Recommended Posts

[quote name='A7Up' timestamp='1405469877' post='393335']
یکبار تو تاپیک تحولات سوریه همچین بحثی پیش اوومد و یه عده در مورد همفکر بودن فلسطینی ها با داعش صحبت و بحث شد ... لازم میدونم یکبار دیگه نظر خودم رو بگم ....

[b]جمع بستن همه به هیچ وجه کار درستی نیست ؛ اوون هم فلسطین با اوون وضعیت خاصش و مصیبت هایی که سالیان دراز برشوون وارد شده ولی :[/b]

هرچند که به نظرم همیشه علت مشکل فلسطینی ها و اینکه چرا اینهمه سال زیر سلطه و ستم اسرائیل هستند ولی هیچ وقت نمیتوانند از پس این مشکلات بیرون بیان ، مشخص بود ولی الان دیگه داره نخ نما میشه ...

قربونه مصلحت خدا برم که چقدر حکیم و عادله ...
واقعیت فلسطین اینه که جوان هایی که شما میبینید در واقع نتیجه و محصول ، و میراث دار افکار و منش پدران و بزرگان خود هستند که الان اینگونه نماد پیدا کرده .

آیا غیر از اینه که ما هم میراث دار تفکرات گذشته هامون هستیم ؟ با اینکه اینهمه سختی کشیدیم و حالا کجا هستیم ؟ خودمون رو از زیر سلطه ی طاغوت بیرون کشیدیدم

کم نبوده کمک هایی که ایران به فلسطین و مردمش کرده و کم نبوده و نیست از مردمان ما که هنوز با کشته شدن هر فلسطینی آه و حسرت و غصه میخورند و چقدر همین کمک های ایران به فلسطین ابزاری شد برای سرکوفت زدن به مسئولین و رهبری و هزار هزار حرف دیگه.... هرچند که رضای خدا در این کار بوده و هست ...

[b]ولی واقعیت اینه که خداوند خودش فرموده سرنوشت و آینده ی ملت و قومی رو عوض نمیکنه مگر اینکه خود اوون ملت و قوم بخوان[/b] ...

منظور همه ی مردم فلسطین نیست و همه ی مردم فلسطین اینگونه (وهابی تروریست) نیستند [b]ولی[/b] به گواه تاریخ و سنت خداوند گاهی یه عده ای باعث فلاکت و هلاکت عده ای کثیری شدند و یا گاهی هم یه عده ی قلیلی باعث سعادت و فلاحت عده ی کثیری از همون ملت شدند ...

همانطور که با گذشت زمان واقعیت ها مشخص میشه ( همانطور که در طول تاریخ همیشه همین بوده ) و مردم به حق پی میبرند ، این قضیه ی این سال های فلسطین هم مشخص خواهد شد [size=5][b]ولی مهم اینه که ما نسبت به فلسطین به نوبه ی خودمون کوتاهی نکینم تا پس فردا پیش خدا و رسولش شرمنده و سرافکنده نباشیم که چرا کمک نکردیم و ....[/b][/size]

خدارو شکر که تا الان کوتاهی نکردیم
[/quote]

به نظرتون چقدر فلسطینیها میانه رو هستن یا حداقل ما رو نمیکشن؟

دقیقا به خاطر همینه که میگم فلسطین میخواد ما رو نابود کنه. چون تو این شرائط تو شرائطی که هیچ کشوری حاظر نمیشد با فلسطین حرف بزنه ما کمک میکردیم. سلاح میدادیم. اعلام هم میکردیم. ولی باز فلسطینیها میان اینطور که خودتون مستحضرید جواب میدن.
  • Upvote 6
  • Downvote 17

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Thundar' timestamp='1405462248' post='393319']
تو پست اولم هم گفتم در توحش اسراییل شکی نیست منتها اینا اینقدر گندکاری تو سوریه و عراق و لبنان کردن که بعید میدونم کسی دلش بحال اینا بسوزه به استسنا صداوسیما ایران که اون اساسا قضیه ش فرق داره.............مگر شیعیان لبنان کم براشون مایه گذاشتن جوابشو با انتحاری تو ضاحیه بیروت دادن........اتفاقا امروزهم تو خونه بحثش بود اینا هرچی سرشون بیاد حقشونه.

به مرتضی علی اینا اگه دستشون برسه همین صبح فردا درب دانشگاه تهران انتحاری میکنن.
[/quote]

در توحش و آدمکش بودن اسرائیل شکی نیست اما شما چه انتظاری دارید؟ ما در پایان جنگ شانزده هزار اسیر عرب غیر عراقی داشتیم که هزار نفرشون فلسطینی بودن ..... حالا شما انتظار دارید که این نمک نشناس ها توی سوریه و یا لبنان بر علیه مردم و دولت اون کشورها نجنگند؟
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Ernesto_Rommel' timestamp='1405479918' post='393348']
سلام

بچه ها از دستم ناراحت نشید خواهشا ولی:

انگار آسمون فلسطین سوراخ شده و فقط ایران هست که داره پول میده به فلسطینی ها !

بهتره برید یک تحقیقی بکنید تا ببینید بعد نبرد سال 1973 خیلی از کشورهای اسلامی با این بهانه که باید فرزندان فلسطین خودشون برای آزادسازی کشورشان بجنگند اقدام به تقویت بنیه مالی و نظامی گروه های جهادی فلسطینی کردند
و تا امروز هم با این بهانه هرگز وارد نبرد با اسراییل نشدند و همیشه با به رخ کشیدن کمک های مالی شون میگن ما وظیفه مون رو انجام دادیم


کاملا رک میگم :

قطر عربستان کویت و امارات خیلی بیشتر از بقیه و حتی ایران از نظر مالی به فلسطینی ها کمک کردند و میکنند و سطح کمک اقتصادی به حدی هست که حتی حماس رو تحت فشار گذاشتند و گفتند دیگه پول بلاعوض نمیدیم مگر از ایران ببری ...



چرا نیمه خالی لیوان رو میبینیم ؟

یا نیمه پر رو میبینیم؟


هر دو رو ببینید

یا حق
[/quote]

اینطور که شنیدم اما شخصه تحقیق در موردش نکردم ،عربستان کل مردم نه فقط فلسطین بلکه مردم لبنان هم حقوق میده و تامین میکنه درصورتی که ایران بقول معروف خرج سنگینش حزب اللهه ، فکر کنم شعار نه غزه نه لبنان بیشتر درخور مردم عربستان باشه ، چون سهم قابل توجهی از پول نفتشون به کشورهای عربی دیگه میره ... یک ناسیونالیست عربستانی باید بگه نه غزه نه لبنان جانم فدای عربستان icon_cheesygrin
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

والا از دلایل اصلی که عربستان و قطر اینا خیلی دلشون میخواد تاثیرگزار باشند همین هست !

زورشون میاد اونها سهم عمده اقتصادی کمک به اقصی نقاط فلسطین رو دارند ولی این ایران هست که تعیین میکند کی کجا باشد !


مخلصیم
  • Upvote 8
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ارنستو جان مسئله اصلی مردم فلسطین نان نیست! یک خط لجستیک امن و پایدار است برای تامین چیزی به اسم [size=5][color=#FF0000]سلاح[/color][/size]
چیزی که ایران با کمال میل داره انجامش میده و صد سال سیاه عربستان قطر همچین کاری رو انجام نممیدن لا به شرط اینکه هدف اون سلاح بقیه مسلمانان باشند
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Ludendorff' timestamp='1405454119' post='393283']
مصر که با اسراییل تو یه جبهست
اسراییل به اهدافش رسید میخواد جنگو تموم کنه
حماس قبول نکرد فشارو زیاد میکنه یا نیرو زمینی وارد میکنه بعد حماس قبول میکنه
الان توپ تو زمین حماسه خیلی هم نمیتونه کشش بده . چون هزینش براش زیاد میشه
[/quote]

[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]با سلام خدمت همه دوستان[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]من چند سال هست بیشتر خواننده این انجمن هستم و از نظرات دوستان استفاده می‌کنم.[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]این پست منو و ا داشت تا از شما و بقیه دوستان بپرسم که اهداف اسرائیل به نظر شما دقیقاً چی‌ بوده،که حالا به آنها دست یافته؟؟؟فکر می‌کنم که صرف نظر از ردّ یا تأیید حرف شما،پاسخ به این پرسش میتونه بستری باشه برای تحلیل بهتر ابعاد نظامی و سیاسی این نبرد ...[/background][/b][/size][/font][/color]
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]
قطر عربستان کویت و امارات خیلی بیشتر از بقیه و حتی ایران از نظر مالی به فلسطینی ها کمک کردند و میکنند و سطح کمک اقتصادی به حدی هست که حتی حماس رو تحت فشار گذاشتند و گفتند دیگه پول بلاعوض نمیدیم مگر از ایران ببری ...
[/quote]


صحبت دقیقا همینه....

