FLANKER

تاپیک جامع بررسی بالستیک "سجیل "

امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

این واقعا عالیه . ایکاش میشد اسرائیلی ها یه غلطی میکردن یه 10-12 تا از این موشک های سجیل 2 روشون آزمایش میکردیم تا اون وقت قدرت این موشک ها دستمون بیاد. icon_wink
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بابا یکی از دوستان نظرشو در مورد کلاهک 500 کیلویی سجیل بگه icon_wink :thinking: :mrgreen: big_grin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]دوستان ما اخرش نفهمیدیم که کلاهک سجیل 500 کیلو هستس یا 1500 کیلو
بابا خدایی این کلاهک 500 کیلویی اصلا به سجیلی که طول و قطرش از شهاب3 بیشتره نمیخوره یعنی شهاب3 کلاهک 1000 کیلویی و سجیل دومرحله ای کلاهک 500 کیلویی
تمنا میکنم از دوستان حداقل یه نظر بدن
[/quote]

1500 کیلو که قطعا نمیشه ولی در حدود 500 تا نهایتا 1000 باید باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]واقعا اگر ایران موشک هایی بالستیک دریاپایه داشت چی می شد...آه ای خدا...

مثلا از زیردریایی یا ناو جنگی در دریای سرخ شلیک می شدن

تمام معادلات و سیستم های ضد موشکی بهم می ریختن....

نباید فقط از خاک ایران شلیک بشن... [/quote]
سلام
چنین موشک های برای ما کاربرد ندارند مگر اینکه دارای سر جنگی نا متعارف باشند تا به عنوان
پاسخ دوم در برابر تهدید نامتعارف از انها استفاده بشه
[quote]خب دقت یکی از مهم ترین شاخصه هاست و خیلی خوشحال شدم وقتی شنیدم دقت موشک هامون اینقدر بالاست چون اگه یکم در محاسبات اشتباه بشه و موشک به جای برخورد به اسرائیل به جنوب لبنان یا به مصر برخورد کنه علاوه بر دردناک بودن موضوع می تونه پیامد های سیاسی خیلی بدی هم داشته باشه[/quote]
دقت این موشک ها انقدر زیاد هست که از لحظه برخورد فیلم تهیه شده ...بنابر این باید خاطره اسکاد و دقت افسانه ای اون را فراموش کنیم
[quote]حالا قدرت انفجاری این موشکها چقدره ؟ راسته که میگن شهاب 3 میتونه زمینی به بزرگی 9 تا زمین فوتبال رو بترکونه ؟ اگه اینطوری برای ترکوندن اسرائیل چند تا موشک لازم داریم؟[/quote]
شهاب یک سر جنگی هزار کیلویی داره 9 تا که نه ولی یکی را اره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote][quote]واقعا اگر ایران موشک هایی بالستیک دریاپایه داشت چی می شد...آه ای خدا...

مثلا از زیردریایی یا ناو جنگی در دریای سرخ شلیک می شدن

تمام معادلات و سیستم های ضد موشکی بهم می ریختن....

نباید فقط از خاک ایران شلیک بشن... [/quote]
سلام
چنین موشک های برای ما کاربرد ندارند مگر اینکه دارای سر جنگی نا متعارف باشند تا به عنوان
پاسخ دوم در برابر تهدید نامتعارف از انها استفاده بشه
[quote]خب دقت یکی از مهم ترین شاخصه هاست و خیلی خوشحال شدم وقتی شنیدم دقت موشک هامون اینقدر بالاست چون اگه یکم در محاسبات اشتباه بشه و موشک به جای برخورد به اسرائیل به جنوب لبنان یا به مصر برخورد کنه علاوه بر دردناک بودن موضوع می تونه پیامد های سیاسی خیلی بدی هم داشته باشه[/quote]
دقت این موشک ها انقدر زیاد هست که از لحظه برخورد فیلم تهیه شده ...بنابر این باید خاطره اسکاد و دقت افسانه ای اون را فراموش کنیم
[quote]حالا قدرت انفجاری این موشکها چقدره ؟ راسته که میگن شهاب 3 میتونه زمینی به بزرگی 9 تا زمین فوتبال رو بترکونه ؟ اگه اینطوری برای ترکوندن اسرائیل چند تا موشک لازم داریم؟[/quote]
شهاب یک سر جنگی هزار کیلویی داره 9 تا که نه ولی یکی را اره[/quote]

