جنگ نفتكش ها در خليج فارس

[warjo 3,008]

[b][i]پس مهمترين كار در جنگ ، حمله به استراتژي دشمن است[/i][/b] . سون تزو ، هنر جنگ ص 77

...[b][i]پيروزي ها نه از منابع ، بلكه از دكترين استراتژي بدست مي آيد : توانائي درهم شكستن چارچوب يا ساختاري كه " براي مدت ها " بديهي فرض شده ، و نيز توانايي كسب پيروزي كامل از راه مواجه كردن دشمن با پيشامدهايي كه هرگز فكر ان را نمي كرده است .[/i][/b] [i]هنري كسينجر ، تسليحات هسته اي و سياست خارجي[/i]

كتاب [b][color=#b22222]جنگ نامتقارن / كنت مكنزي ؛ مترجم عبدالمجيد حيدري ، محمد تمنايي - تهران : سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ؛ دانشكده فرماندهي و ستاد ؛ دوره عالي جنگ ؛ 1382[/color][/b]

[b][color=#b22222]صفحه 22 تا صفحه 29 [/color][/b]

[b]آخرين نمونه : جنگ نفتكش ها در خليج فارس[/b]
مضاميني كه مكرر در اين فصل مطرح گرديد ([color=#b22222]مضامين جنگ نامتقارن[/color] ) ، در جنگ نفت كش ها به عنوان نمونه معاصر مصداق مي يابد . در بيشتر سالهاي دهه 1980 ايران و عراق به جنگ خونيني مشغول بودند كه به نوعي هراس و وحشت يك جنگ صنعتي قرن بيستم را با خود همراه داشت : كاربرد بي حد و مرز تسليحات شيميايي ، حملات ويرانگر به شهرها با هواپيما و موشكهاي اسكاد و جنگ دريايي شامل حمله به كشتيهاي تجاري كه در آبراه هاي باريك خليج فارس تردد مي كردند .

در فوريه و مارس 1986 به نظر مي رسيد ايراني ها در نبرد با نيروهاي عراقي به موفقيت دست يافته اند ، زيرا سرانجام توانستند شبه جزيره ي فاو را به تصرف خود در آورند . عراقي ها از سر استيصال حمله به نفتكش هاي ايران را شروع كردند .اين امر مشكلات زيادي را براي ايراني ها ايجاد كرد . ايران نمي توانست مقابله به مثل كند . عراق از نيروي دريايي قابل توجهي برخوردار نبود و نفت خود را از طريق خط لوله به تركيه منتقل كرده ، و يا از طريق كشورهاي كويت و عربستان سعودي در مناطق بي طرف با استفاده از كشتي صادر مي كرد . كالاهاي وارداتي نيز بصورت معكوس در همان مسير به بنادر بي طرف در خليج فارس ( اغلب كويت و عربستان سعودي ) و از آنجا به عراق انتقال داده مي شد .

ايراني ها براي انجام حمله ي تلافي جويانه به عراق با سه گزينه مواجه بودند :[list=1]
[*]حمله به خط لوله نفت در تركيه

[*]حمله به كشتيهاي بي طرفي كه تجهيزات جنگي به بنادر كويت يا عربستان سعودي حمل مي كردند .

[*]حمله به نفتكشهايي كه نفت عراق را به خارج از خليج فارس حمل مي كردند .
[/list]
هر سه گزينه ي فوق مشكل ساز بود . ايراني ها گزينه سوم را انتخاب كردند يعني حمله به نفتكش هايي كه نفت عراق را از طريق كشورهاي حامي عراق به خارج از خليج فارس فارس حمل مي كردند . اين اقدام عملا به معني حمله به كشتيهاي كويت و عربستان سعودي بود واين حمله هسته ي يك رويكرد نامتقارن را تشكيل داد كه سرانجام نه تنها از نظر استراتژيك – در انتخاب هدف – بلكه از نظر تاكتيكي – در نحوه حملات – نيز نمود پيدا كرد .

ايران داراي چندين مزيت منحصر به فرد بود . نيروي دريايي اين كشور ، اگر چه در نتيجه ي انقلاب سال 1979 تا حد زيادي تضعيف شده بود ، به هر حال قدرتمندترين نيروي دريايي در منطقه خليج فارس به حساب مي آمد . جغرافيا نيز به كمك ايران آمده بود . خطوط ساحلي طولاني ايران ، به ايراني ها امكان مي داد تا به خطوط كشتيراني كه در خليج فارس و گلوگاه طبيعي تنگه هرمز و نيز آبراه هاي درياي عمان جريان داشت ، حمله كنند . از طرف ديگر به خاطر شيب عمق خليج فارس ، مسير اصلي كشتيراني به سمت شمال و در مجاورت ايران قرار داشت .

