پیوستن ایران به جامعه جهانی چه پیامدهایی در پی خواهد داشت؟

[MR9 114,029]

عزیز جان دلایل شما فوق العاده بود اما چند مساله :
1- در ارتباط با نحوه روابط مدودف و پوتین باید یک تاپیک جداگانه بزنم . چون بشدت روابط پیچیده ای در ساختار قدرت در روسیه وجود دارد از جمله الیگارشهای اقتصادی ، سیاسی ، اطلاعاتی ( افسران سازمانهای امنیتی نظیر FSB و یا افسران MVD و .... ) و سطوح افسران ارشد و میانی نیروهای مسلح و درنهایت سیاستمدارارن ارشد در این کشور

2- درارتباط با قطب بودن روسیه در حوزه انرژی باید گفت که این کشور ایران با ذخابر تقریبی کشف شده 154/8 ( یا عدد موجود در جدول زیر ) میلیارد بشکه قابل استحصال در مرکز و جنوب و به عقیده کارشناسان در حوزه دریای کاسپین در حدود 3 تا 9میلیارد بشکه ، رتبه دوم را در اختیار دارد و پس از آن عراق و سپس روسیه قرار دارد . بنابراین روسیه کشوری مهم در حوزه انرژی است ولی با مبنا قراردادن جدول زیر قطب بحساب نمی آید . البته در حوزه ژئوپلیتیکی اروپا ممکن هست که قطب بشمار بیاید و به نظر من حداقل در اینده نزدیک قادر نیست بالاتر از این کشورها قرار گیرد ( در مورد ذخایر نفتی کانادا هم یک مقدار اطلاعات من کم هست )
فهرست کشورها بر پایه ذخایر نفتی اثبات شده به نقل از [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%DB%8C%D8%A7"]سیا[/url] در ژانویه ۲۰۱۰.[sup][url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA_%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1%D9%87%D8%A7_%D8%A8%D8%B1_%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D9%87_%D8%B0%D8%AE%D8%A7%DB%8C%D8%B1_%D9%86%D9%81%D8%AA%DB%8C#cite_note-1"][۱][/url][/sup] کشور ذخایر (بشکه) درصد جهان ۱ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Flag_of_Saudi_Arabia.svg/22px-Flag_of_Saudi_Arabia.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%B1%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86_%D8%B3%D8%B9%D9%88%D8%AF%DB%8C"]عربستان سعودی[/url] ۲۶۴٬۶۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۱۹٫۰۰٪ ۲ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cf/Flag_of_Canada.svg/22px-Flag_of_Canada.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AF%D8%A7"]کانادا[/url] ۱۷۵٬۲۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۱۲٫۵۸٪ ۳ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/ca/Flag_of_Iran.svg/22px-Flag_of_Iran.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86"]ایران[/url] ۱۳۷٬۶۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۹٫۸۸٪ ۴ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/Flag_of_Iraq.svg/22px-Flag_of_Iraq.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%B1%D8%A7%D9%82"]عراق[/url] ۱۱۵٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۸٫۲۶٪ ۵ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Flag_of_Kuwait.svg/22px-Flag_of_Kuwait.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%88%DB%8C%D8%AA"]کویت[/url] ۱۰۴٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۷٫۴۷٪ ۶ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/Flag_of_the_United_Arab_Emirates.svg/22px-Flag_of_the_United_Arab_Emirates.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%AA_%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%87_%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C"]امارات متحده عربی[/url] ۹۷٬۸۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۷٫۰۲٪ ۷ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Flag_of_Venezuela.svg/22px-Flag_of_Venezuela.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%88%D9%86%D8%B2%D9%88%D8%A6%D9%84%D8%A7"]ونزوئلا[/url] ۹۷٬۷۷۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۷٫۰۲٪ ۸ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/Flag_of_Russia.svg/22px-Flag_of_Russia.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87"]روسیه[/url] ۷۴٬۲۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۵٫۳۳٪ ۹ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/05/Flag_of_Libya.svg/22px-Flag_of_Libya.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%84%DB%8C%D8%A8%DB%8C"]لیبی[/url] ۴۷٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۳٫۳۸٪ ۱۰ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/79/Flag_of_Nigeria.svg/22px-Flag_of_Nigeria.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%DB%8C%D8%AC%D8%B1%DB%8C%D9%87"]نیجریه[/url] ۳۷٬۵۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۲٫۶۹٪ ۱۱ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d3/Flag_of_Kazakhstan.svg/22px-Flag_of_Kazakhstan.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%B2%D8%A7%D9%82%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86"]قزاقستان[/url] ۳۰٬۰۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۲٫۱۵٪ ۱۲ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Flag_of_Qatar.svg/22px-Flag_of_Qatar.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%B7%D8%B1"]قطر[/url] ۲۵٬۴۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۱٫۸۲٪ ۱۳ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fa/Flag_of_the_People%27s_Republic_of_China.svg/22px-Flag_of_the_People%27s_Republic_of_China.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%86%DB%8C%D9%86"]چین[/url] ۲۰٬۳۵۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۱٫۴۶٪ ۱۴ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a4/Flag_of_the_United_States.svg/22px-Flag_of_the_United_States.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA_%D9%85%D8%AA%D8%AD%D8%AF%D9%87_%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7"]ایالات متحده آمریکا[/url] ۱۹٬۱۲۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۱٫۳۷٪ ۱۵ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9d/Flag_of_Angola.svg/22px-Flag_of_Angola.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A2%D9%86%DA%AF%D9%88%D9%84%D8%A7"]آنگولا[/url] ۱۳٬۵۰۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۰٫۹۷٪ ۱۶ [img]http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/Flag_of_Algeria.svg/22px-Flag_of_Algeria.svg.png[/img] [url="http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%D8%AC%D8%B2%D8%A7%DB%8C%D8%B1"]الجزایر[/url] ۱۳٬۴۲۰٬۰۰۰٬۰۰۰ ۰٫۹۶٪

3 - متاسفانه یا خوشبختانه ! کار از دست اتحادیه اروپا خارج شده . اگر چه آغاز بحران در اوکراین را اتحادیه اروپا کلید خورد ، اما بتدریج اتحادیه اروپا به همان دلیلی که فرمودید یعنی انرژی کم کم کنار کشید و سررشته امور را بطور معمول به ایالات متحده واگذار نمود . آمریکایی ها هم که ثابت کرده اند در مواقع حساس و زمانی که منافع برای انها در حالت حداکثر باشد به دوستان خود پشت می کنند ، بلافاصله وارد عمل شدند و بحث اعزام نیرو و حمایت مالی و تسلیحاتی را از کسانی که با یک شبه کودتا قدرت را بدست گرفته بودند اغاز کردند .

4- در ارتباط با بند چهارم باید گفت که شرایط در اوکراین و سوریه برای امریکا هم در حال از کنترل خارج شدن است به مانند تشکیل گروه های جهادی برای مبازره با روسها در افغانستان . تحلیل آمریکایی ها این بود که حکومت اسد حداکثر بعد از چند ماه به مانند قذافی سقوط می کند و افرادی نظیر حضرات النصره و .... به حکومت می رسند و الی الاخر .... . با این تحلیل که اشتباه هم بود ، آمریکایی ها منتظر سقوط اسد بودند تا نوبت به اوکراین برسد و مطمئنا" در صورت موفقیت در سوریه ، اوکراین ، هدفشان یا ایران بود یا بلاروس . حالا امریکایی ها در شرایطی هستند که یا باید سرمایه گذاری بزرگ خودشون را که با واسطه عربستان انجام شده دور بریزند یا اینکه ازانها به بهترین نحو استفاده کنند و با توجه به شرایط ما ( ایران ) ، گزینه خوب برای تحت فشار قراردادن روسها ، اوکراین بود . ولی چون برخلاف انتظارات اسد فوری سقوط نکرد و روسها هم در کمال تعجب ، سفت و سخت پای شرق اوکراین ایستادند وحتی کریمه را بخود منضم کردند ، اینجا یک شکاف بزرگ در راهبرد آمریکایی ها بوجود آمد . یعنی نا امن شدن حوزه انرژی دنیا ( از روسیه تا عربستان ) ، سخت شدن کنترل شرایط موجود ، به هم ریخته شدن محاسبات اتحادیه اروپا در زمینه پیوستن راحت اوکراین ( دژ اولیه دفاعی روسیه در قفقاز) باعث شد که امریکایی ها در محاسبات خودشون ( فعلا") تجدید نظر کنند. شرایط فعلی منطقه ناشی از همین مساله است .
از یک طرف اتحادیه اروپا بدلیل بحث انرژی مقداری کوتاه آمده ، آمریکایی ها هم برای اینکه یک مقدار رعایت همپیمانان خود را بکنند ، کارشون را در خفای بیشتری انجام می دهند تا روسها بتدریج کارتهای برنده خودشون را رو کنند .
5- با بند پنجم تحلیل شما موافقم
6- با بند ششم تحلیل شما موافقم

[death 4,593]

البته بحث شما رو دنبال نکردم اما این رو بدونید این جدول کشورهای دارنده منابع نفت و گاز دائم تغییر میکنه یعنی امروز عربستان اول عراق دوم ایرن سوم پس فردا یه حوزه نفتی کشف میشه کل داستان به هم میریزه اون چیزی که مهمتر تولید حال حاضرشون هست که به راحتی قابل تغییر نیست و پایداره الان روسیه فکر کنم 10 میلیون بشکه در روز تولید میکنه ک جایگاه ویژه ای بهش میده !

