mahdavi3d

دهمین سالگرد حضور کاسینی در اطراف زحل / تصاویری از برخی شاهکارهای کاسینی

Recommended Posts

با تشکر
منظور از ابر ضخیم اورگانیک روی تیتان چی هست?
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote] [color=#282828][font=tahoma, geneva, sans-serif][size=3][right]درست بود که مه غلیظ ترجمه می‌کردم. به نظر اینجا منظور از ارگانیک، وجود "ترکیبات آلی" در جو تیتان است. جو تیتان از 98.4 درصد نیتروژن، 1.4 درصد متان، 0.1 الی 0.2 درصد هیدروژن و مابقی ترکیبات غنی از کربن تشکیل شده است و گمان بر این است که رنگ نارنجی که از فضا دیده می‌شود از ترکیبات شیمیایی پیچیده در مقادیر کم، ناشی شده از مواد آلی پدید آمده است.[/right][/size][/font][/color] [/quote]

چند وقتیه درباره معماری ارگانیک دارم تحقیق میکنم واژه ابر ارگانیک برام جدید بود

در کل ممنون بابت تاپیک زیبایی که زدی :applause:
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خطوط قرمز عجیب روی سطح تتیس قمر زحل

 

 

red-streak-tethys.jpg?1438703030

 

 

یک قمر یخی زحل به نام تتیس (Tethys) که یکی از اقمار بزرگ زحل است، دارای منحنی‌های قرمز اسرارآمیزی روی سطحش است و هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند چطور این خطوط ایجادشده‌اند. فضاپیمای مدارگرد زحل به‌نام کاسینی، این ویژگی‌های شبیه به گرافیتی (نقاشی‌های خیابانی) را در تصویربرداری از سطح شمالی تتیس مشاهده کرده است.

بااینکه این خطوط به‌طور خفیف در عکس‌های سال 2004 دیده می‌شوند، تصاویر اخیر در ماه آوریل به دلیل شرایط دید مناسب و به‌کارگیری طول‌موج‌های نامرئی، برای بار اول رنگ این ویژگی‌ها را بهتر نشان داده‌اند. یک دلیل این موفقیت تا حدودی در این است که زحل و نیمکره شمالی اقمارش اکنون در حال گذراندن تابستان هستند و سطوح این نواحی بهتر روشن شده‌ است.

 

این ویژگی‌ها برای دانشمندان غیرمنتظره بودند، چراکه رگه‌های قرمز در منظومه شمسی کمیاب هستند. تاکنون اخترشناسان تعدادی گودال کوچک و متمایل به سرخ روی سطح قمر یخی زحل به‌نام دیون پیداکرده و تعداد زیادی نواحی سرخابی روی سطح اروپا قمر مشتری پیداکرده‌اند.

دانشمندان نمی‌دانند که این ویژگی‌ها دقیقاً چطور ایجادشده‌اند. شاید آن‌ها یخ با ناخالصی‌های شیمیایی هستند. باقی‌مانده‌های گاز آزادشده از این قمر یا بقایای ویژگی‌هایی (مانند شکستگی‌ها) که از رزولوشن تصویر کوچک‌تر هستند.

پاول هلفنستین، یک دانشمند تصویربرداری کاسینی در دانشگاه کرنل که به طرح‌ریزی این مشاهدات کمک کرد، در یک بیانیه گفته: این قوس‌های قرمز باید ازلحاظ زمین‌شناختی جوان باشند، چون از درون ویژگی‌های پیرتری مانند گودال‌های برخوردی عبور کرده‌اند. اما عمر دقیق آن‌ها را نمی‌دانیم. اگر این خطوط تنها یک روکش نازک رنگی روی سطح یخی باشند، قرار گرفتن در معرض شرایط فضا می‌تواند در بازه زمانی کوتاهی آن‌ها را پاک کند.

 

 

saturn-moon-tethys.jpg?1438703638

 

 

اقمار یخی مانند تتیس نقاط موردتوجه در منظومه شمسی ما هستند، چراکه در صورت تأمین گرما و انرژی شیمیایی کافی در اقیانوس زیر سطح یخی ممکن است میزبان حیات میکروبی باشند. در سال‌های اخیر، فواره‌های گاز مرتباً در یک قمر دیگر زحل به‌نام انسلادوس مشاهده‌شده‌اند و در سال 2013، تلسکوپ هابل یک فواره واحد اما بزرگ در اروپا (قمر مشتری) مشاهده کرد.

