تاپیک جامع عملیات اُپرا تاپیک جامع عملیات اُپرا

[Karim1504 12]

«اگر ما، تاسیسات هسته‏ای عراق را نابود نكرده بوديم، آنها موفق مي‎‏شدند اوّلين بمب اتمي خود را بر روي يكي از شهرهاي ايران آزمايش كنند.»

ازر وايزمن (رئيس جمهور پيشين اسرائيل - نقل از كتاب دقيقتان فوق بغداد)



خیلی جالبه حتما بخونید در این آدرس .....>



مطلب رو تو همین تاپیک قرار بدید.
SAEID

[hamed_713 242]

اسراييل كار ما رو راحت كرد.چون اگه اسراييل اينكارو نمي كرد ما خودمون ميكرديم. حمله به اوسيراك اگه اشتباه نكنم در سال 1362 اتفاق افتاد.نيروي هوايي ما توي اون سالها هنوز در روزهاي خوبش بود.

[Karim1504 12]

«اگر ما، تاسیسات هسته‏ای عراق را نابود نكرده بوديم، آنها موفق مي‎‏شدند اوّلين بمب اتمي خود را بر روي يكي از شهرهاي ايران آزمايش كنند.»

ازر وايزمن (رئيس جمهور پيشين اسرائيل - نقل از كتاب دقيقتان فوق بغداد)



خیلی جالبه حتما بخونید در این آدرس .....>



مطلب رو تو همین تاپیک قرار بدید.
SAEID

بروی چشمم رفیق :lol:


ماجرای بمباران راکتور اتمی عراق

در اواخر دههء 1970، عراق، يك رآكتور كلاس اوسيريس (Osiris class) را از فرانسه خريداري نمود. سازمان اطلاعات نظامي اسرائيل در گزارش خود اعلام كرد كه عراقي‏ها قصد دارند از پلوتونيوم توليد شده، جهت پيشبرد سريع‏تر برنامهء ساخت سلاح هسته‏اي خود سود جويند. سرويس اطلاعاتي اسرائيل همچنين بر اين باور بود كه تابستان سال 1981 (برابر تابستان 1360)، آخرين بخت براي نابود كردن آن قبل از بارگذاري سوخت هسته‏اي مي‏باشد. به تاريخ 7 ژوئن 1981، يك اسكادران از جنگنده‏هاي F-16A با اسكورت شكاري‏هاي F-15A، رآكتور اتمي اسيراك را به شدت بمباران كردند و به آن خسارات سنگين و غيرقابل جبراني وارد كردند.




برنامهء اتمي عراق

عراقي‏ها، برنامهء اتمي خود را از دههء 1960 آغاز كرده بودند و در اواسط دههء 1970، از طريق دريافت رآكتور هسته‏اي، قصد داشتند آن را گسترش دهند. پس از اينكه متقاعد كردن فرانسوي‏ها براي ارسال رآكتور گرافيت-گاز توليد كنندهء پلوتونيم و بازفرآوري آن ناكام ماند، و همچنين درخواست از ايتاليا براي ارسال رآكتور نوع Cirene بي‏نتيجه شد، عراقي‏ها بر آن شدند تا از فرانسه، رآكتور تحقيقاتي نوع Osiris را به همراه لابراتوارهاي مربوطه خريداري نمايند. ساخت نيروگاه آب سبك 40 مگاواتي عراق، در سال 1979، در «مركز اتمي التواريث» در نزديكي بغداد، و اندكي پس از انقلاب نوامبر 1979 در ايران آغاز شد. فرانسوي‏ها به رآكتور، نام اوسيراك (Osiraq) دادند، كه برگرفته شده از نام كشور عراق و نام رآكتور اوسيريس بود؛ عراقي‏ها، رآكتور را تموز 1 ناميدند كه در تقويم عربي، بيانگر ماه به قدرت رسيدن حزب بعث در سال 1968 بود.




واكنش‏هاي ديپلماتيك اسرائيل

اسرائيلي‏ها در زمان دولت اسحاق رابين، از وجود برنامهء اتمي عراق آگاه شدند و نظاره‏گر دريافت رآكتور اتمي توسط عراق بودند كه مي‏توانست منجر به توليد سلاح هسته‏اي و ايجاد يك تهديد جدي براي اين كشور باشد. عراقي‏ها همواره اظهار مي‏كردند كه علاقهء آنها به انرژي هسته‏اي، صلح‏آميز است و آنها قرارداد منع گسترش سلاح‏هاي هسته‏اي (NPT) را امضاء كرده‏اند و فعاليت رآكتور آنها به طور كامل زير نظر آژانس بين‏المللي انرژي اتمي (IAEA) قرار دارد؛ با اين حال، برنامه‏هاي نظارتي آژانس، به اندازهء كافي‌ نمي‏توانستند مانعي بر سر تحقيقات ساخت سلاح هسته‏اي ايجاد نمايند. وزير امور خارجهء وقت اسرائيل، موشه دايان، مذاكرات ديپلماتيك را با فرانسه، ايتاليا و ايالات متحده بر سر اين موضوع آغاز نمود. (اسرائيل ادعا مي‏كرد كه برخي بازرگانان يا شركتهاي ايتاليايي، به عنوان فروشندهء قطعات يا به عنوان شركتهاي پيمانكاري در برنامهء اتمي عراق دخالت دارند) اما اين مذاكرات شكست خوردند، زيرا اسرائيلي‎ها نتوانستند تضمين‏هاي كافي را براي متوقف ساختن برنامهء اتمي عراق، بدست آورند؛ ضمن اينكه موفق نشدند دولت ژيسكار دستن و فرانسوا ميتران در فرانسه را متقاعد به توقف كمك به برنامهء ‌اتمي عراق نمايند.




