توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[arminheidari 24,409]

قصه دور و دراز دلواپسی ها؛ از حمام خزینه تا پیاده روی ظریف

بهانه گیری بر سر  پیاده روی آقای ظریف با جان کری و اعتراضات و انتقادات اخیر دلواپسان به مذاکرات، ناخود آگاه تصاویری از این نق زنی ها را در طول تاریخ معاصر مانند یک فیلم سینمایی در ذهن نگارنده تداعی و ترسیم کرده و به این خاطر خالی از لطف نیست که برخی از آنها را نقل کنم. 
اگر چه در برخی موارد در صداقت و حسن نیت این افراد شکی نیست، اما از این جهت که این افراد در سطحی نگری یا بی توجهی به اقتضائات زمانه با هم اشتراک دارند و زمان می گذرد و آنان عقب ترند ولی در عین حال همواره خود را در یک سری کلمات و واژه های به ظاهر خوشایند یا عوام پسند محصور می کنند، قابل تامل ودقت است. و حال آن نمونه های تاریخی:
 
حمام خزینه ای 
دراواخردهه 40 در شهر ما « میانه » حمام های خزینه ای وجود داشت و چون  لوله کشی آب در خانه ها نبود ومردم حتی برای آب آشامیدنی خود در سختی به سر می بردند واز چشمه های اطراف آب می آوردند، بنابراین مجبور بودند هر از چند گاهی جهت به اصطلاح نظافت وانجام غسل به این حمام ها ی عمومی بروند چند لحظاتی را در داخل خزینه سپری کنند. خزینه ای که اب آن غالبا  از مدت ها پیش مانده و متعفن بشده بود و هنگامی که در آن غوطه ور می شدی، چه اشیا و کثافاتی که در کف آن به پای آدم اصابت نمی کرد!  از حمام که بر می گشتی ، تا چند روز بوی بد خزینه با تو همراه بود  و همین مراکزِ به ظاهر بهداشتی ، منشا بسیاری از بیماری ها شده بود.  مردم وقتی به حمام می آمدند و می خواستند غسل ارتماسی کنند اول با همان آب ، سه بار مزه مزه و استنشاق می کردند تا عمل استحبابی انجام داده از ثوابش بهره مند شوند و بعد هم غسل ارتماسی انجام می دادند. 
این وضع همین طور ادامه داشت تا این که اداره بهداشت تصمیم گرفت حمام های خزینه ای را تعطیل و به جای آن حمام های دوشی تاسیس کند. 
حدود سال های 48- 1347در شهر میانه یک حمام دوشی با اسلوب بهداشتی و خیلی تمیز و شیک به راه انداخته شد. همزمان با آن مخالفت ها و نق زنی های برخی مدعیان نیز آغاز گردید ، انواع واقسام شبهاتی بود که هر روز مطرح می کردند. 
یک روز می گفتند :  غسل در زیر دوش جایز نیست و باطل است. روز دیگر می گفتند : این یک توطئه است می خواهند خزینه  را که موضوع غسل ارتماسی است از بین ببرند و در واقع حکم خدا را بی موضوع  و نابود سازند .در این میان هر کس از حمام دوشی استفاده می کرد، متهم به بی دینی و لامذهبی می شد. 
 آن زمان اگرچه در شهرهای کوچک روزنامه محلی و رادیو و تلویزیون نبود اما در تمام مجالس عزا و عروسی و میهمانی های خانوادگی و بازار و مساجد این موضوع بحث روز شده بود مخالف و موافق های بسیاری داشت.  مخالفان به فرمانداری و اداره بهداشت نامه وطومار اعتراض آمیز نوشتند که باید درهای حمام دوشی مهر و موم شود ومردم به حمام خزینه ای بازگردند.  
حدود سه چهار سال این بحث ها ادامه داشت  و من که نوجوانی بیش نبودم هیچ گونه تجزیه و تحلیل وقضاوتی نمی توانستم داشته باشم  وفقط ناظر و شاهد این رخداد تاریخی بودم. بعدها اغلب مردم و خواص به تدریج پذیرفتند که حمام دوشی از هر جهت ( دینی ، مذهبی ، بهداشتی ،درمانی، اجتماعی، اقتصادی و روانی ) بهتر و مناسب تر از حمام خزینه ای است  و با آن کنار آمدند ، اما  تعداد اندکی همچنان به مخالفت خود ادامه دادند و هرگز تسلیم نشدند و در نهایت به رحمت خدا رفتند. یعنی در باور خود چنان متعصب بودند که مزه مزه واستنشاق وغسل با آب کثیف را به آب پاک و زلال ترجیح می دادند. 

ماجرای بلند گو 
در آن ایام از این دست رفتار ها وموضع گیری ها کم نبود. روزگاری حتی استفاده از «چتر» مخالف های جدی داشت و قشرهای مذهبی جرات نمی کردند از آن استفاده کنند. از بعضی بزرگان شنیدم  وقتی اولین بار چراغ برق در ایران به حرم امام رضا علیه السلام کشیده شد ، عده ای عزا گرفتند و آن را «چراغ شیطان» می نامیدند، یا به بلند گو ومکرفون « بوق شیطان» می گفتند. 
مرحوم مطهری از یک واعظ معروف نقل می کند : آن ایامی که بلندگو مرسوم شده بود قرار بود من در یک محلی صحبت کنم که بلندگو گذاشته بودند.  قبل از من آقائی منبر رفت همین که بالای منبر قرار گرفت گفت : این «بوق شیطان» را از اینجا بردارید و ببرید . بلند گو ومکروفون را برداشتند و بردند ، به من که نوبت رسید دیدم اگر من سکوت کرده و تحمل کنم و حرف نزنم بعد از این دیگر نمی شود از آن بوق شیطان استفاده کرد ، تا رفتم  و روی منبر نشستم ، گفتم آن «زین شیطان » را بیاورید!
 
فیلم محمد رسول الله (ص) 
 در سال 40-1339 مصطفی عقاد  که خواست فیلم محمد رسول الله (ص) را بسازد از علمای شیعه و سنی دعوت به همکاری کرد اما هیچ کدام به جز امام موسی صدر به وی جواب مثبت ندادند که هیچ ، شروع به مخالفت های عجیب و غریب کردند نامه های اعتراض آمیز به آقای صدر نوشتند . 
در این مورد آقای عقاد مصاحبه خواندنی دارد او می گوید بعد از پیروزی انقلاب خیلی امیدوار شدم و برای اکران فیلم به ایران آمدم و با چند نفر صحبت کردم آنها گفتند نمی توانیم اجازه اکران بدهیم دلیلش را پرسیدم گفتند چون اذان در این فیلم به سبک اهل سنت است و مردم در ایران شیعه هستند بنابر این نمی شود.
 خیلی نا امید و نگران شدم . چند روز دیگر آقای فخرالدین حجازی نماینده وقت مجلس با حاج احمد آقا تماس گرفت با هم خدمت امام خمینی رفتیم و ماجرا را با خود امام مطرح کردم امام فرمودند : این حرف ها ، حرف های بی ربطی است شما در این فیلم تاریخ زمان پیامبر (ص) را به تصویر کشیدید و در آن زمام شهادت ثالثه در اذان نبود . همین یک جمله مشکل ما را حل کرد و امیدواری من به انقلاب بیشتر شد  
حتما خوانندگان عزیر می دانند که مصطفی عقاد به امام موسی صدر قول داده بود یک فیلم هم درباره امام علی بسازد بعد هم در تدارک ساخت فیلمی نیز درباره امام خمینی بود ، اما ماموران جاسوسی اسرائیل این فرصت را از وی گرفتند و او را به همراه دخترش در یکی از هتل های اردن ترور کردند.

مخالفت و نق زنی علیه انقلاب 
 اکنون که در ماه بهمن و آستانه سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی هستیم چند نمونه هم از نق زنی های دروان غربت مجاهدان وشاگردان امام در نهضت ذکر شود.
اوائل دهه چهل که نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی در شرایط حساسی قرار گرفت نق زدن ها نیز از هر طرف شروع شد . بعضی می گفتند : «سیره مرحوم آیت الله حائری یزدی ، موسس حوزه ، سکوت و مدارا بود چرا آقای خمینی بر خلاف سیره آن مرحوم عمل می کند؟» که امام در یک سخنرانی مهم در جواب  آنها فرمود: « والله اگر  مرحوم آقای حائری زنده بود همین کار را انجام می دادند.» بعضی دگر می گفتند : «مگر می شود با گوشت و پوست و استخوان ، جلوی تانک ، توپ و تفنگ ایستاد؟» بعضی می گفتند : «اگر شاه برود ، کشور کمونیستی می شود ،» چنانکه می گفتند: «مگر می شود کشور را بدون شاه اداره کرد؟ » یا می گفتند : «جواب این همه خون های به هدر ریخته شده را چه کسی می خواهد بدهد ؟ چرا بچه های مردم را تحریک کرده و به کشتن می دهید ؟» و... 

