بمب افکن b-21 raider بمب افكن بی-21 رایدر (LRS-B / B-21 Raider)

[amirarsalankhan 15,443]

      بمب افكن تهاجمي نسل بعد، LRS-B

 

                           

 

 

بمب افكن نسل بعد ( NGB، قبلا به نام بمب افكن 2018 شناخته مي شد ) يك برنامه به منظور توسعه يك بمب افكن جديد براي نيروي هوايي ايالات متحده بود. NGB قرار بود تا در حدود سال 2018 و به عنوان يك بمب افكن پنهانكار، مادون صوت، برد متوسط و با قابليت متوسط حمل سلاح وارد خدمت شود و به تدريج جايگزين بمب افكن هاي پير و پا به سن گذاشته (  B-52 Stratofortress  و B-1 Lancer ) گردد. ولي برنامه توسعه NGB با ظهور طرح بمب افكن دور برد تهاجمي سنگين ايالات متحده به فراموشي سپرده شد.

 

   

 

اين اتفاق زماني افتاد كه در ژوئن 2010 سپهبد Breedlove  در مصاحبه اي بيان كرد كه اصطلاح بمب افكن نسل بعد مرده و از اين به بعد نيروي هوايي بر روي طراحي بمب افكن هاي دور برد تهاجمي كار خواهد كرد كه در آن از سيستم هاي به كار رفته در جنگده هاي F-22 و F-35 استفاده خواهد شد تا بمب افكني مقرون به صرفه و با قابليت هاي استثنايي هر دو جنگنده فوق جهت انجام ماموريت ها طراحي و توليد گردد.

 

       

 

 

بمب افكن دور برد تهاجمي (Long Range Strike Bomber)

برنامه توسعه بمب افكن دور برد تهاجمي ( LRS-B ) به معناي واقعي كلمه پنهانكار است! و اطلاعات خيلي كمي از آن منتشر شده است ولي اهميت آن را به خوبي مي توان در رفتار پنتاگون و شركاي صنعتي بزرگ آن احساس كرد.بسياري از كارشناسان معتقدند كه برنامه توسعه اين بمب افكن ساختار نيروي هوايي ايلات متحده را در 20 سال آينده شكل خواهد داد و هر شركتي كه برنده مناقصه توليد اين بمب افكن شود پول پارو خواهد كرد و بازنده نيز مي تواند مطمئن باشد كه جايگاهي در آينده هوانوردي نظامي ايلات متحده نخواهد داشت مگر ان كه معجزه اي كند!

هر چند امروزه لاكهيد ماريتن به لطف پروژه F-35 آينده خود را در صنعت هوانوردي نظامي ايالات متحده تضمين كرده است و بويينگ نيز به مدد توليدات هوانوردي غير نظامي خود مي تواند از اين بحران عبور كند و تنها نورث روپ است كه چاره اي ندارد و  بايد اين مناقصه را برنده شود تا بتواند با خيال راحت به آينده خود فكر كند

شناخته ها و ناشناخته ها

پيش بيني شده 80 تا 100 فروند از اين بمب افكن جديد جايگزين ناوگان فعلي بمب افكن هاي ايالات متحده شود.  

پنهانكار بودن ،قابليت حمل سلاح هاي هسته ايو داراي بودن هر دو حالت پروازي سرنشين دار و بي سرنشين از الزامات طراحي LRS-B است.قيمت تعيين شده براي هر فروند بمب افكن جديد 550 ميليون دلار در سال 2010 پيش بيني شده و قرار است به جهت كم كردن هزينه ها از فناوري موجود در طراحي ان استفاده شود ولي ساختار طراحي آن بايد به شكلي باشد كه بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز استفاده كند.دو رقيب اصلي در طراحي اين بمب افكن يكي كمپاني  Northrop Grumman, با سابقه طراحي بمب افكن پنهانكار و گرانقيمت B-2 است و ديگري مشاركت كمپاني هاي بويينگ و لاكهيد مارتين با سابقه طراحي جنگنده هاي F-22 و F-35 .همچنين پيش بيني مي شود در اواسط دهه 2020 اولين پروازهاي اين بمب افكن انجام شود.طبق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.