این احمق ها رو داریم اموزش میدیم، داریم تسلیح میکنیم!!
تقریبا تنها اعرابی که دارن چیزی میسازن همینان....

فرداش که جنگشون تموم بشه، یا به هر دلیلی عربستان نونشون رو بگیره میان علیه خودمون که دیگه فردا نداره و هین الان تو لبنان و سوریه و عراق دارن دهن ما رو ....

مسئله اینه! ما اگر به اینها چیزی ندیم، تو کل کشورهای دیگه‌ای که بهشون کمک میکنن کسی جرات داره بهشون عکس گلوله نشون بده؟ اصلا و ابدا نمیخوام بگم کسی بهشون راکت ساخت و راکت 110 کیلومتری و این حرفا رو یاد بده... اگر ما بهشون تجهیزات نظامی و اموزش ساخت و استفاده ندیم، سایر دول بهشون عکس اون تجهیزات رو نشون میدن؟ خود اون تجهیزات پیش‌کش....
  • Upvote 8
  • Downvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='X-Mas' timestamp='1405485860' post='393360']
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]با سلام خدمت همه دوستان[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]من چند سال هست بیشتر خواننده این انجمن هستم و از نظرات دوستان استفاده می‌کنم.[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]این پست منو و ا داشت تا از شما و بقیه دوستان بپرسم که اهداف اسرائیل به نظر شما دقیقاً چی‌ بوده،که حالا به آنها دست یافته؟؟؟فکر می‌کنم که صرف نظر از ردّ یا تأیید حرف شما،پاسخ به این پرسش میتونه بستری باشه برای تحلیل بهتر ابعاد نظامی و سیاسی این نبرد ...[/background][/b][/size][/font][/color]
[/quote]
تحت فشار قرار دادن ایران و تاثیر اون بر مذاکرات هسته ای
دقیقا مثل 2006
  • Upvote 3
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='Maldini' timestamp='1405488648' post='393364']
تحت فشار قرار دادن ایران و تاثیر اون بر مذاکرات هسته ای
دقیقا مثل 2006
[/quote]

[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]با تشکر از پاسخ شما[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]این میتونه یکی‌ از اهداف باشه،حتا از آن فراتر میشه تحولات عراق هم در این راستا ارزیابی کرد،به این شکل که تصمیم بر قطع کردن دست‌های ایران در منطقه هست،تا قدرت چانه زنی‌ آن را در مذاکرت را پایین بیارند.[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]اما اگر واقعا هدف این بوده به شکل بسیار بدی انجام شده،منظورم از نظر نظامی هست.یعنی‌ بعد از ۸ روز اسرائیل به نیروهای غزه ضربه جدی وارد نکرده.البته این ۲۰۰ کشته ضربه به مقاومت محسوب نمی‌شه،چون بالای ۷۵ درصد آن را غیر نظامیان تشکیل میدن،یعنی‌ تا الان در واقع کمتر از ۵۰ مبارز فلسطینی کشته شدن که با توجه به چند ده هزار نیروی آنها و توانایی جذب و بکارگیری نیروی جدید عدد بالایی نیست،ضمن اینکه کادرهای مهمی‌ هم کشته نشدن و گروههای فلسطینی تا اینجا تونستند از کادرهای خودشون به خوبی محافظت کنند،از آن مهمتر معلومه که در هدف قرار دادن انبارهای سلاح و پرتابگرها و غیره هم موفق نبودند،و میبینیم که توان آتش مقاومت کاهش پیدا نکرده،یعنی‌ همان تعداد راکتی که از روز اول شلیک میکردند ثابت مانده،حتا در بخش راکت‌های دوربرد هم بدتر شده به توری که شهر‌های بیشتری در مرکز و شمال اسرائیل هدف قرار میگیرند،و فعلا که حملات هوای اسرائیل توان توقف این روند رو نداشته.از حمله زمینی‌ هم که خبری نیست و تلاش‌های محدود اسرائیل در این زمینه با مقابله مقاومت روبرو شد و به گفته خودشون با دادن چند زخمی پایان یافت.[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]پس اگر هدف تحت فشار قرار دادن ایران بوده،اصلا موفق نبودن،بلکه خودشون تحت فشار قرار گرفتند.غیر مشکلات نبرد هم فشار‌های بین المللی و رسانه‌ای هم هست با افکار عمومی جهانی‌ که کشتار مردم فلسطین رو محکوم میکنند،حتا من دقت کردم دیدم که این دفعه بسیاری از رسانه‌های غربی هم یک جورائی حمایتشون مثل سابق از اسرائیل نیست،و برخی‌ از آنها کمی‌ جنبه انتقادی نسبت به اسرائیل پیدا کردند!!!!!![/background][/b][/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]حالا یک نظریه دیگه هم هست که این جنگ رو تلاش نتانیاهو برای فشار به اوباما می‌دونه در آستانه مذاکرات هسته ای،به این شکل که اینها به غزه حمله میکنند،اگر اوباما از اسرائیل کمافسابق حمایت تمام قد نکرد این خودش میشه یک عامل فشار به اوباما از این جهت که به امنیت اسرائیل پایبند نیست و غیره،و طرف‌های داخل آمریکا و کنگره این کشور با پشتیبانی رسانه‌ای لابی صهیونیستی و ایپک این رو پیرا‌هن عثمانی می‌کنن برای فشار به اوباما و زیر سوال بردن توافق احتمالی‌ با ایران.اگر هم حمایت کرد که اعراب و جهان اسلام هستند که به اوباما فشار میارند. که با توجه به شرایط فعلی‌ منطقه و تلاش آمریکا برای بیرون کشیدن خودش از منجلاب منطقه اصلا نمیتونه براش خوب باشه،همچنین ادامه این شرایط میتونه رژیم‌های طرفدار آمریکا رو هم با توجه به تظاهرات مردم در محکومیت اسرائیل و آمریکا به خطر بندازه مثل اردن و مصر رو هم در ناامنی بیشتری فرو ببره.[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]حالا اینجا باز نتانیاهو یک برگ برنده داره و میتونه درخواست‌های آمریکا برای پایان دادن جنگ رو منوط کنه به راه اومدن اوباما با اسرائیل سر قضیه مذاکرات هسته‌ای و سرسختی بیشتر در برابر ایران....[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]منتها باز این فرضیه هم با توجه به تحولات میدانی جواب نمیده برای اسرائیل،به این دلیل که موشک‌های فلسطینی هنوز بدون وقفه شلیک میشن و چشم انداز روشنی برای توقف آن نیست،و از طرفی‌ جو حاکم جهانی‌ ضدّ اسرائله و این طبعا جایگاه و قدرت چانه زنی‌ نتانیاهو را کاهش میده،هر چی‌ هم اگه بخواد تلاش کنه موشک‌ها رو سرکوب کنه اگه نتونه و مردم بیشتری از فلسطین بکشه وضعیت بدتر میشه و اینجا اسرائیل خواهد بود که به کمک آمریکا برای بیرون آمدن از این وضعیت نیاز خواهد داشت،و جایی‌ برای فشار وارد کردن به اوباما سر قضیه ایران نمیمونه،حتا لابی اسرائیل در آمریکا هم تضعیف خواهد شد.اوباما میتونه بگه این نتانیاهو ‌یک افراطی هست،اسرائیل و منطقه رو به خطر انداخت و من کمک کردم اوضاع آروم بشه،پس من صلاح اسرائیل رو میدونم و ثبات آن را برام مهمه بر عکس نتانیاهو که خراب کاری میکنه...[/background][/b][/size][/font][/color]

[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]پس در هر دو تحلیل اسرائیل بازنده هست و موقعیت ایران تقویت میشه،مگر اینکه شاهد تحولی‌ در صحنه نبرد باشیم،که فعلا اینطور نیست...[/background][/b][/size][/font][/color]
[color=#000000][font=Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif][size=4][b][background=rgb(255, 255, 255)]برای همین از آن دوستمون پرسیدم که به چه دلیل اهداف اسرائیل رو تحقق‌ یافته میدونن... [/background][/b][/size][/font][/color]
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote name='TALASH' timestamp='1405460270' post='393312']
در باب پست بالایی:

برادر ساده ای ها اینها خون مارو میمکن خدا کنه اسرائیل زودتر بزنه نابودشون کنه!