برنامه‏ريزي عمليات جنگي

فاصلهء بين پايگاههاي نظامي اسرائيل و رآكتور اتمي عراق، تا حد قابل توجهي دور بود (در حدود 1600 كيلومتر)، و اين بدان معنا بود كه نيروهاي نظامي عمل كننده، قادر به تجديد آماد نخواهند بود، ضمن اينكه مي‏بايست از ميان قلمرو كشورهاي اردن و عربستان سعودي عبور نمايند؛ به جز اينها، سازمان اطلاعات اسرائيل، اطلاعات دقيقي از وضعيت سيستم‏هاي دفاعي عراقي‏ها در اختيار نداشت. پس از مشورتهاي فراوان، اسرائيلي‏ها تصميم گرفتند كه يك اسكادران با حداكثر سوخت قابل بارگذاري و حداكثر مهمات قابل نصب از جنگنده‏هاي F-16A را آماده نمايند؛ ضمن اينكه يك گروه از شكاري‏‎هاي F-15A را به منظور پشتيباني و ايجاد پوشش هوايي اين اسكادران، همراه كنند. هدف عمليات نيز انهدام كامل مركز اتمي عراق، بدون نياز به سوختگيري مجدد، بود. اسرائيلي‏‎ها همچنين بر اين عقيده بودند كه انهدام كامل و اساسي رآكتور اتمي عراق، مي‏بايست قبل از سوختگيري آن به انجام رسد تا تأثيرات ناشي از انهدام رآكتور، به كمترين ميزان كاهش يابد. با توجه به اطلاعات رسيده مبني بر بارگيري كشتي حامل سوخت هسته‏اي از فرانسه به سمت عراق، كابينهء اسرائيل، به رياست مناخيم بگين، نخست وزير وقت اسرائيل، در جلسه‏اي، مجوز عمليات نظامي را صادر نمود.




مرگهاي اسرارآميز

بر اساس گزارش سري سرويس اطلاعاتي آمريكا (Stratfor)، در طي ماههاي منتهي به سال 1981، كه منجر به حملهء هوايي اسرائيل به رآكتور اتمي اسيراك در عراق گرديد، در حاشيهء دستيابي به توليد پلوتونيوم جهت برنامهء ساخت سلاح هسته‏اي، حداثل سه تن از دانشمندان اتمي عراق، به طرز بسيار مشكوكي درگذشتند.




حمله

عمليات اپرا ، با دقت هر چه تمام، جهت اجرا در روزي كه يكشنبه باشد طراحي شد تا از تلفات احتمالي خارجيان شاغل در مركز اتمي عراق، كاسته شود؛ ضمن اينكه ساعت بمباران، براي اواخر غروب در نظر گرفته شده بود تا امكان نجات خلبانان احتمالي ساقط شده براي تيم جستجو و نجات اسرائيل، در تمامي طول شب، وجود داشته باشد. يك اسكادران 8 فروند از جنگنده‏هاي F-16A نيروي هوايي اسرائيل، كه هر كدام به دو بمب 2000 پوندي سقوط آزاد و تأخيري Mk 84 و تانكهاي سوخهت خارجي مجهز بودند، آماده شده بود. همچنين يك اسكادران 6 فروند از شكاري‏هاي F-15A نيز جهت ايجاد پوشش هوايي جنگنده‏هاي F-16A در نظر گرفته شده بودند.


يكي از جنگنده‏هاي F-15A شركت كننده در عمليات اپرا



به تاريخ 7 ژوئن 1981، در ساعت 15:55 دقيقه به وقت محلي (برابر 12:55 به وقت گرينويچ)، عمليات آغاز شد. نيروهاي شركت كننده، از پايگاه هوايي اتزيون (Etzion) در صحراي نقب، 240 مايل پرواز بحث‏انگيز بر فراز كشورهاي اردن و عربستان سعودي را آغاز كردند. پس از طي 1000 كيلومتر، عمليات به دليل وجود تانكهاي سوخت خارجي جنگنده‏هاي F-16A به مشكل برخورده بود. هواپيماها به دليل بارگذاري بيش از حد تانكهاي سوخت، دچار خستگي شده بودند و اين در زماني بود كه نيروهاي عمل كننده، هنوز در راه رسيدن به تأسيسات اوسيراك قرار داشتند. اين تانكها، پس از مصرف سوخت درونشان، بايد رها مي‏‎شدند، اما جنگنده‏هاي F-16A كه با بمبهاي Mark-84 مسلح شده بودند، در صورت رهاسازي تانكهاي سوخت، اين امكان برايشان وجود داشت كه به يكي از جايگاههاي حمل بمب، برخورد نمايند؛ عمليات در شرائط بحراني قرار گرفته بود؛ اما رهاسازي مخازن سوخت بدون مشكل به انجام رسيد و جنگنده‏هاي F-16A، تانكهاي خارجي سوخت خود را بر فراز صحراي عربستان رها نمودند. به محض ورود به حريم هوايي عراق، اسكادرانها تقسيم شدند: دو فروند از جنگنده‏هاي F-15A آرايش اسكورت از فاصلهء نزديك را براي اسكادران F-16A را تشكيل دادند و مابقي جنگنده‏هاي F-15A، در آسمان عراق، جهت گمراه نمودن يا در صورت نياز در دسترس بودن، پراكنده شدند.



اسكادران تهاجمي، تا ارتفاع حدود 30 متري پائين آمد، تا از ديد رادار عراقي‏ها در امان باشند. در ساعت 18:55 به وقت محلي (برابر 17:35 به وقت اسرائيل و 14:35 به وقت گرينويچ)، در فاصلهء حدود 20 كيلومتري تأسيسات اوسيراك، هواپيماهاي F-16 تا ارتفاع 2100 متري اوج گرفتند تا بتوانند با سرعت حدود 1100 كيلومتر بر ساعت، و با زاويهء 35 درجه، روي تأسيسات رآكتور، شيرجه روند.



