امتیاز دادن به این موضوع:

Recommended Posts

  بر 26 خرداد 1401 در 15:07 , Overdose گفت:

نماینده مردم شاهین‌شهرو برخوار و میمه در مجلس شورای اسلامی گفت:

 

210ffabd-7c7b-4a95-b94c-13172469f9b1.jpg

 

 رئیس‌جمهور در بازدید از این مجموعه دستور داد که بودجه‌ای در اختیار آن قرار داده شود تا با استفاده از این بودجه به نیت امام رضا (ع) هشت فروند هواپیمای مسافربری تولید شود، افزود: هم اکنون چهار فروند هواپیمای باری در دست تولید است و مقرر شد چهار فروند هواپیمای مسافربری دیگر نیز تولید شود.این نماینده مردم شهرستان‌های شاهین‌شهر، میمه وبرخوار را نجیب، خون‌گرم، زحمت‌کش، باسواد و ولایی دانست و گفت: برخی از مسائل در سطح ملی وجود دارد و با توجه به رفت‌وآمدهای هیئت‌های مختلف به کشور، دوران طلایی برای ایران در حال شکل‌گیری است.......

_یعنی قراره ایران ۱۴۰ های موجود به خط پروازی برگردند؟

_منبع

سلام

بالاخره ازون تعداد هواپیمای ساخته شده به نحوی باید بهره برداری بشه ، حالا چه با تغییر کاربری و چه با بهبود عملکرد موتور و یا تغییر آن .

در سطح کلان از بین بردن اون همه سرمایه انسانی و مالی که برای این پروژه صرف شده واقعا به صلاح نیست و این طرح با وجود تمام نواقصی که داره هنوز هم میتونه طرح فرودگاه های منطقه ای ایران را فعال کنه . ساختار حمل ونقل هوایی ایران را تغییر بده .

  • Like 2
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

IMG_20220617_120518_999.jpg

رئیس جمهور: حتما می خواهم هواپیمای با 72 سرنشین را سریعا بسازید

 

زمانی که توفیق خدمت به آستان رضوی(ع) را داشتم به تاتارستان(استانی در روسیه) سفر کردم و در آنجا مجموعه هلی کوپترسازی را برای بازدید بنده در نظر گرفته بودند و خدا می داند آنچه دیروز در اصفهان دیدم گسترده تر و دقیق تر از چیزی بود که آنجا دیدم.

 

تمامی انواع پرنده ها را با دقت و کیفیت مناسب آنجا می ساختند. لذا این را اعلام کردم حتما از شما می خواهم هواپیمای با 72 سرنشین را سریعا بسازید و قابلیت مصرف داخلی و صادرات دارد.

 

هر نیرویی که آماده تحول نیست حتما او را در حاشیه قرار دهید و نگذارید در متن بماند.

 

برخی کارشناسان می گویند به میزان 50 سال پروژه ناتمام در کشور داریم. تنها یک حرکت جهادی می تواند این کار را سامان بدهد و نیروهای جهادی می توانند این گره را باز کنند.

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 27 خرداد 1401 در 07:37 , mehdipersian گفت:

زمانی که توفیق خدمت به آستان رضوی(ع) را داشتم به تاتارستان(استانی در روسیه) سفر کردم و در آنجا مجموعه هلی کوپترسازی را برای بازدید بنده در نظر گرفته بودند و خدا می داند آنچه دیروز در اصفهان دیدم گسترده تر و دقیق تر از چیزی بود که آنجا دیدم.

با دعوت رسمی ریاست‌جمهوری و مفتی اعظم این‌ جمهوری مسلمان به قازان سفر کردن و  احتمالا از مجموعه بالگرد سازی کازان‌ بازدید داشته که خیلی عجیبه برای تولیت آستان قدس رضوی!b653405043b52cac.jpg

 

به این‌بهانه یه توضیح‌در مورد تاریخ و خدمات این‌مجموعه که با هسا مقایسه کردن!

کارخانه هلیکوپتر تاتارستان کارخانه هلیکوپتر کازان یک شرکت سهامی تولید کننده هلیکوپترهای خانواده Mi-8/17 است که بخشی از هلدینگ هلیکوپتر روسی هلیکوپترهای روسی متعلق به شرکت دولتی Rostec است. هلیکوپترهای ساخت روسیه که در کازان ساخته شده اند بیش از 50 میلیون ساعت پرواز در سراسر جهان داشته اند. در طول تاریخ وجود KVZ، بیش از 12000 هلیکوپتر Mi-4، Mi-8، Mi-14، Mi-17، Ansat و اصلاحات آنها به 100 کشور جهان تحویل داده شده است. کارخانه هوانوردی لنینگراد شماره 387 ایجاد شد که بعداً به کازان منتقل شد و با کارخانه قطعات واگن شماره 169 کازان ادغام شد. از آنجایی که سرنوشت هوانوردی این شرکت در سال 1940 تعیین شد، از این تاریخ است که تاریخچه کارخانه هلیکوپتر کازان فعلی آغاز می شود. در طول سال های جنگ، این شرکت حدود 11000 هواپیمای دوباله Po-2 برای جبهه تولید کرد - که برای آن کارکنان کارخانه در سال 1945 نشان پرچم سرخ کار را دریافت کردند. تا سال 1945، تولید هواپیماهای جنگی در کارخانه 3.5 برابر شد: از 100 به 350 در ماه. ۱۰درصد از هواپیمای جنگی تولید شده توسط صنعت هوانوردی اتحاد جماهیر شوروی در طول جنگ بزرگ میهنی در اینجا مونتاژ شد. این کارخانه که فعالانه در بازسازی اقتصاد ملی پس از جنگ شرکت داشت، در سال‌های 1947-1951 بیش از 9000 دستگاه از اولین کمباین S-4 خودکششی کشور را تولید کرد.

