جنگ در قاب دوربین " جنگ در قاب دوربین "

[MR9 114,509]

آرزوی پتر کبیر .. دسترسی به آبهای گرم 

 

 

 

شناور رزمی یاروسلاو مودری ، نیروی دریایی روسیه فدرال 

 جمهوری اسلامی ایران ، سال 1398 خورشیدی

[MR9 114,509]

چالش تتریس

 

نیروی هوایی عبری

 

[MR9 114,509]

بازسازی تاریخ جنگ

 

 

عکس فوق ، دسته موسوم به  gebirgsjager  نیروی زمینی آلمان در جنگ دوم جهانی را به تصویر کشیده است .

یگان gebirgsjager  در واقع  رسته کوهستانی ( یگان آلپاین ) در چارت سازمانی واحدهای پیاده نظام سبک ورماخت بشمارمی آمد . این تصویربازسازی شده ( رنگی شده ) در سال 1940 در پادگانی ناشناس به ثبت رسیده است.

 

[MR9 114,509]

 

بازسازی هریر نیروی هوایی سلطنتی توسط یک کشاورز بریتانیایی

 

 

 

 

[MR9 114,509]

حافظه تاریخی ملت ایران

 

اطلاع دارید این رویداد واقعی هست !!!!!!

 

 

در۱۲ اردیبهشت سال ۸۰ ، رهبر معظم انقلاب که به استان گیلان سفر کرده بودند، دیداری  با جوانان گیلانی داشتند . در آن جلسه دختر خانمی، نوشته‌ای را خواند و از احساساتش نسبت به جوانان حزب الله لبنان و فلسطین گفت و اینکه الگوی ما آنها هستند! رهبر انقلاب هم در صحبت‌های خود اشاره‌ای به این خانم کردند و به او گفتند آن جوان لبنانی و فلسطینی الگوی خودش را جوانان ایرانی می‌داند! و بعد خاطراتی را از لحظه شهادت حسین املاکی تعریف کردند که برای همه ما جالب و شنیدنی بود:

 

«شهید املاکی شما؛ جانشین لشکر گیلان، که توی میدان جنگ شیمیایی زدند و خودش هم آنجا در معرض شیمیایی بود. بسیجی بغل دستش ماسک نداشت، شهید املاکی ماسک خودش را برداشت بست به صورت بسیجی همراهش! قهرمان یعنی این! البته هر دو شهید شدند. هم املاکی شهید شد و هم آن بسیجی شهید شد، اما این قهرمانی ماند اینها که از بین نمی‌روند. زنده‌اند، هم پیش خدا زنده‌اند، هم دردل ما زنده‌اند و هم در فضای زندگی و ذهنیت ما زنده‌اند.»

[karmania20152015 3,184]

حالا که بحث ماسک زدن داغ هست دیدن چند تصویر تاریخی خالی از لطف نیست!

یک نیروی روس FSB در حال تیراندازی با نارنجک انداز  GM-94 و پوشش فرد زخمی در درگیری یا شبه نظامیان در نالشیک روسیه در سال 2005

دو سرباز امریکایی درحال تعمیر خطوط تلفن در یک تمرین شبیه سازی شده در زیر حمله شیمیایی ( اون  زمان هم دست از تمرین بر نمیداشتن !) 1919 المان

 

یک سرباز المانی که با برف یک تخم مرغ مخصوص عید پاک درست کرده است جنگ جهانی اول 1917

جنگ خلیج فارس وعملیات طوفان صحرا 1991

یک بومی استرالیایی در حال امتحان کردن یک ماسک..استرالیا جنگ جهانی دوم

 

یک سرباز المانی که ماسک دست ساز تولید کرده است (وضعیت الان خیلی از ایرانی ها)

یک سرباز امریکایی در حال پیاز پوست کردن ..جنگ جهانی اول

 

یک خلبان المانی مجهز به ماسک و پوتین گرمکن برقی برای شرایط پروازی با باز بودن کاکپیت ( یک شبه تبدیل به ابرقدرت صنعتی نشدن ) جنگ جهانی اول

یک سرباز المانی در حال مطالعه جنگ جهانی اول..

