بزرگترین فریب نظامی، راهبردی جهان: فریب بارباروسا

[Saberin 2,737]

                                بزرگترین فریب نظامی، راهبردی جهان: فریب بارباروسا

                                                                                قسمت اول

 

         

 

در جنگ جهانی دوم (1945-1939) آلمانی که بعد از بلعیدن کشور های کوچک اکنون با شوروی که نیروی نظامی عظیمی در اختیار داشت، روبرو شده بود، در پی یافتن تدابیری بود تا با کمترین هزینه و تلفات ممکن این ارتش را در هم شکند.

 

بنابراین برنامه ای برای فریب روس ها طراحی و سعی شد تا با روش های مختلف، در ذهن رهبران آن کشور القا کنند که هدف آلمان از تحرکات نظامی گسترده در مرزهای شرقی، فریب انگلیسی ها و  در نهایت حمله به آن هاست. البته قبل از آن نیز آلمانی ها طرح های فریب گوناگونی را برای ضربه زدن به ارتش شوروی طراحی کرده بودند که اغلب با موفقیت به اجرا در آمده بود. از جمله این طرح ها القای ایده وجود توطئه در ارتش شوروی  و در نتیجه، اعدام برخی از فرماندهان باتجربه آن کشور توسط استالین بود؛ اما فریب بارباروسا عملیاتی به مراتب بزرگتر و درخشانتر بود به طوری که بسیاری از کارشناسان آن را بزرگترین فریب نظامی راهبری جهان به حساب آورده اند که در ذیل به آن می پردازیم:

 

بارباروسا، فریب بزرگ آلمان و دستاورد غافلگیری راهبردی و تاکتیکی اتحاد علیه شوروی:

عملیات بارباروسا که آلمان ها علیه شوروی سابق در جنگ جهانی دوم طرح ریزی کرده بودند، حاوی مطالب آموزنده و حیرت انگیز از نحوه عمل دشمن دوست نما می باشد. در این بخش به شرح کلیه اتفاقاتی که در حمله به شوروی در دستور کار آلمان ها قرار گرفته بود، اشاره شده است که شرح رویداد آن از نظر شما می گذرد.

 

تهیه طرح حمله به شوروی توسط ارتش آلمان

آدولف هیتلر در ژوئیه 1940 از ارتش آلمان خواست تا طرح های مربوط به حمله علیه اتحاد شوروی را تهیه نماید. از دیدگاه هیتلر حمله به شوروی برای دستیابی آلمان به فضای حیاتی جهت یک ارتش هزارساله و انهدام مرکز کمونیسم جهانی اجتناب ناپذیر بود. وی همچنین عقیده داشت که شوروی هر روز قوی تر می شود و در آینده نزدیک با بهره گیری از یک رویداد غیرمنتظره ولی قابل پیش بینی به آلمان حمله خواهد کرد.

 

 آدلف هیتلر رهبر آلمان نازی در حال بررسی نقشه جنگ شوروی با ژنرال های ارشد نازی. اوت 1941

 

هیتلر با پیش بینی دگرگونی توازن قوا در قاره اروپا، بر آن بود تا هرچه زودتر شوروی را مورد حمله قرار دهد. شوروی نیز با ورزیدگی ناشی از جنگ زمستانی با فنلاند، تجدید سازمان و گسترش نیروهای ارتش سرخ و مجهزساختن این نیروها به جنگ افزار های پیشرفته تر از جمله تانک های مشهور T34 را آغاز کرده بودند. هیتلر در نوامبر 1940، احتمالاً تصمیم نهایی برای آغاز حمله در اولین فرصت ممکن علیه شوروی را اتخاذ کرده بود و در 18 دسامبر، فرمان شماره 21 را که یکی از معدود فرامین راهبردی صادره از سوی فرماندهی عالی نیروهای مسلح (OKW:High Command Of The Army) بشمار می رفت و با نام «فرمان پیشوا» زیور یافته بود، صادر کرد. هیتلر برای این فرمان نام «پرونده بارباروسا» را انتخاب کرد و دستور داد تا مقدمات لازم برای حمله به شوروی تا روز 15 می 1941 آماده شود. این پرونده حاوی چند یادداشت کوتاه درباره سری نگه داشتن طرح و دست کم یک عنصر گمراه کننده بود. برای مثال هیتلر با صراحت خاصی چنین یادآور شده بود: «عدم افشای مقاصدمان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.»

وی همچنین تأکید می کند که آشکار شدن پیش از موعد آمادگی ما ممکن است زیان های سیاسی و نظامی بسیار سنگینی به دنبال داشته باشد و به روسای ستاد کل نیروهای مسلح خود توصیه نمود تا وانمود کنند که تقویت بنیه نظامی در جبهه شرق صرفاً برای بهره گیری از مناطق وسیع و مناسب تر آموزشی صورت می گیرد.

 

  

فرمان شماره 21 هیتلر

 

هیتلر با صدور فرمان شماره 21، تصمیم نهایی را برای حمله در شرق اتخاذ کرد و می توان چنین پنداشت که تمامی عملیات های طرح ریزی شده یا اجرا شده از سوی آلمان از 18 دسامبر 1940تا 22 ژوئن 1941 در راستای طرح بارباروسا قرار داشته است. طرح بارباروسا از اهمیت خاصی برخوردار بود و تحقق جهان بینی ناسسیونال سوسیالیست را از طریق گسترش به سمت شرق نوید می داد. این نظریه توجیه مناسبی از تحرکات آلمان در خلال دوران بارباروسا ارائه می دهد. باید بین جنبه گمراه کننده رویدادهایی که پیش از تصمیم هیتلر برای حمله به شوروی آغاز شد و نیتی که وی در ورای تحولات و رویدادهایی که پس از نوامبر 1940 به وقوع پیوست، تفاوت قایل شد.

 

دو نیرنگ بزرگ در طرح بارباروسا (نقشه راهبردی)

دو نیرنگ در طرح بارباروسا نهفته بود. این دو نیرنگ رویدادهایی که پیش از تصمیم هیتلر برای حمله به اتحاد شوروی آغاز شده بودند و در اصل برای فریفتن طراحی شده بود را در بر می گیرد.

پیمان عدم تجاوز شوروی و آلمان مورخ اوت 1939 و جنگ با انگلیس و رویدادهای جبهه غرب، وقایعی بودند که به خوبی در فریب دادن روس ها نقش بازی کردند. چون از نظر آن ها بستر قرار گرفتن این وقایع کنار یکدیگر در فاصله زمانی سپتامبر 1939 تا نوامبر 1940 هیچ فرقی با اوضاع در فاصله زمانی نوامبر 1940 تا ژوئن 1941 نداشت.

 

اروپا قبل از عملیات بارباروسا در سال 1941

 

از نظر شوروی ها که طرف فریب خورده تلقی می شدند، نقشه راهبردی تقریبا با طرح تداوم همکاری آلمان بر اساس پیمان عدم تجاوز و همچنین سرگرم بودن این کشور به جنگ با انگلیس مطابقت داشت. بدین ترتیب دو مورد اصلی نیرنگ بارباروسا در اصل به هیچ وجه گمراه کننده بشار نمی رفتند. این رویداد ها در واقع حوادث تاریخی بودند که به سود تحقق حمله غافلگیر کننده آلمان ها جریان داشت و در پی تصمیم نهایی هیتلر در نوامبر 1939 برای حمله به اتحاد شوروی به طور آگاهانه به عنوان عوامل گمراه کننده مورد استفاده قرار گرفتند.

