جت شناسایی ساب-35 ئی دراکن جت شناسایی ساب-35 ئی دراکن ( Saab 35E/ Draken)

[bmosavi 735]

سلام دوستان عزیز, بعد مدتها میخوام یک تاپیک بزنم.

حتما میدونید که سوئد در زمان جنگ سرد چهارمین نیروی برتر هوایی جهان بود. شوخی هم نیست. بیش از هزار جنگنده ی فعال داشتند.
یکی از این جنگنده ها ساب دراکن بود که دراکن به معنای اژدها هست. و با saab 35 draken شناخته میشود. و دارای ورژنهای گوناگونی بودند. در زیر نمونه های این جنگنده لیست شده است.

J 35A, J 35B, Sk 35C, J 35D, S 35E, J 35F, J 35F2, J 35J, F-35, RF-35, TF-35, 35S, 35FS, 35CS, 35BS, J 35Ö
 چشمان اژدها 
حرف J به معنای jakt هست که شکار معنی میده یعنی این یک هواپیمای شکاری بود.
TF هم به معنی Två sittig flygplan یعنی هواپیمای دو سرنشینه هست که نمونه ی دو سرنشینه ی این هواپیما بود.
در کل ساب دراکن یک هواپیما هجومی بود که به وسیله ی شرکت ساب تولید شد و اولین پرواز را در سال 1955 انجام داد و در سال 1960 تحویل نیروی هوایی سوئد شد. و تا سال 1999 هم در خدمت بود.
دارای دو ماخ سرعت بود,


اما این پست درباره ی چشمان اژدها و یا هواپیماهای شناسایی دراکن هست که بر مبنای ورژن D تولید شدند. این هواپیماهای شناسایی دارای اسم S35E Draken بودند.

S به معنای spaning یعنی شناسایی هست.
البته قبل از این هم سوئد از هواپیماهای شناسایی Saab J29 و S32C Spaningslansen استفاده میکردند. که j29 بر مبنایی ساب tunnan یا بشکه بود و s32c هم بر مبنای lansen بود. که لانسن به تجهیزات شناسایی راداری پیشرفته ای هم مجهز شده بود که قابلیت شناسایی بر روی محیط وسیعی بر روی دریا هم داشت.
اما در دهه ی شصت میلادی, هواپیماهای شناسایی بر مبنای بشکه و لانسن قدیمی شده بودند و نیاز به هواپیمای شناسایی جدید, احساس میگردید.
و طبق برنامه باید هواپیماهای شناسایی جدید در اواخر دهه ی 1950 میلادی تحویل میشد . بنابراین بعد از ازمایشان و تحقیقا, ساب در بهار سال 1960 کار تبدیل جنگنده های شکاری saab 35 draken را به یک هواپیمای شناسایی شروع کرد. اسم این هواپیماهای جدید S35E بود که بر مبنای J 35D تولید شده بود.
فرق بین نمونه ی دی دراکن و نمونه ی شناسایی, این بود که جنگنده های شناسایی هیچ تسلیحات و یا راداری نداشتند. به این علت که دوربینها جای رادار را در دماغه گرفته بود. همچنین به جای موشکهای زیر بالها, تجهیزات شناسایی در تاریکی و تجهیزات اختلال رادار بر زیر بالهای جنگنده نصب شده بودند.
این جنکنده ها دارای مخزن سوخت بیشتر بودند و همچنین دارای قابلیت استفاده از حداقل دو مخزن جدا شدنی سوخت در زیر بالها نیز بودند. این تغییرات باعث بهتر شدن سرعت و افزایش دامنه ی عملیاتی جنگنده شدند.
این جنگنده ها دارای یک هدف یاب اپتیکی و دوربینهایی برای عکسبرداری در تمام شرائط جوی و ارتفاع و در سرعتهای بالا بودند. برای جاسازی و نصب تجهیزات شناسایی, نیاز به بهینه سازی و دوباره سازی جلوی بنده و دماغه و بالهای هواپیما بود.
یکی از تغییرات محسوس تغییر پوشش دماغه و ساختن این بخش از فلز و همچنین تغییر بالچه های اویز موشک برای جاسازی دوربینهای زیر بال و مخزنهای سوخت جدا شدنی زیر بالها بود. این جنگنده ی شناسایی (S35E) همچنین مجهز به اخطار دهنده های راداری و همچنین تجهیزات اختلال راداری بودند که میتوانستند فلر برای اختلال در رادار دشمن, پرتاب کنند.
این جنگنده در 27 ژوئن 1963 اولین پرواز خود را انجام داد.و بین ژولای 1955 و ماه مِی 1966 شرکت ساب, 30 عدد تازه تولید شده از این هواپیما تحویل داد.
بعد از این نیز تبدیل 28 عدد از جنگنده های J35D به نمونه ی شناسایی اغاز شد و بین ماه اکتبر 1966 تا ژانویه ی 1968 28 عدد نیز تحویل نیروی هوایی شدند.

