DR_CHAMRAN

" توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

Recommended Posts

دیدار ظریف و کری:

 

محمد جواد ظریف و جان کری روز شنبه به هیات‌های مذاکره‌کننده‌شان پیوستند که مذاکرات آن‌ها از حدود 20 روز پیش تاکنون در سطح کارشناسی و معاونان به طور فشرده ادامه داشته است. با وجود آن‌که دیپلمات‌های ایرانی با زبان روزه نگارش پیش‌نویس توافق را دنبال می‌کنند مذاکرات به طور جدی و بدون وقفه و مستمر در جریان است.

وزیران امور خارجه ایران و آمریکا برای سومین بار پس از بیانیه لوزان در چارچوب مذاکرات جامع هسته‌ای و در آستانه پایان ضرب‌الاجل 10 تیرماه دیدار کردند. در دیدار کری و ظریف که ظهر روز شنبه با نیم ساعت تاخیر از زمان اعلام شده قبلی انجام شد معاونان آن‌ها، ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا و هلگا اشمید معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا نیز حضور داشتند.

 

در حالی که امروز شنبه وزرای خارجه ایران و آمریکا به منظور آخرین رایزنیها درباره مذاکرات هسته‌ای قرار است با هم در وین دیدار کنند، مشاور معاون اول رئیس‌جمهور آمریکا از تمدید ضرب‌الاجل حصول توافق هسته‌ای تا ۱۸ تیر خبر داد.

خبرگزاری رویترز روز گذشته گزارش داده بود که دیپلمات‌های غربی می‌گویند از نظر آن‌ها ۹ جولای( ۱۸ تیر) یعنی زمانی که کاخ سفید مهلت دارد نسخه‌ای از توافق را به کنگره ارائه دهد، ضرب‌الاجل واقعی مذاکرات هسته‌ای با ایران است.

محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران بعد از ورود به وین درجمع خبرنگاران گفت:با هدف رسیدن به یک توافق که منافع و حقوق مردم ایران در آن رعایت شده و برای همه دنیا توافق خوبی باشد، به وین آمده‌ایم.

 

ظریف در گفت‌وگو با خبرگزاری صداو سیما در وین افزود: مطمئن هستیم که اگر طرف مقابل آمادگی این را داشته باشد که حقوق مردم ایران را به رسمیت بشناسد، وظایف خودش را انجام دهد، یعنی تحریم‌ها را بردارد و همزمان با اقدامات ایران، اقدامات خودش را انجام دهد و زیاده خواهی نکند، حتماً به یک توافقی می‌رسیم که به نفع همه خواهد بود. وی با بیان اینکه ما با این دید به وین آمده‌ایم، گفت: البته زمان مهم نیست و تنها رسیدن به توافق خوب مهم است و اینکه به یک نتیجه مناسب برسیم.

 

پیش از دیدار ظریف و کری، دو دیپلمات به جمع خبرنگاران آمده و چند جمله‌ای در مورد روند مذاکرات صحبت کردند.

کری با بیان اینکه نسبت به توافق هسته‌ای با ایران امیدوار است، گفت با این حال «کار سخت زیادی پیش رو داریم. مسائل بسیار دشواری باقی مانده است. فکر می‌کنم که همه می‌خواهند وارد این تلاش آخر شوند تا ببینید که آیا توافق امکان‌پذیر است یا نه.»وی افزود: «فکر می‌کنم همه می‌خواهند شاهد توافق باشند، اما ما باید روی موضوعات بسیار دشواری کار کنیم.»

در ادامه ظریف به صحبت پرداخت و گفت: «موافقم، البته شاید نه در مورد موضوعات، بلکه در این رابطه که لازم است سخت تلاش کنیم تا بتوانیم پیشرفت کرده و به جلو حرکت کنیم.»

وزیر امور خارجه افزود: «مصمم هستیم که هرآنچه لازم است برای ممکن کردن این امر مهم، انجام دهیم، اما این بستگی به موضوعات متعددی دارد و می‌خواهیم روی آن‌ها کار کنیم.»

 

"سید عباس عراقچی" معاون وزیر خارجه روز شنبه به شبکه خبری "العالم" در وین گفت: فعلاً تمدید در دستور کار ما نیست، بنای ما این است که در تاریخی که تعیین شده به یک جمع‌بندی برسیم و اگر مقدور نشود، ممکن است کار ما چند روزی ادامه پیدا کند تا بشود جمع‌بندی کرد.

عراقچی خاطرنشان کرد: به‌دنبال رسیدن به جمع‌بندی هستیم و در این دوره بنای تمدید به‌صورت ادوار قبلی را نداریم که چندین ماه تمدید بشود، ولی ممکن است چند روزی نیاز باشد که کار ادامه پیدا کند.

معاون وزیر خارجه در خصوص میزان پیشرفت مذاکرات گفت: فکر می‌کنم در موقعیتی نیستم که از درصد پیشرفت خاص صحبت کنم، به‌خصوص که کار در بعضی قسمت‌ها کمی جلو رفته و در بعضی قسمت‌ها کیفی جلو رفته است.