ببین اینا [img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10286/palestine_28429.jpg[/img]

هایلوکس سوار ماشین از پول ما اونوقت ما پراید سوار میشیم!

.......................

اگر دین ندارید لا اقل آزاده باشید
[/quote]
با کنایه گفتی جناب تلاش یا واقعا این نظرت هست؟؟

[quote name='hassanmirani' timestamp='1405460948' post='393314']
اخه وقتی میگن از خونه هاتون برید بیرون برید مناطقی که حمله نمیشه خوب گوش کنین
[/quote]
کل غزه 5 در 20 کیلومتر و انم محاصره شده است اونم با جمعیتی در حدود 2 میلیون نفر می دونی یعنی چی؟؟؟
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[right][font=Arial","sans-serif][size=5]به نام خدا[/size][color=#0000ff]...به نام خدایی که هر چه هست از انواع دانش ها گرفته تا لذایذ مختلف، پدید آمده از دانش و اراده ی اوست... به نام خدایی که ادراک بشری حقیرند از درک و تامل کافی و کامل در وجودش...به نام خدایی که مالک و واقف بر آنچه خلقت کرده هست و خواهد بود...به نام خدایی که بی معطلی و خلل بر آنچه از اول خلقت این دنیا بوده، هست و اتفاق خواهد افتاد مطلع، بینا و مسلط است...به نام خدایی که دانش و حیلت هیچ و بلکن همه ی مخلوقاتش ذره ایی مجال خلل در وجود و قدرت او را نتواند که پدید آورد...به نام خدایی که به خاک افتادن در برابر عظمتش نه یک ذلت و یا اتلاف وقت، بلکه عزت و افتخار است.[/color][/font][/right]
[right][font=Arial","sans-serif]........................................................[/font][/right]
[right][font=Arial","sans-serif]این بنده ی حقیر قصد انحراف این تاپیک رو ندارم، پس این آخرین پستم در باب موضوع مطروحه هستش. از مدیران و کاربران محترم این سایت پوزش میطلبم که بحثی بی ربط رو دارم در اینجا مطرح میکنم. جای دیگری هم برای بیانش ندارم متاسفانه.[/font][/right]
[right][font=Arial","sans-serif]این بنده ی حقیر نه فرد اطلاعاتی هستم و نه تا به حال کاری انجام داده ام که بشه اون رو اطلاعاتی تلقی کرد، در مورد این چیزهایی هم که ظاهراً میدونم بهتره بگم بی خیال من هیچی نمی دونم.[/font][/right]
[right][font=Arial","sans-serif]بچه که بودم من هم عشق جاسوس و جاسوس بازی بودم، مثل خیلی ها، مثل خیلی هایی که هر روز و هر روز در این سایت به چشم میان، کلی حال میکردم با این قبیل موضوعات، این شد که به موضوع اطلاعات و امنیت بسیار علاقه مند شدم، چرا چنین علاقه ایی بود؟ نمی دونم. شاید ریشه در شخصیتم داره. الان که دیگه عمری گذروندیم حداقل توی این یه موضوع و علاقه و اهمیت زیادی که براش قائل هستم، مطمئنم که به بچگی و اینها برنمیگرده (یا به عبارت دیگه سپری شده دوران بچگی ام). امروز برای موضوع کار اطلاعاتی ارزش و اهمیت حقیقی متصورم، نمی خوام بحث رو طولانی کنم، پس فقط از اهمیت سیستم اطلاعاتی و کار اطلاعاتی همین قدر بگم که هر چیزی که به موضوع امنیت و منفعت ملی مربوط بشه، بلاخره به طریقی میتونه سر در کلاف اطلاعات و کار اطلاعاتی داشته باشه.[/font][/right]

[right][font=Arial","sans-serif]بریم سر اصل مطلب...[/font][/right]

[right][font=Arial","sans-serif]1-نمیدونم واژگان وزارت اطلاعات رو با چه ترتیبی باید نوشت که قضیه ی غیر مستقل بودن تصمیمات و جهت گیری های کلان (حداقل در بعضی بخش های) این وزارت خانه برای عزیزان مشخص بشه. بارها و بارها در جملاتم به موضوع جامعه ی اطلاعاتی ایران اشاره کرده ام، اما دریغ از قدری تامل و تفکر عزیزان. من نمی دونم این بیانات غیر قابل هضم برخی از عزیزان از کجا میاد؟ هیچ کس در اینجا منکر این نیست که وزارت اطلاعات بخش قابل توجهی از جامعه ی اطلاعاتی ایران رو تشکیل میده، هیچ کس منکر این نیست که یکی از پر دانش ترین دستگاه های کشور در موضوعات سایبری و زیرساخت های پردازش اطلاعات و نیز زیرساخت های ارتباطی وزارت اطلاعات هستش، کسی منکر این نیست که در محیط بین الملل وزارت اطلاعات ایران یه سیستم صاحب سبک و با تجربه هستش و با عوامل انسانی و سخت افزاری که در خارج از کشور داره (و توان فراهم کردن رو نیز داره) میتواند سناریوهای مختلفی رو پیاده کنه (در جاهای مختلف این کره ی خاکی). ولی خواهش میکنم ازتون اینقدر فله ایی و بدون متراژ همه ی مسائل رو به ریش این نهاد قابل احترام ندوزید.[/font][/right]
[right][font=Arial","sans-serif]به عنوان مثال ما دولتی رو داشتیم که مدیریت دست بالای این وزارتخونه نه تنها نتونستند در پیشرفت و گسترده شدن چتر اطلاعاتی این نهاد تاثیر مثبت بگذارند و بلکه شاید بشه گفت باعث بروز محدودیت هایی هم شدند. (یه ذهنیتی مثل ماجرای پا و گلیم بر اون دولت حاکم بوده) [/font][/right]
[right][font=Arial","sans-serif]باز هم از عزیزان درخواست میکنم، قبل از اینکه کلمه ی اطلاعات ذهنتون رو کور کنه، قدری در ماهیت واژه ی وزارت تامل فرمایید. این نکته هم گفتنش خالی از لطف نیست که احتمالاً و شاید در پی برخی از اتفاقات گذشته سیاست ها و راهکارهایی اتخاذ شده باشد که چنین تاثیرات چرخش دولتها رو به حداقل برسونه. [/font]تا حالا شده از خودتون بپرسید توی برخی از دولت هایی که علاقه مند به ورود به برخی از مسائل نبودند چگونه ارتباط و لجستیک (غیر رسمی) ما از دوستان حفظ شد؟[/right]
[right][font=Arial","sans-serif]2-چیزهایی در باب کار اطلاعاتی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفته شد. (جدای از موضوع حفاظت اطلاعات یا ضد اطلاعات یا ضد جاسوسی یا هر تعبیر دیگه) من نمیدونم برادران عزیز ایضاً سپاه رو با بقالی سر کوچشون اشتباه نگرفته اند؟! بهترین کار اینه که این موضوع رو خودتون با یه دو دو تا چهارتا دریابید. من هم علاقه ایی به تفسیرش ندارم. وظیفه ی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی چیه؟ آیا سپاه توان تامین مالی مستقل از بودجه ی سالیانه اش رو داره؟ آیا سپاه توان تشکیل و مدیریت و تامین سخت افزار مجموعه های نظامی و شبه نظامی رو داره؟ آیا سپاه میتونه نیروی انسانی تربیت کنه؟ آیا سپاه در بحث تولید دانش و بهره برداری از فناوری های روز سرمایه گذاری داشته است؟ قبل از این که وزارت اطلاعات تشکیل بشه، چه کسانی بعد از انقلاب در این مملکت کار اطلاعاتی رو آغاز کردند؟ آیا سپاه تجربه ی کار اطلاعاتی رو نداره؟ بد نیست قدری ساختار قدرت در کشورمون رو نگاه کنیم، بد نیست قدری به پیشینمون (سی و خورده ایی سال گذشته) توجه کنیم، بعد نتیجه به دست بیاوریم.[/font][/right]