 

                                        

                                   

                                    پيشران F-135 Pratt  & Whitney

 

الان همه شما ميگوييد اين كه خيلي كوچيكه، خب مسلما بايد بزرگتر بشه ولي با صحبتي كه رابرت گيتس وزير سابق دفاع انجام داد و به اعضاي كنگره گفت كه قيمت هر فروند 550 ميليون دلار ميشود راه را بر روي بزرگتر شدن اين بمب افكن فعلا بست. و اين نگراني را در بين كارشناسان به وجود آورد كه هر شركتي كه بتواند با حداقل آيتم هاي اساسي يك بمب افكن توليد كند برنده اين مناقصه خواهد بود بدون توجه به نيازهاي اساسي نبردهاي آينده.بنابراين يكسري الزامات از سوي كارشناسان هوانوردي نظامي جهت توسعه LRS-B  پيشنهاد شده است :

پنهانكاري

امروزه ميدانيم كه 80 درصد قابليت پنهانكاري به شكل و طراحي هواپيما بستگي دارد و فقط 20 درصد به مواد و تكنولوزي پيشرفته به كار رفته در آن وابسته است. كه همين 20 درصد هم بيشترين هزينه را به خود اختصاص مي دهد. پس يايد تعادل خوبي را بين اين دو بخش برقرار كرد تا هزينه هاي طراحي و توسعه سرسام اور نباشد.

تعمير و نگهداري

استفاده از مواد جاذب امواج رادار ساخته شده مي تواند نگهداري اين بمب افكن را بسيار راحت تر كند تا استفاده از موادي كه در لبه تكنولوژي روز قرار دارند و بسيار گران قيمت خواهند بود و نگهداريشان نيز بسيار مشكل است.ولي پلت فرم طراحي نيز بايد به شكلي باشد كه اين پرنده بتواند در 50 سال آينده آسمان ها را همچنان تسخير كند و پذيراي مواد جديد و تكنولوژي هاي نوين نيز باشد.

قابليت حمل بمب هاي هسته اي

تصميم گيري در اين مورد بايد همين الان صورت بگيرد، هر چند نيروي هوايي علاقه دارد تا چند سال بعد از توليد بمب افكن ها مجوز حمل سلاح هاي هسته اي را براي آنها صادر كند ولي با توجه به پيشرفت هاي سريع در صنعت هوانوردي نظامي از الان اين پرنده بايد طوري طراحي شود كه حداقل نيمي از آنها از ابتدا قابليت حمل بمب هاي هسته اي و هيدروژني را داشته باشند. و توانايي بازدارندگي ايالات متحده را همچنان حفط كنند.

كنار گذاشتن طرز فكر شواليه تنها!

بسياري از مردم فكر مي كنند كه پنهانكاري يعني يك جنگنده پنهانكار به تنهايي و با شجاعت به مانند يك شواليه به مواضع دشمن حمله مي كند و تمامي آنها را نابود ميسازد!! از الان بايد اين تفكر را دور ريخت و يك برنامه جامع جهت حملات پر تعداد بمب افكن هاي نسل بعد در نظر گرفت و تمام سناريوهاي موجود و تهديدات لازم را در آنها پيش بيني كرد تا قدرت واقعي بمب افكن ها و تاثير آنها بر روي مواضع دشمن مشخص شود.

ساخت يك بمب افكن، نه فقط يك پلت فرم صرف

در سال هاي بعد LRS-B تنها بمب افكن سنگين ايالات متحده خواهد بود. پس بايد به شكلي طراحي شود كه قابليت باز طراحي بسياري از قسمت هاي آن وجود داشته باشد و بتواند از تكنولوژي هاي آينده نيز به خوبي بهره مند شود. همچنين LRS-B بايد بتواند ماموريت هاي دريايي را نيز به خوبي ماموريت هاي زميني انجام دهد.

