توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[CHAF 306]

سردار نقدی:

ظریف از چشم و نظرم افتاد، او باید رسما عذرخواهی کند / قدم زدن با جان کری زیرپا گذاشتن خون شهدا بود

رییس سازمان بسیج مستضعفین گفت: این خطاها نشان داد که آقای ظریف نمی دانند نماینده چه ملت و نماینده چه عظمتی هستند و ایشان با این کارها توانایی خود را در دفاع از حقوق ملت ایران به شدت زیر سوال بردند.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

 سردار محمدرضا نقدی رییس سازمان بسیج مستضعفین گفت: آقای ظریف ظاهرا نمی داند نماینده چه ملت و چه عظمتی است، ایشان باید رسما به خاطر حرکت های ناپسند اخیر از ملت ایران عذرخواهی کند.

به گزارش «انتخاب»؛ سردار نقدی در پاسخ به این سوال که نظر شما در مورد سفر وزیر امور خارجه به پاریس در روزهایی که دولت آن کشور رسما از توهین به پیامبر حمایت می کند چیست، اظهار داشت: بنده تا حالا سعی کرده ام در خصوص وزارت امور خارجه اظهار نظر نکنم تا موضع ایشان در مذاکرات را تضعیف نکرده باشم ولی بعضی اشتباهات، دیگر قابل تحمل نیست و به صراحت می گویم که آقای ظریف از چشم و نظرم افتاد.


وی در همین زمینه خاطرنشان کرد: با حرف هایی که در مورد ایشان به من گفته بودند، تصور می کردم ایشان فرد فرهیخته، باوقار و دیپلمات کارکشته ای است اما ناشی گری های اخیر اثبات کرد که اگر بخواهیم با خوشبینی اظهار نظر کنیم، باید بگوییم ایشان متاسفانه الفبای دیپلماسی را هم رعایت نمی کند.


رییس سازمان بسیج مستضعفین که با دانا گفت‌وگو می‌کرد با بیان اینکه ایشان قبلا خطاهای فاحشی داشتند، ادامه داد: از جمله این خطاها بیان این مطلب بود که آمریکا می تواند با یک موشک، توان دفاعی ما را از بین ببرد و حرف نادرست دیگر این که امنیت ایران محصول مذاکرات است و حرف های نادرست دیگری که هیچ سیاستمدار تازه کاری هم حاضر نیست در حین مذاکره با حریف چنین امتیازاتی را به طرف مقابل بدهد، چه رسد به اینکه حریف دشمن خونی ملت ایران باشد.


وی با بیان اینکه تاکنون این خطاهای فاحش را به حساب اشتباه ایشان گذاشته و حمل به صحت می کردیم، ابراز داشت: تکرار این ناشی گری ها و خطاهای فنی نشان داد که باید در برآوردمان تجدید نظر کنیم.


جانشین فرمانده کل سپاه در امر بسیج گفت: قدم زدن در خیابان های بروکسل زیر پا گذاشتن خون شهدا بود.


وی تاکید کرد: کار خیلی زشت تر و غیر قابل بخشش تر، سفر به پاریس در همان روزی است که نخست وزیر فرانسه کاریکاتور توهین آمیز به پیامبر اسلام (ص) را جلوی دوربین ها در دست گرفته و نمایش می دهد.


رئیس سازمان بسیج مستضعفین در ادامه بیان کرد: این خطاها نشان داد که آقای ظریف نمی دانند نماینده چه ملت و نماینده چه عظمتی هستند و ایشان با این کارها توانایی خود را در دفاع از حقوق ملت ایران به شدت زیر سوال بردند.


سردار نقدی در پایان این گفتگو بیان داشت: در این زمینه هیچ توضیح و توجیهی پذیرفته نیست و تنها راه اعاده ی حیثیت، عذرخواهی رسمی از ملت و تعهد به عدم تکرار چنین رفتارهایی است. البته ملت ایران نمی گذارند تصویر دروغین که می خواهند از ایران در دنیا نمایش دهند جا بیفتد؛ روز 22 بهمن ملت ایران تصویر واقعی خودش را با شعار لبیک یا محمد (ص) و مرگ بر آمریکا به نمایش خواهد گذاشت و دنیا خواهد دید که ملت ایران با همان صلابت جلوی آمریکا ایستاده و حقش را خواهد گرفت.

[Skyhawk 16,545]

با اجازه گزینه هاتون رو اصلاح میکنم :

1 راه احمدي نژاد رو بريم و هر سال ارزش پولمون نصف شه ! ولی به فنا نريم

2 راه مذاكره رو بريم كلي امتياز بديم كلي تحقير شيم ولي بازم كشورمون به فنا بره چون مشکل از هسته ای نیست و ما نفهمیدیم

در ضمن فاز اینایی رو که سود کشور رو درهسته ای میدونن اسراییل هم فهمیده و شما هنوز نفهمیدین !

راحت باشین . لابد بعد از جمع کردن کامل هسته ای برای جمع شدن موشکی و سلول های بنیادین و . . . میخواین دلیل بیارین

 

البته راه دومی هم که این دوستان میفرمایند یکمی غیرواقع بینانه هست! اینطور نیست که قرار باشه با مذاکرات تحریمی وضع نشه بلکه در صورت عمل نکردن به فرمایشات کدخدا قراره تحریم های جدیدی داشته باشیم که این با انتظارات دوستان (ادامه وضع فعلی و بدتر نشدن اوضاع) مغایرت داره! در واقع پله پله مجبور به عقب نشینی میشم در حالی که پولی هم دستمون رو نمیگیره و تحریم ها بیشتر میشه!

در حال حاضر از برنامه هسته ای چیزی به غیر از یه غنی سازی نمایشی نمونده و سازمان فضایی هم منحل شده! فکر میکنم موشک های بالستیک و حقوق بشر (آزادی های اجتماعی-آزادی های جنسی و...)  پله های بعدی و مطالبات آینده کدخداست.

 

طرح نخست را رابرت منندز سناتور دموکرات و مارک کرک سناتور جمهوریخواه ارائه کرده‌اند. در قالب قانون مطرح شده از سوی آنها، در صورتی که تهران از امضای توافق‌نامه نهایی امتناع کند، تحریم‌های جدیدی به صورت تقریباً‌ خودکار در تاریخی از پیش تعیین شده، اعمال خواهد شد.

http://www.irannuc.ir/content/2477

 

در همین حال رئیس جمهور آمریکا اعلام کرده است اگر ایران به درخواست های هسته ای کاخ سفید پاسخ مثبت ندهد از کنگره می خواهد تحریم های جدیدی علیه تهران تصویب کند.

http://www.rajanews.com/detail.asp?lang_id=&id=216883

[era_923 9,921]

با این حساب کشوری در حد روسیه هم باید مطیع اوامر کدخدا باشه چراکه اقتصادش آسیب پذیره!

صنعت و اقتصاد شما اگه در حد چین و کره هم پیشرفت کنه بازهم نمیتونید استقلال عمل داشته باشید چراکه رگ حیاتی شما دست کدخداست و تمام مبادلات و تصمیمات شما با نظر کدخدا باید انجام بگیره , اگه اجازه بده هسته ای و فضایی میشد وگرنه....

این یه آرزوی پوچه و تا زمان استحاله ما و دست کشیدن از آرمان ها (حکومت جهانی امام مهدی-حمایت از مستضعفین و...) چنین چیزی رخ نمیده و حتی در اونصورت بازهم محدودیت وجود خواهد داشت!

 

این تفکر در واقع تسلیم محضه و اهل سازش.

 

این حبابی که در ذهن شما از مفهوم "استقلال" و "اقتدار" وجود داره خیلی جالبه، دقیقا انتهاش کره شمالی هست، کشوری که اگه کمک غذایی و مالی کشورهای دیگه نباشه، مردمش احتمالا مجبور میشن همدیگه رو بخورن. همه رو برده ی آمریکا میدونید.

 

زمانی هم که در دهه 70 چین با آمریکا مذاکرات صلح رو شروع کرد، قطعا کمونیست های تندرویی بودن که مخالف اون کار بودن و میترسیدن که اونا هم برده ی آمریکا بشن. ولی چین امروز نه تنها برده ی آمریکا نیست، که اتفاقا شاخ به شاخش هم وای میسه و حتی بهش وام میده!! چرا؟ چون اونا فکر داشتن، اون موقع چین هیچی نبود، ولی با پتانسیل بالاش کشور و اقتصادش رو ساخت و حالا شده ابرقدرت. اتفاقا اقتدار چین به چندتا سانتریفیوژ نیست، به قدرت اقتصادی و سیاسیش هست. پاکستان هم صنعت هسته ای داره و اتفاقا از ایران هم جلوتر هست، بمب اتم هم داره، ولی ببینید چجوری پهپاد های آمریکا توش جولان میدن و هیچ کاری نمیتونه بکنه.

