از دست رفتن نقطه های مداری استراتژیک زهره 1 و زهره 3 ، اشغال زهره 2 توسط عربستان یا قطر تا 3 سال آینده

[nasirirani 4,493]

[indent=1][color=#ff0000][b]زنگ خطر و آژیر قرمز مرکز پژوهش‌های مجلس برای آینده فضایی مخابراتی ایران[/b][/color][/indent]

[indent=1][b]مرکز پژوهش‌های مجلس اعلام کرد:از دست رفتن نقطه های مداری استراتژیک زهره 1 و زهره 3 ، زهره 2 توسط عربستان یا قطر تا 3 سال آینده گرفته خواهد شد/[/b][b] امارات متحده عربی، بیش از 120 نقطه، ترکیه بیش از 70 نقطه، رژیم صهیونیستی بیش از 50 نقطه، مصر 18، پاکستان 15 و قطر 13 نطقه مداری در فضا ثبت کرده اند ایران بدون هیچ ماهواره ژئو. ساخت ماهواره ایران‌ست، همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، اتمام آن توسط دولت باید جزو اهداف استراتژیک باشد.[/b][/indent]
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، این مرکز در گزارشی با عنوان «آخرین وضعیت نقاط مداری متعلق به جمهوری اسلامی ایران» اعلام کرد: مدار زمین ‌آهنگ و یا به اصطلاح «ژئو»، محل قرارگیری ماهواره‌های تلویزیونی و مخابراتی است که در ارتفاع 36000 کیلومتری از سطح زمین جای دارد.

با توجه به کاربرد این مدار، نقاط موجود روی آن از اهمیت ویژه‌ای برای کشورها برخوردار است، به‌ طوری ‌که بر اساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته توسط اتحادیه جهانی مخابرات که متولی واگذاری نقاط مدار ژئو به کشورهاست، هر کشور به فراخور توان تکنولوژیکی، سیاسی و بین‌المللی، اقدام به ثبت نقاطی در مدار فوق کرده است تا ماهواره خود را برای استفاده روی آن قرار دهد.

البته باید توجه داشت که مهلت مقرر برای عملیاتی کردن نقاط تخصیص‌یافته بر اساس مقررات بین‌المللی حاکم دو ‌سال بوده که (پس از کنفرانس جهانی مخابرات در سال 2012 این مدت به سه سال افزایش یافته است و در صورت عملیاتی نشدن نقطه مذکور، امتیاز آن به کشور دیگری واگذار خواهد شد.

کشور ایران نیز از این قضیه مستثنا نیست و با وجود دارا بودن سه نقطه استراتژیک زهره 1 (34 درجه شرقی)، زهره 2 (26 درجه شرقی) و زهره 3 (47 درجه شرقی) روی این مدار، متأسفانه به‌ دلیل عدم طراحی و ساخت ماهواره ژئو، تاکنون دو نقطه آن را (زهره 1 و زهره 3) از دست داده است و نقطه‌ مداری باقیمانده (زهره 2) نیز در چالش برای بازپس‌گیری توسط ITU و واگذاری به کشورهای منطقه همچون قطر و عربستان است.

[b]* کلیات[/b]

در سال 1356 شمسی، دولت وقت ایران اقدام به ثبت سه نقطه با نام‌های زهره 1، زهره 2 و زهره 3 با موقعیت‌های مداری 34، 26 و 47 درجه شرقی در مدار زمین‌آهنگ کرد تا در مهلت قانونی آن دوران (9 سال)، نقاط‌ مذکور عملیاتی شده و ماهواره مورد نظر روی آن نقاط قرار گیرد که با پیروزی انقلاب اسلامی و شرایط وقت و به‌ خصوص آغاز جنگ تحمیلی، تا سال 1365 که مهلت 9 ساله ایران به پایان رسید، کشورمان موفق به عملیاتی کردن نقاط مذکور نشد.

به‌ دلیل متوقف ماندن مناقصه ماهواره زهره و عدم پرتاب ماهواره فوق، به‌ دلیل جلوگیری از حذف این نقاط استراتژیک، با مصوبه شورای عالی امنیت ملی وقت، تصمیمی مبنی ‌بر اجاره سه ماهواره مستعمل با بودجه‌ای بالغ‌ بر 20 میلیون دلار اتخاذ شد، بدین ترتیب برای مدت حدود دو سال، نقاط مداری ایران با قرار گرفتن سه ماهواره استیجاری، عملیاتی شد.

امور مربوط به قرارداد ساخت و پرتاب ماهواره برای نقاط ‌مداری سه‌گانه زهره از سال 2005 آغاز شده است که متأسفانه تا سال 2009، کارشکنی‌هایی از طرف شرکت‌های طرف مناقصه به ‌دلیل تحریم و شرایط بین‌المللی صورت گرفت و ساخت ماهواره عملیاتی نشد.

در سال 2006 طی توافقی با شرکت عرب‌ست، ماهواره مشترکی برای عملیاتی شدن در نقطه 26 درجه ساخته شده و در سال 2010 با نام تجاری بدر 5 به مدار ژئو پرتاب شد.

با توجه به فعالیت‌های حقوقی صورت گرفته در‌ خصوص حفظ نقاط زهره 1 و زهره 3 و عدم عملیاتی شدن ماهواره‌های مورد نظر برای این نقاط، اتحادیه بین‌المللی مخابرات و دیگر اعضای کارگروه تنظیم آن، اقدام به حذف امتیاز نقطه‌ مداری زهره 3 کردند و بدین ترتیب یکی از سه نقطه استراتژیک کشور از دست رفت.

با توجه به شرایط ذکر شده، برنامه‌ریزی‌ها بر حفظ نقطه زهره 1 (34 درجه شرقی) متمرکز شد و مدتی با استفاده از ماهواره بدر 5، نقطه مذکور عملیاتی شد؛ اما از آنجا که ماهواره فوق متعلق به نقطه زهره 2 بوده و برای عملیاتی کردن آن استفاده می‌شود، مجدداً نقطه زهره 1 را ترک و به نقطه زهره 2 بازگشت.

بنابراین بار دیگر نقطه زهره 1 نیز خالی از ماهواره شد و به‌ موازات آن تحریم‌ها و کارشکنی‌های بین‌المللی نیز فزونی گرفت که در نهایت در نوامبر سال 2012 میلادی، نقطه استراتژیک زهره 1 نیز از دست رفت و تنها نقطه باقیمانده در حال حاضر، زهره 2 است که کماکان با مشارکت عرب‌ست در‌حال بهره‌برداری است.