از نظر ایونیک نیز این جنگنده های شناسایی دقیقا مشابه با J35D بودند. اما سیستمهای الکترونیکی کنترل تسلیحات کاملا حذف شده بودند. در محل قرار گیری رادار بر روی دماغه, دوربینهای مختلفی به همراه یک دوربین هدف یاب, نصب شده بود. با حذف سیستم هدف یابی تسلیحات در جلوی هواپیما زیر کابین, مکان برای حرکت دوربینها و همچنین تجهیزات اخطار راداری, به دست امده بود.در این مکان همچنین یک نوار ضبط کننده تعبیه شده بود. تجهیزات شناسایی و عکاسی در شب نیز در این جنگنده نصب شده بود.
به همراه پایگاه نظارت و فرمانده ی هوایی زمینی یا STRIL 60, این جنگنده یک پل شناسایی بسیار مهمی در دفاع هوایی سوئد, ایجاد کرده بود که به همراه قابلیت پرواز در ارتفاع پایین با سرعت مافوق صوت , شهرت بسیاری نیز در خارج از مرزهای سوئد به دست اورده بود.
دوربینهای پیشرفته ی این جنگنده به همراه دوربین سایت دیده بانی مخصوص اجازه ی هدف گیری( پیدا کردن هدف) و عکاسی از هدف را در وضوح و کیفیت بسیار بالا به وسیله ی لنزها بدونه در نظر گرفتن سرعت و ارتفاع, فراهم می اورد.
دوربینهای هواپیما به وسیله ی شرکت omera&segid در فرانسه و لنزها نیز به وسیله ی شرکت سوئدی jungner ساخته شدند.

کابین هواپیما:
در وسط اینسترومنت صفحه ی هدف یاب دوربین را میبینید.

در عکس زیر دوربینهای شناسایی این هواپیما را میبینید:

تجهیزات شناسایی بر روی دماغه:
SKA-16B دوربین ارتفاع پایین
SKA-24B-57 دوربین ارتفاع بالا و پایین
SKA-24B-120V دوربین ارتفاع پایین سمت چپ. V به معنای vänster یا سمت چپ میباشد.
SKA-24B-120H دوربین ارتفاع پایین سمت راست. H به معنای höger و به معنای سمت راست میباشد.
SKA-24-600 دوربین ارتفاع بالا

عکس دوربینها:

دوربینهای نصب شده در دماغه

تجهیزات شناسایی زیر بالها: منظور زیر بالکها, به صورت اویزان نیست, این دوربینهای زیر بالها داخل بدنه دقیقا زیر بالها نصب شدند.
SKA-24-600V دوربین ارتفاع بالا سمت چپ.
SKA-24-600H دوربین ارتفاع بالا سمت راست.

دوربین زیر بالها, بال جدا شده است..

دوربین زیر بال,

زاویه ی تحت پوشش دوربینها:

نمای کلی دوربینها بر روی دماغ و زیر بالها

این هواپیما دارای کپسول تجهیزات شناسایی در شب هم بود. اسم دوربین این کپسول SKA-34 بود.
عکس

این هواپیما مجهز به گیرنده های رادرای و هشدار دهنده های راداری نیز بود که انتهای تجهیزات هشدار راداری در اطراف نازل موتور, زیر بالکها نصب شده بودند. و تشخیص دهنده نیز جلوی کابین و واحد مرکزی نیز بر روی ورودی هوای موتور نصب شده بود.




s35E به عنوان هواپیمای شناسایی چهارده سال خدمت کرد و سپس در سال 1979 از خدمت خارج شد.

این هواپیمای شناسایی به دانمارک نیز صادر شده بود. تفاوت نمونه ی دانمارکی در تعداد دوربینها و نحوه ی چینش انها بود. نمونه ی دانمارکی دارای پنج دوربین بود.
نمونه ی دانمارکی.

مدیر محترم لطفا عکسها را منتقل کنید.


این مطلب صرفا برای میلیتاری با ادرس www.military.ir نوشته شده است. کپی برداری با درج منبع یعنی www.military.ir بلامانع میباشد.


منبع:

flygvapnets spanings flyg
نوشته ی lennart andersson.


کتاب دوم

draken
نوشته ی bo widfeldt

http://sv.wikipedia.org/wiki/Saab_35_Draken

[bmosavi 735]

دیشب یادم رفت بگم.

نمونه ی شناسایی که به دانمارک فروخته شده بود با نام RF-35 شناخته میشود.

[dawoodi 3]

با وجود بدیهی بود قابلیت های جنگنده های شناسایی چرا کشورهای صاحب فناوری مثل قدیم هواپیمای تخصصی این کار رو نمیسازن و فقط به غلاف های شناسایی اکتفا میکنن