 

عملیات شیر دریایی:

عملیات شیر دریایی، یکی از بارزترین موارد بهره برداری آگاهانه آلمان ها از جنگ با انگلیس به عنوان یک نیرنگ، برای آغاز عملیات بارباروسا محسوب می شود. هیتلر در فرمان ژوئیه 1940 خود دستور برنامه ریزی یک تهاجم دریایی علیه انگلیس را تحت نام شیر دریایی صادر کرد که هدف از اجرای آن دستیابی به برتری هوایی و ارزیابی شرایط جوی برای یک حمله موفقیت آمیز آبی- خاکی بود. در خلال فصل پاییز به خوبی معلوم شد که نه جنگ هوایی و نه شرایط جوی دست کم در خلال ماه های زمستان برای پیاده کردن نیروهای آبی- خاکی مناسب نخواهد بود. حتی با وجود مساعد بودن آن عوامل نیز می توان با قاطعیت اعلام کرد هیتلر کاملاً به عملیات آبی- خاکی دل بسته بود، بویژه این که وی برای تحت فشار قرار دادن انگلیس، ابزار های غیر مستقیم مختلفی در اختیار داشت. در 17 سپتامبر 1940، هیتلر دستور داد تا عملیات شیر دریایی برای مدتی نامعلوم و بدون ایجاد جنجال به حالت تعلیق در آید.

 

 آماده سازی بلندگوهای آژیر خطر حملات هوایی در 30 ژوئی 1940 در انگلستان

 

بعد ها در 12 اکتبر 1940 هیتلر تصمیم گرفت تا عملیات شیر دریایی تنها به عنوان اهرم فشار سیاسی  و نظامی علیه انگلیس همچنان دنبال شود. هیتلر با زیرکی و هوشمندی خاص خود همچنین توصیه نمود که انگلیس نباید بفهمد که طرح تهاجم به این کشور به دلیل بالابودن روحیه انگلیسی ها و فقدان اعتماد به نفس آلمان ها لغو شده است. سرانجام در نوامبر 1940 با تصمیم قطعی هیتلر برای حمله به شوروی طرح چند عملیات شیر دریایی به عامل فریب بزرگی برای این حمله تبدیل شد.

 

 بمباران مراکز صنعتی حومه لندن توسط بمب افکن های نازی در اکتبر 1940

 

فریب شیر دریایی با ابتکارات دیگری از سوی آلمان ها تقویت شد. هیتلر در فرمان شماره 23 خود در 6 فوریه 1941 دستور واردآوردن سنگین ترین تلفات ممکن به انگلیسی ها را صادر کرد و فرماندهی عالی نیروی هوایی (OKL)، بمباران هوایی را در خلال زمستان 41-1940 شدت بخشید. در همین راستا تهاجم هوایی به یک عملیات گمراه کننده عمدی تبدیل شد تا چنین وانمود شود که حمله به خاک انگلیس برای سال 1941 برنامه ریزی شده است.

 

 پناه گرفتن شهروندان لندن در پناهگاه های زیر زمینی این شهر پس از حمله هوایی ارتش نازی در اکتبر 1940

 

 

 خنده دختر انگلیسی پس از نجات از میان ویرانه های حملات ارتش نازی در لندن. اکتبر 1940

 

 

بازگشت بمب افکن های نازی از بمباران سواحل جنوب بریتانیا در اوت 1940

 

 

عملیات های نیزه و کوسه:

 

پایان قسمت اول

ادامه دارد....

 

با تشکر ویژه از جناب mohammaddanger به خاطر آپلود عکس ها

ویرایش شده در شهریور 93 توسط saberin

[MR9 113,718]

 با سلام

 

ضمن تشکر از مطلب فوق العاده شما در حوزه عملیات فریب ، ذکر یک نکته خالی از فایده نخواهد بود .

 

در ارتباط با عملیات شیر دریایی مطالب و حرف و حدیث بسیار زیاد است. برخی معتقدند که این عملیات کاملا" برنامه ریزی شده بشمار می آید و بحث فریبنده بودن آن ، فقط یک برداشت شخصی از سوی تاریخ نویسان  متفقین است . یادداشتهای کارشناسان سازمان سرفرماندهی ورماخت (okw) خلاف این مطلب را می رساند تا جایی که حتی ویلیام شایرر ( که خو.د اعتراف می کند که بشدت ضد نازی است ) معتقد است که هیتلر بشدت معتقد به اجرای این عملیات ، حتی قبل از حمله به  شوروی بود و طرح های مفصلی هم برای پاکسازی بریتانیا از آنچه که عناصر فاسد و یهودی خوانده می شد ، داشت ، اما به نظر بنده  سه عامل موجب "کان لم یکن"  شدن این پلان نظامی گردید :

 

1- اشتباه استراتژیک فرماندهی لوفت وافه در جریان " نبرد بریتانیا "( جنگ هوایی میان لوفت وافه و نیروی هوایی سلطنتی ) در تغییر اهداف مورد حمله از بمباران فرودگاه ها و تاسیسات رادار بریتانیا به بمباران شهرها که یک فاجعه نظامی برای آلمانی ها بشمار می آمد .

 

2- عدم وجود ایستگاه های هواشناسی مناسب برای پیش بینی اوضاع جوی کانال مانش که می بایست بواسطه آن روز حمله را بطور دقیق تعیین نمود .( برآورد okw  این بود که فقط به سه روز هوای خوب برای حمله نیاز دارند )

 

3- ترجیح دادن توجیهات ایدئولوژیکی بر ترجیهات و اولویتهای نظامی در حمله به روسیه ( درحالی که جمع آوری و تمرکز نیرو برای حمله به بریتانیا به نسبت ، بدلیل نزدیکی به مراکز لجستیکی و نیرو برای ورماخت آسان تر بشمار می رفت ، هیتلر حمله به شوروی را در صدر اولویتهای خود قرار داد )

 

پی نوشت : البته ذکر این نکته نیز ضروری است که دلایل هیتلر برای حمله به شرق نیز در جای خود قابل بررسی و تحلیل خواهد بود .

[cheka 15,065]

پیمان عدم تجاوز شوروی و آلمان مورخ اوت 1939 و جنگ با انگلیس و رویدادهای جبهه غرب، وقایعی بودند که به خوبی در فریب دادن روس ها نقش بازی کردند. چون از نظر آن ها بستر قرار گرفتن این وقایع کنار یکدیگر در فاصله زمانی سپتامبر 1939 تا نوامبر 1940 هیچ فرقی با اوضاع در فاصله زمانی نوامبر 1940 تا ژوئن 1941 نداشت.