تو اروپا صدها نیروگاه هسته ای هست. هزاران کارخانه های شیمیایی و بنزین ونفت وتراکم جمعیت بالا که اروپارا به یک تف بند کرده آمریکا هم یک کشور جنگلی و کشاورزی هست که فقط اگه زیر مزارع گندمش کبریت بکشی معلوم نیست چی پیش میاد راست و حسینی تا حالا آمریکا هیچ وقت در یک جنگ واقعی قرار نگرفته فقط یه کوچولو در جنگ ویتنام که اگر یک هفته دیگه ادامه پیدا می کرد آخرین ب 52 آمریکا هم سرنگون می شد icon_wink
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]بابا یکی از دوستان نظرشو در مورد کلاهک 500 کیلویی سجیل بگه icon_wink :thinking: :mrgreen: big_grin[/quote]
اگر کلاهک این موشک واقعآ 500 کیلوگرم باشه میشه حدس زد که این کلاهک بیشتر جهت پرتاب مواد نامتعارف طراحی شده rolling_on_the_floor

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بابا من نزدیک 10 روزه از دوستان سایت تا بحال خواستم یه توضیح تحلیلی کامل و صد البته قانع کننده در مورد این جریان کلاهک 500 کیلویی سجیل بده والا تا الان که فعلا هیچی big_grin rolling_on_the_floor
اخه خدایی در مورد هرچیز بی ربطی تو این سایت بحث میشه ولی بحثهای مهمی مثل همین کلاهک 500 کیلویی سجیل اصلا مورد توجه دوستان قرار نمیگره hee_hee
بابا لااقل یه مسلمونی یه چند سطر درست و حسابی در این مورد بنویسه چون حسابی این قضیه کلاهک سجیل فکرمو مشغول کرده icon_wink
اصلا مگه نه خود وزیر دفاع بود که گفت یکی از ویزگیهای موشک سجیل قدرت تخریب بسیار بالای اونه از اون طرف تو بنر میدان بهارستان یا همین مقاله سایت مشرق که بنظرم به استناد همون عکس گفته کلاهکش 500 کیلوه
خواهشا دوستان یه توضیح جامع بدن اصلا من میگم همون 1500 کیلوه :thinking: والا ماکه توهمین سایت کلاهک 1300 کیلویی رو هم شنیدیم :mrgreen:
منتظر جواب دوستانم :mrgreen: hee_hee

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام دوستان، من خیلی وقت پیش عضو بودم اما تازه تونستم وارد سایت بشم. سایت مشرق نیوز یکی از سایتهای وابسته به ..... هر خبر نظامی که مطرح میکنه هدف مشخصی داره.اما این برای اولین بار بود که به طور 100 درصد مستقیم از حمله ی نظامی به اسرائیل صحبت کرد.این خودش خیلی چیزها رو مشخص میکنه........
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مقاله جالب والبته هدف داری بود :mrgreen:
در مورد استفاده از موشک بالستیک در دریااستفاده از اون در ناو هامون کاملا امکان پذیره(چه شهاب چه سجیل که البته بهتره از خلیج فارس استفاده بشه)
اما در مورد زیر دریایی یکم در مضیقه هستیم چون کیلو ها ذات این قابلیت رو ندارن (فقط چند نوع موشک کروز) بنابراین باید تغییراتی روشون انجام بشه که به دلیل تعداد کم آنها(عددی مبهم از3تا6تا!!) زیاد جالب نیست البته این زیردریایی600 تنی جدیدشا ید برای این کار مناسب باشه(منظورم این کاره:باتوجه به زیر دریایی های در همین وزن وکلاس این زیر دریایی باید طول تقریبی45تا50 متر داشته باشه که در این صورت میشه با تغییراتی تو بعضی موشک های بالستیک کوچکتر(مثل خلیج فارس یا قیام) اونن ها رو به جای پرتاب مایل یا عمودی، افقی و مثل اژدر شلیک کرد وازطریق یه پوشش مخصوص اون رو تا سطح آب آورد وبعد اوپوشش منهدم شدو وسپس مثل حالت پرتاب در خشکی از سطح آب پرتاب می شود(البته موشک سوخت جامد چون سرعت واکنش سریع تری دارد بهتر است){کلا زیاد جدی نگیرید icon_wink }
--------------------------------------------------------------------------------------------------
از دوستان عزیزمون که دستی در زیست شناسی دارم یه سوال دارم
می خواستم بدون عامل بیماری طاعون تا چند درجه سلسیوس رو می تونه تحمل کنه
و قوی ترین ویروس یا باکتری کشنده در مقابل دما وفشار زیاد چی هست؟؟؟ :thinking:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام
آقایان sorena_ir_army و mahdavi3d عزیز من معلومات نظامیم به اندازه شما نیست ولی تا اونجا که یادمه موقع رونمایی و آزمایش سجیل اونو به عنوان اولین موشکی که قابلیت خروج از جورو داره معرفی کردن

