توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[oldmagina 9,234]

مذاکرات هسته ای در گفت وگوی عصرایران با"هوشنگ امیراحمدی" 

 

* اتفاقی که در عصر روز پنجشنبه 13 فروردین در لوزان روی داد را چه می نامید و چگونه توصیف می کنید؟
همانطور که آیت الله خامنه ای در سخنرانی بعد از تفاهم لوزان خود با صراحت بیان کرد هنوز اتفاق مهمی نیافتاده است که سزاوار جشن و تبریک باشد.
ایشان حتی گفتند که تبریک برخی از سران نظام به ایشان "بی معنی" بود. واقعیت این است که طرفین نه به یک توافق بلکه به یک تفاهم بسیار کلی در باره بخشی از مسائل مورد اختلاف رسیدند و توافق کردند که در چهارچوب این تفاهم کلی و بدون اینکه تعهدی نسبت به آن داشته باشند به مذاکرات برای حصول یک توافق جامع ادامه دهند. 
علت اینکه خبر پرسروصدا شد این بود که مذاکرات بسیار سیاسی شده و انتظارات خارق العاده ای درایران، امریکا و دنیا ایجاد کرده است. از طرف دیگر، چون قرار شده بود اصل تفاهم نامه کلی مخفی بماند (که مانده) و وجودش تنها با یک اطلاعیه مطبوعاتی به دنیا اعلان شود، دولتین ایران و امریکا هر یک برابر ضرورت سیاسی داخلی، متنی مورد دلخواه خود منتشر کردند و ادعا نمودند که برنده اصلی مذاکرات هستند.
از اینکه هر دو طرف در این باره اغراق کرده اند و دارند قاطر سیاه و سفید رنگ شده را بجای اسب ابلق به مردم می فروشند شکی نیست اما اینکه کدام یک با واقعیت آن تفاهم نامه مخفی نزدیک ترند جای بحث دارد. اگر مبنای قضاوت را تجربه بعد از قرارداد ژنو 1392 بگیریم، باید بگویم که متاسفانه حرف امریکایی ها با واقعیت نزدیک تر است. حداقل با توجه به آنچه متعاقبا در مطبوعات غربی آمده است و مورد تایید صریح و یا ضمنی اعضای گروه 5+1 هم هست، جزوه ای را که دولت امریکا بعنوان "برگه حقایق" (فکت شیت) منتشر کرده است، سوای اینکه گاه درباره "دستوردها" اغراق می کند، جزییات دقیق تری را ارائه می دهد. 
اگر این جزوه آمریکایی را مبنی قضاوت قرار دهیم باید بگویم در تفاهم نامه لوزان سه گروه تفهیمی در مورد امتیاراتی که ایران قرار است بدهد وجود دارد: آنچه ایران پذیرفته، آنچه ایران هنوز نپذیرفته و آنچه ایران ضمنی پذیرفته اما در باره شان بحث دارد.
در مورد امتیازاتی هم که به ایران ممکن است داده شود؛ می شود یک برداشت سه گانه داشت: امتیازاتی که به روشنی ذکر شده اند، امتیازاتی که داده نشده اند و امتیازاتی که برسر آنها اتفاق نظر وجود ندارد.

مثلا، ایران محدودیت بر تعداد سانترفیوژها (حدود 6000) و مقدار اورانیوم غنی شده ای را که می تواند نگهدارد (300 کیلو گرم) و مدتی را که در این وضعیت باید بماند (10 تا 15 سال بستگی به مورد) را حتما پذیرفته اما اینکه مثلا اضافی اورانیوم غنی شده را باید چگونه از بین ببرد و آیا بعد از 10 یا 15 سال غنی سازی صنعتی خواهد داشت نامعلوم است. 

فردو از یک مرکز غنی سازی به یک مرکز تحقیقی بسیار محدود تغییر عملکرد داده و آب سنگین اراک هم تغییر ماهیت خواهد داد اما اینکه استفاده نهایی از آنها به چه شکلی درخواهد آمد نامشخص است. در مورد حق تحقیق و توسعه هم ابهام وجود دارد. 
درحالی که ایران قرار است به این فعالیت به طور محدود ادامه دهد معلوم نیست با چه سانتریفیوژهائی و در چه وسعتی. همچنین، در باره اینکه تحریم های مربوط به هسته ای باید رفع شوند حرفی نیست، اما کی و با چه سرعتی و یا اینکه اول تعلیق می شوند یا از همان ابتدا ملغی میگردند و نقش آژانس چه خواهد بود هم اختلاف نظر وجود دارد. 
و بالاخره، ایران حتما پذیرفته است که ماده 3.1 پروتکل الحاقی و برخی نظارت های فراپادمانی را اعمال کند اما ادعای آمریکایی ها که ایران قبول کرده است به آژانس اجازه بازدید از "هر جا هر زمان"، مخصوصا محل های نظامی "مشکوک" کشور، را بدهد حتما بی اساس است.
سوای اینکه چه اتفاقی در مذاکرات هسته ای افتاده است، من با اصل تغییر تفکر در سیاست خارجی کشور، که مذاکرات هسته ای در چهارچوب آن انجام شده است، موافقم. 
سیاست خارجی تعاملی، مذاکره حرفه ای و برخورد گفتمانی دیپلماتیک که توسط آقای دکتر ظریف و تیم او طراحی شده حتما درست است و باید مورد حمایت همه باشد. درهمین حال هم باید مواظب بود که واقع گرایی را از نظر دور نداشت و نباید فراموش کرد که دنیای امروز، سوای اینکه جهانی شده و درآن زور کاربرد مفید ندارد، هنوز هم بر مبنای منافع و قدرت ملی حرکت می کند.
 از این دیدگاه، مذاکرات هسته ای افکار بسیار مثبتی را وارد فرهنگ سیاست خارجی کشور کرده و دارای دستاوردهای زیادی هست. اما این را هم باید گفت که این دیپلماسی جدید گاه به برخی از راهبردها و تاکتیک های طرف های مقابل توجه دقیق نداشته و یا با آنها ایده آلیستی برخورد کرده است. این نقیصه ها البته در شروع یک حرکت گفتمانی جدید اجتناب ناپذیر و حتی طبیعی هستند. 
در مجموع، حتی اگر مذاکرات نتیجه مطلوب مورد انتظار را هم ندهد، دستاوردهای این دیپلماسی جدید بکار گرفته شده در آنها بسیار ارزشمند است.

 

* آیا انتظار داشتید در مدت حدود 2 سال روابط ایران و آمریکا تا این حد پیشرفت داشته باشد؟

حتما داشتم. من دقیقا 25 سال پیش در رابطه ایران و امریکا فعال شدم و از همان اولش اعتقاد داشتم و هنوز هم دارم که دو کشور باید رابطه فیمابین را ترمیم کنند و حتما هم یک روزی می کنند، چون این رابطه (در وضع کنونی) سرطانی است، و برای این مسیر هم جز دیپلماسی محترمانه و برد برد راهی وجود ندارد. 
من در تمامی این مدت به شدت با تحریم ها و فشارهای امریکا و تهدید های آن علیه ایران مخالفت آشکار کرده ام و شورائی هم تاسیس کردم که کمک کند که این مسیر درست طی شود (شورای امریکاییان و ایرانیان یا AIC).
البته من موافق یک مصالحه عزتمند بوده و هستم و نه توافقی که منافع ملی ایران را ضایع کند. من هنوز هم تنها ایرانی ای هستم که توانسته است بدون دادن هیچ امتیازی به امریکاییان، آنها را وادار به عذر خواهی از ملت ایران بکند (در ارتباط با کودتا علیه مرحوم دکتر مصدق) و همزمان هم تحریم ها از روی مواد غذایی، فرش، و ابزارهای بهداشت و سلامت را بردارند. این اتفاق در سال 2000 یعنی 15 سال پیش افتاد. ای کاش آن فرصت از دست نمی رفت.
این را هم اضافه کنم که حرف اصلی من در رابطه با مذاکرات هسته ای این است که اگر این مذاکرات به عادی شدن رابطه ایران و آمریکا بینجامد، سوای اینکه چقدر ایران در آن امتیاز بدهد، به شرطی که معامله عزتمند باشد و منافع ملی دراز مدت کشور را بخطر نیندازد، باز هم به نفع مردم ایران خواهد بود. 

اما اگر این مذاکرات در حد حل مشکل غنی سازی بماند و منافع کشور را هم به خوبی تامین نکند به نفع مردم ایران نخواهد بود سوای اینکه چه امتیازی از آمریکا بگیریم یا به آن ندهیم. واقعیت این است که عادی کردن با دوام مشکل هسته ای درون یک رابطه غیرعادی محال است.

 متاسفانه بخش عمده مشکلات درون رابطه در منطقه ایران در جریان هستند و این منطقه هم تا یک زمان نامعلوم دچار بحران و تشنج خواهد بود. از این منظر هم جدا سازی مشکل هسته ای از بقیه مسائل قابل دفاع نیست و حتی اگر هم این مشکل حل شود دوام پذیر نخواهد بود. 
بی دلیل نیست که آیت الله خامنه ای در سخنرانی اخیر خود تاکید کردند که اگر مشکل هسته ای حل شود (با دست برداشتن آمریکا از لجاج) ایشان مذاکره سر مسائل دیگر را هم مجاز خواهند کرد.