 

سرویس اطلاعاتی شوروی (NKVD) تا زمان و ساعت آغاز عملیات بارباروسا رو هم به استالین اطلاع داده بودند و ارتش سرخ در اماده باش کامل در جبهه غربی قرار داشت اما زمان بندی بد ارتش سرخ در انتقال خط دفاعی از خط استالین به خط مولوتف و از طرف دیگر برتری تاکتیکی آلمان ها در شرایط آب و هوایی و ژئوپلتیک شرق اروپا (که از آب و هوای کل شوروی و سیبری به مراتب معتدل تر هست) و استراتژی بلیتزکریگ ارتش رو بی دفاع کرد و روسها مجبور شدند به شهرها و خطوط دفاعی مرکز شوروی عقب نشینی کنند

 

احتمال دیگری که در این آمادگی روسها (خصوصا مربوط به انتقال خط دفاعی) وجود داره و توسط مورخانی مثل suvorov حمایت میشه اینه که شوروی خودش برنامه ای برای حمله غافلگیرانه به آلمان داشته و ارتش در مرزهای غربیش در موضع تهاجمی قرار داشته اند تا دفاعی

[Saberin 2,737]

با تشکر از نظرات عزیزان در قسمت های بعدی توضیحات جامع و مفصلی در موارد گفته شده وجود دارد که ان شاء الله به آن ها اشاره خواهد شد.

[Ernesto_Rommel 11,417]

سلام

 

 

دنیای جنگ جهانی دوم رو شخصا ترجیح میدم از دریچه خاطرات افراد بخونم تا نویسندگان تاریخی اونم متفقینی ش !

 

ولی دو سه نکته مدنظرم هست که فکر کنم جالب باشند:

 

1.اصولا هیچ کشوری اندازه انگلستان به رشد کردن آلمان هیتلری کمک نکرد ! 

کتاب خاطرات چرچیل ! هم یکی از تایید کننده های این مساله هست

شاید انگلیس میخواست که سدی مقابل شوروی بسازه به خصوص با سابقه روسیه و پروس (آلمان قدیم)

 

به هرحال افکار هیتلر بسیار مغشوش بود و مغشوش هم عمل کرد و شاید این اغتشاش فکری سبب سرایت ش به نیروهای مسلح آلمان شد چرا که آلمان پل های بیشمار پشت سر و جلوش رو با طولانی کردن زمان حمله به انگلستان منهدم کرد !!! که برمیگرده به تصمیمات هیتلر

 

کتاب خاطرات اتو اسکورزینی در عین حالیکه اشاره میکنه به تصمیمات هیتلر در رابطه با انگلستات تلویحا تایید میکنه اقدامات ش رو ولی خیلی ها در جهان معتقدند بین المان و انگلستان اتحاد نانوشته ای شبیه همون چیزی که بین شوروی و آلمان بود رخ داد ... اما نهایتا انگلستان رفت طرف پیروز همونطور که ایتالیا و شوروی رفتند ...

البته در بعضی دست نوشته های شخصی افراد مختلف هم خوندم که هیتلر باورش نمیشد انگلیس که این همه کمک بهش کرده بیاد و اونجور رفتاری نشون بده ...

 

 

 

البته اینها نظرات اونهاست وگرنه بنده براساس تئوری توطئه و خود توطئه اصولا برام جوک محض هست که یک ضدیهود ! مثل هیتلر بهترین دوستان ش و ثروتمندترین هاش صهیونیست هستند !

 

به هرحال !

 

 

2.براساس شهادت تاریخ، عملیات آلمان نازی لو رفته بود ( اتو اسکورزینی در دادگاه نورنبرگ) اما بحث اینه که چرا واکنش نشون نداد ؟

 

کلی بحث هست ولی من خلاصه ش رو میگم که قبول دارم :

 

ارتش ایران اسلامی بعد انقلاب و در شروع جنگ با عراق رو در نظر بگیرید !

به همون دلیل!

 

تازه شوروی صدهزار برابر بدتر از بقیه بود !

 

 

یعنی مثال کتاب نبرد برلین و... مطالعه کنید، از حجم کشتارهای استالین آدم وحشت زده میشه اونم چی ؟ از بین بهترین های ارتش شوروی !!!!!!!!!!!!!!!

 

 

اینو نباید از یاد برد و به نظر من اصلی ترین دلیلی هم که ارتش شوروی کله پا شد همین بود ولی چون آلمان دیر اقدام کرد و معطل زیاد کرد ، ارتش میهنی شوروی و مردم میهن دوست ش زنده شدند و دست از کدورت های قدیمی برداشتند و رفتند سراغ دشمن واحد

 

 

یا حق

[MR9 113,718]

با سلام

 

البته در شکست ارتش سرخ اتحاد شوروی دلایل متعددی ذکر شده است و برای عدم انحراف تاپیک بطور خلاصه عرض می کنم :

 

ژنرال  دیمیتری ولکوگونف در کتاب خود با عنوان " استالین ، شکست ها و پیروزی ها " اعتقاد دارد :

 

1- تصفیه های دهشتناک استالینی  در دهه 1930، بویژه تصفیه های سال 1937 درارتش شوروی

2- عدم توجه به به اخطارها و اطلاعات شبکه اطلاعاتی "ارکستر سرخ "  در اروپا و بویژه اطلاعات ارسالی توسط ریچارد سورج که بعنوان خبرنگار نازی در ژاپن فعالیت می نمود

 

و..... ( البته این اعتقاد ایشان است و موارد دیگری هم هست که در این تاپیک قابل بحث نیست )

[mostafa_by 5,726]

ضمن تشکر از مطلب ارزشمند شما؛

باید به عرض برسانم که عملیات بارباروسا نه تنها «بزرگترین فریب نظامی، راهبردی جهان» نبود، بلکه اساساً در دسته ی عملیات های «فریب» قرار نمی گیرد و هر کس دیگری جز استالین در رأس شوروی قرار داشت، از همان بهار می توانست تشخیص دهد که ارتش نازی قصد حمله به خاک شوروی را نموده است. بویژه با تهاجم های شرقی و بالاخص تسخیر یوگوسلاوی، کمترین شکی باقی نمانده بود که کمپین شرقی در حال شکل گیری است.

 

البته برخی معتقدند استالین آگاهانه چشم بر روی اعمال هیتلر بست و اجازه داد ارتش نازی تا خط استالین پیشروی کند. چرا که بزرگترین نقطه ی ضعف بلیتزکریگ، دو عامل اساسی است :

 

1- طولانی شدن زمان : تمامی کشورهایی که مقهور نازی ها و جنگ صاعقه ای ایشان شدند، در کمتر از یک ماه سقوط کردند و البته عکس آن نیز صادق بود.

پس اگر می شد بیشتر مقاومت نمود، اثر «شوک و بهت» ای این تاکتیک نیز ناپدید می شد و می شد این ارتش را شکست داد.

تجربه نیز چنین امری را ثابت نمود.

 

2- طولانی شدن فتوحات و خط لجستیک : در هر نبردی، لجستیک حرف اول را می زند. بالاخص تاکتیک نظامی آلمان که بر روی واحدهای موتوریزه و زرهی استوار بود.

پس طبیعی است که هرچقدر این خط لجستیک طولانی تر شود (بدون تثبیت فتوحات)، امکان تغذیه ی خط مقدم ضعیف و ضعیف تر می شود و حتی می شود با دور زدن آن، این خط را قطع نمود (کاری که مارشال ژوکوف در استالینگراد انجام داد).

 

در جنگ جهانی دوم، بسان جنگ جهانی اول عمده ی تاکتیک های دفاعی بر روی دفاع های ثابت بود. ولی مدل نبردهای دو جنگ قابل قیاس نبودند و این دفاع در هیچ کشوری پاسخ نبردهای این جنگ را نداد؛ چه بلژیک و فرانسه، چه کشورهای آسیای جنوب شرقی مستعمره ی امریکا و انگلیس و سایرین و چه حتی ایتالیا و آلمان و دیوار آتلانتیک.