[MR9 114,029]

بله با تحلیل دوست عزیزمون موافق هستم

[MR9 114,029]

بخش چهارم :

جیمز گلدن ، آسا کلارک و بروس ارلینگاس نیز بر ارتباط سیاست و راهبرد در مقوله بازدارندگی تاکید دارند . آنها معتقدند که بازدارندگی راهی است که بواسطه آن ارتباط وهماهنگی میان راهبرد و سیاست تضمین می گردد . به عبارت روشن تر ، اگر سیاست اجتناب از جنگ باشد ، راهبرد همان است که دشمن را از دست زدن به جنگ وا می دارد . به نظر آنان ، راهبرد باید چگونگی پیروزی در یک جنگ غالب را تداعی نماید و تنها در صورت وجود یک راهبرد جنگی است که بیم حملات متقابل ، دشمن را وادار می سازد تا از اجرای اهداف خصمانه خود بر حذر دارد .

بنابراین با توجه به موارد فوق و پست های گذشته ، مشخص می گردد که یک بازدارندگی موفق علیه یک تهدید مشخص بطور کامل به [color=#ff0000]کسب اطلاعات دقیق و صحیح از اهداف و انگیزه های دشمن[/color] بستگی دارد .

تاثیر فناوری بر بر قابلیتهای نظامی متعارف :
بطور کلی وقتی تاثیر فناوری بر قابلیتهای نظامی متعارف را مورد مطالعه قرار می دهیم ، کشورهای مختلف در سه ردیف مشخص قرار می گیرند :
1[color=#0000ff]- کشورهای ردیف یکم :[/color]
این دسته از کشورها مجهز به آخرین فناوری های نظامی بوده و چون به بهترین وجه ممکن از اصول [color=#0000ff]شناسایی [/color]، سیستمهای فرماندهی و کنترل ([color=#ff0000]C5ISR[/color]) بهره می گیرند ، فضای بیشتری از میدان رزم را زیر نظر داشته و اهداف را در عمق مواضع دشمن مورد اصابت قرار می دهند ([color=#008000]تسلیحات دورایستا[/color] یا [color=#a52a2a]وجود قابلیتهای فامد[/color] ) . قابلیت نظامی این دسته از کشورها با وجود هماهنگی دقیق بین نیروها و به حداکثر رسیده و آنان را قادر می سازد تا بطور همزمان و موثری از نیروهای چهارگانه ( زمین ، هوا-فضا، دریا و سایبر) استفاده نمایند .
2- [color=#ff0000]کشورهای ردیف دوم[/color] :
این دسته از کشورها از طریق انتخاب و خرید و بکارگیری آخرین نمونه های جنگ افزارهای موجود در بازارهای تسلیحاتی ، به مانند کشورهای ردیف یکم ، از سخت افزارهای مدرن بهره می برند ، اما بدلیل عدم وجود زیرساخت مناسب در حوزه [color=#0000ff]شناسایی [/color]و[color=#ff0000]C5ISR[/color] از حداکثر توانایی های تجهیزات خود نمی توانند استفاده کنند . بدلیل آنکه اطلاعات و تسلط آنها بر فضای میدان نبرد بسیار سطحی است . همچنین توان نظامی این دسته از کشورها بعلت نارسایی های موجود در [color=#008000]دکترین ها[/color] ، [color=#ff0000]تاکتیک ها[/color] و [color=#ff0000]آموزش ها[/color] ، بندرت از سطح قابل قبولی برخوردار است .
3- [color=#008000]کشورهای ردیف سوم[/color] :
این دسته از کشورها و یا به عبارت بهتر ، گروه ها ، معمولا" و صرفا" به بازارهای فروش تسلیحات قدیمی و از رده خارج دسترسی دارند ، سلاح های مزبور اگر چه از نظر استانداردهای یگانهای رزمی کشورهای دسته اول و دوم منسوخ شده اند ، اما با اهداف این دسته از نیروها هماهنگی کافی دارند . ضعف شدید در سیستمهای فرماندهی و کنترل موجب می شود تا مقیاس رزمی این نیروها در صحنه نبرد بسیار محدود باشد و علیرغم برخورداری از تسلیحات با قدرت آتش بالا ، بعلت دقیق نبودن و نداشتن اطلاعات رزمی مناسب از فضای صحنه نبرد مجبورند صرفا" دست به عملیات رزمی محدود و یا کوچک دست بزنند . ( به مانند دست یابی مجاهدین افغانی به موشکهای سطح به هوای FIM-92 A استینگر و به کار بردن آن علیه بالگردهای روسی در افغانستان 1988-1979)

ادامه دارد .... ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[MR9 114,029]

[center]"بسم الله الرحمن الرحیم "[/center]
[center][url="http://www.uploadax.com/images/15490488163699645225.jpg"]http://www.uploadax.com/images/15490488163699645225.jpg[/url][/center]

[center]"[color=#ff0000]توجه : این نظرات نویسنده مقاله است و به هیچ وجه گویای تحلیل های بنده نیست[/color] "[/center]