[right][font=Arial","sans-serif]3-جامعه اطلاعاتی ایران، باز هم میگم جامعه ی اطلاعاتی ایران، چند بار این جمله رو تکرار کنم تا عزیزان درک کنند که همه چیز این حوزه (چه در داخل کشور و چه در خارج کشور) در دست یک نهاد نیست؟ در واقع ساختار قدرت و وظائف نهادهای دیگر این مورد رو نفی میکنه و خیلی چیزهای دیگه. (البته همچین هم این بخش های تقریباً مستقل بدون هماهنگی نیستند و بی اطلاع از فعالیت های یکدیگر هم نیستند).[/font][/right]

[right][font=Arial","sans-serif]4-(از باب آشنایی بیشتر میگم این مورد رو) ببیند برادرهای بزرگوار کارهای اطلاعاتی و امنیتی دو ماهیت مجزا اما تفکیک ناپذیر و غیر مستقل هستند، از نظر من استحصال اطلاعات بخش اول این دوحرفی میشه. این مورد رو فردی که بسیار به این مباحث علاقه مند بوده و هنوز هم شاید باشه داره میگه که هیچ تعریف و جمله ی خلاصه شده ایی نمیشه یافت که تمام زوایای اطلاعات و امنیت رو در بر بگیره (این روزها مشاهده میشه که هر چیزی که جنبه ی محرمانگی و مخفی بودن داره، حداقل یه سرش به سرویس های اطلاعاتی ختم میشه)...این بنده ی حقیر ذهنیتی رو از موضوع کار اطلاعاتی دارم که بدم نمیاد با دوستان شریک بشم...[color=#ffa500]استحصال اطلاعات، پردازش اطلاعات، تشکیل بانک های داده و در نهایت بهره برداری از اطلاعات تایید و ریسک سنجی شده[/color] در زمینه های مختلف (خیلی خلاصه شد، میدونم، تعاریف و شرایط مختلفی رو میشه برای این چهار مرحله ایی که مطرح کردم تفسیر و ارزیابی کرد، اما چه کنیم که تا همین جاش هم یه مقاله از دلش بیرون اومده)...اگر عزیزان علاقه مند به تبادل نظر در این موضوعات بودند و خواستار این بودند که از اون چیزهایی که در جمجمه ی این بنده ی حقیر محبوس شده آگاهی یابند، جایی رو فراهم کنند تا به تبادل نظر و بحث بپردازیم، راستش رو بخواهید خودم هم بدم نمیاد بنویسم چون به نظرم بعد این همه علاقه و تامل حیفه که این صندوقچه ی فکری رو به گور ببرم، میدونم که درصد اراجیفش نسبت به جملات به درد بخورش بیشتر میشه، اما باز هم شاید یه دو کلمه ایش به کار خلق الله اومد.[/font][/right]

[right][font=Arial","sans-serif]........................................................[/font][/right]

[right][font=Arial","sans-serif]این پایان کار یک [color=#ff0000]مرگ بر اسرائیل[/color] جانانه هم نثار این ملت و کشور جعلی بکنم تا این پست حداقل یه کوچولو به تاپیک مربوط بشه...اون عزیزانی هم که با این در ظاهر شعار اما باطناً آرزوی قلبی (و شایدهدف) موشکلی دارند به خودشون و برداشتشون از مسائل ربط داره...اگر بی طرفند میتونند سکوت کنند (یا اعتراض، البت بدون توقع بی جواب ماندن استدلالها و منطق هاشون) و اگر هم سر در اعتقادات و باورهای یک طرفی دارند...(مثلاً طرف مقابل)...میتونند شعار زنده باد اسرائیل سر بدهند ، بلاخره یه روزی مشخص میشه مرگ بر اسرائیل حادث میشه یا زنده باد اسرائیل. big_grin[font=Arial","sans-serif] [/font][/font][/right]



[right][font=Arial","sans-serif]همگی در پناه حق...[/font] :16:[/right]
  • Upvote 9
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مطالب مشابه

    • توسط MR9
      بسم الله الرحمن الرحیم

       



      هفدهم سپتامبر 2010 بود که ژاپن با انتشار استراتژی جدید نظامی خود نخستین «نشانه های جدی» برای خروج از «انزوای نظامی» را نشان داد. ژاپن برای این استراتژی نظامی، رقمی بالغ بر 280 میلیارد دلار برای پنج سال (2010 تا 2014) اختصاص داده و اعلام کرد قصد دارد در این سال ها مواضع دفاعی خود در جنوب و غرب این کشور(مناطق مرزی چین) را تقویت کرده، روی پروژه های موشکی بالستیک سرمایه گذاری کند. در این استراتژی همچنین بر گسترش روابط با همپیمانان کلیدی از جمله آمریکا و افزایش شمار زیر دریایی‌ها و .... تاکید شده است.
       



      اکنون در سال 2014 هستیم و نزدیک به 5 سال از انتشار این استراتژی می گذرد که خبر می رسد، ژاپن برای نخستین بار پس از جنگ جهانی دوم اعلام می کند ضمن شرکت در عملیات نظامی برون‌مرزی، به دنبال فروش تجهیزات نظامی در بازارهای بین المللی است.
      حضور ارتش ژاپن در عملیات جنگی برون مرزی نیز به رغم مخالفت‌های گسترده مردمی و محدودیت های قانونی گویا در حال عملیاتی شدن است. شاهد این ادعا اظهارات اخیر شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن است که اخیرا از داشتن یک «ارتش قدرتمند» سخن رانده و گفته این ارتش حق دارد در جنگ های بین المللی حضور داشته باشد.
      طبق اعلام مقامات ژاپنی، این کشور در تلاش است محدودیت‌های قانونی در زمینه صادرات سلاح را نیز برداشته و به بهانه های مختلف از جمله گسترش فعالیت های اقتصادی، به جرگه صادرکنندگان تجهیزات جنگی بپیوندد و از قرار معلوم، آمریکا نخستین بازار ژاپن در این عرصه خواهد بود.
      قانون اساسی ژاپن در سال 1947 نوشته و با فشار نظامیان آمریکایی‌ها به این کشور تحمیل شده است. طبق این قانون، ژاپن اجازه داشتن «ارتش» به معنی مصطلح آن را ندارد و در مقابل می تواند نیروهای محدود نظامی موسوم به «نیروهای دفاع از خود» داشته باشد.
      البته بخشی از این محدودیت ها در ماه آوریل سال جاری( اواخر فروردین) برداشته شد و به احتمال قریب به یقین اواخر ماه جاری میلادی تصمیم نهایی در این زمینه نیز اتخاذ خواهد شد.
      اما سوالاتی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا ژاپن حقیقتا به دنبال خروج از انزوای نظامی و احیای امپراتوری سابق است؟ موضع کشورهای غربی، چین و کشورهای آسیایی و همسایه به این تغییر استراتژی چگونه خواهد بود؟



