بمباران اوربیتالی (FOBS) سلاحی فراتر از زمان

[cheka 15,065]

[center][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][b]"All Warfare is Based On Deception" [/b][/size][/font][/center]
[center][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][b]sun tzu[/b][/size][/font][/center]

[center][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][b]"تمام نبرد بر مبنای فریب استوار است"[/b][/size][/font][/center]


[center][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/orbital_ion_cannon.jpg[/img][/center]


[right][b]بخش اول :[/b][/right]

[right][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]در طول جنگ سرد ، اتحاد جماهیر شوروی نبردی شدید و طولانی در عرصه ی فریب استراتژیک علیه غرب را رهبری می کرد که هدف آن بهره برداری سنگین از اصل غافلگیری برای تحمیل ضربه اول با حداکثر خسارات به اهداف در اروپای غربی و آمریکا وارد کند بطوریکه تمامی ساختار فرماندهی ، کنترل و ارتباطات آمریکا را برای انجام حمله تلافی جویانه در مرحله ی اول از کار بیاندازد. [/size][/font][/right]

[right][font=tahoma, geneva, sans-serif]در دهه ی شصت و با با قدم گذاشتن انسان به فضا بوسیله ی توسعه ی موشک های قدرتمند که پایه موشک های قاره پیمای کنونی (ICBM) را تشکیل می دهند ، رهبران شوروی به فکر استفاده از فناوری فضایی برای از بین بردن برتری ژئواستراتژیک آمریکا نسبت به شوروی افتادند . آمریکا به وسیله ی استقرار موشک های کوتاه برد اتمی در ترکیه و غرب اروپا سرزمین اصلی شوروی را تهدید میکرد و تلاش شوروی برای از بین بردن این برتری با استقرار موشک های اتمی در کوبا نیز اگرچه موجب برچیده شدن موشک های آمریکا از ترکیه شد ، اما تغییر اساسی در تعادل ژئواستراتژیک دو طرف ایجاد نکرد.[/font][/right]


[right][size=4][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/BMEWS-Coverage-3S5B15D.jpg[/img][/size][/right]

[right][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][i]نقشه پوشش رادارهای اخطار زودهنگام (BMEW) ایالات متحده آمریکا[/i][/size][/font][/right]


[right][font=tahoma, geneva, sans-serif]فناوری فضاپیماهای Vostok به شوروی نشان داد میتوان یک فضاپیما را در مدار زمین قرار داد و سپس آن را در محل مشخصی فرود آورد ، لذا منطقی بود که فرض کرد بجای فضاپیما بتوان یک کلاهک اتمی را در مدار زمین قرار داد و در موقعیت و زمان مناسب با خارج کردن از مدار ، آن را به محل از پیش تعیین شده هدایت کرد. از طرفی دیگر ، استراتژیست های شوروی خیلی زود متوجه شدند شبکه راداری اخطار زودهنگام ایالات متحده (BMEW) تنها برای کشف حملات موشکی در جهت مستقیم ساخته شده اند و در برابر حملات از قوس جنوبی قاره آمریکا کور هستند . خروشچف ، رهبر شوروی در اظهارات خود در مارس 1962 به این موضوع اشاره میکند :[/font][/right]


[right][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4][i]"ما نه تنها میتوانیم از قطب شمال موشک های خود را پرتاب کنیم ، بلکه از جهت مخالف نیز میتوانیم[/i][i] ...[/i][b][i]موشک های های جهانی[/i][/b][b][i] [/i][/b][i]میتوانند از اقیانوس ها یا از جهات دیگر که رادارهای اخطار زودهنگام نمی توانند نصب شوند ، شلیک شوند. با استفاده از راکت های جهانی ، سیستم های اخطار زودهنگام موشکی عملا کارایی خود را از دست خواهند داد. نمیتوان موشک های جهانی را در زمان مناسب برای انجام اقدامات متقابل کشف کرد"[/i][/size][/font][/right]

[right][font=tahoma, geneva, sans-serif]این اظهارات خروشچف را میتوان اولین اشاره به کانسپت جدیدی بنام سیستم بمباران اوربیتالی جز به جز (Fractional Orbital Bombing System) یا به اختصار FOBS دانست.[/font][/right]

[right][font=tahoma, geneva, sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/a06_01b5B15D.jpg[/img][/font][/right]

[right][i][font=tahoma, geneva, sans-serif]Orbiting[/font][font=tahoma, geneva, sans-serif] and De-orbiting[/font][/i][/right]