یک اندیشکده صهیونیستی بر این باور است که رژیم صهیونیستی باید در واکنش به دستیابی تقریباً اجتناب‌ناپذیر ایران به بمب هسته‌ای، یک موضع بازدارنده هسته‌ای و روشن را در کنار راهکارهای دفاعی چندلایه و فعال شکل دهد. چنین تلاش پیچیده‌ای باید دربرگیرنده راهکارهای دفاع سایبری، فناوری‌های فضایی نوظهور، و برخی تغییرات کانونی در ابهام هسته‌ای و تعمدی اسرائیل باشد.
اندیشکده صهیونیستی «مرکز مطالعات راهبردی بگین سادات» در گزارشی به قلم «پروفسور لوئی رنه برس» و «جانتی چین» ژنرال بازنشسته نیروی هوایی آمریکا و فرمانده اسبق ستاد فرماندهی راهبردی نیروی هوایی آمریکا و مدیر ستاد مشترک «برنامه‌ریزی هدف راهبردی» نوشت: همه دشمنان منطقه‌ای پیشاپیش می‌دانند که اسرائیل یک قدرت هسته‌ای است، اما بیرون کشیدن بمب از درون «سیلو» به اسرائیل کمک می‌کند تا هرگونه شک و تردید درباره قابلیت و اراده هسته‌ای خویش را از بین ببرد. هرگز نباید اجازه داد ایران به این نتیجه برسد که نیروهای راهبردی اسرائیل در برابر حمله پیشگیرانه بسیار آسیب‌پذیر هستند یا اینکه این نیروهای راهبردی بیش از حد ویرانگر بوده و فاقد کاربرد در عملیات نظامی هستند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] اسرائیل باید با واقعیت کنار بیاید[/b][b]■[/b][/color]
در نهایت اکنون زمان آن رسیده است تا آنچه را روشن و واضح است پذیرفت. ایران به سرعت در حال نزدیک شدن به قابلیت هسته‌ای نظامی است. این کشور اخیراً به مذاکره‌کنندگان گروه ۱+۵ هشدار داد که درباره موشک‌های بالستیک خود حتی گفتگو هم نخواهد کرد. هنگامی که چنین موضعی احتمالاً در طول دو سال آینده مورد تائید قرار گیرد آن زمان دیگر گزینه اقدام پیشگیرانه اسرائیل گزینه‌ای واقع‌گرایانه نخواهد بود. در آن صورت همانطور که در ادامه توضیح خواهیم داد گزینه‌های راهبردی و امکان‌پذیر اسرائیل به ترکیب کم‌وبیش امیدبخش بازدارندگی هسته‌ای و پدافند عامل محدود می‌گردد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] شالوده اصلی پدافند عامل اسرائیل در برابر ایران [/b][b]■[/b][/color]
شالوده اصلی پدافند عامل اسرائیل در برابر ایران سیستم ضد موشک‌های بالستیک «پیکان» (آرو) است. این برنامه که با هدف ردگیری موشک‌های بالستیک میان‌برد و کوتاه برد طراحی شده است قرار است به ویژه تهدید ناشی از موشک‌های زمین به زمین ایران را برطرف سازد. سیستم «گنبد آهنین» (آیرون دوم) که یک سیستم مجزا و حیاتی بوده و با هدف دفع خطرات کوتاه برد طراحی شده است اساساً در راستای ردگیری و دفع حملات راکتی از سمت غزه و لبنان استفاده می‌گردد. در حال حاضر، تهدیدات هوایی از سمت غزه و لبنان شلیک کلاهک‌های غیرمتعارف یا تسلیحات کشتارجمعی را شامل نمی‌شوند.
از چشم‌انداز کاملاً فنی باید گفت که پدافند عامل اسرائیل به نظر می‌رسد در وضعیت خوبی باشد. نتایج آزمایش‌های انجام گرفته بر روی سیستم «پیکان» و سیستم «گنبد آهنین» همچنان امیدوارکننده هستند. اگر برنامه «پیکان» از لحاظ ردگیری و دفع تهدیدات کاملاً قابل‌اطمینان و کارآمد باشد حتی می‌تواند تهدیدات ناشی از یک ایران غیرمنطقی مسلح به تسلیحات هسته‌ای و/یا بیولوژیکی را دفع کند. در آن صورت، حتی اگر ایران یا هر دشمن دیگری که مایل باشد خطر حملات تلافی‌جویانه و وسیع اسرائیل را به جان بخرد عامل بازدارندگی هسته‌ای اسرائیل را نادیده بگیرد باز هم سیستم دفاع ضد موشک‌های بالستیک اسرائیل قادر است حملات مهاجمین را دفع کند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] هر سیستم دفاع موشکی دارای نَشتی است[/b][b]■[/b][/color]
با این حال، یک مشکل جدی در ارتباط با این محاسبات خوش‌بینانه وجود دارد. هیچ سیستم دفاعی ضد موشک‌های بالستیک را نمی‌توان در نگاه اول «قابل اتکا» یا «غیرقابل اتکا» دانست. اتکاپذیری در زمینه دفع تهدیدات یک مفهوم ذاتاً «نرم» است؛ هر سیستم دفاع موشکی دارای «نَشتی» هایی است. این امر که چنین نشتی‌هایی در محدوده‌های قابل‌قبول قرار می‌گیرند یا نه عمدتاً به نوع کلاهک‌هایی بستگی دارند که بر روی موشک‌های شلیکی دشمن نصب می‌گردند.
برنامه‌ریزان اسرائیلی هنگام ارزیابی برنامه در حال تکامل اسرائیل جهت ایجاد بازدارندگی هسته‌ای باید میزان نشتی‌های قابل انتظار در سیستم «پیکان» را به شکلی مطمئن پیش‌بینی کنند. اگر کلاهک‌های ایران تنها حاوی مواد منفجره متعارف یا شیمیایی باشند در آن صورت عبور تعداد کمی از موشک‌های ایران از سیستم «پیکان» می‌تواند «قابل‌قبول» باشد. اما اگر کلاهک‌های مذکور کلاهک‌های هسته‌ای یا بیولوژیک باشند در آن صورت وجود حتی کوچک‌ترین نشتی در سیستم «پیکان» غیرقابل‌قبول است.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] اسرائیل باید سریعاً موضع بازدارندگی هسته‌ای خود را تقویت کند[/b][b]■[/b][/color]
تنها یک سیستم ضد موشک‌های بالستیک بدون‌نشتی می‌تواند اسرائیل را در برابر کلاهک‌های هسته‌ای و/یا بیولوژیکی شلیک‌شده حفظ کند. با این حال، به صفر رسانیدن وجود چنین نشتی‌‌ای غیرممکن است.
در نتیجه اسرائیل باید سریعاً موضع بازدارندگی هسته‌ای خود را تقویت و مجدداً تعریف کند. برای اینکه یک دشمن معقول از انجام حمله‌ای که در سر دارد دلسرد شود چنین دشمنی باید همواره به این موضوع فکر کند که نیروهای پاتک اسرائیل در برابر هرگونه حمله پیشگیرانه‌ای آسیب‌ناپذیر هستند. این دشمن در صورتی که مجبور باشد با سیستم «پیکان» مقابله کند قبل از اینکه در حمله به اسرائیل پیش‌دستی کند مجبور است همواره به تعداد فزاینده‌ای موشک دسترسی داشته باشد. بنابراین، سیستم «پیکان» مطمئناً می‌تواند از امنیت اسرائیل مراقبت کند و این امر نه از طریق افزایش چشمگیر تدابیر فیزیکی در راستای محافظت از غیرنظامیان بلکه از طریق تضمین عامل بازدارندگی هسته‌ای کشور انجام می‌پذیرد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] اسرائیل[/b][b] باید بر اعتبار و باورپذیری بازدارندگی هسته‌ای «مبهم و نامشخص» خود بیفزاید[/b][b]■[/b][/color]
در اینجا یک سؤال فوری باقی می‌ماند که هنوز هم تنها در گفتگوهای درگوشی مطرح می‌شود. سؤال این است که اگر رهبران ایران از معیارهای معمول مرتبط با رفتارهای معقول در دنیای سیاست تبعیت نکنند آنوقت چه باید کرد؟ اگر رهبری مذهبی ایران اولویت‌های دیگر را به بقای ایران ترجیح داده و ارزشمندتر بداند در آن صورت باید انتظار چه چیزی را داشت؟ سال‌ها پیش آیت‌الله خمینی آشکارا تکلیف اسلامی را ارجح بر بقای ایران دانست.
در چنین سناریوی غیرمحتمل اما قابل‌تصوری به هیچوجه نباید بر روی بازداشتن هسته‌ای ایران حساب کرد. زیرا در آن صورت بازداشتن یک ایران غیرمنطقی حتی با طرح تهدید آشکارا معتبر اسرائیل مبنی بر دست زدن به «حملات تلافی‌جویانه گسترده» بی‌نتیجه و بی‌اثر خواهد بود.
با این وجود، اسرائیل در قالب بخشی از یک راهبرد فراگیر و یکپارچه باید به توسعه، آزمایش و اجرای یک قابلیت دفاعی مبتنی بر سیستم «پیکان» ادامه دهد. این قابلیت باید با تهدیدات فزاینده ناشی از همه موشک‌های بالستیک دشمن همخوانی داشته باشد. «نتانیاهو» همچنین باید با برداشتن گام‌های ظریف و فرعی بر اعتبار و باورپذیری بازدارندگی هسته‌ای اسرائیل که همچنان «مبهم و نامشخص» است بیفزاید.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] در صورت عبور [/b][b] ایران از آستانه هسته‌ای اسرائیل باید بمب خود را از «سیلو» بیرون بیاورد[/b][b]■[/b][/color]
اسرائیل باید در این راستا: (۱) آماده باشد تا به محض اینکه انتظار می‌رود ایران به گونه‌ای قابل تائید از آستانه هسته‌ای عبور کند بمب خود را از «سیلو» بیرون بیاورد؛ و (۲) یک نیروی پاتک هسته‌ای متمایز را عملیاتی کند، نیرویی که به شکل مناسب تقویت و پراکنده گردیده است و آماده است تا علیه شهرهای سریعاً قابل‌شناسایی دشمن دست به حملات تلافی‌جویانه غیرقابل‌قبول بزند.
برنامه ریزان نیروی دفاعی اسرائیل در راستای پایان دادن به موضع تعمدی و طولانی‌مدت حفظ ابهام هسته‌ای باید این مسئله را مشخص سازند که افشای تصاعدی قابلیت هسته‌ای تا چه حد می‌تواند هدفمند و باصرفه باشد. هدف در اینجا کسب اطمینان از این امر است که ایرانی‌ها قوای هسته‌ای اسرائیل را به عنوان قوای قابل‌استفاده و برخوردار از قابلیت نفوذ استنباط کنند. چنین هدفی اگرچه تائید نگردیده است اما اهمیت آن غیرقابل‌انکار است.
در همه موضوعات پیچیده مرتبط با راهبرد هسته‌ای کشوری نکات ظریف و جزئی از نقشی کلیدی برخوردارند. به همین خاطر، اسرائیل باید این موضوع را برای هر مهاجم هسته‌ای احتمالی روشن سازد که سیستم دفاع موشکی «پیکان» همواره به صورت همزمان یا در کنار حملات تلافی‌جویانه اسرائیل فعالیت می‌کند. همواره باید به هرگونه کشور مهاجم احتمالی این نکته را فهماند که استقرار سیستم «پیکان» هرگز مانع حملات هسته‌ای تلافی‌جویانه و غیرقابل‌تحمل از طرف اسرائیل نخواهد شد یا از احتمال انجام چنین حملاتی نخواهد کاست.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] وضع تحریم‌های گوناگون علیه ایران به هیچوجه نتیجه‌بخش نبوده است[/b][b]■[/b][/color]
در یک دنیای ایده‌آل، ایران که همچنان عضو پیمان منع گسترش تسلیحات هسته‌ای مورخ سال ۱۹۶۸ است، هرگز اجازه نمی‌یافت بی‌هیچ کیفر و مجازاتی به سمت تولید تسلیحات هسته‌ای حرکت کند. اما وضعیت فعلی یک وضعیت ایده‌آل نیست و برنامه وضع تحریم‌های گوناگون به هیچوجه نتیجه‌بخش نبوده است. اکنون، حتی با اینکه روسیه قصد دارد راکتورهای هسته‌ای دیگری نیز (علاوه بر راکتور ساخت روسیه واقع در بوشهر) برای ایران بسازد اسرائیل مجبور است با یک حکومت نافرمانبردار در تهران سروکار داشته باشد. این امر مهم‌تر از همه به این معناست که بازدارندگی هسته‌ای اسرائیل و قابلیت‌های پدافند عامل آن باید به طور مداوم ارتقا یابند.
در رابطه با تهدید رو به رشد هسته‌ای یک نکته دیگر را نیز باید مدنظر قرار داد. خیلی زود چنین خطری نه تنها از طریق حمله مستقیم موشکی بلکه همچنین به کمک سیستم‌های شلیک گوناگون که از فناوری ساده‌ای برخوردارند و توسط عوامل نیابتی تروریست بکار گرفته می‌شوند اسرائیل را در معرض تهدید قرار خواهد داد. برای مثال، اگر یک ایران هسته‌ای زمانی تصمیم بگیرد بخش‌هایی از مواد قابل‌استفاده در تسلیحات هسته‌ای را به همراه پرسنل علمی مربوطه در اختیار حزب‌الله لبنان قرار دهد در آن صورت اسرائیل به احتمال زیاد مجبور می‌شود با تروریسم هسته‌ای روبرو گردد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] ایران نباید به این باور برسد که اسرائیل در برابر حملات پیشگیرانه آسیب‌پذیر است[/b][b]■[/b][/color]
از لحاظ اصولی همواره به نفع اسرائیل است که تسلیحات هسته‌ای و زیرساخت‌های مربوطه را کاملاً از دسترس همه دشمنان دور سازد. کشور پاکستان که در برابر کودتا آسیب‌پذیر است و همواره نیز بی‌ثبات است یک کشور هسته‌ای به شمار می‌رود. بر اساس قوانین بین‌المللی، اقدام پیشگیرانه متمرکز یا متمایز علیه ایران در قالب «دفاع پیش‌دستانه» ممکن است هنوز مجاز باشد، اما موانعی که اکنون بر سر راه اسرائیل قرار دارند موانع عمدتاً تاکتیکی هستند نه موانع حقوقی.
خلاصه کلام اینکه اسرائیل باید به نحوی مناسب موضع بازدارندگی هسته‌ای در حال تکامل خویش را با پدافند عامل چندلایه کشور یکپارچه سازد. این تلاش پیچیده باید دربرگیرنده دفاع سایبری مربوطه، فناوری‌های فضایی نوظهور، و ایجاد تغییرات کانونی مشخص در ابهام هسته‌ای تعمدی اسرائیل باشد. همه دشمنان منطقه‌ای پیشاپیش می‌دانند که اسرائیل یک قدرت هسته‌ای است، اما بیرون کشیدن بمب از داخل «سیلو» می‌تواند به اسرائیل کمک کند تا هرگونه شک و تردید موجود درباره قابلیت و اراده هسته‌ای خویش را از بین ببرد. البته اسرائیل پیشاپیش در این راستا گام‌هایی را آغاز کرده و زیردریایی‌های آلمانی کلاس دلفین خویش را مستقر ساخته است.
در نهایت، هرگز نباید به ایران اجازه داد به این باور برسد که نیروهای راهبردی اسرائیل در برابر حملات پیشگیرانه بسیار آسیب‌پذیر هستند یا اینکه این نیروها به قدری ویرانگر هستند که نمی‌توان آن‌ها را در عملیات نظامی بکار گرفت.

