کاوشگر «روزتا» اولین فضاپیمایی که در مدار یک دنباله‌دار قرار گرفت / «فیلِی» اولین سطح‌نشینی که بر سطح‌ یک دنباله‌دار فرود آمد

[mahdavi3d 14,067]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Philae_landing_on_comet2.jpg[/img][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]ساعت زنگدار فضاپیمای روزتا برای بیدار شدن از یک خواب زمستانی 31 ماهه، امروز دوشنبه در عمق فضا به صدا درآمد.[/color]
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، فضاپیمای روزتا متعلق به آژانس فضایی اروپا در سال 2004 با هدف بررسی دنباله دار 67P/Churyumov-Gerasimenko به فضا پرتاب شد و در این مدت از کنار دو سیارک Steins‌ و Lutetia عبور کرد.

روزتا (Rosetta) شامل دو بخش اصلی متشکل از یک مدارگرد با 12 ابزار علمی و یک ربات کاوشگر به نام Philae شامل 10 ابزار علمی است ‌که قرار است بر سطح دنباله‌دار فرود بیاید.

از اواسط سال 2011 و به منظور حفظ انرژی برای رسیدن به دنباله‌دار 67P، روزتا وارد مرحله خواب زمستانی (hibernation)‌ شد که این خواب 31 ماه بطول انجامید.
روزتا در این مدت در مدار مشتری قرار داشت؛ با توجه به میزان کم انرژی دریافتی از پرتوهای خورشید در این منطقه، تنها رایانه اصلی و برخی سیستم‌های گرمایشی فضاپیما روشن بودند.
بر اساس برنامه‌ریزی صورت گرفته، ساعت زنگدار فضاپیما امروز دوشنبه 20 ژانویه (30 دی) در ساعت 10:00 به وقت گرینویچ (13:30 به وقت تهران) به صدا در‌آمد و روزتا از خواب زمستانی بیدارشد.
بیدار و گرم شدن ابزار ناوبری فضاپیما چند ساعت زمان خواهد برد؛ با توجه به فاصله 807 میلیون کیلومتری روزتا تا زمین و مدت زمان 45 دقیقه‌ای ارسال سیگنال، انتظار می‌رود که نخستین سیگنال دریافتی حدود ساعت 17:30 تا 18:30 به وقت گرینویچ (21 تا 22 به وقت تهران) دریافت شود.

فضاپیمای روزتا در حال حاضر در فاصله 9 میلیون کیلومتری از دنباله‌دار 67P قرار دارد و پیش‌بینی می‌شود که تا ماه مه (اردیبهشت 93) به فاصله دو میلیون کیلومتری آن برسد؛ در این فاصله، پیشرانه‌ها روشن شده و فضاپیما در مسیر و سرعت مناسب قرار می‌گیرد.
روزتا ماه اوت (مرداد 93) به مدار دنباله‌دار 67P رسیده و تحقیقات خود را آغاز خواهد کرد؛ روزتا در ماه نوامبر (آبان 93) فرودگر Philae را به سمت دنباله‌دار هدایت می‌کند تا کامل‌ترین جزئیات را از سطح آن تهیه کند.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۳۰ دی ۱۳۹۲[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/92103017174/%D8%B3%D8%A7%D8%B9%D8%AA-%D8%B2%D9%86%DA%AF%D8%AF%D8%A7%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%86%D8%B8%D9%88%D9%85%D9%87-%D8%B4%D9%85%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%B5%D8%AF%D8%A7-%D8%AF%D8%B1%D8%A2%D9%85%D8%AF"]ایسنا[/url][/font][/size]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Captura-de-pantalla-201498574.png"][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/normal_Captura-de-pantalla-201498574.png[/img][/font][/size][/url][/center]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/corv_165-1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_corv_165-1.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Captura-de-pantalla-207887677687.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Captura-de-pantalla-207887677687.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Captura-de-pantalla-20378.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Captura-de-pantalla-20378.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Rosetta_s_instruments_white_background2.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_Rosetta_s_instruments_white_background2.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع تصاویر:[/font][/size][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://danielmarin.naukas.com/2014/01/20/rosetta-se-ha-despertado-historia-de-un-explorador-de-cometas/"]http://danielmarin.n...dor-de-cometas/[/url][/font][/size][/center]

[ALFARD 3,743]

[quote][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]با توجه به [color=#ff0000][size=4]فاصله 807 میلیون کیلومتری[/size][/color] روزتا تا زمین و مدت زمان 45 دقیقه‌ای ارسال سیگنال[/font][/size][/quote]

تکنولوژی بشر به کجا رسیده...

ممنون جناب مهدوی،در سایت تاپیکی در مورد این فضاپیما هست؟

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]به نظرم با توجه به محدودیت های روش پیشرانش شیمیایی و اینکه هنوز هم علی رغم همه پیشرفت های انجام شده در سایر روش ها، این روشها نیز فعلا قادر به کوتاه کردن زمان دسترسی به مناطق دوردست منظومه با مرتبه بزرگی بزرگ نیستند؛ پس شاید نتوان فاصله فضاپیما را به تنهایی به عنوان معیاری برای قضاوت در مورد پیشرفت آنچنانی فناوری بشر در نظر گرفت. چه آنکه فضاپیمای وویجر-1 ناسا که حدود 37 سال پیش به فضا پرتاب شد، اینک در فاصله حدود 17 میلیارد کیلومتری و در مرز منظومه پیش می رود...[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در مورد این فضاپیما هم تاپیک دیگری نداریم، شاید اگر فرصت کردم در آینده اطلاعات بیشتری در موردش در همین تاپیک قرار بدهم. اگر سایر دوستان زودتر زحمت این کار را کشیدند که چه بهتر.[/font][/size]