شان مرجعیت  نیست 
وقتی انقلاب پیروز شد ، نق زدن ها شکل و شمایل دیگری به خود گرفت  و بیشترشبیه به اشکالات بنی اسرائیلی شد. 
چون امام در 12 بهمن 1357 وارد ایران شده و در بهشت زهرا آن سخنرانی حماسی و تاریخی را انجام دادند و در ضمنِ هشدار به دولت شاپور بختیار فرمودند : « من دولت تعیین می کنم ، من تو دهن این دولت می زنم  ، من به پشتیبانی این مردم دولت تعیین می کنم»  این آقایان می گفتند : در شان یک مرجع تقلید و مجتهد نسیت این گونه حرف های تند بزند ، مرجع تفلید باید به صورت دو زانو بنشیند، دودستش را هم روی زانوها گذاشته و سرش را هم کج نگه دارد بعد هم به غیر « صبحکم الله بالخیر ، مساکم الله بالخیر ، و تقبل الله اعمالکم و اسعدالله ایاکم » وذکر ودعا چیز دیگری نگوید.   
 
حرام خدا حلال شد! 
 حضرت امام وقتی در شهر قم ساکن شد ، نخست دیدارهایش در مدرسه فیضیه انجام می گرفت ، در اثر انبوه جمعیتی که می آمدند گاهی در اثر فشار ، چند نفری زیر دست و پا می ماندند و آسیب می دیدند . این آقایان از آن مراسم بی نظیر وبا شکوه فقط همین را می دیدند و به خود امام نق می زدند و می گفتند : این دیدارها چه لزومی دارد؟ مگر نفس انسان محترم نیست ؟ چرا اجازه می دهید مردم همدیگر را زیر پا له کنند ؟ خیلی اصرار داشتند امام دیدارها را تعطیل کنند .  می گفتند : چرا باید زنان بیایند داخل مدرسه فیضیه بشوند ،آنوقت دسته جمعی و  یک صدا بگویند : « روح منی خمینی ، بت شکنی خمینی» ، آیا شنیدن صدای زن آن هم با این مضمون حرام نیست ؟ چرا حرام خدا را حلال می کنید؟! 
از یکی از نزدیکان امام شنیدم می گفت : امام همه این نق زنی ها می شنید وگوش می داد، اما به خودشان مستقیم پاسخ نمی داد. اما وقتی برای سخنرانی  پشت تریبون قرار می گرفت  وبرای مردم صحبت می کرد درضمن سخنرانی پاسخ آنها را هم می داد. 

ماجرای لباس جُندی 
هشت سال دفاع مقدس بخصوص اوائل، این آقایان خودشان که به جبهه نمی رفتند. یادم هست به آیه مبارک « لولا نفر من کل فرقه» استدلال می کردند ومی گفتند : طلاب وروحانیون لازم نیست به جبهه بروند. وظیفه اصلی آنها این است که در مسجد ومحراب حضور داشته باشند و برای مردم از دین بگویند. وقتی  طلبه ای پایش به جبهه می خورد از سوی اینان  توبیخ می شد. وقتی حضرات آیات : شهدای محراب ، خامنه ای ، هاشمی و مشکینی ، لباس رزم می پوشیدند و به جبهه می رفتند نق زنی های اینان بیشتر می شد، می گفتند : روحانی نباید «لباس جندی» بپوشد.

نامه های بدون سلام 
درماجرای انتخابات 88 که آیت الله هاشمی رفسنجانی آن نامه تاریخی را به حضور رهبر معظم انقلاب نوشت وحوادث روز را مورد تجزیه وتحلیل قرار داد ، دلواپسان بدون این که در محتوای نامه تامل و دقت کنند شروع به سرو صدا وجنجال کردند که وا اسلاما نامه بدون سلام نوشته شده است. در حالی که شبیه همین نامه (بدون سلام)  در ماجرای بنی صدر به حضور حضرت امام نوشته شده بود. جالب است در آن ایام نیز آقای هاشمی این نامه مشترک را کافی ندانسته  یک نامه بدون سلام دیگر به تنهایی نوشت و مسائل حساس کشور و توطئه های بنی صدر و منافقین را در آن به صورت خیلی قاطع وگویا بیان کرد ، اما سطحی نگری دلواپسان هم در سال 60 و هم درسال 88 مانع از درک  اهمیت کم نظیر این سه نامه تاریخی شد. 
راستی چرا بعضی ها همیشه  و فقط قسمت خالی لیوان را می بینند؟ چرا در حوادث واقعه وهنگام مواجه با پدیده های نو موضع منفی گرفته و اغلب سردرگم می شوند؟ چه شده است بعضی ها همیشه از زمان خود چند سالی عقب تر می مانند؟
جالب است  وقتی آقای احمدی نژاد نامه های مکرر به رئیس جمهور آمریکا ودیگران نوشت که هیچ اعتنایی به آن نکردند وحتی یک بار هم پاسخی به آن داده نشد. همین دلواپسان نه تنها اعتراضی نکردند آن را موهبت الهی خواندند. حتی بعض ائمه جمعه تهران اصرار داشتند متن آن در دانشگاه ها  و دبیرستان ها برای جوانان تدریس شود، اما اکنون که  با درایت ومدیریت رئیس دولت تدبیر وامید وهنرنمایی آقای ظریف ، پنج قدرت بزرگ جهان ناگزیر  به نشستن پای میز مذاکره با ایران شدند و  ومذاکرات با عزتمندی وپایبندی به اصول و با اشراف رهبر معظم انقلاب  ادامه دارد ، از هر طرف هجوم آوردند و نق زنی وسنگ اندازی می کنند تا مذاکرات به شکست انجامد. چرا چنین شده است؟  
گویا اراده الهی به این تعلق گرفته که در هر زمانی یک سری افراد وجود داشته باشند تا از باب « تعرف الاشیاء باضدادها» گوهر وجودی مردانِ میدان های بزرگ ، کارآمد و کاردان از دیگران به خوبی تشخیص داده شود و ضعف و بی هنری و جهالت وسطحی نگری بعضی ها بیشتر آشکار گردد.

امروز اگر چه  آمریکا و اسرائیل دشمن شماره یک مردم ایران است اما در داخل نیز نباید از متحجران غافل شد که اینان در مقام عمل و با زبانحال مردم و انقلاب را می خواهند به همان حمام های خزینه ای باز گردانند، چنانکه در هشت سال مدیریت پاک خود این را نشان دادند وحداقل به مقدار دو دهه رشد وشکوفائی وبالندگی را عقب انداختند.  

 

 

شاید برای توضیح بد نباشد که بگوییم که دلواپسان فقط به یک سمت تعلق ندارند و از هر سویی این بام عده ای می افتند 

علت هم ساده است متاسفانه ما به جای اینکه از دو گوش و دو چشم خود استفاده کرده و تفکر را تغذیه کنیم و با فکر و تامل رفتار کنیم به جای اینکه مدام از زبان بهره ببریم

دوستمان جناب مقدم جمله قشنگی نوشتند 

بصیرت پیچیده نیست این است که بخواهی حرف درست را بپذیری برخی میدانند حرفی درست است اما حاضر نیستند آنرا بپذیرند آنها بصیرت ندارند

حالا فرقی ندارد این وری باشی یا آن وری 

[ahmad1361 16,773]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

محمد مهدی مصطفوی، عضو شورای راهبردی روابط خارجی که منصوب آیت الله علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به انتقادها به محمدجواد ظریف به دلیل قدم زنی با وزیر خارجه آمریکا در ژنو، گفته است "شرایطی که آقای ظریف در آن قرار گرفت، شرایط سختی بود."

آقای مصطفوی در گفت و گو با خبرگزاری فارس افزوده است: "در این شرایط طرف گفت و گو [آمریکا] پیشنهاد می‌کند چند دقیقه‌ای با هم قدم بزنیم. ایشان هم نتوانست این درخواست را رد کند و آن کار انجام شد. اما بپذیرید شرایط عادی نبود، یعنی طوری نبود که دو نفر در شرایط عادی تصمیم بگیرند با هم قدم بزنند."

وبسایت آیت‌الله خامنه‌ای، به تازگی بخشی از صحبت‌های اخیر او درباره آمریکا و تحریم‌ها علیه ایران را دوباره منتشر کرده که گفته بود: "من با مذاکره کردن مخالف نیستم؛ مذاکره کنند؛ تا هروقت می‌خواهند مذاکره کنند! من معتقدم باید دل را به نقطه‌هاى امیدبخش حقیقى سپرد، نه به نقطه‌هاى خیالى، آنچه لازم است این است."

مدت کوتاهی پس از این، حساب کاربری منسوب به آقای روحانی در اینستاگرام، عکس مشابهی با سایت رهبر ایران را از قدم زنی وزرای خارجه ایران و آمریکا منتشر کرد که در زیر آن، گفته های آقای روحانی در حمایت از دیپلمات های ایرانی درج شده بود.

درباره اطلاع رهبر ایران از محتوی مذاکرات اتمی، آقای مصطفوی تاکید کرده که "قبل و بعد از مذاکره تمام گزارشات" به آیت الله خامنه ای ارائه می شود و او "کاملا موضوع مذاکرات را رصد" می کند.

او به خبرگزاری فارس گفته است آیت الله خامنه ای گزارش مذاکرات را می گیرد و "رهنمودها" را ارائه می دهد.