[color=#ff6600][b]پایان[/b][/color]

[color=#ff6600][b]بن پایه : [url="http://www.eshraf.ir/1686/"]http://www.eshraf.ir/1686/[/url][/b][/color]

[death 4,593]

ولي شما گذاشتيدش اينجا !

[htavasoli 446]

بابا عجب رویی دارند اینا.
میگند نه تنها ما و هرکشوری که براشون تهدید محسوب میشه نباید بمب هسته ای داشته باشد و خودشون باید داشته باشند تازه میگن این بمبارو از مخفیگاه ها در بیارید و به نمایش بگذارید تا باعث پدافند غیرعامل بشه!
باید این جملات رو در سطح جهان گسترش داد تا هر آدم منصفی با خوندنش پی به حقانیت ایران ببره.

[MR9 114,029]

[quote name='death' timestamp='1401999842' post='383219']
ولي شما گذاشتيدش اينجا !
[/quote]

درست عزیز جان - منطور بنده هم ازمطرح کردن این موضوعات ، ایجاد بحث روی مسائلی است که کمتردر مورد آن بحث و تمرکز می شود ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[warjo 3,008]

[quote name='Antiwar' timestamp='1401643079' post='382024']
در خصوص سوال دوم. شیل اویل ها و نفت ماسه ها تکنولوژی رو به گسترشی است که داره دوباره آمریکا رابه یکی از اولین تولید کنندگان نفت بر می گردونه. در سال گذشته بیشترین افزایش تولید متعلق به آمریکا بود. و احتمالا با همین روند جای عربستان را خواهد گرفت.
نکات.
آمریکا بی نیاز نمی شود.
اروپا این میزان نفت ماسه و شیل اویل ندارد.
هزینه ی بالا که آقای zed اشاره کردند
معلوم نیست استمرار این تولید تا کی هست.
بازار جهانی با ولع زیاد در حال رشد تقاضا هست و تولید به گردش هم نخواهد رسید.
[/quote]

سروران گرامی جناب Antiwar و MR9

[b] [url="http://www.tasnimnews.com/Home/Single/378976"][size=4]هشدار به مسئولان ایرانی نسبت به خطر جابجایی مرکز ثقل انرژی جهان از خاورمیانه[/size][/url][/b]

[MR9 114,029]

[quote name='warjo' timestamp='1402077863' post='383395']
سروران گرامی جناب Antiwar و MR9

[b] [url="http://www.tasnimnews.com/Home/Single/378976"][size=4]هشدار به مسئولان ایرانی نسبت به خطر جابجایی مرکز ثقل انرژی جهان از خاورمیانه[/size][/url][/b]
[/quote]

عزیز جان بسیار ممنون از قرار دادن لینک فوق - بسیار استفاده کردیم

[MR9 114,029]

[center][size=5][color=#FF0000]بسم الله الرحمن الرحیم [/color][/size][/center]


یک اندیشکده آمریکایی می‌گوید که دلایل کشورهای حوزه خلیج‌فارس برای دخالت در سوریه پیچیده و سیاست‌های آن‌ها غیرقابل‌پیش‌بینی و اغلب متناقض هستند.اندیشکده «کارنگی» در مقاله‌ای به قلم «فردریک وِری» نوشت: کشورهای حوزه خلیج‌فارس از اینکه یک نیروی واحد باشند دور هستند و سیاست‌های آن‌ها در قبال سوریه، برآمده از فاکتورهایی از تقسیمات فرقه‌ای گرفته تا سیاست زور است. بااین‌حال همگرایی‌ها و واگرایی‌هایی در منافع، فعالیت‌ها و دیدگاه‌های کشورهای حوزه خلیج‌فارس در قبال سوریه وجود دارد.
[color=#ff6600][b]■[/b][b]رقابت راهبردی عربستان با ایران علت اصلی دخالت این کشور در سوریه [/b][b]■[/b][/color]
[b]منافع متفاوت در سوریه[/b]
رقابت راهبردی عربستان با ایران علت اصلی ژئوپولتیکی است که این کشور را به دخالت در سوریه وامی­دارد. حکومت «بشار اسد» رئیس‌جمهور سوریه پیوندهای وثیقی با ایران شیعی داشته است که مانعی برای ادعای رهبری عربستان سعودی در موضوعات شام و فلسطین است. قبل از ۲۰۱۱، ریاض ترکیب ناموفقی از فشار دیپلماتیک و تشویق را برای دور کردن سوریه از ایران به کار بست. شورش ضد «اسد» به عربستان فرصت دوباره‌ای برای کاستن از نفوذ ایران در جهان عرب داد. این وضعیت شانسی دوباره برای عربستان پس از شکست در عراق، با انتخاب «نوری مالکی»، بود؛ و شاید مهم‌تر از همه این یک شانس برای نجات از شکست لبنان بود، جایی که هم‌پیمان ایران، حزب‌الله، بر رقبای سنی موردحمایت عربستان غلبه کرده است. ریاض اکنون به دنبال یک حکومت مقتدر در دمشق است که شریکی خوب برای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج {فارس} باشد و پایانی برای محور مقاومت ایران- حماس – حزب‌الله ترسیم کند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] استفاده عربستان از جنگ سوریه برای حفظ برتری در شورای همکاری و جلوگیری از نفوذ قطر [/b][b]■[/b][/color]
درحالی‌که محاسبات عربستان در نبرد سوریه بیش از هر چیز مبتنی بر توازن قدرت است، بُعد هنجاری نیز در این قضیه دخیل است. جنگ سوریه ماهیتی فرقه‌ای یافته است و کشتار سنی‌ها در سوریه فشار زیادی بر خاندان حاکم بر عربستان برای دخالت در سوریه، با توجه به ادعای عربستان مبنی بر رهبری عالم اسلام، وارد کرده است. دلایل دیگری نیز برای دخالت عربستان در سوریه وجود دارد که برای وجهه منطقه‌ای و امنیت داخلی ریاض ضروری هستند. عربستان به دنبال جلوگیری از گسترش گروه‌های القاعده که تهدیدی بالقوه برای عربستان هستند، است. ریاض درعین‌حال به دنبال اطمینان از این است که گروه‌های اخوان­المسلمین در اپوزیسیون سوری در هر دولتی پس از «اسد» در حاشیه قرار می‌گیرند. عربستان همچنین از جنگ سوریه برای حفظ برتری خود در شورای همکاری خلیج {فارس} و به‌خصوص جلوگیری از نفوذ فزاینده قطر استفاده کرده است. برخی مفسرین سعودی نیز از نبرد سوریه به‌عنوان آزمونی برای محک نظام جدید منطقه‌ای به رهبری عربستان که خصلت اصلی آن به حاشیه رانده شدن آمریکاست، سخن می‌گویند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b]منافع امارات بحرین، قطر و کویت در سوریه [/b][b]■[/b][/color]
منافع امارات و بحرین در سوریه تا حد زیادی با منافع عربستان پیوسته است. هر دو کشور به دنبال مقابله با نفوذ ایران و اخوان‌المسلمین در سوریه هستند. امارات به‌طور خاص منافعی در دور نگاه‌داشتن لبنان و اردن از آتش جنگ دارد. منافع قطر در میان کشورهای کوچک خلیج {فارس}، ترکیب پیچیده‌تری از نگرانی‌های ژئواستراتژیک، اقتصادی و داخلی و همین‌طور انگیزه‌های شخصی سران این کشور است. دوحه قبل از سال ۲۰۱۱ از رابطه‌ای نسبتاً خوبی با «اسد» برخوردار بود. قطر با توجه به این واقعیت که دارای منابع مشترکی با ایران – پارس جنوبی/میدان گازی گنبد شمالی- است، می‌کوشید تا با تنها متحد عرب ایران، سوریه، رابطه خوبی داشته باشد. سرمایه‌گذاران قطری نیز میلیون‌ها دلار در بخش خصوصی سوریه سرمایه‌گذاری کرده‌اند. علی‌رغم این پیوندهای دوستانه پیشین، قطر در نبرد با هدف تأثیرگذاری در منطقه با حمایت از گروهی که به نظر این کشور قدرتمندترین گروه دخیل در جنگ سوریه است، یعنی اخوان‌المسلمین، شرکت کرده است. کویت در قبال نبرد داخلی سوریه محتاط بوده است، با توجه به حضور قوی خانواده‌های متمول شیعی در مجلس کویت که به اپوزیسیون سنی مخالف هستند و در برخی موارد به دلیل پیوندهای فامیلی و دینی دیرینه کوشیده‌اند تا به دولت «اسد» کمک کنند. کویت در مقابله با خانواده حاکم «الصباح» تلاش کرده است تا مسئله سوریه تبدیل به محملی برای شکاف میان شهروندان این کشور نشود.