من هنوزم منتظر یه عکس از موشک عاشورا هستم
خودم که احساس میکنم وجود خارجی نداره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]مقاله جالب والبته هدف داری بود :mrgreen:

اما در مورد زیر دریایی یکم در مضیقه هستیم چون کیلو ها ذات این قابلیت رو ندارن (فقط چند نوع موشک کروز) بنابراین باید تغییراتی روشون انجام بشه که به دلیل تعداد کم آنها(عددی مبهم از3تا6تا!!) زیاد جالب نیست البته این زیردریایی600 تنی جدیدشا ید برای این کار مناسب باشه(منظورم این کاره:باتوجه به زیر دریایی های در همین وزن وکلاس این زیر دریایی باید طول تقریبی45تا50 متر داشته باشه که در این صورت میشه با تغییراتی تو بعضی موشک های بالستیک کوچکتر(مثل خلیج فارس یا قیام) اونن ها رو به جای پرتاب مایل یا عمودی، افقی و مثل اژدر شلیک کرد وازطریق یه پوشش مخصوص اون رو تا سطح آب آورد وبعد اوپوشش منهدم شدو وسپس مثل حالت پرتاب در خشکی از سطح آب پرتاب می شود(البته موشک سوخت جامد چون سرعت واکنش سریع تری دارد بهتر است){کلا زیاد جدی نگیرید icon_wink }
--------------------------------------------------------------------------------------------------
:thinking:[/quote]

این چه حرفیه؟
زیر دریایی 600 تنی برای اینکه توان شلیک موشک بالستیک(هرچند کوتاهبرد و کوچک مثل خلیج فارس) رو داشته باشه خیلی کوچیکه، این امرنیازمند ایجاد تغییرات زیاد و اضافه کردن سیستم های تخلیه فشار و کنترل غوطه وری، نگهداری موشک و کنترل اون و حتی تیوب های ویژه ای هست، که علاوه بر اینکه وزن و فضای خیلی بیشتری رو میطلبه، بلکه از لحاظ تکنولوژیکی بسیار هزینه برو پیچیده هست و حتی کشورهایی چون چین و فرانسه که از ما جلوتر هستند پس سالهای متمادی تولید زیردریایی های سنگین، با آزمایش ها و شکست های زیاد تونستن به این تکنولوژی دست پیدا کنند. ما که هنوز زیر دریایی نیمه سنگین تولید و عملیاتی نکردیم. در خوشبینانه ترین حالت حداقل 10 سال زمان نیاز داریم تا به اونجا برسیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام بنده هم با نظر آقای mhz موافقم و نباید به این موشک ها مغرور بشیم اسرائیل فقط هدف اولمونه و شک نکنید اگه یک گلوله به سمت اسرائیل شلیک کنیم باید برای مقابله با ابر قدرت ها آماده باشیم و چون همگی سرمایه گذاران اسرائیلی بزرگ و کله گنده ای توی کشورشون دارند که اونا رو وادار میکنه که به مقابله دست بزنند . پس باید موشک هایی رو طراحی کینم و بسازیم که به راحتی پایگاه های نظامی مهم آمیرکا تا اون پایگاه های هواپیما های فرسوده اونا تو کویر های آمریکا رو تازه بعد از این کار باید تلاش کنید قدرت تخریبی و دقت رو افزایش بدیم ولی الحمدلله بعد از انقلاب توان دفاعی مخصوصا موشکیمون به تمام معنا جون گرفته و فقط رو توان نیروی هواییمون تمرکز نداریم البته امیدوارم تلاش های نیروی هوایی برای بهبود و طراحی هواپیما های جنگنده و بمب افکن به ثمر برسه تا یک خبر خوشحالی توپ بهمون برسه . ما می توانیم ......