[hr]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/6039680_orig.jpg[/img][/font][/size][/center]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/332461_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_332461_orig.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/724095_orig.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/thumb_724095_orig.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[center][size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.spaceflight101.com/rosetta-wake-up-from-hibernation.html[/font][/size][/center] ویرایش شده در بهمن 92 توسط mahdavi3d

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#0000CD]مجید جویا: بالاخره پس از دو سال و نیم، اولین پیغام از فضاپیمای یک میلیارد دلاری روزتا رسید؛ حال این فضاپیما باید برای نزدیک‌ترین رویارویی نوع بشر با یک دنباله‌دار آماده شود.[/color]
به گزارش دیلی تلگراف، حالا این سفینه شکارچی دنباله‌دارها، باید فکری به حال فاصله 9 میلیون کیلومتری بین خود و دنباله‌دار 67P/Churymnov-Gerasimenko کند.

درطول ما‌ه‌های باقیمانده تا زمان تعیین شده برای ملاقات این دو در مرداد سال آینده، کنترل کننده‌های ماموریت باید به طور تدریجی به کار بیفتند و هر کدام از دستگاه‌های علمی سفینه فضایی روزتا را آزمایش کنند. مهندسان در چند هفته اول یک سری آزمایش‌های تشخیصی را اجرا می‌کنند تا قبل از روشن کردن دستگاه‌های روزتا، اطمینان حاصل شود که همه سیستم‌ها درست کار می‌کنند. سپس در اردیبهشت ماه، سفینه از پیشرانه‌های خود برای انجام مانور اصلی و قرار گرفتن در مسیر منتهی به برخورد با دنباله‌دار استفاده خواهد کرد.

دلیل انتخاب این دنباله‌دار این بود که مدار حرکتی آن با دوره تناوب 6.5 سال، مداری نسبتا نزدیک به زمین محسوب می‎شود. این دنباله‌دار اولین بار در سال 1969/1348 توسط ستاره‌شناسانی که در مرکز اختر فیزیک آلماآتای قزاقستان کار می‌کردند، شناسایی شد. تصور می شود که خاستگاه آن کمربند کوپر باشد؛ این عنوان به نواری بزرگ از شهاب‌سنگ‌ها اطلاق می‌شود که در آنسوی مدار سیاره نپتون قرار گرفته‌اند‌. اما این دنباله‌دار به هر طریق ممکن به بیرون از این کمربند کشانده شده و در مداری به سوی خورشید قرار گرفته است.

بررسی دقیق هسته‌های این دنباله‌دار نشان می‌دهد که چگالی آن بسیار کمتر از آب است، که نشان از این دارد که جرمی بسیار متخلخل است. هسته آن هم که بسیار سیاه است (حتی سیاه‌تر از زغال) به نظر می‌رسد که از کربن تشکیل شده باشد.
اطلاعات بسیار کمی در مورد این جرم منظومه شمسی وجود دارد، و با نزدیک‌تر شدن روزتا به آن، دانشمندان مجبور خواهند شد که برای تعیین محل دقیق فرود، از دوربین‌های نصب شده در فضاپیما استفاده کنند.
روزتا با سرعت 36 هزار کیلومتر بر ساعت سفر خواهد کرد و در پایان سفر خود به فاصله 24 کیلومتری سطح دنباله‌دار خواهد رسید.
وقتی به این فاصله رسید، یک ارابه فرود به نام فیلای از روزتا جدا خواهد شد و سفری آرام و دو ساعته را برای طی این فاصله 24 کیلومتری انجام خواهد داد تا روی سطح دنباله‌دار فرود بیاید، و در این حین از سطح دنباله‌دار تصویر برداری خواهد کرد. این کاوشگر که هم اندازه یک یخچال است، پس از فرود پایه‌هایش را به سطح یخ پیچ خواهد کرد، تا بتواند جای خود را روی سطح دنباله‌دار محکم کند. پایه‌های سه گانه آن طوری طراحی شده‌اند که نیروی ضربه ناشی از برخورد را جذب کنند تا سطح فیبر کربنی سفینه، آسیب نبیند.