[b]سیاست‌های کشورهای حوزه خلیج{فارس} در سوریه[/b]
سیاست‌های کشورهای حوزه خلیج {فارس} در سوریه ترکیبی از دیپلماسی، کمک مالی، آموزش و حمایت تسلیحاتی بوده است. عمده دخالت با دو ویژگی مجزا در دیپلماسی کشورهای حوزه خلیج {فارس} شکل‌گرفته است: یک رویکرد بسیار شخصی که به‌وسیله آن راهبردها به‌طور اختصاصی توسط تعدادی شاهزاده و مشاوران مورد اعتماد مدیریت می‌شود؛ و توانایی بازیگران غیررسمی و شبه رسمی مثل روحانیون، خیریه‌ها و رهبران قبایل برای عمل همسو با دولت، فشار بر آن یا تعقیب اهداف خود بیرون از کنترل دولتی. نتیجه این دو جریانی پیش‌بینی‌ناپذیر و سیاست‌های دائماً متناقض بوده است. تمایل پادشاهی عربستان برای پیش‌دستی موجب تحرکاتی نامنظم مثل رد کرسی شورای امنیت سازمان ملل متحد شد. روحانیون نیزسیاست‌هایی مخالف دولت‌هایشان پیش‌گرفته‌اند که یک نمونه روشن آن حمایت مالی سلفی‌ها از جبهه النصره است.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] عربستان همواره نسبت به طرح‌های دیپلماتیک قوی در سوریه نگران بوده است [/b][b]■[/b][/color]
عربستان همواره نسبت به طرح‌های دیپلماتیک قوی در سوریه نگران بوده است و آن‌ها در بهترین حالت یک خام‌دستی خطرناک پیرامون بازگشت حکومت «اسد» و در بدترین شرایط توطئه‌ای از سوی آمریکا برای قربانی کردن اپوزیسیون سوریه برای رسیدن به توافقی هسته‌ای با ایران را می‌بیند.
عربستان با این باور که کشورهای محلی و به‌خصوص عرب، باید ابتکار عمل را به دست بگیرند، به میانجی‌های منطقه‌ای مختلفی برای تأثیر در توازن رهبری در اپوزیسیون سوریه، به حاشیه راندن القاعده، فرونشاندن نزاع میان مخالفین و بهبود کیفیت نبرد مخالفین، از طریق آموزش و ارسال تسلیحات پیشرفته، متوسل شده است. این فرایند به تشکیل اتاق عملیات سعودی، قطری و ترکی در استانبول منجر شد که حمایت‌های مالی را از طریق میانجی‌گری جنبش آینده لبنان به سوریه انتقال داده است، آموزش نظامی توسط اردن را هماهنگ و ارسال سلاح از کرواسی را قطع کرده و بنا به گزارشات کمک پاکستان برای آموزش را جلب کرده است.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] استفاده قطر از ثروت عظیم گازی[/b][b] خود برای تحقق اهدافش در سوریه [/b][b]■[/b][/color]
در میان صف‌بندی گروه‌ها در صحنه نبرد، اغلب تشخیص حمایت ریاض از ماهیت متغیر این کمک و سیاست خارجی عربستان دشوار است. در این میان قطر در خط مقدم کمک به اپوزیسیون سوریه قرار داشت است. این کشور از ریاست خود بر اتحادیه عرب و ثروت عظیم گازی خود برای این هدف استفاده کرده است. تا تابستان ۲۰۱۳، ریاض در تلاش بود تا ابتکار عمل در سوریه را از قطر بگیرد، قطر با مخالفت شدیدی برای حمایت از اخوان مواجه بود و امیر جدید و جوان قطر موضع‌گیری جدیدی را دنبال می‌کرد. رقابت عربستان با قطر موجب اختلاف و موازی کاری در رهبری اپوزیسیون سوریه شد. عربستان از «احمد الجربا»، رهبر ائتلاف ملی نیروهای مخالف و انقلابی سوریه و نیروهای اپوزیسیون حمایت می‌کند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] همکاری فزاینده عربستان با سازمان سیا برای آموزش و تجهیز مخالفین [/b][b]■[/b][/color]
«سلیم ادریس» رئیس پیشین ارتش آزاد سوریه نیز به دلیل روابطش با قطر از حمایت «احمد الجربا» محروم شد. بنا به گزارشات، جانشین او «ادریس البشیر» از حمایت عربستان برخوردار است؛ و دولت عربستان از جبهه شمالی انقلابیون سوریه حمایت می‌کند. رهبر این جبهه، «جمال معروف» ادعا کرده که ۴ میلیون دلار کمک از آمریکا و عربستان دریافت کرده است. نیمه نخست سال ۲۰۱۴ با تغییر در سیاست عربستان در قبال سوریه در جهت هماهنگی بیشتر با آمریکا و توجه به خطر بازگشت القاعده همراه بوده است. گزارش‌ها در ماه مارس از همکاری فزاینده عربستان با سازمان سیا برای آموزش و تجهیز مخالفین حکایت داشتند. این حمایت ذیل راهبرد جدید آمریکایی- سعودی- اردنی، با اصلی‌ترین دریافت‌کننده اخیر کمک‌ها، یعنی جبهه میانه‌رو جنوبی انجام می‌شود.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] امارات برخلاف ریاض اعتقادی به ارسال مستقیم سلاح به شورشیان سوری ندارد[/b][b]■[/b][/color]
در ماه آوریل مرد اول عربستان در موضوع سوریه، «بندر بن سلطان»، رئیس قبلی اطلاعات عربستان، از پست خود برکنار شد. جایگزینی او با متحد ضد تروریسم پیشین آمریکا و وزیر قبلی وزارت کشور عربستان، شاهزاده «بن نواف»، نشانه‌ای از مرحله‌ای جدید در همکاری عربستان و آمریکا در سوریه به‌خصوص در مقابل تروریست‌های جهادی است؛ اما تلاش‌های عربستان و آمریکا به جبهه میانه‌رو با پول‌هایی از مجاری غیررسمی – اغلب از جانب فعالان بخش‌های خصوصی- به کنش­گران تندروتر خنثی‌شده است.امارات برخلاف ریاض اعتقادی به ارسال مستقیم سلاح به شورشیان سوری ندارد. این کشور در عوض خود را به‌عنوان فراهم‌کننده کلیدی کمک‌های بشردوستانه معرفی کرده است. به‌طور مثال امارات با شروع ۲۰۱۱ ا کمک‌های بشردوستانه خود به اردن را به‌شدت افزایش داد- از ۳۳ میلیون دلار در سال ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ تا ۲۰۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۱ و ۲۶۳ میلیون دلار در سال ۲۰۱۲٫ (و گزارش‌ها از کمک بیشتر امارات به لبنان در حوزه نظامی در پایان ۲۰۱۳ و آغاز ۲۰۱۴ حکایت دارد.)

[color=#ff6600][b]■[/b][b] کویت: کانون زلزله فعالیت‌های مالی تروریستی در سوریه[/b][b]■[/b][/color]
امارات همچنین به‌عنوان یک مرکز مالی و لجستیکی برای اپوزیسیون سوریه محسوب می‌شود و مسئولین این کشور با شیعیان اماراتی و لبنانی‌های مقیم امارت که به دنبال کمک به «اسد» و حزب‌الله بوده‌اند مقابله کرده‌اند. کویت به نحو رسمی با شورشیان مسلح سوری مخالفت کرده و بر میزبانی کنفرانس‌های خیریه و معرفی خود به‌عنوان حامی اصلی شهروندان سوری تمرکز کرده است. کویت همچون آنچه یک مقام ارشد آمریکایی «کانون زلزله فعالیت‌های مالی تروریستی در سوریه» خوانده است ظاهر شده است. این کشور منبع اصلی تأمین مالی القاعده در سوریه بوده است. تمامی گروه‌های شورشی نام خود را از سرمایه‌گذاران کویتی گرفته‌اند و به دستور آن‌ها عملیاتشان را انجام می‌دهند.منبع اصلی این کمک‌ها، خیریه‌های سلفی کویتی، روحانیون و سیاست‌مدارانی هستند که پیوند آنان با این گروه‌های شورشی حکایت از پیوندهای مشترک قبیله‌ای – دینی و همچنین تمایلات فرقه‌ای و چشم‌انداز ضد ایرانی مشترک آنان دارد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] ادامه نبرد در سوریه و بقای «اسد» پیروزی‌ای بالفعل برای ایران و حزب‌الله [/b][b]■[/b][/color]
تقسیمات فرقه‌ای در بحرین نیز همانند کویت سیاست این کشور را در قبال سوریه تحت‌الشعاع قرار داده است. سلفی‌های بحرینی که اغلب خارج از قدرت دولتی عمل کرده و کمک‌های انسان دوستانه برای مخالفین سوری را سازمان‌دهی کرده‌اند. بنا به گزارشات برخی از این کمک‌ها برای تهیه سلاح برای برخی عناصر سنی رادیکال به کار گرفته‌شده است؛ همچنین تعدادی از سلفی‌های بحرینی نیز در جنگ در سوریه کشته‌شده‌اند.