* آمریکا و آمریکایی ها چگونه از توافق لوزان استقبال کردند؟
سازمان ها و افرادی که به شکلی درگیر این مذاکرات بودند ویا آن را تعقیب می کردند کلی ذوق زده شدند و هنوز هم هستند چون انتظار نداشتند که ایران "این همه امتیاز" بدهد. آنها این را آشکارا به زبان می آورند حتی متخصصین هسته ای آنها.
 در این میان از همه خوشحال تر دولتمردان هستند مخصوصا آقای اوباما و وزیر امور خارجه اش "کری" که این تفاهم نامه کلی را یک "دستاورد تاریخی" خوانده اند. البته آنها هنوز در ابتدای راهی هستند که نقشه اش را از مدتها پیش کشیده بودند که در باره اش  توضیح خواهم داد.
این را هم اضافه کنم که بخشی هم در آمریکا از نتایج مذاکرات خوشحال نیستند و ادعا دارند که با وجود تحریم ها و وضعیت بد اقتصادی ایران می شد از ایران امتیازات حتی بیشتری گرفت و برنامه دارند که در مذاکرات بعدی به این هدف برسند.آنها به یک معامله صد در صد "برد - باخت" اعتقاد دارند و معتقدند که چنین معامله ای را می شود از دولت آقای روحانی گرفت. 
در میان این افراد تندرو، هم جمهوری خواه داریم و هم دمکرات، و هم طرفدار اسرائیل و هم طرفدار اعراب. نقش یهودی های تندرو در این وسط مهم تر است و آنها عمدتا از طریق کنگره امریکا اعمال نفوذ می کنند. البته همان طور که توضیح خواهم داد بخشی از این باصطلاح مخالفین، نقش پلیس بد را دارند در مقابل اوباما که نقش پلیس خوب را بازی کرده است.
برای درک خوشحالی اکثریت آمریکاییان و اصرار اقلیتی که میگوید باید امتیازات بیشتری از ایران گرفته شود توجه به چند نکته ضروری است. 
آمریکا به خوبی می داند که ایران به عنوان یک عضو معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای و در چهارچوب پادمان آن حق غنی سازی صنعتی در سرزمین خودش را دارد وگرنه اصلا چه دلیلی دارد که عضو باشد؟
 این حق، امریکایی ها را به دلیل مشکلات شان با انقلاب اسلامی ایران آزار می داد و به دنبال بهانه ای بودند که آن را به سطح یک برنامه غنی سازی نمادین تنزل دهند. ظاهر قضیه این است که بعضی "مخفی کاری های" ایران در ایجاد صنعت غنی سازی هسته ای این بهانه را به امریکا داد.
 اینکه "تاخیر" ایران در گزارش تاسیسات نوبنیاد خود به آژانس انرژی اتمی در چهارچوب پادمان مشروع بوده است و بعضی خرید های "مخفی" هم به دلیل تحریم های ظالمانه آمریکا انجام می گرفته به گوش آنها نمی رود. آمریکا این مسأله را آنقدر عمده کرد که حتی شورای امنیت سازمان ملل را هم با خودش همراه ساخت و به طور فزاینده ای تحریم هایی را به ایران تحمیل نمود که مشکلات جدی برای اقتصاد ایران به وجود آوردند. بین همه روسای جمهوری امریکا، آقای اوباما بیشترین تحریم های ظالمانه را علیه ایران وضع کرده است.
می گویند "به مرگ میگیرندش تا به تب راضی شود." آمریکایی ها به ایران می گفتند که حق غنی سازی هسته ای ندارد و حتی حق داشتن دانشش را هم ندارد. در این مذاکرات حالا امریکایی ها دارند به ایران می گویند که به شما این و آن حق محدود را می دهیم به شرط اینکه شما دست از این و آن فعالیت بردارید. 
در همین حال هم از تحریم ها برای تنبیه ایران استفاده برده اند. به علاوه، آنها عده ای را هم پلیس بد کردند که ایران را بیش از پیش بترساند. نتانیاهو از این دسته است. متاسفانه عده ای هم در لباس دوست ایران و یا پلیس خوب، که در گذشته طرفدار تحریم ها، تغییر رژیم و حتی جنگ علیه ایران بودند، اینطور وانمود کردند که ایران باید بین جنگ و تسلیم به خواست های نامشروع طرف مقابل یکی را انتخاب کند.
این فرمول صراحتا توسط اوباما و دیگر دولتمردان امریکا دائما تبلیغ می شود. آنها این طور به دنیا و ایران به دروغ تفهیم کرده اند که اگر مذاکرات به نتیجه نرسد حتما جنگ می شود و این درحالی است که آنها قادر به درگیر شدن در یک جنگ جدید در منطقه نیستند و همچنن می گویند "فتوای" ایت الله خامنه ای را قبول دارند که بمب اتمی در اسلام حرام است.
دولت گرفتار ایران هم تحت فشارهای تحریم و زندگی مشکل مردم، حاضر شده است به یک مصالحه نابرابر تن بدهد به این امید که شرایط زیستی بهتری در کشور فراهم شود که البته فکر چندان درستی هم نیست چون تنها بخشی از مسائل اقتصاد ملی به تحریم ها مربوط می شود در حالی که بخش عمده از مدیریت سوء ناشی می گردد.
 این را هم یادآوری کنم که در این "دادگاه مذاکرات،" آمریکا بازپرس است و چیزی را از دست نمی دهد. حتی اگر همه تحریم ها را هم بردارد چیزی از جیب خود خرج نکرده است. حالا آمریکایی ها چرا نباید خوشحال باشند؟ حق صددرصدی ایران را به چیزی در حد 10 درصد رسانده اند و همین مقدار هم هنوز معلوم نیست برایش در آینده باقی بماند.
 به قول آقای اوباما در مصاحبه با تامس فریدمن نیویورک تایمز، برای ایران یک صنعت هسته ای "نمادین" خواهد ماند. درغیاب عادی شدن رابطه روی این مقدار هم حتما دبه درخواهند آورد همین طور که اکنون دارند روی کاهش تحریم ها و بعضی موارد دیگر دبه درمی آورند.
و اما آمریکا در این مذاکرات به دنبال هدف های "تاریخی" دیگری هم هست که نقشه اش را از مدت ها پیش کشیده اند. چند تایش را در اینجا فهرست می کنم:
اول، خلع سلاح و تضعیف ایران است. از دید امریکا و متحدین آن، یک ایران قوی یک ایران خطرناک است و پس باید آن را ضعیف نگهداشت. انگلیسی ها می گفتند برای حکومت بر ایرانیان آنها را باید گرسنه نگهداشت وبرای حکومت برعرب ها آنها را سیر. اینکه در تاریخ معاصر یک ایران قوی به هیچ ملتی حمله نکرده است بگوش آنها نمی رود. آنها همچنین نمی خواهند بپذیرند که یک ایران ضعیف خطر بزرگ تری برای منطقه آشوب زده آن است. 
دوم، آمریکا از همان اول مذاکرات هدف تخلیه اطلاعاتی ایران را داشت و کماکان دارد. تحمیل بازرسی های "ورا پادمانی" و اصرار آنها در بازدید از تاسیسات نظامی را باید در این رابطه فهمید. آنها در طی مذاکرات هم سعی کرده اند "فکر" ایران را بخوانند. دولتمردان امریکا بارها درباره این هدف سخن گفته اند.

سوم، آمریکا می خواست و می خواهد که ایران انقلابی را، که برای آن دردسرهای زیادی ایجاد کرده است و برای مردم منطقه به شکل یک مدل مقاومت علیه امریکا در آمده است پیش مسلمانان مظلوم و تحقیر شده منطقه خوار کند.

چهارم، آمریکا می خواست و می خواهد از ایران اقرار بگیرد که هدف بمب سازی داشته و در واقع دارد. 
و پنجم، آمریکا می خواهد معامله "ورا پادمانی" ای را که دارد به ایران تحمیل می کند به صورت یک مدل دربیاورد و بر آن مبنا معاهده منع گسترش و پادمان موجود را دوباره نویسی کند. از دید امریکایی ها پادمان موجود ظرفیت منع گسترش سلاح اتمی را دیگر ندارد چون برای امضا کنندگان آن یک "ظرفیت" واقعی برای بمب سازی ایجاد می کند و بنابراین باید با وسیع ترین تجدید نظرها دوباره نویسی بشود. مدل معامله ای که با ایران خواهد شد برای این منظور یک ایدآل خواهد بود.

*پیش بینی شما از آینده مذاکرات هسته ای چیست؟ آیا ایران و گروه 1+5 به توافق جامع و نهایی هم می رسند؟
مطمئن نیستم اما امیدوارم. این به عوامل زیادی بستگی دارد. واقعیت این است که طرفین هنوز اختلافات اساسی دارند. مثلا، اگر مطالبه لغو تحریم ها در ابتدای توافق را مبنا بگیریم، باید بگویم حتما معامله ای انجام نخواهد شد زیرا اولا، اوباما این را نمی خواهد. ثانیا، اوباما قدرت لغو "همه" تحریمها را ندارد، ثانیا، حتی لغو تدریجی تحریمهای هسته ای را هم امریکا می خواهد تنها بعد از تایید آژانس مبنی بر اینکه ایران قدم های مورد موافقت را برای نمادینه کردن صنعت هسته ای خودش برداشته است اجرا کند. سر اینکه تحریم ها باید تعلیق یا ملغی شود هم بحث است.
 آمریکایی ها از تعلیق قابل برگشت تحریم ها می گویند در حالی که ایران نم یخواهد دیگر با هیچ تحریمی زندگی کند. اوباما برای توجیه ادعای خود مبنی بر اینکه با ایران به یک تفاهم دقیق رسیده است حتی حاضر شد در مصاحبه خود با تلویزیون عمومی امریکا سخنان آیت الله خامنه ای برای رفع فوری همه تحریم ها را  سیاسی کاری  بخواند و از کنار آن به سادگی بگذرد.
آنها سر بازرسی های "ورا پادمان" هم اختلافات اساسی دارند. ایران می گوید هیچ بازرسی ای را که ورای پادمان باشد نمی پذیرد و بازرسی آژانس از تاسیسات نظامی ایران هم غیر ممکن است. 
آمریکایی ها برعکس روی این موارد اصرار دارند و حتی می خواهند در دور بعدی مذاکرات خواسته هایشان در این موارد و بعضی موارد دیگر را گسترش بدهند (از جمله جستجوی "هر جا و هر زمان" را). 
واقعیت این است که بحث موشک های بالیستیکی ایران یک بمب زمانی است و در آینده مشکل ساز خواهد شد. بی دلیل نیست که آمریکا می خواهد بعد از لغو قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، در قطعنامه جدیدی این موشک ها را بگنجاند. 
درباره وسعت و نوع تحقیق و توسعه هسته ای ایران هم اختلافات فاحش است. آمریکایی ها به آنچه هم که در این باره ، در تفاهم نامه قبول کرده اند وفادار نخواهند ماند و حتما در روند کار دبه درخواهند آورد. آیا رهبری تن به سازش در این موارد را خواهد داد؟ من بعید می دانم. اما به نظر من اختلافات کشنده فقط دو تا خواهند بود: «عدم لغو یکجا و فوری تحریمها» و «خواست بازرسی نامحدود آژانس مخصوصا از تاسیسات نظامی کشور».
این را هم اضافه کنم که آمریکا چندان هم به دنبال یک معامله "جامع" نیست. از دید آنها صنعت هسته ای ایران هم اکنون زیر کنترل درآمده و تا حد زیادی نمادین شده است. حفظ صنعت هسته ای ایران در همین وضعیت برای آمریکا مفید و حتی کم هزینه تر خواهد بود چون مجبور نیست هیچ تحریم مهمی را بردارد. 
به نظر من و همان طور که در یک مقاله مفصل توضیح داده ام، استراتژی آمریکایی ها "ذوب کردن تدریجی" صنعت غنی سازی ایران است و در مقابل می خواهند بخشی از تحریم ها هم ذوب شوند.
البته خطراتی هم این راهبرد را تهدید می کنند که فشار کنگره آمریکا برای تحریم بیشتر از آن جمله است. متاسفانه به آمریکایی ها اینطور تفهیم شده است که تحریم ها باعث آمدن ایران روی میز مذاکره و دادن امتیاز شده است و اینکه تهدید به تحریم بیشتر باعث گرفتن امتیازات بیشتری خواهد شد. آنها نمی خواهند بپذیرند که پیشرفت های برق آسای صنعت غنی سازی در دوره احمدی نژاد نیز آنها را به وحشت انداخت و باعث نرمش تاکتیکی انها شد.

* آیا اوباما می تواند کنگره را به لغو تحریم های ایران متقاعد کند؟
بستگی دارد به معامله ای که اوباما از ایران می گیرد. تحریم های امریکا چندین نوع هستند و مشکل ترین آنها تحریم هایی هستند که از طرف کنگره قانون شده اند و فقط کنگره می تواند با رای اکثریت آنها را لغو کند. البته اوباما اختیاراتی دارد اما استفاده از آنها آسان نخواهد بود و درگیری درون دو قوه را بیش از پیش پرتنش خواهد کرد.
 مثلا اوباما می تواند تحریم های قوه مجریه را لغو کند و حتی بخشی از تحریم های ثانویه کنگره را هم از خط اجرا خارج سازد. کنگره تا به امروز نقش پلیس بد را بازی کرده است و تا جای ممکن این نقش را حفظ خواهد کرد تا از ایران باج بیشتری بگیرند. 
واقعیت این است که آن لایحه کذائی سناتورها کرکر - منندز برای تحریم های جدید از شروع مذاکرات تا به امروز چهار بار مطرح شده و هر بار بعد از کلی مانور تند و گرفتن امتیاز از ایران به کنار گذاشته شده است.
البته کنگره آمریکا که دست جمهوریخواهان است ممکن است در این موقعیت که بازی انتخابات ریاست جمهوری شروع شده است دست رد به سینه اوباما بزند اما این امر اگر معامله اوباما با ایران خیلی خوب باشد شانس زیادی برای بروز نخواهد داشت.
هم اکنون باز هم همان لایحه کذائی را به میدان آورده اند که اوباما را وادار به مقاومت بیشتری جلوی ایران بکنند. به اعتقاد من در این چند ماه آینده تا آخر ژوئن درخواست های جدید تری از سوی اوباما مطرح خواهد شد که قبول آنها برای ایران خیلی هم آسان نخواهد بود.
 اگر کنگره از سوی اوباما متقاعد شود که آن درخواست ها را هم به ایران تحمیل خواهد کرد آن وقت شانس همکاری بین آنها زیاد تر خواهد شد. کنگره خواست های زیادی دارد و در بین آنها چند مورد زیر مهم اند:
 می خواهد که معامله بعد از اعلان توسط آن(کنگره) ارزیابی و تصویب شود، می خواهد که تجسس آژانس "هرجا و هرزمان" باشد، می خواهد که بخشی از تحریم های هسته ای هم تا وقتی که اطمینان کامل به صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران حاصل نشده لغو نشوند و بالاخره می خواهد که ایران آژانس را در باره اینکه در گذشته برنامه ای برای ساختن بمب نداشته است قانع کند. این درخواست ها "معامله شکن" هستند.