در چند سال گذشته موقعیت مداری 26 درجه شرقی و نقاط مجاور آن که یکی از بهترین موقعیت‌های مداری برای پوشش ماهواره‌ای‌ منطقه خاورمیانه و اروپا به‌ شمار می‌آید نیز مورد تهدید قرار گرفته است.

اهمیت راهبردی نقطه‌مداری 26 درجه شرقی در پوشش منطقه و به‌ خصوص میزبانی جام‌ جهانی فوتبال توسط قطر سبب شده است تا اخیراً کنسرسیومی مرکب از شرکت مخابرات قطر و شرکت یوتل‌ست فرانسه اقدام به بهره‌برداری از یک ماهواره مخابراتی در کنار نقطه‌ مداری متعلق به ایران با استفاده از امتیاز فرانسه در موقعیت مداری 5/25 درجه شرقی (به فاصله تنها 5/0 درجه از موقعیت نقطه‌ مداری کشورمان) کنند.

نزدیکی این ماهواره که سهیل نام دارد، در نزدیکی ماهواره مستأجر کشورمان، قطعاً سبب تداخل امواج باند KU می‌شود که از لحاظ ارتباطاتی دارای اهمیت فوق‌العاده‌ای است.

عدم عملیاتی شدن ماهواره برای نقطه مداری 26 درجه از طرف ایران با گذشت مهلت دو سال، سبب شکایت فرانسه از ایران شده است.

طی جلسات مکرر کارگروه مقررات‌گذاری ITU، نهایتاً تصمیم به ابقای زهره 2 و هماهنگی فنی- فرکانسی سه‌گانه (ایران، عربستان و فرانسه) برای بهره‌برداری از نقاط مذکور گرفته شد.

نهایتاً در نشست سال 2011 کارگروه، تصمیم بر این شد که فرکانس‌های پخش ماهواره‌ای به دو بخش مساوی تقسیم شود که نیمی از آن به ایران ـ عربستان (عرب‌ست) و نیمی دیگر به فرانسه (یوتل ‌ست) اختصاص یابد تا چالش‌ها بر سر این موضوع پایان یابد، اما با عنایت به توافقات صورت گرفته، کماکان چالش بین ایران با دو کشور فرانسه و عربستان در خصوص تصاحب نقطه زهره 2 همچنان ادامه دارد که نیازمند عنایت ویژه‌ از جانب سیاستگذاران و مجریان حوزه هوافضای کشور است.

پیرو اقدامات فرانسه و همکاری کشورهای منطقه همچون آذربایجان و قطر و حتی آمریکا در خصوص عدم استقرار ماهواره‌های زهره 1، 2 و 3، مکاتبات و پیگیری‌های تهدید‌آمیزی از سوی ITU علیه کشور مبنی ‌بر حذف نقاط یاد شده آغاز شد که اهمیت و ضرورت دستیابی به نقاط‌ مداری جدید برای جمهوری اسلامی ایران را بیش از پیش مسجل کرد و نهایتاً در سال 1390، 13 نقطه‌ مداری جدید به نام عمومی ایران‌ ست برای کشور تعریف شد که دارای پوشش ملی و جهانی بوده که یکی از این نقاط با موقعیت 81 درجه شرقی آن به ‌منظور استفاده در پروژه ماهواره مخابراتی کشورهای عضو سازمان همکاری‌های آسیا ـ اقیانوسیه (اپسکو) طراحی شده است و نواحی پوشش‌دهی آن نیز متناسب با ناحیه جغرافیایی کشورهای عضو است که البته کشورهای منطقه نیز منفعل نبوده و اقدام به ثبت نقاط جدید کرده‌اند.

به ‌عنوان مثال امارات متحده عربی، بیش از 120 نقطه، ترکیه بیش از 70 نقطه، رژیم صهیونیستی بیش از 50 نقطه، مصر 18، پاکستان 15 و قطر نیز همانند کشورمان اقدام به ثبت 13 نقطه جدید کرده‌ است که نشان از اهمیت بهره‌گیری از فضا در کاربردهای مخابراتی، تلویزیونی، سنجش از دور و مهمتر از آن امور دفاعی دارد.

بدیهی است تا سال 1397 و پایان مهلت هفت ‌ساله ITU به ایران، نقاط جدید ثبت شده باید عملیاتی شود و در غیر این‌ صورت به سرنوشت نقاط قبلی ایران دچار خواهد شد.

* [b]جمع‌بندی[/b]

تمام تلاش‌های سیاسی و دیپلماسی صورت گرفته در طول بیش از سه دهه از زمان ثبت نقاط مداری زهره 1، 2 و 3 برای حفظ نقاط یاد شده، به‌ دلیل عدم عملیاتی شدن این نقاط همواره با چالش‌ها و کارشکنی‌های فراوانی همراه بوده است، به‌ خصوص پوشش اثربخش منطقه‌ای این نقاط خصوصاً در خاورمیانه، حساسیت آن را دو چندان کرده و سبب شده که حتی در مورد نقطه ‌مداری زهره 2 که هم‌اکنون در اجاره شرکت عرب‌ ست قرار داشته و فعال است نیز کارشکنی‌هایی از جانب کشورهای همسایه نظیر قطر برای تصاحب این نقطه استراتژیک برای پوشش جام جهانی فوتبال 2022 قطر صورت گیرد.

مسئله یافتن یک نقطه‌ مداری در مقابل یافتن نقاطی مداری به تفاوت دو دیدگاه تاکتیکی و استراتژیک و لزوم همگرایی این دو نگاه در مواقع خاص باز می‌گردد.

از نقطه‌نظر تاکتیکی باید بر اساس داشته‌ها و شرایط موجود برنامه‌ریزی کرد که در این حالت، امکان یافتن نقطه‌ مداری خاص بسیار ضعیف بوده و مهمتر از آن، امید به موفقیت کشور در به نتیجه رساندن نقطه مذکور در هاله‌ای از ابهام خواهد بود، ولی از آنجا که مسئله پیش رو از لحاظ موازنه قدرت، توانایی و دانش فنی فضایی کشورها به عوامل متعددی وابسته است، می‌توان چنین عنوان کرد که انتخاب نقاط مداری و یا خالی شدن نقاطی در آینده به توانایی‌ها، معادلات سیاسی و اولویت‌های آینده کشورها از یک طرف و به تحولات جامعه جهانی در آینده از طرف دیگر بستگی خواهد داشت.