ايران براي اجراي اين استراتژي ، مين ، موشك هاي سطح به سطح و تعدادي شناور رزمي كوچك در اختيار داشت . ايراني ها همچنين به خوبي از توان بالقوه جنگ مين اطلاع داشتند . يك افسر ارشد ايراني در سال 1973 طي يك مانور مشترك با آمريكا به " آسيب پذيري خليج فارس در برابر جنگ چريكي مين " اشاره كرده بود . علاوه بر آن ، احتمالا ايراني ها نوع پاسخ آمريكا و متحدانش به مين گذاري سال 1984 در درياي سرخ كه طي آن تعداد 19 كشتي به مين برخورد كردند را به ياد داشتند . اين احتمال وجود دارد كه ايراني ها از اين واقعه ، سه نتيجه گرفته باشند :[list=1]
[*]اين كه خيلي مشكل بود بتوان مشخص كرد چه كسي مين ها را كار گذاشته است . چرا كه در نهايت برخي شواهد كامل و قوي عليه ليبي به دست آمد ، اما هيچ مدرك مستندي پيدا نشد .

[*]اين مينها در كاهش رفت و آمد كشتي ها در درياي سرخ خيلي مؤثر بود ، اگرچه هيچ كشتي غرق نشد . اين مين گذاري به اقتصاد مصر خسارت وارد كرد كه يكي از اهداف ليبي بود .

[*]آمريكا هيچ اقدام تلافي جويانه ي فوري عليه ليبي انجام نداد .
[/list]
اما اين ماجرا درس هاي ديگري نيز براي آموختن داشت . آمريكا و متحدانش در يك تلاش بين المللي مين ها را پاكسازي كردند و سرانجام اين حادثه " موضع دولت ريگان را در مقابل ليبي سخت تر كرد كه نهايتا حملات هوايي آوريل 1986 را در پي داشت. "


در اواخر سال 1986 ايراني ها حمله به كشتي ها را در خليج فارس آغاز كردند . در آن سال ، ده فروند نفت كش مورد حمله قرار گرفت . در سال 1987 تعداد كشتيهاي مورد حمله قرار گرفته به 91 فروند رسيد . عراقي ها نمي توانستند براي توقف حملات كاري انجام دهند و كشورهاي حوزه خليج فارس نيز ابزار و اراده ي لازم براي انجام اقدامات دفاعي را نداشتند . ابتدا به نظر مي رسيد كه رويكرد ايران داراي نتايج خوبي است ، اما در دسامبر 1986 كويتي ها خواستار تغيير پرچم كشتيهايشان به پرچم آمريكا شدند . سرانجام ، آمريكا با تغيير پرچم تعدادي از نفت كش هاي كويت و تأمين حفاظت از آنها و ساير كشتيهايي كه از خليج فارس مي گذشتند ، موافقت كرد.

ايراني ها چندان علاقه اي به تحريك كردن آمريكا نداشتند . آنها با وجود لفاظي تحريك آميزشان ، همچنان به نبردي ادامه مي دادند كه هدف از آن صدمه زدن به عراق و حاميان اين كشور و در عين حال به حداقل رساندن مداخله ي ابرقدرتها بود . نيروي دريايي آمريكا يك تدبير عملياتي را مبتني بر " بازدارندگي ، اطلاعات ، نظارت ، حضور ، مقابله به مثل و اقدامات ضد مين ( MCM ) " طرحريزي كرد . در اين تدبير عملياتي ، تأكيد اوليه بر حضور و بازدارندگي بود . اين طرح مؤثر واقع نشد.

در اوايل تابستان 1987 ايراني ها تصميمي گرفتند تا اجراي جنگ مين را در آب هاي بين المللي آغاز كنند . اگر چه آنها با وسواسي كه به خرج دادند از حمله به شناورهاي جنگي با استفاده از موشك هاي سطح به سطح يا قايق هاي كوچك خودداري كردند ، ادامه مين گذاري به هر حال خطرهايي را براي ايران در پي داشت . هرچند رديابي عوامل مين گذاري كاري مشكل مي نمود ، خطر برخورد يكي از آنها با كشتيهاي جنگي آمريكا يا حتي ناوهاي شوروي نيز وجود داشت . همانگونه كه در 24 ژوئيه يك نفت كش با پرچم آمريكا – بريجتون – در حالي كه تحت مراقبت نيروي دريايي آمريكا در حركت بود ، با مين برخورد كرد. ( در واقع بريجتون نخستين شناوري بود كه تحت مراقبت ، حركت مي كرد و اين به هيچ وجه براي آمريكائيان باشگون نبود .)

