تحولات اوکراین تحلیل و پیگیری تحولات اوکراین

[MissileMan 92]

مقاله زیر را لطفا بخوانید. خود کارشناس روس میگوید که ایران نباید به روسیه اعتتماد داشته باشد! در این چند سال، این اولین حرف حساب هست که می شنوم. اینها دیگه خودشان با زبان بی زبانی میگویند که نامرد هستیم. :-x

 

 

16 دلیل بی اعتمادی ایران به روسیه از نگاه رسانه روسی

* تارنمای روسی 'ایران رو' روز سه شنبه در مقاله ای تحلیلی به قلم سرگئی آلکسییف تحلیلگر روس به بررسی دلایل بی اعتمادی ایران به روسیه پرداخت.

در مقاله تارنمای روسی آمده است: تهران موفق شده است انزوای بین المللی را که رژیم تحریم های فلج کننده غرب برای آن فراهم کرده بود، هر چند محدود و ناقص، بشکند. با این وجود، سرعت توسعه روابط روسیه - ایران تا کنون به سطح شراکت راهبردی نرسیده است. چه چیزی برخورد محتاطانه طرف ایرانی را سبب می شود؟ چه چیزی مانع آن می شود که تهران مسکو را شریک مطمئن سیاسی و اقتصادی خود به حساب نیاورد؟

این مقاله می افزاید: تاریخچه روابط بین دو کشور ساده نبوده است. دو قرن 19 و 20 و نیز قرن 21 صفحات زیادی را به تاریخچه همسایگی ما اضافه کرده اند که برای ایران مزه تلخی دارند. با وجود اینکه بحث های علنی در این مورد تقریباً برگزار نمی شود، در افکار عمومی ایرانیان صحنه های منحصربفرد تاریخی و سیاسی ریشه دوانده اند که در روابط ما مشکلات ایجاد کرده و مانع برخورد دست و دل باز و اعتماد آمیز با کشورمان می شوند.

1- مقاوله نامه گلستان (1813)

جنگ اول روسیه و ایران (سال های 1813-1804) چیزی شبیه به فاجعه برای ایران به بار آورد. در نتیجه آن جنگ مقاوله نامه بسیار زیان آور برای ایران به امضا رسید که به موجب آن اراضی قابل توجهی شامل داغستان، گرجستان با استان شوراگل، ایمرتیا، گوریا، مینگرلیا، آبخازی و نیز خان نشین های قره باغ، گنجه، شکی، شیروان، دربند، قوبا، باکو و تالش به روسیه تعلق گرفتند. ایران به موجب همان سند حق داشتن نیروی دریایی در دریای خزر را از دست داد.



2- عهدنامه ترکمن چای (1828)

بعد از پایان جنگ دوم روسیه - ایران (1828-1826) عهد نامه ترکمن چای به امضا رسید که به موجب آن ایران دوباره بعضی اراضی خود (خان نشین نخجوان، ناحیه اردوباد و بعضی اراضی دیگر) را از دست داد و مجبور شد غرامت عظیمی بپردازد که نزدیک بود این کشور را به ورشکستگی اقتصادی بکشاند.



3- قرارداد تقسیم عرصه های نفوذ روسیه و بریتانیا در ایران

بین سال های 1900 و 1907 میلادی روسیه به طور تقریباً آشکار در ایران سیاست توسعه طلبی استعمارگرانه را دنبال می کرد و سرگئی ویته نخست وزیر وقت روسیه بی پرده به الحاق قسمت شمالی ایران (مانند مناطق قفقاز) به ترکیب امپراطوری روسیه دعوت می کرد. اینها فقط طرح های بلندپروازانه و رؤیا نبود. دو امپراطوری روسیه و بریتانیا به موجب قرارداد سال 1907 ایران را بین خود به عرصه های نفوذ تقسیم کرده و در عمل حق حاکمیت را از آن سلب کردند.



4 – اشغال ایران در سال 1941 توسط روسیه و انگلیس

عملیات مشترک بریتانیایی– شوروی تحت عنوان"عملیات توافق" در زمینه تصرف سرزمین ایران (فارس از سال 1936 رسماً ایران نامیده شد) به اشغال این کشور انجامید. هشتم سپتامبر 1941 موافقتنامه ای امضا شد که به موجب آن دولت ایران موظف شد همه اتباع آلمان و سایر کشورهای متحد برلین را از خاک خود اخراج کند، بی طرفی مطلق را رعایت کند و از ترانزیت نظامی کشورهای ائتلاف ضد هیتلری ممانعت نکند.