 

در سال 1951، کارخانه هلیکوپتر کازان تولید هلیکوپترهای Mi-1 را آغاز کرد - این اولین تولید انبوه بالگرد در اتحاد جماهیر شوروی بود. هلیکوپتر Mi-4 که از سال 1954 در این کارخانه تولید می شود، اولین هلیکوپتر داخلی بود که صادر شد. در سال 1965، این شرکت تولید Mi-8 را آغاز کرد که عظیم‌ترین و محبوب‌ترین هلیکوپتر از خانواده Mi بود.

 

در سال 1966، کارخانه شماره 387 به کارخانه هلیکوپتر کازان تغییر نام داد. در سال 1973، این کارخانه بر تولید هلیکوپتر آبی خاکی Mi-14 که به طور گسترده در هوادریایی استفاده می شد، تسلط یافت. موفقیت های به دست آمده گروه کارگری با حکم انقلاب اکتبر (1970) و جایزه بین المللی تیر طلایی (1980) مشخص شد.

 

علیرغم مشکلات  در توسعه صنعت هوانوردی روسیه در دهه 90، کارخانه به یک شرکت سهامی باز تبدیل شد، حق ورود به بازار بین المللی را دریافت کرد، که امکان شروع مجدد تولید، معرفی محصولات جدید را فراهم کرد. فن آوری برای پردازش مواد و مونتاژ واحدهای هندسه وطراحی پیچیده.

 

در سال 1993، این شرکت شروع به توسعه آنسات، تنها هلیکوپتر طراحی و ساخته شده در روسیه در دوره پسا شوروی کرد. در سال 1997، کارخانه هلیکوپتر کازان گواهی رسمی از ثبت هوانوردی IAC دریافت کرد که امکان توسعه هلیکوپترها را فراهم می کرد و اولین نمونه اولیه آنسات با سیستم کنترل از راه دور الکتریکی ساخته شد. در سال 1999 اولین پرواز خود را انجام داد. در حال حاضر انسات به همراه محصول اصلی این کارخانه یعنی هلیکوپتر Mi-17 مدرن از تولیدات عمده هست.

 

در سال 2007 کارخانه هلیکوپتر کازان بخشی از هلدینگ هلیکوپتر روسیه شد.

تا به امروز، این شرکت دارای یک زیرساخت معمولی برای تولید چند سری تولیدات و ماشین‌سازی است، دارای یک بیس تولید مدرن و فن‌آوری تایید شده برای تولید و تعمیر هلیکوپتر است: کارخانه هلیکوپتر کازان یک چرخه کامل از ایجاد تجهیزات هلیکوپتر را انجام می‌دهد. از زنجیره توسعه و تولید گرفته تا پشتیبانی پس از فروش .

 

Mi-17 یک هلیکوپتر چند منظوره متوسط است که مدرنیزه شدن هلیکوپتر Mi-8 است. تا به امروز بیش از 11 هزار هلیکوپتر این خانواده تولید شده است. در حال حاضر، KVZ در حال تولید زنجیره‌ای از سه تغییر اصلی است:

 

Mi-172 یک ارتقا غیر نظامی است که برای حمل مسافر طراحی شده است. اصلاحات ویژه VIP نیز تولید می شود؛ Mi-17-V5 یک اصلاح حمل و نقل است که برای حمل محموله در داخل کابین و روی یک قلاب خارجی طراحی شده است. می توان از آن برای حمل و نقل امدادگران استفاده کرد؛ Mi-17-1V یک اصلاح چند منظوره است که بر اساس آن هلیکوپترهایی برای اهداف مختلف از جمله بیمارستان پرواز تولید می شود.

 

آنسات یک بالگرد سبک چند منظوره است که توسط کارخانه هلیکوپتر کازان ساخته شده است. برنامه هلیکوپتر آنسات به طور فعال در دو جهت نظامی و غیره نظامی در حال توسعه است.

