 35]

2 مطلب با هم ادغام شد، لطفا قبل از پست تاپيك جديد، اگر تاپيكي مرتبط با موضوع شما وجود دارد، مطلب خود را در آن تاپيك پست كنيد.

چي شد؟
چرا من هرچي مي گردم يه دونه نيست :| :|

[DeAtH-EaGlE 14]

2 مطلب با هم ادغام شد، لطفا قبل از پست تاپيك جديد، اگر تاپيكي مرتبط با موضوع شما وجود دارد، مطلب خود را در آن تاپيك پست كنيد.

چي شد؟
چرا من هرچي ميگردم مطلبم نيست؟

دوست عزيز مطلب شما جايي نرفته، اولين مطلب همين تاپيكه!!

آقا رضا مطلبي با عنوان تكراري ولي مضموني متفاوت پست كرده بودند كه با مطلب شما ادغام شد.

[ali_64 35]

چون مطلب آقا رضا كامل تر از مطلب ارسالي من است ودر انجمن هواپيماي نظامي نويسنده آقا رضا ثبت شده. بايد اولين مطلب پست شده در اين تاپيك هم مطلب ايشان باشه يا دقيقا بر عكس اين كار. الان بايد پست نويسنده (كه به نام آقا رضا ثبت شده). اولين پست در اين تاپيك باشد. در ضمن همين موضوع درباره تاپيك آذرخش هم هست.

[Parviz 7]

شاید برای اغلب ایرانی ها این خبر تازه باشد که یک مهندس ایرانی يکی از طراحان هواپیماهای بمب افکن آمریکایی موسوم به « B-2 » است که در نیروی هوایی این کشور به عملیات های پروازی می پردازد. نجم الدین مشکاتی، مهندسی است که در سال ۱۹۷۶ از ایران خارج شد و برای ادامه تحصیل به لس آنجلس رفت. وی که در رشته مهندسی از دانشگاه صنعتی آریامهر- شریف- فارغ التحصیل شده بود، در سال ۱۹۸۳ موفق به دریافت مدرک دکترای خود در رشته مهندسی صنعتی از دانشگاه «یو اس سی» در کالیفرنیا شد. این مهندس ایرانی در همین دانشگاه مشغول تدریس است و به شرکت های مختلف بین المللی و آمریکایی مشاوره می دهد. اما به دنبال شدت گرفتن تنش ها در روابط ایران و آمریکا اکنون برای بسیاری از ایرانی ها از جمله این مهندس ایرانی این نگرانی به وجود آمده که آیا میان دو کشور جنگ و درگیری نظامی رخ خواهد داد یا خیر؟ آقای مشکاتی می گوید: حتی تصور جنگ آمریکا و ایران برای او یک کابوس است چرا که بمب افکن های طراحی شده وی علیه ایران مورد استفاده قرار خواهد گرفت. وضعیت بین ایران و آمریکا حتی از زمان گروگان گیری سفارت آمریکا در اوایل انقلاب وخیم تر است. نجم الدین مشکاتی این دانشمند ایرانی که اخیرا با واشینگتن پست گفت و گو کرده، می افزاید: اگر جنگی بین دو کشور ایران و آمریکا اتفاق بیفتد زندگی وی به یک تراژدی تبدیل می شود. آقای مشکاتی که مدت ها به طراحی بمب افکن « B-2 » افتخار می کرد و در دفتر کارش مدل های مختلف این بمب افکن دیده می شود، اظهار عقیده می کند که « وضعیت بین ایران و آمریکا حتی از زمان گروگان گیری سفارت آمریکا در اوایل انقلاب وخیم تر است.» واشینگتن پست می نویسد: طرح روی جلد مجله اکونومیست وحشت وی را در مورد استفاده از بمب افکن های « B-2 » علیه ایران بیشتر کرده است. هفته نامه اکونومیست در روی جلد یکی از شماره های خود بمب افکن های « B-2 » را در حال شلیک موشک در آسمانی نارنجی نشان می دهد و تیتر آن این است: «آیا هدف بعدی ایران است؟» آقای مشکاتی می گوید:« آرمان، پسر دوازده ساله اش، عکس اکونومیست را دیده و به پدرش گفته که می توانم این عکس را داشته باشم؟» در پاسخ، طراح ایرانی تبار بمب افکن آمریکایی به فرزندش قول داده که عکس های دیگری از دفترش برای وی بیاورد. به نوشته واشینگتن پست، هواپیمایی که برای مدت ها افتخار آقای مشکاتی بود مبدل به «فرانکشتینی» برای او شده است. نجم الدین مشکاتی در یادداشتی که برای مقاله واشینگتن پست نوشته است از جان اف کندی، رییس جمهوری سابق آمریکا، نقل و قول می کند که گفته بود:«هیچ جنگی اجتناب ناپذیر نیست و اگر جنگی اتفاق بیفتد به دلیل ناکامی خرد بشری است.» وی می افزاید:« من هر دو کشور ایران و آمریکا را دوست دارم. ایران کشوری است که من از آنجا آمده ام و آمریکا کشور فرزندان من است. چگونه می توانم در مورد این دو کشور حس وطن پرستی نداشته باشم.»