بهانه ای که برای اعزام نیروها با عنوان "مقابله با مأموران نفوذی آلمان" انتخاب شد، نسبتاً تصنعی بود زیرا نفوذ آلمان در ایران از سایر مناطق خاورمیانه بیشتر نبود. با این حال، دوازدهم سپتامبر 1941 کریپس سفیر انگلیس در شوروی مبتکر گفتگوها بین لندن و مسکو درباره انتخاب رهبر جدید ایران شد. محمد رضا پهلوی، پسر رضا شاه پهلوی انتخاب شد. روز 15 سپتامبر متحدان نیروهای خود را وارد تهران کردند و 16 سپتامبر رضا شاه به اجبار استعفانامه به نفع پسر خود را امضا کرد.



5- حزب توده

بعد از پایان جنگ جهانی دوم اتحاد شوروی به دستور ژوزف استالین و به منظور جدا کردن آذربایجان جنوبی و مناطق شمالی از ایران و ملحق کردن بعدی آنها به جمهوری شوروی آذربایجان، حزب توده در این مناطق تشکیل شد. فعالیت این حزب باعث شد که کشور در آستانه جنگ داخلی قرار گیرد. اتحاد شوروی که از فعالیت حزب توده و جدایی طلبان ایرانی پشتیبانی می کرد، عقب نشینی نیروهای خود از ایران را به تعویق انداخت که همین امر باعث شد ایرانیان سوء ظن کنند که مسکو در صدد است بخشی از اراضی کشورشان را بگیرد و در مابقی کشور دست نشانده های کرملین را به قدرت برساند. ارتش ایران بعد از عقب نشینی نیروهای شوروی طی مدت کوتاهی حزب توده را سرکوب کرد که در این میان هزاران نفر کشته شدند.



6- تلاش ها برای ملحق کردن آذربایجان ایران به شوروی

در بخشی از سرزمین ایران که بر اساس توافق ها با بریتانیا اشغال شده بود، جنبش دمکراتیکی (جدایی طلبانه) شروع شد که با اعلام جمهوری دمکراتیک آذربایجان (فرقه دموکرات) به پایتختی تبریز توأم شد. مسکو امکان ملحق کردن جمهوری جدید التأسیس به اتحاد شوروی (به جمهوری آذربایجان) را بررسی می‌کرد. آوریل سال 1946 نیروهای مسلح این جمهوری شناخته نشده تهاجم به تهران را شروع کردند ولی به موفقیت نرسیدند. اتحاد شوروی عقب نشینی نیروهای خود از ایران را به تعویق انداخت و باعث سوء ظن ایرانیان شد. تنها در پی فشار جدید و اولتیماتوم های ایالات متحده و بریتانیا نیروی 60 هزار نفری شوروی تا نهم می 1946 از ایران عقب کشیده شد که این امر همزمان به معنی بسته شدن طومار جمهوری دمکراتیک (فرقه دموکرات) آذربایجان بود که فعالان آن از طرف مقامات ایرانی مورد یورش شدیدی قرار گرفتند.



7 - پشتیبانی از کردهای ایران در جمهوری مهاباد

مسئولان شوروی سابق به استفاده از اکراد برای تضعیف نفوذ انگلیس در کشورهای خاورمیانه علاقه مند بودند. روز 24 ژانویه سال 1946 مدتی قبل از عقب نشینی نیروهای شوروی از ایران در قسمت غربی کشور جمهوری کردی (جمهوری مهاباد) اعلام شد. این جمهوری پس از خروج نیروهای شوروی سقوط کرد و رؤسای قیام کنندگان کرد به تله شاه افتادند و آنها را برای مذاکرات به تهران دعوت ولی دستگیر و اعدام کردند. فقط ملا مصطفی بارزانی، یکی از رهبران کردها از این گزند گریخته و مجبور شد همراه با همرزمان خود از مرز شوروی بگذرد و وارد سرزمین جمهوری آذربایجان شود. اتحاد شوروی برای بارزانی و افسران وی در دانشگاه ها و آکادمی های نظامی شوروی دوره آموزشی دایر کرد و به بارزانی اطمینان داد که "در صورت فراهم شدن شرایط مناسب" برای بازگشت آنها به کردستان نهایت تلاش های خود را به عمل خواهد آورد.