پس از جمله ژاپنی ها به پرل هاربر ارتش امریکا مردم هاوایی را از ترس حمله شیمیایی به ماسک مجهز کرد

راهبان بودایی ژاپنی در حال تمرین حملات شیمیایی در  عبادتگاه Sensō ... ج ج2

سربازان فنلاندی در نبرد سوموسالمی با ارتش شوروی بر سر منطقه ای به همین نام در سوئد که با شکست شوروی پایان یافت.1939

سربازان المانی و تیرباز ضد هوایی Maxim Flak M14 ج ج1

 

ویرایش شده در اسفند 98 توسط karmania20152015

[MR9 114,509]

میدوی 1942

 

 

 

 

 

یکی از ماندگارترین صحنه های جنگ جهانی دوم در حوزه قدرت هوایی ، به نقل از فیلم "میدوی" ، واقعه پرواز بمب افکن های بی-25 به فرماندهی سرهنگ دوم جیمز. ای . دولیتل برای بمباران توکیو بود.

که  این جمله ماندگار از افسر ارشد هوایی فوق الذکر درس عبرتی برای ما محسوب میشود :

 

اگر موفق به بمباران توکیو شویم ، تبدیل به اولین دشمن در تاریخ ژاپن خواهیم شد که پایتخت این کشور را مورد هدف قرار داده 

[karmania20152015 3,184]

ایتالیایی های مستقر در کویت با انتشار این تصویر از دو جنگنده  تایفون و انجام چالش تتریس 2000 هزارمین ساعت پروازی خود در کمتر از یک سال در این پایگاه را جشن گرفتند.

 

 

 

 

[MR9 114,509]

بر پایی مجسمه جدید از مارشال اتحاد شوروی گئورگی ژوکف

 

مسکو - میدان مانژ

 

 

[HRA 3,841]

مطلب زیر از کتاب خط مقدم  برداشت شده است : 

حسن آقا رویش را برگرداند سمت پنجره . ابرهای ضخیم مثل لحاف پنبه ای زیر هواپیما پهن شده بودند . منظره ای برای دیدن وجود نداشت .احتمالا نزدیکی تبریز بودند . همان جا که دفعه پیش با شفیع زاده اوج گرفتن فانتوم ها را تماشا کرده بودند . آن روز به فکر گرفتن توپ های اتریشی و اضافه کردن چند کیلومتر ناقابل به برد توپ های موجود بود . تمام تلاششان این بود که بتواند با توپخانه به داد جنگ برسد و از فشار دشمن کم کند . هیچ فکرش را نمی کرد که کمتر از سه ماه دیگر سلاحی با برد سیصد کیلومتر ذهنش را به خود مشغول خواهد کرد و برای یادگیری استفاده از آن دوباره از مرز ایران خواهد گذشت .

اوایل سال 60 که برای اولین بار وارد آبادان شد ، کارهای زیادی می توانست بکند . هم از تخریب چیزهایی می دانست هم کار با اسلحه و جنگ شهری را در جبهه غرب یاد گرفته بود . اما مستقیما رفت سراغ خمپاره .

 می گفت : ما از تو سوراخ کوچیک این ژ3 هیچ وقت نمی توانیم پیروز شویم .

آن روزها خمپاره مهم ترین سلاحی بود که سپاه داشت .آن هم نه به وفور ! در کل آبادان در حال محاصره ، شاید سه تیم خمپاره بیشتر نبود . یکی بچه های تبریز که مهدی باکری و حسن شفیع زاده و چند نفر دیگر بودند و خمپاره 120 میلی متری داشتند . یکی بچه های اصفهان بودند و یکی هم بچه های آقای سرخیلی در شرق بهمنشیر . گلوله اش را هم به طور سهمیه ای از ارتش می گرفتند . روزی یک عدد!

حسن آقا رفته بود توی گروه تبریزی ها . آن روزها شفیع زاده دست تنها بود . هیچ وقت فراموش نمی کرد که شفیع زاده با چه وسواسی آن یک گلوله سهمیه روزانه را پرتاب می کرد . برای یک گلوله یک روز تمام از این سر خط تا آن سر خط می رفت می آمد . از دیدگاه های مختلف دیده بانی می کرد تا عاقبت بتواند یک هدف مشخص و مهم را پیدا کند و مطمئن باشد که 100 درصد قرار است نابودش کند . در آن شرایط نه تنها خود حسن آقا که هیچ کدام از مسئولان سپاه هم تصور نمی کردند که روزی سپاه توپ و توپخانه و در کل سلاح سنگین داشته باشد . ولی حالا بعد از سه سال و نیم که از آن روزها می گذشت ، حسن آقا بچه هایش را می برد تا طرز کار سلاحی را یاد بگیرند که سیصد کیلومتر آن طرف تر را هدف می گرفت ...

