اشنایی با زیردریایی فوق پیشرفته کلاس Borei ساخت روسیه

[hamidz65 13,499]

 

 

 

 

 

 

زیردریایی یک وسیلهٔ نقیله شناور است که می‌تواند در زیر سطح آب حرکت کند. شناوری است که همانگونه که از نامش پیداست توانایی شنا در زیر آبها را دارد. زیر دریایی برای نخستین بار در زمان جنگ داخلی آمریکا استفاده شد. در جنگهای جهانی اول و دوم بویژه جنگ جهانی دوم نبرد زیر دریایی‌ها یکی از ویژه ترین نبردهای آن جنگ شمرده می‌شود که از آن فیلمهای زیادی ساخته شده. در دوران جنگ سرد آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی هر کدام روی به ساخت زیر دریایی اتمی کردند. این زیر دریایی‌ها توانایی ترابری و شلیک موشکهای بین قاره‌ای با کلاهک هسته‌ای هستنداما نام زیر دریایی هسته‌ای بخاطر داستن موتور با سوخت هسته‌ای است که این زیر دریایی‌ها را از سوخت گیری دوباره بینیاز می‌کند. کشورهای انگلیس و فرانسه نیز دارای این زیر دریایی می‌باشند و به تازگی هند با خرید دو فروند زیر دریایی هستهای از روسیه به جمع کشورهای دارای این زیر دریایی پیوسته.

 

 

تصاویر زیر مربوط به اولین زیردریایی ساخت روسیه در سال 1721 میلادی است.

 

 

زیردریایی‌ها از شگفت‌انگیزترین اختراعات بشر هستند. طی صدها سال دریانوردان فقط می‌توانستند روی عرشه کشتی‌ها کار کنند. اختراع زیردریایی به انسان اجازه داد تا بتواند همچون موجودات دریایی برای مدت طولانی (ماه‌ها و حتی سالها) در زیر دریا زندگی کند. ما اختراع زیردریایی‌های پیشرفته را مدیون مسابقه تسلیحاتی جنگ سرد بین دو ابرقدرت شرق و غرب در قرن بیستم هستیم!
 

دانشمندان برای ساخت و حرکت دادن زیردریایی‌ها از چندقانون استفاده کردند. ما ابتدا به بررسی دو قانون مهم می‌پردازیم:

 

قانون ارشمیدس:

 

 

طبق قانون ارشمیدس بر هر جسم (کمی یا کاملاً) غوطه‌ور در سیال معادل وزن سیال جابجاشده نیرو وارد می‌شود. همواره وزن جسم بطرف پائین و نیروی شناوری سیال بطرف بالا ظاهر می‌شوند. هرگاه این دو نیرو با هم برابر باشند (مانند کشتی روی دریا) جسم روی سیال شناور خواهد شد و اگر نیروی وزن بیشتر از نیروی شناوری سیال (مانند سنگ در آب) باشد، جسم کاملاً در سیال فرو خواهد رفت.
چگالی جسم به وزن بر حجم تعریف می‌شود. هرگاه چگالی جسم از چگالی سیال (آب) بیشتر باشد، جسم در سیال فروخواهد رفت.

 

 

قانون بویل:

 

طبق این قانون در دمای ثابت، حجم و فشار یک سیال رابطه عکس با هم دارند . یعنی هرگاه فشار وارد بر سیال دوبرابر شود، حجم سیال نصف خواهد شد.
برهرجسم داخل سیال، فشاری به تمام سطح جسم (متناسب با عمق سیال) بطور مساوی وارد می‌شود. هرچه عمق سیال بیشتر باشد، فشار وارد بر جسم نیز بیشتر خواهد شد و طبق قانون بویل حجم آن باید کم شود. برای مثال اگر بالون پر از هوایی را به عمق اقیانوس ببریم، فشار عمق آب باعث کم شدن حجم بالون و متراکم شدن هوای داخل بالون خواهد شد.

 

 

 

زیردریایی کلاس Borei class که به روسی Борей  به معنای ( باد شمالی ) یکی از زیردریایی های پیشرفته نسل چهارم  ساخت روسیه  محسوب میشود . این زیر دریایی از پیشرانه اتمی استفاده میکند  و در حال حاضر سه زیردریایی از این کلاس ساخته شده است . این زیردریایی توسط کمپانی Sevmash ( این شرکت یکی از بزرگترین شرکت روسی است که ساخت زیردریایی های روسیه را به عهده دارد و از دیگر محصول این شرکت میتوان به زیردریایی دلتا 3 اشاره کرد)  و شرکت Rubin  طراحی انرا برعهده دارد. ( جالبه بدونید که زیردریایی کلاس کیلو هم از طراحی های این کمپانی است که در اوایل دهه 1980 وارد خدمت شد ).

 

 در کل 4 کلاس زیردریایی روسیه (تایفون – Borei – دلتا 3- دلتا 4) قابلیت حمل و پرتاب موشک   بالستیک  قاره پیما اتمی را دارد.

 

 

این کلاس از زیر دریایی قرار است به مرور  زمان جایگزین زیردریایی کلاس دلتا و تایفون شود و یجورایی هسته اصلی ناوگان زیر سطحی روسیه  را قرار است تشکیل بدهد  . زیردریایی کلاس Borei   با طول 170 متر و قطر 13.5 متر و تعداد خدمه 107 نفر قرار است جایگزین غولی به نام تایفون شود در حالی که تایفون از نظر ابعاد و خدمه بزرگتر از زیردریایی کلاس  Borei  است ، پس بنظر میرسد علاوه بر تکنولوژی پیشرفته ای که این کلاس نسبت به نمونه های قبل دارد بحث کاهش هزینه و ابعاد زیردریایی  بسیار مهم بوده .  یکی از اهداف این پروژه جدای نوسازی ناوگان زیر سطحی روسیه انجام حمله به اهداف بوسیله نیروهای ویژه ، قابلیت دفاع و حمله به زیردریاییهای متخاصم و شناسایی و تجسس وکنترل بر شعاع گسترده عملیاتی می باشد و همچنین ایجاد ضربه دوم بوسیله نیروی موشکی.  