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
البته دقت بالاتر هم مسئله است اگر بخواهيم كه فقط از كلاهكهاي معمولي استفاده كنيم. تا اون جايي كه من ميدونم هيچ كدوم از موشك هاي ما (غير از فاتح) از يه حدي بيشتر دقيق نيستند. چون توانايي هدايت در مرحله آخر رو ندارند و اضافه كردن اين قابليت هم كار سختيه. نمي دونم ميشه اينطور گفت كه اگر به اين سمت (يعني دقيق تر كردن موشك ها) نريم يا حداقل خبري ازش نداشته باشيم ، ميشه نتيجه بگيريم كه هيچ وقت نخواهيم رفت؟ (به عبارتي دست از كلاهكهاي conventional برداريم...)

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مقاله خوب و البته یه کمی خوش بینانه
درت اسرائیل نسبت به ما آسیب پذیر تر است ولی ما هم باید توانایی متقابل موشکی اسرائیل در نظر بگیریم که به مراتب از ما پیشرفته تر است
موشک های اون ها از ما برتر هستن هم دقت و هم برد که البته نیازی نیست
هیچ کشوری با حمله موشکی نابود نمیشه حتی با 1000 تا ولی در افکار عمومی اثر بدی می زاره
هیچ به این فکر کردید اگه ما بخواهیم اسرائیل موشک باران کنیم شاید به کله اسرائیل بزنه و بخواهد از کلاهک اتمی استفاده کنه اونوقت ما با اولین کلاهک مغلوب جنگیم در ظاهر
موشک های بالستیک با کلاهک متعارف به درد پیروزی در جنگ نمی خورن فقط بار روانی دارن
لیبی کلا چند تا شهر داشت همینا هم پند ماه هر روز بمباران شدن که در سطحی بسیار گسترده تر از حملات موشکی بود ولی چی شد نابود شد نه

سامانه ضد بالستیک اسرائیل رو هم در نظر بگیرید که از 7 تا تست 6 موفق بوده و به نظر تا حدودی موثر خواهد بود

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]موشک های بالستیک با کلاهک متعارف به درد پیروزی در جنگ نمی خورن فقط بار روانی دارن[/quote] هر کی یه چیزی میگه عزیزان هم میگن احسنت !..

----------

اولا تکیه ما فقط بر موشک های بالستیک نیست .

ثانیا با غیر از موشک بالستیک با چی میخواهید اسراییل رو بزنید ؟!

اگر منظورتون نیروی هوایی هست ! اسراییل نتونسته چنین ادعایی داشته باشه و اگر میتونست لحظه ای درنگ نمیکرد .

و در آخر اسراییل در جنگ با ما چطور میخواد پیروز بشه ؟!که این موشک هابه درد پیروزی توی اون جنگ بخورند یا نه ؟!!
  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط NIX
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      گراد ، تگرگ روسی
       

       
       
       
      گراد یک سامانه پرتابگر چندگانه خودکششی 122 میلیمتری است که در اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شده است ، این سامانه و راکت M-210F برای نخستین بار در سالهای آغازین دهه 1960 توسعه یافته و نخستین کاربرد رزمی آن در مارس 1969 در طول درگیری مرز چین و شوروی بود
      BM مخفف Boyevaya Mashina به معنی ماشین جنگی است و نام مستعار گراد Grad در روسی به معنی تگرگ می باشد
       