 

پ ن - فکر کنید اگر در آن زمان شبکه های مجازی (توئیتر ، اینستاگرام و ...) وجود داشت در این مورد چه مطالبی در آنها قرار می گرفت !؟

[Crash 18,582]

75 امین سالگرد نبرد بولج

 

 

در دسامبر سال 2019 ارتش امریکا و بلژیک 75 امین سالگرد نبرد بولج را با پرپایی مراسمی در بلژیک گرامی داشتند. نبرد بولج آخرین تهاجم گسترده آلمان نازی در جبهه غربی  در جنگ جهانی دوم بود. المان نازی در دسامبر سال 1944 میخواست مانع پشروی نیروهای متفقین خصوصا از بندر بلژیکی آنتورو شود. همچنین در این نبرد، المانها میخواستند خطوط لجستیکی متفقین را از بین ببرند و  چهار ارتش متفقین را محاصره کند. با وجود پیشروها و موفقیت های اولیه آلمان اما بعد از گذشت حدود 1 ماه آلمان در این نبرد شکست خورد و به نیروهای باقی ماننده آلمانی به خطوط زیگفرید عقب نشینی کردند. بخشی از مراسم سالگرد نبرد بولوج با بازسازی بخشهای از این نبرد در بلژیک انجام شد. برای بازسازی  این نبرد نیروهای المان نازی و نیروهای متفقین از پوشش و سلاح های همان زمان استفاده کردند.

 

بخشی از نیروهای آلمان نازی در بازسازی نبرد بولج- این نیروها مربوط به لشکر2 پانزر المان هستند.

 

برای بازسازی این نبرد از لباس، سلاح و تجهیزات مربوط به همان دوره استفاده شده بود.

 

به عنوان مثال نیروهای المان در این مراسم از تانک های متوسط پنتر استفاده میکردند.

 

 

   

 

 

بازسازی بخش از نبرد بولج که نیروهای لشکر 2ام پنزر در حال درگیری با نیروهای ارتش انگلستان هستند.

 

خدمه تانک پنتر ارتش المان نازی

 

[HRA 3,841]

نگاهی به جنگ بوسنی و هرزگوین

 

افسران صرب سه روز مهلت گرفتند تا سارایوو را تصرف کنند و چهارده روز برای بوسنی و هرزگوین .

 

وقتی پایتخت سقوط کند ، حکومت هم به زانو در می آید .

...

برای ما تنها راه حل این است که تسلیم شویم .

من گفتم : ولی آن موقع شهر را غارت می کنند . همه مان را می کشند ، سر همه را می برند . هر کس هم زنده بماند آواره می شود .این درس تاریخ است .

ممکو هیجان زده جواب داد : کریم این جوری نیست ، اروپا اجازه نمی دهد .

 

   

ببین ، میتران به میلوشویچ کمک می کند و هیچ کس از مردم فرانسه نمی پرسد . رهبرانی مانند میتران باز هم هستند فراموش نکن !

...

 

نزدیک شب چتنیک ها روستای مسلمان را با خمپاره مورد هدف قرار دادند . هر خمپاره ای که می افتاد ، دودو می لرزید . نزدیک پنجره جایی نشستند . دودو سرش را با دستهایش پوشاند . باز هم بچه های مسلمان را می کشند . تصویر تانک و خانه در گرد و غبار جلوی چشمانش می آمد .

صدای گریه و ضجه می آمد . رفتند طبقه بالای خانه . نگاهشان میخکوب ماند . از همه خانه ها زن ها و بچه ها فرار می کردند . چتنیک ها عقب جمعیت بودند و به آنها شلیک می کردند . بچه ها می ایستادند و چتنیک ها آنها را می کشتند . مادرها که بر می گشتند ، آنها هم کشته می شدند .

سعاد به آرامی گفت : ببین دودو . آن همسایه من نورکا سوچسکا است .

نورکای پیر فرار کرد . چتنیک ها با نفربر او را تعقیب کردند . نورکا افتاد زمین و دوباره بلند شد . چندین بار بلند شد و زمین افتاد . پاهایش قوت نداشت . به سختی مقابل نفربر حرکت می کرد . دیگر از حرکت بازماند .