تصويري كه از نمايشگر HUD يكي از اف16 هاي اسرائيلي به هنگام رهاسازي بمب‏ها بر روي اوسيراك برداشته شده است



در فاصلهء حدود 1100 متري، 5 ثانيه مانده به هدف، جنگنده‏هاي اف-16، بمبهاي Mk 84 را به صورت دوتايي رها كردند. طبق گزارش اسرائيل، تمامي 16 بمب به تأسيسات رآكتور اتمي عراق، اصابت نمودند، هرچند كه دو بمب نيز نكردند. هنگامي كه آتشبارهاي ضدهوايي عراق اقدام به گشودن آتش كردند، اسكادران، به ارتفاع 12200 متري صعود كرده و در راه بازگشت به اسرائيل بود. آتشبارهاي ضدهوايي عراق، حالت دفاعي گرفته بودند و بسيار كند عمل مي‏كردند. به هرحال، آتشبارهاي ضدهوايي عراق، به هيچ وجه نتوانسته كوچكترين خسارتي به اسكادران حمله‏ور، وارد كنند. به منظور دوري از برخورد با رهگيرهاي نيروي هوايي عراق، اسكادران به سرعت و در همان مسيري كه منتهي به اوسيراك شده بود، به اسرائيل بازگشت. تمامي اين 14 هواپيما، به هنگام رسيدن به آسمان اسرائيل، دچار كمبود شديد سوخت بودند.


سه تن از خلبانان اف16 هاي اسرائيل پس از انجام عمليات اپرا در غروب هفتم ژوئن 1981




نتيجهء حمله

راكتور اتمي عراق، مطابق برنامه‏ريزي انجام شدهء عمليات اپرا، به شدت آسيب ديد. 11 سرباز عراقي و يك كارشناس فرانسوي در جريان حمله كشته شدند. در آن زمان برخي تحليل‏گران ادعا كردند كه كارشناس برجستهء اتمي فرانسه، Damien Chaussepied، براي سازمان جاسوسي موساد (Mossad) كار مي‏كند و عهده‏دار نصب چراغ‏هاي راهنما در سايت اتمي عراق، جهت نشان دادن مركز به هواپيماهاي حمله‏ور بوده است؛ اگرچه هيچ مدركي براي اين ادعا تاكنون ارائه نگشته است.


يكي از اف16 هاي شركت كننده در عمليات اپرا




واكنشهاي جهاني نسبت به عمليات

در آن زمان، حمله به اين تأسيسات، به طور گسترده مورد سرزنش قرار گرفت. اسرائيل در پاسخ، گفت كه اين يك عمليات دفاعي بوده است و بنابراين طبق بند 51 منشور سازمان ملل، قابل توجهي است. برخي از منتقدان، توجيه دفاع از خود را به دليل نبود تهديد جدي، نپذيرفتند؛ به ويژه فرانسه كه به دليل كشته شدن يك كارشناس فرانسوي، بسيار خشمگين بود و با وقوع جنگ شديد ديپلماتيك، روابط بين دو كشور فرانسه و اسرائيل تاكنون بسيار تيره مانده است.



شوراي امنيت سازمان ملل متحد، اين حمله را به طور شديد محكوم كرد و آن را نقض آشكار منشور سازمان ملل دانست و عراق را براي خسارات وارد شده، مستحق دريافت خسارت اعلام نمود. يكي ديگر از نتايج اين عمليات، اين بود كه اسرائيل وادار شد فعاليت تأسيسات هسته‏اي خود را تحت نظر آژانس بين‏المللي انرژي اتمي قرار دهد. ايالات متحده از اين اقدام اسرائيل بسيار استقبال نمود؛ ديگر نتيجهء اين حمله، تأخير در واگذاري هواپيماهاي جنگي خريداري شده به اسرائيل بود.



از آن زمان تاكنون، به ويژه پس از جنگ اوّل خليج فارس، چندين كارشناس برجستهء آمريكايي، اجراي عمليات اپرا را صحيح دانسته‏اند؛ آنهايي كه بر اين باورند عراقي‏ها در دههء 1980، به شدت برنامهء توليد سلاح هسته‏اي را دنبال مي‏كردند، اجراي اين عمليات را بسيار لازم مي‏دانند، اگرچه اجراي اين عمليات، خارج از قوانين بين‏المللي شوراي امنيت سازمان ملل ارزيابي شود. برخي ديگر از پژوهشگران حقوقدان نيز اجراي اين عمليات را در چارچوب اصل دفاع از خود، مجاز مي‎دانند.



پروفسور لوئيس رنه برس (Louis Rene Beres) اينطور نوشته است:

«شهروندان اسرائيل، چه يهودي چه عرب؛ امريكايي‏ها؛ و ديگر كشورهايي عضو ائتلافي كه در جريان جنگ خليج فارس جنگيدند، شايد زندگي خود را مديون شجاعت، دورانديشي و مهارت نيروهاي اسرائيلي عمل كننده در عمليات ژوئن 1981 باشند. اگر عمليات در اوسيراك موفقيت‏آميز نبود، نيروهاي صدام در سال 1991 شايد به سلاح‏هايي با كلاهك اتمي مجهز شده بودند؛ شايد مسخره به نظر برسد، ولي سعودي‏ها نيز به نوعي وامدار اورشليم محسوب مي‎شوند؛ زيرا اگر مناخيم بگين جهت محافظت مردم اسرائيل در سال 1981، دستور چنين حمله‏اي را صادر نمي‏كرد، موشكهاي اسكاد عراقي كه در خاك عربستان سعودي فرود مي‏آمدند، باعث خسارات فراوان شده و تشعشعات مرگبارشان، باعث قتل‏عام بي‏شماري مي‏گرديد.»