8 – حمله به افغانستان

روز 12 دسامبر سال 1979 اتحاد شوروی نیروهای خود را به افغانستان گسیل کرد. علت واکنش شدیداً منفی تهران به اعزام "نیروهای محدود" شوروی به افغانستان تنها این نبود که آنجا اعتقاد داشتند که شوروی "به مسلمانان تجاوز کرد" بلکه عمدتاً آن بود که دولت کابل که از حمایت شوروی برخوردار بود، هجوم گسترده به شیعیان افغان را شروع کرد که به ایران مهاجرت وسیعی کردند. تهران به حمایت فعال از شیعیان افغانستان پرداخت. تا اواسط سال های 1980 در ایران قریب به 18مرکز آمادگی شبه نظامیان افغان با گنجایش حداکثر 10 هزار نفر ایجاد شدند.



9- حمایت روسیه از صدام حسین در جنگ ایران و عراق

اتحاد شوروی دوشادوش ایالات متحده در جریان جنگ ایران و عراق (1988-1980) از صدام حسین پشتیبانی فعالی کرده بود. به هنگام آغاز تجاوز عراق به ایران، در عراق حدود 1200 مستشار نظامی شوروی و نیز جنگ افزار شوروی زیادی وجود داشت. صدام حسین به طور وسیعی از موشک های شوروی از نوع "اسکاد" استفاده می کرد که برای ایرانیان مشکلات فراوانی ایجاد و به آنها خسارات عظیمی وارد کردند.

تنها این واقعیت از اهمیت کمک شوروی به بغداد حکایت دارد که وقتی ششم فوریه سال 1983، 200 هزار نظامی ایرانی تعرض موفقیت آمیز به بغداد را شروع کردند، تنها ضربات فشرده هواپیماهای تهاجمی ساخت شوروی که مسکو با شتاب برای دولت عراق ارسال کرده بود، صدام حسین را از سقوط پایتخت او نجات داد.

بعد از پایان جنگ ایران و عراق در سال 1988 مسکو با بذل تلاش های زیادی دستگاه نظامی عراق را بازسازی کرد. وقتی در ماه های فوریه و مارس سال 1991 ارتش عراق به وسیله تانک ها غیر نظامیان صلح جو را زیر گرفته و مقدسات شیعیان در نجف و کربلا را لوث و رهبران شیعیان را اعدام کرد، مسکو و واشنگتن این رفتار صدام را محکوم نکردند.

در مرحله ای که عراق به وسیله تحریم ها "محاصره" شد و - آنچه بیشتر از همه باعث تعجب می شود - بعد از سرنگونی رژیم صدام دیکتاتور عراقی و "دوست مسکو" در سال 2003 ، شرکت های روسی در رقابت بر سر قراردادهای نفتی و قراردادهای دیگر با عراق با هم مسابقه گذاشتند ولی روابط سالم اقتصادی با تهران را نادیده گرفتند.

تاریخ جدید مناسبات روسی – عراقی در تهران این برداشت را به وجود آورد که برای مسکو و شرکت های روسی فقط سود مالی مهم است در حالی که آنها حاضرند در بعد سیاسی بی اصولی کامل از خود نشان دهند.



10- تقسیم ناعادلانه دریای خزر

روابط بین اتحاد شوروی و ایران در زمینه استفاده از دریای خزر و تحدید حدود آن به وسیله توافقات دوجانبه سال های 1921 و 1940 تنظیم می شد. به موجب این اسناد، دریای خزر، پهنه آبی داخلی دو کشور محسوب می شد و به طور برابر تقسیم می شد که به هر یک از این دو کشور50% می رسید. بعد از فروپاشی اتحاد شوروی دولت های جدید استقلال یافته (قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان) ضمن تعیین رژیم حقوقی خزر به طور طبیعی مدعی سهم خود شدند.