دودو و سعاد دیدند که نفربر از روی نورکا رد شد ، سه بار! آنچه از جنازه نورکا مانده بود ، روی چمن های اطراف پخش شده بود .  

...

 

زن ها تعریف می کردند چتنیک ها در اردوگاه کونیتس چه کار می کردند . یک زن از فامیل دودو را در اتاقی قطعه قطعه کردند . بچه ها و پدر و مادرش به او نگاه می کردند . اول مقابل چشم همه خانواده ، چهار چتنیک بهخ او تجاوز کردند و بعد قطعه قطعه اش کردند .

در آن حال به پدر شوهرش می گفتند :

برگرد نگاه کن ، مسلمان احمق ، ببین که یک صرب واقعی چطور است !

بعد یک بشکه پلاستیک را آتش زدند و با آن آتش بدن زن را بعد از تکه تکه کردن کباب کردند .

...

سارایوو به شهری تبدیل شد که همه در آن تیراندازی می کنند ، ولی نمی دانی کی و از کجا . صدای شلیک گلوله شنیده می شد .

نمی شود فهمید گلوله از کدام طرف می آید . در اسکندریه کسی ماشینش را در خیابان پارک رکد . همان جا گلوله به قلبش خورد . در همان مکان یک زن هم در خیابان گلوله خورد و وسط خیابان افتاد .

 

در علی پاشینا دو بچه تیر خوردند . هفت سال هم نداشتند . با بقیه بچه ها جلوی خانه شان بازی می کردند . تک تیرانداز ها مردم را از تپه ها و ساختمان های داخل شهر می کشند .

 

 

این خونسردانه ترین روش کشتن بود . دختری چهار ساله هدف گلوله قرار گرفت . بعد از ان ، پدر او مقابل دوربین تلویزیون ، تک تیرانداز را دعوت کرد بیاید تا با او آشنا شود . با هم صحبت کرده ، قهوه بخورند تا ببیند که او چگونه انسانی می تواند باشد !؟

^{مواجه پدر بوسنیایی در بیمارستان با دختر 4 ساله اش که توسط تک تیرانداز های صرب مورد هدف قرار گرفته بوده}

...

در مقابل این سنگر ها و خانه های محل استقرار تک تیرانداز ها ، یک زمین مسطح بود و مرگ در انتظار گروه های تهاجمی را می کشید . نابودی این سنگر ها کار توپخانه بود و ما توپخانه نداشتیم .

چه باید می کردیم ؟ به یاد ماشین آلات مخصوص راه سازی ووم افتادم . سازمان فاضلاب سارایوو از این نوع دستگاه ها دارد . این خودرو ها ، پمپ ویژه ای برای مکیدن گرفتگی فاضلاب دارند که می توانند برعکس هم کار کنند و نه تنها قدرت مکش بالایی دارند بلکه قدرت دمش خوبی هم دارند .

چهارصد متر شلنگ فشار قوی پیدا کردیم . در شهر تمامی روغن های سوخته را جمع آوری کردیم . می خواستیم مواضع چتنیک ها را با این روش آتش بزنیم . ساعت یک بعد از نیمه شب برای عملیات راه افتادیم .  رزمندگان محله المپیک کارشان این بود که شلنگ های فشار قوی را تا مواضع صرب ها ببرند . اول نتوانستند این کار را بکنند . میدان مین بود .

باران شروع شد . باید عملیات را متوقف می کردیم . ولی سه داوطلب که هر سه از پلیس نظامی بودند اعلام آمادگی کردند . کار خطرناکی بود . شلنگ را با خود برداشتند و کشان کشان راه افتادند .

هر یک دقیقه یک ساعت طول می کشید . در دل تاریکی شب به این سه نفر نگاه می کردیم . سرانجام بعد از دو ساعت ، طناب سه بار تکان خورد . دستگاه ووم را روشن کردیم . موتور ووم را با عایق کم صدا کرده بودیم .

باران می بارید و چتنیک ها متوجه پاشیدن روغن سوخته بر سنگرهایشان نشدند . کافی بود یک گلوله منور شلیک کنیم . بالای سنگر ها و مواضع چتنیک ها توده انبوهی از آتش پدیدار شد . بعد از آن نوبت به انفجار رسید . گلوله های خمپاره ها و سلاح های سبک داخل سنگرها از شدت گرما منفجر شدند .

