تحولات اوکراین تحلیل و پیگیری تحولات اوکراین

[arminheidari 24,421]

23 minutes قبل , MOHAMMAD گفت:

 

درسته، کاملاً مشخصه که در پلن B روسها «زمان» اهمیتی کمتر از «ایراد تلفات به دشمن» داره و به همین دلیل روسها تهاجم اصلی را باز هم به تأخیر انداختند؛

 

البته برای این تأخیر دلیل جذاب‌تری هم دارند؛

 

در واقع روس‌ها تلاش دارند تا هر آنچه را که ناتو و غرب می‌تواند برای جَبَهات مختلف اوکراین فراهم آورد در «چرخ‌گوشت»های توپخانه‌ای خود خرد و خمیر کنند تا:

 

1- در زمانی که اراده پیشروی کردند تلفات هرچه کمتری بدهند چرا که تجهیزاتی که در مقابل توپخانه نابود شده‌اند دیگر در مقابل شما نمی‌جنگند.

 

2- اگر بعداً اراده پیشروی به مرزهای اوکراین قانع نشد و سرزمینهای بیشتری را طلب کرد آنگاه با مزاحمت‌های کمتری در مسیر مواجه‌اند؛ چرا که قبلاً تجهیزات مربوطه در «چرخ‌گوشت‌های تجهیزاتی» نابود شده‌اند.

 

سلام یک نکته جالب تر اینکه بعد از این شرایط و فتح اکراین، بحث نگه داشتن و کنترل مردم اکراین هم دیگر برای روسیه مشکل زیادی درست نخواهد کرد

چرا که اکثر مخالفان روسی یا فرار کرده اند یا کشته شده اند و تنها افراد خسته از جنگ و یا طرفداران یا میانه رو ها مانده اند 

این نکته ای هست که بعد از فتح به چشم می آید 

 

البته روسیه برآرود اشتباهی کرد و مجموع اشتباهاتش در این 20 سال را یکجا پرداخت کرد

[iron_man63 5,702]

سلام آخ اخ 

حرف دل منو زدید ولی متاسفانه نمیدونم چرا تو انجمن همیشه دوستان دیدگاه انسانی به جنگ دارن

زدن خط لوله گاز دریایی انگلیس به صورت نامحسوس یا حتی محسوس توسط یک گروه تندروی روسی مثلا یک سرهنگ خود مختار واگنر 

زدن هاب گازی نروژ و...‌. بماند که یکم دیر شده و نشون میده روسیه واقعا یا جنگ بلد نیست یا میترسه یا برنامه برای جنگ نداشته 

بارها تواین انجمن بحث شده درواقع جنگ امروز جنگ لجستیکه روس ها بیشتر از تانک باید خط ارسال سوخت تانک هارو بزنن

اما من ندیدم تا امروز روس هاپمپ بنزین بزنن

کاش پوتینم عضو این انجمن بود و چندتا راهکار یاد میگرفت

جالب اینجاست که میل بلاگر های روسی هم همچین پیشنهاد هایی نمیدن بیشتر میگن باید با بمب اتم اکراین رو زد که به هر حال تبعات خودشو  داره و یا گیر میدن واگنر فلان کرد و.... یکی از دوستان بیاد اینارو عضو کنه شاید تو جنگ روسها فرجی شد

[MF44 6,027]

22 hours قبل , arminheidari گفت:

آدم تعجب میکنه که چه جوری این قارقارک های ایرانی اینطوری دارن بازی رو میسازن و چه تبلیغاتی می کنند

حاجی شوخی داری ؟!  قارقارک ؟؟؟؟؟؟  

[MF44 6,027]

12 hours قبل , iron_man63 گفت:

کاش پوتینم عضو این انجمن بود و چندتا راهکار یاد میگرفت

جالب اینجاست که میل بلاگر های روسی هم همچین پیشنهاد هایی نمیدن بیشتر میگن باید با بمب اتم اکراین رو زد که به هر حال تبعات خودشو  داره و یا گیر میدن واگنر فلان کرد و.... یکی از دوستان بیاد اینارو عضو کنه شاید تو جنگ روسها فرجی شد

سلام - اصلا شک نکنید همشون اینجا نماینده دارن هم شرق و هم غرب ، به دقت میخونن و پرینت میگیرن و ترجمه میکنن و میفرستن برای مقامات خودشون وابسته نظامی سفارتها و نماینده سازمانهای اطلاعاتی در سفارت کارشون همینه بماند که اینترنت فاصله ها را کم کرده و در مراکز هم تحلیل گران ارشد مطالعه میکنند ! حالا نامردها مفتی و مجانی میخونن پشت سر انجمن بدگویی هم میکنن 

ویرایش شده در بهمن 1 توسط MF44

[PEYMAN 334]

2 hours قبل , MF44 گفت:

سلام - اصلا شک نکنید همشون اینجا نماینده دارن هم شرق و هم غرب ، به دقت میخونن و پرینت میگیرن و ترجمه میکنن و میفرستن برای مقامات خودشون وابسته نظامی سفارتها و نماینده سازمانهای اطلاعاتی در سفارت کارشون همینه بماند که اینترنت فاصله ها را کم کرده و در مراکز هم تحلیل گران ارشد مطالعه میکنند ! حالا نامردها مفتی و مجانی میخونن پشت سر انجمن بدگویی هم میکنن 

 

پس تو روح پدر پدرسگ ترامپ کله زرد....... چون در یک مورد..... همین بی پدر باعث ضرر و آسیب مالی و روحی من شد

ویرایش شده در بهمن 1 توسط PEYMAN

[rahgozare 96]

بر 27 بهمن 1401 در 20:51 , rahgozare گفت:

در آستانه سالگرد جنگ اوکراین 

همزمان با نزدیک شدن به اولین سالگرد حمله روسیه به اوکراین، صندوق بین المللی پول پیش بینی های خودش را در خصوص اوضاع اقتصادی روسیه به صورت زیر تصحیح کرده است:
طبق پیش بینی این نهاد قرار بود رشد اقتصادی روسیه در سال 2022 منفی 8.5 درصد باشد اما در عمل روسیه سال میلادی را با رشد منفی 2.2 به اتمام رساند. این صندوق معتقد است که در سال 2023 روسیه از رکود خارج شده و رشد مثبت 0.3 را تجربه خواهد کرد. اما بنا بر پیش بینی همین نهاد با وجود تحریم های گسترده غرب، روسیه در سال 2024 با رشد 2.1 درصدی، عملکردی بهتر از اتحادیه اروپا(1.6%) و امریکا(1%) خواهد داشت.
بر خلاف پیش بینی و تبلیغات مقامات غرب از جمله جو بایدن، نه تنها شاهد فروپاشی روبل نبودیم بلکه این ارز در قوی ترین جایگاه طی هشت سال اخیر قرار دارد.
اما بیشترین یاس و نارضایتی غرب در بحث اقتصاد جنگ است یعنی جایی که طبق نظر کارشناسان، ما با جنگی از نوع "صنعتی" روبرو هستیم، جنگی فرسایشی که ظرفیت تولید صنایع نظامی و پشتیبانی تسلیحاتی و مهماتی نقشی تعیین کننده دارد. در این حوزه هم روسیه با ورود به گزینه "جنگ توپخانه ای" و سه شیفت هشت ساعته در کارخانه های تولید خمپاره، مشکلی برای پایدار نگه داشتن نسبت یک به هشت بمباران خمپاره ای ندارد، حال آن که ناتو در کمال ناباوری و با تمام دک و پوزش از تولید و تامین همین مقدار خمپاره(با توجه به تنوع ادوات توپخانه ای) برای اوکراین عاجز بوده و با توسل به فشار به کشورهایی چون کره جنوبی و اسرائیل از ذخایر استراتژیک آن ها استفاده می کند.

 

در بخش اول نگاهی کردیم به آخرین آمار صندوق بین المللی پول و وضعیت اقتصادی مطلوب روسیه برای تحمل جنگی طولانی مدت. در این قسمت می پردازیم به دورنمای اسفناک اوکراین، کشوری که قبل از شروع جنگ، فقیرترین و فاسدترین کشور اروپا بوده و طبق آمار صندوق بین المللی پول سال اول جنگ را با رشد اقتصادی منفی 35 درصد به پایان رساند.
بنا بر ارزیابی جنت یلن رئیس بانک مرکزی امریکا، اوکراین نیازمند ماهانه سه میلیارد دلار وام تنها برای تامین مایحتاج حیاتی دولت مثل پرداخت حقوق ها است.  
از ابتدای جنگ تا به امروز میزان مشارکت نظامی امریکا به رقم 68 میلیارد دلار رسیده که دو میلیارد از بودجه نظامی روسیه بیشتر است. در واقع فقط 18 درصد از جمع صد میلیاردی  کمک های بین المللی بلاعوض بوده و مابقی را اوکراین می باید طبق همان فرمول Lend/Lease یا قرض/خرید که وینستون چرچیل در جنگ جهانی دوم، برای دریافت کمک از امریکا ابداع کرد پرداخت کند. فرمولی که طبق آن می توان تجهیزات نظامی را مستقیما از انبارها دریافت کرد و هزینه اش را در آینده پرداخت. به این ترتیب هر موشکی که پرتاب می شود، هر پهپادی که ساقط می شود فاکتوری به فاکتورهای اوکراین می افزاید. فاکتورهایی که پرداخت شان به اصطلاح دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد چنان که در سال 2006 تقریبا 60 سال بعد از جنگ جهانی دوم، نیویورک تایمز خبر از پرداخت آخرین قسط بدهی بریتانیا به امریکا داد. 
ولی اوکراین بریتانیا نیست و چین نیز رسما نسبت به افتادن اوکراین در آنچه که به آن تله بدهی می گویند هشدار داده است. در واقع مدل اقتصادی اوکراین همواره  بر اساس تبدیل انرژی ارزان به کالای صنعتی و صادرات آن از طریق دریای سیاه بوده است. این مدل امروز دیگر پاسخگو نیست چرا که تمامی معادن زغال سنگ و عمده صنایع و کارخانه های اوکراین درست در بخش شرقی و جنوبی اوکراین واقع شده که یا به اشغال درآمده یا مورد مطالبه روسیه است. مناطقی که ادامه اشغال آن ها سال ها بعد از آتش بس نیز این مدل اقتصادی را از معنا تهی می کنند.
دیگر منبع مهم درآمدی اوکراین، مزیت ترانزیتی این کشور در انتقال گاز روسیه به اروپا بود که فاتحه آن به کل خوانده شده است. به گفته آلن ژوئیه رئیس اسبق اطلاعات فرانسه، سه کمپانی بزرگ امریکایی قبل از جنگ 30 درصد زمین های کشاورزی اوکراین را خریداری کرده و این بخش از اقتصاد اوکراین نیز قبلا به تاراج رفته است. 
می ماند منابع انسانی و مالیاتی که دولت امیدوار است با اخذ آن هزینه های بازسازی اوکراین را بپردازد. هزینه هایی که به باور شارل میشل رئیس شورای اتحادیه اروپا تا همینجا نزدیک به 750 میلیارد دلار برآورد شده است. اما اوکراینی که در سال 1991 بیش از 51 میلیون جمعیت داشت به دلیل فساد حاکم و وضعیت نامطلوب اقتصادی شاهد مهاجرت انبوه شهروندانش بوده است به طوری که قبل از شروع جنگ، جمعیت آن به 37 میلیون نفر کاهش یافت و پیش بینی ها حاکی از جمعیتی بالغ بر 28 میلیون بعد از خروج از جنگ است.     
حال چطور می شود این فاکتور نجومی را با تورم و فساد جاری طی دهه ها بدون غارت کشور پرداخت کرد؟ چطور می شود این مبلغ را با بودجه 40 میلیاردی دولت قبل از شروع جنگ فاینانس کرد؟ چه کسی قرض می دهد؟ با کدام نرخ بهره؟
با ورود جهان به دوره تورم و نرخ بهره بالا بعد از دو دهه پول ارزان، بانک جهانی و دیگر بانک های مرکزی دیگر به این سادگی ها پول به کسی قرض نمی دهند. طبق نظرسنجی موئسسه ایپسوس دوسوم شهروندان 28 کشور توسعه یافته مایل نیستند در این اوضاع کشورشان وامی به اوکراین اهدا کند.
فراموش نکنیم که بدهی، اهرمی است بسیار قوی در دست وام دهنده تا بدهکار را هدایت کند به آن جایی که خاطرخواه اوست. بعد از اتمام جنگ، اوکراین چاره ای ندارد جز این که در برابر بانک جهانی، امریکا و اتحادیه اروپا زانو بزند و نقشه ریاضتی آن ها را برای بازپرداخت بدهی مو به مو به اجرا گذارد. نقشه ای که با خصوصی سازی های تمام و کمال و کاهش کمک های رفاهی و اجتماعی، دولت را تبدیل به پوسته ای توخالی خواهد کرد. مگر الویت سیاست های بانک جهانی ابتدا بازپرداخت بدهی قبل از هر گونه هزینه کرد دولت ها نیست؟ سال گذشته با وجود جنگ، اوکراین مبلغ 562 میلیون دلار فقط به خاطر هزینه و سود بدهی های انباشته به بانک جهانی و 1.3 میلیارد به صندوق بین المللی پول پرداخت کرده است. 
در حالی که اوکراین خودش را برای دریافت تانک و جنگنده های جدید آماده می کند، می باید به تنهایی بار هزینه های انسانی و مالی این جنگ را برای تحقق اهداف استراتژیک دوجین کشور توسعه یافته به دوش بکشد. 
واقع بین باشیم، اوکراین هرگز نه وارد ناتو خواهد شد، نه اتحادیه اروپا. امروز حتی سوئد برای عضویت در ناتو با وتوی اردوغان روبروست و اتحادیه اروپا هرگز کشوری با این اندازه فساد و این حجم بدهی را به عضویت نخواهد
 

