DR_CHAMRAN

" توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

Recommended Posts

متن کامل
اوباما: در صورت توافق نهایی با ایران کنگره را هم متقاعد می کنیم
اگر ایران معامله پیشنهادی دولت امریکا را بپذیرد، راضی کردن کنگره به موافقت با آن کار سختی نخواهد بود.

 

ایران هسته ای- باراک اوباما رییس جمهور دموکرات امریکا پس از باخت حزبش در انتخابات کنگره، در یک کنفرانس خبری گفت به دنبال راه هایی برای کار با اکثریت جمهوری خواه کنگره خواهد بود.

اوباما همچنین درباره موضوع ایران گفت اگر ایران معامله پیشنهادی دولت امریکا را بپذیرد، راضی کردن کنگره به موافقت با آن کار سختی نخواهد بود.

متن کل سخنان اوباما که روز 15 آبان بیان شده در ادامه می آید.

***

من امروز با جان بینر صحبت کردم و به مک کانل که رهبر آتی اکثریت سنا می شود، تبریک گفتم. من به هر دوی آنان گفتم که به دنبال پایان کار این کنگره و بعد همکاری با همدیگر در دو سال آینده برای پیش بردن کشور هستم. من همچنین از اظهارات شب گذشته مک کانل برای چشم انداز همکاری با همدیگر استقبال می کنم. من روز جمعه، میزبان سران دو حزب جمهوری خواه و دمکرات در کاخ سفید هستم تا راه پیش رویمان را مشخص کنیم. شکی نیست که جمهوری خواهان شبی خوب داشتند و باید به آنان برای پویش انتخاباتی خوب تبریک گفت. فراتر از آن، من این مساله را به شما و افراد حرفه ای وامی گذارم تا نتایج انتخابات دیروز را تفسیر کنید.

چیزی که به من باز می گردد این است که مردم آمریکا پیامی فرستاده اند. پیامی که در چندین انتخابات فرستاده اند؛ آنان انتظار دارند که منتخبانشان تا جایی که می توانند، سخت تلاش کنند. آنان از ما می خواهند که به جای تمرکز روی خواست های خود، روی خواست های آنان تمرکز کنیم. آنان از ما می خواهند که وظیفه خود را به جا آوریم. همه ما در هر دو حزب، وظیفه داریم که این خواست را اجابت کنیم. به عنوان رئیس جمهور، من وظیفه ای منحصر به فرد دارم تا کار خود را انجام دهم. برای همه کسانی که رای داده اند باید بگویم که صدای آنان را شنیدم و برای کسانی که نخواستند در فرایند دیروز شرکت کنند نیز باید بگویم که صدای آنان را نیز شنیدم.

همه ما وظیفه داریم که آمریکایی های بیشتری را قانع کنیم که اوضاع مساعد است، آینده تضمین شده است و راهی برای جوانان وجود دارد که در آینده موفق شوند و در اینجا در واشنگتن نیز به فکر آنان هستیم. از این رو من می خواهم در همه لحظات دو سال و اندی که باقی مانده است کار خود را به بهترین شکل ممکن انجام بدهم تا این کشور را امن نگاه دارم و اطمینان حاصل کنم که آمریکایی های بیشتری از رفاه آن بهره مند می شوند.

این کشور از بحرانی که شش سال پیش گرفتارش شد، پیشرفت های زیادی داشته است. حقیقت این است که آمریکایی های بیشتری کار می کنند، بی کاری کاهش یافته است، آمریکایی های بیشتری بیمه درمانی دارند، کارخانه ها بیشتر شده اند، کسر بودجه ما کاهش یافته است، وابستگی ما به نفت خارجی و نیز بهای بنزین کمتر شده است. همچنین میزان تحصیل در آمریکا بیشتر شده است، نه تنها صنایع ما با بیشترین سرعت خود از دهه نود تا کنون شغل آفرینی می کنند بلکه اقتصاد ما از اقتصاد جهان جلو زده است. ولی به هر روی باید این روند تا جایی ادامه یابد که همه آمریکایی ها از مزایای رشد اقتصادی بهره مند شوند و آن را در زندگی خود حس کنند. شکی نیست که بخش عمده ای از این مساله نیازمند اقدام کنگره است و من مشتاق همکاری با کنگره جدید در دو سال آتی به سازنده ترین شکل ممکن هستم.

هر باوری صرف نظر از اینکه از سوی چه گروهی طرح می شود، در صورت سازنده بودن باید مورد استقبال قرار گیرد. البته این بدان معنا نیست که ما در برخی از حوزه ها اختلاف نداشته باشیم. کنگره برخی قوانین را تصویب می کند که من نمی توانم آن را امضا کنم. همچنین اطمینان دارم که من نیز اقداماتی خواهم کرد که برخی ها در کنگره خوش نخواهند داشت. این طبیعی است و مردمسالاری ما نیز همینطور عمل می کند ولی قطعا می توانیم حوزه هایی بیابیم که می توانیم روی مسائلی به سود بخش عمده ای از مردم آمریکاست، اشتراک نظر داشته باشیم. از این رو من منتظر هستم تا جمهوری خواهان برنامه های خود را ارائه کنند و من نیز دیدگاه های خود را در حوزه هایی که اشتراک نظر داریم ارائه می کنم تا به نیازهای اقتصادی مردم آمریکا پاسخ بدهیم. برای مثال، همه در این خصوص که باید فرصت های شغلی بیشتری ایجاد و دستمزد بهتری پرداخت شود، اشتراک نظر داریم. از نظر سنتی، هر دو حزب روی ایجاد شغل و بهبود زیر ساخت های اقتصادی اشتراک نظر داشته اند.

ما همچنین روی اینکه باید صادرات کشور نیز بیشتر و بازارهای جدید برای کارخانه های آمریکایی باز شود، اشتراک نظر داریم تا آمریکایی ها برای همه مردم دنیا منشاء خیر باشند. این چیزی است که من در سفر هفته آینده خود به آسیا روی آن تمرکز خواهم کرد. هر دو ما خواست های مشترکی برای نسل جوان داریم.

درباره حوزه های مشترکی که می توان در کوتاه مدت با کنگره فعلی همکاری کرد؛ اول اینکه من درخواست افزایش بودجه پزشکان، دانشمندان و نیروها را به کنگره تقدیم می کنم تا اطمینان یابیم این افراد منابع لازم را برای مقابله با ابولا در آفریقا و افزایش آمادگی لازم در صورت مشاهده موارد ابتلا در داخل آمریکا را در اختیار دارند. دوم اینکه من تعامل خود را کنگره را برای اختیارات جدید در استفاده از نیروی نظامی علیه داعش شروع می کنم. جهانیان باید بدانند که ما برای این اقدامات اتحاد داریم و مردان و زنان ارتش ما نیازمند حمایت یکپارچه ما هستند. سوم اینکه در ماه سپتامبر، کنگره قانونی موقت را تصویب کرد که باعث شد دولت فعالیت های خود را تا ماه دسامبر ادامه دهد. کنگره پنج هفته فرصت دارد تا بودجه را برای همه سال مالی تصویب کند و امید دارم که آنان همین کار را در اوایل سال جاری انجام دهند.

زمانی که صنایع ما به صورت منظم در حال ایجاد فرصت های شغلی هستند، نباید بی اطمینانی جدیدی را به اقتصاد جهانی و اقتصاد آمریکا وارد کنیم. مساله اینجاست که من به آینده امیدوارم و دلایل خوبی نیز برای این خوش بینی دارم. من آمریکایی های مصمم و سخت کوشی را در سراسر دنیا می بینم که از تلاش دست بر نمی دارند، بر موانع چیره می شوند و هر روز، این افراد الهام بخش من هستند. زمانی که شش سال پیش در روزی مانند دیروز که من انتخاب شدم، برخلاف آنچه که شبکه های تلویزیونی و افراد بدبین می گفتند، همچنان باور دارم که ما چیزی بیشتر مشتی ایالات آبی و قرمز هستیم. ما ایالات متحده هستیم و خواه درباره مهاجرت، تغییرات آب و هوایی، تامین بهترین مدارس ممکن برای کودکانمان، صنایعی که فرصت های شغلی، مبارزه با تروریسم و شیوع بیماری ها، باز کردن درهای فرصت برای هر کسی که سخت کوشی می کند و مسئولیت پذیری دارد، آمریکا کارهای بزرگی می تواند انجام بدهد. می توانیم کارهای بزرگ را با همکاری هم انجام بدهیم و می دهیم و من برای این مساله، چشم به همکاری های آینده دارم.

سوال: شما چه نقشی در شکست حزب دموکرات داشتید؟

اوباما: همانطور که در صحبت های خود نیز گفتم، مردم آمریکا بر این باور هستند که این مجموعه خوب عمل نمی کند و پاسخگوی نیازهای آنان نیست. همچنین آنان حق دارند که مرا به عنوان رئیس جمهور مسئول بدانند تا این مجموعه را بهتر اداره کنم. من فردی هستم که از سوی همه مردم انتخاب شده ام نه اینکه منتخب ایالت خاص یا منطقه ای خاص باشم. آنها از من می خواهند تلاش بیشتری بکنم تا از برخی از اختلاف ها بکاهم، بن بست ها را بشکنم و امور را اجرایی کنم.

حوزه های مشترک برای همکاری نیز همواره نمی تواند بی عیب و نقض و کامل باشد. با این حال همچنان حوزه هایی نیز هستند که می توانیم همکاری خوبی داشته باشیم که حوزه هایی مانند زیر ساخت ها و افزایش صادرات آمریکا از این جمله هستند. من هر روز به دنبال راه هایی برای بهبود کارایی در عملکردهای مختلف از جمله خدمات عمومی، توانمندی ما برای همکاری با کنگره یا تعامل با مردم آمریکا و استفاده از دیدگاه های آنان هستم. هر انتخاباتی که برگزار می شود، فرصتی برای بازتاب دیدگاه های مردم آمریکاست و اینکه چه کارهایی باید به صورت متفاوت انجام داد. چیزی که به عنوان هدف غایی من است این است که ببینیم بعد از پایان دوره ریاست جمهوری من، مردم آمریکا وضع بهتری در مقایسه با گذشته داشته باشند.

همانطور که در ابتدای سخنانم نیز گفتم، جمهوری خواهان شب گذشته، شب خوبی داشتند و اکنون کاری که باید انجام بدهیم این است که با میچ مک کانل و جان بینر که ریاست هر دو مجلس کنگره را در اختیار دارند، تعامل کنیم. مردم آمریکا در این انتخابات و انتخابات دیگر این پیام را می دهند که خواستار انجام درست کارها هستند و نمی خواهند که ما به دنبال انتخابات بعدی یا امور حزبی خود باشیم بلکه به فکر حل مشکلات آنان باشیم.

در خصوص مساله مهاجرت نیز باید بگویم که همواره تاکید کرده ام که ترجیح اصلی من این است که کنگره در خصوص اصلاحات جامع مهاجرت که باعث تقویت مرزها، جریان مداوم نظام قانونی مهاجرتی و جذب بهترین ها از سراسر دنیا می شود و دادن فرصت به کسانی که به خاطر مشکلاتی که دارند نمی توانند وارد آمریکا بشوند، اقدام کنند. سنا قانونی خوب با پشتوانه دو حزبی را تصویب کرده است که البته کامل و بی عیب نیست ولی قانونی هوشمندانه است که نه فقط نظام مهاجرتی بلکه اقتصاد و صنایع را در آمریکا بهبود می بخشد.

من رئیس جمهور آمریکا هستم و قطعا مردم خواستار پاسخگویی بیشتر از جانب من هستند تا فردی دیگر و من نیز از این مساله استقبال می کنم. اگر چه اوضاع اقتصادی در مقایسه با آنچه که شش سال پیش با آن روبرو بودیم به مراتب بهتر شده است ولی هنوز افرادی زیادی هستند که مضطرب هستند و با مشکلاتی روبرو شده اند که در نهایت مرا مقصر می دانند یا نگران آینده فرزندان خودشان هستند. وظیفه من این است که به آنان اطمینان بدهم که این مجموعه تلاش می کند به برخی از این نگرانی ها پاسخ بدهد و البته ما نیز نتوانستیم پاسخی مناسب برای این نگرانی ها بدهیم. من این را درک می کنم؛ اگر به عملکرد واشنگتن در دو تا چهار سال گذشته نگاه کنیم که بحث ها و بن بست های زیادی وجود داشت و اقدامات قاطع چندانی دست کم در حوزه قانونی وجود نداشت که در زندگی مردم تاثیری بگذارد.

از این رو باید اطمینان حاصل کنیم که کار خود را به شکلی بهتر انجام می دهیم و من نیز مصمم به این کار هستم. البته خبر خوب در ای میان این است که میچ مک کانل و جان بینر هر دو از یک حزب هستند و حال می توانند در خصوص اینکه برنامه مشترکشان چیست، تصمیم بگیرند و اکثریت لازم را برای پیشرفت در برخی از این مسائل را نیز دارا هستند. مردم آمریکا نیز اکنون نظاره گر ما هستند و می خواهند ببینند آیا در خصوص مصالحه و اقدام مثبت جدی هستیم یا نه؛ من به این دو تعهد داده ام که هر جایی که بتوانیم زمینه ای مشترک بیابیم، می توانیم آن را دنبال کنیم.

سوال: از دیدگاه شما از چشم انداز مذاکرات با ایران چیست، این مذاکرات اکنون در چه مرحله ای قرار دارد و آیا در صورت رسیدن به توافق، قدرت اجرایی کردن آن را بدون همراهی کنگره دارد یا نه؟

اوباما: در خصوص ایران، با توجه به تحریم های بی سابقه ای که به اجرا گذاشته ایم که آثار واقعی و فلج کننده ای بر اقتصاد ایران داشت، آنان به میز مذاکرات آمدند و برای نخستین بار به صورت جدی در خصوص اطمینان دادن از اینکه به سوی سلاح اتمی حرکت نمی کنند، صورت دادند. همچنین آنان به قوانین (توافق) موقت پای بند بودند، موفق شدیم برنامه آنان را متوقف کنیم، در برخی موارد زرادخانه مواد هسته ای آنان را که در اختیار داشتند کاهش دهیم و مذاکراتی که صورت گرفته است سازنده بود. جامعه جهانی یکپارچه و منسجم بود و اختلاف های چندانی در اتحاد ما نبود. حتی کشورهایی مانند روسیه که با آنها اختلاف هایی داریم، با ما توافق داشتند و با ما به صورتی سازنده همکاری و تلاش کردند اطمینان یابیم راستی آزمایی کنیم و اطمینان یابیم که ایران توانمندی ساخت سلاح اتمی را ندارند که نه فقط تهدیدی برای دوستان و متحدانمان مانند اسرائیل است و باعث شروع مسابقه تسلیحاتی در منطقه می شود، بلکه در بلند مدت تهدیدی برای ما به شمار می رود.