ساختمان راکتور تموز قبل از بمباران (1979)


ساختمان راکتور تموز پس از بمباران سال 1981




نتايج

عمليات اپرا، يك موفقيت كامل بود. مجموعهء راكتور، براي هميشه از رده خارج شد و برنامهء اتمي عراق به طور قابل ملاحظه‏اي به عقب بازگردانده شد. عراق در آن زمان گفت كه به آساني آن را بازسازي خواهد نمود و فرانسه نيز موافقت اصولي خود را براي بازسازي اعلام كرد. با اين حال، فرانسه در سال 1984 خود را از اين پروژه كنار كشيد. برخي از پژوهشگران عراقي ادعا كرده بودند از زماني كه برنامهء اتمي عراق، زيرزميني دنبال شد، اين برنامه، بسيار گوناگون و گسترده گرديد. كوششهاي عراق جهت ساخت يك رآكتور توليدگر پلوتونيوم (كه تخمين مي‏رفت بسته به اندازه‏اش تا ميزان يك پوند از پلوتونيوم مورد نياز يك سلاح را در هرسال توليد كند، يا هر 10 تا 11 ماه، يك بمب آماده شود) به نظر مي‏رسيد كه خيلي كمتر از آن چيزي باشد كه جهت برنامهء جديد اتمي نياز دارد.



تأسيسات اوسيراك، تا زمان جنگ سال 1991 خليج فارس، به همان شكل خراب و آسيب‏ديده رها شده بودند؛ با طولاني شدن حملات هوايي آمريكا، در نهايت باقيماندهء آن نيز طي بمبارانهاي سنگين به طور كامل از ميان برده شد. از لحاظ سياسي، عمليات اپرا داراي نتايج دلپذير و مطلوبي براي حاكميت حزب ليكود به رياست مناخيم بگين بود، زيرا وي دوباره موفق شد با اكثريت قاطع پارلمان، در انتخابات سه هفتهء بعد، به قدرت برسد.




ساير موارد

در ژوئن 1991، وزير دفاع آمريكا، ديك چني، به فرمانده وقت نيروي هوايي اسرائيل، ديويد ايوري، يك تصوير ماهواره‏اي از تأسيسات منهدم شدهء اسرائيل را اهداء نمود و بر روي عكس چنين نوشت: «تقديم به ژنرال ديويد ايوري، با تشكر و قدرداني فراوان بابت عمليات برجسته‏اي كه شما بر عليه برنامهء اتمي عراق در سال 1981 انجام داديد، و باعث شد كار ما در جريان عمليات طوفان صحرا، بسيار آسان شود.»





اسحاق شامير:

«هيچكدام از كشورهاي فرانسه، ايتاليا و ايالات متحده، قادر نشدند مانع فعاليت اتمي عراق شوند. تنها اسرائيل و تصميم نخست‏وزير آن بود كه عراقي‏ها را (از ادامهء‌ برنامهء اتمي) بازداشت؛ نخست وزيري كه تصميم گرفت، عمل نمود و يك حقيقت را به اثبات رساند: متاسفانه در دنياي امروز، هيچ كشوري، دشمني با آرزوهاي دشمنان ما ندارد.»



از بريفينگ ارائه شده توسط سرهنگ زئو راز (Ze'ev Raz) ليدر اسكادران حمله‏ور به اوسيراك جهت توجيه ساير خلبانان:

«ما در مسيري بر فراز بنادر ايلات و عقبه پرواز مي‏‎كنيم، و سپس از جنوب اردن در امتداد خط مرزي عربستان سعودي ادامه مي‎دهيم. اين مسيري است كه در آن سعي شده از روستاها و شهرهاي اعراب به دور باشد، زيرا امكان شناسايي ما وجود دارد. بعد از آن تا رسيدن به بغداد، ما بايد بر روي منطقه‏اي بياباني پرواز كنيم. اين كوتاهترين مسير پرواز نيست، اما باعث مي‎شود به وسيلهء رادار شناسايي نشويم. سپس بايد تا رسيدن به هدف، همانطور شناسايي نشده باقي بمانيم. در مسيري كه به هدف مي‏رسيم، بايد در ارتفاع 150 فوتي پرواز كنيم. ارتفاع مسير بازگشت، ارتفاع بالا خواهد بود. ما از نظر سوخت، محدوديت بسيار داريم. آنهايي كه درگير داگ‏فايت شوند، امكان بازگشت نخواهند داشت!»


«در 20 كيلومتري شرق رآكتور، پس‏سوز ها را جهت دست‏يابي به حداكثر كشش، روشن كرده و اقدام به افزايش ارتفاع مي‏كنيم. در قله، به سمت هدف چرخيده و شيرجه را با سرعت 600 نات در زاويهء 35 درجه آغاز مي‏كنيم. رهاسازي بمبها در ارتفاع 3500 فوت انجام مي‎شوند تا به قسمت اصلي ساختمان اصابت كنند، سپس فليرها را رها مي‏كنيم تا از گزند موشكهاي زمين به هوا، ايمن باشيم. تمام خلبانها، مي‏بايست در فاصلهء زماني 5 ثانيه مانده به هدف، بمبها را رها كنند. شما بايد در مجموع تعداد 16 بمب را بيندازيد، اما اصابت تنها 8 بمب براي تمام شدن كار، كافي است.»


«شما با دو بمب 1000 كيلوگرمي مسلح خواهيد شد كه به فيوزهاي تأخيري مجهز شده‏اند تا اطمينان حاصل شود انفجار در عمق قسمت مركزي رآكتور انجام مي‎شود و حداكثر خسارت به آن وارد مي‏آيد.»



«راكتور خود داراي سيستم‏هاي دفاع هوايي مي‏باشد كه تركيبي از آتشبارها و موشكهاي ضدهوايي مي‏باشد. پيرامون هدف را استحكاماتي بلندي فرا گرفته‏اند.»


