توافق هسته ای (1) " توافق هسته ای " ، جزییات ، آینده (1)

[100 2,715]

[quote][quote][quote][quote]آغا چرا اینقدر میگن خدا کنه به نتیجه برسه؟ اگه به نتیجه برسه یعنی قبول شرایط گروه توسط ما و این یعنی ما برگشتیم به دوران پادشاهی. شرایط گذاشتن واسه ایران و بعدش خودشون هم گفتن اگه شرایط رو بپذیرین از تحریم ها هیچی کم نمیشه فقط بیشتر از این نمیشه.[/quote]

خوب که چی؟ ما به اندازه ی کافی تو این سیاست پیش رفتیم و به اون چیزی که می خواستیم رسیدیم. وقتی که اونا غنی سازی 3.5 ما رو قبول کنن و 20 درصد رو هم اونا حاضر بشن صفحش رو تامین کنن این یعی پیروزی برای ما.
[/quote]

خیر. هدف ما کلا چیز دیگه ای هست.[/quote]

چی فتح تل آویو؟ تو رو خدا بس کنید. تا اینقدر تحقیر نشدیم.

این از عربا این از مردم سوریه این از لبنان اینم از حماس. ایران کاسه ی داغ تر از آش نباید باشه.
بسمونه به خدا بسمونه.

یه ذره هم باید به مملکت خودمون برسیم[/quote]

سلام

برادر فکر کنم شما دچار توهم شدید ...
کی به فکر تل آویو بود !؟
ما تکنولوژی می خوایم که توی 30 سال آینده مشخص کننده ی اینه که کدوم کشور می تونه به خودش متکی باشه و کدوم کشور باید وابسته به کشور دارنده ی اون تکنولوژی

اصلا شما فکر کردی غرب و آمریکا نگران اسرائیل هستند !؟ اونها می دونند که ایران اونقدر سلاح شیمیایی داره که بتونه کاری کنه که فلسطین اشغالی به مدت بیش از 20 سال غیر قابل سکونت بشه !!!

یعنی شما می گوئید که > بیست سال تحریم شدیم و آخر دست هم دست از تکنولوژی و دانشی که خودمون به دست آوردیم بکشیم و بعد همون تحریم ها هم شدیدتر بشوند !!!

[ninos 22]

[quote]سلام

برادر فکر کنم شما دچار توهم شدید ...
کی به فکر تل آویو بود !؟
ما تکنولوژی می خوایم که توی 30 سال آینده مشخص کننده ی اینه که کدوم کشور می تونه به خودش متکی باشه و کدوم کشور باید وابسته به کشور دارنده ی اون تکنولوژی

اصلا شما فکر کردی غرب و آمریکا نگران اسرائیل هستند !؟ اونها می دونند که ایران اونقدر سلاح شیمیایی داره که بتونه کاری کنه که فلسطین اشغالی به مدت بیش از 20 سال غیر قابل سکونت بشه !!!

یعنی شما می گوئید که > بیست سال تحریم شدیم و آخر دست هم دست از تکنولوژی و دانشی که خودمون به دست آوردیم بکشیم و بعد همون تحریم ها هم شدیدتر بشوند !!!
[/quote]

سلام کی گفته دست بکشیم؟ ما هدفمون اینه که تو تکنولوزی وابسته نباشیم خوب؟ ( اینجاش طبق فرمایش خودتون ).
حالا چه اصراریه برای یکی از شاخه های تکنولوزی از جاهای دیگه عقب باشیم؟ یعنی 30 سال خون ملت تو شیشه بشه برای اینکه استقلال کسب کنیم؟ تازشم من مخالف این حرفتون نیستم و شدیدا تصدیق می کنم که باید ما تو تکنولوزی پیشرفت داشته باشیم و متکی به خود اما نه با این روش !!! . ما باید برنامه ی بلند مدت داشته باشیم و یه جورایی از همین سیاست چماق و هویچشون علیه خودشون استفاده کنیم. الان ما به مرحله ای رسیدیم که غنی سازی 3.5 رو اونا به رسمیت می شناسن دیگه خوب؟ هدف غنی سازی 20 درصدم که می دونین تولید دارو بوده خوب غرب هم پیشنهاد داده که 20 درصد ایران رو به صفحه تبدیل کنه ( عین پیشنهادی که ما چند سال پیش دادیم ) خوب بسه دیگه .


البته این رو هم بگم موضع غرب بیش تر اینطوریه که می خواد وضع رو اینطور جلوه بده که اونا به ما پیشنهاد دادن و ما قبول نکردیم .

[persian_sky 34]

[quote][quote]سلام

برادر فکر کنم شما دچار توهم شدید ...
کی به فکر تل آویو بود !؟
ما تکنولوژی می خوایم که توی 30 سال آینده مشخص کننده ی اینه که کدوم کشور می تونه به خودش متکی باشه و کدوم کشور باید وابسته به کشور دارنده ی اون تکنولوژی

اصلا شما فکر کردی غرب و آمریکا نگران اسرائیل هستند !؟ اونها می دونند که ایران اونقدر سلاح شیمیایی داره که بتونه کاری کنه که فلسطین اشغالی به مدت بیش از 20 سال غیر قابل سکونت بشه !!!

یعنی شما می گوئید که > بیست سال تحریم شدیم و آخر دست هم دست از تکنولوژی و دانشی که خودمون به دست آوردیم بکشیم و بعد همون تحریم ها هم شدیدتر بشوند !!!
[/quote]

سلام کی گفته دست بکشیم؟ ما هدفمون اینه که تو تکنولوزی وابسته نباشیم خوب؟ ( اینجاش طبق فرمایش خودتون ).
حالا چه اصراریه برای یکی از شاخه های تکنولوزی از جاهای دیگه عقب باشیم؟ یعنی 30 سال خون ملت تو شیشه بشه برای اینکه استقلال کسب کنیم؟ تازشم من مخالف این حرفتون نیستم و شدیدا تصدیق می کنم که باید ما تو تکنولوزی پیشرفت داشته باشیم و متکی به خود اما نه با این روش !!! . ما باید برنامه ی بلند مدت داشته باشیم و یه جورایی از همین سیاست چماق و هویچشون علیه خودشون استفاده کنیم. الان ما به مرحله ای رسیدیم که غنی سازی 3.5 رو اونا به رسمیت می شناسن دیگه خوب؟ هدف غنی سازی 20 درصدم که می دونین تولید دارو بوده خوب غرب هم پیشنهاد داده که 20 درصد ایران رو به صفحه تبدیل کنه ( عین پیشنهادی که ما چند سال پیش دادیم ) خوب بسه دیگه .


البته این رو هم بگم موضع غرب بیش تر اینطوریه که می خواد وضع رو اینطور جلوه بده که اونا به ما پیشنهاد دادن و ما قبول نکردیم .[/quote]

سلام دوست عزیز

شما تصور می کنی اگه ما این تکنولوژی رو کنار بذاریم غرب تکنولوژیهای دیگه رو به کشور ما سرازیر می کنه؟ آیا تحریم قطعات هواپیما ( نه تکنولوژی) قبل از موضوع هسته ای نبود؟

به هیچ عنوان نباید به حرفهای این غربیها ساده انگارانه نگاه کرد. اینکه گفته شده غنی سازی 3.5 درصد رو قبول می کنن حرفهای غیر رسمی هست و فعلاً هیچ کس به طور رسمی تایید نکرده ..و اگه هم تایید کنن به علت مقاومت شدید ایران و نترسیدن از توپ و تشر های اونهاست که مجبورند در این حد بپذیرند هر چند فعلاً هیچ قطعیتی وجود نداره...

