پروژه azorian پروژه Azorian ، بیرون کشیدن زیردریایی غرق شده K-129 شوروی از اقیانوس آرام

[deserthawk 5,518]

[b]پروژه[/b] [b]Azorian[/b][b] ، بیرون کشیدن زیردریایی غرق شده [/b][b]K-129[/b][b] شوروی از اقیانوس آرام[/b]
"Azorian" ( که به اشتباه بعد از درجه بندی فوق سری، توسط مطبوعات به نام "جنیفر" خوانده شد) نام رمز یک پروژه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(CIA) در تابستان سال 1974 بود که با استفاده از کشتی ساخته شده به این منظور به نام Hughes Glomar Explorer به بازیابی زیر دریایی غرق شده شوروی به نام K-129 از کف اقیانوس آرام پرداخت. غرق شدن K-129 در سال 1968 در حدود 1560 مایل دریایی (2890 کیلومتر ( در شمال غرب هاوایی رخ داد. پروژه Azorian یکی از مهم‌ترین، پیچیده­ترین، گران قیمت­ترین، و پنهان­ترین عملیات‌های اطلاعاتی در جنگ سرد با هزینه حدود 800 میلیون دلار ( 3800000000 $ در سال 2014) بود.
ایالات متحده علاوه بر طراحی کشتی بازیابی با تکنولوژی بالا و چنگک منحصر به فرد بلند کردن آن، تجهیزات دقیق پایداری آن را که برای نگه داشتن کشتی نزدیک به هدف استفاده می‌شدند را نیز توسعه داد. عوامل CIA به همراه دانشمندان به امید اینکه قادر به بازیابی و خواندن کتابچه­های رمز موجود در زیردریایی شوند مشغول همکاری برای توسعه روش‌هایی برای حفظ کاغذهایی که در زیر آب برای سال‌ها مانده بودند شدند. دلایل دقیقی که چرا این پروژه انجام شده است معلوم نیست، اما دلایل احتمالی شامل بازیابی موشک‌های هسته­ای دست نخورده ( R-21با کد ناتو SS-N-5-SERB)، اسناد و تجهیزات رمزنگاری می‌باشد.
پس از تلاش ناموفق اتحاد جماهیر شوروی در جستجوی K-129، آمریکا با استفاده از داده­های صوتی بدست آمده از چهار سایت NAVFAC و SOSUS حاصل از قسمت خراب زیر دریایی دست به جستجو زد. زیردریایی USS Halibut با استفاده از 2 تن محموله شامل مجموعه­ای از دوربین، چراغ و سونار برای تشخیص اشیاء بستر دریا که مقاوم در برابر عمق زیاد ساخته شده بودند مشغول بکار شد. عملیات بازیابی حدود شش سال بعد با هدف تجاری استخراج منگنز از کف دریا آغاز شد و در آنCIA تحت پوشش هوارد هیوز و Hughes Glomar Explorer در آب‌های بین‌المللی مخفیانه شروع به فعالیت کرد. در حالی که کشتی مشغول انجام بازیابی بخشی از K-129 بود، یک شکست مکانیکی در هنگام گلاویز شدن باعث قطع دو سوم از بخش بازیافت شده در دوران بازیابی شد.
[b]هدف: پیدا کردن [/b] [b]K-[/b][b]129[/b][b]غرق شده[/b]
