اقدامات خسرو انوشیروان

[shagh1094 348]

[center][color=#800080][size=3][font=tahoma][b]به نام خدا[/b][/font][/size][/color]


[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]خلاصه نویس: شقایق[/color][/b][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma][color=#800080]خسرو انوشیروان، فرزند قباد بود که دختر دهقانی را در نیشابور به همسری اختیار نموده و خسرو اول انوشیروان عادل(خسراو انوشک ربان) فرزند آن دو بود. تولد او با فوت بلاش و برطرف شدن جنگ خانگی در ایران همراه بود و به همین خاطر میلاد او به فال نیک گرفته شد. کارهایی که او به نفع کشور انجام داد به دو دسته امور داخلی و خارجی تقسیم میشود:[/color][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]امور داخلی:[/color][/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]در زمان خسرو انوشیروان، مذهب مزدک بسیار زیاد در کشور پیشرفت کرده بود و در ارمنستان هم مسیحی ها به دو دسته مزدکی و غیر مزدکی تقسیم شده بودند و دائما با هم در حال دعوا بودند. انوشیروان به برانداختن مزدک و طرفدارانش پرداخت، مزدک چون در زمان قباد فرار کرده بود، سالم مانده بود اما به حکم انوشیروان دستگیر شد و با عده ای از پیروانش به قتل رسید. پس از آن، بر اثر ممیز هایی که بوجود امده بود مالیات آنهایی که مالیات میدادند بسیار کمتر شد.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]او همچنین قاضی هایی به ولایت ها فرستاد تا به شکایت های مردم رسیدگی کنند و همچنین از ظلم های ماموران دولتی جلوگیری نمایند. برای سرعت اجرای احکام و جلوگیری از دخالت نفوذی ها، ایران را به چهار قسمت تقسیم کرد و برای هر کدام یک فرمانفرما با اختیارات تام معین کرد. هر یک از این قسمت ها را پاد گس مینامیدند و فرمانفرما را پادگس بان میگفتند.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]همچنین لشگر چریکی در زمان او تبدیل به لشگر دائمی شد و برای سپاهیان و فرماندهان حقوق تعیین کرد. علاوه بر اینها، شاه شخصا به امور قضایی رسیدگی میکرد و حکم هایی که میداد به سرعت در سراسر ایران اجرا میشد. راجع به امنیت ایران، انوشیروان جنگ هایی با مردمان صحرا گرد مانند هیاطله و خزرها و ... کرد و آنها را مطیع یا نابود کرد و قلعه ها و سد های بسیاری مانند سد دربند در قفقازیه و قلعه های گرگان و اترک و ... برای جلوگیری از تاخت و تاز آنها ساخت.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]او توجه بخصوصی به زراعت و صنایع و تجارت داشت. برای پیشرفت کشیاورزی، زمین و تخم و حیوانات اهلی در اختیار کشاورزان و دامپروران گذاشت و برای زیاد شدن اهالی روستاها، امر کرد هر مرد مجردی متاهل شود. گدایان و ولگردان را مجازات میکرد و راههایی برای رونق تجارت ساخت. توریست ها و مسافرینی که از خارج کشور می آمدند را با مهربانی میپذیرفت و به دلیل این کارهای نیک، او را انوشه روان نیز نامیدند.[/b][/font][/size]


[color=#ff0000][size=3][font=tahoma][b]امور خارجی:[/b][/font][/size][/color]


[size=3][font=tahoma][color=#800080]در زمان انوشیروان، دولت روم شرقی عهدنامه ای با ایران در سال 532 میلادی بست که این شرایط را دارا بود:[/color][/font][/size]


[color=#800080][size=3][font=tahoma]1دولت بیزانس باید سالیانه مبلغی به دولت ایران(یازده هزار لیبرای طلا) بپردازد تا ایران از ساخلوها در دربند و قفقازیه مراقبت کند.(دولت روم نمیخواست این ماده در عهدنامه باشد، زیرا پرداخت این مقدار را باج تصور میکرد).[/font][/size][/color]

[color=#800080][size=3][font=tahoma]2هر چه قدر از بخش لازیکا قبل از جنگ قباد با روم شرقی در تصرف ایران و روم شرقی بود، به همان حال باقی بماند.[/font][/size][/color]
[color=#800080][size=3][font=tahoma]3رومی ها میتوانند شهر دارا را تصرف کنند اما حق ندارند آنجا را مرکز قوای خود در بین النهرین قرار دهند.[/font][/size][/color]
[color=#800080][size=3][font=tahoma]4ایران و بیزانس با هم متحد خواهند بود.[/font][/size][/color]