نگه داشتن خلبان در كابين

با وجود داشتن فناوري پروازهاي بي سرنشين اما ما نبايد در دام اين صحبت ها بيافتيم كه LRS-B بايد تنها قابليت بي سرنشين داشته باشد!، نداشتن خلبان در ميدان نبرد يعني نداشتن حس مسئوليت پذيري و ابتكارات لحظه اي نمي توان از جذابيت هاي فراوان پرنده هاي بي سرنشين گذشت ولي يك بمب افكن سنگين بي سرنشي نياز به حمايت زميني بسيار بيشتري از بي سرنشين هاي فعلي دارد كه اين خود هزينه ها را بسيار بالاتر مي برد.مورد بعدي قابليت ضعيف بي سرنشين ها در سوخت گيري هاي هوايي است كه در حين ماموريت هاي يك بمب افكن دوربرد الزامي است و يك خلبان در هر شرايط آب و هوايي يا زماني به راحتي آن را انجام مي دهد.و در آخر فكر كنيد كه يك بي سرنشين بخواهد بمب هسته اي نيز با خود حمل كند، خيلي فكر خوبي نيست و حتي كابوس آور نيز هست. هر چند خيلي ها فكر ميكنند بهتر بمب هاي هسته اي را به دست بي سرنشين ها سپرد!

فراموش نكردن چيزهاي كوچك

بايد فضاي كافي براي خلبان در پروازهاي طولاني در نظر گرفت تا اعصابش راحت باشد و تحت فشارهاي جسمي قرار نگيرد. اين مورد حتما بايد لحاظ شود و سعي شود از تجربه B-2 در اين مورد درس گرفته شود.

در ژانويه 2011 نيروي هوايي فهرستي كوتاه از اهداف مورد نظر خود را براي بمب افكن تهاجمي منتشر كرد

اهداف طراحي در نظر گفته شده براي يروژه LRS-B در ژانويه 2011

• كل هزينه پروژه نبايد از 40 تا 50 ميليارد دلار بيشتر باشد
• سرعت مادون صوت حداكثر
• بردي پروازي بيشتر از 9250 كيلومتر
• مداومت پروازي 50 تا 100 ساعت براي پروارهاي بي سرنشين
• قابليت بقا در حملات روزانه به مواضع دشمن با وجو د قدرتمند ترين دفاع هوايي موجود

 

در پايان تصاويري از طرح هاي مفهومي اراده شده توسط سه كمپاني معظم شركت كننده در اين مناقصه

 

                 

                                                     

 طرح پيشنهادي كمپاني نورث روپ گرومن

 

 

 

 

                

                                                                        

 طرح پيشنهادي كمپاني لاكهيد

 

 

 

 

 

                   

                                     

  طرح پيشنهادي كمپاني بويينگ

 

 

حال بايد منتظر ماند و ديد كه در چند ماه آينده مقامات نيروي هوايي كدام يك از طرح هاي پيشنهادي را براي آينده توان هوايي ايالات متحده انتخاب خواهند كرد.

نظر شما چيست؟

كم و كاستي بود  دوستان به بزرگواري خودتون ببخشيد، تقديم به ارواح طيبه شهداي مرزباني ناجا در حادثه اخير نگور

با تشكر فراوان از دوست و استاد گرامي جناب 7mmt به جهت پيشنهاد اين موضوع و كمك هاي بسيارشان

تهيه شده توسط امير ارسلان رهسپار ، فقط براي ميليتاري

 

 

منابع :

http://en.wikipedia.org/wiki/Next-Generation_Bomber

 

http://www.defensenews.com/story/defense/air-space/strike/2015/01/18/air-force-bomber-industry/21805275/

 

http://defensetech.org/2014/09/15/air-force-plans-major-step-in-long-range-strike-bomber-program/

 

http://breakingdefense.com/2014/09/b-2-pilots-lessons-for-lrsb-americas-new-bomber/

[7mmt 12,645]

ماکتی از طرح بوئینگ

 

 

 

 

ماکت طرح لایکیهید

[hosm 5,921]

با تشکر بسیار

 

علت تاکید روی مادون صوت بودن چیه؟ زمان واکنش بالا میره و ...

[AdmiralErfan 1,113]

با سلام

با تشکر از مطلب بسیار خواندنی

و جالب شما و افسوس از کماکان عقب ماندن ما از این تکنولوژی

سئوالی خدمت اساتید دارم

مگر کمپانی لاکهید مارتین مانند مک دانل داگلاس

زیر مجموعه شرکت بوئینگ نشده؟

ارادتمند شما

یا مهدی

ویرایش شده در فروردین 94 توسط AdmiralErfan

[SoheilEsy 8,828]

با سلام

با تشکر از مطلب بسیار خواندنی

و جالب شما و افسوس از کماکان عقب ماندن ما از این تکنولوژی

سئوالی خدمت اساتید دارم

مگر کمپانی لاکهید مارتین مانند مک دانل داگلاس

زیر مجموعه شرکت بوئینگ نشده؟

ارادتمند شما

یا مهدی

 

عقب ماندگی با تلاش جبران میشه ... افسوس چه فایده ای دارد !؟

 

 

 

طيق حدس هايي كه كارشناسان مي زنند نيروي هوايي آمريكا به دنبال يك بمب افكن در اندازه اي حدودا نصف B-2 است كه از دو موتور F-135 همانند F-35 سود ببرد.