نظر به چنین آرایش قوای نامتقارنی، از نقطه‌ نظر راهبردی، انتخاب نقاط باید بر اساس دیدگاه تئوری بازی‌ها با حالت مجموع غیرصفر تحلیل و بررسی شود، بدین معنا که در این حالت، ارزش بازی در طول بازی ثابت نمی‌ماند و بر اساس نوع استراتژی حریفان تغییر می‌یابد.

در جریان ثبت نهایی نقطه ‌مداری که فرآیندی طولانی‌ مدت است و مهم‌تر از آن در جریان تغییرات و اتفاقات پیش ‌روی کشورها برای استفاده‌ نهایی از نقطه مذکور یا بالعکس، تحولات متعددی به‌ وقوع می‌پیوندند که بسیاری از آنها در قالب تحلیل تاکتیکی فعلی جای نخواهند گرفت.

با عنایت به موارد فوق، شانس موفقیت ایران در ثبت بهترین نقاط مداری در آینده به ‌شدت متأثر از این موضوع است که تعداد نقاط ارائه شده از طرف جمهوری اسلامی ایران شامل حداکثر تعداد نقاط ممکن باشد، به ‌طوری‌ که در جریان طولانی ‌مدت ثبت و پیگیری نقاط مذکور، بتوان با امید بیشتری گام برداشت.

در خصوص همگرایی دو نگاه فوق باید گفت که بسیاری از مسائل و چالش‌های حوزه‌های گوناگون، از راهبرد همگرایی دیدگاه‌ها و اجرای همزمان آنها پیروی می‌کند.

بدین منظور که می‌توان با گذشت زمان از دو رویکرد فوق برای بهره‌گیری از نقاط مداری موجود در مدار زمین‌آهنگ بهره جست.

به بیان دیگر، در عین حال که دیدگاه راهبردی مبنی‌ بر کسب امتیاز تعداد مشخصی از نقاط مداری در آینده دنبال می‌شود، می‌توان با رویکرد فنی، نقطه یا نقاطی را که تا پیش از این در اختیار ایران بوده و یا کسب امتیاز نقاط آتی دارای اهمیت ویژه برای کشور است، به‌ عنوان هدف موازی برای دستیابی به آنها مدنظر قرار داد.

ماهواره زهره که پروژه طراحی و ساخت آن به پیش از انقلاب اسلامی باز می‌گردد، با هدف قرارگیری در مدار زمین‌آهنگ کلید خورد، اما با وقوع جنگ تحمیلی و تحریم‌های بعدی، با تغییر نام به ماهواره قائم و پس از آن ایران‌ست، همچنان ساخت آن در هاله‌ای از ابهام قرار دارد، اما با توجه به حساسیت موجود و گذشت بیش از سه دهه از کلید خوردن پروژه، اتمام آن توسط دولت باید جزو اهداف استراتژیک و برنامه‌های اصلی چند سال آتی قلمداد شود و به‌ نوعی بخشی از بند «ب» ماده (47) برنامه پنجم توسعه که در آن، حفظ و صیانت از نقاط‌ مداری متعلق به جمهوری اسلامی ایران مورد تأکید قرار گرفته، محقق شود.

[b]* پیشنهادها[/b]

با توجه به شرایط فوق و موقعیت خاص کشور در عرصه بین‌المللی و جهانی، بدون شک تحریم‌های اعمال شده جاری و گذشته و تحریم‌های احتمالی آینده بر تمامی حوزه‌ها از جمله صنایع هوافضا نیز تأثیرگذار خواهد بود.

در خصوص حفظ نقطه 26 درجه، اقدامات گوناگونی قابل اجراست، از جمله می‌توان به اجاره ماهواره‌های مستعمل و قراردهی آنها در نقطه 26 درجه و یا اجاره این نقطه به سازمان‌های فضایی بین‌المللی همچون سازمان فضایی آسیا و یا آژانس فضایی اروپا اشاره کرد، اما بهترین راه‌ حل ممکن، تلاش و برنامه‌ریزی برای طراحی، ساخت و پرتاب ماهواره به مدار ژئو است که با عنایت به ظرفیت بالای نیروی انسانی متخصص و پیشرفت‌های چشمگیر دهه اخیر، امری امکانپذیر بوده و دور از ذهن نیست.

مضافاً اینکه تخصیص بودجه لازم برای پیشبرد اهداف تعیین شده این حوزه و پایش مستمر نحوه راهبری مأموریت‌های تعیین شده توسط نهادهای ناظر و سیاست‌گذار همچون کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی از عوامل مهم دیگری است که باید به آن توجه ویژه شود.

[url="http://www.yjc.ir/fa/news/4549301"]http://www.yjc.ir/fa/news/4549301[/url]

[Goebbels 38,206]

آقا من حالیم نیست! اگر شده به جای ماهواره ، یک تکه آشغال فضایی ما در این نقاط مداری قرار بدیم نباید بگذاریم که این حروم زاده ها (حالا از نوع قطری یا عربستانی یا ترک (ترکیه) یا ........) نقاط مداری ما رو اشغال کنن!

[Aspahbod 2,776]

[quote name='Goebbels' timestamp='1379076479' post='338452']
آقا من حالیم نیست! اگر شده به جای ماهواره ، یک تکه آشغال فضایی ما در این نقاط مداری قرار بدیم نباید بگذاریم که این حروم زاده ها (حالا از نوع قطری یا عربستانی یا ترک (ترکیه) یا ........) نقاط مداری ما رو اشغال کنن!
[/quote]

گوبلز جان با چی همون آشغال رو بفرستیم اونجا؟ به فرض محال هم تونستیم اون کارو بکنیم. بعدش این آشغال برای ماهواره ی آینده ی ما خطر نداره؟

[nasirirani 4,493]

[color=#000000][font=Tahoma, Arial]سازمان فضایی کجاست؟ چه کارها و وظایفی دارد؟ و اصولا آیا برای کشورهای مثل ما که جهان سومی هستیم پرداختن به مسایلی مانند پرتاب ماهواره و هزینه کردن بابت آن کار درستی است در حالی که مردم کشورمان با مشکلات و مسایل معیشتی دست به گریبان هستند ؟ این سوالات در ذهنم صف کشیده اند و منتظرم تا وقتی به دفتر قائم مقام سازمان فضایی کشور رسیدم اینها را با جدیت تمام از او بپرسم.[/font][/color]

[size=4][color=#000000][font=Tahoma, Arial]دکتر حمید فاضلی که از دولت یازدهم سرپرست سازمان فضایی کشور است پذیرفته تا سوالاتی که بیشتر سوالات مردم از این سازمان است را بشنود و جواب دهد.