* در صورت موفقیت در کسب توافق نهایی هسته ای، آیا می توان به ورود ایران و آمریکا به پرونده روابط دوجانبه و ازسرگیری روابط میان دو طرف خوشبین بود؟
من که جداً امیدوارم این امر پیش بیاید. همان طور که گفتم اگر حل مسأله هسته ای به عادی شدن رابطه ایران و امریکا منتهی نشود به ضرر ایران تمام خواهد شد. عادی شدن پرونده هسته ای هم در حالی که رابطه عادی نشود دوام پذیر نخواهد بود.
خوشبختانه آیت الله خامنه ای در آخرین سخنرانی اش نوید داد که در صورت حل مشکل هسته ای ایشان به دولت اجازه مذاکره با آمریکا را روی یک موضوع مشخص دیگر خواهد داد. مطمئنم که امریکا استقبال خواهد کرد ولی محدودیت های بسیاری هم خواهد داشت و کار به آسانی پیش نخواهد رفت. متاسفانه در این چند وقت گذشته به همان اندازه که ایران به امریکا نزدیک شده است، کشورهای منطقه  از جمله اسرائیل و عربستان از ایران دورتر شده اند. این خبر خوبی نیست چون در تحلیل نهایی امریکا و غرب اسرائیل و عرب ها را بر "ایران امروز" ترجیح خواهند داد.
حتی حل مشکل هسته ای ممکن است به تخریب بیشتر رابطه ایران و امریکا هم بیانجامد اگر رابطه ایران با کشورهای منطقه دوست امریکا ترمیم نشود. در اینجا مشکل از سوی ایران نخواهد بود بلکه از سوی آن کشورهای دیگر خواهد بود. آنها حتما تحریکات زیادی خواهند کرد و وضعیتی پیش خواهند آورد که بین ایران و آمریکا تنش بیشتر شود.
متاسفانه فکر اشتباهی هم در منطقه و غرب شکل گرفته که البته ایران هم به آن دامن می زند و آن این است که ایران بزرگترین قدرت منطقه شده و قدرتش هم هر روز افزایش می یابد. این درست همان مغلطه ای است که غربی ها و همدستان منطقه ای شان می خواستند پیش بیاید چون برابر فکر آنها یک ایران قوی، یک ایران خطرناک است. 
این فکر اشتباه در وضعیتی که گفتمان سیاسی ایران هنوز هم "انقلابی" است، منطقه ایران بسیار بی ثبات شده است، دعواهای زیادی در اطراف ایران به جریان افتاده است و دشمنی ها دارد هرچه بیشتر ریشه ای می شود می تواند جداً برای کشورمان مسأله ساز گردد. 
دولت باید در این رابطه بسیار سنجیده و دقیق عمل کند و مسؤولان نظامی و سیاسی ما باید مواظب گفتمان انقلابی خود باشند. بنابراین، صرف اینکه ممکن است یک معامله هسته ای بین ایران و امریکا انجام گیرد به این معنی نیست که باقی مسائل آنها هم حل خواهند شد.
 یادمان باشد که بین ایران و آمریکا یک انقلاب اسلامی نشسته است. اما باید هم امیدوار بود و هم در آن جهت فکر و عمل سنجیده کرد. وضعیت امروز ایران وضعیت آن مسلمانی است که دارد از روی پل صراط می گذرد. کوچکترین لغزش باعث افتادن در دهان اژدها خواهد شد.

* وضعیت مخالفان توافق هسته ای در آمریکا را چگونه می بینید؟ آیا در صورتی که توافق نهایی امضا شود آنها می توانند مانع از اجرای آن شوند ؟
مخالفین چند دسته اند. اول پلیس های بد هستند که مخالف مذاکره نیستند اما فکر می کنند که اوباما می تواند امتیازات بیشتری از ایران بگیرد. کنگره امریکا، اسرائیل و عرب ها از این دسته اند.
 آنها به ظاهر با این مذاکرات میانه خوشی ندارند اما در خفا از آن حمایت مشروط می کنند و از اینکه اوباما می خواهد ایران را خلع سلاح هسته ای بکند خوشحال هم هستند. اینکه می گویند این گروه بدنبال جنگ است حتما اشتباه است. آنها در بدترین شرایط طرفدار تحریم های بیشتر برای گرفتن امتیازات بیشتر هستند. حتی نتانیاهو هم به اشتباه طرفدار جنگ معرفی شده است چون می داند که ممکن نیست. 
نتانیاهو البته از نزدیکی ایران و امریکا وحشت دارد اما در رابطه با مذاکرات هسته ای مصرانه جنگ طلبی نکرده است اگرچه کمی تند تر از اوباما تهدید کرده و می کند. درحالی که اوباما میگوید "همه گزینه ها روی میز هستند،" نتانیاهو به اوباما می گوید فقط گزینه جنگ را روی میز نگهدار نه اینکه حتما جنگ راه بیانداز. 
مصالحه اوباما با سناتورهای به اصطلاح مخالف امریکا سر لایحه ای که اخیرا کمیته روابط خارجی سنای امریکا بدون هیچ مخالفی تصویب کرد باید دست اوباما را به عنوان پلیس خوب، بهتر رو کرده باشد. این لایحه که حتما به تصویب مجلس نمایندگان و سنای آمریکا هم خواهد رسید به اوباما کمک می کند تا امتیازات بیشتری از ایران طلب نماید چون حالا دیگر فقط اوباما نیست که باید معامله نهایی را تایید کند بلکه کنگره امریکا هم هست.
گروه دومی هم هست که مخالف مذاکرات است و می خواهد که آمریکا تاسیسات هسته ای ایران را بمبباران کند. مثل جان بولتون که یک وقتی سفیر رییس جمهور بوش پسر در سازمان ملل بود. این شخص و بعضی دیگر، سرسپردگان پول هستند و از سازمان ها و افراد ضد ایرانی ثروتمند پول می گیرند که شعله جنگ طلبی را روشن نگهدارند. 
خوشبختانه این گروهای تندرو ضعیف هستند و کمتر آدم معقولی حتی حاضر است که حرفشان را بشنود. البته این نیرو برای دولت و کنگره آمریکا این سود را دارد که جو جنگی ایجاد می کند و کار آن پلیس های خوب را برای گرفتن امتیاز بیشتر از ایران آسان تر می کند. 
گروهای ایدئولوزیک و مذهبی زیادی هم هستند که با دولت اسلامی دشمن هستند ولی حضور آنها در صحنه سیاسی امریکا چندان پررنگ نیست و تأثیر خود را غیر مستقیم از طریق نمایندگانشان در کنگره و محافل دیگر اعمال می کنند. قدرتمند ترین این نیروها "صهیونیست های مسیحی" هستند که تعدادشان بسیار زیاد است (بیش از 20 میلیون) اما کارشان کیفیت سیاسی ندارد. بعضی از گروهای ایرانی هم مخالف یک معامله هسته ای هستند ولی از آنها بیشتر استفاده ابزاری می شود.

* پیش بینی شما از گام های بعدی اوباما در برابر ایران چیست؟
اعتقاد اوباما این است که باید "نرم حرف زد ولی چماق بزرگی به کار گرفت". وی این راهبرد سیاسی را به دقت در باره ایران پیش برده است. دیپلماسی زور ، متاسفانه کار کرده است. 
بیشترین تحریم های کشنده علیه ایران را اوباما وضع کرد و بعد با این "چماق بزرگ"، ایران را دعوت به مذاکره و مصالحه نمود. ایران هم که سخت تحت فشار بود و آقای روحانی هم به مردم قول رفع تحریم ها را داده بود ناگزیر پذیرفت. حالا هم اوباما همان روش را دارد ادامه می دهد.
 در همین حال، اوباما یک بازی ظریف دیگری را هم با ایران راه انداخت و آن بازی پلیس بد و پلیس خوب بود. اوباما خودش را پلیس خوب کرد و کنگره و نتانیاهو را پلیس بد، و با به کارگیری این بازی از ایران امتیاز زیادی گرفت. این بازی با شدت تا تفاهم نامه لوزان ادامه داشت. اما در لوزان اوباما متوجه شد که هرچه را که به عنوان پلیس خوب میتوانست از ایران بگیرد گرفته است و دیگر به تنهایی نمیتواند خط قرمز بیشتری را بشکند. بلافاصله بعد از تفاهم لوزان، چند اتفاق دیگر هم افتاد که اوباما را قانع کرد که باید بازی را عوض کند.
مهم ترین اتفاق سخنرانی آیت الله خامنه ای در باره تفاهم لوزان بود که در آن حتی تبریک به خویش از سوی بزرگان نظام را بی معنی  خواند و گفت که اگر تحریم ها همه و یکجا برداشته نشوند معامله ای در کار نخواهد بود. در همان سخنرانی همچنین مخالفت خودش را به هرگونه بازرسی از تاسیسات نظامی ایران را که از خواست های اساسی و همیشگی امریکا بود اعلان کرد.
 در همین زمان روس ها هم سروصدای فروش موشک های S300 به ایران را راه انداختند و از این طریق باعث تقویت مخالفین حل مشکل غنی سازی با ایران شدند. همزمان آقای اوباما هم "تاریخش" را با مصالحه با کاستروها ساخت و دیگر نیازی به تاریخ سازی از طریق مصالحه با ایران ندارد.
 این بود که اوباما با یک چرخش 180 درجه ای با طرح سناتورها کرکر و منندز موافقت کرد که تصویب نهایی توافق جامع احتمالی آینده با ایران با نظر کنگره باشد، طرحی که اوباما در تمام مدت مذاکرات گفته بود آن را "وتو" خواهد کرد. معنی این تغییر موضع این است که در مذاکرات پیش رو، قوای مجریه و مقننه با هماهنگی بیشتری از ایران امتیاز خواهی خواهند کرد.
بازی جدید اوباما همکاری آشکارتر او با کنگره امریکا علیه ایران است. توافق اوباما با سناتورهای امریکا سر لایحه اخیری که به کنگره اختیار دخالت در مضمون توافق نامه احتمالی با ایران را می دهد نقطه عطف این بازی جدید است. تا قبل از این لایحه، اوباما به شدت پلیس خوب بود و سناتورها به شدت پلیس بد. حالا هر دو یک درجه تغییر کرده اند: اوباما کمی پلیس بد شده و کنگره هم کمی پلیس خوب. این "سازش" هدف هماهنگی دو قوه را دارد و می خواهد از این هماهنگی برای گرفتن امتیازات بیشتری از ایران استفاده کند. 
معتقدم که در دور بعدی مذاکرات، اوباما با درخواست های جدیدی وارد میدان می شود و ایران را تهدید خواهد کرد که اگر امتیاز بیشتر از آنچه در تفاهم نامه لوزان آمده است ندهد معامله ای در کار نخواهد بود و تحریم ها گسترش پیدا خواهند کرد. وی حتی ممکن است این بار شیپور تهدید به جنگ خود را با صدای بلندتر و واضح تری بنوازد.
متاسفانه از همان اول مذاکرات، دولت روحانی با خواست حل مشکل هسته ای در "چند ماه" و درخواست مکرر برای "رفع تحریم ها" دست خودش را برای امریکایها باز کرد و باعث شد که آنها هم سوء استفاده کنند. 
امروز هم دیگر دیر شده است و هرچه ایران می گوید که تحریمها باعث "نرمش قهرمانه" نشده است باور ندارند. برعکس، آنها هر روز بیشتر متقاعد شده اند که تحریمها اثر داشته و تحریمهای بیشتر باعث گرفتن امتیازات بیشتری خواهند شد. از این دیدگاه اصلا بعید نیست که آقای اوباما همچون گذشته با کنگره برای فشار تحریمی بیشت همکاری کند و از این طریق کفه ترازوی زور علیه ایران را بیش از پیش سنگین تر نماید.
 این را هم بگویم که متاسفانه از دید آمریکایی ها، آنها ایران را در مسیری انداخته اند که راه برگشت ندارد که البته فکر چندان درستی نیست و کم بها دادن به گزینه های ایران می تواند جداً برای هر دو طرف بیش از پیش مساله ساز بشود. 
من امیدوارم که سخنرانی آیت الله خامنه ای و"بیانیه" 220 نفر از نمایندگان مجلس در دوم اردیبهشت 1394، که در آن به دولت برای عبور نکردن از برخی خطوط قرمز هشدار می دهد، آمریکایی ها را جداً به تأمل وادارد.

