Rheinmetall 120 mm gun، توپی برای تمام فصول!

[siavash75 7,699]

[center][color=#008000][size=7]بسم الله الرحمن الرحیم[/size][/color][/center]




[center][b]با سلام خدمت شما دوست عزیز و همینطور خواننده گرامی.[/b][/center]
[center][b]جا داره از دو عزیز که در بعضی از قسمت ها واقعا به من کمک کردن در اینجا تشکر کنم، اولی که خیلی خیلی اصرار کرد که نامی ازش نبرم و خودش میدونه که بنده خیلی ارادتم دارم بهشون.[/b][/center]
[center][b]دومی دوست خوب و عزیزم [/b][b]Crash[/b][b] است که در بخش مکانیزم واقعا کمک بزرگی کرد و منبعی معرفی کرد تا من با استفاده از اون بتونم بخش مکانیزم رو کامل کنم. ممنونم ازش.[/b][/center]
[center][b]نکته ی دیگه ای که باید خدمتتون عرض کنم اینه که این مطلب دارای نکات ریز رو درشت و در بیشتر موارد مباحث بسیار پیچیده ای هست که من تا اونجا که تونستم و دایره ی دانشم یاری می کرد توضیح داده ام، هر کجا که دیدید کمی و کاستی هست به بزرگی خودتون ببخشید و بزارید به حساب سواد ناچیز بنده ی حقیر.[/b][/center]
[center][b]از شاخ و برگ دادن اضافی به مطلب پرهیز کردم و تا اونجا که تونسته ام ساده بیان کرده ام.[/b][/center]
[center][b]امیدوارم که مورد قبلوتون واقع بشه.[/b][/center]
[center][b]یا علی[/b][/center]



[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/M256.png[/img][/center]


[b]مختصر توضیحی در مورد توپ 120 میلیمتری[/b]
توپ سنگین رینمتال 120 میلیمتری که یکی از توپ های بدون خان معروف دنیا به شمار می رود، توسط شرکت بزرگ Rheinmetall-DeTec AG آلمان غربی ساخته شد که ساختش بیشتر رو کم کنی کارحانه های اسلحه سازی شوروی بود که در آن زمان تسلیحات نسبتا پیشرفته و خوبی می ساختند و عملاً تهدیدات زرهی خود را به تمامی کشور ها من جمله آمریکا نشان می دادند. در سال 1974 میلادی ساخت این توپ آغاز شد و اولین نمونه ای که از آن وارد خط تولید شد توپ L/44 بود که دارای کالیبر 44 بود و تانک لئوپارد 2 آلمان تحت لیسانس این توپ را بر روی تانک های خوش ساختش نصب کرد، پس از کارایی موفقیت آمیزش آمریکا نیز بر روی آبرامز های افسانه ای اش که مدل M1A1 است را تحت عنوان M265 نصب کرد و به جای سیستم هیدرولیک از سیستم فنر و پس زدن استفاده می کند. توپ 120 میلیمتری رینمتال دارای 5.28 متر طول دارد و به همراه سیستمش که بر روی آن نصب شده 3.317 تن وزن دارد. در سال 1990 توپ L/44 ایده ی مناسب و قدرتمندی در برابر زرهی نسل جدید شوروی به حساب نمی آمد، رینمتال با آزمایش های زیاد و شبیه سازی های بسیار تلاش کرد تا این توپ را توسعه بدهد و یک توپ همه فن حریف و بهتر جنگی بسازد که بتواند در برابر صنایع زرهی شوروی بایستد. با شروع اولین توسعه یک توپ 140 میلیمتری جدید که نامش نیو پانزرکانون140 «توپ جدید 140 میلیمتری تانک»بود، اما بعد از مدتی تصمیم بر این شد که همین پروژه را با عنوان توپ پیشرفته 120 میلیمتری که با نام L/55 شروع شد و مبتنی بر توپ L/44 بود، برخی از معادلات هندسی داخلی فرق کرده و در انتها و بالای توپ تغییراتی ایجاد شد. این توپ جدید کمی طویل تر از قبلی بود و با 1.3 متر افزایش، قدرت آتش دهانه تا حد زیادی افزایش یافته و مهمات و گلوله ها را با سرعت بسیار زیادی شلیک می کند. بر اساس برخی از تغییرات هندسی توپ، اما L/55 برخی از شباهت هایش را با L/44 حفظ کرده و میتواند برخی از مهماتی که برای L/44 طراحی شده اند را نیز استفاده بکند.





[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/LAHAT-01.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_LAHAT-01.jpg[/img][/url][/center]
[center]گلوله/موشک لاهات اسرائیلی[/center]