 

وی در ادامه تأکید کرد: ما یک متن اصلی توافق داریم و چندین متن ضمیمه و هر کدام از اینها یک مقداری کار جلو رفته است و نمی‌شود در مجموع الآن جمع‌بندی کرد که چقدر کار جلو رفته است، ولی بخش نسبتاً خوبی از کارها انجام شده است، قسمت زیادی از متن‌ها نهایی شده است؛ ولی آن قسمت‌هایی که باقی‌مانده ارزش کیفی و محتوایی خودش را دارد که باید در خصوص آنها توافق شود.

عراقچی اظهار داشت: الآن اجازه بدهید مذاکرات روند خودش را طی کند، ما در خیلی از موارد در لوزان به راه‌حل‌های خوبی رسیده‌ایم و الآن آن راه‌حل‌ها پیاده می‌شود؛ ولی در بعضی موارد در لوزان به راه‌حل نرسیدیم و برخی راه‌حل‌هایی که در لوزان به آنها رسیدیم نیز پاسخگو نیست؛ به‌خصوص اینکه بعد از لوزان برخی از کشورهای 1+5 اظهاراتی داشتند و مواردی را مطرح کردند و تغییراتی در مواضعشان مشاهده شد، و این یک مقدار زیادی کار را سخت‌تر کرده است؛ ما در حال بحث در این موارد هستیم وامیدواریم بتوان اینها را مجدداً به یک نظم معقول درآورد، تا ان‌شاءالله کار نگارش را در پی آن انجام داد.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من چند صفحه قبل مصاحبه دوست شهید احمدی روشن رو قرار دادم !
 
http://www.military.ir/forums/topic/29181-فعالیت-هسته-ای-جمهوری-اسلامی-ایران-مذاکرات-هسته/?p=455781

در این مصاحبه اشاره های به سرنوشت زنجیره ( شرکتها ) تامین و تولید قطعات سانتريفوژ و توان و زمان بازگشت شده !

 

 

 

بعد از 10 سال ( حداقل ) زنجیره تامین و تولید قطعات چه وضعیتی خواهد داشت ؟!

 

ما موارد مشابه در کشور داشتیم که با روبرو شدن یک صنعت با چالش ها و حتی از بین رفتن بخش قابل توجهی از آن ، زیر مجموعه ها و زنجیره تامین مواد و .... ( که سفارشاتی که دریافت می کردن به شدت کاهش پیدا می کنه و حتی شاید سفارشی دیگر برای تولید و تامین وجود نداشته باشد ! ) اگر شانس بیارن و از بین نرن ، تغییر کاربری خواهند داد تا بتوانند امرار معاش کنند !!

 

مثل صنعت نساجی و نساجی مازندران و مزارع کشت پنبه که بعد از گرفتار شدن نساجی مازندران در مشکلات فراوان ( و به قول برخی ورشکسته شده ! ) ، حالا کشاورزان دانه های روغنی و ... در این زمین ها کشت می کنند!

 

به فرض احیای نساجی مازندران ، آیا صاحبان زمین های کشاوری به راحتی حاضر خواهند بود تا ریسک کرده و دوباره مواد ( پنبه ) مورد نیاز رو تولید ( کشت ) کند ؟!؟!؟

 

زنجیره تامین و تولید قطعات سانتريفوژ از این مثالی که زدم به زبان ساده خیلی خیلی خیلی پیچیده تر ، پر ریسک تر و ... هست !!

 

درباره تحقیق و توسعه هم موارد و نگرانی های پیرامون آن مکرر گفته شده و همینطور زمان بازگشت پذیری که فردی مثل موسویان گفته فقط بازگشت ایران به قبل از توافق ژنو 7 سال طول می کشد  !

بنظرم دیگه نباید این مسائل را مطرح کرد چون گویا خواسته همه دولت مردان این است که تحریم به هر قیمتی برداشته بشه و اینده هسته ای زیاد برایشان مهم نیست . فقط یک جمله بگم از نظر کارشناسی و فنی ما تا همین الان انقدر برنامه هسته ای مان را به عقب بردیم که دیگه در توافق تکمیلی این موضوع برایمان کم رنگ شده .  من از جزییات مذاکره اطلاع ندارم ولی شاید صلاح در این بوده .........

  • Upvote 3

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

من چند صفحه قبل مصاحبه دوست شهید احمدی روشن رو قرار دادم !
 
http://www.military.ir/forums/topic/29181-فعالیت-هسته-ای-جمهوری-اسلامی-ایران-مذاکرات-هسته/?p=455781

در این مصاحبه اشاره های به سرنوشت زنجیره ( شرکتها ) تامین و تولید قطعات سانتريفوژ و توان و زمان بازگشت شده !

 

 

 

بعد از 10 سال ( حداقل ) زنجیره تامین و تولید قطعات چه وضعیتی خواهد داشت ؟!

 

ما موارد مشابه در کشور داشتیم که با روبرو شدن یک صنعت با چالش ها و حتی از بین رفتن بخش قابل توجهی از آن ، زیر مجموعه ها و زنجیره تامین مواد و .... ( که سفارشاتی که دریافت می کردن به شدت کاهش پیدا می کنه و حتی شاید سفارشی دیگر برای تولید و تامین وجود نداشته باشد ! ) اگر شانس بیارن و از بین نرن ، تغییر کاربری خواهند داد تا بتوانند امرار معاش کنند !!

