بمباران پل خوی

[Arash 7,048]

یکی از مهمترین حملات هوایی استراتژیک عراق بر ضد اهداف زیربنایی زدن پل راه آهن قطور در 20 کیلومتری غرب شهرستان خوی بود, این پل که شریان ارتباطی ایران و ترکیه و اروپا محسوب می گردد چندین نوبت مورد تهاجم نیروی هوایی عراق قرار گرفت که در آخرین بار توسط بمب هدایت لیزری که به احتمال زیاد از هواپیمای میراژ اف 1 دشمن و از ارتفاع متوسط پرتاب گردید مورد هدف قرار گرفت.

آسیب دیدن پل منجر به توقف ارتباط ریلی ایران و اروپا گردید که در آن زمان اهمیت حیاتی برای ایران داشت, جهاد سازندگی و سپاه با اقدامی موقتی با زیر سازی جاده تدارکاتی پل و استفاده از جرثقیلهای سنگین راه آهن و کشنده های تانک بر بنز تیتان واگنهای محموله را از قبل از پل بار زده و به سمت دیگر منتقل می کردند که از آنجا با لوکوموتیو دیگر ادامه مسیر میداد.

پل هوايي قطور يكي از بزرگترين و حساسترين پل هاي ريلي خاورميانه محسوب مي شود. اين پل مهم همچنين نقش به سزائي در امر مبادله كالا و مسافر بين ايران و اروپا و بلعكس دارد, احداث اين پل در سال 1347 توسط دو شركت ايراني (رانكين) و شركت اتريشي (پور) پي ريزي و پايه هاي بتوني آن اجرا و اسكلت فلزي و شاسي آن توسط امريكائي ها انجام گرفت ودر تاريخ 1350/7/5 خط ريلي ايران و تركيه رسما افتتاح گرديد و مبادله كالاهاي اساسي كشورهاي اروپائي و ايران از اين طريق امكان پذير شد و نقطه عطفي در تاريخ راه آهن ايران به شمار آمد.

راه آهن ايران و تركيه كه در سال 1347 احداث ودر تاريخ 1350 بهره برداري شد براي هردو كشور ايران و تركيه بسيار حائز اهميت بوده و خواهد بود ، ولي نقش اين پل مهم براي ايران علاوه بر اهميت ، بسيار حساس و حياتي محسوب مي گردد. قطارهاي حامل مواد سوختي ، كالا ، تانكر هاي سوخت رسان و در اين سالهاي اخير ناوگان مسافر بري به قطارهاي عبوري از اين محل افزوده شده است كه از ترمينال تبريز به وان و ايستگاه قره تپه سلماس و نيز از طريق ترمينال سراي خوي كه در كيلومتر 68 در نزديكي مرز امكان پذير مي باشد.

طول اين پل حساس 448 متر ، طول ارك فلزي پل 223 متر و ارتفاع آن از سطح رودخانه قطور 118/28 متر و داراي 10 عدد پايه بتوني مسلح بوده كه 6 عدد از اين پايه ها به طرف خوي و 4 عدد از پايه هاي بتوني به سمت رازي مي باشد و در مجموع داراي 8 دهنه كه به صورت اكس به اكس در امتداد هم گسترش يافتهاند.به طوركلي وجود پل هوائي درمدخل ورودي به دره معروف قطور علاوه بر جاذبه توريستي ،اهميت نظامي بسيار زيادي براي كشورمان نيزدارد كه هدف از تاسيس و استقرار پادگان نظامي ارتش درشهرستان خوي، در مرحله نخست براي حراست و سد نمودن قواي بيگانه از محور خوي ـ قطور كه از جمله معدود محورهاي استراتژيكي كشورمان محسوب شده، مي باشد و در اين بين فرماندهان و دانشجويان دوره عالي نظامي (فرماندهي و ستاد ) در طول سال چند بار براي شناسائي و پي بردن و اندوختن به دانش نظامي خودشان حضوراً براي توجيه عيني از پل ها و تونلها وتنگه به اين محور اعزام مي گردند.

مردم شهرستان خوي و اهالي نزديك به پل هوائي مانند روستاي سنور ، رهال ، استران ، دره خان وغيره ....خاطرهي بمباران هاي هوائي پل قطور را هرگز فراموش نكردند.

عراق به اهميت اين پل استراتژيك واقف بود و چندين بار اقدام به حمله هوائي براي انهدام پل و قطع خط ريلي ايران و اروپا نمود تا عملا راه مبادله كالاهاي اساسي كه در آن برهه در تحريم اقتصادي و نظامي بوديم قطع كند كه با اقدام شجاعانه جان بركفان يگان هاي پدافند هوائي و موشكي پادگان ارتش خوي كه در آن ايام مسوليت حراست اين نقطه حساس كشور را داشتند هواپيماهاي دشمن را جهت رسيدن به اهداف واقعي خود كه همانا انهدام كامل پل هوائي بود ناكام گذاشتند.

در طول جنگ تحميلي بارها اين پل مورد تعرض هواپيماهاي عراقي جهت انهدام و ساقط نمودن مبادله ريلي ايران و اروپا قرارگرفت و تعداد بمبارانها و تاريخ آسيب هاي وارده به شرح زير است.

حمله هوائي اول در تاريخ 64/12/22 كه منجر به آسيب پايه هاي فلزي ارك و شاسي

دومين حمله هوائي در تاريخ 65/3/5 منجر به شهادت 6 نفر از نيروهاي راه آهن و پرسنل پدافند هوائي

حمله سوم در تاريخ 65/10/28منجر به وارد شدن خسارتي به پايه بتوني اصلي سمت رازي شد. حمله چهارم در تاريخ 66/12/7 كه پايه بتوني سمت سلماس آسيب ديد

حمله هوائي پنجم درتارخ 66/12/26 مجددا به پايه بتوني سمت سلماس انجام شد.

