مانتیس و تلموس؛ پدر و پسر نیمه جان مانتیس و تلموس؛ پدر و پسر نیمه جان

[alrkhs 4,589]

به نام خدا

BAe Systems Mantis

هواپیمای بدون سرنشین (2009)

 

 

با گذر از هر درگیری مدرن، اعتقاد اروپا به سامانه های پهپادی افزایش چشمگیری پیدا کرده و دست به کار شده اند تا راه حل هایی محلی و با نگاه به صادرات را برای آینده نزدیک ارائه کنند. BAe Systems پهپاد مانتیس را به عنوان اثبات گر فناوری برای ارزیابی پهپاد های رزمی بزرگ (که در گروه هواپیما های بدون سرنشین رزمی (UCAV) قرار می گیرد) ارائه داده است. این کلاس از پهپاد در خیلی از جهات شباهت هایی به پهپاد های معمولی دارد و قابلیت حمل مهمات هدایت دقیق را هم پیدا کرده است (همانند پهپاد MQ-9 ریپر آمریکایی). این هواپیما ابعاد بزرگ‌تر،  سامانه های پروازی پیشرفته‌تر و فضای داخلی بیشتری برای سوخت (افزایش برد عملیاتی) و محموله های ماموریتی دارد. Mantis در حال حاضر پلتفرمی آزمایشی است که اولین پرواز خود را در بیست و یکم اکتبر سال 2009 در محدوده آزمایشی Woomera در استرالیا انجام داد. این پهپاد به همراه Taranis (که کار بر روی نمونه اولیه آن در سال 2007 شروع شد) جزو پهپاد های با مشخصات بالای شرکت BAe System هستند. پس نمایش آن در نمایشگاه هوایی Farnborough انگلیس در سال 2008، تا امروز یک فروند از پهپاد Mantis ساخته شده است.

 

 

برنامه Mantis چشم انداز تعریف یک پهپاد رزمی چند بار مصرف، با برد بالا و نفوذ عمیق را دنبال می کند. به همین دلیل، این پهپاد اختصاصا برای پایداری و برد بالا به همراه محموله ماژولار (با پشتیبانی از انتقال سلاح) طراحی شده است. Mantis همانند سایر برنامه های پهپادی رو به رشد، به دنبال عملکرد خودکار با کمک ارتباطات ماهواره ای برای موقعیت یابی است. مداخلات فردی قادر به لغو تصمیمات هستند اما Mantis در پروسه های موقعیت یابی، فرود و برخاست خودکار خواهد بود. این برنامه با رهبری BAe Systems و مشارکت بازیگران اصلی صنایع مانند GE Aviation، L3 Wescam و رولزرویس انجام می شود. سامانه های اویونیک شامل سامانه های تصویربرداری LS Wescam MX-20 و مجموعه تصویربرداری و بهره‌گیری (ICE) شرکت BAe Systems می شوند. داده های جمع‌آوری شده در طول برنامه Mantis برای توسعه های آینده پهپاد Telemos (محصول مشترک BAe Systems انگلیس و Dassault فرانسه) استفاده خواهد شد.

 

 

Mantis نمای ظاهری معمولی است و اساسا با قسمت جلویی برجسته که به جای کابین خلبان، سامانه های عملیاتی را در خود جای داده، تقلیدی از یک هواپیمای سرنشین دار است. بدنه برای کارایی آیرودینامیکی، کاملا کیپ شده است. ضمائم بال ها مستقیم اند و در زیر بدنه نصب شده اند. بخش عقب بدنه مخروطی شکل است و واحد دم T شکل روی آن نصب می شود. Mantis توسط 2 موتور رولزرویس در آرایش "pusher" نیرودهی می شود که در محفظه های جداگانه در امتداد پشت بدنه و بالای واحد دم قرار گرفته اند. چرخ های آن از نوع معمولی و کاملا جمع شونده هستند.  بال ها طراحی شده اند تا مهمات خارجی را در 6 نقطه سخت حمل کنند.

 

 

 

نسخه اولیه مانتیس، 19.8 متر طول، 1000 کیلوگرم وزن و حداکثر وزن برخاست 9000 کیلوگرمی دارد. نیروی آن از 2 موتور توربوشفت رولزرویس  M250B-17 با توان 380 اسب بخار (هرکدام) تامین می شود. حداکثر سرعت آن 556 کیلومتر بر ساعت و سرعت کروز آن 380 کیلومتر بر ساعت است. قبل از نیاز به سوخت گیری مجدد قابلیت پرواز تا 30 ساعت را دارد.

 

  

 

 

مشخصات

- سال ورود به خدمت: 2009

- وضعیت: تحت توسعه

- تعداد فروند ساخته شده: 1

- سازنده: BAe Systems (انگلیس)

- کشورهای مصرف کننده: انگلیس

- نقش: حملات زمینی (هدایت بمب های هواپایه برای نابودی اهداف زمینی توسط تیر بمب موشک و راکت)، X-Plane (توسعه ای، نمونه اولیه، اثبات گر فناوری؛ این هواپیما برای نمونه سازی اولیه، اثبات فناوری، تحقیق و کسب اطلاعات توسعه داده شده است)، توانایی های بدون سرنشین (طراحی شده با توانایی های بدون سرنشین برای ایفای انواع نقش های بالای میدان نبرد)

- طول: 19.8 متر

- وزن: 1000 کیلوگرم

- حداکثر وزن برخاست: 9000 کیلوگرم (8000 کیلوگرم ظرفیت بار)

- قوای محرکه: 2 موتور توربوشفت M250B-17 رولزرویس که هرکدام 380 اسب بخار تولید می کنند

- حداکثر سرعت: 556 کیلومتر بر ساعت

- برد: 16000 کیلومتر

- تسلیحات: در حال ارزیابی مهمات هدایت دقیق مختلف

- نسخه ها: Mantis (سری پایه)

 

 

منبع