 بالگرد آموزشی Ansat-U توسط وزارت دفاع روسیه برای آموزشگاه های پروازی و مراکز آموزشی رزمی خریداری شده و به صورت سری عرضه می شود. با کمک تجهیزات قابل جدا شدن سریع، هلیکوپتر جهانی Ansat را می توان به سرعت برای انجام طیف گسترده ای از وظایف: تحویل محموله، حمل و نقل مسافر، عملیات جستجو و نجات، گشت زنی، اطفای حریق، مراقبت های پزشکی اورژانسی مجدداً تجهیز کرد.

 

به عنوان بخشی از برنامه هلدینگ هلیکوپتر روسیه برای ایجاد یک هلیکوپتر چند منظوره متوسط Mi-38، این کارخانه مسئول ساخت نمونه های آزمایشی هلیکوپتر و سازماندهی تولید انبوه آن است.

 

برای اطمینان از رقابت پذیری محصولات آنها، برنامه ریزی شده است که خدمات در کل چرخه عمر هلیکوپتر بهبود یابد. برای تعمیر و نگهداری ماشین آلات در حال کار در قله کازانسکی

افتخارات:

1945: به کارخانه 387 نشان پرچم سرخ کار اعطا شد 1970: کارخانه هلیکوپتر کازان نشان انقلاب اکتبر را دریافت کرد 1980: کمیته بین المللی به انجمن تولید هلیکوپتر کازان جایزه بین المللی گلدن مرکوری را برای مشارکت خود اعطا کرد. به توسعه صادرات اتحاد جماهیر شوروی .1982: انجمن تولید هلیکوپتر کازان "60 سالگرد اتحاد جماهیر شوروی" نامگذاری شد. 1992: دیپلم فدراسیون کیهان نوردی اتحاد جماهیر شوروی برای تولید هلیکوپترهای چند منظوره. اقتصاد و توسعه روسیه به عنوان "بهترین صادرکننده روسیه در سال 1997". 1998: دیپلم وزارت اقتصاد و توسعه روسیه به عنوان "بهترین صادرکننده روسیه در سال 1998". 1999: دیپلم وزارت اقتصاد و توسعه روسیه به عنوان "بهترین صادرکننده روسیه در سال 1999". 2000: دیپلم وزارت اقتصاد و توسعه روسیه به عنوان "بهترین صادرکننده روسیه در سال 2000". 2000: دیپلم اتاق بازرگانی و صنعت فدراسیون روسیه برای دستاوردهای در زمینه فعالیت های اقتصادی خارجی به نفع روسیه 2001: دیپلم وزارت اقتصاد و توسعه روسیه به عنوان "بهترین صادر کننده روسیه در سال 2001" 2001: برنده مسابقه همه اتحادیه ها "1000 بهترین شرکت روسیه" و صنعت جمهوری تاتارستان به عنوان "بهترین صادرکننده تاتارستان در سال 2002". 2004: برنده پنجمین مسابقه اتحادیه "1000 شرکت برتر روسیه". منطقی سازی کار صدور مجوز ثبت اختراع 2005: دیپلم سهم قابل توجه در توسعه اجتماعی و اقتصادی شهر کازان به افتخار هزارمین سالگرد تأسیس کازان 2005: دیپلم وزارت اقتصاد و صنعت جمهوری تاتارستان به عنوان "بهترین" صادرکننده تاتارستان در سال 2005". : دیپلم وزارت اقتصاد و توسعه روسیه به عنوان "بهترین صادرکننده روسیه از نظر 2005. 2006: دیپلم "برنده هفتمین مسابقه همه روسی 1000 شرکت برتر روسیه". 2007: ورود به کتاب افتخار کازان . ". 2009: دیپلم در نامزدی "عطارد طلایی اوراسیا". "برای توسعه پایدار تجارت و شرکت در شرایط بحران اقتصادی جهانی" از صندوق توسعه بین المللی "اوراسیا". 2009: جایزه در مسابقه جایزه ملی "ایده طلایی" در نامزدی "برای مشارکت در توسعه محصولات نظامی برای هلیکوپتر Ansat-U 2010: برنده مسابقه "بهترین کالاهای جمهوری تاتارستان در نامزدی" محصولات صنعتی "" - برای هلیکوپتر Ansat-U 2010: دیپلم درجه 1 مسابقه "100 از بهترین کالاهای روسیه" در نامزدی "محصولات صنعتی" - برای هلیکوپتر Ansat-U 2011: دیپلم درجه 1 در مسابقه "بهترین کالاهای جمهوری تاتارستان در نامزدی" محصولات صنعتی "" - برای Mi هلیکوپتر 17V-52011: دیپلم درجه 1 در مسابقه "بهترین کالاهای جمهوری تاتارستان در نامزدی" محصولات برای مقاصد صنعتی "" - برای هلیکوپتر Mi-17V-5، بالاترین جایزه مسابقه - "غرور میهن" : برنده جایزه ملی در زمینه فعالیت کارآفرینی "عطارد طلایی"

(تاریخ این‌مجموعه را تریلی نمیکشه مقایسه تولیداتش هم بماند)

ویرایش شده در توسط Overdose
  • Like 1
  • Upvote 13

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دستور وزیردفاع برای پیگیری ساخت هواپیمای‌ مسافربری

 

لینک از سایت تابناک :

https://www.tabnak.ir/fa/news/1125170/دستور-وزیردفاع-برای-پیگیری-ساخت-هواپیمای‌-مسافربری

  • Like 2
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 9 تیر 1401 در 11:54 , Overdose گفت:

 

شروع تست مدل جت ۷۲ نفره داخلی

 

 

 با سلام

آخه دانشگاه مگه باید بیاد هواپیما طراحی کنه ؟!