 

به همین دلیل استالین با علم بر اینکه با ایجاد دفاع ثابت قابلیت توقف ورماخت را ندارد، جبهه ی جنگ را طولانی تر و البته نقطه ی حمله را متمرکزتر نمود و در پشت آن، با گرفتن وقت فراوان، به بازسازی قوای نظامی خود پرداخت.

 

البته همان طور که عرض شد، این موضوع هم یک فرضیه است و مشخص نیست در سر استالین چه می گذشت.

ولی چیزی که مشخص است این است که استالین آماده ی این نبرد بود و ترتیب انتقال صنایع به شرق را از خیلی قبل تر داده بود و به محض حمله ی آلمان، به سادگی این انتقال صورت پذیرفت و اقتصاد شوروی آسیبی ندید (برعکس آلمان).

 

از طرف دیگر، در رژه ی سالیانه ی ارتش شوروی به مناسبت روز کارگر در روز اول می 41 (یعنی یک ماه و بیست و دو روز قبل از عملیات بارباروسا)، استالین عامدانه چندین تن از سران و فرماندهان نازی را به مراسم دعوت نمود و با نشان دادن رژه ی شکوهمند ارتش خود (که ارتش عظیمی اعم از انسانی، زرهی و حتی هوایی را گرد آورده بود)، عملاً هشداری به آلمان ها داد که ارتش شوروی چندان که می پندارند ضعیف نیست و بهتر است با آن در نیافتند! هرچند که گوش هیتلر به این حرف ها بدهکار نبود و غرور پیروزی های قبلی ایشان، مانع از دیدن اصل حقایق بود.

 

--------------------------------------------------------------------------

 

اما اگر به دنبال «بزرگترین فریب نظامی، راهبردی جهان» هستید، باید عملیات عظیم باگریشن در سومین سالگرد عملیات بارباروسا را مورد بررسی قرار دهید که بزرگترین و موفق ترین ماسکیروکای جنگ جهانی بود که از ذکر موفقیت آن همان بس که تعداد کشته های نازی ها در طول دو ماه، با کل کشته های ایشان در سال 1942 برابری می کرد!!

نتیجه ی این عملیات، نابودی تقریباً کامل ارتش مرکزی آلمان بود!!

 

نمونه ی موفق دیگر نبرد فریب (البته از نوع غربی آن)، حمله به نورماندی در قالب عملیات اورلورد بود که به قدری هوشمندانه صورت گرفت که حتی پس حمله ی عظیم به پنج ساحل (سورد، گلد، اوماها، یوتا و جونو) و پیاده سازی آن حجم عظیم نیرو، نازی ها معتقد بودند حمله ی اصلی از پادو کاله خواهد بود و این عملیات، فریب است.

 

البته نمونه های کوچکتری نظیر حمله به سیسیل طی عملیات هاسکی با استفاده از فریب استثنائی «مردی که هیچ وقت وجود نداشت» هم جزو عملیات های بسیار موفق و خارق العاده ی فریب تلقی می شود؛ ولی نه در حجم عملیات باگریشن یا اورلورد.

 

===================================================

 

در پایان از دوستان بزرگوار استدعا دارم صرفاً براساس مستندات تاریخی و مواردی که اثبات شده و یا حداقل مبنای تئوریک قوی و قابل دفاعی دارد، نظراتشان را بفرمایند که قابل هضم و درک برای همگان باشد و تاپیک را با ارائه ی نظرات و فرضیات همیشگی توطئه و چشمک و پشتک از مسیر خود منحرف نفرمایند.

 

طبیعی است هرکسی براساس باورهای خود، می تواند به هر موضوعی معتقد باشد و نظر ایشان؛ محترم.

ولی در بحث های علمی و تاریخی، مبنا و ملاک آزمایش پذیر بودن و قابل اثبات بودن فرضیات است؛ نه اعتقادات و باروهای شخصی.

 

===================================================

 

پ.ن : یادمان نرود که تلاش برای به صلح رسیدن با بریتانیا، 42 روز قبل از حمله به شوروی و با فرستادن دست راست هیتلر، یعنی رودلف هس به بریتانیا انجام پذیرفت و قصد هیتلر، نه فریب شوروی، که اصلاً صلح با بریتانیا بود تا تنها در یک جبهه بجنگد!! اما چرچیل مغرورتر از آن بود که به این درخواست، روی خودش نشان دهد و از قضا در اقدامی عجیب، دستور پخش این شکست سیاسی فاجعه آمیز نازی ها را از رادیو بی بی سی داد و همه ی جهان از این طرح باخبر شدند!!!

[soroushrazor2 32]

چیزی که واضح بود اینه که روسها حد اقل از ده روز قبل کاملا از حمله خبر داشتن

فقط به گفتن این قسمت چون با موبایلم بسنده می کنم
شولنبرگ که دیپلماتی قدیمی بود و پیرو این نظریه بیسمارک که آلمان به هیچ دلیل و بهانه نباید نباید به روسیه حمله کند از بی خبریه مسکو تعجب کرده بود
بیشتر از دو هفته پیش او دکانوزوف را که به مسکو سفر کرده بود به نهار دعوت کرده بود و به او گفته بود هیتلر چه نقشه هایی در سر دارد
البته یعنی تقریبا اویل ژوین

[Saberin 2,737]

بزرگترین فریب نظامی، راهبردی جهان: فریب بارباروسا

قسمت دوم

 

در قسمت قبل به کلیات عملیات بارباروسا و عملیات های فریب دهنده آلمان در جبهه غرب با انگلستان و عملیات شیر دریا پرداختیم. در ادامه به سایر اقدامات صورت گرفته در این موضوع و نقاط مبهم ماجرا (بویژه خودداری استالین از قبول احتمال حمله و ...) اشاره می شود.

 

عملیات های نیزه و کوسه:

اندکی بعد در سال 1941، فرماندهی عالی ارتش (OKH) دو عملیات را با نام های نیزه و کوسه طراحی کرد که هدف از آن ها، متقاعد نمودن انگلیسی ها به قریب الوقوع بودن حمله آلمان به این کشور بود. عملیات نیزه یک نیرنگ عمدی سازمان یافته بود تا چنین وانمود شود که حمله علیه انگلیس حدود ماه اوت 1941 صورت خواهد گرفت. برای اجرای عملیات نیزه، واحد های ارتش آلمان که در نروژ، دانمارک و فرانسه مستقر بودند به منظور آغاز عملیات آبی - خاکی علیه انگلیس به جنب و جوش افتادند. عملیات کوسه نیز یک طرح عملیاتی بزرگ گمراه کننده دیگر در منطقه کانال انگلیس بود که هدف از آن تقویت عملیات شیر دریایی بود. امتداد شبکه حمل و نقل این نیروها به بهانه حمایت از نیروهایی که یوگوسلاوی و یونان را در اشغال  داشتند، سبب شد تا بر تدارکات و برنامه ریزی برای باباروسا سرپوش گذاشته شود.

 

پرواز 111 بمب افکن ارتش نازی به سوی بریتانیا و حمله به ناوگان این کشور در نبرد موسوم به 'کانال' در سال 1940

 

 

عملیات موسوم به 'عقاب' علیه مواضع بریتانیا؛ در 11 اوت 1940 ، 210 واحد هوایی آلمان عملیاتی بر ضد چهار رادار بریتانیایی انجام داد که یک رادار نابود شد اما سه رادار دیگر پس از شش ساعت دوباره فعال شد.

