یکی دیگر از ابداعات آلمان نازی (بمب های ناپالم)

[panzer-grouppen 9]

تصمیم گرفتم یک مطلب درباره ی بمب های ناپالم بنویسم . این بمب ها قدیمی شده اند و به تاریخ پیوستند ولی به هرحال ارزش نوشتن را دارند . دوستان در اینجا همه از اطلاعات خوبی برخوردارند و در مورد این نوع بمب ها می دانند ولی به هر حال امیدوارم مفید واقع شود . [align=center]بمب های آتش زا[/align] بمب های آتش زا , بمب هایی بودند که محتوی آنها مواد شیمیایی با امکان اشتعال پذیری بالا بود. مانند : مگنزیوم , فسفر یا وازلین صنعتی (پترولیوم – نوعی وازلین که از پس مانده های نفت خام می گیرند و به صورت نیمه جامد است .) . این بمب ها به صورت دسته ای و برای ایجاد آتش های مهیب پرتاب می شدند .( لوفت وافه – نیروی هوایی آلمان نازی ) ترجیح میداد در بمب هایش از (ترمیت – نوعی ماده آتش زا که در جوشکاری نیز از آن استفاده می شود.) در بمب ها استفاده کند این نوع بمب های آتش زای مخصوص 46 سانتیمتر طول و تنها چند کیلو وزن داشتند و در محفظه هایی با اندازه های متفاوت استفاده می شدند . یک نوع معمولی از این محموله های بمب آتش زا که درآن چندین بمب کوچک تر بود و به آن (سبد نان ) گفته می شد حاوی 72 عدد بمب بود. این نوع بمب ها بعدها توسط نیروی هوایی آنگلیس نیز در شهر هایی مانند (درسدن) استفاده شد و نیروی هوایی آمریکا از آنها به شکل وسیعی در عملیات بسیاری مثل بمب باران (توکیو) که دارای ساختمان هایی با ساختار معمولا چوبی بود مورد استفاده قرار گرفت . در کتاب (جنگ جهانی دوم) نوشته ی وینستون چرچیل در سال 1950 آمده است : در دهم ماه می دشمن برای چندمین بار با بمب های آتش زا به لندن حمله کرد . آلمان ها باعث به وجود آمدن بیش از 2000 آتش در منطقه شدند . به دلیل بمب باران بیش از 150 مخزن اصلی آب در شهر و همچنین , پایین بودن آب رودخانه ی (تیمز) امکان خاموش کردن آتش وجود نداشت . در 6 صبح روز بعد صدها آتش خارج از کنترل گزارش شده بودند و در شب سیزدهم می تعداد زیادی از آنها هنوز در دوردست فروزان بودند . این مخرب ترین و وحشتناک ترین حمله در کل تاریخ حملات شبانه ی آلمان ها بود . پنج لنگرگاه و 71 منطقه ی حیاطی مانند درمانگاه ها , پناهگاه ها بمب باران شدند ولی بیشتر مناطق هدف , کارخانه ها بودند . تمامی راه آهن ها به غیر از یکی از آنها برای هفته ها غیر قابل استفاده و مسیر های رفت و آمد تا 28 جون هنوز بسته بود . بیش از 3000 نفر از مردم کشته شدند یا به شدت سوختند . از هر لحاظ این حمله تاریخی بود و باعث نابودی کامل مجلس عوام انگلیس شد . زنی که همسر او در ارتش خدمت می کرد و در هنگام بمب باران ها در خانه تنها بود خاطرات خود را در این باره بیان می کند : ما در باغچه ی جلوی خانه مان یک پناهگاه کوچک داشتیم . من مجبور بودم هر شب به داخل پناهگاه بروم . همیشه بافتنیم را هم همراه خودم به درون پناهگاه می بردم و در هنگام بمب باران که تمام شب طول می کشید بافتنی می بافتم . از فشار استرس و وحشت نمی توانستم بخوابم , هر شب این روال ادامه داشت و کم کم به یک عادت تبدیل می شد , صبح هم باید برای کار کردن از خانه خوارج می شدم . از شدت بی خوابی ضعیف و درمانده شده بودم. از آن شبها دیگر هیچ وقت نتوانستم درست بخوابم . درون پناهگاه یک تختخواب نظامی هم بود , من روی آن دراز می کشیدم و منتظر صدای هواپیماهای دشمن بودم . وقتی صدای غرش ضد هوایی ها شروع می شد نشان از آن بود که به زودی بمب باران ها هم شروع می شود . درون پناهگاه تاریک , بدبو و نمدار بود و من تنهای تنها بودم زیرا همسرم در ارتش خدمت می کرد . شبها و شبهای متوالی به پناهگاه میرفتم ولی هیچ اتفاقی نمی افتاد تا یک شب آخر هفته , من تصمیم گرفتم که دیگر به پناهگاه نروم و شب را در خانه و روی تخت سپری کنم . ناگهان صدای ضد هوایی ها شروع شد . من به طرف پنجره رفتم و به آسمان خیره شدم . یکی از هواپیماها از بالای خاه ی ما عبور کرد و کمی جلوتر یک محموله از بمب های آتش زا را رها کرد همه جا روشن شد آتش را می شد به خوبی در نزدیکی حس کرد . ساختمان های اطراف ما به سختی سوختند و تعداد زیادی کشته شدند . وقتی صبح شد من متوجه شدم که یک بمب بزرگ در باغچه ی خانه سبز شده است .