ايلان رامون - Ilan Ramon



سرهنگ ايلان رامون (وي بعدها در سانحهء شاتل كلمبيا به سال 2003 كشته شد) پرواز را شرح مي‏دهد:

«ما در عمق عراق پرواز مي‏كرديم، تمام دور و اطراف ما، به هنگام رسيدن به نقطه‏هاي علامتگذاري شدهء مسير پرواز، تا چشم كار مي‎كرد بيابان بود. من سعي مي‏كردم تنها بر روي هدايت هواپيماي اف16 ام تمركز داشته باشم، اما لحظه به لحظه تنها به هدفي كه قرار بود به آن حمله كنيم و مسئوليتي كه بر گردنم گذاشته شده بود، فكر مي‏كردم. اين اوّلين بار در طول زندگيم بود كه واقعن حس مي‏كردم مسئول سرنوشت مردم كشورمان بر دوشم قرار دارد. مدتي بعد، نماي بيرون تغيير كرد، يك رودخانهء آبي رنگ در وسط كوير ديدم. ما 2500 سال پيش اينجا بوده‏ايم. (اشاره به اسارت يهوديان توسط پادشاه بابل) من ساختمانها و يك پايگاه هوايي متروك را مي‏ديدم. ناگهان شخصي از طريق راديو فرياد كشيد: مواظب شليك توپهاي ضدهوايي باشيد! و به ناگه، آسمان از انفجار گلوله‏هاي توپهاي ضدهوايي انباشته شد. من پس‏سوز را روشن كردم و اهرم كنترل را جهت افزایش ارتفاع كشيدم. درست در مقابل چشمانم، استحكامات سطح زمين پديدار شدند و پشت آنها، شما نمي‏توانيد احساس كنيد، گنبد نقره‏اي شكل راكتور . . . »


«اشكول هشت (Eshkol 8) در راديو گفت: Everybody Charlie! كه چارلي كد رمزي به معناي انداخته شدن تمامي بمبها بود.»



«بسيار شگفت‏انگيز بود، من به طور مستقيم شاهد برخورد بمبها به ساختمان گنبدي شكل و فرو ريختن ساختمان آن بودم! اين بمباران بسيار عالي انجام گرفت و ما اكنون در ارتفاع بالا در حال پرواز به سمت پايگاهمان بوديم. من اميدوارم آنها اقدام به تعقيب ما نكنند تا دچار كمبود سوخت نشويم . . . »



«ما از ميان آراوا (Arava) عبور كرديم و به اسرائيل بازگشتيم. صداي فرمانده نيروي هوايي اسرائيل در راديوي هواپيما شنيده شد و گفت: همگي شما كه اين كار انجام ديد، اكنون زمان فرود است . . . »



نوشتهء زیر، نقل قولی است از دوست خوبم آقای برخیا :

ترديد دانستن اين موضوع كه بايد بخشي از اين موفقيت قابل توجه اين عمليات را سهم خلبانان ايراني نيروي هوايي اسراييل دانست مي‏تواند براي شما جالب و افتخارآميز باشد. اگر ما اين عمليات را كه به نام عمليات اپرا (=Opera) مشهور است در دو بخش مورد بررسي قرار دهيم؛ بخش اول: طراحي و برنامه‏ريزي عمليات و بخش دوم: اجراي عمليات؛ متوجه خواهيم شد اين عمليات با وجود تمام برنامه‏ريزي دقيق و طراحي هوشمندانه خود بيشتر موفقيت خود را مديون خلبانان كارآزموده و شجاعي مي‏باشد كه با لياقت و مهارت خود اين عمليات را به انجام رساندند. نيروي هوايي اسراييل براي اين عمليات كه از جهات فراوان داراي اهميت بسيار براي اين كشور بود بهترين و ارزشمندترين خلبانان خود را انتخاب نمود و اين خلبانان نيز اين ماموريت دشوار را با موفقيت به انجام رساندند. اسامي خلبانان هواپيماهايF-16A عمليات اپرا كه در حمله به نيروگاه اتمي اوسيراك (=Osirak) مشاركت داشتند:



گروه اول (اسكادران 117) :
Ze ev Raz
Amos Yaldin
ستوان و يا سروان دو بي يوفه (Dubi Yoffe =) :
Hagai Catz

گروه دوم (اسكادران 110) :
سرهنگ امير ناهومي (Amir Nahumi =) :
Yiftah Spector

Relik Shafir

ليدر اسكادران و فرمانده حمله (Ilan Ramon =) :



نام خلبانان ایرانی این عملیات با رنگ قرمز مشخص شده است که نشان از آن دارد 25% از خلبانان هواپیماهای F-16A اين‌ عمليات ایرانی بوده‏اند و از سوی نیروی هوایی اسراییل به عنوان بهترین خلبانان برای اجرای این عملیات دشوار انتخاب شده بودند. مطالعه خاطرات رلیک شافیر (Relik Shafir =) از خلبانان این عمليات‌ به شما در نشان دادن کار بسیار دشوار خلبانان در انجام این ماموریت کمک می‏نماید: (اینجا)
http://www.sdjewishjournal.com/stories/july03_5.html

سرهنگ امیر ناهومی و دو بی یوفه از بهترین خلبانان نیروی هوایی اسراییل بودند و کارنامه بسیار موفقی از خود بر جای گذاشته اند: (اینجا)
http://www.geocities.com/CapeCanaveral/Launchpad/2671/iaff4ekills.htm


البته دیدن سرهنگ امیر ناهومی در رتبه سوم تک خالهای تاریخ نیروی هوایی اسراییل نیز دلیل دیگر بر شایستگی ایشان است: (اینجا)
http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Society_&_Culture/aces.html




فیلمهای مرتبط

Operation Opera 1981 (Destroying Saddam's Nuclear Reactor)
http://youtube.com/watch?v=me2ISsIebc0
دانلود کنید http://ash-v57.ash.youtube.com/get_video.flv?video_id=me2ISsIebc0

منبع

[Skyhawk 16,545]

حمله به تاسیسات اتمی عراق "اوسیراک"

یکی از مهم ترین این اهداف که عراق به شدت از آن جا محافظت می کرد و ادعا می کرد که سدی نفوذ ناپذیر می باشد، "تاسیسات اتمی اوسیراک" بود. که در یکی از مناطق دوردست کشور عراق بود بعثی ها حتی عنوان می کردند که این تاسیسات در آینده جنگ نقش عمده ای می تواند ایفا کند.