 

مثل صنعت نساجی و نساجی مازندران و مزارع کشت پنبه که بعد از گرفتار شدن نساجی مازندران در مشکلات فراوان ( و به قول برخی ورشکسته شده ! ) ، حالا کشاورزان دانه های روغنی و ... در این زمین ها کشت می کنند!

 

به فرض احیای نساجی مازندران ، آیا صاحبان زمین های کشاوری به راحتی حاضر خواهند بود تا ریسک کرده و دوباره مواد ( پنبه ) مورد نیاز رو تولید ( کشت ) کند ؟!؟!؟

 

زنجیره تامین و تولید قطعات سانتريفوژ از این مثالی که زدم به زبان ساده خیلی خیلی خیلی پیچیده تر ، پر ریسک تر و ... هست !!

 

درباره تحقیق و توسعه هم موارد و نگرانی های پیرامون آن مکرر گفته شده و همینطور زمان بازگشت پذیری که فردی مثل موسویان گفته فقط بازگشت ایران به قبل از توافق ژنو 7 سال طول می کشد  !

 

نکته قشنگی بیان کردید 

اما باید اهداف و سطح تنولوژی های غنی سازی را در کنار این صحبت قرار داد و بعد به دید بهتری رسید 

فرض من بر بهم خوردن توافق بعد از سال 5 ام است ( یعنی بدترین شرایط ) 

در این شرایط شما برای غنی سازی دنبال کدام سانتریفیوژ می روید؟ مطمئنا آخرین نوع تست شده که احتمالا نوع 8 خواهد بود 

آیا زنجیره شرکت های حال حاضر در حال حاضر این روند را دارند؟ احتمالا نه زیاد 

راه حل چیست ؟ 

1- میل شرکت ها به سمت افزایش توان و داشتن ظرفیت برای تولید مدل های جدید و داشتن فناوری برای رسیدن سریع تر به تولیدات مهم تر

 

2-  میل شرکت ها به تولیدات غیر هسته ای در کنار تولیدات هسته ای

 ( شرکت ماستانگ و خیلی از شرکت های هواپیمایی جنگی بعد از پایان جنگ به سمت تولید ماشین رفتند و الان سرپا هستند 

پس باید چنین چرخه هایی را در کشور برای این مجموعه ها راه اندازی کرد تا از وابستگی به صنایع اتمی رها شده و تولیدات و فناوری خود را در اختیار بقیه صنایع قرار دهند

الان کمپرسورها و پمپ های سانتریفیوژ یکی از نیاز های کشور است ) 

 

نکته ای که شما گفتید خیلی مهم است و جدا از بحث توافق اگر ما چنین شرکت هایی را بسمت بازارهای عادی کشور سوق ندهیم به آنها خیانت کرده ایم

در حالی که تجربه دنیا نشان داده است که حرکت چنین شرکت هایی به این زمینه ها سبب افزایش بخش های نظامی آنها و توسعه همین شرکت ها خواهد شد

نمونه 

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D9%88%D9%84%D8%B2-%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B3_%D9%85%D9%88%D8%AA%D9%88%D8%B1_%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%B2

https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%E2%80%8C%D8%A7%D9%85%E2%80%8C%D9%88

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام 

بنظر توافق قطعی میرسه فقط این وسط پول عربستان حیف و میل شد  :laughing:

در این دقایق نزدیک افطار برای سربلندی کشور و مردم دعا کنیم...

  • Upvote 2
  • Downvote 2

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

دیدار ظریف و فابیوس برگزار شد

 

دیدار وزیر امورخارجه ایران با همتای فرانسوی وی دقایقی پیش در هتل کوبورگ وین آغاز شد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران در این دیدار قرار است محمد جواد ظریف و لوران فابیوس مسائل پیرامون موضضوع هسته ای ایران را بررسی کنند.
در این دیدار معاونان وزرای خارجه دو کشور حضور دارند.

 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام 

بنظر توافق قطعی میرسه فقط این وسط پول عربستان حیف و میل شد  :laughing:

در این دقایق نزدیک افطار برای سربلندی کشور و مردم دعا کنیم...

سلام

 

بی زحمت کمی درباره اینکه پول عربستان حیف شد بیشتر توضیح میدهید

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

 

بی زحمت کمی درباره اینکه پول عربستان حیف شد بیشتر توضیح میدهید

سلام

احتمالا منظورش خریدهای کلانی است که از بعضی کشورها برای راضی کردنشون برای تحت فشار گذاشتن ایران ، انجام شده . icon_cheesygrin

  • Upvote 2
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

سلام

 

بی زحمت کمی درباره اینکه پول عربستان حیف شد بیشتر توضیح میدهید

 

عربستان میلیاردها دلار به جیب فرانسوی ها ریخته تا در مذاکرات کارشکنی کنه ولی فراموش کرده که اولا اروپا و چین در مذاکرات وزنه خاصی محسوب نمیشن که کسی بخواد رو اینها سرمایه گذاری کنه ...ثانیا فرانسه هم جزئی از اتحادیه اروپاست و یکی از کشورهایی است که از تحریم ایران ضربه خورده و برای بازگشت شرکتهای نفتی (توتال) و خودرو سازها لحظه شماری میکنه...ضمنا ایران حدود 500 هواپیمای مسافربری نیاز داره که در حال مذاکره با ایرباس هست ..