محمدمهدی مصطفوی در پاسخ به این سئوال که چرا وزرای خارجه ایران و آمریکا با هم مذاکره می کنند گفته است: "دیگر کشورها خیلی به دنبال این داستان نیستند و حرفی برای گفتن ندارند. متاسفانه اعضای دیگر یا اهل سکوت هستند یا ملاحظه‌کاری خود را دارند یا مطیع آمریکا هستند... لذا مذاکره‌کننده اصلی آمریکاست و آنها نگاه می‌کنند که آمریکا چه تصمیمی می‌گیرد."

آیت الله خامنه ای شورای روابط خارجی را در سال ۱۳۸۵ با هدف "تهیه راهبردها، سیاست ها و راهکارهایی که جمهوری اسلامی را در سیاست خارجی به نتایج مطلوب برساند" تاسیس کرد. تمامی اعضای این شورا را شخص رهبر ایران منصوب می کند.

 

به نقل از بی بی سی فارسی

 

----------------------------------------------------------------------------

اگر بزرگواران بازهم سئوال و ابهامی دارند احتمالا در داخل این متن مشخص است

که حضرت آقا رهنمودهای لازم و رصد لحظه به لحظه را انجام میدهند

 

البته در جوی که امید برای ناامید نشدن وزیر خارجه کشورمان دچار دریافت امتیاز منفی میشود

شاید این خبرها مناسب نباشد

ویرایش شده در بهمن 93 توسط ahmad1361

[blender 1,086]

همه وضع کشور رو میدونیم

خواستم به این تایپیک کمی حس منفی رو تزریق کنم ...

[rezatizi 11,709]

خواستم به این تایپیک کمی حس منفی رو تزریق کنم ...

پس بزارید تاپیک  مسیر اصلی خودشو داشته باشه نه مسائل حاشیه ای

[cheka 15,065]

موافقت مجلس با فوریت طرح «الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای»

 

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی صبح امروز (سه‌شنبه پارلمان) یک فوریت طرح الزام دولت به حفظ حقوق و دستاوردهای هسته‌ای را مورد بحث و بررسی قرار داده و با رأی بالایی به تصویب رساندند.

 

وکلای ملت با ۱۷۳ رأی موافق، ۹ رأی مخالف و ۵ رأی ممتنع از ۲۰۵ نماینده حاضر در جلسه، یک فوریت طرح مذکور را مصوب کردند که در صورت تصویب نهایی این طرح دولت موظف می‌شود در صورتی که کنگره آمریکا اقدام به افزایش تحریم‌های ایران بکند، توافق‌نامه ژنو لغو و اقدامات ایران در راستای فناوری هسته‌ای به نقطه قبل از این توافقنامه باز خواهد گشت.

 

نمایندگان مجلس پس از تصویب یک فوریت طرح مذکور، شعار «مرگ بر آمریکا» در صحن علنی مجلس سر دادند. 

 

ttp://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931114000682

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه/ فوری/ اختصاصی
'پیشنهاد بد' جدید امریکا به ایران
شنیده های «ایران هسته ای» حکایت از آن دارد که امریکا به طور تلویحی پذیرفته حدود 9000 ماشین نسل اول در حال فعالیت در نطنز، به کار خود ادامه بدهد اما فقط به اندازه 6000 سو غنی سازی کند.

 

ایران هسته ای- یک روزنامه صهیونیستی از نزدیک شدن دیدگاه های ایران و امریکا در مذاکرات هسته ای خبر داده است.

 

روزنامه صهیونیستی جروزالم پست در گزارشی که روز 13 بهمن 1393 (2 فوریه 2015) منتشر شده نوشته است: «دیپلمات های اروپایی به مقامات اسرائیلی در روزهای اخیر گفته اند آمریکا و ایران به سمت توافقی که به جمهوری اسلامی اجازه می دهد شمار زیادی از سانتریفوژهای خود را در ازای تضمین ثبات منطقه ای حفظ کند، نزدیکتر می شوند».

 

این مطلب را رادیو ارتش اسرائیل گزارش داده است.

 

بنابه گفته مقامات اتحادیه اروپا، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا و محمد جواد ظریف همتای ایرانی اش، بر سر افزایش شمار سانتریفوژها که ایران حق دارد نگهدارد، بحث و گفت وگو کرده اند.

 

این روزنامه ادعا کرده در عوض ایران پذیرفته از نفوذ خود برای تضمین آرامش در عراق، افغانستان و سوریه استفاده کند.

 

برخی منابع در گفت وگو با «ایران هسته ای» این موضوع را تایید کرده اند که بحث های جدیدی درباره ظرفیت غنی سازی میان ایران و امریکا مطرح شده اما این موضوع را که دیدگاه امریکا بهتر شده باشد را رد می کنند.

 

این منابع ضمنا می گویند به طور مطلق هیچ توافقی درباره مسائل منطقه ای میان ایران و امریکا رخ نداده است.

 

شنیده های «ایران هسته ای» حکایت از آن دارد که امریکا به طور تلویحی پذیرفته حدود 9000 ماشین نسل اول در حال فعالیت در نطنز، به کار خود ادامه بدهد اما فقط به اندازه 6000 سو غنی سازی کند.

 

منابع فنی به «ایران هسته ای» گفتند این به هیچ وجه یک پیشنهاد خوب به حساب نمی آید چرا که در این حالت ماشین ها باید زیر ظرفیت اسمی خود کار کنند و این آسیب های جدی به تاسیسات وارد خواهد کرد.

 

اتفاق بدتر این است که برای محدود شدن غنی سازی به 9000 سو، زمان کار ماشین ها محدود شود.

 

کارشناسان می گویند خاموش و روشن کردن مستمر تاسیسات امکان crash ماشین ها را بسیار زیاد می کند.

 

مهم تر از این، منابع دیپلماتیک به «ایران هسته ای» گفتند در مورد اصلی ترین موضوع مورد اختلاف، یعنی موضوع جدول زمانی لغو تحریم ها، دیدگاه امریکا تغییر نکرده و همچنان بر لغو تدریجی تحریم ها طی حداقل 10 سال تاکید دارند.

 

به این ترتیب، بر خلاف آنچه گفته می شود امکان رسیدن به یک توافق سیاسی تا روز 4 فروردین (24 مارس) وجود ندارد.

[Skyhawk 16,545]

طرح الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته ای مقابله با زیاده خواهی آمریکا است

رییس کمیته هسته ای مجلس با بیان اینکه شرط آغاز به اجرای توافق جامع هسته ای لغو تمامی تحریم ها به صورت یک جا است، گفت: طرح الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته ای مقابله با زیاده خواهی آمریکا است.


ابراهیم کارخانه ای در گفت و گو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری خانه ملت، درخصوص یک فوریت طرح الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته ای، گفت: آمریکایی ها بارها جمهوری اسلامی ایران را به تشدید تحریم ها تهدید کرده وحتی رئیس جمهور آمریکا با صراحت اعلام می کند که اگر ایران زیر بار خواسته های آمریکا نرود، من اولین فردی خواهم بود که در کنگره موضوع تشدید تحریم ها علیه ایران را مطرح خواهم کرد.

نماینده مردم همدان و فامنین درمجلس شورای اسلامی، ادامه داد: البته مقامات آمریکایی بازهم اعلام کردند که اگرتوافق هسته ای میان ایران و غرب صورت گیرد، اما تحریم ها به قوت خود باقی خواهند ماند، ولی با توجه به اینکه مذاکرات ادامه خواهد داشت، مفهوم گفت و گو و مذاکره این است که طرفین در فضای مبتنی بر آرامش مذاکره کنند.

وی تصریح کرد: اما آمریکایی ها با زبان زور با ملت ایران صحبت می کنند و چندی پیش کمیته بانکداری سنای آمریکا طرح تشدید تحریم ها علیه ایران را تصویب کرد، آنها اعلام کردند که تا 4 فروردین سال آینده به جمهوری اسلامی ایران مهلت داده می شود که خواسته های آمریکا رابپذیرد، ازاین رو موضوع این چنینی برازنده یک ملت انقلابی که سی و ششمین سالگرد پیروزی خود را جشن می گیرد، نیست.

کارخانه ای با بیان اینکه ادبیات آمریکایی ها درشأن ملت ایران نیست، افزود: بر پایه تهدیدات آمریکایی ها طرح الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته ای آماده شده و به امضای 225 نفر ازنمایندگان رسید که درصحن علنی مجلس یک فوریت آن با آراء بالا مصوب شد ، بنابراین براساس این طرح اگر هر نوع تحریم جدیدی و یا افزایش تحریمی صورت گیرد، توافقنامه ژنو ملغی و ایران برنامه ها و اقدامات خود در این طرح را به اجرا در می آورد.

وی تصریح کرد: شرط آغاز به اجرای توافق جامع هسته ای لغو تمامی تحریم ها به صورت یک جا است، چون حقیقتا جمهوری اسلامی ایران در طول 10 سال گذشته به ویژه یک سال اخیر انعطاف های فراوان وهمکاری های گسترده و فراتر از قوانین بین الملی را اجرا کرده که برای برخی کارشناسان سیاسی جهان قابل تصور نبوده است، اما با توجه به این موضوع روز به روز بر زیاده خواهی های آمریکا افزوده می شود و آنها با وهم وخیال به مذاکرات با ایران وارد می شوند.