اینکه اونها خودشون صفحه ی سوخت 20 درصد رو به ایران تحویل میدن از اون حرفاست که ...... اونها چند سال پیش( در زمان وزات متکی) به همین بهانه میخواستند ایران رو فریب بدن و ذخایر اورانیوم رو از ایران خارج کنن ولی با هوشیاری ایران که پیشنهاد کرد به صورت مرحله ای و در کشور ثالث انجام بشه عقب کشیدن و معلوم شد فریبی بیش نبوده!

غرب هدفی جز تعطیلی کامل فعالیت های هسته ای ایران نداره چون حتی غنی سازی 3.5 درصدی تهدیدی برای اسراییل محسوب میشه... و از طرفی آینده ی انرژی مربوط به انرژی هسته ای هست و دوست ندارند برای آینده ی انرژی جهان شریک بتراشند... قطعاً آینده ی انرژی هسته ای از موضوع ملی شدن صنعت نفت خیلی خیلی مهم تره...چون با اتمام انرژی فسیلی حرف اول رو محصولات و فرآورده های هسته ای در جهان خواهد زد...

اونها الآن خودشون هزار و یک گرفتاری دارند و نمیتونن منجی اقتصاد ایران باشند همونطور که کشورهایی که فعالیت غنی سازی ندارند، صاحب تکنولوژی غربی ها نشدن و بجز مصرف کننده ی محصولات که با قیمت گزافی بهشون میدن چیزی عایدشون نشده و از طرفی باید زیر یوغ ابرقدرتها تاج و تخت خودشون رو حفظ کنند...

این تحریم ها همیشه بوده و خواهد بود و اون چیزی که میمونه اراده و دستاورد بزرگترین فناوری و برترین فناورری روز جهان هست که ما را در رتبه ی دهمین کشور دارنده ی این فناوری قرار خواهد داد...

[ninos 22]

سلام.

[quote]شما تصور می کنی اگه ما این تکنولوژی رو کنار بذاریم غرب تکنولوژیهای دیگه رو به کشور ما سرازیر می کنه؟ آیا تحریم قطعات هواپیما ( نه تکنولوژی) قبل از موضوع هسته ای نبود؟
[/quote]

معلومه که نه. اما فقط بحث تکنولوزی نیست که ما از نظر اقتصادی در موقعیت شکننده و خطرناکی قرار داریم و رفع تحریم ها می تونه خیلی کمک کنه. همین الان صبح که مذاکرات خوب پیش نفرت دلار رفت بالای 1700 تومن !!!!!.

[quote]به هیچ عنوان نباید به حرفهای این غربیها ساده انگارانه نگاه کرد. اینکه گفته شده غنی سازی 3.5 درصد رو قبول می کنن حرفهای غیر رسمی هست و فعلاً هیچ کس به طور رسمی تایید نکرده ..و اگه هم تایید کنن به علت مقاومت شدید ایران و نترسیدن از توپ و تشر های اونهاست که مجبورند در این حد بپذیرند هر چند فعلاً هیچ قطعیتی وجود نداره... [/quote]

البته فعلا که نمیشه حرفی در مورد موضوعات مطرح شده در مذاکرات زد.
[quote]
اینکه اونها خودشون صفحه ی سوخت 20 درصد رو به ایران تحویل میدن از اون حرفاست که ...... اونها چند سال پیش( در زمان وزات متکی) به همین بهانه میخواستند ایران رو فریب بدن و ذخایر اورانیوم رو از ایران خارج کنن ولی با هوشیاری ایران که پیشنهاد کرد به صورت مرحله ای و در کشور ثالث انجام بشه عقب کشیدن و معلوم شد فریبی بیش نبوده![/quote]

بله درسته. ولی ایران الان,ایران اون موقع نیست. اگه صفحه رو ندن دوباره تولید می کنیم بعدشم کلا طلبکار می شیم از همه دنیا ( البته قربون قدرت رسانه ایمون برم که هرچی ضرر می بینیم از اونه )

[quote]غرب هدفی جز تعطیلی کامل فعالیت های هسته ای ایران نداره چون حتی غنی سازی 3.5 درصدی تهدیدی برای اسراییل محسوب میشه... و از طرفی آینده ی انرژی مربوط به انرژی هسته ای هست و دوست ندارند برای آینده ی انرژی جهان شریک بتراشند... قطعاً آینده ی انرژی هسته ای از موضوع ملی شدن صنعت نفت خیلی خیلی مهم تره...چون با اتمام انرژی فسیلی حرف اول رو محصولات و فرآورده های هسته ای در جهان خواهد زد...[/quote]

الان وضعیت فرق می کنه.
ملت تو بدترین شرایط مملکت حضور حدودا 70 درصدیشون تو انتخابات مجلس این رو نشون داد که ایران از بحران فرار کرده و هر لحظه که می گذره شرایط برای غرب بدتر می شه ( واسه همین اشتیاق شدید به مذاکره دارن ).

[quote]اونها الآن خودشون هزار و یک گرفتاری دارند و نمیتونن منجی اقتصاد ایران باشند همونطور که کشورهایی که فعالیت غنی سازی ندارند، صاحب تکنولوژی غربی ها نشدن و بجز مصرف کننده ی محصولات که با قیمت گزافی بهشون میدن چیزی عایدشون نشده و از طرفی باید زیر یوغ ابرقدرتها تاج و تخت خودشون رو حفظ کنند...

این تحریم ها همیشه بوده و خواهد بود و اون چیزی که میمونه اراده و دستاورد بزرگترین فناوری و برترین فناورری روز جهان هست که ما را در رتبه ی دهمین کشور دارنده ی این فناوری قرار خواهد داد...[/quote]

ما هم انتظار نداریم اونا به عنوان منجی اقتصادی و علمی ما عمل کنن. فقط سنگ اندازی ها کم تر می شه و وضعیت داخل بهتر می شه ( و تمرکز مسئولان به مسائل داخلی بیش تر ) و این یعنی قبول ایران بزرگ توس جامعه ی جهانی.

[00Amin 2,389]

اخبار مربوط به مذاکرات بغداد رو در تاپیک زیر پیگیری کنید .

[url=http://www.military.ir/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=22403&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=]اخبار مذاکرات ۱+۵ با ایران در بغداد / 1391 [/url]

باتشکر..

از حالت مهم خارج شد .

قفل شد .

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
3 مسئله اصلی در مذاکرات دو جانبه ایران و امریکا
ایران می خواهد تحریم های یک جانبه اعمال شده از سوی امریکا حداکثر تا پایان دولت باراک اوباما از سوی کنگره لغو شود. منابع آگاه می گویند امریکا جدول زمانی بلندتری را پیشنهاد می دهد.

ایران هسته ای- برخی کارشناسان می گویند در مذاکرات دو جانبه ایران و امریکا بیش از هر چیز درباره 3 موضوع مذاکره شده است.

تیم های ایران و امریکا، روزهای پنج شنبه تا شنبه (13-15 شهریور 1393/ 4-6 سپتامبر 2014) در ژنو به طور دوجانبه مذاکره کردند.

این مذاکرات پیش درآمدی است بر مذاکراتی که ظرف یک هفته از روز 18 سپتامبر (27 شهریور) در نیویورک میان تیم های ایران و 1+5 برگزار خواهد شد.

تاکنون هیچ جزئیاتی از این مذاکرات منتشر نشده، ولی برخی منابع در تهران می گویند 3 مسئله همچنان درصدر دستورکارهای مذاکرات ایران و امریکا قرار دارد.