کدوم کشوری اینجوری هواپیماساز شده که ما بخوایم بشیم ؟!

 

  • Like 2
  • Upvote 4

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 9 تیر 1401 در 16:45 , 951 گفت:

 با سلام

آخه دانشگاه مگه باید بیاد هواپیما طراحی کنه ؟!

کدوم کشوری اینجوری هواپیماساز شده که ما بخوایم بشیم ؟!

 

به هر حال علم از دانشگاه شروع میشه و این کار خوبی هست ولی باید یک کار اساسی صورت بگیره و در هسا یک گروه نخبه جذب موضوع طراحی هواپیما بشوند

و دفتر طراحی هواپیما بزنند. نمونه های غربی و شرقی را هم میشود در این مورد الگو قرار داد. 

  • Like 1
  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 9 تیر 1401 در 16:45 , 951 گفت:

 با سلام

آخه دانشگاه مگه باید بیاد هواپیما طراحی کنه ؟!

کدوم کشوری اینجوری هواپیماساز شده که ما بخوایم بشیم ؟!

 

کشور ما برای طراحی تخصصی نیاز به یک اکادمی پیشرفته و تخصصی در حد تساگی روسیه داره که دارای زیرساخت های لازم از تونل باد های بزرگ و پیشرفته تا نرم افزار تخصصی و ابررایانه باشه و البته دولتی باشه!

و به واقع هم در طراحی پهپادها و‌هم جت مسافربری و رزمی بشدت لازم‌هم‌هست

لینک هایی که گذاشتم مسئولین اشاره کردن به الگو گیری و متوجه میشیم که صحبتها به شکلیه که مطالعات و طراحی ها بطور کلی الگو گیری از طرح های موفق هستش مثلا طرح ۱۵۰نفره در طراحی و ایونیک به باریک پیکرهای غربی چون بویینگ ۷۳۷ ایرباس۳۲۰  شبیهه!

حالا این طرح ۷۲ نفره مشخصا معلوم نیست چیه قضیه اش ولی توی تصویر تونل باد گویا یک بال بدون پسگرایی بر روی بدنه چون پرنده های پراپ برخورداره و وینگ لت سر بالها! 

در کل شبیه صنعت خودرو سازی که پلتفرم های وارداتی فیس لیفت شده تولیدات ملی هست اینجا هم میتونیم چرخ را دوبار اختراع نکنیم!

ویرایش شده در توسط Overdose
  • Like 2
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام
در گذشته اخباری بود که قصد ساخت "انتونوف 148 " را داریم با احتمالا پیشران "پراگرس دی-"۴۳۶ اما بعدها حضور "سوپرجت سوخو" فرضیات دیگری را مطرح کرد
فارق از اینکه چه الگویی مبنای ساخت ما باشد به نظرم مهم رخ دادن این اتفاق است
ترکیه نیز به عنوان رقیب منطقه ای ما این قصد را داشت و با پروژه "تی.آر.جی328 " شروع کرد که ظاهرا به علت عدم همکاری شرکای خارجی لغو شد
من مصاحبه ای از آقای منطقی دیده بودم درباره ساخت نسخه جدید ایران140 با پیشران توربوفن که گمانه زنی میکنم شبیه پرنده "دورنیر ۳۲۸ " بتوانیم انجامش بدهیم
اشاره کنم در وبینار مسئولین اسپوتنیک و ایرنا یک مطلب مهم از طرف روس ها منتقل شد که پیشران سوخو سوپرجت کاملا روسی شده و اماده انتقال به کشورهای دیگر است و...
از این مطلب نتیجه بگیرم

1- احتمال دارد پیش زمینه طرح بر مبنای انتونوف148 باشد
2- قطعا از کمک خارجی به ویژه فناوری های سوپرجت استفاده می کنیم
3-از بعد سیاسی-اقتصادی ساخت چند فروند هواپیما مسافربری برای ما عالی است

  • Like 2
  • Upvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 9 تیر 1401 در 23:41 , mhstq گفت:

ساخت نسخه جدید ایران140 با پیشران توربوفن که گمانه زنی میکنم شبیه پرنده "دورنیر ۳۲۸ " بتوانیم انجامش بدهیم

الان شما گفتید بررسی کردم دیدم خیلی به همون انتونف ۱۴۸ شبیه والبته صحبت هاش بوده وگویا تفاهم نامه هایی هم امضا شده بوده!

https://dolat.ir/detail/172341

والبته شباهت طرح داخل تونل باد با انتونف ۱۵۸!