سلام

احتمالا منظورش خریدهای کلانی است که از بعضی کشورها برای راضی کردنشون برای تحت فشار گذاشتن ایران ، انجام شده . icon_cheesygrin

icon_cheesygrin  :rose: 

  • Upvote 1
  • Downvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

عربستان میلیاردها دلار به جیب فرانسوی ها ریخته تا در مذاکرات کارشکنی کنه ولی فراموش کرده که اولا اروپا و چین در مذاکرات وزنه خاصی محسوب نمیشن که کسی بخواد رو اینها سرمایه گذاری کنه ...ثانیا فرانسه هم جزئی از اتحادیه اروپاست و یکی از کشورهایی است که از تحریم ایران ضربه خورده و برای بازگشت شرکتهای نفتی (توتال) و خودرو سازها لحظه شماری میکنه...ضمنا ایران حدود 500 هواپیمای مسافربری نیاز داره که در حال مذاکره با ایرباس هست ..

icon_cheesygrin  :rose:

خب  پس شما میگید که اگه الان و در طول مدت  مذاکرات فرانسه  مواضع سخت تری نسبت به سایر کشورها میگیره به خاطر عربستانه ؟

 

یعنی واقعن شما فکر میکنید کشوری مثل فرانسه بخواد به کشوری مثل عربستان باج بده ؟

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خب  پس شما میگید که اگه الان و در طول مدت  مذاکرات فرانسه  مواضع سخت تری نسبت به سایر کشورها میگیره به خاطر عربستانه ؟

 

یعنی واقعن شما فکر میکنید کشوری مثل فرانسه بخواد به کشوری مثل عربستان باج بده ؟

سلام

اونا که سابقه طولانی در باج دادن دارند . سابقه اونها و قذافی را دربیاورید متوجه موضوع می شوید ، عربستان که جای خودش را دارد.  icon_cheesygrin


اظهارات کری و ظریف پیش از آغاز مذاکرات وین

به گزارش باشگاه خبرنگاران جان کری وزیر خارجه آمریکا گفت فکر می کنم می توانیم بگوییم که امیدوار هستیم. کارهای زیادی هست که باید انجام دهیم. مسایل بسیار دشواری را پیش روی داریم و فکر می کنم که همه ما منتظر آغاز تلاش نهایی در وین با این هدف هستیم که ببینیم دستیابی به توافق ممکن است یا خیر. فکر می کنم همه علاقمند به دستیابی به یک توافق هستند با این باید مسایل بسیار دشواری را برطرف کنیم.

وزیر خارجه ایران نیز گفت بله من موافقم. من شاید درباره برخی موارد موافق نباشم با این حال درباره این حقیقت که باید واقعا کار کنیم تا بتوانیم به پیشرفت دست پیدا کنیم. ما مصمم هستیم که هر اقدامی که در توان داریم با این هدف انجام دهیم که بتوانیم این کار مهم را صورت دهیم با این حال تحقق این هدف به بسیاری مسایل بستگی دارد و ما به شدت در تلاش برای کار بر روی آنها هستیم. 

 

  • Upvote 1

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

خب  پس شما میگید که اگه الان و در طول مدت  مذاکرات فرانسه  مواضع سخت تری نسبت به سایر کشورها میگیره به خاطر عربستانه ؟

 

یعنی واقعن شما فکر میکنید کشوری مثل فرانسه بخواد به کشوری مثل عربستان باج بده ؟

 

من کی گفتم؟ :mrgreen:

دارم میگم عربستان پولشو دور ریخته و سعی داشت همراه با اسرائیل از فرانسه برای برهم زدن مذاکرات استفاده کنه که موفق نخواهد شد...چون اروپا و چین وزنه ای در مذاکرات نیستن که بخوان مانع توافق بشن فقط شاید کمی قلقلکمون بدن  icon_cheesygrin

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
آمانو همه را غافلگیر کرد( ورود به محل مذاکرات)

فارس: امروز (شنبه) در یازدهمین روز هشتمین دور مذاکرات هسته‌ای در شهر وین در راستای نگارش پیش نویس برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) حضور ناگهانی و بدون اعلام یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در هتل پله کوبورگ شهر وین (محل برگزاری مذاکرات هسته‌ای) همه خبرنگاران، تصویربرداران و عکاسان را غافلگیر کرد. به نحوی که همه خبرنگاران به دنبال تأیید خبر بودند و حتی کسی باورش نمی‌شد که آمانو در محل مذاکرات حضور داشته باشد و آنقدر این حضور ناگهانی رخ داد که تنها یکی دو شبکه تلویزیونی قادر به ثبت تصویر آن شدند.

تا پیش از این آمانو در محل مذاکرات هسته‌ای حضور نداشت و تنها همزمان با مذاکرات بود که دیدارهایی با او آن هم در مقر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی صورت می‌گرفت.