در ماه آوریل سال 1968، ناوگان سطحی و هوایی اقیانوس آرام اتحاد جماهیر شوروی در حال استقرار تجهیزات در اقیانوس آرام شمالی که شامل برخی از عملیات‌های جستجوی غیر معمول نیز بودند مشاهده شد. فعالیت‌های دفتر اطلاعات نیروی دریایی ( ONI) این موارد را به عنوان یک واکنش که ممکن است به از دست دادن یک زیردریایی اتحاد جماهیر شوروی صورت گرفته باشد مورد بررسی قرار داد. کشتی‌های جستجوی سطحی اتحاد جماهیر شوروی در یک محل شناخته شده با زیردریایی­های استراتژیک دیزل اتحاد جماهیر شوروی (SSB کلاس GulfII مجهز به موشک‌های بالستیک) متمرکز شدند. این زیردریایی‌ها سه موشک‌ هسته­ای در برج sail / conning گسترده یافته خود حمل می‌کردند و به طور معمول در محدوده برد موشک از سواحل غرب ایالات متحده قرار داشتند. شبکه هیدروفون اضطراری SOSUS آمریکا ( Sea spider) در شمال اقیانوس آرام موظف به بررسی داده­های ضبط شده خود با امید به تشخیص محل انفجار شد. مرکز تاسیسات نیروی دریایی ( NAVFAC ) در Point Sur، جنوب مانتری در کالیفرنیا، موفق به جداسازی یک اثر صوتی شناسایی شده از یک انفجار رخ داده در 8 مارس 1968در آرایه فرکانسی پایین ( LOFAR ) شد (که برای آن در سال 1969یک درجه شایستگی دریافت کرد). با استفاده از تاریخ و زمان بدست آمده از (NAVFAC) Point Sur، (NAVFAC) Adak و (NAVFAC) ساحل غرب آمریکا نیز قادر به شناسایی کردن این رویداد آکوستیک شده بودند. با پنج نقطه تشخیصی احتمالی SOSUS، اطلاعات نیروی دریایی قادر به مشخص کردن محدوده K-129 آسیب دیده در مجاورت40 درجه عرض جغرافیایی و 180 درجه طول جغرافیایی شد.
[center]
[url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K129_HGE_recoverysite.png"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_K129_HGE_recoverysite.png[/img][/url][/center]
پس از هفته‌ها جستجو، شوروی‌ها قادر به پیدا کردن زیردریایی غرق شده خود نشدند و عملیات ناوگان اقیانوس آرام اتحاد جماهیر شوروی به تدریج به سطح عادی بازگشت. در ماه ژوئیه سال 1968، نیروی دریایی ایالات متحده عملیات "دلار ماسه ای" را با به به‌کارگیری USS Halibut و انتقال از پرل هاربر به محل خرابی آغاز کرد. هدف عملیات پیدا کردن و عکس برداری از K-129 بود. در سال 1965، USS Halibut به عنوان تنها زیردریایی در ایالات متحده به تجهیزات مورد استفاده در عمق بسیار زیاد مجهز شد. با وجود داده های SOSUS، منطقه جستجو و خرابی در بیش از 1،200 مایل مربع (3100km[sup]2[/sup]) و عمقی بیش از 3 مایل (4.8 کیلومتر ) پراکنده بود که USS Halibut پس از تنها سه هفته از جستجوی بصری در عمق با استفاده از روبات‌های کنترل از راه دور به همراه دوربین‌های کنترلی محل هدف را مشخص کرد. (این را مقایسه کنید با تقریبا 5 ماه جستجو در فضای باز و بدون محدودیت مورد نیاز برای مکان یابی زیردریایی هسته­ای عقرب آمریکا در اقیانوس اطلس در سال 1968). گزارش شد که USS Halibut در چند هفته بعد بیش از 20،000 عکس نزدیک از همه جنبه­های K-129 آسیب دیده گرفته است. این یک شاهکار بود که به خاطر آن USS Halibut در سال 1968 تشویق ویژه طبقه بندی شده واحد ریاست جمهوری امضا شده توسط لیندن بی جانسون را دریافت کرد.

