توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
آیا دولت روحانی اتهام جعلی تلاش برای ساخت سلاح هسته ای را پذیرفته است؟
3 روز پس از انتشار ارزیابی نهایی یوکیا آمانو درباره PMD مقام های دولتی در ایران همچنان به تایید این گزارش مشغول هستند.

 

علی شاهدیان، ایران هسته ای- 3 روز پس از انتشار ارزیابی نهایی یوکیا آمانو درباره PMD مقام های دولتی در ایران همچنان به تایید این گزارش مشغول هستند.

 

آمانو روز چهارشنبه 11 آذر (2 دسامبر) گزارشی منتشر کرد که در آن ادعا کرده است ایران قطعا تا قبل از سال 2009 درگیر طیفی از فعالیت های مرتبط با توسعه سلاح های هسته ای بوده است.

 

در حالی که این اعلام آمانو مشخصا بر خلاف موضع یک دهه ای ایران درباره عدم وجود هیچ نوع فعالیت تسلیحاتی در برنامه هسته ای اش است، با این حال، مقام های وزارت خارجه بویژه تیم مذاکره کننده به طور دستجمعی از این گزارش استقبال کرده اند.

 

هیچ کدام از این افراد نگفته اند که تناقض میان این ارزیابی –که ظاهرا تیم مذاکره کننده در نگارش آن سهیم بوده- با موضع رسمی نظام را چگونه حل می کنند.

 

حتی جالب است که هیچ مقام دولتی در ایران از آژانس نخواسته است شواهدی را که بر اساس آن به این نتیجه گیری رسیده ارائه کرده یا با ایران به بحث بگذارد.

 

حمید بعیدی نژاد مدیر کل سیاسی وزارت خارجه تنها کسی است که اشارتی گذرا به این موضوع کرده و گفته است که این ارزیابی تنها ایران را به «مطالعه» درباره ساخت سلاح متهم می کند در حالی که NPTمطالعه را ممنوع نکرده است.

 

این اظهارنظر بعیدی نژاد در واقع علامتی است از اینکه تیم مذاکره کننده ارزیابی آژانس را قبول دارد و بنایی برای اعتراض به آن وجود ندارد.

 

بر خلاف اظهارنظر بعیدی نژاد گزارش آژانس صرفا ایران را به مطالعه متهم نکرده بلکه در پاراگراف 85 از گزارش می گوید ایران فراتر از مطالعه در پی کسب «مهارت ها و توانمندی های مرتبط و مشخص فنی» نیز بوده است.

 

اکنون حداقلی ترین کاری که وزارت خارجه باید انجام دهد این است که در نامه ای رسمی به امضای وزیر خارجه این اتهامات بی اساس خطاب به ایران را رد کند.

 

در غیر این صورت، این پرسش تاریخی پیش روی دولت حسن روحانی خواهد بود که با چه مجوزی اتهام بی اساس تلاش برای ساخت سلاح هسته ای را پذیرفته است؟

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
موسسه مشاور سیا: پرونده پارچین باز می ماند
موسسه علم و امنیت بین المللی از شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی خواست پرونده پارچین را باز نگه دارد.

 

ایران هسته ای-  موسسه علم و امنیت بین المللی از شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی خواست پرونده پارچین را باز نگه دارد.

 

دیوید آلبرایت و سرنا کلر ورگانتینی در مقاله ای که روز 14 آذر (5 دسامبر) در وب سایت این موسسه امریکایی منتشر کردند، تاکید کردند هنوز سوال های زیادی درباره پارچین وجود دارد که ایران باید به آنها پاسخ بدهد.

 

این موسسه، همکار مشاوره ای سازمان سیا در امور مربوط به پرونده هسته ای ایران است.

 

متن کامل این مقاله در ادامه می آید.

***

موضوع پارچین یکی از موضوعات اصلی و مهم برای آژانس در حل نگرانی هایش درباره فعالیتهای هسته ای گذشته و احتمالی ایران در زمینه ساخت سلاح و چرخه سوخت نظامی بوده است. مجتمع نظامی پارچین در ایران در اوایل سال 2012 بعد از اینکه آژانس برای تحقیقات درباره آزمایشات انفجاری و فعالیت های مربوط به ساخت سلاح هسته ای درخواست دسترسی به این مرکز را مطرح کرد مورد توجه عموم قرار گرفت. با وجود درخواست های مکرر آژانس و شورای حکام برای اجازه دسترسی بازرسان آژانس به این مرکز خاص، ایران از دادن چنین اجازه ای امتناع و در عوض بازسازی مهم و تغییراتی در آن ایجاد کرد.‌

 

ارزیابی نهایی آژانس درباره موارد مهم برنامه هسته ای ایران در گذشته و حال که در دوم دسامبر 2015 منتشر شد نتوانسته بود در حل این موضوع پیشرفت چندانی داشته باشد. در جلسه آینده شورای حکام باید اجازه و اختیار انجام اقدامات تحقیقاتی بیشتر درباره مرکز پارچین از جمله نمونه برداری، بازدیدها و مصاحبه ها به آژانس داده شود تا بتوان نتیجه گیری کاملی از آنچه در آنجا اتفاق می افتد ترسیم کرد.

 

ارزیابی آژانس

 

آژانس بین المللی انرژی اتمی تا سپتامبر 2015 توانست بر فعالیت های پارچین فقط با استفاده از تصاویر ماهواره ای نظارت داشته باشد. موازی با برنامه جامع اقدام مشترک(برجام)، ایران و آژانس درباره نقشه راه برای شفاف سازی موارد مهم برنامه هسته ای در گذشته و حال توافق کردند که طبق آن، نمونه گیری های محدود محیطی از سوی ایران و با دستور آژانس از داخل ساختمان مورد نظر و مشاهدات بصری طی یک بازدید تشریفاتی از ساختمان توسط دبیر کل آژانس و معاون وی مجاز باشد.

 

تحلیل

 

با توجه به همکاری محدود ایران و اقدامات مبهم و ادامه عدم پذیرش (درخواست ها از سوی ایران)، آژانس نتیجه گیری کاملی درباره آنچه در مرکز پارچین اتفاق افتاده ارائه نکرده است. ایران درباره مدرک مربوط به آزمایش انفجاری سلاح هسته ای در گذشته، کمک گرفتن از کارشناسان خارجی و پاکسازی فعالیت ها پاسخی ارائه نکرده است.

 

آژانس فقط توانست مشخص کند که این مدرک، ادعای ایران را مبنی بر اینکه از ساختمان مورد نظر برای انبار مواد شیمیایی انفجاری استفاده می شده است، تائید نمی کند.

 

با وجودی که نتایج نمونه برداری محدود از محیط توسط ایران و به دستور آژانس، وجود ذراتی را که به نظر می رسد ذرات شیمیایی ساخته شده از اورانیوم طبیعی است، نشان داد، اما آژانس درباره استفاده از مواد هسته ای در این سایت نتیجه گیری قطعی نکرده است.

 

اما این نمونه ها می تواند مدرکی برای تائید اتهاماتی باشد مبنی بر اینکه ایران در پارچین آزمایشات انفجاری با استفاده از اورانیوم انجام داده است.

 

فعالیتهای گسترده ایران برای پاکسازی از سال 2012 بطور جدی در توانایی آژانس برای نتیجه گیری تاثیر داشته است. از آنجایی که ایران همکاری جدی برای انجام تحقیقات از جمله ارائه جزئیات در مورد آنچه را که در پارچین اتفاق افتاده و با توجه به اینکه آژانس ذرات اورانیومی پیدا کرده است، لازم است تحقیقات درباره پارچین را ادامه دهد. شورای حکام باید در قطعنامه آینده، دستور کاری به آژانس ارائه کند و در آن اختیار انجام بازدیدهای بیشتر از پارچین، نمونه برداری های بیشتر و مصاحبه با افراد مورد نظر درباره فعالیت های گذشته به آژانس داده شود. در غیر این صورت نمی توان به هیچ وجه پرونده پارچین را بسته شده تلقی کرد. این پرونده باید باز باشد و آژانس باید به تحقیقاتش درباره فعالیتهای انجام شده در این سایت ادامه دهد. اکنون زمان آن رسیده که ایران به آنچه واقعا در پارچین اتفاق افتاده است اذعان کند.

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
آیا ارزیابی آمانو از عدم انحراف فعالیت های ایران خبر داده است؟
آمانو در این گزارش هیچ داوری خاصی درباره ماهیت کنونی برنامه هسته ای ایران و صلح آمیز بودن مواد و فعالیت های مرتبط با آن انجام نداده که به سود ایران باشد.

 

محمد صدری، ایران هسته ای- یکی از ادعاهایی که پس از انتشار ارزیابی اخیر یوکیا آمانو از جانب مقام های دولتی و اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای مطرح شده این است که این گزارش ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران تایید کرده است.

 

حسین موسویان، عباس عراقچی، حمید بعیدی نژاد و علی اکبر صالحی هر یک جداگانه بر این موضوع تاکید کرده اند.

 

اصلی ترین تکیه گاه مقام های دولتی در این سخن استناد به دو پاراگراف از ارزیابی تازه منتشر شده آمانو است.

 

1- نخست به پاراگراف 85 استناد می شود که در آن گفته شده آژانس شواهدی از اینکه ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته ای ایران پس از سال 2009 ادامه پیدا کرده باشد، ندارد.

 

2- همچنین به پاراگراف 88 استناد می شود که آژانس در آن می گوید «نشانه های معتبری از انحراف مواد هسته ای در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران نیافته است».

 

اما واقعیت این است که هیچ کدام از این دو پاراگراف به معنی دقیق کلمه آنچه را که مدنظر آنهاست تایید نمی کند.

 

بی دقتی مهی که در ارزیابی مقام های دولتی وجود دارد این است که در پاراگراف 85 آژانس صرفا گفته است شواهدی از اینکه بعد نظامی برنامه هسته یا ایران –که آژانس وجود آن را تا قبل از 2009 قطعی فرض می کند- بعد از 2009 ادامه یافته باشد، در اختیار ندارد. این به هیچ وجه بدان معنا نیست که آژانس صلح آمیز بودن برنامه کنونی هسته ای ایران یا صلح آمیز بودن این برنامه از سال 2009 به بعد را تایید کرده باشد. همانطور که تعداد قابل توجهی از کارشناسان غربی از روز پنج شنبه به این سو گفته اند به محض اینکه آژانس شواهدی درباره تداوم این فعالیت ها دریافت کند، این ارزیابی می تواند تغییر کند.

 

وضع درباره پاراگراف 88 از این هم بدتر است. این پاراگراف مطلقا به معنای تایید صلح آمیز بودن همه کاربردهای مواد هسته ای در ایران نیست. آنچه این پاراگراف می گوید صرفا این است که از مواد هسته ای در فعالیت ها و مطالعات موسوم به PMD استفاده نشده است.