 

History and description (تاریخچه )

 

پس از فروپاشی نظام کمونیستی شوروی بحران سیاسی و اقتصادی روسیه را فرا گرفت . این بحران سبب شد که روسها از نظر به روز کردن و تجهیز نیروهای نظامی خود چند سال از رقیب دیرینه خود امریکا عقب بیفتند . مشکل اساسی روسها در ان زمان یعنی اوایل دوران حکومت روسیه پس از فروپاشی ، فرسودگی و کهنگی ادوات و تجهیزات بود که با توجه به پایان عمر بسیاری از تجهیزات ، گریبانگیر انها شده بود . ضمن اینکه طرحهای بسیاری از زمان شوروی باقیمانده بود .
در این اثنا روسها حتی مجبور شدند برخی پروژه های ناتمام که چیزی به اتمام انها نمانده بود را اوراق و به فروش برسانند . این مشکلات اقتصادی در نیروی دریایی به دلیل هزینه اورهال و نگهداری زیاد بیشتر به چشم می امد . مشکلات به قدری زیاد بود که انها را مجبور کرد برخی از زیردریاییها و کشتی های جنگی را به دلیل هزینه زیاد نگهداری با اینکه عمر مفیدشان تمام نشده بود اوراق و از رده خارج کنند .
این روند تا سال 1998 ادامه داشت .

 

 

 

در سال 1998 طبق برنامه ترمیم و نوسازی ناوگان دریایی روسیه برنامه ای برای طراحی زیردریایی نسل چهارم استراتژیک که نسل جدید این زیردریاییها به حساب می اید تدوین و در دستورالعمل قرار گرفت . اما به دلیل وضعیت بد اقتصادی این طرح مسکوت ماند چون عملا اجرای ان دران زمان امکان پذیر نبود . اما بالا خره در سال 2004 این پروژه شروع به کار کرد و تمامی طراحی ها و نقشه ها نیز به روز شد . این پروژه به شرکت معتبر کشتی سازی Severodvinsk که سازنده بیشتر زیردریاییهای اتمی استراتژیک روسیه است واگذار شد

 

 

 

طراحی های اولیه این محصول از اواسط سال 1980 شروع و نام  پروژه Project 935   بود .  اولین نمونه از این محصول در سال 1996 به اب انداخته شد و  طبق اولين برنامه ريزي ها قرار بود در 2002اولین نمونه   به خدمت گرفته شود  اما   متاسفانه مشکلات مالی که در ان زمان گریبانگیر کشور شده بود نگذاشت پروژه به موقع انجام شود و تاخیر زیادی در برنامه بوجود امد. همزمان با استارت پروژه ی  Project 935  طراحی موشک قاره پیمای جدید R-39UTTH Bark آغاز شد و قرار بود از این موشک در این زیردریایی  استفاده شود . این موشک قاره پیما  استراتژیک اتمی R-39M با کد SS-N-28 با توجه به تغییراتی که  در طرح و بروزرسانی هایی   که در سال  2004 تحت پروژه مدرنیزه 955U  توسط شرکت  Rubin که  سابقه ی  طراحی اکثر  زیردریایی های اتمی روسیه رو در کارنامه اش دارد  دیگر بکار نرفت و طراحی جدیدی برای استفاده از موشک در دستور کار قرار گرفت  و همین امر باعث شد  نام پروژه به  کد Project 955  تغییر کند .  یکی از علت های تغییر موشک میزان بزرگی خود موشک R-39M بود که  دارای ابعاد بسیار  بزرگی  بود  و گفتن باید از موشکی استفاده شود که هم   قدرت بیشتر و هم ابعادش کوچکتر باشد  و در نتیجه موشکی به نام RSM-56 Bulava (سوخت این موشک جامد و بر اساس موشک توپول طراحی و ساخته شده بود ، جالبه بدونید گزارش ها حاکی از این است که طراحی این موشک و موشک توپول توسط یک نفر انجام شده .)   انتخاب گردید. با توجه به اینکه در برخی از تست ها مکرر این موشک عملکرد مناسبی نداشت برخی از کارشناسان پیشنهاد دادن که به جای استفاده از این موشک از موشک R-29RMU Sineva استفاده کند. این موشک در حال حاضر در زیر دریایی کلاس دلتا خدمت میکند ولی چون موشک بولاوا ویژگی منحصر بفردی داشت همین انتخاب شد و در نهایت در سال 2011 یک تست انجام داد که از هر لحاظ موفقیت امیز بود.

 

 

از دیگر بروز رسانی هایی که در طرح صورت  گرفت   میتوان به استفاده از بدنه  hydrodynamically (هیدرودینامیکی) جهت پنهانکاری و عدم کشف توسط سیستم سونار دشمن ، استفاده از تکنولوژی  Pump jet که برای اولین بار در زیردریایی های روسی بکار رفته است ( در ادامه در باره این موضوع بیشتر توضیح میدهم ) ، اشاره کرد.

 

لازم به ذکر است قرار بود این زیردریایی  در ابتدا 12 موشک R-39  حمل کند ولی با توجه به طراحی های بی نقص شرکت روبین به عدد 16 افزایش یافت البته  و میتوانست 16 موشک Bulava را در خود ذخیره کند.( واقعا حیرت اوره). و بعدا هم طی بروز رسانی هایی این عدد به20 رسید.

 

اب اندازی

 

اولین زیردریایی از کلاس Borei  با نام Yuriy Dolgorukiy (  اين زيردريايي عظيم نام خود را از بنيانگذار شهر مسکو، يوري دلگروکي گرفته است ) قرار بود در سال 2002 عملیاتی شود اما به دلیل محدودیت بودجه این کار انجام نشد و به تعویق افتاد. این محصول در نهایت در اوریل سال 2007 در سالن کارخانه سازنده و در جمع کارکنان و متخصصین کارخانه رونمایی شد. البته این زیردریایی در 13 فوریه  2008 به اب انداخته شد.