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/halibut_SSGN587.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_halibut_SSGN587.jpg[/img][/url][/center]
در سال 1970، بر اساس این عکس‌ها، ملوین لایرد، وزیر دفاع و هنری کیسینجر، مشاور امنیت ملی، یک طرح مخفی را برای بازیابی زیردریایی آسیب دیده ارائه دادند به طوریکه ایالات متحده بتواند فنآوری موشک­های هسته­ای شوروی را مطالعه کند و همچنین احتمالاً بتواند مواد رمزنگاری آن را بدست آورد. این پیشنهاد توسط رئیس جمهور ریچارد نیکسون مورد قبول قرار گرفت و CIA موظف به اجرای آن شد

ادامه دارد

[center][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Project_Azorian"]منبع[/url][/center] ویرایش شده در اسفند 92 توسط PersianKing
: انتقال تصاویر

[deserthawk 5,518]

بخش دوم
ساختمان Glomar Explorer و داستان پوششی آن
قسمت تحقیق و توسعه شرکت جهانی توسعه دریایی (Global Marine Development Inc) که به عنوان یک پیشگام در عملیات حفاری دریایی آب‌های عمیق شناخته می­شود طراحی، ساخت و راه اندازی" Hughes Glomar Explorer " را به منظور بازیابی مخفیانه زیردریایی غرق شده شوروی از کف اقیانوس بر عهده گرفت. این کشتی در Sun Shipbuilding yard در نزدیکی فیلادلفیا ساخته شد. تاجر میلیاردر هوارد هیوز - که شرکت‌هایش در حال حاضر به صورت پیمانکاری در ساخت سلاح‌های متعدد نظامی طبقه بندی شده آمریکا مانند هواپیماها و ماهواره های نظامی حضور دارد - قبول کرد که به منظور حمایت از داستان پوششی که کشتی به استخراج منگنز از کف اقیانوس اقدام می‌کند نام خود را به این پروژه بگذارد، اما هیوز و شرکت‌هایش هیچ دخالت واقعی در این پروژه نکردند. با توجه به اینکه از K- 129 در عمق بیش از 16،000 فوت ( 4900 متر) عکس گرفته شد در نتیجه عملیات نجات، فراتر از عمق هر گونه عملیات نجات کشتی تا قبل آن انجام می‌شد. در تاریخ 1 نوامبر 1972، کار آغاز شد.
Hughes Glomar Explorer پنجه­های مکانیکی بزرگی که رسماً با عنوان "CaptureVehicle" ‌نامیده می­شد اما با محبت به نام Clementine صدا می­شد را به کار گرفت. این بازو طوری طراحی شد تا به کف اقیانوس برود و در سراسر بخش­های زیردریایی هدف، جستجو کرده و سپس آن بخش را بلند کند و به قسمت محفظه کشتی ببرد. یکی از نیازهای این تکنولوژی این بود که پایه­های شناور باید پایدار و در موقعیت یک نقطه ثابت در 16،000 فوت (4900 متر) زیر سطح اقیانوس ثابت نگه داشته شود.
این Capture Vehicle، مشابه موارد استفاده در چاه­های حفاری نفت در یک رشته لوله پایین می‌رفت و بالا می‌آمد. قسمت به قسمت،60 پا ( 18 متر) لوله فولادی از طریق یک سوراخ در وسط کشتی به پنجه متصل شد. این پیکربندی توسط Western Gear Corp از اورت واشنگتن طراحی شد. پس از گرفتن موفق توسط پنجه، بالابر این روند را معکوس - 60 پا ( 18 متر)- می‌کرد و بالا می‌برد و در یک زمان رها می‌کرد. هدف باید سالم به moon pool کشیده می­شد و بعد از آن درهایی بود که می‌توانست به شکل یک طبقه برای بخش زیرین بسته شود. این به کل عملیات نجات اجازه می‌داد که در زیر آب و به دور از نظر کشتی‌های دیگر، هواپیماها و یا ماهواره­های جاسوسی انجام شود.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/HGE.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_HGE.jpg[/img][/url][/center]