 

 

نکته مهم این است که این اعلام آژانس به هیچ وجه نکته جدیدی  نیست و محمد البرادعی مدیر کل پیشین آژانس در ماه های آخر کاری خود در آژانس، عین همین موضوع را بیان کرده است اما یوکیا آمانو پس از انتخاب به عنوان مدیر کل آژانس، این عبارت را از گزارش های خود حذف کرد.

 

اینکه ایران از مواد هسته ای در PMD استفاده نکرده، هیچ ارتباطی به صلح آمیز بودن کاربرد مواد هسته ای در ایران ندارد بلکه حداکثر به این معناست که مواد هسته ای ایران در این فعالیت غیر صلح آمیز خاص، موسوم بهPMD ، استفاده نشده است.

 

اما تعیین تکلیف این موضوع که اساسا مواد هسته ای ایران در ایران دارای کاربرد صلح آمیز است، امری است که مستلزم اجرای طولانی مدت پروتکل الحاقی در ایران است و در بهترین حالت در جمع بندی گسترده تری (BC: Broader conclusion) که آژانس قرار است تا 8 سال آینده درباره ماهیت برنامه هسته ای ایران ارائه کند، منعکس خواهد شد.

 

بنابراین، آمانو در این گزارش هیچ داوری خاصی درباره ماهیت کنونی برنامه هسته ای ایران و صلح آمیز بودن مواد و فعالیت های مرتبط با آن انجام نداده که به سود ایران باشد.

[Juicer 1,034]

حالا که به بی بخاری دیپلماسی « تنش زا » ایران پی بردن ...

 

Iran tested missile, breaching U.N. council resolutions: officials

http://news.yahoo.com/iran-tested-missile-breaching-u-n-security-council-215848002.html

شیفت دادن روی بحث موشکی ...

گویا قراره دولت در این مورد هم « تنش زدایی » کنه !!!

 

اینم خبر دوم

آمریکایی ها مسافرت شهروندان دو تابعیتی از ایران ، سوریه ، و عراق رو محدود کرده ... ایران رو هم دوباره به عنوان حامی تروریسیم اعلان کرده ... گویا پاسپورت های ما ارج و قربش از قبل کمتر شده ...

US is restricting travel of Dual citizens from Iran, Syria, Iraq ...

Source: http://defence.pk/threads/us-is-restricting-travel-of-dual-citizens-from-iran-syria-iraq.412378/#ixzz3tiW6J83E

تایپیک مربوطه رو پیدا نکردم .

ویرایش شده در آذر 94 توسط Juicer

[arminheidari 24,409]

حالا که به بی بخاری دیپلماسی « تنش زا » ایران پی بردن ...

 

Iran tested missile, breaching U.N. council resolutions: officials

http://news.yahoo.com/iran-tested-missile-breaching-u-n-security-council-215848002.html

شیفت دادن روی بحث موشکی ...

گویا قراره دولت در این مورد هم « تنش زدایی » کنه !!!

 

اینم خبر دوم

آمریکایی ها مسافرت شهروندان دو تابعیتی از ایران ، سوریه ، و عراق رو محدود کرده ... ایران رو هم دوباره به عنوان حامی تروریسیم اعلان کرده ... گویا پاسپورت های ما ارج و قربش از قبل کمتر شده ...

US is restricting travel of Dual citizens from Iran, Syria, Iraq ...

Source: http://defence.pk/threads/us-is-restricting-travel-of-dual-citizens-from-iran-syria-iraq.412378/#ixzz3tiW6J83E

تایپیک مربوطه رو پیدا نکردم .

 

جناب به جای نق زدن و ایراد گرفتن می توان یک نقد منصفانه داد 

نقد منصفانه شامل 

- شناخت مشکل و تاثیرات آن و بیان صحیح آن 

- دلایل و عوامل ایجاد مشکل 

- ارائه راهکار اجرایی 

 

کنار گود نشستن و مدام گفتن لنگش کن هنر نیست 

خیلی از افرادی که به همین توافق ایراد می گیرند زمانی که مسئولیت و سمت داشتند کاری از پیش نبردند

حرف که کنتر ندارد من هم می گویم اگر رئیس جمهور بودم آمریکا را مستعمره ایران می کردم در طی 4 سال

مردی ثابت کن من نمی تونم تا من هم در جواب بگویم تو غرب پرست و ترسو هستی که خود باوری ایران و اسلام را نمی بینی  

پس در مقام عمل نقد بفرما

 

در تعالیمی که به ما داده اند 

بیشتر از حرف نیت آدم ارزش دارد 

و بیشتر از نیت عمل و تلاش آدم ارزش دارد 

 

 

----------------------

متن کامل پیش‌نویس قطعنامه بستن پی‌ام‌دی

 کشورهای چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و ایالات متحده پیش‌نویس قطعنامه‌ای را با هدف ارزیابی نهایی از فعالیت‌های گذشته و حال موضوعات باقی‌مانده از برنامه هسته‌ای ایران را به شورای حکام ارایه کرد.

این پیش‌نویس بعد از آن به شورای حکام ارایه شد که دومین نشست کمیسیون نظارت بر برجام در سطح معاونان وزیران خارجه ایران و 1+5 روز دوشنبه در وین برگزار و جزییاتی از این پیش‌نویس در این نشست بحث و با ایران به مشورت گذاشته شد.

قرار است این پیش‌نویس در جلسه ویژه شورای حکام که 24 آذر تشکیل می‌شود بررسی و درباره آن رای‌گیری شود.

بنا بر گزارش خبرگزاری صدا و سیما متن کامل این قطعنامه به این شرح است:

راستی آزمایی و نظارت بر اجرای برجام در ایران بر اساس قطعنامه 2231 (2015) برجام در ایران

پیش‌نویس قطعنامه ارائه شده از سوی چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلیس و ایالات متحده

ارائه شده براساس موضوع: ارزیابی نهایی از گذشته و حال موضوعات باقیمانده از برنامه اتمی ایران

شورای حکام

الف) عطف به قطعنامه ها و تصمیم‌های مقرر شده از سوی شورای حکام در خصوص برنامه اتمی ایران

ب) همچنین عطف به تصمیم شورای حکام در خصوص بندهای مربوط به همکاری با ایران،

پ) همچنین عطف به گزارش های مدیر کل درباره موضوع و ارائه گزارش های اخیر شامل GOV/2015/53، GOV/2015/54، GOV/2015/68

ت) با تاکید لزوم پایبندی کامل همه کشورهای عضو پیمان منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای به الزامات خود، یادآور شدن حقوق کشورهای عضو، براساس بند اول و دوم این پیمان برای توسعه، تولید و استفاده بدون تبعیض برای استفاده از انرژی هسته ای، به شکلی که در بند چهارم نیز آمده است،

ث) با تقدیر از دبیر کل و دبیرخانه برای تلاش‌های حرفه‌ای و بی‌طرفانه برای اجرای پادمان‌های توافق شده با ایران و نیز اجرای فعالیت‌های راستی آزمایی و نظارت در ایران براساس طرح مشترک اقدم بین ایران و سه به علاوه سه در بیست و چهارم نوامبر دو هزار و سیزده؛

ج) با استقبال از جمع بندی برجام در چهاردهم ژوئیه دو هزار و پانزده بین ایران و سه به علاوه سه که شورای امنیت نیز در قطعنامه 2231 (2015) به تاریخ بیست ژوئیه دو هزار و پانزده آن را تایید کرد و نیز نقشه راه برای شفاف سازی در خصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال برنامه اتمی ایران که در چهاردهم ژوئیه دو هزار و پانزده مورد توافق ایران و آژانس قرار گرفت و در سند GOV/2015/14 آورده شده است،

چ) با الهام از تایید شورای امنیت سازمان ملل در قطعنامه 2231 (2015) مبنی بر اینکه جمع بندی برجام را تغییری اساسی در ملاحظات خود در این موضوع می‌داند،

ح) با استقبال از اینکه همه طرف‌ها گام هایی را برای اجرایی کردن تعهدات مربوط به خود براساس برجام برداشته اند،

خ) با قبول ماهیت دیرباز بندهای برجام و تاثیرات آنها بر آژانس

د) با توجه به ضمیمه سوم برجام، ایجاد معیارهایی برای همکاری های غیر نظامی هسته ای با ایران در چارچوب برجام از جمله از همکاری های فنی با آژانس درجایی که مناسب باشد،

ذ) با یادآور شدن تصمیم در بیست و پنج اوت دو هزار و پانزده برای اختیار دادن به مدیر کل برای اجرای نظارت ها و راستی آزمایی های لازم درباره تعهدات هسته ای ایران که در برجام آورده شده اند و گزارش بر این اساس در تمام مدت این تعهدات و موضوع تامین بودجه و همخوان با اقدامات استاندارد پادمانی آژانس و تصمیم آن برای اختیار دادن به آژانس برای مشاوره و مبادله اطلاعات با کمسیون مشترک که در گزارش مدیر کل GOV/2015/53 آورده شده است،

ر) با تاکید بر نقش اساسی و مستقل آژانس در راستی آزمایی پایبندی ایران به الزامات خود براساس پروتکل الحاقی و توافق جامع پادمانی، از جمله زمانی که به صورت موقت اجرا می شود و فراهم آوردن تضمیمن های لازم در خصوص ماهیت کاملا صلح آمیز برنامه اتمی ایران در این زمنیه و تاکید بر نقش مهم آژانس بین المللی انرژی اتمی در راستی آزمایی اجرای کامل تعهدات ایران بر اساس برجام

ز) استقبال از تاکید ایران بر برجام مبنی بر اینکه این کشور در هیچ شرایطی اقدام به تولید یا به دست آوردن سلاح اتمی نمی کند و توافق ایران مبنی بر اینکه این کشور وارد فعالیت هایی که می تواند باعث تولید بمب انفجاری اتمی شود، نخواهد شد

1) از تعهدات ایران براساس برجام برای اجرای موقت پروتکل الحاقی به توافق جامع پادمانی خود براساس بند هفدهم (ب) از پروتکل الحاقی استقبال می کند و به شکلی که در چارچوب زمانی در ضمیمه پنج برجام آمده است، به دنبال تایید این کشور و اجرای کامل کد 1-3 اصلاح شده از توافق جانبی برای توافق پادمانی است که مدیر کل در هجدهم اکتبر دو هزار و پانزده به اطلاع ایران رسانده است.

2) یادآور می شود که بر اساس قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل، همه بندهای برجام فقط با هدف اجرایی شدن آن بین ایران و سه بعلاوه سه نمی بایست به عنوان سابقه ای برای کشوری دیگر به کار رود یا به عنوان قانون بین المللی یا حق و الزام براساس پیمان منع اشاعه تسلیحات اتمی یا شکل ابزاری دیگر و اصول و عملکردهای شناخته شده بین المللی مورد استفاده قرار گیرد.