ایران می توانست در این زمینه شانه بالا انداخته و بگوید: "هر چیزی که شما (روسیه، قزاقستان، آذربایجان و ترکمنستان) می خواهید بکنید، باید در چارچوب همان 50% دریا بکنید که به شما تعلق داشت زیرا آنچه که برای شما اتفاق افتاد، در خاک شما اتفاق افتاد که ایران به این فرآیندها ربطی ندارد". ولی ایران به جای این موضع گیری و به منظور حمایت از اقتصاد نوپای کشورهای همسایه جدید التأسیس (و با آرزوی تقویت اقتصاد این کشورها برای کاهش وابستگی آنها به روسیه)، ناگهان پیشنهاد کرد که دریای خزر به صورت برابر بین همه تقسیم شود تا هر یک از کشورها صاحب 20% شود.

در سال های 1990 که این پیشنهاد مطرح شد، دستگاه سیاست ضد ایرانی ایالات متحده و غرب تازه راه افتاده بود و دولت های جدید این ابتکار ایران را به عنوان نشانه ضعف و آسیب پذیری آن تلقی کردند. آنها با اتکا بر حمایت غرب ابتکار تقسیم خزر بر اساس اصل "خط میانی" را مطرح کردند که ایران در این صورت فقط کمی بیش از 13% حوزه دریای خزر را دریافت می کرد. آنچه که در این زمینه برای تهران از همه ناراحت کننده تر بود، این بود که مسکو با این دولت های جدید همبستگی کرده و از خواست های بی اساس آنها و از اصل تقسیم دریا حمایت کرد که از نظر ایران به هیچ عنوان عادلانه نبود.



11- معامله گور – چرنومیردین

در سال 1995 روسیه با ایالات متحده درباره ایران موافقتنامه بی سابقه ای منعقد کرد. به موجب توافقات روسی – آمریکایی که به "یادداشت تفاهم گور – چرنومیردین" معروف شد، روسیه متعهد شد تا 31 دسامبر 1999 اجرای همه قراردادها در زمینه صدور جنگ افزار و ارائه خدمات نظامی به ایران را به پایان برده و از انعقاد قراردادهای جدید خودداری کند.

علاوه بر آن، فدراسیون روسیه مجبور شد از صدور قطعات یدکی برای جنگ افزارهای ایران خودداری کند در حالی که به موجب توافقات روسی – ایرانی مسکو باید تا سال 2011 این قطعات را صادر می کرد. جالب توجه است که مسکو که در زمینه ایران تحت فشار واشنگتن عقب نشینی کرد 4 میلیارد دلار ضرر کرد که واشنگتن هرگز این مبلغ را برای مسکو جبران نکرد.



12- طولانی شدن ساخت نیروگاه اتمی بوشهر

قرارداد ساخت نیروهای اتمی بوشهر در عمل صنایع اتمی روسیه را نجات داد و آن را از نابودی کامل بر اثر فعالیت "اصلاح طلبان بازاری" در امان گذاشت. ولی در سال های 1990 و اوایل سال های 2000 مسکو ضمن اجرای عملیات اجرایی در این نیروگاه به طور کامل موضع گیری ایالات متحده را در نظر می گرفت و بر اساس خواست های واشنگتن جدول زمانبندی نصب تجهیزات و راه اندازی نیروگاه را رعایت نمی کرد.

با وجود منحصر به فرد بودن این پروژه (ساخت نه از صفر بلکه بر اساس فناوری های شرکت "زیمنس") و صرفه جویی بیمارگونه ایرانیان، امکان داشت که نیروگاه بوشهر ظرف مدت7-5 سال ساخته شود ولی از زمان امضای قرارداد(1995) تا اجرای کامل آن (2013) 18 سال گذشته بود.

سیاست در طولانی شدن این روند نقش مهمی ایفا کرد. به عنوان مثال، 10 ماه می سال 1995 در جریان سفر بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا به مسکو، طرف آمریکایی بوریس یلتسین را به حذف یکجانبه صدور سانتریفیوژی از قرارداد بوشهر وادار کرد که به گمان آمریکایی ها، ایرانیان می توانستند با استفاده از آن مواد هسته ای دومنظوره را به دست آورند. بهای سانتریفیوژ (500 میلیون دلار) نیمی از تمام بهای قرارداد بین روسیه و ایران را تشکیل داده بود. به طول انجامیدن ساخت نیروگاه اتمی بوشهر باعث این اعتقاد ایرانیان شد که هر طرح روسی – ایرانی از نظر روسیه سکه سیاهی در چانه زنی های سیاسی با آمریکا می باشد.