در خصوص نوع جنگ، کارشناسان از زوایه های مختلفی به موضوع نگاه می کنند. در کنار مباحثی چون هیبریدی و پهپادی یا سایبری و غیره که هر کدام در جایگاه خود قابل بحث و مناقشه است، همگان بر این نکته توافق دارند که ما شاهد جنگی هستیم با سنگرهای خندقی و تبادل آتش توپخانه از هر دو طرف و با تلفات بالای انسانی. حال هر ملتی نسبت به تجارب تاریخی خود این جنگ را به این یا آن نبرد تشبیه می کند. فرانسوی ها آن را با نبرد وردن در مقابل آلمان در جنگ جهانی اول و روس ها آن را به آنچه که به ارگ استالین در جنگ جهانی دوم نامیده شد(هر ده متر یک توپ در جبهه شرق) مقایسه می کنند. اما در این بخش توضیح می دهم که چرا بُعد صنعتی این جنگ مهم است. 
سه روز پیش ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو در اجلاسی که برای هماهنگی کمک ها بین اعضای عضود در بروکسل برگزار شد به خبرنگاران گفت: «جنگ در اوکراین مقدار هنگفتی مهمات مصرف می‌کند و انبارهای اعضای ناتو را خالی کرده است»، و تصریح کرد: «میزان استفاده فعلی اوکراین از مهمات بسیار بیشتر از میزان فعلی تولید اعضای ناتو است و این امر صنایع دفاعی اعضای این سازمان را تحت فشار می‌گذارد.»
دیروز فرانس 24 تعداد خمپاره هایی را که روزانه از سوی اوکراین شلیک می شوند را پنج تا شش هزار عدد اعلام کرد در حالی که به گفته این کانال، آمار روس ها ده برابر است. 
البته می باید اضافه کرد که بعد از ورود سامانه های هایمارس امریکایی به اوکراین و در کنار کمک های اطلاعاتی-ماهواره ای امریکا دقت آتش اوکراین بالاتر است و بارها با هدف قرار دادن انبارهای مهمات نشان دادند که توان اختلال در تدارکات و پشتیبانی روس ها را دارند.      
اما بحث اصلی، امروز مهمات است چنان که امریکایی ها می گویند با ساختار صنعتی فعلی و با زنجیره تامینی که هر قطعه خمپاره در یک کشور تولید می شود، برای تولید همین تعداد مهماتی که تا امروز خرج هایمارس ها در اوکراین شده به 6 سال زمان نیاز است. 
لذا استدلال کارشناسانی که این جنگ را یک جنگ صنعتی تعریف می کنند بر همین نکته استوار است: ظرفیت صنعتی و اقتصادی در تامین به موقع و به اندازه مهمات 
اوکراین در ابتدای جنگ از توپ و خمپاره های ارتش شوروی سابق با سایز 122 و 152 میلیمتری استفاده می کرد که با وجود ارسال موجودی انبار  کشورهایی که سابق بر این عضو پیمان ورشو و در قلمرو شوروی بودند، هم اکنون تعداد شان به صفر رسیده است.
اما ناتو بعد ار ارسال تجهیزات خود به اوکراین از جایگزینی این تعداد خمپاره با راکت های 155 میلیمتری عاجز است. دیروز در خبرها آمده بود که پاکستانی ها ده هزار راکت گراد را از کراچی راهی بندری در آلمان کرده اند تا کمک اوکراین شود ولی این تعداد راکت به زحمت خوراک یک روز و نیم اوکراین است.  
اما آن طرف قضیه، روس ها از سال 2014 با زنجیره تامین کاملا بومی، خمپاره ها و راکت ها را تولید و انبار کرده و بر اساس همین برتری، تاکتیک جنگ توپخانه ای خود را به ناتو و اوکراین دیکته می کنند.

شاهین اشکان(ارسال برای میلیتاری)

 

در ادامه...

