Recommended Posts

اول بنده تا حالا به کشی نگفتم ضد انقلاب خدای ناکرده. شما که نور چشم ما هستید.
دوم نقد درست باعث رشده...

دوست عزیز نادیده، برنامه ریزی مرکزی برای تولید فن آوری پاسخ نمیده. باید تا حد امکان اجازه بدید سازمانهای موازی در این زمینه ها حرکت کنند. هم افزایی کنند و البته باید مدیریت دلسوز به بهترین شکل منابع رو مصرف کن تا بهره ور ظاهر بشن.

 

مجموعه موازی زمانی جواب می دهد که منابع شما نه نامحدود ( که در هیچ جای دنیا وجود ندارد ) بلکه به اندازه ای باشد که تقاضای همه  بخش ها را برآورده کند . وقتی منابع شما محدود هست ( برخی در دستگاه ها افتخار می کنند که بودجه دفاعی ما از کشورهای منطقه پایین تر هست)  با هیچ عقل حسابگری نمی توانید پروژه های موازی را توجیه بفرمایید . بعد ، بر فرض مثال که پول مورد نیاز فراهم شد ، مدیریت را چه کار می کنید ، با روشهای فعلی 100 سال طول می کشد تا یک پروزه به سرانجام برسانید ( پروژه ذوالفقار چند سال هست که جزء دستاوردهای دوستان معرفی می شود و بلافاصله بعد از کرار ( تی-90) کلاً از صحنه روزگار محو شد . عین این مساله در خصوص سایر پروژه ها 


کسی منکر موثر بودن دکترین دفاعی ترکیبی نیست! اما یک درصد فکر کنید حزب الله مثلا یه لشکر زرهی برای خودش تدارک کنه! خوب مثلا تبدزل میشه به اهداف ثابت شکارچی های اسراییلی!!!

 

اتفاقا با این روند ، به این نتیجه رسدیدیم که دوستان منکر این مساله هستند . علاوه برآن ، شما حزب ا... را دارید با کشوری که دو تا نیروی مسلح منظم دارد مقایسه می کنید ، حوزه عملکرد حزب ا... را با حوزه عملکرد سپاه یا ارتش مقایسه می کنید ؟؟؟

 

 حزب ا.... با توجه به شرایط منطقه ای که در آن حضور دارد ، بر اساس منطق نظامی این روش رزمی را انتخاب کرد و موفق هم بود ولی آیا شما می توانید از یک محدوده 2000000 کیلومتر مربعی از همان روشی که حزب ا... استفاده می کند ، استفاده کنید ؟؟ 

  • Upvote 14

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
منطق روش حزب الله طراحی یه پاسخ پیشدستانه مبتنی بر غافلگیری دشمن و اجتناب از نقاط قوت دشمن تا استیصال دشمنه! این کجاش بده؟

اروپایی ها با اون اقتصاد و فن آوری نصف بیشترشون مشتری جتهای آمریکایی هستند. این فن آوری نیست که بشه توی ۲۰ سال اونم تازه با این همه مشکلات بتونید بدستش بیارید.
این که چون ایالات متحده داره به عربستان سعودی و اسراییل و امارات متحده عربی و ... جنگنده هایی میده که با احتساب سیستمهای نگهداری و تعمیراتش ما صد سال دیگه هم نمیتونیم به اون تقطه برسیم پس ما بیاییم موشکی رو تعطیل کنیم(اونم یه فناوری که توش واقعا قوی هستیم) و دست به دامان روسیه بشیم و خودمون طراحی کنیم به نظر شما منطقیه؟؟؟؟
  • Upvote 4
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
بحث بر سر خوب یا عقلانی بودن دفاع ترکیبی نیست! بحث بر سر انتخاب بهترین مسیر تا رسیدن به یه قدرت دفاعی کامله...
  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

تحلیل من:قدرت موشکی بازدارندگی یا همان دفاعی هست و قدرت نیروی هوایی بیشتر تهاجمی هست که رهبر معظم دیروز بهش اشاره کردند .بی شک هردو قوه مورد نیاز هست انشالله همه مسئولین نظامی پی برده اند که جنگنده ارزش بی نهایت مهمی دارد.واقعا تو این سالها غفلت شده وگرنه در زمان رئیس جمهوری خاتمی  حتما بایستی پول میگذاشتند که تعدادی زیادی سوخو 27 وارد کنند و نه تعداد کمی میگ 29.امیدواریم دیگه تکرار نشه