ما فقط یک گلوله شلیک کرده بودیم و هیچ وقت عملیاتی به این راحتی انجام نداده بودیم .

...

^{کودک بوسنایی در کنار آثار خمپاره بر روی زمین و بنری که روی آن نوشته مراقب تک تیرانداز ها باشید - 1995}

وقتی کسی از یک سارایوویی می پرسد : سارایوو چگونه شهری است ؟

او چنین پاسخ می دهد : این شهر صبر و قهرمانان است ، شهری که 1417 روز در محاصره و مرگ بود . نمی خواست تسلیم شود . صرب ها اطراف شهر بودند و روز و شب به آن حمله می کردند . لوله تانک ها و توپخانه ها به سمت سارایوو بود . داخل سارایوو بیش از هزار تک تیرانداز بودند که زن ها و بچه ها را می کشتند . در سارایوو آب نبود ، برق نبود ، غذا نبود . سارایوو تنها بود . کسی نمی توانست وارد آن بشود و یا از شهر خارج شود .آمریکا و اروپا به بوسنیایی ها اجازه تهیه سلاح ندادند و بلکه برعکس بوسنی را تحریم تسلیحاتی کردند . همه چیز را توافق کرده بودند تا سارایوو سقوط کند . ولی سارایوو با صبر و قهرمانانش ایستاد .

--------------------------------------------

در پایان هم یادی کنیم از اولین شهید ایرانی جنگ بوسنی

شهید رسول حیدری

 

 

از بیانات رهبر معظم انقلاب خطاب به خانواده شهید رسول حیدری

ما دلمان برای از دست دادن این عزیز و سایر عزیزان می سوزد، لکن سعادتی از این بالاتر نیست و نمی شود که جوانی برود داخل میدان و شهید شود. من بارها گفته ام میدان بوسنی، جنگ اسلام وکفر تنها نیست، بلکه از این بالاتر است، دروازه ورود به غرب و اروپا است، آنجا مسأله اش بالاتر از جنگ عراق و ایران است.

کسی که برود آنجا و محیط امن خانواده را رها کند مقامش خیلی بالاتر است.خداوند به او اجر دهد، خداوند به شما هم اجر بدهد. البته دلهای شما ملتهب است. خداوند این داغ را کم کند و اجر به شما عطا کند...

 

پ ن . مطالب این پست از کتاب نبرد برای سارایوو ، خاطرات کریم لوچارویچ ، از فرماندهان مقاومت سارایوو در دوران حمله به این شهر و از نزدیکان عزت علی بگوویچ انتخاب شده است.

ویرایش شده در اردیبهشت 99 توسط HRA

[MR9 114,509]

بسم ا... 

 

روایت رهبر انقلاب از کمک حاج قاسم به گروه های فلسطینی

 

https://www.aparat.com/v/dS6YK

[HRA 3,841]

دو کوهه و مردانش

 

سوار بر وانت ، از پل دوکوهه سرازیر شدیم به سمت ضلع جنوب شرقی پادگان . ساختمان های پنج طبقه موجود در آنجا ، همه نیمه کاره بودند . نه دری داشتند ، نه پنجره ای . حتی این ساختمان ها هیچ رقم تاسیسات اعم از برق ، آب ، مجاری فاضلاب یا خطوط تلفن نداشتن . کل ساختمان ها ، مکعب هایی بودند سیمانی و لخت . 

 

 

 

با هر قدمی که در این برهوت متروک بر می داشتم ، بهت و ناباوری ام بیشتر می شد .

به همت گفتم : آقا جان ، اینجا دیگر کجاست ؟ ما اینجا چه جوری می توانیم مستقر شویم . همت هم نگران ، لب به دندان می گزید ، سرش را به چپ و راست تکان می داد و چیزی نمی گفت .

 

 

 

 

همان شب ، همت خیلی با ملاحظه داشت نقایص اساسی مکان جدید را شرح می داد که دفعتا حاج احمد (متوسلیان) سکوت را شکست و با لحنی شمرده گفت : توجه بفرمایید ! حاج آقا همت . ما ناچاریم به حداقل ها بسنده کنیم ، پس بیایید بیشتر از این وقت خودمان را تلف نکنیم . همین جایی را که به ما داده اند ، برای استقرار برادر ها خوب است .

 

 

همت که یکه خورده بود گفت : آخر حاج احمد ، عزیزم ، شما که آنجا را ندیده ای ، هیچی ندارد . از من قبول نمی کنی ، بفرما از برادر همدانی بپرس ...