      سامانه موشک انداز BM 21  در سال 1963 در ارتش شوروی برای جایگزینی سامانه قدیمی BM 14  بکار گیری شد ، نقش پایه ای سامانه BM 21  برای پشتیبانی نیرو های زمینی با سرکوب فوری مواضع شلیک موشک های ضد تانک ، توپخانه ها ، خمپاره انداز ها ، از میان بردن نقاط مقاومت دشمن در منطقه نبرد بود
       
      نام مستعار روسی "تگرگ" نام مناسبی برای سامانه تسلیحاتی است که می تواند تا 40 راکت 122 میلی متری را در حدود 20 ثانیه در بردهای گوناگون پرتاب کند. گراد یک سامانه تتسلیحاتی دقیق نیست و برای رساندن مهمات خود به جای هدف نقطه ای ، برای یورش به یک منطقه طراحی شده است ، در برد 20 کیلومتری ، زمانی که 40 موشک پرتاب می شود، منطقه اصابت تا 600 متر در 600 متر گسترش می یابد (36 هکتار).
       

       
       
      از زمان معرفی سامانه BM 21 در دهه 60 این راکت انداز  های 122 میلیمتری در همه مناطق درگیری در سراسر حهان حاضر بوده اند . سادگی این سامانه بهمراه ارائه توان آتشباری عظیم از یک سکوی متحرک و نسبتا سبک منجر به پذیرش سریع و گسترده آن شده است..این سامانه تسلیحاتی به شکل گسترده ای کپی شده است و اکنون گونه های گسترده ای از نسخه ها و مشتقات آن را می توان در فهرست موجودی بیش از 50 نیروی مسلح در سراسر دنیا میتوان مشاهده کرد
       
      از آنجایی که BM-21 یک طراحی نسبتا قدیمی است که  اواخر دهه 1950 توسعه یافت ،بنابر این  برخی از این گونه‌های کپی شده ویژگی‌ های تسلیحات تازه تری را به آن افزوده اند ، مانند سیستم ‌های کنترل آتش پیشرفته و ویژگی‌های آیرودینامیکی پیشرفته‌تر برای خود موشک‌ها [در موارد پیشرفته تر موشک های هدایت شونده. م].
       
       
      پرتابگر اولیه یک شاسی کامیون Ural-375D 6×6 بود. در سال 1976، خودروی پرتابگر Ural-375D با کامیون جدیدتر و قدرتمندتر Ural-4320 6×6 جایگزین شد. هر BM-21 توسط یک کامیون 9k450  با 60 موشک اضافی پشتیبانی می شود. نصب شدن بر روی کامیون های 6×6 به BM-21 تحرک قابل توجهی می دهد که به ویژه پس از شلیک، زمانی که پرتابگرها باید به سرعت جابجا شده تا از آتش سامانه های ضد توپخانه ای دشمن در امان باشند. عملیات شلیک و جابجایی رفتار معمول در راکت انداز های چندگانه خودکششی است
       
       
      کامیون پشتیبان سامانه گراد
       
      راکت یا موشک
      راکت یا موشک به مهماتی گفته می شود که توسط یک موتور به حرکت در می آید. موتور موشک / راکت در ساده‌ ترین گونه از لوله‌ ای تشکیل شده است که در آن سوخت می‌ سوزد و در یک انتهای آن دهانه‌ ای دارد. گازهای خارج شده باعث ایجاد واکنشی برابر و مخالف در انتهای بسته لوله شده و پرتابه را به جلو می راند . رانش با هدایت گازهای به سرعت در حال انبساط از سوخت موشک در حال سوختن از طریق یک یا چند نازل (ونتوری/ ونچوری) ایجاد می شود.
       