اینکه آیا واقعا می توانیم به این توافق دست یابیم یا نه، باید بگویم که این را در دو سه هفته آینده خواهیم فهمید. ما به آنان چارچوبی را ارائه کرده ایم که به آنان امکان می دهد به نیازهای صلح آمیز هسته ای خود پاسخ بدهند و اگر آنان به شکلی که رهبرانشان نیز می گویند، به دنبال ساخت سلاح اتمی نیستند و اگر این حرف واقعا درست باشد، راهی پیش روست تا تضمین های لازم به جهانیان داده شود و آنان نیز به صورت گام به گام و تصاعدی از تحریم ها خلاصی یابند و عضوی کامل در جامعه جهانی باشند.

با این حال، آنان نیز مسائل سیاسی خاص خود را دارند و سابقه بی اعتمادی طولانی بین دو کشور وجود دارد. همچنین شمار زیادی از نخبگان سیاسی نیز هستند که همه چیز را در ضد آمریکایی بودن دارند و همچنان می خواهند در همه مشکلاتی که در آنجا (ایران) وجود دارد، آمریکا را مقصر قلمداد کنند؛ اینکه آنان بتوانند به صورت کامل به آنچه که به سود ایران، منطقه و دنیاست «بله» بگویند، سوالی است که هنوز جواب داده نشده است که در چند هفته آینده، پاسخ آن مشخص خواهد شد.

تحریم های متفاوتی وجود دارد، تحریم های چند جانبه، تحریم های سازمان ملل و تحریم هایی که ما و این دولت به صورت یکجانبه آن را اعمال کرده است و باور دارم که هر کدام از این حوزه ها متفاوت از هم هستند. نمی خواهم گز نکرده پاره کنیم بلکه می خواهیم مطمئن شدیم که توافق به دست می آید و وقتی این توافق به دست آمد و اطمینان یافتیم که ایران از رسیدن به سلاح اتمی منع شده است، می توانیم دنیا و افکار عمومی را قانع کنیم که ایران از رسیدن به سلاح اتمی بازداشته شده است، می توانیم با کنگره تعامل کنیم. باور دارم که در این صورت می توان این بحث را برای کنگره پیش کشید که این بهترین راه برای ما برای جلوگیری از ایران اتمی و موثرتر از هر انتخاب دیگر از جمله اقدام نظامی است. با این حال، این امر مستلزم یک توافق خوب است و همانطور که بارها گفته ام، نرسیدن به توافق بهتر از رسیدن به توافقی بد است.

زیرا کاری که نمی خواهیم بکنیم این است که تحریم های را برداریم، به ایران مشروعیت بدهیم و در ازای آن ساز و کارهای قابل راستی آزمایی برای اطمینان از اینکه آنان توانمندی فرار و تولید سلاح هسته ای را ندارند، در اختیار نداشته باشیم.

(درباره مبارزه با داعش) همانطور که بارها درباره مبارزه با داعش گفته ام این یک برنامه بلند مدت برای یکپارچه کردن دولت عراق و نیروهای امنیتی این کشور است تا این تضمین به وجود آیند که آنها در پوشش هوایی ما بتوانند داعش را از برخی قلمروها به عقب برانند. ما شاهد ائتلاف بین المللی قدرتمندی هستیم که آنها در زمینه فراهم آوردن تجهیزات،آموزش و محموله های ضروری برای عراقی ها وارد عمل شده اند تا آنها بتوانند برای مبارزه برای آزادی سرزمینشان وارد عمل شوند. درباره سوریه اوضاع پیچیده تر است و به این زودیها حل و فصل نمی شود. تمرکز ما بر روی سوریه حل و فصل تمامی مسائل این کشور نیست بلکه منزوی کردن مناطقی است که داعش حضور دارد. به خاطر حملات هوایی ما داعش در وضعیت آسیب پذیری قرار دارد و آنها قدرت مانور پذیری خود را نسبت به گذشته از دست داده اند. مسئله ویژه ای وجود دارد و آن این است که گروهی میانه رو از مخالفان دولت سوریه را فراهم کنیم که همانند یک متحد برایمان بر روی زمین فعالیت کند. این مشکل ترین بخش کار بوده است.گروهای مخالف زیادی در سوریه از گروههای تندرو تا گروههای طرفدار دمکراسی حضور دارند. آنها با همدیگر می جنگند.آنها با رژیم می جنگند. آنها می توانند در گرفتن سرزمین هایی که داعش گرفته است،کمک کنند. این گروهها حتی می توانند به عنوان جناحی مذاکره کننده در مذاکرات سیاسی شرکت کنند که ممکن است در آینده ایجاد شود.

این موضوع اغلب دشوار بوده است. همانطور که همه شما می دانید یکی از مباحثی که همیشه مطرح بوده این است که دولت اوباما باید پشتیبانی بیشتری از مخالفان دولت سوریه داشته باشد. این موضوع سبب مشکلات فراوانی در سوریه شده است. این مشکلی بوده است که ما نمی توانستیم برروی یک جناح تکیه کنیم.آنچه که ما به آزمایش آن ادامه خواهیم داد این خواهد بودکه آیا ما می توانیم بر روی یک جناح میانه رو مخالف دولت سوریه که با ثبات، موثر و یکپارچه باشد، اطمینان کنیم.

تمرکز اصلی ما بر روی بیرون راندن داعش از عراق است.آنچه که ما در سوریه انجام می دهیم اول در جهت کاهش ظرفیت های داعش در پشتیبانی و اعزام نیرو به آن طرف مرزهای سوریه است. تا بتوانیم مرز بین سوریه و عراق را احیاء کنیم. عراق به آرامی در حال ایجاد امنیت در قلمروش است. این ماموریت شماره یک ما محسوب می شود. این تمرکز نخست ما است. اوضاعی در سوریه است که ما از آن برای کاهش میزان قدرت داعش استفاده می کنیم. برای مثال حمایت ما از کردها در کوبانی جائیکه آنها توانسته اند که با داعش مقابله کنند و ما حملات هوایی موثری داشته ایم، این تنها برای حل و فصل موضوع سوریه نبوده است بلکه این موضوع سبب شده است ما داعش را بیشتر تضعیف کنیم که بتوانیم به هدف نخست ماموریت مان که درباره عراق است دست پیدا کنیم.

(درباره کنترل کنگره از طرف جمهوری خواهان) من دوست دارم که کاری را انجام دهم که جمهوری خواهان خواستار روی دادن آن هستند.آنچه که من متعهد به آن هستم اطمینان از این موضوع است که من آماده تعامل به درباره مسائلی هستم که آنها آماده همکاری خواهند بود.

حالا هم این موضوع تغییر نیافته است زیرا من پیشنهاد همکاری در برخی حیطه ها را که آنها فکر می کنند وجود دارد می کنم. اما این حقیقت وجود دارد که آنها حالا کنترل کنگره را در دست دارند و این به این معناست که شاید آنها از اعتماد بیشتری برای تصویب لایحه های خود برخوردارند. این به این معناست که رایزنی ها پایان پذیرد و یا اینکه و ضع قدری واقعی تر شود زیرا آنها اکثریت را در اختیار دارند. برای مثال در مجلس نمایندگان آنها می توانند به اهداف بیشتری پیش از گذشته برسند. اما در نهایت آنچه که می خواهم مردم آمریکا بدانند این است و من بار دیگر آن را امروز تکرار می کنم در هر شرایطی یافتن راههایی برای پرداخت های بیشتر و این که افراد از پوشش خدمات درمانی با کیفیت بالا برخوردار باشند وجود دارد و حتی اگر به این هدف هم نرسم تلاش خواهم کرد لوایحی را تصویب کنم که قوانین ناشی از آن در راستای بهبود آینده مردم آمریکا باشد.

درباره دادستان کل ما نامزدهای برجسته ای داریم که در حال بررسی آنها هستیم و در این رابطه من اعلامیه ای خواهم داشت. اگر این کار صورت پذیرد ما فردی کارا را خواهیم داشت که می تواند اعتماد مردم آمریکا را به همراه داشته باشد و بتواند به تعهدات قانونی که سنا تعیین می کند عمل کند.

درباره موضوع خدمات درمانی من قصد دارم که مطمئنا خطوطی را تعیین کنم. در صورت لغو قانون من آنرا امضاء نخواهم کرد. ما از تلاشهایی که در راستای دور کردن خدمات درمانی از ده میلیون آمریکایی که آنرا هم اکنون دارند و افراد بیشتری هم می توانند آنرا داشته باشند، حمایت نمی کنیم. در برخی موارد ممکن است جمهوری خواهان پیشنهاداتی برای تغییرات در ساختار قانون ایجاد کنند که من به صراحت به آنها می گویم قانون در صورت برداشتن بخش هایی از آن کارایی لازم را نخواهد داشت. از طرف دیگر من گفته ام هیچ قانونی در صورت تصویت همیشه کامل نیست و ما زمانی می توانیم تغییراتی در آن داشته باشیم که تنها پیشنهاد لایحه بدهیم. در حقیقت اگر میچ مک کانل و جان بینر خواهان تغییراتی مسئوولیت پذیرانه درباره قانون خدمات درمانی هستند من پذیرای آنها هستم. اما آنچه را که من می خواهم به آنها یادآوری کنم این است که با وجود تمامی اختلافات اما قوانین امروز بیشتر کارا هستند. شما شاهد این موضوع هستید که امروز میلیونها نفر از خدمات درمانی بهره مند هستند که پیشتر از آن بی بهره بودند. شما شاهد افزایش شمار مراکز خدمات درمانی در ایالت هایی هستند که پیشتر مردم آنجا آنرا شاهد نبودند به طوریکه بسیاری از فرمانداران جمهوری خواه هم به این نتیجه رسیده اند که این ایده خوبی برای ایالت های انها است.

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

گزارش فصلی آمانو در مورد برنامه هسته‌ای ایران منتشر شد
تمام ذخایر اورانیوم 20 درصد ایران به اکسید تبدیل شده/ عدم ارائه اقدام عملی جدید از سوی ایران/ ممانعت ایران از ورود بازرس آژانس/ افزایش ذخایر اورانیوم به بیش از 8 تن
مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز جمعه تازه‌ترین گزارش فصلی خود با موضوع برنامه هسته‌ای ایران را منتشر کرد.

 

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «یوکیا آمانو» مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز جمعه تازه‌ترین گزارش فصلی خود با موضوع برنامه هسته‌ای ایران را منتشر کرد.

بنا بر اعلام آقای آمانو، در سه ماهه اخیر میزان ذخایر اورانیوم با غنای 5درصد ایران، افزایش یافته و به بیش از 8 تن رسیده است. این رقم در گزارش پیشین مدیر کل، 7765 کیلوگرم بود و نسبت به گزارش پیش از آن، کاهش یافته بود.

مدیر کل در گزارش جدید با بیان اینکه دو اقدام عملی از سومین گام چارچوب همکاری هنوز اجرایی نشده، نوشته است که ایران و آژانس توافق کرده‌اند تا بعد از تاریخ 24 نوامبر (سوم آذر) یعنی ضرب‌الاجل توافق موقت ژنو، در سریعترین زمان ممکن، دیداری فنی داشته باشند. همچنین آژانس قرار است سوالات بیشتری در رابطه با اقدامات عملی باقی‌مانده، به ایران ارائه دهد.

آقای آمانو در این گزارش بار دیگر تائید کرده است که تهران به طور کامل به مفاد برنامه مشترک اقدام که سال گذشته در شهر ژنو سوئیس میان ایران و گروه 1+5 (آمریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان) به دست آمد و در پایان تیر ماه تمدید شد، به طور کامل پایبند بوده است.

مدیر کل آژانس در بخش دیگری از این گزارش بار دیگر به تکرار ادعاها در مورد ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته‌ای ایران پرداخته و خواستار ارائه اطلاعات بیشتر در این رابطه شده است.

این گزارش همچنین اعلام کرده است که ایران برای چهارمین بار از ورود یکی از اعضای تیم بازرسی آژانس ممانعت به عمل آورده است. تهران پیش از این از همکاری برخی بازرسان با سرویس‌های اطلاعاتی ابراز نگرانی کرده بود.

متن این گزارش در ادامه آمده است:



GOV/2014/58

7 نوامبر 2014

اجرای موافقتنامه پادمان معاهده عدم اشاعه هسته‌ای (NPT) و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران

گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی



تحولات عمده

• ایران و آژانس دو نشست جداگانه در تهران داشتند تا اقدامات عملی باقی‌مانده مورد توافق به تاریخ ماه می 2014 در سومین گام از چارچوب همکاری را مورد بحث قرار دهند.

• ایران هیچ توضیحی که آژانس را قادر کند تا در مورد اقدامات عملی باقی‌مانده شفاف‌سازی کند، ارائه نداده و در عین حال اقدام عملی تازه‌ای نیز به عنوان گام بعدی چارچوب همکاری، پیشنهاد نکرده است.

• آژانس به اجرای اقدامات نظارتی و راستی‌آزمایی در ارتباط با اقدامات مرتبط به هسته‌ای اعلام‌شده در برنامه مشترک اقدام و تمدید آن،‌ ادامه داده است.

• از زمان اجرای برنامه مشترک اقدام، ایران در هیچ یک از تأسیسات اعلام‌شده خود، UF6 را تا سطح بالاتر از اورانیوم-235 غنای 5درصد، غنی‌سازی نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 20درصد این کشور، از طریق رقیق‌سازی یا تبدیل، به اکسید اورانیوم بدل شده است.

• غنی‌سازی UF6 تا سطح اورانیوم 235 با غنای 5درصد، با همان نرخی که در گزارش پیشین مدیر کل عنوان شده بود، ادامه یافته است. مقدار این مواد که در فرم UF6 غنی‌شده تا سطح اورانیوم 235 با غنای 5درصد باقی مانده، به 8390.3 کیلوگرم افزایش یافته است.

• هیچ قطعه مهم تازه‌ای در رآکتور IR-40 نصب نشده و هیچ فعالیت ساخت و آزمایش سوخت برای رآکتور، صورت نگرفته است.

• ایران به ارائه دسترسی مدیریت‌شده آژانس به کارگاه‌های تولید سانتریفیوژ، کارگاه‌های تولید روتور سانتریفیوژ و تأسیسات ذخیره‌سازی، ادامه داده است.