Hughes Glomar Explorer تا تاریخ 20 ژوئن سال 1974، بعد از 3008 مایل دریایی ( 5571 کیلومتر ) دریانوردی از لانگ بیچ کالیفرنیا، در 4 ژوئیه به محل بازیابی وارد شد و عملیات نجات برای بیش از یک ماه ادامه یافت. در طی این مدت، حداقل دو کشتی نیروی دریایی شوروی (کشتی اقیانوس‌پیمای SB-10 و کشتی اندازه گیری برد موشک Chazma ) از محل کار Hughes Glomar Explorer بازدید کردند. پس از سال 1991 مشخص شد که شوروی‌ها در مورد این عملیات مشکوک شدند و هشدار دادند که CIA در حال برنامه­ریزی نوعی از عملیات نجات است، اما فرماندهی نظامی اعتقاد بر این داشت که غیر ممکن است آنها بتوانند چنین کاری را انجام دهند و هشدارهای اطلاعاتی را نادیده گرفتند. بعدها، کارشناسان مهندسی نظامی شوروی ادعا کردند که در واقع بازیابی K-129 ممکن بود (هر چند بسیار بعید است) و به کشتی‌ها در منطقه دستور داده شده بود که گزارش هر گونه فعالیت غیر معمول را اعلام کنند، اگر چه عدم آگاهی به جایی که به K-129 غرق شده بود مانع انجام هر گونه عملیات نجات شد.
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/Glomar_color_300.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/thumb_Glomar_color_300.jpg[/img][/url][/center]

سرلشگر آمریکایی Roland Lajoie اظهار داشت که، با توجه به یک جلسه او با سیا وی مطلع شد که در طول عملیات بازیابی، کلمانتین دچار یک شکست فاجعه بار شد و باعث شد دو سوم از بخش برگشت داده شدهK-129 به کف اقیانوس برگردد. کارمندان سابق لاکهید و هیوز دریایی که در عملیات کار می‌کردند اعلام کرده‌اند که چند تا از " پنجه­های " در نظر گرفته شده برای گرفتن زیر دریایی شکسته شدند، احتمالاً این امر به این دلیل است که آنها از فولاد مارایجینگ، که دارای استحکام بسیار بالا هستند ولی انعطاف پذیری بسیار کمی در مقایسه با سایر فولادها دارند ساخته شده بودند.
با این حال، بخش بازیافت شده شامل دو اژدر هسته­ای بود و در نتیجه پروژه Azorian یک شکست کامل در نظر گرفته نشد. اجساد شش خدمه نیز پیدا شد و پس از آن برایشان مراسم یادبود انجام شد و با انجام تشریفات نظامی، به دلیل نگرانی از رادیواکتیویته در یک تابوت فلزی به دریا سپرده شدند. دیگر خدمه گزارش داده‌اند که کتابچه رمز و مواد دیگر مورد علاقه کارکنان CIA نیز کشف شد و تصاویری از چاپ شده آنها به صورت مستند به نمایش گذاشته شد و اجزای مختلف سازه زیردریایی، از جمله پوشش دریچه، تجهیزات و ابزار سونار نیز کشف شدند. اسناد کاخ سفید نیز می‌گوید که زنگ زیردریایی K-129 ، بازیابی و سپس به عنوان بخشی از تلاش‌های دیپلماتیک به روسیه بازگردانده شد. CIA این پروژه را یکی از بزرگ‌ترین عملیات­های اطلاعاتی جنگ سرد در نظر می‌گیرد.
پروژه Azorian به عنوان یکی از عمیق‌ترین عملیات‌های نجات تاکنون انجام شده یک نقطه عطف تکنولوژیک است. کل عملیات نجات توسط CIA به صورت فیلم مستند ثبت شده است، اما این فیلم طبقه بندی شده باقی مانده است. بخش کوتاهی از فیلم که نشان دهنده بازیابی شش بدن و پس از آن دفن در دریا پس از بازیابی قسمت جلو K-129 بود در سال 1992 به روس‌ها داده شد.