 

تهاجم گسترده نیروهای آلمان به کشورهای بالکان در ماه آوریل و عملیات مرکوری علیه جزیره کرت در ماه می 1941 نیز در واقع اقدامی فریبکارانه برای منتفی جلوه دادن یا دست کم بعید قلمداد کردن احتمال حمله آلمان به شوروی در خلال تابستان 1941 بود. تحرکات آلمان در کشورهای بالکان گرچه با هدف اشغال یوگسلاوی و یونان انجام می شد، ولی در نهایت متوجه انگلیس بود. هیتلر از آن بیم داشت که انگلیس که نیروی زمینی قدرتمندی را به جزیره کرت منتقل کرده بود، با یافتن بهانه ای بر سر جنگ ایتالیا، یونان یا کودتا در یوگسلاوی، یک جبهه زمینی در خاک اصلی اروپا در منطقه بالکان باز کند. این ترس تا حدودی منطقی به نظر می رسید. تقریباً تمامی ناظران بر این عقیده بودند که پیشروی آلمان در منطقه بالکان جنوبی از  ترس جنگ با انگلیس ناشی می شود. در واقع هدف اصلی آلمان ها از پیشروی در کشورهای منظقه بالکان، تأمین امنیتی جبهه جنوبی و تجمیع پنهانی نیروها برای اجرای عملیات بارباروسا و به اجرا در آوردن آن طبق برنامه از پیش تعیین شده، یعنی سال 1941 بود. عملیات آلمان ها در کشوهای منطقه بالکان گرچه خود یک هدف خاص به شمار می رفت، در عین حال فرصتی بود تا شوروی را از تقویت نیروهای آلمان در لهستان غافل نگه دارد. فریبی که در این مورد بکار بسته شد ماهیتی گمراه کننده داشت و سبب شد تا حضور و نقل و انتقالات نیروهای قدرتمند آلمانی در لهستان به عنوان گامی در جهت تقویت جبهه های نبرد در جنگ بالکان تلقی شود.

 

چتربازان آلمانی در حال پریدن از Junkers 52، بیستم می 1941، کرت

 

 

چتربازان آلمانی در کرت، 1941

 

حمله آلمان به منطقه بالکان در مجموع آثار ترکیبی زیر را به همراه داشت:

 

توجهات را به جنوب شرقی اروپا جلب نمود که به منطقه تقویت نیروها در لهستان برای اجرای عملیات بارباروسا نزدیک بود. تحرکات آلمان سبب شد تا شوروی ضمن توضیح خواستن از آلمان در قبال مقاصد این کشور، نیروهای خود را در اوکراین تقویت کند و این تحولی بود که طرح بارباروسا را به مخاطره می انداخت. در مقابل، آلمان توجیه قانع کننده ای از نگرانی خود در قبال ثبات اوضاع منطقه بالکان ارائه داد و انگلیس به سرعت 600 هزار تن از نیروهای خود را به یونان منتقل ساخت که این امر نشان داد نگرانی های آلمان بی مورد نبوده است و با دیگر توجه را به جنگ با انگلیس جلب کرد. آلمان ها از نقل و انتقال نیروهای خود در لهستان، مجارستان و رومانی برای گمراه نمودن شوروی استفاده کرده و چنین وانمود ساختند که این تحرکات در جهت تقویت جنگ در بالکان صورت می گیرد. علاوه بر این آلمان در چارچوب جنگ با انگلیس چندین عملیات دیگر را در خلال سال های 1941 در منطقه مدیترانه طراحی یا اجرا نمود تا نشان دهد که فعالیت های آن کشور به این منطقه محدود می شود و قادر نیست علیه شوروی وارد جنگ شود.

 

حملات موفقیت آمیز علیه ناوگان دریایی انگلیس:

در اواخر سال 1940، آلمان لشکر 10 هوابرد خود را از نروژ به سیسیل منتقل ساخت و این لشکر در ژانویه 1941 حملات موفقیت آمیز خود علیه ناوگان دریایی انگلیس را در مدیترانه مرکزی و بندر «والتا» در جزیره مالتا آغاز کرد. در خلال همین دوره، آلمان ها عملیات «بنفشه آلپ» را طراحی کردند که هدف از آن تقویت ارتش ایتالیا در نبردهای اویل سال 1941 توسط واحد های کوهستانی ارتش آلمان بود. این عملیات در کوهستان های آلبانی صورت می گرفت. هیتلر سرانجام تصمیم گرفت تا عملیات «آفتابگردان» را که هدف آن تقویت نیروهای پیاده فرسوده ایتالیا در شمال آفریقا بود به اجرا در آورد.

 

واحد کوهستانی ارتش آلمان

 

این عملیات توسط لشکرهای مکانیزه آلمانی سازمان یافته در سپاه معروف آفریقا انجام می شد. حملات شدید هوایی بمب افکن های آلمانی علیه شناورهای انگلیسی و موفقیت های چشمگیر نیروهای آلمانی در مجاورت مرزهای مصر، در آوریل 1941 بار دیگر اذهان را به جنگ با انگلیس در مدیترانه جلب نمود و به طور تصادفی سبب شد تا به مسئله تقویت نظامی آلمان در لهستان توجه نشود.

 

هیتلر در حال بررسی عملیات فلیکس به همراه Jodl (سمت راست)

 

 

خوشامد گویی Gariboldi، ژنرال ایتالیایی به ژنرال های آلمانErwin Rommel   و Johannes Streich در طرابلس، لیبی، 12 فوریه 1941

 

 

جدول ذیل به تقسیم بندی و ارائه خلاصه ای از عملیات های آلمان در چارچوب جنگ با نگلیس که در واقع با هدف مخفی نگه داشتن تمرکز نیرو برای عملیات بارباروسا از دید شوروی ها بود اختصاص دارد:

 

 

 

دلایل و اندیشه یک تهاجم سریع:

هیتلر برای حمله به شوروی در تابستان 1941 و شکست دادن این کشور در یک تهاجم سریع، دلایل قانع کننده و فرصت های استثنایی در اختیار داشت. این نظریه که آغاز جنگ در دو جناح از سوی هیتلر را اقدامی مرگبار می داند، با حقایق موجود در خلال سال های 41-1940 سازگار نیست. نخست آن که در سال 1941 بین آلمان و انگلیس در خاک اروپا جبهه زمینی وجود نداشت و دوم این که آلمان ها در جنگ با شوروی در سال 1941 آنچنان به پیروزی نزدیک شدند که نشان داد این ایده که گشودن جبهه دوم شوروی محکوم به شکست است از لحاظ تاریخی و منطقی، پنداری نادرست است. می توان گفت هیتلر که به ضروروت حمله به شوروی در سال 1941 پی برده بود، این فرصت را به دست آورد تا از عملیاتی که در چارچوب یک جنگ تمام عیار به اجرا در می آمد به عنوان فریبی جهت آغاز یک جنگ دیگر استفاده نماید.