امسال کاسینی مشاهدات دیگری از تتیس را با رزولوشن بالاتر انجام خواهد داد. این مأموریت در دو سال پایانی این مأموریت در حال انجام است و کاوشگر کاسینی در سپتامبر 2017 با کمبود سوخت مواجه شده و مجبور خواهد شد که به درون اتمسفر زحل سقوط کند تا جلوی آلودگی احتمالی اقمار زحل در صورت برخورد احتمالی به سطح آن‌ها گرفته شود.

 

 

 

تصویر واضحی از قمر دیون زحل

 

 

زحل، دومین سیاره‌ی بزرگ در منظومه‌ی شمسی، دارای ۶۲ قمر است که دیون (Dione) یکی از قمرهای آن است. اخیرا ناسا تصویر واضح و زیبایی از این قمر بزرگ که توسط فضاپیمای کاسینی ثبت شده را منتشر کرده است.

 

 

dione_preflybyimage_rotated_16.jpg

 

 

در سال ۱۶۸۴ یکی از ستاره شناس‌های ایتالیایی قمر دیون را کشف کرد که فضاپیمای کاسینی را بر اساس نام این ستاره شناس نام گذاری کردند. این ستاره شناس ۱۱ سال بود که سیاره‌ی زحل و قمرهای آن را به طور کامل بررسی می‌کرد و تصویرهای مختلفی از این سیاره را به ثبت رسانده است.

نوری که از این تصویر به طور کامل پیدا است، نشان دهنده‌ی وجود صخره‌های یخی در سطح دیون است. تا به حال پنج فلای‌بای از قمر دیون ثبت شده است. مانوری به‌نام قلاب‌سنگ گرانشی (Gravitational Slingshot) یا فلای‌بای (FlyBy) یا کمک گرانشی (Gravity Assist) در مأموریت‌های فضایی بسیار رایج است. در این مانور، فضاپیما به یک جرم نسبتا بزرگ (سیاره، قمر یا سیارک بزرگ) نزدیک می‌شود و از گرانش این اجرام و اختلاف سرعت با آنها کمک گرفته و بدون مصرف سوخت جهت و مقدار سرعت خود را تغییر می‌دهد.

 

ناسا با استفاده از این تصویر پیش بینی می‌کند که قطب شمالی دیون احتمالا دارای فعالیت‌های زمینی است. دیون سومین قمر متراکم از ۶۲ قمر زحل است که اکثرا از آب و یخ تشکیل شده است. دانشمندان تا به حال شاهد فعالیت‌ها و فرآیندهای زمینی از جمله فضای ناپایدار و یخ فشان بر روی این قمر بوده‌اند. کاسینی اولین فضاپیمایی است که توانست در سال ۲۰۰۴ وارد مدار زحل شود؛ ماموریت بعدی این فضاپیما بررسی زحل و حلقه‌ی آن است که در حال حاضر برای این ماموریت آماده می‌شود.

 

http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/pia19650_main.jpg

 

 

 

http://www.nasa.gov/jpl/cassini-to-make-last-close-flyby-of-saturn-moon-dione

http://www.space.com/30149-saturn-moon-tethys-weird-red-arcs.html

http://www.engadget.com/2015/08/19/nasa-releases-gorgeous-image-of-saturns-moon-dione//?utm_medium=feed&utm_source=Feed_Classic&utm_campaign=Engadget&ncid=rss_semi

ویرایش شده در توسط Mosip
  • Upvote 12

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

باسلام

ضمن تشکر از مطالب شما٬ فاصله زحل تا زمین حدود یک میلیارد کیلومتر هست٬ نحوه ارتباط و دادن دستورات و همینطور ارسال داد ها از این فضاپیما یا موارد مشابه مثل کاوشگرهای ویجر که حتی به بیرون از فضای منظومه شمسی رسیدن با ایستگاه کنترل زمینی به چه نحوه هست ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
http://gallery.military.ir/albums/userpics/10058/tumblr_mqd2a7oB1Q1qifec8o1_1280.jpg