دوربین‌های سفینه طوری قرار گرفته‌اند که امکان تهیه عکس‌های پانوراما از محل فرود را داشته باشند. اینها اولین عکس‌های منظومه شمسی خواهند بود که از سطح یک دنباله‌دار گرفته شده‌اند و به کمک روزتا به زمین ارسال خواهند شد. دستگاه حفاری موجود در سفینه تا عمق 30 سانتی‌متری زیر محل فرود را حفر خواهد کرد تا نمونه خاک آن را برای بررسی و ازمایش با خود بیاورد؛ پاسخ این نمونه‌برداری می‌تواند به این پرسش پاسخ دهد که این دنباله‌دار از چه موادی ساخته شده است. حسگرهای دیگری نیز در آن نصب شده‌اندد تا هر نوع گازی که بر روی دنباله‌دار یافت می‌شود و همچنین میدان مغناطیسی آن را بررسی کنند، ضمن این که یک رادار نیز به کاوش زیر سطح دنباله‌دار کمک خواهد کرد.
با توجه به این که عمر باطری‌های این کاوشگر تنها 64 ساعت است، پس از این مدت از صفحات خورشیدی آن برای شارژ دوباره باطری‌ها استفاده می‌کند و به این ترتیب می‌تواند تا چندین هفته یا حتی چندین ماه هم کار کند، اما سوال تعیین کننده این است که این صفحات با چه سرعتی، زیر لایه گرد و غبار پوشیده می‌شوند و از کار می‌افتند.
خود روزتا هم سایه به سایه دنباله‌دار حرکت خواهد کرد، و آن را در سفرش به دور خورشید همراهی خواهد کرد، و از رادار، فروسرخ و مایکروویو استفاده خواهد کرد تا هسته‌ و دنباله دنباله‌دار را بررسی کند[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]پروفسور آمالیا ارکولی-فینزی رئیس دانشکده هوافضای دانشگاه پلی تکنیک میلان که از مدیران این ماموریت است، می‌گوید: «ما می‌خواهیم هر چیزی را راجع به این دنباله‌دار بدانیم، از جمله میدان مغناطیسی، موقعیت، دما و هر چیزی که بتوان یافت».[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در ربع قرن اخیر، 11 سفینه فضایی بی سرنشین به سوی دنباله‌دارها فرستاده شده‌اند. دنباله‌دارها قطعات یخ زده کوچکی هستند که به دور خورشید می‌چرخند، و عمدتا وقتی از نزدیکی خورشید رد می‌شوند و داغ می‌شوند، یک دنباله درخشان پشت سر خود به جا می‌گذارند.
در سال 2006/1385، ناسا از کاوشگر استارداست استفاده کرد تا نمونه‌های گرد و غبار را از دنباله دنباله‌دار Wild 2 جمع آوری کند و نمونه‌های به دست آمده را به زمین برگرداند. آژانس فضایی اروپا هم در سال 1992/1371 فضاپیمای جیوتو را به 180 کیلومتری گریگ-اسکلیراپ فرستاد. ناسا از این هم فراتر رفت و یک فضاپیما را به سطح دنباله‌دار 9P/Tempel کوباند تا گرد و غبار به هوا خواسته آن را تحلیل و بررسی کند.
در صورت موفقیت روزتا و فیل، این دو برای اولین بار در تاریخ بشر این فرصت را خواهند یافت که سطح یک دنباله‌دار را بکاوند و اسرار این زیبارویان آسمان را در اختیار بشریت بگذارند.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]2 بهمن 1392[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://www.khabaronline.ir/detail/333956/science/astronomy[/font][/size]

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#800000][b]شکار تصویری از سطح بیرونی یخی یک دنباله‌دار توسط «روزتا»[/b][/color]

[color=#0000CD]ماموریت فضاپیمای «روزتا»ی آژانس فضایی اروپا هم‌اکنون، تعقیب دنباله‌داری واقع در منظومه شمسی است.[/color]
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مجموعه‌ای از تصاویر مهیج این فضاپیما حین نزدیک‌تر‌شدن آن به این دنباله‌دار نشان می‌دهند 67P/Churyumov-Gerasimenko شروع به تکامل‌کردن و تبدیل‌شدن به توپی از گاز و غبار کرده است.
بر اساس گزارشات دریافتی، طی شش هفته این دنباله‌دار شروع به منبسط‌کردن تور غباری‌ موسوم به «کما» به درون فضا کرده است.
فضاپیمای روزتا قرار است اواخر ماه جاری میلادی و پیش از واردشدن به مدار دنباله‌دار مزبور در ماه آگوست، با آن ملاقات کند. این سامانه نخستین فضاپیمایی خواهد بود که حول یک دنباله‌دار مدارگردی می‌کند.
در انتهای مجموعه تصاویر این سامانه، کما حدود 1300 کیلومتر بسط یافته اما هسته دنباله‌دار موسوم به nucleus چهار کیلومتر عرض دارد و هنوز قابل‌مشاهده نیست.
کما در نتیجه نزدیک‌شدن دنباله‌دار به خورشید طی مدارگردی 6.5 ساله‌اش حول آن به وجود آمد. گرچه این دنباله‌دار هنوز 600 میلیون کیلومتر از خورشید فاصله دارد، (بیش از چهار برابر فاصله زمین از این ستاره) سطح آن‌ پیش‌تر شروع به گرم‌شدن کرده و این موضوع موجب تبدیل یخ‌هایش به گاز و فرارکردن آن از هسته‌های صخره‌-یخ‌ها شده است. زمانی که گاز فرار می‌کند، ابری از ذرات ریز غبار را به درون فضا حمل می‌کند که این ابر به تدریج برای خلق کما منبسط می‌شود.
گرم‌شدن با نزدیک‌ترشدن دنباله‌دار به خورشید ادامه می‌یابد و فشار باد خورشیدی در نهایت موجب می‌شود بخشی از ماده آن به شکل یک دم طولانی در آید.
روزتا و این دنباله‌دار در آگوست 2015 بین مدارهای زمین و مریخ نزدیک‌ترین فاصله به خورشید را تجربه خواهند کرد.
داده‌های دریافتی به دانشمندان فرصتی برای مطالعه فرآیند تولید غبار و ساختارهای درون کما را پیش‌ از نزدیک‌ترشدن دنباله‌دار به خورشید می‌دهد.[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳[/color][/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع: [url="http://isna.ir/fa/news/93022716742/%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D8%B1-%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%B3%D8%B7%D8%AD-%D8%A8%DB%8C%D8%B1%D9%88%D9%86%DB%8C-%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%DB%8C%DA%A9-%D8%AF%D9%86%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1"]ایسنا[/url][/font][/size]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/Close-up_of_comet_on_30_April.jpg"][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10198/normal_Close-up_of_comet_on_30_April.jpg[/img][/font][/size][/url][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]67P/Churyumov–Gerasimenko از فاصله 2 میلیون کیلومتری[/font][/size][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]منبع و اطلاعات بیشتر:[/font][/size][/center]
[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.universetoday.com/111902/its-alive-rosettas-comet-flares-as-it-approaches-the-sun/"]http://www.universet...oaches-the-sun/[/url][/font][/size][/center]