پاسخ آمريكا سريع بود . نيروهاي بيشتري ازجمله نيروهاي عمليات ضد مين ( MCM ) كه قبلا در خليج فارس حضور نداشتند ، به اين منطقه اعزام شدند. به تدريج نيروي دريايي آمريكا و متحدانش توانستند حضوري قدرتمند و قابل توجه در سرتاسر خليج فارس داشته باشند . اين محيط عملياتي براي نيروهاي آمريكا دلهره آور بود ؛ در طول اين دوره ؛ عراق با تأييد ضمني آمريكا همچنان جنگ نفتكش ها را بر عليه ايران ادامه ميداد . حملات عراق به شناورهاي ايراني ، و گاه بر حسب تصادف به كشتيهاي جنگي آمريكا نظير استارك و شاندلر پا به پاي حملات ايراني ها ادامه يافت .

اين سطح پائين درگيري در تمام طول سال 1987 ادامه يافت . ايراني ها از مين به عنوان بهترين ابزار خود براي كاهش رفت و آمد نفت كش ها و ديگر كشتي ها به عراق استفاده كردند . نيروي دريايي آمريكا و متحدانش از كشتيهايي كه به سوي كشورهاي حوزه خليج فارس حركت مي كردند ، محافظت به عمل مي آوردند و با اينكار به نحو مؤثري از عراق حمايت مي كردند . ايراني ها در سپتامبر 1987 در حالي كه مشغول مين گذاري بودند ، ديده شدند و اين امر تا حد زيادي امكان پرده پوشي و انكار اين عمل توسط آنها را غير ممكن ساخت .

در اوايل بهار 1988 با شروع حملات موشك هاي اسكاد عراقي به تهران و به طور هم زمان ، باز پس گيري شبه جزيره فاو - كه به كمك تسليحات شيميايي صورت گرفت – اين حوادث به اوج خود رسيد . در 14 آوريل ، زماني كه فريگيت ساموئل رابرتز با مين برخورد كرد ، دوره خوش شانسي ايران در جنگ مين به پايان رسيد . اين كشتي به سبب مهارت دريانوردي آمريكائيها نجات يافت ، اما اين اقدام از سوي آمريكا بي پاسخ نماند . در 18 آوريل 1988 در عملياتي با عنوان آخوندك دو سكوي نفتي ، يك فريگيت و چندين قايق تندروي ايران منهدم گرديد . قواعد درگيري به گونه اي گسترش يافت تا نيروهاي متحد بتوانند به كشورهاي دوست و بي طرف ، خارج از منطقه اعلام شده ي جنگي ، كمك كنند . به سبب موقعيت جغرافيايي خليج فارس ، حملات عراق در داخل مناطق جنگي مشخص شده صورت مي گرفت ، در حالي كه حملات ايراني ها در خارج از منطقه انجام مي شد .

تغيير موقعيت ايران در جنگ زميني همراه با حوادث پيش آمده در دريا اين كشور را مجبور كرد تا درسياست هاي خود تجديد نظر كند . ايران تلاش كرده بود تا از يك رويكرد نامتقارن براي ضربه زدن به اقتصاد عراق استفاده كند و در عين حال ، احتمال درگيري با نيروي دريايي آمريكا را به دقت كنترل كند . سلاح اصلي ايران در اين رويكرد ، جنگ مين بود . اگر چه ايران خسارت اندكي نيز به اقتصاد جنگي عراق وارد كرد ، سرانجام جنگ نفتكش ها به ضرر ايران تمام شد . اين امر ماهيت بي پايان و غير قابل پيش بيني رويكردهاي نامتقارن را نشان مي دهد . اين ابزار بسيار ناكارا از آب درآمد و سرانجام يك كشتي جنگي آمريكا مورد حمله قرار گرفت . ايران براي پذيرش خطر جنگ با آمريكا آماده نبود و حتي زماني كه ناو وينسنس به اشتباه هواپيماي مسافربري 655 خطوط هوايي ايران را در 3 ژانويه 1988 مورد حمله قرار داد ، باز هم ايران با آمريكا وارد جنگ نشد و جالب توجه اينكه احتمالا سرنگوني اين هواپيما به عامل شتابدهنده اي براي پايان جنگ ايران و عراق مبدل شد . ايران از ادامه ي جنگ خسته شده بود و در اواسط ژوئيه ، شرايط آتش بس سازمان ملل را پذيرفلت .

اين مطالعه موردي چه چيزي به ما مي آموزد ؟[list=1]
[*]ايراني ها فهميدند كه فقط زماني جنگ با آمريكا براي آنها سود دارد كه بتوانند عدم تقارن منافع را حفظ كنند . آنها آگاهانه در اين زمينه تصميم گيري كردند و از انجام اقدامات تندي كه فكر مي كرند براي آمريكائيها تحريك آميز باشد ، خودداري كردند و هرچند در نهايت نتوانستند اين استراتژي را ادامه دهند ، شكست آنها در اجراي استراتژي بود و نه در تدبير استراتژي ، كه به دنبال به حداقل رساندن احتمال درگيري با آمريكا بود .