با شروع جنگ تحمیلی از سوی عراق، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز مانند سایر نیروهای نظامی پا به عرصه نبرد گذاشت و در ردیف اولین نیروهایی بود که به دفاع از کشور و مردم پرداخت. نیروی هوایی با حملات پیاپی به پایگاه های هوایی، کارخانجات مهمات سازی و تانک سازی، پلایشگاه ها و... نقش مهمی در طول دفاع مقدس ایفا نمود.
در همان ابتدای جنگ نیروی هوایی هدف های متعددی را برای بمباران انتخاب می نمود و عمده آنها جزء شریان های اصلی کشور بعثی عراق بود و به شدت از آنها محافظت می کرد.
یکی از مهم ترین این اهداف که عراق به شدت از آن جا محافظت می کرد و ادعا می کرد که سدی نفوذ ناپذیر می باشد، "تاسیسات اتمی اوسیراک" بود. که در یکی از مناطق دوردست کشور عراق بود بعثی ها حتی عنوان می کردند که این تاسیسات در آینده جنگ نقش عمده ای می تواند ایفا کند.


فرانسویان مثل همیشه حامی عراق، این بار ساخت بمب اتم
این تاسیسات برای کشورعراق و شخص صدام اهمیت ویژه ای داشت. در این زمان کشور فرانسه که به عنوان یکی از مهم ترین همپیمانان عراق شناخته می شد، کارشناسان خود را جهت راه اندازی سریع تر این نیروگاه به عراق فرستاده بود. صدام تاسیسات اتمی اوسیراک را با کمک کارشناسان فرانسوی بنا نهاده بود و قصد داشت در آنجا آزمایشات هسته ای را آغاز کند. او از احداث این تاسیسات فقط یک هدف را دنبال می کرد و آن هم ساختن بمب اتم بود. این مطلب بارها توسط صدام اعلام شده بود. او درسخنرانی های خود علنا اعلام می کرد که عراق اولین کشور عربی خواهد بود که بمب اتم را ساخته و به تکنولوژی آن دست می یابد.
تمامی کشورهای همسایه به خوبی می دانستند که وجود یک کشور اتمی مانند عراق که دیکتاتوری خونخواری مثل صدام سردمدار آن است، خطر بزرگی برای تمامی کشورهای منطقه محسوب می شد. بر همه کشورها بخصوص ایران واضح بود که صدام با دستیابی به بمب اتم از هیچ گونه جنایتی فرو گذار نخواهد بود. اکثر کارشناسان خارجی هم بر این عقیده بودند که در صورت دستیابی صدام به بمب اتم، به طور قطع باید منتظر فاجعه جهانی دیگری بود.


حمله نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران بدین شکل طراحی و آغاز شد که:
بررسی عملیات و مشکلات و موانع
با توجه به اهمیت ویژه این تاسیسات برای عراق، نیروی هوایی جمهوری اسلامی ایران تصمیم گرفت این تاسیسات را درهم بکوبد.
کارهای مقدماتی طراحی عملیات انجام شد و نقشه های ابتدایی نیز پی ریزی شد. به دلیل اهمیت بالایی که این تاسیسات برای عراق داشت از آن جا به شدت محافظت می شد. در اطراف تاسیسات اوسیراک انواع و اقسام پدافندهای زمین به هوا وجود داشت که از آن جمله می توان به سایت موشکی سام 6 در 2 کیلومتری جنوب شرق تاسیسات، موشک های فرانسوی رولند 2 در فاصله های 500 متری و بین 30 تا 40 قبضه توپ ضدهوایی 23 و 57 میلی متری که همگی توسط رادار هدایت می شدند، نام برد.
موشک های رولند 2 که در اختیار عراق قرار گرفته بود دقیقا همان موشک هایی بود که خود فرانسویان از آن استفاده می کردند و نمونه صادراتی در اختیار عراق قرار نگرفته بود و این به آن دلیل بود که این موشک ها برای حفاظت از اوسیراک دراختیار عراق نبود، بلکه هدف اصلی حفاظت از ساختمان و کارکنان فرانسوی شاغل در این تاسیسات بود.
مشکل اصلی خلبانان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران هم همین موشک های رولند2 بود. دستگاه های اخلالگر الکترونیکی (ECM ) نصب شده بر روی فانتوم های ایرانی فقط توانایی اخلال در سیستم موشک های سام 2 و 3 و 6 را داشت و نیروی هوایی هیچ دستگاهی برای اخلال در کار موشک های خطرناک رولند 2 در اختیار نداشت.
به همین منظور باید دو اصل در انجام این عملیات رعایت می شد:
اول سبک بودن جنگنده ها
دوم سریع بودن حملات

عملیات ضربتی طراحی شد
تمامی مراحل طراحی عملیات با سرعت انجام پذیرفت. به دلیل حساسیت عملیات و همچنین پیچیدگی آن، تعدادی از بهترین خلبان ها انتخاب شدند.
با توجه به مسائلی که گفته شد، خلبانان باید در ارتفاع بسیار پایین با حداکثر سرعت ممکن و با استفاده از مهارت شخصی سعی می کردند از تیررس پدافند قوی این منطقه خود را حفظ کرده و با توکل به خداوند متعال این عملیات را انجام دهند. قرار بر این شد به دلیل مسافت زیاد هواپیماها سوخت گیری هوایی کنند. برای همین منظور مقرر شد یک فروند هواپیمای سوخت رسان بویینگ 707 با اسکورت دوفروند تامکت در نزدیکی مرز مستقر شوند تا فانتوم ها بتوانند از آن سوخت گیری کنند و تامکت ها نیز از تانکر به شدت محافظت کنند که مبادا جنگنده های دشمن به آن حمله کنند.
سپس فانتوم ها به دو گروه تقسیم شوند گروه اول ارتفاع خود را افزایش داده از مرز عبور کنند تا رادارهای عراقی آنها را دیده و حواس شان از گروه دوم منحرف شود. در این هنگام گروه دوم باید ارتفاع خود را کم کرده با حداکثر سرعت به سمت اوسیراک حمله کند. افزایش ارتفاع برای گروه اول بسیار خطرناک بود به این دلیل که با افزایش ارتفاع احتمال هدف قرار گرفتن گروه اول توسط موشک های زمین به هوا تا 80% افزایش می یافت ولی خلبانان شجاع خطرات آن را پذیرفتند. گروه اول می بایست نیروگاه برق بغداد را بمباران می کرد.
احتمال برگشت جنگنده ها از این عملیات بسیار پایین بود، لذا به کلیه خلبانان انتخاب شده موضوع اطلاع داد شد و ذکر شد که اگر نمی خواهند اعلام کنند تا کسی دیگر جایگزین آنها شود. ولی شجاع دلان تیزپرواز نیروی هوایی حاضر به تعویض جای خود نبودند.