       
      نمایش اثر ونتوری
       
       راکت های 122 میلی متری برای BM-21 دارای هفت ونتوری در پشت موتور موشک هستند. در حالی که موتورهای موشک می‌توانند حاوی سوخت مایع یا جامد باشند، سامانه های BM-21 موشک ‌هایی را با موتورهایی که فقط دارای سوخت جامد هستند شلیک می‌کنند. بر خلاف موشک ، یک راکت هدایت نشده مسیر خود را در هنگام پرواز تنظیم نمی کند تا به هدف اصابت کند. به این ترتیب، هنگامی که BM-21 یک راکت را شلیک میکند هیچ راهی برای تغییر مسیر آن وجود ندارد.
       
      راکت ها
      راکت ها به منظور دستیابی به پایداری آیرودینامیکی ، از باله یا چرخش محوری استفاده می کنند ، راکت های سامانه گراد ترکیب هر دو این روش ها را بکار می برد. روش اولیه برای ایجاد پایداری آیرودینامیکی از طریق استفاده از چهار بالک در بخش پشتی است . هنگامی که راکت پرتاب می شود، شروع به چرخش با سرعت نسبتا کندی می کند. باله‌های فنری که در بخش پشتی دور راکت پیچیده شده اند و با یک بند نازک در جای خود نگه داشته شده اند که هنگام پرتاب می‌سوزد. همانطور که قسمت پشتی موشک از لوله پرتاب خارج می شود، فنرها باله ها را باز کرده و راکت را در پرواز تثبیت می کنند.
       
       
      انواع راکت های سامانه گراد
       
      راکت 9M22
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               64  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.4 کیلومتر
       
      راکت 9M22M
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               46  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              1930 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                2 تا 10.8 کیلومتر
       
      راکت 9M22U
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66.6  کیلوگرم
      سرجنگی         18.4 کیلوگرم
      طول              2870 میلیمتر
      تعداد ترکش     1640 تکه
      برد                5 تا 20.1 کیلومتر
       
      راکت 9M28F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               56.5  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2270 میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 15 کیلومتر
       
      راکت 9M53F
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70   کیلوگرم
      سرجنگی         26  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     2450  تکه
      برد                5 تا 20.5 کیلومتر
       
      راکت 9M521
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               66  کیلوگرم
      سرجنگی         21 کیلوگرم
      طول              2840  میلیمتر
      تعداد ترکش     1000  تکه
      برد                تا 40  کیلومتر
       
      راکت 9M522
      کالیبر              122  میلیمتر
      وزن               70  کیلوگرم
      سرجنگی         25  کیلوگرم
      طول              3037 میلیمتر
      تعداد ترکش     1800  تکه
      برد                تا 37.5  کیلومتر
       
       
       
      گراد در نقش موشک
       
      با توجه به گستره کاربران راکت انداز های گراد شرکت های دفاعی در صدد بهبود عملکرد این سامانه بر آمده اند که شرکت ترکیه ای راکستان و همینطور صنایع دولتی رافائل دو شیوه گوناگون را برای افزایش دقت این سامانه به کار برده اند
       

       
      راکت (موشک) ساخت راکستان با سامانه هدایتی GPS / INS
       
      شرکت راکستان یک راکت هدایت شونده به سامانه هدایت ماهواره ای به همراه سامانه هدایت داخلی توسعه داده است که با استفاده از امواج ماهواره های جی پی اس دایره خطای برابر 30 متر (ادعایی)  دارد
       

       
      کیت Epik
       
      شرکت رافائل کیت EPIK را برای راکت های سامانه گراد توسعه داده است (Electro-Optical Precision Integration Kit)) که بر پایه هدایت داخلی  INS و پردازشگر تصویری کار میکند ، تصویر هدف که توسط سامانه های دیگر (هلیکوپتر / هواپیما / پهپاد / نیرو های پیاده) برداشت شده است روی سامانه هدایت داخلی بارگیری شده و در زمان پرواز پویشگر فعال دماغه راکت با مقایسه تصویر ذخیره شده اقدام به جانمایی و شیرجه بر روی هدف تعیین شده می نماید ، از آنجایی که EPIK با جی پی اس در ارتباط نیست امکان جم و اخلال بر روی آن نیز وجود ندارد. شرکت سازنده دقت اصابت کمتر از 3 متر را برای این کیت هدایتی اعلام کرده است
       