جالب‌تر اینکه آمانو دقایقی بعد از حضور لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه در محل مذاکرات حضور یافت.

دقایقی قبل یک منبع مطلع عنوان کرد که آمانو برای دیدار با جان کری و لوران فابیوس در هتل محل مذاکرات حضور یافته است.

وی کمتر از یک ساعت پس از ورود به محل مذاکرات، بدون پاسخ گفتن به سوالات خبرنگاران، محل گفت‌وگوها را ترک کرد و مشخص نیست که آیا وی دوبره بازمی‌گردد یا نه. 

حضور آمانو در محل مذاکرات آن هم چهار روز مانده به پایان ضرب الاجل تمدید هفت ماهه توافقنامه ژنو همه ذهن‌ها را به خود مشغول داشته که آیا این حضور روند حل اختلافات را سرعت خواهد بخشید و در فرصت زمان باقی مانده توافق در دسترس‌تر خواهد بود یا دوباره با توجه به شرط و شروط‌های امروز فابیوس درباره راستی آزمایی، پذیرش محدودیت زمان دار در تحقیق و توسعه و بازگشت مجدد تحریم‌ها در صورت نقض توافق جامع از سوی ایران، غرب دوباره به دنبال طرح زیاده‌خواهی‌های جدید است.

دور جدید رایزنی‌های هسته‌ای در راستای ادامه نگارش پیش نویس برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از روز چهارشنبه 27 خرداد ماه در وین و در سطح معاونان در جریان است و شب گذشته جان کری و صبح امروز نیز محمدجواد ظریف برای حضور در این رایزنی‌ها وارد وین شدند و دیدار و گفت‌وگو کردند. 

فابیوس هم امروز بعدازظهر به وین آمد و قرار است فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و فرانک والتر اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان نیز فردا به وین بیایند.

هنوز از زمان حضور سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه و وانگ یی وزیر خارجه چین در وین خبری در دست نیست.

نهم تیر ماه پایان ضرب الاجل تمدید هفت ماهه توافقنامه ژنو است.

منبع دیپلماتیک آگاه به مذاکرات گفت: توافق در روزهای باقی مانده شدنی است، مشروط بر اینکه راه حل های حاصل شده در لوزان مبنای عمل قرار گیرد.

وزرای خارجه ایران و 6 کشور (آلمان، فرانسه، روسیه، چین، آمریکا و انگلستان) به همراه کاترین اشتون مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا سوم آذر ماه 1392 در شهر ژنو به توافقی برای حل موضوع هسته‌ای ایران دست یافتند تحت عنوان «برنامه اقدام مشترک» که به توافقنامه ژنو معروف شد. پس از آن رایزنی‌ها از بهمن ماه همان سال آغاز و تا تیر ماه 1393 ادامه یافت. در 28 تیر ماه 1393 طرفین این مذاکرات را برای 4 ماه تمدید کردند که به دلیل اختلافات موجود بر سر راه دستیابی به توافق جامع، مذاکرات را برای هفت ماه (10 تیر ماه 1394) تمدید کردند.

وزرای خارجه ایران و 6 کشور به همراه فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در 13 فروردین ماه سال جاری بعد از 9 روز رایزنی فشرده در شهر لوزان سوئیس به مجموعه‌ای از راه حل‌ها برای دستیابی به توافق جامع هسته‌ای دست یافتند و در حال حاضر نشست‌ها برای نگارش پیش نویس برنامه جامع اقدام مشترک در شهر وین در جریان است که شش دور این رایزنی‌ها در وین و یک دور نیز در نیویورک و در حاشیه کنفرانس بازنگری معاهده NPT برگزار شد. در حال حاضر نیز هشتمین دور این رایزنی‌ها در وین در جریان است.

http://www.fardanews.com/fa/news/426843/%D8%A2%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%88-%D9%87%D9%85%D9%87-%D8%B1%D8%A7-%D8%BA%D8%A7%D9%81%D9%84%DA%AF%DB%8C%D8%B1-%DA%A9%D8%B1%D8%AF

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پیامد های عدم توافق و بر هم خوردن مذاکرات چه میتواند باشد؟!

 

چقدر به ضرر ما و چقدر به ضرر امریکا و رفقا؟!

 

خیلی خوبه که در ابتدا به این مسئله فکر بشه و براش راه حل ارائه بشه و بعدش به فکر عدم توافق و امثالهم باشن و باشیم

  • Upvote 7

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

ارزیابی راهبردی
رهبر انقلاب استراتژی واقعی امریکا در مذاکرات را آشکار می کند
پذیرش محدودیت هایی چنین بلند مدت و سفت و سخت بر برنامه هسته ای ایران تنها زمانی منطقی است که نشانه هایی از تغییر راهبرد به شدت امریکا علیه ایران وجود داشته باشد.

