آغاز یک پایان / نگاهی به روند خلع سلاح لیبی

[cheka 15,065]

استفاده از سلاح های کشتار جمعی علیه شهروندان لیبی انقلاب لیبی رو متوقف نمی کرد، فقط مقدمات یک حمله وسیع تر و کوبنده تر رو علیه لیبی فراهم می کرد

 

 

ظاهرا اشتباه برداشت کرده اید هیچ حکومتی سلاح کشتار جمعی و موشک دوربرد برای سرکوب شورش های داخلی توسعه نمیده ، چشم انداز برنامه موشکی و شیمیایی لیبی مشخصا ایجاد یک بازدارندگی خارجی در برابر غرب بعد از حملات هوایی که آمریکا با خیال راحت در دهه 80 به این کشور انجام میداد رو دنبال میکرد نه استفاده از سلاح کشتار جمعی علیه شهروندان لیبی.

 

فکر میکنید اگر لیبی برنامه موشکی ، هسته ای و شیمیاییش رو تسلیم نمیکرد غرب باز هم انقدر با آغوش باز به استقبال مداخله در امور داخلی این کشور میرفت ؟! موضوع اینجاست که این برنامه لیبی رو تبدیل به یک شیر بی دندان کرد که توانایی هیچگونه پاسخ موثری به حمله غرب نداشت. آمریکا و اروپای غربی هم همواره نشون داده اند اگر قصد حمله به جایی رو داشته باشند در بهانه تراشی مشکلی نخواهند داشت پس تنها روزنه امید ایجاد یک بازدارندگی نسبی و نامتعارف  هست. 

[deserthawk 5,518]

 

نخبه ترین نیروهای لیبی اقدام به شلیک این موشکها می کردند و کیفیت شلیک به قدری بالا یود که متحدین بارها و بارها در انهدام لانچر ها و شارژر ها و پست های فرماندهی نا کام موندن. استیصال متحدین به جایی رسیده بود که حتی از هواپیماهای گشت دریایی آتلانتیک2 متعلق به نیروی دریایی فرانسه اقدام به گشت مسلح بر فراز محل کردند و چندین با اطراف سرت رو مورد حمله قرار دادند،‌با این حال هیچ لانچر فعالی در اثر بمباران منهدم نشد.

 

جناب مرتضی این قسمت از سخنان شما اتفاقا در تایید استقاده از موشک هست. البته شما فرمودید نداشتن برد و دقت کافی باعث شده تاثیر این اقدام بر اروپایی ها کم بشه (شلیک به مخالفین منظورم نیست). اگر برد و دقت موشک ها بییشتر بود (چه این خلع سلاح باعث محدود شدن برد شده باشه و چه نشده باشه) و کلاهک های نامتعارف هم وجود داشتند شما چقدر احتمال می دادید که بطور مثال فرانسه و ایتالیا که احتمال داشت در برد این موشک ها قرار بگیرند در تهاجم به لیبی مشارکت کنند؟

(اطلاع داریم که در زمان آغاز حمله غربی ها نیروهای قذافی در آستانه پیروزی قرار داشتند)

[

[EshqAli 2,837]

"فکر اساسى این است که کارى کنید که کشور از اَخم دشمن ضربه نبیند، از تحریم دشمن لطمه نخورد؛ و راههایى هست، کارهایى هست که میشود کرد؛ بعضى را هم کردهاند و موفّق بوده است و جواب داده است؛ میشود کارهایى کرد؛ میشود این حربه را از دست دشمن گرفت، والّا اگر چنانچه چشم ما به دست دشمن باشد که «آقا، اگر این‌کار را نکردى تحریم باقى میماند» [فایده‌اى ندارد]؛ کمااینکه آمریکایى‌ها با کمال وقاحت دارند میگویند «اگر در قضیّه‌ى هسته‌اى ایران کوتاه هم بیاید، تحریمها یکجا و همه برداشته نخواهد شد»، این را صریح دارند میگویند. این نشان‌دهنده‌ى این است که به این دشمن نمیشود اطمینان کرد نمیشود اعتماد کرد. من با مذاکره کردن مخالف نیستم؛ مذاکره کنند؛ تا هروقت میخواهند مذاکره کنند! من معتقدم باید دل را به نقطه‌هاى امیدبخش حقیقى سپرد، نه به نقطه‌هاى خیالى نه به نقطه‌هاى خیالى، آنچه لازم است این است"

 

" امروز جبهه‌ى استکبار در تلاش و معارضه‌ى با این نظام است؛ هیچ‌کس تصوّر نکند که دشمن از دشمنى چشم میپوشد؛ نه، آن‌وقتى که شما قوى باشید، آن‌وقتى که شما آماده باشید، آن‌وقتى که شما دشمن را و ترفندهاى دشمن را بشناسید، دشمن بناچار از دشمنى دست خواهد کشید؛ آن‌وقتى که شما دچار غفلت باشید، به دشمن اعتماد کنید، آن‌وقت دشمن فرصت پیدا خواهد کرد که مقاصد خود و هدفهاى خود را در کشور به‌وجود بیاورد."

 

"رهبر انقلاب با انتقاد از سخنان برخی مقامات آمریکا بعد از تمدید مذاکرات افزودند: آنها می‌گویند ایران باید اعتماد جامعه‌ی جهانی را جلب کند که در این حرف دو نکته‌ی کاملاً غلط وجود دارد.
ایشان افزودند: اولین نکته این است که این چند کشور معدود، نام خودشان را جامعه‌ی جهانی گذاشته‌اند و برای اثبات این حرف حدود ۱۵۰ کشور عضو غیرمتعهدها و میلیاردها نفر از جامعه‌ی بشری را عملاً از جامعه‌ی جهانی حذف می‌کنند.
رهبر انقلاب تأکید کردند: نکته دوم این است که ما اصلاً به اعتماد کردن آمریکا هیچ احتیاجی نداریم و نمی خواهیم اعتماد او را جلب کنیم چرا که برای ما اهمیتی ندارد. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: اینها مستکبرند و ما آبمان با مستکبران در یک جوی نمی‌رود."

 

"با همه‌ى اینها، خب استکبارى حرکت میکنند. همین حرفهاى چند روز اخیرشان را شما بشنوید؛ مى‌آیند مى‌ایستند و میگویند ایران باید اعتماد جامعه‌ى جهانى را جلب کند. اسم خودشان را میگذارند جامعه‌ى جهانى! آمریکا و انگلیس و فرانسه و چند کشور مستکبر، شده‌اند جامعه‌ى جهانى؛ این جامعه‌ى جهانى است؟ حدود ۱۵۰ کشور عضو غیرمتعهّدها که دو سال پیش در تهران جلسه داشتند، جامعه‌ى جهانى نیستند؟ نزدیک به پنجاه رئیس‌جمهور و رئیس‌کشور و رئیس‌دولت که در آن اجلاس به تهران آمدند و شرکتِ فعّال کردند، اینها جامعه‌ى جهانى نیستند؟ میلیاردها مردمى که در این کشورها زندگى میکنند، جامعه‌ى جهانى نیستند؟"