آلمان
در ادامه اين  یادداشت ها حیف است گریزی به رمانتیسم خاص آلمان و ساده انگاری بیش از حدش نزنیم.
از نظر ژرمن ها مسائل به سه بخش کلی تقسیم می شدند: اول تامین انرژی و مواد اولیه ارزان، دوم انتخاب بازار هدف و سوم تامین امنیت.
طبق نقشه قرار بود روسیه گاز ارزان و پاک تر از نفت را به صنایع آلمان برساند تا این کشور با برتری تکنولوژیک، سهم خود را در بازار چین و آسیا بهبود بخشد. بازاری که همین امروز نیمی از بازار جهانی را تشکیل می دهد و با رشد کشورهایی چون هند و اندونزی با سرعتی خیره کننده روز به روز فربه ترمی شود.
می ماند مسئله تامین امنیت که آن هم با برون سپاری به امریکا و چتر هسته ای ناتو حل است. خصوصا که هزینه این برون سپاری به مراتب نسبت به صرف بودجه های کلان برای ارتش و تجهیزات نظامی کمتر است و مابه التفاوت را می توان خرج کمک به ارتقای پرفورمنس صنایع کرد.
همه این ها روی کاغذ بی نقص می نماید ولیکن ساده لوحی آلمان ها آن جا بود که فکر می کردند امریکا مثل یک جنتلمن، کناری نشسته و فقط نظاره می کند!
حال و روز آلمانی ها بعد از جنگ اوکراین، بی شباهت به سردرد فردای مستی در یک جشن نیست. مشکل تامین انرژی چنان بلایی بر سر صنایع آلمان آورده است که بسیاری چاره ای جز کوچ به امریکا نمی بینند، کشوری که گاز را در داخل چهاربرابر ارزان تر از تحویل به بنادر اروپا فاکتور می زند.
از طرفی با الویتی که امریکا با پروبلماتیک چین، ورود به جنگ اقتصادی و کشیدن پای ناتو به دریای چین مشخص کرده، بازار هدف آلمان نیز زیر سوال رفته چنان که اولاف شولتز در سفر اخیرش به چین با فشارهای کسترده ای از سوی امریکا مواجه شد.
امریکا بسیاری از نیروهای خود را از آلمان به پایگاه های خود در لهستان منتقل کرده و ورشو افتخار میزبانی جو بایدن را در اولین سالگرد جنگ به عهده خواهد داشت.
در یکی دو هفته اخیر، نام سیمور هرش روزنامه نگار مشهور برنده جایزه پولیتزر، همان کسی که افشاگری های  کشتار می لای در جنگ ویتنام و زندان ابوغریب در عراق را در کارنامه دارد، باز بر سر زبان ها افتاد. این بار به خاطر افشای عاملیت امریکا با همکاری نروژ در قضیه سابوتاژ و انفجار لوله های گاز نورداستریم 2 و نورد استریم 1 در دریای بالتیک.
البته شهروندان آلمانی چند هفته قبل از مقاله سیمور هرش تا حدود زیادی نسبت به نقش امریکا اطمینان حاصل کرده بودند، یعنی زمانی که کمیسیون تحقیق رسما اعلام کرد: تحقیقات پایان یافت اما نتیجه را نمی توانیم منتشر کنیم چون محرمانه طبقه بندی شده اند.
نتیجه ای که مضمونی جز این نباید داشته باشد که هدف امریکایی ها از این عملیات، محکم کاری و ارسال این دستور به ژرمن ها بوده است که روسیه را برای همیشه از ذهن خود پاک کنید.

فرانسه
بعد از گریز به ساده لوحی آلمان،شايد شرط انصاف نباشد اشاره ای به ساده لوحی از نوع فرانسوی نکنیم.
فرانسه تحت رهبری ژنرال دوگل از فردای جنگ جهانی دوم همواره سعی کرد سیاستی مستقل نسبت به مابقی قدرت های بلوک غرب اتخاذ کند. تحت فرمان و برنامه ریزی مناسب شارل دوگل، فرانسه خیلی زود به بمب اتمی دست یافت و با توسعه دانش هسته ای تبدیل به قطب بزرگی در ساخت نیروگاه و صنعت هسته ای در جهان شد. دوگل اگر چه فرانسه را در جنگ سرد در اردوگاه غرب تعریف کرد ولی نسبت به بقیه روابط حسنه ای با شوروی داشت. فرانسه دوگل به عنوان یک پارتنر عضوناتو شد ولی فرماندهی واحد امریکا را نپذیرفت و کلید هسته ای را در جیب خود نگه داشت. استقلالی که از دهه دوهزار با ورود به یورو در بخش مالی و در بخش دفاعی از دوره ریاست جمهوری نیکلا سارکوزی با تمکین فرانسه به فرماندهی واحد ناتو، فاتحه اش خوانده شد.        
اما بعد از دوگل و در زمان ریاست جمهوری ژرژ پمپیدو، همزمان با شوک اول نفتی(1973) فرانسه با یک تصمیم استراتژیک برای کاهش وابستگی به نفت، سرمایه گذاری عظیمی در تکنولوژی و ساخت نیروگاه های هسته ای کرد. چنین تصمیماتی نیاز به یک رویکرد دراز مدت دارند چرا که ساخت نیروگاه، به مدت زمان و همچنین سرمایه هنگفتی نیاز دارد و دیر به سوددهی می رسد.   
به این ترتیب در دهه های هشتاد و نود، فرانسه کم کم تبدیل به کشوری شد با بیشترین سهم تولید برق با منبع هسته ای(حدود 70 درصد) در جهان و صادر کننده اول الکتریسیته در اروپا.
این مزیت باعث می شد که فرانسه تا حدودی ضعف رقابتی اش را با آلمان جبران کند. در واقع با وجود هزینه های مالیاتی و اجتماعی سنگین تر، هنور صنایع پرمصرف انرژی بسیاری پیدا می شدند که به خاطر فاکتور برق ارزان، فرانسه را برای سرمایه گذاری انتخاب کنند.
اما در سوی مقابل ما با آلمانی طرف هستیم که از ابتدای قرن بیستم و در سال هایی که مفهومی به اسم اکولوژی یا محیط زیست تبیین نشده بود، به لطف فیلسوفانی چون هایدگر زودتر از بقیه با اهمیت و همچنین خطرات محیط زیستی آشنا شد چنان که قانون اساسی آلمان نازی اولین قانون اساسی در تاریخ است که تحت تاثیر آرای هایدگر از محیط زیست و حفاظت از آن سخن گفت.
لذا اگر از آلمان به عنوان گهواره تفکر اکولوژیک نام ببریم گذاف نگفته ایم، چنان که بعد از جنگ جهانی دوم شاهد تولد نهضت سبز در این کشور و اولین حزب با اکولوژی به مثابه ایدئولوژی در جهان بودیم.   
نهضت سبزها در آلمان از ابتدا در کنار ترویج صلح جهانی خواستار خلع سلاح اتمی و جلوگیری از ساخت نیروگاه های هسته ای بود. به همین دلیل آلمانی ها همواره برای استفاده از این منبع انرژی با مانع بزرگی به اسم سبزها که روز به روز قوی تر می شدند، روبرو بودند. ویروس سبز کم کم به فرانسه هم سرایت کرد و احزاب سبز فرانسوی هم توانستند سری توی سرها در پارلمان درآورند.
به این ترتیب تحت تاثیر این جریان، فرانسوی ها از ابتدای سال های دو هزار روند ساخت راکتورها را متوقف کردند. از این بدتر بعد از فاجعه سونامی فوکوشیما و آلودگی هسته ای در ژاپن(2011) و تحت فشار آنگلا مرکل که تصمیم به تعطیلی نیروگاه های هسته ای اش گرفته بود مجبور شدند طبق یک برنامه نیروگاه های قدیمی را دیگر مرمت نکرده و تعطیل کنند.
در ادامه و در چهارچوب سیاست بازار آزاد اتحادیه اروپا، شرکت دولتی EDF که مالک شبکه برق رسانی در فرانسه بود مجبور شد با واگذاری پیمان کاری به شرکت های بین المللی بخوانید آلمانی و محاسبه تعرفه کیلووات بر مبنای گاز، به مرز ورشکستگی برسد.
سناریوی انرژتیکی که آنگلا مرکل به فرانسه دیکته کرد بر مبنای حرکت به سمت کربن صفر با پرداخت یارانه و بهره های صفر درصد بانکی جهت سرمایه گذاری بر روی انرژی های تجدید پذیر تعریف می شد. غافل از این که در عمل علاوه بر هزینه های گران تاسیسات انرژی بادی یا خورشیدی، هیچ شبکه تجدید پذیری نمی تواند بدون اسیستانس و اتصال به یک منبع فسیلی به صورت ممتد، منطقه ای را تغذیه کند.
این سیاست منجر به صنعتی زدایی در فرانسه شد. سهم صنعت در اقتصاد این کشور که در ابتدای دهه هشتاد میلادی 28 درصد بود، دو سال پیش به 17 درصد رسید و آخرین آمار حکایت از سقوط آن به 12.5 درصد دارد.
امروز در فرانسه دیگر نه خبری از آلستوم است، نه پژو، نه آلکاتل و نیروگاه های هسته ای در ابوظبی را کره ای ها ارزان تر و بهتر می سازند.
 فرانسوی های ساده لوح با طناب آلمان به ته چاه رفتند چرا که امروز می بینند حتی در بحث صرفا محیط زیستی و در برابر پدیده گازهای گلخانه ای وگرمایش زمین و تغییرات اقلیمی، انرژی هسته ای شان هم از گاز پاک تر بود، هم قابل دسترس تر.