به علت خسارات وارده، در اوايل قطارها، براي كاستن از شدت تكان پل، با موتور خاموش از پل عبور مي كردند كه خود داراي خطرات عديده بود ليكن براي جلوگيري از خطرات احتمالي در آن زمان، ايران اقدام به احداث راه ريلي كنار پل از سمت كنار پل روستاي استران نمود ولي به علت سربالائي مضاعف جواب گوي حركت لكوموتيوها نشد كه با ترميم و تزريق بتون به پايه هاي بتوني پل، توسط مهندسين ايراني، عملا راه كنارگذر باير ماند, رنگ اين پل فلزي در گذشته به رنگ قرمز بود که دیدن آن را برای خلبانان عراقی راحت میکرد بنابر این جهت استتار از حمله هوائي دشمن عراقي، به رنگ خاكي رنگ آميزي شده است,

این پل باوجود حملات مکرر عراقیها با تلاش مهندسین, نیروهای انسانی و جانبرکافان پدافند توانست نقش مهمی در بحرکت درآوردن شریانات اقتصادی کشور در سالهای بحرانی جنگ ایفاء کند.

عکس جدید پل
[url="http://mw2.google.com/mw-panoramio/photos/medium/45296435.jpg"]http://mw2.google.co...um/45296435.jpg[/url]

[url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%BE%D9%84_%D9%82%D8%B7%D9%88%D8%B1"]منبع[/url]

[iran_400 2,496]

خدا رو شکر بالاخره یک مطلب هم در مورد شهر ما در این سایت گذاشته شد.

در زمان جنگ نیروی هوایی عراق خیلی سعی کرد این پل استراتژیک رو منهدم کنه اما خدا رو شکر موفق به این کار نشد.

دوتا تصویر با کیفیت از پل استراتژیک قطور

در این عکس دهانه تونل در سمت چپ تصویر که مسیر آمد و شد قطارهاست قابل مشاهده هست.






icon_arrowu

این همون تصویر دوم هست اما با کیفیت بسیار بهتر

http://upload.wikime...bridge_Khoy.jpg

و اما یک روایت جالب در رابطه با بمباران خود شهر خوی

جنگنده بمب افکن های عراقی در زمان جنگ یکبار برای بمباران خوی عازم منطقه شده بودند که بدون بمباران این شهر و دست از پا درازتر به پایگاههاشون برمیگردند زمانی که دلیل عدم بمباران شهر خوی ازشون پرسیده میشه اینطور جواب میدند که اونجا خشکی و شهری وجود نداشته!! و ما فقط روی دریا بودیم و فقط روی دریا طی میکردیم که آخر هم مجبور به برگشت شدیم!! در اون زمان یعنی زمان جنگ این خبر خیلی توی شهر پیچیده بوده و مردم اعتقاد داشتند که بخاطر بمباران نشدن شهر، منطقه به چشم خلبانان عراقی به شکل دریا دیده شده بوده و در نتیجه اونها موفق به بمباران شهر نشده بودند، مردم محلی این اتفاق رو به دلیل کرامات و نظر آیت الله خوئی به این شهر میدونستند (آیت الله خویی در گذشته یکی از مجتهدین مشهور و به نام شهر خوی بودند)
اگر گذرتون به خوی بیافته از هر کس که بپرسید برای شما با آب و تاب این موضوع رو تعریف خواهد کرد حتی امروزه هم در مجالس مذهبی و خصوصی مردم این شهر این مطلب بیان و همیشه تکرار میشه
خدا رو شکر خوی در طول هشت سال جنگ تحمیلی زیاد هدف حملات نیروی هوایی عراق قرار نگرفت و تعداد حملات هم از انگشتان دو دست فراتر نرفت و بیشتر تمرکز نیروی هوایی عراق بر روی پل قطور بود اما بی میل هم برای بمباران خود شهر نبود چون خوی بعد از ارومیه دومین شهر بزرگ و پرجمعیت استان هست و شهدای زیادی رو هم در طول جنگ در جبهه های حق علیه باطل تقدیم کرد، برای همین صدام آنچنان هم بی میل برای بمباران مناطق مسکونی این شهر نبود اما به دلیل قرار گرفتن خوی در بین کوهستانهای سر به فلک کشیده منطقه و احاطه اون از 4 طرف بوسیله کوهستانهای مرتفع عملا بمباران اون رو خیلی سخت کرده بود البته اینم بگم در زمان جنگ بر خلاف خوی نیروی هوایی عراق شهرهای ارومیه و سلماس رو تا میتونست زد و خاک شیر کرد.
لازم بذکر هست که شهر خوی قبلا ها یکی از شهرهای بسیار مذهبی استان بوده که به اون لقب دارالمومنین رو داده بودند که الان متاسفانه در بین عامه مردم به یک نام دیگر خوانده میشه ........ خلاصه اینکه کل ماجرای بمباران این بوده
فکر میکنم این خبر هم یعنی به شکل دریا دیده شدن شهر خوی به چشم خلبانان عراقی توسط رادیو و تلویزیون و ستاد تبلیغات جنگ اون زمان اعلام شده بوده که میتونسته دلایل مختلفی داشته باشه از جمله گم کردن میسر و پرواز جنگنده بمب افکن های عراقی بر روی دریاچه ارومیه چون دریاچه ارومیه به خوی خیلی نزدیک هست و وسعتش هم در اون زمان یعنی زمان جنگ خیلی خیلی زیاد بوده بنحوی که میگند در اون زمانها خیلی از زمین های کشاورزی و باغات کنار دریاچه ارومیه به دلیل پیشروی های ممتد و بیش از حد دریاچه به زیر آب رفته بودند.