 

 

اگر ذره ای در راه این "اقتدار" تلاش میشد، باید از 35 سال پیش جوری عمل میشد تا تک تک سوراخهای اقتصادی کشور رو فساد نگیره که با یک تهدید به تحریم، اقتصاد کشور بالا و پایین بشه. حالا که این کار انجام نگرفته، باید هم تاوانش رو بدیم. فکر کردید بی خیالی هزینه نداره؟آمریکا همیشه اون بالا نشسته که زور بگه، این ما هستیم که باید خودمون رو درست کنیم. باید اون موقعی که انقلاب شده بود نگران این روز میبودیم، نه الان که با این منابع عظیم طبیعی، اقتصاد کشور ویران هست، ناگهان ندای وا استقلالا سر داده و همه رو برده ی آمریکا بخونید.  اگر تلاش میکردیم و اقتصادمون رو از پایه میساختیم، جوری نمیشد که عربستان با قیمت نفت بتونه مجازاتمون کنه. رییس جمهور سابق 8 سال اسم مفسدین اقتتصادی توی جیبش خاک میخورد، ولی جرئت نکرد حتی گوشش رو بیرون بیاره! این یعنی یک فاجعه ی به تمام معنا.

 

بله اینها همه تاوان کوتاهی هست که در 35 سال گذشته صورت گرفته، و حالا شما جوری به این حباب خیالی "اقتدار" چسبیدی و دم از اقتدار میزنی که انگار اقتدار فقط توی چرخیدن سانتریفیوژه.

 

حضرت علی (ع) حدیث زیبایی داره که به نظرم مصداقش فقط میدان جنگ تسلیحاتی نیست، میفرماید: ذلیل شد آن کس که در خانه خود با دشمن جنگید.

حالا ما هم با سختن اقتصادی حبابی، بر اساس دلال بازی، رانت و سود بانکی، رابطه و رابطه سالاری، دشمن رو اوردیم در خانه و باهاش میجنگیم. جوری که با تحریم ها جوری اقتصاد کشور بالا و پایین شد که شاید جنبه روانیش غلبه میکرد بر جنبه واقعی تحریم ها.

روسیه رو هم مثال نزنید لطفا، روسیه هم اقتصادش تک محوری و فاسد هست، مگه روسیه باید الگوی ما باشه توی اقتصاد؟

 

 

و در پایان کسی که موافق مذاکره شاید از نظر شما خائن و برده باشه، ولی خائن بزرگتر کسی هست که چشمش رو روی تمامی مفاسد اقتصادی و سیاسی داخلی بسته و حاضره با علم کردن موضوعات پوپولیستی افکار ملت رو از موضع اصلی منحرف کنه و بقیه رو بنده کدخدا بدونه.

ویرایش شده در بهمن 93 توسط era_923

[blender 1,086]

 

اگر ذره ای در راه این "اقتدار" تلاش میشد، باید از 35 سال پیش جوری عمل میشد تا تک تک سوراخهای اقتصادی کشور رو فساد نگیره که با یک تهدید به تحریم، اقتصاد کشور بالا و پایین بشه. حالا که این کار انجام نگرفته، باید هم تاوانش رو بدیم؟

 

عزیز این عزیزانی که داری ازشون دفاع می کنی ، کلا خودشون منبع فساد هستند ...

[habdollahi83 762]

حذف
 

ویرایش شده در بهمن 93 توسط habdollahi83

[era_923 9,921]

عزیز این عزیزانی که داری ازشون دفاع می کنی ، کلا خودشون منبع فساد هستند ...

 

اگر باز هم بخونید پستم رو بخونید، من مجموع 35 سال رو گفتم، نه اینکه این دولت اسطوره مبارزه با فساد هست. در حقیقت خانه از پای بست ویران است.

ویرایش شده در بهمن 93 توسط era_923

[death 4,593]

با اجازه گزینه هاتون رو اصلاح میکنم :

1 راه احمدي نژاد رو بريم و هر سال ارزش پولمون نصف شه ! ولی به فنا نريم

2 راه مذاكره رو بريم كلي امتياز بديم كلي تحقير شيم ولي بازم كشورمون به فنا بره چون مشکل از هسته ای نیست و ما نفهمیدیم

در ضمن فاز اینایی رو که سود کشور رو درهسته ای میدونن اسراییل هم فهمیده و شما هنوز نفهمیدین !

راحت باشین . لابد بعد از جمع کردن کامل هسته ای برای جمع شدن موشکی و سلول های بنیادین و . . . میخواین دلیل بیارین

من ميگم  اگه اين راه رو بريم شايد غرق شيم !اگه خوب مديريت كنيم شايد در رفتيم  ولي اگه  اون راه احمدي رو بريم حتما غرق ميشيم 

فازشون رو اسرائيل كه سهله ما خودمون درك نميكنيم !

[habdollahi83 762]

من هیچوقت نگفته ام اقتصاد دولت احمدی نژاد کاملا مقاومتی بوده چراکه اگر بود وضعیت ما الان این نبود ولی مطمئن هستم سیاست های اقتصادی دولت پیشین نسبت به این دولت که تولید داخلی بنزین و گندم رو سر یک سری ادعای بی سر و ته متوقف میکنه و وارد میکنه ، مقاومتی تر هست.

 

این دولت هم اگر واقعا داره برای مردم کار میکنه باید بر توان داخلی تکیه کنه و اقتصاد متکی به داخل ایجاد کنه نه اینکه هر 6 ماه کلی امتیاز بدیم برای چند میلیارد دلار مسکن برای اقتصادمون !

آها پس به نظر شما دولت قبلی کمی تا قسمتی مقاومتی بوده نه کامل! همین بنزین رو که مثال میزنی نشون میده هیچی از موضوع نمی دونی. ایران اون زمان نصف بنزینش رو وارد میکرد و قرار بود با ساخت پالایشگاه نفت ستاره خلیج فارس به عنوان دومین پالایشگاه بنزین جهان  به دست پیمانکار های خارجی خودشو از تحریم مصون کنه اما پیمانکارهای خارجی به دلیل فشار تحریم نصفه کاره این پروژه رو ول کردند و ایران به قول خودش میخواست تا سال 89 این پروژه رو به وسیله پیمانکارهای داخلی تموم کنه که تا حالا که تموم نشده هیچ، تا 10 سال دیگه هم تموم نمیشه. بعد که بنزین کم آوردن دود بنزین پتروشیمی رو  کردن تو ریه میلیونها نفر ایرانی که انشاءالله که مقایسه آلودگی امسال با سالهای قبل در اومد روسیاهی برای زغال خواهد موند.

 

بعد شما نمی خواد اینقدر توان داخلی توان داخلی کنی! شما اگه عرضه داشتید میتونستید جلوی امثال بابک زنجانی و خاوری و این اختلاص جدید 94 هزار میلیاردی پدیده و هزاران اختلاس و دزدی دیگر رو  که تو زمان همون رئیس جمهور پاک و از جنس مردمتون رخ داد بگیرید خیلی هنر کردید ( که نمی تونید ) اقتصاد مقاومتی حالا پیش کش!

ویرایش شده در بهمن 93 توسط habdollahi83

[hamidz65 13,498]

زمان و مکان دیدار تیم‌های مذاکره کننده ایران و آمریکا

 

تیم مذاکره کننده آمریکا 23 و 24 ژانویه (3 و 4 بهمن) در شهر زوریخ سوئیس با تیم مذاکره کننده ایران دیدار می‌کند.

وندی شرمن مذاکره کننده ارشد هسته‌ای و معاون وزیر امور خارجه آمریکا ریاست هیات واشنگتن را بر عهده خواهد داشت.

سیدعباس عراقچی عضو ارشد تیم مذاکره کننده هسته ای ایران 28 دیماه پس از پایان نشست معاونان وزرای خارجه ایران و گروه 1+5 در ژنو گفته بود: در اوایل ماه فوریه مجددا مذاکرات 1+5 را خواهیم داشت.

ن

در ضمن قیمت یک ربع پیاده روی با کری مشخص شد؛ نابودی حدود 7 هزار کلیوگرم اورانیوم زیر 5 درصد

 

در حالی جنگ زرگری دولت آمریکا و کنگره برای تحریم بیشتر ایران موضوع هسته ای را تحت الشعاع خود قرار داده، گزارش جدید آمانو نشان میدهد که به یک باره و بدون دریافت هیچ گونه ما به ازایی، طرف ایرانی بیش از 2700 کیلوگرم از اورانیوم 5 درصد خود را به اکسید تبدیل کرده است.

