تاپیک تحلیلی روسیه تحلیل و پیگیری تحولات روسیه وکشورهای مشترک المنافع (CIS)

[behrad_ms 0]

بنده درباره شریک استراتژیک خوب بودن روسیه حرفی نزدم.

سخن من با سیاست روسها در قبال منافع ملی خودشان است نه دیگران.

شرکای استراتژیک را هم منافع استراتژیک (بلند مدت و پایدار) تعیین میکند و ممکن است هر دو کشوری با یکدیگر تا دهها سال شریک استراتژیک باشند و بعد از آن به دشمن هم تبدیل گردند.

اینکه میگویند روسها قابل اعتماد نیستن یا آمریکائیها کارشون درسته و انگلیسیها مکار هستن حرفهایی بی ارزش و عامیانه است.

چرچیل نخست وزیر وقت انگلیس گفته بود: "انگلیس دوست یا دشمن دائم ندارد، منافع ما و مصالح ما دوست و دشمن دائم را تعیین میکند."

اگر ایران تاریخ روابط سیاسی موفقی با روسیه ندارد بیشتر بدلیل ضعف خود ایرانیان در عدم شناخت صحیح منافع ملی روسیه و هم راستا سازی منافع ایران و روسیه است.

و دقيقا همان طور كه گذر زمان سياست روسيه در مورد منافع ملي خودش رو نشون داده تا حالا ! كمي گذر زمان اين بار هم در مورد گرجستان نشون ميده.

من در مورد غير قايل اطمينان نوبدن روس ها يا امريكا و انگليش چيزي نگفتم
گفتم گذشته در مورد مدل شراكت و روابط استراتژيك روسيه حرف هاي زيادي زده .ظمنا تنها چيزي كه من در مورد روابط روسيه مد نظر نداشتم رابطش با ايران بوده!

[SAEID 2,832]

تاریخ روابط کشورهای جهان آموزشگاه تجربی خوبی برای کسب اطلاعات درباره نحوه تعاملات بین المللی در خصوص منافع استراتژیک و تاکتیکی کشورهاست. همانطور که در پست قبلی اشاره کردم متضرر شدن ما در تاریخ مراودات سیاسی با روسیه بدلیل ضعف سیاست خارجی و کم اطلاعی و ساده اندیشی و از خود بیگانه فرهنگی بودن مسئولین وقت بود. در گذشته ما دو قطب جهانی به نامهای انگلیس و روسیه داشتیم که در ایران صاحب منافع و کشور ما را مستعمره خود قلمداد میکردند. متاسفانه مسئولین آن زمان کشور که اکثرا در غرب تحصیل کرده و دارای گرایشات غربی بودند همواره بجای اتکا به پتانسیلهای فراوان ملی و مردمی و مذهبی موجود در کشور به یکی از این دو قطب قدرت تکیه میکردند که در اکثر موارد بدلیل دید تاکتیکی مسئولین ایرانی و وجود منافع استراتژیک روس و انگلیس شاهد توافقات پنهانی و آشکار این دو دولت و بی کلاه ماندن سر ایران بودیم. هنوز هم با گذشت سالها ما از مشکل سیاسی برخوردار هستیم و امروز نیز تعداد کارشناسان خبره در امور استراتژیک و روابط بین الملل در کشور و بخصوص آنهایی که به مقام اجرایی رسیده اند اندک است. نمیتوان فعالیتهای سیاست خارجی ایران را در طول چند دهه اخیر و حتی قبل از آن (از زمان فتحعلی شاه به این سو) کاملا اشتباه دانست و مشکل اصلی ما ایرانیان (البته سیاسیون) در عدم شناخت تاکتیک و استراتژی و نداشتن دکترین مناسب بوده است یا اصلا دکترینی نداشته ایم! مسئولین وقت با دید کوتاه مدت و منافع گذرا به مسائل منطقه و جهان مینگریستند غافل از اینکه ابرقدرتهای استعماری جهان از منظر بلند مدت و گاه تا نیم قرن بعد زا برنامه ریزی و حوضه های نفوذ خود را تعریف و گسترش میدادند. اگر هم تعاملی بین ابرقدرتها میشد چون از نوع استراتژیک بود پس منافع تاکتیکی مد نظر ایران آنقدر جذاب و با ارزش نبود که مانع از مثلا تصرف ایران در خلال دو جنگ جهانی و تقسیم کشور بین کشورهای روس و انگلیس و در پشت پرده آمریکا گردد. اکنون بعد از گذشت سه دهه از عمر انقلاب ایران کم کم در حال تدوین دکترینهای بلند مدت و بالطبع آن استراتژیها و تاکتیکهای مناسب برای رسیدن به منافع ملی بلند مدت است که این پروسه زمانی فعلا با آزمون و خطا ادامه خواهد یافت تا اینکه ایران از نظر اقتصادی و سیاسی به حدی از قدرت و نفوذ بین المللی برسد که قادر به سرمایه گذاری بلند مدت در سایر کشورها باشیم. درباره روابط ایران و روس بهتر است نگاهی به روابط چین با شوروی و روسیه بیندازیم. کشور چین تا نیمه اول دهه 1960 میلادی یکی از متحدین و دوستان شوروی محسوب میگردید اما بعد از آن با بروز اختلافات اساسی بین دو کشور کار به خروج مستشاران روسی از چین و قطع روابط سیاسی و حتی چند مورد درگیری مرزی شد. این اختلاف منافع باعث شد که چین به مدت سه دهه از فناوریهای روز جهان عقب مانده و نتواند خود را زودتر از زمان حال به جمع کشورهای توسعه یافته برساند. اما با فروپاشی شوروی و تغییر در نگرش مسئولان چینی شاهد هستیم که باری دیگر چین و روسیه به متحدان استراتژیک یکدیگر تبدیل گشته و روابط کنونی به مراتب مستحکمتر از روابط پنجاه سال قبل این دو کشور است. ایران نیز برای ایجاد روابط بلند مدت و پایدار با روسیه نیازمند 1- تغییر در نگرش مسئولان در برداشت از دکترین اقتصادی و نظامی و سیاسی روسیه و 2- سعی در همسوسازی منافع استراتژیک دو کشور است. از موضوع فروپاشی شوروی و فشارهای سیاسی و اقتصادی آمریکا نسبت به روسیه که بگذریم دلیل اصلی لغو بسیاری از قراردادهای نظامی و صنعتی با روسیه بدلیل عدم درک صحیح ایران از دو مورد فوق میباشد. فراموش نکنیم که روابط ایران و روسیه به علت شرایط بسیار متفاوت دو کشور و جایگاه آنها در صحنه بین الملل یک رابطه بالادستی و به نفع روسیه است که با کمی شانس این رابطه با یک دور تکراری به سوی ایران سرازیر میشود. پس نباید از جایگاهی با روسیه وارد تعامل و مذاکره شد که در آن دور مذکور ناتمام بماند و منفعت ایران از ارتباط با روسیه به جیب کشوری دیگر مانند آمریکا ، اسرائیل ، عربستان و ... واریز شود!