[*]هدف ايراني ها از بكارگيري مين و اشكال ديگر جنگ نامتعارف در دريا آن بود كه نتيجه ي نامتناسبي را با خطر و هزينه ي پائين كسب نمايند . آنها در چند مورد توانستند به اين هدف دست يابند ، اما سرانجام قادر به اجراي كامل اين بخش از استراتژي خود نشدند . .اين امر نادرست بودن برداشت ايراني ها از تأثيرات جنگ مين و استراتژي هاي ممانعت از حضور آمريكا در منطقه را به اثبات رساند ؛ زيرا اين اقدامات باعث حضور گسترده ي امريكا در خليج فارس شد و اين دقيقا عكس آن چيزي بود كه ايراني ها مي خواستند .
[/list]
در يك تحليل نهايي بايد گفت كه ايراني ها بازندگان اين نبرد بودند و شكست آنها اولين شكست استراتژيكي بزرگي بود كه بر آنها وارد شد . تاكتيك ها و فناوريهايي كه آنها به كار بردند نمي توانست اهداف استراتژيك دو جانبه اي را تأمين كند كه از يك طرف به دنبال ضربه زدن به عراق و از طرف ديگر خواهان كاهش حضور آمريكا ( و متحدانش ) در خليج فارس بود .

اين مطالعه ي موردي به يك دليل ديگر نيز حائز اهميت است . اين مطالعه مي تواند رويكردهاي نامتقارن دشمن در آينده ، از نظر استراتژي و فناوري را نشان دهد . ايراني ها رويكرد نسبتا كم خطر و انكار پذيري را انتخاب كردند و ان را به نظر خودشان با روشي كم هزينه و با استفاده از تاكتيك هاي نامتعارف و تسليحاتي با فناوري به نسبت پائين ، يعني مين ها اجرا كردند. . در كل ، اين استراتژي مزيت هايي نيز داشت و شكست آن به اين معني نيست كه ما نوع ديگري از آن را در آينده نخواهيم ديد . در نهايت ، شايان ذكر است كه ايراني ها برخي ديگر از روشهاي تشنج زا را هرگز عليه امريكا و متحدانش اجرا نكردند .

تلاش ايراني ها براي كنترل مناقشه با امريكا و متحدانش در خليج فارس و در عين حال ادامه ي جنگ تمام عيار با عراق نشان دهنده ي درايت استراتژيك قابل توجه انهاست . احتمالا اين نوع رويكردهاي دوگانه در آينده نيز تكرار خواهد شد .

**************************
خوشحال مي شم كسي بتونه مستند و با ارائه دليل و مدرك اين نوشتار را رد كنه ؟!
يك خواهش هم از همگي دارم ، متن به اندازه كافي ناراحت كننده هست ، با گوشه و كنايه ي سياسي تاپيك را منحرف نفرمائيد !
اگرمتوجه منبع مطلب نشديد ، در بالاي تاپيك قرار دارد . ویرایش شده در بهمن 92 توسط warjo

[Life 230]

البته یه طرحی در زمان جنگ مطرح بوده مبنی بر اینکه نفت رو بوسیله خط لوله در دریای عمان صادر کنند که نا کام موند
فکر می کنم حتی اگر الان هم این طرح اجرا بشه هزینه صادرات نفت پایین بیاد و از لحاظ اقتصادی توجیه پذیر باشه؟

[PersianKing 1,129]

به نظرم بهتره با تاپیک [url="http://www.military.ir/forums/topic/26865-%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D9%85"]روزی که جنگ را باختیم[/url] ادغام بشه. اگر موافق هستید، بگید که ادغام کنم و منتقلشون کنم به بخش جنگ تحمیلی(یا دکترین و استراتژی بهتره؟).

[warjo 3,008]

[quote name='PersianKing' timestamp='1390907747' post='362080']
به نظرم بهتره با تاپیک [url="http://www.military.ir/forums/topic/26865-%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%B1%D8%A7-%D8%A8%D8%A7%D8%AE%D8%AA%DB%8C%D9%85"]روزی که جنگ را باختیم[/url] ادغام بشه. اگر موافق هستید، بگید که ادغام کنم و منتقلشون کنم به بخش جنگ تحمیلی(یا دکترین و استراتژی بهتره؟).
[/quote]

اگر عنوان اون تاپيك با نظر مساعد جناب مرتضي تغيير كنه ، مثلا روزي كه به پذيرش قطعنامه مجبور شديم ، روزي كه سرنوشت جنگ تغيير كرد يا ... من موافقم .