 

می توان چنین نتیجه گرفت که جنگ با انگلیس و رویدادهای جانبی آن به عنوان فریبی کارساز و صرفاً به منظور پنهان نگه داشتن عملیات حمله به شوروی بوده است. با توجه به شواهد به دست آمده از منابع اطلاعاتی انگلیس و شوروی، ژوزف استالین، دبیر اول مخوف حزب کمونیست شوروی و مشاوران وی فرضیه حمله آلمان ها در سال 1941 را مردود می دانستند و معتقد بودند هر گونه تمرکز نظامی از سوی آلمان جزئی از الگوی مشابهی از خواسته ها و تحریکاتی خواهد بود که شوروی ها آن را تشخیص خواهند داد و دست کم تا سال 1942 جامعه عمل نخواهند پوشید.

شوروی باور نداشت که آلمان علی رغم جنگ با انگلیس، با آن که تا حدود زیادی یک نبرد دریایی بود، به جنگ تمام عیار علیه شوروی مبادرت ورزد. شوروی ها علاوه بر این، در یک استباه بزرگ، هشدارهای انگلیس در مورد تقویت نیروهای آلمانی در لهستان را نادیده گرفته و این گونه هشدار ها را تلاشی از جانب انگلیس برای سوق دادن آن ها به سوی اقدامات تحریک آمیز متقابل علیه آلمان و در نهایت مختل ساختن مناسبات آلمان - شرووروی قلمداد نمودند.

 

خودداری استالین از قبول احتمال حمله آلمان:

خودداری استالین از قبول احتمال حمله آلمان در سال 1941 با پیمان عدم تجاوز شوروی - آلمان که در سال 1939 منعقد شده بود و یکی دیگر از فریب های بزرگی بود که هیتلر پس از اتخاذ تصمیم مربوط به حمله شووروی به آن متوسل شده بود مطابقت داشت.

تفاوت های بنیادی موجود در ایدئولوژی سیاسی دو کشور و شرایط حاکم بر اروپا در سال 1939 نشان می دهد که پیمان عدم تجاوز صرفاً جنبه مصلحتی داشته است. شوروی از همان ابتدا با نوعی تعصب، خود را نسبت به رعایت موافقتنامه عدم تجاوز پایبند نمود و در پرتو آن دستاورد های عظیم ارضی نصیب این کشور شد (مثلا روس ها حدود 180 هزار مایل مربع از سرزمین های اروپای شرقی در فنلاند، استونی، لاتویه، لیتوانی، باکو و نیای شرقی و بسیاری را در فاصله زمانی میان 17 سپتامبر 1939 تا 26 ژوئن 1940 اشغال کرده و یا مستقیماً به خاک خود متصل کرده بودند.)

 

 امضای پیمان عدم تجاوز بین آلمان و شوروی (موسوم به Molotov-Ribbentrop) در 23 آگوست 1939

 

لشکرکشی آلمان به لهستان، کارایی پیمان عدم تجاوز  را به بوته آزمایش گذاشت، ولی هر دو طرف از خود خویشتنداری نشان داده و منابع خود را با توجه به پیروزی سریع آلمان تعدیل نمودند. آلمان ها تنها به تصرف بخش غربی رودخانه باگ در خاک لهستان اکتفا کرده و لیتونی را به حوزه نفوذ شوروی واگذاری کردند.

 

دومین آزمایش کارایی این پیمان، در اکتبر 1940 بو بر سر مسئله نفوذ و تحریکات آلمان در رومانی بود که به طور سنتی جزء حوزه نفوذ شوروی محسوب می شد. آلمان در اواخر اکتبر 1940 به رومانی لشکرکشی کرد و در مارس 1941 بلغارستان را به اشغال در آروده و در آوریل 1941 در بالکان به جنگ پرداخت. در تمامی این موارد آلمان با عنوان کردن خطر مداخله انگلیس در قاره اروپا اقدامات خود را توجیه می کرد.

شوروی و آلمان تلاش کردند تا در دیدار مهم هیتلر و مولوتف که با امضای دو موافقتنامه تجاری همراه بود، ضمن به نمایش گذاشتن دوستی و همکاری میان دو کشور، حوزه نفوذی خود را مشخص نمایند. دیدار در سطوح بالا، موافقتنامه های تجاری و حضور موجه آلمان در کشورهای حوزه بالکان، موجب شد تا طرفین برای هماهنگ جلوه دادن مناسبات خود، تبلیغات کنترل شده ای را  به راه بیندازند.

این هماهنگی سبب می شد تا مردم غیر نظامی آلمان و شوروی از پیاده شدن طرح بارباروسا کاملاً دچار شگفتی شوند. علاوه بر این، به جز تعداد اندکی از فرماندهان بلندپایه و افسران ستاد، هیچ یک از سه میلیون نظامی آلمانی که در جبهه شرق متمرکز شده بودند از قریب الوقوع بودن حمله به شوروی خبر نداشتند.

برای مثال هر یک از دوازده افسر پیشین ارتش آلمان که اخیراً درباره مراحل اولیه بارباروسا مصاحبه شدند، ناباوری و شگفتی اولیه خود در قبال این حمله را بویژه با در نظر گرفتن جنگ با انگلیس که همچنان ادامه داشت و پیمان عدم تجاوز میان شوروی و آلمان اظهار داشتند.

از نظر فریبکاری این نکته دارای اهمیت است. در اواسط نوامبر 1940، هیتلر به طور آگاهانه از جنگ با انگلیس و پیمان عدم تجاوز به عنوان وسیله ای برای فریب دادن و باز کردن غیر منتظره جبهه شرقی استفاده نمود. با نگاهی به گذشته و این که آلمان ها برای اقدام به حمله زمینی و هوایی علیه بزرگترین کشور جهان، در خلال یک دوره12 ماهه توانسته اند طرح ها و تدارکات عظیم نظامی را برنامه ریزی و اجرا نمایند، بدون آن که شوروی، اطلاعات قانع کننده ای درباره نیت واقعی آن ها برای اجرای طرح بارباروسا به دست آورده باشد، تقریباً باورنکردنی به نظر می رسد.

 

نورانی شدن آسمان لندن در پی حمله شبانه جنگنده های آلمان نازی و پاسخ متقابل ضدهوایی های ارتش بریتانیا در دسامبر 1940

 

شاید تنها توجیه کامل برای پنهان کاری موفقیت آمیز آلمان در تدارک لشکرکشی به شرق، در این حقیقت نهفته باشد که از نظر مردم آلمان و دولت شوروی، فعالیت های آلمان در خلال برنامه ریزی برای بارباروسا، با منطق جنگ با انگلیس و پیمان عدم تجاوز شوروی سازگاری داشت.

 

اولین گام طراحی عملیات بارباروسا

 

پایان قسمت دوم

ادامه دارد....

ویرایش شده در شهریور 93 توسط saberin

[JJavad 36]

چی بگم والا  ! آدم دهنش واز می مونه ! ولی چی میشد اگه آلمان کار  روسارو همون اول تموم می کرد. هیتلر موقعی که رسید به موسکو الکی پاشد رفت دو تا شهر جنوبی ترو بگیره وقتی برگشت خورد زمستون !

[MR9 113,718]

چی بگم والا  ! آدم دهنش واز می مونه ! ولی چی میشد اگه آلمان کار  روسارو همون اول تموم می کرد. هیتلر موقعی که رسید به موسکو الکی پاشد رفت دو تا شهر جنوبی ترو بگیره وقتی برگشت خورد زمستون !