[Babakim1 46]

ایران نیز برای ایجاد روابط بلند مدت و پایدار با روسیه نیازمند 1- تغییر در نگرش مسئولان در برداشت از دکترین اقتصادی و نظامی و سیاسی روسیه و 2- سعی در همسوسازی منافع استراتژیک دو کشور است.

از موضوع فروپاشی شوروی و فشارهای سیاسی و اقتصادی آمریکا نسبت به روسیه که بگذریم دلیل اصلی لغو بسیاری از قراردادهای نظامی و صنعتی با روسیه بدلیل عدم درک صحیح ایران از دو مورد فوق میباشد.

فراموش نکنیم که روابط ایران و روسیه به علت شرایط بسیار متفاوت دو کشور و جایگاه آنها در صحنه بین الملل یک رابطه بالادستی و به نفع روسیه است که با کمی شانس این رابطه با یک دور تکراری به سوی ایران سرازیر میشود.

پس نباید از جایگاهی با روسیه وارد تعامل و مذاکره شد که در آن دور مذکور ناتمام بماند و منفعت ایران از ارتباط با روسیه به جیب کشوری دیگر مانند آمریکا ، اسرائیل ، عربستان و ... واریز شود!

سعید آقا ، حرفهایی که فرمودید ، تقریباً قبول دارم ولی علت لغو بسیاری از پروژه های نظامی و صنعتی ، به غیر از اینکه تقصیر ایران یا روسیه باشد ، به خاطر همان فشارهای آمریکا بود که روسیه را مجبور به عقب نشینی کرد . فعلاً قبول کنیم که آمریکا در عرصه سیاسی برتر از تمام کشورهای جهان است .

ولی همانطور که در بالا اشاره کردم ، اعتقاد من این است که در آینده روسیه برتر از آمریکا در عرصه سیاسی و نظامی خواهد شد .