      به نظر می رسد، لا اقل بخشی از پاسخ این سوال را باید در روحیات خاص ژاپنی ها و در تاریخ این کشور جست و جو کرد.
      در طول تاریخ، برخي آيين ها و اعتقادات خاص مذهبي، همواره زمينه رشد افراط گونه روحيات ملي گرايانه و صد البته نظامي گري ژاپني ها بوده است.
      مقامات نظامي ژاپن به خصوص در دهه30 تحت تاثير فيلسوفي با نام «تويوما» به شدت اعتقاد داشتند كه خداوند ملت ژاپن را برگزيده و يكايك مردم اين كشور موظفند براي ايجاد «ژاپن بزرگ» بكوشند. براساس آيين معروف «شينتوي پاك» نیز امپراتور ژاپن خداي تمام دنيا معرفی شده و ملت ژاپن نيز «مأموريت» دارد سايرين را تحت هدايت بي چون و چراي این امپراتور درآورد.
      بحران شديد اقتصادي دهه 30 ژاپن نیز بر دامنه اين اعتقادات افزود و رشد شديد احساسات ملي گرايانه ايده توسعه ارضي و ايجاد جامعه بزرگ به زعامت ژاپن را در بين توده مردم اين كشور لازم و واجب نشان داد.
      ژاپن با چنین زمینه های تاریخی پس از پایان جنگ جهانی اول توانست یکی از پنج قدرت بزرگ نظامی و صنعتی جهان شده و در «شورای جامعه ملل» آن زمان، صاحب کرسی دائم بود.
      این کشور در همان ماه های نخست جنگ جهانی دوم توانست حدود 50 میلیون کیلومتر مربع از کره زمین(یک ششم جهان) را تحت استیلا و کنترل خود درآورد. اما به دنبال حملات ناجوانمردانه اتمی آمریکا، از حرکت باز ایستاد. البته نباید فراموش کرد، عده ای نیز معتقدند، ژاپن پیش از حمله اتمی آمریکا به این کشور شکست خورده بود و آمریکا با حمله به این کشور خواست هژمونی خود را به جهانیان تحمیل کند.


       
      این کشور به هر حال پس از جنگ جهانی دوم دیگر اجازه داشتن ارتش به معنی مصطلح امروز و اختیارات کامل را نداشت و خود نیز با وضع قوانینی، محدودیت هایی در ابعاد بین المللی حوزه نظامی وضع کرد.

      اما اکنون رشد اقتصادی بالا این کشور را از شرایط اسفناک پس از جنگ جهانی خارج کرده است و شرایطی که این کشور را به انزوای نظامی کشاند، دیگر وجود ندارد!
      پاسخ دومی نیز برای تحلیل چرایی اتخاذ چنین رویکردی از سوی چشم بادامی ها وجود دارد و آن چیزی نیست جز منافع اقتصادی و سیاسی.
      «جان ميرشاير» صاحب نظريه «رئاليسم تهاجمي» می گوید، قدرت‌هاي بزرگ هميشه مترصد فرصتي هستند تا قدرت خود را در برابر رقبا فزوني بخشند. وي سپس جمعيت و ثروت را به عنوان «پايه‌هاي اصلي قدرت نظامي» تعريف و تصريح مي كند چنانچه كشوري داراي اين مولفه ها باشد، فرصت لازم براي خروش مقابل قدرت ها را به دست آورده است.
      با توجه به مولفه هایی که در جامعه امروز ژاپن دیده می شود، هیچ بعید نیست که این کشور واقعا قصد خروش مقابل سایر قدرت‌ها را داشته باشد.

       

      ژاپن اگر چه به لحاظ سیاسی، استقلال لازم را هنوز کسب نکرده و مانند بسیاری از کشورهای غربی دیگر، پیرو سیاست های آمریکا است؛ اما این کشور حداقل در بعد نظامی، تحرکات جدی از خود نشان داده است.
      وجود پایگاه های متعدد نظامی آمریکا در ژاپن، همواره هزینه‌هایی برای توکیو داشته و این کشور با وجود تقاضاهای زیاد مردمی، هرگز نتوانسته آمریکایی ها را از این کشور بیرون کند. این ناتوانی حتی بعضا باعث سقوط رهبران این کشور شده، همان طور که گاهی شعار علیه حضور نظامی آمریکا، باعث روی کار آمدن رهبرانی در این کشور شده است.
      «یوکیو هاتویاما»، نخست وزیر اسبق ژاپن با شعار جمع آوری پایگاه‌های نظامی آمریکا بود که توانست بر رقیب قدرتمند خود پیروز شود. اما همین فرد به دلیل ناتوانی در عمل به وعده انتخاباتی اش، خرداد ماه سال 89 استعفا کرد و جای خود را به «نائوتو کان» داد. «کان» نیز ماه ها جرئت نکرد راجع به پایگاه های آمریکایی که یکی از قدیمی‌ترین و بزرگترین مشکلات مردم کشورش است، صحبتی به میان آورد.
      بنا بر این به نظر می رسد، ژاپن هنوز پیشرفتی را که در حوزه اقتصاد کسب کرده، در حوزه سیاسی به دست نیاورده است.
      «اقتصاد» نیز می تواند یکی از انگیزه های قوی برای ژاپنی ها جهت ورود جدی به عرصه نظامی باشد.
      ژاپن کشوری است که در حوزه اقتصادی جایگاه ویژه ای دارد. تولید ناخالص ملی ژاپن نزدیک به 6 تریلیون دلار و جمعیت این کشور نیز حدود 128 میلیون نفر است. دو فاکتوری که به اعتقاد «میر شایر» برای خروش کافی است!
      همین چند سال پیش بود که خبر رسید، غول خودروسازی آمریکا یعنی جنرال موتورز، جای خود را به تویوتای ژاپن داده است. آمریکا امروز خود یکی از واردکنندگان اصلی محصولات ژاپنی است. ژاپن در عرصه تکنولوژی و تجهیزات الکترونیکی نیز یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیا است.
      کشوری با چنین مختصات اقتصادی و جمعتی طبیعتا نمی تواند خود را محصور نگاه دارد. بنابر این ورود ژاپن به فاز صادرات تجهیزات نظامی را می توان از این منظر به تحلیل نشست.
       
    • توسط crazy-doctor
      بسم رب الشهدا و صدیقین


      سلام
      در انجمن گشتم مطلب کامل و جامعی راجع به شهدای مقاومت اسلامی ( حزب الله -حماس و...) پیدا نکردم در نتیجه این تاپیک را ایجاد کردم تا با کمک شما
      شهدای مقاومت اسلامی را در سال های اخیر به طور اجمالی معرفی بکنیم

      -------------------------------
      شروع میکنیم با

      سردار شهید رانی عدنان بزی یا ان طور که بچه های حزب الله صدا میزنند حاج حاتم



      حاج حاتم از بچه های جنوب لبنان و اهل بنت جبیل متولد 1967 از اعضاب قدیمی حزب الله و فرمانده یکی از محور های مقاومت در جنگ 33 روزه بود .
      ایشون مهندسی مکانیک خونده بود و مدرس مدرسه فنی بنت جبیل که این مدرسه در جنگ 33 روزه سیزده شهید تقدیم اسلام کرد

      حاج حاتم و سید حسن نصر الله
      این شهید بزرگوار مدتی را هم در زندان های رژیم صهیونیستی زندانی بود البته مطمئن نیستم اما احتمال اینکه ایشون از ازاد شده های سال 2000
      ( بعد از عقب نشینی اراذل صهیونیست )باشند هست
      دو روز مانده به پایان جنگ صهیونیست ها هلی بورنی را در روستای غندوریه انجام میدن که هدف اون ملحق شدن به نیروهای لشکر 106 و محاصره جنوب لیطانی بود...اما با پاتک نیرو های حزب الله و در نتیجه تلفات سنگین عقب نشینی میکنند در حین این پاتک این سردار دلاور به شهادت میرسه روحش شاد و شفاعتش در ان دنیا نصیب ما باشد