توپ L/55 در آلمان و هلند برای لئوپارد های 2s مورد تعمیر اساسی قرار گرفت، همینطور برای لئوپارد های 2E اسپانیا به عنوان توپ اصلی قرار گرفت، تانک های لئوپارد 2hel یونان نیز از این قائده مستثنی نبوده و دستخوش تغییر شد. این توپ بر روی تانک چلنجر 2 انگلیس نیز نصب شد و تست های زیادی از کارکردش گرفته شد و به عنوان جایگزین بالقوه و مناسبی برای توپ L30 120 mm فعلی چلنجر است اما با وجود چنین مشخصه های خوبی تست هایش لغو شد و دیگر آنها را ادامه ندادند. تنوع مهمات و گلوله ها در L/44 بسیار زیاد و است رینمتال سعی کرده تا به صورت انحصاری مبتنی بر همین توپ باشد. این مهمات شامل گلوله ی زره پوش انرژی جنبشی مانند سری M829 آمریکایی و گلوله های دارای سر جنگی ضد تانک انرژی شیمیایی هستند که به صورت اختصاصی برای همین توپ ساخته شده اند. به تازگی نیز مهمات جدیدی از نظیر گلوله های جدید ضد نفر بُرد بلند و گلوله های تخریبی بسیار قوی است که با توپ L/44 تطبیق پذیری فوق العاده بالایی دارند و در میدان های نبرد مزیت های بسیار زیادی برای تانک به ارمغان خواهد آورد. رژیم صهیونیستی نیز با توسعه ی موشک LAHAT (که از توپ تانک شلیک می شود) ، از طرف آلمان و دیگر دارندگان لئوپارد مورد تقدیر بسیار قرار گرفت و آنها نیز علاقه ی خود را به این موشک که هم قادر است برای اهداف زمینی به کار برود و هم علیه اهداف هوایی، با نصب آن بر روی لئوپارد ها نشان دادند. در حال حاضر اسرائیل، آلمان، هند و شیلی از لاهات برای تانک های خود استفاده می کنند. همچنین اسرائیل اقدام به معرفی یک گلوله ی ضدنفر جدید کرد که با قطعه قطعه شدن می تواند افراد را زمینگیر کند.

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-Leopardo_2E__zaragoza_1.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Leopardo_2E__zaragoza_1.jpg[/img][/url] [url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/L7_105_mm_tank_gun_cut_model_on_display_at_the_Deutsches_Panzermuseum_~0.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_L7_105_mm_tank_gun_cut_model_on_display_at_the_Deutsches_Panzermuseum_%7E0.jpg[/img][/url][/center]
[center]در سمت راست لئوپارد 2E اسپانیا و در سمت چپ لئوپارد 2EHL یونان[/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Rheinmetall_120_mm_gun-Leoaprd_2E.jpg[/img][/center]
[center]لئوپارد 2E اسپانیا با لوله ی L/55 120 میلمیتری[/center]



[b]پس زمینه[/b]
نگرانی در مورد ناتوانی های توپ 105 میلیمتری L7 که از استانداردهای ناتو پیروی می کرد و در برابر توپ جدید شوروی از خودش عجز و کم کاری نشان داد، رینمتال را به اینکار وادار کرد تا یک توپ جدید با قابلیت های بالا بسازد و مشکلات قبلی را نیز در خودش حل کند. در نتیجه در سال 1965 صنایع رینمتال به فکر ساخت این توپ افتاد. اولین نمونه ی توپ مدرن ساخت شوروی در سال 1961 بر روی شاسی تانک t-55 قرار گرفت. در سال 1965 تانک معروف اتحاد جماهیر شوروی T-62 برای اولین بار عموم ظاهر شد و با یک توپ 115 میلیمتری بدون خان در معرض دید همگان قرار گرفت. شوروی تصمیم گرفت تا این اندازه را افزایش دهد و بر کارآیی اش نیز بیافزاید، یک فرمانده تانک ایرانی در سال 1960 با تانک های جدید M60 پاتون آمریکایی به مرز های شوروی گریخت و این ام 60 ها با توپ های L7 سلطنتی انگلیس مجهز بودند. با وجود معرفی تانکی مثل T-62، شوروی در سال 1969 تانک جدید T-64 را که با توپ 125 میلیمتری مجهز بود را رونمایی کرد، در طی سالهای 1972 نیز کمپانی نیزانی تِگیل شوروی آغاز ساخت تانک های T-72 را اعلام کرد که این هم با توپ 125 میلمیتری بدون خان مجهز می شد. برای مثال در جنگ سلطان یعقوب در طی جنگهای 1982 لبنان، دولت رژیم منحوس اسرائیل ادعا کرده که که تانک های تی 72s سوری را با تانک های مرکاوایش که از توپ m68 105 میلیمتری آمریکایی استفاده می کرده مورد اصابت قرار داده که در حقیقت اینها همان توپهای L7 ارتش سلطتنی انگلیس بوده اند!




[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/US_M1A1_Abrams_main_battle_tank2C_edited_to_identify_features_28glacis_plate_highlighted_in_green29.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_US_M1A1_Abrams_main_battle_tank2C_edited_to_identify_features_28glacis_plate_highlighted_in_green29.JPG[/img][/url][/center]
[center]تانک آبرامز آمریکایی با Front section Plate (قسمت سبز رنگ)[/center]

راست یا دروغش معلوم نیست اما شوروی با تعدادی از گلوله های M111 Hetz اسرائیلی که جزء گلوله های ضدزره محسوب می شوند، در کوبینای روسیه (کوبینا شهری در روسیه است که در گذشته محل آزمایشات متعدد نظامی بوده اما امروزه به موزه تبدیل شده است) آزمایشات و تست هایی انجام داد و فهمید که با توپ 105 میلمیتری قادر هستند تانک های T-72 را از ناحیه جلو مورد اصابت قرار دهند به همین دلیل در قسمت جلوی تانک از زره Front section Plate استفاده کرد. در پاسخ به این گلوله های اسرائیلی شوروی نیز T-72M1 را توسعه و طراحی کرد. پس از این اتفاق اسرائیل نیز مرکاوای 3 را با توپ 120 میلیمتری طراحی و توسعه داد که بسیار موفق عمل کرد. این عمل بسیار مشابه تصمیم یانکی ها در خصوص تعویض توپ های 105 میلمیتری M68 با توپ های 120 میلیمتری رینمتال است که در سال 1976 اتفاق افتاد، البته شوروی با معرفی T-64A سؤالی را در ذهن غربی ها به وجود آورد که با وجود چنین زره به کار رفته ای در تانک T-64A آیا گلوله ای می توان ساخت که توانایی نفوذ به داخل تانک را داشته باشد؟