1200px-Antonov_An-148_01-022C_Kiev_-_Ant

 

Screenshot_20220630-155944_Instagram.jpg

 

ولی جت ۱۵۰ نفره حداقل در طراحی های فعلی هیچ شباهتی به سوخو سوپر جت۱۰۰نداره واز طرفی ظرفیت مسافر در حالت اکونومی در سوپرجت۱۰۰ حدود۹۵نفر هست!

که برای ما‌بخاطر ارتفاع زیاد و شرایط کوهستانی احتمالا تا۸۵ نفر هست!

ومورد دیگه اینکه این‌ طرح در قالب خرید مستقیم پیگیری میشه توسط یکسری از شرکتهاهوایی!

قطعا بویینگ۷۳۷ وخانواده ارباس۳۲۰بدلیل استفاده از cfm56 الگو اون طرح کلان‌ملی هست .

ویرایش شده در توسط Overdose
  • Like 2
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 10 تیر 1401 در 05:32 , Overdose گفت:

ولی جت ۱۵۰ نفره حداقل در طراحی های فعلی هیچ شباهتی به سوخو سوپر جت۱۰۰نداره واز طرفی ظرفیت مسافر در حالت اکونومی در سوپرجت۱۰۰ حدود۹۵نفر هست!


ممنونم از توجه شما، پرنده 150 نفره احتمالا بر مبنا و فناوری "کوماک C919" خواهد بود

اگر اشتباه نکنم چند سال قبل در نمایشگاه کیش،موتور این پرنده را اورده بودند و به ایران پیشنهاد داده بودند

البته طرح ها و فعالیت ها دکتر پورفرزانه نیز هست و ممکنه پیشران cfm56  مطرح باشد اما فکر میکنم پیشران پرنده کوماک که از خانواده ACAE CJ-1000A و نسخه های ارتقائی آن  نیز بر مبنای cfm56 باشد

البته باز شما یک مطالعه داشته باشید شاید بنده اشتباه کنم

مخلصم

ویرایش شده در توسط mhstq
  • Like 3
  • Upvote 6

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 10 تیر 1401 در 05:32 , Overdose گفت:

والبته شباهت طرح داخل تونل باد با انتونف ۱۴۸!

 

آنتونوف یک نسخه 158 داشت که تفاوت هایی با 148 دارد و قدری کشیده تر هست و در بال از وینگلت استفاده شده که تصویرش را شما قرار دادید و تقریبا مشابه طرح حاضر در تونل باد است

 an148_an158_differences~0.jpg

تصویر داخل انتونف158 و نوع چینش صندلی ها

an158_cabin.jpg

کابین خلبان

an158_cockpit.jpg

احتمالا مهمترین تفاوت طرح 70 نفره با 150 نفره بخش بال پرنده است که در ماکت هایی که دوستان تصاویرش را قرار دادند شاهدیم مدل 70 نفره مثل انتونوف بال روی بدنه قرار دارد و در مدل 150 نفره که بنر و ماکتش را بالاتر دیدیم بال زیر بدنه قرار دارد

  • Like 2
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگر طرح ارتقا پیشران ایران140 واقعیت داشته باشد ما می توانیم شاهد اتفاقی نظیر dornier 328 باشیم که از توربوپراپ سمت جت رفتند

2025~1.jpg
 

  • Like 1
  • Upvote 11

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 10 تیر 1401 در 12:48 , mhstq گفت:

اگر طرح ارتقا پیشران ایران140 واقعیت داشته باشد ما می توانیم شاهد اتفاقی نظیر dornier 328 باشیم که از توربوپراپ سمت جت رفتند


گفته شده۷۲ نفره! 

ایران ۱۴۰ با چینش اکونومی نهایت۵۲ نفره هست و پلتفرمش هم کشش افزایش طول واضافه شدن ۲۰ صندلی دیگه را نداره!

انتونف۱۵۸ هم گویا ۱۰۰نفره هست!

احتمال زیاد سالهایی که قصد منتاژ انتونف۱۴۸ را داشتیم به طرح هاش دست پیدا کردیم والبته بخش های زیادی منجمله موتورش هم که تولید روسیه هست! والبته شاید بالها را بخاطر کاهش مصرف سوخت بهینه سازی کردیم و با وینگ‌لت اپدیت کردیم تقریبا به یک فهمی از طراحی رسیدیم شبیه تغییر انتونف۱۴۰ به نمونه رمپ دار!

فقط امیدوارم تخصیص بودجه و توجه به نحوی باشه که سریعا به نتیجه برسه و البته استاندارد های بالایی درش لحاظ بشه!

این کلاس منطقه‌ای تولید داخل شاید بتونه برای ما براحتی جایگزین atr72های ملغی شده باشه که بشدت برای تامین نیاز  داخلی لازمه!