[right][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]ایده سیستم FOBS استفاده از یک موشک قدرتمند برای قرار دادن کلاهک های اتمی شوروی در مدار ماهواره ای Low-orbit قطب جنوب و در ارتفاع 160 کیلومتری (هرچند میتوان موشک را در مدارات دیگر ماهواره ای نیز قرار داد) ، نفوذ به حریم فاقد پوشش راداری ایالات متحده در قوس جنوبی ، خروج برنامه ریزی شده از مدار ماهواره ای (De-orbit) و اصابت به اهداف مورد نظر بود. بدین ترتیب ، اولین زنگ هشدار در NORAD با آزاد شدن EMP ناشی از انفجار کلاهک هسته ای به صدا در می آمد و عملا کلاهک از پرتاب تا اصابت مورد کشف قرار نمی گرفت.[/size][/font][/right]

[right][font=tahoma,geneva,sans-serif][size=4]علاوه بر فراهم کردن غافلگیری این سیستم عملا برد کلاهک های شوروی را نامحدود می نمود ، فرقی نمیکند برد موشک چقدر باشد ، با قرار گرفتن در مدار ، کلاهک با گردش دور زمین عملا قابلیت حمله به هر نقطه از زمین در نزدیکی مدار خود را پیدا می کرد.[/size][/font][/right]



[right][font=tahoma,geneva,sans-serif][img]http://gallery.military.ir/albums/userpics/10210/GR-1-SS-10-Scrag-2SS5B15D.jpg[/img][/font][/right]

[right][i][font=tahoma,geneva,sans-serif]Global Rocket -1[/font][/i][/right]

[b]ادامه دارد ....[/b]




[right][color=#FF0000][font=tahoma, geneva, sans-serif]تمام حقوق متعلق به میلیتاری است[/font][/color][/right]

[right][font=tahoma,geneva,sans-serif][color=#ff0000]مترجم و گردآورنده : Cheka[/color][/font][/right]

[BattleMaster 3,797]

بنظر دوستان يكي از اهداف برنامه فضايي ما هم استفاده از همين قابليت نيست ؟

[warjo 3,008]

[quote name='BattleMaster' timestamp='1407987073' post='401870']
بنظر دوستان يكي از اهداف برنامه فضايي ما هم استفاده از همين قابليت نيست ؟
[/quote]
هر كشوري كه وارد باشگاه فضايي مي شه مي تونه از اين قابليت استفاده كنه .

[copout 465]

پیمان بین المللی هست که فضا نباید نظامی بشه . البته کار گذاشتن سلاح در فضا فقط ویرایش شده در مرداد 93 توسط copout

[worior 25,867]

[quote name='BattleMaster' timestamp='1407987073' post='401870']
بنظر دوستان يكي از اهداف برنامه فضايي ما هم استفاده از همين قابليت نيست ؟
[/quote]

یادمه قیدیما در این مورد توی سایت زیاد صحبت کردیم بخصوص روی اینکه چرا برنامه موشکی ما دیگه از 2000 کیلومتر فراتر نرفت و به سمت فضایی کشیده شد ، داستان 100 که آمد 90 هم پیش ماست ، وقتی بتونی 150 کیلوگرم ماهواره رودر مدار قرار بدی ، میتونی یک بمب اتم توش بزاری و زمانی برای reentery بازگشت به زمین ، از دست رس هر پدافندی هم خارج هست بخاطر نوع فرود و عدم آمادگی قبلی سپر های دفاعی دشمن ،...

[7mmt 12,645]

از این روش میشه برای زدن اهداف متحرک به وسیله ی کلاهک های غیر اتمی استفاده کرد ؟ مثلا ناوهای هواپیما بر

[hossein9 2,426]

[quote name='worior' timestamp='1408112358' post='402181']
یادمه قیدیما در این مورد توی سایت زیاد صحبت کردیم بخصوص روی اینکه چرا برنامه موشکی ما دیگه از 2000 کیلومتر فراتر نرفت و به سمت فضایی کشیده شد ، داستان 100 که آمد 90 هم پیش ماست ، وقتی بتونی 150 کیلوگرم ماهواره رودر مدار قرار بدی ، میتونی یک بمب اتم توش بزاری و زمانی برای reentery بازگشت به زمین ، از دست رس هر پدافندی هم خارج هست بخاطر نوع فرود و عدم آمادگی قبلی سپر های دفاعی دشمن ،...
[/quote]

یادم نمیاد ایران ماهواره 150 کیلویی تو مدار گذاشته باشه؟

[worior 25,867]

[quote name='hossein9' timestamp='1408120356' post='402208']
یادم نمیاد ایران ماهواره 150 کیلویی تو مدار گذاشته باشه؟
[/quote]

ماهواره نه ، ماهواره بر البته فعلا ناموفق سیمرغ ، ..