 

لهستان را دست کم نگیرید
لهستان در کنار ایران جزو 8 کشوری در جهان طبقه بندی شده که دچار ضعف جغرافیایی هستند. اگر به نقشه های توپولوژیک نگاه کنید، لهستان در دشتی واقع شده که به سادگی از شرق(روسیه) و غرب(آلمان) نفوذ پذیر است و تاوان این ضعف را بارها در تاریخ هفتصد ساله اش پس داده است. ضعفی که مشمول فلات ایران در بخش جنوبی رشته کوه زاگرس نیز می شود.
در واقع قلمرو تمدنی کاتولیک لهستان(در تقابل با ارتودوکسی اسلاوها) به غیر از کشورهای حوزه بالتیک مثل لتونی، استونی و لیتوانی، بخش غربی و کاتولیک نشین اوکراین را هم در برمی گیرد.
لهستانی ها از یک طرف به دلیل زخم های تاریخی، سردمدار روس ستیزی و آتش بیار معرکه در اوکراین هستند و از طرف دیگر مدعی دریافت غرامتی که از سوی آلمان به خاطر حمله و اشغال نازی ها می باید به آن ها پرداخت می شده ولی نشده است.
نکته این که دومین شهر پرجمعیت لهستان بعد از ورشو شهر شیکاگو در امریکاست! شهری که بیشترین مهاجر از نسل های لهستانی را در خود جای داده است. در واقع این دکترین دموکرات های امریکا مبنی بر این که اوکراین کشوری کلیدی در مهار روسیه است و می باید ناتو را به کریمه و اودسا کشاند از سوی یک لهستانی تبار به نام زبیگنیف برژینسکی تئوریزه شده است و لهستانی تبارهای دیگری چون مادلن آلبرایت یا پل ولفوویتز در طراحی نوع تعاملات غرب با مقوله روسیه نقشی تعیین کننده داشته اند.
و به این صورت لهستان اولین کشوری بود که قبل از خشک شدن جوهر امضای سند فروپاشی شوروی به ناتو پیوست. لهستان از همان ابتدای عضویت در اتحادیه اروپا و اخذ وام های هنگفت از بروکسل، همه را صرف خرید جنگنده و تسلیحات امریکایی کرد و خیلی زود به یک پایگاه استراتژیک بالستیک و پدافندی ناتو تبدیل شد.
امروز محور اصلی غرب در جنگ اوکراین خطی است که واشنگتن را به لندن، لندن را به ورشو و ورشو را به کیف وصل می کند، در حالی که برلین و فرانسه در برابر این محور چاره ای جز تمکین نمی بینند.
اما بازی امریکا با کارت لهستان چندان مورد پسند آلمانی ها نیست. دلیل تغییر استراتژی و ورود فعال آلمان به عرصه دفاعی و تخصیص بودجه صد میلیارد دلاری برای ارتش، فقط و فقط از ترس خرس روسی نیست و تهدید دیگر، لهستانی است که اگر با همین فرمان پیش رود می تواند  در آینده برایش شاخ شود.

 

شاهین اشکان(ارسال براي ميليتاري)

 

 

[SHAHDAD 1,297]

   رویت مهمات ضد زره پیشرفته روسی در اکراین

پس از ماه‌ها گمانه‌زنی و گزارش‌های تایید نشده ، استقرار گلوله‌های ضد زره پیشرفته توسط تانک‌های ارتش روسیه در اوکراین با تصاویر جدید منتشر شده، تأیید شد.

پرتابه 3BM60 در دهه 2010 وارد خدمت شد، زمانی که ارتش چندین هزار تانک نوسازی شده جدید دریافت می کرد. مهم‌ترین آنها T-72B3/B3M و T-80BVM هستند که انواع مدرن‌سازی شده از خودروهای ساخت شوروی هستند، و همچنین T-90M جدیدتر که در حال حاضر در مقیاس بزرگ برای تجهیز مجدد واحدهای زرهی روسیه تولید می‌شود.

3BM60 که قادر به نفوذ 800 تا 830 میلی‌متر در زره همگن نورد شده، در برد 2 کیلومتری است، در اوکراین به تنهایی و در کنار پرتابه های قدیمی‌تر و بسیار کوتاه‌تر «مانگو» 3BM42 دهه 1980 که از زمان آغاز جنگ در فوریه به طور گسترده در واحدهای زرهی روسی دیده شده است ، به تصویر کشیده شد. این پرتابه قدیمی به دلیل مقادیر قابل توجهی که از دوران شوروی به ارث رسیده است، در تعداد بسیار زیادی در انبارهای روسیه موجود است.