A. مقدمه

1. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پـادمان معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای و مفاد مربوطه قطعنامه‌های شورای امنیت درجمـهوری اسـلامی ایران (ایران) می‌باشد. این گزارش همچنین در بردارنده اطلاعاتی در مورد اجرای اقدامات ذیل بیانیه مشترک در مورد یک چهارچوب برای همکاری (چهارچوب برای همکاری) و نیز برنامه اقدام مشترک (آنگونه که تمدید شده) می‌باشد.

2. شورای امنیت تاکید کرده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه‌هایش در خصوص ایران الزام آور است. مفاد مربوطه قطعنامه‌های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده‌اند مطابق شرایط این قطعنامه‌ها الزام آور هستند. اجرای کامل تعهدات ایران جهت اعاده اعتماد به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته‌ایش لازم می‌باشد.

3. همان طور که قبلا گزارش شده، آژانس و ایران در تاریخ 11 نوامبر 2013 یک «بیانیه مشترک در مورد یک چهارچوب برای همکاری» امضاء کردند (GOV/INF/2013/14). ذیل چهارچوب برای همکاری، آژانس و ایران جهت همکاری بیشتر در ارتباط با فعالیت‌های راستی آزمایی توسط آژانس به منظور حل و فصل همه موضوعات گذشته و حال، و نیز پیشبرد کار در خصوص چنین فعالیت‌هایی به صورت گام به گام موافقت کردند. اقدامات عملی که تا کنون در ارتباط با «چهارچوب برای همکاری» مورد توافق قرار گرفته‌اند در ضمیمه شماره یک فهرست شده‌اند.

4. همان گونه که قبلا گزارش شده در یک تحول جداگانه، چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلستان و آمریکا (E3+3)در تاریخ 24 نوامبر 2013 در مورد برنامه مشترک اقدام با ایران به توافق رسیدند. برنامه اقدام مشترک ، از جمله، بیان می‌دارد که «هدف این مذاکرات دستیابی به یک راه‌حل جامع بلند مدت مرضی الطرفین است که اطمینان می‌دهد که برنامه هسته‌ای ایران منحصرا صلح آمیز خواهد بود.» بر اساس برنامه مشترک اقدام که از 20 ژانویه 2014 لازم الاجرا گشت، نخستین گام دارای ظرف زمانی شش ماهه و قابل تمدید با رضایت طرفین است. طبق درخواست E3+3 و ایران و با توجه به تصویب شورای حکام ( به شرط وجود منابع مالی)، آژانس به نظارت و راستی آزمایی فعالیت‌های ذیربط هسته‌ای مندرج در برنامه اقدام مشترک (JPA)، علاوه بر آنچه قبلا مطابق موافقتنامه پادمان ایران و قطعنامه های ذیربط شورای امنیت انجام می داد، می پردازد. در جولای 2014، E3/EU+3 و ایران توافق کردند که برنامه مشترک اقدام را تا تاریخ 24 نوامبر 2014 تمدید نمایند و از آژانس درخواست کردند به نظارت و راستی آزمایی فعالیت‌های ذیربط هسته‌ای ادامه دهد. بر اساس تائیدیه شورای حکام در ژانویه 2014، آژانس به این کار مبادرت کرد. در این رابطه، یک میلیون یورو دیگر، برای تداوم اجرای این امر، از سوی تعدادی از کشورهای عضو بر عهده گرفته شده است.

5. این گزارش فصلی، به تحولاتی که از آخرین گزارش مدیر کل (GOV/2014/43) به بعد رخ داده و نیز به موضوعاتی که سابقه بیشتری دارند، می‌پردازد.



B. شفاف سازی مسائل حل نشده

6. شورای حکام در قطعنامه مورخ نوامبر 2011 خود (GOV/2011/69) تاکید کرد که برای ایران و آژانس ضروری است به منظور حل و فصل فوری همه مسائل محتوایی باقیمانده با هدف روشنگری درخصوص آنها شامل دسترسی به تمامی اطلاعات مربوطه، مستندات، سایت‌ها‍، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورای حکام در قطعنامه سپتامبر 2012 خود (GOV/2012/50) تصمیم گرفت که همکاری ایران با درخواست‌های آژانس با هدف حل و فصل همه مسائل باقیمانده به منظور اعاده اعتماد بین‌المللی نسبت به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران، ضرورت و فوریت دارد.

7. همانطور که پیش از این گزارش شد، مدیر کل در طول دیدارهایش در تهران در ماه اوت 2014، بیانیه‌های ایران در مورد تعهد واقعی که از سوی مقامات عالی‌رتبه در رابطه با اجرای چهارچوب همکاری عنوان شده و همچنین اراده اظهارشده از سوی ایران برای تسریع حل و فصل تمامی موضوعات باقی‌مانده را متذکر شد.

8. در طول دیدارهای فنی در تهران به تاریخ 7 اکتبر 2014 و 2 نوامبر 2014، مقامات ایران و آژانس مذاکراتی در ارتباط با اجرای دو اقدام عملی مورد توافق در ماه می 2014 در قالب گام سوم چهارچوب همکاری که هنوز اجرایی نشده، یعنی اقدامات مربوط به انجام انفجارهای مقیاس بزرگ و محاسبات ترابرد نوترونی (ضمیمه 1)، صورت دادند. آژانس در دیدار روز 7 اکتبر 2014، نگرانی‌ها در رابطه با دو اقدام عملی را با جزئیات شرح دادند. این دیدار شامل پرسش از این و به اشتراک‌گذاری اطلاعات بود. در دیدار روز 2 نوامبر 2014، ایران برخی توضیحات مربوط به انتشارات علمی منابع آزاد ارائه کرد. با این وجود، ایران هیچ توضیحاتی که آژانس را قادر سازد تا در مورد دو اقدام عملی باقی‌مانده شفاف‌سازی کند، ارائه نکرده است.

9. توافق شد که دیدار فنی دیگری برای بحث بیشتر در مورد دو اقدام عملی باقی‌مانده در سریعترین زمان ممکن، پس از 24 نوامبر 2014، برگزار شود. در تدارک این نشست، آژانس پذیرفت که سوالات بیشتری به ایران ارائه کند.

10. در ارتباط با اقدامات عملی جدید، آژانس طی نامه‌ای به تاریخ 25 اوت 2014، ابتدا از ایران دعوت کرد تا اقدامات عملی جدیدی را که می‌خواهد در گام بعدی چهارچوب همکاری انجام دهد، پیشنهاد دهد. از آن زمان، این دعوت چندین بار تکرار شده است، از جمله در جریان دیداری در تهران به تاریخ 8 اکتبر 2014. اما ایران اقدام عملی جدیدی پیشنهاد نکرده است.



C. تاسیسات اعلام شده براساس پادمان توافق شده با ایران

11. براساس توافق پادمانی، ایران 18 تأسیسات هسته ای و 9 محل در خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای به صورت معمول در آن مورد استفاده قرار می گیرند LOFs)[15]) در اختیار آژانس قرار داده است. (ضمیمه II).

بدیهی است که برخی از فعالیتهای صورت گرفته در شماری از این تاسیسات با قطعنامه‌های مرتبط شورای امنیت و شورای حکام به شکلی که در پایین آورده می شود، در تضاد است، آژانس همچنان به راستی‌آزمایی عدم انحراف مواد اعلام شده در این مراکز ادامه می‌دهد.



D. فعالیتهای مرتبط با غنی‌سازی

12. مغایر قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل و شورای حکام، ایران همه فعالیتهای مرتبط با غنی سازی در مراکز اعلام شده را به شکلی که در ذیل آورده می شود متوقف نکرده است. با این حال، از زمان 20 ژانویه 2014، با این حال از 20 ژانویه 2014، ایران UF6 غنی شده بالاتر از 5 درصد U-235 را تولید نکرده و تمام ذخایر UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 ایران یا از طریق رقیق سازی و یا تبدیل، مورد فرآوری بیشتر قرار گرفته است. تمام فعالیت‌های مرتبط با غنی سازی در تاسیسات اعلام شده ایران تحت پادمان آژانس است و همه مواد هسته‌ای ‍، آبشارهای نصب شده و ایستگاه‌های خوراک دهی و کنارگذاری در این تاسیسات تحت اقدامات مراقبتی و نظارتی آژانس قرار دارند.

13. ایران اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا 5 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای تاسیسات هسته ایش ‌می‌باشد. ایران همچنین اعلام کرده است که هدف غنی سازی UF6 تا 20 درصد اورانیوم 235 ، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی می‌باشد.

14. از زمانی که ایران غنی سازی اورانیوم را در تاسیسات اعلام شده خود آغاز کرده است، در آن تاسیسات موارد ذیل را تولید کرده است:

• 13397.3 کیلوگرم ( 625+ کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 که 8390.3 کیلوگرم (+625.3 کیلوگرم از زمان گزارش قبلی مدیرکل) آن به شکل UF6غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 باقی مانده است و بقیه مشمول فرآوری بیشتری شده‌اند (نگاه کنید به ضمیمه III): و

• تا آن نقطه‌ای که ایران تولیدUF6غنی شده تا 20 درصد اورانیوم 235را متوقف کرد، با تولیدی برابر 8/447 کیلوگرم از این مواد، تمام مواد تولید شده مورد فرآوری بیشتر از طریق کاهش غنا یا تبدیل به اکسید اورانیوم واقع شده اند (نگاه کنید به ضمیمه III).



D.1 نطنز

15. کارخانه غنی سازی سوخت: کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) یک کارخانه غنی سازی برای تولید اورانیوم با غنای پایین(LEU) غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می‌باشد که اولین بار در سال 2007 راه اندازی شد. این کارخانه به سالن تولید A و سالن تولید B تقسیم شده است. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، 8 واحد برای سالن تولید A برنامه ریزی شده است که هر واحد شامل 18 آبشار است و مجموعا حدود 25000 سانتریفیوژ در 144 آبشار دارد. در حال حاضر یک واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-2m، پنج واحد آن دارای سانتریفیوژهای IR-1 می‌باشد و دو واحد دیگر سانتریفیوژ ندارد. ایران هنوز باید اطلاعات طراحی مشابه را برای سالن تولید B ارائه کند.

16. در بخشی که شامل سانتریفیوژهای IR-2m می شود، تا تاریخ 15 اکتبر 2014، وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیرکل بدون تغییر باقی ماند: سانتریفیوژهای IR-2m بطور کامل در شش آبشار نصب شده بودند، هیچکدام از این آبشارها با UF6 طبیعی خوراک دهی نشده‌اند، و کار نصب اولیه 12 آبشار دیگر با سانتریفیوژهایIR-2m در این واحد تکمیل شده بود.

17. تا تاریخ 15 اکتبر 2014، در پنج واحد حاوی سانتریفیوژهایIR-1 وضعیت از زمان گزارش قبلی مدیر کل بدون تغییر باقی ماند: 90 آبشار بطور کامل نصب شده بود که 54 آبشار با UF6 طبیعی خوراک دهی می‌شد. همانطور که قبلا گزارش شد، کار نصب اولیه 36 آبشار با سانتریفیوژهایIR-1 در دو واحدی که دارای سانتریفیوژ نبودند تکمیل شده بود.

18. تا تاریخ ، ایران 146855 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای کارخانه غنی سازی سوخت که تولید آن در فوریه 2007 آغاز شد و مجموعا 12945 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 5 درصد اورانیوم 235 تولید می‌کرد خوراک دهی کرده است.

19. در تاریخ 19 اکتبر 2014، ایران حدود 4118 کیلوگرم UF6 غنی شده تا 2% اورانیوم 235 را به اورانیوم طبیعی رقیق کرد.

20. آژانس بر اساس نتایج آنالیز نمونه‌های محیط زیستی گرفته شده در کارخانه غنی سازی سوخت و سایر فعالیت‌های راستی آزمایی نتیجه گرفته است که این تاسیسات همانگونه که از سوی ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی گزارش شده عمل کرده است.

21. کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت (PFEP): کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین و جزء تاسیسات تحقیقات و توسعه است که نخستین بار در اکتبر 2003 راه اندازی شده است. این تاسیسات می‌تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید UF6 غنی سازی شده تا 20 درصد اورانیوم 235 (آبشارهای 1 و 6) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای 2 ، 3 ، 4 و 5) تعیین شده است.

22. بین 13 و 30 سپتامبر 2014، آژانس یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) را در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت اجرا کرد تا موجودی فیزیکی را همانطور که ایران در 13 سپتامبر 2014 اعلام کرده بود، راستی آزمایی کند. نتیجه (PIV) هم اکنون توسط آژانس تحت ارزیابی است.

23. محوطه تولید: همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل نشان داده شد، ایران خوراک دهی به آبشارهای 1 و 6 با UF6 با غنای 5% اورانیوم 235 را متوقف کرده و در عوض آبشارها را با UF6 طبیعی خوراک دهی می‌کند. در تاریخ 8 فوریه 2014 ایران بخش‌های بروز شده پرسشنامه اطلاعات طراحی را ارائه کرد و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی سازی» انجام داده است و این اقدامات «بطور موقت در طول نخستین مرحله اجرای برنامه اقدام مشترک» اتخاذ شده است. از زمانی که برنامه اقدام مشترک اجرایی شد ایران آبشارهای 1 و 6 را به صورت به هم متصل به کار نینداخته است.

24. تا 20 ژانویه 2014 که ایران تولید UF6با غنای 20 درصد اورانیوم 235 را متوقف کرد، این کشور 8/1630 کیلوگرم UF6 با غنای 5 درصد اورانیوم 235 را به آبشارهای 1 و 6 خوراک دهی کرده یعنی از زمان آغاز تولید از فوریه 2010 و در مجموع 9/201 کیلوگرم UF6با غنای 20 درصد اورانیوم 235 تولید کرده بود که تمام آن از فرآیند کنار گذاشته شده و این موضوع از سوی آژانس راستی آزمایی شده است. بین 20 ژانویه 2014 و 10 اکتبر 2014، ایران 4/660 کیلوگرم UF6 طبیعی را به آبشارهای 1 و 6 در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت خوراک دهی کرده و مجموعا 7/62 کیلوگرم UF6 با غنای 5 درصد اورانیوم 235 تولید نمود.