[b]نگرانی‌ها از ادامه نبرد[/b]
کشورهای حوزه خلیج {فارس} ادامه نبرد در سوریه و هر روزی که «اسد» در قدرت باقی بماند را پیروزی بالفعلی برای ایران و حزب‌الله قلمداد می‌کنند. مفسرین سعودی همواره نسبت به پابرجا ماندن حکومت فعلی سوریه هشدار داده‌اند؛ این کشور چنانکه یک مفسر سعودی در عبارت «شام عربی ما» می‌گوید دژی برای نفوذ ایران خواهد شد. ترس سعودی تنها به شام محدود نمی‌شود- بقای «اسد» به نظر آن‌ها کنترل ایران بر عراق و تسلط این کشور بر خلیج‌فارس را نیز تقویت می‌کند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b]اقدامات ضد تروریستی[/b][b] کشورهای حوزه خلیج‌فارس[/b][b]■[/b][/color]
همچنین نگرانی‌های داخلی نیز در این زمینه وجود دارد. کشورهای حوزه خلیج {فارس} به‌شدت نگران این هستند که هجوم داوطلبان این کشورها به سوریه، نیروهای جدیدی برای القاعده به­وجود بیاورد که به خانه بر خواهند گشت و باعث ناامنی می‌شوند. آن‌ها برای مقابله با این پدیده چند طرح قانونی، رسانه‌ای و مذهبی اجرا کرده‌اند. عربستان سعودی به‌خصوص در این جبهه نیرومند ظاهر شده است: در آغاز ۲۰۱۴، عربستان دستورالعمل‌های قانونی را تدوین کرد و شرکت در جنگ سوریه را جرم معرفی کرد و «دولت اسلامی عراق و شام» و «جبهه النصره» را به‌عنوان گروه‌های تروریستی معرفی کرد. در اواسط ۲۰۱۲ تلاش روحانیون برای جمع‌آوری کمک‌های انسان دوستانه خارج از کانال‌های رسمی توسط وزارت کشور عربستان متوقف شد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b]نقش روحانیون سلفی در نبرد سوریه [/b][b]■[/b][/color]
کشورهای حوزه خلیج {فارس} همچنین روحانیون سلفی که شرکت در جهاد سوریه را تشویق می‌کردند را ممنوع­الفعالیت یا بازداشت کردند و روحانیون بی‌طرف یا طرفدار حکومت را برای منصرف کردن جوانان از جنگ جایگزین کردند. روحانیون سعودی از روحانیون نسبتاً مترقی تا شخصیت‌های تندروتر، عمدتاً دنباله‌رو سیاست‌های دولت این کشور در قبال سوریه هستند.
روحانیون سنی خلیج {فارس} نیز در گسترش شکاف میان گروه‌های سنی با مخالفت اکثریت آن‌ها با داعش و درعین‌حال هم‌صدایی با جبهه النصره نقش داشته‌اند. علی‌رغم تلاش‌های حکومت سوریه برای به خدمت گرفتن آن‌ها، روحانیون و شخصیت‌های سعودی همچنان به سوریه می‌پردازند. در ژوئن ۲۰۱۴ به‌طور مثال، «عبدالله محمد المحیسنی» روحانی مشهور سعودی فعال در جنگ سوریه طرح «امه» را برای حل اختلافات داعش و سایر گروه‌های شورشی به کار بست. این طرح بیش از ۲۰۰۰۰ امضای اینترنتی به دست آورد که بیش از ۱۲۰۰۰ هزارتای آن‌ها از درون عربستان ثبت شده بود.

[color=#ff6600][b]■[/b][b]چالش‌های پیش روی[/b][b] کشورهای حوزه خلیج‌فارس [/b][b]در کمک به شورشیان سوری[/b][b]■[/b][/color]
هرچند نیمه نخست ۲۰۱۴ با همگرایی راهبردی بیشتر آمریکا و کشورهای حوزه خلیج {فارس} گذشت، به نظر نمی­رسد کشورهای حوزه خلیج {فارس} کاملاً مطابق میل آمریکا عمل کنند. این سیاست خارجی شخصی و غیررسمی کشورهای حوزه خلیج {فارس} همراه با اپوزیسیون متشتت سوریه، هدایت کمک‌ها به گروه‌های به‌اصطلاح میانه‌روی سوری را با چالش جدی مواجه کرده است.
تا آنجا که به ایران مربوط است به نظر نمی‌رسد گام‌های اخیر کشورهای حوزه خلیج {فارس} به سمت ایران به گسترش تشنج‌زدایی در سوریه بینجامد. هرچند دو طرف از افسارگسیختگی القاعده بیمناک هستند، کشورهای حوزه خلیج {فارس} مشوقی برای ارائه به ایران در ازای دست کشیدن از جنگی که آن را لحظه‌ای سرنوشت‌ساز برای برتری منطقه‌ای ایران می‌دانند، در اختیار ندارند. علاوه بر این ممکن است به دنبال برنامه اقدام مشترک و رفع تحریم‌ها، عربستان سعودی و کشورهای حوزه خلیج {فارس} دخالت خود را در سوریه برای جلوگیری از تجاوز یک ایران با اعتمادبه‌نفس افزایش دهند.
به‌هرحال سیاست‌های کشورهای حوزه خلیج {فارس} در سوریه با توجه به نگرانی‌های امنیتی و بافتار داخلی هر یک از کشورهای حوزه خلیج {فارس} شکل خواهد گرفت. علی­رغم برخی تلاش‌ها به رهبری عربستان برای ایجاد هماهنگی، رقابت بین فعالان رسمی و غیررسمی و میان کشورهای حوزه خلیج {فارس}، به گسترش انشعاب و رادیکالیسم در اپوزیسیون سوریه کمک خواهد کرد.

[color=#ff6600][b]پایان[/b][/color]

[color=#ff6600][b]بن پایه : [url="http://www.eshraf.ir/1826"]http://www.eshraf.ir/1826[/url][/b][/color]

[Antiwar 3,222]

[quote name='warjo' timestamp='1402077863' post='383395']
سروران گرامی جناب Antiwar و MR9

[b] [url="http://www.tasnimnews.com/Home/Single/378976"]هشدار به مسئولان ایرانی نسبت به خطر جابجایی مرکز ثقل انرژی جهان از خاورمیانه[/url][/b]
[/quote]
این متن بیشتر با دیدگاه مصرف کنندگان نوشته شده.
معمولا برای حفظ منافعشون در بعضی موارد اغراق می کنند و در بعضی موارد از اطلاعات مجعول استفاده میشه.
البته مطالب بسیار خوبی هم درش بود.

خاورمیانه بعید است که تا در آن نفت باشد از ثقل انرژی جابه جا شود.
به هر حال نفتی که با 10 یا 20 دلار در میاد قابل مقایسه نیست با نفتی که خالص 70 80 دلار بشکه ای هزینه دارد.
منابع غیر متعارف گذشته از هزینه ی بالای تولید در مورد ثباتشون هم تشکیک هست. یعنی توان حفظ تولید از مخازن. مشکلات جدی آلایندگی دارند و برای استحصالشون به انرژی نیاز هست.
آمارها همه افزایش مصرف انرژی رو نوید میده بیش از تولید و افزایش منابع اثبات شده عموما با دستکاری تعاریف اتفاق می افته نه در واقع امر. مخازن بزرگ جهان تقریبا به نیمه ی دوم عمرشون رسیدند و کشف جدید بعید هست.

[MR9 114,029]

[quote name='Antiwar' timestamp='1402816017' post='386026']
این متن بیشتر با دیدگاه مصرف کنندگان نوشته شده.
معمولا برای حفظ منافعشون در بعضی موارد اغراق می کنند و در بعضی موارد از اطلاعات مجعول استفاده میشه.
البته مطالب بسیار خوبی هم درش بود.

خاورمیانه بعید است که تا در آن نفت باشد از ثقل انرژی جابه جا شود.
به هر حال نفتی که با 10 یا 20 دلار در میاد قابل مقایسه نیست با نفتی که خالص 70 80 دلار بشکه ای هزینه دارد.
منابع غیر متعارف گذشته از هزینه ی بالای تولید در مورد ثباتشون هم تشکیک هست. یعنی توان حفظ تولید از مخازن. مشکلات جدی آلایندگی دارند و برای استحصالشون به انرژی نیاز هست.
آمارها همه افزایش مصرف انرژی رو نوید میده بیش از تولید و افزایش منابع اثبات شده عموما با دستکاری تعاریف اتفاق می افته نه در واقع امر. مخازن بزرگ جهان تقریبا به نیمه ی دوم عمرشون رسیدند و کشف جدید بعید هست.
[/quote]

با سلام البته این استدلال هم منطقی به نظر می رسد ، چرا که براساس پیش بینی های موسسات آینده نگر غربی و شرقی ، این مرکز تقل حداقل تا سال 2050 میلادی وجود خواهد داشت و تمام کوشش ها براین مساله متمرکز خواهد شد که چگونه امنیت این مرکزثقل به نفع طرف غربی حفظ و امنیت شریان انرژی برقرار باشد . ویرایش شده در خرداد 93 توسط MR9

[MR9 114,029]

[center][size=5][color=#FF0000]بسم الله الرحمن الرحیم [/color][/size][/center]

