Recommended Posts

روسيه در قضيه آن حكم تاريخي مدوديف اشتباه بزرگي نسبت به منافع خودش انجام داد. البته بنده شخصا اميدوارم آن اشتباه روس‌ها به يك برد تاريخي براي ما بدل شده باشد و دست‌اندركاران امر، بيشتر به توانمندي‌هاي داخلي و توانمندكردن داخلي بيانديشند.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]در بعضی موارد، که این موارد شامل فروش به ایران هم میشه، باید بگیم روسیه
یک اشتباه بسیار تاثیرگذار انجام داد.
نه ایران در قراردادش جا زده بود، و نه تحریم ها برای روسیه مشکلاتی ایجاد میکرد.
در مقابل در امر گرفتن امتیاز هم از امریکا موفق نبود.

و به عبارتی روسیه در بحث معاملات تسلیحاتی با ایران، صرفا باخت کرد.

اینکه بارها حتی مشکلاتی بر سر تامین قطعات میگ 29 ها بوجود آوردن، تا اینکه رسما
تعدادی میگ 29 از خدمت خارج شدند و ایران قیدش رو زد. ( هرچند که راه چاره اندیشیده شد و نقص برطرف شد)
نشون دهنده اینه که روسیه از قدرتمند شدن ایران ترسی نداشته
چرا که این تعداد میگ29 اون هم نه از نوع smt؛ اساسا نمیتونه خطر بالقوه ای برای منافع روسیه
باشه. و اگر نگاهی به داشته های همسایگان ایران داشته باشیم، می بینیم، شاید به حد
توازن هم نتونه برسه.[/quote]

شاید هم از اراده ایران برای ساخت نمونه مشابه اس 300 آگاه شده و ترسیده که اس 300 ها مهندسی معکوس بشن !
البته با این فرض شاید سوال کنید چرا تور ام 1 رو به ایران داد و تا سال 89 هم قراردادشو اجرا کرد؟
جواب این سوال رو شاید بشه به این صورت پاسخ داد که روسیه بعد از ورود تور ام 1 به ایران از برنامه ریزی برای ساخت باور 373 آگاه شده و اگه مابقی تور ام 1 رو تحویل نمیداده دیگه فرقی نمیکرده !چون قبلا یه تعداد از اونها رو تحویل داده بود!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[color=darkblue]مردشور شكل صنعت جنگ افزار سازي روسها را ببرد هركي ازش خريد تو جنگ شكست خورد!!! يك نمونه جنگ حسابي با پيروزي آهنپاره هاي روسي نداريم!!! اون همه سر مردم بابت آرتو آشغالشان كلاه گذاشتند دلت مياد جنگ افزار آمريكاييي يا اروپايي!!! روسها هم با بهم زدن قرارداهايشان مانند قرار اس-300 و تانكهاي تي-72 و بي ام پي-2 اصلا اعتباري به عنوان اسلحه فروش ندارند!!!![/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
یه سوال تقریبا بی ربط روسیه پس از امتناع از دادن اس 300 به ایران گفت این سیستم رو یا به سوریه میده یا ونزوئلا حالا به کدوم داد ؟
چون به هرکدوم داده باشه احتمال اینکه دست ایران افتاده باشه واقعا زیاده

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
سلام

روسیه علاوه بر اون مشکل سیاسی که داره و ناشی از عدم تحلیل درست جایگاه خودش در مناسبات جهانی هست، یک مشکل دیگه هم داره که تقریبا از زمان فروپاشی شوروی سابق باهاش دست به گریبانه ، و اون ضعف اقتصادیه که مانع انجام پروژه های جدید و توسعه سلاح های بروز میشه

در این بین هند اومد و دو تا قرارداد مشارک بست که میشه گفت براشون خیلی خوب بود ، یکی قراداد توسعه سامانه گلوناس و شرکت در اپراتوری و دیگری (اگر یادم باشه) سوخوی 30

البته باز همین دیدگاه ذلیلانه و منفعلانه روسیه که تقریبا دیگه دست از جاه طلبی های خاص یک ابر قدرت دست برداشتند، موجب شد که هرچه بیشتر اقتصاد روسیه به محاق زوال بره ، در حالی که با مدیریت صحیح همین محصولات نظامی میتونست موتور محرک اقتصادی خوبی برای روسیه باشه

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
[quote]ممنون از حامد خان کبیر!
هرچند که یه مقدار بد مقاله ترجمه یا نوشته شده بود.
و پراکنده نوشته بودن.
[/quote]
خواهش می کنم جناب رضای سردار اعظم!
عرض تقصیر، اگر مترجمش رو پیدا کردم میدم پدر پدر صلواتیشو (به جای سوخته) در بیارن :mrgreen:
--------------------------------------------
[quote] طرفی فشارها و امتیازات اونقدر معتنابه نبوده که به صرف نظر کردن از چنین سودهایی بیارزه.
اینها چیزیه که من به خاطرشون معتقدم روسیه، صرفا اشتباه محاسباتی کرده یا اینکه فریب غرب رو خورده.
[/quote]