وقتی این عکسو میبینم، همه چیز خیلی پوچ و بی معنی به نظر میرسه. جنگ... دشمنی... نفرت یک قوم از قوم دیگه...
ما رو یک سیاره زندگی میکنیم و به جای آباد کردن این کره با هم به جنگ و دعوا میپردازیم.
واقعا چرا ما باید به خاطر دین و نژاد و رنگ پوست از همدیگه متنفر باشیم؟ چرا؟؟
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ابر یخی عظیمی در قطب جنوب تایتان دیده شد

 

 

saturn_ice_cloud.jpg

 

 

فضاپیمای کاسینی سازمان ناسا، یک ابر یخی عظیمی که تاکنون دیده نشده بود، در قطب جنوب قمر بزرگ زحل به‌نام تایتان (Titan) مشاهده کرده است. یک سامانه ابری موسوم به گردابه قطب جنوب (شکل دکمه مانند پایین تصویر) با شروع زمستان قطب جنوب تایتان شکل گرفته و عامل ایجاد این ابر بزرگ یخی است.

 

به گفته دانشمندان، این پدیده که جدیداً مشاهده‌ شده و بخشی از یک سامانه ابری موسوم به گردابه قطب جنوب است، نشان می‌دهد که زمستان نیمکره جنوبی تایتان ازآنچه پیش‌بینی می‌شد سردتر خواهد بود.

کری اندرسون، یکی از دانشمندان شرکت‌کننده در پروژه کاسینی از مرکز پرواز فضایی گودارد ناسا در گرین‌بلت ایالت مریلند، گفته:  سیگنال اتمسفری ابتدا نسبتاً عادی به نظر می‌رسد و سپس بوم‌م‌م! ناگهان افزایش می‌یابد که نشان‌دهنده حضور یک نوع جدید ابر است. من بسیار هیجان‌زده شدم (بعد از دیدن اطلاعات) و تقریباً‌ از جای خود پریدم!

 

اندرسون نتایج جدید کاوشگر کاسینی را در یک بریفینگ خبری در ۱۱ نوامبر (یک هفته پیش) در ۴۷امین نشست سالانه شاخه علوم سیاره‌ای انجمن نجوم آمریکا در اوکسن هیل مریلند ارائه کرد. او در جلسه صبح نشست همان روز نیز صحبت کرد.

تصویر زیر که در سال ۲۰۱۲ ثبت شده بود، یکی از اولین تصاویری است که تغییرات در حال رخ دادن در قطب جنوب تایتان را نشان می‌دهد. دوربین کاوشگر کاسینی تصویر این ابر شگفت‌انگیز را از ارتفاع ۳۰۰ کیلومتری بالای سطح سیاره ثبت کرده است. ابزار حرارتی فروسرخ کاسینی اکنون یک ابر یخی عظیم را زیر این ابر شناسایی کرده است.

 

saturn_ice-cloud_change.jpg

 

 

ابرهای یخی تایتان

 

تایتان یکی از خیره‌کننده‌ترین اقمار سیاره زحل است. این قمر دارای یک اتمسفر غلیظ است که بخش اعظم آن را گاز نیتروژن تشکیل می‌دهد. و در منظومه شمسی، تنها جرم سماوی غیر از زمین است که روی سطحش ماده مایع به‌صورت پایدار وجود دارد.

البته دریاهای تایتان به‌جای آب، از متان و اتان تشکیل‌شده‌اند. بسیاری از دانشمندان این قمر را به‌عنوان یکی از بهترین کاندیداهای منظومه شمسی برای میزبانی حیات بیگانه می‌بینند. هرچند، هر نوع حیات بومی تایتان باید نسبت به حیات تکامل‌یافته روی زمین متفاوت باشد.

 

تایتان همچنین در اتمسفر غلیظش دارای ابر است. برخی از این ابرها نزدیک به سطح این قمر هستند، درحالی‌که دانشمندان مشخص کردند که نقطه اوج یکی از ابرهای تایتان به ارتفاع حدود ۳۰۰ کیلومتری بالای قطب جنوب این قمر (لایه استراتوسفر تایتان) رسیده است.