[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]جنگ اول با بیزانس[/color][/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]به دلیل قوی شدن بیزانس و فتوحات بی لیزار سردار رومی، انوشیروان وجود دولت روم شرقی را برای ایران خطرناک تصور میکرد، به همین دلیل تصمیم به جنگ گرفت. برای جنگ بهانه لازم بود که به دست انوشیروان آمد. بهانه این بود که بین دو حاکم عرب درگیری شد و ملک غسان(حارث بن جبله) زیر چتر حمایت روم شرقی بود و منذر بن نعمان که در حیره سلطنت داشت دست نشانده ی ایران بود. یوستی نین امپراطور روم شرقی در کار این دو دخالت کرد، آن هم بدون مشورت با دولت ایران.[/b][/font][/size]






[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/anoshirvan_2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/anoshirvan_2.jpg[/img][/url][/center]

[size=3][font=tahoma][b]انوشیروان از بهانه استفاده نمود و با لشگرش از دجله گذشت و به سمت بین النهرین رفت و از فرات نیز گذشت و به سمت شامات رفت و انطاکیه را که عروس شهرهای آسیای غربی بود تسخیر کرد. دولت بیزانس در جاهای دیگر مشغول جنگ بود و از این اتفاقات شوکه شد.پس از آن مذاکرات صلح از طرف رومی ها شروع شد و انوشیروان این صلح را با این شرایط پذیرفت: [/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]دولت بیزانس پنج هزار لیبرای طلا برای غرامت جنگ بپردازد و پانصد لیبرای طلا سالیانه برای نگاهداری قوای ساخلو در دربند قفقازیه به ایران بپردازند. این صلح با دوام نبود زیرا به زودی جنگ لازیکا بوجود آمد. شهر انطاکیه مورد پسند انوشیروان واقع شد و در نزدیکی تیسفون توسط یونانی ها شهری به نام ازاندیو خسرو را ساخت.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]جنگ لازیکا[/color][/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]به دلیل همجواری ایران و بیزانس با لازیکا، نفوذ هر دو در این مکان احساس میشد. روم در شهر پترا حاکمی تعیین کرده بود که تجارت را انحصاری کرد و پادشاه لازیکا که از این اقدام ناراضی بود، بر ضد رومی ها قیام کرد و از ایران کمک خواست. انوشیروان این فرصت را مغتنم شمرد و فورا لشگری جمع کرد و وارد لازیکا شد و شهر پترا را محاصره کرد. این شهر به تصرف ایران درآمد اما رفتار ایرانی های زرتشتی با مسیحیان آنجا ضدیت ایجاد کرده و به اهداف انوشیروان صدمه زد.[/b][/font][/size]


[color=#800080][size=3][font=tahoma]پس از چند سال قرارداد پنجاه ساله در 562 میلادی با شرایط زیر بین طرفین منعقد شد:[/font][/size][/color]

[color=#800080][size=3][font=tahoma]1دولت ایران لازیکا را تخلیه کرده و به روم واگذار کند و دولت روم متعهد شد که در مدت پنجاه سال سالی سی هزار سکه طلا به دولت ایران بپردازد.[/font][/size][/color]
[color=#800080][size=3][font=tahoma]2مسیحیان ایران در مذهب خود آزادند اما حق تبلیغات ندارند.[/font][/size][/color]
[color=#800080][size=3][font=tahoma]3دولت ایران ساخلوها را در دربند قفقازیه نگاه دارد.[/font][/size][/color]

[color=#ff0000][size=3][font=tahoma][b]جنگ با هیاطله[/b][/font][/size][/color]