[quote]سلام
روسیه علاوه بر اون مشکل سیاسی که داره و ناشی از عدم تحلیل درست جایگاه خودش در مناسبات جهانی هست، یک مشکل دیگه هم داره که تقریبا از زمان فروپاشی شوروی سابق باهاش دست به گریبانه ، و اون ضعف اقتصادیه که مانع انجام پروژه های جدید و توسعه سلاح های بروز میشه....
البته باز همین دیدگاه ذلیلانه و منفعلانه روسیه که تقریبا دیگه دست از جاه طلبی های خاص یک ابر قدرت دست برداشتند، موجب شد که هرچه بیشتر اقتصاد روسیه به محاق زوال بره ، در حالی که با مدیریت صحیح همین محصولات نظامی میتونست موتور محرک اقتصادی خوبی برای روسیه باشه
[/quote]
روسیه بعد از فروپاشی شوروی جایگاه جهانی خودش رو در دکترین های استراتژیکش متفاوت تعریف کرد یعنی به جای این که خودش رو یک ابر قدرت معرفی کنه تصمیم گرفت تبدیل به یک بازیگر موثر در نظام بین الملل بشه.
با این مقدمه میشه نتیجه گرفت روس ها در واقع غیر از بازارفروش به یک موضوع دیگه هم برای احیای خودشون احتیاج دارن. اون هم زمان هست.
یعنی روس ها دارن سعی می کنن تا جایی که ممکنه برای بازسازی اقتصادی خودشون از طرف غربی اوقاتی رو بخرن که دل مشغولی نظامی امنیتی سیاسی نداشته باشند.
برای همین هست که در خیلی از عرصه های تقابل سعی کردن به جای این که به سمت برخورد ولو جزئی برن جای خالی بدن (درست بر خلاف زمان شوروی).
موضوع سپر دفاع موشکی و تعلل روس ها در پاسخ گویی متقابل نظامی و سیاسی رو هم می تونید در همین راستا ارزیابی کنید.
به عبارتی روس ها از دکترین سیاست خارجی چین تا حدی الگو گرفتن و سعی کردن اون رو بر اساس موقعیت خودشون تطبیق بدن.
نکته این هست که ابرقدرتی شوروی موضوعی نیست که روس ها یک شبه بتونن ازش کناره گیری کنن
لذا ناخودآگاه هم در چشم دوستانشون و هم در چشم دشمنانش و حتی در مسائل داخلیشون این موضوع هر از چندی گریبانگیرشون میشه.
اگر نگاه کنیم می بینیم که روس ها از این ره آورد به دست آوردهایی هم رسیدن مثل این که به صورت خزنده کل اروپا را وابسته به انرژی خودشون کردن یا تونستن همکاری های مشترکی با آلمان و فرانسه ترتیب بدن که سودآوری بالایی داشته و یا حتی این که فعال ترین بازیگر در عرصه ی نفتی عراق روس ها به شمار میان و....

با این حال نکته ای که الان قضیه رو کمی متفاوت می کنه برخی جهت گیری های جدیدی هست که از پوتین می بینیم.
در واقع دکترین جدیدی که قبل اومدنش در مورد احیای روسیه ی بزرگ طرح کرد یا واکنش های جدیدشون در مورد مسائل جاری بین المللی.
علت این تغییر می تونه یکی بالا رفتن تراز اقتصادیشون باشه و دیگری زیاده روی غربی ها در حریم امنیتی و خط های قرمز روس ها.

حالا جای این سوال باقی است که آیا روس ها تصمیم گرفتن تغییر رویه بدن یا این که نه این ها هم تنها ابزار چانه زنی و طبل تو خالی هست؟
البته بعیده که روسیه به دنبال ایجاد بلوک بندی جدید باشه ولی ایجاد یک اتحادیه ی قوی با مشارکت چینی ها اصلا بعید نیست.
خصوصا این که رگه هایی از تغییر در نوع سیاست خارجی چین هم به چشم می خوره که احتمال زیاد قدرت اقتصادیشون و ضعف و نیاز اقتصادی رقباشون درش بی تاثیر نیست.
به هر حال همین موضوع می تونه تا حدی روی سرنوشت بازار تسلیحات اثر بذاره.

فقط باید توجه کرد که این موضوع سر دیگری هم داره:
طرف دیگر این ماجرا مشتری ها و متحدین سابق روسیه هستن.
معلوم نیست که آیا شرکای قبلی تسلیحاتی با بدقولی های سابق بازم حاضر میشن اعتبار از دست رفته ی روس ها رو قبول کنن یا خیر؟
همچنین در صورت استنکاف اون ها آیا روسیه می تونه مشارکت های جدیدی با کشورهای دیگه ایجاد کنه یا نه.
در چنین شرایطی کشورهایی که در موقعیت های سختی قرار می گیرن مثل ایران طعمه های خوبی به حساب میان.