3- در این خصوص تاکید دارد که نظارت و راستی آزمایی آژانس از تعهدات مرتبط هسته ای ایران که در برجام آورده شده است، نمی بایست به عنوان سابقه ای برای عملکرد راستی آزمایی آژانس بین المللی انرژی اتمی به صورت استاندارد تلقی شود و بیش از آن، تاکید می کند که این مساله با هیچ کدام از حقوق و الزامات آژانس برای راستی آزمایی پای‌بندی کشورها به توافق های پادمانی و در صورت اقتضا پروتکل الحاقی تناقضی ندارد و اینکه آژانس در صورت نیاز می تواند به شورای حکام گزارش بدهد.

4) از مدیر کل می خواهد

الف) پیش از هر نشست فصلی شورای حکام درباره اجرای تعهدات ایران براساس برجام و موضوعات مربوط به راستی آزمایی و نظارت بر ایران براساس قطعنامه شورای امنیت 2231 (2015) تا زمانی که شورای حکام این موضوع را دنبال نکرده باشد، گزارش های مکتوبی را ارائه نماید و بعد از آن نیز به روزرسانی مکتوبی را پیش از هر نشست فصلی شورای حکام درباره اجرای مساله و تعهدات ایران براساس برجام در کل مدت زمان اجرای این تعهدات تا زمانی که شورای حکام آن را لازم نداند، ادامه بدهد.

ب) در این خصوص، براساس قطعنامه 2231 (2015) شورای حکام یا بدنه آژانس بین المللی انرژی اتمی، شورای حکام برای اقدام مناسب، و هم راستا با آن شورای امنیت سازمان ملل در هر زمان که مدیر کل احساس کند موضوع نگران کننده است، گزارش دهد؛

5) از دبیر خانه شورای امنیت برای انجام فعالیت های خود بر اساس قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت و برجام حمایت می کند

6) همچنین از رایزنی و تبادل اطلاعات آژانس با کمسیون مشترک حمایت می کند.

7) از همه کشورهای عضو می خواهد به صورت کامل با آژانس بین المللی اتمی و فعالیت های آن بر اساس وظایف مندرج در قطنعامه همکاری کنند؛

8) به گزارش مدیر کل به شورای حکام، GOV/2015/68، که در راستای نقشه راه برای شفاف سازی گذشته و حال مسائل باقیمانده در رابطه با برنامه اتمی ایران است، از جمله ارزیابی نهایی از همه موضوعات گذشته و حال چنانچه در گزارش نوامبر دو هزار و یازده مدیر کل GOV/2011/65 آورده شده اند، توجه دارد؛

9) همچنین توجه دارد که همه فعالیت ها در قالب نقشه راه برای شفاف سازی گذشته و حال مسائل باقیمانده برنامه اتمی ایران براساس جدول توافقی صورت می گیرد و افزون بر آن، توجه دارد این امر باعث بسته شدن پرونده ملاحظات شورای حکام درباره این موضوع می شود

10) تاکید دارد که ایران به صورت کامل و زمان بندی شده با آژانس در اجرای توافق جامع پادمانی و پروتکل الحاقی از جمله دادن دسترسی همکاری کند، تاکید دارد که این همکاری و اجرا برای آژانس در رسیدن به نتیجه گیری کلی مبنی بر اینکه همه مواد هسته ای در ایران همچنان در فعالیت های صلح آمیز قرار دارند مهم است، و همچنین تاکید دارد که ایران به صورت کامل و زمان بندی شده با آژانس در اجرای همه تعهدات هسته ای خود براساس برجام از جمله مواردی که در ضمیمه یک بخش Q و ضمیمه چهار، پاراگراف 7.6 آورده شده است، همکاری کند.

11) مقرر می کند که براساس اعلام وصول شورای حکام از گزارش های مدیر کل آژانس مبنی بر اینکه آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید می کند که ایران اقدامات تعیین شده در پاراگراف های 1.15، 11.15 از ضمیمه پنجم برجام، مفاد قعطنامه های GOV/2003/69 (دوازده سپتامبر دو هزار و سه)، GOV/2003/81 (بیست و شش نوامبر دو هزار و سه)، GOV/2004/21 (سیزده مارس دو هزار و چهار)، GOV/2004/49 (هجده ژوئن دو هزار و چهار)، GOV/2004/79 (هجده سپتامبر دو هزار و چهار)،‌GOV/2004/90 (بیست و نهم نوامبر دو هزار و چهار)، GOV/2005/64 (یازده اوت دو هزار و پنج)، GOV/2005/77 (بیست و چهار سپتامبر دو هزار و پنج)، GOV/2006/14 (چهار فوریه دو هزار و شش)، GOV/2009/82 (بیست و هفت نوامبر دو هزار و نه)، GOV/2011/69 (هجده نوامبر دو هزار و یازده) و GOV/2012/50 (سیزده سپتامبر دو هزار و دوازده) پایان می گیرند و همچنین مقرر کرد که تصمیم آژانس در GOV/2007/7 و تصمیم های بعدی در خصوص بندهای همکاری های فنی برای ایران که براساس کمک فنی و همکاری براساس GOV/2008/47/Add.3، GOV/2009/65، GOV/2011/58/Add.3، GOV/2013/49/Add.3 و GOV/2015/60/Add.3 ، اتخاذ شده اند، پایان می گیرند.

12) بر اهمیت همه طرف ها که صادقانه ملاحظات و دیدگاه های خود در خصوص تعهدات مربوط به برجام را ارائه کردند، توجه دارد،

13) مقرر می دارد براساس اعلام وصول گزارش های مدیر کل مبنی بر اینکه آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید می کند ایران اقدامات مشخص شده در پاراگراف های 15.1 و 15.11 از ضمیمه پنجم برجام را اجرا کرده است، دیگر موضوع اجرای پادمان های ان پی تی و بندهای مربوط به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل در جمهوری اسلامی را در نظر ندارد و موضوع جداگانه نظارت و راستی آزمایی اجرای برجام براساس قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت را دنبال می کند.

14) مقرر می دارد این موضوع تا ده سال بعد از روز تصویب برجام یا تاریخی که مدیر کل گزارش می کند که آژانس به نتیجه گیری کلی درباره ایران رسیده است، دنبال شود ( هر کدام که زودتر فرا برسد). 

http://fararu.com/fa/news/255098/%D9%85%D8%AA%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D9%BE%DB%8C%D8%B4%E2%80%8C%D9%86%D9%88%DB%8C%D8%B3-%D9%82%D8%B7%D8%B9%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A8%D8%B3%D8%AA%D9%86-%D9%BE%DB%8C%E2%80%8C%D8%A7%D9%85%E2%80%8C%D8%AF%DB%8C

[Juicer 1,034]

جناب به جای نق زدن و ایراد گرفتن می توان یک نقد منصفانه داد 

نقد منصفانه شامل 

- شناخت مشکل و تاثیرات آن و بیان صحیح آن 

- دلایل و عوامل ایجاد مشکل 

- ارائه راهکار اجرایی 

 

کنار گود نشستن و مدام گفتن لنگش کن هنر نیست 

خیلی از افرادی که به همین توافق ایراد می گیرند زمانی که مسئولیت و سمت داشتند کاری از پیش نبردند

پس در مقام عمل نقد بفرما

 

در تعالیمی که به ما داده اند 

بیشتر از حرف نیت آدم ارزش دارد 

و بیشتر از نیت عمل و تلاش آدم ارزش دارد 

 

جناب تا زمانی که شما و هم فکران و طرفداران و مدافعین این روش فعلی به اشتباهتون پی نبرید و متعاقبا اعتراف به اشتباهتون نکنید ، راهکار دادن مثل آب در هاون کوبیدن هست ... هر وقت به اشتباهتون پی بردید و به اون اعتراف کردید ، راهکار می دهیم ...

 

دولت و تیم مذاکره کننده ی فعلی ادعا دارند « ما خیلی عالی داریم عمل می کنیم و کارمان صد در صد درست است » ... اونوقت با این جمود فکری آیا راهکاری رو می پذیرند که اساسش بر غلط بودن رفتار فعلی اونها بنا شده باشه !؟ 

 

این فرایند سه مرحله داره :

1- ثابت کردن اشتباه بودن رفتار و راهکار فعلی

2- وادار کردن شما به اعتراف به اشتباهات

3- راهکار برای بهبود شرایط

 

 

هنوز در مرحله ی یک هستیم ...

[arminheidari 24,409]

جناب تا زمانی که شما و هم فکران و طرفداران و مدافعین این روش فعلی به اشتباهتون پی نبرید و متعاقبا اعتراف به اشتباهتون نکنید ، راهکار دادن مثل آب در هاون کوبیدن هست ... هر وقت به اشتباهتون پی بردید و به اون اعتراف کردید ، راهکار می دهیم ...

 

دولت و تیم مذاکره کننده ی فعلی ادعا دارند « ما خیلی عالی داریم عمل می کنیم و کارمان صد در صد درست است » ... اونوقت با این جمود فکری آیا راهکاری رو می پذیرند که اساسش بر غلط بودن رفتار فعلی اونها بنا شده باشه !؟ 

 

این فرایند سه مرحله داره :

1- ثابت کردن اشتباه بودن رفتار و راهکار فعلی

2- وادار کردن شما به اعتراف به اشتباهات

3- راهکار برای بهبود شرایط

 

 

هنوز در مرحله ی یک هستیم ...

 

خب این کار دولت اشتباه است 

شما چه راه بهتری دارید ؟

 

------------------

کسی که کاری را انجام می دهد با حساب و کتابش بهترین کار را انتخاب کرده است 

واگرنه طرف که دیوانه نیست بداند چاه است و بپرد درونش 

به همان دلایل که شما مطمئن هستید حرف شما صحیح است طرفداران ایده توافق هسته ای هم به همان دلایل به راه خود مطمئن هستند 

 

بعد من را با موافقان هسته ای قاطی نکن ، من حزب باد هستم

[Juicer 1,034]

خب این کار دولت اشتباه است 

شما چه راه بهتری دارید ؟

راهکارهای ما برای قبل از رسیدن به چنین مراحلی بود ... حالا راهکاری نداریم به جزء چندتا توصیه ...

مثلا در مورد گزارش آمانو می شه به صورت دیپلماتیک حتی در سطح معاونت وزارت خارجه نامه های اعتراض آمیز نوشت و گزارش رو قبول نکرد تا  بعدا که طرف مقابل اومد استفاده ی ابزاری از این گزارش کنه ما دستمون خالی نباشه و بگیم ما همون موقع به این گزارش آژانس اعتراض کرده بودیم و قبولش نکردیم  ... دولت ، وزارت خارجه و سازمان انرژی اتمی  همین حداقل اقدام واکنشی ساده و بی خاصیت رو هم انجام نمی دهند   ...