ویرایش شده در اردیبهشت 94 توسط oldmagina

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
اعتراف تیم های ایرانی و 1+5: مذاکره درباره تحریم ها تازه آغاز شده است!
تکلیف تعهدات ایران کاملا روشن و خیال 1+5 راحت است اما تکلیف تعهدات آنها به هیچ وجه روشن نیست و همچنان باید درباره آن مذاکرات سختی صورت بگیرد.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- پس از 3 روز، تازه ترین دور مذاکرات ایران و گروه 1+5 در وین پایان یافت.

 

هم تیم ایرانی و هم 1+5 تایید کرده اند که دستور کار اصلی این دور از مذاکرات مسئله تحریم ها بوده است.

 

عباس عراقچی رییس تیم مذاکره کننده ایران گفته است در این دور از مذاکرات یک چارچوب برای بحث تحریم ها به دست آمد و تا حدی هم نگارش جزئیات در این باره شروع شد اما «کار به کندی پیش می رود».

 

حمید بعیدی نژاد هم همین موضوع را تایید کرده است.

 

سرگی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه و نماینده این کشور در مذاکرات هسته ای نیز گفته است که بخش اعظم این دور از مذاکرات به مسئله تحریم ها اختصاص یافت ولی هنوز نمی توان گفت که در این باره توافق کاملی حاصل شده است.

 

کارشناسان در تهران می گویند وضعیت فعلی مذاکرات نشان دهنده یک نکته مهم است و آن هم این است که تکلیف تعهدات مربوط به ایران در لوزان کاملا روشن شده و حتی متن مربوط به آنها هم در همان مذاکرات لوزان تا حد زیادی نوشته شده است، به همین دلیل هم هست که 1+5 چندان اصراری روی متمرکز شدن بر نگارش متن توافق در این حوزه ها ندارد.

 

در عوض، دور جدید مذاکرات از موضوعی شروع شده که در واقع در لوزان بسته نشد و آن هم مسئله تحریم هاست.

 

یک کارشناس ارشد در این باره به «ایران هسته ای» گفت: «این نشان می دهد تکلیف تعهدات ایران کاملا روشن و خیال 1+5 راحت است اما تکلیف تعهدات آنها به هیچ وجه روشن نیست و همچنان باید درباره آن مذاکرات سختی صورت بگیرد».

 

وی ادامه داد: «در واقع درست این است که بگوییم متن مربوط به تعهدات ایران در لوزان نوشته شده اما متن تعهدات 1+5 درباره تحریم ها تاه قرار است مذاکره شده و بعد نوشته شود».

 

وی تاکید که با ابن وضع تیم مذاکره کننده باید توضیح بدهد که در حالی که چارچوب لوزان تکلیف بحث تحریم ها را -لااقل به همان میزانی که تکلیف تعهدات ایران روشن است-روشن نکرده بوده، چرا درباره آن تفاهم صورت گرفته است؟

 

نکته دیگر درباره مذاکرات جاری این است که نماینده روسیه در مذاکرات ادعا کرده مسئله تحقیق و توسعه در دور جاری مذاکرات حل شده است.

 

این مسئله پرسش های مهمی را در این باره بوجود آورده است که ابهامات مسئله تحقیق و توسعه دقیقا به چه نحو حل شده است؟

 

ایران هسته ای پیش از این در گزارشی اصلاحات ضروری در چارچوب لوزان درباره موضوع تحقیق و توسعه را چنین تعریف کرده بود: «یک اصلاح ضروری دیگر در چارچوب تفاهم شده در لوزان مربوط به مسئله تحقیق و توسعه است. آقایان دکتر صالحی و دکتر ظریف در اظهارات شفاهی خود پس از مذاکرات لوزان گفته اند از نخستین روز اجرای توافق تزریق گاز به ماشین های پیشرفته ایران (از جمله IR-6 و IR-8 که هر دو در آینده برنامه غنی سازی ایران نقش کلیدی ایفا خواهند کرد) آغازخ می شود. هر دو نفر مایل بوده اند از این جمله آنها این نتیجه گرفته شود که تحقیق و توسعه ایران در توافق نهایی محدود نشده است. صرف نظر از اینکه عبارت صریح بیانیه لوزان می گوید تعداد و زمان بندی این برنامه باید مورد توافق قرار گیرد و حتی فکت شیت غیر رسمی طرف ایرانی هم می پذیرد که «آغاز و تکمیل» این برنامه در طول دوره زمانی 10 ساله خواهد بود، یک مسئله مهم تر در اینجا وجود دارد که بی شک کسی مانند آقای دکتر صالحی به آن واقف است ولی به دلایلی نامعلوم درباره آن بحث نمی شود. آن مسئله این است که اساسا حتی اگر فرض کنیم از همان روز نخست هیچ مانعی برای تزریق گاز به مثلا ماشین IR-8 وجود نخواهد داشت، این آن تحقیق و توسعه واقعی نیست که ایران برای پیشرفت برنامه غنی سازی و افزایش ظرفیت آن در آینده بدان نیاز دارد. اگر ایران مثلا به مدت 10 سال صرفا بتواند به دو ماشین IR-8 دائما گاز تزریق کند، در واقع هیچ تحقیق و توسعه ای رخ نداده است. تحقیق و توسعه واقعی زمانی رخ می دهد که ایران بتواند در زمان مناسب 2 ماشین را به 4، سپس به 8 و همینطور تا 164 ماشین افزایش بدهد تا در نهایت یک cascade 164 تایی از ماشین های فی المثل IR-8که به طور کاملا کارآمد با هم سری شده اند، در اختیار داشته باشد. هر گونه محدودیت در scope برنامه تحقیق و توسعه ایران دقیقا به این معناست که چنین چیزی –لااقل در زمان مناسب- رخ نخواهد داد و برنامه تحقیق و توسعه سانتریفیوژ ایران در طول سال های اولیه پس از توافق یک برنامه واقعی تحقیق و توسعه نخواهد بود. این دقیقا نکته ای است که باید در چارچوب تفاهم شده در لوزان اصلاح شود. یک برنامه واقعی تحقیق و توسعه باید تحقیق و توسعه را در کنار هم داشه باشد والا اگر صرفا ایران اجازه تحقیق و درباره برخی ماشین های پیشرفته را داشته باشد ولی نتواند بر اساس نتیجه این تحقیقات برنامه خود را توسعهبدهد، در واقع هیچ تحقیق و توسعه ای رخ نداده است».

[Sami1993 11,574]

متن کامل
نشست بنياد دفاع از دموکراسي ها درباره تفاهم لوزان
بنیاد دفاع از دموکراسی ها در واشینگتن (FDD) که یک بنیاد به شدت تندروی ضد ایرانی است، با برگزاری نشستی توافق هسته ای با ایران را تحلیل کرده است.

 

ایران هسته ای- بنیاد دفاع از دموکراسی ها در واشینگتن (FDD) که یک بنیاد به شدت تندروی ضد ایرانی است، با برگزاری نشستی توافق هسته ای با ایران را تحلیل کرده است.

 

متن کامل مهم ترین نکات مطرح شده در این نشست در ادامه می آید.

 

این نشست با حضور الیوت آبرامز (Elliott Abrams) مشاور جرج بوش رئیس جمهور سابق آمریکا و مسئول مسائل خاورمیانه در شورای امنیت ملی سابق آمریکا که در حال حاضر کارشناس ارشد شورای روابط خارجی آمریکاست، مارک دابوویتز (Mark Dubowitz) مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسی ها و طراح اصلی پروژه تحریمهای آمریکا علیه ایران و جفری گولدبرگ (Jeffrey Goldberg) تحلیلگر نشریه آتلانتیک در روز 4 فروردین 1394 برگزار شده است.

جفری گولدبرگ: آنها از تفاهم لوزان با عنوان چارچوب توافق یاد می کنند اما به نظر من، این تفاهم چیزی بسیار بیشتر از توافق است. اسناد مختلفی

ازجانب کشورهای مختلف حاضر در این مذاکرات مطرح شده است. در دو ماه و نیم آینده نیز درباره این موضوع بحث خواهد شد. برخی مفاد مندرج در تفاهم لوزان بسیار خوب است. برای نمونه، کاری که با رئاکتور اراک می شود، بسیار خوب است. اما برخی مسائل دیگر وجود دارد که مبهم است و باید تکلیف آنها روشن شود. مسائل مشخص و ریز، مهم هستند که باید مشخص شوند. هنوز بسیاری از مسائل در مرحله ابتدایی قرار دارند و باید تا دو ماه و نیم دیگر، تکلیف آنها روشن شود. من نگران سرعت برداشته شدن تحریمهای ایران هستنم. نگرانی دیگر من درباره بخشهایی از توافق است که به حوزه تحقیق و توسعه مربوط است. این نگرانی وجود دارد که پس از ده یا دوازده سال آینده و در پایان دوره اجرای توافق هسته ای، ایران با برنامه هسته ای به مراتب پیشرفته تر از گذشته ظاهر شود. هرگونه توافق هسته ای که بین ایران و قدرتهای بزرگ شود، باید زیرساختهای هسته ای این کشور را به عقب براند. این گزینه، گزینه آرمانی است. اما اگر این هدف قابل تحقق نباشد می توان به کارهای دیگری از قبیل وقفه کامل در فعالیتهای ایران در حوزه پیشرفت هسته ای اکتفا کرد و درنتیجه ده سال آینده وضع برنامه هسته ای ایران همانند وضع کنونی باشد. اما اگر ایران بتواند به فعالیتهایش در حوزه تحقیق و توسعه ادامه بدهد، ایران تا پایان دوره اجرای این توافق، احتمالا قادر خواهد بود آزمایشهای فوق العاده ای در زمینه سانتریفیوژهای بسیار پیشرفته تر انجام بدهد و این مسئله نگران کننده است. نگرانی دیگر من به آثار برداشته شدن تحریمها مربوط است. اگر ایران به یکباره، میلیاردها دلار پول به دست بیاورد با آن چه کار خواهد کرد. احتمالا بخش زیادی از این پول برای مقاصد منطقی و معقول ازقبیل تقویت اقتصاد ایران، اعطای یارانه های غذایی و توسعه زیرساختهای کشور و اقداماتی از این قبیل هزینه خواهد شد یعنی همان کاری که دولتها معمولا انجام می دهند. اما در عین حال باید توجه داشت که میلیاردها دلار از این پول نیز در اختیار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و حزب الله و رژیم بشار اسد رئیس جمهور سوریه قرار خواهد گرفت که این مسئله نگران کننده است. بنابراین، نکاتی در تفاهم لوزان وجود دارد که نگران کننده است و باید تکلیف آنها مشخص شود. رژیم ایران حتی در زمان اجرای تحریمهای سخت، قادر بود میلیاردها دلار به رژیم بشار اسد کمک کند و منابع مالی موردنیاز حزب الله لبنان را تامین کند.

 

بنابراین، اگر ایران با برداشته شدن تحریمها به منابع مالی بیشتری دست پیدا کند، از آن در همین مسیرها استفاده خواهد کرد. بی تردید، این کارها سبب تقویت موقعیت ایران در منطقه خواهد شد. چرا که گفته می شود برداشته شدن تحریمها سبب تقویت جریان اعتدال گرا در داخل ایران خواهد شد.