یک نکته رو هم بد نیست اشاره کنیم. خیلی از کشورهایی که در دوران اتحاد جماهیر شوروی تسلیحات دریافت می کردن عادت نداشتن پول درست و حسابی ای بدن و بیشتر به صورت اسمی (صوری) مبالغ فروش به حساب روسیه وارد میشده.
با این حساب کسرشون از صادرات روس ها ضرر که نیست منفعت هم به حساب میاد.

[quote]یه سوال تقریبا بی ربط روسیه پس از امتناع از دادن اس 300 به ایران گفت این سیستم رو یا به سوریه میده یا ونزوئلا حالا به کدوم داد ؟
چون به هرکدوم داده باشه احتمال اینکه دست ایران افتاده باشه واقعا زیاده[/quote]
ظاهرا هنوز جای خاصی نرفتن. بر اساس اظهارات یکی از سیاسیون که یادم نیست داخلی بود یا خارجی، اون موارد هم بیشتر یک نوع دلالی برای رسوندن سامانه ها به ایران بوده که البته بی سرانجام می مونه.
به هر حال با توجه به نا معلوم بودن سرانجام سامانه ها همواره این ظن وجود داره که اس 300 ها به اشکال متفاوت سر از مقصد اصلیشون در آورده باشن و آن چه در رسانه ها دیدیم تنها یک سیاه بازی بوده.
روسیه سابقه ی چنین عملگرایی هایی و گذشتن از پرستیژش برای رسیدن به حداکثر منفعت رو داره.
یک مصداقش قضیه ی توافق محرمانه با آمریکا در قضیه ی بحران کوباست که در مورد خالی شدن ترکیه از تسلیحات هسته ای سکوت کردن.

پ ن:
جناب ایران کرد،
اخوی شما حالا یکم بر اعصاب خودت مسلط باش. این روس ها آن قدر ارزش ندارن که شما خون خودتو کثیف کنی. :|
به احترام بچه های سایت از الفاظ اتو کشیده تر استفاده کن نه اون چیزی که احساس می کنی روسیه لیاقتش رو داره! :surprised:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
ممنونم از فرمایشات دُرَربار و گُهَربار استاد حامد

[quote]با این حال نکته ای که الان قضیه رو کمی متفاوت می کنه برخی جهت گیری های جدیدی هست که از پوتین می بینیم.
در واقع دکترین جدیدی که قبل اومدنش در مورد احیای روسیه ی بزرگ طرح کرد یا واکنش های جدیدشون در مورد مسائل جاری بین المللی. [/quote]
مورد قابل بحثی است به نظرم!
اینکه ما در ذهن مون پوتین رو در تقابل بیشتری با غرب میشناسیم و مثلا مدودیف نامی ( خدابیامرز ) در تقابل کمتر ... .
یا پوتین در تعامل بیشتر با ایران و دیگران کمتر ... .
این هم من رو یاد احزاب در امریکا میندازه!

یعنی صرفا با صحنه چینی خودشون، یک سری نگرش هایی رو در مورد احزاب رقیب در چشم جهانیان بوجود میارن تا در موقع نیاز ازش استفاده کنند.
جمهوری خواه نماد تمایل به جنگ!
دموکرات، کمتر نماد جنگ!
یعنی با رفتن و آمدن اینها اتفاقی نمی افته، اما با توجه به برنامه ای که در آینده دارن، تصمیم میگیرن کدوم قیافه رو نشون جهانیان بدن!

فکر نمیکنی در روسیه هم قضیه به همین شکله؟


به هر حال من فکر نمیکنم تغییر و چرخش بنیادی در این قضیه فروش تسلیحات کارآمد به ایران پیش بیاد.
هر چند که پوتین خودش انقدر وزانت در روسیه داره که براش نقش کاملا راهبردی قائل بشیم.
اما اینکه واقعا تصمیمی عملی گرفته شده باشه، نمیدونم.

==========================
اینم جهت یادآوری ...
۲۲ شهريور ۱۳۹۰
[b]احتمال فروش جنگنده هاي رادار گريز به ايران[/b]
خبرگزاري موج - وزارت دفاع روسيه پيش بيني کرد که در صورت لغو تحريم هاي سازمان ملل، ايران يکي از مشتريان جنگنده هاي رادار گريز "تي 50" اين کشور خواهد بود.

به گزارش خبرنگار بين الملل موج به نقل از بيزنس اينسايدر، وزارت دفاع روسيه پيش بيني کرده است که طي دهه آتي موفق به فروش يکهزار فروند از جنگنده هاي رادار گريز "تي 50" خود شود که بيش از يک سوم از آنها را به کشورهايي که هنوز در اين برنامه ثبت نام نکره اند، خواهد فروخت.
در حال حاضر روسيه و هند براي ساخت و افزودن اين جنگنده ها به ناوگان هوايي خود همکاري مي کنند، اما بيانيه وزارت دفاع روسيه حاکي از آن است که 388 فروند از اين جنگنده ها به ساير کشورها فروخته خواهند شد.
بر همين اساس، سوريه، الجزاير و قزاقستان نخستين کشورهايي خواهند بود که تا سال 2025 اين جنگنده ها را از روسيه دريافت خواهند کرد و پس از آن بين سال 2027 تا 2032 برزيل، ونزوئلا و آرژانتين مشتريان احتمالي اين جنگنده هاي روسي خواهند بود.
وزارت دفاع روسيه همچنين احتمال مي دهد که در صورت لغو تحريم هاي سازمان ملل عليه ايران، اين کشور هم يکي از مشتريان اين جنگنده ها باشد.
http://mojnews.com/fa/Miscellaneous/ViewContents.aspx?Contract=cms_Contents_I_News&r=839350

اما من بعید میدونم!
ایران مگه قبل از قطعنامه 1929 منع یا تحریمی داشت برای خرید جنگنده از روسیه؟!
تا اونجایی که من میدونم نداشته.