      کلیپی گلچین شده وصیت نامه حاج حاتم با زیر نویس فارسی 5mb
      http://crazydoctor.persiangig.com/video/vaseyat-haj hatm.flv
      کلیپ وصیت کامل این شهید 16mb بدون زیر نویس( اصولا زیر نویس لازم نیست کافیه گوش کنید )
      http://crazydoctor.persiangig.com/video/vaseyt kamel-haj hatm.flv
      ----------------------------------------------
      پ.ن جای خالی بخش مقاومت اسلامی در انجمن احساس میشه
      لطفا دوستان در مدیریت زحمت انتقال تاپیک به اسکرول را بکشند ممنون
    • توسط RedArmy
      بررسي جايگاه استراتژيك و توان نظامي عربستان باسلام به نظر من موضوع جالبيه چون اگر تحديدي از سوي عرب ها متوجه ما باشه اين تحديد يا از جانب عربستان يا از جانب مصر و ساير كشورهاي عربي توانايي تحديد مارو ندارند. (با زبان رسمي) شبه جزيره عربستان كشوري است پادشاهي كه توسط آل سعود اداره ميشود . اين كشور مساحتي حدود 2149690 كيلومتر مربع و 27 ميليون نفر جمعيت دارد(جمعيت ما حدود 2.5 برابر عربستان هست واز اين جهت ما برتري داريم) آب وهواي اين كشور گرم وخشك بوده و تمركز جمعيت در مر كز عربستان مي باشد كه اطراف آنرا بيابان ها خشك و طولاني فراگرفته است به همين جهت در طول تاريخ كمتر دشمن خارجي ميل و رغبت براي اشغال و يا نبرد طولاني با اين كشور داشته است.(اين براي ما در صورت جنگ احتمالي مشكل ساز خواهد شد البته براي خود عربستاني هايي كه در اين مناطق ميجنگند نيز مشكل به وجود خواهد آمد). از سال 1932 تا كنون عربستان در هيچ جنگ بزرگ و فراگير شركت نكرده اگرچه در نبردهاي سال 1967 و 1973 بر ضد اسراييل و جنگ اول خليج فارس شركت داشته ولي هرگز در يك نبرد بزرگ به تنهايي شركت نكرده است (به طور كلي عرب ها به ويژه عربستاني ها انسان هايي ترسو هستند و نه جرئت يك جنگ طولاني را دارند و نه توان اين جنگ را ، از اين حيث برتري كامل از آن ماست). با وجود اينكه اين كشور هرگز در جنگ بزرگي درگير نشده ولي اين به معني اين نيست كه عربستان از تجهيز و به خدمت گرفتن يك ارتش كارآمد غافل مانده است. خطر اسراييل براي آنها آنقدر بزرگ بوده كه سالانه ميلياردها دلار صرف خريد تسليحات مي كنند(ممكن است برخي با شنيدن جمله قبلي به خود بگويند مگر عربستان با آمريكا و اسراييل متحد نيست و روابط خوبي با آنها ندارد ، در پاسخ به اين سوال بايد بگويم بزرگترين دشمن اسراييلي ها ، عرب ها هستند حتي دشمني آنها با عرب ها از دشمني با ما جدي تر است به طوري كه در آموزش كودكانشان هم از عربها به عنوان جدي ترين دشمن ياد ميكنند كه بايد نابود شوند ، اين چيزي است كه عربستان و تمام كشورهاي عربي مي دانند و هيچگاه از اسراييل غافل نميشوند مثل استالين كه با آلمان توافق صلح امضا كرد اما آلمان ها باز به شوروي حمله كردند ). بعد از انقلاب اسلامي در ايران ، عربستان همواره ايران و گروهايي چون حزب ا... لبنان را دشمن و رقيب خود مي ديده و همواره با ايران بر سر اينكه چه كسي قدرت اول منطقه و جهان اسلام است كشمكش داشته است( تحديد نظامي از سوي ايران داستاني است كه آمريكا و اسراييل آنرا ساختند و اين عرب ها ساده لوح متسفانه آنرا باور كردند ). اقتصاد عربستان وابسته به نفت است به طوريكه 75 درصد از درآمد اين كشور را فروش نفت تامين مي كند . با بروز جنگ بين آمريكا و عراق در سال 2003 و افزايش سرسام آور قيمت نفت كه تا كنون نيز ادامه داشته ، درآمد عربستان افزايش يافته است وبه تبع آن عربستان توانسته بودجه نظامي خود را به ميزان بسيار زيادي افزايش دهد به طوريكه در سال 2006 به رقم شگفت انگيز 31 ميليارد دلار رسيد(چيزي نزديك به بودجه نظامي روسيه). وزارت دفاع عربستان در سال 1962 تاسيس شده و از بدو تاسيس توسط خاندان سلطنتي فرمانده اي مي شود . اين وزارت خانه مسئول هدايت و ساخت و خريد تجهيزات ارتش را بر عهده دارد. خدمت سربازي در عربستان داوطلبانه بوده و دوره خدمت 3سال با حقوق و مزاياي كامل مي باشد. عربستان از سربازان ماهر و آموزش ديده استفاده مي كند. اكثر افسران در ابتدا در مدارس ارتش تحصيل كرده و سپس وارد دانشكده افسري مي شوند(آموزش پايه اي كاري است كه ارتش هاي بزرگ مثل روسيه انجام مي دهند و ما از اين جهت از عربستاني ها عقب تر هستيم). يونيفرم سازماني ارتش عربستان از يونيفرم ارتش هاي آمريكا و انگلستان متاثر شده است. خلبان هاي نيروي هوايي عربستان توسط مربيان انگليسي آموزش مي بينند (از اين لحلظ به دليل كم بود امكانات باز ما عقب تر هستيم). ارتش عربستان براي آموزش نيروهاي خود از كارشناسان فرانسوي ، آمريكايي و انگليسي استفاده مي كند. نيروي زميني عربستان داراي 70تا73 هزار نفر پرسنل است البته 200 هزار نيروي داوطلب نيز در اين نيرو خدمت مي كنند(نيروي زميني ايران ، قوي ترين نيروي زميني در منطقه است). عربستان داراي تعداد زيادي تانك از جمله 315 تانك پيشرفته آبرامز ام-1 است كه اين كشور بعد از مصر بزرگترين دارنده اين تانك در خاورميانه محسوب مي شود. عربستان در سال 1980 تعدادي موشك دانگ فنگ3 با برد 2400 كيلومتر از چين خريد(از لحاظ برد موشكي عربستان تقريبا با ما برابري ميكند اما ما صاحب تكنولوژي هستيم و به زودي برد موشك هايمان از عربستان بيشتره مي شود). در بعد هوايي در گذشته شايد هواپيماهاي ما توان مقابله با اف-15ها و ساير هواپيماهاي عربستان را داشتند اما اكنون عربستان باخريد هواپيماهاي جديد و پيشرفته نظير 