 

الیوت آبرامز: به نظرمن، بهترین نتیجه تفاهم لوزان، به تاخیر انداختن چندساله دستیابی رژیم ایران به تسلیحات هسته ای است. البته این توافق سبب مشروعیت بخشیدن به برنامه هسته ای ایران می شود. درعین حال باید به ملاحظات منطقه ای مطرح درباره این توافق نیز توجه داشت. اسرائیل نگران دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای است. نگرانی کشورهای عربی منطقه نیز اقدامات ایران در زمینه تجاوز علیه کشورهای منطقه و حمایت از تروریسم و تلاش برای سرنگون کردن حکومتها در کشورهای منطقه است. با توافق هسته ای، ایران به قدرت هژمون در منطقه تبدیل می شود و این تقصیر آمریکا است که نتوانسته است به راه مناسبی برای رسیدگی به این مشکل دست یابد. ایران در ده سال گذشته مشغول چه کاری بوده است؟ ایران سرگرم اجرای برنامه ساخت تسلیحات هسته ای بوده است. در این مدت، حمایتهای ایران از حزب الله و حماس نیز افزایش یافته است. اوضاع به صورتی شده است که نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در سه کشور عربی عراق و سوریه و یمن حضور دارند. تحریمها به هیچ وجه مجازاتی برای ایران نبوده اند. توافق هسته ای نیز سبب مشروعیت بخشی به این برنامه هسته ای می شود. باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا باید تا چند روز دیگر در نشست مشترک با سران کشورهای عضو شورای همکاری های خلیج فارس در کمپ دیوید شرکت کند. باید منتظر ماند و دید که او می خواهد به سران عرب منطقه چه تضمینهایی درباره ایران بدهد. آیا آمریکا می خواهد ناو هواپیمابر دیگری در منطقه مستقر کند؟ آیا آمریکا می خواهد چتر هسته ای را بر سر کشورهای عضو شورای همکاری های خلیج فارس ایجاد کند ؟ اگر توافق امنیتی با کشورهای منطقه شود، کنگره از آن حمایت خواهد کرد؟ آیا سنا به آن رای مثبت خواهد داد؟ آیا آمریکا می خواهد پیمان دفاعی مشترک دوجانبه با هریک از کشورهای عضو شورای همکاری های خلیج فارس منعقد کند؟ هیچیک از این کارها، چندان چشمگیر نیستند. همه این کارها باید انجام شود و درعین حال باید کارهای دیگری هم انجام شود. سناریوی دیگری که مطرح است این است که در پایان مذاکرات، هیچ توافقی حاصل نشود. اگر توافقی حاصل نشود همه طرفهای حاضر از سر میز مذاکرات بلندخواهند شد و خواهند رفت. بعید می دانم در این صورت، ایران بخواهد گام بلندی در مسیر ساخت تسلیحات هسته ای بردارد، زیرا ایران بیم دارد که این کارش سبب شود رئیس جمهور آمریکا یا اسرائیل در موقعیتی قرار بگیرند که بخواهند درباره حمله نظامی به ایران تصمیم گیری کنند. بنابراین، ایران به حرکت تدریجی اش برای رسیدن به بمب اتمی ادامه خواهد داد اما به گونه ای مشهود و گسترده، این حرکت را تسریع نخواهد کند. درعین حال باید توجه داشت، در صورت شکست مذاکرات، کنگره تحریمهای جدیدی علیه ایران تصویب خواهد کرد و بعید است دولت اوباما این تحریمها را وتو کند. در این صورت، طرح مشترک اقدام نیز خاتمه یافته خواهد بود.

 

مارک دابوویتز: تحریمها بود که سبب شد ایران سر میز مذاکره آورده شود. درواقع، تحریمها تسهیل کننده مذاکرات بودند. تحریمها سبب شد رئیس جمهور آمریکا در مذاکرات کارت برنده داشته باشد و درنهایت، چارچوب موردتوافق در لوزان حاصل شود. احتمالا همین تحریمها سبب خواهند شد (آْیت ا..) خامنه ای در نهایت تصمیم بگیرد به توافق هسته ای جامع نیز تن دربدهد. بنابراین، ما می توانیم بسیار احساس پیروزی کنیم اما این اتفاق رخ نداده است، زیرا برخی اشتباههای اساسی درباره تحریمها رخ داده است. اگر توافق نهایی حاصل شود، اشتباه اساسی دیگری نیز رخ خواهد داد و آن اینکه آمریکا می خواهد به بازگشت سریع تحریمها به موقعیت اولیه اش، دلگرم باشد. استدلال اصلی دولت اوباما درباره بازگشت تحریمها نیز همین سریع و خودکار بودن بازگشت تحریمها است. براساس فرمول مطرح گفته می شود، برداشته شدن تحریمها به صورت تدریجی است و اگر در این مسیر، مشخص شود ایران فریبکاری می کند، تحریمها به سرعت سرجای خودش بازخواهد گشت. اما این تفکر و نگرش، توام با توهم و خیال است. بی تردید، اگر طرح بازگشت تحریمها در شورای امنیت سازمان ملل متحد مطرح باشد، روسیه در مقابل آن خواهد ایستاد و با لجاجت خود مانع از این کار خواهد شد. اعمال مجدد تحریمها برخلاف حرص و آز انسانی خواهد بود که در فضای اقتصادی وجود دارد و با برداشته شدن تحریمها، از فرصتهای داخل ایران استفاده خواهد شد و درنتیجه فعالان اقتصادی در این حوزه، با بازگشت مجدد تحریمها مخالفت خواهند کرد. سالها طول کشید تا تحریمها اعمال شود. هفت تا هشت سال طول کشید تا این تحریمها در کنگره آمریکا به تصویب برسد و کنگره بتواند نهادهای مالی طرف قرارداد با ایران را متقاعد کند که ارتباط خود را با بانکهای ایرانی قطع کنند. مدت مدیدی طول کشید تا کشورهای اروپایی متقاعد شدند ارتباط مالی خود ازطریق سوئیفت با ایران را قطع کنند. آمریکا و اتحادیه اروپا تلاشهای گسترده ای صورت دادند تا این تحریمها را اجرایی کنند. اگر روند برداشته شدن تحریمها شروع شود، قطع نظر از اینکه با چه سرعتی برداشته شود، این روند معکوس به سرعت پیش خواهد رفت و تحریمها سست خواهد شد. با این اوصاف می بینیم که طرح بازگردانده شدن فوری تحریمها سر جای خودش در صورت عدم پایبندی ایران به تعهداتش، تفکری بسیار خیالی و توهم آلود است. با برداشته شدن تحریمها، تنها سازوکار صلح آمیز مقابله با فریبکاری ایران از بین خواهد رفت و رئیس جمهور آمریکا در وضعی قرار خواهد گرفت که بسیار منزجر کننده است. او باید تصمیم بگیرد که یا تسلیم شود یا اینکه با ایران وارد جنگ شود که هر دو گزینه بسیار منفور است. ایران به صورت تدریجی فریبکاری می کند و نه اینکه فربیکاری آن به یکباره و علنی باشد. بعید می دانم هیچ رئیس جمهوری در آمریکا حاضر باشد به علت فربیکاری تدریجی، به اقدام نظامی علیه ایران مبادرت کند. رئیس جمهور آمریکا نمی تواند براساس این اطلاعات که مثلا ایران گاز هگزا فلورید اورانیوم را وارد سانتریفیوژهای نسل هشتم کرده است، مردم آمریکا را به اقدام نظامی علیه ایران متقاعدکند و بگوید این کار ایران برخلاف توافق هسته ای است و آمریکا می خواهد از نیروی هوایی اش برای بمباران تاسیسات هسته ای ایران استفاده کند. هرگز چنین اتفاقی رخ نخواهد داد.

 

چنین سناریویی کاملا خیالی است. بسیار ساده لوحانه است اگر تصور کنیم می توانیم با سازوکار بازگشت فوری تحریمها و فشارهای اقتصادی، بازهم همان فشار گذشته را بر ایران وارد کنیم. درعین حال، باید توجه داشت که ایرانی ها ابله نیستند. آنها در سالهای نخست درنظر گرفته شده برای توافق هسته ای، به آن پایبند خواهند بود و اگر هم بخواهد فریبکاری کنند، فریبکاری آنهار بسیار تدریجی خواهد بود. آنها از ابهامات موجود در توافق هسته ای سوء استفاده خواهند کرد. به محض برداشته شدن تحریمها، اقتصاد ایران قوی خواهد شد و با تقویت این فضا، فشارها درمقابل بازگشت فوری تحریمها در آینده افزایش خواهد یافت. بعید می دانم ایران بخواهد به صورت چشمگیر به گسترش فعالیتهای هسته ای اش در زمان اجرای توافق هسته ای مبادرت کند، زیرا این کار خطر اقدام نظامی آمریکا یا اسرائیل را علیه ایران به همراه خواهد داشت. به نظر من اعمال تحریمها باید ادامه داشته باشد. تحریمها به صورت تدریجی بر اقتصاد ایران فشار وارد می کند. فشارهای اقتصادی بر ایران می تواند به صورت سنجیده و اندازه گیری شده باشد. اگر ایران بخواهد در آینده در مسیر فعالیتهای هسته ای اش گام بیشتری بردارد، می توان از همین فرمول استفاده کرد. مثلا اگر ایران بخواهد گامهای بلندتری در این مسیر بردارد می توان امکان دسترسی ایران به درامدهای نفتی اش را بیش از پیش محدود کرد. اگر ایران بخواهد بازهم جلوتر برود می توان امکان دسترسی آن به یورو را کاملا از بین برد. اما درمجموع باید بگویم، بعید است گفتگوهای هسته ای به شکست منجر شود و طرفهای حاضر از میز مذاکرات دور شوند. شاید ساختار مذاکرات 1+5 با ایران، متوقف شود اما مذاکرات دوجانبه ایران و ایالات متحده ادامه خواهد داشت. باید توجه داشت که پیش از آغاز روند 1+5 نیز آمریکا مذاکرات دوجانبه با ایران را از یک سال قبل شروع کرده بود. شاید بازی های سیاسی انجام شود اما در نهایت، بازهم مذاکرات دوجانبه با ایران ادامه خواهد داشت. هدف این است که وزن ما در چانه زنی با ایران افزایش یابد تا به توافق بهتری دست پیدا کنیم.

 

گولدبرگ: من نیز معتقدم فریبکاری هسته ای ایران تدریجی خواهد بود. احتمالا طرف آمریکایی نیز در مقابل این فریبکاری های ایران حداقل تا زمانی که باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا است از خودش تحمل نشان خواهد داد. اما سوال اساسی مطرح در این زمینه آن است که رئیس جمهور بعدی آمریکا چه کسی خواهد بود و آیا او هم به اندازه اوباما در این زمینه صبوری خواهد داشت یا خیر. در مجموع می خواهم بگویم ایران فعلا برای گسترش فعالیتهای هسته ای اش کاری انجام نخواهد داد اما اقدامات آتی آن در این زمینه به این بستگی خواهد داشت که چه کسی رئیس جمهور بعدی آمریکا باشد و فرد مذکور، چه سیاست و رویکردی را مدنظر داشته باشد. بنابراین می بینیم که این مسئله، مشکل رئیس جمهور بعدی آمریکا خواهد بود. به هرحال، دوره کنونی برای دولت اوباما، دوران برجاگذاشتن میراث دوران ریاست جمهوری است و در این زمینه به عرصه سیاست خارجی توجه می شود و اوباما می خواهد در عرصه سیاست خارجی اش، دستاوردی از خودش به ارمغان بگذارد و برود. در ماههای باقیمانده از دوران ریاست جمهوری اوبامای دموکراتها، هم حزبی های دموکرات او به حمایت از وی و سیاستهایش مبادرت خواهند کرد تا بتوانند از این مسئله در انتخابات آتی به نفع خودشان بهره برداری کنند و نامزد دموکرات را در انتخابات ریاست جمهوری سال دو هزار و شانزده به قدرت برسانند.

 

آبرامز: همه خطوط قرمز مدنظر آیت الله (خامنه ای) در تفاهم اخیر لحاظ شده است. آیت ا.. (خامنه ای ) از خطوط قرمز خودش عدول نکرده است. یکی از این خطوط قرمز که حفظ شده است این است که ایران به آژانس بین المللی انرژی اتمی توضیح نخواهد داد که درباره ساخت کلاهک هسته ای چه فعالیتهایی در گذشته داشته است(ابعاد نظامی احتمالی). ایران نمی خواهد در این زمینه توضیح بدهد و بی تردید نیز این کار را انجام نخواهد داد. ایران حاضر نخواهد شد فردو را هم ببندد. ایران حاضر نیست از سیاستهای گذشته اش دست بکشد. ایران درست زمانی که مذاکرات هسته ای ادامه داشت به اقدامی در یمن مبادرت کرده است که شاهد آن هستیم.