 

سردار حاجی زاده : به نظر نمیرسه ما مشکلی برای ساخت نمونه ی سرنشین دار داشته باشیم ... مثل B-2 ... البته نه در اون ابعاد ... 

[7mmt 12,645]

با تشکر بسیار

 

علت تاکید روی مادون صوت بودن چیه؟ زمان واکنش بالا میره و ...

 

سلام

مهمترین دلیل در این زمینه تاکید بر استفاده از تکنولوژی های موجود و حفظ قیمت تعیین شده است با توجه به تاکید فراوان بر اختفا و برد و پایداری پرواز  با وجود ید طولای یانکی ها در ساخت بال پرنده ها تا کنون هیچ بال پرنده ای با سرعت مافوق صوت , دست کم , عملیاتی نشده (اطلاعات موجود در مورد برنامه ی مانتانا بسیار کم است و دقیق نمیدانیم تا چه حد پیشرفت کرده بود) و این خود حکایت از چالش های بسیار فنی و البته مالی چنین بمب افکن های مافوق صوتی ست (البته کانسپت بوئینگ برای برنامه ی اف-ایکس که برای بازه ی 10 تا 15 سال اینده در صورت برنده شدن روی تولید اش برنامه ریزی شده روی حل این مسائل حساب باز کرده ) دلیل اینکه سعی شده با فناوری های موجود پرنده ای نه چندان گران قیمت ساخته شود این است که ظاهرا به این بمب افکن به عنوان یک بمب افکن استراتژیک تمام عیار نگاه نمی شود و بدین منظور روی پرنده های هایپر سونیک نسل 7 حساب ویژه ای باز شده است پروژه ی بزرگ فالکون که توسط دارپا و با همکاری لایکیهید پیگیری می شود , طرح جنجالی اس ار-72 , برنامه ی X-30 ORIENT EXPRESS  و نیز طرح معروف NASA X-43 از جمله مواردی هستند که برای دست یابی به چنین پرنده ها و فناوری هایی در دست پی گیری هستند

ویرایش شده در فروردین 94 توسط 7mmt

[behrouz7 286]

همونطور که میدونید قیمت هر فروند از سرشکن شدن کلیه هزینه ها در تعداد تولید شده بدست می آید.

فیمت هر فروند B-1 با وجود توسعه فناوری بال متغیر در ابعاد بزرگ و مافوق صوت بودن آن هر فروند 280 میلیون دلار تخمین زده میشود.

به عبارت دیگر اگر از تکنولوژی های موجود در ساخت این بمب افکن استفاده شود 500 میلیون دلار برای ساخت یک بمب افکن به مراتب بزرگتر از B-2 نیز کافی است.

برای ساخت موتور جنگنده F-35 بودجه فراوانی صرف شده و به توسعه یک موتور اعجاب آور منجر شده است. 

موتور F-135 به تنهایی 125 کیلو نیوتن رانش تولید میکند که بیش از دو برابر موتور پر مصرف و پر سرو صدا و پر دود RD-33 با رانش 50 کیلو نیوتن است.

در اصل توسعه فناوری در طرح های F-35 و F-22 نقش موثری در کاهش هزینه ها داشته وگرنه چنین بمب افکنی نیازمند بودجه ای چند برابری می بود.

ویرایش شده در فروردین 94 توسط behrouz7

[7mmt 12,645]

 

 

http://theaviationist.com/tag/northrop-grumman/

ویرایش شده در فروردین 94 توسط 7mmt

[maalek 18]

با تشكر از دوست عزيزمون

يكي از كارهاي قشنگي كه  ايشون در مورد درج مطالبوشن انجام دادن قرار دادن عكس در زير هر قسمت از توضيحاتشون بود

در حقيقت يه مطلب مصور درست و درمون

[Skyhawk 16,544]

 

همونطور که میدونید قیمت هر فروند از سرشکن شدن کلیه هزینه ها در تعداد تولید شده بدست می آید.