 

 

 

اين زير دريايي در تاريخ 15 آوريل 2007 در حالي که حدود 85درصد کار ساختش تمام شده بود از کارگاه ساخت به سمت اسکله ي راه اندازي در سِوِرودوينسک خارج شد. بر اساس منابع موجود، دولت روسيه بالاي 5 ميليارد روبل(روسيه) را به تکميل اين پروژه عظيم اختصاص داده بود. سرانجام يوري داگروکي در تاريخ 21 نوامبر 2008 از بندر کارگاه شهر سِوِرودوينسک، جايي که تجهيز و عمليات نهايي در آنجا انجام شد، راه اندازي شد. راکتور اين زيردريايي براي اولين بار در تاريخ 21 نوامبر 2008 فعال شد و نهايتا اين دژ زيرآبي در تاريخ 19 ژوئن 2009 به سمت آبها حرکت کرده و عملياتش رو شروع کرد. در 28 ژوئن سال 2011 با توجه به شکست های متوالی موشک بولاوا در سال های قبل این موشک با موفقیت ازمایش شد و پس از تاخیر طولانی مدت این پروژه  ، زیردریایی Yuriy Dolgorukiy در 10 ژانویه 2013 طی مراسمی با حضور وزیر دفاع Sergey Shoigu تحویل یگان دریایی روسیه شد.

 

 

کشورهای دارنده موشک‎های بالستیک شلیک شونده از زیر دریایی (SLBM):

 

 

فرانسه:

●M45 SLBM

●M51 SLBM

● M4 SLBM

آمریکا و انگلیس:

●Polaris missile

●Poseidon missile

●Trident missile

شوروی سابق(روسیه فعلی) :

● SS-N-4

● SS-N-5

● SS-N-6

● SS-N-8

● SS-N-17

● SS-N-18

● R-39 missile
● SS-N-23
● SS-NX-30

چین:

● JL-1 و JL-2 (در دست طراحی)

هند:

● Sagarika (در دست طراحی)

..................................................

زیر دریایی‎های مخصوص موشک‎های بالستیک (SSBNs):

● Benjamin Franklin class submarine آمریکا

● Triomphant class submarine فرانسه

●Ohio class submarine آمریکا

● Resolution class submarine انگلستان

● Vanguard class submarine انگلستان

● اکولا و تایفون و دلتا و بوری ساخت روسیه

● Xia class submarineچین

 

 

این محصول اولین زیردریایی استراتژیک اتمی ساخته شده بعد از فروپاش اتحاد جماهیر شوروی است.

قرار است 8 زیر دریایی از این کلاس ساخته شود که  تا به امروز 3 زیردریایی از این کلاس با نام های Yuriy Dolgorukiy و Alexander Nevsky و Vladimir Monomakh  ساخته شده و همگی فعال هستند و 3 مورد دیگر هم با نام های Knyaz Vladimir و Knyaz Oleg و Generalissimus Suvorov  با نام پروژه 955-A و در این مدل ها قرار است از 20 موشک بولاوا استفاده شود ، در دست ساخت هستند.  تعداد موشکهای قابل حمل  این زیر دریایی 20 فروند میباشد اما نکته تمایز ان نسبت به کلاس دلتا وجود 20 مقر پرتاب است ( دردلتا 16 مقر وجود داشت که همزمان قادر به پرتاب بودند )  .  این زیردریایی ها با  الحاق به یگان 31ام زیردریایی ناوگان اقیانوس مجنمد شمالی رسما در نیروی دریایی روسیه عملیاتی شدند.

 

توجه به اینکه در هر زیر دریایی ۲۰ موشک وجود دارد ، می توان گفت که دو عدد از این زیر دریایی ها با ( ۴۰۰ ) کلاهک هسته ای می توانند آمریکا را به ویرانه ای تبدیل کنند ، واین نشاندهنده ی عظمت خطر یک رویارویی هسته ای برای بشریت است .

 

 

دیمیتری مدودف در حال تماشای Yuriy Dolgorukiy

 

 

مشخصات

 

این کلاس از زیر دریایی اتمی دارای ابعادی به طول 170 متر و عرض 13.5 متر و ابخور 10 متر میباشد. وزن این زیردریایی بر روی اب 14720 تن و در زیر اب این وزن به 24000 میرسد . حداکثر عمقی که این زیردریایی میتواند به ان برسد 480 متر است و همچنین توانایی ماندن به مدت 100 روز را در زیر اب دارد . تعداد خدمه این زیردریایی 107 نفر میباشد . طبق مشخصاتی که به بیرون درز کرده نوع الیاژ بدنه  این زیردریایی از فولاد ضد مغناطیس میباشد . همچنین سرعت این زیردریایی بر روی اب 15 گره دریایی و در زیر اب 30 گره دریایی میباشد.

 

در ضمن لازم به ذکر است که  در طراحی  بدنه و  پروانه این غول اهنی سعی شده WAKE OR VERTEX (همان گردابه مکانیک سیالات که با حرکت جسم در سیال ایجاد میشه و باعث کشف شدن زیردریایی در آب و باعث اصحکاک هواپیما در هوا و همچنین باعث ایجاد نیروی درگ و مخالف و کاهش برد گلوله ها پس از شلیک میشه ) به شدت کاهش پیدا کند و موجب میشود که این زیردریایی صدای کمتری تولید کند. . این قابلیت در زیردریایی کلاس کیلو هم استفاده شده.

 

 

پیشرانه

 

 

 

زیردریایی کلاس Borei  برای نیروی حرکتی خود از یک راکتور اتمی آب تحت فشار (PWR) مدل OK-650 با توان 190 مگاوات استفاده میکند. این راکتور از سوخت غنی شده با غنای 20 – 45 درصد استفاده میکند و طراحی این راکتور از زمان 1970 اغاز شده بود. لازم به ذکر است زیردریایی هایی نظیر تایفون و اکولا هم از این نوع راکتور بهره میبرند. معمولا امریکا و روسیه از سیستم توربین بخار به عنوان نیروی محرکه خود در نیروی دریایی  استفاده می کند و کشورهایی مثل فرانسه وچین از برق تولید شده توسط راکتورها توی موتورهای الکتریکی برای پیشران استفاده می کنن.