[arminheidari 24,409]

راهکارهای ما برای قبل از رسیدن به چنین مراحلی بود ... حالا راهکاری نداریم به جزء چندتا توصیه ...

مثلا در مورد گزارش آمانو می شه به صورت دیپلماتیک حتی در سطح معاونت وزارت خارجه نامه های اعتراض آمیز نوشت و گزارش رو قبول نکرد تا  بعدا که طرف مقابل اومد استفاده ی ابزاری از این گزارش کنه ما دستمون خالی نباشه و بگیم ما همون موقع به این گزارش آژانس اعتراض کرده بودیم و قبولش نکردیم  ... دولت ، وزارت خارجه و سازمان انرژی اتمی  همین حداقل اقدام واکنشی ساده و بی خاصیت رو هم انجام نمی دهند   ...

 

 بهتر شد 

همین نحوه نوشتن را نمی توانید در بقیه نوشته ها هم لحاظ کنید 

[Sami1993 11,574]

متن کامل
پیش نویس قطعنامه شورای حکام درباره موضوعات حال و آینده مرتبط با ایران
این پیش نویس که به طور مشترک توسط تیم مذاکره کننده ایران و تیم 1+5 نوشته شده و احتمالا روز 24 آذر (15 دسامبر) بدون تغییر توسط شورای حکام تصویب خواهد شد.

 

ایران هسته ای- پیش نویس قطعنامه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره ایران منتشر شد.

این پیش نویس که به طور مشترک توسط تیم مذاکره کننده ایران و تیم 1+5 نوشته شده و احتمالا روز 24 آذر (15 دسامبر) بدون تغییر توسط شورای حکام تصویب خواهد شد.

 

متن کامل این پیش نویس در ادامه می آید:

 

***

 

اجرای برنامه جامع اقدام مشترک و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد

 

پیش نویس قطعنامه ارائه شده توسط چین، فرانسه، آلمان، فدراسیون روسیه، انگلستان و ایالات متحده.

 

ارائه شده ذیل دستور کار: «ارزیابی نهایی در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته ای ایران».

 

شورای حکام،

 

(a) با یادآوری همه قطعنامه ها و تصمیم های مصوب شورای حکام در مورد برنامه هسته ای ایران،

 

(b) همچنین با یادآوری تصمیم های شورای حکام راجع به ارائه همکاری های فنی به ایران،

 

(c) همچنین با یادآوری گزارش های مدیرکل در خصوص این موضوع و مدنظر قرار دادن گزارش های اخیر وی مندرج در GOV/2015/53, GOV/2015/54,  و GOV/2015/68،

 

(d) با تاکید بر ضرورت تبعیت کامل کلیه دولت های عضو معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای از تکالیف خود، و با یادآوری حق دولت های عضو وفق مواد 1 و 2 معاهده برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی هسته ای برای مقاصد صلح آمیز بدون تبعیض وفق ماده 4 این معاهده،

 

(e) با تمجید از دبیرکل و دبیرخانه به خاطر تلاش های حرفه ای و بی طرفانه جهت اجرای موافقتنامه پادمان در ایران و به خاطر انجام فعالیت های ضروری راستی آزمایی و نظارت مرتبط با هسته ای طبق برنامه اقدام مشترک مورد توافق بین 1+5 و ایران در تاریخ 24 نوامبر 2013،

 

(f) با استقبال از انعقاد برنامه جامع اقدام مشترک توسط 1+5 در تاریخ 14 ژوئیه 2015 که طبق قطعنامه شماره 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد مورخ 20 ژوئیه 2015 مورد تائید قرار گرفت، و نیز «نقشه راه برای روشنگری در خصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال راجع به برنامه هسته ای ایران» که در تاریخ 14 ژوئیه 2015 بین ایران و آژانس توافق شد و در سند شماره GOV/INF/2015/2014  درج شده است،

 

(g) با راهنمایی گرفتن، از جمله، از تاکید شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه 2231 (2015) مبنی بر اینکه «انعقاد برجام نشانگر یک تغییر اساسی در رسیدگی به این موضوع است»،

 

(h) با استقبال از اینکه همه مشارکت کنندگان در برجام گام هایی برای ایفای تعهدات خود وفق برجام برداشته اند،

 

(i) با وقوف به ماهیت درازمدت مفاد برجام و آثار آن برای آژانس،

 

(j) با آگاهی از پیوست شماره 3 برجام، که در آن مولفه های همکاری هسته ای با ایران در چارچوب برجام از جمله از طریق همکاری فنی با آژانس، به نحو مقتضی، مشخص شده است،

 

(k) با یادآوری تصمیم مورخ 25 اوت 2015 برای ارائه مجوز به مدیرکل جهت اجرای راستی آزمایی و نظارت مورد نیاز در مورد تعهدات مرتبط هسته ای ایران طبق برجام، و ارائه گزارش برای کل دوره آن تعهدات مشروط به وجود منابع موردنیاز و منطبق با رویه های پادمانی استاندارد آژانس؛ و تصمیم مربوط به ارائه مجوز به آژانس برای مشورت و تبادل اطلاعات با کمیسیون مشترک به نحو پیش بینی شده در گزارش مدیرکل در سند GOV/2015/53،

 

(l) با تاکید بر نقش مستقل و ضروری آژانس در راستی آزمایی تبعیت ایران از تکالیف خود طبق موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل دوره ای که به صورت موقت اجرا خواهد شد، و در این قالب از حیث ارائه اطمینان معتبر مبنی بر ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران، و با تاکید بر نقش مهم آژانس در راستی آزمایی اجرای کامل تعهدات مرتبط هسته ای ایران وفق برجام،

 

(m) با استقبال از تاکید مجدد ایران در برجام مبنی بر اینکه ایران تحت هیچ شرایطی هیچگاه به دنبال توسعه یا تحصیل سلاح های هسته ای نخواهد رفت، و موافقت ایران برای خودداری از فعالیت هایی که می تواند منجر به توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای شود،

 

1- از تعهدات پذیرفته شده توسط ایران طبق برجام برای اجرای موقت پروتکل الحاقی به موافقتنامه جامع پادمان طبق ماده 17 ( B) پروتکل الحاقی، تلاش برای تصویب آن طبق بازه زمانی پیش بینی شده در پیوست شماره 5 برجام و اجرای کامل کد اصلاحی 1/3 ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان، که در تاریخ 18 اکتبر 2005 توسط ایران به مدیرکل آژانس اعلام شد، استقبال می نماید؛

 

2- یادآوری می نماید که طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد همه مفاد برجام تنها برای اجرای آن بین 1+5 و ایران است و نباید از آنها تلقی ایجاد سابقه برای هر دولت دیگر یا برای اصول حقوق بین الملل و حقوق و تکالیف وفق معاهده عدم اشاعه سلاح های هسته ای و سایر اسناد مرتبط و نیز برای اصول و رویه های شناخته شده بین المللی شود؛

 

3- در این رابطه تاکید می نماید که راستی آزمایی و نظارت آژانس بر تعهدات مرتبط هسته ای ایران که در برجام پیش بینی شده است نباید به عنوان ایجاد سابقه ای برای رویه های استاندارد راستی آزمایی آژانس تلقی شود، و همچنین تاکید می نماید که این امر نباید به نحوی تفسیر شود که به هر نحوی با حقوق و تکالیف آژانس برای راستی آزمایی تبعیت دولت ها از موافقتنامه های پادمانی آنها و در موارد مرتبط با پروتکل های الحاقی و گزارش آنها به شورای حکام تعارض پیدا کند یا آنها را تغییر دهد؛

 

4- از دبیرکل درخواست می کند تا:

 

i) قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، و تا زمانی که شورای حکام رسیدگی به موضوع ایران را خاتمه نداده است، گزارش مکتوبی در مورد اجرای تعهدات برجامی ایران و موضوعاتی که مرتبط با راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد می شود را ارائه نماید، و بعد از آن نیز قبل از هر جلسه فصلی عادی شورای حکام، گزارش های مکتوب بروزرسانی راجع به اجرای تعهدات مربوطه ایران وفق برجام برای کل دوره آن تعهدات ارائه نماید، مگر اینکه شورا به گونه دیگری تصمیم بگیرد؛

 

ii) در این رابطه، در هر زمان که مدیر کل دلایل منطقی مبنی بر وجود موضوع مورد نگرانی داشته باشد، طبق قطعنامه 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد یا اساسنامه آژانس، به شورای حکام برای اقدام مقتضی، و همزمان به شورای امنیت سازمان ملل متحد، گزارش بدهد؛

 

5- از دبیرخانه آژانس در انجام فعالیت هایی که طبق قطعنامه شماره 2231 (2015) و برجام بر عهده آن گذاشته شده است، حمایت می نماید؛

 

6- همچنین از مشورت و تبادل اطلاعات آژانس با کمیسیون مشترک حمایت می کند؛

 

7- از همه دولت های عضو می خواهد با آژانس برای انجام وظایفی که به این قطعنامه مرتبط است همکاری کنند؛

 

8- گزارش مدیرکل به شورای حکام مندرج در GOV/2015/68، که در راستای نقشه راه روشنگری در مورد موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران، شامل ارزیابی نهایی از کلیه موضوعات باقیمانده گذشته و حال مندرج در گزارش مدیرکل به تاریخ نوامبر 2011 در سند GOV/2011/65 می باشد، را مورد لحاظ قرار می دهد؛

 

9- همچنین ملحوظ می دارد که همه فعالیت ها در نقشه راه برای روشن ساختن موضوعات باقیمانده گذشته و حال مرتبط با برنامه هسته ای ایران طبق برنامه زمانی توافق شده انجام گردیده و علاوه بر این ملحوظ می دارد که این امر رسیدگی به این دستور کار (موضوعات باقیمانده گذشته و حال) توسط شورای حکام را خاتمه می دهد؛

 

10- مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع با آژانس همکاری کند از جمله از طریق اجرای موافقتنامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی، شامل ارائه دسترسی، [و] تاکید می نماید که این همکاری و اجرا [ی موافقتنامه و پروتکل] برای حصول نتیجه گیری گسترده تر توسط آژانس مبنی بر اینکه کلیه مواد هسته‌ای در ایران در فعالیت‌های صلح آمیز قرار دارند ضروری است، و همچنین مجددا تاکید می‌کند که ایران باید به طور کامل و به موقع از طریق اجرای تعهدات مرتبط هسته‌ای خود وفق برجام، از جمله به شرح مندرج در بخش Qپیوست شماره یک برجام و بند 7 .6 پیوست شماره 4 برجام با آژانس همکاری نماید؛

 