 

مهدی محمدی، ایران هسته ای - رهبر معظم انقلاب اسلامی با سخنرانی سه شنبه هفته گذشته خود شرایطی ایجاد کرده اند که امریکا دیگر نمی تواند هدف واقعی خود از مذاکرات هسته ای را پنهان کند. بسیاری تصور می کنند آنچه ایشان در آن روز فرمودند، صرفا توصیف پارامترهای یک توافق خوب بوده است. این به عقیده من تنها نیمی از مسئله است. مسئله مهم تر این است که ایشان یک استراتژی آشکار کننده در پیش گرفته و با طرح یک سلسله پارامترهای خاص ناظر به مسائل کلیدی مذاکرات، شرایطی را بوجود آورده اند که روشن شود هدف واقعی و پس پرده امریکا از این مذاکرات چیست. امریکایی ها مدت هاست ادعا می کنند هدف اصلی آنها از این مذاکرات بستن همه راه های ایران به سمت سلاح هسته ای است. واقعیت اما این است که نشانه های بسیار قدرتمندی وجود دارد که به ایران می گوید امریکایی ها «اهداف دیگری» در سر دارند که اطمینان از عدم ساخت سلاح هسته ای توسط ایران بیش از هر چیز نقابی است که بر چهره آن اهداف شوم و پنهان کشیده شده است. مجموعه آنچه امریکایی ها در سطوح رسمی و غیر رسمی ظرف این دو سال گفته اند این باور قدرتمند را در ایران بوجود آورده است که هدف این مذاکرات اطمینان از صلح آمیز بودن و صلح آمیز باقی ماندن برنامه هسته ای ایران نیست بلکه هدف این است که:

 

اولا- این برنامه راهبردی در میان مدت متوقف و در دراز مدت ریشه های خشکیده شود

 

ثانیا- اهرم های فشار امریکا علیه ایران حفظ شود تا بتوانند آن را در حوزه های دیگر مواجهه راهبردی با ایران به کار بگیرند

 

ثالثا- مدیریت افکار عمومی ایران و در نتیجه آن، مدیریت معادله سیاست داخلی و معادله قدرت در ایران در اختیار امریکا قرار گیرد و پروژه براندازی در دراز مدت محقق شود.

 

رابعا- با در پیش گرفتن یک سیاست رادیکال ژئوپلتیکی علیه ایران، و ترکیب آن با دور جدیدی از تحریم ها و تهدید ها (در حالی که ایران دیگر برنامه هسته ای هم برای ایجاد بازدارندگی و مدیریت صحنه منازعه در اختیار ندارد)، توافق هسته ای بدل به مقدمه اقتدار زدایی منطقه ای از ایران شود.

 

آنچه رهبر معظم انقلاب اسلامی روز سه شنبه فرمودند، چارچوبی است برای تعیین تکلیف این موضوع که هدف واقعی امریکا از این مذاکرات و توافقی که در پی آن است بالاخره کدام است: مطمئن شدن از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران یا ایجاد یک مسیر بازگشت ناپذیر برای تضعیف و نهایتا براندازی نظام جمهوری اسلامی؟

 

اگر امریکا فقط در پی اطمینان از ساخته نشدن سلاح هسته ای توسط ایران باشد، دیگر نیازی به محدودیت های بسیار بلند مدت از قبیل 10، 15 و 25 سال ندارد. وقتی امریکا بر گنجانده شدن چنین محدودیت هایی در متن توافق اصرار می کند یعنی مسئله بسیار فراتر از صلح آمیز باقی ماندن برنامه هسته ای ایران و در واقع تلاشی است برای ایجاد بستری که ظرف حداقل یک دهه امکان اجرای پروژه های تغییر دهنده را در ایران فراهم کند. اگر هدف حقیقتا اعتماد به پای بندی ایران به توافق است، حقیقتا چه تفاوتی میان (فی المثل) 6 سال و 10 سال وجود دارد؟ اگرحصول اعتماد از پای بندی ایران به توافق ظرف 6 سال حاصل نشود، به چه دلیل باید فرض کنیم ظرف 10 سال حاصل خواهد شد؟ وقتی طرف امریکایی اعداد پایین تر از 10 سال را نمی پذیرد و بر دو رقمی بودن عمر توافق اصرار می ورزد، عاقلانه است که فکر کنیم این زمان بندی 10 ساله، زمان بندی تولید اعتماد درباره برنامه هسته ای ایران نیست بلکه زمان بندی اجرای پروژه دیگری است که حداقل به این میزان زمان نیاز دارد و در صورت اجرای موفق آن پروژه، توافق هسته ای بدل به یک توافق دائمی خواهد شد و دیگر ایران پس از 10 سال هم اراده ای برای پیگیری یک برنامه غنی سازی صنعتی یا احداث راکتورهای آب سنگین نخواهد داشت. با تیم مفروض، ایران حق دارد اینگونه بیندیشد که امریکا به بهانه موضوع هسته ای زمان خواهد خرید اما این زمان را برای اجرای پروژه ای که در بالا توصیف شد مصرف خواهد کرد نه برای تمهدی مقدمات پذیرش ایران به عنوان یک قدرت بزرگ هسته ای.