[persianGold 2]

اسم اين جنگنده كه در تصوير امده چيه؟؟

[prince 1]

سالهاست جهان از تک قطبی بودن داره رنج میبره... به امید جهانی چند قطبی.... ========= شوروی با تکیه باور کمونیست تونست به جایی برسه که هنوزم که هنوزه بعضی از فناوری های تولیدی اونها جلوتر از حتی آمریکایی هاست.... ولی الان نمیدونم با چه هدف و امیدی میخوان یش برن (صرف ابر قدرت شدن دلیل نمیشه)

[barsa 9]

به نظر من در اينده چين و روسيه حرفهاي زيادي براي گفتن خواهند داشت :| چين از نظر تجاري و اقتصادي در جهان اول خواهد شد icon_cheesygrin روسيه هم در بخش نظامي و هسته اي جاي امريكا رو ميگيره icon_cheesygrin ديگه دوران سركردگي امريكا به پايان رسيده :!: و كشور عزيزمان ايران هم اگه هم اينطوري ادامه بده در اينده ميتونيم شاهد ابرقدرت شدنش باشيم انشاالله icon_cheesygrin

[RedArmy 26]

اسم اين جنگنده كه در تصوير امده چيه؟؟

درست نمي دونم اما فكر كنم يه نوع ميگ باشه ! بايد يكي از طرح هاي ميگ-39 باشه !
واقعا طراحي فوق العاده اي داره ! :!:

[SAEID 2,832]

عکس آخری یه کار فتوشاپی هست از روی سوخو27 !!! اوایل به عنوان جنگنده جدید چین ازش یاد میشد و الان به جنگنده روسی تغییر یافته! واقعیت نداره و کار یه بیکار برای سرکار گذاشتن مردم هست! :!:

[najaf47 2,511]

بسمه تعالی
با سلام




در پاسخ به کمک امریکا به گرجستان، روسیه قصد دارد همکاری های هسته ای با ایران را گسترش دهد. این مطلب را روزنامه انگلیسی The Times به نقل از منابعی در محافل نظامی روسیه نوشت. بعقیده کارشناسان، در نتیجه تعمیق و گسترش همکاری مسکو و تهران در زمینه انرژی اتمی، اتحاد نیرومند سیاسی-نظامی بین دو کشور برقرار می شود. این برای واشنگتن یک کابوس است و از این رو غیر ممکن نیست که غرب وادار به تصحیح سیاست خود در رابطه با روسیه و ایران شود.

طبق اطلاعات رسانه های انگلیس، در کرملین این امکان را بررسی می کنند که کارشناسان انرژی اتمی خود را به تهران اعزام کرده و دانشمندان ایرانی را برای ارتقای سطح به مسکو دعوت کنند. این روزنامه می نویسد که گسترش همکاری های هسته ای ایران و روسیه می تواند پاسخ متقارن روسیه به کمک مالی گسترده آمریکا به گرجستان و نیز حضور ناوهای آمریکا در دریای سیاه باشد.

کارشناسان تایید می کنند که اتحاد نظامی-سیاسی روسیه و ایران، یکی از موترترین روش ها برای ضربه وارد ساختن به منافع کشورهای غربی است و آنها را وادار می سازد که سیاست متجاوزانه خود را در رابطه با مسکو و تهران تصحیح کنند. با توجه به این مطلب، پیشبینی ها در رابطه با گسترش همکاری های هسته ای بین دو کشور در آینده نزدیک می توانند تایید شوند.

"رجب صفروف" رئیس مرکز مطالعات ایران معاصر به RBC daily گفت: "فشارهای آتی از سوی ناتو و غرب ناگزیر روسیه را به سوی ایران سوق خواهد داد".

اتحاد ایران-روسیه می تواند عاملی نیرومند در شرایط تغییر یافتن ترکیب کنونی نیروها در عرصه بین الملل باشد. گسترش همکاری های نظامی و فنی بین ایران و روسیه می تواند در آینده منجر به استقرار پایگاه های نظامی روسی در ایران شود. بعقیده صفروف، بهترین مراکز برای حضور نظامی روسیه در ایران می تواند آذربایجان شرقی و جزیره قشم در خلیج فارس باشد. وی معتقد است: "پایگاه در آذربایجان شرقی به روسیه اجازه می دهد که اوضاع در آذربایجان، گرجستان و ترکیه را تحت کنترل خود بگیرد و حضور در خلیج فارس نیز برای مسکو امکان بی سابقه کنترل عملکرد آمریکا و ناتو در منطقه خلیج فارس، عراق و سایر کشورهای عربی را فراهم می کند".

مسکو و تهران از گسترش همکاری های خود در زمینه اتم صلح آمیز سودی دو چندان خواهند داشت. روسیه از آینده بسیار خوبی در بازار هسته ای ایران برخوردار است که در چند سال آینده بطور آشکار افزایش خواهد یافت و این در آینده می تواند برای فدراسیون روسیه بسیار سودآور باشد. ایران نیز به تجربه روسیه در این زمینه نیاز دارد. صفروف معتقد است که نزدیک شدن روسیه و ایران بطور ناگزیر منجر به همخوانی سیاسی دو کشور در صنایع انرژی خواهد شد که این کابوسی برای کشورهای اتحادیه اروپاست که هم اکنون نیز از وابستگی به روسیه ترس دارند. قابل درک است که در چنین شرایطی، توافقات بین کشورهای اتحادیه اروپا افزایش خواهد یافت و تمایل آنها برای پیروی از آمریکا در قفقاز علیه روسیه و یا در خاور نزدیک و میانه علیه ایران برعکس به شدت کاهش می یابد.