رییس کمیته هسته ای مجلس شورای اسلامی، گفت: در عرصه بازرسی های فنی وکارشناسی از تاسیسات هسته ای ایران کوچکترین انحرافی درفعالیت های هسته ای ایران دیده نشده است، بنابراین مجلس درمقابل زیاده طلبی غرب و آمریکا خواهد ایستاد./

http://www.icana.ir/Fa/News/271702

[cheka 15,065]

روزنامه صهیونیستی جروزالم پست در گزارشی که روز 13 بهمن 1393 (2 فوریه 2015) منتشر شده نوشته است: «دیپلمات های اروپایی به مقامات اسرائیلی در روزهای اخیر گفته اند آمریکا و ایران به سمت توافقی که به جمهوری اسلامی اجازه می دهد شمار زیادی از سانتریفوژهای خود را در ازای تضمین ثبات منطقه ای حفظ کند، نزدیکتر می شوند».

 

خب بالاخره قضیه به سیاست خارجی و حزب الله و رژیم صهیونیستی هم رسید ! 

 

ثبات منطقه منظور همان تضمین امنیت رژیم صهیونیستی هست وگرنه آمریکا دلش به حال عراق و سوریه نسوخته 

[oldmagina 9,244]

مردم در كنار روحاني و ديپلمات‌ها هستند

برخي مي‌گويند اشتباه روحاني اين است كه تمام تخم‌مرغ‌هايش را در سبد سياست خارجي گذاشته است و اگر در اين زمينه نتواند موفقيت چشمگيري به دست آورد نه تنها با خطرات جدي مواجه مي‌شود بلكه امكان دارد نيروهاي تحول‌خواه حامي او در شرايط سخت‌تري گرفتار شوند و بهار حضورشان در قدرت خيلي زود به پاييز برسد. اينكه چقدر فضاي سياسي داخلي مي‌تواند متاثر از مذاكرات هسته‌اي باشد و شكست و پيروزي روحاني در مذاكرات تا چه اندازه تركيب نيروهاي سياسي حاضر در قدرت را تغيير مي‌دهد مساله‌اي است كه بايد مورد توجه قرار گيرد. به گفته روحاني و حاميانش امروز مذاكرات هسته‌اي در مرحله‌اي است كه امكان بازگشت به دوران دولت‌هاي نهم و دهم ديگر وجود ندارد اما آيا در سياست داخلي هم مي‌توان با شجاعت چنين ادعايي داشت؟ عملكرد دولت روحاني در سياست خارجي به طور قطع هيچ قرابتي با آنچه در گذشته روي مي‌داد، ندارد اما آيا مي‌توان او را نماينده رفرميست‌هاي ايراني دانست و ادعا كرد او نماينده و مجري ديپلماسي اصلاح‌طلبانه است؟

سيد صادق خرازي، ديپلمات اصلاح‌طلبي است كه اين روزها در قامت رييس شوراي مركزي حزب نداي ايرانيان مدلي تازه از سياست ورزي را تجربه مي‌كند. او در گفت‌وگو با اعتماد معتقد است نبايد تغييرات در فضاي سياسي داخلي را به سرنوشت مذاكرات گره زد. در عين حال گفت به محمد جواد ظريف، دوست قديمي‌اش كه امروز مشهورترين ديپلمات ايران است توصيه كرده جلسات منظمي را با احزاب برگزار كند تا هر دو طرف در يك رابطه Interactive از دغددغه‌ها و تحليل‌هاي يكديگر آگاهي يابند.

 

 آيا شيوه پيشبرد اهداف سياست خارجي در دولت روحاني را عملگرايانه توصيف مي‌كنيد؟

اگر بخواهيم سياست خارجي به شكل عملگرايانه و واقع‌بينانه باشد بايد مهم‌ترين عنصري كه در بيان يك سياست خوب تعريف مي‌شود را بدانيم. از ديد من مهم‌ترين مساله اين است كه دولت و مجريان سياست خارجي و كساني كه وضع‌كننده استراتژي امنيت ملي و سياست خارجي هستند بحران شناخت، بحران علمي و فكري نسبت به تحولات بين‌المللي و منطقه‌اي نداشته باشند. يكي از مصيبت‌هايي كه ملت‌ها آن را تجربه مي‌كنند اين است كه بسياري از مجريان سياست خارجي فاقد شناخت هويت جمعي هستند. بايد بدانيم كه بدون شناخت صحيح تمامي پارامترهاي موثر بر عملكرد سياست خارجي هر گونه حركتي محكوم به زوال است.

اعتقاد من اين است كه باشناخت صحيح هر حركتي با موفقيت همراه است. آنچه در سياست خارجي جديد در دكترين سياست خارجي و منافع ملي ايران قرار گرفته رفع نقيصه‌اي به نام عدم شناخت است. امروز مجريان سياست خارجي ايران بحران شناخت در مناسبات بين‌المللي و منطقه‌اي ندارند و به خوبي مي‌توانند نسبت به پديده‌ها و فعل و انفعالات رخ داده در منطقه و جهان شناخت داشته باشند. لذا شناخت كه كافي باشد و اجرا هم خوب باشد موفقيت به وجود مي‌آيد. رمز موفقيت دولت يازدهم در بيان و تامين منافع از جانب ديپلمات‌هاي كشور اجرايي مي‌شود و بر منويات رهبري استوار است. اين است كه دست‌اندركاران با شناخت دقيق فعل و انفعلات امروز گام بر‌مي‌دارند و مي‌توانند دور دست‌ها را ببينند.

 

 چگونه مي‌توان در عين رفتار عملگرايانه به اصول نيز پايبندي داشت؟

مي‌خواهم به اين سوال بعد تاريخي دهم. انقلاب اسلامي شاخك‌هاي حساسيت مردم را نسبت به مراودات خارجي از خودش متاثر كرده است. مردم ايران نسبت به مذاكرات و فعل و انفعالات خارجي حساس هستند. اين حساسيت در نوع خودش، در نوع برداشت و شناخت و اجراي آن تاثيرات شگرفي را مي‌تواند در جامعه داشته باشد. لذا كشاندن سياست خارجي در داخل اگرچه مي‌تواند امر ناصحيحي نباشد اما هميشه متاثر از شرايط داخلي است. وقتي مي‌گوييم ديپلماسي را نبايد دستمايه رفتارهاي سياسي داخلي كنيم اين خدمت به منافع است. طبيعي است كه هر تحركي در صحنه جهاني و منطقه‌اي در درون كشور پژواكش را دارد. دولت هم اين حساسيت را دارد كه مردم ايران نسبت به سياست خارجي حساس هستند. به واقع نحوه اجرا و بيان حرفه‌اي سياست خارجي نقطه بسيار حساسي است. در حال حاضر نيز دولت كاري نكرده كه باعث شود مردم حساس شوند و كنار دولت نباشند. اتفاقا تلقي من اين است كه مردم در كنار دولت هستند و اين حسن بزرگي است كه دولت به مدد اجراي درست استراتژي‌هاي تدوين شده در اختيار دارد.

 

 تفاوت رفتار اصولگرايانه با عملگرايانه در عرصه سياست خارجي چيست؟

من نمي‌توانم به اين سوال اين‌گونه پاسخ دهم كه ما گذر از سياست خارجي اصولگرايانه را چگونه طي كرده‌ايم.

 

 به هر حال ما در دوران اصلاحات سياست خارجي اصلاح‌طلبانه و در دوران دولت‌هاي نهم و دهم سياست خارجي اصولگرايانه را تجربه كرده‌ايم.

اين درست است اما توجه كنيد كه در سياست خارجي اصولگرايانه ما دكتر ولايتي را هم داشته‌ايم كه ماهيتا اصولگرا بوده است. حتي خود دكتر روحاني هم همانطور كه مي‌دانيم به خيمه اصلاح‌طلبان متعلق نيست.

 

 درست است كه دكتر روحاني اصلاح‌طلب نيست اما امروز به اصلاح‌طلبان بيش از ساير جريان‌هاي سياسي نزديك است.

ما هم منكر اين موضوع نيستيم. مردم ايران به دنبال منطق در سياست خارجي هستند و مي‌خواهند زبان گفت‌وگوي ديپلمات‌هاي‌شان با خارجي‌ها منطق داشته باشد. اين موضوع از زمان حضرت امام خميني رحمه‌الله عليه مورد توجه بود. واقعا اين كاري كه آقاي جنتي در نماز جمعه انجام دادند و سخناني را در رابطه با پادشاه عربستان مطرح كردند خدمتي به آرمان‌هاي سياست خارجي نظام و اجراي موفق ديپلماسي نكرد. امروز بايد به اين سوال پاسخ دهيم كه با اين گفتار‌ها چگونه مي‌خواهيم اعتماد‌سازي كنيم؟ در زمان حضرت امام موقعي كه شهيد رجايي موضع گرفت در برابر تبريك ميتران، رييس‌جمهور فرانسه، امام به او تذكر داد كه تو به عنوان نماينده رسمي حكومت بايد مصالح كشور را رعايت كني. نمي‌شود طوري رفتار كرد كه با ادبيات رسمي تفاوت داشته باشد. سياست خارجي ما فراتر از مناسبات سياست داخلي است و در جايي فراتر از آن براي تدوين سياست خارجي و دكترين تامين منافع ملي تصميم‌سازي مي‌شود. در عين حال اجراي آن هم مهم‌تر از اصلاح‌طلبي و اصولگرايي است. توجه داشته باشيد كه در هر دو قالب اصلاح‌طلبي و اصولگرايي كه البته به راست و چپ دهه‌هاي ابتدايي انقلاب هم تعبير مي‌شود اشتباهاتي داشته‌ايم. تصور من اين است كه به صورت عملي بايد دولت را به عنوان مجري سياست خارجي بدانيم. اما اگر اين اجرا مبتني‌بر رفتارهاي پوپوليستي باشد و يك‌سري فعل و انفعالات منطق حكمراني خوب را نداشته باشد به جاي تامين منافع ملي تهديد امنيت ملي را به همراه دارد. ما در دولت نهم و دهم رفتارهايي را ديديم كه ماحصل آن انباني از تهديدهاي خارجي بود. سياست خارجي اگر حرفه‌اي اجرا شود فارغ از اينكه افراد متعلق به كدام گروه سياسي باشند،مي‌تواند موفق باشد.