 

 

 

 

تصویری از یک دفنگاه راکتور های از رده خارج  نیروی دریایی امریکا

 

 

 

شاید برای خیلی سوال باشد که این سیستم چگونه کار میکند  ، در ابتدا عرض کنم این راکتورها که در زیردریایی ها ، ناو هواپیمابر ، ناوشکن ها استفاده میشوند فرقی با راکتورهایی که در نیرگاه های زمینی هستند فرقی ندارد و عملکردشون  دقیقا مثل همونه ولی در موارد زیر تفاوت دارن :

 

 

 

1-در مقیاس برابر ، تولید نیروی بالاتری رو دارن ، در حالی که توانایی استفاده از هم اورانیوم با غنای پایین و هم غنای بالا رو دارن . لازم به ذکر است نیروی دریایی امریکا در راکتورهای خود معمولا از غنای بالای 90 درصد استفاده میکند.

 

 

2- راکتورهای تجاری عمدتا هر سال سوخت گذاری میشن در صورتی که این زمان توی یگان های نظامی حداقل 10 سال تا حداکثر 33 سال هست ، این مساله هم به دلیل استفاده از هسته های راکتور با عمر بالا هست.

 

 

3-معمولا راکتورهایی که بصورت تجاری ساخته میشن مشکل ابعاد و اندازه ندارن ولی در زیردریایی ها این فاکتور مهمی است.

 

 

4- جنس میله های سوخت در این راکتورها زیاده ولی معمولا از آلیاژ زیرکونیم استفاده میکنند چون رسانایی خوبی دارن.

 

 

براي بيان طرز كار يك زيردريايي اتمي ابتدا بايد اندكي راجع به فرآيند شكافت هسته اي در يك راكتور و توليد برق توسط آن توضيح داد.
در يك راكتور هسته اي فرآيند شكافت هسته اي انجام مي شود (فرآيند شكافت هسته اي : در طي اين فرآيند يك نوترون به اورانيوم 235 زده مي شود و آن را به اورانيوم 236 كه بسيار ناپايدار است تبديل مي كند ، به دليل ناپايداري زياد اورانيوم 236 ، خود فرو ميپاشد و به عنصر باريم و عنصر كريپتون تبديل مي شود). انجام فرآيند شكافت هسته اي گرماي بسيار زيادي آزاد مي كند. اين گرما باعث تبخير آب هايي كه در اطراف راكتور قرار دارند مي شود. بخار هاي توليد شده با فشار بسيار زيادي به توربيني زده و باعث حركت آن توربين مي شوند اين توربين به يك ژنراتور توليد برق متصل است و به اين صورت از فرآيند شكافت هسته اي برق توليد مي شود. (البته اين فرآيندها به اين راحتي كه من گفتم نيستند و من مقداري آنها را ساده كردم !)
 

 

يك زيردريايي اتمي نيز راكتور اتمي دارد كه در آن شكافت هسته اي انجام مي شود و گرماي زيادي توليد و باعث بخار شدن آب هاي موجود در اتاقك بخار كه در ارتباط با راكتور است ، مي شود. اين بخار ها با شدت به توربيني برخورد كرده و آنرا به حركت در مي آورد. توربين به يك ژنراتور توليد برق متصل است و برق توليد مي كند برق توليدي به موتور الكتريكي زيردريايي مي رسد و به اين ترتيب يك زيردريايي اتمي به حركت در مي آيد.استفاده از يك پيشرانه هسته اي در زيردريايي ها مزيت هاي زيادي نسبت به موتورهاي ديزلي دارد كه برخي از آنها عبارتند از : هزينه كمتر ، مصرف سوخت كمتر ، امكان جابجايي بسيار زيادتر ، صداي كمتر (صداي موتورها) ، هدايت و كاركرد راحت تر (كار با موتورهاي الكتريكي بسيار ساده تر بوده و توانايي بيشتري به زيردريايي مي دهد) ، سرعت و قدرت بالاتر (موتورهاي الكتريكي معمولا دورهاي بسيار بالايي دارند) و . ...

 

 

شاید براتون جالب باشه که چرا با اينكه راكتور زيردريايي برق توليد ميكند چرا در زيردريايي ها اتمي از باتري نيز استفاده مي كنند و از برق توليدي راكتور بجاي باتري استفاده نمي كنند ، یکی از علت ها را میتوان قدرت بالای بخار و عدم توانایی کنترل بخار در فاز سوپرهید دانست که باعث میشود به تجهیزات اسیب بزند و هزینه  تعمیر نگهداری را بالا ببرد در ضمن کنترل پذیری وسایل الکتریکی راحت تر است و این یک روش برای کاهش هزینه ها در این جور سازه های پرخرج است و یکی از دلایل را هم میتوان این باشد که زمانی که زیر دریایی به حداکثر سرعت خود برسد توان مصرفی موتور از توان اصلی ژنراتور بیشتر هست باتری ها در مدار قرار میگیرند تا جبران خلا نیرو رو بکنن و در بقیه زمان ها باتری ها شارژ میشوند . و دلیل سوم هم میتواند این باشد که برای جلوگیری از افزایش حجم راکتور  و خود زیردریایی ، راکتور را طوری طراحی میکنند که فقط برای استفاده موتورها قدرت داشته باشه و قدرت بيشتر از نياز موتورها توليد نكند تا در جاي ديگري استفاده شود. در واقع استفاده از باطري براي تامين نيازهاي برقي زيردريايي مقرون به صرفه تر از استفاده از يك راكتور اتمي بزرگتر است و باز هم هزینه ها کاسته خواهند شد. در واقع اینا بخشی از طراحی هایی بود که شرکت سازنده در نظر گرفته.

 

 

 

لازم به ذکر است این نوع زیردریایی ها چون از راکتور استفاده میکنند مزیتی دارند و ان هم عدم نیازش به هوا هست و معمولا فقط برای اذوقه و تهیه غذا این غول اهنی به سمت ساحل حرکت میکند. اگر زیردریایی از پیشرانه دیزلی و از سیستم مستقل از هوا استفاده کند فقط میتواند تا چند روز در زیر اب بماند و حتما باید برای هواسازی به سطح اب بیاید ولی در در صورت هسته‌ای بودن پیشران مشکل انرژی وجود نداره و با استفاده از آب دریا اکسیژن مورد نیاز قابل تولید هست   و این زیردریایی میتواند 100 روز متوالی بر زیر اب باشد.( این یک مزیت بزرگ در زیردریایی اتمی است و امید وارم ما هم به سمت ساخت این زیردریایی ها برویم )

 

 

تکنولوژی پمپ جت

 

 

این تکنولوژی برای اولین بار است که در زیردریایی روسیه بکار میرود.