پرسنل فنی تا صبح بیدار بودند
پایگاه شکاری همدان که یکی از مهم ترین پایگاه های هوایی ایران بود، مامور انجام این عملیات شده بود. شب قبل از عملیات، بنا به دستور صادره مسئولین فنی تا صبح بیدار بودند. آنها وظیفه داشتند در تاریکی شب و با رعایت اصول حفاظتی چهار فروند هواپیمای جنگنده بمب افکن اف 4 را آماده عملیات کنند.
هر هواپیما به شش فروند بمب 500 پوندی MK82 و دو تیر موشک هوا به هوای راداری اسپارو مجهز شدند. همچنین محل های قرارگیری فشنگ های مسلسل قدرتمند 20 میلی متری M61 فانتوم با حداکثر فشنگ لود کردند. آخرین چک های لازم نیز صورت پذیرفت و عوامل تمام ایرادهای جنگنده ها را نیز برطرف کردند.

شرح عملیات
روز عملیات فرا رسید. در اولین ساعات صبح روز هشتم مهر ماه سال 1359 چهار فروند فانتوم مسلح متعلق به گردان 33 تاکتیکی پایگاه سوم شکاری همدان با قرار گرفتن در ابتدای باند پرواز آماده پرواز شدند. با اجازه برج مراقبت، در کم تر از چند ثانیه هر چهار فروند در دل آسمان جای گرفتند و به سمت مرز به حرکت در آمدند. در همین زمان یک فروند هواپیمای سوخت رسان 707 با اسکورت دو فروند تامکت مسلح به موشک های دوربرد فونیکس به پرواز در آمده بود و به سوی منطقه ملاقات با فانتوم ها پیش می رفتند. در نقطه ایستایی فانتوم ها با تانکر سوخت رسان برخورد کرده و کار سوخت گیری انجام می شود. بعد از اتمام عملیات سوخت گیری فانتوم ها به سمت مرز حرکت می کنند قبل از عبور از مرز طبق طرح قبلی به دو گروه دو فروندی تقسیم شدند گروه اول شروع به افزایش ارتفاع کرد، این افزایش ارتفاع به قدری زیاد بود که رادارهای عراق به راحتی می توانستند آنها را ردگیری کنند و به همین دلیل متوجه گروه دیگر که در ارتفاع بسیار پایینی پرواز می کردند نشدند.
بعد از عبور گروه دوم از مرز، گروه اول بلافاصله ارتفاع خود را بسیار کم می کند و با سرعت به سمت نیروگاه برق بغداد در عراق روانه می شود در این هنگام گروه دوم در راه تاسیسات اوسیراک بود. گروه دوم راهی طولانی و سخت پیش رو داشت. با توجه به سرعت بالای فانتوم ها و همچنین پرواز در ارتفاع پایین، هرلحظه امکان داشت هواپیماها با کابل های برق و عوارض طبیعی برخورد کنند.


گروه دوم نفس اوسیراک و گروه اول برق بغداد را قطع کرد
سرانجام این مسیرطولانی طی شد و فانتوم ها به نزدیکی تاسیسات اوسیراک رسیدند.
در حدود4 کیلومتری تاسیسات، فانتوم خود را برای زدن ضربه نهایی آماده کردند، لذا به سرعت ارتفاع خود را افزایش دادند و در یک موقعیت مناسب با شیرجه ای دقیق همه 12 بمب خود را بر روی هدف رها کردند.
کل زمانی که فانتوم ها بر روی تاسیسات بودند به 6 ثانیه هم نمی رسید به همین جهت هیچ کدام از پدافند های مستقر در تاسیسات حتی فرصت این که به هواپیماها شلیک کنند را هم پیدا نکردند. در همین زمان و در نقطه ای دیگر گروه اول به هدف خود رسیده و با یک حمله برق آسا نیروگاه برق در نزدیکی بغداد را با موفقیت کامل منهدم می کند.
عملیات این گروه به قدری با دقت انجام شده بود که شهر بغداد تا چند روز بعد از آن حمله برق نداشتند.

ادعاهای خنده دار بعثی ها
عراقی ها بعد از عملیات مدعی شدند که حمله فانتوم های ایرانی به آن جا موفق نبوده و خسارت وارد بسیار کم بوده است. ولی به عمق فاجعه ای که برایش رخ داده بود پی برد. در ادعای خنده دار دیگری ادعا می کند که این حمله کار اسرائیل بوده و آنها با تغییر رنگ فانتوم های خود به شکل فانتوم های ایرانی این کار را انجام داده بودند.
یکی از خلبانان قدیمی فانتوم درباره این عملیات چنین می گوید:
- اگر خسارت یک حمله هوایی بوسیله 12 بمب 500 پوندی بر روی هدفی کوچک مانند اوسیراک کم بوده است، حتما هواپیماهای ما در طول جنگ مانند مرغان ابابیل فقط سنگ بر سر عراقی ها می ریخته اند.
ولی همه این سخنان فقط نشان دهنده یک چیز بود و آن هم خسارات سنگین وارد به اوسیراک.