[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-M1-A1_Abrams_Fire.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-M1-A1_Abrams_Fire.jpg[/img][/url][/center]
[center]تانک آبرامز آمریکایی با توپ M256[/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-Leopard_2A6_with_new_smoke_dispenser.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Leopard_2A6_with_new_smoke_dispenser.jpg[/img][/url][/center]
[center]لئوپارد های 2A6 آلمان با توپ L/55s[/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_M68_28American-licenced_L729_105-millimetre_284_1_in29_mounted_on_an_M1_Abrams.jpg[/img][/center]
[center]تانک آبرامز آمریکایی با لوله ی M68[/center]


در سال 1963 آلمان و آمریکا برنامه ای مشترک با همکاری یکدیگر تحت عنوان MBT-70 آغاز کردند که شروع ساخت یک تانک جدید بود. تانک جدید دارای 3 نفر خدمه با قرارگیری راننده تانک در درون برجک بود و یک بارگذار خودکار برای توپ اصلی، یک توپ 20 میلمیتری Auto Cannon به عنوان توپ ثانویه، یک سیستم تعلیق فعال آبی و زرهی که در اطراف تانک و در جلو و همینطور در سراشیبی شاسی و برجک قرار داشت، عنوان شد. تانک جدیدی که قرار بود ساخته شود دارای یک توپ 152 میلمیتری با قابلیت شلیک موشک طراحی شد تا بتواند موشک های MGM-51 Shillelagh ضد تانک را شلیک کند. با این وجود علاقه ی طراحان آلمانی به شلیک مهمات نا متعارف بسیار زیاد بود. آلمانی ها سعی کردند تا بتوانند توپ 152 میلیتری را به صورت بهینه ای طراحی کنند اما طراحی چنین توپی با این اندازه بسیار سخت بود و با وجود چنین مشکلاتی سرانجام تصمیم گرفتند تا پروژه ی آینده ی رینمتال 120 میلیمتری را شروع کنند.
در سال 1967 وزارت دفاع آلمان تصمیم گرفت تا پروژه ی لئوپارد 1 را به جریان بیاندازد و توسعه و طراحی اش را با نام لئوپارد طلاکاری شده آغاز کند اما بعداً نام پروژه به گراز تغییر یافت. کمپانی کراس مافی به عنوان پیمانکار و مسئول این پروژه انتخاب شد و دو نمونه ی اولیه ساخت که اولی در سال 1969 بود و دومی در سال 1970. پروژه بعد از مدتی به پروژه ی لئوپارد 2 ارتقاء یافت. اولین نمونه ی اولیه تانک جدید در سال 1972 همزمان با تانک T-72 ارائه شد. لئوپارد 2 مجهز به یک توپ 105 میلیمتری بدون خان بود. در مدت سالهای 1972 تا 1975 سر جمع 17 نمونه ی اولیه ساخته شد. اولین نمونه ی توپ جدید 120 میلیمتری بعد از 10 سال تلاش که در سال 1964 ساختش آغاز شده بود سرانجام در سال 1974 کار ساختش به پایان رسید. 10 نمونه از 17 نمونه ی اولیه با توپ 120 میلیمتری مجهز شدند. بعد از برنامه ی توپ 120 میلیمتری آلمان به سراغ توسعه ی توپ 152 میلیمتری موشک انداز رفت که تا حدودی کار را پیش برد اما به دلایل اقتصادی از انجام آن سر باز زد و پروژه کنسل شد. آلمان موفق شد تا توپ 120 میلیمتری L/44 را بسازد که واقعاً شاهکار صنایع تانک سازی دنیاست.

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/800px-Model_of_the_final_design_MBT-70.JPG"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_800px-Model_of_the_final_design_MBT-70.JPG[/img][/url][/center]
[center]تانک MBT-70 که قرار بود توسط آلمان و آمریکا ساخته شود.[/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/735px-Leo2Br80.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_735px-Leo2Br80.jpg[/img][/url][/center]
[center]نمونه ی اولیه لئوپارد 2 آلمان[/center]


توپ رینمتال L/44 دارای کالیبر 120 میلیمتر است که طولش چیزی حدود 5.28 متر است. وزن لوله ی این توپ 1.910 کیلوگرم است که تانک آبرامز M1A1 وقتی که توپ بر رویش نصب می شود وزنی به چیزی حدود 3317 کیلوگرم است که توپ جدید L/55 از نمونه ی قبلی اش کمی طویل تر است و با 1.30 متر بیشتر از قبلی طولش به 6.5 متر می رسد. bore evacuator و ترمال حرارتی نصب شده بر روی توپ، طراحی شده برای اینکه درجه حراری توپ را تنظیم کند و بیش از اندازه داغ نشود، داغی بیش از حد به صورت مداوم موجب پوسیدگی لوله و در نتیجه عمر پایینش می گردد. این قسمت از شیشه ی مقاوم شده ی پلاستیکی ساخته شده است و داخل لوله نیز کروم اندود شده که همین باعث افزایش طول عمر لوله توپ شده است. در اصل عمر لوله چیزی بین 400 الی 500 گلوله است و در حال حاضر با تغییرات به وحود آمده این تعداد به 260 کاهش یافته است. در برخی از موارد معدود پیش آمده حتی بعد از 50 شلیک لوله تعویض شده است. مکانیزم مهار کننده عقب نشینی توپ از 2 کُند کننده ی هیدرولیک و یک سیستم نیمه فعال پنومتیک تشکیل شده است.