 

یکی از انواع موتورهای جت است كه با بیرون فرستادن جریان آب از پشت قایق باعث حركت قایق می شود.
مزایا: توانایی كاركرد در آبهای كم عمق ،قدرت بالا و میزان خسارت زیست محیطی كم   و همچنین ایجاد صدای کم
محدودیتها: بازده كمتر نسبت به موتورهای پروانه ای و آسیب پذیری نسبت به ورود اشیاء خارجی.

 

 

 

 

سیال موازی محور وارد چرخ پمپ می گردد و به طورمایل نسبت به محورازچرخ خارج می گردد.این پمپ ها برای ایجادفشارها و دبی های متوسط به کارمی روند .  دامنه کاربرد پمپ های سانتریفیوژ بسیار وسیع بوده ،ودرصنایع شیمیایی،کاغذسازی، صنایع غذایی ولبنیات ،فلزات مذاب،آب وفاضلاب ،فع موادزائد،نفت وپتروشیمی ودیگر موادبه کارمی روند.از نظرظرفیت وهد،توانایی این پمپ ها برای ظرفیت های بالاومتوسط نوع جریان وتری و هدهای پایین نوع محوری و هدبالانوع شعاعی می باشد. البته دو کمیت هد و ظرفیت مستقل از هم نیستندوبه شکل،اندازه و سرعت ایمپلر بستگی دارند.

 

 

به زبان ساده تخلیه یک طرفه مایعات از دیگر استفاده های اژکتورهاست که در این حالت اژکتور همانند یک تلمبه عمل می نماید که در صنعت به (Jet Pump) معروف است. نحوه کار این پمپ ها بصورت ایجاد جریان های آبی با استفاده از پمپ و شیوه ی چرخشی سانتریفیوژی برای حرکت زیردریایی (همانند موتور جت هواپیماها) با قابلیت کنترل بردار خروج جریان آب (مانند تکنولوژی TVC) میباشد . استفاده از این پیشرانه باعث مصونیت بیشتر پره های ملخ زیردریایی ، کاهش اثرات آکوستیکی زیردریایی و کشف ناپذیری ، افزایش مانورپذیری زیردریایی و افزایش سرعت آن به 29 نات (در زیر آب) میشود .

 

Forward, back, side & turn by pump-jet

 

 

من حقیقت  زیاد در نت گشتم ولی عکسی از پره پیشران  این زیردریایی پیدا نکردم و در اکثر عکسها این قسمت پوشیده شده بود ولی من حدس میزنم که از این نوع استفاده کند. این پره در کلاس ویرجینیا هم استفاده شده و باعث میشود که صدای کمتری تولید کند

 

 

شایان به ذکر است یکی از ویژگی های عالی این زیردریایی استفاده از کپسول نجات است که در مواقع ضروری میتواند از زیردریایی جداشود و همچنین این محفظه ظرفیت کل خدمه را دارد.

 

 

تصاویری کم یاب از داخل زیردریایی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تسلیحات

 

 

موشک  RSM-56 Bulava (کد ناتو : SS-NX-30 )

 

 

 

 

[url=http://gallery.military.ir/albums/userpics/10303/1070759.png][/url]

 

 

موشک بولاوا نمونه ی دریایی موشک SS-27 Topol-M است  و  خود موشک توپول-ام هم نمونه کاملا غربی ندارد . این موشک برای نفوذ به سیست دفاع موشکی NMD طراحی شده و پیشرفته ترین موشک حال حاضر به حساب میاد. اگر کمی دقت کنیم این موشک کاملا بالستیک بحساب نمیاد و یجورایی نیمه بالستیک محسوب میشه Quasi ballistic missile)) .موشک هایی که این قابلیت را دارن دارای مسیر پرتابه ای کوچکتری نسبت به موشکهای بالستیک هستند که این ویژگی برد انها را کاهش میدهد اما قدرت مانورپذیری آنها را افزایش میدهد ( یکی از دلایل فوق مدرن بودن این موشک همین است) . اگر طراح این موشک میخواست این موشک را کاملا بالستیک طراحی کند قطعا برد ان بیشتر از 12000 کیلومتر خواهد بود.

 

 

این پروژه بسیار برای روسیه پر هزینه بود چون تست های زیادی روی ان انجام شد و لیست تست های ان را عبارتند از :

 

 

تاریخ پرتاب: 2 مرداد 1373 :: موقعیت پرتاب: سطح :: نتیجه: شکست:: علت: موتور سوخت جامد در هنگام آزمایش منفجر شد.
 

تاریخ پرتاب: 1 مهر 1373 :: موقعیت پرتاب: سطح:: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: پرتاب موشک و رفع معایب آیرودینامیکی در بدنه ی موشک .
 

تاریخ پرتاب: 5 مهر 1374 :: موقعیت پرتاب: سطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: اولین تست پروازی کامل. در این تست، موشک مسیر بالستیکی خود را به طور کامل طی کرد .
 

تاریخ پرتاب: 30 آذر 1374 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: اولین آزمایش موشک از زیردریایی .
 

تاریخ پرتاب: 16 شهریور 1375 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست :: علت: موشک های قاره پیما سامانه های چند مرحله ای هستند که در این تست، این موشک در مرحله ی اول خود اندکی پس از پرواز غیر فعال شد و این در نوع خود یک شکست وحشتناک محسوب می شود .
 

تاریخ پرتاب: 3 آبان 1375 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست :: علت: همانند مورد شماره ی 5، مهندسان هوافضای روسیه نتوانستند مشکل مشاهده شده را حل کنند و موتور موشک مجددا در همان مرحله ی اول خاموش شد .
 

تاریخ پرتاب: 3 دی 1375 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست:: علت: با وجود حل شدن مشکل در مرحله ی اول، موتور موشک در مرحله ی سوم خاموش شد .
 

تاریخ پرتاب: 8 تیر 1386 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: در مرحله از آزمون، موشک به کلاهک جنگی مسلح شد و هدف از پیش تعیین شده را منهدم کرد .
 

تاریخ پرتاب: 27 شهریور 1387 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: در این آزمایش، برد و مدت زمان برخورد موشک با هدف محاسبه شد، بیولاوا توانست در 20 دقیقه هدف را در مسافت بسیار دور منهدم کند .
 