[SAEID 2,833]

این فرد نه تنها مایه افتخار نیست بلکه اگر روزی همین بمب افکن یه بمب رو خونتون بندازه میفهمید چه خیانت بزرگی به ملتش کرده است. افتخار چنین افرادی برای کشوری هست که اونا رو جذب و از علمشون استفاده میکنه.

[korosh 0]

نه تنها کار نظامی حتی غیر نظامی من معتقدم اگر یک ایرانی برای دشمن یک ÷یچ سفت کنه به تمام اجداد و همه ایرانیان طول تاریخ خیانت کرده

[Parviz 7]

متاسفم از اين نوع برداشت از اين خبر ، در سرتاسر جهان هزاران ايراني در بالا ترين سطوح مشغول بكار هستند ، 4000 هزار استاد ايراني در دانشگاههاي آمريكا تدريس ميكنند ، نامي ترين پزشكان آلمان ايراني هستند و بسياري از پروژه هاي ناسا نتيجه نبوغ دانشمندان ايراني است ، رئيس پروژه كاوشهاي مريخ و سازنده مريخ پيما يك دانشمند ايراني است ، در پنج شش سال اول انقلاب 26000 پزشك ايراني به كانادا مهاجرت كردند ، حدود چهار ميليون ايراني به كشورهاي ديگه مهاجرت كردند ، به تحقيق اين بزرگترين مهاجرت ايراني ها پس از موج مهاجرات پس از حمله اعراب به ايران بوده ، شايد پنجاه در صد مهاجران پس از انقلاب داراي تحصيلات عاليه و تخصص بودند ، تنها در صد كمي از اين افراد شغلي به فراخور دانششون پيدا كردند و با كار سخت نسل دومي بهتر تربيت كردند ، نسل دومي ها يعني فرزندان اين افراد اكثرا داراي تحصيلات خوب و تخصص هستند به خبرهائي كه ميخوانيد كمي عميق تر نگاه كنيد ، دشمن و خائن كساني هستند كه كشور رو از خدمات چنين افرادي محروم ميكنند ، اينجا ميشه همه چيز نوشت ولي هر كس حداقل در تنهائي ميتونه كلاه خودش رو قاضي كنه و با خودش صادق باشه ، فكر ميكنيد چند در صد از كسانيكه شعار كشتن و نابود كردن ميدن و همه جا فقط دشمن ميبينند اگر يكي بهشون همين فردا پذيرش يكي از دانشگاههاي آمريكا و ويزاي اين كشور رو بده ميگن اخه من نميخوام ؟

[msh 3]

[align=justify]نه اصلا اين خبرا که شما می گی نيست تو ناسا پر ايرانی يا ايرانی ها همه جا نابغه اند و از اين جور چيزا من الان در آمريکا زندگی می کنم تو کانادا هم مدت ها بودم قبل از رفتن فکر می کردم آره ايرانی ها همه جارو گرفتن ولی وقتی وارد شدم ديدم خيلی اشتباه می کردم .چند تا ايرانی تو ناسا کار ميکند چند تا چينی ؟ يا حتی آمريکايی ؟خب معلومه تو هر کشوری که جهان سوم آدم تحيصيل کرده داره مثلا تعداد ايرانی های تحصيل کرده زياده ولی چند تاشون موفق اند? چرا ما هيچ چهره مطرحی تو دنيا نداريم بزرگترين دانشمند تو صد سال اخير حسابی بود بيشتر ايرانی ها وضشون تو ايران خيلی بهتر بوده اونجا بيشتر بهشون احترام می ذاشتن نمی دونم چرا اومدن بيرون[/align]