والبته شاید بخاطر برد خوبش بتونه برای بحث کارگو و نظامی گشت دریایی هم کاربرد داشته باشه

  • Like 3
  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
  بر 10 تیر 1401 در 13:11 , Overdose گفت:

گفته شده۷۲ نفره! 

ایران ۱۴۰ با چینش اکونومی نهایت۵۲ نفره هست و پلتفرمش هم کشش افزایش طول واضافه شدن ۲۰ صندلی دیگه را نداره!

انتونف۱۵۸ هم گویا ۱۰۰نفره هست!

احتمال زیاد سالهایی که قصد منتاژ انتونف۱۴۸ را داشتیم به طرح هاش دست پیدا کردیم والبته بخش های زیادی منجمله موتورش هم که تولید روسیه هست! والبته شاید بالها را بخاطر کاهش مصرف سوخت بهینه سازی کردیم و با وینگ‌لت اپدیت کردیم تقریبا به یک فهمی از طراحی رسیدیم شبیه تغییر انتونف۱۴۰ به نمونه رمپ دار!

فقط امیدوارم تخصیص بودجه و توجه به نحوی باشه که سریعا به نتیجه برسه و البته استاندارد های بالایی درش لحاظ بشه!

این کلاس منطقه‌ای تولید داخل شاید بتونه برای ما براحتی جایگزین atr72های ملغی شده باشه که بشدت برای تامین نیاز  داخلی لازمه!

والبته شاید بخاطر برد خوبش بتونه برای بحث کارگو و نظامی گشت دریایی هم کاربرد داشته باشه

 

با تعداد پرنده کافی در کلاس atr72 با توجه به وسعت ایران و البته توان اقتصادی مردم، بسیاری از فرودگاه های شهرهای مختلف که متروک هستند و غیرقابل استفاده ( خصوصا با توجه به قیمت ارزان سوخت در ایران) میتونند به سوددهی هم حتی برسند و این یعنی رونق و اشتغال نه تنها در بخش هوایی بلکه در بخش صنعت ( گسترش کارخانه ها و شرکتها در اقصی نقاط کشور و سهولت دسترسی مدیران و کارکنان) و توریسم و حتی خدمات. و چنین طرحی اگر در کشور به شکل بومی و کمترین وابستگی به خارج از کشور به ثمر بشینه برکات زیادی داره در همین کلاس حتی و میتونه بخش زیادی از صنعت هوایی داخلی را پاسخگو باشه با توجه به پراکندگی شهرهای ایران در سطح کشور.

 

طبیعتا یکی از بحث های مهم در حال حاضر بودجه است که امیدواریم با افزایش قیمت نفت بشه جبران کرد این چند ساله کمبود بودجه در بخش های مختلف نظامی و غیرنظامی که از اولویت خارج شدند. معمولا کمبود بودجه خودش را چند سال بعد نشون میده در هر بخشی وقتی میبینیم دچار رکود و سکون شده اون بخش.

 

 

  • Upvote 9

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط parsneet
      بسم الله الرحمن الرحیم
       
      تاپیک حاضر با محوریت پوشش خبر ها و اطلاعات مسابقات نظامی برگزار شده در ایران و همچنین شرکت تیم های ایرانی در سایر مسابقات بین المللی نظامی می باشد .
       
      مقدمه :
      مسابقات نظامی هر ساله در سراسر جهان با شرکت پرسنل نظامی ( به صورت داخلی و یا بین المللی ) برگزار می گردد . این گونه مسابقات علی رقم اینکه از قواعد و استاندارد متحدی برخوردار نیستند ( منظور نبودن کمیته جامع و قوانین واحده بین المللی در رشته های تخصصی می باشد ) اما تا حدودی پیرو قواعد و ضوابط برگزاری رزمایش های نظامی هستند . ( البته تیم های ورزشی و مسابقات ارتش های جهان (CISM) تا حدودی متفاوت از سایر مسابقات تخصصی هستند که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید )
      اساساً هدف از برگزاری این گونه مسابقات تخصصی بالا بردن آمادگی پرسنل و ایجاد حس رقابت و افزایش انگیزش پرسنل نظامی جهت فراگیری مهارت های تخصصی است . و همچنین سنجش توانمندی پرسنل در مقایسه با واحد های مشابه در ارگان های نظامی داخلی و یا ارتش های خارجی دیگر است . پس تا حدودی می توان بیان کرد که تیم های شرکت کننده ( در مسابقات بین المللی ) عموماً از بین کشور های دوست و یا هم پیمان ( و یا حداقل غیر متخاصم ) انتخاب می شوند و برای سنجش توانایی های تخصصی شان گرد هم می آیند . و همچنین حتی گاهی می تواند بیان گر همسویی کشور های شرکت کنند و حامل پیام های خاص برای ارتش های رقیب شان نیز باشند .
       