به گزارش رجانیوز، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در گزارش ماهانه خود که شامگاه سه شنبه منتشر شده، آورده است که ایران 2 هزار و 720 کیلوگرم اورانیوم UF6 با غنای تا سطح 5 درصد را به پروسه تبدیل در کارخانه پودر U02 به منظور تبدیل به اکسید اورانیوم تزریق کرده است. (متن کامل گزارش آمانو)

به این ترتیب ذخایر اورانیوم غنی شده 5 درصد ایران از 8 هزار و 475 کیلوگرم به 5 هزار 755 کیلوگرم تقلیل پیدا کرده است. مدیرکل آژانس انرژی اتمی، در گزارش خرداد 93 (می 2014) مقدار ذخایر اورانیوم 5 درصد ایران 8 هزار و 475 کیلوگرم عنوان کرده بود.

"تایید کاهش ذخایر اورانیوم غنی شده ایران"، در حالی است که محمد جواد ظریف پس از قدم زدن 15 دقیقه ای با جان کری در شهر ژنو هنگامی که با انتقاداتی در داخل روبرو شد تاکید کرد که در جریان مذاکرات هسته ای از حقوق هسته ای ملت ایران دفاع کرده است و در جریان پیاده روی با کری نیز مذاکرات ادامه داشته است.

 

 

با این حال روند تبدیل ذخایر اورانیوم 5 درصد ایران خرداد ماه سال 1393 یعنی زمانی که مذاکرات گام نهایی جدی شده بود، آغاز شده است.

آمانو شهریورماه 1393 در گزارش فصلی خود آورده بود که ایران حدفاصل خردادماه تا شهریورماه 1393، 710 کیلوگرم اورانیوم 5 درصد خود را تبدیل به اکسید کرده است.

این روند تا به امروز ادامه پیدا کرده و در نهایت آمانو گزارش داده که پس از فریز شدن غنی سازی اورانیوم 5 درصد ایران (در نتیجه توافق ژنو در سال 1392)، نه تنها ایران بنابر تعهد خود بر ذخایر اورانیوم 5 درصد نیافزوده بلکه تاکنون 2720 کیلوگرم اورانیوم 5 درصد را نیز تبدیل به اکسید کرده است.

به بیان دیگر اقدام عجیب ایران در کاهش ذخایر فعلی اورانیوم 5 درصد، گزاره ای است که فراتر از تعهدات ایران در توافق ژنو به حساب می آید.

در توافق ژنو درباره اورانیوم 5 درصد ایران باره آمده است:

هنگامیکه خط تبدیل UF6 غنی شده تا 5 درصد به UO2 آماده گردید، ایران تصمیم گرفته است مواد UF6 جدیداً غنی شده تا سطح 5 درصد طی دوره شش ماهه را به اکسید تبدیل کند، همان گونه که در برنامه عملیاتی کردن تأسیسات تبدیل، به آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کرده است.

در واقع ایران در برنامه مشترک اقدام متعهد شده بود از زمان اجرای توافق ژنو، مقدار اورانیوم جدید 5 درصدی که تولید می کند را به اکسید تبدیل کند، نه آنکه اورانیوم های 5 درصدی که پیش از توافق، تولید و ذخیره شده بود را نیز از اکسید کند.

در برگه اطلاع رسانی کاخ سفید (فکت شیت) در توضیح این امتیاز ایران آمده است:

ایران تعهد کرده است پیشروی در زمینه تولید ذخایر اورانیوم 3/ 5 درصدی را متوقف کند: ذخایر اورانیوم 5 درصدی خود را افزایش ندهد، بدین ترتیب به مقدار ذخایر در پایان 6 ماه افزوده نمی شود و تولیدات جدید نیز به شکل اکسید در می آید.

این امتیاز ایران در توافق ژنو برای غرب امتیاز بزرگی به حساب می آمد چرا که با اکسید کردن اورانیوم 5 درصد جدید ایران، ذخایر آن افزایش پیدا نمی کند و این یعنی اینکه ظرفیت ایران برای تولید اورانیوم 20 درصد محدود باقی می ماند. چرا که برای تولید 500 کیلوگرم اورانیوم20درصد (حداقل اروانیوم مورد نیاز برایbreack out – قابلیت فرار هسته ای ( 5 تن اورانیوم 5 درصد نیاز است.

به همین دلیل است که مقامات غربی به منظور دور نگه داشتن ایران از قابلیت تولید اورانیوم 20 درصد، علاوه بر همراه کردن تیم مذاکره کننده ایرانی برای توقف فرآیند تولید 20 درصد، توانستند امتیاز اکسید کردن اورانیوم های 5 درصد جدیدا تولید شده را بگیرند و در گام نهایی به دنبال آن هستند این ذخایر را به 2 هزار کیلوگرم کاهش دهند تا ایران به صورت جدی از فرآیند تولید اورانیوم 20 درصد دور بیافتد.

حال آنکه طرف ایرانی بدون اعلام رسمی خود ذخایر اورانیوم غنی شده را کاهش می دهد به گونه ای که ذخیره اورانیوم 5 درصد ایران همانگونه که ذکر شد، هم اکنون به 5 هزار و 755 کیلوگرم رسیده است.

علاوه بر این در گزارش آمانو آمده است که «ایران 4118 کیلوگرم از هگزافلوراید 235 دارای غنای 2 درصدی خود را به اورانیوم طبیعی تبدیل کرده است.»

بنابراین ایران از زمان اجرای توافق ژنو 2720 کیلوگرم اورانیوم 5 درصد و 4118 اورانیوم 2 درصد خود را فراتر از تعهدات توافق ژنو تبدیل به اکسید و یا اورانیوم طبیعی کرده است.

این یعنی آنکه از امضای توافق ژنو تا کنون حدود 7 تن از ذخایر اورانیوم 5 درصد و زیر 5درصد ایران از بین رفته است.

در ازای گام های «فراتوافقی» طرف ایرانی و نابودی زحمات دانشمندان هسته ای ، طرف مقابل نه آنکه به تعهدات برنامه مشترک اقدام عمل می کند بلکه سطح چالش را به این جا رسانده که اگر ایران خواسته های آمریکا را نپذیرد با تحریم هایی مواجه می شود که حتی به گفته رئیس جمهور آمریکا برخلاف توافق ژنو است.

[Sami1993 11,574]

ارزیابی راهبردی
اوباما درباره ایران تغییر سیاست می دهد
دو کارشناس ارشد امریکایی در مقاله ای خبر دادند که ممکن است امریکا درباره ایران تغییر سیاست بدهد.

 

ایران هسته ای- دو کارشناس ارشد امریکایی در مقاله ای خبر دادند که ممکن است امریکا درباره ایران تغییر سیاست بدهد.

توماس پیکرینگ و ویلیام لوئرز، در مقاله ای که روز اول بهمن 1393 (21 ژانویه 2015) در وب سایت هافینگتون پست منتشر کردند، حدس زده اند که ممکن است اوباما همان سیاستی را درباره ایران در پیش گیرد که درباره کوبا در پیش گرفت.

آنها از اوباما خواسته اند برای فائق شدن بر مخالفت های کنگره، افکار عمومی امریکا را نسبت به تبعات شکست دیپلماسی در مقابل ایران حساس کند.

متن کامل این مقاله در ادامه می آید.

***

اوباما درصدد تغییر سیاست هایی است که نتوانسته اند اهداف مربوط به ایران را محقق کنند.

رئیس جمهور آمریکا مستقیما عهده دار برخورد با مخالفت قدرتمندانه ولی در حال تضعیف در داخل و کنگره با تغییر این سیاست های ناکارآمد شده است. با این وجود، هر چقدر اوباما در خصوص بهبود روابط با کوبا و انعقاد قرار داد تاریخی که مانع دستیابی ایران به سلاح هسته ای می شود پیش می رود، درک می کند در آینده برای تکمیل این توافق ها به همکاری کنگره نیاز دارد.

منافع آمریکا در رسیدن به تفاهم های جدید با این دو «دشمن» سنتی، عمدتا متفاوت است.

اوباما در مصاحبه اخیر خود با رادیو ملی آمریکا گفت: «کوبا کشوری نسبتا کوچک است که تهدید نسبتا اندکی برای واشنگتن به شمار می رود. در عین حال، ایران کشوری بزرگ و پیچیده با سابقه ای از حمایت از تروریسم دولتی است. ما همچنین می دانیم ایران برای ساخت دستکم بخش هایی که برای ساخت سلاح هسته ای مورد نیاز است تلاش کرده است».