      با هدایت پذیر شدن راکت های سامانه گراد سامانه های Fire Finder امکان محاسبه الگوی پروازی پرتابه برای اجرای عملیات سرکوب را تا حد بسیار زیادی از دست خواهند داد
       
       
       
       
       

       
       
      سامانه راکت چند گانه خودکششی
       
      سازنده    اتحاد جماهیر شوروی
      سال ورود به خدمت   1963 میلادی
      تعداد خدمه    6 نفر
       
      گونه های سامانه گراد

       
      BM 21 V
      نسخه هوابرد با 12 تیوب بر روی کامیون گاز 66B 
       

       
      GRAD 1
      نسخه سبکتر سامانه گراد با 36 تیوب بر روی کامیون زیل 131
       

       
      9K132 Grad-P
      گراد پی لانچر تکی راکت 122 میلیمتری
       

       
        A-215 Grad-M
      نسخه دریایی سامانه گراد
       

       
      9K59 Prima
      پریما نسخه بهبود یافته گراد با 50 تیوب
       

       
      Grad-K
      نسخه تازه تر گراد بر روی کامیون کاماز 5350
       

       
      Tornado G
      راکت انداز بهبود یافته گراد بر روی کامیون اورال 4320
       
       
       
      پیوند 1
      پیوند 2
      پیوند 3
      پیوند 4
      پیوند 5
    • توسط MR9
      فکور90 ، در اصل ، یک پروژه داخلی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (IRIAF)  بشمار می رفت که تاریخ آغاز آن به اوایل دهه نخست قرن بیست و یکم ( 2000 میلادی ) برمی گردد . به اعتقاد برخی ، در آن زمان هیچ  موشک هوا به هوای عملیاتی AIM-54A فونیکس در فهرست موجودی نیرو وجود نداشت ، در نتیجه  متخصصان نیروی هوایی پیشنهاد دادند  تا قطعات و اجزاء فونیکس ها را با قطعات موشکهای تغییر یافته هاوک ( پروژه سجیل ) بهبود دهند و موشکهای موجود را بحالت عملیاتی بازگردانند .
      با کلید خوردن این پروژه ، به شکل همزمان نیروی هوایی یک قرارداد همکاری را با صنایع شهید بابایی وابسته به وزارت دفاع و پشتبانی نیرو های مسلح با هدف بازگرداندن چند تیر موشک فونیکس بحالت عملیاتی در یک بازه زمانی یکساله (2007-2006) به امضاء رساندند  و برای اطمینان از صحت کار ، چند کارشناس بازنشسته فنی نیروی هوایی ارتش نیز به این پروژه پیوسته و این ایده دنبال شد.
      براساس گزارشهای تایید نشده ، در اوایل کار ، موشکهای از رده خارج فونیکس با استفاده از جستجوگر موشک MIM-23B دوباره عملیاتی شدند . با این حال ، در سالهای بعد (2009-2008) ، زمانی که صنایع شهید بابایی ، یک نسخه بهبود یافته از موشک پدافند هوایی MIM-23B را با رادار و اویونیک جدید برای نیروی هوایی توسعه داد ، این ایده برای کارشناسان بوجود آمد که تمامی موشکهای فونیکس باقی مانده را با اویونیک جدید و رادار موشک شلمچه ، ( نسخه بهبود یافته MIM-23B) به حالت عملیاتی درآورند .
      این موشک با موفقیت کامل مابین سالهای 2009 تا 2010 آزمایش شد ، اما علی الظاهر  در خط تولید انبوه قرار نگرفت . نسخه جدید سجیل / شلمچه  با جستجوگر و اویونیک پیشرفته با شناسه سجیل هوابرد برای تجهیز تامکتهای نیروی هوایی ، فانتوم ومیراژهای اف-یک در حال توسعه است .
      پی نوشت : 
      این تحلیل ، صرفاً یک نظر بشمار می رود و نه تایید و نه رد می گردد . با این حال امیدواریم نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، بیش از پیش ، از قابلیتهای تدافعی ، تهاجمی برخوردار گردد . 
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.