نبرد رمینی، چهار کشور علیه رایش آلمان

[shagh1094 348]

[center][size="3"][b][color="#800080"]به نام خدا[/color]

[color="#ff0000"]برگردان: شقایق[/color][/b][/size][/center]

[size="3"][b][color="#800080"]نبرد رمینی بین 13 و 21 سپتامبر 1944 در طول عملیات زیتون رخ داد و در حقیقت تهاجم اصلی متفقین در خط گوتیگ در ماه های اوت و سپتامبر و در طول جنگ های ایتالیا بود. رمینی یک شهر در ساحل دریای آدریاتیک ایتالیا و لنگرگاه خط رمینی و خط دفاعی آلمان که سومین خط دفاعی گوتیگ بود محسوب میشد. رمینی که قبلا توسط حملات هوایی آسیب دیده بود و 1 میلیون و 470 هزار مجروح از نیروهای زمینی متحدین را دربرگرفته بود.[/color]

[color="#800080"]به گفته سپهبد سر الیور لس، فرمانده ارتش هشتم: نبرد رمینی یکی از سخت ترین جنگ های ارتش هشتم بود. این جنگ قابل قیاس با العالمین، مارس و خط گوستاو بود.[/color]

[color="#ff0000"]زمینه[/color]

در 23 اوت 1944 ارتش هشتم در عملیات زیتون حضور داشت و با سه سپاه از شرق ایتالیا برای دفاع از خط گوتیک مقابله میکرد. در هفته اول ماه سپتامبر تهاجم از طریق دفاع رو به جلو از خط گوتیک و مواضع دفاعی خط سبز یک شروع و ارتش پنجم ایالات متحده به مرکز ایتالیا وارد شده و به سمت بولونیا حرکت نمود. در مرکز ارتش هشتم که سپاه یک کانادا بود از خط سبز دوم در سمت راست جلوی پیشروی سپاه لهستانی را گرفت(و اجازه عقب نشینی داد) اما جلوی سپاه که روی تپه قرار گرفته بود سرسختانه از کوریانو دفاع کرد و سمت چپ سپاه پنجم نیز در کدوچه و گیمانو متوقف گشت. یک حمله جدید برای پاکسازی مواضع سبز دوم در تپه ها و از بین بردن خط ریمینی که از بندر ریمینی تا سان ماریو ادامه داشت و برای 12 سپتامبر برنامه ریزی شده بود، انجام گرفت.

[color="#ff0000"]نبرد[/color]

در جنوب رمینی که به لشگر یکم کانادایی متصل بود، 3 تیپ زمینی یونانی بود ک یک واحد پیاده نظام از آنها در 1 جولای 1944 در لبنان تحت نظر سرهنگ ها ترساولوس و تساکالوتوس تشکیل گشته بود. در نزدیکی روستای کاتولیکا دو حمله قوی آلمانی را در هشتم و دهم سپتامبر خنثی کردند. در روز 13 سپتامبر یک تیپ با حمایت تیپ زرهی و اسکادران 20 پیاده نظام، هنگ زره پوش بی نیوزلند و 22 گردان موتوریزه نیوزلند از لشگر دوم نیوزلند یک ضد حمله را به رمینی ترتیب دادند. همچنین حمایت از تیپ پیاده نظام با خمپاره و مسلسل های سبک ساسکاتون کانادایی و 33 ضد تانک 17پی دی آر انجام شد. حمله اولیه در 13 سپتامبر توسط دو شهرک زراعتی کوچک یعنی مونالدینی و مونتیسلی در جاده مارانو دیده شد. این دو شهر توسط گردان چتر باز یکم دفاع میشد که به احتمال زیاد گردانی از لشگر 162 ترکمن بوده است. آلمانی ها به خوبی آماده و یونانی ها را بی اطلاع گذاشتند.

روز های هفتم و هشتم سربازان اسکادران بی و 20 گردان زره پوش برای حمله به مونالدینی با هم ادغام شدند. در حالی که یک جوخه از گردان موتوریزه گردان 22 با پشتیبانی 5 یا 6 سرباز با تانک های شرمن به مونتیسلی حمله نموده بودند. در ساعت 8 مزرعه مونالدینی با تلفات کم گرفته شد. مدافعان آلمانی از موقعیت پاک شدند و مزرعه در مدت کوتاهی در دست متفقین افتاد.

در 15 سپتامبر یونانیان حمله به فرودگاه رمینی را برنامه ریزی نمودند. گردان یکم یونانی از جریان ملایم رود مارانو گذر کرد و در ساعت 10 زیر آتش شدید مواضع آلمانی به اطراف فرودگاه رسید. اسکادران سی، هنگ زره پوش هجدهم نیوزلند و اسکادران بی و گردان زره پوش بیستم یونانی ها را پشتیبانی میکردند. پشتیبانی هوایی نیز عبارت بود از حمله جنگنده بمب افکن های متفقین از سمت غرب فرودگاه. یونانی ها نیز مدت کوتاهی پس از آن حمله نمودند. گردان یونانی یکم فرودگاه را مورد حمله قرار داد و گردان یونانی دوم نیز پس از آن به مسیر جاده 16 و گردان سوم نیز به روستای کوچک کاسالچیو حمله کرد.[/b][/size]
[center]
[size="3"][b][img]http://up.reich-history.com/images/09430040303013247721.jpg[/img]