واقعیت این است که در میان برخی اقشار به خصوص محروم جامعه گاه این تصور پیش می آید که پرداختن به اموری امثال فضا و پرتاب ماهواره برای جامعه ای مثل ما بی فایده بوده و دردی از مشکلات مردم را برطرف نمی کند تصوری که وقتی بیشتر با ابعاد وظایف و توانایی های سازمان فضایی کشور آشنا می شویم به کلی محو می شود.

دکتر فاضلی می گوید امروزه سیستم های بانکداری، مخابرات، رادیو تلویزیون، هواشناسی حتی کشاورزی و از همه مهمتر بخش درمان کشور ناگزیر از بهره گیری از دستاوردهای سازمان فضایی کشور است.

این که ما بدانیم بسیاری از مشکلات و مسایل کشور را با سازمان فضایی زبده و پیشرفته می توان برطرف کرد تصور اولیه مارا به هم می ریزد. این که بدانیم در صورت استفاده از تصاویر ماهواره و رصد دقیق آنها میتوان کشاورزی، صنعت و حفاظت از محیط زیست را متحول کرد در نگاه ما به سازمان فضایی کشور تغییرات گسترده ایجاد خواهد کرد.

اهمیت پرداختن به فضا را ایرانیان قبل از انقلاب متوجه شدند در آن زمان تشکیلاتی به نام مرکز سنجش از راه دور تشکیل شد و اتفاقا به نظر دکتر فاضلی قبل از انقلاب کارهای خوبی هم در این زمینه انجام گرفت از جمله تهیه و نصب چندین مرکز دریافت سیگنال و ارتباطات ماهواره ایمثل آنتن های اسد آباد و ماهدشت بود که انجام شد که جزء اولین دریافت کنندگان تصاویر ماهواره لندست بود.

جنگ وقفه ای در مسیر فعالیت در این زمینه به صورت ناگزیر ایجاد کرد اما بعد از جنگ مجموعه فعالیت ها در این زمینه در مرکز سنجش از دور ادامه یافت تا این که در سال 1382 طبق مصوبه مجلس شورای اسلامی سازمان فضایی کشور زیر نظر وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات تشکیل شد. از همان ابتدا فعالیت های فضایی ایران مورد علاقه کشورهای غربی نبود به طوری که کشور ایتالیا از تمام کردن ماهواره تحقیقاتی مصباح یک 9سال پیش در یک همکاری مشترک تحقیقاتی با ایران ساخته شده بود خودداری کرد و حتی از بازپس دادن آن ممانعت به عمل می اورد.

همین امر باعث شد که جمهوری اسلامی تصمیم بگیرد نه تنها خود ماهواره بسازد بلکه در زمینه طراحی و ساخت ماهواره بر نیز اقدام نماید. درنتیجه این توجهات در 14 بهمن سال 87 جمهوری اسلامی ایران توانست اولین ماهواره تحقیقاتی خود یعنی ماهواره امید را به وسیله ماهواره بر سفیر امید به فضا پرتابنماید. به میمنت این دستاورد ارزشمند روز چهارده بهمن به نام روز فناوری فضایی نام گذاری شده است و همه ساله این روز جشن گرفته می شود و مراسم با شکوهی برگزار می شود و نمایشگاه با شکوهی از دستاوردهای فضایی برگزار می گردد.

در سال 1389 جهت ارتقاء فعالیت های فضایی این سازمان از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات منتزع و زیر نظر نهاد ریاست جمهور قرار گرفت و پژوهشگاه هوا و فضای وزارت علوم تحقیقات و فناوری و پژوهشکده مهندسی وزارت جهاد کشاورزی به ان اضافه گردید. در سال 1391 جهت مدیریت یکپارچه سیستمی سامانه های فضایی پژوهشگاه فضایی ایران زیر نظر سازمان فضایی تشکیل گردید که دارای سه پژوهشکده سیستمی و سه پژوهشکده تخصصی و یک مرکز تحقیقات می باشد.

بعد از استقرار سازمان فضایی زیر نظر نهاد ریاست جمهور دستاوردهای مهمی همچون پرتاب ماهواره های رصد و نوید و کاوشگرهای پیشگام و پژوهش حامل موجودات زنده حاصل گردید و بدین ترتیب ایران در زمره ی شش کشور پیشرفته ی دنیا قرار گرفت که موفق شدند موجود زنده به فضای ماورای جو پرتاب نموده و آن را سالم بازیابی نمایند.

اما مگر ارسال یک موجود زنده به فضا سخت است؟ دکتر فاضلی می گوید: همین که بتوانیم حاملی در اختیار داشته باشیم که بتواندیک کپسول زیستی را تا ارتفاع 120 کیلومتری به فضا بفرستد و این کپسول در هنگام بازگشت از فضای ماورای جو سالم بازیابی شود، خود نیازمند فناوری و دانشی است که بیشتر کشورها آن را ندارند و معدود کشورهایی که دارای این فناوری هستند هم در انتقال آن به سایر کشورها بخل می ورزند.

از قائم مقام سازمان فضایی می پرسیم کی می شود ایران انسان به مدار زمین بفرستد که او می گوید: فرآیند فرستادن انسان به مدار زمین بسیار دشوار است و تنها سه کشور در دنیا هستند که توانسته اند به این موفقیت دست یابند. تجهیزات و دانشی که برای این کار لازم است پیچیدگی های فراوانی دارد. اولین بار در جهان روس ها توانستند انسانی (یوری گاگارین) را در سال 1961 به مدارزمینارسال نموده و بعد از یک دور گردش بدور زمین در مدت 107 دقیقه ، او را سالم به زمین برگردانند.

آمریکایی ها که در رقابتی سخت با روس ها بودند برای این که اقدامی متقابل داشته باشند آنها یک انسان (آلن شفرد) را توانستند در یک اقدام زیر مداری با یک موشک بالا برنده در یک کپسول فضایی به ارتفاع 185 کیلومتری رسانده وسالم برگردانند اما این اقدام کجا و اقدام روس ها کجا که یک نفر را دور زمین یک دور چرخانده و برگردانده بودند. البته آنها سال بعد اقدام مشابه شوروی را با اعزام جان گلن به مدارزمین انجام دادند. تنها این دو کشور موفق به این اقدام شده بودند تا این که چین در سال 2003توانست با فرستادن یک فضانورد به مدار زمین به گروه آنها پیوست و اقدام مشابهی انجام دهد.