 

دابوویتز: گفته می شود رهبر ایران خطوط قرمزش را تغییر نداده است اما واقعیت این است که او این کار را انجام داده است. اما برای روشن شدن مسئله باید توضیحی را بیان کرد. باید توجه داشت که خطوط قرمز رهبر ایران، تاکتیک مذاکراتی است. سخن او درباره 190 هزار سو موید همین مسئله است. اگر ایران بخواهد یکصد و نود هزار سو اورانیوم داشته باشد باید 200 هزار سانتریفیوژ نسل یک داشته باشد (IR-1). اما در توافق اخیر لوزان مسئله به صورت دیگری شده است. همه می گویند دیدید که تعداد سانتریفیوژهای ایران به شش هزار کاهش یافت و از این تعداد، فقط پنج هزار فعال خواهد بود و درنتیجه رهبر ایران نتوانست به خواسته خودش برسد. اما واقعیت این است که او توانست به خواسته اش دست پیدا کند، زیرا این سخن او تاکتیکی برای مذاکرات بود و او توانست دوره زمانی با پایان مشخص برای اجرای توافق را به دست بیاورد. توافق برای ده یا پانزده سال اجرا خواهد شد. در این مدت ایران به ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته مبادرت خواهد کرد. او سانتریفیوژهای نسل اول را نمی خواهد. او هرگز خواهان سانتریفیوژهای نسل اول نبوده است. این نوع از سانتریفیوژها که ایران از پاکستان دریافت کرده است به هیچ دردی نمی خورد. ایران طراحی لازم برای ساخت سانتریفیوژهای نسل شش و هشت را انجام داده است و می خواهد آنها را در فردو نصب کند. ایران می خواهد با داشتن سانتریفیوژهای بسیار پیشرفته بتواند با سرعت زیاد به توان ساخت تسلیحات هسته ای نزدیک شود و در آستانه این وضع قرار بگیرد. او می خواهد سانتریفیوژهای کمتر داشته باشد و با همین سانتریفیوژها بتواند یکصد و نود هزار سو اورانیوم را تولید کند. درباره بازرسی از مراکز نظامی مرتبط با برنامه هسته ای ایران هم نکاتی مطرح است. ممکن است ایران برای اینکه ملاحظات داخلی خودش بگوید این بازرسی های فراگیر شامل پایگاههای نظامی فعلی نخواهد شد اما می توان از این کار درباره مراکز نظامی سابق استفاده کرد. باید توجه داشت فردو هم قبلا پایگاه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران بوده است. ممکن است در نهایت، اینگونه توافق شود که رهبر ایران مشخص کند چه پایگاههایی، پایگاههای نظامی سابق حساب می شوند و چه پایگاههایی،پایگاههای نظامی فعال کنونی به شمار می آیند. طرف آمریکایی نیز احتمالا این گفته ایران را خواهد پذیرفت و بازی به گونه دیگری ادامه خواهد داشت.

 

گولدبرگ: باید توجه داشت حکومت ایران شبیه کره شمالی نیست. ایران به مشوقها پاسخ می دهد همانطور که درباره تهدیدها واکنش نشان می دهد. زمانی مقامات عالی ایران درباره حضور دریایی آمریکا در منطقه خلیج فارس هشدار دادند و دولت اوباما در اقدامی که برخلاف رویه عادی اش بود، بلافاصله ناو هواپیمابر را به منطقه فرستاد و ایران هم بلافاصله از موضع قبلی خودش عقب نشینی کرد. بنابراین می بینیم که حکومت ایران به تهدید و ترغیب واکنش نشان می دهد و باید این رفتار تهران را با سیاستهای درست مدیریت کرد. ایران به توافق هسته ای پایبند خواهد بود و باید هم باشد، زیرا این توافق فقط با آمریکا نیست بلکه با 1+5 و در واقع با جامعه جهانی است و ایران درمقابل فشارها و تهدیدهای مرتبط با تخطی از این توافق، واکنش نشان خواهد داد.

 

آبرامز: باید به پیامدهای منطقه ای توافق هسته ای نیز توجه داشت. کشورهای عربی حاضر نخواهند شد در منطقه ای حیات داشته باشند که ایران بتواند به قدرت هژمون منطقه تبدیل شود با تکیه بر توان تسلیحات هسته ای اش بتواند قدرت بلامنازع منطقه شود. بی تردید، با توافق هسته ای کشورهایی همانند ترکیه و امارات عربی متحده در منطقه نیز به دنبال توان هسته ای خواهند بود. از این منظر، توان هسته ای ایران با موضوع اشاعه هسته ای در منطقه مرتبط است.

 

گولدبرگ: اگر براساس توافق هسته ای، ایران بتواند زیرساختهای هسته ای اش را با توافق جامعه بین المللی حفظ کند، دلیلی ندارد، رقبای منطقه ای ایران نخواهند همین زیرساختهای هسته ای مشابه با ایران را داشته باشند. دلیلی ندارد، سعودی ها سخنان و استدلالهای ما را بپذیرند و به دنبال توان هسته ای نروند. در این میان باید توجه داشت که تحریمهای آمریکایی نیز آینده مبهمی خواهند داشت. بازگرداندن مجدد تحریمهای آمریکا نیز دشوار خواهد بود. اگر ایران فریبکاری کند و آمریکا بخواهد تحریمها را بار دیگر اعمال کند، مشخص نیست چه وضعی پیش خواهد آمد. مشخص نیست رئیس جمهور آینده آمریکا چه کسی خواهد بود و چه نگرشی در این خصوص خواهد داشت.

[oldmagina 9,234]

صالحی: انتشار فکت شیت ایرانی ضرورتی ندارد

به گزارش خبرنگار مهر، علی اکبر صالحی ، رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان در برنامه نگاه یک درباره روندمذاکرات هسته ای در وین گفت:مذاکرات اکنون وارد جزئیات شده است . در لوزان به محورهای مشترکی درباره موضوعات رسیده ایم. درباره موضوعات فنی مانند نظنز و لوزان ، مسائلی مانند تحریم و موضوعات حقوقی مانند نظارت ها به مفاهیم مشترک رسیدیم.

وی ادامه داد: اکنون وارد عرصه دیگری شدیم که بیانیه را تعهدآور کنیم. تا به امروز هیچ چیزی تعهد آور نیست و باید به جزئیات بپردازیم . اصل مشخص شده است که چه باید کرد.
صالحی گفت: دوستان در چند روز وین بیشتر روی بحث تحریم تمرکز داشتند . مسائل فنی و حقوقی تا حدودی روشن است . به ویژه بعد از فکت شیت آمریکایی ها درباره تحریم ها درست و نادرست ادغام شده و ایجاد تشویش کرده بودند. این موضوعات در جلسات با حضور دکتر عارقچی و روانچی و کارشناسان مطرح و ابهامات تا حدودی برطرف شد .
وی درباره دلیل ابهامات موجود اظهار داشت: مذاکره یک فن است . از هر ابزاری طرف های مذاکره کننده استفاده می کنند که شرایط خود را در مذاکره قوی تر کنند. ابزار رسانه و تبلیغاتی یا مسائلی از این دست . آنها به دلیل داشتن امپراطوری رسانه ای احساس می کنند دست برتر را در اختیار دارند و فکر می کنند می توانند افکار عمومی را هدایت کنند . اما بالاخره خورشید همیشه پشت ابر نمی ماند . در جلسات وین بخشی از مسائل ابهام زدایی شد.

صالحی گفت: ما نمی خواهیم از طریق رسانه گفتگو کنیم . ملت بزرگوار ما اذعان دارند که خیلی از مسائل مذاکره ای را نمی توانیم مطرح کنیم چون مورد سوءاستفاده قرارمی گیرد.
وی درباره اظهارات مقام معظم رهبری و اطلاعاتی که باید در اختیار مردم قرار گیرد، اظهار داشت: من امروز متوجه شدم رسانه های رسمی کشور ما نه تحت عنوان گزاره برگز اما موضوعات را منتشر کرده بودند قبل از آمریکایی ها و حتی رسانه های خارجی از رسانه های داخلی استفاده کرده بودند.
وی درباره فکت شیت ایرانی اظهار داشت : فکت شیتی را در بخش فنی آماده کردیم . عزیران در وزرات امور خارجه مسائل فنی را هم اضافه کردند. بعدا مسئولان این طور تشخیص دادند که با توجه به صحبت هایی که شده است و آقای ظریف در همین برنامه همه موضوعات را مطرح کردند و چیزی باقی نمانده بود که مطرح شود ، خود من هم در یک گفتگوی ویژه به سئوالات پاسخ دادم. همه دوستان صحبت کردند. حتی رسانه ها این صحبت ها را دسته بندی کرده بودند در مقابل فکت شبت ایرانی . اگر اطمینان کنیم به جمع بندی مسئولان که تأمین منافع ملی است ، همه موضوعات بیان شده است .

صالحی گفت: ما در شرایطی هستیم که هر کسی می تواند سوء استفاده کند . ممکن است در موضوعات فکت شیت که حالت رسمی پیدا می کند بهانه ای برای سوء استفاده پیدا شود . این فکر شد که با توجه به مجموعه صحبت ها و توصیفی که از روند مذارکات اعلام شده کفایت می کند. الان هم دیگر مذاکرات شروع شده است و صدور فکت شیت مفهومی ندارد.
وی در این باره که برای حراست از دستاوردها چه تمهیداتی اندیشیده شده است، گفت : یکی از خطوط قرمز حفظ دستاوردها است . رآکتور اراک آب سنگین باقی ماند. فردو به عنوان تضمیم غنی سازی باقی ماند و نطنر به عنوان یک مر کز غنی سازی با قریب به پنج هزار و اندی ماشین باقی ماند. آنها در تحقیق و توسعه خیلی تلاش کردند که تحقیق و توسعه را متوقف کنند اما نتوانستند.

ویرایش شده در اردیبهشت 94 توسط oldmagina

[Sami1993 11,574]

در سایه سکوت دولت؛ بهارستان به طرح هسته ای کنگره واکنش عملی نشان داد/ تدوین طرح دوفوریتی "الزام تصویب توافق هسته‌ای در مجلس" توسط نمایندگان/ سئوال از رئیس جمهور کلید خورد
در حالی که بر اساس قانون و عرف تعامل قوا، آگاهی نمانیدگان مجلس از محتوای مذاکرات هسته ای یک اصل بدیهی است با این حال وزارت امور خارجه با این بهانه که محتوای مذاکرات باید محرمانه بماند و یا اینکه این جزییات مورد سواستفاده رژیم صهیونیستی قرار می گیرد، از پاسخگویی و یا تشریح روند مذاکرات هسته ای برای نمایندگان ملت خودداری می‌کند.

رجانیوز: در حالی که کنگره آمریکا در حال بررسی طرحی است که بر اساس آن هر گونه توافق هسته ای با ایران باید به تایید نمایندگان آمریکا برسد، نمایندگان مجلس ایران نیز طرح الزام تصویب توافق هسته ای در مجلس را تدوین کردند.

به گزارش رجانیوز، نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرح دوفوریتی الزام تصویب توافق هسته‌ای میان ایران و ۱+۵ را تهیه کردند.

در همین زمینه، سید حسین نقوی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در گفتگو با تسنیم، اظهار کرد این طرح دوفوریتی تصریح دارد که بر اساس قانون اساسی توافق ایران با ۱+۵ بدون تصویب در صحن علنی هیچ ضمانت اجرایی نخواهد داشت و اعتبارش منوط به مجوز مجلس خواهد بود.

نقوی گفت: طبق این طرح، مقرر شده هیئت ۷نفره بر روند مذاکرات هسته‌ای نظارت و گزارش آن را به هیئت رئیسه مجلس ارائه کنند.

در حالی که بر اساس قانون و عرف تعامل قوا، آگاهی نمانیدگان مجلس از محتوای مذاکرات هسته ای یک اصل بدیهی است با این حال وزارت امور خارجه با این بهانه که محتوای مذاکرات باید محرمانه بماند و یا اینکه این جزییات مورد سواستفاده رژیم صهیونیستی قرار می گیرد، از پاسخگویی و یا تشریح روند مذاکرات هسته ای برای نمایندگان ملت خودداری می‌کند.

محرمانه بودن مذاکرات در حالی بهانه‎ای برای عدم پاسخگویی به مجلس عنوان شده که تیم مذاکره کننده آمریکایی علاوه بر تشریح روند مذاکرات و همچنین محتوای مورد بحث برای نمایندگان کنگره، مقامات رژیم صهیونیستی و در بعضی موارد دیگر کشورها از جمله عربستان را در جریان مسائل مورد بحث مذاکرات قرار می‌دهند.

با این حال پس از توافق لوزان و انتشار فکت شیت آمریکا و به دنبال آن حضور وزیر امور خارجه در مجلس، وی به نمایندگان قول داد که بزودی فکت شیت ایرانی مذاکرات لوزان منتشر می شود اما شب گذشته علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی اعلام کرد بنا بر مصالحی و همچنین احتمال سو استفاده رژیم صهیونیستی وزارت خارجه از انتشار فکت شیت منصرف شده است.