کامیون آلمانی که در جاده پر از گل و آب گرفتگی و غیر مسطح در نزدیکی رمینی رانندگی حرکت میکند.[/b][/size][/center]

[size="3"][b]گردان یونانی یکم بار دیگر با مقاومت شدید مدافعان روبرو شد. آتش فرودگاه تلفات سنگین را بر یونانیان تحمیل نمود و تانک ها قادر به شلیک به هر خانه ای در خط جنوبی فرودگاه بودند. همانطور که یونانیان و نیوزلندی ها زیر آتش نزدیک میشدند، موشک های ضد تانک و خودروهای تیربار دار نیز به طرف آنها نشانه روی میشدند. تانک ها در اطراف یک ردیف شده بودند تا از آتش ضد تانک جلوگیری به عمل آورند اما به زودی به طرف خط مقدم رفتند. یک ضد تانک آلمانی ، شرمن را زد اما نیوزلندی ها رو به جلو پیشرفت مینمودند و با مواد منفجره و نارنجک آلمانی ها را مجبور به عقب نشینی از مواضعشان کردند. خدمه ی پانتر از داخل برجک تمام شب درگیری را نظاره گر بودند.

گردان دوم یونان، در سمت راست تیپ قرار گرفته بود و به مسیر جاده 16 حمله کرد اما از پشتیبانی تانک های نیوزلندی محروم شد. یونانیان توسط آتش دفاعی سنگین و مین ها از سمت شرق فرودگاه و خانه های اطراف متوقف شدند. گردان یونانی سوم از سمت چپ با پشتیبانی تانک ها و پیاده نظام نیوزلندی به روستای کاسالچیو حمله کرد. این روستای کوچک از چند خانه و یک کلیسا تشکیل شده بود. پیاده نظام یونانی به سرعت خانه ها را پاکسازی کرده اما دسته چتربازان در کلیسا سخت مقاومت میکردند. مشخص شد این کلیسا قصد حمله چتر بازان به دسته های یونانی و نیوزلندی را داشت. با این حال آتش سنگین مسلسل ها فرودگاه را زیر خود گرفته بودند. روز بعد یعنی 16 سپتامبر یونانیان به پاکسازی اطراف فرودگاه ادامه دادند هرچند که یک پنتر هنوز فعالیت میکرد. گردان سوم یونانی فراتر از کاسالچیو رفت و با گردان یکم همسطح شدند و در یک موقعیت قرار گرفتند. آنها گاهی اوقات در زیر آتش ثابت، گاهی میدان های مین را پاکسازی مینمودند. گردان دوم یونانی تا سمت راست فرودگاه پیشرفت کرد، آتش تانک سبک تر از روز قبل بود.

روز بعد، یعنی 17 سپتامبر، 3 گردان به پیشروی های خود ادامه دادند و چندین تلاش برای از بین بردن پنتر باقیمانده با استفاده از توپخانه و هواپیما صورت گرفت اما در نهایت یک شرمن نیوزلندی کار آن را تمام کرد. چند ضد تانک علیه این پنتر قبل از تخلیه آن از خدمه نیز وارد عمل شده بودند. هنگامی که فرودگاه گرفته شد 3 تیپ یونانی توجه خود را به سمت رمینی معطوف نمودند. در 18 سپتامبر گردان 2 و 3 رمینی را تحت فشار قرار دادند و به سمت حومه شهر ساحلی حرکت کردند. آنها بار دیگر با مقاومت شدید یک دسته از چتربازان ساحلی مواجه شدند اما با کمک نیوزلند و حمایت کانادا در نهایت قادر به فشار آوردن به حومه شهر در 20 سپتامبر شدند. آنها رمینی را از جنوب تحت فشار قرار دادند و تنها برای پیدا کردن شهرستانی که نیروهای آلمانی در آنجا پنهان شده بودند عقب نشینی کردند. سان فرتوناتو توسط لشگر یکم کانادایی سقوط کرد.

در صبح روز 21 سپتامبر گردان یونانی دوم از طریق رودخانه آوسا به مرکز شهر رسید و پرچم یونان را در بالکن ساختمان شهرداری قرار داد. در ساعت 7 و 45 دقیقه روز 21 سپتامبر شهردار بدون قید و شرط به 3 گردان بر اساس پروتکل رسمی که به زبان یونانی و انگلیسی و ایتالیایی نوشته شده بود، تسلیم شد. به دلیل اقدامات تیپ یونانی در نبرد به عنوان تیپ رمینی شناخته شد.

[color="#ff0000"]مشخصات[/color]

[color="#800080"]تاریخ: 13 تا 21 سپتامبر 1944، محل: رمینی، ایتالیا، نتیجه: پیروزی متفقین.[/color]
[color="#800080"]طرفین درگیر: ایالات متحده، کانادا، یونان، نیوزلند در یک طرف و آلمان در طرف دیگر.
فرماندهان: برنس، فرماندهی آمریکا. ترساولوس و تساکالوتوس، فرماندهان یونان. فرمانده آلمان: تراگات هیر.
نیروها: یونان 3 گردان. کانادا یک لشگر. نیوزلند دو لشگر.[/color][/b][/size]

[center][color=#ff0000][size=6][b]لینک مقاله اصلی/انجمن تاریخ رایش[/b][/size][/color][/center]
[center][color=#ff0000][size=6]http://www.forum.reich-history.com/thread1077.html[/size][/color][/center]