 

اصرار بر بی زمان بودن توافق نیز از همین منظر قابل تجلیل است. رهبر معظم انقلاب اسلامی روز سه شنبه فرمودند این توافق زمانی تمام خواهد شد و دوره آن به پایان خواهد رسید اما امریکایی ها در ماه های گذشته بارها گفته اند که از دید آنها این توافق بی زمان است و پس از طی زمان هایی مانند 10 سال یا حتی بیشتر باز هم تضمینی نیست که امریکا با برچیده شدن محدودیت ها از برنامه هسته ای ایران موافقت کند. آخرین نمونه سخنان فیلیپ گوردون عضو سابق تیم مذاکره کننده امریکا در کنگره است (گوردون در مذاکرات لوزان حضور داشته است) که می گوید اگر در پایان 10 سال ارزیابی های امریکا نشان دهد که برنامه هسته ای ایران همچنان برای آنها تهدید است به تلاش ایران برای فراتر رفتن از محدودیت ها واکنش نشان خواهد داد!اگر امریکا حقیقتا در پی اطمینان از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران باشد، هیچ نیازی به باز گذاشتن انتهای توافق و خودداری از اعلام یک تاریخ قطعی برای پایان آن ندارد. وقتی امریکا گزینه مخالفت بی نهایت با رفع محدودیت ها از برنامه هسته ای ایران را برای خود حفظ می کند، دقیقا به این معناست که امید دارد تا آن روز تغییراتی در ایران حاصل شود و برای ایجاد این تغییرات برنامه دارد- که نتیجه آن تمایل درونی در ایران برای دائمی شدن محدودیت ها بر برنامه هسته ای ایران باشد و در صورتی که این تغییرات رخ نداده باشد و نظام جمهوری اسلامی با حفظ ماهیت انقلابی خویش، زمانی در یک دهه آینده تصمیم به توسعه برنامه هسته ای خود بگیرد، امریکا از همین حالا به صراحت می گوید که باز هم تحریم ها را برقرار خواهد کرد! بنابراین روشن است که همانطور که هدف از 10 ساله کردن زمان توافق، خلق فرصت برای دگرگون ساختن ماهیت انقلابی نظام جمهوری اسلامی است، هدف از فیکس نکردن زمان توافق هم دقیقا این است که اگر این پروژه شکست خورد، امریکا تعهدی برای زندگی با یک ایران هسته ای انقلابی نداشته باشد.

 

وقتی به موضع امریکایی ها درباره برنامه تحقیق و توسعه نگاه می کنیم باز هم این معادله برقرار است. امریکا می خواهد برنامه تحقیق و توسعه ایران پس از زمان بندی 10 ساله تازه آغاز شود و برنامه تحقیق و توسعه ای که تا پیش از آن تاریخ حاضر به پذیرش آن در ایران است یک برنامه واقعی نیست چرا که منجر به شکل گیری مهارت حقیقی در ایران برای تولید و نصب صنعتی ماشین های نسل 6 و 8 نمی شود. اگر امریکا حقیقتا در پی اطمینان از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران است چرا باید با یک برنامه علمی و تحقیقاتی که هدف از آن صرفا بالا بردن تدریجی مهارت ایران در کار با ماشین های پیشرفته است، مخالفت کند؟ این مخالفت یک معنا بیشتر ندارد و آن هم این است که امریکا اساسا هرگز قصد ندارد استفاده صنعتی از این ماشین ها در ایران را بپذیرد و به این امید بسته است که تغییرات سیاسی ناشی از توافق در ایران هرگونه برنامه هسته ای پیشرفته در آینده را بالکل منتفی کند. اگر امریکایی ها در مذاکراتی که ظرف روزهای آینده انجام خواهد شد از این موضع خود دست برداشته و بپذیرند که ایران می تواند در این مدت فعالیت تحقیقاتی روی ماشین های پیشرفته را ادامه دهد، آن وقت ایران قرینه ای خواهد داشت که باور کند هدف واقعی امریکا اطمینان از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران است و کاسه ای زیر نیم کاسه نیست.

 

این مسئله خود را بهتر از هر جای دیگر درباره رژیم و دسترسی و بازرسی نشان می دهد که امریکا خواهان گنجانده شدن آن در متن توافق است. یک رژیم دسترسی و بازرسی که هدف از آن صرفا اطمینان از ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران باشد، هیچ دلیلی برای ورود به محیط های غیر هسته ای نخواهد داشت. علت اصلی هم همانطور که رهبر معظم انقلاب اسلامی به صراحت فرمودند این است که اساسا و بنا به تعریف، مفهوم «محیط غیر هسته ای» اعم از نظامی و غیر نظامی تمام مساحت ایران را در بر می گیرد و مفهوم «اطمینان از عدم وجود هرگونه انحراف در ایران» نیز یک مفهوم بی در و پیکر و غیر قابل تحقق است. وقتی امریکایی ها اصرار می ورزند که حتی از پروتکل الحاقی هم فراتر رفته و یک رژیم بازرسی ویژه با حق دسترسی به محیط نظامی و امنیتی ایران را در ایران مستقر کنند ایران حق دارد با خود بیندیشد که موضوع بسیار فراتر از راستی آزمایی ماهیت برنامه هسته ای ایران است و امریکایی ها می خواهند به بهانه این موضوع کنترل محیط امنیتی ایران را دست بگیرند. سطح معقولیتی که امریکا آماده خواهد بود در رژیم دسترسی و بازرسی درخواستی خود اعمال کند، مساوی است با میزان اعتمادی که ایران می تواند به اهداف امریکا از این مذاکرات دست یابد.