تاریخ پرتاب: 7 آذر 1387 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز .
 

تاریخ پرتاب: 2 دی 1387 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست:: علت: موشک در مرحله ی سوم خود دچار اختلالاتی شد و خود به خود منفجر شد .
 

تاریخ پرتاب: 24 تیر 1388 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست:: علت: موتور موشک در مرحله ی اول خود دچار اختلالاتی شد و موشک به طور کامل متلاشی شد و تا اینجا هزینه های کلانی را بر دوش دولت روسیه تحمیل کرد .
 

تاریخ پرتاب: 18 آذر 1388 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: شکست :: علت: موشک در مرحله ی سوم متلاشی شد .
 

تاریخ پرتاب: 15 مهر 1389 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: سنجش برد و مقایسه ی یک سری محاسبات دیگر .
 

تاریخ پرتاب: 7 آبان 1389 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: موشک از دریای سفید پرتاب شد و هدف خود را در یک مسافت بسیار زیاد منهدم کرد .
 

تاریخ پرتاب: 7 تیر 1390 :: موقعیت پرتاب: زیرسطح :: نتیجه: موفقیت آمیز :: نوع تست: این موشک از دریای سفید توسط یک فروند زیردریایی ایاری دلگورکی پرتاب شد و هدف خود را با موفقیت منهدم کرد، گفتنی است که این تست از کامل ترین آزمایش های بولاوا بود . این ازمایش در حضور رییس جمهور روسیه انجام شد

 

 

 

 

 موشک برای هدایت ازسیستم  اینرسیایی و ماهواره ای (GLONASS) استفاده میکند  این سیستم ناوبری میزان دقت این کلاهکها را به حدود 350 متر رسانده است . البته به گفته برخی سایت ها این دقت از این مقدار هم بیشتر است . این موشک می تواند شش یا ده بلوک هسته ای هیپرسونیک با قابلیت مانور و رهنمون سازی جداگانه داشته باشد که می توان ارتفاع و جهت مسیر پرواز آنها را تغییر داد.

 

 

این موشک به گونه ای طراحی شده که میتونه یک انفجار اتمی در فاصله ی 500 متری رو تحمل کنه همچنین در مقابل مواد شیمیایی,تداخلات EMP,ومزاحمت های فیزیکی مقاوم است . این موشک از سوخت جامد بهره میبرد  و سه مرحله ای است  که در مرحله ی اول و دوم از سوخت جامد و در مرحله ی آخر برای مانورپذیری بالاتر در هنگام جدا شدن کلاهک ها (در مقابل سیستم های دفاع موشکی) از سوخت مایع استفاده میکند، لازم به ذکر است این موشک مثل نمونه امریکایی خود Trident2 سه مرحله دارد ولی نمونه امریکایی در همه مراحل از سوخت جامد بهره میگیرد. . این موشک قراره در زیر دریایی های  کلاس بوری قرار بگیره و با توجه به این مسئله که این زیردریایی میتونه 16 تا 20بولاوا رو حمل کنه باعث میشه توان پتانسیل بازدارندگی هسته ای دریایی روسیه به میزان زیادی افزایش پیدا کند.

 

 

 

این موشک در کلاس تایفون هم استفاده میشود. اگه ایران میتونست از این موشک داشته باشه یک قدرت تمام عیار منطقه محسوب میشد.

 

اژدر

 

 

6لوله پرتاب ازدر 533 میلیمتری در  قسمت جلو تعبیه شده که علاوه بر ازدرهای نامبرده شده توانایی شلیک موشکهای اس-اس-ان15 و اس-اس-ان16 ضد زیردریایی را نیز دارا میباشد.

اژدر های TYTE45 و TYPE65-76 در این زیر دریایی دارای قطر اژدر 65 سانتی متر و دارای طول 9.14 متر و برد 100 کیلومتر و دارای حداکثر سرعت 93 کیلومتر بر ساعت دارد و میتواند برای درگیری با اهداف سطحی و زیرسطحی بکار گرفته شود.

 

 

 

 

موشك RPK-2 Viyuga با كد ناتو SS-N-15 Starfish

 

اين موشك سلاحي است برد كوتاه ، تك كلاهك جنگي ، ضد زيردريائي با يك موتور سوخت جامد و يك اژدر 533 ميليمتريType 40 كه با خود حمل مي كند و قابليت پرتاب از كشتي و زيردريائي را دارد. اين اژدر قابل جايگزيني با يك كلاهك هسته اي است.

اطلاعات كمي از اين موشك در دست است جز آنكه روسها در ساخت آن از طرح موشك UUM-44 قابل پرتاب از زيردريائي ساخت ايالات متحده استفاده كرده اند. اين موشك غير راهبردي در سال 1969 ( برخي منابع 1973 ) وارد خدمت نيروي دريائي شوروي شده و كد فني طراحي آن 81R Vyuga مي باشد. نمونه بهينه سازي شده آن با نام 90-RU Tsakra در سال 1981 وارد خدمت شده است. از این موشک در زیر دریایی های Akula, Oscar, Typhoon, Delta, Kilo  و کلاس Borei استفاده شده است.

نمونه 533 ميليمتري اين موشك از اژدر 82R يا خرج انفجاري هسته اي عمق آب موسوم به 90R و نمونه 650 ميليمتري آن از اژدر 83R يا خرج انفجاري هسته اي عمق آب موسوم به 86R استفاده مي نمودند. هر دو گونه قابل پرتاب از كشتي و زيردريائي اين موشك وجود دارد. نمونه كشتي پرتاب بر روي رزمناوهاي كلاس Slava, Kirov, Neustrashimyy و Udaloy استقرار يافت . نمونه هاي قابل پرتاب از زير دريائي هم بر روي كلاس هاي Akula, Oscar, Typhoon, Delta, Kilo و Borei نصب شدند . در سال 1999 گزارش شد كه نمونه پيشرفته اين موشك ، احتمالا 90RU Tsakra ، بر روي زيردريائي هجومي كلاس Yasen نصب شده كه نخستين زيردريائي در سال 2010 عملياتي شده است. به نظر مي رسد كمتر از يكصد فروند از اين موشك توليد شده باشد .