[mahdavi3d 14,067]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]دو مطلب خوب توسط [url="http://toranji.ir/author/Rasoulzadeh/"]علي رسول زاده[/url] در سایت [url="http://toranji.ir/"]ترنجی[/url] راجع به ماموریت این فضاپیما برخوردم که برای غنای بیشتر تاپیک، اینجا قرار می‌دهم:

[color=#800000][b]کاوشگر اروپایی رزتا، در تعقیب یک دنباله‌دار (معرفی)[/b][/color]

در نوامبر سال 1993، مأموریت بین‌المللی رزتا (Rosetta) به‌عنوان یک پروژه مهم برنامه علمی‌هورایزنز 2000 سازمان فضایی اروپا کلید خورد. از آن زمان، دانشمندان و مهندسان سراسر اتحادیه اروپا و ایالات متحده امریکا، توانایی‌های خود را روی هم ریختند تا یک مدارگرد و یک وسیله فرود طراحی کنند تا پرده از رازهای این دنیای کوچک یخی (دنباله دار) بردارند.
پرتاب کاوشگر، ابتدا برای ژانویه 2003 زمان‌بندی شده‌بود. به‌دلیل نقص فنی راکت آریان در دسامبر 2002، این پرتاب به تعویق افتاد و این ماجراجویی بزرگ در ماس 2004 آغاز شد و این کاوشگر، سوار بر راکت آریان 5، از پایگاه گویان فرانسه برخاست.

طی گردش‌های متوالی ده ساله در منظومه شمسی، رزتا از کمربند سیارکی گذشت و وارد اعماق فضا شد، به فاصله‌ای پنج برابر فاصله زمین از خورشید رسید و مقصد نهایی آن، دنباله‌دار 67پی چوریوموف-گراسیمنکو است.
مدارگرد رزتا، به نزدیکی این دنباله رسیده و به‌دور آن خواهد چرخید و همینطور ادامه خواهد داد تا دنباله دار به خورشید نزدیکتر شود. در همین حین، یک کاوشگر کوچک از آن جدا شده و روی سطح این کوه یخ اسرار آمیز می‌نشیند.

مأموریت تا دسامبر 2015 ادامه دارد و تا آن موقع، رزتا و دنباله‌دار خورشید را دور زده و دوباره عازم فضای دوردست منظومه شمسی می‌شوند. رزتا، اولین‌های بسیاری را رقم خواهد زد:
• اولین فضاپیمایی خواهد بود که در مداری به‌دور هسته یک دنباله دار قرار گرفته.
• اولین فضاپیمایی خواهد بود که همراه با یک دنباله دار، وارد فضای داخلی منظومه شمسی می‌شود.
• اولین فضاپیمایی خواهد بود که از نزدیک، اثرات خورشید روی یک دنباله‌دار منجمد را رصد می‌کند.
• روباتی را از خود جدا خواهد کرد که اولین فرود کنترل شده روی یک دنباله دار را انجام خواهد داد.
• سنسور‌های روبات فرود رزتا، اولین تصاویر را از سطح یخی یک دنباله دار خواهد گرفت و اولین آنالیز نمونه‌های دنباله دار در محل نمونه برداری را انجام خواهد داد.
• اولین فضاپیمایی است که با استفاده از پنل‌های خورشیدی به‌عنوان منبع اصلی انرژی‌اش تا مدار مشتری پیش می‌رود.

دانشمندان مشتاقانه منتظر مقایسه نتایج رزتا با نتایج قبلی مشاهدات زمینی و کاوشگر قبلی “گیاتو” هستند. مشاهداتی که نشان می‌داد دنباله‌دار‌ها حاوی ترکیبات ارگانیک هستند. ترکیبات متشکل از کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن که بلوک‌های سازنده آمینواسیدها هستند. ترکیباتی که برای تشکیل حیات ضروری‌اند. این مأموریت می‌تواند دانشمندان را بیش از پیش به پاسخ این سوال نزدیک کند که آیا منشأ حیات، دنباله دار‌هایی بوده‌اند که به زمین برخورد کرده‌اند؟
این کاوشگر، در آگوست 2014 (مرداد-شهریور) شروع به نقشه برداری از این دنبا‌له‌دار می‌کند. در نوامبر 2014 (آبان-آذر) فرود روی آن انجام می‌شود. و تا دسامبر 2015 (دی 1394) به دور خورشید گردش می‌کند.