اندرسون گفته:  این ابر فقط نوک یک سامانه ابری گسترده استراتوسفری است که مدتی است در حال شکل‌گیری بوده و فکر می‌کنیم با شروع زمستان نیمکره جنوبی تایتان آغاز شده است.

 

یک ابر عظیم دیگر اخیراً‌ مشاهده شده که در ارتفاعات پایین‌تر و زیر این ابر پنهان شده است. دانشمندان ترکیب این ابر را به کمک ابزار طیف‌سنج ترکیبی فروسرخ کاسینی (CIRS) و با انجام آزمایش‌هایی در شرایط مشابه تایتان موردبررسی قراردادند.

گروه علمی این مأموریت مشخص کرد که این ابر تازه یافته شده، از ترکیبات مه دود مانند هیدروژن، کربن و نیتروژن تشکیل شده است که مرتب تحت تأثیر دماهای گوناگون از حالت گاز به مایع و بالعکس تبدیل می‌شود. درحالی‌که این ترکیب مشابه موردی است که در سال ۲۰۱۲ مشاهده شد، مقادیر مواد در مقایسه با یکدیگر متفاوت است و نشان می‌دهد این سامانه ابری یک سامانه جدید است و از مورد قبلی نشئت نگرفته است. اندرسون گفته: «این ابر جدید است و جدا (از سامانه قبلی).»

 

 

ورود پرقدرت

 

سامانه ابری جدید، در ارتفاع پایین‌تر ۲۰۰ کیلومتری قرارگرفته که برای توده‌ای به این بزرگی غیرعادی است. به گفته محققان، ارتفاع پایین‌تر این ابر نشان می‌دهد که دماهای تایتان از چیزی که در مشاهدات سال ۲۰۱۲ پیش‌بینی شده بود (-۱۵۰ درجه سلسیوس) پایین‌تر است.

به گفته اندرسون، دماهای پایین‌تر به این معناست که زمستان نیمکره جنوبی در تایتان یک «ورود پرقدرت» خواهد داشت.

 

در زمین، ابرها از بخارآب برخاسته از اقیانوس‌ها و منابع آب تشکیل می‌شوند. در ارتفاعات به‌قدر کافی بالا، این بخار متراکم شده، میعان یافته و ابرها را تشکیل می‌دهد و نهایتاً‌ طی بارندگی به زمین بازمی‌گردد و چرخه آب ادامه می‌یابد. اغلب ابرهای هیدروکربنی تایتان هم به همین نحو تشکیل می‌شوند.

اما اطراف قطب جنوب تایتان داستان متفاوتی در حال رخ دادن است. آنجا، جریان‌های اتمسفری گازها را از نیمکره بهاری گرم‌تر (که اکنون نیمکره شمالی است) به نیمکره سردتر جنوبی می‌کشاند. وقتی گازها به نواحی سردتر می‌رسند، نشست می‌کنند و طی پایین رفتن با دماهای سردتر و سردتر مواجه می‌شوند. به گفته دانشمندان، در این روند، مقداری از این گازها میعان یافته و می‌بارند و مقادیر دیگری از آن در ارتفاعات مختلفی در لایه‌های مختلف منجمد می‌شوند.

 

 

زمستان هفت و نیم ساله!

 

کاسینی در سال ۲۰۰۴ به زحل رسید که مصادف با میانه زمستان نیمکره شمالی و میانه تابستان نیمکره جنوبی بود. مدت‌زمان هر فصل تایتان به‌اندازه ۷/۵ سال زمینی است. بنابراین، نواحی جنوبی تایتان اکنون در حال گذر از پاییز به زمستان هستند و زمانی که مأموریت کاسینی در سال ۲۰۱۷ به پایان برسد، همچنان در زمستان خواهند بود.

 

ابرهای یخی قطب شمال تایتان با شروع بهار ناپدید شدند و در همین حین ابرهای جدیدی در قطب جنوب تشکیل شد. به گفته محققان، مجموع تغییرات نشان می‌دهد که جهت گردش سرتاسری اتمسفر تایتان به‌آرامی تغییر می‌کند.