 

  

 

 

 

حاج احمد مجال نداد ! آیا نباید قدری دوراندیش باشیم . ما قرار است یک تیپ (27 محمد رسول الله) را تشکیل بدهیم . نفرات این تیپ تعدادشانشاید به چهار، پنج هزار نفر بالغ بشود . این چند هزار نفر نیاز به سرپناه و خوابگاه دارند . برای آموزش انها به مکان نیاز داریم ... .

 

   

 

 

پس از انتقال بچه ها به دوکوهه جدید ، ما دو سه روزی را در آنجا به معنای واقعی کلمه ، مشغول عملگی و کار یدی شاق بودیم .حتی خود حاج احمد ، شهبازی و همت هم به محض این که در سپاه ناحیه دزفول از کمند جلساتشان با مسئولین ارشد سپاه رها می شدند ، به سرعت خودشان را به دوکوهه می رساندند ، آستین بالامی زدند و پا به پای بچه ها عرق می ریختند و کار می کردند . عمده تلاش ما این بود که آن ساختمان های نیمه ساخته را برای اسکان نفرات ، قابل بهره برداری کنیم .پیرمان درآمد تا آن همه نخاله های ساختمانی را از داخل اتاق ها و راهروهای ساختمان ها به بیرون تخلیه کنیم ... .

 

 

پس از بازگشت از چزابه نیروها در ساختمان های پنج طبقه پادگان دوکوهه مستقر شدند . درون اتاق هایی که اصلا مناسب نبودند . چون علاوه بر ناهمواری های کف اتاق های به هم چسبیده ما ، خاک زمین هم سریع به پتوها نفوذ می کردند . طوری که اگر دو دقیقه روی آن پتوها می نشستی ، سر تا پا خاکی می شدی .

در آن سرمای شبانه شب های زمستانی خوزستان ، تا صبح لرز می زدیم ، چون ساختمان ها در و پیکری نداشتند . تعداد انگشت شماری چراغ والور از سپاه دزفول به ما داده بودند که اولا لنگ تامین سوختشان بودیم . اگرخوش شانس بودیم و سپاه دزفول حواله نفت سفید به ما می داد ، وقتی به جایگاه سوخت می رفتیم ، هر سه نوبت یکبار ، شاید خبر خوش آمدن نفت را به ما می دادند ....

تردد های شبانه ، برای تجدید وضو یا رفتن به دستشویی هم کم خطر نبود . توی آن ظلمات شبانه کافی بود سر سوزنی پایت را کج بگذاری تا کله معلق زنان از پله ها پرت شوی پایین .

یکی دیگر از معضلات فقدان مطلق سرویس های بهداشتی بود ...

 

  

 

حاج همت که این وضع را دید درصدد برآمد برای رفع این مشکل کاری بکند . خودش پیشقدم شد و با او رفتیم تعدادی بیل و کلنگ از بچه های ارتش امانت گرفتیم و برگشتیم و در همان زمین بیابانی نقطه ای را برای احداث توالت صحرایی تعیین کردیم .

 

 

همت آنجا بی معطلی بلوز فرم اش را درآورد ، کلنگی برداشت و شروع کرد به حفر زمین . خدا گواه است که چند روز پیاپی ، بیل و کلنگ از دست همت نیفتاد . در آن روزهای سرد زمستانی به قدری گرم کار دشوار یدی بود که می دیدم پهنای صورت و کتف و سینه اش خیس عرق است و دست هایش تاول زده بودند .

می گفت بعدا که سه ، چهار هزار بسیجی اینجا بفرستند و هزار جور کار روی سرمان ریخته شود ، می خواهیم چه خاکی به سر کنیم ؟

فقط خدا می داند در آن شب های طولانی زمستانی ، تا صبح در آن پنج طبقه های بی درو پیکر بر ما چه گذشت . برای پوشش دادن چارچوب های خالی پنجره ها ، بایستی توپ نایلون در اختیار می داشتیم ، که نداشتیم . نه به ما نایلون می دادند ، نه پولی در بساط مان بود که خودمان بخریم . برای تامین روشنایی ساختمان ها ، فانوس بادی نفتی لازم داشتیم . سرویس آبریزگاه های صحرایی را که جدید احداث کردیم تازه متوجه شدیم نیاز به تعداد زیادی آفتابه پلاستیکی داریم . چراغ نفتی والور به شدت کمیاب بود . سخت مفلس بودیم و فی امان الله .