1- مسئله نخست نحوه بازطراحی راکتور اراک است. دیپلمات ها می گویند در این باره پیشرفت زیادی حاصل شده و قرار است راکتور اراک به جای اورانیوم طبیعی سوخت 5 درصد مصرف کند. به این ترتیب این راکتور، پلوتونیوم کمتری تولید خواهد کرد. طی 3 روز گذشته عمده بحث ها درباره این راکتور، بر سر رسیدن به یک نقشه راه برای بازطراحی راکتور، تعیین تکلیف اینکه راکتور آب سنگین مصرف خواهد کرد یا آب سبک؛ و همچنین بحث درباره میزان بازگشت پذیری تغییرات بوده است.

2- دومین مسئله، تعیین تکلیف دو مسئله تعداد ماشین هایی که ایران می تواند حفظ کند و همچنین میزان غنی سازی است که 1+5 در انتهای گام نهایی حاضر به پذیرش آن برای ایران خواهد بود. ایران خواهان آن است که در انتهای فرآیند بتواند به اندازه 190 هزار سو غنی سازی کند. دیپلمات ها می گویند طول زمان گام نهایی هم مورد اختلاف جدی است. امریکا خواهان آن است که این زمان حداقل 10 سال باشد. منابع دیپلماتیک می گویند دراین باره پیشرفتی رخ نداده و بعید به نظر می رسد تا دقیقه 90 پیشرفتی رخ بدهد.

3- سومین موضوع نحوه لغو تحریم های اعمال شده علیه برنامه هسته ای ایران است. هر دو طرف پذیرفته اند که لغو تحریم ها تدریجی خواهد بود اما درباره جدول زمانی لغو تحریم ها اختلاف نظر وجود دارد. به گفته منابع مطلع، ایران خواهان آن است که گروه 1+5 با صدور قطعنامه ای در شورای امنیت همه تحریم های این شورا را لغو کند. همچنین، ایران می خواهد تحریم های یک جانبه اعمال شده از سوی امریکا حداکثر تا پایان دولت باراک اوباما از سوی کنگره لغو شود. منابع آگاه می گویند امریکا جدول زمانی بلندتری را پیشنهاد می دهد.

مذاکرات دوجانبه ایران و امریکا امروز شنبه 15 شهریور پایان یافت.

ویلیام برنز،‌ جیک سالیوان، جیمز کینول، بروک بی اندرسون، پل اروین، کریستوفر بک میر،‌ ایتان فیچ، جولیا جیک کوبی و ماتان چوروف از کارشناسان و مدیران امور ایران در شورای امنیت ملی آمریکا، وزارت خزانه‌داری، وزارت خارجه، در این مذاکرات حضور داشتند.

همچنین از سوی ایران مجید تخت‌روانچی،‌ حمید بعیدی‌نژاد و دیگر اعضای تیم هسته‌ای در مذاکرات حاضر بودند.

مذاکرات بعدی ایران و 1+5 قرار است 27 شهریور(18 سپتامبر) به مدت دو روز در نیویورک و پیش از نشست مجمع عمومی سازمان ملل برگزار شود. همچنین پیش از مذاکرات دور بعدی، دیدارهای دوجانبه دیگری میان ایران و سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان در 20 شهریور ( 11 سپتامبر) در وین در سطح معاونان وزیران خارجه برگزار می‌شود.

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
حضور روحانی در نیویورک، دقیقه 90 زودهنگام برای مذاکرات
اگر دیدار روحانی از نیویورک منجر به پیشرفتی اساسی در اختلافات مهم نشود، حرکت دادن مذاکرات به جلو پس از آن، با توجه به کوتاهی زمان تا 24 نوامبر، بسیار دشوار خواهد بود.

 

 

علی شاهدیان، ایران هسته ای- برخی کارشناسان در تهران می گویند «عدم پیشرفت در مذاکرات» و «احاله دادن پیشرفت به آینده» تبدیل به ویژگی اصلی دوران فعلی مذاکرات میان ایران و 1+5 شده است.

تیم های ایران و نمایندگان 3 کشور اروپایی روز پنج شنبه 20 شهریور 1393 (11 سپتامبر 2014) در وین ملاقات کردند.

عراقچی پیش از آغاز این مذاکرات گفت: «اگر طرف های مقابل حسن نیت داشته باشند و از برخی خواسته های غیر معقول دست بردارند، این مذاکرات به سرانجام خواهد رسید».

وی به جزئیات این خواسته های نامعقول اشاره نکرد.

وی اما پس از مذاکرات تاکید کرد که در مجموع گفت‌وگوها مفید و سازنده بوده و به درک بیشتر از مواضع طرفین کمک کرده است اما «اختلافات در مسائل اساسی هم‌چنان باقی است».

مذاکرات بعدی ایران و گروه 1+5 قرار است 27 شهریور در نیویورک برگزار شود.

پیش از این هم، در روز 14 شهریور (5 سپتامبر) عراقچی در ژنو با برنز و شرمن مذاکره کرده بود.

قبل از آن نیز محمد جواد ظریف با سفر به مسکو به سرگی لاوروف گفت وگو کرده بود.

دیپلمات ها می گویند هدف از همه این مذاکرات زمینه سازی برای مذاکراتی است که از روز 27 شهریور با حسن روحانی در نیویورک میان ایران و 1+5 آغاز خواهد شد.

منابع مستقل اعتقاد دارند به رغم تداوم گفت وگوها، دو طرف نسبت به مذاکرات وین 6، یعنی زمانی که توافق ژنو تمدید شد، پیشرفت محتوایی چندانی نداشته اند.

یک کارشناس ارشد در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «به لحاظ محتوایی هنوز در وین 6 قرار داریم».

به گفته برخی از افراد مرتبط با مذاکرات 5 مسئله نحوه لغوتحریم ها، طول زمان گام نهایی، ظرفیت غنی سازی که ایران مجاز به حفظ آن خواهد بود، نحوه بازطراحی راکتور اراک و PMD هنوز حل نشده است.

این منابع می گویند علت اصلی این وضعیت آن است که هر دو طرف در انتظار دقیقه 90 مذاکرات مانده اند و منتظرند تا طرف مقابل ابتدا کوتاه بیاید.

با این حال، برخی تحلیلگران می گویند شاید حضور روحانی در نیویورک یک «دقیقه 90 زودهنگام» برای مذاکرات ایجاد کند.

یک منبع بلند پایه به «ایران هسته ای» گفت: «اگر دیدار روحانی از نیویورک منجر به پیشرفتی اساسی در اختلافات مهم نشود، حرکت دادن مذاکرات به جلو پس از آن، با توجه به کوتاهی زمان تا 24 نوامبر، بسیار دشوار خواهد بود».

وی تاکید کرد: «به همین دلیل در 15 روز آینده شاهد تحولات مهمی خواهیم بود».

وی در عین حال، دیدگاه های افراطی در این باره را که دو طرف به نتیجه نمی رسند رد کرد و گفت احتمال توافق بیش از عدم توافق است.

تحلیلگران در تهران می گویند اساسا جای چندانی برای مذاکره در موضوعات اساسی باقی نمانده زمان آن رسیده که تصمیمات سیاسی در موضوعات مورد اختلاف گرفته شود.

این بدان معناست که یکی از دو طرف باید از موضع خود دست بردارد.

تیم مذاکره کننده ایرانی بر اساس خطوط قرمزی مذاکره می کند که اجازه عدول از آنها را ندارد.