[hosm 5,921]

خیلی قدیمها سعید می‌گفت که این نوع بمباران بسیار غیر دقیق و ضمنا خطرناکه زیرا ممکنه به دلیلی غیر قابل پیش بینی، بمب در زمانی که لازم نیست از مدار خارج بشه و جایی رو به آتش بکشه.

[TimeOwner 262]

هیچ کس یارای مقابله با حسن میرانی را ندارد http://8pic.ir/images/bnrcvyfn2gbnxue0xz1s.jpg
[size="2"][color="#a4a4a4"]امروز, 12:11 AM[/color][/size] [size="2"][color="#777777"]· [/color][/size][url="http://www.military.ir/forums/index.php?app=members&module=profile&section=status&do=deleteReply&status_id=57755&reply_id=260201&k=f8dead51ee6147b4631a7abf78cdc5fb"][size="2"][color="#225985"]حذف[/color][/size][/url][size="2"][color="#777777"] [/color][/size]

[saeed78 24]

قبل از اینکه مسئله ای پیش بیاد عکس رو حذف کن

[cheka 15,065]

 

بخش دوم : 

 

Global Rocket-1 ، موشکی با هدف فریب

 

در 9 مه سال 1965 ، ظهور موشکی ناشناخته با طراحی نامتعارف و سه مرحله ای در رژه روز پیروزی ارتش سرخ توجه کارشناسان نظامی غرب را به خود جلب کرد ، این موشک 117 تنی در دستگاه تبلیغاتی شوروی لقب "خواهر فضاپیماهای سرنشین دار فضایی" با کد نظامی Global Rocket-1 را گرفت. 

 

 

Global Rocket -1 در رژه روز پیروزی شوروی

 

پروژه Global Rocket-1 بعنوان اولین موشک پیشنهادی برای پروژه FOBS توسط دفتر طراحی کورولف و با تایید شفاهی خروشچف در مارس 1962 طراحی شد و تا سپتامبر همان سال ، ماکت آن همراه با تمامی طراحی ها به پایان رسید. موشک GR-1 مانند دیگر طرح های دفتر کورولف دارای پیشرانه با خنک کننده سیروژنیک مایع بود و طوری طراحی شده بود که بتواند یک کلاهک 2300 کیلوگرمی با قدرت تخریب 2.2 مگاتن را به مدار 150 کیلومتری از سطح زمین انتقال دهد.

 

 

موتور مرحله ی سوم در نظر گرفته شده برای این موشک از نوع 8D726 بود که عملکرد خود را طی 500 تست عملیاتی اثبات کرده بود اما علی رغم برنامه ریزی برای انجام تست های این موشک در نیمه دوم سال 1963 ، مشکلات پی در پی در توسعه پیشرانه مرحله ی اول موشک (NK-9) توسط شرکت کوزنتسوف مانع رسیدن موشک به این تست ها شد.

 

پروژه ی GR-1 در نهایت در 1963 بدلیل همین مشکلات بدون حتی یک تست عملیاتی لغو گردید ، اما دو نمونه ی ساخته شده از آن برای گمراه کردن تحلیلگران غربی بعنوان موشک عملیاتی در رژه ی 1965 به نمایش درآمد. طبق منابع غربی کارشناسان ناتو در آن زمان حدس زدند موشک رونمایی شده به سیستم بمباران اوربیتالی تحت توسعه شوروی مرتبط است اما به اشتباه آن را عملیاتی فرض کرده و کد ناتو SS-X-10 SCRAG را به آن اختصاص دادند.

 

 

ویدئو تبلیغاتی شوروی از موشک های "عملیاتی" GR-1

 

UR200 ، دو موشک با یک نام

 

هرچند کارشناسان ناتو موشک GR-1 را با کد ناتو SCRAG عملیاتی می پنداشتند اما برای این حدس خود دلیل موجهی داشتند که در یک اشتباه دیگر ریشه داشت : تست های موشک فضایی UR200

 

 

 