[color=#FF8C00]6 خرداد, 1393[/color]
منبع: [url="http://toranji.ir/rosetta-part1/"]ترنجی[/url][/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Rosetta_spacecraft_node_full_image_2-700x357.jpg[/img][/font][/size][/center]


[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][b][color=#800000]کاوشگر اروپایی رزتا در حال نزدیک شدن به هدف[/color][/b][/font][/size]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/comet-67P-churyumov-gerasimenko-osiris.jpg"][img]http://www.military.ir/gallery/albums/userpics/10058/normal_comet-67P-churyumov-gerasimenko-osiris.jpg[/img][/url][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]کاوشگر رزتا در حال عکس برداری از دنباله‌داری است که ماه بعد به آن خواهد رسید. این تصاویر فعلاً مبهم هستند (به دلیل فاصله نسبتاً زیاد)، اما به‌مرور به وضوح عکس‌ها افزوده خواهد شد. در نوشتار قبلی کاوشگر رزتا به معرفی اولیه رزتا پرداختیم، اکنون در این نوشتار عکس‌ اخیر رزتا نشان داده شده و در مورد مسیر کاوشگر و نقشه مأموریت توضیحاتی ارائه شده و تصاویری جذاب از زمین، مریخ و سیارک‌ها نشان داده می‌شود.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]عکس‌هایی که اخیراً توسط رزتا گرفته شده (تصاویر فوق)، نشان می‌دهد که دنباله‌دار هدف، به‌نام 67P/Churyumov-Gerasimenko، یک جسم بسیار ناهموار است که دارای سه ساختار بزرگ و به‌گفته دانشمندان احتمالاً دارای یک حفره عمیق است.[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]هولگر سیِرکس، از موسسه تحقیقات منظومه شمسی ماکس پلانک در آلمان که سرمایه‌گذار عمده در سیستم‌های تصویربرداری رزتا بوده، در یک بیانیه گفته: “تا آنجایی که ما از این تصاویر اولیه می‌توانیم حدس بزنیم، 67P یک جسم غیر عادی است.”[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]این تصاویر در چهارم جولای در فاصله 37000 کیلومتری از دنباله‌دار توسط رزتا گرفته شده است. هسته 4 کیلومتری دنباله‌دار در این تصویر 30 پیکسل را پوشش داده است (عکس فوق، ورژن رزولوشن پایین است).[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویری متحرک از دوران این دنباله‌دار به‌دور خودش:[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]http://toranji.ir/wp-content/uploads/2014/07/Ros_67PCG_2728June14.gif[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Ros_67PCG_2728June14.gif[/img][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]کاوشگر رزتا، همراه خود کاوشگر کوچکی به نام “فیلا” حمل می‌کند که پس از رسیدن به دنباله‌دار، در ماه نوامبر از رزتا جدا شده و روی دنباله‌دار خواهد نشست. این کاوشگر کوچک، از سطح دنباله‌دار نمونه برداری کرده و اولین تصاویر از سطح یک دنباله‌دار را ارسال خواهد کرد. این دو کاوشگر، پا‌ به پای دنباله‌دار به خورشید نزدیک خواهند شد و تغییرات دنباله‌دار را زیر نظر خواهند گرفت، و به‌دانشمندان کمک خواهند کرد که تغییرات دنباله‌دار‌ها حین حرکت در منظومه شمسی را بهتر درک کنند.
هزینه پروژه رزتا، 1.3 میلیارد یورو بوده و در دسامبر 2015 پایان خواهد یافت. دوربین این کاوشگر، OSIRIS نام دارد که تصویر برداری، طیف سنجی و تصویربرداری فروسرخ انجام می‌دهد.

این کاوشگر که در فوریه 2004 از زمین عازم این سفر طولانی شد، مانورهای متعددی در فضا انجام داده و تصاویر جالبی نیز تهیه‌ کرده است. در صورت تمایل، برای آشنایی با این مانور‌ها، پاراگراف زیر را خوانده و سپس به عکس‌ها مراجعه کنید:
مانوری به‌نام قلاب‌سنگ گرانشی (Gravitational Slingshot) یا فلای‌بای (FlyBy) یا کمک گرانشی (Gravity Assist) در مأموریت‌های فضایی بسیار رایج است. در این مانور، فضاپیما به یک جرم نسبتاً بزرگ (سیاره، قمر یا سیارک بزرگ) نزدیک می‌شود و از گرانش این اجرام و اختلاف سرعت با آنها کمک گرفته و بدون مصرف سوخت جهت و مقدار سرعت خود را تغییر می‌دهد. از این مانور در مأموریت‌های ویجر 1 و 2، پایونیر 1 و 2 و کاسینی استفاده شده است. در مأموریت‌های متعددی از این مانور استفاده شده، اما نقطه اوج کاربرد هنرمندانه این مانور در مأموریت ویجر 2 بود که با عبور از کنار سیاره مشتری، زحل، اورانوس و نپتون سرعت فضاپیما به‌قدری افزایش یافت که برای همیشه از منظومه شمسی خارج شد. ویجر 1 و پایونیر 1 و 2 نیز از منظومه شمسی خارج شده‌اند و بخشی از تغییر سرعت مورد‌نیاز را مدیون این مانور زیبا هستند.
و اکنون بازمی‌گردیم به کاوشگر رزتا؛ این کاوشگر پس از پرتاب در فوریه 2004، حدود یک سال بعد، در ماه مارس سال 2005 از نزدیکی زمین گذشت (مانور‌ فلای‌بای)، سپس در فوریه 2007 از کنار مریخ گذشته و در نوامبر 2007 دوباره از کنار زمین گذشت. در سپتامبر 2008، رزتا از نزدیکی سیارک “استینز” گذشت و از آن عکس برداری کرد (گذر به قصد مانور فلای‌بای نبود، چون جرم سیارک‌ها چندان زیاد نیست و عبور از فاصله کم سیارک‌های بسیار بزرگ مانند “سرس” شاید بتواند تغییر سرعت کوچکی ایجاد کند)، سپس در نوامبر 2009 مجدداً و برای بار سوم از نزدیکی زمین گذشت. در جولای 2010، رزتا از کنار سیارک “لوتِتیا” نیز گذشت و در حالی که در مسیر نهایی به سمت هدفش قرار داشت، در ژوئن 2011 به خواب رفت (در وضعیت Hibernation قرار داده شد). در ژانویه 2014، این کاوشگر دوباره بیدار شد و اکنون روز به روز به دنباله‌دار 67P نزدیک‌تر می‌شود.