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
جناب MR9 خدایی شخصاً دیگه خجالت میکشم از شما بخاطر اینکه حسابی حرفایتان مستدل و منطقیست و بارها و بارها و بارها بیان فرمودید... اما ظاهراً گوش شنوایی نیست... فقط میشه انتظار کشید و خون دل خورد... ویرایش شده در توسط zAa9
  • Upvote 8
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام علیکم
 

یک سیاستی هست بر این تفکر که ا یجاد امنیت برای خرید وقت.
قضیه موشکی صرفا تجربه جنگ نبود.بگذارید توضیح بدم.در خلال جنگ شهرها بار سیاسی تحمیلی این موضوع برای مسولان سنگین بود.این باعث این موضوع شد که سیاستمداران طرح های بعد از جنگ بر پایه موشک رو مقبول بدونن در حالی که در همان دوران ضعف های نیروی هوای مشهود بود و زمانی که جنگ اول و دوم خلیج فارس خطر حمله امریکا رو مسولین حس کردن این ضعف برای سیاست مداران جا افتاد .مورد بعد که روی توان موشکی مانور داده شد.بار روانی است.جالبه که یکی از علل تجهیز حماس و حزب االه در حوضه موشکی صرفا کارامدی نیست بلکه روشن نگر داشتن چراغ این بار روانی برای دشمن هست.در این مدت یعنی از 15 سال گذشته در سایه همین وقت خری.روی حوزه هوایی که ما مشکل تاریخی در آن داشتیم کار شد.تا امروز که رهبری دستور تولید قدرت تحاجمی صادر شد.قدرتی که در انضمام به نیروی هوایی اشاره شد.واضح هست شخصی که حاکم هست برای دادن دستوری عملی بودن دستورش را امکان سنجی می کند تا ارزشمندی احکام دیگر تضمین شود.حال مطمئنا در این مدت پتانسیل سازی شده.اما به طبع انتقاداتی در روش و کیفیت وکمیت هست.اما نباید موضوعی را فراموش کرد که سیاست مدار نظامی نیست و بر اساس تحمیل های گذشته درس میگیرد.

ویرایش شده در توسط MR9
  • Upvote 5

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

هنوز مشکل رو باید در استراتژِیست دفاعی مملکت جست

این استراتژِی تعیین میکنه شما چه تجهیزاتی رو بخری یا توسعه بدی 

ولی چیزکه مشخص قطع شدن پیشتبیانی وخط تدارکاتی در موقع جنگ تاثیر گذاشته

چه در بعد  کلاسیک و هم در بعد ناهمطراز در نبردی که درش برتری  نفر وتجهیزات (تکنولوژِیکی) نداریم باید بجنگیم  کسی میخواهد این استراتژی  مورد نیاز پیاده کنه خدا صبرش بده

 

بلاخره برای کشوری که تهدید به حمله اتمی شده و حملات شیمیایی ومیکروبی وسایبری علیه اش انجام شده نرفتن سمت WMD جای سواله به خصوص ضربه دوم  سوال مهمتر نرفتن به سمت پدافند غیر عامل  اسیب پذیری امروز مردم ما از دوره ی جنگ هم بیشتره  شبکه برق  اینترنت شبکه گاز مشکل اب و.... مقابله با تهدیدات مثل empوNBC هیچ جایگزینی پیش بینی نکردیم هر چند اگر بلا های طبیعی نسخه مارو نپیچه با  این شهر سازی کذایی

 

نبود چیزی مثل تروداک 

نبود استاندارد در نیرو های نظامی ما 

نبود استاندارد نظامی بین متحدین ما شامل زبان گفتاری نیروها هم میشه مثل ناتو

نبود درک مشترک امنیتی در سایر نهادهای کشوری که در خدمت نیروی های نظامی باشن

مشخص نبودن محدوده استقلال در صنایع نظامی بلا خره  شما تا کجا میخواهید  ادامه  بدهید  ته تولید داخل شما چه خواهد  مثلا تولید هواپیمای 70 نفر صفر تا 100 بیشتر از 70 نفره بدون تولید  مشترک با یک کشوری انجام ندهیم(موتور تورفن یک پلت فرم مشترک میگیریم که بتوانه در چندین نسخه نظامی غیر نظامی دریایی وصنعتی به ما محصول بده از یک بیس ) یا بخش فضایی بلاخره چیزی میتوانیم تقریبا بدون شکست برای یک دوره ی 10 ساله پیاده کنیم چیه بفرض ماهواره ی   به وزن 200تا 500 کیلو در مدار دایره ای 500 کیلومتری با عمر مداری 3تا5 سال فعلا مدار های بالاتر یا ماهواره ی با وزن بیشتر  توسط پرتابگر خارجی  و.... در نیروزمینی هوایی و دریایی بسط بدهید

  • Upvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
همین که شما موشک اسکاد c رو که به وسیله کیتهای ویژه با خطای بالا جهت زدن شهرها با خطای ۱ کیلومتر با موشکهایی مثل سجیل مقایسه میکنید جای بحث نمیذاره...
  • Upvote 6
  • Downvote 10

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

بعضی ها چنان جوی ایجاد می کنند که نقد سیاست های نظام به حساب عناد با نظام گذاشته بشه و از این طریق، استدلال ضعیف و منطق شکننده خودشون رو پشت پرده انقلاب و دین مخفی می کنند.