[b]افشای عمومی [/b]
نیویورک تایمز داستان خود را سرکوب می‌کند
در فوریه سال 1975، سیمور هرش، خبرنگار تحقیقی و سابق نیویورک تایمز برای انتشار یک داستان درباره پروژه Azorian برنامه ریزی می‌کرد. Bill Kovach، رئیس دفتر نیویورک تایمز در واشنگتن درباره آن زمان، در سال 2005 گفت که دولت برای به تأخیر انداختن انتشار آن استدلال قانع کننده­ای ارائه کرد ( انتشار در آن زمان در حالی که پروژه در حال انجام بود باعث یک برخورد بین‌المللی می‌شد). پس از آن که یک داستان در لس‌آنجلس تایمز چاپ شد که شامل توضیح پنج بندی از بسیاری از دوگانگی­ها و چرخش­ها در مسیر انتشار این داستان بود، نیویورک تایمز داستان خود را در مارس 1975منتشر کرد. مدیر CIA جورج اچ دبلیو بوش گزارشی در موارد متعدد به جرالد فورد، رئيس جمهور آمریکا درباره گزارش‌های رسانه‌ها و استفاده از کشتی در آینده را ارائه کرد. CIA نمی‌دانست که چه اقدامی از سوی اتحاد جماهیر شوروی پس از دانستن داستان اتخاذ خواهد شد.
[center]نیویورک تایمز 19 مارس 1973[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/The_NewYork_Times2Ck129paper.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_The_NewYork_Times2Ck129paper.jpg[/img][/url][/center]
[b]درخواست قانون آزادی اطلاعات و پاسخ [/b][b]Glomar[/b]
پس از داستان‌هایی در مورد تلاش سازمان سیا برای جلوگیری از انتشار اطلاعات در مورد پروژه Azorian ، Harriet Ann Phillippi روزنامه نگار، بنا بر قانون آزادی اطلاعات از CIA هر پرونده­ای در مورد تلاش‌های آنها در این زمینه را خواستار شد. CIA حاضر به تایید یا رد وجود چنین اسنادی نشد. این نوع از پاسخ به معنی "غیر پاسخگو بودن" به عنوان " پاسخ Glomar " و یا "Glomarization "شناخته شده است.
[b]1998 انتشار ویدیو[/b]
یک ویدیو که نشان دهنده مراسم یادبود برای شش دریانورد شوروی که در پروژه Azorian پیدا شدند در اوایل دهه 1990 توسط ایالات متحده به روسیه فرستاده شد. بخش‌هایی از این فیلم در فیلم‌های مستند تلویزیونی در مورد پروژه Azorian، از جمله مستند ویژه کانال دیسکاوری در سال 1998 به نام مسئله امنیت ملی ( بر اساس کتاب Clyde W. Burleson به نام پروژه جنیفر (1977)) و بار دیگر در سال 1999 و در زیر دریایی­های جنگ سرد شبکه PBS در قسمت NOVA نشان داده شد
[b]2010 انتشار 1985 مقاله [/b][b]CIA[/b]
در فوریه 2010، به دنبال جستجو توسط محقق Matthew Aid در آرشیو امنیت ملی، CIA مقاله­ای از نسخه پاییز 1985 از مجله داخلی CIA در مطالعات اطلاعاتی را بعد از تنزل رتبه دادن به اطلاعات، بنا بر قانون آزادی اطلاعات ایالات متحده منتشر کرد. دقیقاً همان چیزی که این عملیات برنامه ریزی کرده بود تا بازیابی کند همچنان نامشخص باقی ماند. این گزارش توسط شرکت کنندگان ناشناس در پروژه Azorian نوشته شد.
[b]2010 انتشار نشست کابینه رئیس جمهور فورد[/b]
پس از انتشار داستان " پروژه جنیفر " توسط سیمور هرش، جرالد فورد رئیس جمهور آمریکا، وزیر دفاع James R. Schlesinger ، Philip Buchen ( مشاور رئیس جمهور ) ، John O. Marsh, Jr ( مشاور رئيس جمهور )، سفیر دونالد رامسفلد ، سپهبد برنت اسکوکرافت ( مشاور رئیس جمهور در امور امنیت ملی ) و ویلیام کلبی ( مدیر CIA ) به بحث نشستند که آیا دولت فورد به داستان هرش واکنش نشان دهد یا نه. در جلسه هیئت دولت در تاریخ 19 مارس 1975 ( در همان روز نیویورک تایمز داستان را منتشر کرد )، از وزیر دفاع Schlesinger نقل شده است که:
این کار یک موفقیت بزرگ آمریکایی بوده است. این عملیات از لحاظ فنی تعجب آور است و جنبه محرمانه بودن در آن حفظ شده است.
با استفاده از کلمات " تعجب آور " و " موفقیت بزرگ آمریکایی " که برای توصیف عملیات Matador نیز بکار رفت، آشکار است که وزیر دفاع خواهان نشان دادن حداقل نوعی از موفقیت بود که باید مورد تایید عموم قرار گیرد. رئیس CIA، ویلیام کلبی مخالف، با یادآوری بحران U-2 ، گفت :
من فکر می‌کنم ما نباید اتحاد جماهیر شوروی را در چنین فشاری قرار دهیم که پاسخ دهد.