11- تصمیم می گیرد که بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل به شورای حکام مبنی بر اینکه آژانس تایید کرده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای1 .15 الی 11 .15 1 پیوست شماره 5 برجام را انجام داده است، مفاد قطعنامه هایGOV/2003/69 (12 September 2003), GOV/2003/81

 

(26 November 2003), GOV/2004/21 (13 March 2004), GOV/2004/49 (18 June 2004), GOV/2004/79

 

(18 September 2004), GOV/2004/90 (29 November 2004), GOV/2005/64 (11 August 2005),

 

GOV/2005/77 (24 September 2005), GOV/2006/14 (4 February 2006), GOV/2009/82 (27 November

 

2009), GOV/2011/69 (18 November 2011) and GOV/2012/50 (13 September 2012)

 

،لغو خواهد گردید، و همچنین تصمیم می گیرد که تصمیم شماره GOV/2007/7 و تصمیم های بعدی راجع به ارائه مساعدت های فنی به ایران که از طریق کمیته همکاری های فنی آژانس (TACC)  بر مبنای اسنادGOV/2008/47/Add.3، GOV/2009/65، GOV/2011/58/Add.3، GOV/2013/49/Add.3 وGOV/2015/60/Add.3  اتخاذ شده بود، لغو خواهد شد؛

 

12- اهمیت احترام کلیه مشارکت کنندگان ذیربط برجام به تعهدات مربوط به خود و تکالیف مربوطه را ملحوظ می دارد؛

 

13- تصمیم می گیرد بلافاصله پس از وصول گزارش مدیرکل آژانس مبنی بر اینکه آژانس تایید نموده است که ایران اقدامات مشخص شده در بندهای 1 .15 الی 11 .15 پیوست شماره 5 را انجام داده است، دیگر به موضوع «اجرای موافقتنامه پادمان ان پی تی و مفاد ذیربط جرای قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران» نخواهد پرداخت و من بعد به یک دستور کار مستقل راجع به اجرای برجام و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد پرداخت؛

 

14- تصمیم می گیرد تا 10 سال بعد از روز قبول برجام، یا تا تاریخی که مدیر کل گزارش بدهد که آژانس به نتیجه گیری گسترده تر برای ایران رسیده است، هرکدام زودتر اتفاق بیفتد، این موضوع را در دستور کار داشته باشد.

[Sami1993 11,574]

ارزیابی راهبردی
آغاز پی ام دی 2
ماموریت دولت روحانی این بود که این پرونده را ببندد و به همین دلیل این اجازه را پیداکرد که بسته ای از بی سابقه ترین امتیازها را به غرب واگذار کند. آنچه واقعا رخ داده این است که امتیازها حتی فراتر از آنچه مجاز بودند واگذار شده ولی پرونده هسته ای به جای اینکه بسته شود،؛ تغییر شکل داده و به فاز خطرناک تری وارد شده است.

 

مهدی محمدی، ایران هسته ای - بحث ها درباره نحوه خاتمه یافتن آنچه اصطلاحا مسائل باقی مانده گذشته و حال درباره برنامه هسته ای ایران خوانده می شود در حال شفاف تر شدن است.

 

دو عامل، به شفافیت بیشتر این موضوع کمک کرده است. اول، مجموعه اظهارات تیم مذاکره کننده ایرانی از روز چهارشنبه گذشته تاکنون که خلاصه آن این بوده است که انجام برخی «مطالعات» مرتبط با سلاح را در ایران پذیرفته و آن را تلویحا بی اشکال خوانده اند (صریح تر از همه آقای بعیدی نژاد به این موضوع اشاره کرده است) و در نتیجه از گزارش آژانس استقبال کرده اند؛ و دوم، مجموعه آنچه توسط منابع، مقام ها، نهادها و کارشناسان غربی در این باره منتشر شده است. در این مورد دوم، خلاصه حرف غربی ها این است که آنچه درباره ایران در پی آن بودیم اثبات شد، اکنون این موضوع خاتمه خواهد یافت اما این به معنی خاتمه یافتن همه چیز نیست.

 

دقیق ترین سندی که در واقع می توان آن را جمع بندی دیدگاه های طرف غربی درباره ارزیابی آژانس دانست، پیش نویس قطعنامه ای است که شورای حکام بنا دارد آن را روز 24 آذر به رای بگذارد و احتمالا بی کم و کاست نیز تصویب خواهد شد. اگر در این باره که ارزیابی مدیر کل با مشارکت طرف ایرانی نوشته شده تردیدی وجود داشته باشد، در این زمینه که پیش نویس قطعنامه شورای حکام مشترکا توسط تیم دولت ایران و 1+5 نوشته شده هیچ تردیدی نیست و به همین دلیل می توان مسئولیت کامل این متن را بر عهده طرف هایی دانست که بر سر آن مذاکره کرده اند.

 

با ترکیب آنچه در اظهارات مقام های غربی، ارزیابی کارشناسان آنها و پیش نویس شورای حکام آمده، جمع بندی زیر اجتناب ناپذیر است:

 

1- صرف نظر از اینکه دولت ایران چگونه می اندیشد، غربی ها گزارش آژانس را به معنای تایید دیدگاه سنتی خود درباره وجود ابعاد نظامی در  برنامه هسته ای ایران درنظر گرفته اند. در این حدود یک هفته، هیچ تحلیلگر معتبر غربی ارزیابی بر خلاف این ارائه نداده است. بویژه امریکایی ها گزارش آژانس را موید برآوردهای اطلاعاتی خود می دانند و وقتی از بستن PMD سخن می گویند، به بستن پرونده پس از اثبات مجرمیت و اعمال مجازات بر ایران نظر دارند. تبعات راهبردی اثبات دیدگاه غرب درباره برنامه هسته ای ایران –به زعم امریکایی ها- بسیار عمیق تر چیزی است که ظاهرا به نظر می رسد. این امر در واقع به معنای توجیه انکار حقوق هسته ای ایران ودرگیر ساختن آن در یک فرآیند بلند مدت اعتمادسازی فرامعاهده ای است؛ یعنی دقیقا اتفاقی که در برجام رخ داده است.

 

2- هیچ نشانه ای از اینکه مسائل باقی مانده میان ایران و آژانس واقعا بسته خواهد شد، نه در ادبیات منابع غربی و نه در پیش نویس قطعنامه شورای حکام وجود ندارد. صرف استفاده از عباراتی مانند no longer seized of the matter در پیش نویس قطعنامه نمی تواند و نباید باعث دلخوشی کاذب در ایران شود. بسته شدن واقعی PMD نیازمند تامین حداقل 4 شرط اساسی است:

• دبیر خانه متعهد شود از پذیرش شواهد جدید مرتبط خودداری کند.
•  
• دبیرخانه از طرح موضوع جدید مرتبط خودداری کند
•  
• دبیرخانه درخواست دسترسی و بازرسی مرتبط با این موضوع نداشته باشد.
•  
• دبیرخانه از طرح پرسش جدید مرتبط خودداری کند.

مهم ترین مسئله ای که باید به آن توجه کرد این است که در هیچ کجای پیش نویس منتشر شده چنین ضمانت هایی وجود ندارد بلکه برعکس این قطعنامه به آژانس اجازه می دهد موضوع را به طور کامل در چارچوب های دیگر پیگیری کند. اگر بخواهیم دقیق باشیم اتفاقی که رخ داده این است که درخواست دسترسی به افراد، مکان ها، تاسیسات، اسناد و فعالیت های مرتبط با PMD را ذیل این عنوان خاص خاتمه می دهد و از این به بعد همین دسترسی ها و بلکه بسیار فراتر از آنها را تحت عنوان اجرای پروتکل، راستی آزمایی اجرای برجام و همچنین تلاش برای رسیدن به جمع بندی گسترده تر درباره ماهیت برنامه هسته ای ایران (BC: Broader conciusion) درخواست خواهد کرد. معنی روشن بند 4 (ii) اجرای پیش نویس دقیقا همین است. این بند به آژانس اجازه می دهد هر نوع نگرانی جدیدی را مجددا به شورای حکام و شورای امنیت گزارش کند (any issue of concern). نکته مهم تر این است که این قطعنامه ایران را موظف می کند در چارچوب قطعنامه 2231 با آژانس همکاری کند و این قطعنامه در بند 3 اجرایی خود اختیاراتی بی سابقه برای آژانس درنظر گرفته است که می تواند درباره هر موضوعی که مدنظرش باشد از ایران «همکاری کامل» درخواست کند.

 

3- بر اساس آنچه گفته شد، نه تنها دوران چالش ایران با آژانس خاتمه نخواهد یافت بلکه این چالش، عمیق تر و جدی تر خواهد شد آن هم در حالی که دست ایران هم برای مقاومت در مقابل زیاده خواهی های آژانس و هم برای واکنش نشان دادن به اقدامات خصمانه احتمالی آژانس و کشورهای غربی خالی تر و بسته تر از گذشته است. این قطعنامه زیرساخت لازم برای هرنوع فشار به ایران را در صورتی که طرف غربی به آن نیاز داشته باشد فراهم می کند. در واقع مسئله از این به بعد به اراده طرف غربی بستگی دارد. اگر امریکایی ها اراده کرده باشند دشمنی با ایران را کنار بگذارند احتمالا وضعیت بدتر از اینکه حالا هست نخواهد شد، اما اگر کوچکترین احتمالی بدهیم مبنی بر اینکه امریکا بخواهد با استفاده از امکاناتی که درون برجام، قطعنامه 2231، ارزیابی آمانو درباره PMD و نهایتا قطعنامه دسامبر 2015 شورای حکام فراهم آورده، دشمنی با ایران را ادامه بدهد، می تواند الگوهای جدید و بسیار متفاوت اعمال فشار بر ایران را تولید کند. این نکته ای است که موشه یعلون وزیر جنگ تندرو رزیم صهیونیستی در سخنان دو روز قبل خود رد اجلاس سابان موسسه بروکینگز هم بر آن پای فشرده است. یعلون گرچه ظاهرا جزو منتقدان برجام است ولی در سخنرانی خود به صراحت می گوید اگر امریکا و اسراییل تصمیم بگیرند به ایران فشار بیاورند، با استفاده از بستری که فراهم شده «کارهای بسیار زیادی می توانند بکنند».