مشخصات فني :
نام روسي موشك : RPK-2 Viyuga
كد فني : 81R Vyuga
دفتر فني طراحي : Novator
كد پيمان ناتو : SS-N-15 Starfish
برد : حدود 37 الي 45 كيلومتر
سرعت : 1.2 ماخ ( برخي منابع مادون صوت )
سرجنگي : معمولي يا هسته اي با ظرفيت 10 الي 20 كيلوتن ( برخي منابع 200 كيلوتن)
طول : 6.5 متر
قطر : 0.58 متر
پيشرانه : يك راكت سوخت جامد
وضعيت عملياتي : در حال خدمت

 

در کل 21 x موشک کروز (اژدر) 533 م م SS-N-15(تعداد جايگاه هاي شليک اژدر 6 لوله ميباشد)

 

سیستم های ارتباطی در زیردریایی ها

 

همانطور که می دانید سیستم های ارتباطی در زیردریایی ها بسیار مورد توجه بوده و از اهمیت زیادی برخوردار است،به همین علت زیردریایی ها دارای سیستمهای ارتباطی بسیار پیشرفته و پیچیده نسبت به سایر قطعات دریایی یک ناوگان شده اند و علت این امر دشواری ارسال امواج بی سیم ودریافت آنها در اعماق آب به ویژه آنکه برخی از زیر دریایی ها در عمق زیاد منتظر دریافت پیامهای روشن و واضح ومعین در مورد استفاده از زرادخانه ی اتمی خود هستند.
در حال حاضر وتا زمانی که مشکلات ارتباطی زیردریائی ها در اعماق حل نشده اند بهتر است زیردریائی هاجهت برقراری ارتباط به سطح آب نزدیک شده و پس از اطمینان از دریافت پیامها و صحت آنها جهت انجام مأموریت به اعماق آبها بروند.

 

متاسفانه درباره این زیردریایی و اطلاعات مربوط به تجهیزات الکترونیکی و بحث هدایت ان بشدت تا امروز این اطلاعات محدود بوده اما منابع نظامی سامانه ی نظارت اطلاعاتی و هدایت خودکار موسوم به MVU-132 Omnibus ، سیستم ارتباطات ماهواره ای Molniya-M را از جمله سیستم های نصب شده در این زیردریایی میدانند

 

مشخصات در یک نگاه

 

 

 

کشور سازنده: روسيه
نام کلاس بوری
طراح: Rubin Design Burea :
کمپاني سازنده: کشتي سازي سِوماش
تاريخ آغاز پروژه: 2 نوامبر 1996
راه اندازي: 13 فوريه 2008
وضعيت: تکميل/آماده به ورود به خدمت
تاريخ ورود به خدمت: بعد از پايان آزمايش هاي موشک بولاوا (احتمالا 2011)
نوع: زيردريايي موشکي بالستيکي هسته اي
کلاس زيردريايي: کلاس بوري (Borei)
وزن: 14720 تن (در حالت شناور روي سطح آب(
24000 تن (در حالتي که در اعماق باشد(
پرسنل: 110 افسر و متخصص فعال و 55 نفر ذخیره.
هزينه ساخت هر زيردريايي: 826 ميليون دلار
حد اکثر عمق: 450 متر
استقامت در زیر اب : 100 روز متوالی

ابعاد:

طول کل: 170 متر
عرض (فاصله دوبال مجاور): 13.5 متر
ارتفاع: 10 متر


پيشرانه ها:

1 x راکتور هسته اي OK-650B
1 * توربين بخاري AEU
1* محور


سرعت:

روي سطح آب: 15 گره دريايي
زير سطح آب: 29 گره دريايي


تجهيزات رزمي:

 20 - 16 x موشک بالستيک مخصوص زيردريايي بولاوا
21 x موشک کروز (اژدر) 533 م م SS-N-15 (تعداد جايگاه هاي شليک اژدر 6 لوله ميباشد)

 

 

  تصاویر بیشتر

 

 

منابع

 

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Borei-class_submarine

http://nationalinterest.org/feature/russias-5-most-lethal-weapons-war-the-water-11399

http://www.naval-technology.com/projects/borei-class/

http://www.military-today.com/navy/borei_class.htm

http://rt.com/news/russian-noiseless-borei-submarine-106/

http://www.globalsecurity.org/wmd/world/russia/935.htm

http://in.rbth.com/news/2015/04/14/second_russian_borei-class_nuclear_sub_with_16_bulava_missiles_combat_re_42591.html

http://www.military.ir/forums/topic/23815-زیردریایی-استراتژیک-مدرن-yury-dolgoruky-عملیاتی-گردید/

 

 

:rose:  :rose: برای شادی روح شهدای اسلام صلوات :rose: :rose:  

 

:rose:  :rose: امیدوارم شاهد روزی باشیم که هیچ سلاحی در دنیا وجود نداشته باشه :rose: :rose:  

 

 

 

مترجم و گرداوری: hamidz65

کپی با ذکر نام میلیتاری و مترجم بلامانع است.

 

 

 

copyright © Military.ir

 

 

[naserr 7,221]

این موشک از سوخت جامد بهره میبرد و سه مرحله ای است و با وزن 36 تنی خود نسبت به همتایانش مثل موشک Trident2 است

ممنون از موضوع خوب و ترجمه روان و عامیانه . جسارتا منظور شما رو از این جمله متوجه نشدم. انگار که جمله ناقص مونده. انگار میخواستین که یه مقایسه با ترایدنت2 انجام بدین ولی یه دفعه جمله به است ختم شده.

[hamidz65 13,499]

ممنون از موضوع خوب و ترجمه روان و عامیانه . جسارتا منظور شما رو از این جمله متوجه نشدم. انگار که جمله ناقص مونده. انگار میخواستین که یه مقایسه با ترایدنت2 انجام بدین ولی یه دفعه جمله به است ختم شده.

 

سلام و درود

 

بله متاسفانه در این قسمت مشکل نگارشی بود که تصحیح کردم. در حقیقت قصدم مقایسه نبود فقط خواستم این موضوع را اشاره کنم که این موشک 3 مرحله ای تمام سوخت جامد نیست و مرحله اخر سوخت مایع است ولی در نمونه امریکایی تمام 3 مرحله سوخت جامد است و یکی از دلایل که سرعت کلاهک این موشک نسبت به نمونه امریکایی کمتر است همین موضوع است.