 

 

این شد که دوتایی ، سوار بر یک وانت تویوتا ، از دوکوهه جدید به سپاه دزفول رفتیم . آنجا بچه های دفتر فرماندهی سپاه دزفول ، جلوی ما را گرفتند و نگذاشتند وارد شویم . گفتند آقا محسن به همراه حسن باقری و برادر عندلیب جلسه دارد .

همت خیلی کلافه به نظر می رسید ، به آن برادر مسئول دفتر گفت : به برادر محسن بگویید همت از تیپ محمد رسوالله (ص) آمده با شما کار خیلی مهمی دارد .

 

 

دقایقی بعد پاسدار خیلی جوانی از اتاق فرماندهی سپاه دزفول خارج شد و به سمت ما آمد . صورت اش محاسنی نداشت . خیلی لاغر و تکیده بود . لباس فرم سبز رنگی هم که به تن داشت به جرات می توانم بگویم سه چهار سایز به تن اش بزرگ بود . نزدیک که رسید ، خیلی جدی با آن صدای توی گلویی و لهجه غلیظ تهرانی خودش گفت : چی چی شده همت ؟ می خواهی چی به محسن بگی تو ؟

دیدم خیلی مسلط و با اعتماد به نفس زیادی دارد حرف می زند . ضمن اسم بردن از اشخاص هم ، ابدا مقید نبود قبل از اسم کوچک یا فامیلی آنها ، القاب یا عناوینی مثل آقا یا برادر را به کار ببرد ... .

 

 

حاج همت که سابقه خلقیات حسن باقری دستش بود به او گفت : ببین حسن جان به خدا وضع آماد و پشتیبانی این تیپ ما خیلی خراب است . هیچی نداریم ، هیچ کس هم به ما جوابگو نیست .

 

 

 

از همین برادر همدانی شما بپرس ، نه پتو داریم ، نه فانوس ، نه چراغ والور ، نه آفتابه . چاره ای نداشتیم جز این که بیاییم دردمان را به برادر محسن بگوییم .

 

 

خوب که به حرف های همت گوش داد ، دست حاجی را گرفت ، کشید گوشه ای و گفت : بابا جون ، چرا متوجه نیستی تو ؟ چطوری به تو بگم ؟ می خواهی کاری کنی که محسن هم ببره ؟ پا شدی اومدی بگی پتو و فانوس و آفتابه نداری که چی ؟ محسن الان باید ذهنش آزاد باشه که بتونه یه عملیات بزرگ و پیچیده رو طراحی کنه ، یا این که کل انرژی اش رو بذاره برای این که ببینه از کدوم جهنم دره ای می تونه برای بچه های شما پتو و آفتابه تامین کنه ؟! ... تا اینجا را خیلی خوددار و یواش به زبان آورده بود . یک لحظه ساکت شد ، بعد ناگهان صدایش را بالا برد و گفت : برو!

بعد هم برگشت ، رفت توی همان اتاقی که از آن بیرون امده بود . آقا ما را می بینی ، شوکه شده بودم . از حاج همت پرسیدم : این کی بود ؟ گفت : نشناختی ؟ حسن باقری همین بود دیگر ...

فرمانده کل سپاه به هیچ کس به اندازه حسن باقری اتکا نداشت ... منتها دیگر توقع نداشتم اینقدر جوان باشد .

 

 

همت یکی دو دقیقه ساکت بود . بعد درگوشی به من گفت : برادر همدانی ، خداوکیلی حسن حرف درستی زد ...

زود باش برگردیم خودمان برای حل مشکلات مان یک فکری بکنیم .

 

پ ن . متن آورده شده از کتاب پیغام ماهی ها ، سرگذشت شهید حاج حسین همدانی انتخاب شده است . 

ویرایش شده در خرداد 99 توسط HRA

[EshqAli 2,837]

 

استالین در ساعت ۴:۳۱ صبح ژوئن ۱۹۴۱؛ اینجا به استالین خبر دادند که آلمان با حمله به اتحاد جماهیر شوروی، اعلام جنگ کرده. بعد از گرفتن این عکس، از عکاس خواستند که عکس رو از بین ببره، اما عکاس عکس رو ذخیره کرد.

 

منبع: کانال تلگرامی