[b]مکانیزم پس زنی چیست؟[/b]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/pl11.jpg[/img][/center]

مکانیزم پس زنی این توپ هیدرولیکی است که یک راه برای افزایش دقت و قدرت آتش توپ های توپخانه محسوب می گردد. این مکانیزم دارای محاسبات بسیار سخت و پیچیده ای است که از حوصله ای این بحث و همینطور دایره ی دانش بنده خارج است، تا آنجا که بتوانم توضیح ساده ای از این سیستم برای شما خواهم داد.
یک سیستم پس زنی متداول در توپ های سریع الانفجار امروزی سیستم پس زنی هیدرو پنوماتیک یا آبی است. در این سیستم لوله بر روی ریل هایی نصب می شود که می تواند به سمت عقب پس زنی کند و این پس زنی توسط یک سیلندر که بسیار به سیستم شارژ گاز در وسایل نقیله که به وسیله ی کمک فنر صورت می گیرد، شبیه است و به صورت متداول و عمومی میتوان آن را در حالی که به صورت موازی در کنار لوله ی توپ اصلی نصب شده است مشاهده کرد اما بسیار کوچکتر و کوتاه تر. عملکرد سیلندر ها به این شکل است؛ سیلندر دارای یک کمپرس هوا است و هیدرولیک نیز از روغن تغذیه می کند، در هنگام عملیات، انرژی لوله توسط کمپرس های هوا گرفته می شود و لوله به سمت عقب پس زنی می کند، سپس سیستم هیدرولیک لوله را تعدیل کرده و مانع از به جلو رفتنش می شود تا زمانی که به عقب برگردد، سپس لوله که در جای خود قرار گرفت سیستم هیدرولیک از کار می ایستد. سیستم پس زنی با ضربه زدن منتشر می شود و زمانی که کمپرس هوای سیلندر در لوله جای گرفت، فاصله اش با پرتابه کمتر می شود و پس از آن گلوله یا پرتابه را شلیک می کند، ای عمل بسیار دقیق باعث می شود تا اوج نیروی انتقالی به جلوی لوله هدایت شود یا اینکه با انتقال آن به اطراف تانک از فشار آوردن به لوله اجتناب کند. این سیستم طرز کار ساده ای دارد، با توجه به عکسی که برای شما قرار داده ام، امیدوارم طرز کار آن را بهتر و مفهومی تر درک کنید.


[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/Leopold36.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_Leopold36.jpg[/img][/url][/center]
[center]مقایسه دو توپ 120 میلیمتری L/44 و L/55[/center]

[right][b]Rheinmetall L44 120mm[/b][/right]
آغاز تولید انبوه تانک آلمانی لئوپارد 2 و توپ جدید 120 میلیمتری در سال 1979 میلادی شروع شد و کارخانه ها سعی می کردند هرچه سریعتر آنرا به ارتش آلمان تحویل دهند. اگرچه تانک آمریکایی آبرامز M1 در اصل در آن زمان از توپ M68A1 105 میلیمتری استفاده می کرد که نسخه ای از L7 ارتش سلطنتی انگلیس بود. آمریکا بعد از مشاهده ی عملکرد فوق العاده ی این توپ بر روی لئوپارد 2، برنامه ای وضع کرد تا بتواند آبرامز را به توپی بزرگ تر طراحی کند و پس از آن، برنامه بزرگ کردن برجک تا بتواند این توپ بزرگ را درون خود جای دهد. اولین تانکی که از خط تولید کارخانه در آمد یعنی در سال 1985 مجهز به این توپ بود و از آن به بعد آبرامز به توپ 120 میلیمتری رینمتال بر روی تانک های آبرامز نصب شدند و با نام M256 که مبتنی بر توپ L/44 بود، تولید شد. کمپانی واترولیت آرسنال که شرکت توپ سازی در نیویورک آمریکا واقع در کنار رودخانه هادسون این توپ ها را بهینه سازی کرده و سعی کرده تا حدودی از شکستگی آنها بکاهد. این کارخانه توپ های رینمتال 120 میلیمتری را تحت لیسانس با عنوان M256 در ایالات متحده تولید می کند. تانک تایپ 90 ژاپن و K1A1 کره جنوبی نیز از این توپ ها استفاده می کنند و به نوعی این توپ در تاریخ ماندگار شد، به دلیل اینکه چنین تانک های قدرتمندی از آن استقبال کردند و آن را به عنوان سلاح اصلی تانکشان برگزیدند.