25. محوطه تحقیق و توسعه: از زمان گزارش قبلی مدیرکل، ایران به طور متناوب UF6 طبیعی را به سانتریفیوژهای IR-5 و IR-6s به عنوان ماشین‌های مجزا و به سانتـــریفیوژهایIR-1، IR-2m، IR-4 و IR-6 ، بعضی اوقات به ماشین‌های مجزا و گاهی به آبشارهایی با اندازه های گوناگون خوراک دهی کرده است. آژانس تأیید کرده است که یک نمونه اصلی از سانتریفیوژ IR-8 بدون همچنان در جای خود برقرار مانده است اما بدون اتصال می باشد.

26. بین 19 اوت 2014 و 10 اکتبر 2014، تقریباً در مجموع 2/166 کیلوگرم UF6 طبیعی به سانتریفیوژ‌های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده است ، اما هیچ اورانیوم با غنای پایینی به دلیل اینکه محصول و دور ریز آن در پایان فرآیند دوباره ترکیب شده اند کنار گذاشته نشده است.

27. بین 20 ژانویه 2014 و 20 ژوئیه 2014، ایران 4/108 کیلوگرم از موجودی UF6 با غنای 20% اورانیوم 235 را رقیق کرد.

28. براساس نتایج آنالیز نمونه‌های زیست محیطی در کارخانه نیمه صنعتی غنی سازی سوخت و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس نتیجه گرفته است که تاسیسات، همانطور که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مربوطه اعلام نموده، فعالیت کرده است.



D.2 فردو

29. کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو: کارخانه غنی‌سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) مورخ 18 ژانویه 2012، یک کارخانه غنی‌سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF6 غنی‌شده تا 20 درصد اورانیوم 235 و تولید UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 می‌باشد. این تاسیسات که برای اولین بار در سال 2011 راه‌اندازی شد به نحوی طراحی شده است که 2976 سانتریفیوژ را در 16 آبشار در بر می‌گیرد و بین واحد یک و واحد دو تقسیم شده‌اند. تا کنون همه سانتریفیوژهایی که نصب شده‏اند از نوع ماشینهای IR-1 هستند . ایران در تاریخ 8 فوریه 2014 اطلاعات روزآمدی را برای بخشهایی از پرسشنامه اطلاعات طراحی، ارائه نمود و ضمن آن اعلام کرد که اقداماتی را «به سبب تغییر در سطح غنی‌سازی» انجام داده و این اقدامات را «بطور موقت در طول اجرای مرحله اول برنامه اقدام مشترک» به انجام رسانده است.

30. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شد ایران خوراک دهی چهار آبشار واحد دو با UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را که قبلا برای این منظور بکار گرفته شده بود متوقف کرد و در عوض از آن زمان شروع به خوراک دهی آنها با UF6طبیعی کرده است. ایران از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک دیگر این آبشارها را به نحوی که به هم متصل شده باشند بکار نگرفته است. تا تاریخ 11 اکتبر سال 2014، هیچ یک از 12 آبشار دیگر در کارخانه غنی‌سازی سوخت فوردو با UF6 خوراک‌دهی نشده‌اند.

31. ایران تا تاریخ 20 ژانویه 2014 که تولید UF6غنی‌شده تا غنای 20 درصد اورانیوم 235 را متوقف نمود مقدار 1806 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را به آبشارهای کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو خوراک‌دهی کرده بود که تولید آن از دسامبر 2011 شروع شد و در مجموع تقریبا 9/245 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 20 درصد اورانیوم 235 را تولید کرده بود که همه آن از آن زمان از فرآیند کنار گذاشته شد و از سوی آژانس مورد راستی‌آزمایی قرار گرفته است. ایران بین تاریخهای 20 ژانویه 2014 و 11 اکتبر 2014 مقدار 1683.4 کیلوگرم UF6 طبیعی را به داخل آبشارهای کارخانه غنی‌سازی سوخت فردو خوراک‌دهی کرد و در مجموع 174 کیلوگرم UF6 غنی‌شده تا 5 درصد اورانیوم 235 را تولید کرد.

32. بر اساس نتایج تحلیل نمونه‌های زیست محیطی در تأسیسات فردو و سایر اقدامات راستی‌آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تأسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی برای تاسیسات فردو اعلام داشته فعالیت کرده است.



D.3 سایر فعالیت‌های مربوط به غنی‌سازی

33. ایران کماکان دسترسی مدیریت شده مستمر به کارگاه های سوار کردن سانتریفیوژها، کارگاه های تولید روتور سانتریفیوژها و تاسیسات ذخیره‌سازی را به آژانس ارائه می‌دهد. این دسترسی ها و همچنین اطلاعات مربوطه که مورد توافق دو طرف قرار گرفته است نیز طبق یکی از اقدامات عملی در ارتباط با چارچوب همکاری (نگاه کنید به ضمیمه شماره یک) از سوی ایران ارائه شد. ایران همچنین به عنوان بخشی از این دسترسی مدیریت شده، موجودی مجموعه‌های روتور سانتریفیوژ را که باید جایگزین سانتریفیوژهای از کار افتاده‌، شوند به آژانس ارائه داده است. آژانس اطلاعات ارائه شده از سوی ایران را آنالیز کرده و بنا به درخواست، روشنگری‌های اضافی نیز دریافت کرده است. از زمان اجرایی شدن برنامه اقدام مشترک، آژانس بر اساس آنالیز همه اطلاعات ارائه شده از سوی ایران و اطلاعات حاصل از دسترسی مدیریت شده و سایر اقدامات در جهت راستی‌آزمایی، می‌تواند تایید کند که تولید و سوار کردن روتور سانتریفیوژ با برنامه ایران برای جایگزینی سانتریفیوژهای آسیب دیده، همخوانی دارد.



E. فعالیت‌های بازفرآوری

34. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران موظف است تا فعالیت‌های بازفرآوری خود از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق درآورد. همانطور که در گزارش قبلی مدیر کل گفته شده است ایران در ژانویه سال 2014 اعلام کرده است که «در طول مرحله اول بازه زمانی (شش ماه) ایران به مراحل فعالیت‌های بازفرآوری یا ساخت تاسیساتی که قادر به بازفرآوری باشند، مشغول نخواهد شد.» ایران طی نامه مورخ 27 اوت به آژانس خاطرنشان ساخته است که زمان اجرای این «اقدام داوطلبانه» در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است.

35. آژانس نظارت خود را بر کاربرد سلول‌های داغ در راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) و تاسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و زینون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ 6 اکتبر 2014 یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) را در رآکتور تحقیقاتی تهران و در تاریخ 7 اکتبر 2014 یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی را در تاسیسات MIX انجام داده است. آژانس در ارتباط با رآکتور تحقیقاتی تهران، تاسیسات MIX و دیگر تاسیساتی که در ایران به آنها دسترسی دارد، می‌تواند تایید کند که هیچ‌گونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری در این نقاط وجود ندارد.



F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین

36. برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین را معلق نکرده است. البته از زمان اجرای برنامه اقدام مشترک، ایران نه هیچگونه قطعات اصلی در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه مجموعه های سوخت هسته‌ای برای رآکتور IR-40 در کارخانه تولید سوخت(FMP) تولید کرده است (بند 50 زیر را ببینید.)

37. رآکتور :IR-40 رآکتور IR-40 که تحت پادمان آژانس قرار دارد یک رآکتور تحقیقاتی متوسط آب سنگین 40 مگاواتی است و به نحوی طراحی شده است که حاوی 150 مجموعه سوخت اورانیوم طبیعی به شکل UO2 می‌باشد.

38. در تاریخ 16 اکتبر 2014 میلادی، آژانس یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در راکتور IR-40 انجام داد و مشاهده کرد که از زمان گزارش قبلی مدیر کل هیچ یک از قطعات اصلی باقیمانده رآکتور نصب نشده‌اند. همانگونه که در گزارش قبلی مدیرکل نیز گفته شده بود، متعاقب یکی از اقدامات عملی توافق شده در ارتباط با چارچوب همکاری، ایران در اوت 2014 رهیافت پادمانی برای رآکتور IR-40 را با آژانس نهایی کرد.

39. کارخانه تولید آب سنگین: کارخانه تولید آب سنگین (HWPP) تاسیساتی برای تولید آب سنگین با ظرفیت طراحی سالانه تولید 16 تن آب سنگین مخصوص رآکتور است.

40. همانگونه که قبلاً گزارش شد، اگر چه HWPP تحت پادمان آژانس نیست، اما در تاریخ 8 دسامبر 2013 مورد دسترسی مدیریت شده از سوی آژانس قرار گرفت. در طی اعمال دسترسی مدیریت شده، ایران همچنین اطلاعات مربوطه مورد توافق دوطرف را به آژانس ارائه داد. علاوه بر آن دسترسی به محل ذخیره آب سنگین در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) در اصفهان در فوریه سال 2014، آژانس را قادر ساخته است تا آب سنگین را مشخص کنند.



G. تبدیل اورانیوم و ساخت سوخت

41. ایران شماری از فعالیت‌ها را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF)، کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP)، کارخانه ساخت سوخت (FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت FPFP در اصفهان به شرح ذیل انجام می‌دهد که با وجود این که آن تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند، برخلاف تعهدات این کشور مبنی بر به حالت تعلیق درآوردن تمام فعالیت های مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین می‌باشد.

42. ایران از زمانی که تبدیل و تولید سوخت را در تأسیسات اعلام شده خود آغاز کرده از جمله به موارد زیر اقدام کرده است:

• 550 تن UF6 طبیعی را در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تولید نموده که 163 تن آن به کارخانه غنی سازی سوخت (FEP) انتقال یافته است؛

• چهار تن UF6 طبیعی را از UCF به کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP) منتقل کرده است. علاوه بر این 3/4 تن UF6 غنی شده تا غنای 5 درصد اورانیوم-235 از FEP به EUPP انتقال یافته است.

• 1505 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5 درصد اورانیوم 235 را به فرایند تبدیل در EUPP تزریق کرده است.

• 53 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 34/3 درصد اورانیوم 235 را به فرآیند تبدیل تحقیق و توسعه تزریق کرده است و 24 کیلوگرم اورانیوم را به شکل UO2 تولید کرده است.

• 337.2 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20%اورانیوم-235 (بدون تغییر نسبت به گزارش پیشین مدیر کل) به فرآیند تبدیل در کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) تزریق کرده و 162.8 کیلوگرم اورانیوم به شکل U3O8 تولید کرده است.

43. تاسیسات تبدیل اورانیوم: تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) تاسیساتی برای تولید UF6 و UO2 طبیعی از کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) است. همچنین طبق برنامه ریزی انجام شده، تاسیسات تبدیل اورانیوم، UF4 از UF6 ضعیف شده و قالبهای فلزی اورانیوم از UF4 طبیعی و ضعیف شده تولید خواهد کرد.

44. در تاریخ 26 جولای 2014 ایران آژانس را مطلع ساخت که در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) فعالیتهای تحقیق و توسعه روی بازیابی اورانیوم از پسماند مایع و جامد ناشی از فعالیت‌های تبدیل در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UFC) انجام می‌دهد.

45. آنگونه که نتیجه PIV انجام شده از سوی آژانس در محدوده زمانی بین 17 تا 21 می 2014، نشان می‌دهد، آژانس با توجه به عدم قطعیت اندازه‌گیری که به طور معمول با چنین تسهیلاتی در ارتباط است، موجودی که توسط ایران در 2014 مه 16 را اعلام کرد را تایید کرده است.

46. ایران اعلام کرده است که تا تاریخ 10 اوت 2014 ؛ 13.8 تن اورانیوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم (UO2 ) از طریق تبدیل UOC تولید کرده است. آژانس راستی آزمایی کرده است که تا همان تاریخ، ایران 13.2 تن اورانیـوم طبیعی به شکل پودر دی اکسید اورانیوم ( UO2) به کارخانه تولید سوخت (FMP ) منتقل کرده است.

47. کارخانه پودر دی اکسید اورانیوم غنی شده (EUPP): این کارخانه تاسیساتی برای تبدیل UF6 غنی شده تا غنای 5 درصد اورانیوم U-235 به پودر UO2 می‌باشد. همانگونه که در گزارش قبلی اشاره شده است، ایران در می 2014 این تاسیسات را با استفاده از اورانیوم طبیعی فعال کرد. بعنوان بخشی از فعالیت، ایران تا تاریخ 14 اکتبر 2014 میلادی در مجموع 4174 کیلوگرم UF6 طبیعی به پروسه تبدیل تزریق کرده و 553 کیلوگرم اورانیوم به شکل دی اکسید اورانیوم (UO2 ) تولید کرده است. از جولای 2014، این کارخانه فعالیت عملیاتی خود را آغاز کرده و از آن زمان ایران 1505 کیلوگرم UF6 غنی شده تا غنای 5% اورانیومU-235 به پروسه تبدیل برای تولید دی اکسید اورانیوم (UO2) تزریق کرده است.

48. کارخانه تولید سوخت (FMP): کارخانه تولید سوخت، تاسیساتی است که برای نیروگاه‌ها و رآکتورهای تحقیقاتی مجموعه‌های سوخت هسته‌ای تولید می‌کند (پیوست 3 را ببینید).

49. در 31 اوت و اول سپتامبر 2014، PIV و DIV از سوی آژانس در کارخانه تولید سوخت (FMP) انجام شده که نتایج آن اکنون در آژانس ارزیابی می‌شود.

50. در 14 اکتبر 2014، آژانس یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی (DIV) در کارخانه تولید سوخت (FMP)‌ انجام داد و راستی آزمایی کرد که ایران به توقف تولید مجموعه‌های سوخت هسته‌ای با استفاده از دی اکسید اورانیوم طبیعی برای رآکتور IR-40 ادامه داده و اینکه همه مجموعه های سوختی که قبلا تولید شده بودند در کارخانه تولید سوخت باقی مانده‌اند.

51. کارخانه ساخت صفحه سوخت (FPFP): کارخانه ساخت صفحه سوخت، تاسیساتی است که UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم U-235 را به U3O8 تبدیل می‌کند و مجموعه‌های سوخت ساخته شده از صفحات سوخت حاوی U3O8 را تولید می‌کند (پیوست 3 را ببینید).