اما فکر میکنم به خاطر تجریه خرید میگ 29 که روسیه به سختی اون هم نه گرید پیشرفته اش
راضی شد و بعدها هم مشکلات زیادی در ساپورت قطعات و ... ایجاد کرد؛ ایران خودش تمایلی به این کار
نداشته.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
حالا كه بحث كرديد يك سوال خيلي نامربوط :surprised:

آيا در حال گذار از نظام تك قطبي به نظام چند قطبي هستيم ؟
منظورم اينه كه شتاب تغييرات را چقدر پيش بيني مي كنيد ؟ اوضاع تا 10 سال ديگه همينطور مي مونه يا اينكه تا 5 سال ديگه خبرهايي خواهد شد ؟ يا ممكنه همين فردا پس فردا ؟ :mrgreen:

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
Warjo
تا جايي كه من اطلاع دارم نظام آينده 7 قطب خواهد داشت:
ژاپن چين روسيه ايران آلمان فرانسه آمريكا
و كشورهاي اطراف حياط خلوت اين ها ميشند، البته پيش بيني ميشه اين تقسيم بندي در 2035 اتفاق بيفته و از نظر من قابل قبوله-
البته امكان داره به دليل انقلاب هاي منطقه اين اتفاق زودتر بيفته

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
پس انگلیس رو [color=red].......[/color] حساب کردید

[color=red]لطفا از عبارات مودبانه تر استفاده کنید.
ویرایش شد.
REZAT1980[/color]

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام
یک نکته ای که باید در سطوح عمیق تر بهش پرداخت اینه که بعد از فروپاشی شوروی سابق ، تفاوت غرب و شرق در چیه؟ اساسا شرق و غرب الان چه حرف متفاوتی رو میزنند؟
زمانی شوروی نماینده و پدر خوانده کمونیسم درجهان بود ،اما الانن نماینده چه تفکری است؟
آیا تفاوتی بین منویات روش و امریکا می توان تعریف کرد؟
لذا الان می بینیم که تفاوتی مابین غرب و شرق نیست و میدان ها یکی شده اند

Warjo


تا جايي كه من اطلاع دارم نظام آينده 7 قطب خواهد داشت:
ژاپن چين روسيه ايران آلمان فرانسه آمريكا
و كشورهاي اطراف حياط خلوت اين ها ميشند، البته پيش بيني ميشه اين تقسيم بندي در 2035 اتفاق بيفته و از نظر من قابل قبوله-
البته امكان داره به دليل انقلاب هاي منطقه اين اتفاق زودتر بيفته



اینقدر صریح هم نمیشه نظر داد
عوامل خیلی زیادی در این زمینه موثر هست و اینکه این کشور هایی که نام بردید بتونن رفتاری رو در پیش بگیرن که اون نتیجه رو بده

وگرنه صرف تولید ناخالص داخلی قدرت ایجاد نمکینه

تو این گروه فقط امریکا - چین - -روسیه و شاید فرانسه میتونن تو گروه باشن
ژاپن مولفه های کافی نداره
ایران همه چیز داره ، ولی بلحاظ جمعیتی داره تحلیل میره

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
دوستان سعی کنند، در چارچوب موضوع تاپیک نظراتشون رو اعلام بفرمایند

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

مردشور شكل صنعت جنگ افزار سازي روسها را ببرد هركي ازش خريد تو جنگ شكست خورد!!! يك نمونه جنگ حسابي با پيروزي آهنپاره هاي روسي نداريم!!! اون همه سر مردم بابت آرتو آشغالشان كلاه گذاشتند دلت مياد جنگ افزار آمريكاييي يا اروپايي!!! روسها هم با بهم زدن قرارداهايشان مانند قرار اس-300 و تانكهاي تي-72 و بي ام پي-2 اصلا اعتباري به عنوان اسلحه فروش ندارند!!!!