 

 هزينه فايده عملگرايي در سياست خارجي با توجه به شرايط فعلي چگونه ارزيابي مي‌شود؟

هزينه فايده اجراي درست و غلط كاملا مشخص است. نحوه اجراي استراتژي ما در سياست خارجي به شكل صحيح از نتايجش مشخص مي‌شود. آنچه امروز در عيارسنجي مي‌بينيم كاهش فشارهاي خارجي است. امروز توان موقعيت بازدارنده ايران افزايش يافته است و ما در موازنه قدرت منطقه‌اي جايگاه خودمان را رفته رفته مجددا به دست مي‌آوريم. ارزيابي اينكه ما دو سال قبل كجا بوديم و امسال كجا هستيم كار سختي نيست. دو سال قبل صحبت از افزايش تحريم‌ها و حمله نظامي بود الان صحبت از رفع موانع مي‌شود و طرف مقابل ما به دنبال فضاي جديد است و به هويت ملت ايران احترام گذاشته مي‌شود. موضوع اصلا پيچيده نيست. دوسال قبل تمام مجريان سياست خارجي به دنبال راه‌حل مي‌گشتند اما الان راه‌حل وجود دارد و روي ميز است. در زمان دولت تحويل دولت هشتم به نهم در موقعيت خوب منطقه‌اي و جهاني بوديم اما به فاصله چند ماه با قطعنامه شوراي امنيت مواجه شديم. در آن مقطع نتوانستيم با جامعه جهاني اعتماد‌سازي و نتوانستيم موقعيت‌مان را به كشورهاي مقابل تحميل كنيم.

 

 اما منتقدان شيوه اجراي دولت يازدهم معتقدند در همين مدت كه مذاكرات هسته‌اي در جريان است تحريم‌هاي جديدي عليه كشورمان وضع شده است.

بايد ديد براي اعمال اين تحريم‌ها در چه مقطعي تصميم گرفته شده بود و زمان اجراي آن چگونه تدوين شد. آنچه به صورت ماهوي مهم جلوه مي‌كند اين است كه شوراي امنيت سازمان ملل، اتحاديه اروپا و ايالات متحده امريكا در جهت كاستن تحريم‌ها و رفع موانع گام بر‌مي‌دارند. البته ما مي‌توانيم مدعي باشيم كه بايد سطح همكاري و پايبندي آنها به توافقات بيشتر از اين باشد. معتقديم آنها به تعهدات‌شان به‌طور كامل عمل نكرده‌اند. اگر طرف‌هاي مقابل ما به توافق ژنو خوب عمل كرده بودند و امريكايي‌ها در مذاكرات وين دوگانه عمل نكرده بودند بسياري از مشكلات حل شده بود و الان در موقعيت ديگري بوديم اما نكته‌اي كه وجود دارد اين است كه به صورت جمعي و كلان ما به كاهش تحريم‌ها نزديك‌تريم تا بازگشت به دوران گذشته. در واقع ما امروز به پيروزي نزديك‌تر از شكست هستيم.

 

آيا تمام منتقدان دولت روحاني در اين عرصه از يك اسلوب فكري و پارادايم‌هاي مشترك برخوردارند؟

الزاما نمي‌توان گفت تمامي منتقدان روحاني وابسته به يك جريان فكري و سياسي هستند. به هر حال برخي با دلسوزي ترمينولوژي و متدولوژي دولت در عرصه مذاكرات هسته‌اي را نقد مي‌كنند. به اعتقاد من نمي‌توان گفت همه منتقدان هدايت شده و سازمان يافته هستند. به همين دليل هم دولت موظف است كه اگر مدعي است بر نقش مردم و نخبگان وقوف دارد – كه به اعتقاد من ادعاي درستي است- بايد از اين انتقادات استفاده كند. انتقاد باعث بلوغ و رشد فكر جامعه مي‌شود. هيچ كس بدون نقد نمي‌تواند موفق شود. البته شكي نداريم برخي نقدها هم مغرضانه است. به هر روي بايد در نوع نگرش‌مان در نقادي انصاف، خداوند و منافع ملي را در نظر بگيريم. اگر بخواهيم افراد را به صرف اينكه در گروه سياسي ما جاي نمي‌گيرند بكوبيم هيچ كدام از اين موارد را در نظر نگرفته‌ايم.

در نهايت با وجود اينكه معتقدم تمام منتقدان سازمان يافته عليه دولت فعاليت نمي‌كنند اما اين را هم از نظر دور نمي‌داريم كه بخشي از انتقادها و تخريب‌ها سازماندهي شده و كاملا محسوس است كه كجا را هدف قرار داده‌اند اما اكثر نقدها برخوردار از نوعي دلسوزي براي كشور و منافع ملي است.

 

 تاثير عملكرد دولت در سياست خارجي بر فضاي سياسي داخل كشور چيست؟

بي ترديد اجراي موفقيت‌آميز سياست خارجي دولت را در چشم مردم و نخبگان و كنشگران سياسي داخلي موفق نشان مي‌دهد. دولتي كه با قدرت عمل توانسته باشد منافع ملي را در ديد مردم تامين شده نشان دهد دولت موفقي است. دولتي ناموفق است كه نتوانسته گليم ملت را از آب بيرون بكشد. مردم ايران در نوع مراودات خارجي به دنبال بحران و تنش نيستند.

 

 آيا منتقدان داخلي توانايي اثرگذاري بر مذاكرات را دارند؟

بخشي از موفقيت سياست خارجي كه به دولت بر‌مي‌گردد اجراي خوب سياست خارجي است. ممكن است عده‌اي بخواهند در داخل بحران ايجاد كنند اما دولتي موفق است كه تامين امنيت ملي و منافع ملي را همزمان تامين كند. اين كار توسط يك دولت مقتدر انجام شدني است.

 

 موفقيت يا عدم موفقيت مذاكره‌كنندگان ايراني در جريان مناقشه هسته‌اي ايران چه فرجامي براي سياست داخلي در پي دارد؟

از مهم‌ترين مسائل اين است كه سياست داخلي بايد در راستاي منافع ملي باشد نه حزبي. اگر كسي تصور كند مي‌تواند با سياست خارجي دولت را بكوبد خدمت نكرده است. كنشگران سياسي بايد بدانند اهدافي كه توسط ساختار سياسي ساخته شده است در ساختار كلي نظام تدوين شده و دولت‌ها در شيوه‌هاي اجرا با يكديگر تفاوت دارند بنابراين كنشگران سياسي بايد بتوانند نقش هم‌افزايي را در پيشبرد اهداف كشور ايجاد كنند. معمولا كنشگران مي‌توانند مانورهايي دهند كه قدرت بازدارنده دستگاه سياست خارجي را افزايش دهد. پيشنهاد من به دستگاه سياست خارجي كشور اين بود كه دكتر ظريف با احزاب و گروه‌هاي سياسي جلسات منظم داشته باشد و آنها را در جريان چگونگي پيشرفت مذاكرات و فعل و انفعالات جهاني و منطقه‌اي قرار دهند تا احزاب و جامعه مدني با كمك به وزير خارجه بتوانند نقش خود را ايفا كنند. بايد ميان احزاب و دستگاه ديپلماسي يك رابطه متقابل ايجاد كرد تا هر‌دو به يكديگر كمك كنند.

 

 فعاليت‌هاي سياسي داخلي تا چه ميزان متاثر از شكست يا پيروزي دولت در مذاكرات خواهد بود؟

من معتقدم فضاي داخلي باز است و نمي‌توان گفت پيروزي يا خداي نكرده شكست در سياست خارجي فضاي سياسي و امنيتي داخلي را تغيير مي‌دهد اما بايد دولت به گونه‌اي عمل كند كه اركان نظام بدانند مردم ايران نخبه و فهيم هستند و در كنار دولت قرار دارند در نهايت اينكه اين‌گونه تلقي كنيم كه سياست خارجي مشكلات داخلي را حل مي‌كند، من اين را قبول ندارم. اين دو مقوله به يكديگر وابسته نيستند.

[Sami1993 11,574]

خب بالاخره قضیه به سیاست خارجی و حزب الله و رژیم صهیونیستی هم رسید ! 