GR-1 تنها کاندیدای پروژه ی عظیم FOBS نبود . در طرف دیگر داستان ، Vlademier Chelomei قرار داشت که ایده ی خانواده ای از موشک های چندمنظوره تحت سری موشک های UR100 ، UR200 و UR500 برای پوشش تمامی نیازهای فضایی شوروی ، از پرتاب ماهواره ها و سلاح های ضدماهواره تا نقش ICBM و بوستر فضاپیماهای سرنشین دار را در سر میپروراند. با آغاز افول طرح GR-1 و مشاهده مشکلات پی در پی طراحی ، دفتر طراحی OKB-52 تحت حمایت سیاسی خروشچف برای تبلیغ طرح موشک های چند منظوره خود  ، مشخصات موشک سری UR200 را برای تطبیق با نیازهای سیستم FOBS تغییر داد و بعنوان طرح پیشنهادی جهت سیستم بمباران اوربیتالی آنرا معرفی کرد.

 

موشک UR200 یک موشک دو مرحله ای با پیشرانه سوخت مایع و موتور RD-0203 بود که قابلیت انتقال محموله ای با وزن 3175 کیلوگرم به برد 12000 کیلومتری را داشت. UR200 اولین و تنها موشک شوروی با قابلیت کنترل ارتفاع در مرحله ی اول موشک با استفاده از سیستم کنترل بردار رانش (Thrust Vectoring Control) بود و برای ایفای نقش موشک ماهواره بر و ICBM طراحی شده بود. علاوه بر این، در طرح بزرگتر UR500 نیز از اتصال پنج موشک UR200 به یکدیگر استفاده میشد.

 

 

در 1962 طراحی موشک به پایان رسید و پس از آن سکوهای پرتاب LC-90 و LC-92 در پایگاه فضایی بایکونور جهت تست این موشک ساخته شد ، از انتهای 1963 تا آخر اکتبر 1964 نه تست عملیاتی از این موشک از جمله تست 24 سپتامبر 1964 این موشک با نظارت شخص خروشچف انجام شد که در کل دارای نرخ موفقیت 77 درصد بود. اما پیشرانه ی سوخت مایع آن (LOX/Kerosene) باعث ایجاد مشکلاتی در نگهداری موشک و افزایش زمان واکنش موشک میشد.

 

 

با کنار رفتن خروشچف در اکتبر 1964 از رهبری شوروی ، طرح UR200 که با حمایت سیاسی او پر و بال گرفته بود نیز از پروژه ی FOBS کنار رفت و تلاش های Chelomei برای احیای این پروژه نیز تاثیری نداشت. ناتو تا دهه ی 90 و فروپاشی شوروی از وجود موشک UR200 اطلاعی نداشت چراکه این موشک را همان GR-1 می دانست و تست های موفق موشک UR200 را نیز دلیل عملیاتی بودن GR-1 تصور میکرد لذا هر دو موشک در ناتو با کد SCRAG شناخته میشوند.

 

 

 

ادامه دارد ... 

 

 

اختصاصی میلیتاری

ترجمه و گردآوری : Cheka

[sokuteasemuni 1,250]

تشکر فراوان از جناب چکا؛

 

در سال 2008 هم یکی از مقامات نظامی یا صنعتی روسی گفته بود میشه با استفاده از موشک های بالستیک مداری بر سپر دفاع موشکی آمریکا غلبه کرد.

گشتم اما لینک مصاحبه رو پیدا نکردم.

[cheka 15,065]

قسمت سوم:

 

پرده ها کنار مي روند 

 

 

 

 

در سایه مانور رسانه اي دستگاه تبليغاتي شوروي روي موشک غيرعملياتي GR-1 ، آنچه که روسها در حقيقت بعنوان حامل پيام مرگ براي آمريکايي ها در نظر گرفته بودند در حقيقت مدل اصلاح شده اي از موشک R-36 (کد ناتو SS-9 SCARP) موسوم به موشک R-36orb Mod3 بود. 

 

موشک R-36 يک موشک قاره پيماي دو مرحله اي با سوخت مايع و برد 10 هزار کيلومتر بود که ارتقا آن به R-36M ، موجب ظهور قدرتمندترين موشک بالستيک جهان از لحاظ ظرفيت حمل محموله يعني SS-18 Satan شد.