این خطوط قرمز چنین است:

1- پذیرش ظرفیت 190 هزار سو غنی سازی برای ایران در انتهای مذاکرات

2- عدم ورود به حوزه های نظامی شامل PMD و برنامه موشکی

3- حفظ ماهیت راکتور آب سنگین اراک

4- لغو کامل همه تحریم ها پس از توافق

5- عدم تعطیلی هیچ یک از تاسیسات هسته ای ایران

این خطوط قرمز از جانب خود دولت تدوین و به تیم مذاکره کننده ابلاغ شده است.

در تهران عقیده بر این است که اگر امریکا واقعا در پی توافق باشد، می تواند به راه حلی دست پیدا کند که با حفظ همه این خطوط قرمز، نگرانی هایش را رفع کند.

این مهم ترین تصمیم سیاسی است که امریکا باید بگیرد.

[Sami1993 11,574]

آیا روحانی در نیویورک مدالیته چهارم را منتفی می کند؟
اگر قرار باشد مدالیته چهارمی نوشته شود لاجرم باید درباره موضوعاتی مانند دسترسی به پارچین، آزمایش های هیدرودینامیک و دسترسی به دانشمندان دفاعی باشد.

 

محمد صدری، ایران هسته ای- تفاوت چارچوب زمانی مدنظر آژانس با گروه 1+5 نگرانی هایی را درباره آینده پرونده هسته ای ایران پدید آورده است.

آژانس در تازه ترین گزارش خود درباره برنامه هسته ای ایران لحنی اتخاذ کرده است که نشان می دهد به زودی قصد جمع بندی مسائل باقی مانده میان ایران و خود را ندارد.

یکی از مهم ترین علامت ها در این زمینه این است که آژانس در بند دوم از بخش تحولات اساسی گزارش سپتامبر می گوید به دنبال امضای یک مدالیته دیگر با ایران است که بخش دیگری از مسائل باقی مانده در آن مطرح شده باشد.

این موضوع در پاراگراف 12 گزارش مجددا تکرار شده است.

آژانس می گوید از ایران خواسته بوده تا روز 2 سپتامبر (سه شنبه، 11 شهریور) فهرست پیشنهادی موضوعاتی را که می تواند در این مدالیته گنجانده شود ارائه کند، اما ایران از چنین کاری خودداری کرده است.

اگر یک مدالیته جدید میان ایران و آژانس نوشته شود، چهارمین مدالیته از زمان روی کار آمدن دولت حسن روحانی در ایران خواهد بود.

درخواست برای نوشته شدن یک مدالیته دیگر، در حالی که بسیاری از کارشناسان عقیده دارند تا همین جا هم آژانس وارد موضوعاتی شده که حق ورود به آنها را –بویژه در حوزه نظامی- نداشته، نگرانی هایی در این زمینه ایجاد کرده است که آژانس تا کجا می خواهد پیش برود.

برخی کارشناسان می گویند اگر قرار باشد مدالیته چهارمی نوشته شود لاجرم باید درباره موضوعاتی مانند دسترسی به پارچین، آزمایش های هیدرودینامیک و دسترسی به دانشمندان دفاعی باشد چرا که موضوع دیگری میان ایران و آژانس باقی نمانده است.

مقام های ایران ورود آژانس به مسائل دفاعی را خط قرمز مذاکراتی اعلام کرده اند.

نکته مهم در این میان این است که باز شدن یک فایل جدید میان ایران و آژانس باعث خواهد شد عملا درخواست توافق ژنو درباره حل شدن همه مسائل گذشته و کنونی میان ایران و آژانس تا قبل از توافق نهایی غیر ممکن شود.

در واقع چارچوب زمانی که آژانس برای کار خود در نظر گرفته بسیار بلندتر از چارچوب زمانی 1+5 است و نشانه ای هم دیده نمی شود که 1+5 مایل به فشار به آژانس برای سرعت دادن به کار خود باشد.

یک کارشناس ارشد در تهران در این باره به «ایران هسته ای» گفت: «رفتار آژانس نشان می دهد برخی مسائل میان ایران و آژانس حتی پس از توافق نهایی باز خواهد ماند. 1+5 هم با این کار مخالف نیست چرا که اگر چنین بود به آژانس فشار وارد می کرد تا مسائل را زودتر جمع بندی کند. این خطر بزرگی برای ایران است چرا که عملا برنامه غنی سازی و آب سنگین خود را محدود خواهد کرد بدون آنکه بهانه جویی ها متوقف شود».

وی اضافه کرد: «نوشته شدن مدالیته جدید به این معناست که به این زودی ها موضوعات جمع بندی نخواهد شد؛ خصوصا که آژانس می گوید می خواهد همه اطلاعات را در قالب یک سیستم ادغام و سپس ارزیابی کند. این یعنی طولانی شدن رسیدگی تا زمانی که نمی دانیم کی است».

این کارشناس با تاکید بر اینکه این موضوع نیازمند رسیدگی سیاسی است، گفت: «به نظر من این یکی از مسائلی است که آقای روحانی در نیویورک باید به آن بپردازد. در سطح سیاسی باید تصمیمی درباره مهار زیاده خواهی های آژانس گرفته شود. این می تواند یکی از دستورکارهای اصلی روحانی در سفر به نیویورک باشد».

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
آخرین وضعیت مذاکراتی در نیویورک
اطلاعات دریافتی «ایران هسته ای» نشان می دهد اراده تیم مذاکره کننده ایرانی این است که در نیویورک توافقات مهم درباره مسائل اختلافی در مذاکرات هسته ای صورت بگیرد.

 

ایران هسته ای- اطلاعات دریافتی «ایران هسته ای» نشان می دهد اراده تیم مذاکره کننده ایرانی این است که در نیویورک توافقات مهم درباره مسائل اختلافی در مذاکرات هسته ای صورت بگیرد.

برخی منابع مرتبط با موضوع در تهران می گویند دولت آقای روحانی به مذاکرات نیویورک به عنوان فرصتی راهبردی نگاه می کند که تا یک سال آینده دیگر تکرار نخواهد شد.

این تیم بر این عقیده است که به هر شکل ممکن باید تکلیف اختلاف های کلیدی در مذاکرات روشن شود.

به گفته این کارشناسان تحلیل تیم مذاکره کننده این است که روحانی باید در این مذاکرات از بین چند راه حل بالقوه پیدا شده برای هر کدام از مسائل اختلافی، یکی را در تعامل با سران دیگر کشورهای عضو گروه 1+5 برگزیند.

به همین دلیل، حتی اگر دیدار به اوباما رخ ندهد – که اکنون احتمال آن بسیار کاهش پیدا کرده- تحلیلگران می گویند مسلما تماس های نزدیکی میان روحانی و سران کشورهای 1+5 رخ خواهد داد.

یک کارشناس ارشد در تهران گفت: «نشست وزرای خارجه ایران و 1+5 قطعی است. روحانی هم دائما با مذاکرات در تماس و تعامل خواهد بود. بدون تردید پیغام هایی هم که می تواند خیلی مفصل باشد، حتی سطح سران، رد و بدل خواهد شد. اما دیدار دو جانبه رخ نخواهد داد».

برخی منابع دیگر می گویند ممکن است برای زمانی پس از مذاکرات نیویورک، یک قرار برای ملاقات سران 6 کشور با آقای روحانی هماهنگ شود.

این موضوع هنوز در حد گمانه زنی است.

با این حال، مطابق اطلاعات موجود، جمع بندی تیم مذاکره کننده این است که اگر توافقات اصولی در نیویورک رخ ندهد، نهایی کردن توافق جامع تا روز 3 آذر بسیار دشوار خواهد بود.

یک دیپلمات ایرانی در این زمینه به خبرگزاری رویترز گفته است که اگر توافقات اصولی در نیویورک انجام شود، تمام دو ماه آینده باید صرف توافق روی جزئیات و آماده کردن یک متن قابل امضا شود.