[size=3][font=tahoma][b]انوشیروان از صلح با بیزانس استفاده و به هون های سفید حمله کرد. او قبلا برای اطمینان از پیشرفت خود با ترک ها بر ضد هون ها متحد شد. در حین این جنگ پادشاه هیاطله کشته شد و این منطقه در 557 میلادی بین ایران و خاقان ترکها تقسیم شد، جیحون مرز شمال شرقی ایران شد و باختر طخارستان و زابلستان و رخج جزو ایران گردیدند. بنابر برخی روایات سند و پنجاب نیز جزو متصرفات ایران محسوب میشد. برای محکم تر شدن این عهدنامه، انوشیروان دختر خاقان ترک را به همسری اختیار کرد.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]جنگ با خزرها[/color][/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]در همین زمان، انوشیروان به خزرها نیز پرداخت. چون آنها در روستاهای مرزی کشتار انجام میدادند. جنگ با آنها منجر به پیروزی ایرانیان شد و انوشیروان غنیمت های بسیاری از آنان گرفت.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]دست نشاندگی یمن[/color][/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]در زمان انوشیروان یکی از شاهزادگان خاندان حمیر که در یمن سلطنت داشت به دربار ایران پناهنده شد و برای بدست آوردن دوباره تاج و تخت از دست رفته از انوشیروان درخواست کمک کرد. امپراطور روم از این وضع خوشنود و انوشیروان ناراحت شد. بنابراین انوشیروان از پناهنده شدن شاه استفاده کرده و وهرز را با لشگری برای تصرف یمن فرستاد و این سردار از خلیج پارس تا یمن پیشرفت کرد و عدن را نیز تصرف کرد و حبشی ها را از یمن در 570 میلادی بیرون کرد.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]جنگ با ترک ها[/color][/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]ترک ها پس از تصرف بخش هیاطله، قوی شدند و دیزابول سفیری نزد انوشیروان فرستاد تا اتحادی با ایران ببندند. انوشیروان از این اقدام ناراحت شد و در همین احوال سفیر ترک مرد و فکر کردند او را کشته اند. بخاطر همین خاقان ترک ها در 569 میلادی سفیری به بیزانس فرستاد و سفیری از قسطنطنیه به نزد خاقان رفت و ترکها بنای تاخت و تاز را در مرزهای ایران گذاشتند. اما سپاه ایران به طرف ترکمنستان رفت و آنها عقب نشینی کردند. پس از مدتی به تحریک دیزابول، یوستن دوم عهدنامه 562 میلادی را شکست و لشگر روم، نصیبین را محاصره کرد.[/b][/font][/size]







[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/anoshirvan.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_anoshirvan.jpg[/img][/url][/center]

[size=3][font=tahoma][b][color=#ff0000]جنگ سوم با بیزانس[/color][/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]انوشیروان همین که از نقض معاهده باخبر شد برخلاف انتظار امپراطور روم شخصا فرماندهی جنگ را برعهده گرفت و از دجله گذشت و به کمک نصیبین رفت و لشگر روم را از آنجا راند و تا دارا پیشرفت و آنجا را محاصره نمود. در همان زمان ستون طیار که از 6 هزار نفر تشکیل و فرمانده اش آذرمهان بود به سوریه حمله کرد. آنها اطراف انطاکیه را آتش زدند و به آپاما حمله نمودند، پس از آن برگشتند و به اردوی ایران در حوالی قلعه دارا ملحق شدند.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma][b]سال بعد در 573 میلادی قلعه به تصرف ایران درامد. در اثر این فتح یوستن استعفا داد و جایش را به کنت تی بریوس داد. امپراطور جدید با انوشیروان به مدت یکسال قرارداد بست و این متارکه جنگی را به مبلغ 45 هزار سکه طلا خرید. او سه سال دیگر هم متارکه را تجدید کرد چون جرات نداشت به ایران حمله کند.پس از آن، انوشیروان به ارمنستان ایران رفت و آنجا را مطیع کرد و بعد به ارمنستان روم داخل شد و در آنجا از کورس سکایی شکست جزئی خورد و شکست را جبران کرد.[/b][/font][/size]


[size=3][font=tahoma]پ ن:[/font][/size]

[size=3][font=tahoma]پاد گس padhgos[/font][/size]
[size=3][font=tahoma]لیبرا معادل 325 گرم طلا بوده است.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma]ازاندیو خسرو: شهر خسرو که بهتر از انطاکیه است.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma]دیزابول Dizabul[/font][/size]

[size=3][font=tahoma]ستون طیار:سواره نظام سبک اسلحه که به سرعت از جایی به جایی میرفتند. در ایران باستان این نوع سواره نظام دور از اردوی اصلی عملیات میکرد و به قصد وحشت در مردم عادی و مجبور کردن دشمن به تقسیم قوا، این لشگر تهیه میشد.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma]کنت تی بریوس Conte Tiberius[/font][/size]
[size=3][font=tahoma]کورس [/font][/size][size=3][font=tahoma]Kurs[/font][/size]




[size=4][url="http://www.forum.reich-history.com/thread850.html"]لینک مقاله اصلی در انجمن تاریخ رایش[/url][/size]




[color=#008080][size=2]------------------------------[/size][/color]
[color=#008080][size=2]تصاویر و تاپیک منتقل شد[/size][/color]
[color=#008080][size=2]PersianKing[/size][/color] ویرایش شده در دی 92 توسط worior