دوست عزيز لطفا به احساسات خودتون غلبه و از گرفتن مواضع فاقد حداقل پشتوانه علمي و تاريخي خودداري كنيد !
پاكستان كه از تسليحات غربي استفاده مي كرد توي سه جنگ پي در پي از هند مجهز به تسليحات روسي به مفتضحانه ترين شكل ممكن شكست خورد.
توي جنگ هاي كره و ويتنام هم تسليحات روسي بلاي جون قدرتمندترين ارتش جهان شده بودن.
توي جنگ هاي اعراب و اسراييل و ايضا جنگ خودمون هم برخي از انواع تسليحات روسي قابليت هاي فوق العاده اي از خودشون نشون دادن و ضربات دردناكي به طرف مقابل وارد كردن هرچند بي كفايتي اعراب مانع استفاده از تمام پتانسيل اونها شده بود.
البته احساس خشم شما از اينكه چرا روسيه برخلاف منافع خودش و ايران به تحريم تسليحاتي غرب عليه كشورمون ملحق شده قابل درك و احترامه ولي دليل زير سوال بردن بي پايه يكي از قدرتمندترين صنايع تسليحاتي دنيا نميشه.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
نکته دیگه در مورد عملکرد تسلیحات روسی در جنگ اینه که در خیلی از موارد کشورهای فقیر اونها رو به کار گرفتند که زیرساخت لازم برای استفاده از حداکثر توان اونها رو نداشتند

اما من هم زیاد شدن دست در بازار تجهیزات با تکنولوژی کم
و تلاشهای شرکتهای غربی رو یکی از علتها می دونم

خصوصا احتمال می دم که شرکتهای غربی با توان سیاسی بالاتری که بعد از فروپاشی شوروی بدست اوردن خیلی جاها بازار رو از دست روسها گرفتند. ( متحدان قدیمی روسیه جذب آمریکا شدند، بعضی متحدان تحریم شدند، و غیره)
  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پوتین دکترین نظامی جدید روسیه را امضا کرد

شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ - ۱۱:۱۳

رئیس‌جمهوری روسیه دکترین نظامی جدید کشورش را تایید کرد؛ طبق این دکترین، ناتو تهدید شماره یک است و احتمال استفاده بیشتر از تسلیحات متعارف برای مقابله با تهدیدات خارجی ممکن است.


به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، اگرچه ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه ناتو را تهدید نظامی شماره یک علیه کشورش می‌داند اما در مقابل ناتو نیز مسکو را به تضعیف امنیت اروپا متهم می‌کند. دکترین جدید روسیه نشان می‌دهد کرملین برای اقدامات قاطع‌تری علیه تلاش‌های تحت حمایت آمریکا برای منزوی و تضعیف کردن روسیه به کار می‌بندد.


در این دکترین مفاد استفاده از تسلیحات اتمی همانند مفاد دکترین پیشین در سال 2010 است؛ طبق آن روسیه می‌تواند به تلافی استفاده از تسلیحات اتمی و یا سایر سلاح‌های کشتار جمعی علیه کشور و یا متحدانش از سلاح‌های اتمی استفاده کند. حتی در صورت تهدید روسیه با سلاح‌های متعارف که کل موجودیت کشور روسیه تهدید می‌شود، استفاده از سلاح‌های اتمی مجاز است. اما برای اولین بار روسیه در دکترین جدید گفته است که مسکو می‌تواند از «تسلیحات دقیق» به عنوان بخشی از تدابیر بازدارنده استراتژیک استفاده کند. البته در این دکترین اشاره‌ای نشده است که روسیه چه زمان و چگونه به استفاده از چنین سلاح‌هایی متوسل می‌شود. نمونه‌های تسلیحات متعارف دقیق، موشک‌های زمین به زمین، موشک‌های کروز زیردریایی‌ها، بمب‌های رهگیر و حملات توپخانه‌ای است.


در میان مسائل دیگر، دکترین نظامی جدید به منافع روسیه در شمالگان اشاره شده است؛ جایی که رقابت جهانی سر سر نفت و سایر منابع آن بالا گرفته است.


دکترین نظامی 29 صفحه‌ای روسیه تهدیدات اصلی علیه امنیت روسیه و واکنش‌های احتمالی را ذکر کرده است. از زمان روی کار آمدن پوتین برای اولین بار در سال 2000، این سومین بار است که دکترین نظامی اصلاح می‌شود. در واکنش به این دکترین، سخنگوی ناتو اعلام کرد ائتلاف هیچ تهدیدی علیه روسیه و یا هر کشور دیگری نیست.


وی گفت: اقدامات ناتو در راستای حفظ منافع کشورهای عضو آن است و ماهیتی دفاعی دارد و تمام تدابیر آن در راستای قوانین بین‌المللی است. اما اقدامات کنونی روسیه در اوکراین، نقض قوانین بین‌المللی و تضعیف امنیت اروپاست.

هفته پیش شورای امنیت ملی روسیه ضرورت تدوین یک دکترین جدید نظامی را به دلیل "تهدیدهای جدید" تائید کرده بود. از تحولات اوکراین، وقایع شمال آفریقا، سوریه، عراق و افغانستان به عنوان تهدیدهای تازه یاد شده است.

روسیه پس از سقوط شوروی سابق دکترین نظامی خود را با توجه به خطرهایی که این کشور را تهدید می‌کرد، تغییر داده است. آخرین دکترین نظامی روسیه در سال ۲۰۱۰ تصویب شد. در آن "تروریسم و افراط‌گرایی" بزگ‌ترین خطر و تهدید برای ثبات و امنیت روسیه تعریف شده بود و "خطر خارجی" در آن نقش چندانی نداشت.

