در 20 می 1954 یک حکم دولتی به دفتر طراحی هواپیمای لاوشکین Lavochkin  اجازه داد تا موشک کروز قاره پیما ی Burya که 3ماخ سرعت برای ان در نظر گرفته شده بود را در مقیاس کامل توسعه دهد . پرتاب های Burya در جولای 1957 شروع شد . مدتی بعد پروژه کنسل شد اما به تیم سازنده اجازه داده شد تا اخرین تست را در 1961 انجام دهد  تستی که 6500 کیلومتر برد را در سرعت 3.2 ماخ با ظرفیت بار 2350 ک گ ثبت کرد . با وجود کنسل شدن این برنامه باعت شد تا روسها به تکنولوژی هایی دست پیدا کنند که لاوشکین طرح ریزی کرده بود که برای ساخت فضا پیماهای سرنشین دار قابل بازیابی (شبیه شاتل ها) به انها نیاز پیدا خواهد کرد . حکم دولتی در 29 می 1954به دفاتر طراحی لاوشکین و Myasishchev اجازه داده بود تا به طور موازی روی توسعه ی مقیاس کامل این موشک کروز 3 ماخی قاره پیما کار کنند و هر 2 موشک از موتور رمجت ساخت Bondaryuk  , سامانه ی ناوبری ستاره ای ساخت R Chachikyan  , سامانه ی ناوبری اینرسیایی ساخت G Tolstoysov  و ایرودینامیک توسعه داده شده توسط TsAGI   (انیستیتو مرکزی هیدرودینامیک)  استفاده می کردند  . Burya ی لاوشکین از بوستر های راکتی ساخت Glushko  بهره می برد . موشک لاوشکین قادر بود تا کلاهک اتمی به وزن 2100 ک گ را تا مسافات 8500 ک م حمل کند .      پیکره بندی TsAGI   برای مرحله ی کروز از یک طرح ممعمولی بهره می برد . یک پروفایل باریک با بال های پیکانی شکل با زاویه ی 70 درجه که در وسط بدنه قرار گرفته بود بدنه خودش طراحی سیلندر شکل داشت و در وسط بوستر ها جای می گرفت با یک مخروط شوک رمجت کلاسیک که در ورودی هوای دماغه قرار داشت . سامانه ی  ناو بری ستاره ای و سیستم های هدایتی در دورسال فایرینگ نصب شده بودند . اسکنر هایستارخ ای از طریق پنجره های ساخته شده از کوارتز امکان نگاه به بیرون داشتند .   Burya Chief Designers with Model    طرح لاوشکین از 2 بوستر راکتی که ار موشک R-11 'Scud' مشتق شده بودند استفاده می کرد . Burya دارای 19.9 متر طول , و فاصله ی  2 سر بال 7.75 متر بود  و وزن کل طرح به 96 تن می رسید . هنگامی که در سپتامبر 1955 طراحی مقدماتی تکمیل شد تیم لاوشکین قادر شد تا فاز توسعه را شروع کند . در 1956 Myasishchev تنها طراحی پروژه را به پایان رسانده بود در حالی که لاوشکین در همان زمان کار ساخت اولین موشک را به پایان رسانده بود . پس از ان در سپتامبر 1956 لاوشین یک مانع عمده را در سر راه خود تجربه کرد , هنگامی که نیازمندی برای وزن محموله از 2100 ک گ به 2350 ک گ افزایش یافت      با این وجود تیم پشتکار به خرج داد و کار ساخت نمونه ی تست پروازی در تاسیسات Kuibyshev Aviation Factory 18 اغاز شد .  انتقال دهنده ی موشک توسط Vladimir Petrov   در  KB TM توسعه داده شد.   Burya روی انتقال دهنده    تاسیسات پرتاب که پرزحمت و استادانه ساخته شده بودند در Vladimirovka  ,  واقع  در پایگاه تست نیروی هوایی در  جنوب  Kapustin Yar  قرار داشت . در رقابت بین Buran و Burya  برای تسخیر اسمان , Burya توانست گوی سبقت را از رقیب برباید و در جولای 1957 اولین پرتابش را تجربه کند . موشک از برج پرتاب جدا شد و بلافاصله پس از ان در مسیری قوسی به سمت زمین برگشت و با انفجاری مهیب در محدوده ی سکوی پرتاب سقوط کرد . امروز برخی وقوع این حادثه را به توطئه و خرابکاری علیه پروژه نسبت می  دهند .  Navaho پروژه ی هم ارز این موشک در امریکا   10 روز بعد کنسل شد . موشک  ICBM R-7  طراحی Korolev' در اگوست اولین پرواز ازمایشی موفقش را کامل  کرد . موشک Buran ساخت Myasishchev  هنگامی که Burya  در  نوامبر 1957 لغو شد برای اولین پروازش مهیا می شد . رهبران شوروی نیازی به ادامه ی توسعه ی 2 طرح مواری رم جت نمی دیدند .       اما تست های توسعه ی  Burya ادامه پیدا کرد . 4 تست اول روی دینامیک  موشک تا نقطه ی اشتعال مرحله ی کروز کار می کرد . در 14 امین پرتاب در 2 دسامبر 1960 موشک توانست به برد 4000 ک م برسد . مدتی بعد رکورد 6500 کیلو متر با سرعت کروز 3.2 ماخ  و وزن محموله ی 2350 ک گ را توانست کسب کند .  وزن پرواز پرنده 97215 ک گ بود . اما در نهایت تبر روی گردن Burya نیز سقوط کرد . در حالی که توسعه ی ICBM ها به خوبی پیش می رفت  , و بهبود عملکرد موشک های سطح به هوا  ,  موشک های رمجت قاره پیما در مقام مقایسه گران و اسیب پذیر نمود می کردند . لغو پروژه ی  Burya ضربه ی سنگینی برای تیم لاوشکین بود . نتایج : تعداد شکست ها : 7 نرخ موفقیت : 61.11% تاریخ اولین شکست 1957-08-01 تاریخ اخرین شکست 1958-12-28     اولین پرتاب منجر به سقوط       اطلاعات مراحل :    Stage 1. 2 x Burya booster .  وزن ناخالص 27000 ک گ .   وزن خالی 4000 ک گ .  تراست : 771.700  کیلو نیوتن .  زمان سوزش : 70 ثانیه . قطر : 1.45 متر . ارتفاع : 18.9 متر سوخت :  Nitric acid/Amine. موتور :  S2.1150 وضعیت : توقف تولید توضیحات : بوستر موشک  Burya  . 2 عدد از این بوستر ها  در این موشک تا مرحله ی احتراق موتور رمجت استفاده می شد موتور توسعه داده شده توسط Isayev بر مبنای موتور R-11 S2.253   Stage 2. 1 x Burya وزن ناخالص  :  40865  ک گ وزن خالص : 13000 ک گ تراست : 76.000 kN زمان سوزش : 8500 ثانیه قطر : 2.2 متر لرتفاع 18 متر سوخت :  Air/Kerosene موتور :  RD-012U سرعت کروز : 3.2 ماخ در ارتفاع 18 – 20 ک م با حمل کلاهک به وزن 2350 ک گ مساحت بال : 60 متر مربع قطر ورودی رمجت  : 1.7 متر                   .........................................................................   منبع ترجمه از 7mmt Military.ir استفاده با ذکر منبع بلا مانع است