 

ثبات منطقه منظور همان تضمین امنیت رژیم صهیونیستی هست وگرنه آمریکا دلش به حال عراق و سوریه نسوخته 

 

از عجایب این دولت همانا که افراد حامی فتنه گران خیلی راحت وارد کشور می شن و داخل کشور خودمون تو امور داخلیمون دخالت می کنند و کسانی که از لحاظ فکری با ما نزدیکی هایی دارن ، اجازه ورود پیدا نمی کنند !

 

برخورد خصمانه وزارت خارجه با حامیان و انتشاردهندگان نامه رهبری در غرب/ به چهره های منتقد غرب اجازه ورود به ایران نمی دهند؟!

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه/ فوری/ اختصاصی
احتمال اعلام توافق سیاسی میان ایران و 1+5 هفته آینده در مونیخ

برخی منابع به «ایران هسته ای» گفتند این احتمال جدی است که متنی با عنوان توافق سیاسی ایران و 1+5 هفته آینده منتشر شود.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- برخی منابع به «ایران هسته ای» گفتند این احتمال جدی است که متنی با عنوان توافق سیاسی ایران و 1+5 هفته آینده منتشر شود.

 

این منابع گفتند برخی نشانه ها حکایت از آن دارد که ممکن است تیم های مذاکره کننده ایران و 1+5 تصمیم گرفته باشند یک متن تحت عنوان توافق سیاسی را در مونیخ منتشر کنند.

 

ایران و گروه 1+5 درو بعدی مذاکرات خود را هفته آینده در مونیخ آلمان انجام خواهند داد.

 

دو طرف تا روز 24 مارس (4 فروردین) فرصت دارند تا به یک توافق سیاسی دست پیدا کنند.

 

گفته می شود این توافق سیاسی چارچوب یک توافق نهایی میان ایران و 1+5 را معین می کند.

 

کارشناسان در تهران بدگمانی عمیقی به محتوای این توافق و عجله دو طرف برای علنی کردن آن دارند.

 

هنوز دقیقا روشن نیست که مسائل اساسی مورد اختلاف چگونه حل و فصل شده است.

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
مقام ارشد سابق سیا: حق با رهبر ایران است که هر توافقی را نمی پذیرد
یک مقام ارشد سابق سازمان سیا در تحلیل با نقد دیدگاه های تندروانه در واشینگتن می گوید حق با رهبر ایران است که هر توافقی را یک توافق خوب نمی داند.
 
ایران هسته ای- یک مقام ارشد سابق سازمان سیا در تحلیل با نقد دیدگاه های تندروانه در واشینگتن می گوید حق با رهبر ایران است که هر توافقی را یک توافق خوب نمی داند.

 

 متن کامل مقاله پل پیلار که روز چهارشنبه 15 بهمن در وب سایت امریکایی نشنال اینترست منتشر شده، در ادامه می آید.

 

***

 

در مطالعه علم دیپلماسی یاد می گیریم که مذاکرات بین المللی در واقع شامل بده و بستان هایی میان دو یا چند کشور است که هر طرف به منظور دستیابی به برخی منافع و امتیازات مهم، از برخی موضوعات دیگر صرف نظر می کند.

 

همچنین یاد می گیریم که این نوع چانه زنی های دوجانبه در حقیقت ابزار مهمی برای هر کشور در راستای پیشبرد اهداف ملی آن است.

 

به نظر می رسد آمریکایی ها در درک این موضوعات مشکل دارند. به نظر می رسد یک رویکرد نامتقارن برتری طلبانه در بیشتر مباحثات این کشور درباره سیاست های بین المللی و مذاکرات وجود دارد. این روند یک بده و بستان دوجانبه در نظر گرفته نمی شود بلکه در این روند طرف دیگر امتیاز می دهد و آمریکا فقط امتیاز می گیرد.

 

بنابر این آمریکا درباره موضوعات تحت مذاکره  خط قرمزهایی  تعیین می کند و به طرف مقابل فشار وارد می آورد که چه طور در برابر خواسته های آمریکا تسلیم شود. این رویکرد از سوی همه کسانی که نمی خواهند در هر صورت توافقی حاصل شود، مورد استفاده قرار می گیرد.

 

این الگوها تا حد زیادی در مذاکرات هسته ای آمریکایی ها با ایران به کار گرفته شده است. تقریبا همه بحث ها درباره ارائه امتیازات بیشتر از سوی ایران است و چیزی درباره ضرورت این که آمریکا و شرکای مذاکره کننده آن نیز باید امتیازات بیشتری بدهند، گفته نمی شود.

 

به جای آن، حتی بین کسانی که در اصل از دستیابی به توافق حمایت می کنند، این فرض وجود دارد که آمریکا یک  توافق معقول  بر روی میز قرار داده است و این بستگی به ایران دارد که آن را بپذیرد.

 

در اینجاست که همین حرف های کهنه و قدیمی به گوش می رسد که گفته می شود همه چیز به این بستگی دارد که آیا رهبر معظم ایران خواستار دستیابی به توافق است یا خیر. خوب وی قطعا خواستار دستیابی به توافق است در غیر این صورت، هیچگاه اجازه نمی داد مذاکره کنندگان تا این جا نیز پیش روند و ایران نیز تعهداتی را متقبل شود. اما برخی توافق های احتمالی وجود دارد که وی و دیگر مقامات ایرانی می خواهند در راستای منافع ایران آنها را بپذیرند و یا توافق های دیگری که آنها نخواهند پذیرفت.

 

رهبر معظم ایران مطمئنا بر این باور نیست که دستیابی به هر توافقی از بی توافقی بهتر است.

 

اینجا به یک بی تمایلی دیگر ایران می رسیم که دیگر در مباحثات درونی آمریکا تکراری شده است. اگر ما معتقد نباشیم که هر گونه توافق بهتر از عدم توافق است، باید این مسئله را بپذیریم که موضع ایران هم نباید این طور باشد.

 

همچنین در بین دیگر موانع مشابه اگر هر یک از رهبران آمریکایی این طور نشان دهند که بیش از ایران خواستار توافق هستند، آن گاه با مشکلات سیاسی عظیمی روبرو می شوند.

 

چنین مقایسه ای بین کشورها درباره انگیزه یا اجرای هر گونه توافق ممکن نیست. اما حتی اگر چنین مقایسه ای امکان پذیر باشد، معیار مناسبی برای این که این توافق سازگار با منافع آمریکا بوده است یا نه وجود ندارد.

 

توافقی به نفع آمریکا است که وجود آن منافع سیاسی، اقتصادی و نظامی را مرتفع کند نه فقدان آن، صرف نظر از این که ما چه قدر خواستار توافق هستیم.

 

برای کسانی که مصمم به مقایسه کشورها هستند، سابقه اندکی از آن چه اکنون با ایران در حال گفتگو است، ارائه می شود. از ایرانیان خواسته می شود تا برنامه هسته ای خود را محدود کنند و امکان بازرسی های سرزده و در واقع چیزی بیشتر از دیگر کشورها را فراهم آورند. و آنها همچنین می خواهند ایران این اقدامات را حتی در ازای کاهش جزیی تحریم های اقتصادی شدیدی که هیچ یک از طرف های دیگر امضا کننده پیمان  ان پی تی  ملزم به آنها نبودند، انجام دهد.

 

در توافق اولیه که اکنون در حال اجرا است، آمریکا و شرکای آن محدودیت های جدی و ملزومات بازرسی ها را که خواستار آن هستند، به دست آوردند انقدر این موضوع به نفع آنها است که اگر تا ابد هم این توافق اولیه تمدید شود باز هم به نفع آنها خواهد بود. ایرانیان نیز تنها از بخش کوچکی از تحریم هایی که بر سر برنامه هسته ای این کشور اعمال شده است، رهایی یافتند.

 

این موضوع غیرقابل انکار است که ایران نهایت امتیازات خود را تاکنون در این مذاکرات ارائه کرده است. و اگر هر دو طرف دلیل بیشتری برای  خواستن  پیشبرد مذاکرات بدون معطلی دارند، ماهیت این توافق نامه موقت نشان می دهد که ایران بیشتر خواستار پیشبرد مذاکرات است.

 

برای کسانی که به خوبی این موارد را زیر نظر دارند، حتی اگر آمریکا و شرکای آن امتیازات بیشتر از آن چه تاکنون داده اند، ارائه دهند باز هم به نفع آنها است. اما ارزیابی هر توافق نباید بر این اساس باشد که دو طرف به طور جزئی چه امتیازاتی داده اند بلکه باید مقایسه به گونه ای باشد که آیا توافق موجب شرایطی بهتر شده است یا خیر.

 

موضوع دیگر که معمولا از آن چشم پوشی می شود این است که یک توافق خوب، توافقی است که دو طرف خود را ملزم به اجرای آن بدانند نه این که دو طرف آن را به عنوان تکلیفی تحملی بدانند که باید در اولین فرصت نقض یا دور انداخته شود.

 

این روند امتیاز متقابل، نه تحت فشارهای یک طرف، در واقع راهی برای دستیابی به یک توافق بادوام است.