 

4- به نظر می رسد اکنون پرونده هسته ای ایران در آستانه یک تغییر فاز اساسی قرار دارد. ماموریت دولت روحانی این بود که این پرونده را ببندد و به همین دلیل این اجازه را پیداکرد که بسته ای از بی سابقه ترین امتیازها را به غرب واگذار کند. آنچه واقعا رخ داده این است که امتیازها حتی فراتر از آنچه مجاز بودند واگذار شده ولی پرونده هسته ای به جای اینکه بسته شود،؛ تغییر شکل داده و به فاز خطرناک تری وارد شده است. تعبیری که من مایلم از آن استفاده کنم این است که پرونده هسته ای شماره 1 بسته و پرونده هسته ای شماره 2 گشوده خواهد شد. ویژگی های آنچه می توان آن را پرونده هسته ای شماره 2 خواند اینهاست:

• این پرونده هم زمان 3 هدف را تعقیب می کند: 1-احراز عدم وجود مواد هرگونه مواد، فعالیت و تاسیسات اعلام نشده هسته ای در ایران در چارچوب پروتکل الحاقی 2- احراز اجرای کامل برجام در ایران در چارچوب رژیم دسترسی ها و بازرسی های ویژه مندرج در برجام 3-راستی آزمایی توقف برنامه ای که آمانو در ارزیابی خود گفته تا سال 2009 در ایران ادامه داشته است. نتیجه این موارد باید خود را در گزارش جمع بندی گسترده تر آژانس نشان دهد.
• آنچه قلب پرونده هسته ای شماره 2 را تشکیل خواهد داد تولید BC است. اگر آمانو ارزیابی مبنی بر وجود یک بعد نظامی در برنامه هسته ای ایران ارائه نداده بود، تولید BC تبدیل به یک امر روتین می شد اما با وجود این ارزیابی همانطور که ISIS در گزارش اخیر خود گفته آژانس باید بداند که برنامه نظامی ای که وجود داشته تا کجا پیش رفته بوده و چه افراد، امکانات و مکان هایی درگیر آن بوده اند و این جز با آغاز دوران بی سابقه ای از دسترسی های فراپروتکلی در طولانی مدت در ایران ممکن نیست. در واقع شاهکار دیپلماسی دولت تدبیر در تن دادن به این ارزیابی، بخش دفاعی ایران را در معرض یک مخاطره طولانی مدت از حیث دست اندازی پی در پی قرار خواهد داد. بند 10 قطعنامه دقیقا به موادی از برجام استناد می کند که تحت عنوان بازرسی از تاسیسات نظامی و خرید اقلام دومنظوره ظرفیت احیای کامل PMD  و ماورای آن را دارد. پرونده هسته ای شماره 2، توانمندی متعارف نظامی ایران را ذیل عنوان اطمینان از ماهیت برنامه هسته ای آن هدف قرار خواهد داد.
• پرونده هسته ای شماره 2 آینده برجام را گروگان می گیرد. توجه به این نکته بسیار مهم است که تایید ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران حتی از عهده آژانس و جمع بندی گسترده تر آن هم ساخته نیست بلکه مطابق برجام ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران تنها زمانی مورد پذیرش قرار خواهد گرفت که برجام به طور کامل و موفق اجرا شده باشد. این موضوعی است که آژانس نمی تواند درباره آن تصمیم بگیرد بلکه مستلزم یک تصمیم سیاسی از جانب 1+5 است.

5- آخرین نکته بازگشت به اولین و مبنایی ترین منازعاتی است که میان دولت آقای روحانی و منتقدان آن در حوزه مسائل امنیت ملی وجود دارد. استراتژي دولت روحانی در حل و فصل و مدیریت این پرونده ها به رسمیت شناختن نگرانی های غرب و رفع آن نگرانی ها با ابزارها، فرمول ها و امکاناتی است که خود غربی ها معین می کنند. این استراتژی در بهترین حالت منازعات را به نحو حداقلی کنترل کرده و زمان می خرد، اما با پذیرش اتهامات غرب ایران را بدل به یک کشور سابقه دارد کرده، از طریق درگیر شدن در فرآیندهای اعتمادساز ابزارهای اصلی قدرت ایران را با ما به ازای بسیار اندک به دشمن تقدیم می کند. متوقف کردن این تفکر، که بزرگترین خطر برای امنیت ملی ایران است، واجب ترین وظیفه ای است که از حالا به بعد باید در دستور کار قرار گیرد.

[Juicer 1,034]

ارزیابی راهبردی
آغاز پی ام دی 2
ماموریت دولت روحانی این بود که این پرونده را ببندد و به همین دلیل این اجازه را پیداکرد که بسته ای از بی سابقه ترین امتیازها را به غرب واگذار کند. آنچه واقعا رخ داده این است که امتیازها حتی فراتر از آنچه مجاز بودند واگذار شده ولی پرونده هسته ای به جای اینکه بسته شود،؛ تغییر شکل داده و به فاز خطرناک تری وارد شده است.

 

این قبری که بالاش داریم گریه می کنیم ، توش جسد نیست ...

[Sami1993 11,574]

حالا یقین کردیم!
پاسخی به مسئله کثیرالشک ها!
مذاکرات هسته ای به ما می گوید به همه شک های ریز و جزئی خود اعتنا کنیم؛ بالاتر از این، به ما می آموزد حتی وقتی ظاهرا همه چیز مرتب است، چیزهای مهم تری برای شک و تردید وجود دارد بویژه اگر طرفتان از یک سو امریکا باشد و از سوی دیگر کسانی که امریکا را دوست دارند.

 

مهدی محمدی، وطن امروز- آقای دکتر ظریف روز جمعه آن دسته از منتقدان را که عقیده داشته اند موضوع PMD (ابعاد احتمالی نظامی) نه تنها بسته نشده بلکه با گزارش جدید آمانو و قطعنامه ای که روز سه شنبه تصویب خواهد شد، به فاز جدید و (نسبت به گذشته) خطرناک تری منتقل شده، کثیر الشک خوانده و از آنها خواسته است به حکم قاعده فقهی به شک خود اعتنا نکنند.

 

من پس از خواندن این جملات از قول آقای ظریف همه تلاش خود را کردم که به شک های گذشته خویش شک کنم. آقای ظریف راست می گوید. روند فعالیت ایشان و دوستانشان، و محصولات آن، (برجام، قطعنامه 2231، ارزیابی نهای آمانو و قطعنامه شورای حکام) چنان شک برانگیز بوده که منتقدان به ناچار گرفتار معضل شک کثیر شده اند. در واقع هیچ نقطه کاملا روشن و سرراستی در این کارنامه مبسوط وجود ندارد که بتوان بی شک و شبهه از کنار آن گذشت. از این حیث، منتقدان دائما گرفتار شک های پی در پی و گاه بسیار عمیق بوده و از آن خلاصی نداشته اند. بنابراین منصفانه است اگر آقای ظریف توقع داشته باشد این منتقدان یک بار هم در کارنامه خویش بنگرند و ببینند شک های پی در پی آنها روا بوده است یا نه، و اگر نتیجه این بازاندیشی این بود که بی جهت به این دیپلماسی و کارنامه آن مشکوک بوده اند، این شک واپسین دربارهPMD را هم کنار گذاشته و مطمئن باشند آقای ظریف و دوستانشان کار خویش را به درستی به سرانجام رسانده اند.

 

من در این یکی دو روز سعی کردم برای یک بار هم که شده با منتقدان، منتقدانه برخورد کرده و از خویش بپرسم، از آن شک های کثیر پیشین، به راستی کدام روا و کدام ناروا بوده است؟ این روندی است که عموما طی نمی شود. ما عموما عادت کرده ایم گذشته خویش را ارزیابی نکنیم و اساسا به خیالبافی درباره آینده دل خوش تریم تا کاوش در گذشته و پرسیدن سوال های سخت، مخصوصا اگر آن گذشته کارنامه خودمان باشد. نتیجه این بازاندیشی اما، تا آنجا که به آقای ظریف و دوستانشان مربوط است، چندان خوشایند از کار درنیامده است. نتیجه در یک جمله این است: حالا دیگر شک نداریم، یقین کرده ایم! به طور بسیار خلاصه، حاصل این بازاندیشی این بود که نه تنها شک های گذشته روا بوده و در طول زمان دائما و با شواهد متنوع، تقویت شده، بلکه مرور تردیدهای پیشین آدمی را با این پرسش دشوار مواجه می کند که روندی چنین پرمسئله، اساسا چگونه طی شده و به فرجام رسیده است و آخر کار هم آنچه باقی می ماند تاسفی است از اینکه چرا بیشتر شک نکردیم، دقیق تر سخن نگفتیم و صریح تر به چالش نپرداختیم.

 

اجازه بدهید چند مورد شاخص را با هم مرور کنیم.

 

ما شک داشتیم که اساسا از دل مذاکراتی که بر اساس تئوری اعتماد سازی بنا شده، چیزی به نام حق غنی سازی بیرون بیاید. دیدیم که نتیجه همینطور شد و ماحصل دو سال مذاکره آشکار و نهان، انکار حق غنی سازی ایران، استثنا شدن ایران از NPT و پذیرش یک برنامه از شش جهت محدود هسته ای بود که اساسا جانشین حق انکار ناپذیر ایران در توسعه بدون محدودیت برنامه صلح آمیز هسته ای شده است.

 

ما شک داشتیم که از دل چنین مذاکراتی لغو تحریم بیرون بیاید. بدبختانه نتیجه این شک را هم تایید کرد. نه تنها چیزی به نام لغو تحریم در توافقات آقای دکتر ظریف و دوستانشان با طرف غربی وجود ندارد، بلکه در این مذاکرات برای برخی حوزه های تحریم ایران نوعی مصونیت ایجاد شد و امریکایی ها مجوز پیدا کردند که آن تحریم ها را هر چه می خواهند تشدید کنند بی آنکه لطمه ای به توافقاتشان با ایران بخورد. به راستی اگر نبود شروط حکیمانه رهبر معظم انقلاب اسلامی که هر نوع تحریم و حتی تهدید به تحریم را به معنای نقض برجام اعلام کرده است، آیا خروجی برجام چیزی غیر از «ایران تحریم شده غیر هسته ای» می بود؟

 

ما از ابتدا شک داشتیم که موضوع مذاکرات اساسا مسئله هسته ای باشد. از روز نخست منتقدان کثیرالشک باور داشتند که باید به نیات برخی از طرف های درگیر در این مذاکرات شک کرد. و موضوع احتمالا بیش از آنکه محدود کردن برنامه هسته یا ایران باشد، به تقویت یک جریان سیاسی خاص در ایران مربوط است. ما همچنان با شک خویش دست به گریبان بودیم که آقای ظریف در نشست شورای روابط خارجی امریکا سفره دلش را باز کرد و به امریکایی ها گفت اگر با ایران توافق نکنند، غربگرایان انتخابات مجلس را خواهند باخت. دیری نپایید که جان کری در نشست استماع کنگره همه ملاحظه کاری ها را کنار گذاشت و گفت دولت روحانی برای انتخابات به این توافق نیاز دارد. همین حالا هم ما مایلیم همچنان در شک و تردید بمانیم اما شوربختانه دوستان امریکایی آقای ظریف دست بردار نیستند و پی در پی می گویند باید روز اجرای توافق زمانی باشد که دولت روحانی بتواند از نمد تعلیق تحریم ها، کلاهی برای انتخابات بسازد.