دولت‌های خاورمیانه و دیگر کشورهای جهان در حال بازنگری سیاست‌هایشان برای مواجهه با مشکل بازگشت تکفیری‌ها از سوریه، با برجسته کردن سطح و اهمیت این تهدید، هستند.اندیشکده «واشنگتن» در مقاله‌ای به «آرون. وای. زلین» و «جاناتان پروهو» نوشت: دولت‌های خاورمیانه و دیگر کشورهای جهان در حال بازنگری سیاست‌هایشان برای مواجهه با مشکل بازگشت جهادی‌ها از سوریه، با برجسته کردن سطح و اهمیت این تهدید، هستند. ترس از اینکه جنگجویان خارجی که به سوریه سفر می‌کنند، روزی با اتمام جنگ به خانه بازخواهند گشت و به فعالیت‌های تروریستی دست خواهند زد، موجب اقدامات پیشگیرانه بسیاری از کشورهای جهان شده است. بسیاری از کشورها در گذشته تنها قوانین خود را پس از وقوع یک حمله تغییر می‌دادند، اما اکنون بسیاری از آن‌ها در حال تمهید برای پیشگیری از این موضوع هستند. در مقایسه با خارجی‌هایی که علیه آمریکا در عراق یا علیه شوروی در افغانستان می‌جنگیدند، تعداد جنگجویان خارجی که در سوریه می‌جنگند از هر دو مورد بیشتر است. چیزی در حدود ۹۰۰۰ نفر از بیش از ۸۰ کشور به نبرد علیه حکومت «اسد» ملحق شده‌اند، عده‌ای که اکثریت آن‌ها از کشورهای عربی و اروپای غربی به سوریه آمده‌اند.
[color=#ff6600][b]■[/b][b] حداقل ۵۰ آمریکایی به جنگ در سوریه پیوسته‌اند[/b][b]■[/b][/color]
یک مقام اطلاعاتی آمریکا در ماه فوریه به «لس‌آنجلس تایمز» گفت که حداقل ۵۰ آمریکایی به جنگ در سوریه پیوسته‌اند؛ و اخیراً «جیمز کامی» رئیس FBI اظهار داشت که تعداد آمریکایی‌هایی که به سوریه سفرکرده‌اند یا تلاش کرده‌اند که به این کشور سفر کنند از آغاز سال ۲۰۱۴ به میزان چند ده نفر رشد داشته است. آمریکا جزء نخستین کشورهایی بود که جبهه النصره را به‌عنوان شاخه‌ای از القاعده در سوریه به‌عنوان سازمانی تروریستی معرفی کرد. برخی کشورهای اتحادیه اروپا، و همین‌طور کانادا، استرالیا و انگلیس با این کار موافقت کردند. آمریکا همچنین فعالیت‌هایی برای منصرف کردن افراد از پیوستن به نبرد در سوریه انجام داده است. استرالیا قوانینی را به کار بسته است تا پاسپورت‌های شخصی را برای جلوگیری از پیوستن شهروندانش به جنگ در سوریه در وهله نخست و جلوگیری از بازگشت آن‌هایی که به این جنگ رفته‌اند، به این کشور باطل کند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b]فعالیت‌های ضد تروریستی در هلند و آلمان[/b][b]■[/b][/color]
در اتحادیه اروپا، هلند، این افراد را از بازگشت به این کشور منع کرده است، از پابند برای ره‌گیری آن‌ها استفاده کرده، و در این کشور قانونی تصویب‌شده که بر اساس آن قصد رفتن به سوریه برای شرکت در جهاد جرم محسوب است. در آلمان، سه سازمان سلفی مختلف از ایجاد شبکه استخدام برای گروه‌هایی که در سوریه می‌جنگند، منع شدند، و یک مقام آلمانی پیشنهاد ایجاد یک شبکه خطوط تلفنی و مراکز مشاوره، به‌عنوان گونه‌ای سیستم هشدار، برای کمک به دوستان و وابستگان ایجاد شود تا از طریق آن مردم بتوانند فعالیت‌های مردان جوان رادیکال شده را گزارش دهند. برخی کشورهای اتحادیه اروپا همچنین برای محروم ساختن افرادی که در جهاد در سوریه شرکت کردند از مزایای دولتی مثل درمان و دیگر خدمات اجتماعی بحث‌هایی را مطرح کردند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] فعالیت‌های فرهنگی و قانونی دولت انگلیس برای ممانعت از سفر شهروندانش به سوریه[/b][b]■[/b][/color]
یکی از راه‌هایی که انگلیس برای مبارزه با استخدام شهروندانش به کاربسته است فیلتر کردن سایت‌های مرتبط با این مسئله در اینترنت است. بین ژوئن تا مارس ۲۰۱۴ انگلیس اقدام به ۸۰۰۰ مورد فیلترینگ کرده است- که افزایشی ناگهانی و دراماتیک محسوب می‌شود، با توجه به اینکه در چهار سال قبل از آن، تنها ۲۱۰۰۰ مورد این‌گونه وجود داشت. وزارت امور خارجه و کشورهای مشترک‌المنافع انگلیس، همچنین در زمینه رسانه اجتماعی نیز سرمایه‌گذاری کرده است، برنامه‌ای که به‌منظور بازداشتن شهروندان انگلیسی از رفتن به سوریه برای جنگ در این کشور طراحی‌شده است. علاوه بر این پلیس انگلیس اخیراً اعلام کرده است که با سازمان‌های خیریه برای بازداشتن جوانان از رفتن به سوریه همکاری خواهد کرد. بنا به گزارش «نیویورک‌تایمز» پلیس‌ها قصد دارند تا نشریاتی در مجرای خروجی این کشور پخش کنند که نسبت به خطرت سفر به سوریه هشدار می‌دهد، و می‌خواهند به کسانی که قصد کمک بشردوستانه دارند توصیه کنند که کمک‌های خود را به سازمان‌های غیرانتفاعی بدهند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] در [/b][b]قانون جدید مجلس عوام، دستگیری افراد مشکوک مجاز دانسته شده است[/b][b]■[/b][/color]
هفته پیش کمیته امور داخلی مجلس عوام گزارشی مفصل درباره تعدادی از سیاست‌های جدید برای مواجهه با تهدید بازگشت این جنگجویان ارائه کرد؛ این سیاست‌ها شامل ابطال پاسپورت شهروندان انگلیسی که در سوریه می‌جنگند، فرستادن ناظرانی به کشورهایی که دارای مرزهایی با سوریه هستند برای شناسایی شهروندان انگلیسی که می‌خواهند از مرز بگذرند و به جنگ بپیوندند (برنامه‌ای که اکنون ردیابی هواداران اوباش انگلیسی در کشورهای دیگر به‌کاربسته می‌شود)، و هماهنگی با متخصصین سلامت روانی برای کمک به جنگجویان برای غلبه بر خشونتی که شاهد آن بوده‌اند؛ و بنا به گزارش «نیویورک‌تایمز»، مجلس عوام قانونی را وضع کرد که به دولت اجازه می‌دهد تا شهروندان انگلیسی مشکوک به فعالیت‌های تروریستی را، حتی اگر آن‌ها را بدون تابعیت به‌حساب بیاورد، دستگیر کند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] بوسنی: محکومیت ده‌ساله برای جنگیدن در خارج یا جذب افراد برای این کار[/b][b]■[/b][/color]
فرانسه نیز برنامه مقابله با تروریسمی را در اکتبر ۲۰۱۳ شروع کرده است، و اخیراً این برنامه را با ۲۰ بند اضافی، دیگر بسط داده است؛ این برنامه شامل این موارد است: جلوگیری از خروج اقلیت‌ها از فرانسه بدون رضایت والدینشان، نظارت بیشتر بر وب‌سایت‌های اسلامی که به دنبال جذب جنگجو هستند، و ایجاد برنامه‌ای مشابه برنامه آلمان، برای تشویق والدین برای شناسایی و گزارش رفتارهای مشکوک از سوی فرزندانشان. کشورهای کوچک‌تر مثل بوسنی، فنلاند و آذربایجان نیز به دنبال تشدید قوانین ضد تروریسم خود هستند. بوسنی اخیراً قانونی را تصویب کرده است که در آن محکومیتی تا ده سال برای کسانی که در خارج می‌جنگند یا دیگران را برای این کار جذب می‌کنند، در نظر گرفته‌شده است. مجلس فنلاند در حال بحث بر سر تشدید قوانین خود برای مقابله با تروریسم است که آموزش دیدن برای انجام عملیات تروریستی را نیز در زمره جرائم کیفری قرار می‌دهد.

[b]■[/b][b] سه تا بیست سال زندان در عربستان برای شهروندانی که در خارج می‌جنگند[/b][b]■[/b]
در آذربایجان، ماده‌ای الحاقی برای افزایش مجازات برای دخالت در تروریسم بین‌المللی، تأمین مالی تروریستی و استفاده از هر رسانه‌ای برای مقاصد افراط‌گرایانه ارائه کرده است. بسیاری از کشورها در جهان عرب نیز نگران مشکلات احتمالی هستند و گام‌هایی نیز برای پیشگیری از آن برداشته‌اند. عربستان سعودی قبلاً این کار را با احداث مرکز توان‌بخشی به اعضاء القاعده در ریاض در سال ۲۰۰۷، انجام داده است؛ مرکزی که این افراد بتوانند مدت محکومیت خود را در آن بگذرانند. عربستان غیر از احداث مراکز توان‌بخشی دیگر برای کمک به کسانی که از جنگ سوریه بازگشته‌اند، اقدامات پیشگیرانه دیگری نیز انجام داده است، اقداماتی ازاین‌دست: در اوایل فوریه ۲۰۱۴، دولت دستوری صادر کرد مبنی بر اینکه هر شهروندی که در جنگی خارجی شرکت کند بین سه تا بیست سال زندانی خواهد شد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] «سلیمان السبیعی»: جهاد در سوریه به جذابیتی که در تلویزیون و اینترنت دیده می‌شود[/b][b]■[/b][/color]
یک ماه بعد عربستان سعودی بر اساس حکمی جبهه النصره و القاعده عراق (که این روزها به نام دولت اسلامی عراق و شام شناخته می‌شود) را به‌عنوان سازمان‌هایی تروریستی معرفی کرد. برای جلوگیری از جذب بیشتر شهروندان سعودی توسط گروه‌های سوری، عربستان از جنگجوی سرخورده‌ای به نام «سلیمان السبیعی» در برنامه تلویزیونی به نام «همومنا» استفاده کرده است. در این برنامه، «سلیمان السبیعی» شرح می‌دهد که جهاد در سوریه به جذابیتی که در تلویزیون و اینترنت دیده می‌شود، نیست، او برخی فعالیت‌هایی که توسط گروه‌های شورشی مختلف در سوریه انجام می‌شود، ازجمله «مسلح کردن» گروه‌های تکفیری، تقبیح کرد. (تکفیر عبارتی اسلامی است که به نسبتی به مسلمان یا غیرمسلمان دیگری اشاره دارد که در این بافتار به این معناست که خون او مباح است.)