13- حمایت روسیه از تحریم های ضد ایرانی در شورای امنیت

ایالات متحده و متحدانش در ناتو از سال 1979 تا به امروز به بهانه های مختلف بارها علیه تهران تحریم هایی اعمال کرده اند که شامل حال اکثر زمینه ها اعم از اقتصاد تا تبادلات علمی بود. مسکو نه تنها به این تحریم ها اعتراض نمی کرد بلکه در عمل از آنها پشتیبانی می کرد.

تصنعی و بی اساس بودن قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره گسترش رژیم تحریم ها نه تنها با اعتراضات مسکو روبرو نشد بلکه با رضایت مسکوت مسکو صادر شد زیرا روسیه از حق وتوی خود برای ممانعت از صدور این قطعنامه های غرض جویانه و فاقد هیچ پشتوانه ای از دلایل جدی استفاده نکرد.

افزون بر آن، روسیه در تلاش برای خوش خدمتی به غرب، بعضی قطعنامه ها را به طور غیر ضروری و بیش از حد وسیع تعبیر کرده و از معاملات فوق العاده سودآور چندین میلیارد دلاری با ایران امتناع کرد که مشمول قطعنامه ها نبودند.

تحریم های فلج کننده ای که غرب به طور یکجانبه علیه تهران اعمال می کرد و به اقتصاد و مردم ایران خسارات عظیمی وارد می کرد، در حد زیادی نتیجه رضایت مسکوت طرف روسی است که در این زمینه موضع گیری اصولی نکرد.



14 – اس-300 و قراردادهای دیگر

دمیتری مدودف رئیس جمهور وقت روسیه در فاصله سال های 2008 تا 2012 میلادی تحت فشار غرب و با اعتقاد به وعده های اسراییل و آل سعود، صدور سامانه های موشکی ضد هوایی اس-300، ادوات زرهی، هواپیما های جنگی، بالگرد ها و ناوها به ایران را ممنوع کرد.

طرف روس به طور یکجانبه معامله با ایران را در این زمینه که جمعاً معادل 800 میلیون دلار بود و قراردادهای بعدی معادل 4.2 میلیارد دلار در زمینه همکاری نظامی فنی را لغو کرد.

دمیتری مدودف در واکنش به درخواست های مصرانه بنیامین نتانیاهو طی همان فرمان استفاده از سرزمین روسیه برای ترانزیت تسلیحات به ایران، انتقال اسلحه از خاک روسیه، واگذاری آن به ایران در خارج از روسیه زیر پرچم روسیه را ممنوع کرد. همچنین منع ورود بعضی شهروندان جمهوری اسلامی ایران به روسیه اعلام شد که اسراییل و ایالات متحده سوء ظن می کردند که آنها در توسعه جنبه نظامی برنامه هسته ای ایران دست داشتند.

همزمان با فرمان مذکور تصمیمات غیرعلنی دیگری اتخاذ شدند. از جمله موافقتنامه اوایل سال های 2000 درباره تبادل اطلاعات ویژه درباره گروه های تروریستی بین سرویس های ویژه ایران و روسیه نهایتاً زیر خاک گذاشته شد. امتناع از صدور اس-300 به ایران به روابط روسی- ایرانی لطمه عظیمی زد و اعتماد ایرانیان به روسیه را تقریباً به طور کامل بر انداخت. همه آحاد ملت ایران می دانستند که اس-300 جنگ افزار خالص دفاعی است و اینکه تصمیم روسیه که بر خلاف منافع سیاسی و اقتصادی آن اتخاذ شد، نشان دهنده وابستگی کامل مسکو به سیاست خارجی واشنگتن بود.



15 – نفوذ غرب در اقتصاد و سیاست روسیه

مبادلات بازرگانی بین روسیه و ایران تحت تأثیر غرب به طور محسوسی کاهش یافت. موضع گیری دوپهلوی دولت روسیه به شرکت های کوچک و متوسط روسی اجازه نداد که نه تنها حضور خود در بازار ایرانی را گسترش دهند بلکه حداقل مواضع به دست آمده را حفظ نمایند.