       
       
      تاریخچه :
      می توان به نوعی اولین مسابقات نظامی ( با تاکید و اولویت دادن به پرسنل نظامی ) را به یونان باستان نسب داد . در رویدادی جشن گونه که عموما" ( و نه اختصاصاً ) پرسنل نظامی در آن شرکت می کردند تا آمادگی جسمانی و مهارت های کار با سلاح در رقابت با حریفان را بسنجند . در ادامه و ظهور امپراطوری روم باستان این نوع مسابقات چهره خشن تر و جدی تری به خود گرفت به گونه ای که مکان های اختصاصی مانند کلوزیوم (Colosseum) و همچنین شرکت کنندگان مخصوص بنام گلادیاتور (Gladiator) برای شرکت در آن تربیت می گردیدند .
      این مسابقات شرحی مفصل دارد ولی به اختصار : برگزاری آن در قرون مختلف تکامل یافته و عموماً شرکت کنندگان آن از بین سربازان قوای شکست خورده در جنگ با امپراطوری روم انتخاب می شدند و در بین خیل عظیم از این سربازان که در مسابقات محلی و ایالات های مستعمره روم برگذار می شد برگزیدگان ( که یقیناً تعداد کمی از آنان بودند) می توانستند آزادی خود را به دست آورند . ولی جنگجویانی نیز بودند که به خاطر بدست آوردن پول و یا شهرت نسبت به شرکت در این مسابقات خونین اقدام می کردند . این مسابقات که به خشونت بی پروا و ضد انسانی اش معروف گشته بود بدون فایده هم البته نبود . ( البته فواید آن از دید فرماندهان نظامی ) باید اشاره کرد که تمامی این مسابقات به نبرد های خونین تن به تن اختصاص نداشت بلکه اکثر این رویداد ها به باز سازی نبرد های روم در مقابل دشمنانش مختص می شد ( یقیناً آن نبردهای که در آن پیروز گردیده بودند تا خاطرات ، تکنیک های رزم و قهرمانان آن را مرور و زنده نگاه دارند ) عده ای از سربازان لباس های قوای دشمن را بر تن می کردند و سربازانی دیگر که نقش نیروهای رومی را داشتند با بکارگیری ارابه و اسب و سلاح های آن دوران در چندین پرده که گاهی تا چند روز نیز ادامه می یافت آن نبرد خاص را باز سازی می کردند . از نحوه یورش قوای مهاجم گرفته تا نبرد های تن به تن ، عبور از رودخانه ، یورش سواره نظام ، محاصره قلعه ها و یقیناً نمایش پیروز مندانه و دلاورانه ارتش رومی بر حریف خود !
       
      در عصر جدید ایده مسابقات نظامی بعد از پایان جنگ جهانی اول شکل گرفت . در سال 1919 پس از جنگ جهانی اول ، بازی های بین متفقین توسط شورای ورزشی نیروهای متفقین ژنرال جان پرشینگ سازماندهی شد و 1500 ورزشکار از 18 کشور را گرد هم آورد تا در 24 رشته ورزشی به رقابت بپردازند. این رویداد در Joinville-le-Pont فرانسه برگزار شد . و طی سالهای بعد در ماه مه 1946 ، پس از جنگ جهانی دوم ، شورای ورزشی نیروهای متفقین توسط سرهنگ هانری دبروس و پنج‌گانه المپیک توسط سرگرد رائول مولت احیا شد و در  7 تا 8 سپتامبر همان سال دومین بازی‌های بین متفقین در برلین (در المپیاستادیون , محل برگزاری بازی های المپیک 1936) برگزار شد .
       


      چند ماه بعد، با پایان دادن به شورای ورزش نیروهای متفقین ، سرهنگ دبروس و سرگرد مولت مسابقات ارتش های جهان (CISM) را در 18 فوریه 1948 تأسیس کردند . اعضای موسس آن بلژیک ، دانمارک ، فرانسه ، لوکزامبورگ و هلند بودند . در سال 1950، آرژانتین و مصر به عضویت آن درآمدند. در سال 1951 ایالات متحده به آن پیوست . در سال 1952 عراق ، لبنان ، پاکستان و سوریه و دو سال بعد برزیل به عضویت آن درآمدند . و همچنین کانادا در سال 1985 وارد آن شد . سپس در سال 1991 با پایان جنگ سرد سازمان رقیب پیمان ورشو کمیته ورزش ارتش متفقین (SKDA) با CISM ادغام شد و خبر از پیوستن 31 کشور و عضو جدید و سایر کشورهای مرتبط با بلوک شوروی را داد. این پیشرفت سریع منجر به رسمیت شناختن توسط نهادهای بین المللی از جمله IOC شد. قبل از سال 1995 CISM هر سال 15 تا 20 مسابقات جهانی را برگزار می کرد. از سال 1995  CISM هر چهار سال یک بار بازی های جهانی نظامی را که یک رویداد چند ورزشی است با شرکت نمایندگانی از ارتشهای 127 کشور دنیا سازماندهی می کند .
       