اوباما در مورد کوبا از اقدامات خصمانه و تحریم ها که موجب قطع ارتباط با مردم این کشور می شد دست برداشت اقداماتی که به میراث نگران کننده و منسوخ جنگ سرد آمریکا تبدیل شده بود. این میراث آشکارا در محقق کردن اهداف آمریکا ناموفق بود.

تاکید بر این سیاست های قدیمی موجب شد کاسترو به سبب مقابله با «امپریالیسم آمریکا» شهرت پیدا کند و توانست کنترلی شدید بر مردم کوبا پیدا کند. آمریکا تا پیش از آن به مدت چند دهه با رهبران و مردم کوبا تماس های مستقیم داشته است. دیپلمات های آمریکا از سال 1977 در «بخش حافظ منافع در هاوانا» در یک مرکز شبیه به سفارت آمریکا فعالیت دارند.

هر چند آمریکا مدت زمانی طولانی صبر کرد، اوباما زمانی مناسب را برای از سرگیری روابط دیپلماتیک انتخاب کرده است. آمریکایی ها از شیوه های قدیمی خسته شده اند. اقتصاد بیمار کوبا کپسول اکسیژن خود را از دست داده و به شدت به ونزوئلا وابسته است که خودش مشکلات زیادی دارد. برادران کاسترو سال 2018 قدرت را به نسلی تازه هر چند کمونیست واگذار می کنند نسلی که ممکن است الگوی توسعه ای ویتنام را به الگوی آمریکا ترجیح دهد. تنش ها و مشکلات همچنان به قوت خود باقی می مانند ولی آمریکا اکنون فرصت بهتری دارد تا نقشی سازنده تر در خصوص نیاز شدید کوبا به تغییر ایفاء کند.

اوباما در مورد ایران با چالش های بسیار دشوارتری روبروست.

حذف چند دهه سیاست های اجبار و تحریم ها به ایجاد تغییرات چشمگیر در اقدامات و سیاست های ایران بستگی دارد. از زمان انقلاب اسلامی سال 1979 بی اعتمادی عملا موجب حذف تماس های رسمی شده و هر گونه حضور رسمی ایالات متحده در ایران، به ویژه در سفارت آمریکارا بعید ساخته است سفارتخانه ای که یک اثر تاریخی تلخ در روابط ایران و آمریکا به شمار می رود. ایران و آمریکا از لحاظ فرهنگی، زبانی و جغرافیایی دور از هم خواهند ماند. (آیت الله) علی خامنه ای رهبر معظم ایران نیز فاصله گرفتن از «شیطان بزرگ» را ترجیح می دهد.

برقراری ارتباطات دو جانبه منظم بین ایران و آمریکا در پی یک توافق هسته ای چند سال طول می کشد.

برای چند دهه، رؤسای جمهور آمریکا تلاش کرده اند تا ایران را با استفاده از تحریم ها و فشارهای بین المللی به پای میز مذاکره بیاورند. دولت اوباما در تلاش برای استفاده از تحریم ها برای آوردن ایران به مذاکرات قاطعانه عمل کرده است. رئیس جمهور جدید ایران که در سال 2013 انتخاب شد ابراز تمایل کرد و دولت اوباما نیز فرصت را برای توافق با ایران در مورد محدودیتهای قابل اثبات در برنامه هسته ای اش و اطمینان از اینکه این کشور سلاح هسته ای نمی سازد غنیمت شمرد. در عوض، ایالات متحده و دیگران به تدریج تحریم ها را لغو می کنند و اقتصاد ایران به روی بازارهای جهانی باز می شود.

اگر ایران با توافق معامله جامع با آمریکا موافقت نکند، نتایج می تواند برای هر دو طرف جدی باشد. حفظ سیاست های قدیمی با کوبا احمقانه خواهد بود و منجر به از دست رفتن فرصت ها می شود در عین حال همین وضع در مورد ایران نیز مغایر با منافع آمریکاست. آمریکا، ایران را به پای میز مذاکره آورده و به انعقاد توافق جامع هسته ای نزدیک شده است. دست پیدا نکردن به توافق، راهبردهای جایگزین اندکی بر جای می گذارد. اگر آمریکا نتواند این توافق مورد حمایت جامعه جهانی را اجرا کند، این وضع موجب کاهش نقش رهبری آمریکا در جهان، کاهش حمایت بین المللی از تحریم ها و محدودیت ها بر برنامه هسته ای ایران و در نهایت، جنگ خواهد شد. از طرف دیگر، موفقیت در مورد کوبا و ایران می تواند فرصت ها را برای همکاری بهبود دهد و موجب پیوستن مردم ایران و کوبا به جامعه جهانی و بکار گیری گسترده تر دیپلماسی برای کمک به برطرف کردن چالش ها در خاورمیانه و اروپا شود. مشخص شده است استفاده صرف آمریکا از نیروی نظامی نمی تواند اهداف واشنگتن را برآورده کند.

اوباما چگونه می تواند کنگره را در این راهبرد جدید دیپلماتیک وارد کند زیرا در نهایت کنگره مشخص کننده موفقیت یا شکست این دو توافق خواهد بود؟ فقط کنگره می تواند تحریم ها را لغو کند. مهارت های رهبری اوباما به همراه تغییرات مثبت ایران و کوبا با گذشت زمان، بر احساسات عمومی و تمایل کنگره به حمایت از سیاست های جدید در قبال این دشمنان تاثیر می گذارد. آمریکایی ها که به طور فزاینده با جنگی پر هزینه مخالف می کنند ممکن است به این درک برسند که کشورشان با کوبا و ایران (بدون سلاح های هسته ای) به صورت کشورهایی کارآمد در جامعه جهانی، وضعیت بهتری خواهد داشت.

اوباما در روزهای آینده باید از ابراهام لینکلن درس بگیرد که گفت: «هر کسی که احساسات عمومی را شکل دهد، می تواند نسبت به افرادی که قوانین را اجرا یا تصمیم های حقوقی را اعلام می کنند بر افراد نفوذ بیشتری کند».

اوباما و جانشین های وی باید «احساسات عمومی» بوجود آورند که ارزش و محدودیت های دیپلماسی را برای حل برخی از جدی ترین چالش های امنیتی - ملی آمریکا بسنجد. اوباما شروع خوبی داشته است.

[hasanjj2 1,229]

من هیچوقت نگفته ام اقتصاد دولت احمدی نژاد کاملا مقاومتی بوده چراکه اگر بود وضعیت ما الان این نبود ولی مطمئن هستم سیاست های اقتصادی دولت پیشین نسبت به این دولت که تولید داخلی بنزین و گندم رو سر یک سری ادعای بی سر و ته متوقف میکنه و وارد میکنه ، مقاومتی تر هست.

 

این دولت هم اگر واقعا داره برای مردم کار میکنه باید بر توان داخلی تکیه کنه و اقتصاد متکی به داخل ایجاد کنه نه اینکه هر 6 ماه کلی امتیاز بدیم برای چند میلیارد دلار مسکن برای اقتصادمون !

 

 

خیلی خیلی جالبه... خوبه در هزاره سوم هستیم و همه اطلاعات در دسترس هست وگرنه چه میکردید شما دوستان با واقعیت ها... اگر به یاد داشته باشید جشن خودکفایی در تولید گندم حدود سال 83 برگزار شد (گرچه انتقاداتی وجود دارد به شیوه اجرایی شدن و نیل به هدف)، یعنی یکی دو سال قبل از دولت فخیمه معجزه هزاره... یقینا نمیخواید بگید این روحانی بوده که کل واردات غلات ما رو از 4 میلیون تن سال 83 به 12 میلیون تن در سال 87 رسونده... دبیرستان که بودم برام سوال بود چه جوری تنها چند سال بعد از فوت پیامبر (ص) اون همه حدیث به نام ایشون جعل کردند، حالا دارم به چشم میبینم... هنوز 4 5 سال نگذشته از دستاوردهای دکتر، ادعا میشه ایشون در زمینه گندم ره اقتصاد مقاومتی پیش گرفته بودند...

[Sami1993 11,574]

متن کامل اظهارات معاون وزیر خارجه امریکا در نشست استماع سنا
معاون وزیر خارجه امریکا: تحریم های کنگره تقسیم کار با دولت است/ برنامه هسته ای ایران را مذاکرات متوقف کرد نه تحریم ها
دولت امریکا می داند هدف کنگره از تحریم های بیشتر کمک به دولت برای امتیازگیری بیشتر از ایران است.

 

ایران هسته ای - آنتونی بلینکن معاون وزیر امور خارجه امریکا به نمایندگان کنگره گفت دولت امریکا می داند هدف کنگره از تحریم های بیشتر کمک به دولت برای امتیازگیری بیشتر از ایران است.