بر اساس این دلایل، کارشناسان باور دارند که روزهای آینده برای مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 سرنوشت ساز خواهد بود.

[Sami1993 11,574]

آخرین گزارش از حاشیه نشست مجمع عمومی
مذاکرات جدی و فشرده ایران و 1+5 در سکوت خبری در نیویورک
منابع دیپلماتیک به «ایران هسته ای» گفتند در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک مذاکرات جدی و بسیار فشرده ای -در سکوت خبری- میان ایران و 1+5 در جریان است.

 

ایران هسته ای- منابع دیپلماتیک به «ایران هسته ای» گفتند در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک مذاکرات جدی و بسیار فشرده ای میان ایران و 1+5 در جریان است.

این دیپلمات ها گفتند این مذاکرات در سکوت کامل خبری برگزار می شود.

به گفته یک منبع، رییس جمهور روحانی در این مذاکرات مشارکت جدی دارد.

این منبع اضافه کرد این مذاکرات در دو سطح سیاسی و فنی با فشردگی بسیار زیاد انجام می شود و هدف از آن ایجاد میزانی از پیشرفت است که بتوان یک دیدار میان وزرای خارجه را ترتیب داد.

دیپلمات ها می گویند همچنان بیشتر مذاکرات میان ایران و امریکا در حال برگزاری است.

برخی کارشناسان عقیده دارند احتمال دارد بخش اعظم مذاکرات روی موضوع اراک متمرکز باشد؛ چرا که درباره این موضوع راه زیادی توسط مذاکره کنندگان طی شده و توافق محتمل تر است.

یک منبع مطلع در تهران به «ایران هسته ای» گفت: «درباره اراک جزئیات موضوع تا 90 درصد نهایی شده و فقط تصمیم گیری درباره اینکه راکتور آب سبک مصرف کند یا آب سنگین باقی مانده است. تیم های مذاکره کننده تصور می کنند اگر درباره این موضوع توافق نهایی شود درباره موضوع ظرفیت غنی سازی هم راحت تر می توان توافق کرد».

وی اضافه کرد: «هیچ کدام از دو طرف انتظار ندارد زودتر از مذاکرات نوامبر آینده درباره موضوع ظرفیت غنی سازی توافق شود. توافق احتمالی در این باره در لحظات آخر مذاکرات رخ خواهد داد».

در تهران نگرانی هایی در این باره وجود دارد که آیا خط قرمزهای مذاکرات به طور کامل رعایت خواهد شد یا نه.

طرف امریکایی هنوز آنگونه که مطلوب ایران است تکلیف موضوع چگونگی تعدیل تحریم ها را روشن نکرده است.

در این باره هم اختلاف های مهمی وجود دارد.

دیپلمات ها می گویند اگر رئوس موضوع در نیویورک توافق نشود، احتمال برنامه ریزی برای نشست سران ایران و 1+5 پس از نشست نیویورک وجود دارد.

گزارش ویژه
امریکا دیدگاه خود درباره تعداد سانتریفیوژها را به دیدگاه ایران نزدیک می کند
آمریکا در حال بررسی کاهش درخواست های کنونی خود درباره برنامه غنی سازی اورانیوم در ایران و مطرح کردن پیشنهادی جدید است که براساس آن ایران اجازه خواهد داشت نزدیک به نیمی از برنامه هسته ای خود را دست نخورده نگه دارد

 

ایران هسته ای- خبرگزاری امریکایی آسوشیتدپرس از تلاش امریکا برای نزدیک تر کردن دیدگاه خود به ایران درباره تعداد سانتریفیوژ ها خبر داده است.

این خبرگزاری در گزارشی به قلم جرج جان خبرنگار خود در وین که روز جمعه 4 مهر 1393 (26 سپتامبر 2014) منتشر شده این موضوع را از دیپلمات های امریکایی نقل کرده است.

متن گزارش ای پی در ادامه می آید.

«ایران هسته ای» به زودی مسئله را ارزیابی خواهد کرد.

***

آمریکا در حال بررسی کاهش درخواست های کنونی خود درباره برنامه غنی سازی اورانیوم در ایران و مطرح کردن پیشنهادی جدید است که براساس آن ایران اجازه خواهد داشت نزدیک به نیمی از برنامه هسته ای خود را دست نخورده نگه دارد و در عین حال محدودیت های دیگری بر احتمال دستیابی خود به تسلیحات هسته ای اعمال کند.

این ابتکار پنجشنبه شب پس از چندین ماه مذاکرات هسته ای میان ایران و شش قدرت بزرگ منتشر شده است که نتوانسته است اختلافات میان ابعاد آتی و ظرفیت برنامه غنی سازی اورانیوم را کاهش دهد. ایران تاکید دارد به دنبال تسلیحات هسته ای نیست با این حال غرب تنها در صورتی تمایل دارد تحریم ها برضد این کشور را لغو کند که تهران موافقت کند به طور قابل ملاحظه ای غنی سازی و دیگر فعالیت هایی که می تواند منجر به دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای شود محدود کند.

آمریکا که نگران است اورانیوم غنی شده در سطوح بالا در ایران برای تولید کلاهک های هسته ای مورد استفاده قرار گیرد، اعلام کرده است به طور ایده آل خواستار آن است که تعداد سانتریفوژ های فعال در ایران از عدد 1500 فراتر نرود. ایران تاکید دارند قصد دارد از فناوری غنی سازی برای تولید سوخت هسته ای و دیگر اهداف صلح آمیز استفاده کند و تاکید دارد باید اجازه یابد دستکم 9400 سانتریفوژ خود را فعال نگه دارد.

دو دیپلمات که خواستند نامشان فاش نشود اعلام کردند پیشنهاد جدید آمریکا همچنین تلاش دارد که به شمار سانتریفوژهایی که ایران خواستار حفظ آن است نزدیک شود. این دیپلمات ها اعلام کردند براساس این پیشنهاد، ایران اجازه حفظ 4500 سانتریفوژ را خواهد داشت با این حال باید ذخایر گاز اورانیومی که به این دستگاهها تزریق می شود تا سطحی کاهش دهد که زمان لازم برای تولید اورانیوم غنی شده لازم برای ساخت یک کلاهک هسته ای به یک سال افزایش یابد. آنها می گویند به این ترتیب جامعه بین المللی زمان کافی برای مقابله با تلاش احتمالی ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای را خواهد داشت.

دیپلمات ها تاکید دارند این پیشنهاد تنها یکی از چندین پیشنهاد در حال بررسی توسط شش قدرت جهانی یعنی آمریکا، روسیه، چین ، انگلیس، فرانسه و آلمان است و تاکنون به طور رسمی به ایرانیها ارائه نشده است.

دیگر پیشنهادها شامل اجازه دادن به ایران برای حفظ بیش از 1500 سانتریفوژ است با این حال بیشتر تاسیسات لازم برای حفظ کارکرد آنها از جمله - سیمها و لوله های ویژه تزریق گاز اورانیوم و دیگر تجهیزات جانبی باید برداشته شود.

هر دو پیشنهاد به ایران اجازه خواهد داد ادعا کند درباره قول خود مبنی بر کنار نگذاشتن توان غنی سازی امتیاز نداده است و همزمان درخواست های آمریکا مبنی بر محدود شدن برنامه هسته ای ایران به گونه ای که نتواند به سرعت به بمب هسته ای دست یابد اجرا شده است.