 

موضوع این که مسیر واشنگتن چه قدر از اصول اولیه دیپلماسی فاصله دارد در واقع بخشی از نظرات مایکل سینگ از موسسه سیاست های خاور نزدیک واشنگتن است که نه تنها می گوید ما باید ارائه امتیازات هسته ای به ایران را متوقف کنیم بلکه خواستار موضع جدی تر آمریکا درباره برخی موضوعات مهم از جمله تحقیقات تسلیحاتی گذشته ایران، نظارت و راستی آزمایی، زرادخانه موشکی ایران و مدت زمان اجرای توافق نامه با ایران است.

 

این موضوع بیشتر شبیه این است که بگوییم اگر یک فروشگاه نمی تواند یک محصول را به قیمت 10 دلار به فروش رساند، راه آن که مردم را به سوی خرید آن جذب کند این است که بهای آن را به 15 دلار افزایش دهیم.

 

سینگ همچنین در ادامه می گوید این توصیه عجیب و غریب که سرسختی آمریکا می تواند منجر به حمایت کنگره شود که این قدرت را به رئیس جمهور بدهد که بتواند به طور باور پذیری لغو تحریم ها را پیشنهاد کند.

 

اما هر ایرانی با سطح آی کیو متوسط که این مسئله را دنبال می کند می داند که هر جمله ای که در آن عبارات  ایران،  تحریم ها  و  کنگره  وجود دارد، با هدف نابود کردن توافق گفته شده است.

 

برای آن که دولت باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا بتواند به توافقی که منافع آمریکا را پیش ببرد صرف نظر از آن که چه شرایط داشته باشد، دست یابد باید امتیازات بیشتری در مذاکرات بدهد. کسانی که در واشنگتن واقعا از این روند دیپلماتیک حمایت می کنند باید ضرورت آن را درک و از انعطاف پذیری دولت دفاع در اجرای آن دفاع کنند.

 

برای این منظور، دولت و حامیان آن نیاز خواهند داشت تا بر دو مانع مهم در مذاکرات فائق آیند. خیلی از مسئولان درگیر این موضوع شدند که زمانی که توافق اعلام شود، مسئولان مختلف در واشنگتن چه واکنشی به آن نشان می دهند.

 

یکی از این موانع تعیین زمان فرار هسته ای ایران است و این در حالی است که اصلا جایی برای مطرح کردن این مسئله در توافق وجود ندارد چرا که برای منافع و امنیت آمریکا هیچ تفاوتی نمی کند چه زمانی ایران به سلاح هسته ای دست پیدا می کند.

 

حسن روحانی رئیس جمهور ایران یک ماه قبل در سخنرانی تاکید کرد ایده آل های ایرانی به سانتریفوژها بستگی ندارد. ما نیز باید دریابیم که ایده آل های آمریکایی ها نیز به سانتریفوژها بستگی ندارد.

 

دومین مانع باور خود آمریکایی ها درباره تحریم ها است. این که آنها علاقمندی درونی به این مسئله دارند که بر ضد کشورهایی که دوستشان ندارند، تحریم ها را حفظ کنند. اگر این تحریم ها مانع از توافق شوند نه موجب تسهیل آن، در واقع می توان گفت این تحریم ها بی نتیجه بوده اند. یا حتی می توان گفت نتیجه بدتر بوده است زیرا بر خود آمریکا نیز هزینه تحمیل کرده است.

 

اگر این فراینده دیپلماتیک شکست خورد برای نخستین بار نخواهد بود که رویکرد برتری طلبانه مبتنی بر خط قرمز و نامتقارن آمریکا در مذاکرات بین المللی بر خلاف منافع این کشور کار کرده است اما این بار به یکی از بدترین موارد آن تبدیل خواهد شد.

[Skyhawk 16,545]

بعیدی‌نژاد عنوان کرد
فعالیت سانتریفیوژهای بیشتر در صورت تصویب تحریم‌های بیشتر/ ظرفیت‌ غنی‌سازی و لغو تحریم‌ها مهم‌ترین موارد اختلافی

مدیرکل امور سیاسی و امنیت بین‌المللی وزارت امور خارجه هشدار داد با تصویب تحریم‌های بیشتر، برنامه‌های هسته‌ای ایران ادامه خواهد یافت و حتی سانتریفیوژهای بیشتری نیز فعال خواهند شد.

به گزارش گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس به نقل از واحد مرکزی خبر، حمید بعیدی‌نژاد مدیرکل امور سیاسی و امنیت بین‌المللی وزارت امور خارجه که روز گذشته در صدر هیأتی برای گفت‌وگو‌های دوجانبه هسته‌ای عازم مسکو شد، در خصوص رایزنی‌های روز چهارشنبه با مقامات روس عنوان کرد: از آغاز مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 در مراحل فعلی مشورت‌های ایران و روسیه به سطح بالاتری ارتقا پیدا کرده است و ما به مشورت‌ها با روسیه اهمیت زیادی می‌دهیم.
وی گفت‌: در این گفت‌وگوها به مشورت در خصوص مباحث مهم خلع سلاح از جمله تبادل نظر پیرامون کنفرانس آینده معاهده عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) و اجرای دیگر معاهدات ممنوعیت سلاح‌های کشتار جمعی و نحوه پیگیری ابتکار ایجاد منطقه عاری از سلاح‌های هسته‌ای و دیگر سلاح‌های کشتار جمعی در منطقه خاورمیانه پرداختیم.
مدیرکل امور سیاسی و امنیت بین‌المللی وزارت خارجه موضوع مذاکرات خود را با مسئولان وزارت امور خارجه روسیه را رایزنی درباره خلع سلاح و هماهنگی لازم برای همکاری‌های دو کشور در مذاکرات هسته‌ای استانبول اعلام کرد.
وی با بیان اینکه از آغاز مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 در مراحل فعلی مشورت‌های ایران و روسیه به سطح بالاتری ارتقا پیدا کرده است، افزود: ما به مشورت‌ها با روسیه اهمیت زیادی می‌دهیم و با توجه به اینکه مذاکرات ایران با غرب به مرحله مهمی رسیده است لازم دانستیم همکاری‌های دو کشور را افزایش دهیم.

بعیدی‌نژاد با بیان اینکه چهارشنبه در 4 ساعت مذاکره با مقامات روسیه پیشرفت‌های خوبی داشتیم، گفت: در دیدار با آقای ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه آخرین مرحله مذاکرات را با برخی از کشورهای گروه 1+5 به اطلاع وی رساندیم و درباره اینکه ایران و روسیه چه اقدامات مشترکی می‌توانند به طور هماهنگ داشته باشند، گفت‌وگو کردیم.
* برداشته شدن تحریم‌های ظالمانه علیه ایران از مهمترین مسایل مذاکرات
بعیدی‌نژاد گفت: هر چند ما در مرحله بسیار مهمی از مذاکرات قرار داریم، اما در کنار برنامه‌های جنبی از هر فرصتی برای مذاکرات دو‌جانبه استفاده می‌کنیم.
وی با بیان اینکه در نشست استانبول برخی از مسایل مورد تبادل نظر قرار گرفت و در رابطه با برخی ایده‌های مشخص در خصوص پیشبرد مذاکرات رایزنی شد، افزود: در ادامه همان مشورت‌ها مذاکرات با مقامات روسیه برگزار شد.
مدیرکل امور سیاسی و امنیت بین‌المللی وزارت امور خارجه با تاکید براین موضوع که مسائل مهم و حساسی در مذاکرات وجود دارد، گفت: مسایلی از جمله ظرفیت غنی سازی در ایران از یک طرف و نیز برداشته شدن تحریم‌های ظالمانه علیه ایران از مهمترین مسایل این مذاکرات است که این موضوعات خود شامل مسایل حقوقی و فنی مفصلی هستند.
بعیدی نژاد گفت: هر چند هم اکنون طبیعتا ایران و کشورهای 1+5 تلاش می‌کنند توافق جامع به دست بیاید اما بدیهی است که اگر توافقی در این خصوص حاصل نشود، طبیعتا دو طرف می‌توانند به مواضع قبلی خود برگردند.
وی افزود: ایران می تواند به توسعه برنامه‌های هسته‌ای خود به نحوی که با منافع ملی خودش سازگار باشد بازگردد.
بعیدی نژاد با اشاره به اینکه البته عناصر تندروی کنگره آمریکا ممکن است به رویکرد افزایش تحریم اقدام کنند، گفت: این وضعیت چیزی نیست که هیچ یک از اعضای مذاکره کننده هسته‌ای با ایران خواهان آن باشند.
* با تصویب تحریم‌های بیشتر، برنامه های هسته ای ایران ادامه خواهد یافت
مدیرکل امور سیاسی و امنیت بین‌المللی وزارت امور خارجه هشدار داد با تصویب تحریم‌های بیشتر، برنامه‌های هسته‌ای ایران ادامه خواهد یافت و حتی سانتریفیوژهای بیشتری نیز فعال خواهند شد و در این صورت اگر در آینده آنان بخواهند با ایران مذاکرات را از سر بگیرند، باید مطابق شرایط فنی همان مقطع یعنی با ایران دارای ظرفیت و فناوری هسته‌ای بالاتر گفت‌وگو کنند.
وی با بیان این که بحث ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته‌ای در خاومیانه همواره مورد توافق ایران و روسیه است، گفت: در گفت‌وگو با دیگر مقامات وزرات خارجه روسیه این موضوع مورد تبادل نظر قرار گرفت.
وی با بیان اینکه پنجشنبه هم مذاکرات ما با مسئولان وزارت خارجه روسیه حول این موضوع ادامه خواهد یافت گفت: از نظر ایران مهمترین مانع برای عاری شدن منطقه خاورمیانه از سلاح‌های هسته‌ای سیاست‌های رژیم صهیونیستی است و تا این سیاست‌ها تغییر پیدا نکند دستیابی به این هدف غیرممکن خواهد بود.
بعیدی‌نژاد افزود: ایران عضو تمامی کنوانسیون‌های مبارزه با سلاح‌های کشتار جمعی است و روسیه هم با ایران مواضع مشترک فراوانی در این زمینه در مجامع بین‌المللی دارد.