طبعا ما هنوز به این سطح از دانش نرسیده ایم. کشورهند نیز برنامه وسیعی تدارک دیده است تا در سال 2016 به این نقطه برسد. اما من به شما اطمینان می دهم که طی سه یا چهار سال آینده در صورت تداوم توجهات و حمایت های مسئولین ما هم می توانیم انسان را به فضا به صورت زیرمداری و نقطه ای ارسال کنیم یعنی همان کاری که آمریکایی ها انجام دادند. البته با این تفاوت که این کار بدون حمایت کشورهای دیگر انجام می شود.

فاضلی ادامه می دهد: ما سال آینده به امید خدا کپسول زیستی جدیدی که توانایی حمل انسان را داشته باشد آزمایش خواهیم کرد. الحمدلله حامل های فعلی ما می توانند چنین کپسولهایی را در یک ماموریت زیر مداری به فضا ارسال نمایند.

به دکتر فاضلی می گویم سوالی که مردم می پرسند این است که این پیشرفت ها چه سود و فایده ای برای مردم دارد ؟ فاضلی مکثی کرده و می گوید: دنیای امروز به دلیل کمبود منابع به دنبال یافتن منابع معدنی مورد نیاز در خارج از کره زمین و حتی زندگی در دیگر کرات است.به عبارت دیگر قد انسان آنقدر بلند شده که زمین برایش کوچک است.

جالب است که بدانید هم اکنون کشورهای بزرگ دنیا در یک پروژه‌ی بزرگ فضایی 150 میلیارد دلاری یک ایستگاه فضایی به مساحت یک زمین فوتبال در مدار زمین در ارتفاع 370 کیلومتری زمین قرار داده اند که با سرعت 7.71 هزار متر در ثانیه در حال گردش به مدار زمین است و انسان هایی را آنجا ساکن کرده اند تا پژوهش های لازم را روی زندگی انسانی در خارج از کره زمین انجام بدهند حتی در دهه آینده سفرهای تجاری انسان به خارج از کره زمین انجام خواهد شد و طبیعی است که ما هم باید در این زمینه فعالیت کنیم و از قافله علم عقب نمانیم.

هم اکنون شرکتی به نام مارس وان از افراد داوطلب ثبت نام می کند تا آنها را به مریخ بفرستد و جالب است بدانید که تعدادی از ایرانیان نیز برای این سفرها ثبت نام کرده‌اند و مطمئنا در سالهای آینده مسافرت های فضایی مرسوم می شود. حتی گروهی فضانوردداوطلبدر یک مسافرت شبیه سازی شده در یک سفینه روی زمین بمدت 500 روزسفربه مریخ را تمرین کردند.

اما گیرم که در دهه آینده چنین اتفاقاتی بیفتد و انسان جهان اولی بتواند تفریحی سفری به خارج از زمین داشته باشد اما این فناوری چه سودی برای ما ایرانیان دارد که تلاش می کنیم مشکلات یومیه خود را حل کنیم؟

دکتر فاضلی معتقد است برای حل مشکلات امروز جوامعی مثل ما هم خیلی ضروری است که به فناوری های مربوط به علوم فضایی دست پیدا کنیم و می گوید: امروزه تصویربرداری ماهواره ای از بلایای طبیعی جان بسیاری از مردم را نجات داده است ماهواره های تحقیقاتی می توانند با تصاویر دقیق و طی زمان های مختلف تغییرات جوی را به خوبی نشان دهند حتی پایش این تغییرات طی مدت طولانی می تواند وقوع طوفان و سیل ها را پیش بینی و یا مسیر حرکتی و قدرت و سرعت آنها را روشن کند حتی با این علوم می توان اراضی زیر کشت کشاورزی و تاثیر تغییرات جوی در محصولات آینده زمین های کشاورزی را محاسبه کرد و همه اینها مهم است.

او می گوید: دانش های پیشرو این احتمال را تقویت کرده است که شاید بتوان با بررسی و محاسبه تغییرات در انعکاس امواج زمین در جو و اتمسفر زلزله را پیش بینی کرد حال چرا ما نباید سراغ چنین علمی برویم. حتی جالب است که بدانید برخی کشورهای قدرتمند به این فناوری دست پیدا کرده اند که با ارسال امواجی به بخشی از زمین می توانند آن نقطه را بیش از حد گرم کرده و یا پوسته زمین را تحریک نموده و زلزله ایجاد کنند. اقدامی که امریکایی ها در پروژه سری «هارپ» مشغول انجام آن هستند. اگر به یاد داشته باشید چندی پیش تعدادی از دلفین های خلیج فارس را مرده یافتند در حالی که گویا دچار سوختگی شدید شده بودند این حادثه را به هارپ نسبت می دهند همه اینها نشان می دهد باید به این فناوری بیشتر پرداخت.

اگر خدای نکرده در جایی مثل تهران زلزله بیاید خیلی روشن است که تصاویر ماهواره چه کمک شایانی در کمک به مصدومان و نجات مردم خواهد داشت. حتی در زمینه پزشکی جالب است که بدانید ارتباطات ویدیوکنفرانسی بین نقاط دور دست می تواند در بهداشت و مداوای بیماران و جراحی افراد در مناطق محروم نقش تعیین کننده ای ایفا نماید. امروزه در برخی کشورها با ارتباطات ویدیوکنفرانسی جراحان روی بدن یک فرد در مناطق دوردست عمل جراحی انجام می‌دهند. یا حتی برخی دانشگاه‌ها می توانند با این ارتباطات در یک آزمایشگاه در آن سوی دنیا، آزمایشی را انجام دهند و نتایج آن را مشاهده کرده و بررسی های خود را انجام دهند.

به قائم مقام سازمان فضایی کشور می گویم به نظر می رسد ما راه درازی برای رسیدن به این مقطع ازدانش داریم که بتوانیم آن را کاربردی نماییم اما او می گوید متخصصان کشورمان با توجه به همکاری های تنگاتنگی که این سازمان با دانشگاه های بزرگ کشور دارد در صورت حمایت مسئولین در سال های آینده به دستاوردهای بزرگی در این زمینه دست خواهند یافت. ما برای بخش‌های ماهواره‌ای خود با سه دانشگاه بزرگ قرارداد داریم که برای ما کار می‌کنند.