وی که روز چهارشنبه اول بهمن 1393 (21 ژانویه 2015) در جلسه استماع کميته روابط خارجي سنا در مورد برنامه هسته اي ايران، شرکت کرده بود اضافه کرد آنچه برنامه هسته ای ایران را متوقف کرده مذاکرات بوده نه تحریم ها!

متن کامل سخنان وی در این جلسه در ادامه می آید.

متن اصلی را اینجا ببینید.

***

من از فرصتی که برای صحبت با شما در مورد وضعیت مذاکرات مربوط به برنامه هسته ای ایران پیدا کرده ام قدردانی می کنم.

بسیار خوب است که ما امروز اینجا برای اولین نشست این کمیته در سال جاری و برای اولین نشست استماع در صد و چهاردهمین کنگره جدید برای بحث درباره برنامه هسته ای ایران دور هم جمع شده ایم. چالش های مطرح از طرف برنامه هسته ای ایران از دیرباز یکی از اولویت های امنیت ملی ما بوده و در کانون تمرکز کنگره و دولت قرار داشته است. جامعه بین المللی در نگرانی های جدی ما در مورد برنامه هسته ای ایران سهیم است.

ما همراه با شرکای خود در گروه 1+5 و اتحادیه اروپا، در راستای تعهد قاطع رئیس جمهور برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ای برای یافتن یک راه حل جامع که این نگرانی ها را مرتفع می کند متحد شده ایم.

با در نظر داشتن این چالش بود که کری وزیر امور خارجه و شرمن مذاکره کننده ارشد هسته ای آمریکا هفته گذشته به عنوان بخشی از تازه ترین تلاش های ما برای رسیدن به یک برنامه بلند مدت جامع طرح اقدام با ایران، به ژنو سفر کردند.

این طرح اقدام به شکلی قابل راستی آزمایی اطمینان می دهد برنامه هسته ای ایران منحصرا مسالمت آمیز خواهد بود.

امروز من قصد دارم شما را در جریان تازه ترین اهداف خود در این مذاکرات و وضعیت آن قرار دهم. البته، برخی جزئیات وجود دارد که حالت طبقه بندی شده دارند و من نمی توانم در مورد آنها صحبت کنم - مذاکرات در حال انجام است و نمی تواند به صورت عمومی انجام شود. اما تا آنجا که بتوانم در این نشست جزئیات را به شما می گویم به دلیل اینکه همه ما نقش حیاتی که کنگره و این کمیته در شکل دادن سیاست ایالات متحده در قبال ایران ایفا می کنند درک می کنیم. ما متعهد به ادامه دادن - و در صورت لزوم، گسترش - مشاوره های منظم هستیم. همه ما هدف یکسان داریم - امن تر کردن جهان با برطرف کردن نگرانی های جامعه بین المللی در مورد برنامه هسته ای ایران.

ما همچنان معتقدیم بهترین راه برای انجام این کار، مذاکره در مورد یک طرح جامع اقدام است که وقتی اجرا شود تضمین خواهد کرد که ایران در عمل نمی تواند سلاح هسته ای درست کند و برنامه هسته ای ایران منحصرا صلح آمیز است.

هر توافق جامعی باید به طور موثر چهار مسیری که ایران می تواند برای بدست آوردن مواد شکافت پذیر کافی برای یک سلاح هسته ای بدست آورد مسدود کند: دو مسیر اورانیومی، از طریق فعالیت های تهران در نطنز و فردو، یک مسیر پلوتونیومی از طریق راکتور آب سنگین اراک و یک مسیر بالقوه پنهانی. این توافق باید شامل محدودیت های شدید و محدودیت هایی سختگیرانه در مورد برنامه هسته ای ایران باشد. و در نهایت، این توافق نیازمند نظارت و شفافیت اقدامات برای به حداکثر رساندن توانایی جامعه بین المللی برای تشخیص سرعت هر گونه تلاش های ایران برای فرار هسته ای آشکار یا مخفیانه است.

در مقابل، جامعه بین المللی، کاهش مرحله ای تحریم ها بر اساس اقدامات قابل راستی آزمایی از طرف ایران را به تهران ارائه می کند. این کاهش تحریم ها، ساختاری دارد که به راحتی به حالت قبلی باز می گردد به طوری که اگر ایران به نقض تعهدات خود بپردازد، این تحریمها می تواند به سرعت دوباره برقرار شود.

ما هرگز انتظار نداشتیم این فرآیند ساده باشد و تاکنون مشخص شده این انتظارات صحیح بوده است. این همچنین فرایندی است که نمی تواند با عجله انجام شود. پس از سی و پنج سال بدون روابط دیپلماتیک و پس از بیش از ده سال تلاش برای توقف گسترش هسته ای ایران در مورد فعالیت های حساس هسته ای، ما در حال حاضر در تلاش برای بررسی در این باره هستیم که آیا می توانیم بسیاری از مسائل پیچیده را حل کنیم تا ما و جامعه بین المللی بتوانیم در مورد ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مطمئن شویم.

هدف ما، توافق در مورد عناصر عمده توافق تا پایان ماه مارس و پس از آن تکمیل جزئیات فنی تا ژوئن است.

بحث های هفته گذشته جدی، مفید و حرفه ای بود. ما درباره برخی از مسائل پیشرفت کرده ایم اما در مورد موضوعاتی دیگر، شکافهایی همچنان باقی مانده است. من یا مذاکره کننده ارشد ما، وندی شرمن معاون وزیر امور خارجه، خوشحال می شویم به ارائه اطلاعات بیشتر در جلسه ای طبقه بندی شده بپردازیم.

به طور کلی، با این حال، ما ارزیابی می کنیم که هنوز بختی معتبر برای رسیدن به یک توافق داریم که در جهت منافع امنیتی امریکا و همچنین امنیت متحدان ما باشد. اگر مقامات ایران بخواهند به طرف جلو حرکت نکنند، ما با کنگره برای افزایش فشارها همکاری خواهیم کرد. اما در حالی که ما در حال انجام این مذاکرات هستیم، مهم است که به شرکای خود و همچنین ایران نشان دهیم که واشنگتن در حمایت از راه حلی جامع که اطمینان حاصل شود ایران به سلاح هسته ای دست نمی یابد و اینکه برنامه هسته ای اش منحصرا صلح آمیز است متحد خواهد بود. من می دانم که این هدف مشترک همه ما است.

کنگره آمریکا نقش مهمی در رسیدن ما به نقطه امروزی داشته است و بدون شک این نقش از این پس مهمتر می شود. تحریم ها نقش موثری در آوردن تهران به میز مذاکره داشته، اما برنامه ایران تا زمانیکه طرفین در مذاکرات به طرح اقدام مشترک رسیدند ادامه داشت.تحریم ها پیشرفت برنامه هسته ای ایران را متوقف نکرد. اما مذاکرات این کار را انجام داد و به نفع ما است که فرصت دستیابی به راه حلی جامع و بلند مدت را که مانع از دستیابی تهران به سلاح هسته ای شود از دست ندهیم.

اجازه دهید درباره پیشرفتهایی که تاکنون داشته ایم صحبت کنم.

قبل از توافق طرح اقدام مشترک، با وجود تحریم ها، برنامه هسته ای ایران به سرعت به سمت ذخیره اورانیوم غنی شده بیشتر، ظرفیت غنی سازی بیشتر، تولید پولوتونیوم که می توان در سلاح هسته ای از آن استفاده شود و نزدیک شدن به زمان فرار هسته ای در حرکت بود. امروز در نتیجه محدودیتهایی که در طرح اقدام مشترک آمده ایران پیشرفت در برنامه هسته ای را متوقف کرده و برای اولین بار پس از سالها برخی از فعالیتها در زمینه های مهم را کاهش داده و به ما اجازه داده است تا از طریق بازرسی های مکرر و سرزده دید بیشتر و بهتری پیدا کنیم.

قبل از طرح اقدام مشترک ایران در حدود دویست کیلوگرم اورانیوم غنی شده بیست درصدی در اختیار داشت که قابلیت غنی شدن سریع برای استفاده تسلیحاتی را دارا بود. بیشتر این مواد در تاسیسات زیرزمینی فوردو تولید شده بود. امروز ایران هیچ اوراینوم غنی شده بیست درصدی ندارد. آنها را رقیق کرده، غنی سازی اورانیوم بیش از پنج درصد را متوقف کرده و کار سانتریفیوژهای فوردو را برای تولید اورانیوم بیست درصدی متوقف کرده است.