http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13931116000346

[Sami1993 11,574]

آیا حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ آبستن یک توافق فاجعه بار است!؟

توافق برای فعالیت 6700 سانتریفیوژ ضعیف و انتقال قابل توجه مواد هسته‎ای/ تحریم نفتی و بانکی هم باقی می‎ماند!
آنچنانکه از اخبار جسته و گریخته محافل نزدیک به مذاکرات ایران و 1+5 بر می‎آید، توافقی حول برخی از موارد اختلافی میان دو طرف در حال شکل‎گیری است که احتمالا در دور جدید مذاکرات هسته‌ای در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ که از روز جمعه آغاز می‎شود، به صورت ویژه روی آن بحث خواهد شد. توافقی که دو طرف با عنوان «توافق کلی» به دنبال اعلام آن تا پیش از فروردین امسال هستند و متضمن خسارت‎های غیرقابل جبرانی به صنایع هسته‎ای خواهد بود.

به گزارش رجانیوز در روزهای گذشته خبرگزاری آسوشیتدپرس در خبری اعلام با اشاره به توافق ایران و امریکا اعلام کرد «قرار است که ایران تعداد بیشتری از سانتریفوژهای خود را فعال نگه دارد، اما کارایی آن‌ها در حد پایینی بماند، بدین ترتیب قابلیت بالقوه ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای کاهش خواهد یافت، بدون اینکه مجبور به برچیدن تعداد زیادی از سانتریفوژهای خود شود.»

این خبرگزاری در توضیح خبر خود که به نقل از دو دیپلمات ناشناس مطرح کرده است می‎نویسد: « بر طبق پیشنهاد مطرح شده، قالب بندی سانتریفیوژهای ایران به نحوی تغییر خواهد کرد که میزان غنی سازی آن‌ها کاهش یابد.

در ادامه گزارش آسوشیتدپرس آمده است که «ایران متعهد می شود بیشتر مقدار اورانیوم غنی شده تولیدی خود را به خارج منتقل سازد تا از این طریق میزان مورد نیاز این کشور برای تولید بمب کاهش یابد.»

اما شبکه 2 اسرائیل جزئیات بیشتری از این توافق را مطرح کرده و عنوان کرده است که: «آمریکا آماده است با ایران توافق کند که این کشور 6 هزار و 700 سانتریفیوژ از 9 هزار سانتريفيوژ فعلی خود را نگه دارد. همچنین بر این اساس گفته شده است که آمریکا پیشنهاد محدودیت زمانی بین 10 تا 15 سال را به ایران داده است.»

این در حالی است که بر اساس طرحی که ظاهرا تیم ایرانی در تدارک پذیرش آن است، تغییر بزرگی در طراحی اتصالات 6700 سانتریفیوژ ایجاد خواهد شد که خروجی آنرا به حداقل ممکن رسانده و عملا امکان بازگرداندن این این مجموعه را به طراحی اولیه اتصالات با زمان طولانی همراه خواهد کرد. برا این اساس عملا ایران با 6700 سانتریفیوژ، به همان میزان مورد نظر امریکا یعنی 2 تا 3 هزار سانتریفیوژ غنی سازی اورانیوم خواهد داشت.

این در حالی است که تایمز اسرائیل نیز در همین زمینه نوشت: «شبکه 10 اسرائیل مدعی شده است که این توافق به ایران اجازه می‎دهد که بیش از 7هزار سانتریفیوژ فعال داشته باشد.»

بر اساس خبری که آسوشیتدپرس منتشر کرده است، ایران تنها مجاز خواهد بود که مقدار معینی ذخیره گاز اورانیوم و متناسب با تعداد سانتریفوژهای فعال خود داشته باشد و متعهد می شود بیشتر مقدار اورانیوم غنی شده تولیدی خود را به خارج منتقل سازد تا از این طریق میزان مورد نیاز این کشور برای تولید بمب کاهش یابد.»

اما در مقابل این امتیاز بزرگ، در مجموعه چهارگانه تحریم‎های علیه ایران که شامل تحریم‎های سازمان ملل، اتحادیه اروپا، کنگره امریکا و فرمان اجرایی رئیس جمهور امریکا تغییر محسوسی اتفاق نخواهد افتاد. بنحوی که تحریم‎های مربوط به موضوع تروریسم و موشکی که «تحریم بانک و نفت» جزء آنها قرار دارد تغییری نخواهد کرد، و در موضوع تحریم‎های تخصصی هسته‎ای نیز، تحریم‎ها مرتبط با «عدم اشاعه» تا پایان دوره اجرای قرار داد که در بازه زمانی 10 تا 15 سال در نظر گرفته شده است، بر جای خود باقی خواهد ماند.

درباره لغو تحریم‎های کنگره و یا امضای فرمان اجرایی جدید نیز، آنچه مورد استناد قرار گرفته، «اعتماد به قول» رئیس جمهور امریکا است که تا کمتر از دو سال دیگر از این مسند کنار خواهد رفت!

در گیر شدن تیم ایرانی در بازی «توافق کلی» و «توافق بر سر جزئیات» و دوگانه کردن این توافق نیز یکی از برگ برنده‎های دیگر طرف مقابل است که کارشناسان از آن به عنوان «کلاه گشاد» حقوقی در توافق در نظر گرفته شد یاد می‎کنند.

بر اساس این طراحی ابتدا کلیات مورد توافق قرار خواهد گرفت که البته برای ایران کاملا روشن و واضح و برای طرف مقابل بصورتی مبهم و کلی و تفسیر پذیر خواهد بود و عملا دست ایران را برای چانه زنی بسته خواهد کرد، تجربه‎ای که در توافق ضعیف ژنو نیز تجربه شده است.

اکنون سوال اینجاست که راهبرد «توافق به هر قمیت» قرار است تیم ایرانی را به امضاء این توافق پر از نقص بکشاند و عملا باب یک استیلای حقوقی برای طرف مقابل را بگشاید!؟

[ahmad1361 16,773]

آیا حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ آبستن یک توافق فاجعه بار است!؟

توافق برای فعالیت 6700 سانتریفیوژ ضعیف و انتقال قابل توجه مواد هسته‎ای/ تحریم نفتی و بانکی هم باقی می‎ماند!
آنچنانکه از اخبار جسته و گریخته محافل نزدیک به مذاکرات ایران و 1+5 بر می‎آید، توافقی حول برخی از موارد اختلافی میان دو طرف در حال شکل‎گیری است که احتمالا در دور جدید مذاکرات هسته‌ای در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ که از روز جمعه آغاز می‎شود، به صورت ویژه روی آن بحث خواهد شد. توافقی که دو طرف با عنوان «توافق کلی» به دنبال اعلام آن تا پیش از فروردین امسال هستند و متضمن خسارت‎های غیرقابل جبرانی به صنایع هسته‎ای خواهد بود.

به گزارش رجانیوز در روزهای گذشته خبرگزاری آسوشیتدپرس در خبری اعلام با اشاره به توافق ایران و امریکا اعلام کرد «قرار است که ایران تعداد بیشتری از سانتریفوژهای خود را فعال نگه دارد، اما کارایی آن‌ها در حد پایینی بماند، بدین ترتیب قابلیت بالقوه ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای کاهش خواهد یافت، بدون اینکه مجبور به برچیدن تعداد زیادی از سانتریفوژهای خود شود.»

اما در مقابل این امتیاز بزرگ، در مجموعه چهارگانه تحریم‎های علیه ایران که شامل تحریم‎های سازمان ملل، اتحادیه اروپا، کنگره امریکا و فرمان اجرایی رئیس جمهور امریکا تغییر محسوسی اتفاق نخواهد افتاد. بنحوی که تحریم‎های مربوط به موضوع تروریسم و موشکی که «تحریم بانک و نفت» جزء آنها قرار دارد تغییری نخواهد کرد، و در موضوع تحریم‎های تخصصی هسته‎ای نیز، تحریم‎ها مرتبط با «عدم اشاعه» تا پایان دوره اجرای قرار داد که در بازه زمانی 10 تا 15 سال در نظر گرفته شده است، بر جای خود باقی خواهد ماند.

درباره لغو تحریم‎های کنگره و یا امضای فرمان اجرایی جدید نیز، آنچه مورد استناد قرار گرفته، «اعتماد به قول» رئیس جمهور امریکا است که تا کمتر از دو سال دیگر از این مسند کنار خواهد رفت!

 

بسم الله الرحمن الرحیم

 

یک سئوال داشتم

این تحریم های کنگره چی هستند  غیر نفت و بانک ؟

امکانش هست توضیح بفرمایید