[right][b]Rheinmetall L55 120mm[/b][/right]
ظاهر جدید تانک های شوروی مانند T-80B در قبل از سالهای 1970 میلادی و بعد از 1980 دارای تغییراتی شده اند و طراحانشان آنها را توسعه داده اند و با تکنولوژی و سلاح های جدید سعی کرده اند همواره پا به پای تانک های غربی پیش بروند. تانک T-80B قدرت آتشش را افزایش داده و با افزودن یک زره کامپوزیتی جدید به تانک همینطور قدرت مقاومتش در برابر راکت ها و گلوله های دشمن بیشتر کرده است. در برنامه ی مدرنیزاسیون کردن T-72B نیز سعی شد تا همانند تانک T-80B ویژگی های جدیدی به این تانک افزوده شود و نسخه ی جدید تانک T-72 با افزودن حرف B به انتهای نامش وارد خط تولید کارخانه شد. تانک جدید دارای سیستم محافظت زرهی، زره برجک و قابلیت مقابله با موشک های ضد تانک همانند تانک های T-80B را داشت.
دولت آلمان تصمیم گرفت تا برنامه ساخت تانک لئوپارد 3 را شروع کند و تا ابتدای کار پیشرفت اما زمانی که اتحاد جماهیر شوروی از هم فروپاشید این برنامه نیز کنسل شد. در 29 اکتبر 1991 دولت های کشور های سوئیس، هلند و آلمان برنامه ای مشترک تحت عنوان توسعه و مدرنیزاسیون کردن تانک های لئوپارد 2 را در دستور کار خود قرار دادند و با آن موافقت کردند. بخشی از این برنامه شامل افزودن یک توپ اصلی 120 میلمیتری با لوله ای بزرگ تر، تانکی ارزان تر و افزایش 1.5 کیلومتری برد تانک بود. در کل این توپ طویل تر شده و اجازه می دهد تا با حد اکثر فشاری که می تواند گلوله ها را شلیک کند، شکل هندسی قبلی باقی مانده و تغییری نکرده است و همین اجازه می دهد تا مهمات و گلوله های نسخه ی قبلی را به راحتی استفاده کند. دلیل طویل شدن لوله این است که بتوان گلوله هارا با سرعت بیشتری به بیرون شلیک کند. برای مثال، شلیک گلوله های انرژی جنبشی ضد زره می توانند با سرعت 1750 m/s به سمت جلو شلیک شوند. در ضمن وزن لوله ی جدید حدود 1347 کیلوگرم است. با ساخت لوله ی جدید یعنی همین L/55 تانک های لئوپارد 2 دستخوش تعمیرات اساسی شدند. با افزودن توپ جدید و همینطور برخی امکانات دیگر، تانک لئوپارد 2A6 ساخته شد همینطور تانک های لئوپارد 2E اسپانیا، لئوپارد های 2HEL یونان و لئوپارد 2A6 های آلمان همگی از توپ L/55 120 میلیمتری استفاده می کنند.

[b]مهمات[/b]
گلوله ها و مهمات مخصوص این توپ با تنوع زیادی برای رینمتال توسعه و طراحی شده اند. برای مثال، برای مدت طولانی گلوله های ضد زره سابوت(Sabot) که اختصاراً APDS نامیده میشود توسط کارخانه رینمتال توسعه و ساخته شدند. در اصل، تانک های لئوپارد 2 همگی مجهز به گلوله های انرژی جنبشی DM23 بودند که بُن مایه اصلی شان مبتنی بر گلوله ی اسرائیلی M111 Hetz بود. پس از گذشت مدتی سرانجام گلوله های انرژی جنبشی DM23 با مدل DM33 تعویض شدند. از این جایگزین کردن کشورهایی مثل ژاپن، سوئیس، هلند و کره جنوبی استقبال بسیاری کردند. گلوله ی DM33 دارای 3 بخش آلومینیومی سابوت و دو قسمت تنگستن زره پوش شده است و قادر است تا عمق 560 میلیمتری (22 اینچ) از فاصله ی دو کیلومتری به داخل زره استیل نفوذ کند که واقعاً خارق العاده است.
کمی پس از آن گلوله ی DM43 مشترکاً توسط آلمان و فرانسه توسعه و طراحی شد. با معرفی لوله ی جدید تر و اینکه لوله ی جدید طولش بیشتر بود نمونه ی جدید گلوله ی انرژی جنبشی DM53 معرفی شد. وزنش 8.35 کیلوگرم یا 38 سانتی متر طول با 1750 متر بر ثانیه سرعت دهانه بود. برد مؤثر این پرتابه چیزی حدود 4 کیلومتر بود.
گلوله ی بعدی که توسعه ی همان نمونه ی قبلی بود، با نام DM63 صدا زده می شد. این گلوله به ویژگی های جدیدی دست یافته بود که یکی از آنها نیروی محرکه مستقل از حرارت بود که به گلوله اجازه می داد تا با استفاده از نیروی محرکه از یک الگوی ثابت پیروی کند و درجه حرارت داخلی اش را که در داخل لوله است، از -47 درجه سانتی گراد به +71 درجه سانتی گراد برساند. پودرهای سوختی جدید که با نام SCDB شناخته می شوند به گلوله ی DM63 اجازه می دهند تا در هر آب و هوایی استفاده شود و نتیجه ای اثر بخش و خوبی را ارائه کند. مهمات جدید در کشورهای هلند و سویئس و خود آلمان به کار می روند و بسیار از آنها استقبال شد.

[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_PARS_3_LR_with_HEAT_warhead_of_the_German_Army_.jpg[/img][/center]
[center]گلوله ی PARS 3 LR آلمانی با سر جنگی HEAT[/center]