تصویر زیر در اولین گذر رزتا از کنار زمین در سال 2005 گرفته شده، و ماه بر فراز اقیانوس آرام در حال طلوع است. این تصویر درست 4 دقیقه قبل از رسیدن به نقطه حضیض (کمترین ارتفاع) گرفته شده است.[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Moonrise_above_the_Pacific_22_06_UTC_4_March_2005_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Moonrise_above_the_Pacific_22_06_UTC_4_March_2005_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویری دیگر از گذر سال 2005:[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Earth_from_Rosetta_12_47_UTC_5_March_2005_2_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Earth_from_Rosetta_12_47_UTC_5_March_2005_2_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویر زیر، در گذر از کنار مریخ در سال 2007 گرفته شده است. تصویری شگفت انگیز و خیره کننده از مریخ، این تصویر توسط سیستم CIVA روی کاوشگر “فیلا” گرفته شده، و در فاصله حدود 1000 کیلومتری از سطح مریخ، درست 4 دقیقه قبل از رسیدن به نقطه حضیض (کمترین ارتفاع)، گرفته شده است.[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Stunning_image_of_Rosetta_above_Mars_taken_by_the_Philae_lander_camera_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Stunning_image_of_Rosetta_above_Mars_taken_by_the_Philae_lander_camera_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویر دیگر از گذر رزتا از کنار مریخ؛ این تصویر در فاصله 240000 کیلومتری از مریخ گرفته شده است:[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/True-colour_image_of_Mars_seen_by_OSIRIS_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_True-colour_image_of_Mars_seen_by_OSIRIS_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویری از ماه در دومین گذر رزتا از کنار زمین در شکل زیر نشان داده شده؛ این تصویر در فاصله 6250 کیلومتری از سطح ماه گرفته شده است:[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Rosetta_s_view_of_the_Moon_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Rosetta_s_view_of_the_Moon_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در شکل زیر، تصاویر سیارک “استینز” نشان داده شده؛ این تصاویر از فاصله 800 کیلومتری این سیارک گرفته شده است. قطر این سیارک 5 کیلومتر است و در قسمت فوقانی آن، گودالی به‌اندازه 1.5 کیلومتر دیده می‌شود. دانشمندان شگفت زده شدند که این سیارک چگونه از برخوردی که حفره 1.5 کیلومتری روی ان ایجاد کرده، جان سالم به‌در برده و تکه‌تکه نشده است.[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Asteroid_Steins_A_diamond_in_space_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Asteroid_Steins_A_diamond_in_space_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]شکل زیر، تصویر آناگلیف (سه‌بعدی) از این سیارک است:[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Steins_in_3-D_fullwidth.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Steins_in_3-D_fullwidth.png[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]در شکل زیر تصویری از سیاره آبی زیبایمان در سومین گذر رزتا از کنار آن دیده می‌شود. در این تصویر، رزتا در حال نزدیک شدن به زمین است و این عکس در فاصله 633000 کیلومتری از زمین گرفته شده است. هر پیکسل این تصویر، معادل 12 کیلومتر روی زمین است (در صورتی که ورژن رزولوشن بالا را از سایت منبع ESA دانلود کنید).[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/First_view_as_Rosetta_approaches_home_fullwidth.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_First_view_as_Rosetta_approaches_home_fullwidth.png[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویر دیگری که در گذر سوم گرفته شده (شکل زیر) یک “واچرخه” باد (ضد گردباد) را نشان می‌دهد. این تصویر در گذر بر فراز جزیره جاوای اندونزی و در ارتفاع 2481 کیلومتری سطح زمین گرفته شده است.[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Anticyclone_over_the_South_Pacific_fullwidth.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Anticyclone_over_the_South_Pacific_fullwidth.png[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویر زیر از سیارک لوتتیا در نزدیکترین فاصله از آن (3162 کیلومتری) گرفته شده است. قطر این سیارک، حدود 100 کیلومتر است. این سیارک بسیار چگال است و این بدان معناست که درصد محتوای فلزی آن بالاست.[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Lutetia_at_Closest_approach_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Lutetia_at_Closest_approach_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]شکل زیر، تصویری از لوتتیا در فاصله 36000 کیلومتری است و سیاره زحل نیز در پس زمینه تصویر به‌چشم می‌خورد.[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Lutetia_and_Saturn_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Lutetia_and_Saturn_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]تصویر زوم شده دیگری از سطح لوتتیا:[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Lutetia_asteroid_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Lutetia_asteroid_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]و… خداحافظی با لوتتیا:[/font][/size]