52. همانگونه که پیش‌تر گزارش شد، ایران در ژانویه 2014 بیان داشته است که «در خلال گام اول بازه زمانی (شش ماه)، ایران اعلام می دارد که هیچگونه خط باز تبدیل برای تبدیل مجدد اکسید اورانیوم غنی شده تا 20 درصد U-235 به UF6 غنی شده تا 20 درصد U-235 وجود ندارد.» ایران طی نامه ای به آژانس در تاریخ 27‌ اوت 2014 خاطرنشان ساخت که این "اقدام داوطلبانه" در راستای تمدید برنامه اقدام مشترک (JPA) تمدید شده است. آژانس در تاریخ های 18 و 19 اکتبر 2014 یک مورد بازرسی و یک مورد راستی آزمایی اطلاعات طراحی از کارخانه تولید صفحه سوخت انجام داد که طی آن تایید نمود که هیچ خط فرآیندی در کارخانه برای باز تبدیل اکسید اورانیوم به UF6 وجود ندارد.

53. آژانس راستی‌آزمایی کرد که ایران تا تاریخ 17 اوت 2014، جمعا" به میزان 337.2 کیلوگرم از UF6 غنی شده تا غنای 20 درصد اورانیوم-235 (227.6 کیلوگرم اورانیوم) را به فرآیند تبدیل کارخانه ساخت صفحه سوخت خوراک‌دهی نموده و به میزان 162.8 کیلوگرم از اورانیوم به شکل U3O8 تولید نموده است . آژانس همچنین راستی آزمایی کرد که 54.4 کیلوگرم از اورانیوم در پسماند جامد و مایع قرار دارد. باقیمانده اورانیوم نیز که به فرآیند تزریق شده بود، همچنان در فرآیند و در پسماند باقی مانده است.

54. آژانس راستی‌آزمایی کرده است که تا تاریخ 17 اکتبر 2014، ایران یک مجموعه سوخت آزمایشگاهی و 30 مجموعه سوخت از نوع رآکتور تحقیقاتی تهران (TRR) را در کارخانه تولید صفحه سوخت تولید کرده است که 28 مجموعه آن شامل مجموعه آزمایشگاهی به رآکتور تحقیقاتی تهران انتقال یافته است.



H. ابعاد احتمالی نظامی

55. در گزارش های پیشین مدیرکل آژانس مسائل برجسته ای در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران و همچنین اقداماتی که لازم است ایران برای رفع این مسائل صورت دهد، مشخص شده بود. آژانس همچنان نگران وجود احتمالی فعالیت های اعلام نشده در زمینه هسته ای توسط سازمان های مرتبط نظامی، از جمله فعالیت های مربوط به تولید کلاهکی هسته ای با قابلیت نصب بر روی موشک می باشد. لازم است تا ایران همکاری کاملی را با آژانس بین المللی انرژی اتمی در زمینه تمام مسائل برجسته، به ویژه مسائلی که باعث افزایش نگرانی ها درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران می شود، داشته باشد؛ همکاری هایی شامل فراهم کردن دسترسی بدون وقفه به تمامی سایت‌های هسته ای، تجهیزات و افراد و نیز اسناد درخواست شده توسط آژانس.

56. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) تحلیل مفصلی از اطلاعات در دسترس آژانس در آن زمان را ارائه کرد که نشان می‌داد ایران فعالیت‌هایی را اجرا کرده است که با توسعه یک وسیله انفجاری هسته‌ای مرتبط است. بنا به ارزیابی آژانس این اطلاعات روی هم رفته معتبر هستند. آژانس از نوامبر 2011 اطلاعات بیشتری بدست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه مذکور را بیشتر مورد تایید قرار می‌دهد.

57. ایران در فوریه 2012 نگرانی‌های آژانس را بیشتر بدلیل اینکه برپایه ادعاهای بی اساس مطرح شده، رد کرده است. ایران در نامه‌ای به تاریخ 28 آگوست 2014 اعلام کرده که بیشتر موضوعات مطرح در ضمیمه گزارش آژانس به شماره GOV/2011/65 صرفا ادعاهایی است که ارزش بررسی ندارند.

58. همانگونه که در بالا اشاره شد (بند 8)، مقامات ایران و آژانس نشست هایی فنی را در تهران در تاریخ 7 اکتبر 2014 و 2 نوامبر 2014 برگزار کردند که طی این جلسات دو مورد از اقدامات عملی برجسته در ارتباط با انجام انفجارهای پرقدرت و نیز محاسبات مربوط به انتقال نوترون مورد بحث قرار گرفت (به ضمیمهI مراجعه شود).

59. از زمان گزارش قبلی مدیرکل، آژانس از طریق مشاهده تصاویر ماهواره ای در محل مشخصی از سایت پارچین به این نتیجه رسیده که فعالیت های ساخت و سازی که به نظر می رسید جابه جایی یا بازسازی سازه های دیوار خارجی دو ساختمان اصلی سایت را به تصویر می کشد، ظاهرا متوقف شده است.فعالیت های صورت گرفته به احتمال زیاد توانایی آژانس برای انجام یک راستی آزمایی موثر را تضعیف کرده است. مهم است که ایران پاسخ سوالات آژانس را ارائه نموده و اجازه دسترسی به مکانهای مشخص مورد سوال را فراهم سازد.

60. همانطور که در گزارش های پیشین نیز مطرح شده و همانطور که مدیرکل آژانس پس از نشست های خود در تهران در ماه آگوست 2014 تأکید کرد، ضروری است تا آژانس بتواند یک ارزیابی «سیستمی» از موضوعات باقی مانده مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل (GOV/2011/65) انجام دهد. این مستلزم بررسی و به دست آوردن درکی از هر موضوع در جای خود و سپس تعریف و ادغام همه موضوعات با یکدیگر در قالب یک سیستم و در نهایت نیز ارزیابی این سیستم به عنوان یک مجموعه کلی می باشد. آژانس در این زمینه آمادگی دارد تا روند رفع تمامی مسائل برجسته تحت چهارچوب همکاری را تسریع بخشد. این امر در نهایت با همکاری بیش از پیش ایران و نیز فراهم کردن به موقع دسترسی به تمامی اطلاعات، اسناد، سایت ها، مواد و پرسنل مرتبط در ایران بنا به درخواست آژانس محقق می شود. زمانی که آژانس بین المللی انرژی اتمی، به درکی از تصویر کلی مرتبط با مسائل مربوط به ابعاد احتمالی نظامی دست یابد، مدیرکل گزارشی را از ارزیابی های آژانس در این زمینه تسلیم شورای حکام خواهد کرد.



I. اطلاعات طراحی

61. بر اساس مفاد توافقنامه پادمان‌ها و قطعنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، ایران ملزم شده است تا مفاد کد اصلاحی 3.1 از بخش عمومی ترتیبات فرعی توافقنامه پادمان‌ها را در خصوص ارائه زود هنگام اطلاعات طراحی به اجرا درآورد.



J. پروتکل الحاقی

62. برخلاف قطعنامه‌های مربوطه شـورای حکام و شـورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی‌کند. آژانس در شرایطی نیست که بتواند تضمینی معتبر درباره فقدان مواد و فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانی که ایران همکاری لازم را با آژانس از جمله اجرای پروتکل الحاقی به عمل آورد.



K. سایر موضوعات

63. در تاریخ 6 اکتبر 2014 آژانس تایید کرد که 13 مجموعه سوختی که در ایران تولید شده و حاوی اورانیومی است که تا 20 درصد U-235 در ایران غنی سازی شده است در قلب راکتور تحقیقاتی تهران (TRR) قرار دارد. در همان تاریخ آژانس مشاهده کرد که نمونه کوچک مجموعه سوخت رآکتور آب سنگین اراک (Mini IR-40) در استخر ذخیره‌سازی قرار دارد.

64. تا تاریخ 7 اکتبر 2014، آژانس تایید کرد که یک صفحه سوخت (همانی که در گزارش پیشین مدیرکل به آن اشاره شده بود) شامل ترکیبی از U3O8 (اورانیوم غنی شده تا 20 درصد) و آلومینیم، در تاسسیات مولیبدن، ید و زنون ( MIX ) وجود داشت که از تأسیسات ساخت صفحات سوخت ( FPFP ) منتقل شده و برای فعالیتهای تحقیق و توسعه با هدف بهینه سازی تولید ایزوتوپ های مولیبدن 99 ، زنون 133 و ید 132 (99MO، 133Xe و 132I) مورد استفاده قرار گرفته است.

65. روادید یکی از اعضای گروهی که از طرف آژانس برای انجام نشست های فنی در تهران به ایران سفر می کرد، در ماه اکتبر سال 2014 صادر نشد. این چهارمین مرتبه ای است که به دلیل عدم صدور ویزا، این فرد نتوانسته برای شرکت در نشست های فنی در تهران به ایران سفر کند. برای اینکه آژانس بتواند به صورت موثر به مسائل برجسته بپردازد، لازم است تا تمامی تعیین شده توسط آژانس با تخصص لازم قادر باشند در فعالیت های فنی آژانس در ایران شرکت نمایند.



L. خلاصه

66. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران تحت توافقنامه پادمان‌ها ادامه می‌دهد، آژانس در شرایطی قرار ندارد که اطمینان موثقی درباره فقدان فعالیت‌ها و مواد هسته‌ای اعلام نشده در ایران ارائه دهد و بنابراین نمی‌تواند نتیجه گیری کند که تمامی مواد هسته‌ای موجود در ایران برای فعالیت های صلح آمیز مورد استفاده قرار می گیرد.

67. ایران و آژانس در سومین گام از چهارچوب همکاری، در دو مناسبت متفاوت در تهران نشست هایی فنی را به منظور بحث درباره اقدامات عملی برجسته مورد توافق در ماه مه سال 2014 برگزار کردند.

68. ایران نه توضیحی ارائه کرده که آژانس را قادر سازد اقدامات عملی را مشخص سازد و نه هیچ اقدام عملی جدیدی را به عنوان گام بعدی در چهارچوب همکاری پیشنهاد کرده است.

69. آژانس آماده است تا روند رفع تمامی مسائل برجسته تحت چهارچوب همکاری را تسریع بخشد. این امر زمانی محقق خواهد شد که ایران همکاری بیشتری با آژانس داشته و دسترسی به موقع به تمامی اطلاعات، اسناد، سایت ها، مواد و پرسنل مرتبط با فعالیت های هسته ای در ایران بنا به درخواست آژانس فراهم گردد. زمانی که آژانس به درک تصویر کلی مسائل مرتبط با ابعاد احتمالی هسته ای برسد، مدیرکل گزارشی از ارزیابی های آژانس تسلیم شورای حکام خواهد کرد.

70. ‌آژانس به نظارت و راستی آزمایی در ارتباط با اقدامات مرتبط هسته ای مندرج در طرح اقدام مشترک (JPA) تا زمانیکه تمدید شده ادامه می دهد.

71. مدیرکل به نحو مقتضی به ارائه گزارش خواهد پرداخت.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
در آستانه سررسید مهلت توافق جامع مطرح شد
تازه ترین پیشنهاد موسسه پوششی سیا به آژانس: اعلام کنید ایران سلاح هسته ای می سازد!
در خصوص ایران نیز آژانس باید این گونه نتیجه‌گیری کند که ایران به احتمال زیاد تا سال 2004 میلادی، برنامه تحقیق و توسعه‌ای ساختار یافته ای در زمینه تسلیحات هسته‌ای دنبال کرده است.
 
ایران هسته ای- یک موسسه امریکایی که همکار بخش فنی سازمان اطلاعات مرکزی این کشور است در تازه ترین ارزیابی خود به آژانس بین المللی انرژی اتمی پیشنهاد کرد برای وادار کردن ایران به همکاری درباره PMD (ابعاد احتمالی نظامی) پیش از سر رسیدن مهلت 24 نوامبر، اعلام کند به این نتیجه رسیده است که ایران زمانی در حال ساخت سلاح هسته ای بوده و شاید هنوز هم باشد.

اولی هاینونن و دیوید آلبرایت دو کارشناس موسسه علوم و امنیت بین المللی در واشینگتن این پیشنهاد را روز چهارشنبه 14 آبان 1393 (5 نوامبر 2014) در مقاله ای که روی وب سایت این موسسه منتشر شده، ارائه کرده اند.

متن اصلی مقاله را اینجا ببینید.

متن کامل مقاله در ادامه می آید.

***

به رغم تلاش های فوق العاده آژانس بین المللی انرژی اتمی در طول یکسال گذشته، چیز زیادی به دانسته‌های این سازمان درباره ایران افزوده نشده است که به بازرسان اجازه دهد نگرانی های خود را درباره اقدامات گذشته و چه بسا ادامه دار این کشور در زمینه تسلیحات هسته‌ای، حل و فصل کنند. آژانس بین المللی انرژی اتمی همچنین این اواخر نتوانست با ایران در زمینه چگونگی رسیدگی به مسائل باقی‌مانده هسته ای به توافق برسد. یوکیا آمانو، مدیر کل آژانس نیز در سفر اخیر خود به واشنگتن بارها بر این مسئله تأکید کرد که باید به مسائل نظامی هسته‌ای رسیدگی و آنها را حل و فصل کرد. زمان آن رسیده است قبل از اینکه عدم پیشرفت آژانس در حل و فصل این مسائل سد راه تلاش قدرت های جهانی و ایران برای دستیابی به توافق هسته ای تا روز 24 نوامبر شود، آژانس مسیر تازه‌ای را در پیش بگیرد. لازم است که آژانس با حمایت آمریکا فوراً در این زمینه اقدام کند.

اکنون سال‌ها است که بازرسان از جمهوری اسلامی می‌خواهند درباره شواهد بسیاری توضیح دهد که نشان می دهد ایران پیش از سال 2004 میلادی سرگرم توسعه جنگ افزار هسته‌ای بوده و ممکن است بخشی از این کارها یا اقدامات مرتبط را بعداً و حتی تا خود الان ادامه داده باشد. مهلت تعیین شده در روز بیست و چهارم نوامبر برای دستیابی ایران و قدرت های جهانی به توافقِ بلند مدت در مذاکرات که تضمین کند برنامه هسته ای ایران کاملاً صلح آمیز خواهد بود، به سرعت نزدیک می‌شود. پیش از دستیابی به توافق نهایی لازم است درباره این مسئله محوری پیشرفت ملموسی حاصل شود که آیا ایران روی (تولید) جنگ افزارهای هسته ای کار کرده و آیا قابلیت لازم را برای از سرگیری دوباره این تلاش ها در آینده حفظ کرده است یا خیر.

ظاهراً بعید است که قبل از فرارسیدن مهلت تعیین شده در ماه نوامبر، همه نگرانی های باقی‌مانده آژانس درباره تلاش های نظامیِ هسته‌ای در ایران برطرف شود. بنابراین، آژانس بین المللی انرژی اتمی برای اینکه روند (مذاکرات) را به سمت دستیابی به توافق جلو ببرد، باید حل و فصل مسائل را به دو مرحله تقسیم کند:

نخستین مرحله در هفته‌های آینده رخ خواهد داد و نشان می‌دهد که ایران با جدیت می‌کوشد نگرانی های آژانس را برطرف کند.