 

ما شک داشتیم توافق هسته ای چیزی از تهدیدها علیه ایران کم کند. حالا امریکایی ها می گویند زیرساختی برای مهار ایران در حوزه های منازعه راهبردی به دست آورده اند که فکرش را هم نمی کردند.

 

ما شک داشتیم در مذاکراتی که هدف، روش و محتوای آن را امریکا تعیین کرده بشود امتیاز مهمی از غرب گرفت، حالا نزدیکان کاخ سفید می گویند امتیازهایی که نهایتا در برجام آمده حتی از امتیازهایی که اوایل دولت روحانی در نامه محرمانه کری به ظریف پیشنهاد شده بود هم چندین بار کمتر است!

 

ما شک داشتیم این مذاکرات حتی بتواند اندک احترامی به ایران و ایرانیان اعطا کند و رفتارهای تحقیر آمیز امریکا علیه ایران بکاهد. نتیجه این شده است که دولت امریکا نه فقط به یار غار آقای روحانی برای نمایندگی ایران در نیویورک ویزا نداد، و نه فقط دولت سعودی وزرای دولت روحانی را که هدفشان تعیین تکلیف صدها جنازه بود به حضور نپذیرفت، بلکه اکنون کاخ سفید با خوشحالی می گوید در حال تدوین قانونی است که ورود کسانی را که حتی یک بار به ایران سفر کرده باشند به امریکا ممنوع یا بسیار دشوار می کند. بازگشت احترام پیشکش، از صدقه سر دولت تدبیر و دوستی ورزیدن با امریکا، پاسپورت های ایرانیان را غیر قانونی و باطله اعلام نکنند، شانس آورده ایم!

 

ما همچنین شک داشتیم که یوکیا آمانو دست از گزافه گویی علیه ایران و خوش خدمتی به سرویس های اطلاعاتی غربی بردارد. حالا آمانو نه تنها اجازه بازگشت به PMD تحت عناوین دیگر را دارد، بلکه به این امکان را پیدا کرده است که ایران را به جرم ناکرده محکوم نیز بکند و در تهران به جای غریو اعتراض، بانگ سوت و کف بشنود.

 

ما شک داشتیم توافق با امریکا درباره برجام، حتی اندکی به بهبود رفتار منطقه ای ایران و کاسته شدن از شدت خصومت آن با ملت ایران و حمایتش از تروریسم کم شود. آقای ظریف و دوستانشان البته می گفتند مطمئن هستند که برجام محصول یک تغییر استراتژی در امریکا درباره ایران است و بنابراین قطعا به تغییر رفتار منطقه ای آن خواهد انجامید. حالا چندان دشوار نیست دیدن اینکه امریکایی ها تنها اقدامی که در راستای دوستی با ایران کرده اند، متهم کردن ایران به دست داشتن در حملات پاریس و تلاش برای تبدیل ترکیه به یک عربستان سعودی دیگر علیه ایران است.  

 

من می توانم این فهرست را صفحه ها طویل تر از اینکه هست بکنم. ما شک داشتیم که بشود به امریکا اعتماد کرد. ما شک داشتیم که مسیر حل مشکلات ملت ایران از بده بستان با دشمنانشان بگذرد.

 

ما شک داشتیم که وعده های پساتوافقی چندان محتوایی داشته باشد. ما شک داشتیم که امریکایی ها اساسا به مفهومی به نام قول و قرار آشنایی داشته باشند و مهم تر از همه اینها شک داشتیم که آقای دکتر ظریف درک درستی از اینجا کجا باید شک کرد و کجا اعتماد، داشته باشد.

 

مذاکرات هسته ای به ما می گوید به همه شک های ریز و جزئی خود اعتنا کنیم؛ بالاتر از این، به ما می آموزد حتی وقتی ظاهرا همه چیز مرتب است، چیزهای مهم تری برای شک و تردید وجود دارد بویژه اگر طرفتان از یک سو امریکا باشد و از سوی دیگر کسانی که امریکا را دوست دارند.

 

نوشته اند بيل هيكاك، ششلول‏بندي در غرب آمريكاي قرن نوزدهم، بيست سي نفر را با تير زده بود و وقتی از او می پرسیدند این چه کاری است که کرده، قسم مي‏خورد فقط برای دفاع از خود ناچار شده آن آدم ها را بكشد.  سوالی که آن زمان برای اهالی آن منطقه پیش آمده بود این بود: فرض کنیم هیکاک راست می گوید ولی  اساسا چرا باید لازم باشد كسي اين همه از خود دفاع كند؟!! حالا حکایت آقای ظریف است. به جای اینکه به منتقدان گیرهای روانشناختی بدهد، شاید بهتر باشد یک بار از خودش بپرسد اساسا چرا این همه به من شک می کنند؟!

 

دوران شک گذشته است آقای ظریف، اکنون یقین کرده ایم!

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
شورای حکام درباره PMD چه تصمیمی خواهد گرفت؟
در ایران این نگرانی وجود دارد که در چارچوب بازرسی های فراپروتکلی مندرج در برجام و قطعنامه 2231، پیگیری PMD در فازی جدید و با تاکید بر فعالیت نظامی متعارف ایران ادامه یابد.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- منابع خبری می گویند نشست دیپلمات های عضو شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره رسیدگی به ارزیابی آانس از مسائل گذشته و حال باقی مانده در پرونده هسته ای ایران آغاز شده و هم اکنون ادامه دارد.

 

انتظار می رود شورای حکام در این نشست، با صدور یک قطعنامه از دبیرخانه آژانس و مدیر کل بخواهد که به پیگیری PMD ادامه ندهد.

 

منابع غربی می گویند برخی کشورها با ارزیابی آژانس از ماهیت برنامه هسته ای ایران موافق نیستند ولی با این قطعنامه مخالفت نخواهند کرد چرا که نمی خواهند بر سر راه برچیده شدن برنامه هسته ای ایران و روند اجرای برجام سنگ اندازی کنند.

 

متن قطعنامه ای که احتمالا شوریا حکام آن را تصویب خواهد کرد پیش تر منتشر شده است.

 

یوکیا آمانو دو هفته پیش با انتشار یک ارزیابی ایران را متهم کرد که تا پیش از سال 2003 به نحو ساختارمند در تلاش برای ساخت سلاح هسته ای بوده و احتمالا تا سال 2009 به این فعالیت ادامه داده است.

 

با این وجود وی گفته بود شواهدی ندارد که این فعالیت ها پس از سال 20009 ادامه یافته یا از مواد هسته ای در آنها استفاده شده باشد.

 

در ایران این نگرانی وجود دارد که در چارچوب بازرسی های فراپروتکلی مندرج در برجام و قطعنامه 2231، پیگیری PMD در فازی جدید و با تاکید بر فعالیت نظامی متعارف ایران ادامه یابد.

 

این قطعنامه چنین امکانی را برای آژانس ایجاد می کند. 

[oldmagina 9,244]

شورای حکام پرونده «پی ام دی» ایران را مختومه اعلام کرد

به گزارش «تابناک»، شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، روز سه‌شنبه با رأی به اتفاق آراء به قطعنامه پیشنهادی گروه 1+5، پرونده «ابعاد نظامی احتمالی» برنامه هسته‌ای ایران را مختومه اعلام کرد.

 

با تصویب این قطعنامه مسایل گذشته و حال پی ام دی ایران برای همیشه مختومه شد و راه برای اجرای برجام باز می شود.

به موجب این قطعنامه پرونده موسوم به پی.ام.دی یا همان مطالعات ادعایی بسته می شود و دستور کار آژانس از بررسی مسائل گذشته و حال ایران معطوف به آینده خواهد شد.

آژانس بین المللی انرژی اتمی 167 عضو و شورای حکام 35 عضو دارد که هر کدام یک حق رای دارند.آرژانتین ، استرالیا ، بلاروس ، برزیل ، کانادا ، شیلی ، چین ، مصر، فنلاند ، فرانسه ، آلمان ، غنا ، هندوستان ، ایرلند ، ژاپن ، کره جنوبی ، لاتویا(لتونی) ، مالزی ، مکزیک ، نامیبیا ، نیوزلند ، نیجریه ، پاکستان ، پاراگوئه ، فیلیپین ، روسیه ، عربستان سعودی ، آفریقای جنوبی ، اسپانیا ، سوییس ، مقدونیه ، ترکیه ، انگلیس ، آمریکا و اروگوئه، 35 عضو شورای حکام برای دوره سال 16-2015 میلادی هستند.

 

گزارش دفتر نمایندگی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی

به دنبال انتشار گزارش مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در موضوع پی. ام. دی، کشورهای 1+5 پیش‌نویس پیشنهادی خود برای قطعنامه جدید شورای حکام در موضوع برنامه هسته‌ای ایران را پس از مشورت با ایران به رئیس برزیلی شورای حکام رسما ارائه و ثبت کردند. این پیش نویس امروز سه شنبه 24 آذر در جلسه فوق العاده شورای حکام به تصویب رسید.

به گزارش دفتر نمایندگی ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، لازم به توجه است که این قطعنامه نه فقط برای بستن پی ام دی، بلکه از آن مهم تر به منظور تدوین فصل نوینی برای پرونده هسته‌ای ایران در شورای حکام، در پرتو برجام و قطعنامه جدید شورای امنیت، طراحی شده و به همین دلیل است که تمامی قطعنامه‌های گذشته خود را لغو می نماید.

مهم‌ترین محورهای این قطعنامه عبارتند از:

- استقبال از انعقاد برجام و نیز «نقشه راه» بین ایران و آژانس برای حل و فصل موضوعات باقیمانده گذشته و حال (پی ام دی)،

- همراهی با شورای امنیت سازمان ملل متحد مبنی بر اینکه «انعقاد برجام نشانگر یک تغییر بنیادین در رسیدگی به این موضوع است»،

- توجه به گزارش اخیر مدیرکل به شورای حکام در خصوص موضوعات باقیمانده گذشته و حال (پی ام دی) به عنوان مبنایی برای بستن پرونده و اعلام خاتمه رسیدگی به این موضوعات،

- ابراز رضایت از اینکه نقشه راه طبق برنامه زمانی توافق شده انجام گردیده است،

- ملحوظ داشتن صریح بسته شدن پرونده پی ام دی با عنایت به تکمیل نقشه راه،

- لغو 12 قطعنامه شورای حکام که طی سالهای 2003 تا 2012 در رابطه با موضوع اجرای پادمان با ایران و از جمله مطالعات ادعایی علیه ایران تصویب شده اند،

- لغو تصمیم های قبلی شورای حکام در مورد منع ارائه مساعدت های فنی به ایران،

- ختم رسیدگی به دستورکار جاری شورا: «اجرای موافقتنامه پادمان ان پی تی و مفاد ذیربط قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران» که نگاه به گذشته داشت،

- ایجاد یک دستور کار جدید تحت عنوان: «اجرای برجام و راستی آزمایی و نظارت در ایران در پرتو قطعنامه شماره 2231 (2015) شورای امنیت» که نگاه به آینده دارد،

- مشخص کردن دوره زمانی 10 ساله برای عادی سازی پرونده ایران در شورای حکام.