نیروی هوایی از منطقه عکس هوایی گرفت
پس از چند روز از پایان این عملیات، نیروی هوایی تصمیم گرفت برای مطلع شدن از خسارات وارد از منطقه پایگاه عکس برداری هوایی کند.
قرار شد یک فروند فانتوم شناسایی "آراف4" بر روی منطقه پرواز کرده و عکس های لازم را تهیه کند. تا میزان خسارت وارد به اوسیراک را بررسی نماید. لذا یک فروند فانتوم شناسایی "آراف4" با اسکورت دو فروند فانتوم مسلح به موشک های هوا به هوا، به سمت هدف به پرواز درآمد.
بعد از ورود به خاک عراق، فانتوم های اسکورت برای جلب توجه رادارهای عراق سمت خود را تغییر می دهند تا هواپیمای فانتوم شناسایی بدون هیچ مزاحمتی به راه خود ادامه دهد. فانتوم شناسایی درحالی که هیچ گونه مهماتی را حمل نمی کرد، در ارتفاع پایین و با سرعت مافوق صوت به سمت اوسیراک در حرکت بود و در نهایت در ارتفاع خیلی پایین از جنوب تاسیسات اوسیراک وارد این منطقه شد و با سرعت از روی تاسیسات اوسیراک عبور کرد. در لحظه عبور دوربین های فانتوم شناسایی مشغول ثبت عکس های بعد از این عملیات بود. فانتوم شناسایی بلافاصله گردش کرده و با تمام سرعت به سمت ایران حرکت می کند. در نزدیکی مرز دو فروند فانتوم مسلح منتظر او بودند و فانتوم شناسایی با اسکورت آنها به سلامت در پایگاه هوایی همدان به زمین می نشیند.

عکس ها ظاهر می شود
بعد از ظهور عکس ها، واقعیت دوباره هویدا شد خسارت وارده بسیار سنگین بود.
کارشناسان فرانسوی در عرض چند روز شاهد حضور دوباره هواپیماهای ایرانی در منطقه ای شده بودند که با توجه به گفته مقامات عراقی دژی نفوذ ناپذیر بود.
بعد از این عملیاتف تعداد زیادی از این کارشناسان از ترس جان خود کار را نیمه کاره رها نموده و به کشورشان بر می گردند و بدین ترتیب برگ زرین دیگری در کارنامه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ثبت می شود.
منبع:
Target: Saddam’s Reactor

برداشت از : www.sajed.ir

[VenomSnake 8,260]

در اينكه حمله‌ي نهايي(عمليات اپرا) كار اسراييل بوده شكي نيست.البته اين عمليات 3 ماه بعد از حمله‌ي ايران انجام شد.

[MOHAMMAD 6,333]

عملیات فوق العاده ای بود، با نیروی اراده و ایمان هر کار سختی امکان پذیر می شود.

[ahvazWolf 4]

خدا سايه ي اين عقابان تيز پرواز رو از سرمون كم نكنه

اسراييل اگه اون نيروگاه رو نمي زد.....و اگه عراق بمب اتم مي ساخت ...ايران به عنوان هدف اوليه اين بمب بود.......و بعدش نوبت اسراييل ميشد
اما اسراييل با اينده نگري جلوشونو گرفت

راستي واكنش عراق فقط شكايت به مجامع بين المللي بود؟.........خيلي ضايعه كه

[Lich 12]

بسیار عالی! ببینید الان مشکل ما نداشتن چنین منابعی به زبان انگلیسیه! به نحوی که بنده تا کنون نتوانستم به انگلیسی چیزی راجب حمله به اچ-3 پیدا کنم چه برسه به حمله نیروی هوایی به اوسیراک! حداقل حالا یک اشاره ای به حمله نیروی هوایی در ابتدای جنگ به اوسیراک شده ولی هیچ چیزی نتونستم راجب اچ-3 پیدا کنم!!

[saiedtomcat 300]

خوب ما خودمون توی سایت خیلی آدم داریم که بتونه ترجمه کنه راحته که بیایید از همین جا شروع کنیم حمله به اچ 3 بهترین مقاله رو برای ترجمه انتخاب کنید بعد یه تیم ترجمه برای اینکار انتخاب بشه منم هستم
کسایی که با نظر من موافقن بگن

[reza-m 0]

[quote]خوب ما خودمون توی سایت خیلی آدم داریم که بتونه ترجمه کنه راحته که بیایید از همین جا شروع کنیم حمله به اچ 3 بهترین مقاله رو برای ترجمه انتخاب کنید بعد یه تیم ترجمه برای اینکار انتخاب بشه منم هستم
کسایی که با نظر من موافقن بگن[/quote]


ایده بسیار جالبی هست

باید بعد از ترجمه در تمام سایت هایی که ممکنه مثل wiki و ... هم آپلود بشه

ان شا الله موفق باشید

البته من انگلیسیم قوی نیست که کمک بکنم ( شرمنده )

ولی فقط بگم اجرکم عند الله

یا علی

[Guardian 16]

[quote]خوب ما خودمون توی سایت خیلی آدم داریم که بتونه ترجمه کنه راحته که بیایید از همین جا شروع کنیم حمله به اچ 3 بهترین مقاله رو برای ترجمه انتخاب کنید بعد یه تیم ترجمه برای اینکار انتخاب بشه منم هستم
کسایی که با نظر من موافقن بگن[/quote]

ترجمه اینجور مقالات خیلی خوبه.منم هستم داداش.فقط یکی دو نفر دیگه هم لازم داریم.البته حداقل و به مرور زمان باید تعداد مترجمها زیادتر بشه.

[Antiwar 3,222]

ایده ی خوبی است، فکر کنم من هم تا یه حدودی بتونم کمک کنم. اگر کارتون جدی شد و دنبال آدم بودید خبرم کنید.

[Guardian 16]

انقدر هم عجله نکنین.اول صبر کنین تا تمام کسانی که میتونن ترجمه کنن اعلام آمادگی کنن.بعد از اینکه تیم ترجمه تشکیل شد تقسیم وظایف بشه تا این کار با کمک خدا به درستی و بدون اشکال انجام بشه.