پرتابه های انرژی جنبشی ۳BM42 (در بالا) و ۳BM60(در پائین)

تأخیر آشکار در معرفی 3BM60 در جنگ اکراین را می توان تا حدی با این واقعیت توضیح داد که تانک های دهه 1970 اوکراین در حال حاضر با خودروهای روسی خط مقدم مانند T-73B3 درگیر هستند و پرتابه 3BM42 در حال حاضر برای نفوذ از جلو به آنها، حتی در فواصل طولانی کافی است. افشای تصاویری که حضور ۳BM60 را تایید می کند، می تواند نشان دهد که ارتش روسیه برای ورود قریب الوقوع تانک های ساخت غرب به سالن نمایش آماده است، که انتظار می رود برخی از آنها مانند چلنجر ۲ بریتانیایی و لئوپارد ۲A6 عرضه شده توسط آلمان در مقابل گلوله های قدیمی ۳BM42 شوروی آسیب ناپذیر باشند.

از آنجایی که تنش ها با ناتو به شدت افزایش یافته است و روسیه تولید تانک عملیاتی T-90M را به میزان قابل توجهی افزایش داده است، حدس زده می شود که تولید 3BM60 نیز به موازات آن افزایش خواهد یافت.

یک نوع جدید T-72 با بسته حفاظتی زرهی شبیه مدل T-90M نیز وارد خدمت شده است و مانند سایر T-72 های مدرنیزه شده با گلوله های جدید سازگار خواهد بود.

          

اگر چه پرتابه ، ۳BM60 پیشرفته ترین پرتابه APFSDS نیست که در روسیه توسعه داده شده است،به طوری که Vakuum-1 جدیدتر دارای توان نفوذ ۱۰۰۰ میلی متری به جای نفوذ ۷۶۰ میلی‌متری 3BM60 است و در مشخصات خود در جهان پیشتاز است،با این حال،یک مشکل Vakuum-1 این است که فقط با توپ ۲A82-1M و اتولودر توسعه یافته برای تانک نسل بعدی T-14 سازگار می باشد تانکی که اگر چه در سطح گردان ساخته شده است، اما هنوز به ارتش روسیه تحویل داده نشده است.

نگرانی‌ها در مسکو در مورد ورود احتمالی ناتو به جنگ اوکراین، این گمانه‌زنی را افزایش داده است که T-14 و Vakuum-1 نیز ممکن است شاهد افزایش تعداد تولید و تسریع آزمایش‌های نهایی باشند تا ارتش بتواند با معایب عددی قابل توجهی که در جنگ با ائتلاف غربی با آن مواجه خواهد شد، مقابله کند.

 

                             مترجم SHAHDAD

 

 استفاده از این مطلب با ذکر نام انجمن میلیتاری مجاز می باشد.

منبع :

https://militarywatchmagazine.com/article/russian-tanks-in-ukraine-finally-seen-with-top-end-anti-armour-rounds-how-will-they-impact-the-battlefield-as-leopard-2-deliveries-near

[iron_man63 5,702]

اینم جالب بود و میتونن با چند اسکادران سوخو ۳۵ کره شمالی رو هم تو این زمینه به انجام این کار تشویق کنن هم سر به سر امریکا گذاشتن هم تبعات کشته شدن نیرو های روسیه نزد مردم کاهش می یابد تازه میتونن کره شمالی رو هم در منابع به دست امده از اکراین شریک کنند. برخی سال ها کره دچار قحطی میشه و منابع غلات اکراین میتونه  این قحطی ها رو تعدیل کنه البته این مواضع میتونه پیامدی  مثل جنگ جهانی داشته باشه

خبرنگار نظامی روسیه  الکساندر اسلادکوف پیشنهاد کرد روسیه برای شرکت در عملیات ویژه نظامی از کره شمالی نیرو جذب کند.

به گفته وی استخدام 150 تا 200 هزار مزدور کره ای کار دشواری نخواهد بود.

مقام محلی از استان کالوگا: نه تنها کره شمالی بلکه اتیوپی ها، عرب ها، آمریکای لاتین نیز رزمندگان بالقوه ما هستند.

روسیه تعدادی زیادی از کشورهای توسعه یافته غربی دشمن است که آشکارا مزدوران خود را به جبهه می فرستند و مزدوران هرگز تمام نخواهند شد.

 

نظر به رویکرد سختگیرانه در بکار بردن سلاح های قدرتمند (هسته ای) حل وظایف محول شده برای ما بسیار دشوار خواهد بود. من حتی در مورد هزینه تلفات سربازانمان صحبت نمی کنم. تجربه موفقیت نظامی استالین-ژوکوف اغلب خوب است. اما در مورد نیروی انسانی نه. در آن دوره، جمعیت کشور رو به رشد بود و شکاف جمعیتی وجود نداشت. اکنون، ما وضعیتی متفاوت داریم.
و باید با هوشیاری به واقعیت امروز نگاه کنیم. ما به رزمندگان خارجی با انگیزه و متنفر از غرب نیاز داریم. انگیزه کره شمالی و اعراب عالی است، نخبگان سیاسی آنها تقریباً آشکارا اعلام می کنند: پیروزی روسیه پیروزی ماست. شکست روسیه شکست ماست.

 

پس از فروپاشی شوروی مشکل کاهش رشد جمعیت کشور روسیه گریبان این کشور رو گرفت اکنون روسیه میتواند چندین برابر اوکراین سرباز گیری کند اما به هر حال مردم این کشور در نهایت با این موضوع موافق نیستند .روس ها حتی میتونند این سرباز گیری از کره شمالی  را در قالب شرکت های  خصوصی واگنر انجام دهند البته احتمالا مجبور شوند قرار داد نظامی دفاع مشترک با کره شمالی ببندن 

ویرایش شده در بهمن 1 توسط iron_man63

[aminor 55,281]

 

 

 

 نیروهای واگنر موفق شدن شهرک  paraskoviivka را در شمال شرق باخموت به کنترل خود در وارده همچنین واحد های روس پیشروی در عمق مواضع اکراینی ها را در این محور آغار کرده اند .  در انسوی خطوط درگیر ارتش اکراین با وجود همه  عجز وناله موفق شده است هزاران سرباز را در پشت جبهه گرداوری کند  این واحدهای خود را برای شروع یک ضد حمله ویا حتی یک یا چند حمله پیش دستانه بر ضد روسیه آماده میکنند .  با عقب کشیدن واحدهای با تجربه وجایگزین آنها با واحدهای تاز ه نفس اما بدون اموزش دست ارتش اکراین برای استفاده حداکثری از یگان های خود برای حملات باز تر میکنند . این شیوه یادآور اقدامات ارتش سرخ  و در نبرد با ورماخت در جنگ جهانی دوم البته در ابعاد کوچکتر است  است . که برخی از واحدهای  کم تجربه وبدون تجهیزات مناسب روس نقش ضربه گیر ورماخت را ایفا می کردند . به طور مثال ازیک یگان 200 نفری مدافع شهرک    krasnahora    تنها  18 نفر زنده مانده  و همچنین همسر وبردار یک سرباز 34 ساله اکراینی اعلام کرده اند  فاصله بین فراخوان  آموزش و اعزام به خطوط درگیر و کشته شدن این فرد تنها 4 روز بوده است. منابع رسانه ایی اکراین اعلام کرده اند تنها 4و حداکثر چند ساعت طول عمر یک سرباز اموزش ندیده در خط مقدم در جبهه باخموت است  . همچنین تلفات روزانه اکراین  به 1000 کشته وزخمی مفقود اسیر وفراری در خطوط درگیر در باخموت میرسد . 