[TALASH 8,963]

سی سال پس از اون ماجراها هنوز هم رویه حتی یک درصد هم تغییر نکرده هنوز هم خلیج فارس برای ما تیغ دو لبه هست!

واین نشون از سطح تفکر استراتژیک ما داره....

واقعا متاسفم

[zed 4,791]

با سلام خدمت همه دوستان گرامي
در متن سه گزيه براي ايران وجود داشت که ايران گزينه سوم را انتخاب کرد . به نظر شما آيا گزينه ديگري وجود داشت که ايران آن را انتخاب کند ؟ توجه کنيد که اين انتخاب بر اساس گزينه ها و ظرقيت هاي محدود آن زمان بود . البته اشکالات ديگري هم در متن بود . غرق کشتي ايران اجر توسط آمريکايي ها قبل از انفجار ساموئل رابرتز بود . همين طور دخالت آمريکايي ها در سقوط فاو هم قبل از اين قضيه بود . متن اعتراف جالبي هم به اين مسئله دارد که تدبير استراتژي ايران موفق بود ولي اجراي آن با عدم موفقيت همراه شد . با استفاده از درسهاي همان مقطع بود که استراتژي هاي جديد نامتقارن ايران پي ريزي شد .

[AmirPS 278]

این شخص داستان رو به نفع خودشون تغییر داده شکست های امریکا رو کوچیک و پیروزیهاشون رو بزرگ جلو داده!
مثلا بزرگترین اسکورت تاریخ دریانوردی که بریشتون رو اسکورت میکردن و توسط ۵ تا از بچه های سپاه شکست خورد!
یا مثلا اینکه ما بیشتر از کل دنیا تونستیم نفت کش بزنیم!(تعداد دقیقش یادم نست)
.
.
.
بعد جناب تالش میخواهید تمام استراتژیامونو تو اذهان عمومی اعلام کنیم؟!

[Morteza313 286]

[quote name='zed' timestamp='1390912683' post='362100']
با سلام خدمت همه دوستان گرامي
در متن سه گزيه براي ايران وجود داشت که ايران گزينه سوم را انتخاب کرد . به نظر شما آيا گزينه ديگري وجود داشت که ايران آن را انتخاب کند ؟ توجه کنيد که اين انتخاب بر اساس گزينه ها و ظرقيت هاي محدود آن زمان بود . البته اشکالات ديگري هم در متن بود . غرق کشتي ايران اجر توسط آمريکايي ها قبل از انفجار ساموئل رابرتز بود . همين طور دخالت آمريکايي ها در سقوط فاو هم قبل از اين قضيه بود . متن اعتراف جالبي هم به اين مسئله دارد که تدبير استراتژي ايران موفق بود ولي اجراي آن با عدم موفقيت همراه شد . با استفاده از درسهاي همان مقطع بود که استراتژي هاي جديد نامتقارن ايران پي ريزي شد .
[/quote]

فقط در جنگ "انرژی" حداقل دو مورد انتخاب بسیار معقولانه تر وجود داره.

[zed 4,791]

[quote name='Morteza313' timestamp='1390919471' post='362113']
فقط در جنگ "انرژی" حداقل دو مورد انتخاب بسیار معقولانه تر وجود داره.
[/quote]
با سلام خدمت همه دوستان گرامي
لطفا بيشتر توضيح دهيد

[TALASH 8,963]

برادر جان حتما این استراتزی ها رو هم می خواهند یک شبه رو کنند!

مثلا شب بخوابیم صب بیدار شیم ببینیم دیگه از خارک نفت صادر نمکنیم و از چابهار صادر میکنیم!!!!

[meshcat 208]

سلام
کسانی که مستند تقابل رو دیدن متوجه شدن که این مطلب از دید اونا هست که هیچ وقت شکستهاشونو قبول نمیکنن ایران در جنگ جلوی تموم دنیا ایستاد در جنگ نفتکشها عراق حریف ایران نبود همه بسیج شدن بازم ضربات مهلکی خوردن و اینکه حاضر به پذیرفتن تلفاتشون نیستن نشان دهنده شکستشونه

[warjo 3,008]

[quote name='Life' timestamp='1390907681' post='362079']
البته یه طرحی در زمان جنگ مطرح بوده مبنی بر اینکه نفت رو بوسیله خط لوله در دریای عمان صادر کنند که نا کام موند
فکر می کنم حتی اگر الان هم این طرح اجرا بشه هزینه صادرات نفت پایین بیاد و از لحاظ اقتصادی توجیه پذیر باشه؟
[/quote]