[color=#ff6600][b]■[/b][b] کویت: محکومیتی تا ۲۰ سال برای تأمین مالی گروه‌های تروریستی [/b][b]■[/b][/color]
در کویت، جایی که بیشتر حمایت مالی از افراطیون سوری ازآنجا نشأت می‌گیرد، یا از طریق آن به این گروه‌ها می‌رسد، اعضای مجلس لایحه‌ای را در آوریل ۲۰۱۴ برای مبارزه با پول‌شویی و تأمین مالی گروه‌های تروریستی تصویب کرده‌اند، که محکومیتی تا ۲۰ سال را برای تأمین مالی گروه‌های تروریستی شامل می‌شود. به همین ترتیب، ترکیه در فوریه ۲۰۱۳، به‌منظور همراهی با دیگر کشورها، قانون مالی ضد تروریستی را، به‌عنوان عضوی از «کارگروه اقدام مالی»، یک سازمان دیدبان پول‌شویی که از ۳۶ عضو تشکیل‌شده است، تصویب کرد. این قانون جدید به این کشور اجازه می‌دهد که دارایی‌های مالی گروه‌های تروریستی را بدون دستور دادگاه بلوکه کند؛ بااین‌حال اجرای این قانون توسط ترکیه بسیار ضعیف بوده است.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] تجدیدنظر ترکیه در صدور ویزاهای توریستی [/b][b]■[/b][/color]
ترکیه اخیراً سیاست‌های خود در قبال ویزاهای توریستی را نیز تغییر داده است. از اواسط سال ۲۰۱۴ توریست‌هایی که می‌خواهند به ترکیه سفر کنند باید قبلاً ویزا تهیه کنند و نمی‌توانند به‌محض رسیدن به ترکیه ویزا دریافت کنند. ترکیه همچنین لیستی ۳۰۰۰ نفره از افراد ممنوع‌الورود به این کشور بر اساس اطلاعات اینترپل، کشورهای دیگر و خانواده این افراد تهیه‌کرده است. علاوه بر این ترکیه حائلی در بخشی از مرز خود با سوریه ایجاد کرده است. بیشتر جنگ در طول مرزهای اردن برخاسته از این واقعیت است که تعدادی از اردنی‌ها برای جنگ به سوریه رفته‌اند، این امر اردن را برای روزآمد کردن قانون ضد تروریسم ترغیب کرد: این اصلاحیه شامل بندی بود که پیوستن یا تلاش برای پیوستن به گروه‌های جهادی خارجی و جذب یا تلاش برای جذب افراد برای این گروه‌ها را جرم تلقی می‌کند.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] خلأ قانونی در لبنان برای مبارزه با تروریسم [/b][b]■[/b][/color]
این قانون همچنین آشکارا استفاده از فناوری اطلاعات، اینترنت یا هر وسیله انتشار یا رسانه، یا ایجاد وب‌سایت برای تسهیل عملیات تروریستی یا پشتیبانی از گروه‌هایی که تروریسم را تشویق، حمایت یا تأمین مالی می‌کنند، را در زمره جرائم قرار داده است. در لبنان، جایی که خشونت به نحو وحشتناکی در آن به دلیل جنگ سوریه افزایش داشته است (خشونت‌هایی شامل چندین بمب‌گذاری که توسط اعضاء القاعده صورت گرفته‌اند) قوانین همچنان بدون تغییر مانده‌اند اتفاقی که ناشی از بن‌بست ۱۰ ماهه در شکل‌گیری دولت جدید است. در عوض مأموران اجرای قانون تلاش‌های خود را بیشتر کرده‌اند، تلاش‌هایی که شامل افزایش بازداشت‌ها و توقیف خودروهایی که مظنون به حمل مواد انفجاری هستند، می‌شود.
دولت تونس با اتخاذ رویکردی نرم‌خویانه‌تر مکانیسمی برای افرادی که به سوریه رفته‌اند ولی کسی را نکشته‌اند زمینه‌ای را مهیا کرده است که از طریق عفوی عموی به جامعه بازگردند.
[b] [/b]
[color=#ff6600][b]■[/b][b] اقدامات تونس و مراکش برای مقابله با بازگشت جنگجویان از سوریه [/b][b]■[/b][/color]
«رضا صفر» معاون وزیر کشور تونس، این فرایند را به‌عنوان قانونی برای بخشایش و توبه که پیش‌ازاین در کشورهایی مثل الجزایر و ایتالیا تصویب‌شده بود معرفی کرد و ادامه داد «این سیاست در مورد هر شهروند تونسی که دستش به خون‌آلوده نشده است، اجرا می‌شود.» مراکش نیز به دنبال فرایند بازگشت دوباره کسانی است که ریسک امنیتی ندارند. در حال حاضر دولت مراکش از اختیارات دولت برای تأخیر در صدور پاسپورت برای افرادی که گمان می‌رود قصد سفر به سوریه برای جنگ در این کشور را دارند، استفاده می‌کند؛ بااین‌حال این دستورالعمل، ازآنجاکه نیروهای امنیتی شناختی از ۸۱ درصد مراکشی‌هایی که به سوریه سفرکرده‌اند، ندارند، به نظر ناکارآمد می‌رسد.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] اقدامات سازمان‌های بین‌المللی برای مقابله با پدیده بازگشت جنگجویان خارجی [/b][b]■[/b][/color]
رهیافت‌های چند فرهنگی وسیع‌تری نیز برای مقابله با این مسئله مطرح‌شده است. در فوریه ۲۰۱۴، انجمن جهانی مبارزه با تروریسم – سازمانی بین‌المللی که توسط آمریکا و ترکیه با ۳۰ کشور عضو و همکاری سازمان‌های بین‌المللی دیگر تشکیل شد-دستورالعملی در مورد «جنگجویان تروریست خارجی» مطرح کرد. این دستورالعمل به‌پیش قدمی هلند و مراکش مطرح شد، که «باید شامل دو نشست کارشناسی و انجام فعالیت‌هایی که در توان انجمن جهانی مبارزه با تروریسم در سطح وزیران است، باشد». در نشست افتتاحیه شرکت‌کنندگان چالش‌هایی که جنگجویان خارجی ایجاد کرده‌اند و انحای مواجهه کشورها و سازمان‌های مختلف با این پدیده را به بحث و تبادل‌نظر گذاشتند. برای نمونه برخی کشورها برای انتشار اطلاعات پیرامون جنگجویان خارجی مشکوک، به استفاده از اعلان‌های زرد، روی آوردند- اعلان‌هایی که برای یافتن گمشده‌ها به کار می‌رود.

[color=#ff6600][b]■[/b][b]تنها زمان می‌تواند بگوید که این راهکارها، تا چه حد موفق بوده‌اند[/b][b] ■[/b][/color]
تنها زمان می‌تواند بگوید که این راهکارها در دفع خطری که بازگشت این جنگجویان خارجی به خانه در بردارد، تا چه حد موفق بوده‌اند. این واقعیت که کشورهای منطقه و بیرون از آن در حال انجام این تغییرات هستند، حکایت از جدی بودن تهدید اشاعه خشونت به بیرون از مرزهای سوریه دارد. جنگجویان خارجی چنان مشکل پیچیده‌ای هستند که احتمال شکست در مبارزه با آن‌ها محتمل است. مکانیسم‌هایی چند سویه ضد تروریستی که پس از ۱۱ سپتامبر به وجود آمد بدین معناست که نیازی نیست آمریکا و جامعه جهانی بخواهد این قابلیت‌ها را از آغاز ایجاد کند. درعین‌حال برنامه‌های و سیاست‌های اضافی در حال اجرایی شدن و تشدید شدن هستند، این واقعیت همچنان وجود دارد که یک حمله تروریستی وفق می‌تواند ثابت کند که این اقدامات ناکافی بوده‌اند. حملاتی از گونه‌ای که تاکنون در خاورمیانه، جایی که امنیت به دلیل بی‌ثباتی داخلی متزلزل است، انجام‌شده، و حملاتی که به‌سرعت به کشورهای غربی نیز تسری یافته است.

[color=#ff6600][b]■[/b][b] ترکیه و کویت و محل اصلی حمایت از تروریسم در سوریه [/b][b]■[/b][/color]
آمریکا باید در خانه هشیار باشد و در خارج نیز نقش رهبری خود را با تشویق بهترین فعالیت‌ها و کمک به سیاست‌های درست دولت‌های خارجی در مقابله با این تهدید، حفظ کند. به‌خصوص این کشور لازم است که فشارهای بیشتری بر کشورهای کلیدی مثل ترکیه، که محل اصلی ورود جنگجویان خارجی به سوریه است و عبور از مرزهای آن هنوز برای جنگجویان آسان است، و کویت که همچنان مرکز تأمین مالی گروه‌های تروریستی در سوریه است، وارد کند. درعین‌حال منبع مشکل- یعنی خود جنگ سوریه- تبدیل به آن چیزی شده است که «اکونومیست» از آن به‌عنوان «بن‌بست خون» یاد می‌کند، چیزی که پایانی برای آن متصور نیست.

[color=#ff6600][b]پایان[/b][/color]

[color=#ff6600][b]منبع : [url="http://www.eshraf.ir/1838"]http://www.eshraf.ir/1838[/url][/b][/color]

[zed 4,791]

با سلام خدمت همه دوستان گرامی
این اقدامات باعث نمی شوند تا تهدید بازگشت این تروریستها از بین برود . به نظر من این اقدامات فقط آنها را از بعد علنی فعالیتهایشان به بعد مخفی می کشاند . شیوه های زیادی برای ورود غیر قانونی به کشورها وجود دارد . شاید اگر اجازه بازگشت می دادند فعالیتهایشان را آزادانه تر انجام می دادند و در نتیجه کنترل آنها توسط پلیس و سرویسهای اطلاعاتی راحت تر انجام می شد و بعدعلاوه بر خودشان هسته های هم فکر و مرتبط را راحت تر می توانستند به دام بیاندازند . البته این بستگی به توان اطلاعاتی و قدرت سازمان های پلیسی کشور های مورد نظر دارد . شاید این قوانین بیشتر جلو خروج همفکران این ها را بگیرد تا بازگشت این تروریستها .