72فروند يوروفايتر از لحاظ هوايي از ما برتر است(ما شايد هواپيما جديد نخريده باشيم اما تسليحات ضد هوايي قوي نظير تور ام-1 و اس-300 داريم كه كشورمان را خوب پوشش مي دهند و از لحاظ پدافند هوايي خيلي از عربستان برتر هستيم هرچند بايد نيروي هوايي خودمان را نيز تقويت كنيم اگر بتوانيم بر روي طرح ميگ-39 سرمايه گذاري كنيم كه به مشكلات مالي برخورد كرده است ، و روس ها با ما همكاري كنند و اين هواپيماي فوق پيشرفته را به ما بدهند توان نيروي هوايي ما بسيار افزايش مي يابد ، لازم به ذكر است كه ميگ-39 يك هواپيماي فوق پيشرفته است كه قابليت هاي آن بسيار بالاتر از يوروفايتر مي باشد). در رابطه با نيروي دريايي عربستان بايد بگويم كه هرچقدر هم كه عربستان قوي باشد ما ابزارهايي داريم كه بتوانيم از خودمان دفاع كنيم و خليج فارس را در كنترل كامل خودمان بگيريم. در كل و با در نظر گرفتن فاكتورهاي مختلف توانايي نظامي ايران از عربستان بالاتر است و در صورت بروز جنگ احتمالي ما بيشتر به عربستان ضربه وارد خواهيم كرد ، دليل برتري ما اين است كه نيروهاي مسلح ما از حداقل امكانات حداكثر استفاده را مي كنند. منتظر نظرات ساير دوستان هستم به ويژه دوست خوبم mostafa_by هستم .
    • توسط hamed_713
      فارخور نام پایگاه نیروی هوایی هند در کشور تاجیکستان است! این پایگاه در 130 کیلومتری جنوب شرقی شهر دوشنبه پایتخت تاجیکستان قرار دارد. این تنها پایگاه نیروی هوایی هند در خارج از این کشور است که تنها دو کیلومتر از مرز بین افغانستان و تاجیکستان فاصله دارد. عهدنامه بین هند و تاجیکستان برای احداث پایگاه در این کشور در سال 2003 امضائ شد و در سال 2004 به تصویب رسید. این پیمان یعنی حضور دائمی نیروهای نظامی هندی در تاجیکستان برای دفع هرگونه تهدید احتمالی خارجی و تامین امنیت کشور به تصویب رسیده است.کار بر روی احداث پایگاه بلافاصله اغاز گردید و اکنون پایگاه در حالت امادگی کامل به سرمیبرد واز اوایل سال 2007 کاملا قابل استفاده است. جزئیاتی از ساخت پایگاه در دسترس نیست اما گمان میرود که مصالح نظامی هندی از اسیای مرکزی تامین شده باشند.تقریبا 70 درصد جنگ افزار های هندی از روسیه و اتحاد جماهیر شوروی پیشین بدست امده است. بر طبق اخبار گوناگون گمان میرود که پس از تکمیل بنا پایگاه میزبان 12 الی 14 فروند جنگنده بمب افکن میگ 29 خواهد بود پایگاه فارخور عمق و برد بیشتری را در اختیار نیروهای نظامی هند فرار میدهد که برای انان موجب ایفای نقش بیشتری در اسیای جنوبی و ظهور ملموسی از حرکت هند برای برجسته سازی قدرت خود در اسیای مرکزی است هدف سیاسیی که در سال 2003-2004 رسما اعلام کرده اند دلائل پنهانی تاسیس این پایگاه میتواند رقابت هند و پاکستان بر روی شبه قاره باشد پرویز مشرف رئیس جمهور پاکستان نگرانی شدید خود از این مساله را به مقامات تاجیکستان ابراز داشت در حقیقت هواپیماهای هندی میتوانند در عرض چند دقیقه خود را به پاکستان برسانند! پایگاه فارخور یکی از نمونه های بارز از تلاش هندی ها برای ارتقای ثبات در افغانستان و بالا بردن توان دهلی نو در فراهم اوردن نفت چه از اسیای جنوبی و چه از اسیای مرکزی است. هند بطور معلوم محدود شدن نقش خود به ناحیه سوق الجیشی جنوب اسیا را نخواهد پذیرفت برنامه هند برای برجسته سازی قدرت خود در اسیای مرکزی تنها برای مصارف نظامی نیست بلکه دسترسی به منابع انرژی اسیای مرکزی برای هند امری حیاتی به شمار میرود. دهلی نو به دنبال دسترسی به نفت و گاز قزاقستان وانجام پروژه های ملیونی مثل خط لوله ایران-افغانستان-پاکستان-هند و دیگری پیوستن ترکمنستان افغانستان پاکستان وهند. هرکدام از این خط لوله ها یا هر دوی اینها میتواند در دستیابی هند به منابع انرژی تاثیر مهم و قابل اطمینانی داشته باشند به شرطی که روابط دوستانه بین هند و پاکستان تقویت گردد هند خواهان توسعه شبکه ی قدرت جدیدی در اسیاست که ایالات اسیا را با ان به مبدائیت شبه قاره یکی میکند این نظریه ای است که از سوی ایالات متحده در گذشته بشدت حمایت شده است. هنگامی که هند از شبکه ای جدید در اسیای مرکزی برای بالا بردن نمودار جامع اقتصادی خود بهره جوید واشنگتن این پروژه را راهی برای مقابله با نفوذ اقتصادی و سیاسی چین در اسیای مرکزی میبیند منبع: نوشته شده توسط محمد- مجله هوايي
    • توسط 00Amin
      ه گزارش فارس، پايگاه اينترنتي "گلوبال ريسرچ " (Global Research) در مقاله‏اي به‏قلم "اوا گولينجر " (Eva Golinger)، وكيل دعاوي و روزنامه‏نگار آمريكايي مقيم ونزوئلا نوشت: "هوگو چاوز " رئيس جمهوري ونزوئلا اخيرا در يك برنامه تلويزيوني و راديويي فاش كرد كه هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي (UAV) به شكل غيرقانوني وارد مرزهاي هوايي ونزوئلا شده‏اند. رئيس جمهوري ونزوئلا ديده شدن يكي از اين هواپيماها را بر فراز پايگاه نظامي "فورت مارا " (Fort Mara) واقع در استان "زوليا " (Zulia) در نزديكي مرز اين كشور با كلمبيا تائيد كرد. بسياري از سربازان ونزوئلايي هواپيماي بدون سرنشين مذكور را مشاهده كرده و موضوع را به اطلاع فرماندهان خود رسانده‏اند. پس از اين واقعه چاوز دستور داده است كه از اين پس هر يك از اين هواپيماهاي بدون سرنشين كه در قلمرو ونزوئلا ديده شوند بايد فورا سرنگون شوند. وي با تاكيد بر آمريكايي بودن اين هواپيماهاي بدون سرنشين، ايالات متحده را متهم كرد كه در حال برهم زدن آرامش منطقه است.