با نگاهی اندام واره به قوای دفاعی کشور، این اندام ها در صورت نیاز تقویت شده و در صورت عدم نیاز به مرور زمان تضعیف می شوند. منظور از نیاز، دو عامل خارجی و داخلی است، عامل خارجی به سبب تغییر عرصه تقابل واقعی و عامل داخلی به عنوان تعیین کننده عرصه های تقابل آینده انتظاری،

مسلما در برهه ای داشتن سلاح موشکی به جهت احتمال موفقیت بالا در رسوندن کلاهک نا متعارف به خاک دشمن و وارد کردن خسارات سنگین و هدف قرار دادن مراکز حیاتی، برای کشور ما، اولویت بسیار بالایی داشت اما سیاست اشتباه در اختصاص تمام توان در امر موشکی منجر به بزرگ شدن این بخش و تضعیف سایر بخش ها گردیده است و من کمتر کسی رو می شناسم که این موضوع رو تکذیب بکنه، چون امری توصیفی است نه تحلیلی.

.

.

.

چون ناقص اومده بود، کل اون تیکه حذف شد.

ویرایش شده در توسط Generalmohammad
  • Upvote 9
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
با این تلقی شما عربستان سعودی با اون همه جت جلوی انصارلله چطوری افتاده به غلط خوردن؟ شما خلط مبحث میکنید! بحث قدرت بازدارندگی از طریق زدن اماکن حیاتی و فرودگاهها و شناورهاست نه زدن یه گروه تروریست غیرمتمرکز که اصلا هیچ اماکن حیاتی نداره و صرفا ایجاد شده برای تخریب و کشتار
شما گفتید راهبرد تکیه بر موشک اشتباع بود منم گفتم بهترین راه بازدارندگی در دسترس بود... شما جوری صحبت میکنید انگار من منکر توانایی بی بدیل نیروی هوایی ام!!!! در صورتی که اصلا اینطور نیست...

حرف برای گفتن بسیاره و حوصله کم
  • Upvote 8
  • Downvote 8

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ایجاد یک حساب کاربری و یا به سیستم وارد شوید برای ارسال نظر

کاربر محترم برای ارسال نظر نیاز به یک حساب کاربری دارید.

ایجاد یک حساب کاربری

ثبت نام برای یک حساب کاربری جدید در انجمن ها بسیار ساده است!

ثبت نام کاربر جدید

ورود به حساب کاربری

در حال حاضر می خواهید به حساب کاربری خود وارد شوید؟ برای ورود کلیک کنید

ورود به سیستم

  • مطالب مشابه

    • توسط FLANKER
      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385294.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385295.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385335.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385333.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385300.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385309.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385302.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385304.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385306.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385307.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385334.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385336.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385337.jpg

      http://www.farsnews.net/plarg.php?nn=M385338.jpg
    • توسط GHIAM
      با استفاده از طول استند موشک فاتح، تونستم ابعاد موشک فتح را به دست بیاورم. موشک فتح دارای طول 6.5 متر و قطر 40 سانتیمتر است. این موشک نسبت به فاتح110 حدودا 2.30متر کوتاهتر و 20 سانتیمتر قطر کمتری دارد.  
      هیچ گونه اطلاعاتی از جنس موتور و جنس بدنه موشک وجود ندارد. اما احتمالا فتح موشکی با وزن 800-900 کیلوگرم، برد  200 - 300 کیلومتر و سرجنگی 150-200 کیلوگرمی باشد. به نظر میر‌سد سپاه قرار است این موشک را جایگزین نسخه های اولیه فاتح 110 کند. هرچند سرجنگی سبکتری نسبت به فاتح دارد برای زدن اهداف نرم از جمله زیرساخت‌های نفتی، مراکز صنعتی، اهداف غیرمقاوم نظامی و ... بسیار موثر است. 
      با توجه به ابعاد و وزن موشک فتح، می‌توان 4 تیره از این موشک را مانند فجر 5 از روی حامل IVECO پرتاب کرد.  
       