تغییر در جهت جریان به این معناست که بخارهای ارگانیک تازه در اتمسفر در تعامل با ابرها به سطح قمر منتقل می‌شوند. به گفته اندرسون، افزایش فراوانی این گازها به این معناست که مقدار بیشتری از آن‌ها به سطح ریزش می‌کند و در مسیر خنک می‌شود. این خنک شدن موجب تشکیل ابرهای بیشتری شده و چرخه همین‌طور ادامه می‌یابد.

 

 

titan-moon-of-saturn-130108c-02.jpg

 

 

http://www.space.com/31161-saturn-moon-titan-ice-cloud.html

http://toranji.ir/%D8%A7%D8%A8%D8%B1-%DB%8C%D8%AE%DB%8C-%D8%B9%D8%B8%DB%8C%D9%85%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%82%D8%B7%D8%A8-%D8%AC%D9%86%D9%88%D8%A8-%D8%AA%D8%A7%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%B4%D8%AF/#more-936761?

ویرایش شده در توسط Mosip
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پشت یک غول گازی یا بالای آن؟

 

 

BehindSaturn_Cassini_1024.jpg

 

 

فضاپیمای کاسینی ناسا اکنون دارد از پشت بزرگ‌ترین حلقه‌های سامانه‌ی خورشیدی می‌گذرد و این عکس هم یکی از ره‌آوردهای این بخش از سفرش است. در اینجا کاسینی را در سمتِ دور کیوان (زحل) نسبت به خورشید می‌بینیم و به همین دلیل بیش از نیمی از کیوان در تاریکی دیده می‌شود. چنین چشم‌اندازی را هرگز از روی زمین نمی‌توان مشاهده کرد.

 

آن سوی کیوان، در زمینه‌ی این تصویر فروسرخ، تتیس، ماه کیوان به شکل نقطه‌ی کوچکی بالای ابر شش‌گوش این سیاره که قطب شمال آن را در بر گرفته به چشم می‌خورد.
این چشم‌انداز به گونه‌ایست که انگار تتیس بالای کیوان و به نسبت نزدیک به کاسینی جای دارد، ولی واقعیت اینست که تتیس در همان صفحه‌ی حلقه‌های کیوان به گرد آن می‌چرخد و بنابراین این ماهِ ۱۰۶۲ کیلومتری نسبت به فضاپیمای کاسینی بسیار دورتر از خود کیوان است. در زمان گرفته شدن این عکس، فاصله‌ی فضاپیما از کیوان حدود ۳.۴ میلیون کیلومتر بود.

 

فضاپیمای روباتیک کاسینی ۱۲ سال است که با گردش در مدار کیوان، آن را بررسی می‌کند ولی شوربختانه ماموریت شگفت‌انگیز و پربارش به زودی پایان خواهد یافت. سپتامبر آینده، کاسینی در واپسین روزهای زندگیش به منظور آلوده نشدن ماه‌های کیوان به زندگی زمینی و محافظت از هر گونه زندگی احتمالی در آنها، به سوی جو چگال کیوان هدایت می‌شود تا با فرو رفتن در آن بسوزد و نابود شود.

 

 

http://apod.nasa.gov/apod/ap160801.html

https://1star-7skies.blogspot.ae/2016/08/blog-post_41.html

ویرایش شده در توسط Mosip
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

کاسینی گامی دیگر به آخر نزدیک شد

 

 

cassini20161205c.jpg

در این تصویر مسیر فضاپیمای کاسینی را در دو گام پایانی ماموریتش می‌بینیم

گام نخست از ۲۰ مدار "حلقه-خراش"(رنگ خاکستری)، و ۲۲ مدار "پایان بزرگ" (رنگ آبی) تشکیل شده

مدار آخر که با فرورفتن فضاپیما به درون کیوان نیمه‌تمام می‌ماند هم به رنگ نارنجی نشان داده شده

 
 
کاسینی در ساعت ۸:۰۹ بامداد روز ۴ دسامبر به وقت ساحل خاوری آمریکا ، زمانی که حدود ۹۱۰۰۰ کیلومتر از قله‌ی ابرهای کیوان فاصله داشت، از درون صفحه‌ی حلقه‌های این سیاره و تقریبا از درون یک حلقه‌ی غباری کم‌نور گذشت که توسط دو ماه کوچک این سیاره به نام‌های ژانوس و اپیمتئوس پدید آمده و تنها ۱۱۰۰۰ کیلومتر از مرکز حلقه‌ی F فاصله دارد.