ایالات متحده آمریکا نیز با توسعه گلوله های انرژی جنبشی خود که اختصارا APFSDS نامیده می شوند، از ماده ی اورانیوم رقیق شده که از آلیاژ ضد زره بهره می برد تحت عنوان گلوله های M829 تولید انبوه کرده که در نسخه های متعددی بهینه سازی شده است. یک نسخه ی بهینه سازی شده ی فوری، گلوله ی M829A1 نام دارد که بعد از عملکرد درخشانش در نبرد خلیج فارس، در برابر تانک های T-55s، T-62s و T-72 عراقی، نام گلوله ی نقره ای را برای خود برگزید.
سری گلوله های M829 آمریکایی هسته ی مرکزیشان اورانیوم رقیق شده ضد زره است و طراحی شده اند برای اینکه با استفاده از از انرژی جنبشی بتواند به داخل زره وسایل نقلیه دشمن نفوذ کرده و مقاومت برجکشان را بشکند و خسارت های بسیار زیادی به تانک وارد کند. در سال 1998 ارتش ایالات متحده آمریکا گلوله ی M829A2 را معرفی کرد که مملو از اروانیوم رقیق شده ضدزره و تکه های سابوت درون گلوله بودند. در سال 2002 گلوله های M829A3 که قیمت تمام شده هر کدام 10.000 دلار بود، با خواص ضدزره بالاتر و موثرتر، سابوت بیشتر و همینطور 800 میلمیتر طویل تر و 10 کیلوگرم سنگین تر است که به گفته ی سازندگان می تواند آخرین نمونه ی زره واکنشی انفجاری کنتاکت 5 روس هارا به طرز فجیعی در هم شکند.
بازی های قدرت میان روسیه و آمریکا همچنان ادامه دارد و خواهد داشت. بعد از اینکه خدمه ی آبرامز به آخرین نمونه ی سری M829 مجهز شدند و وقتی که سازندگان خبر از بی دفاع بودن کنتاکت 5 در برابر این گلوله ی آمریکایی دادند، روس ها نیز دست به کار شده و زره رِلکیت را ساختند که یکی از مدرن ترین زره های واکنشی انفجاری روسی است که اختصارا ERA نامیده می شود. این زره جدید روسیه بسیار قوی تر و جدیدتر است نصبت به کنتاکت 5 که به راحتی تفاوت میان دو زره کاملاً مشهود است. با مشاهده زره جدید روسی یانکی ها نیز دست به کار شده و نمونه ی M829E4 را ساختند که از سال 2011 تا کنون تحت توسعه و طراحی است و قرار شد تا در سال 2015 تحت عنوان M829A4 به میدان فرستاده شود اما کار های ساخت این گلوله به علت کمبود بودجه ی مورد نیاز کنسل شد.


[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/French_anti-tank_round_with_its_sabot.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_French_anti-tank_round_with_its_sabot.jpg[/img][/url][/center]
[center]گلوله ی ضدتانک فرانسوی به همراه سابوت[/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/A_partially_cut-away_30_x_173_mm_APFSDS-T_round.jpg"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_A_partially_cut-away_30_x_173_mm_APFSDS-T_round.jpg[/img][/url][/center]
[center]گلوله های APFSDS[/center]

[center][url="http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/American_M829A2_APFSDS_DU_round.gif"][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/thumb_American_M829A2_APFSDS_DU_round.gif[/img][/url][/center]
[center]گلوله های M829A2 آمریکایی[/center]


هر دو کشور آمریکا و آلمان گلوله های متعددی برای این توپ طراحی و ساختند و بعضی موفق عمل کرد و بعضی فاجعه آفرید. در این میان گلوله ی DM12 چند منظوره ضد تانک آلمانی که از تکنولوژی سر جنگی HEAT بهره مند است بسیار خوب عمل کرده است. با وجود کارایی فوق العاده خوب این پرتابه باز هم دارای محدودیت هایی است و آلمان سعی می کند که برخی از کارآیی اش را بهبود ببخشد تا بتواند در برابر مستحکم ترین زره ها نیز همچنان کارساز باشد. آمریکا نیز نوع MPAT را دارد که با نام M830 شناخته می شود. این گلوله بعد از نمونه ی M830 طراحی شد و گلوله ی جدید M830A1 نام داشت که به خدمه ی آبرامز اجازه می داد تا علیه بالگرد ها از آن استفاده کنند. تانک آبرامز M1 همچنین از گلوله های M1028 کانیستر استفاده کنند که هم علیه اهداف ضدنفر به کار گرفته می شود و هم علیه ضدبالگرد که شامل هزاران ترکش تنگستن هستند که وقتی در نزدیکی هدف منفجر می شوند از خود ترکش های زیادی پرتاب می کنند و همین موجب می شود تا اگر حداکثر خسارات وارد نشود باز هم ترکش ها حداقل خسارتی را به وجود بیاورند. آمریکا پس از این مهمات استفاده شده به تازگی گلوله ی M908 ODR را به عنوان گلوله ی تانک آبرامز انتخاب کرده که بن مایه اصلی اش مبتنی بر گلوله ی M830A1 MPAT است. فیوز مجاورتی گلوله به صورت کلاهک در نوک گلوله نصب شده که هنگام برخورد درون محفظه منفجر شده و خسارت های وحشتناکی را به بار می آورد. (درون محفظه منظور جایی است که منفجر می شود)
ارتش رژیم صهیونیستی نیز به تازگی گلوله ی جدید معرفی کرده که نامش لاهات مخفف موشک های لیزری ضد تانک است که به صورت پرتابه شلیک می شوند. موشک لاهات از لیزر نیمه فعال بهره می برد که از متدهای هدایت لیزری جهت کنترل موشک استفاده می کند، هدایت موشک می تواند توسط خدمه ی تانک یا تیم هایی بر روی سطح زمین صورت گیرد که موشک هنگام اوج گرفتن، کاربر آن را هدایت می کند که از بالا با هدف برخورد کند یا اینکه از زیر برود و هدف را مورد اصابت قرار دهد، هدایت از زیر بیشتر برای بالگرد های در حال پرواز است. نکته ی دیگر این است که موشک لاهات می تواند هم با توپ 105 میلیمتری و هم با توپ 120 میلیمتری شلیک شود و محدودیتی در این زمینه ندارد.

[center]کشور هایی که تانک هایشان مجهز به توپ L/44 هستند[/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/users-L-44.jpg[/img][/center]

[center]کشور هایی که تانکهایشان مجهز به توپ L/55 هستند[/center]
[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/users-L-55.jpg[/img][/center]



[center][b]نویسنده و مترجم: [color=#b22222]سیاوش سلطان ویس[/color][/b][/center]
[center][url="http://www.military.ir/forums"]Military.ir[/url] Copyright[/center]
[center]تمامی حقوق برای [url="http://www.military.ir/forums"]انجمن میلیتاری[/url] محفوظ است[/center]
[center][url="http://en.wikipedia.org/wiki/Rheinmetall_120_mm_gun"]منبع[/url][/center]


[color=#008080][size=2]=================[/size][/color]
[color=#008080][size=2]با تشکّر از زحمتتون، همگی![/size][/color]
[color=#008080][size=2]اندکی ویرایش و سپس منتقل شد[/size][/color]
[color=#008080][size=2]PersianKing[/size][/color]

[yazdan61 2,698]

با تشکر از تاپیک خیلی‌ خوبت این قسمت رومیشه توضیح بدی که یعنی چی‌ که طول عمر لوله رو کاهش دادن!!!!