فیمت هر فروند B-1 با وجود توسعه فناوری بال متغیر در ابعاد بزرگ و مافوق صوت بودن آن هر فروند 280 میلیون دلار تخمین زده میشود.

به عبارت دیگر اگر از تکنولوژی های موجود در ساخت این بمب افکن استفاده شود 500 میلیون دلار برای ساخت یک بمب افکن به مراتب بزرگتر از B-2 نیز کافی است.

برای ساخت موتور جنگنده F-35 بودجه فراوانی صرف شده و به توسعه یک موتور اعجاب آور منجر شده است. 

موتور F-135 به تنهایی 125 کیلو نیوتن رانش تولید میکند که بیش از دو برابر موتور پر مصرف و پر سرو صدا و پر دود RD-33 با رانش 50 کیلو نیوتن است.

در اصل توسعه فناوری در طرح های F-35 و F-22 نقش موثری در کاهش هزینه ها داشته وگرنه چنین بمب افکنی نیازمند بودجه ای چند برابری می بود.

 

 

مقایسه F-135 با RD-33 از اساس اشتباهه! این دو موتور در یک کلاس قرار ندارن!موتور اف 135 رو باید با AL-31 مقایسه کرد که البته این موتور یک مقدار کوچیکتره!

 

موتورهای هم رده RD-33:

http://en.wikipedia.org/wiki/General_Electric_F414

http://en.wikipedia.org/wiki/General_Electric_F404

http://en.wikipedia.org/wiki/Snecma_M88

http://en.wikipedia.org/wiki/Eurojet_EJ200

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Klimov_RD-93

[mohamad21 30]

باحال بوود...

[7mmt 12,645]

ویدیویی که نورث روپ گرومن برای کانسپتش منتشر کرده 

 

 

[deserthawk 5,518]

با تشکر دیرهنگام از این تاپیک خوب

این نوع نگاه ایالات متحده به برنامه بمب افکن تهاجمی نسل بعد به نظرم دو نکته تاکتیکی و استراتژیک با اهمیت به همراه داشت. اول اینکه ایالات متحده برای دهه های بعد هم بر روی تهاجم پر تعداد بمب افکن ها حساب ویژه ای کرده است  و دیگری اینکه وجود خلبان را برای نسل های بعد ضروری دانسته است.

 

اگر دوستان در مورد سیستم های تسلیحاتی تهاجمی و دفاعی نسل بعد این کمپانی ها مانند دفاع نقطه ای لیزری که احتمال دارد در این گونه هواپیماها بکار گرفته شوند هم توضیح می دادند به نظرم مطلب زیبایی از کار در می آمد.

[naserr 7,221]

اعلام برنده نهایی LRS-B تا پایان تابستان

 

چندی پیش و با پایان ماه جون ، زمان اعلام شده اولیه از سوی وزارت دفاع و نیروی هوایی ، برای اعلام برنده مناقصه ساخت بمب افکن تهاجمی دور برد ، پشت سر گذاشته شد و هیچ خبری در این باره منتشر نشد. مسئولان وزارت دفاع ، عدم اطمینان از توانایی های مورد نیاز و اولویت بندی در برنامه را دلیل این تاخیر عنوان کردند . نیروی هوایی نیز به مسائلی نظیر توسعه فنی و علمی ، اختصاص بودجه ، سطح و نوع توانایی های مورد نیاز ، مدت زمان ساخت و تعمیرات و عمر افزایی ، اشاره کرد.

 

معاون فرماندهی نیروی هوایی اضافه کرد ، این پرنده قرار است به مدت 50 سال در کنار ما باشد و ما اصلا قصد نداریم در تصمیم گیری ها عجله کنیم . هر زمانی که به یک نتیجه درست و واقع بینانه دست پیدا کنیم ، آنگاه با قاطعیت طرح برگزیده را معرفی خواهیم کرد.

 

بر همین اساس ، تاریخ نهایی ، تا پایان تابستان تمدید و پایان ماه آگِست یا سپتامبر به عنوان زمان اعلام نتیجه تعیین شد.

 

http://www.airforcetimes.com/story/military/2015/07/09/air-force-bomber-award-fall/29912075/

[7mmt 12,645]

Boeing Swept Wing Powered Lift Aircraft