کاسینی حدود یک ساعت پیش از ورود به حلقه‌های زحل، به مدت ۶ ثانیه پیشرانه‌ی اصلی خود را فعال کرد و پس از ۳۰ دقیقه، حین نزدیک شدن به صفحه‌ی حلقه‌های زحل، به‌منظور محافظت از پیشرانه، پوشش تاج مانند آن را بست.
ارل مِیز، مسئول پروژه‌ی کاسینی در لابراتوار پیشرانه‌های جت ناسا (JPL) در این باره می‌گوید:

 با اعمال این تغییر کوچک در مسیر  حرکت فضاپیما، ما در بهترین وضعیت برای بهره‌گیری از تمام پتانسیل‌های فاز جدید مأموریت‌های کاسینی هستیم.

کاسینی چند ساعت پس از گذشتن از صفحه‌ی حلقه‌ها به کمک دستگاه علمی رادیویی خود یک پویش (نقشه‌برداری) کامل روی حلقه‌ها انجام داد تا ساختارشان را با جزییات بسیار خوب بررسی کند.
لیندا اسپیلکر، پژوهشگر پروژه‌ی کاسینی می‌گوید:
  اگرچه برنامه‌ریزی این پروژه سال‌ها به طول انجامید؛ اما ما در نهایت به این مرحله رسیدیم؛ تمام اعضای تیم کاسینی برای آغاز مطالعه‌ی داده‌های به‌دست‌آمده از این مأموریت هیجان‌زده هستند. این مأموریت یک دوره‌ی هیجان‌انگیز از پروژه‌ی موفق کاسینی است.

سیستم تصویربرداری کاسینی، دو روز پیش از ورود به صفحه‌ی حلقه‌های زحل، تصاویری از این سیاره ثبت کرده‌اند؛ اما در زمان نزدیک شدن به حلقه‌ها، تصویری ثبت نشده است. هدف اصلی از نخستین مرحله‌ی این مأموریت، آزمایش پیشرانه و انجام مشاهداتی با سایر ابزارهای کاسینی است. در مراحل بعدی، مجموعه‌ای از بهترین تصاویر از نواحی بیرونی حلقه‌‌ها و قمرهای کوچک مجاور ثبت خواهد شد.

 

------------------------------------------

 

pia21052-1045.jpg

فضاپیمای کاسینی این عکس را حدود دو روز پیش از نخستین گذر از کنار لبه‌ی بیرونی حلقه‌های اصلی کیوان

که بخشی از گام یکی مانده به آخرِ ماموریتش است گرفت

 
کاسینی نخستین عکس‌هایی که از آغاز تازه‌ترین گام ماموریتش از جو کیوان (زحل) گرفته را به زمین فرستاده است. این عکس‌های تازه چشم‌اندازهایی را از فراز نیمکره‌ی شمالی کیوان نشان می‌دهد، از جمله نماهایی از رودباد (جت‌استریم) شش گوش و زیبای این سیاره.
 
دوربین‌های تصویربرداری کاسینی این تازه‌ترین عکس‌ها را در روزهای ۲ و ۳ دسامبر، حدود دو روز پیش از نخستین گذر از کنار حلقه های کیوان گرفت. در گذرهای آینده نماهای نزدیک‌ترین گذر را خواهیم دید، از جمله برخی از نزدیک‌ترین چشم‌اندازهایی که تاکنون از حلقه‌های بیرونی و ماه های کوچکی که در آن بخش‌ها به گرد کیوان می‌چرخند دیده شده.
 کارولین پورکو، رهبر گروه تصویربرداری کاسینی در بنیاد علوم فضایی در بولدر کلرادو می‌گوید:
  این هم از آغاز پایان کاوش‌های تاریخی ما از کیوان. بگذارید این عکس‌ها -و عکس‌های آینده- به یادمان بیاورد که چه ماجراجویی جسورانه و شجاعانه‌ای پیرامون باشکوه‌ترین سیاره‌ی سامانه خورشیدی داشتیم.
 