[center][size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/Asteroid_Lutetia_fullwidth.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/normal_Asteroid_Lutetia_fullwidth.jpg[/img][/url][/font][/size][/center]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#FF8C00]21 تیر, 1393[/color]
منبع: [url="http://toranji.ir/rosetta-part2"]ترنجی[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]یک تصویر متحرک دیگر که مربوط به 14 ژوئیه (چهار روز پیش) است و از فاصله 12 هزار کیلومتری تهیه شده:[/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://d1jqu7g1y74ds1.cloudfront.net/wp-content/uploads/2014/07/Rosetta_67PCG_14July_2014.gif"]http://d1jqu7g1y74ds...14July_2014.gif[/url][/font][/size]

[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif]Credits: ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA[/font][/size]
[size=3][font=tahoma,geneva,sans-serif][url="http://www.universetoday.com/113317/rosetta-zooms-toward-an-extraordinary-comet/"]http://www.universet...ordinary-comet/[/url][/font][/size]

[mahdavi3d 14,067]

[color=#ee82ee][i][size=2][font=tahoma,geneva,sans-serif]با عرض پوزش از دوستان. اشکالی در ارسال تصاویر پیش آمده بود که اصلاح شد.[/font][/size][/i][/color]

[mahdavi3d 14,067]

این روزها فضاپیمای روزتا در حال ارسال تصاویر جالبی از دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko به زمین است.
به گفته Andrea Accomazzo، مدیر پرواز فضاپیما روزتا، وقتی شما به مریخ می‌روید همه چیز را می‌دانید اما برای دنباله‌دار هدف روزتا، ما جِرم را نمی‌دانیم، میدان گرانش را نمی‌دانیم، ما نمی‌دانیم چگونه اطراف این شیئ پرواز کنیم.
فضاپیماهای دیگری با سرعت زیاد از کنار دنباله‌دارهایی عبور کرده‌اند یا به دور خرده سیاره‌هایی گردش کرده‌اند. اما قرار گرفتن در مدار یک دنباله‌دار موضوع دیگریست. فضاپیمای روزتا به این دلیل که جاذبه دنباله‌دار برای کاهش سرعت آن بسیار ضعیف است در هفته‌های پیش رو ابتدا در مسیرهایی مثلثی‌شکل کنترل‌شده‌ای که از 100 کیلومتری شروع می‌شود، اقدام به نزدیک شدن به دنباله‌دار می‌کند، تا در نهایت به یک مدار گرانشی 10 کیلومتری به دور آن دست یابد.
اِسا خود را برای نشاندن کاوشگر Philae بر سطح دنباله‌دار در 11 نوامبر (20 آبان) آماده می‌کند.
گفتنی است دمای اندازه‌گیری‌شده سطح دنباله‌دار در هفته پیش 70- درجه سانتیگراد گزارش شد که 20 تا 30 درجه بالاتر از انتظار بود. درک چگونگی تغییرات درجه حرارت سطح با نزدیک‌تر شدن دنباله‌دار به خورشید یک عامل تعیین کننده در تعیین سایت فرود است زیرا سایت‌های فرود بخصوصی ممکن است ناپایدار باشند.

 

 

http://www.newscient...ml#.U-TWX2PkwuQ

[hr]دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko مشاهده شده توسط روزتا در 3 اوت 2014 میلادی (12 مرداد 1393 هجری‌شمسی)

 

Photo by ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA

 

یک تصویر آناگالیف (از عینک آبی-قرمز استفاده کنید). این تصویر به همت Daniel Machacek و از ترکیب تصاویر دوربین اصلی OSIRIS و NAVCAM فضاپیما ایجاد شده است:

 

Photo by ESA/Rosetta/NavCam/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA/Daniel Macháček

 

تصویری از قسمت تحتانی بدنه اصل دنباله‌دار. این تصویر دو روز پیش در 6 اوت 2014 میلادی (12 مرداد 1393 هجری‌شمسی) ثبت شده است.

 

Photo by ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA

 

مقایسه ابعاد دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko با سایر دنباله‌دارهایی که تاکنون توسط فضاپیماهای ساخت بشر ملاقات شده‌اند به نقل از planetary.org

 

Photos: Halley: Russian Academy of Sciences/Ted Stryk. Borrelly: NASA/JPL/Ted Stryk. Tempel 1 and Hartley 2: NASA/JPL/UMD. Churyumov-Gerasimenko: ESA/Rosetta/NavCam/Emily Lakdawalla. Wild 2: NASA/JPL. Montage by Emily Lakdawalla.

http://www.slate.com...tos_so_far.html

[hamedof 5,183]

[quote name='ALFARD' timestamp='1390251480' post='360625']
تکنولوژی بشر به کجا رسیده...

ممنون جناب مهدوی،در سایت تاپیکی در مورد این فضاپیما هست؟
[/quote]

البته سرعت ارسال امواج همیشه همون سرعت نور بوده ! ولی پهنا باند به شدت افزایش پیدا کرده !

[mahdavi3d 14,067]

یک تصویر آناگالیف دیگر از نمایی متفاوت
این تصویر از ترکیب دو عکسی که به فاصله زمانی 17 دقیقه و از فاصله 104 کیلومتری، در روز 7 اوت، توسط دوربین زاویه باریک OSIRIS ثبت شده، تهیه شده است.

 

ESA/Rosetta/MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/LAM/IAA/SSO/INTA/UPM/DASP/IDA

برای دریافت اندازه اصلی تصویر، به لینک زیر مراجعه کنید:

http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2014/08/Rosetta_s_comet_in_3D

مقایسه ابعاد دنباله‌دار و کاوشگر

 

برای دریافت اندازه اصلی تصویر، به لینک زیر مراجعه کنید:

http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2014/07/Rosetta_and_comet_to_scale

[mahdavi3d 14,067]

با تحلیل‌هایی که روی گرانش این دنباله‌دار اُردک-شکل 4 کیلومتری انجام شده، جِرم آن حدود 10 میلیارد تُن محاسبه شده است.