[quote][color=#0000FF]در اصل عمر لوله چیزی بین 400 الی 500 گلوله است و در حال حاضر با تغییرات به وحود آمده این تعداد به 260 [/color][color=#FF0000]کاهش[/color][color=#0000FF] یافته است. در برخی از موارد معدود پیش آمده حتی بعد از 50 شلیک لوله تعویض شده است. [/color][/quote]

کروک چیه ؟

[color=#0000ff]داخل لوله نیز [/color][color=#ff0000]کروک[/color][color=#0000ff] اندود شده[/color] ویرایش شده در خرداد 93 توسط PersianKing
: با اجازه سیاوش گرامی ، اصلاح شد

[seyedmohammad 10,523]

یعنی به خاطر پایین اومدن هزینه های تولید ؛ کیفیت رو کم کردن و از الیاژ ارزونتر و طبعا با مقاومت کمتری استفاده کرده ن .

[Zapad 405]

[quote name='yazdan61' timestamp='1403191175' post='387030']
با تشکر از تاپیک خیلی‌ خوبت این قسمت رومیشه توضیح بدی که یعنی چی‌ که طول عمر لوله رو کاهش دادن!!!!



کروک چیه ؟

[color=#0000ff]داخل لوله نیز [/color][color=#ff0000]کروک[/color][color=#0000ff] اندود شده[/color]
[/quote]
منظور کروم اندود بوده
سطح داخلی کروم نشست دادن
مقاومت به خوردگی و زنگ زدگی رو میبره بالا و البته در دمای بالا .

شرکت معظم راین متال یکی از غولهای صنعتی تکنولووژیکی دنیاست ، حرفی برای گفتن باقی نمیزارند. ویرایش شده در خرداد 93 توسط Zapad

[siavash75 7,699]

[quote name='yazdan61' timestamp='1403191175' post='387030']
با تشکر از تاپیک خیلی‌ خوبت این قسمت رومیشه توضیح بدی که یعنی چی‌ که طول عمر لوله رو کاهش دادن!!!!



کروک چیه ؟

[color=#0000ff]داخل لوله نیز [/color][color=#ff0000]کروک[/color][color=#0000ff] اندود شده[/color]
[/quote]

دیشب که باهمون دوست عزیز داشتم در همین مورد صحبت می کردم گفت که اصلاحش کن، اشتباه تایپی بود که یادم رفت درستش کنم، برادر کروم اندود درستشه، رنگ زرد مانندی هستش.

[MR9 113,490]

با سلام .
1- کمی در مورد زیاد بودن یا کم بودن سرعت آتش دهانه و مزیت ها و معایب آن توضیح دهید ؟؟
2- اتولودری که متناسب با این توپ هست ( زنجیری یا چرخ و فلکی )؟؟

[siavash75 7,699]

[quote name='MR9' timestamp='1403197706' post='387044']
با سلام .
1- کمی در مورد زیاد بودن یا کم بودن سرعت آتش دهانه و مزیت ها و معایب آن توضیح دهید ؟؟
2- اتولودری که متناسب با این توپ هست ( زنجیری یا چرخ و فلکی )؟؟
[/quote]
در مورد سوال اولتون این تصویر کاملا استاندارد سرعت دهانه ی اسلحه های مختلف رو تعیین کرده و تانک هم وسطی هست:

[img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10263/sdddd.jpg[/img]


در مورد بارگذار خودکار هم باید بگم که بسته به نوع تانک داره، الان تانکی مثل آبرامز، مثل K1 و ... که از این توپ استفاده می کنند از بارگذار خودکار بهره نمی برند و یک نفر به عنوان توپچی در کنار خدمه در تانک هست. باید دید که طراحی تانک چطوریه.

[MR9 113,490]

یک نکته مهم ، اگر خدمه تانک در شرایط جنگی قصد داشته باشند تجدید مهمات بکنند ، این کار بصورت دستی صورت می گیره یا با ابزار خاصی است ؟/
چون اخیرا" در چند طرح مربوط به تانکهای آینده (FMBT) ، برجک تانک بدون سرنشین بوده ، تانک دارای لودر خودکار بوده و حتی برای تجدید مهمات از خودروهایی به شناسه FARV استفاده می شود . ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[siavash75 7,699]

[quote name='MR9' timestamp='1403198944' post='387052']
یک نکته مهم ، اگر خدمه تانک در شرایط جنگی قصد داشته باشند تجدید مهمات بکنند ، این کار بصورت دستی صورت می گیره یا با ابزار خاصی است ؟/
چون اخیرا" در چند طرح مربوط به تانکهای آینده (FMBT) ، برجک تانک بدون سرنشین بوده ، تانک دارای لودر خودکار بوده و حتی برای تجیدی مهمات از خودروهایی به شناسه FARV استفاده می شود .
[/quote]
در تانک های آینده نمیدونم اما در تانک هایی که بارگذار خودکار دارند در صورتی که اتولودر گیر بکنه یا به هر دلیلی از کار بایسته خدمه می تونن خودشون گلوله بزارن داخل لوله

[MR9 113,490]