هر چند تعامل تیم هسته ای و نمایندگان مجلس در موضوع مذاکرات هسته ای در پایین ترین سطح ممکن قرار دارد با این حال بر اساس اصل ۷۷ قانونی اساسی و تفسیری که از آن صورت گرفته است يادداشت‌ تفاهم‌ چنانچه‌ ايجاد تعهد نمايد مثل‌ قرارداد است‌ و بايستي‌ ضوابط‌ مذكور در قانون‌ اساسي‌ نسبت‌ به‌ آن‌ رعايت‌ شود.

موضوعی که صراحتا مورد تاکید شورای نگهبان به عنوان مفسر قانون اساسی قرار گرفته است.

شورای نگهبان قانون اساسی آذرماه سال ۱۳۶۲ در پاسخ به نامه ای از سوی مجلس شورای اسلامی تکلیف تفاهم‌نامه هایی که منجر به ایجاد تعهد برای کشور می‌شود را روشن کرده است.

در سئوالی که برای اظهارنظر به شورای نگهبان فرستاده شد، آمده بود:

با احترام‌، همانطور كه‌ اطلاع‌ داريد اصل‌ ۱۳۹ و اصل‌ ۷۷ قانون‌ اساسي‌، صلح‌ دعاوي‌ راجع‌ به‌ اموال‌ عمومي‌ و دولتي‌ را در صورتي‌ كه‌ مورد دعوي‌ خارجي‌ باشد، موكول‌ به‌ تصويب‌ مجلس‌ دانسته‌ و عهدنامه‌ها و مقاوله‌نامه‌، قراردادها نيز بايد به‌ تصويب‌ مجلس‌ برسد، آنچه‌ كه‌ براي‌ كميسيون‌ سئوالات‌ بايد روشن‌ گردد اين‌ است‌ كه‌ آيا در موارد جزئي‌ كه‌ تصرف‌ در قراردادها مي‌شود و بعضي‌ از مواد آن‌ را از نظر مقدار پول‌ و يا زمان‌ تحويل‌ تغيير مي‌دهند، اين‌ نيز بايد به‌ تصويب‌ مجلس‌ برسد، يا خير؟

و آيا تفاهم‌نامه‌هايي‌ كه‌ نمايندگان‌ دولت‌ با طرفهاي‌ خارجي‌ امضاء مي‌كنند و بر آن‌ فعاليت‌ طرفين‌ مبتني‌ مي‌گردد، جزء قرارداد حساب‌ مي‌آيد؟

و آيا بعد از تصويب‌ اصل‌، داشتن‌ رابطه‌ تجاري‌ با دولتهاي‌ خارجي‌، مسئولين‌ دولت‌ جمهوري‌ اسلامي‌ حق‌ دارند در اين‌ چارچوب‌ در هر موردي‌ كه‌ صلاح‌ دانستند، براي‌ داد و ستد قرارداد بسته‌ موارد جزئي‌ را مشخص‌ نمايند؟

آیت الله لطف الله صافی، رئیس وقت شورای نگهبان نیز در نامه ای خطاب به رئیس وقت مجلس شورای اسلامی درباره تفسیر اصل ۱۳۹ و ۷۷ قانون اساسی آورده بود:

۱) در هر مورد عمل‌ دولت‌ يا هر مقام‌ مسئولي‌ به‌ استناد تصويب‌ مجلس‌ شوراي‌ اسلامي‌ انجام‌ مي‌شود. فقط‌ در محدوده‌ مصوبه‌ قانونيت‌ دارد و خارج‌ از آن‌ محدوده‌ جزئاً و كلاّ به‌ تصويب‌ مجلس‌ شوراي‌ اسلامي‌ نياز دارد.

۲) يادداشت‌ تفاهم‌ چنانچه‌ ايجاد تعهد نمايد مثل‌ قرارداد است‌ و بايستي‌ ضوابط‌ مذكور در قانون‌ اساسي‌ نسبت‌ به‌ آن‌ رعايت‌ شود.

۳) قراردادهاي‌ جزئي‌ در رابطه‌ با اصل‌ قراردادهاي‌ موضوع‌ اصل‌ ۷۷ قانون‌ اساسي‌ در صورتي‌ كه‌ خارج‌ از محدوده‌ قرارداد اصل‌ باشد بايد به‌ تصويب‌ مجلس‌ شوراي‌ اسلامي‌ برسد.

بنابراین امضای تفاهم نامه هسته ای که تعهداتی را متوجه کشور می کند باید پیش از امضا مورد تصویب مجلس شورای اسلامی قرار بگیرد و بی توجهی به این گزاره به معنای نادیده گرفتن قانون اساسی است.

از سوی دیگر اقدام نمایندگان در تدوین طرح دوفوریتی نظارت بر توافق هسته ای اگر به تصویب نمایندگان برسد، در صورت بی توجهی دولت و تیم مذاکره کننده به مجلس نیز نمایندگان می توانند نقش بسزایی در اجرای قانون اساسی و صیانت از منافع ملی کشور داشته باشند.

سوال از رئیس‌جمهور در مجلس کلید خورد

در همین حال نایب رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس از جمع آوری امضاء برای سوال از رییس جمهور درباره دلایل عدم ارائه جزییات توافقات اخیر به مردم و عدم انتشار فک‌شیت خبر داد.

حجت‌الاسلام حمید رسایی نماینده مردم تهران و نایب رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی، با اشاره به اینکه علی رغم تاکید رهبر انقلاب مبنی بر ارائه جزییات مذاکرات به مردم و نخبگان، دولت بنایی بر این کار ندارد و همچنان بر مخفی کاری اصرار دارد، اظهار داشت: پیگیری های ما نشان می دهد که مانع اصلی ارائه جزییات توافقات صورت گرفته هسته‌ای به مردم، شخص آقای روحانی است و وزیر خارجه در این باره تصمیم گیرنده نیست.

نایب رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس اضافه کرد: آقای روحانی با رای مردم پشت میز مذاکره نشسته‌ اما معلوم نیست چرا وقتی دشمنان ملت ایران از ریز توافقات و مذاکرات مطلع هستند، چرا باید مردم را نامحرم تلقی کنند، خصوصا که رهبر معظم انقلاب تاکید کردند که در موضوع هسته ای و توافقات آن ما چیز محرمانه ای نسبت به مردم نداریم و ارائه جزییات توافقات و مذاکرات هسته ای به مردم و نخبگان را مصداق همدلی دولت با مردم دانستند.

رسایی در پایان خاطرنشان کرد: مطابق آیین نامه بعد از امضای یک چهارم نمایندگان، هیات رییسه موظف به ارسال سوال برای رییس جمهور است و ظرف یک هفته نماینده رییس جمهور باید در کمیسیون مربوطه حضور یابد و در صورت عدم اقناع سوال کنندگان، ظرف یک ماه وی باید در صحن علنی حاضر شود و پاسخ دهد و در نهایت چنانچه مجلس از این پاسخ قانع نشود، موضوع به قوه قضاییه ارجاع می شود.

[oldmagina 9,234]

جمع‌آوری امضا برای طرح تصویب توافق هسته‌ای

به گزارش فارس حسین علی حاجی دلیگانی نماینده مردم شاهین شهر در مجلس شورای اسلامی گفت: نمایندگان در صحن مجلس در حال جمع آوری امضاء برای طرحی هستند که براساس آن هرگونه تصمیم مربوط به مذاکرات هسته ای پس از تصویب در مجلس قابلیت پذیرش و اجرایی شدن دارد که این طرح به صورت دو فوریتی آماده شده است.

وی افزود: در این طرح که با استناد به اصل 125 قانون اساسی تهیه شده، یک هیأت 7 نفره از نمایندگان مجلس شورای اسلامی تشکیل می شود تا بر مذاکرات و توافقات هسته ای نظارت داشته باشند.

[Skyhawk 16,545]

بررسی و تصویب توافق اقدام مثبتی هست! لااقل با اینکار تیم مذاکره کننده حداکثر سعیش رو بکار میگیره تا توافقی شکل بگیره که منافع کشور رو تامین کنه و صرفا تامین کننده منافع حزبی جریان حاکم و ضامن پیروزی در دو انتخابات آینده نباشه!

اما با اینحال در صورت رد توافق به نظر میرسه ظرفیت فعال کردن مجدد جریان فتنه و ایجاد شورش در کشور وجود داره! برخی از گروه های اصلاح طلب چیزی به عنوان فناوری هسته ای رو برای کشور لازم و ضروری نمیدونن و اصلا براشون مهم نیست که متن توافق چی هست و چه چیز دادیم و به چه چیزی رسیدیم! هدفشون از مذاکرات خاتمه دادن به تقابل ایران و آمریکا و برقراری مجدد روابط فیمابین هست و این رو در مناظره زیباکلام و نبویان به وضوح میشه دید.

 

مناظره-زیباکلام و نبویان

http://raztv.ir/video+qwcqbflxek

 

صالحی گفت: ما در شرایطی هستیم که هر کسی می تواند سوء استفاده کند . ممکن است در موضوعات فکت شیت که حالت رسمی پیدا می کند بهانه ای برای سوء استفاده پیدا شود . این فکر شد که با توجه به مجموعه صحبت ها و توصیفی که از روند مذارکات اعلام شده کفایت می کند. الان هم دیگر مذاکرات شروع شده است و صدور فکت شیت مفهومی ندارد.
وی در این باره که برای حراست از دستاوردها چه تمهیداتی اندیشیده شده است، گفت : یکی از خطوط قرمز حفظ دستاوردها است . رآکتور اراک آب سنگین باقی ماند. فردو به عنوان تضمیم غنی سازی باقی ماند و نطنر به عنوان یک مر کز غنی سازی با قریب به پنج هزار و اندی ماشین باقی ماند. آنها در تحقیق و توسعه خیلی تلاش کردند که تحقیق و توسعه را متوقف کنند اما نتوانستند.

 

واقعا اینها مردم رو چی فرض کردن؟ 

[era_923 9,921]

رجا نیوز دقیقا نمونه فارسی زبان دبکا فایل هست.

 

 

 

مناظره-زیباکلام و نبویان

 

 

 

کی زیباکلام رو جدی میگیره اصن؟ طرف توی روز روشن میاد میگه اسرائیل حق داره چون ایران میخواد نابودش کنه و فکر میکنم قبلا از دوستی مردم ایران و اسرائیل هم گفت اگر اشتباه نکنم و کسی کارش نداشت. نمیدونم چرا، ولی حس میکنم زیباکلام مثل یه مکانیزم کاهش فشار توی دستگاه های صنعتی  یا مثل یک سوپاپ اطمینان عمل میکنه، یعنی فلسفه حضورش این هست که مردم ببینن آره! آزادی بیان اینجا هم هست. دقیقا مثل اون جریان مناظره با کیانوری اوایل انقلاب که هنوز که  هنوزه به عنوان نشانه ای از وجود آزادی بیان در صدا وسیما یاد میشه ازش! فقط نمیدونم چرا یهویی اون جور مناظره ها دیگه ادامه پیدا نکرد.

ویرایش شده در اردیبهشت 94 توسط era_923

[CHAF 306]

هی... یادش بخیر....... تحولات تاریخی آنچنان سریع رخ میده که از توان درک عقل ناقص انسان خارج است. 

 

حالا دیگه باید برای بچه هامون تعریف کنیم که یک زمانی تو راهپیمایی تو مدرسه .... پرچم این نماد استکبار و استعمار جهانی را آتش میزدیم!!! ولی فکر نکنم تا چند سال دیگه نسل جدید اصلا حرفمون را باور کنه.

 

واقعا چرا اینطوری شد؟ لعنت به به این دو کلمه تساهل و تسامح  :!:

 

عکس: نصب پرچم آمریکا مقابل هتل هما

 

 

طی یک اتفاق نادر، از دیروز تا حالا پرچم امریکا، انگلیس، ایران و..... جلوی ورودی هتل هما شیراز به احتزاز دراومده!

 

[oldmagina 9,234]

تیم مذاکراه کننده ایران وارد نیویورک شد

به گزارش تسنیم محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان و تیم مذاکره کننده هسته‌ای برای شرکت در کنفرانس بازنگری ان پی تی وارد شهر نیویورک شدند.