 

در مجموع   و هر لحظه ممکن است ناتو با استفاده  از اشتباهات روسها ضربه ایی کاری به این کشور وارد کند. چندین هفته است که حملات بوسیله همیارس ها بشدت کم شده است به نظر میرسد اکراین در حال ذخیره سازی حجم زیادی از این راکت ها است و در کنار ان ناتو در حال ایجاد یک بانک اهداف  است که همزمان با حملات زمینی مواضع روسها را در هم بکوبند

 

 

 

 

ارتش روسیه در محور کوپیناسک  خارکف موفق شده است دو منطقه  dvorichen  و hryanykivka  را باز پس بگیرد

 

 

 

در محور اوگلدار  بعد از ناکامی روسها در پیشروی ارتش این  کشور دست به عقب نشینی وبازگشت به خطوط خودی کرده است

 

 

نیروهای واگنر موفق شدن بقایای  هواپیمای سوخو 24 این گروه را که دو ماه پیش در حومه باخموت سرنگون شد بازیابی کنند .

این هواپیما و رشادت  خلبانان ان احتمالا به سمبل این گروه تبدیل خواهد شد.  بعد از هدف قرار گرفتن سوخو24 گروه واگنر توسط دوش پرتابهای اکراینی دو خلبان این بمب افکن  بجای دور شدن از صحنه نبرد و ایجکت کردن  هواپیمای اتش گرفته خود را به یک ستون زرهی که در حال تردد در حومه باخموت بود کوبیدن و یک تانک و چند زره پوش  اکراینی در این حمله آسیب دیدن . ارتش اکراین هم در اقدامی بی سابقه به علت  شجاعت این خلبان به فاصله چند روز پیکر این دو خلبان را در تابوب های مزین به پرچم روسیه به طرفی روسی تحویل داد

 

 

 

 

همچنین هفته گذشته یک سوخو 24 گروه واگنر در حالی که هدف  موشک های ضد هوایی قرار گرفته بود موفق شد به پایگاه خود  مراجعت کند

 

 

 

 

خسارتهای زرهی اکراین

 

 

یک جاده منتهی به باخموت و 3 تانک تی72 و64 و یک نفربر بی ام پی اکراینی

 

 

نفربرهای سری بی تی آر

 

 

تانک های تی64 -72  نفربر ام ال تی بی  زرهپوش کوزاک

 

 

دو نفربر ypr

 

 

دو نفربر بهینه شده ام 113  دانمارکی

 

 

 

کواد کوپتر اکراینی مکان  یک سامانه دفاع هوایی تور  فعال روسی  را کشف کرده و این سامانه از شناسایی کواد کوپتر اکراینی عاجز بوده  .البته به نظر میرسه این سامانه تنها اسیب محدودی از حملات توپخانه ایی اکراین متحمل شده باشد

 

 

 سربازان  روس سامانه جنگ الکترونیک خود را بعد از حمله توپخانه ایی واصابت گلوله در  نزدیکی این دستگاه رها کردن

 

 

 

انهدام راکت های ترموباریک سامانه توس

(البته منابع اکراینی مدعی شدن  یک سامانه توس در این حمله منهدم شده است اما در فیلم منتشر شده هیچ سامانه توسی مشاهده نشد)

 

 

 

 

حملات پهپاد انتحاری لانست

 

تانک تی 64 که هدف دو  پهپاد لانست قرار میگرد پهپاد اولی سبب آسیب دیدن تانک شده خدمه تانک با کپسول اتش نشانی موفق به اطفا حریق میشوند ولی تانک را رها میکنند و پهپاد دومی تانک را تقریبا منهدم میکند

 

 

 

توپ خودکششی ام 109

 

 

توپ خودکششی کراب

 

 

 

توپ کششی ام 777

 

 

 

راکت انداز کاتیوشا یا گراد

 

 

 

 خمپاره  انداز 120 م م  ام 327فرانسوی در خدمت ارتش اکراین

 

 

استفاده روسها از  بالون های فریب دهنده (دیکوی ) برای شناسایی مواضع پدافندی اکراین و همچنین  و اوت نامبر شدن این واحدها .

چند بالون که به صفحات و ورقهای  فلزی مجهز بودن در نزدیکی کیف مشاهده شده و پدافند اکراین هم چندین موشک به سمت این بالونها شلیک کرد

 

 

 

تلفات انسانی اکراین

 

 

 

جان سالم به در بردن تانک  تانک تی 72 ارتش اکراین از اصابت موشک ضد زره روسی

 

 

 

 

تانک تی 72 بی 3 ام  روسی

 

 

 

روسها اعلام کرده اند این تانک تی64 منهدم شده اکراینی در نبرد زرهی توسط یک تانک تی 90 ام شکار شده است

 

 

 

======================

 

خسارتهای روسها به دلیل کمبود وقت چندان در این پست پوشش داده نشده انشا ا.. در پستهای بعدی البته اگر   چیز شکن مناسبی پیدا بشه

ویرایش شده در اسفند 1 توسط aminor

[Hoshang20 150]

بر 30 بهمن 1401 در 22:37 , iron_man63 گفت:

پیروزی روسیه پیروزی ماست. شکست روسیه شکست ماست.

با تشکر از از تحلیل جالب جناب اشکان،من یه سوالی برام پیش اومده طبق گفته دوستمون شکست روسیه شکست ما و پیروزیش پیروزی ماست حالا اگه هیچکدوم پیروز نشن چی؟ اگه این جنگ فرسایشی همینطور ادامه پیدا کنه ،1سال 2سال و 5سال .... اونموقع به نفع کیه؟

[archersarash 1,376]

16 minutes قبل , Hoshang20 گفت:

اونموقع به نفع کیه؟

مطمعنا ما ....روسیه چه پیروز بشه چه شکست بخوره اوضاع عوض خواهد شد .....برادر فقط در این شرایط تحریم شدید جنگ است که با دو سر طلایی مثل ما دمخور شده ..هر چند این جنگ تنها پیروزش امریکاست ..