       
       

       

       
       
       
    • توسط mehdipersian
      شناور شهید باقری به بالگرد، موشک و پهپاد مجهز خواهد شد 
      فرمانده نیروی دریایی سپاه:

      شناور شهید باقری که در آینده ساخت آن به اتمام می‌رسد، علاوه بر داشتن یک ناوگروه در داخل خود، باند پرواز هم دارد که پهپاد می‌تواند از روی آن حرکت کرده و به پرواز درآید و در بازگشت هم می‌تواند بر روی آن بنشیند.
      شناور شهید باقری با ۲۴۰ متر طول و ۲۱ متر ارتفاع، مجهز به بالگرد، موشک و پهپاد است.
      این شناور به گونه‌ای در حال ساخت است که از روی عرشه آن حدود ۶۰ پهپاد می‌تواند پرواز کند و بنشیند.
      وستانیوز
       
    • توسط mehdipersian
      مرداد گذشته، یک ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه برای ایران از پایگاه فضایی بایکونور پرتاب شد و انتظار می‌رود سه ماهواره دیگر نیز در سال‌های آینده به فضا پرتاب شوند. همچنین شواهد قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد یک شرکت روسی در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی برای ایران است که در سال 2024 در مدار زمین ثابت قرار می‌گیرد.
       
      ماهواره ی خیام:

       
       
      مرداد 1394، ایران با دو شرکت روسی در مورد پرتاب ماهواره سنجش از دور ساخت روسیه که توسط ایران اداره می شود، به توافق اولیه دست یافت. ماهواره ایرانی در 18 مرداد 1401 به وسیله ی شرکت روس کاسموس به فضا پرتاب شد. 
       
      مشخصات فنی ماهواره:

      مشخصات فنی ماهواره توسط روسیه و ایران اعلام نشده است ولی می توان از یک حق اختراع منتشر شده توسط شرکت NPK Barl در مرداد 1401 اطلاعات جدیدی بدست آورد. این طرح یک ماهواره سنجش از دور با وضوح بالا را توصیف می کند که دقیقاً شبیه خیام است. دارای یک گذرگاه شش ضلعی و چهار پنل خورشیدی است که با زاویه 45 درجه نسبت به محور طولی ماهواره به سمت پایین امتداد دارند. 
       
      محموله یک تلسکوپ کورش(Korsch) با پنج عنصر نوری است. تلسکوپ کورش یک تلسکوپ آناستیگمات سه آینه ای فشرده است که میدان دید وسیعی را ارائه می دهد. این تلسکوپ تصویربرداری را در یک کانال پانکروماتیک و چهار کانال چند طیفی (نزدیک مادون قرمز، قرمز، سبز و آبی) ارائه می دهد. سه پیکربندی ممکن برای تلسکوپ ارائه شده است که همگی با نسبت کانونی f/11.53 (نسبت کانونی تقسیم فاصله کانونی بر دیافراگم است)میباشند. مقادیر سه پیکربندی عبارتند از:
       
      دهانه / فاصله کانونی
      0.535 متر6.17 متر
      0.75 متر8.65 متر
      1.1 متر12.68 متر
       
      در اولین پیکربندی که در شکل زیر نشان داده شده است، وزن تلسکوپ 125 کیلوگرم و طول آن 1.8 متر است.
       

       
      دو پیکربندی دیگر منجر به گذرگاه طولانی‌تر می‌شود، اما نیازی به تغییر در جعبه‌های الکترونیکی محموله و آرایه‌های پیکسل CCD ایجاد نمیکند. این تلسکوپ از یک آرایه کانونی کروی و نه مسطح برای کمک به جلوگیری از لکه دار شدن تصاویر استفاده می کند. یک آرایه اسکن الکترونیکی داده‌ها را در باند X با سرعت‌های 480 مگابیت تا 1.5 گیگابیت بر ثانیه به زمین ارسال می‌کند (نرخ بالاتری نسبت به گزارش NPK Barl در فوریه 2021 ).
       
      سازنده محموله نوری مشخص نیست، اما برخلاف تخصص این شرکت در سیستم های زمینی می تواند خود NPK Barl باشد. طی نمایشگاهی در سال 2019، این شرکت تلسکوپ سنجش از دور را به نمایش گذاشت که انتظار می‌رفت ظرف دو سال آینده به فضا پرواز کند. گزارش شده است که وزن آن تنها 46 کیلوگرم است و همچنین کوچکتر از نمونه ثبت اختراع به نظر می رسد، اما تنها ماهواره میزبان ممکنی که در حال حاضر برای آن قابل شناسایی است، خیام است. احتمالاً تنها یک بخش از تلسکوپ به نمایش گذاشته شده است. 