مرحله دوم نیز به پس از امضای توافقنامه جامع موکول خواهد شد و کاهش تحریم ها را منوط به این خواهد کرد که ایران، نگرانی‌های آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره برنامه هسته‌ای نظامی خود را به شیوه کامل و قابل راستی‌آزمایی برطرف کند.

در مرحله اول، اقدام آژانس بین المللی انرژی اتمی باید همان رویه ای باشد که در خصوص رآکتور هسته‌ای مخفی سوریه در پیش گرفت؛ رآکتوری که اسرائیل در سال 2007 میلادی آن را بمباران کرد. بعد از تکذیب ها و خودداری چند ساله سوریه از همکاری، آژانس بین المللی انرژی اتمی با انتشار گزارشی در سال 2011 میلادی این گونه نتیجه گیری کرد که ساختمان تخریب شده به احتمال زیاد رآکتور هسته‌ای بوده است. در خصوص ایران نیز آژانس باید این گونه نتیجه‌گیری کند که ایران به احتمال زیاد تا سال 2004 میلادی، برنامه تحقیق و توسعه‌ای ساختار یافته ای در زمینه تسلیحات هسته‌ای دنبال کرده است؛ برخی فعالیت‌های مرتبط با توسعه تجهیزات انفجاری هسته‌ای نیز احتمالاً بعد از سال 2003 میلادی ادامه داشته و چه بسا هم اکنون نیز ادامه دارد. این نتیجه گیری برای همه کسانی که مسئله هسته ای ایران را در ده سال گذشته پیگیری می‌کنند، اصلاً غیرمنتظره نخواهد بود و عملاً همان نتیجه‌ای است که دستگاه های اطلاعاتی آمریکا و اغلب دیگر قدرت ها به آن رسیده اند.

آمریکا نیز برای آن که این مسئله را برای ایران جا بیندازد اواخر ماه اوت امسال، « سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی» (سپند) در تهران را تحریم کرد؛ گفته می شود که مسئولیت اصلی این سازمان که در سال 2011 میلادی تأسیس شده، پژوهش در حوزه ساخت و توسعه تسلیحات هسته ای است.

ایران نیز به نوبه خود باید چند گام را در مرحله نخست بردارد؛ اولاً اینکه ایران باید گام به ظاهر کوچکی بردارد و هیچ چیزی نگوید (مخالفت نکند). این گام، کوچک اما مهم است، زیرا ایران همواره ابعاد نظامی احتمالی (برنامه هسته ای خود) خود را انکار کرده، آنها را جعلی و بی اساس خوانده و به تلاش ها برای رسیدگی به این ابعاد معترض بوده است. گرچه این بار نیز احتمالاً واکنش و شعارهای ایران تغییر نخواهد کرد، شاید ایران بخواهد برای فیصله دادن به این مسئله به فکر راه متفاوتی باشد. ایران، سپس باید به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه دسترسی کامل به تأسیسات نظامی پارچین را در ارتباط با توسعه جنگ افزارهای هسته ای و همچنین یکی دیگر از اماکن مرتبط با نگرانی های آژانس که این سازمان هم اینک نیز بازدید از آنها را خواستار شده است، بدهد. تهران همچنین به آژانس اجازه خواهد داد که دست کم با برخی دانشمندان مهم درباره نگرانی های خود گفتگو و مصاحبه کند.

در مرحله دوم یا همان دوره اجرای توافقنامه بلند مدت (هسته‌ای)، کاهش تحریم های مهم اقتصادی و مالی باید منوط به این باشد که ایران همه مسائل باقی‌مانده آژانس را در زمینه ابعاد نظامی برنامه هسته‌ای خود به شیوه قابل راستی‌آزمایی حل و فصل کند. بدین ترتیب ایران انگیزه لازم برای فیصله دادن به این مسائل، و آژانس نیز زمان لازم برای این کار خواهد داشت.

موافقت ایران با مرحله اول این طرح، محکِ خوبی است تا دریابیم آیا این کشور قصد دارد بعد از امضای توافقنامه جامع نیز به همکاری نکردن با آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه دهد یا خیر. هم اکنون، تهران می‌کوشد بدون رسیدگی به نگرانی های اساسی جامعه بین الملل درباره تسلیحات هسته‌ای که تحریم های متعدد سازمان ملل را به همراه داشت، به توافق (جامع) برسد. اگر ایران موفق شود، آنگاه تشویق خواهد شد که فقط تظاهر به همکاری کند، بدون اینکه لازم باشد واقعاً در این زمینه اقدام کند.

در واقع تهران ممکن است تصور کند که می‌تواند این روند را تا ابد ادامه دهد و با بهره‌مندی از مزایای آن، تحریم های باقی مانده و توافق های صورت گرفته برای راستی آزمایی های جدید را تضعیف کند. ایران همچنین ممکن است در محاسبات خود به این نتیجه برسد که نیازی به برداشتن هیچ یک از تحریم های مرتبط با نگرانی های آژانس بین المللی انرژی اتمی ندارد. زیرا اگر همه تحریم های مهم به نگرانی های آژانس مرتبط باشد، آنگاه اصلاً توافقی در کار نخواهد بود. با وجود این، پس از (انتشار )جمع‌بندی اولیه آژانس بین المللی انرژی اتمی از مرحله اول این طرح مبنی بر اینکه ایران برنامه تسلیحات هسته ای داشته است، اگر ایران به خودداری از همکاری با آژانس ادامه دهد، آنگاه گروه 1+5 و دیگر اعضای جامعه بین الملل توجیه لازم را برای متوقف کردن روند کاهش تحریم ها و حتی اقدام برای افزایش تحریم ها در اختیار خواهند داشت.

آژانس همچنین با بررسی پارچین و دیگر تأسیسات نظامی پیش از امضای توافقنامه (جامع هسته‌ای)، گام بزرگی را برای مقابله با تلاش های ایران برداشته است که می‌کوشد اجازه دسترسی بازرسان را به همه تأسیسات نظامی خود در طول اجرای توافقنامه سلب کند. مقامات ایران، زمستان پارسال نیز به مذاکره کنندگان آمریکایی گفته بودند یکی از خطوط قرمز اساسی ایران آن است که آژانس بین المللی انرژی اتمی نباید به تأسیسات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یا دیگر مراکز نظامی مانند پارچین دسترسی داشته باشد. اما باید پرسید برای ادامه فعالیت‌های ممنوعه و سری مانند غنی سازی اورانیوم و بهره برداری تسلیحاتی از انرژی هسته‌ای در آینده، چه مکانی را امن‌تر و مطمئن تر از این تأسیسات می‌توان یافت؟

وعده ایران برای امضای پروتکل الحاقی آژانس و تسهیل فرآیند راستی آزمایی برای آژانس بین المللی انرژی اتمی، لزوماً دسترسی (به مراکز نظامی) را تضمین نخواهد کرد. هم اکنون نیز طبق توافقنامه جامع پادمان ها، این حق قانونی آژانس است که به مراکز نظامی (ایران) دسترسی داشته باشد. بنابراین، قطع نظر از اینکه توافقنامه بلند مدت هسته ای چه نکات دیگری را به همراه خواهد داشت، تبعیت (ایران) و دسترسی (به مراکز نظامی) اصلاً تضمین شده نیست، به ویژه اینکه تحریم های بین المللی برداشته می شود و جامعه بین المللی نیز دیگر اهرم لازم را در اختیار نخواهد داشت. ایران همچنین اقداماتی را برای «شفاف سازی هسته ای» فراتر از چارچوب توافق پادمان ها و پروتکل الحاقی، پیشنهاد کرده است. با وجود این، تجربه اوایل دهه 1990 میلادی و بعد از آن دوباره بعد از سال 2003 میلادی نشان داده است که اقدامات داوطلبانه ایران در عمل کارساز نبوده است. هنوز برای دستیابی به توافق جامع و ماندگار، طبق زمان تعیین شده، فرصت باقی است. با وجود این، امضای توافقنامه با ایران بدون اینکه تهران نشان دهد به تسلیحات هسته ای پشت کرده است، حماقت خواهد بود؛ زیرا ایران نشان داده است که همکاری نکردن در بلند مدت نتیجه خواهد داد و دوام آوردن در برابر نظام تحریم هایی که جنبه مجازات دارند، بلایی موقت است.
  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اوباما از اتحاد پشت پرده جمهوری خواهان و دموکرات ها علیه ایران پرده برداشت
جمله طلایی مرد شکست خورده
هیچ دلیل حقیقتا قابل دفاعی در دست نیست که نشان دهد جمهوری خواهان یا اسراییل باور دارند نهایتا می توانند برنامه هسته ای ایران را محدودتر از آنی کنند که قرار است در معامله پیشنهادی اوباما به ایران بشود.
 
مهدی محمدی، ایران هسته ای - باراک اوباما روز پنج شنبه پرده از راز مهمی برداشت که لازم است در داخل ایران بویژه از سوی حامیان دیپلماسی هسته ای دولت مورد توجه عمیق قرار گیرد. اوباما در سخنانی که می توان آن را بیانیه باخت دموکرات ها هم نامید، وقتی به موضوع ایران رسید گفت اگر ایران معامله پیشنهادی امریکا را بپذیرد، اوباما و دولتش کنگره را به پذیرش این معامله راضی خواهند کرد.

این جمله رییس جمهور امریکا می تواند به فهم دقیق مناسبات دولت امریکا از یک سو و مجموعه جناحی که در واشینگتن به عنوان تندروها شناخته می شوند (جمهوری خواهان، لابی اسراییل و حتی دولت نتاینیاهو) کمکی موثر بکند.

در ایران، یک پیش فرض عموما بحث ناشده نزد بسیاری از تحلیلگران خصوصا در جریان چپ (که دولت روحانی را هم می توان نزدیک به آنها دانست) وجود دارد که می گوید در امریکا یک جناح حقیقتا میانه رو وجود دارد که خواهان اجتناب از رویارویی و حل مشکلات با ایران از طریق دیپلماسی است. این عده، باراک اوباما خصوصا وزیر خارجه اش جان کری را چهره های شاخص این جریان میانه رو معرفی می کنند و بر همین اساس نتیجه می گیرند ایران باید فرصت روی کار بودن این جریان در امریکا را مغتنم بشمارد و حتی به قیمت کوتاه آمدن از برخی مواضع خود هم که شده، با آنها درباره موضوع هسته ای به توافق برسد.

معنی دیگر این نوع نگاه به موضوع این است که اگر این فرصت از کف برود و فی المثل جمهوری خواهان کاخ سفید را هم در امریکا فتح کنند –امری که به دلیل کاندیداتوری هیلاری کلینتون از حزب دموکرات در انتخابات آینده امریکا چندان محتمل نیست- آن وقت دوران تاریک و سیاهی فرا خواهد رسید که در آن نه فقط نمی توان به حصول توافقی دیپلماتیک امیدوار بود، بلکه حتی ممکن است واشینگتن ریسک اقداماتی متهوارانه تر مانند اقدامات نظامی علیه ایران را هم بپذیرد.

حقیقت این است که این دیدگاه بیش از آنکه توصیفی از واقعیت های جامعه سیاسی در واشینگتن باشد، نوعی اصل جزمی است که بیشتر حامیان سازش در سیاست خارجی به آن بال و پر داده اند. وقتی به شواهد نظر کنیم، این تصویر از دیدگاه ها در جامعه سیاسی امریکا نسبت به ایران نه توان تبیین واقعیت ها و شواهد موجود را دارد و نه قدرت پیش بینی سناریوهای محتمل را.

آنچه در حقیقت اوباما در این جمله طلایی به ما می گوید این است که پس پرده درباره یک فرمول خاص از مهار هسته ای ایران میان دو حزب –و حتی می توان گفت میان دولت امریکا و اسراییل- تفاهم شده و بخش بزرگی از نزاعی که ظاهرا میان آنها در جریان است را بیشتر باید حمل بر نوعی تقسیم کار به منظور کمتر کردن امتیازهایی دانست که بناست به ایران واگذار شود (بویژه در حوزه تحریم ها) و بیشینه سازی امتیازهایی که قرار است امریکا از ایران دریافت کند.

نکات زیر این موضوع را روشن می کند:

1- کنگره اکنون به گونه ای برخورد می کند که گویی هر معامله را که در آن غنی سازی ایران حتی به مقدار اندک به رسمیت شناخته شده باشد مطلقا رد خواهد کرد و نه تنها اجازه لغو تحریم ها را نمی دهد بلکه ممکن است با هدف وادار کردن ایران به عقب نشینی بیشتر تحریم های جدیدی هم اعمال کند. این در حالی است که –همانطور که بعضا به رسانه ها هم درز کرده است- حتی موضع اسراییل هم دیگر غنی سازی صفر نیست و اختلافی هم اگر میان امریکا و اسراییل وجود دارد بر سر این است که ابعاد برنامه غنی سازی که ایران مجاز به حفظ آن است، چقدر باید باشد. جمهوری خواهان نیز هیچ گزینه ای برای وادار کردن ایران به پذیرش صفر کردن ظرفیت غنی سازی اش ندارند و اینکه غنی سازی ایران بخش ضروری از هرگونه معامله احتمالی است، اکنون یک سیاست دو حزبی در امریکاست.

2- برخلاف آنچه عموما تصور می شود، امکان ناپذیر بودن حمله نظامی به ایران، میراث جمهوری خواهان برای دموکرات هاست نه چیزی که دموکرات ها خود آن را کشف کرده باشند. مایکل هایدن آخرین رییس سازمان سیا در دولت بوش پسر زمانی گفته بود که قبل از روی کار آمدن دولت اوباما و هنگامی که او هنوز رییس سازمان سیا بود این موضوع یک بار به دقت بررسی شد که آیا گزینه نظامی می تواند برنامه هسته ای ایران را از بین ببرد یا حداقل برای مدت زمانی طولانی به تاخیر بیندازد. هایدن می گوید همان موقع نتیجه ارزیابی این بود که هیچ گزینه نظامی واقعا موثری علیه برنامه هسته ای ایران وجود ندارد. مهم تر از این، تئوریسین اصلی احمقانه بودن هرگونه حمله نظامی به ایران رابرت گیتس جمهوری خواه است که در دوره اول دولت اوباما هم وزیر دفاع بود. این جمله معروف گیتس که اگر امروز به ایران حمله کنیم، فردا فرزندان ما باید در خاک امریکا با ایرانی ها بجنگند، اصلی است که هنوز هم سیاستمداران در واشینگتن بر اساس آن درباره ایران تصمیم می گیرند. بنابراین این تصور که جمهوری خواهان در صورتی که کار را به دست بگیرند، ممکن است به سمت رادیکال کردن سیاست امریکا علیه ایران حتی تا مرز درگیری نظامی حرکت کنند، صرفا یک شوخی است که دیگر حتی در اسراییل هم جدی گرفته نمی شود.