بعد از جنگ میشود در صورت شکست روسیه بعد فروپاشی شوروی و جاش تو بغل غربه و دوباره یک گور چرنومردین دیگه واسه ما ...پیروزیش هم اوضاع مشخصه ...

[MF44 6,027]

بر 30 بهمن 1401 در 22:37 , iron_man63 گفت:

ما به رزمندگان خارجی با انگیزه و متنفر از غرب نیاز داریم. انگیزه کره شمالی و اعراب عالی است، نخبگان سیاسی آنها تقریباً آشکارا اعلام می کنند: پیروزی روسیه پیروزی ماست. شکست روسیه شکست ماست

سلام - لطفا به محتوی متن اصلی توجه فرمایید به گفته نویسنده روسی کره شمالی و اعراب طرفدار روسیه چنین نظری دارند 

2 hours قبل , Hoshang20 گفت:

با تشکر از از تحلیل جالب جناب اشکان،من یه سوالی برام پیش اومده طبق گفته دوستمون شکست روسیه شکست ما و پیروزیش پیروزی ماست حالا اگه هیچکدوم پیروز نشن چی؟ اگه این جنگ فرسایشی همینطور ادامه پیدا کنه ،1سال 2سال و 5سال .... اونموقع به نفع کیه؟

این موضع رسمی کشور ما نیست هرکدام پیروز شوند یا نشوند ما به راه خودمان خواهیم رفت به صورت رسمی ایران از پذیرش  الحاق کریمه به روسیه در گذشته و الحاق شرق اوکراین در جنگ فعلی به روسیه خودداری کرده است 

2 hours قبل , archersarash گفت:

مطمعنا ما ....روسیه چه پیروز بشه چه شکست بخوره اوضاع عوض خواهد شد .....برادر فقط در این شرایط تحریم شدید جنگ است که با دو سر طلایی مثل ما دمخور شده ..هر چند این جنگ تنها پیروزش امریکاست ..

بعد از جنگ میشود در صورت شکست روسیه بعد فروپاشی شوروی و جاش تو بغل غربه و دوباره یک گور چرنومردین دیگه واسه ما ...پیروزیش هم اوضاع مشخصه

هر نتیجه ای در جنگ فعلی حاصل شود ما باید به دنبال منافع کشور خودمان باشیم منتهی اصلا مقصودو مخاطب پست ارسالی جناب iron_man63 ایران نیست 

[archersarash 1,376]

4 minutes قبل , MF44 گفت:

هر نتیجه ای در جنگ فعلی حاصل شود ما باید به دنبال منافع کشور خودمان باشیم

سلام برادر عزیز و ممنون از شما 

واقعیت جز این نیست ..هر چند اسیب دیدن هر انسان بیگناه باعث رنجش و ناراحتی هست اما در این باغ وحش و حیات وحش بین المللی با توجه به شرایط ما بهترین سود برای ما در بحرانهای جهانی و منطقه ای در دیگر کشورهاست و از دل این اشوبه که با توجه به عدم تمرکز بدخواهان بر روی ما ..میتوان از اب گل الود ماهی گرفت ..البت انشاالله که این مسولین خدووووم ما شرف و توان و دانش این کار را دارند ...

الان بهترین گزینه برای ما شدت بحران شرق اسیا...هند و پاکستان ...پاکستان و طالبان ...قطر و عربستان و امارات ...یمن و اعراب ...چین و امریکا و متحدین ....کره شمالی و شرق اسیا ....هند و چین ...فلسطین و شمال افریقا ..اکراین ...جمهوری خودخوانده باکو و ارمنستان ....و یونان و ترکیه هست ..هر چند این زلزله مهیب ترکیه که باعث اسیب بسیار مردم بیگناه شد عرصه را برای ترکیه تنگ کرده ..اما با توجه به سابقه این سردمداران حریص ترک  هیچ چیز بعید نیست ..پس وجود بحران بیشتر در روابط ترکیه و یونان مطمعنا برای ما بهتر است ...

واقعیت اینه ما تبدیل شدیم به چوب دو سر طلا ...هر کی میخواد بگه منم ادمم یه تک پا به ما میزنه ....قلبا از رنج و بحران در روابط انسانها متنفرم ...اما متاسفانه شرایط ما به گونه ای شده که لازمه بازسازی و قدرت گرفتن ما گرفتن ماهی از اب گل الود بحرانهای بین المللیست

[iron_man63 5,702]

هم اکنون, Hoshang20 گفت:

طبق گفته دوستمون شکست روسیه شکست ما و پیروزیش پیروزی ماست حالا اگه هیچکدوم پیروز نشن چی؟ 

خدمتتون عرض کنم همون طور که دوست عزیزم توصیح دادند این دیالوگ متعلق به خبر نگار روس هست که میگه ما به این افراد نیاز داریم که ......

ومثال زده بود کره شمالی واعراب و... این خاصیت رو دارند

اتفاقا از نظر من ما نباید دنبال پیروزی کسی باشیم ناتو ضعیف و روسیه ضعیف دنبال ما میان واگرنه اولین کشوری که مارو تحریم میکرد به خاطر انرژی هسته ای روسیه بود

پس نداشتن پیروز یا حداقل پیروزی کامل به نفع ما و آمریکایی هاست میبینید امریکا و ما قطره چکونی یه چیزی رو میدیم بابت همینه 

جنگ طولانی نابودی اقتصاد اروپا و وابستگی بیشتر اروپا به امریکا

جنگ طولانی روسیه ضعف اقتصاد نابودی تجهیزلت نطامی  روسیه ای که داشت قوی میشد ازدید ارتباط چون شوروی با اروپا ارتباط گسترده نداشت اما روسیه با فرانسه و آلمان نزدیک تر بود تا آمریکا و موارد دیگر که قبلا یا گفتیم یا دوستان گفتند

 

[Hoshang20 150]

3 hours قبل , archersarash گفت:

واقعیت اینه ما تبدیل شدیم به چوب دو سر طلا ...هر کی میخواد بگه منم ادمم یه تک پا به ما میزنه ....قلبا از رنج و بحران در روابط انسانها متنفرم ...اما متاسفانه شرایط ما به گونه ای شده که لازمه بازسازی و قدرت گرفتن ما گرفتن ماهی از اب گل الود بحرانهای بین المللیست

من کم کم دارم به این نتیجه میرسم که اگه دنیا در آرامش باشه به ضرر ما و اگه به فاک بره به نفع ما تموم میشه متاسفانه