علاوه بر موارد فوق:

- در این قطعنامه برای اولین بار با لحنی مثبت در مورد همکاری ایران به منظور حل و فصل موضوعات هسته ای صحبت شده است، و هیچ نکته یا عبارت پردازی منفی همچون ابراز نگرانی و ... در آن وجود ندارد.

- قطعنامه هیچ درخواستی از مدیرکل برای ادامه کار روی موضوعات گذشته ندارد. حتی قطعنامه های گذشته شورای حکام که در آنها از مدیرکل خواسته شده بود در مورد پی ام دی گزارش بدهد هم لغو شده اند. بدین ترتیب از نظر شورای حکام به عنوان رکن تصمیم گیری آژانس، مدیرکل دیگر در مورد پی ام دی وظیفه ای ندارد.

- از این به بعد طبق بند 4 قطعنامه، مدیرکل تنها در خصوص اجرای برجام و یا بروز مشکلی خاص در اجرای برجام گزارش خواهد داد. در حقیقت مدیرکل منبعد فقط نگاه به آینده دارد.

به طور خلاصه این قطعنامه واجد کلیه مؤلفه های لازم برای مختومه شدن موضوع پی. ام. دی می باشد. این مولفه ها عبارتند از:

 

- اذعان به تکمیل نقشه راه بین ایران و آژانس،

- لغو 12 قطعنامه پیشین شورای حکام در خصوص ایران،

- خاتمه دادن به موضوع «اجرای پادمان در ایران» در دستورکار آژانس و ایجاد موضوع جدیدی تحت عنوان «اجرای برجام»،

- اذعان صریح به بسته شدن پرونده و استفاده از کلمه close در بند 9.

 

 

 

پیام وزیر خارجه کشورمان درباره به تاریخ پیوستن پی ام دی

دکتر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه از صدور قطعنامه جدید شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی که با خاتمه دادن به بررسی موضوعات باقیمانده گذشته (موسوم به پی ام دی)، فصل نوینی را در رابطه با پرونده هسته ای ایران و همکاری های کشورمان با آژانس می گشاید، استقبال کرد.

وی اظهار داشت: سرانجام شورای حکام پس از 12 سال، با اذعان به تکمیل نقشه راه بین ایران و آژانس، بسته شدن پرونده موسوم به پی ام دی را با استفاده از عبارت صریح close consideration در بند 9 قطعنامه خود اعلام کرد.

ظریف افزود: این قطعنامه بسیار فراتر از بستن موضوع موسوم به پی ام دی رفته و رسماً 12 قطعنامه پیشین شورای حکام در خصوص برنامه هسته ای ایران که حاوی اتهامات و محدودیت های جدی برای برنامه هسته ای کشور بود را لغو کرده است. همچنین شورا دستورکار ناظر به اقدامات گذشته را رسماً خاتمه داده و دستور کار جدیدی تحت عنوان «اجرای برجام» که نگاه به آینده دارد، برای مدت مشخصی ایجاد کرده است.

وزیر امور خارجه تاکید کرد: بر اساس این قطعنامه می توان به صراحت گفت موضوع جعلی ابعاد به اصطلاح نظامی برنامه هسته ای ایران، موسوم به پی ام دی، به تاریخ پیوسته است. اکنون بر اساس نص صریح گزارش اخیر آقای آمانو، با همه نقاط ضعف آن، عدم انحراف مواد هسته ای به سوی فعالیت های غیر صلح آمیز رسماً تأئید و در نتیجه نداشتن هرگونه تخلف ایران در هیچ بازه زمانی از معاهده اشاعه (ان پی تی) احراز گردیده و ماهیت منحصراً صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران یک بار دیگر به اثبات رسیده است. جمهوری اسلامی ایران با تاکید مجدد بر سیاست همیشگی خود در زمینه حرمت سلاح های کشتار جمعی و پایبندی به مفاد معاهده عدم اشاعه (ان پی تی) برای اجرای کامل و با حسن نیت تعهدات خود در برجام، به شرط پایبندی کامل طرف های 1+5 به تعهدات متقابل خود، اعلام آمادگی می کند.
 

 

بیانیه آمانو

یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین الملل انرژی اتمی در بیانیه مقدماتی خود خطاب به شورای حکام این نهاد بین المللی اعلام کرد: آژانس مدرکی دال بر اقدام ایران برای ساخت وسیله انفجاری هسته ای پس از سال 2009 نیافته است.در این بیانیه که متن آن در سایت آژانس بین المللی انرژی اتمی منتشر شده آمده است: آژانس هیچ مدرک معتبری دال بر فعالیت های مربوط به ساخت وسیله هسته ای انفجاری در ایران پس از سال 2009 در دست ندارد.

 متن کامل بیانیه آمانو مدیرکل آژانس انرژی اتمی خطاب به اعضای شورای حکام به شرح ذیل است :

آقای رئیس،

درخواست کردم که جلسه شورای حکام تشکیل گردد تا گزارش من تحت عنوان برآورد نهایی در مورد گذشته و حال موضوعات باقیمانده در مورد برنامه هسته ای ایران بررسی گردد. همانطور که به خاطر می آورید من 12 حوزه مورد نگرانی در مورد ابعاد نظامی برنامه هسته ای ایران را در پیوست گزارش خود به شورا در نوامبر 2011 ارائه کردم.

بیان کردم که اطلاعات در دسترس آژانس نشان می دهد که ایران فعالیتهایی در ارتباط با ساخت وسیله انفجاری هسته ای انجام داده بود. آژانس آن اطلاعات را در مجموع موثق ارزیابی کرده بود.

در واکنش به گزارش من، شورا قطعنامه ای تصویب کرد که ایران و آژانس را ترغیب می کرد تا گفتگوهای خود را شدت بخشند تا موضوعات باقیمانده روشن شوند. در پی مذاکرات طولانی با ایران، سرانجام بر سر یک نقشه راه برای روشن ساختن این موضوعات توافق کردیم.

این گزارش نتیجه بیشترین تلاش های آژانس و در انطباق با روشهای راستی آزمایی مسبوق ما برای روشن ساختن موضوعات مربوط به ابعاد احتمالی نظامی می باشد. در حالیکه ممکن نبود که آژانس تمام جزئیات فعالیت های انجام شده ایران در گذشته را بازسازی کند، توانستیم که عناصر کافی برای ارائه برآوردی از کل موضوع را روشن سازیم.

جناب رئیس،

برآورد نهایی من پاسخ های روشنی به دو سوال بسیار مهم می دهد: آیا ایران مشغول فعالیت های مرتبط با ساخت وسیله انفجاری هسته ای بوده است؟ اگر اینطور بوده آیا هنوز مشغول به این فعالیت ها است؟اجزاء اصلی گزارش من به شرح ذیل است:

آژانس برآورد می کند که بخشی از فعالیتهای مربوط به ساخت وسیله انفجاری هسته ای به صورت اقداماتی هماهنگ پیش از پایان سال 2003 در ایران انجام شده بود و برخی فعالیت ها نیز پس از 2003 انجام گرفته است.

آژانس همچنین برآورد می کند که این اقدامات فراتر از مطالعات علمی و امکان سنجی و تهیه قابلیتها و توانمندیهای مشخص فنی مربوطه پیش نرفته است. آژانس نشانه موثقی از فعالیتهای مربوط به ساخت وسیله انفجاری هسته ای در ایران پس از سال 2009 نیافته است.

آژانس همچنین نشانه معتبری از انحراف مواد هسته ای در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران نیافته است.

همانند سایر گزارش هایم، این برآورد نیز بر مبنای حقیقت و از لحاظ فنی دقیق و متوازن می باشد. روش شناسی و اطلاعاتی که بر مبنای آن برآوردهای من شکل گرفته اند مشخص شده است.

امیدوارم که این گزارش بتواند شورا را قادر سازد تا در مورد اقدامات آتی تصمیم گیری نماید.

آقای رئیس،

باید فوراً به دو موضوع مهم رسیدگی کرد. نخست، ایران باید گامهای مقدماتی لازم برای آغاز انجام تعهدات خود در برجام را انجام دهد. روز اجرای برجام زمانی خواهد بود که آژانس تائید نماید ایران اقدامات مشخص شده در توافق را اجرا نموده است. زمانی که آژانس تائید نماید که گامهای مقدماتی برداشته شده است شورا را آگاه خواهم کرد.

دوم، چگونگی تامین مالی فعالیتهای اضافی مربوط به برجام آژانس در ایران

اجرای پروتکل الحاقی و تائید و نظارت بر تعهدات هسته ای ایران ذیل برجام شامل فعالیتهایی می شود که تامین مالی قابل تخمینی نیاز دارند. مطابق روشهای مسبوق تامین مالی، تخمین هزینه های اضافی سال 2017 را در پیش نویس بودجه ژانویه سال 2016 درج خواهم کرد.

در سالهای اخیر این تخمین های اولیه شامل هیچ افزایشی به جز تعدیل قیمت در سال دوم دوساله نشده است. اما در این مورد لازم خواهد شد که تامین مالی اضافی را برای عمل به مسئولیتهایمان ذیل برجام درخواست کنم.

حال که مشغول آماده سازی تخمین های اولیه برای سال 2017 هستم و در این مورد تصمیم گیری می کنم که آیا تمام هزینه ها در یک سال در بودجه عادی گنجانده شود یا در چند سال تقسیم شوند، محتاطانه و همانند گذشته ظرفیت کشورهای عضو را برای مشارکت مالی در نظر می گیرم.

آقای رئیس،

پیشرفت زیادی در موضوع هسته ای ایران به دست آمده است اما اکنون زمان استراحت نیست. این موضوع سابقه ای طولانی و پیچیده دارد و میراث بی اعتمادی بین ایران و جامعه جهانی باید برطرف شود. کار فراوانی پیش روی ما است. تمام طرف ها باید تعهدات خود را ذیل برجام تمام و کمال انجام دهند. نیل به این توافق مستلزم تلاش فراوانی بود. اجرای آن نیز مستلزم تلاش مشابه و مداومی است. آژانس در رسیدگی به موضوع هسته ای ایران همچون گذشته حرفه ای عمل خواهد کرد. در آینده نیز گزارش های خود را به شورا ارائه خواهم داد.

از خیل همکاران آژانس در گذشته و حال به خصوص معاونت پادمانها که در این موضوع بیش از یک دهه به سختی فعالیت کردند سپاسگزاری می کنم. همچنین از حمایت مداوم شورای حکام نیز قدردانی می نمایم.