امضای دکترین جدید نظامی روسیه از طرف پوتین درست ۳ روز بعد از اقدام پارلمان اوکراین در تصویب طرح خروج اوکراین از بی‌طرفی انجام می‌گیرد.

پارلمان اوکراین روز سه‌شنبه با اکثریت مطلق موقعیت غیرمتعهد کشور را لغو کرد. پارلمان با این اقدام زمینه عضویت در پیمان ناتو را فراهم آورد.

این تصمیم اوکراین با واکنش شدید روسیه رو به رو شده است. روسیه مایل نیست نیروهای نظامی ناتو پشت مرزهای این کشور مستقر شوند.

پیش‌تر پیمان نظامی ناتو به دلیل نقش روسیه در بحران اوکراین همکاری خود با این کشور را به حالت تعلیق درآورده بود. به گفته فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر امورخارجه آلمان،‌ حتی در دوران جنگ سرد هم روابط ناتو و روسیه به این سردی نبوده است.

ناتو پس از الحاق کریمه به روسیه همواره خواهان پیوستن مجدد این شبه جزیره به اوکراین بوده و از روسیه خواسته است، در این زمینه تجدید نظر کند. در روزهای گذشته تنش میان ناتو و روسیه شدت یافت و هواپیماهای جنگی روسیه بارها در نزدیکی حریم هوایی اعضای این پیمان ردگیری شدند.

http://www.isna.ir/fa/news/93100602313/پوتین-دکترین-نظامی-جدید-روسیه-را-امضا-کرد

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
    • توسط MR9
      تسلیحات هایپرسونیک ، حوزه جدید برای رقابت
      اعطاء قرارداد توسعه جنگ افزارهای هواپایه فراصوت به لاکهید – مارتین

      واشنگتن : وزارت دفاع ایالات متحده در 13 اوت 2018  اعلام نمود که مناقصه  طراحی و توسعه دومین نمونه از تسلیحات فراصوت مورد نیاز ارتش این کشور را به ارزش 480 میلون دلار به  دپارتمان موشک و سامانه های کنترل شرکت لاکهید- مارتین اعطاء نموده است .
      خبر امضاء این قرارداد در حالی منتشر گردید که پیش از این گمانه زنی هایی در خصوص نیازمندی فوری ارتش این کشور برای طراحی و و تولید تسلیحات هوا- پایه واکنش سریع وجود داشت و گفته شده بود که پشتیبانی های لازم از برنده مناقصه نیز بخوبی انجام خواهد شد این قرارداد ، در واقع ، ایجاد بستر مناسب برای طراحی ، تست و آمادگی برای تولید مهمات واکنش سریع هواپایه (ARRW) بشمار  می آید .

      وزیر نیروی هوایی  ، هدر . ای . ویلسون در این زمینه می گوید :" ما قصد داریم تا بسرعت و با بهره گیری از بهترین فناوری در دسترس ، در کوتاه ترن بازه زمانی ممکن ، قابلیت رزم هایپرسونیک را در اختیار نیروی هوایی قرار دهیم "

      پروژه ARRW ، یکی از دو تلاش ارتش ایالات متحده  برای نمونه سازی تسلیحات ماوراء صوت است که به نیروی هوایی  در توسعه قابلیتهای رزمی کمک می کند . نیروی هوایی ارتش ایالات متحده  ، با استفاده از دسترسی های داده شده  بخش 804 از اجازه نامه FY16 قانون دفاع ملی ، مجاز است تا سرمایه گذاری لازم برای توسعه این تسلیحات تا سال 2021 را داشته باشد . این پروژه قرار است تا در شعبه اورلاندو (فلوریدا ) شرکت لاکهید- مارتین اجرا گردد و انتظار می رود تا اواخر نوامبر 2021 به نتیجه قطعی برسد .

      از سویی دیگر ، مدیران ارشد وزارت دفاع  ، آژانش دفاع موشکی ، نیروی هوایی ، نیروی دریایی ، و ارتش روز 28 ژوئن  سال جاری توافقنامه ای را بصورت مشترک به امضاء رساندند که در آن بر همکاری و توسعه فناوری مهمات هایپرسونیک سُرشی ، تاکید وجود داشت .

      ژنرال دیوید . ال . گلدفین ، رییس ستاد نیروی هوایی ، در این زمینه می گوید :
      " این تیم مشترک  برای رقابت نیازمند ایجاد چابک سازی سازمانی خواهد داشت ، مرزهای فناوری در این برنامه بطور قطع جابه جا میشود و ما می بایست سهم خود را از این رقابت جدید ، داشته باشیم "
      انعقاد این قرار داد ، به دولت اجازه می دهد تا به نیاز فوری نیروهای مسلح ، پاسخ مناسب دهد ، به همین دلیل شروع به کار این پروژه ، به فاصله 180 روز پس از امضاء تعیین شده است .