 

جالب تر از همه مسئله تحریم هاست. اگر امریکا حقیقتا در پی محدود کردن برنامه هسته ای ایران به منظور تولید اعتماد نسبت به ماهیت آن در میان مدت است، چرا اصرار دارد که بخش بزرگی از تحریم ها را در این فاصله حفظ کند؟ می دانیم که تحریم ها به سرعت بازگشت پذیر است و اساسا حتی اگر تعلیق هم شود به این سادگی ها در صحنه عمل برچیده نخواهد شد. امریکا می تواند تحریم ها را روز امضای توافق لغو کند، پس  از آن به راستی آزمایی پای بندی ایران به توافق بپردازد و هر زمان که ایران توافق را نقض کرد مجددا  به سرعت آنها را اعمال کند. وقتی امریکا اصرار می کند که اولا تحریم ها را تعلیق خواهد کرد نه لغو، ثانیا بخش بزرگی از تحریم ها را حفظ خواهد کرد، ثالثا نه به طور فوری بلکه طی یک جدول زمانی بسیار بلند مدت تحریم ها را کاهش می دهد، و همه اینها هم پس از آن خواهد بود که ایران به طور بازگشت ناپذیر برنامه هسته ای خود را نعطیل کرد؛ آیا تهران حق ندارد اینگونه بیندیشد که هدف امریکا حفظ ابزار تحریم برای تحقق اهداف دیگر در مقابل ایران است؟ و اگر هدف امریکا واقعا همین باشد، ایرانی که برنامه هسته ای خود را از دست داده و زودتر از چند سال دیگر هم نمی تواند آن را احیا کند، چه ابزاری برای صیانت از خود در مقابل تلاش های براندازانه در داخل یا پروژه های به شدت خصمانه در منطقه خواهد داشت؟ حفظ زیرساخت تحریم ها هیچ معنایی جز این ندارد که این تحریم ها به زودی –و احتمالا به بهانه های دیگر- بازخواهند گشت و هدف آنها نیز این خواهد بود که کاری را که با برنامه هسته ای ایران کرده اند با سایر مولفه های قدرت ایران تکرار کنند.

 

سخنرانی رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز سه شنبه فقط تعریف مسیرهایی برای تبدیل توافق موجود به توافق قابل پذیرش نبود، بلکه نوعی استراتژی آشکارساز بود که روشن شود هدف واقعی امریکا چیزی است که ادعا می کند یا چیزی که ایران برآورد کرده است. تنها پاسخ این سوال است که روشن خواهد کرد پذیرش محدودیت بر برنامه هسته ای عاقلانه هست یا نه. به عبارت دیگر، پذیرش محدودیت هایی چنین بلند مدت و سفت و سخت بر برنامه هسته ای ایران تنها زمانی منطقی است که نشانه هایی از تغییر راهبرد به شدت امریکا علیه ایران وجود داشته باشد والا بدون این تغییر راهبردی معامله هسته ای چیزی جز یک بازی سراسر باخت برای ایران نخواهد بود. ظرف چند روز آینده پاسخ این سوال را خواهیم فهمید.

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر

پیامد های عدم توافق و بر هم خوردن مذاکرات چه میتواند باشد؟!

 

چقدر به ضرر ما و چقدر به ضرر امریکا و رفقا؟!

 

خیلی خوبه که در ابتدا به این مسئله فکر بشه و براش راه حل ارائه بشه و بعدش به فکر عدم توافق و امثالهم باشن و باشیم

 

منهای مشکلات و دعواهای سیاسی که تاثیرات روانی دارد 

 

دولت برای جبران کسری های بودجه مجبور به چاپ پول و کاهش ارزش پول می شود احتمالا تا 4000 تومان برویم  

از سوی دیگر باتوجه به شکاف طبقاتی موجود احتمال دادن کوپن به خانواده ها شبیه زمان جنگ هست 

خیلی از پروژه ها تا مقطعی متوقف می شوند 

بیکاری زیاد می شود

( از اینجا به بعد بسته به رفتار مردم و طرح های اقتصادی دولت شرایط پیش بینی اش سخت است)

مشکل اصلی آب و غذای مردم است اگر درستش کند امید درستش شدن زیاد است

 

در زمینه هسته ای ایران آرام آرام شروع به بازگشت به فرآیند غنی سازی 20 درصد می کند

احتمالا حجم غنی سازی را زیاد نمی کند ولی درصد و تکنولوژی سانتریفیوژهای جدید را وارد مدار می کند 

از آن سو احتمالا سپاه چند موشک جدید رونمایی می کند برای عدم حمله به کشور 

جنگ اسرائیل با لبنان حتمی است 

 

اینجا دو حالت پیش می آید و وابسته به فرهنگ است 

به اشتراک گذاشتن این پست


لینک به پست
اشتراک در سایت های دیگر
مهمان
این موضوع نسبت به پاسخ بیشتر بسته شده است.

  • مرور توسط کاربر    0 کاربر

    هیچ کاربر عضوی،در حال مشاهده این صفحه نیست.