نتیجه جلسه این بود که stonewall، لس‌آنجلس تایمز را مجبور کرد که روز بعد به انتشار یک داستان 4 صفحه­ای توسط Jack Nelson با عنوان ، " کابینه نمی‌خواهد درباره زیردریایی گرفته شده توسط CIA صحبت کند" بپردازد .
[b]تئوری توطئه[/b]
[b]ستاره سرخ سرکش[/b]
Kenneth Sewell، در کتاب خود به نام ستاره سرخ سرکش (2005)، نظریه­های اضافی و حدس و گمان‌هایی را ارائه می‌دهد. این کتاب بیان می‌کند که K- 129 توسط 11 مرد تیم نیروهای ویژه جاسازی شده در داخل و با هدایت تندروهایی از KGB و با مشارکت کامل مدیر KGB یوری آندروپوف ربوده شد. زیر دریایی با موفقیت فرماندهی شد و این تیم KGB تلاش کردند یک موشک هسته­ای را راه اندازی کرده و پرل هاربر هاوایی را هدف قرار دهند. نظریه Sewell در واقع این است که این حمله به شیوه­ای طراحی شد که به دور از هرگونه دخالت شوروی­ها به دخالت چینی‌ها بیانجامد و در تلاش برای تحریک یک رویارویی هسته­ای میان چین و ایالات متحده طراحی شد. در آن زمان، روابط میان مسکو و پکن به نقطه­ای رسید که در آن بسیاری معتقد بودند که یک جنگ گسترده اجتناب ناپذیر بود، در حالی که روابط میان پکن و ایالات متحده، هر چند در سال 1968 سرد بود ولی در سال 1970 به شدت بهبود یافت. نظریه این است که شوروی‌ها از تنش زدایی میان ایالات متحده و چین که می‌توانست باعث ضرر دیدن منافع شوروی در سراسر جهان شود، می‌ترسیدند. فرضیه نویسنده این است که دستگاه­های ایمنی خرابی موشک دچار مشکل شد و یک انفجار صورت گرفت که باعث غرق شدن زیردریایی شد. این کتاب همچنین ادعا می‌کند که پروژه Azorian تقریبا یک موفقیت کلی بود و همه اهداف از جمله دستیابی به کلاهک موشک‌های هسته­ای و تجهیزات رمزنگاری و کتابچه­های رمز را محقق کرد.
[b]گمراهی‌های چندگانه[/b]
مجله تایم و مطالب دادگاه نوشته شده توسط Felice D. Cohen و Morton H. Halperin به نمایندگی از پروژه حسابرسی نظامی نشان می‌دهند که هدف پروژه مورد ادعا یعنی بالا بردن یک زیردریایی اتحاد جماهیر شوروی، ممکن است به خودی خود یک داستان برای پوشش مأموریت سری دیگر بوده است. به عنوان مثال بهره برداری از کابل‌های ارتباطی زیر آب، نصب و راه اندازی سیلوهای موشکی در زیر آب و نصب و راه اندازی و تعمیر سیستم‌هایی برای نظارت بر حرکات کشتی‌ها و زیر دریایی‌ها به عنوان مأموریت سری ذکر شده است.
مقاله از طبقه بندی خارج شده و منتشر شده توسط CIA