ماهواره شریف ست با دانشگاه شریف، این ماهواره مخابراتی و سنجشی است و عمرش بین دو تا سه ماه است و به ارتفاع 250 تا 370 کیلومتری پرتاب خواهد شد وزن این ماهواره 50 کیلوگرم می باشد. پرتاب این ماهوارهها گامهای اولیه به سوی ماهواره ای است که بتواند در مدار ژئو قرار گیرد. با دانشگاه صنعتی امیرکبیر ماهواره AUTSAT را داریم و با دانشگاه علم صنعت هم یک ماهواره (نوید) پرتاب کرده ایم و یک ماهواره ظفر را در دست اقدام داریم. این ماهواره سنگین است و حدود100 کیلو وزن دارد و قرار است با ماهواره بر سیمرغ به فضا پرتاب شود که نیروی پیشران آن تقریبا چهاربرابر ماهواره بر سفیر یک است و می تواند ماهواره های سنگین تر را به ارتفاع 400 کیلومتری پرتاب نماید.

فاضلی خاطرنشان می‌کند: ما همین الان یک پروژه سفینه مدارگرد داریم که یک پروژه‌ی کلان ملی است و با کمک دانشگاه امیرکبیر و با مسئولیت سازمان فضایی در حال مطالعه و اجرا است. این کپسول مدارگرد قرار است با سیمرغ پرتاب شود. این سفینه قرار است در ارتفاع حدود 250 کیلومتر دور زمین بگردد و حامل موجوداتی مانند موش خواهد بود. این پروژه دو ساله است و در حال مطالعه روی آن هستیم. البته سایر دانشگاه‌ها نیز در زمینه‌های مختلف در این پروژه فعالیت خواهند کرد.

به گفته وی پژوهشکده سامانه های ماهواره ای سازمان فضایی در حال ساخت ماهواره مصباح دو است که دقیقا مشابه با مشخصات ماهواره مصباح یک است و با پرتاب آن به زودی نشان خواهیم داد که دیگر نیازی به کشورهایی مثل ایتالیا در این علم نداریم که از پرتاب مصباح یک خودداری کرد.

مذاکرات ایران و 1+5 در جریان است آیا می توان امید داشت که در خلال مذاکرات با غرب به جایی برسیم که دیگر نیاز به هزینه بومی کردن این فناوری نداشته باشیم و ازمنابع غربی صاحب این فناوری برای رفاه حال مردم استفاده کنیم؟ قائممقام سازمان فضایی کشور می گوید: البته ما طرحی با عنوان دیپلماسی فناوریفضایی داریم و پیشنهاد داده ایم که در دستور کار وزارت خارجه قرار گیرد.

غربی‌ها دوست دارند نشان دهند که فعالیت های ما اهداف غیرصلح آمیز دارد اما پیداست که اهداف ما صلح آمیز است، واقعیت این است که اطلاعات سرزمینی که با این فناوری به دست می آید در بخش هایی بسیار استراتژیک است و غربی ها حتی به دوستان خود نیز این اطلاعات را نمی دهند به عنوان مثال، مالزی که با غرب روابط خوبی دارد در زمان ماهاتیر محمد در آتش سوزی عظیمی که در جنگل های این کشور پیش آمده بود نیاز به اطلاعات دقیق ماهواره ای داشت که براحتی نمی توانست آن را از کشورهای غربی دریافت کند.

حال ببینید با ما چگونه رفتار می کنند البته که ما باید روی پای خود بایستیم و با دانشمندانی که در کشور داریم به شما اطمینان می دهم که موفق خواهیم بود. ما در این فناوری در مقایسه با سایر کشورها به خصوص کشورهای همسایه شاید مسیر رشدمان در مقایسه با آنها کندتر باشد اما عمیق تر و بومی تر است.

از فاضلی می پرسم تصور مردم از ماهواره ، شبکه های تلویزیونی ماهواره ای است آیا ایران می تواند روزی ماهواره ای به فضا بفرستد که شبکه های تلویزیونی پخش کند؟ و او پاسخ می دهد از وقتی شبکه های ما را قطع کردند با نظر مسئولان عالی کشور راهبرد قرار دادن ماهواره در مدار ژئو را در دستور کار قرار دادیم البته ایران هم اکنون به صورت مشارکتی یک ماهواره مخابراتیدر مدار «ژئو» که ماهواره های تلویزیونی در آن قرار دارند خریداری کرده است و در یکی از سه نقطه‌ای که پیش‌تر در این مدار داشتیم قرار داده است. متاسفانه یک نقطه مداری را از دست داده‌ایم و در حال احیای یک نقطه دیگر هستیم . البته تعداد زیادی موقعیت جدید را نیز در دست ثبت داریم. این نقاط مداری بسیار محدود هستند و لازم است برای حفظ آنها ماهواره‌ در آنها قرار داد.

اما اگر بخواهیم یک ماهواره به این مدار بفرستیم باید پایگاهی هر چه نزدیکتر به خط استوا داشته باشیم که برای این کار در محدوده چابهار منطقه ای را برای این کار در نظر گرفته ایم. در ثانی باید ماهواره بری داشته باشیم که بتواند این ماهواره را که قطعا وزنی بالای هزار کیلو گرم دارد بتواند در چنین مداری که 36 هزار کیلومتر با زمین فاصله دارد قرار دهد. این ماهواره برباید چندین مرحله سوخت داشته باشد و بتوان آن را در فضا هدایت کرد چرا که با توجه به قرار گرفتن کشور ما در منطقه ای که با استوا فاصله داردماهوارهبر باید چند بار مسیر خود را تغییر دهد.
ضمن این که باید اذعان کنم ما هنوز به ماهواره بری با این مشخصات دست نیافته ایم و ماهواره مورد نظر را نیز نساخته ایم در عین حال باید ایستگاه‌های زمینی دریافت هم داشته باشیم. امیدوارم بتوانیم در سال های آینده به این مهم دست پیدا کنیم.البته این خبر را بدهم که طی یک برنامه راهبردی که با سازمان هوا و فضای وزارت دفاع برنامه ریزی شده است قرار است یک ماهواره 250 کیلوگرمی دارای 2 ترنس پوندر در مدار ژئو قرار دهیم.