این پیشنهادهای جدید منعکس کننده تمایل واشنگتن برای پیشرفت مذاکرات پیش از ضرب الاجل بیست و چهار نوامبر است که از ماه ژوئیه گذشته تمدید شده است. دور کنونی یک هفته پیش در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل آغاز شد و منجر به گمانه زنی درباره این مسئله شده است که وزرای خارجه کشورهای مذاکره نیز به این مذاکرات بپیوندند. با این حال دیپلمات ها می گویند به علت فقدان پیشرفت فوق العاده تاکنون هیچ قصدی در این باره وجود ندارد.

سرنوشت راکتورهای در دست ساخت نزدیک شهر اراک و نیز تاسیسات زیرزمینی فردو همچنین از دیگر موارد جنجالی است. آمریکا و متحدان غربی این کشور خواستار کاهش ظرفیت تولید این راکتور با هدف به حداقل رساندن تولید پلوتونیوم است که مسیر جایگزین برای تولید تسلیحات هسته ای به شمارمی رود. آنها تاکید دارند سایت فردو نیز بسته شود و یا کاربری آن تغییر کند زیرا از استحکام بالایی برخوردار است و گفته می شود در برابر حملات هوایی آسیب پذیر نیست.

 

ویرایش شده در مهر 93 توسط Sami1993

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
مذاکرات نیویورک پایان یافت/ اختلاف های اساسی کجاست؟
هم منابع ایرانی و هم منابع نزدیک به 1+5 اعلام کرده اند «پیشرفت هایی در حوزه مسائل فنی» در مذاکرات رخ داده اما درباره مسائل اساسی همچنان اختلاف نظرهای جدی وجود دارد.

 

حامد علوی، ایران هسته ای- مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 در نیویورک پایان یافت.

هم منابع ایرانی و هم منابع نزدیک به 1+5 اعلام کرده اند «پیشرفت هایی در حوزه مسائل فنی» در مذاکرات رخ داده اما درباره مسائل اساسی همچنان اختلاف نظرهای جدی وجود دارد.

وزیر امور خارجه فرانسه نخستین مقام غربی بود که این اختلافات را آشکار کرد.

فابیوس گفته است: «هدف از این گفتگوها رسیدن به توافقی است تا مطمئن شویم تحت هیچ شرایطی ایران به سلاح های اتمی دست پیدا نخواهد کرد. ما باید درباره راکتور اراک و سانتریفوژها گفت وگو کنیم زیرا اگر ایران از رفتن به سمت سلاح اتمی چشم پوشی کند به این رقم بی شمار سانتریفوژها نیاز نخواهد داشت. همچنین باید درباره کنترل همه اینها گفتگو کرد.»

وزیر امور خارجه فرانسه اضافه کرد: «عناصری وجود دارد که درباره آن گشایش و امکاناتی به وجود آمده است که از آن جمله می توان به اراک اشاره کرد اما درباره دیگر مسایل پیشرفتی وجود ندارد».

سرگی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه روز جمعه در کنفرانسی خبری در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک در این باره گفت: «درباره اینکه درباره برنامه اتمی ایران به توافق برسیم، محتاطانه خوشبین هستیم. مذاکره کنندگان به حصول به توافق بسیار نزدیک شده اند».

یک دیپلمات غربی هم که خواست نامش فاش نشود، جزئیات بیشتری از مذاکرات را فاش کرده است.

وی به خبرنگاران گفته است: «ما در خصوص مسائل اصلی همچنان خیلی فاصله داریم. در خصوص غنی سازی، ما هنوز به آنجا نرسیده ایم. در خصوص تحریم ها نیز همینطور».

دیپلمات های غربی گفته اند علاوه بر غنی سازی، سرعت لغو تحریم ها مسئله ای دشوار است. مسئله ای که هیئت های ایرانی و غربی اختلافاتی شدید در خصوص آن دارند.

این دیپلمات غربی گفت آمریکا و اروپایی ها آماده هستند در صورت دستیابی به توافقی قابل قبول، تحریم های یکجانبه خود را خیلی سریع لغو کنند، اما تحریم های سازمان ملل متحد به تدریج بر اساس پیروی ایران از هر گونه توافق آینده پایان خواهد یافت.

وی افزود: «آنچه آنها علاقه مند هستند ببینند رها شدن خیلی سریع و فوری از تحریم های شورای امنیت سازمان ملل متحد است».

این دیپلمات خاطر نشان کرد: «اما این دقیقا آن گونه ای نیست که ما فکر می کنیم».

گفته می شود ایران و 1+5 دور بعدی مذاکرات خود را از ماه اکتبر آغاز خواهند کرد.

[Sami1993 11,574]

ارزیابی راهبردی
مذاکرات نیویورک، تاکتیک نه استراتژی
نگاهی به جزئیات آنچه درون اتاق مذاکره در حال رخ دادن است نشان می دهد که شکست هایی از قبیل آنچه در نیویورک رخ داد را نباید یک «اتفاق راهبردی» دانست.

 

مهدی محمدی، خبرگزاری تسنیم- مذاکرات نیویورک تقریبا به نحو ناگهانی پایان یافت.

در حالی که تصور می شد حداقل وزرای خارجه یک دو نشست بزگزار خواهند کرد، نه تنها این نشست برگزار نشد بلکه دو طرف اعلام کردند پیشرفت چندانی هم در مذاکرات حاصل نشده است.

طرف ایرانی گفته است پیشرفت هایی در حوزه مسائل ریز فنی رخ داده ولی درباره مسائل اصلی اختلاف نظرها بسیار جدی است.

غربی ها هم موضعی کم و بیش مشابه گرفته اند. دیپلمات های غربی شناخته شده و ناشناس پس از مذاکرات نیویورک گفته اند که مذاکرات رو به جلو حرکت می کند ولی انتظار آنها در این باره که با حضور حسن روحانی در نیویورک «تصمیم های اساسی» درباره برنامه هسته ای ایران به سرعت گرفته شده و مشکل حل شود، برآورده نشده است.

قبل از هر چیز، پایان زودهنگام و تقریبا ناکام مذاکرات نیویورک نشان می دهد برآورد غربی ها در این باره که ایران در سطح سیاسی یک توافق را –صرف نظر از محتوای آن- به عدم توافق ترجیح می دهد چندان دقیق نیست و حضور مقام های عالی رتبه سیاسی گاه به جای آنکه از دشواری مذاکرات بکاهد، بر آن خواهد افزود.

اما من عقیده دارم این مسئله اصلی نیست. نگاهی به جزئیات آنچه درون اتاق مذاکره در حال رخ دادن است نشان می دهد که شکست هایی از قبیل آنچه در نیویورک رخ داد را نباید یک «اتفاق راهبردی» دانست.

دلایل بسیار متنوعی وجود دارد که نشان می دهد هر دو طرف به شدت در پی دستیابی به یک توافق هستند و اختلاف های آنها کمتر از آن چیزی است که با خواندن گزارش های رسانه ای ممکن است به نظر برسد.

اکنون اصلی ترین اختلاف ها درباره دو مسئله است: تعیین ظرفیت غنی سازی بویژه مسئله تعداد ماشین ها و همچنین چگونگی تعدیل تحریم ها.

در همین دو روز گذشته –اگر به اطلاعات پس پرده هیچ توجه نکنیم- اطلاعات کم و بیش مبسوطی منتشر شده است که نشان می دهد اختلافات درباره این دو موضوع یک گره کور نیست.