[center]www.gwu.edu/~nsarchiv/nukevault/ebb305/doc01.pdf[/center]
متن گفتگوهای نشست کابینه جرالد فورد
[center][url="http://www.gwu.edu/~nsarchiv/nukevault/ebb305/doc02.pdf"]http://www.gwu.edu/~...bb305/doc02.pdf[/url][/center]
[center]www.gwu.edu/~nsarchiv/nukevault/ebb305/doc03.pdf[/center]
پایان

[center][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Project_Azorian"]منبع[/url][/center]
[center]مترجم[/center]
[center]احمد صادقی فیروزجایی[/center]
[center][color=#ff0000][b][font=tahoma,geneva,sans-serif]هرگونه برداشت از این مطلب صرفا با ذکر نام وبسایت میلیتاری و مترجم امکان پذیر است.[/font][/b][/color][/center] ویرایش شده در اسفند 92 توسط PersianKing
: انتقال تصاویر

[BattleMaster 3,797]

بسيار زحمت كشيديد و اين مطلب پيچيده رو به خوبي ترجمه كرديد

جا داره همينجا ورودتون به ميليتاري رو تبريك و از بابت اين تاپيك خوب از طرف خودم و دوستان تشكر ويژه داشته باشم

[PersianKing 1,129]

با تشکّر از زحمتی که کشیدید و مطلب جالبی که تهیه کردید(من به شخصه به مسائل زیردریایی ها خیلی علاقه مندم) ، منتقل شد. فقط بی زحمت لینک اون PDF هایی که گذاشتید رو اصلاح کنید که قابل استفاده باشند.

[color=#0000cd][i][b]تصاویر تکمیلی:[/b][/i][/color]
[center]غوص و به کمین نشستن K-129 ، اژدرها و موشک ها آماده ی یورش به آمریکای جهانخوار!![/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K_129_HGE_Soviet_submarine.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_K_129_HGE_Soviet_submarine.jpg[/img][/url][/center]

[center]سفر ناتمام K-129 و جستجوی روس ها و آمریکایی ها:[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K_129_HGE_sink_point.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_K_129_HGE_sink_point.jpg[/img][/url][/center]

[center]پیدا شدن لاشه K-129 در عمق چهار و نیم کیلومتری اقیانوس[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K_129_kiosque-b786e-ac2d3.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K_129_kiosque-b786e-ac2d3.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K_129_kiosque_arrache-bbf11-5d1ee.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K_129_kiosque_arrache-bbf11-5d1ee.jpg[/img][/url][/center]

[center]شماتیک کشتی بازیابی ، در پوشش یک سکوی اکتشافی[/center]
[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/glomar3.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_glomar3.gif[/img][/url][/center]

[center][b]شرح تصویری عملیات بالا کشیدن K-129[/b][/center]
[center][b][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/project-azorian-1970s-claus-lunau.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_project-azorian-1970s-claus-lunau.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K129_HGE_recovery.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_K129_HGE_recovery.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/K129_HGE_recovery_fullcolor.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10147/normal_K129_HGE_recovery_fullcolor.jpg[/img][/url][/b][/center]

[center][url="http://fineartamerica.com/featured/project-azorian-1970s-claus-lunau.html"][b]تصویر اصلی و با رزولیشن بالاتر(تصویر سمت راست ، نیازمند همکاری با قوای ضد هیتلری!)[/b][/url][/center]

[scavenger 130]

[b]K-129[/b][b] [/b]چرا اصلا غرق شد؟

[deserthawk 5,518]

با تشکر از دوستان درباره علت غرق شدن این زیردریایی روس ها تنها گم شدن و قطع ارتباط با زیردریایشون رو اعلام کردند و تا اونجایی که من مطالعه کردم هنوز نتونستند باقیمانده های زیردریایی غرق شده شون رو بررسی کنند و آمریکایی ها هم اطلاعاتی در این زمینه درز ندادند
در مورد لینک فایلهای pdf بنده اونهارو از همین لینک ها دانلود کردم ولی متاسفانه فعلا این لینکها کار نمی کنند اگه دوستان لازم داشتند اطلاع بدن براشون بفرستم