با سلام

به نظر من ، اجراي چنين خط لوله اي عملا غير ممكن بود:
1- هزينه فوق الاده سنگيني داره ، در حال حاضر چندين خط لوله در حوزه خليج فارس وجود داره كه مي شه اجراي اونها را از نظر اقتصادي با اين خط لوله فرضي مقايسه كرد . اما بايد اين نكته را در نظر داشته باشيد كه خط لوله هاي كنوني در خيلي از موقعيت ها و مناطق عبورشون روي زمين احداث شده اند ، در حاليكه شرايط اون زمان ايجاب مي كرد اين خط لوله ها زير زمين باشند و هزينه ها افزايش مي يافت . زماني كه اخيرا بحث بستن تنگه هرمز دوباره مطرح شد ، چنين طرحي به كويت پيشنهاد شد كه كويتي ها به دليل هزينه هاي بيش از اندازه اون ازش صرف نظر كردند.

2-پياده سازي اين خط لوله ها نياز به ايستگاههاي پمپاژ (تلمبه خانه) متعدد داره ، علاوه بر اينكه خط لوله ، خودش تبديل به هدف عراقي ها مي شد ، ايستگاههاي پمپاژ هم همينطور ، عراق تا لارك براي بمباران مي اومد ! پس زدن ايستگاههاي پمپاژ هم مشكلي براش نبود . منافقين و نفوذي ها هم كه در خدمتش بودند .

[quote name='zed' timestamp='1390912683' post='362100']
با سلام خدمت همه دوستان گرامي
در متن سه گزيه براي ايران وجود داشت که ايران گزينه سوم را انتخاب کرد . به نظر شما آيا گزينه ديگري وجود داشت که ايران آن را انتخاب کند ؟ توجه کنيد که اين انتخاب بر اساس گزينه ها و ظرقيت هاي محدود آن زمان بود . البته اشکالات ديگري هم در متن بود . غرق کشتي ايران اجر توسط آمريکايي ها قبل از انفجار ساموئل رابرتز بود . همين طور دخالت آمريکايي ها در سقوط فاو هم قبل از اين قضيه بود . متن اعتراف جالبي هم به اين مسئله دارد که تدبير استراتژي ايران موفق بود ولي اجراي آن با عدم موفقيت همراه شد . با استفاده از درسهاي همان مقطع بود که استراتژي هاي جديد نامتقارن ايران پي ريزي شد .
[/quote]


سلام خدمت سرور گرامي جناب Z

- يكي از اهدافي كه باعث شد اين متن را تايپ كنم و بيارم توي ميليتاري اين بود كه ببينم كسي مي تونه علاوه بر سه گزينه ذكر شده در متن چيزي اضافه كنه يا نه ؟!
فعلا كه نا اميد هستم [img]http://www.military.ir/forums/public/style_emoticons/default/whew%21.gif[/img] جناب مرتضي هم هنوز چيزي اشاره نكرده اند ؟!

- در مورد غرق كشتي ايران اجر ، در متن به اين نكته اشاره نشده و فقط به ديده شدن ايراني ها در زمان مين گذاري اشاره شده .( يك پارگراف بالاتر ). به نظرم اشاره به غرق شدن يك فريگيت ايراني ، منظورشون حماسه سهند بوده !

- در اين مورد كه ما كاملا از اين حادثه درس گرفته باشيم شايد درسهاي مناسب نظامي آموخته باشيم ، اما در مورد درس هاي سياسي اقتصادي

[quote name='AmirPS' timestamp='1390918701' post='362111']
این شخص داستان رو به نفع خودشون تغییر داده شکست های امریکا رو کوچیک و پیروزیهاشون رو بزرگ جلو داده!
مثلا بزرگترین اسکورت تاریخ دریانوردی که بریشتون رو اسکورت میکردن و توسط ۵ تا از بچه های سپاه شکست خورد!
یا مثلا اینکه ما بیشتر از کل دنیا تونستیم نفت کش بزنیم!(تعداد دقیقش یادم نست)
.
.
.
بعد جناب تالش میخواهید تمام استراتژیامونو تو اذهان عمومی اعلام کنیم؟!
[/quote]

با سلام خدمت جناب AmirPS

خواهش مي كنم متن را يكبار ديگه مطالعه فرمائيد و سعي كنيد پيش داوري نكنيد .

1- اين متن بيشتر به شكست استراتژيك ايران در جنگ نفتكش ها در مقابل عراق با پشتيباني آمريكا اشاره داره .