البته منظور من این بود که در صورت تمام شدن مهمات تانک در شرایط رزمی و با وجود شرایط سخت درگیری ، مهمات را از داخل خودروهای پشتیبانی ، بصورت دستی بارگیری می کنند ؟؟ یا ابزار خاصی وجود داره ؟؟/

[TALASH 8,963]

سیاوش جان من تا الان فکر میکردم مرکاوا مارک 4 هم کاربر این توپ هستش؟ اینطور نیست؟

[MR9 113,490]

نکته بعد اینکه آیا این توپ در تانکهای مورد استفاده با سیستمهای نظیر سیستم های کنترل آتش (FCS) و یا سیستم مدیریت نبرد ( که احتمالا" در این تانکها نصب شده ) یکپارچه شده ؟؟؟ ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[siavash75 7,699]

[quote name='TALASH' timestamp='1403199569' post='387058']
سیاوش جان من تا الان فکر میکردم مرکاوا مارک 4 هم کاربر این توپ هستش؟ اینطور نیست؟
[/quote]
بله از MG253 که نسخه ی L/55 بومی شده توسط وزرات دفاع اسرائیه استفاده می کنه برادر تلاش! البته MG253 از 2003 ساختش آغازش شده و یه نمونه پایین تر یعنی MG251 از دهه 80 میلادی. هر دو هم در حال استفاده هستند.
[quote name='MR9' timestamp='1403199678' post='387059']
نکته بعد اینکه آیا این توپ در تانکهای مورد استفاده با سیستمهای نظیر سیستم های کنترل آتش (FCS) و یا سیستم مدیریت نبرد ( که احتمالا" در این تانکها نصب شده ) یکپارچه شده ؟؟؟
[/quote]
اگه برجک سیستم کنترل آتش داشته باشه 100 دردصد با توپ نیز سازگاره، البته در آینده انشاءالله یه مطلبی هم در مورد سیستم های کنترل آتش تانک ها و توپ های می نویسم اگه عمری باقی باشه

[Goebbels 38,203]

[quote]2- اتولودری که متناسب با این توپ هست ( زنجیری یا چرخ و فلکی )؟؟ [/quote]

در مورد تانک آبرامز که نمونه ای از توپ راین متال را استفاده میکند

[right][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/222~1.jpg[/img][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]سیستم بارگذار خودکار و تمام برقی تانک آبرامز توسط شرکت سیستم های دفاعی مجیت (Meggitt) آمریکا طراحی و ساخته شده است! در طراحی این بارگذار به مواردی همچون حفظ جداسازی مهمات از کابین و امنیت خدمه ، ابعاد ، سرعت مناسب بارگذاری و اطمینان پذیری بالا توجه شده است. بارگذار خودکار تانک ابرامز از دو بخش تشکیل میشود 1- مخزن مهمات خودکار فشرده (Compact automatic Magazine) دارای دو مجموعه 17 تیوبی گردان که در مجموع امکان ذخیره سازی 34 گلوله را فراهم میکنند 2- واحد انتقال یا بارگذار (Transfer Unit) که وظیفه بارگذاری مهمات از مخزن به توپ را دارد! مخزن مهمات به گونه ای طراحی شده که گلوله ها به صورت جداگانه درون تیوب هایی قرار میگیرند که این ویژگی حفاظت گلوله ها نسبت به یکدیگر را فراهم میکند و کل مخزن نیز به صورت جدا از کابین طراحی و ساخته شده و توسط دیواره ای زرهی که صرفا محفظه کوچکی برای خروج مهمات دارد به کابین مرتبط میشود تا به این صورت خدمه مورد تهدید مهمات آتش گرفته تانک خود قرار نگیرند. مخزن مهمات از قابلیت تحویل تا 15 گلوله در دقیقه و ذخیره سازی گلوله های انرژی جنبشی (KE) و گلوله های شدیدالانفجار (HE) برخوردار است. سیستم کنترل مخزن دارای حافظه مجازی است که موقعیت و نوع مهمات قرار گرفته در هر تیوب را ذخیره میکند و در هنگام نیاز و با انتخاب خدمه مهمات را از نزدیکترین تیوب به بارگذار خودکار یا خدمه تحویل میدهد. و اما واحد انتقال یا بارگذار که دارای مکانیزم تمام خودکار است و به گونه ای طراحی شده است که کمترین فضا را در داخل برجک اشغال کرده و همچنین از سرعت مناسب و اطمینان پذیری بالا برخوردار باشد. بارگذار امکان بارگذاری تا 12 گلوله در دقیقه در زوایای 3- الی 10+ را دارد. لازم به ذکر است که این بارگذار با وجود ساخت تاکنون به صورت عملیاتی بر روی تانک آبرامز نصب نشده است[/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]بارگذار خودکار در حال تست[/font][/color][/right]

[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/1~23.jpg[/img][/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Snap_2012_12_08_00h09m07s_001.png[/img][/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10206/Snap_2012_12_08_00h09m38s_002.png[/img][/font][/color][/right]


[right][color=#282828][font=tahoma, helvetica, arial, sans-serif]منابع :[/font][/color][/right]


[url="http://www.mediafire.com/view/?7u7e4nf5qh50589"]1[/url]

[url="http://mdswebmaster.com/UK/MDS2008/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=363&Itemid=236"]2[/url]

[url="http://mdswebmaster.com/UK/MDS2008/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=152&Itemid=94"]3[/url]

[MR9 113,490]

جناب گوبلز بسیار ممنون از دقت نظر جنابعالی . من یک مقداردر مورد این لودرهای چرخ و فلکی و یا زنجیری ابهام داشتم . بسیار ممنون . ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9