[PersianKing 1,129]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Derafsh_Kaviani.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_Derafsh_Kaviani.png[/img][/url][/center]

[center][font=georgia,serif][size=5]خسرو اول (کسری)[/size][/font][/center]
[center][font=georgia,serif][size=5]انوشیروان دادگر، شاهنشاه ساساني ایران [/size][/font][/center]
از سلسله ساسانیان بین سالهای 531 تا 579 میلادی بود. کسری انوشیروان مشهورترین و بزرگترین پادشاه ساسانی و یکی از تاثیر گذارترین شاهان ایران در طول تاریخ بوده است. در زمان او قصرهای باشکوه، شهرها، راه های تجاری، پل ها و سد های بسیاری ساخته شدند که برخی از آنها تا این زمان نیز همچنان پا بر جا هستند. در زمان فرمانروایی او دانش و هنر در ایران و امپراتوری ساسانی به نهایت شكوه و عظمت خود رسیده بود. دوره شاهنشاهی او به همراه دوره فرمانروایی نوه اش یعنی خسرو دوم (خسرو پرویز) به عنوان دومین دوره طلایی امپراطوری ساسانیان شناخته میشود.
[center][size=5][font=georgia,serif]به تخت نشستن کسری:[/font][/size][/center]
کسری فرزند قباد پادشاه ساسانی بود و پس از پدر بر تخت شاهی نشست. او در زمان پادشاهی پدرش نیز بسیار بر تصمیمات قباد تاثیر گزار بود و پدرش را در لحظات سخت، فراوان یاری نمود. بطوريكه فتنه مزدکیان در دوره پادشاهی قباد توسط کسری ناکام ماند. از آنجا که خسرو اول بسیار انسان فرهیخته و دارای منش والایی بود، بزرگان به او لقب انوشیروان یا دارنده روح جاویدان دادند. فردوسی بزرگ درباره به تخت نشستن او میفرماید:
[center]چو کسری نشست از بر گاه نو******همی خواندندی ورا شاه نو[/center]
[center]بشاهی بر او خواندند آفرین******بفرمان او شد زمان و زمین[/center]
[center] جهان تازه شد از سر گاه اوی******ابا گرگ و میش آب خوردی بجوی[/center]
[center]بگفتن د کان شاه جاوید باد******فرش برتر از فر جمشید باد[/center]
[center]ز بس خوبی و داد و آیین اوی******وزان نامور دانش و دین اوی[/center]
[center] ورا نام کردند نوشیروان******که مهرش جوان بود و دولت جوان[/center]

[center][size=5][font=georgia,serif]درباره جوانمردی و دادگری کسری:[/font][/size][/center]
بیشک میتوان گفت که کسری انوشیروان مظهر ستم ستیزی و عدل و داد در جهان میباشد و از اینروی به او لقب دادگر داده اند. او فرمان داده بود که هر ایرانی که احساس مینماید حقش پایمال شده یا به او ستمی روا شده است در هر زمان از شبانه روز بدون توجه به اینکه شاه مشغول چه کاریست، میتواند به نزد شاه آمده و دادخواهی کند و تا زمانی که مشكلش حل نشده از بارگاه شاه نرود. این دستور را به تمامی حاکمان محلی نیز داده بود و آنها را مجبور کرده بود تا همانند خود شاه، چنین کنند. فردوسی درباره دادگری کسری میفرماید:
[center]نشست از بر تخت نوشیروان******خجسته دل افروز شاه جوان[/center]
[center]جهانی به درگاه بنهاد روی******هر آنکس که بد در جهان داد جوی[/center]
[center]بآواز گفت آنزمان شهریار******که جز پاک یزدان مدارید یار[/center]
[center]که داننده اویست و هم رهنمای******هم او دست گیرد بهر دو سرا[/center]
[center]مباشید ترسان ز تخت و کلاه******گشادست بر هر کسی بارگاه[/center]
[center]هر آنکس که آید بروز و بشب******ز گفتار بسته مدارید لب[/center]
[center]اگر می گساریم و با انجمن******ور آهسته باشیم با رای زن[/center]
[center]بچوگان و بر دشت نخجیر گاه******بر ما شما را گشاده است را[/center]
[center]بخواب و به بیداری و رنج و ناز******از این بارگه کس مگردید باز[/center]
[center]مگر آرزوها همه یافته******مخسبید یکتن زما تافت[/center]
[center]بدانگه شود شاد روشن دلم******که رنج ستمدیدگان بگسلم[/center]
[center]مبادا که از کارداران من******گر از لشکر و پیشکاران من[/center]
[center]بخسبد کسی با دلی دردمند******که از درد او بر من آید گزند[/center]
[center]سخن گر چه اندک بود در نهان****** بپرسد ز من کردگار جهان[/center]
[center]ز باژ و خراج آن کجا مانده است******که موبد به دیوان ما رانده است[/center]
[center]نخواهند نیز از شما زر و سیم******مخسبید زین پس دل از من به بیم[/center]
[center]برآمد ز ایوان یکی آفرین******به خورشید بر شد بروی زمین[/center]
[center]که نوشیروان باد با فرهی******همه ساله با تاج شاهنشهی[/center]