درباره موضوع تعداد ماشین ها ظاهرا طرف ایرانی تاکید دارد 9600 ماشین یعنی موجودی فعلی ماشین های فعال خود را حفظ کند ولی امریکایی ها حداکثر 4500 ماشین را پذیرفته اند. مذاکره کنندگان امریکایی برای دفاع از موضع خود دائما به توافق ژنو استناد می کنند که می گوید ایران باید ظرفیت غنی سازی خود را در طول دوره گام نهایی محدود کند و نتیجه می گیرند اکنون ایران بخواهد ظرفیت کنونی خود را حفظ کند توافقی انجام نخواهد شد.

درباره تحریم ها هم به نظر می رسد مسئله اصلی از دید غربی ها این است که قطعنامه های تحریمی شورای امنیت که زیر ساخت رژیم تحریم ها علیه ایران را شکل می دهد، نمی تواند به یکباره لغو شود و این امر باید تدریجا رخ بدهد. این در حالی است که ظاهرا ایران اصرار دارد در یک روز و ساعت خاص 5 عضو دائم شورای امنیت به همراه المان باید به شورای امنیت بروند، یک قطعنامه بدهند و قطعنامه های تحریمی علیه ایران ملغی کنند.

من در اینجا قصد بحث درباره جزئیات را ندارم. بویژه نمی خواهم به این مسئله بپردازم که این فرمول های مذاکراتی با خط قرمزهایی که طرف ایرانی موظف به مراعات آن است چه نسبتی دارد. هدف در اینجا، صرفا این است که این موضوع روشن شود که چیزی به نام اختلاف لاینحل در مذاکرات وجود ندارد و دو طرف بیشتر مشغول چانه زنی هستند.

در واقع مهم ترین مسئله ای که باید در اینجا به آن توجه کرد که این است که طبیعت چنین مذاکراتی این است که هر چه به روزهای پایانی نزدیک تر می شویم لحن دو طرف تندتر، مواضعشان سفت و سخت تر و انعطاف پذیری شان کمتر شود. از آنجا که هر یک از دو طرف، از یک سو دیگری را مجبور به مصالحه می داند و از سوی دیگر گرفتار مشکلات داخلی متعدد است، تصور می کند خواهد توانست با سخت تر کردن موضعش امتیازهای کمتری واگذار کرده و امتیازهای بیشتری بدهد. این وضعیت تا دقیقه 90 ادامه خواهد داشت و اگر بنا باشد گشایشی رخ بدهد آن زمان رخ خواهد داد.

مهم ترین نکته ای که تیم ایرانی اکنون باید در نظر بگیرد این است که مواضع رادیکال غربی ها اکنون یک تاکتیک مذاکراتی است نه یک راهبرد سیاسی و بنابراین دلیلی برای عجله بیش از حد وجود ندارد.

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
ظریف خطاب به امریکا: اگر با ما توافق نکنید انتخابات مجلس را می بازیم و 84 تکرار می شود
ظریف در نشست با اعضای شورای روابط خارجی امریکا با لحنی عجیب از غربی ها می خواهد به این نکته توجه کنند که اگر با تیم فعلی توافق نکنند، این تیم –و اصلاح طلبان- انتخابات آینده مجلس را خواهند باخت.

 

ایران هسته ای- محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران در نشستی با اعضای شورای روابط خارجی امریکا به نوعی درد دل انتخاباتی با آنها دست زده است.

اگرچه این نشست در تاریخ چهارشنبه 26 شهریور 1393 (17 سپتامبر 2014) برگزار شده است، اما بخش اصلی آن که حاوی یک درد دل بسیار نامتعارف و عجیب از سوی جواد ظریف با دوستان امریکایی اش است، بسیار کم مورد توجه واقع شده است.

متن اصلی این نشست را اینجا ببینید.

ظریف در این نشست با لحنی عجیب از غربی ها می خواهد به این نکته توجه کنند که اگر با تیم فعلی توافق نکنند، این تیم –و اصلاح طلبان- انتخابات آینده مجلس را خواهند باخت.

وی همچنین یادآوری می کند بار قبل که رد سال های 2004 و 2005 غربی ها از توافق با تیم روحانی خودداری کردند، فردی مانند محمود احمدی نژاد به ریاست جمهوری انتخاب شد.

این البته نخستین بار نیست که ظریف چنین بحثی را مطرح می کند، ولی صراحتی که او این باره به خرج داده با گذشته تفاوتی اساسی دارد.

متن کامل عبارات ظریف با ترجمه فارسی آن –با تمرکز بر مفهوم نه ترجمه کلمه به کلمه- چنین است:

WARNER: Now, I think we have -- do we have a question from Bob McMahon in our Washington office? I think...

QUESTION: Yes, Margaret. Yes, we do. Our first question is from Hali Asundiari (ph).

QUESTION: Thank you very much. Dr. Zarif, will a failing of talks impact Iran's foreign policy and, if so, how? I will spare you with the impact on domestic policy, because I know it's not your portfolio. Thank you.

هاله اسنفدیاری: اگر توافق شکست بخورد، چگونه سیاست خارجی ایران را تحت تاثیر قرار می دهد؟ من از شما درباره سیاست خارجی سوال کردم چرا که می دانم مسائل داخلی در اختیار شما نیست.

ZARIF: Thank you. Of course it will, because Iran started a process -- we started a process with the aim of changing the foreign policy environment of the government of the country. Now if, in spite of our efforts to be accommodating, we fail, then the Iranian people have an opportunity to respond to our failure in about a year's time, in about a year -- about 16-month time when we have the next parliamentary election.

بله، حتما حتما تحت تاثیر قرار می دهد. ما فرآیندی را برای تغییر محیط سیاست خارجی آغاز کردیم. اگر سیاست خارجی ما شکست بخورد مردم ایران 16 ماه بعد در انتخابات پارلمانی فرصتی خواهند داشت تا به این شکست پاسخ بدهند

Last time around when we tried, we were accommodating to the international community in negotiating our nuclear deal -- I'm talking about 2004 and 2005 -- and then when our attempts at openness were rebuffed by the European Union and -- because the European Union was not doing this alone and somebody sitting in the White House and in the State Department prevented any agreement, like some people who now do not want to see any agreement, no matter what the parameters are, at that time, people basically rewarded us for our failure by electing a different type of president to office in Iran which went on for a good eight years and gave me early retirement.

بار قبل در سال های 2004 و 2005 که ما فرصتی داشتیم برای توافق با جامعه جهانی و امریکا جلو آن را گرفت مثل بعضی که الان هم نمی خواهند هیچ توافقی را ببینند مردم ایران در پاسخ رییس جمهور متفاوتی را انتخاب کردند که 8 سال به آسانی در دولت بود و من را بازنشسته کرد.

(LAUGHTER)

So now that I'm back from the dead, I think it is -- it is important for us to be careful about the type of message the international community, and particularly the West, is sending to Iran, whether accommodation by Iran, whether an attempt by Iran to be open, to be forward-looking, receives positive answer, positive response, or whether it would be rebuffed again. And I think the Iranian people will respond to this over the ballot box.

من اکنون از مرگ بازگشته ام. ما باید درباره پیامی که غرب برای مردم ایران می فرستد مراقب باشیم... من فکر می کنم مردم ایران پای صندوق های رای به (رفتار غرب) پاسخ خواهند داد.

ویرایش شده در مهر 93 توسط Sami1993

[Sami1993 11,574]

گزارش ویژه
حاشیه ای بر درد دل انتخاباتی وزیر خارجه با رفقای امریکایی
ظریف به صراحت اعتراف می کند که این جریان برای ماندگار شدن در محیط سیاست داخلی کشور به کمک و اعانت و دستگیری غرب نیاز دارد و بدون آن، بی تردید میدان را به حریفان واگذار خواهد کرد.