2- دانش نظامي ناقص من مي گه عملياتهاي نظامي در سه سطح تكنيكي ، تاكتيكي و استراتژيك قابل بررسي هستند . اما پيروزي در يك سطح به معني پيروزي در سطح ديگه نيست . ما بريجستون را زديم و اين يك پيروزي تاكتيكي براي ما بود ، اما آيا توانستيم به اينكار ادامه بديم ؟ يعني توانستيم صادرات نفت عراق را متوقف كنيم يا با فشار خودمون عراق را مجبور كنيم نفت كشهاي ما را نزنه ؟! يا اينكه قضيه بر عكس شد و آمريكائيها نيرو و امكانات بيشتر براي مقابله با ما به ميدان آوردن ، هم براي عراقي ها امكان زدن و فرار كردن نفتكشها را فراهم كردند ، هم به جد كمك كردن نفتش را صادر كنه .

3- تالش نه تلاش
4 - الان سال 1392 هست ، حدود 24 سال از پايان جنگ مي گذره ! با استراتژيهاي امروزمون كاري ندارم اما آيا زمان نقد گذشته فرا نرسيده ؟!

[quote name='Morteza313' timestamp='1390919471' post='362113']
فقط در جنگ "انرژی" حداقل دو مورد انتخاب بسیار معقولانه تر وجود داره.
[/quote]

با سلام
من هم علاقه دارم نظرات شما را بشنوم !

[quote name='meshcat' timestamp='1390930511' post='362136']
سلام
کسانی که مستند تقابل رو دیدن متوجه شدن که این مطلب از دید اونا هست که هیچ وقت شکستهاشونو قبول نمیکنن ایران در جنگ جلوی تموم دنیا ایستاد در جنگ نفتکشها عراق حریف ایران نبود همه بسیج شدن بازم ضربات مهلکی خوردن و اینکه حاضر به پذیرفتن تلفاتشون نیستن نشان دهنده شکستشونه
[/quote]

عليك السلام و الرحمه الله

خب ، فرضا اونها هيچ وقت شكستهاشون را قبول نمي كنند ، كي ما بايد شكستهامون را بپذيريم ؟!

و منظورتون از نپپذيرفتن تلفاتشون چيه ؟! انهدام هليكوپترهاي آمريكائي توسط نيروهاي سپاه را مي فرمائيد ؟! يا نفتكش ها را ؟! البته اونها اذعان دارند كه بيش از 520 شناور در جريان جنگ نفتكش ها از هر دو طرف صدمه ديدند اما تعداد تلفات ربطي به حصول نتيجه نهايي نداره !بگذاريد يك مثال بزنم
قضيه سومالي ، محمد فرح عيديد ، فيلم بلك هاوك داون را مي دونيد ! در آن نبرد از نظر تاكتيكي آمريكائيها برنده محض بودن به عبارتي 18 كشته 73 زخمي در مقابل بيش از 4000 كشته ميليشياي عيديد ! اما بعد آمريكائيها از خودشون پرسيدن ما چه منافعي اونجا داريم ؟!نتيجه نهايي نبرد خروج نيروهاي آمريكائي از سومالي بود .

لطفا كلاهتان را قاضي كنيد ، ببينيد در مورد ما چه كسي به هدف نهايي خودش رسيد !

مسئله اينه كه فشار اقتصادي ناشي از عدم صادرات نفت ايران يكي از دلايلي شد كه ايران مجبور شد قطعنامه را بپذيره و ناتوان از ادامه جنگ باشه چرا كه يا استراتژي نحوه برخورد با حملات عراقي ها به كشتي ها و نفتكشهاي ايراني مناسب نبوده يا ايران ناتوان از اجراي مناسب اين استراتژي بوده .

//////////////////////////
مديران محترم ، جايي براي اين تاپيك پيدا نشد يا اين تاپيك جايي در ميليتاري نداره ؟ ویرایش شده در بهمن 92 توسط warjo

[meshcat 208]

[quote name='warjo' timestamp='1390979930' post='362202']
عليك السلام و الرحمه الله

خب ، فرضا اونها هيچ وقت شكستهاشون را قبول نمي كنند ، كي ما بايد شكستهامون را بپذيريم ؟!

و منظورتون از نپپذيرفتن تلفاتشون چيه ؟! انهدام هليكوپترهاي آمريكائي توسط نيروهاي سپاه را مي فرمائيد ؟! يا نفتكش ها را ؟! البته اونها اذعان دارند كه بيش از 520 شناور در جريان جنگ نفتكش ها از هر دو طرف صدمه ديدند اما تعداد تلفات ربطي به حصول نتيجه نهايي نداره !بگذاريد يك مثال بزنم
قضيه سومالي ، محمد فرح عيديد ، فيلم بلك هاوك داون را مي دونيد ! در آن نبرد از نظر تاكتيكي آمريكائيها برنده محض بودن به عبارتي 18 كشته 73 زخمي در مقابل بيش از 4000 كشته ميليشياي عيديد ! اما بعد آمريكائيها از خودشون پرسيدن ما چه منافعي اونجا داريم ؟!نتيجه نهايي نبرد خروج نيروهاي آمريكائي از سومالي بود .