وزیر امور خارجه و هیات همراه ساعت 4 بامداد تهران را به‌مقصد فرانکفورت و سپس نیویورک ترک کرده بودند.
قرار است ظریف در اجلاس بازنگری معاهده نیویورک سخنرانی کند و در حاشیه آن ملاقات‌هایی با جان کری همتای آمریکایی خود و فدریکا موگرینی هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا و برخی دیگر از وزیران کشورهای 1+5 داشته باشد.
بر اساس برنامه اعلامی سازمان ملل، وزیر امور خارجه کشورمان دوبار در روزهای دوشنبه (به نمایندگی از جنبش غیرمتعهدها) و سه شنبه هفته جاری در اجلاس بازنگری ان پی تی سخنرانی خواهد کرد.

 

[Skyhawk 16,545]

رجا نیوز دقیقا نمونه فارسی زبان دبکا فایل هست.
 
 



 
 
کی زیباکلام رو جدی میگیره اصن؟ طرف توی روز روشن میاد میگه اسرائیل حق داره چون ایران میخواد نابودش کنه و فکر میکنم قبلا از دوستی مردم ایران و اسرائیل هم گفت اگر اشتباه نکنم و کسی کارش نداشت. نمیدونم چرا، ولی حس میکنم زیباکلام مثل یه مکانیزم کاهش فشار توی دستگاه های صنعتی  یا مثل یک سوپاپ اطمینان عمل میکنه، یعنی فلسفه حضورش این هست که مردم ببینن آره! آزادی بیان اینجا هم هست. دقیقا مثل اون جریان مناظره با کیانوری اوایل انقلاب که هنوز که  هنوزه به عنوان نشانه ای از وجود آزادی بیان در صدا وسیما یاد میشه ازش! فقط نمیدونم چرا یهویی اون جور مناظره ها دیگه ادامه پیدا نکرد.

میگم نکنه اصلا زیباکلام پاسدار و بسیجی مخفیه و مستقیما هم از سردار نقدی و سرلشکر فیروز آبادی دستور میگیره و در ازای هر سخنرانی هم .....
این دیگه از اون حرف ها بود! ایشون و چند نفر دیگه در دانشگاه ها از این دست سخنرانی ها انجام میدن و در مقابل رهبری امثال اینها رو به سیاسیون قاجار تشبیه میکنه و با اینحال شما....
وقتی فرد یا گروهی در تاثیر گذار ترین بخش ها سیاستهای نظام رو زیر سوال میبرن و این شبهات به صورت کامل پاسخ داده نمیشن نتیجه اش مشخصه! پایه های چنین سیستمی در طول چند سال کاملا سست میشه و با یک تلنگر (مثل فتنه 88) فرو می ریزه! ساده انگاری هست اگر فکر کنیم چنین افرادی عمدا آزاد گذاشته شدن! باید دید چه وضعیتی به وجود اومده که این افراد فرصت نشر افکارشون رو به صورت آزادانه پیدا کردن.

در مورد مناظره هم باید گفت که تفکر انقلابی هیچ ترسی از مناظره نداره و همونطور که دیدید بعد از فتنه ۸۸ در شبکه سوم سیما مناظراتی برگزار میشد اما سیاسی کردن جامعه و تاکید بیش از حد روی این مباحث ممکنه مضراتی داشته و شاید به این دلیل زیاد به این مسائل پرداخته نمیشه.



احمد شیرزاد: چرا موضوع هسته‌ای را ناموسی کرده‌اید؟/ رآکتور اراک مضر است/ به هیچ دستاورد هسته‌ای نرسیده‌ایم
www.farsnews.com/newstext.php?nn=13930926000952

[cheka 15,065]

طی یک اتفاق نادر، از دیروز تا حالا پرچم امریکا، انگلیس، ایران و..... جلوی ورودی هتل هما شیراز به احتزاز دراومده!

 

البته اخبار موثقی هست مبنی بر اینکه بعد از انتشار این قضیه پرچم ها جمع شدن  :mrgreen:

[Skyhawk 16,545]

قرارداد ۱۰ ساله عدم احداث راه آهن در ایران در دوران حکومت قاجار:

 

[aparat]gpcCE[/aparat]

http://www.aparat.com/v/gpcCE

[oldmagina 9,234]

قرارداد ۱۰ ساله عدم احداث راه آهن در ایران در دوران حکومت قاجار:

داستان کامل راه آهن ایران در زمان قاجار

 

http://www.ensani.ir/storage/Files/20140520120143-9911-62.pdf

 

لطفا همه اش رو بخونید و بعدش در موردش نظر بدید !  icon_cheesygrin 

برای این که اسپم نشه ! :

 

شرط تهران برای پذیرش پروتکل الحاقی

به گزارش ایسنا، علی‌اکبر صالحی در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی سی‌سی‌ تی‌وی چین گفت: قدرت‌های جهانی موافقت کرده‌اند در چارچوب توافق هسته‌ای با ایران همه تحریم‌ها را به سرعت رفع کنند . وی افزود : در صورت تصویب مجلس ایران، بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌توانند از برخی مراکز غیرهسته‌ای ایران در چارچوب شرایط مشخص بازدید کنند. صالحی تاکید کرد: ایران از منافع ملی خود محافظت و در ادامه گفت‌وگوها بر خطوط قرمز خود تاکید خواهد کرد.

 

صالحی در پاسخ به سئوالی منبی بر این که آیا ایران در چارچوب تدابیر اضافی اجازه خواهد داد که بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تاسیسات غیرهسته‌ای آن دیدار کنند؟ گفت: این موضوع میان دو طرف مطرح و بررسی شده است. اگر همه مسائل به خوبی پیش برود ما این حقیقت را پذیرفته‌ایم که پروتکل الحاقی را خواهیم پذیرفت. این موضوع در ژنو سه مطرح شد. اما همانگونه که گفتم شرط تحقق این موضوع توافق درباره همه مسائل است و تا زمانی که درباره همه مسائل توافق نشده است این بدان معنا خواهد بود که توافقی حاصل نشده است. ما نمی توانیم یک بخش را مورد توجه قرار دهیم و از بخش و حوزه دیگری غفلت کنیم. در پروتکل الحاقی این فرصت و امکان وجود دارد که از برخی سایت‌ها بازدید انجام شود اما این به تفاهم و توافق دوجانبه وابسته است. برای مثال فرض کنید بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می خواهند از یک مرکز یا تاسیسات غیر هسته‌ای بازدید کنند ما مخالف این موضوع هستیم. مراکز و تاسیسات هسته‌ای در چارچوب توافق تامین امنیت تحت نظر قرار دارند. ما درباره مراکز غیر هسته‌ای صحبت می‌کنیم. بازرسان بر اساس پروتکل الحاقی می توانند از مناطق اطراف مراکز غیر هسته‌ای نمونه‌برداری کنند.

خبرنگار شبکه سی سی تی وی در ادامه از علی اکبر صالحی پرسید موضع ایران در قبال توسعه و تحقیق چیست؟ زیرا کاخ سفید اخیرا فکت شیتی منتشر و اعلام کرد تا ده سال تحقیقات در بخش غنی سازی و توسعه این بخش در ایران محدود خواهد بود تا این اطمینان حاصل شود که زمان دستیابی ایران به نقطه فرار هسته ای به یک سال افزایش یافته است. آیا توافقی در این خصوص وجود دارد؟ رئیس سازمان انرژی اتمی گفت: همانگونه که قبلا هم گفته‌ام توافقی در این خصوص وجود ندارد اما درکی در این خصوص وجود دارد که باید زمان دستیابی حدود یک سال باشد و ما هم معتقدیم این موضوع معقول است و به هیچ وجه هم غیرمنطقی نیست. ما برای نمایش اراده و آمادگی ایران که خواهان حل این مسائل است جواب مثبت داده‌ایم و بطور داوطلبانه معیار یک سال زمان برای دستیابی به نقطه گریز هسته‌ای را پذیرفته‌ایم. بنابراین در چارچوب ایده یک سال زمان برای دستیابی به نقطه عطف هسته‌ای ما فعالیت‌های خود را در بخش غنی سازی اورانیوم محدود کرده‌ایم.

ویرایش شده در اردیبهشت 94 توسط oldmagina

[oldmagina 9,234]

نحوه لغو تحریم ها پس از اجرای توافق

به گزارش خبرنگار مهر، علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان درمراسم سخنرانی در دانشگاه شریف که به منظور تقدیر از وی به عنوان رئیس این دانشگاه در دوره های گذشته برگزار شده بود در پاسخ به این سئوال که آیا تحریم ها در پایان توافق هسته ای با ۱+۵ به صورت یکجا برداشته می شود گفت: در صورتی که توافقنامه امضا شود تمام قطعنامه هایی شورای امنیت ملغی خواهد شد.

وی گفت: اکنون شش قطعنامه شورای امنیت تحت عنوان اشاعه بر علیه ایران صادر شده اند و در صورت توافق یک قطعنامه به منظور اجرای توافقنامه ایران و ۱+۵ صادر خواهد شد که قطعنامه جدید چگونگی به اجرا گذاشتن توافقنامه را بیان کرد و بر اساس آن تحریم ها ملغی خواهد شد.

صالحی گفت: تنها دو نوع تحریم که در قطعنامه ها بوده است در حال مذاکره هستند که ربطی به قطعنامه های اقتصادی ندارند. یکی از این تحریم ها، تحریم های تسلیحاتی و دیگری تجهیزات و کالاهای اشاعه ای است و بحثی که هم اکنون وجود دارد این است که آنها می گویند ایران فعلا اجازه خرید و فروش تسلیحات را ندارد و اکنون درباره بازه زمانی صحبت می کنیم که آنها بحث سال را مطرح می کنند و ما بحث ماه را.
وی در مورد تحریم های آمریکا نیز گفت: آمریکا دارای دو نوع تحریم است که یک نوع برآمده از فرمان رئیس جمهور آمریکا است و دیگری مصوبات کنگره. این تحریم ها دارای دونوع هستند که به تحریم های اولیه و ثانویه معروفند. تحریم های اولیه مربوط به خود آمریکا می شود. به طور مثال اجازه نمی دهد یک تاجر آمریکایی با ایران همکاری کند که این موضوع به خودش مربوط است اما تحریم های ثانویه تحریم هایی که از مرزهای آمریکا عبور می کند و این تحریم ها بر اساس توافق برطرف می شود. رئیس سازمان انرژی اتمی کشورمان تصریح کرد: تحریم های اتحادیه اروپا نیز لغو خواهد شد.

 

صالحی درباره زمان اجرای لغو تحریم‌ها گفت: بر اساس توافقنامه ما باید اقداماتی را بر روی زمین انجام دهیم و طرف مقابل نیز باید اقدامات قانونی خود را بر روی کاغذ انجام دهد هر زمان که اقدامات ما انجام شد و آژانس آنها را تایید کرد و اقدامات طرف مقابل نیز صورت گرفت این تحریم های ثانویه آمریکا و همچنین تحریم های اتحادیه اروپا لغو می شود که این زمان ممکن است یک ماه یا دو ماه بعد از توافق باشد.
وی گفت: اکنون دوستان ما در حال مذاکره بر روی همین موضوعات هستند که چطور تضمین های لازم در این باره گرفته شود. تصمیماتی نیز اتخاذ شده که اکنون نمی توانم درباره آنها صحبت کنم.

پی نوشت :

با این یک ماه تا دوماه کار اولیه تا عملی شدن لغو تحریمها هم منظور آمریکائیها ( داستان کنگره )  برآورده می شود و هم برای ما تحریمها در پله اول لغو می شود . ظاهرا نه سیخ میسوزد و نه کباب ! اون قسمت اخر تصمیمهای اتخاذ شده هم جالب بود .  icon_cheesygrin

پی پی نوشت : 

اینم دیدم دلم نیومد اضافه نکنم : " سخنگوی سازمان انرژی اتمی در پاسخ به ایسنا مبنی بر این که برخی مسوولان و مقامات مدعی هستند و اعلام می‌کنند که مقام معظم رهبری دستور به انتشار فکت شیت ایرانی داده‌اند؟ گفت: اگر از جانب ایشان دستوری داده شود دستور مطاع است و بلافاصله اجرا می‌شود. اگرچه سازمان انرژی اتمی مسوول فکت شیت نیست اما دستوری در این رابطه از جانب ایشان نبوده است. "