 

 

با سلام

 

البته با احترام به نظر شما ، تصمیم هیتلر در تغییر جهت واحدهای پانزر ،  جمعی گروه  ارتش های مرکز از شاهراه مینسک - مسکو به جنوب دلیل واضحی داشت . هرچند این تصمیم اکنون عاقلانه بشمار نمی آید ، اما در آن زمان ماشین جنگی هیتلر بشدت به چاه های نفت مایکوپ و منابع غذایی اوکراین (بعنوان انبار غله اروپا ) نیاز داشت تا جایی که در جریان یک کنفرانس نظامی در قرارگاه مرکزی ورماخت در  جبهه شرقی که در پروس شرقی استقرار داشت ، میان هیتلر و ژنرال هایش بحثی در همین زمینه در گرفت و هیتلر جمله ای را به ژنرال هایش گفت که " شما (یعنی جمع ژنرال ها ) جنبه های اقتصادی جنگ را درک نمی کنید .

 

با این حال ، تغییر جهت یگان های زرهی گروه ارتش های مرکز به جنوب و سه هفته حیاتی که درجریان این تغییر مسیر از دست رفت ، سرنوشت ورماخت را تعیین کرد ، تاجایی که پس از جنگ و در جریان دادگاه نورنبرگ  ، بسیار از ژنرال های آلمانی که مورد بازجویی قرار گرفتند ، اعتراف کردند که در صورتی که این تغییر مسیر انجام نمیشد ، مسکو به راحتی  اشغال می گردید . این سه تا چهار هفته حیاتی ، برای استالین فرصتی را فراهم نمود تا با به کارگیری مردم ، زندانیان سیاسی و واحدهای ارتش ( درمجموع 150 تا 300 هزار نفر)  موانع دفاعی ، از جمله موانع ضد تانک متعددی را بر سر راه ورماخت ایجاد نماید . ( اگر اشتباه نکرده باشم ، رییس وقت NKVD ، لاورنتی بریا ، نقش اساسی در این کار برعهده داشت )علاوه بر آن ، لشکرهای تازه نفس سیبریایی  از شرق دور (منچوری و خالگین گول ) بسمت جبهه غربی در حال انتقال بودند و تقریبا" همگی به تانک های T-34/85 مجهز بوده و همین یگان ها بودند که بدلیل برخورداری از تجهیزات کافی ، پوشش مناسب برای زمستان و فرماندهی هوشمند ( سرلشکر و سپس مارشال اتحاد شوروی ، سپهبد گئورگی ژوکف ) موفق شدند تا ورماخت را در یک جبهه به طول 300 مایل در اطراف مسکو متوقف نمایند .

 

ژنرال دیمیتری ولکوگونف در کتاب خود این شرایط را به خوبی تشریح می نماید . در تایید این نکته همین بس که استالین قصد داشت تا مسکو را به یک مقصد نامعلوم در پشت کوه های اورال ترک نماید ولی همین مساله موجب شد تا وی منصرف شده و در مسکو بماند .

[soroushrazor2 32]

موندن استالین تو مسکو هم داستان جالبی داره
روزی که استالین اعلام می کنه که پایتخت رو ول نمی کنه هم زمان می شه با رژه انقلاب اکتبر
اینطور می شه که جسد مومیایی شده لنین رو میارن و سربازا از کنارش رژه می رن و از همون جا مستقیم عازم نبرد می شن

[mostafa_by 5,726]

با این حال ، تغییر جهت یگان های زرهی گروه ارتش های مرکز به جنوب و سه هفته حیاتی که درجریان این تغییر مسیر از دست رفت ، سرنوشت ورماخت را تعیین کرد ، تاجایی که پس از جنگ و در جریان دادگاه نورنبرگ  ، بسیار از ژنرال های آلمانی که مورد بازجویی قرار گرفتند ، اعتراف کردند که در صورتی که این تغییر مسیر انجام نمیشد ، مسکو به راحتی  اشغال می گردید . این سه تا چهار هفته حیاتی ، برای استالین فرصتی را فراهم نمود تا با به کارگیری مردم ، زندانیان سیاسی و واحدهای ارتش ( درمجموع 150 تا 300 هزار نفر)  موانع دفاعی ، از جمله موانع ضد تانک متعددی را بر سر راه ورماخت ایجاد نماید . ( اگر اشتباه نکرده باشم ، رییس وقت NKVD ، لاورنتی بریا ، نقش اساسی در این کار برعهده داشت )علاوه بر آن ، لشکرهای تازه نفس سیبریایی  از شرق دور (منچوری و خالگین گول ) بسمت جبهه غربی در حال انتقال بودند و تقریبا" همگی به تانک های T-34/85 مجهز بوده و همین یگان ها بودند که بدلیل برخورداری از تجهیزات کافی ، پوشش مناسب برای زمستان و فرماندهی هوشمند ( سرلشکر و سپس مارشال اتحاد شوروی ، سپهبد گئورگی ژوکف ) موفق شدند تا ورماخت را در یک جبهه به طول 300 مایل در اطراف مسکو متوقف نمایند .

 

 

MR9 عزیز؛

به نظر می رسد کمی وقایع را همزمان با هم عنوان فرمودید.

 

بطور مثال، حرکت و ورود نیروهای سیبریایی به نبرد مسکو، نه قبل از جنگ و حین حمله ی گودریان به کیف، که یک ماه پس از حمله و در ماه دسامبر انجام پذیرفت.

همچنین خط استالین بسیار قبل تر از نبرد مسکو شکل گرفته بود.

 

تانک های T-34 هم تقریباً از ابتدای نبرد و حتی قبل از نبرد اسمولنسک در برابر ارتش نازی صف آرایی کرده بودند و ترکیب آن با سازهای استالین، باعث رسیدن سرعت پیشروی آلمان به زیر 30 کیلومتر در روز شده بود (لازم به ذکر است که نسبت به وسعت شوروی، این فاصله حتی در حد این روستا تا روستای بعدی هم نیست).

 

از آنجایی که روسیه برخلاف آلمان و کشورهایی که تا کنون ورماخت به ایشان حمله کرده بود، فاقد راه های آسفالت و یا سنگ فرش مناسب بوده و عمدتاً با مزین های خاکی روبرو بودند، سرعت پیشروی آلمان در زمین های خاکی کمتر و کمتر می شد.

 

یکی دیگر از عوامل کاهش شدید سرعت نازی ها، به قول آلمان ها راسپوتیزا بود که عملاً ماشین جنگی ایشان را از کار انداخت.

 

از قضا برعکس باور عامه، این سرمای روسیه بود که ماشین جنگی آلمان را دوباره بکار انداخت. چرا که با سرد شدن هوا، زمین ها خشک و اثر راسپوتیزا نیز از بین رفت و آلمان مجدداً توان پیشروی را پیدا نمود.

 

ضمن اینکه از قضا یکی از تاکتیک های دفاعی از مسکو، گل آلود کردن زمین (شبیه سازی راسپوتیزا) در اطراف مسکو بود که نیروی زرهی آلمان را مجدداً از کار انداخت و این باعث شد از اواسط جنگ، گودریان به این نتیجه برسد که فتح مسکو شدنی نیست.

بدیهی است این تاکتیک هم ارتباطی به زمان نداشت.

 

خلاصه اینکه بسیاری از مواردی که شما فرمودید، نه بر اثر تغییر جهت حمله ی گودریان، که از قبل از حمله صورت پذیرفته بود و یا اساساً مربوط به ماههای بعد از حمله بود.