دهها شرکت روسی که به تجارت با ایران علاقه مند بودند، بر اثر این وضعیت دو پهلو ورشکست شده یا با مشکلات تصور ناپذیری روبرو شدند. نظام بانکی روسیه که در عمل همه معاملات با ایران را متوقف کرد، در زمینه براندازی مناسبات اقتصادی و حمایت غیر علنی از تحریم های آمریکایی صاحب مقام "قهرمان" شده است.

کار به جایی رسید که بانک های آمریکایی و غربی از شرکای بانکی روس خود گزارش هر مورد ارسال پول بین روسیه و ایران را که توسط شخص حقیقی یا حقوقی روس انجام شده باشد، درخواست کردند. این وضع در اذهان طرف ایرانی اعتقادی را به وجود آورد که نظام بانکی و مالی روسیه تماماً توسط آمریکا و غرب کنترل می شود.

در واقع، تمام نظام بانکی روسیه و از جمله بزرگترین بانک های دولتی نظیر بانک پس انداز، VTB، گازپروم- بانک و بعضی بانک های دیگر، هر گونه فعالیت با ایران یا مرتبط با ایران را از دستور کار خود حذف کردند. بانک ها برای توضیح امتناع از سرویس قراردادها با ایران به توصیه ای از طرف بانک مرکزی مبنی بر "کار نکردن با این کشور" استناد می کردند که موضع گیری رئیس جمهور روسیه در این زمینه برای آنها دستورالعمل نبود.



16- عقب ماندگی اقتصادی و فنی روسیه

شرکت های روسی در بازار ایران بی چون و چرا از رقیبان غربی ضعیف تر هستند زیرا بلد نیستند قیمت های دامپینگ عرضه کنند و از سابقه جدی اجرای طرح های بلندمدت اقتصادی و حمایت دولتی برخوردار نیستند.

این شرکت ها بر خلاف شرکت های غربی که به وام های ارزان بلندمدت دسترسی دارند، پشتوانه مالی ندارند. تجار و تکنوکرات های ایرانی، غرب را از تجار روس بهتر درک می کنند.

آنها با غرب همکاری تنگاتنگی داشتند و بسیاری از آنها در اروپا تحصیل کردند و نقاط ضعف و قوت فعالیت بازرگانی غربی را به خصوص در زمینه برخورد عملی با اجرای طرح های مشخص می دانند.

عقب ماندگی عمومی فناوری های صنعتی روسیه هم مسأله جدی است. ما در زمینه های مهم مانند دستگاه سازی، خودروسازی و الکترونیک چیزی نداریم به ایران عرضه کنیم. به همین علت محافل بازرگانی ایران در مورد ضرورت توسعه شراکت اقتصادی با روسیه تردید های زیادی دارند زیرا هر چیزی را که برای رشد اقتصادی ایران لازم است، می توانند هر چند به طور غیر مستقیم از غرب دریافت کنند.



**نتیجه گیری

بدیهی است که طرف روس هم از خود سئوال می کند که تا چه اندازه می تواند به تهران اعتماد کند. ما در این مقاله فقط واقعیات را ذکر کرده و به تحلیل دلایل وقوع آنها نمی پردازیم.

تا همین اواخر سیاست خارجی و فعالیت بازرگانی خارجی کشورمان سئوال ها و گاهی تعجب و سردرگمی آشکار را بر می انگیخت که نه تنها تهران بلکه سراسر خاورمیانه شریک این نقطه نظر بود. امروزه اوضاع رو به تغییر گذاشته است ولی روشن است که طی یک روز نمی توان از بار اشتباهات گذشته رها شد.

باید از این اشتباهات آزاد شویم زیرا اشتباهات کشورمان تنها امر داخلی آن نیست. امنیت مابقی جهان به سیاست ما وابسته است که درک این مسئولیت باید از تمام تار و پود روابط با تهران و روابط با هر کشور دیگر جهان بگذرد.

[fath 4,686]

غربی ها یک ضرب المثل خیلی معروف دارن به این مضمون که: همه کس قابل خریدن است فقط قیمت آنها فرق می کند.

اساس روابط بین الملل و سیاست فعلی عالم خاکی بجز چند استثنا بر اساس حسابگری و منفعت هست و لاجرم این انتظاری بیجا هست که طرفی بودن در نظر گرفتن محاسبات نفع و ضرر خودش رابطه ای ایجاد کنه.