قبل از طرح اقدام مشترک ایران پیشرفتهایی در راکتور اراک داشت، که اگر راه اندازی می شد همراه با تاسیسات باز فن آوری می توانست پولوتونیومی تولید کند که راه ایران را برای رسیدن به سلاح هسته ای باز می کرد. درصورتیکه سوخت به تاسیسات اراک تزریق شود مقابله نظامی با آن بسیار سخت و چالش برانگیز خواهد بود. اما امروز پیشرفتهای نیروگاه اراک متوقف شده است. قبل از طرح اقدام مشترک ایران تقریبا با ده هزار سانتریفیوژ کار غنی سازی اورانیوم را انجام می داد و در حدود نه هزار سانتریفیوژ نصب شده و آماده برای راه اندازی هم در اختیار داشت. طرح اقدام مشترک ظرفیت غنی سازی ایران را به حالت تعلیق درآورد و نه هزار سانتریفیوژ اضافی هم هنوز راه اندازی نشده اند. قبل از طرح اقدام مشترک بازرسان امکان کمتری برای بازرسی تاسیسات هسته ای ایران داشتند. امروز به موجب توافق طرح اقدام مشترک بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی می توانند روزانه از تاسیسات غنی سازی ایران بازرسی کنند و به فهم و درک عمیق تری از برنامه هسته ای ایران برسند. آنها می توانند از موارد مربوط به تولید سانتریفیوژی ایران، معادن اورانیوم و دیگر تاسیساتی که در نظارت روند برنامه هسته ای ایران مهم هستند مطلع شوند و هر گونه تلاش برای فرار هسته ای را شناسایی کنند. آژانس بین المللی انرژی اتمی دائما گزارشهایی مبنی بر پایبندی ایران به توافق طرح اقدام مشترک ارائه کرده است.

همانطور که از ایران خواسته ایم به تعهداتش طبق توافق طرح اقدام مشترک پایبند باشد خودمان هم به تعهداتمان برای کاهش تحریم ها و برگرداندن حدود 14 تا 15 میلیارد دلار از دارایی ها از زمان توافق موقت پایبند بوده ایم. اما این اقدام در مقایسه با حجم گسترده تحریم ها ناچیز است. به عنوان مثال فقط در سال 2014 تحریم های نفتی مانع از دستیابی ایران به 40 میلیارد دلار درآمد نفتی بود. درواقع ساختار تحریم ها پابرجاست و با وجود توافق طرح اقدام مشترک فشار ناشی از تحریم ها بر ایران نه تنها کم نشده بلکه بیشتر هم شده است. اکنون کنگره در حال بررسی تصویب قانونی برای اعمال تحریم های بیشتر علیه ایران درصورت ناموفق بودن مذاکرات است. من می دانم که هدف از این قانون اعمال فشار بیشتر به ایران برای بازتر شدن دست مذاکره کنندگان ما به منظور رسیدن به راه حلی جامع است. درحالیکه دولت آمریکا چنین هدفی را ارج می نهد ما باید این مسئله را در نظر داشته باشیم که تحریم های جدید در شرایط کنونی ضروری نیست و دیپلماسی ما را تضعیف می کند و ساختار تحریم ها را که تلاش بسیاری برای ایجاد آن شده بر هم می زند. تحریم های جدید ضروری نیست چرا که همانطور که قبلا گفتم ایران اکنون هم تحت فشارهای زیاد ناشی از تحریم های کنونی است. در ماههای اخیر این فشار با افت شدید قیمت نفت بیشتر شده است. اگر ایران توافقی معقول را نپذیرد و یا به تعهداتش طبق توافق طرح اقدام مشترک عمل نکند سنا و مجلس نمایندگان می توانند اقدامات بیشتری را در مدت چند ساعت تصویب کنند. دولت از چنین اقدامی شدیدا حمایت خواهد کرد. ایران به خوبی می داند با چه مسائلی روبرو خواهد بود و نیاز به انگیزه بیشتر ندارد.

بنابراین تحریم های جدید ضروری نیست و تصویب آنها امکان دستیابی به توافقی نهایی در چند ماه آینده را به خطر می اندازد. اجازه دهید دلیلش را توضیح دهم.

در طرح اقدام مشترک متعهد شده ایم در زمان اجرای طرح هیچ تحریمی در رابطه با برنامه هسته ای ایران وضع نکنیم. در نبود تخلفی از جانب ایران، هر تحریم جدید مصوب کنگره از نظر ایران و جامعه بین المللی به تخلف آمریکا تعبیر خواهد شد. این مساله مصوبه «ماشه» را شامل می شود. مصوبه ای که اجرای تحریم های جدید را منوط به ناکامی در دستیابی به توافق نهایی می داند. حتی اگر تحریم هایی از این دست، محتملاً، تخلفی فنی از برنامه اقدام مشترک نباشد،‌ معتقدیم ایران و شرکای ما در جهان آن را تخلف قلمداد خواهند کرد. مساله ای که می تواند پیامدهای مهم ناخواسته ای داشته باشد و به جای بهبود امنیت ملی آمریکا آن را تضعیف خواهد کرد.

نخست، تصویب تحریم های جدید می تواند ایران را به ترک میز مذاکره، تخلف از برنامه اقدام مشترک و از سرگیری توسعه برنامه هسته ای اش تحریک کند. به جای حفظ غنی سازی زیر پنج درصدی، آنگونه که پس از امضای برنامه اقدام مشترک شاهدیم، ‌ایران می تواند غنی سازی 20 درصدی یا بیشتر را از سرگیرد. ایران می تواند به جای محدود کردن ذخیره اورانیوم با غنای چهار درصدی به سطح پیش از برنامه اقدام مشترک، ذخیره اش را به سرعت افزایش دهد. ایران می تواند به جای فراهم کردن دسترسی بی سابقه بازرسان بین المللی به تاسیسات هسته ای اش دسترسی آژانس بین المللی انرژی اتمی را محدود کند و ما را در تشخیص اقدام برای فرار هسته ای محدود کند. به جای محدود سازی کار روی سانتریفوژ های پیشرفته، ایران می تواند تلاش های خود را برای افزایش و بهبود چشمگیر توانایی های هسته ای خود در بازه زمانی نسبتاً کوتاهی از سر گیرد.

دوم، حتی اگر ایران میز مذاکره را ترک نکند یا به سرعت به مذاکرات باز گردد، احتمال دارد هیات ایرانی در پاسخ (به وضع تحریم های جدید) مواضع تند و تیز تری اتخاذ کند و دستیابی به توافق نهایی را دشوار یا غیرممکن کند.

سوم، اگر شرکای بین المللی ما گمان کنند، کما اینکه بسیاری چنین فرض خواهند کرد، آمریکا در نبود تخلف ایران، با وضع تحریم های جدید شتابزده عمل کرده است، میل آنها به حفظ نظام موجود تحریم ها، یا افزایش آن در صورت شکست مذاکرات، به شدت کاهش می یابد. تا به امروز توانسته ایم سایر کشورها را، بر خلاف منافع اقتصادی شان، با خود همراه کنیم، چون نشان داده ایم درباره دستیابی به راه حل دیپلماتیک جدی هستیم. اگر آنها این عقیده محکم را از دست بدهند؛ آمریکا، و نه ایران، منزوی خواهد شد؛ نظام تحریم ها فروخواهد ریخت و ایران بی هراس از فشار تحریم های بین المللی، هر آنچه در چارچوب برنامه اقدام مشترک متوقف کرده است، از سر خواهد گرفت.

می توان درباره محقق شدن همه یا هریک از این موارد بحث کنیم. آنچه امروز به یقین می توانم بگویم مطلبی است که افراد بسیار مطلع می گویند. دیپلمات های حرفه ای که مذاکرات را هدایت می کنند و در چند سال گذشته مستقیم با دیپلمات های ایرانی و شرکای بین المللی ما در ارتباط هستند، بر این باورند، خطر (وضع تحریم ها جدید) واقعی، جدی و به کلی غیرضروری است. چرا باید چنین ریسکی کرد و چشم انداز توافقی را به خطر انداخت که موفقیت یا شکست آن در دو ماه آینده مشخص می شود؟ چرا چند ماه دیگر صبر پیشه نکنیم و شیوه دیپلماسی را تمام و کمال نیازماییم؟ شتابزدگی نه تنها عایدی ندارد بلکه هر آنچه به دست آمده از دست می رود.

متحدان نزدیک ما نیز چنین داوری می کنند. هفته گذشته، نخست وزیر کامرون نمی توانست واضح تر از این سخن بگوید: «از نظر انگلیس، تحریم های بیشتر یا تهدید به وضع تحریم های بیشتر در مقطع کنونی به واقع کمکی به سرانجام موفقیت آمیز مذاکرات نمی کند و می تواند در اتحاد بین المللی شکاف ایجاد کند. اتحادی که در ایجاد جبهه متحد مقابل ایران بسیار ارزشمند بوده است».