 

----------------------------------------------------------------------

 

از قضا در این زمینه ی خاص، دستور هیتلر به غایت منطقی تر از خواست فرماندهان بود.

از طرفی فتح مسکو، مساوی با هیچ بود. چرا که کار انتقال دولت به سرزمین های دور کاملاً انجام پذیرفته و آماده ی دستور استالین بودند.

هیتلر نیز به خوبی می دانست فتح مسکو، به هیچ وجه نتیجه ای شبیه به فتح پاریس، اسلو، ورشو، بروکسل و بلگراد نیست و جنگی با آن پایان نمی پذیرد.

ولی به درستی، به «تنها داشتن اثر سیاسی» فتح این شهر اشاره داشته بود.

 

در مقابل، اگر هیتلر دستور حمله به مسکو را داده و ورماخت بدون فتح کیف ادامه می داد :

 

اولاً ارتش مرکزی کاملاً بدون دفاع می شد (چون از جناح چپ ارتش شمالی بدان ملحق نشده و در لنین گراد متوقف شده بود و از راست هم ارتش جنوب درگیر کیف بود و قادر به پشتیبانی ارتش مرکزی نبود و در نتیجه به سادگی می شد این ارتش قیچی شود (کما اینکه این، نقشه ی مارشال ژوکوف نیز بود.).

 

ثانیاً با توقف در فتح مسکو و طول کشیدن جنگ (حتی برای چند هفته)، دیگر امکان تغذیه و لجستیک ارتش مرکزی را نداشت (نبرد مسکو از طریق اوکراین تأمین و خط لجستیکی از آن برقرار گردید.) و گرسنگی و مرگ، تنها نتایج این نبرد می گردید (درست بسان کمپین ناپلئون).

بویژه که تمامی شهرها و روستاهای اطراف توسط خود شوروی با خاک یکسان شده و عملاً منبع تأمین غذایی برای ایشان باقی نبود (جز اوکراین).

 

----------------------------------------------------------------------

 

در پایان دوستان را دعوت می کنم به مطالعه ی لینک زیر که تایم لاین نبرد مسکو می باشد :

 

http://balagan.info/timeline-of-the-battle-for-moscow-1941

 

با مطالعه ی این لینک، به خوبی می توانید از وقایع روزانه ی این نبرد آگاه شوید و بدانید کدامین واقعه (که بعضاً دوستان هم بدان اشاره فرمودند)، مربوط به چه تاریخی از این نبرد می شود.

 

==================================================

 

پ.ن : غلط مصطلحی درخصوص تاریخ جنگ جهانی دوم وجود دارد و آن اینکه «زمستان روسیه» موجب توقف نازی ها گردید.

اگرچه سرمای روسیه در این موضوع نقشی انکار ناپذیر داشت (نه البته تمامی نقش)، ولی نکته اینجاست که اساساً نبرد مسکو قبل از زمستان به پایان رسید!

 

اگرچه پایان رسمی نبرد مسکو و شکست عملیات بارباروسا، در روز هفتم ژانویه (17 دی) بود، اما سرنوشت نبرد عملاً در ماه دسامبر (یعنی آذر ماه) مشخص گردیده و عملاً عقب نشینی ها نیز از آن زمان آغاز گردیده بود.

 

پس می شود گفت اصلاً این نبرد در پاییز رخ داده است و ربطی به «فصل زمستان» و زمستان معروف مسکو نداشت!!

 

در ذکر دردسرهای «زمستان روسیه» ذکر همین نکته بس که تنها یک ماه جنگیدن در «زمستان روسیه»، برای ارتش کاملاً مجهز و آماده برای سرمای نازی ها در استالینگراد، به قدری کشنده بود که عملاً سربازان به استقبال گلوله ی داغ می رفتند تا قبل از یخ زدن و منجمد شدن اعضای بدنشان (که به قطع عضوهای بسیاری انجامید)، بمیرند.

 

تسلیم شدن نازی ها در استالینگراد هم در ماه «دی» انجام پذیرفت (بهمن چه بود؟!! بماند!).

 

پس امید است دوستان در نوشتار خود، به تصحیح این غلط مصطلح (زمستان مسکو) بپردازند.

[MR9 113,718]

 با سلام خدمت برادر عزیز جناب mostafa_by عزیز

 

بسیار خوشوقتم که مجددا" شاهد حضور شما در انجمن هستیم :rose: :rose:

 

 

از اطلاعات ارزشمند شما بسیار استفاده کردیم ، اما ذکر چند نکته بسیار قابل توجه خواهد بود :

 

1- در ارتباط با ورود تانکهای تی-34 ،بله کاملا" حق با شماست ولی انچه که این مرحله از جنگ را خاص می سازد این مساله است که کیفیت ساخت تانکها ، کمیت آنها و همچنین کیفیت آموزش خدمه  در زمان توقف واحدهای ورماخت در حومه مسکو نسبت به قبل بسیار افزایش یافته بود و این مساله شاید یکی از تفاوتهای استفاده از یگانهای زرهی در دوره قبل و بعد از توقف آلمانی ها و شاید یکی از چند دلیل اصلی شکست ورماخت در تصرف مسکو بود .

2- بنده حداقل در 4 کتاب ( ظهور و سقوط رایش سوم چاپ 1343/ کتاب پانزر تاکتیک / ژرمن بتل تاکتیک / ژرمن پانزر بتل اردر) این مساله که تصرف  مسکو بعنوان مرکزیت سیاسی اتحاد شوروی ، هدف اصلی ژنرال ها بشمار می آمد و انها معتقد بودند که با تصرف مسکو ، سیطره استالین بر اتحاد شوروی بتدریج زایل خواهد شد را دیده ام . از این جهت ، حداقل بنده در این مقطع ، حق را به افسران ستاد ورماخت می دهم . چرا که با توجه به ترسی که استالین پس ازبه قدرت رسیدندر روسیه در میان روس ها ایجاد کرده بود و با توجه به متمرکز بود سیستم سیاسی شوروی ، به نظر می رسد حق با ژنرال ها بوده باشد . شاید پس از تصرف مسکو ، بلحاظ اهمیت ، تصرف لنینگراد و بعد قفقاز در اولویت قرار می گرفت . اشتباه اصلی هیتلر در این بود که همه چیز را باهم و دریک زمان می خواست و این غیر ممکن بود .

 

3- در مورد سرما کاملا" با جنابعالی موافقم . درضمن این واژه راسپوتیزا را نشنیده بودم که بدین وسیله از شما بابت  اطلاع رسانی بابت این واژه تشکر می کنم .

 

باز هم بسیار متشکرم :rose: :rose: :rose:

[JJavad 36]

اتحاد با ژاپن اصن سودی برای آلمان داشت(بجز گرفتن 4 تا جزیره ی انگلیسی) ؟؟؟ اگه به جای آمریکا به روسیه حمله می کرد هم آمریکا وارد جنگ نمی شد هم اون وقت روسیه باید تو دو تا جبهه می جنگید. از طرفی اون سربازایی که تو سیبری بودن یا تو سیبری می موندن یا بر می گشتن سیبری . از اون جایی هم که روس ها صنایع و تقریبا همه چی رو به شرق منتقل کرده بودن کارشون تموم می شد تقریبا.

ویرایش شده در شهریور 93 توسط JJavad