       

       
      رویدادها
      برگزاری مسابقات مرتبط با ارتش های جهان طیف متنوعی را در بر می گیرد و بلوک های سیاسی و جغرافیایی متعدد سعی در برگزاری رویدادهای مشابه زیادی جهت بالا بردن مهارت پرسنل خود دارند . اما به نوعی اهداف برگزاری این چنین مسابقاتی تنها به بالا بردن مهارت ها محدود نمی گردد . بلکه برپایی نمایشگاه های تخصصی تجهیزات تیراندازی و حتی ماشین آلات زرهی و تسلیحات انفرادی و البسه نظامی و ... در حاشیه این مسابقات بیان گر این است که این رویدادها مکانی است تا برنامه ریزان و دست اندرکاران نظامی کشور های مختلف به عرضه و کسب اطلاعات و سنجش آمادگی قوای نظامی پیرامونی خود اقدام نمایند .
       
      به برخی از این رویدادها می توان به اختصار اشاره کرد مانند :
      - مسابقات بین المللی پنج گانه ورزشی ( تیراندازی سرعت و دقت ، میدان موانع ، شنا ۵۰ متر با مانع ، دو صحرانوردی ۸ کیلومتر و پرتاب نارنجک )
      - مسابقات بین المللی نظامی پهپادی ارتش های جهان
      - مسابقات بین‌المللی نظامی غواصی در عمق
      - مسابقات بین‌المللی نظامی جهت یابی
      - مسابقات بین‌المللی نظامی بیاتلون زرهی روسیه
      - مسابقات سراسری امنیت سایبری در آمریکا
      و ...
       

      بازتاب و آثار
      برای بیان تاثیر حضور بین المللی تیم های نظامی و ترتیب دادن این چنین مسابقاتی منعکس کردن دیدگاه بعضی از تحلیل گران غربی شاید مفید باشد به عنوان نمونه :
      «واشنگتن فری بیکن» «جوزف هومیر» تحلیلگر امنیت ملی : روسیه و چین در نمایش قدرت به آمریکا قصد شرکت در یک بازی‌های بین‌المللی در آمریکای لاتین ( ونزوئلا ) تحت عنوان « تک تیرانداز مرز » را دارند . این  بازی‌های نظامی یکی از واضح ترین نشانه‌ها  از شکل گیری یک ائتلاف ضد ایالات متحده در آمریکای لاتین است. روسیه و متحدانش ( ایران و چین ) با حضور در این مسابقات نظامی در ونزوئلا در حال نمایش قدرت هستند . با عادی سازی تحرکات نظامی دشمنان ایالات متحده در دریای کارائیب ، ما در معرض خطر در آمریکای لاتین هستیم .
       
       
      در حال حاضر به نظر می رسد که برگزاری این گونه مسابقات در بین نیرو های نظامی منطقه ای و جهانی در حال افزایش هست . مسابقاتی که هم در رشته های عمومی ( آمادگی جسمانی و ورزشی ) و هم رشته های تخصصی ( تیر اندازی ، زرهی و توپخانه ، پهپادی و ... ) با حضور تیم های چندگانه به جدیت پیگیری می شود . قطعا انتخاب تیم های ورزیده در این گونه رقابت ها باعث افزایش اعتماد به نفس پرسنل و همچنین تبلیغات مثبت برای نیرو های نظامی ما نیز خواهد گردید  . همچنین برگزاری مسابقات کشوری و درون مرزی برای ما موجبات حس رقابت و افزایش انگیزش سازمانی را برای نیروهای مسلح ما در پی خواهد داشت . انشالله 
       

       
       
       
      بن پایه :
      https://www.milsport.one/cism/members-nations
      https://www.ilsf.org/about/recognition/cism/
      https://armedforcessports.defense.gov/CISM/Military-World-Games/
      https://en.wikipedia.org/wiki/Colosseum
      https://freebeacon.com/national-security/iran-russia-china-to-run-war-drills-in-latin-america/
       
      گرد آوری جهت انجمن میلیتاری
       
       
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط amirarsalankhan
      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B
       
                                 
       
       
      بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.
       
         
       
      اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.
       
             
       
       
      بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)
      برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!
      هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند
      شناخته ها و ناشناخته ها
      پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  
      پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.
       
                                              
                                         
                                          پيشران F-135 Pratt  & Whitney
       
      الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :
      پنهانكاري
      امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.
      تعمير و نگهداري
      استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.
      قابليت حمل بمب هاي هسته اي
      تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.
      كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!
      بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.
      ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف
      در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.
      نگه داشتن خلبان در كابين
      با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!
      فراموش نكردن چيزهاي كوچك
      بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.
      در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد
      اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011
      كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد سرعت مادون صوت حداكثر بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود  
      در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه
       
                       
                                                           
       طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن
       
       
       
       
                      
                                                                              
       طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد
       
       
       
       
       
                         
                                           
        طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ
       
       
      حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.
      نظر شما چيست؟
      كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور
      با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان
      تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري
       
       
      منابع :
      http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber
       
      http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/
       
      http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/
       
      http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.