بنابراین می بایست به همکاری ادامه دهیم. در یک سال گذشته بارها کنگره را در جریان جزئیات مذاکره با ایران قرار داده ایم. با کنگره مذاکرات گسترده ای درباره وضعیت مذاکرات 5+1 داشته ایم و به این رویه ادامه خواهیم داد و کنگره را طی جلسات علنی و غیر علنی در جریان قرار خواهیم داد.

پیش از خاتمه مایلم تاکید کنم، حتی در زمانی که با ایران بر سر مساله هسته ای تعامل می کنیم و با نظام موجود تحریم ها، ایران را در فشار قرار داده ایم، کماکان ایران را مسئول اقداماتش در سایر جبهه ها می دانیم. بر موضع خود مبنی برای آزادی سعید عابدینی، امیر حکمتی و جیسون رضائیان از زندان های ایران پافشاری می کنیم تا بتوانند نزد خانواده های خود بازگردند. همچنین از ایران می خواهیم با ما برای یافتن رابرت لوینسون و بازگرداندن او به خانه همکاری کند. متاسفانه مارس امسال هشتمین سالی است که او در جزیره کیش ایران ناپدید شده است. هفته گذشته وزیر خارجه کری و معاون وزیر خارجه شرمن نگرانی های موجود درباره سرنوشت این شهروندان آمریکایی را با ایران مطرح کردند و تا بازگشت آنها به خانه این رویه را ادامه خواهند داد.

ما به بلند کردن صدایمان در حمایت از مردم با استعداد و شجاع ایران ادامه می دهیم و از تمایل آنها به رعایت بیشتر حقوق بشر جهانی و حاکمیت قانون حمایت می کنیم.

ما آشکارا و به طور مداوم بر ضد نقض حقوق بشر در ایران سخن گفته ایم و از دولت ایران خواسته ایم حقوق و آزادیهای شهروندانش را تضمین کند. ما این کار را در گزارشهایی که این نهاد قانونگذاری درخواست کرده است از قبیل «گزارش حقوق بشر» از طریق صدور بیانیه ها در موارد به خصوص که صدایمان می تواند از افرادی که در داخل ایران هستند حمایت کند و از طریق سازمانهای بین المللی از قبیل کارمان در حمایت از ماموریت گزارشگر ویژه سازمان ملل در خصوص حقوق بشر در ایران انجام داده ایم. ما همچنین از جایگاه آنلاین سفارت مجازیمان در تهران برای ترویج آزادی بیان و رعایت حقوق بشر و برنامه مان برای حمایت از حقوق شهروندان عادی در ایران استفاده کرده ایم. صرف نظر از نتیجه مذاکرات هسته ای جاری با ایران، ما از تلاشهایمان برای مسئول دانستن ایران به علت نقض حقوق بشر دست نخواهیم کشید.

ما همچنین به مقابله با فعالیتهای بی ثبات کننده ایران، ترویج اختلافات فرقه ای و حمایت آن از بازیگران غیر دولتی و تروریستها در سراسر خاور میانه ادامه خواهیم داد. مواضعمان در قبال گروههای تروریستی فلسطینی از قبیل حماس و جهاد اسلامی و حزب الله لبنان به عنوان مثال، به هیچ وجه تغییر نکرده است و نخواهد کرد. ما آشکارا و به طور مداوم بر ضد این سازمانهای تروریستی خارجی مشخص همچنین حمایت ایران از آنها سخن گفته ایم. و ما به جستجو برای یافتن راههایی برای حمایت از کسانی در منطقه که برای مقابله با اقدامات بی ثبات کننده این گروهها تلاش می کنند از جمله ایجاد ظرفیت شراکت ادامه می دهیم، در حالی که همزمان ساختار نیرومند امنیت منطقه ای را که پیشتر ایجاد کرده ایم تقویت می کنیم. ما همچنین ایران را به علت حمایتش از رژیم بی رحم بشار اسد در سوریه به چالش کشیده ایم. ما امیدواریم ایران به زودی درک کند که تعامل سازنده در منطقه و ترویج فراگیری (شمولیت) دستاوردهایی بیش از سیاستهای بر هم زننده دارد.

چالشهایی که ایران ایجاد کرده است متعدد و پیچیده هستند. ما با آنها مقابله کرده ایم و به مقابله با آنها ادامه خواهیم داد. در خصوص چالش برنامه هسته ای ایران ما با فرصتی تاریخی برای حل و فصل این نگرانی از طریق دیپلماسی چشمان باز، اصولی و منضبط مواجه هستیم. ما هنوز نمی دانیم دیپلماسی موفقیت آمیز خواهد بود یا نه. همانگونه که رئیس جمهور اظهار کرده است فرصتها احتمالا کمتر از پنجاه پنجاه هستند، اما این مسئله بسیار حائز اهمیت است که هر فرصتی را برای موفقیت به آن بدهیم.

[cheka 15,065]

خیلی خیلی جالبه... خوبه در هزاره سوم هستیم و همه اطلاعات در دسترس هست وگرنه چه میکردید شما دوستان با واقعیت ها... اگر به یاد داشته باشید جشن خودکفایی در تولید گندم حدود سال 83 برگزار شد (گرچه انتقاداتی وجود دارد به شیوه اجرایی شدن و نیل به هدف)، یعنی یکی دو سال قبل از دولت فخیمه معجزه هزاره... یقینا نمیخواید بگید این روحانی بوده که کل واردات غلات ما رو از 4 میلیون تن سال 83 به 12 میلیون تن در سال 87 رسونده... دبیرستان که بودم برام سوال بود چه جوری تنها چند سال بعد از فوت پیامبر (ص) اون همه حدیث به نام ایشون جعل کردند، حالا دارم به چشم میبینم... هنوز 4 5 سال نگذشته از دستاوردهای دکتر، ادعا میشه ایشون در زمینه گندم ره اقتصاد مقاومتی پیش گرفته بودند...

 

قرار نیست در این تاپیک به عملکرد دولت قبلی پرداخته بشه هرچند بنده حداقل در چند مورد خیلی مایل هستم عملکرد دولت پیشین با دولت کنونی مقایسه بشه !

 

در مورد گندم فقط این نکته رو سربسته عرض کنم که "خودکفایی در تولید گندم" لزوما به "خودکفایی در تامین نیاز گندم کشور" ربطی ندارد ! جهت اطلاع شما در میزان تولید داخلی گندم همان دولت نهم رکورددار هست (سال 86 با نزدیک به 16 میلیون تن) و در سال 91 هم میزان تولید داخلی (13 میلیون و 800 هزار تن) بیشتر از نیاز کشور هم بود

 

اما مساله ای که برخی اوقات پیش میاد جنگ زرگری هست که بین کشاورزان و دولت در برهه های مختلف زمانی سر قیمت و ... بوجود میاد (خصوصا بعد از مواردی مثل خشکسالی بزرگ 87) و خرید تضمینی گندم رو با مشکل مواجه میکنه که در این مواقع دولت میره از خارج گندم میخره و کشاورزان هم گندمشون رو یا صادر میکنند یا از طریق شرکت های خصوصی عرضه میکنند که اینها البته موردی بوده.

 

جدول پایین همه چیز رو بوضوح نشون میده

 

http://images.khabaronline.ir//images/2013/12/13-12-11-123052Book1.jpg

 

توجه داشته باشید که در این شرایط تولید داخلی گندم همچنان مکفی نیاز داخلی هست و در صورت لزوم (تحریم خارجی و ...) میشه ولو با قیمت بالاتر نیاز گندم کشور رو از طریق داخلی حل کرد اما این دولت علنا داره میگه خود تولید گندم به صرفه نیست و به میزان آب مصرفیش نمیارزه که هم لینک گزارش نهاد مشاوره دولت رو قبلا قرار دادم و هم صحبت اخیر روحانی درباره خودکفایی در تولید گندم موجود هست این رو بذارید در کنار افزایش زیادی که در واردات گندم امسال رخ داد.

 

 

بعد که بنزین کم آوردن دود بنزین پتروشیمی رو  کردن تو ریه میلیونها نفر ایرانی که انشاءالله که مقایسه آلودگی امسال با سالهای قبل در اومد روسیاهی برای زغال خواهد موند.

 

یک سال هست که ما منتظر ارائه مستندات از طرف دولت هستیم اما هر بار با همین کلی گویی های مثل جملات شما سر و تهش رو هم آورده اند. البته طرح افزایش تولید بنزین یک طرح ضربتی بود و کاهش کیفیت بنزین درش امری طبیعی هست اما نه تا این حد که دوستان تدبیر و امید شورش کرده اند !