      برنامه دوم نیروی هوایی برای طراحی تسلیحات هواپایه  فراصوت ، سرمایه گذاری برروی پروژه  جنگ افزار ضربتی متعارف فراصوت (HCSW) نام دارد . در مجموع ، این دو برنامه ، قابلیتهای منحصربفردی را برای ارتش فراهم می کند ، گرچه  هرکدام ازاین دو طرح ، رویکردهای فنی متفاوتی را دنبال می کنند . چنانکه برنامه ARRW تلاشی است میان نیروی هوایی و دارپا برای توسعه فناوری که امکان ارتقاء آن وجود دارد ، در حالی که برنامه HCSW ، بیشتر بر روی استفاده از فناوری هایی که وارد دوره بلوغ خود شده ، متمرکز شده است .
      پی نوشت :
      1- در یک دهه اخیر ، مفهوم جدیدی واردسازمانهای مسلح شده و آن ، " چابک سازی " سازمان است ، طبیعتا" سازمان های به اصطلاح " تنبل" در چنین وضعیتی ، محلی از اِعراب ، نخواهند داشت .
      2- نکته جالب اینجاست که مدیریت حاضر نیروی هوایی ارتش ایالات متحده ( بعنوان متولی این دوبرنامه ) ، آنچنان به این فناوری علاقه مند شده که روی دو برنامه مشابه ، همزمان سرمایه گذاری می کند ، طبیعتا" در اینجا ( و نه الزاما"در یک سازمان قرن بیست و یکمی نظیر پنتاگون )  پول به هیچ عنوان مطرح نیست ، بلکه ، پیش فرضها ، عملکرد و آینده نگری مدیریت سازمان ، تاثیر گذار خواهد بود .
       
      صرفاً برای میلیتاری / مترجم MR9
       
    • توسط EBRAHIM
      IRIS و پدید آمدن برنامه فضایی ایران (قسمت اول )

      مدتیست که از رسانه های جهانی،خبرهایی به گوش میرسد که ایران در حال تولید موشکی است که توانایی حمل ماهواره به فضا دارد.آيا چنين چيزي امكان دارد؟آيا اين ماجرا يك بلوف سياسيست يا حقيقت دارد؟
      دوستان از نظرات مفيد خودشون دريق نكنند امیدوارم مبحث جالبی شود.
      با تشكر



      چند نکته قبال از خواندن مقاله :مطمئنا نظرات نویسنده با نظرات مترجم یکی نیست!!!
      در این مقاله موشک IRIS معادل موشک شهاب 3 دی فرض شده که آن هم به نوبه خود معادل موشک نو دونگ کره شمالی را در اختیار گرفته
      موشک IRIS ویا شهاب 3 دی اولین موشک ماهواره بر سبک ایران فرض شده اند (پراکنده بودن اطلاعات اجازه سخن قطعی را نمیدهد )
      موشک شهاب پنج معادل تائه دو پونگ دو کره شمالی فرض شده (البته از سوی نویسنده آن که آمریکایی هستند ) و عنوان اولین ماهواره بر سنگین ایران را بر دوش میکشد
      =============================================

      نخستین ظهور موشک ماهواره بر IRIS/IRSL-X-1

      با وجود ادعاهای ایران مبنی بر عدم بالابردن برد شهاب 3 دولت ایران در حال حاضر مشغول به ساخت و توسعه نخستین ماهواره بر خود موسوم به IRIS میباشد .
      پرتابگر ماهواره IRIS در ظاهر دارای ترکیب ساختمانی از موشک بالستیکShahab3 است که در مرحله اول از طراحی
      ان بهره میبرد و در مرحله دوم پرتابگر دارای دوقسمت موتور جامد و نیز محل حمل ماهواره (قسمت سوم) توسط پرتابگر است که قطر این مرحله از مرحله اول کمی بیشتر است و میتواند ماهواره های مخابراتی و علمی را در مدار زمین قرار دهد .
      .پرتابگر IRIS با پیکر بندی انجام شده بر روی آن پرتابگریست ایده آل به عنوان کاوشکر یا موشک اکتشافی که میتواند برای حمل کلاهک جنگی و یا توسعه کلاهک های فضایی قابل بازگشت و یا در نهایت برای ارسال محموله های علمی به فضا مورد استفاده قرار گیرد .البته این پرتابگر درحال حاضر نمیتواند ماهواره ها و یا محموله های با جرم بالا را به سمت مدار پرتاب کند . مگر اینکه مرحله سومی نیز به آن اضافه شود تا تبدیل به یک پرتابگر سنگین گردد .
      با توجه به آزمایش موشک چند مرحله ای شهاب 3 نویسنده بر این عقیده است که در صورتی که پرتاب آز مایشی موشک Shahab-3D نخستین پرواز آزمایشی پرتابگر IRIS باشد در آن صورت پرتابهای موشک های
      Shahab - 5 دومین و سومین مرحله از برنامه ساخت یک پرتابگر ماهواره ای است که ایران ادعا دارد در حال توسعه آن است .
      اولین تصویر از موشک IRIS در یکی از نمایشگاههای هوا و فضای ایرانیان در اندازه یک ماکت یک متری به نمایش گذاشته شد . نویسنده ادعا دارد که تستهای ناموفق پرتابی این موشک علت اصلی به تاخیر افتادن توسعه موشک حامل پرتابگر شهاب 5 تا کنون بوده است ولی با تردید بیان میکند که فقط زمان قادر به روشن ساختن این مطلب میباشد .