 

ما باید بفهمیم که نه غرب و نه روسیه و نه چین و... برای ما نمی توانند روابطی مانند حزب الله پایه ریزی کنن چون اساس این رابطه چیز دیگری و اساس سیاست خارجی کل غرب و روسیه هم چیز دیگری هست

[gader 3,083]

روسیه امروزی وامدار پوتین است و گویا پوتین روسیه ای را که خودش ساخته است ویران خواهد کرد.

فرار سرمایه خارجی از روسیه و همچنین فرار سرمایه روسی از خود روسیه به ترکیه در ماه های گذشته موجب رشد 3 درصدی بورس ترکیه در یک ماه د که در تاریخ بورسترکیه بی سابقه است.تحریم ها  نوشته شده و نا نوشته دو طرف علیه یکدیگرنیز سب شده است که تجار ترک سعی کنند از خلا حاصل برای منافع خود استفاده کنند.به همین خاطر نگرانی هایی در ترکیه به دلیل صادرات میوه به روسیه و در نتیجه افزایش قیمت ان در ترکیه وجود دارد

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

خواستم بگم که هرکی دنبال منافع خودشه ما باید ببنیم تو این شرایط چی واسه ما میرسه.

همیشه سیل نمیاد و همیشه سیل کنده درخت با خودش نمیاره. تا دیر نشده ما باید هم تجارت خودمون با روسیه و هم با غرب گسترش بدیم. با اروپا بحث انرژی را مطرح کنیم و با روسیه بحث صادرات محصولات کشاوزری و دامپروی را مطرح کنیم.این همه از حاج قاسم در عراق گفتیم ولی این ترکیه بود که 85 درصد تولید تخم مرغش را به عراق صادر می کرد

[nepton 703]

دو پست حسابی کلاً تو این تایپک دیدم اونم دوتای آخری کاربران MissileMan و gader بود و بس.احسنت به هر دو.

[cheka 15,065]

روسیه صادرات گاز به لهستان را قطع کرد 

 

شرکت گازپروم اعلام کرد بدلایل تعمیراتی صادرات گاز به لهستان را قطع کرده است ، اما غربی ها این قطعی گاز را مجازات لهستان برای صادرات گاز خود به اوکراین دانسته اند

 

رییس شرکت Ukrtransgaz اوکراین اعلام کرد با قطع شدن صادرات گاز روسیه به لهستان ، صادرات معکوس گاز این کشور به اوکراین در رنج 4 متر مکعب متوقف شده است

 

http://www.theguardian.com/world/2014/sep/10/poland-russia-gas-supply-cut-gazprom-tensions-ukraine

 

دستور آماده باش پوتین برای نیروهای مسلح روسیه

 

http://en.itar-tass.com/russia/749012

[cheka 15,065]

اینفوگرافی وضعیت اوکراین شرقی

 

[Blanco 1,452]

اینفوگرافی وضعیت اوکراین شرقی

 

 

سایز بزرگتر این تصویر رو ندارید ؟ نوشته هاش رو به سختی میشه خوند .

[cheka 15,065]

سایز بزرگتر این تصویر رو ندارید ؟ نوشته هاش رو به سختی میشه خوند .

 

http://en.ria.ru/infographics/20140909/191902618/Prospects-Of-The-Conflict--In-Ukraines-Southeast.html

 

تصویر بزرگ بود تو گالری که آپ شد کوچیک شده

[Ernesto_Rommel 11,417]

سلام

 

من چند روز پیش صدامو ضبط کردم ولی حجم ش شد 25 مگ !!! ( البته فکر کنم نوع کیفیت صدا رو بالا انتخاب کردم که سبب پرحجم شدن ش شده !)

 

خوده حرفها هم 28 دقیقه هست !

 

الان تایپ شده ش رو هم دارم ( البته تایپ شده ش خلاصه تر هست)

 

چیکار کنم ؟؟؟

 

نمیدونم بزنم کمتر کنم حجم ش رو ک هسبب پایین اومدن کیفیت ش میشه ... ای بابا !