[Skyhawk 16,545]

این حبابی که در ذهن شما از مفهوم "استقلال" و "اقتدار" وجود داره خیلی جالبه، دقیقا انتهاش کره شمالی هست، کشوری که اگه کمک غذایی و مالی کشورهای دیگه نباشه، مردمش احتمالا مجبور میشن همدیگه رو بخورن. همه رو برده ی آمریکا میدونید.

 

زمانی هم که در دهه 70 چین با آمریکا مذاکرات صلح رو شروع کرد، قطعا کمونیست های تندرویی بودن که مخالف اون کار بودن و میترسیدن که اونا هم برده ی آمریکا بشن. ولی چین امروز نه تنها برده ی آمریکا نیست، که اتفاقا شاخ به شاخش هم وای میسه و حتی بهش وام میده!! چرا؟ چون اونا فکر داشتن، اون موقع چین هیچی نبود، ولی با پتانسیل بالاش کشور و اقتصادش رو ساخت و حالا شده ابرقدرت. اتفاقا اقتدار چین به چندتا سانتریفیوژ نیست، به قدرت اقتصادی و سیاسیش هست. پاکستان هم صنعت هسته ای داره و اتفاقا از ایران هم جلوتر هست، بمب اتم هم داره، ولی ببینید چجوری پهپاد های آمریکا توش جولان میدن و هیچ کاری نمیتونه بکنه.

 

 

اگر ذره ای در راه این "اقتدار" تلاش میشد، باید از 35 سال پیش جوری عمل میشد تا تک تک سوراخهای اقتصادی کشور رو فساد نگیره که با یک تهدید به تحریم، اقتصاد کشور بالا و پایین بشه. حالا که این کار انجام نگرفته، باید هم تاوانش رو بدیم. فکر کردید بی خیالی هزینه نداره؟آمریکا همیشه اون بالا نشسته که زور بگه، این ما هستیم که باید خودمون رو درست کنیم. باید اون موقعی که انقلاب شده بود نگران این روز میبودیم، نه الان که با این منابع عظیم طبیعی، اقتصاد کشور ویران هست، ناگهان ندای وا استقلالا سر داده و همه رو برده ی آمریکا بخونید.  اگر تلاش میکردیم و اقتصادمون رو از پایه میساختیم، جوری نمیشد که عربستان با قیمت نفت بتونه مجازاتمون کنه. رییس جمهور سابق 8 سال اسم مفسدین اقتتصادی توی جیبش خاک میخورد، ولی جرئت نکرد حتی گوشش رو بیرون بیاره! این یعنی یک فاجعه ی به تمام معنا.

 

بله اینها همه تاوان کوتاهی هست که در 35 سال گذشته صورت گرفته، و حالا شما جوری به این حباب خیالی "اقتدار" چسبیدی و دم از اقتدار میزنی که انگار اقتدار فقط توی چرخیدن سانتریفیوژه.

 

حضرت علی (ع) حدیث زیبایی داره که به نظرم مصداقش فقط میدان جنگ تسلیحاتی نیست، میفرماید: ذلیل شد آن کس که در خانه خود با دشمن جنگید.

حالا ما هم با سختن اقتصادی حبابی، بر اساس دلال بازی، رانت و سود بانکی، رابطه و رابطه سالاری، دشمن رو اوردیم در خانه و باهاش میجنگیم. جوری که با تحریم ها جوری اقتصاد کشور بالا و پایین شد که شاید جنبه روانیش غلبه میکرد بر جنبه واقعی تحریم ها.

روسیه رو هم مثال نزنید لطفا، روسیه هم اقتصادش تک محوری و فاسد هست، مگه روسیه باید الگوی ما باشه توی اقتصاد؟

 

 

و در پایان کسی که موافق مذاکره شاید از نظر شما خائن و برده باشه، ولی خائن بزرگتر کسی هست که چشمش رو روی تمامی مفاسد اقتصادی و سیاسی داخلی بسته و حاضره با علم کردن موضوعات پوپولیستی افکار ملت رو از موضع اصلی منحرف کنه و بقیه رو بنده کدخدا بدونه.

 

روسیه رو قبول ندارید , اشکالی نداره ! نهایت انتظار شما چیه؟ کره جنوبی؟همین کره جنوبی در صورت تحریم سوئیفت , بستن حسابها و تحریم بیمه کشتی رانی و امثالهم چه بلایی به سرش میاد؟ 

حرف ما اینه که تا کجا باید به خاطر ترس از تحریم ها عقب نشینی کرد؟ این که به خاطر ضرر مادی از پیشرفت های علمی و صنعتی - حمایت از مظلومین و مستضعفین و احکام الهی (مثل حرمت همجنس بازی-بی حجابی و..) عقب نشینی بشه کار درستیه؟ 

در نظام جمهوری اسلامی اداره امور کشور در اختیار دولت قرار داره و رهبری سالهاست که به این دولتها توصیه میکنه کاری کنید که وابستگی به نفت قطع بشه ولی اینها گوششون بدهکار نیست! مثل همین امروز که اقتصاد مقاومتی مورد نظر رهبری رو فقط در حد حرف اجرا ....

 

آرزویی به قدمت سه دهه

مروری بر بیانات و اقدامات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای برای کاهش وابستگی اقتصاد ایران به نفت
«من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم در چاه‌های نفت را ببندیم. آقایان به قول خودشان "تکنوکرات" لبخند انکار زدند که مگر می‌شود؟

....

....

....

http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=28210

 

 

از سال 1360 تا 1368 میر حسین موسوی (نخست وزیر)

از سال  1368 تا 1376 هاشمی رفسنجانی

از سال 1376 تا 1384 محمد خاتمی 

از سال 1392 تا انتهای 1393 حسن روحانی 

___________________

مجموع =بیش از 25 سال

 

فکر میکنم کاملا مشخصه که تو این 35 سالی که میفرمائید کشور با تفکرات چه کسانی اداره شده!

[alala 28,625]

اگر قرار باشه با این روند ذخیره 5 درصد که غرب این همه روش نظر داشت هم به مرور تبدیل به اکسید بشه. و این برگ برنده هم نابود بشه - در حالیکه قبلا بحث تنها بر سر غنی سازی بیست درصد بود که اون متوقف شد در ازای تقریبا هیچ و همچنین ذخایر بیست درصد که اون هم با کش دادن مذاکرات همچنین - در نهایت باقی خواهد موند اصل غنی سازی 5 درصد که با این وضع لابد با کش آمدن بیشتر مذاکرات در ادامه اول بر سر تعداد سانتریفیوژها مثلا تقلیل به چند هزار و بعد هم یک مرحله کش! دیگر اگر لطف کنند یک دو هزار و با این اوضاع لابد در ازای لغو تدریجی تحریم ها در چندین سال - که احتمالا با لغو یکی یک نوع دیگر حقوق بشری و حمایت از تروریسمیش جایگزین خواهد شد - فاتحه ی برنامه ای که این همه سال رنج و شهادت و زحمت و هزینه برای ایران داشت خوانده خواهد شد. از اولش هم برای غرب بهتر!!

 

صحبت سر مذاکرات نیست. انتظار از آقای ظریف این هست اگر واقعا دارند میبینند در مذاکراتی که سرانجام لغو تحریم ها در اون چشم انداز روشنی نداره لااقل برگ های برنده را اینطور نابود نکنند تا خدای نکرده اگر غرب زد زیر همه چیز ما نمونیم و کلی تحریم و البته ده ها تحریم جدید و بازی رسانه ای و روانی غرب که ایران مذاکرات را به شکست کشاند و انبارهای خالی از ذخیره اورانیومی که تا بخوان دوباره پر بشند تحریم های جدید غرب که کار خود را خواهند کرد.

رهبری بیشتر با توجه به همین بدبینی به غرب این اختیار را به نظرم به دولت داد تا دولتی که شیوه دیگه ای را میپسندید و عقیده داشت مذاکرات و اعتماد به غرب نتیجه میده و مردم را هم در این عقیده با سیاستمداران همسوی خودش و رسانه هاش با خودش همراه کرده بود در صورت دیدن واقعیت صادقانه به مردم رفتار دشمنانه غرب را توضیح بده و تمهیدات دیگه ای را بیندیشه نه اینکه چون وعده ای به مردم دادیم و تمام تخم مرغ هامون در در یک سبد چیدیم حالا تا انتها برای فرجی شدن تمام ستون ها! را امتحان کنیم در حالیکه همه برگ های برنده راهم داریم نابود میکنیم ولی باز امید داشته باشیم غرب یک روزنه ای را به روی ما باز کنه.