 

pia21053.jpg

عکس‌های فضاپیمای کاسینی، نیمکره‌ی شمالی کیوان و حلقه‌هایش را با چهار فیلتر طیفی گوناگون نشان می‌دهد

هر یک از فیلترها طیف متفاوتی از نور را می‌گذراند و ابرها و ریزگردهای لایه‌های متفاوت را نشان می‌دهد

 
گذر بعدی از کنار لبه‌های بیرونی حلقه‌ها برای روز ۱۱ دسامبر برنامه‌ریزی شده. این مدارهای حلقه‌خراش تا روز ۲۲ آوریل ادامه‌خواهند داشت و در آن هنگام، کاسینی با گذشتن برای آخرین بار از کنار تیتان، ماه کیوان، یک بار دیگر مسیرش را تغییر خواهد داد. با این رویارویی، کاسینی "پایان بزرگ" خود (Grand Finale) را آغاز خواهد کرد و در روز ۲۶ آوریل با جهش از روی حلقه‌ها، نخستین شیرجه از ۲۲ شیرجه‌ی خود به درون شکاف ۲۴۰۰ کیلومتری میان کیوان و درونی‌ترین حلقه‌هایش را انجام خواهد داد.
 
در روز ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۷، فضاپیما شیرجه‌ی پایانی -شیرجه‌ی مرگ به درون ابرهای کیوان را آغاز خواهد کرد. کاسینی به هنگام فرو رفتن در جو کیوان، داده‌هایی که درباره‌ی این جو گردآوری می‌کند را به زمین می‌فرستد و این کار را تا واپسین دم زندگی خود ادامه‌ خواهد داد.
 
 
فضاپیمای کاسینی در سال ۱۹۹۷ به فضا پرتاب شد و از سال ۲۰۰۴ با رسیدن به مجاورت زحل، با هدف مطالعه‌ی دقیق این سیاره، حلقه‌ها و قمرهایش، در حال بررسی سیستم این سیاره است. کاسینی در طول مأموریت‌های خود، اکتشافات بزرگی داشته است که از بین آن‌ها می‌توان به مواردی همچون یک اقیانوس جهانی در قمر انسلادوس با نشانه‌هایی از فعالیت‌های هیدروترمال در آن و دریاهایی با متان مایع در قمر تایتان اشاره کرد.
کاوشگر فضایی تحقیقاتی کاسینی-هویگنس، پروژه‌ی مشترک ناسا، آژانس فضایی اروپا و آژانس فضایی ایتالیا است. لابراتوار پیش‌رانش جت آژانس فضایی ناسا، مأموریت یادشده را برای هیئت‌مدیره‌ی مأموریت‌های علمی این آژانس سازمان‌دهی می‌کند. این لابراتوار مسئولیت طراحی، توسعه و ساخت کاسینی را بر عهده داشته است.

 

 

pia21055-1041.jpg

این تصویر یکی از پروضوح‌ترین عکس‌هاییست که تاکنون از پاندورا، ماه سیاره کیوان (زحل) گرفته. پاندورا که پهنایی برابر با ۸۴ کیلومتر دارد
درست بیرون از حلقه باریک F به گرد کیوان می‌چرخد.
کاسینی این عکس را به هنگام گذشتن از نزدیک‌ترین فاصله‌ی پاندورا در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۶
زمانی که داشت سومین مدار از ۲۰ مدار حلقه خراش خود را با گذشتن از لبه‌ی بیرونی حلقه های اصلی سیاره می‌پیمود گرفت.
این عکس در نور سبز، با دوربین زاویه-باریک فضاپیما و از فاصله‌ی حدود ۴۰۵۰۰ کیلومتری پاندورا گرفته شده.
هر پیکسل تصویر در اندازه‌ی اصلی هم‌ارز ۲۴۰ متر است.

 
https://www.nasa.gov/feature/jpl/cassini-makes-first-ring-grazing-plunge
https://www.nasa.gov/feature/jpl/cassini-beams-back-first-images-from-new-orbit
https://www.nasa.gov/image-feature/jpl/pia21055/pandora-up-close

بخشی از این نوشتار برگرفته از وبلاگ یک ستاره در هفت آسمان می باشد

ویرایش شده در توسط Mosip
  • Upvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.