ما برای این کار، باید پایگاه داشته باشیم و از حاملی استفاده می‌کنیم که بتواند 2 تن بار را تا ارتفاع 400 کیلومتری بالا برد. بعد از آن نیاز به یک موتور پیشرفته پیشران داریم که دارای قدرت مانور مداری است تابتواند بقیه مسیر را طی کند.

به گفته وی ، تحقیقاتی درباره ایجاد یک پایگاه پرتاب مجهز انجام شده و نقاطی مناسب برای این کار در نظر گرفته شده است و جالب است که بدانید بسیاری از کشورها به دلیل موقعیت جغرافیایی از داشتن چنین مکانی به کل محرومند اما ما نقاطی را در اطراف چابهار برای این کار در نظر گرفته ایم.

این سوال ایجاد می شود که این پایگاه مگر چه مشخصاتی باید داشته باشد که فاضلی می گوید: طبق مقررات جهانی باید محل پرتاب در جایی باشد که ماهواره بر وقتی به هوا پرتاب می شود در صورت سقوط و یا جدا شدن بخش هایی از آن ، این قطعات در مناطق مسکونی سقوط نکند ضمن این که محل پرتاب در صورت ارسال ماهواره به مدار ژئو باید در نقطه ای باشد که بتواند با کمترین هزینه ماهواره را به این مدار که روی صفحه توسعه یافته استوایی است برساند.

به عنوان مثال کشوری مانند اوکراین چنین پایگاهی ندارد و یا فرانسه پایگاهش را در جزایر گویان بنا کرده است که دقیق روی خط استواست و همین مزیت است که فرانسه را مجاب کرده هیچ وقت گویان را از دست ندهد. البته برخی کشورها پرتاب‌های خود را از روی کشتی انجام می‌دهند. [/font][/color][/size]


[color=#000000][font=Tahoma, Arial][size=3]منبع: [/size][/font][/color]
[url="http://www.mashreghnews.ir/fa/news/299991/%D9%85%D8%AA%D8%A7%D8%B3%D9%81%D8%A7%D9%86%D9%87-%DB%8C%DA%A9-%D9%86%D9%82%D8%B7%D9%87-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B1%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D9%85-%D9%85%D8%A7%D9%87%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%87-250-%DA%A9%DB%8C%D9%84%D9%88%DB%8C%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%DA%98%D8%A6%D9%88-%D9%85%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AF"]http://www.mashreghn...مدار-ژئو-می-رود[/url]

[SHAHABE3 301]

[quote name='Stuka' timestamp='1397309084' post='372124']
وقتي رييس سازمان فضايي يک کشور با چنين سطح علمي باشه کاملا مشخصه
چرا قادر به پرتاب ماهواره نيستيم!
بايد مدرکش رو باطل کنن.
[/quote]
اینارو باید فرستاد سوریه

[Electro_officer 13,798]

بحث ماهواره به دلیلی عدم وجود راکت مناسب و همچنین عدم توجه دولت در حال تخته شدن هست چه این آقا باشه چه یکی دیگه.

[quote name='SHAHABE3' timestamp='1397309174' post='372125']
اینارو باید فرستاد سوریه
[/quote]
سوریه معراج آخرالزمانی عرفای عرصه‌ی عمل هست این ادبیات رو در این سایت باب نکنید.

[Dezchilds 1,269]

[quote name='Stuka' timestamp='1397309084' post='372124']
وقتي رييس سازمان فضايي يک کشور با چنين سطح علمي باشه کاملا مشخصه
چرا قادر به پرتاب ماهواره نيستيم!
بايد مدرکش رو باطل کنن.
[/quote]
رائفی پوریه واسه خودش

[mo313 1,141]

این شیش هفت باری که ماهواره بر سیمرغ ترکید. دولت ترکوندش؟

[crazy-doctor 7,023]

[quote name='mo313' timestamp='1397322866' post='372163']
این شیش هفت باری که ماهواره بر سیمرغ ترکید. دولت ترکوندش؟
[/quote]
گفتن دو سه بار... منتهی سفیر !

[Electro_officer 13,798]

[quote name='mo313' timestamp='1397322866' post='372163']
این شیش هفت باری که ماهواره بر سیمرغ ترکید. دولت ترکوندش؟
[/quote]
اولا به این تعداد نبوده. ثانیا عجله نکنید و جمله رو کامل بخونید.

[MissileMan 92]

شما مثل يك عده اي هستند كه بيرون از گود هستند و ميگوييد لنگش كن!
ايشان چه تقصيري دارد كه دوبار ماهواره بر سفير شكست خورده! يك موشك هزارتا جز دارد و افراد بسياري روي ساخت ان كار ميكنند. حالا تقصير ايشان چه بوده!؟
البته ما آدم هايي هستيم كه دوست داريم راه 100 ساله را يك شبه طي كنيم. هند اولين پرتابش را در سال 1980 انجام داد اما حداقل 14 سال (اگر اشتباه نكنم) طول كشيد تا يك ماواره عملياتي (سال 1994) به فضا پرتاب كند. كره شمالي اولين پرتابش در سال 1998 بود كه شكست خورد. چند بار ديگر تلاش كرد كه در نهايت در سال 2012 موفق به قرار دادن ماهواره در زمين شد (يعني 14 سال). برزيل هم در همان سالهاي اواخر دهه 1990 شروع به ساخت ماهواره كرد كه تا حالا هنوز نتواسنته يك ماهواره به مدار پرتاب كند. ايران هم كمابيش همين مدت زمان را لازم دارد تا بلوغ برسد. كره جنوبي هم كه به قول خيليها خداي تكنولو‍ژي هست تازه با كمك روسها و آنهم با قرض گرفتن مرحله اول موشك ماهواره بر و سه بار تلاش توانست ماهواره اي را در مدار قرا بدهد!
متاسفانه اگر الان سيمرغ يا سفير را بر فرض پرتاب كنند و شكست بخورد، همين شما مياييد اينجا و ميگوييد كه فلاني مقصر است و پول مملكت را به هدر دادند و صدتا چيز ديگه!
ماهوراه بر سيمرغ هم نگران نباشيد تستهايش انجام شده و دارد مراحل خود را طي ميكند و در زمان مقرر پرتاب خواهد شد.