 

در 16 آوريل 1962 ، مجوز کار روي مدل اصلاح شده اي از اين موشک جهت استفاده در پروژه FOBS صادر گرديد . مرحله ي دوم (اوربيتالي) موشک به کلي بازطراحي شد و به نام 8F021 OGCh شناخته شد . تعبيه  بخش ابزار اندازه گيري اينرسياسي (از جمله ارتفاع سنج راداری) و موتور راکت بازگشتي سوخت مايع تک محفظه (Retro Rocket) براي جدا شدن از مدار زمين در هنگام حمله به اهداف مهمترين تغييرات 8F021 نسبت به بخش نهايي موشک R-36 بود. تخمين کارشناسان غربي در آن زمان حمل کلاهک يک تا 3 مگاتني توسط اين موشک  به مدار زمين باشد ، اما تخمين هاي بعدي منتشر شده توسط روسيه ، ظرفيت حمل کلاهک اين موشک را تا 5 مگاتن تخمين زده بود.

 

 

 

بخش 8F021 با نزديک شدن به نقطه ي مانور در مدار زمين با استفاده از يک ژنراتور گاز سوخت جامد ، موتور سوخت مايع جهت De-orbit کلاهک (سوخت AT/UDMH) با قدرت 72 کيلونيوتون را روشن ميکند. چينش 4 + 4 نازل هاي گاز توربين به کلاهک اجازه تنظيم ارتفاع خود را ميدهد ، دقت اين RV حدود 1.1 کيلومتر تخمين زده شده است.

 

يکي از مشکلات اصلي موشک هاي شوروي که در اين پروژه نيز خود را نشان ميداد ، سوخت مايع و در نتيجه زمان آماده سازي بالاي آنها براي پرتاب بود در حاليکه هدف گذاري سيستم FOBS قابليت پرتاب موشک ها با تاخير نهايتا 3 دقيقه بود . در ژانويه 1965 ، دولت شوروي دستوري مبني بر بازطراحي موشک هاي قاره پيما براي "پرتاب محصور" (Encapsulated Launch) را صادر کرد. تا آن زمان موشک هاي بالستيک سوخت مايع در سيلوها نگهداري ميشدند و در هنگام نياز ابتدا سوختگيري کرده و سپس براي پرتاب آماده ميشدند. اما در طرح جديد پرتاب محصور ، موشک ها ابتدا سوختگيري شده و سپس در محفظه هاي ايزوله هوايي (Hermetic Sealing) که در سيلوها نصب شده اند ، قرار ميگيرند. استفاده از اين روش باعث ميشود موشکهاي سوخت مايع در حالت سوختگيري شده تا 7.5 سال در حالت Stand By قرار داشته و زمان لازم براي پرتاب آنها به 5 دقيقه کاهش يابد.

 

 

 

سیلوهای پرتاب موشک SS-9 SCARP با محفظه ایزوله هوایی

 

 از دسامبر 1965  تا اکتبر 1967 بيش از 11 تست عملياتي از پرتاب موشک هاي R-36orb از سکوهای LC-160 و LC-161 پایگاه فضایی بایکنور انجام شد که در اين تستها موشک با قرار گرفتن در مدار قطبي زمين ، محموله ي خود را در خاک شوروي فرود مياورد ، اين کار به روسها امکان نظارت پيوسته بر سه مرحله ي Boost ، Orbital و Reentry کلاهک را ميداد. بدليل آنکه اين سيستم برنامه ريزي شده بود تا محموله ي موشک در کمتر از يک دور از طي مدار در خاک آمريکا فرود آيد ، اصطلاح Fractional (به معني جز) به نام سيستم اضافه شده بود. سيستم FOBS مبتني بر R-36orb در سال 1968 و در سایه بی توجهی جامعه اطلاعاتی آمریکا بدلیل تحولات سیاسی داخل کشور ، رسما عملياتي شد و موشک هاي R-36orb در 18 سيلوي موشکي در شوروي مستقر شدند. 

 

 

مدل موشک R-36orb

 

از آنجاییکه قرارداد بین المللی Outer Space صراحتا به شوروی اجازه قرار دادن کلاهک اتمی در مدار زمین را نمی داد ، روسها در تستها و استقرار موشک های خود از کلاهک های غیراتمی برای عدم نقض این معاهده استفاده کردند. این موشک ها در 1983 و به دنبال معاهده SALT-2 میان شوروی و آمریکا از خدمت عملیاتی برچیده شدند تا لقب تنها سیستم بمباران هسته ای اوربیتالی عملیاتی جهان را به خود اختصاص دهد.

 

پایان

 

منابع : 

Global Security

Air power Australia

astronautix

 

تمام حقوق متعلق به میلیتاری است

مترجم و گردآورنده : Cheka

[seyedmohammad 10,523]

ممنون . جزاکم الله خیرا .

در این نمونه ی نهایی ، سوخت موتور مرحله ی  دی اوربیت معلوم نیست چی بوده ؟