ممکن است این عدد بزرگ به نظر برسد اما محاسبه چگالی نشان می دهد که چگالی آن چیزی در حدود 300 کیلوگرم بر متر مکعب است.

اگر می‌توانستیم آن را داخل اقیانوس قرار بدهیم، بر روی سطح آب شناور می‌ماند.

http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-28881015

تعدادی تصویر جدید:

 

[Aspahbod 2,776]

با تحلیل‌هایی که روی گرانش این دنباله‌دار اُردک-شکل 4 کیلومتری انجام شده، جِرم آن حدود 10 میلیارد تُن محاسبه شده است.

ممکن است این عدد بزرگ به نظر برسد اما محاسبه چگالی نشان می دهد که چگالی آن چیزی در حدود 300 کیلوگرم بر متر مکعب است.

اگر می‌توانستیم آن را داخل اقیانوس قرار بدهیم، بر روی سطح آب شناور می‌ماند.

 

الان این که متناقض بود! چگالی 300 کیلوگرم بر متر مکعب به مراتب بیشتر از چگالی آبه. چه طوریه که قراره رو سطح شناور بمونه؟

اشتباه شد. تصورم یه چیز دیگه بود.

 

نکته ی جالب تر خود چگالی این دنباله‌داره. با وزن و چگالی گفته شده حجمش میشه 333 کیلومتر مکعب (یا شایدم من اشتباه می کنم؟). با این اوصاف 4 کیلومتر طول یه مقدار کم نیست؟

ویرایش شده در شهریور 93 توسط mahdavi3d

[mahdavi3d 14,067]

جرم دنباله‌دار: 10000000000000 کیلوگرم (10 ضربدر 10 به قوه 12 کیلوگرم)

حجم دنباله‌دار با فرض اینکه کره‌ای به شعاع 2 کیلومتر در نظر بگیریم - که البته در واقع کروی نیست - می‌شود: (4 تقسیم بر 3) در 3.14 در 2000 در 2000 در 2000، متر مکعب (حجم کره)

حال با تقسیم این دو، به مقدار 298 کیلوگرم بر متر مکعب می‌رسیم که نزدیک به چگالی گفته شده است.

بنابراین به نظر می‌رسد مقدار جرم و چگالی منطبق هستند. و همچنین به نظر می‌رسه کسانی که چگالی اعلام کردند هم از همین تکنیک استفاده کرده باشند! زیرا این دو مقدار به دلیل فرضی که گرفتیم، منطقا نباید اینقدر نزدیک باشند! بنابراین مقدار دقیق ممکن است کمی متفاوت باشد.

 

اما اسپهبد گرامی، آن مقداری که برای حجم محاسبه نمودی را اگر به قطر کره تبدیل کنیم حدود 8.6 کیلومتر می‌دهد! 

بنابراین فکر کنم اشتباه محاسبه نموده باشی.

ویرایش شده در شهریور 93 توسط mahdavi3d

[Maldini 3,918]

یک میلیارد دلار؟!؟!

اگر مثلا این فضاپیما به مقصد نمیرسید یا خبری ازش نمیشد کی باید تاوان پس میداد؟ icon_cheesygrin

ویرایش شده در شهریور 93 توسط Maldini

[Aspahbod 2,776]

جرم دنباله‌دار: 10000000000000 کیلوگرم (10 ضربدر 10 به قوه 12 کیلوگرم)

حجم دنباله‌دار با فرض اینکه کره‌ای به شعاع 2 کیلومتر در نظر بگیریم - که البته در واقع کروی نیست - می‌شود: (4 تقسیم بر 3) در 3.14 در 2000 در 2000 در 2000، متر مکعب (حجم کره)

حال با تقسیم این دو، به مقدار 298 کیلوگرم بر متر مکعب می‌رسیم که نزدیک به چگالی گفته شده است.

بنابراین به نظر می‌رسد مقدار جرم و چگالی منطبق هستند. و همچنین به نظر می‌رسه کسانی که چگالی اعلام کردند هم از همین تکنیک استفاده کرده باشند! زیرا این دو مقدار به دلیل فرضی که گرفتیم، منطقا نباید اینقدر نزدیک باشند! بنابراین مقدار دقیق ممکن است کمی متفاوت باشد.

 

اما اسپهبد گرامی، آن مقداری که برای حجم محاسبه نمودی را اگر به قطر کره تبدیل کنیم حدود 8.6 کیلومتر می‌دهد! 

بنابراین فکر کنم اشتباه محاسبه نموده باشی.

 

درست میگی مهدوی جان. البته من حجم رو با تقسیم جرم بر چگالی به دست آوردم ولی به اشتباه 33.33 کیلومتر مکعب رو 333.33 خوندم. البته همون طور که خودت گفتی در این صورت قطر دنباله‌دار باید خیلی بیشتر می بود.

 

الان که یه مقدار سرچ کردم مطالبی رو دیدم که چگالی کم این دنباله‌دار رو به خاطر نبود نیروی جاذبه ی قوی می دونن. نمیدونم اگه به فرض به زمین برسه جاذبه ی ما رو تاثیر میذاره و چگال ترش می کنه یا نه.