[center]نقشه امپراطوری ساسانیان:[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Map_Sassanian_Empire.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Map_Sassanian_Empire.jpg[/img][/url][/center]

[size=2]به نقل از [url="http://clickadv.loxblog.com/posts/archive.php?pmonth=1&pyear=1391"]*[/url][/size]

[rh8 270]

در باره کسری مطالب زیادی گفته میشه که خیلیاش به افسانه شبیهه مثل اون قضیه زنجیرش
.
.
.
نظر امام خمینی در باره انوشیروان:
انوشیروان به خلاف آن چیزهایى که به واسطه شعرا و به واسطه درباریهاى آن وقت و موبدان دربارى آن وقت درست کردند، یکى از ظالمهاى ساسانیان است، و دنبال او یک حدیثى هم جعل شده است، و به حضرت رسول- صلى اللَّه علیه وآله و سلم- نسبت داده شده که «من متولد شدم در عهد سلطان عادل انوشیروان!» این اولًا سند ندارد و مُرْسَل است، و ثانیاً کسانى که اهل تفتیش در امور هستند، تکذیب کردند این را و معلوم است که یک دروغى است که بستند. انوشیروان ظالم باید گفت، نه عادل. در زمان انوشیروان چهارطبقه یا پنج طبقه ممتاز بودند، یعنى از هم ممتاز، علاوه بر خود دستگاه سلطنت با آن بساطى که داشته است؛ یک دسته هم شاهزادگان بودند و درباریها، اینها یک طبقه على‏ حده ممتاز؛ یک دسته هم کسانى بودند که داراى اموال هستند و به قول آنها شریف زاده‏ها، آنها هم یک دسته ممتاز؛ یک دسته دیگر هم عبارت از آنهایى بودند که سران ارتش و امثال اینها بودند، آنها هم ممتاز؛ دسته آخر که نوع مردم بودند پیشه وران بودند، و پیشه وران باید کار کنند آنها بخورند تکلیف این بوده. آنها آن طبقه بالا مالیات بده نبودند، به نظام هم نمى‏رفتند.
در نظام باید طبقه پایین که پیشه وران بودند، مى‏گفتند اینها باید خدمت کنند، و مال اینها صرف بشود در آن طبقات دیگر؛ اینها به نظام بروند، اینها جنگ بکنند، اینها کارها را انجام بدهند، آنها بخورند. اجازه نمى‏دادند که این طبقه پایین تحصیل کند، ممنوع بود. این قصه در شاهنامه هم هست که پیش او شکایت بردند که بوذرجمهر پیش‏اش شکایت برد که هزینه کم شده است و ارتش محتاج به مۆونه است، و در بین این طبقات پایین هستند اشخاصى که مال داشته باشند. بعد رفتند و پیدا کردند یک نفرى که حالا مى‏گویند کفشگر بوده،پیدا کردند و او گفت که من مى‏دهم لکن به شرط اینکه بچه من را اجازه بدهند درس بخواند. رفتند به او گفتند قبول نکرد، گفت نه، ما نه پولش را مى‏خواهیم، نه اجازه مى‏دهیم، براى اینکه اگر اجازه بدهیم که یک آدم پایینى بیاید و درس بخواند، این آن وقت بعد مى‏خواهد دخالت کند در امور و این نمى‏شود. این عدالتى است که انوشیروان داشته است. و در تاریخ ثبت است این جنایاتى که اینها مى‏کردند.

[fath 4,686]

خواهشا دوستان حتما لینک مطالبی رو که تاپیک می کنن قرار بدن و ترجیحا لینک معتبر از کتاب یا مجله و.... نه لینک سایت اینترنتی و.... که زیاد نمیشه روی اعتبار و صحت اونها حساب باز کرد.

خواهشا مدیران هم در این زمینه جدیت و تحکم بیشتری داشته باشن. موضوعات تاریخی باید خیلی دقیق و همه جانبه کامل و بی طرف باشن.