      * راه‌اندازي ناوگان چهارم ايالات متحده در آمريكاي لاتين بعد از 60 سال

      اين وكيل دعاوي آمريكايي اضافه كرد: قبلا نيز رئيس جمهوري ونزوئلا هشدار داده بود كه آمريكا از طريق جزاير "آروبا " (Aruba) و "كورازائو " (Curazao) به تهديد نظامي ونزوئلا مبادرت مي‏ورزد. اين جزاير در فاصله 50 مايلي سواحل شمال غربي ونزوئلا قرار داشته و مستعمره هلند محسوب مي‏شوند. در سال 1999 قراردادي بين هلند و ايالات متحده منعقد شد كه به آمريكا اجازه مي‏داد در اين دو جزيره پايگاه نظامي ايجاد كند. اين قرارداد در اصل تصريح مي‏كند كه نيروهاي آمريكايي اجازه دارند عمليات خود بر ضد قاچاقچيان مواد مخدر را از اين جزاير ترتيب دهند. با اين‏حال، پس از سپتامبر 2001، آمريكا از تمامي پايگاه‏هاي نظامي خود در سراسر جهان براي آنچه عمليات ضدتروريستي خوانده مي‏شود، استفاده مي‏كند. در سال‏هاي اخير پايگاه‏هاي نظامي واقع در آروبا و كوروزائو براي عمليات اطلاعاتي و شناسايي عليه ونزوئلا بكار گرفته شده‏اند.
      گولينجر ادامه داد: از سال 2006 واشنگتن اقدام به يكسري تمرينات نظامي پيشرفته كرد كه كورازائو در مركزيت اين تمرين‏ها قرار داشت. طي 5/3 سال گذشته، صدها فروند ناوهاي هواپيمابر، كشتي‏هاي جنگي، هواپيماهاي نظامي، هليكوپترهاي "بلك هاوك "، زيردريايي‏هاي هسته‏اي و هزاران نيروي نظامي آمريكايي در درياي كارائيب به انجام تمرينات نظامي پرداخته‏اند. اين تمرينات نظامي موجب برانگيخته‏شدن نگراني در كشورهاي منطقه شده است. از جمله اين كشورها و بيش از سايرين ونزوئلا در معرض اين تهديدها قرار دارد. ونزوئلا در عرصه ديپلماتيك نيز آماج حملات، انواع دشمني‏ها و تعرضات واشنگتن قرار داشته است.
      در سال 2008، پنتاگون "ناوگان چهارم دريايي " خويش را با هدف دفاع از منافع آمريكا در آمريكاي لاتين باز راه‏اندازي كرد. ناوگان چهارم در سال 1950 و پس از اتمام ماموريت‏هاي مرتبط با جنگ جهاني دوم غيرفعال شده بود. راه‏اندازي مجدد اين ناوگان پس از 60 سال نگراني گسترده‏اي را در ميان كشورهاي آمريكاي لاتين ايجاد كرده و آنان را بر آن داشت تا "شوراي دفاع مشترك " تشكيل داده و خود را در برابر تهديدهاي خارجي آماده كنند. پنتاگون صراحتا پذيرفت كه راه‏اندازي مجدد ناوگان چهارم نيروي دريايي آمريكا با هدف "نشان دادن قدرت ايالات متحده در منطقه " انجام شده و اين پيام را مخابره مي‏كند كه "آمريكا آماده است تا از متحدينش در منطقه دفاع كند. " اين اظهارات مقامات پنتاگون به معناي حمايت ايالات متحده از كلمبيا و تشر زدن به ونزوئلا تلقي شد.
      نويسنده كتاب "بوش عليه چاوز " تصريح كرد: در 30 اكتبر سال 2009 ميلادي، كلمبيا و آمريكا يك توافق همكاري نظامي به امضا رساندند كه بر اساس آن آمريكا مجاز بود 7 پايگاه نظامي در كلمبيا را تحت اختيار خود درآورده و عندالزوم از تمامي تاسيسات نظامي كلمبيا بهره بگيرد. از اين توافقنامه به عنوان بزرگترين توسعه‏طلبي نظامي آمريكا در آمريكاي لاتين ياد مي‏شود. هر چند كه مقامات دو كشور صراحتا ابراز داشتند كه اين توافقنامه در راستاي مبارزه با قاچاق موادمخدر و تروريسم به امضا رسيده است، لكن اسناد رسمي نيروي هوايي ايالات متحده نشان مي‏دهند كه آمريكا از اين پايگاه‏ها براي انجام عمليات نظامي در سراسر منطقه مي‏تواند استفاده كند. اين اسناد همچنين مويد اين نكته بودند كه اين توسعه‏طلبي نظامي با هدف مقابله با تهديد‏هاي دولت‏هاي ضدآمريكايي سر برآورده در منطقه انجام شده است. مطلب ديگري كه در اين اسناد به چشم مي‏خورد اين است كه حضور نظامي در كلمبيا مي‏تواند به عمليات اطلاعاتي و شناسايي كمك كرده و ظرفيت پنتاگون را در رهبري عمليات نظامي در منطقه آمريكاي لاتين افزايش دهد.

      * اتهامات واهي آمريكا به ونزوئلا

      اين روزنامه‏نگار آمريكايي ساكن كاراكاس، پايتخت ونزوئلا كه در سال 2009 ميلادي برنده جايزه بين‏المللي روزنامه‏نگاري مكزيك نيز شده است، افزود: از سال 2006 به بعد، مقامات آمريكايي از ونزوئلا به عنوان كشوري ياد مي‏كنند كه "به طور كامل در مبارزه با تروريسم همكاري نمي‏كند. " در سال 2005 نيز ونزوئلا از سوي واشنگتن كشوري خوانده شد كه "در مبارزه با موادمخدر همكاري نمي‏كند. "عليرغم آنكه هيچ مدركي در اثبات اين اتهامات خطرناك موجود نيست، ايالات متحده اين اتهامات را مبناي افزايش فشارها بر دولت ونزوئلا قرار داده است. در سال 2008، دولت بوش تلاش كرد تا نام ونزوئلا را در فهرست كشورهاي حامي تروريسم قرار دهد. اين تلاش در مراحل مقدماتي با شكست مواجه شدند چرا كه ونزوئلا همچنان يكي از تامين‏كنندگان نفت آمريكا محسوب مي‏شود. اگر آمريكا ونزوئلا را كشوري حامي تروريسم مي‏خواند، آنگاه مجبور بود كليه روابط خود با اين كشور از جمله خريد نفت از اين كشور را متوقف كند.
      با ‏اين‏حال، ايالات متحده همچنان ونزوئلا را يكي از بزرگترين تهديدها براي منافع خويش در منطقه آمريكاي لاتين مي‏داند. آمريكا به طور خاص در خصوص مسائل اقتصادي نگراني‏هايي در منطقه آمريكاي لاتين دارد. آمريكا نگران آن است كه كشورهاي آمريكاي لاتين با برقراري روابط تجاري با كشورهايي نظير روسيه، چين و ايران، غلبه اقتصادي آمريكا را در اين منطقه به خطر بيندازند. اخيرا، "هيلاري كلينتون "، وزير امور خارجه ايالات متحده آمريكا به كشورهاي آمريكاي لاتين نظير بوليوي، برزيل، نيكاراگوئه و ونزوئلا كه اخيرا روابط خود با ايران را تحكيم كرده‏اند هشدار داد كه "من فكر مي‏كنم كه اگر برخي افراد تمايل دارند با ايران حشر و نشر داشته باشند بايد پيش از آن به تبعات اين امر توجه داشته باشند و ما اميدواريم كه ايشان دوباره به اين مطلب فكر كنند ... . " كلينتون اين سخنان را در جريان بررسي سياست‏هاي آمريكا در خصوص آمريكاي لاتين اظهار داشت.
      گولينجر اضافه كرد: دولت كلمبيا نيز اخيرا اعلام داشته است كه قصد دارد يك پايگاه جديد نظامي در نزديكي مرز ونزوئلا داير كند. سرمايه و تجهيزات مورد نياز اين پايگاه را ايالات متحده تامين خواهد. "گابريل سيلوا " (Gabriel Silva)، وزير دفاع ونزوئلا نيز خبر داده است كه دو گردان نيروي هوايي نيز در مناطق ديگري در نزديكي مرز ونزوئلا مستقر شده‏اند. پايگاه جديد نظامي كه قرار است داير شود در منطقه‏اي به نام "گواجيرا پنينسولا " (Guajira peninsula) قرار خواهد داشت كه با استان زولياي ونزوئلا هم‏مرز است. در اين پايگاه 1000 نيروي نظامي مستقر شده و امكان استقرار نيروهاي مسلح آمريكايي نيز در آن فراهم خواهد شد. اين اعلام جديد دولت كلمبيا نيز نوعي اعلام دشمني به ونزوئلا محسوب مي‏شود.
      اظهارات چاوز در خصوص ورود غيرقانوني هواپيماهاي بدون سرنشين آمريكايي به قلمرو ونزوئلا نيز بر دامنه بحران بين ونزوئلا و كلمبيا خواهد افزود. هواپيماي وارد شده به قلمرو ونزوئلا در طي سال گذشته در پاكستان و افغانستان جهت به قتل رساندن تروريست‏ها بكار گرفته شده است. اين هواپيماهاي بدون سرنشين حامل موشك بوده و مي‏توانند اهداف زميني را در مناطق حساس هدف قرار دهند.
      نويسنده كتاب "بوش عليه چاوز " در بخش پاياني اين گزارش تصريح كرد: ونزوئلا در مواجهه با اين تهديدات خطرناك در شرايط هشدار قرار گرفته است. سخنان چاوز در خصوص ديده شدن هواپيماهاي نظامي بدون سرنشين آمريكا در حالي ايراد شدند كه پليس ملي ونزوئلا در حال آغاز به كار خويش بود. اين پليس اخيرا در راستاي انجام عمليات پيشگيرانه و ارائه خدمات اجتماعي بنياد نهاده شده است.

      لینک
      http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8811150671
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.