مسکو می تواند در چارچوب سیاست نزدیک شدن ایران و روسیه، روند پذیرش ایران در سازمان همکاری های شانگهای را تسریع کند. "لئونید ایواشوف" رئیس آکادمی مشکلات ژئوپولیتیک روسیه در گفتگویی با RBC daily خاطر نشان داشت: "هدف روسیه این است که اجازه حمله به ایران را ندهد، از این رو برای آن بسیار مفید خواهد بود که تهران را زیر چتر فنی-نظامی کشورهای سازمان همکاری های شانگهای بگیرد". پذیرش ایران در ترکیب سازمان، می تواند به نفع بسیاری ار شرکت کنندگان در سازمان باشد. "ایران می تواند منابعی بسیار و از جمله منابع مالی را از طریق سازمان کنفرانس اسلامی که ایران بازیگر کلیدی آن است به سمت سازمان همکاری های شانگهای سوق دهد".

امتیازهای نظامی-سیاسی و اقتصادی که مسکو و تهران در نتیجه اتحاد خود بدست خواهند آورد، نمی تواند غرب را نگران نکند. از یان رو در آینده نزدیک باید در انتظار دسیسه های متعدد برای گسیخته کردن اتحاد ایران-روسیه بود.

فشار بر روسیه به احتمال زیاد، طبق معمول از طریق جذب اوکراین و گرجستان به برنامه عملکرد برای عضویت در ناتو در ماه دسامبر سال جاری ، دسیسه و مناقشه در قفقاز با حضور گرجستان، جذب آذربایجان و پس از آن ارمنستان به بلوک نظامی-سیاسی و الی آخر خواهد بود.

ایران را نیز آمریکا و متفقینش می توانند با تحریمات اقتصادی و نیز شعله ور ساختن روحیه جدایی خواهی در بین ملیت های مختلف، از جمله در مرز با پاکستان تهدید کنند. غیر ممکن نیست که آمریکا اسرائیل را نیز به بمباران تاسیسات هسته ای در ایران تحریک کند. علاوه بر این، باید انتظار موج دیگر اخبار دروغین را در رسانه ها با هدف ایجاد اختلاف بین مسکو و تهران داشت.

منبع: ایرینا تسارگورودتسووا، خبرگزاری «ریا نووستی»، 20 شهریور

[Electro_officer 13,797]

در طول تاريخ از اين اتفاقات براي ما زياد افتاده! ما بايد از اونا درس عبرت بگريم! بارها با كشورهاي مختلف قرارداد بستيم ولي اونا با دشمناي ما كنار اومدن و زير پاي ما رو خالي كردن. فقط فكرشو بكنيد روسيه با غرب در مورد ايران همكاري كنه!!!! اونوقت چي ميشه؟ :| بايد هوشيار باشيم و تمام جوانب رو در نظر بگيريم. :!:

[ffarsiany 2]

اگه به روسها اجازه داد که تو ایران پایگاه بزنند فقط 2-3 سال برای ما سود داره و به محض این که روسیه قوی شد شروع به تجزیه آنها و گرفتن حداقل خودمختاری مناطق استراتژیک قشم و آذربایجان از ایران خواه شد که با جدا شدن اینها ایران ارزشش رو ازدست میده امیدوارم که این اتفاق هرگز نیفته

[SEADAT 0]

بله با كمي دقت معلوم ميشه عكس يك فتوشاپ

[barsa 9]

اينا همه يك بازي سياسي هست ايران به هيچ وجه به روسيه اجازه ساختن پايگاه نظامي رو نخواهد داد :| ولي در اين بحران ما بايد از اب گل الود ماهي بگيريم به خصوص در زمينه هاي (هسته اي-نظامي) :!:

[amirandamir 0]

سلام. يه سوال داشتم. ايجاد يك پايگاه نظامي روس در عمق خاك ايران چه خطري داره؟ :!: خب عمق خاك ما خطر مثلا جدايي طلبي رو كاهش ميده. :|

[loversky110 11]

طبق قانون اساسي هيچ كشوري حق داشتن نيروي نظامي در ايران را ندارد. ما بهتر است از اين موضوع به نفع خودمون اشتفاده كنيم يكي به نعل بزنيم يكي به ميخ مثل خود اونها