 

یا حق

[Farhud 595]

http://upload7.ir/imgs/2014-09/89184048930478341340.jpg

جدایی طلب اکراینی در یک ایست و بازرسی در نزدیکی فرودگاه خارکف

 

http://upload7.ir/imgs/2014-09/27620914164462684122.jpg

تبادل اسرا بین جدایی طلبان و ارتش اکراین در شمال دونتسک - شرق اکراین

[Babak1391 1,590]

ایران هم بیشتر بازیچ دست روسهاست تا متحدش. تنها کشوری که منافع ملتش براش مهم نیست ایرانه! حتی افغانستان به فکر منافع ملی خودشه همین قصیه درباچه نیمروز اینو بخوبی ثابت میکنه. 

[elnino87 80]

به گزارش جهان، روزنامه انگلیسی دیلی‌تلگراف وشت: یک روزنامه آلمانی اخیرا متن ضبط شده صحبت‌های خصوصی ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه و پترو پروشنکو، رئیس دولت غرب‌گرای اوکراین را منتشر کرده است. بنابراین گزارش، پوتین در این مکالمه به پروشنکو می‌گوید: «اگر می‌خواستم، ظرف تنها دو روز، نیروهای روسی نه‌تنها در کی‌یف، بلکه در ریگا، ویلنیوس، تالین، ورشو و بخارست بودند.» اگر گزارش این روزنامه آلمانی صحیح باشد، این اولین بار است که پوتین کشورهای عضو ناتو یا اتحادیه اروپا را به حمله نظامی تهدید کرده است. تمام شهرهایی که پوتین به آنها اشاره کرده، پایتخت کشورهای عضو اتحادیه اروپا یا پیمان آتلانتیک شمالی هستند. روابط روسیه و غرب پس از سرنگونی دولت ویکتور یانوکویچ توسط غرب‌گرایان اوکراین رو به تیرگی نهاده است. منبع: فارس http://jahannews.com/vdciyuap5t1av32.cbct.html

[keivan2 337]

hee_hee روسیه کی میخواد حریم هوایی شو ببنده .بخدا خود مدمدوف تهدید کرد

[nepton 703]

به گزارش جهان، روزنامه انگلیسی دیلی‌تلگراف وشت: یک روزنامه آلمانی اخیرا متن ضبط شده صحبت‌های خصوصی ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه و پترو پروشنکو، رئیس دولت غرب‌گرای اوکراین را منتشر کرده است. بنابراین گزارش، پوتین در این مکالمه به پروشنکو می‌گوید: «اگر می‌خواستم، ظرف تنها دو روز، نیروهای روسی نه‌تنها در کی‌یف، بلکه در ریگا، ویلنیوس، تالین، ورشو و بخارست بودند.» اگر گزارش این روزنامه آلمانی صحیح باشد، این اولین بار است که پوتین کشورهای عضو ناتو یا اتحادیه اروپا را به حمله نظامی تهدید کرده است. تمام شهرهایی که پوتین به آنها اشاره کرده، پایتخت کشورهای عضو اتحادیه اروپا یا پیمان آتلانتیک شمالی هستند. روابط روسیه و غرب پس از سرنگونی دولت ویکتور یانوکویچ توسط غرب‌گرایان اوکراین رو به تیرگی نهاده است. منبع: فارس http://jahannews.com/vdciyuap5t1av32.cbct.html

صحتش تا چه حد هست؟

پوتین انقدر احمق نیست که چنین حرفایی بزنه؟!

حمله به کشورهای عضو ناتو یعنی جنگ جهانی! من که سر در نمیارم، اگر پوتین اینجور گفته یا در توهم هیتلری هست یا میخواد آخر عاقبت آلمان بعد جنگ دوم به سراغ کشورش بیاد!

 

آمریکا با اون همه ادعا دیگه ترجیح نمیده از نیروی پیاده استفاده کنه اینا دیگه!!!!!!!

در واقع با این حجم تکنولوژیهای وارده به عرصه نظامی تصرف قرن 20 فک کنم دیگه تموم شده!

ویرایش شده در شهریور 93 توسط nepton

[Royal_falcon 1,783]

 

حمله به کشورهای عضو ناتو یعنی جنگ جهانی! من که سر در نمیارم، اگر پوتین اینجور گفته یا در توهم هیتلری هست یا میخواد آخر عاقبت آلمان بعد جنگ دوم به سراغ کشورش بیاد!

 

کشوری که میتونه کل سطح خشکی های جهان رو رادیو اکتیویته و غیر قابل سکونت کنه به سرنوشت آلمان دچار نمیشه!