       
      در یکی از نقشه‌های همراه با حق ثبت اختراع(پتنت) ، ماهواره در بالای طبقه فرگات در داخل محفظه محموله موشک سایوز-2-1a قرار دارد (که نشان می‌دهد پرتاب اولیه به وسیله ی این ماهواره بر به جای سایوز-2-1b سنگین تر بود).
       
       اگرچه پتنت‌ها به ندرت به پروژه‌هایی اشاره می‌کنند که به آن‌ها مربوط می‌شود، اما در اینجا ماهواره در واقع متعلق به پروژه 505 نشان داده شده است. همانطور که در نقاشی زیر مشاهده می‌شود، ماهواره‌ها به اندازه‌ای کوچک هستند که سه عدد از آنها در داخل دماغه قرار گیرند.
       
       
       
      کاربرد خیام:
       
      به طور رسمی، خیام تنها کاربردهای غیرنظامی در زمینه هایی مانند کشاورزی، مدیریت منابع طبیعی و نظارت بر محیط زیست خواهد داشت. مدت کوتاهی پس از پرتاب، رئیس سازمان فضایی ایران مدعی شد خیام به دلیل اندازه کوچکش نمی تواند به عنوان یک ماهواره جاسوسی استفاده شود. با این حال، وضوح زمینی گزارش شده آن (0.73 متر) برای انجام کارهای شناسایی ارزشمند کافی است. 
       
      مرکز کنترل ماموریت خیام:
       

       
       
      به گزارش اخبار ایران، مرکز کنترل ماموریت خیام در مرکز فضایی ماهدشت که تقریباً در 60 کیلومتری غرب تهران و نرسیده به شهر کرج قرار دارد. این مرکز در اوایل دهه 1970 برای دریافت اطلاعات از ماهواره های سنجش از دور خارجی تأسیس شد که اولین آنها ماهواره های لندست ایالات متحده بود. همانطور که در تصاویر Google Earth مشاهده می شود، ساخت یک ساختمان جدید در این سایت حدود آوریل 2020 آغاز شد و اکنون کامل شده است. احتمالاً در گزارش تلویزیون ایران که پس از پرتاب خیام از مرکز کنترل مأموریت پخش شد، دو آنتن سهموی در شمال شرقی ساختمان جدید دیده می‌شود.
       

       
      همکاری های روسی/ایرانی بعدی:
       
      خیام پیش بینی می شود حداقل پنج سال فعالیت داشته باشد و قرار است در سال های آینده ماهواره های بیشتری نیز به آن ملحق شوند. پس از پرتاب، حسن سالاریه اعلام کرد که ایران سه ماهواره دیگر از همین نوع را سفارش داده است و افزود: اولین ماهواره در مجموع 40 میلیون دلار هزینه داشته است.
       
      به نظر می رسد که همکاری فضایی بین روسیه و ایران اکنون فراتر از حوزه سنجش از دور است. در هفته‌های اخیر شواهدی به دست آمده است که روسیه در حال ساخت یک ماهواره ارتباطی زمین‌ایستا برای ایران با نام اکواتور (به روسی به معنای «استوا») است. این نام برای اولین بار در سال 2020 در بیوگرافی مختصری از متخصص ISS Reshetnev، تولید کننده پیشرو روسیه در ماهواره های ارتباطی مستقر در نزدیکی کراسنویارسک در سیبری ظاهر شد. در کنار آن بسیاری دیگر از پروژه ها نیز به آن اشاره شد که این شخص در آن مشارکت داشته است و جزئیات بیشتری ارائه نشده است.
       

       
      ایران در نهایت قصد دارد ماهواره‌های ارتباطی زمین‌ایستا را با استفاده از پرتاب‌کننده‌های بومی پرتاب کند، اما به‌نظر نمی‌رسد ماهواره‌هایی که در آینده قابل پیش‌بینی به فضا پرتاب می‌شوند، قادر به قرار دادن محموله با این ویژگی در این نوع مدار باشند. بنابراین، این کشور احتمالاً برای پر کردن جای خالی باقیمانده نیز به روسیه متکی خواهد بود. اگر معامله‌های دیگری در این زمینه هنوز وجود داشته باشد، پشت درهای بسته انجام شده است. 
       
      ________________________________________
      تلخیص و ترجمه از mehdi persian برای میلیتاری
      ________________________________________
      منبع:
      https://www.thespacereview.com/article/4475/1
       
  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.