لطفا كلاهتان را قاضي كنيد ، ببينيد در مورد ما چه كسي به هدف نهايي خودش رسيد !

مسئله اينه كه فشار اقتصادي ناشي از عدم صادرات نفت ايران يكي از دلايلي شد كه ايران مجبور شد قطعنامه را بپذيره و ناتوان از ادامه جنگ باشه چرا كه يا استراتژي نحوه برخورد با حملات عراقي ها به كشتي ها و نفتكشهاي ايراني مناسب نبوده يا ايران ناتوان از اجراي مناسب اين استراتژي بوده .

//////////////////////////
مديران محترم ، جايي براي اين تاپيك پيدا نشد يا اين تاپيك جايي در ميليتاري نداره ؟
[/quote]

سلام
خوب دوست عزیز شما بفرمایید پیروزی ما باید به چه شکل میبود؟
بالاخره همه میدونن جنگ چیز خوبی نیست و کسی جنگ رو دوست نداره چون هر دو طرف ضرر میکنن و براشون عواقبی در پیش داره بالاخره آمریکا برای ما برنامه ای داشت که قرار بود صدام عملیش کنه یعنی نابودی نظام ایران و تجزیه ایران که کاملا" شکست خوردن و بعد از جنگ نه تنها جمهوری اسلامی از بین نرفت بلکه به قول خانوم کلینتون امروز بزرگترین مشکل برای آمریکاست و به دنبال یک هژیمونی جهانیست ، در منطقه صاحب نفوذ شدیم و اسرائیل که آرزوی نیل تا فرات رو داشت نه تنها از جنوب لبنان عقب نشینی میکنه بلکه در جنگ 33 روزه شکست میخوره و کارشون به جایی رسیده که دور خودشون دیوارکشیدن کاری به چیزای دیگه ندارم اما با توجه به شرایط امروزمون قطعا" پیروز جنگ ما بودیم چه با آمریکا چه با عراق

یه نکته دیگه اینکه ما در جنگ نفتکشها بعد از 8 سال جنگ جلوی ابر قدرت جهان آمریکا ایستادیم و در بدبینانه ترین شرایط ضربات مهلکی به آنها وارد کردیم و امنیت امروز ما بابت تهدیدات آمریکا و اسرائیل بخاطر اینه که میدونن اگه با ایران در خلیج فارس روبرو بشن چه اتفاقی خواهد افتاد

به فرموده امام خمینی (ره) جنگ از الطاف خفیه الهی بود

[Morteza313 286]

[quote]یه نکته دیگه اینکه ما در جنگ نفتکشها بعد از 8 سال جنگ جلوی ابر قدرت جهان آمریکا ایستادیم و در بدبینانه ترین شرایط ضربات مهلکی به آنها وارد کردیم و امنیت امروز ما بابت تهدیدات آمریکا و اسرائیل بخاطر اینه که میدونن اگه با ایران در خلیج فارس روبرو بشن چه اتفاقی خواهد افتاد[/quote]

ما دوتا مین گذاری موفق داشتیم شد ضربات مهلک،
بعد دوتا سکوی نفتیمون با خاک یکسان شد، کلی قایق تند رو مون غرق شد و غنیمت گرفته شد، کلی شهید و اسیر دادیم، جوشن وسهند غرق شدن، سبلان اسیب شدید دید و یک هواپیمامون حداقل شکار شد، اونها هچی غلطی نتونستن بکنن.

دو حالت داره، یا از این فضای خود ساختتون نمیاین بیرون و هر روز نرمش می کنید و جمعتون کوچیکتر میشه. یا برای یک لحظه ایمان می آرید به اینکه اعتقاداتی که ازش دم میزنید واقعیت بیرون هرچی باشه حق هستند و دنیای واقعی رو همونطوری که هست قبول می کنید. ویرایش شده در بهمن 92 توسط Morteza313

[Ehsan_animator 3,012]

[quote]دو حالت داره، یا از این فضای خود ساختتون نمیاین بیرون و هر روز نرمش می کنید و جمعتون کوچیکتر میشه. یا برای یک لحظه ایمان می آرید به اینکه اعتقاداتی که ازش دم میزنید واقعیت بیرون هرچی باشه حق هستند و دنیای واقعی رو همونطوری که هست قبول می کنید. [/quote]

از جمله ي شما خوشم اومد مرتضي جان .... پذيرفتن دنياي واقعي همان طور كه هست و نه همانطور كه ما دوست داريم .... احسنت ..... اين جمله ي شما به نوعي بازگو كردن همان جمله ي معروف است كه مي گويد : " سياست عرصه ي اقدامات رئال است " و نه عرصه ي آروزهاي ما ......