[mo313 1,141]

بیش از شش بار بوده قطعا، منابع انگلیسی زبان صرفا پرتاب هاب مستند رو میگن. نه پرتاب های غیر رسمی رو، اما الان بحث این نیست، پس چشم من قبول کردم که بگیم اصلا چهار بار
از اینکه بگذریم، شما دولت رو متهم کردید به کارشکنی تو این موضوع، کما اینکه نمایندگان مجلس کردند، کما اینکه محافظه کاران می کنند،
چرا در تمام این بحث هایی که شما همفکرانتون می کنید، شکست این پروژه رو کراپ می کنید بیرون از کادر و فقط مساله بودجه هست. خیلی نگران پیشرفت هستید، با دوستانی که با حاج قاسم دیزی میزنن صحبت کنید مساله سوریه رو رتق و فتق کنن، اون 17 میلیارد دلاری که تا الان رفته که هیچ، بقیش بیاد روی این پروژه ها.
عوام فریبی پروژه های فضایی که تموم شد (این عوام فریبی استناد داره به سخنان رئیس جمهور پیشن در طی دوره دوم انتخابشون و مقایسه برنامه فضایی با موفقیت تیم ملی فوتبال)، انشا الله یک دهم این هم دل بسوزونید برای پروژه های حیاتی کشور و پروژه هایی که واقعا نفوذ کشور رو در منطقه گسترش میده، مثل خط آهن چابهار کابل، یا انرژی های نو، خط آهن فلات قاره، مصیبت پارس جنوبی و غیره که اونها هم از بی پولی موندن روی زمین.

تمام زیبایی این قضیه می دونید کجاست؟ اینجا که تاکید های مظلومانه رو پروژه فضایی کشور دقیقا خلاف راهبردی به اسم اقتصاد مقاومتی و مشتقاتش هست که اصولا باید راهبرد زیر اون برنامه فضایی باشه. یک ریال، یک قران این پروژه برای ما آورده ارزی نخواهد داشت و این مسلمه (فراموش نکنید که مساله سود اقتصادی فقط کالا نیست، ما حتی اگر کالا رو داشته باشیم با این افتضاحات فنی رقابت پذیری رو به دلیل تحریمها و هزاران دلیل دیگه نخواهیم داشت). در حالی که در این وضعیت فاجعه بار اقتصادی کشور همون پول توی فقط یک فقره از پروژه های فوق الذکر (که بدون استثنا درگیر مشکلات مالی هستند) میتونه یک کمک حالی به این اقتصاد نحیف باشه و راهبرد اقتصاد مقاومتی رو جلو ببره.

عجیبه که وقتی پای منافع گروهی، به طور خاص انتخابات آینده مجلس به پیش میاد (که از این موارد اونجا استفاده خواد شد برای در تنش نشون دادن کشور و کسب کرسی ها)، حتی راهبردی که رهبری برای کشور مشخص می کنه هم کنار گذاشته میشه و صرفا و صرفا منافع گروهی و جناحی می مونه، حتی اگر پیاده نظام اون جناح (منطور طبیعتا مشرق نیست!) یک پاپاسی از اون منافع نبره.

راهی که شما میرید، یا آرزوی رفتنش رو دارید، راهیه که شوروی در بوران انرگیا رفت، در آکرانوپلان رفت. از صمیم قلب خوشحالم تعقل کشور در جایگاهیه که نگران دیده شدن صحنه های مشابه جسد آکرانوپلان در کشور، در آینده نزدیک نخواهیم بود ویرایش شده در فروردین 93 توسط mo313

[MissileMan 92]

[quote name='mo313' timestamp='1397327089' post='372180']
بیش از شش بار بوده قطعا، منابع انگلیسی زبان صرفا پرتاب هاب مستند رو میگن. نه پرتاب های غیر رسمی رو، اما الان بحث این نیست، پس چشم من قبول کردم که بگیم اصلا چهار بار

[/quote]
كي گفته 6 بار !!؟؟؟
به قول خود Norbert brugge ، حداكثر 2 يا 3 بار!

[Electro_officer 13,798]

[quote name='MissileMan' timestamp='1397326846' post='372176']
شما مثل يك عده اي هستند كه بيرون از گود هستند و ميگوييد لنگش كن!
ايشان چه تقصيري دارد كه دوبار ماهواره بر سفير شكست خورده! يك موشك هزارتا جز دارد و افراد بسياري روي ساخت ان كار ميكنند. حالا تقصير ايشان چه بوده!؟
متاسفانه اگر الان سيمرغ يا سفير را بر فرض پرتاب كنند و شكست بخورد، همين شما مياييد اينجا و ميگوييد كه فلاني مقصر است و پول مملكت را به هدر دادند و صدتا چيز ديگه!
ماهوراه بر سيمرغ هم نگران نباشيد تستهايش انجام شده و دارد مراحل خود را طي ميكند و در زمان مقرر پرتاب خواهد شد.
[/quote]
اتفاقا با توجه به این نظر شما در بیرون گود هستید. با توجه به علاقه‌ای که به شخصیت خاص دارید نمی‌تونید این واقعیت رو قبول کنید که دولت علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در این حوزه نداره در حالی که من با افرادی که دست اندرکار این دست پروژه‌ها هستند ارتباط دارم و میبینم کارکنانی که تجربه کار رو بدست آورده‌اند و الان دارند اخراج می‌شن و کاری براشون تو این مملکت نیست. این دولت به حق یا باطل قطعا و یقینا علاقه‌ای به توجه کردن به این حوزه نداره "قطعا و یقینا".

در مورد فرمایشات جناب مرتضی هم همینکه به برخی نکات معترفید جای شکرش باقی است. منابع صحبتهاشون کاملا معتبر. قضاوت با دیگران.

[mo313 1,141]

[quote]به قول خود Norbert brugge ، حداكثر 2 يا 3 بار![/quote]
نه صرفا روی زمین، اصل مشکل یک ماهواره بر بعد از بلاند شدنه

انشا الله می بینیم اون روز رو که محموله سیمرغ هم در مدار قرار می گیره، زمانی که اقتصاد کشور یک رشد 9 درصدی داشت، انشا الله، اما تا اون موقع این حرفها، انحرافه. انحراف از نیاز اصلی کشوری برای منافع حزبی.
ای کاش بعضی کسایی که اینقدرداغ از این منافع حزبی حمایت می کنند، یک قرون می گرفتن، منفعتی داشتن آدم نمی سوخت. خیلی تلخه که آدم میبینه یکسری با بازی های سیاسی عرق ملی و دینی دیگران رو بازی می گرن و پیاده نظام جمع می کنن برای خودشون ویرایش شده در فروردین 93 توسط mo313