[SAEID 2,833]

جالب بود و قابل ذکر است که آمریکائیها در جنگ ویتنام بصورت انبوه از این نوع بمب علیه مناطق غیر نظامی استفاده کردند و باعث کشتار میلیونی شدند! دموکراسی هست دیگه! icon_cheesygrin

[panzer-grouppen 9]

جالب بود و قابل ذکر است که آمریکائیها در جنگ ویتنام بصورت انبوه از این نوع بمب علیه مناطق غیر نظامی استفاده کردند و باعث کشتار میلیونی شدند! دموکراسی هست دیگه! icon_cheesygrin

بله دقیقا ...
همین مطلب رو هم می خواستم ذکر کنم . استراتژی آمریکا در اون زمان این بود که باید اینقدر به کشتار از طریق بمب باران های بزرگ ادامه داد که دولت مجبور به تسلیم بشه .
جالب اینجاست دقیقا با همین سلاح و با همین استراتژی آلمان نازی در مقابله با بریتانیا شکست خورد .

[SAEID 2,833]

آلمان در جنگ پیروز شد اما در برنامه جنگی شکست خورد. بجای یکسره کردن کار انگلیس به شوروی حمله کرد که توان نظامی پنج برابر آلمان داشت! اشتباهات بزرگ باعث شکستهای بزرگ هم میشود. به همین دلیل در جنگ جهانی اول آلمان اشغال نشد ولی در جنگ دوم نه تنها اشغال بلکه چهار تکه شد!

[karkas 835]

ولی به هر حال آمریکا با استفاده از همین بمب ها در جنگ ویتنام شکست خورد . ولی عجیب اینه که با اینکه ویتنام قدرت بزرگی نسبت به آمریکا نبود ولی آمریکا شکست بدی خورد . باید تاکتیک ویتنامی ها رو در ایران پیاده کرد و شاید در این صورت بتونیم در مقابل این قدرت پیروز بشیم . icon_cheesygrin

[Lich 12]

ولی به هر حال آمریکا با استفاده از همین بمب ها در جنگ ویتنام شکست خورد . ولی عجیب اینه که با اینکه ویتنام قدرت بزرگی نسبت به آمریکا نبود ولی آمریکا شکست بدی خورد . باید تاکتیک ویتنامی ها رو در ایران پیاده کرد و شاید در این صورت بتونیم در مقابل این قدرت پیروز بشیم . icon_cheesygrin

بنده دیروز داشتم فروم ایر لاینرز رو می خوندم و آمریکایی ها، الجزایری ها!!!!! و غیره... خیلی شاکی از قرار داد سوخو ها با ایران بودند همچنین ازعان داشتند که در ویتانم پیروز شده اند! :mrgreen:

[SAEID 2,833]

حالا بزرگ میشن میفهمن که چه گندی تو ویتنام زدن بچه هستن! ویتنام تنها جنگی بود که آمریکا وارد آن شد ولی با پای خود بیرون نرفت بلکه پرتش کردن بیرون! بودجه نظامی آمریکا با شروع جنگ به شدت افزایش یافت و دلیل آن هزینه زیاد این بود که فشار اقتصادی سنگینی به این کشور وارد کرد و باعث شد اجبارا از خاک ویتنام خارج شوند. تلفات انسانی و مخالفت افکار عمومی نیز دلیل دیگر خروج آمریکا از ویتنام بود. دلیل مهمتر هم این بود که واقعا دیگه فرماندهان آمریکایی نمیدونستن با ویت کنگها چه کنن؟ پنتاگون به فرمانده جنگ دستور استفاده از هر سلاحی! بجز سلاح هسته ای را داده بود تا در جنگ پیروز شوند که بعد از این دستور ویتنام به آزمایشگاه نیروهای آمریکایی تبدیل شد و تقریبا سلاحی نبود که تو این کشور آزمایش نکرده باشند! ولی ده سال گذشت و آمریکا با 9000 هزار هواگرد سرنگون شده (پنتاگون 6000 اعلام کرده است) و نیم میلیون زخمی و کشته هنوز نتوانسته بود ویتنام را اشغال کند! حتی تا آخرین روز جنگ نیروی هوایی ویتنام شمالی که بر روی کاغذ عددی نبود چون بجز 200 فروند جنگنده که تنها یک سوم آن از نوع میگ21 بود چیز دیگری نداشت ولی تا پایان جنگ کنترل آسمان را در دست داشت. جنگ ویتنام یک چیز را ثابت کرد و آن خواستن توانستن است. مهم نیست که راه چقدر سخت باشد بلکه مهم این است که اعتقاد و روحیه انسان تا چه حد باشد؟