 

مهدی محمدی، ایران هسته ای - درک اینکه دولت آقای روحانی برای نهایی کردن یک توافق هسته ای با غرب بی نهایت مشتاق باشد اصلا دشوار نیست. سیاست خارجی دولت آقای روحانی بر دکترینی استوار شده که اگر توافق نهایی شکل نگیرد، هم خود بی اعتبار می شود و هم بسیاری دیگر از رویاهای غربگرایان را در ایران به سقوط خواهد کشاند. دکترین سیاست خارجی دولت از روز نخست این بوده که منشا بسیاری از مشکلات کشور ناتوانی گذشتگان از درست سخن گفتن با جهان بوده است. دولت روحانی بویژه محمد جواد ظریف وزیر خارجه او همواره اصرار داشته اند که اگر زبان جهان را بدانید و با آن با ادبیاتی دست و محترمانه سخن بگویید، گره بسیاری از مشکلات در دم گشوده خواهد شد و به تعبیر ویتگنشتاینی ها، زبان جدید، جهانی جدید را از پی خود خواهد آورد.

منتقدان البته می دانستند که داستان به عوض کردن واژگان و تغییر ادبیات محدود نخواهد ماند و به زودی سر از جاهای دیگری درخواهد آورد. دیری نپایید که محترمانه سخن گفتن جای خود را به پذیرش راهبرد اعتمادسازی داد که در اصل چیزی نیست جز اینکه ابتدای راه ابزارهای قدرت و اهرم های اصلی چانه زنی تان را از شما بگیرند و در ادامه مسیر دائما امتیازهای بیشتر بخواهند. پس از آن، استتراتژی «سخن گفتن به زبان جهان» تبدیل شد به به رسمیت شاختن تمامی نگرانی های غرب درباره ایران و بدتر از آن، پذیرفتن اینکه این نگرانی ها باید از همان راهی رفع شوند که غربی ها می خواهند. در نهایت، سخنگویان خوب ما در مواجهه با جهان ( که جهان را هم خلاصه در غرب می دیدند) تلویحا پذیرفتند که ایران تا اطلاع ثانوی یک استثناست، حقوقی کمتر از دیگران دارد و تکالیفش بیش از دیگران است و این اصلاح شدنی نیست الا اینکه پیمودن یک مسیر حدودا یک دهه ای اعتماد سازی را بپذیرد.

تا اینجا یک نتیجه گیری ساده به دست می آید: وقتی ما با غربی ها خوب حرف می زنیم، آنها متقابلا دلیلی نمی بینند که با ما همین کار را بکنند؛ وقتی ما نگرانی های آنها را به رسمیت می شناسیم، آنها بر فهرست نگرانی های خود می افزایند و وقتی ما دوستی می ورزیم، امریکایی ها به این نتیجه می رسند که دشمنی کردن کاری درست و به موقع بوده است.

اکنون اما، بویژه از سفر نیویورک به این سو، کار از درست حرف زدن و درست عمل کردن بسیار فراتر رفته و به درد دل کردن کشیده است.

سخنان حیرت انگیز آقای محمد جواد ظریف در روز 26 شهریور در جمع اعضای شورای روابط خارجی امریکا را چیزی جز درد انتخاباتی با دوستان امریکایی نمی توان نامید.

ظریف در این سخنان –که شبیه به آن را پیش تر هم گفته بود- در پاسخ به هاله اسفندیاری می گوید اگر غربی ها قدر فرصت ایجاد شده را ندانند و با دولت آقای روحانی توافق نکنند، مردم 16 ماه بعد در انتخابات مجلس پاسخ آنها را با رای دادن به جریانات غرب ستیز خواهند داد. وی برای اینکه مخاطبانش دقیقا متوجه عمق مسئله بشوند یادآوری می کند بار گذشته که در سال های 83 و 84 غربی ها فرصت توافق با ایران را از دست دادند رییس جمهوری در ایران بر سر کار آمد و 8 سال شیرین دولت را در دست داشت، که کسی مانند وی را بازنشسته کرد!

سخنرانی آقای ظریف در جمع اعضای شورای روابط خارجی امریکا، بویژه فقره اخیرالذکر آن، یعنی جایی را که وی برای بقا در صحنه سیاست داخلی ایران دست به دامن امریکایی ها می شود، باید احتمالا به عنوان جدیدترین مدل «درست حرف زدن» با غربی ها در تاریخ ثبت کنیم.

بعید می دانم کسی در دولت آقای روحانی می توانست صریح تر از این پس پشت داستان را بر ملا کند و راز مگویی را که اصلاح طلبان تلاش می کنند آن را در پستوها در گوش یکدیگر زمزمه کنند، اینچنین بر فراز بام فریاد بزند. و البته این را هم بعید می دانم که آقای دکتر روحانی –که در سفر نیوروک نشان داد امانتدار خوبی برای ارزش های انقلاب اسلامی است- چندان موافقتی با این مدل گشودن سفره دل برای اجنبی داشته باشد.

یکی از انتقادات مبنایی اصولگرایان به جریان اصلاح طلب هواره این بوده است که این جریان –همچون اسلاف دیگرش در طول تاریخ یک سده اخیر- همواره تلاش می کند خود را به نیروی مطلوب غرب در ایران تبدیل کند و سربزنگاه، به جای آنکه به سرمایه اجتماعی خویش امید ببندد، چشم به بیرون مرزها می دوزد و پیروزی و ماندگاری را از آنها طلب می کند. شاید به همین سبب است که این جریان، حتی وقتی در انتخاباتی مانند انتخابات سال 88، یک سرمایه اجتماعی عظیم به کف می آورد، باز هم به جای آنکه این سرمایه را در سبد نظام و انقلاب بگذارد، آن را دو دستی به غربیان هبه می کند تا ببینند چه سان می توانند از آن ابزاری برای توطئه و آشوب بسازند.

سخنان محمد جواد ظریف –که بیشتر خود را یک دوم خردادی می داند تا یک اعتدال گرا- در واقع دارای دو پیام اصلی است:

نخست او می خواهد به امریکا بگوید یگانه نیروهایی که درست سخن گفت با امریکا را بلدند همین هایی هستند که اکنون بر سر کارند و لذا غرب نباید از انجام وظیفه تاریخی خود در ماندگار کردن آنها قصور کند.

و دوم، ظریف به صراحت اعتراف می کند که این جریان برای ماندگار شدن در محیط سیاست داخلی کشور به کمک و اعانت و دستگیری غرب نیاز دارد و بدون آن، یعنی اگر قرار باشد صرفا به ظرفیت های داخلی خود اکتفا کند- بی تردید میدان را به حریفان واگذار خواهد کرد.

هر دو اعتراف را باید به عنوان بخشی به یاد ماندنی از کارنامه جریان غربگرا در ایران ثبت کرد.

چه توافق نهایی انجام بشود و چه نشود، این موضوع از یاد نخواهد رفت که چگونه کسانی وقتی خلوتی با دوستان امریکایی خود پیدا کردند، نتوانستند در مقابل وسوسه «شیرین کردن خود» مقاومت کنند.

منتها ظریف یک نکته را خوب گفته است. بله در ایران، مردمی هستند که در موقع درست، در گرفتن تصمیم درست خطا نمی کنند.

[k_Alavi 101]

پلیس خوب عایا؟

 

در حاشیه عرض کنم این آقای محمدی یادم هست بار اولی که آورده بودنش گفتگوی خبری چند سال قبل اینقدر خجالتی بود نفسش گرفته بود بالا نمی اومد نمی تونست حرف بزنه! حالا برای وزیر خارجه خط و نشون می کشه: پیشرفت.

ویرایش شده در مهر 93 توسط k_Alavi