3- نکته سوم این است که هیچ دلیل حقیقتا قابل دفاعی در دست نیست که نشان دهد جمهوری خواهان یا اسراییل باور دارند نهایتا می توانند برنامه هسته ای ایران را محدودتر از آنی کنند که قرار است در معامله پیشنهادی اوباما به ایران بشود. در واقع یک معنای مهم جمله اوباما هم این است که جمهوری خواهان و دموکرات ها در امریکا اجماع دارند که برنامه هسته ای ایران را بیش از یک حد مشخص نمی توان محدود کرد و فرض رشد خطی امتیازهایی که ایران حاضر به واگذاری آن است تحت تاثیر رشد خطی فشارها، واقع بینانه نیست. برخی از استراتژیست های صریح اللهجه تر در امریکا مانند آنتونی کردزمن حتی گفته اند سطحی از محدودیت که ایران در توافق ژنو پذیرفت و بناست در توافق نهایی بیشتر هم بشود، حتی با حمله نظامی به ایران هم قابل حصول نیست و توافق ژنو کاری کرده که با حمله نظامی نمی شد کرد! بنابراین کاملا منطقی است اگر بپذیریم حتی اسراییلی ها از روند فعلی راضی هستند و عقیده ندارند که اگر روش هایی که ظاهرا آنها پیشنهاد می دهند در پیش گرفته شود، می تواند ایران را وادار به امتیازدهی بیشتر بکند. دقیقا به همین دلیل است که اسراییلی ها و جمهوری خواهان هم بر خلاف ژست هایی که می گیرند خواستار تداوم همین مسیری هستند که دولت اوباما در پیش گرفته و حتی اگر واشینگتن توسط صهیونیست ها تسخیر هم بشود، کاری جز اینکه جان کری و وندی شرمن اکنون می کنند، نخواهند کرد. شاهد روشن بر این مدعا این است که چند هفته پیش وقتی زمزمه امکان ناپذیر بودن توافق نهایی با ایران و ضرورت تمدید دوباره توافق ژنو بلند شد، بر خلاف همه فضاسازی هایی که تا قبل از آن شده بود، دیدیم که نه کنگره و نه اسراییل با آن مخالفت جدی نکردند و عملا نشان دادند که با تمدید موافقند.

4- واضح است که بزرگترین نگرانی جمهوری خواهان و اسراییل این است که رژیم تحریم ها علیه ایران بیش از حد آسیب ببیند. من پیش تر در جای دیگری نوشته ام که برای غربی ها حفظ رژیم تحریم ها حتی از اینکه ایران سلاح هسته ای نسازد هم مهم تر است چرا که از دید تیم فعلی در امریکا تحریم تنها ابزاری است که توانسته به طور موثر محاسبات امنیت ملی ایران را تغییر دهد. در اینجا هم اختلافی میان اوباما و جمهوری خواهان نیست. آخرین اطلاعات موجود نشان می دهد امریکایی ها حداقل تا دو سال پس از امضای توافق نهایی قصد ندارند برای مشارکت دادن کنگره در فرآیند کاهش تحریم ها حتی به کنگره مراجعه بکنند. در واقع روشن است که دولت اوباما هم باور دارد که ابزار تحریم را باید مادام که رقابت راهبردی ایران و غرب در منطقه ادامه دارد در دست خود حفظ کند و حتی اگر تحریم ها روی کاغذ لغو شود، عملا لغو نخواهد شد. اما فراتر بردن تحریم ها از حد فعلی از سوی هیچ گروهی در امریکا عاقلانه ارزیابی نمی شود. همانطور که الیزابت روزنبرگ تحلیلگر ارشد امور تحریم ها در وزارت خزانه داری امریکا اخیرا در نیویورک تایمز نوشته اگر هم تا امروز تحریم ها نتیجه ای داشته محصول اجرای اجماعی آنها از سوی تعداد زیادی از کشورها بوده است. تشدید تحریم ها بدون شک به اجماع فعلی که در اجرای تحریم ها وجود دارد آسیب خواهد زد و به این ترتیب از قدرت تاثیر تحریم ها به شدت خواهد کاست. فرض بنیادین دو حزبی در جامعه سیاسی امریکا این است که تحریم ارزشمند ترین ابزاری است که اکنون غرب علیه ایران در اختیار دارد و در نتیجه منطقی است که فرض کنیم هیچ اقدام احمقانه ای برای تخریب آن صورت نخواهد گرفت.

نتیجه این بحث این است که اختلاف های جمهوری خواهان و دموکرات ها و به عبارت دقیق تر اختلاف های اسراییل و امریکا درباره ایران به نحو برنامه ریزی شده و سیستماتیک بزرگنمایی شده است. دموکرات ها بیش از جمهوری خواهان با ایران مهربان نبوده اند و جمهوری خواهان هم نخواهند توانست بیش از دموکرات ها با ایران خشونت بورزند. سقف توان غرب برای تولید فشار بر ایران همین است که اکنون می بینیم و چه جمهوری خواهان بر سر کار باشند و چه دموکرات ها، در توان واقعی غرب برای فشار بر ایران تغییر معناداری ایجاد نخواهد شد.

  • Upvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

گزارش ویژه/ فوری/ اختصاصی
گمانه هایی درباره مذاکرات مسقط
کارشناسان عقیده دارند اگر امریکا دیدگاه خود را درباره زمان گریز هسته ای تغییر ندهد، توافق نهایی ممکن نخواهد بود.

 

علی شاهدیان، ایران هسته ای- بررسی مجموعه اطلاعات موجود نشان می دهد مذاکرات مسقط، مهم ترین مذاکرات 4 ماه گذشته است و شکست یا عدم شکست این مذاکرات است که تکلیف توافق نهایی را معین می کند.

ایران و امریکا با حضور کاترین اشتون روزهای یکشنبه و دوشنبه 18 و 19 آبان 1393 (9 و 10 نوامبر 2014) به مدت دو روز در مسقط عمان مذاکره خواهند کرد.

برخی شنیده های «ایران هسته ای» حکایت از آن دارد که این مذاکرات به پیشنهاد امریکا به مسقط منتقل شده است.

در روز 20 آبان (11 نوامبر) نمایندگان گروه 1+5 هم در مسقط حاضر می شوند و مذاکرات اصلی ایران و 1+5 برگزار خواهد شد.

کارشناسان می گویند اگر مذاکرات مسقط به سرانجام نرسد، تقریبا قطعی است که توافق نهایی تا قبل از 3 آذر حاصل نخواهد شد.

به عقیده این کارشناسان، مذاکرات مسقط معین خواهد کرد که ایران و 1+5 باید در زمان باقی مانده همچنان درباره توافق جامع مذاکره کنند یا باید وقت خود را صرف تدوین یک توافق موقت جدید و تمدید مذاکرات نمایند.

یک منبع در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «اگر در مسقط توافق اصولی روی دو موضوع اصلی جدول زمانی تعلیق و لغو تحریم ها و ظرفیت غنی سازی صورت نگیرد، باید مذاکرات درباره توافق جامع را شکست خورده به حساب آورد. ولی اگر توافق اصولی حاصل شود، راه برای توافق گشوده خواهد شد».

وی ادامه داد: «حتی اگر توافق اصولی در مسقط حاصل شود، باز هم بعید است دو طرف بتوانند تا روز 3 آذر به یک متن قابل امضا برسند و احتمالا به تمدید کاری چند هفته ای مذاکرات نیاز خواهند داشت».

برخی منابع می گویند مسئله شفافیت، تحقیق و توسعه و اراک به طور کامل حل و فصل شده است.

کارشناسان عقیده دارند اگر امریکا دیدگاه خود را درباره زمان گریز هسته ای تغییر ندهد، توافق نهایی ممکن نخواهد بود.

دولت امریکا اعلام کرده است می خواهد زمان گریز هسته ای ایران حداقل یک سال باشد و این بدان معناست که تعداد ماشین های ایران حداکثر نمی تواند از 5000 عدد فراتر برود.

«ایران هسته ای» پیش از این خبر داده بود که امریکا با حداکثر 6000 ماشین در ایران موافقت کرده است.

این در حالی است که ایران خواهان حفظ تمام 10200 ماشین فعال خود در طول گام نهایی است.

شنیده ها حکایت از آن دارد که احتمال دارد مصالحه هایی از قبیل در نظر گرفتن تعداد ماشین ها و ذخیره مواد قابل انباشت در یک فرمول مشترک، راهی به سمت تغییر دیدگاه امریکا درباره تعداد ماشین ها بگشاید.

اما درباره تحریم ها هیچ دورنمایی از توافق مشاهده نمی شود.

دولت امریکا فعلا حاضر به انجام کاری بیش از تعلیق برخی از تحریم های یک جانبه نیست در حالی که ایران خواهان برچیده شدن همه تحریم های موجود است.

برخی ناظران می گویند امریکا در مسقط پیشنهاد جدیدی در این باره به همراه خواهد آورد.

باراک اوباما اخیرا گفته است که اگر ایران پیشهاد امریکا را بپذیرد، دولت وی قادر به راضی کردن کنگره و جلب موافقت آن خواهد بود.

در مجموع کارشناسان احتمال شکست مذاکرات مسقط را اندک ارزیابی می کنند.

اعضای گروه 1+5 امروز در وین دیدار می کنند و سپس راهی عمان خواهند شد.

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اوباما از اتحاد پشت پرده جمهوری خواهان و دموکرات ها علیه ایران پرده برداشت
 
مهدی محمدی، ایران هسته ای - باراک اوباما روز پنج شنبه پرده از راز مهمی برداشت که لازم است در داخل ایران بویژه از سوی حامیان دیپلماسی هسته ای دولت مورد توجه عمیق قرار گیرد. اوباما در سخنانی که می توان آن را بیانیه باخت دموکرات ها هم نامید، وقتی به موضوع ایران رسید گفت اگر ایران معامله پیشنهادی امریکا را بپذیرد، اوباما و دولتش کنگره را به پذیرش این معامله راضی خواهند کرد.

 

این آقای محمدی همون تحلیلگر ارشد مسائل خاورمیانه نیست که میگفت پهپاد اسرائیلی (که نزدیکی نطنز سرنگون شد) از روی ناوهواپیمابر آمریکائی توی دریای سرخ بلند شده؟؟ :chicken: :chicken: :chicken:  همون پهپادی رو میگم که بعدا مشخص شد از جمهوری آذربایجان بلند شده :winking:

  • Upvote 3
  • Downvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ولایتی در جمع خبرنگاران:
بنا ندارم به عمان سفر کنم/ اطلاعی از نامه اوباما به رهبری ندارم
رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در واکنش به اخبار منتشر شده مبنی بر سفر وی به عمان گفت: نه به عمان رفته‌ام و نه بنا دارم به عمان سفر کنم.

 

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، علی‌اکبر ولایتی رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در حاشیه دیدار با هیات کویتی که عصر امروز یکشنبه برگزار شد، در جمع خبرنگاران، در پاسخ به فارس، در واکنش به اخباری مبنی بر سفر وی به عمان گفت: این خبر درستی نیست چراکه من نه به عمان رفته‌ام و نه بنا دارم به این مناسبت به عمان سفر کنم و اصلا چنین بحثی در ایران مطرح نشده است.

وی ادامه داد: آنچه در برخی رسانه‌ها با منشا غربی و آمریکایی منتشر شده است هیچ مبنایی ندارد.

رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سوالی مبنی بر نامه اوباما به رهبری گفت: بنده اطلاعی از آنچه آمریکایی‌ها ادعا کردند ندارم و باید از خود آنها بپرسید که چگونه چنین خبری را پخش کردند.

ولایتی در پاسخ به سوالی مبنی بر تحریم‌های اعمال شده علیه ایران، گفت: آنچه ما از آمریکایی‌ها می‌بینیم موجب شگفتی ما نخواهد شد چون آمریکا از زمان مذاکرات به این طرف خلاف تعهدات خود تحریم‌های متعددی را اضافه کرده است در حالی که هیچ تحریمی نباید به تحریم‌های قبلی اضافه می‌شد و بلکه باید از تحریم‌های قبلی کاسته می‌شد، متناسب با کاری که ایران انجام داد.



وی با بیان اینکه ایران به تعهدات خود عمل کرده است اما آمریکایی‌ها به تعهدات خود عمل نکرده‌اند، گفت: آنها تنها بخش کوچکی از دارایی‌های خود را که متعلق به خود ایران بوده است را آزاد کرده‌اند؛ با سلطه‌ای که به ناحق در انتقال پول در بین کشورها وجود دارد بنابراین تحریم‌های جدید نیز موجب تاسف ماست اما موجب تعجب‌مان نشده است.



ولایتی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر ارزیابی نتیجه مذاکرات هسته‌ای، اظهار داشت: تا آنجایی که مربوط به ایران می‌شود ایران به مذاکرات و مبانی‌ای که از ابتدا اعلام کرده پایبند است؛ گفت‌وگوها و حرکت تیم مذاکره‌کننده به ریاست ظریف در چارچوب ترسیم شده توسط مقام معظم رهبری است که تاکنون آنان در این چارچوب حرکت کردند.



رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه روش مذاکره‌کنندگان کشورمان روشن است، خاطرنشان کرد: ما اهداف مشخصی داریم و از منافع حقه ایران در جهت استفاده صلح‌آمیز هسته‌ای به قصد استفاده صنعتی و نه تنها استفاده نمایشی دفاع می‌کنیم چرا که انرژی هسته‌ای پاک‌ترین انرژی است و ایران به وسیله امضای معاهده ان.پی.تی این حق را دارد که در چارچوب مقررات بین‌المللی تا آنجایی که توان و فن علمی‌اش اجازه می‌دهد از این امر استفاده کند.



وی با اشاره به گزارش بازرسان آژانس تصریح کرد: از حقوق حقه ایران در ارتباط با فردو، نطنز، اراک و تعداد سانتریفیوژ‌ها یا میزان غنی سازی گذشت نخواهیم کرد و همه اینها را حفظ خواهیم کرد و هیچ چیز ایران را محدود نمی‌کند.



رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه طرف مقابل باید به عهد خود وفا کند، تصریح کرد: هنگامی که بازرسان آژانس بارها و بارها تائید کرده‌اند که هیچ نشانه انحرافی در استفاده صلح‌آمیز انرژی هسته‌ای به استفاده نظامی مشاهده نشده است دیگر وظیفه آنهاست که هرچه زودتر به قول خودشان عمل کرده و تحریم‌ها را بردارند و ایران بتواند متناسب با نیازهای خود کار غنی‌سازی را ادامه دهد.



ولایتی همچنین در تشریح دیدار خود با هیأت کویتی گفت: دیداری که امروز با هیأت کویتی به ریاست عبدالرضا اسیری و تعداد دیگری از اساتید دانشگاه و مقامات سیاسی کویت داشتیم از دشمن بود.



وی ادامه داد: این گفت‌وگوها وسیله ارتباطی بین مسئولان ایران و نخبگان کویتی که می‌تواند در جهت تعمیق روابط دو کشور کمک کند و چون اساتید دانشگاه و علمای اجتماعی و سیاسی دیدارشان با متفکران و اساتید دانشگاه ایران در حوزه‌های علمیه در مشهد و قم موجب تشکیل روابط دو کشور و تعمیق روابط می‌شود.



عبدالرضا رئیسی رئیس دانشکده علوم اجتماعی کویت نیز در حاشیه این دیدار با بیان اینکه اعتقاد داریم ارتباط بین این دو کشور ایران و کویت موجب تقویت روابط بین کشورها و ملت‌هاست، تصریح کرد: بهترین نقش در این زمینه را ارگان‌ها و موسسات دولتی و اجتماعی و فرهنگی ایفا می‌کنند زیرا این ارگان‌ها برای پرورش فرهنگ‌سازی و تربیت افراد و ملت‌ها نقش دارند.



رئیس هیأت کویتی با اشاره به مشترکات فرهنگی تاریخی و اجتماعی میان ایران و کویت تصریح کرد: امیدواریم رابطه این دو کشور تقویت شود، یکی از نمادها در ایران بازار کویتی‌هاست که ما اعتقاد داریم ارتباط در برقرار کردن با جمهوری اسلامی ایران یک ضرورت استراتژیک و اساسی است.



وی در پایان با ابراز علاقه‌اش دیدار موسسات ایران تصریح کرد: ما پس از مشهد و تهران به قم و اصفهان می‌رویم و پس از بازگشت کویت دیدگاه‌های خودمان را در ارگان‌های رسمی و غیررسمی مطرح می‌کنیم.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

در صورت عدم ارئه پیشنهاد جدید از سوی امریکا در موضوع تحریم ها جدی می شود
احتمال شکست در مذاکرات مسقط
روشن است که امریکا مایل به لغو هیچ تحریمی نیست و در بهترین حالت می خواهد بخشی –و نه تمام- تحریم ها را به نحو موقت و بازگشت پذیر تعلیق کند.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- شنیده های «ایران هسته ای» حکایت از آن دارد که اگر دولت امریکا در مذاکرات مسقط طرح جدیدی درباره تحریم ها عرضه نکند، این مذاکرات شکست خواهد خورد.

برخی منابع می گویند پیشنهادهایی که تاکنون امریکایی ها در این مورد ارائه کرده اند به هیچ وجه راضی کننده نبوده است.

اطلاعات موجود نشان می دهد پیشنهادهای امریکا درباره 4 مسیر فعلی تحریم علیه ایران چنین بوده است:

1- امریکا اعلام کرده است قادر به تعلیق یا لغو قطعنامه های شورای امنیت نیست چرا که این قطعنامه ها فقط در موضوع هسته ای صادر نشده است.

2- موضع دولت امریکا درباره تحریم های یک جانبه اعمال شده از سوی کنگره این است که اساسا لغو این تحریم ها در اختیار دولت نیست و دولت صرفا می تواند به کنگره مراجعه کرده و برای متقاعد کردن آن به لغو تحریم ها تلاش کند. امریکایی ها گفته اند این کار را حداقل دو سال پس از تصویب توافق نهایی و به شرطی انجام خواهند داد که ایران در این مدت تمکین خود از توافق را نشان داده باشد. در مقطع زمانی پس از توافق جامع، رییس جمهور صرفا قول تعلیق موقت تحریم های کنگره را داده است.

3- درباره تحریم های اتحادیه اروپا، ادعا شده است که این تحریم ها بلافاصله پس از توافق نهایی از سوی شورای اروپا تعلیق خواهد شد.

4- همچنین در زمینه تحریم های یک جانبه ای که بر اساس فرمان های اجرایی رییس جمهور امریکا اعمال شده، آنچه تیم مذاکره کننده امریکا در مذاکرات گفته این است که تحریم هایی که اتباع و شرکت های غیر امریکایی را هدف می گیرد تعلیق خواهد شد اما تحریم هایی که اتباع و شرکت های امریکایی را از تجارت با ایران منع می کند، بر جای خود خواهد ماند.

به این ترتیب، روشن است که امریکا مایل به لغو هیچ تحریمی نیست و در بهترین حالت می خواهد بخشی –و نه تمام- تحریم ها را به نحو موقت و بازگشت پذیر تعلیق کند.

در این باره در تهران کم و بیش اجماع وجود دارد که در مقابل چنین پیشنهادی، درخواست های امریکا برای اعمال محدودیت های شدید و بسیار طولانی مدت بر برنامه هسته ای ایران به هیچ وجه قابل پذیرش نیست.

شنیده ها حکایت از آن دارد که امریکایی ها در مذاکرات لغو نهایی تحریم ها را به تعیین تکلیف برنامه موشکی، اجرای طولانی مدت پروتکل الحاقی در ایران و همچنین گزارش آژانس مبنی بر حل موضوع PMD مشروط کرده اند.

این بدان معناست که حتی در بلند مدت هم امیدی به لغو تحریم ها وجود ندارد.

تحلیلگران می گویند اگر امریکا در مسقط پیشنهاد جدیدی در این باره عرضه نکند، قطعا ایران تمایلی به پذیرش پیشنهاد فعلی امریکا نخواهد داشت و بنابراین مذاکرات شکست خواهد خورد.

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مشاور ظریف: نامه محرمانه اوباما به آیت الله خامنه‌ای باعث تغییر مواضع ما شد.

 

۲۴ ساعت مانده بود به مذاکرات امروز در مسقط، پایتخت عمان، بین وزرای خارجه ایران و آمریکا با حضور کاترین اشتون، یک دیپلمات ارشد ایران در گفتگوی تلفنی خود با روزنامه "الشرق الاوسط" گفت هر دو طرف برای موفقیت در دستیابی به توافق نهایی در خصوص برنامه اتمی تهران انعطاف و نرمش درپیش گرفته اند.

علی خرم، مشاور وزیر خارجه ایران، در مصاحبه با الشرق الاوسط با تائید خبر ارسال چهارمین نامه توسط باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا به آیت الله خامنه ای، رهبر ایران، گفت: "با وجود اینکه آخرین نامه صرفا به منافع مشترک دو کشور در مقابله با داعش می پردازد، این مکاتبات دیپلماتیک تاثیر مثبتی بر رهبری ایران داشته و در تغییر رویکرد ایران برای دستیابی به یک توافق موثر بوده است."

خرم اضافه کرد: "با وجود بیش از ۳۰ سال بی‌اعتمادی بین دو کشور، ایران و آمریکا به این نتیجه رسیده اند که مذاکرات سازنده و دستیابی به یک توافق در راستای منافع ملی دو کشور است."

علی خرم افزود به نظر می رسد که هر دو طرف ایران و آمریکا در نهایت به نگرانی‌های شهروندان خود توجه نموده و در حال حاضر برای همکاری انعطاف بیشتری دارند. خرم با اشاره به اینکه نظریه "شیطان بزرگ" بودن آمریکا در ایران در حال تغییر است، گفت نشانه هایی از رویکردهای مختلفی از آمریکا در قبال مساله فلسطین و اسرائیل، عراق و سوریه و موارد مشابه وجود دارد که همه این موارد، راه را برای ورود ایران به مسیر همکاری با ایالات متحده هموار کرده است.
ویرایش شده در توسط CHAF

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

 

مشاور ظریف: نامه محرمانه اوباما به آیت الله خامنه‌ای باعث تغییر مواضع ما شد.

 

لطفا لینک مستقیم منبع خبر رو قرار بدید  , در غیر اینصورت پست شما از دسترس خارج میشه!

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اینهایی که فعلا فعال هستند نسل اول هستند که حدودا یک «سو» ظرفیت غنی سازی دارند. آمریکا هم 6 هزارتا از همینها رو قبول کرده

 

در حالی که نیاز ما برای تأمین فقط نیروگاه بوشهر، 190 هزار سو است.

 

جالب اینجاست که طبق اسناد بالادستی ما باید 20 هزار مگاوات برق هسته ای تولید کنیم، یعنی بیست تا نیروگاه بوشهر

190 هزار سو فقط نیروگاه بوشهر نیست و 190 هزار سو سوخت مورد نیاز برای تامین همون 20 هزار مگا وات برق هسته ای است .

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر بنده توافق نهایی احتمالا صورت میگیره و این خبرهایی که در رسانه های داخلی و خارجی منتشر میشن  و موضع گیری مقامات کشورهای خارجی (و موضع گیری اخیر اوباما) و رژیم اسرائیل یه تاکتیک هست که مذاکرات رو دشوار و نتیجه رو ارزشمند جلوه بدن و به این صورت مردم به توافق صورت گرفته قانع بشن! شاید 4 ماه پیش هم میشد چنین توافقی انجام داد ولی در اینصورت شاید انتقادات خیلی بیشتری متوجه مذاکره کننده ها و نتایج به دست اومده میشد! اما در صورتی که تحریم ها در دوره اوباما بدون شرط لغو نشن احتمالا در دوره بعدی با پیروزی یه رئیس جمهور جمهوری خواه , خواسته های دیگری (در مورد مسائل موشکی-حقوق بشر-حمایت از مقاومت و...) مطرح خواهند شد و حتی ممکنه برداشتن تحریم ها منوط به برچیدن کل غنی سازی در ایران بشه! در این صورت میشه گفت که وظیفه اوباما شل کردن پیچ و مهره فعالیت های هسته ای (اشاره به فرموده اوباما در مورد تمایل به بازکردن پیچ و مهره های غنی سازی در ایران) و بی ارزش کردنش هست تا در دور بعدی مردم به خاطر لغو تحریم ها از خیر این غنی سازی محدود و نمایشی بگذرن و به این صورت اهداف آمریکا میسر بشه!  

  • Upvote 8
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

به نظر بنده توافق نهایی احتمالا صورت میگیره و این خبرهایی که در رسانه های داخلی و خارجی منتشر میشن  و موضع گیری مقامات کشورهای خارجی (و موضع گیری اخیر اوباما) و رژیم اسرائیل یه تاکتیک هست که مذاکرات رو دشوار و نتیجه رو ارزشمند جلوه بدن و به این صورت مردم به توافق صورت گرفته قانع بشن! شاید 4 ماه پیش هم میشد چنین توافقی انجام داد ولی در اینصورت شاید انتقادات خیلی بیشتری متوجه مذاکره کننده ها و نتایج به دست اومده میشد! اما در صورتی که تحریم ها در دوره اوباما بدون شرط لغو نشن احتمالا در دوره بعدی با پیروزی یه رئیس جمهور جمهوری خواه , خواسته های دیگری (در مورد مسائل موشکی-حقوق بشر-حمایت از مقاومت و...) مطرح خواهد شد و حتی ممکنه برداشتن تحریم ها منوط به برچیدن کل غنی سازی در ایران بشه! در این صورت میشه گفت که وظیفه اوباما شل کردن پیچ و مهره فعالیت های هسته ای (اشاره به فرموده اوباما در مورد تمایل به بازکردن پیچ و مهره های غنی سازی در ایران) و بی ارزش کردنش هست تا در دور بعدی مردم به خاطر لغو تحریم ها از خیر این غنی سازی محدود و نمایشی بگذرن و به این صورت اهداف آمریکا میسر بشه!  

اگه توافق نكنن و مذاكرات شكست بخوره دوباره تحريم ها برميگرده؟

پس چه جوري دولت ميخواد مشكل بيكاري و تورم رو حل كنه؟

دوباره تورم ميره بالا؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگه توافق نكنن و مذاكرات شكست بخوره دوباره تحريم ها برميگرده؟

پس چه جوري دولت ميخواد مشكل بيكاري و تورم رو حل كنه؟

دوباره تورم ميره بالا؟

در حال حاضر که تحریم ها پابرجا هستن و اساسی ترینشون هم تحریم های بانکی و دارایی های مسدود شده و فروش نفته که باید لغو بشن.

بخش دوم سوال رو هم باید از سخنگوی دولت پرسید.

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

اگه توافق نكنن و مذاكرات شكست بخوره دوباره تحريم ها برميگرده؟


کدام تحریم رفته بود که حالا بخواد برگرده ؟!؟!؟!؟

بانکی و نفتی که سرجاشه و دارایی هامون هم مسدوده !

اون چیزهایی که آقایون دربرابر الماس هامون گرفتن و اسمش رو گذاشتن امتیاز ، ارزشش در حد خروس قندیه !

- یکی از این به اصطلاح امتیازات مربوط به خودروسازی بود ، پس چرا تولید L-90 که تو سخترین شرایط هم تولیدش ادامه پیدا کرد متوقف شده ؟!؟!

- یکی دیگش درباره هواپیما بود ؛ چه شد ؟!؟ فقط شامل هواپیماهای بوئینگی که ما قبل از انقلاب مستقیم از امریکا خریدیم شد!

مگر از آن هواپیماها بجز 747 ها که بازنشستگی آنها هم شروع شده ( اگر هم بازنشسته نشن و حادثه ندن ، تا چند وقت دیگه اون فرودگاهایی که الان اجازه فرود اینها رو می دهند ، مثل اروپائیان دیگر اجازه فرود نخواهند داد ) ، هواپیمای دیگه ای هم از قبل انقلاب مانده ؟!؟

بماند آخرسر فقط دفترچه راهنما به ما دادن !

لپ کلام منتقدین این بود که همه برگ ها برنده مون رو یکجا خرج نشه ( که شد ! ) و هم اندازه و هم شان اینها امتیاز گرفته بشه ( که گرفته نشد ) !

تاریخ قضاوت خواهد کرد !

الان فضا غبار آلوده ، امان از روزی که این غبارها بخوابه !

  • Upvote 17
  • Downvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.