      نویسنده مقاله ادعا دارد که اختمال توسعه نوع جدیدی از موشک های بالستیک از روی این نسخه پرتابی با نامهای جدیدتر از Shahab - 3d وجود دارد ، ونیز باتوجه به موتور سوخت جامد مورد استفاده در مرحله فوقانی و نیز تمام اطلاعاتی که از موشک شهاب 3 در اختیار است ، طراحی نمایش داده شده از IRIS یقینا طرحی مناسب با استفاده از طراحی موشک بالستیک شهاب 3 است . هرچند که پرتاب این سیستم آزمایشی پیشرفته که پیش از این در غرب و شرق مورد استفاده قرار گرفته و از متدهای غربی و شرقی نیز برای توسعه استفاده کرده برای ملل چیز چندان غیر عادی نخواهد بود ، ولی به سرعت بخشیدن برای توسعه اولین ماهواره بر سنگین ایران قبل از پرتاب کمک شایانی خواهد کرد .
      نویسنده در ادامه با بیان شباهت موجود بین شهاب 3d و نسخه های دوم و سوم موشک تائه دو پونگ کره شمالی این پرسشها
      را مطرح میکند که آیا شهاب 3D میتواند نسخه اصلاح شده از ماهواره بر ایرانی IRIS باشد که تست نخست خود را سپری کرده است ؟ آیا این موشک همان نسخه بالستیک فضایی از موشک تائه دو پونگ 2 کره شمالی وترکیب ماهواره بر شهاب 5 است و یا اینکه موشک بالستیکی ساخت ایران است ؟
      شاید تاحد زیادی بتوان گفت که ایران در حال همکاری با کره شمالی برای ساخت نسخه دوم و سوم ماهواره بر شهاب 5 است و هر دو در انجام این طرح مشارکت جدی دارند. کره شمالی که در سال های پایانی قرن 20 نسخه جدید و بهسازی شده ای از موشک تائه دو پونگ 1 را آزمایش کرده بود در بین 26 Juan و 2 Julay سال 2001 نخستسن نمونه پرتابی از موشک تائه دو پونگ دو را برای پرتاب بر روی سکوی تاسیسات پرتاب خود قرار داده بود .
      این کاملا واضح است که موشک شهاب 3 دی چند ثانیه پس از پرتاب و قبل از پایان مرحله اول در اولین تست خود در آسمان منفجر شد . با وجود طراحی متناسب موتور سوخت جامد آن و نیز پوشش آیرو دینامیک موشک متاسفانه انفجار باعث جلوگیری از آزمایش این قسمت ها گردید . در کل باید به این نتیجه رسید که در صورت تداوم برای ساخت و تکمیل شهاب 5 گلی به یاد ماندنی برای مردم ایران در بخش فضا به ثمر خواهد رسید .


      ========================================
      اما مشخصات موشک IRIS

      حد اکثر بار قابل حمل توسط کلاهک موشک (کیلوگرم ): 760-987-1,158 بار فضایی و یا کلاهک جنگی .
      حداکثر برد ( کیلومتر ) : 1500
      تعداد مراحل : 2
      قطر موشک (متر ) : 1.32 - 1.35 – 1.85
      ارتفاع موشک : 17.1 متر
      وزن در حالت پرتابی سبک : 16000 کیلوگرم
      وظیفه : برای پرتاب محموله های فضایی علمی و تحقیقاتی و نیز ماهواره ها

      اطلاعات مربوط به مرحله اول موشک
      ارتفاع : 14 متر
      قطر : 1.32 – 1.35 – 1.85 متر
      جرم :15092 کیلوگرم
      تراست : موثر 26051 کیلوگرم بر فوت مربع - واقعی 26,760-26,600 کیلوگرم بر فوت مربع
      زمان سوخت : 110 ثانیه
      نوع سوخت : TM-185 (20% Gasoline + 80% Kerosene)
      نوع اکسید کننده : AK-27I (27% N2O4 + 73% HNO3 + Iodium Inhibitor)
      جرم سوخت :12912 کیلو گرم

      اطلاعات مربوط به مرحله دوم موشک
      ارتفاع : 3 الی 4 متر در کل
      قطر : 1.3 ای 2 متر
      وزن : نا معلوم
      تراست موتور : نامعلوم
      مدت زمان سوخت : 100 ثانیه
      نوع سوخت : جامد

      لطفا اگر کسی تصویری از این پرتابگر داره در تاپک قرار بده

      ادامه دارد ..........
      ======================
      منبع خبر:وبلاگ هوانوردی قرن 21
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.