 

البته این دو موشک تفاوت های زیادی دارد و خیلی ها موشک بولاوا را کپی نمونه امریکایی  TRIDENTمیدانند که این موضوع کاملا غلط است و اگر علاقه ذاشتید بگید تا این تفاوت ها را بیان کنم.

[naserr 7,221]

البته این دو موشک تفاوت های زیادی دارد و خیلی ها موشک بولاوا را کپی نمونه امریکایی  TRIDENTمیدانند که این موضوع کاملا غلط است و اگر علاقه ذاشتید بگید تا این تفاوت ها را بیان کنم. 

ممنون از لطف شما . با موشک ترایدنت تقریبا آشنایی کاملی دارم و دربارش مقاله زیاد خوندم . اگر شما تفاوت ها رو توضیح بدین ، برای بالا بردن سطح علمی تاپیک و سایت خیلی خوب خواهد بود .

 

البته ادعای کپی بودن یک دستاورد نظامی و هوافضایی خیلی پایه علمی و منطقی نداره ( البته به غیر از محصولات چینی که بخش عمده دانش ساخت رو از راه دزدی سایبری به دست میارن ) ولی این مساله که سلاحی ساخته بشه که شباهت بسیار زیادی ( از نظر عملکرد و نقش و جایگاه در سازمان رزم ) به یک سلاح دیگه داشته باشه که 25 سال قبل عملیاتی شده ، خوب جای بحث زیادی داره.

[hamidz65 13,499]

ممنون از لطف شما . با موشک ترایدنت تقریبا آشنایی کاملی دارم و دربارش مقاله زیاد خوندم . اگر شما تفاوت ها رو توضیح بدین ، برای بالا بردن سطح علمی تاپیک و سایت خیلی خوب خواهد بود .

 

البته ادعای کپی بودن یک دستاورد نظامی و هوافضایی خیلی پایه علمی و منطقی نداره ( البته به غیر از محصولات چینی که بخش عمده دانش ساخت رو از راه دزدی سایبری به دست میارن ) ولی این مساله که سلاحی ساخته بشه که شباهت بسیار زیادی ( از نظر عملکرد و نقش و جایگاه در سازمان رزم ) به یک سلاح دیگه داشته باشه که 25 سال قبل عملیاتی شده ، خوب جای بحث زیادی داره.

سلام و درود خدمت شما

 

 

در ابتدا یه توضیح کوچکی درباره این موشک عرض کنم

 

 

 

اولین شلیک و پرواز رسمی موشک UGM-96A (Trident I) در ۱۸ ژانویه سال ۱۹۷۷ انجام گردید. پس از تکمیل مراحل پیشین, در ماه جولای سال ۱۹۷۹ میلادی, زیردریایی (USS Francis Scott Key (SSBN-657 موفق به انجام اولین شلیک رسمی و دریایی این موشک گردید. در ماه اکتبر همان سال, زیردریایی (USS Francis Scott Key (SSBN-657 به عنوان اولین دارنده رسمی موشک های Trident I C-4 به ماموریت دریایی اعزام شد. هر فروند موشک بالستیک زیردریایی پرتاب UGM-96A در بخش سرجنگی خود, بطور معمول دارای ۸ تا ۶ عدد کلاهک تله گمراه کننده و فریب به همراه ۶ سر جنگی MK4 با کلاهک اتمی W-76 با قدرت ۱۰۰ هزارتن (kT) انرژی میباشند. این موشک حداکثر میتواند ۱۴ عدد کلاهک MIRV را حمل نماید اما در اینصورت با کاهش برد مفید مواجه میگردد.

 

 

 

منظور از کلاهک MIRV ( این کلاهک معمولا برای موشک های بالستیک تعریف میشود ) : به کلاهک هایی گفته می شود که خود شامل چندین کلاهک دیگر می باشند (اغلب هسته ایی) که قابلیت سوار شدن بر موشک های بالستیک قاره پیما( حالت هسته ایی) و سایر موشک های بالستیک از کوتاه برد تا میان برد و موشک های بالستیک با قابلیت شلیک از زیر دریایی(SLBM) دارا می باشند. یکی از ویژگی منحصربفرد این کلاهک ها این است که هر کدام از انها قابلیت هدایت جاگانه دارند و میتوانند به قسمت مورد نظر ان ها را هدایت کرد. هر کلاهک کوچک این موشک می تواند آسیب های قابل توجهی به منطقه های پر جمعیت شهری وارد کند و اگر بر فراز یک هدف بزرگ پخش شوند می توانند به طور کامل یک شهر بزرگ و پرجمعیت را نابود و ویران سازد.

 

 

موشک Trident I همچنین به نسل پیشین سامانه ناوبری اینرسیایی MK5 با دایره دقت  ۳۸۰  و برخورد متر مجهز است.این موشک همچنین مجهز به یک سامانه هدایت بر اساس ستارگان آسمان نیز است.ناگفته نماند که با توجه به توان کلاهک های اتمی این موشک،دقت ۳۸۰ متر بسیار ناچیز است و اثری ندارد و به چشم نمی آید.

 

 

 

 

UGM-133 Trident II   یا Trident D5 موشک بالستیک قاره پیمای زیر دریایی پرتاب(SLBM) با سوخت جامد و ساخت کمپانی بزرگ آمریکایی Lockheed Martin Space Systems است.

 

بر اساس ادعای روسیه،موشک  Bulava پاسخی به موشک Trident II بوده است و برای رقابت با آن ساخته شده است.

 

 

هنگامی که نیروی دریایی آمریکا به همراه کمپانی آمریکایی Lockheed(پیش از آن که ۲ کمپانی آمریکایی Lockheed و Martin Marietta در سال ۱۹۹۵ یکی شوند) در سال ۱۹۷۰ میلادی،گام های پژوهش پیرامون ساخت سامانه موشک های زیر آبی و دوربرد،ULMS (کوتاه شده Undersea Long-Range Missile System)،را آغاز نمودند،در ابتدا هدف را بر روی بهسازی و توسعه موشک های بالستیک UGM-73 Poseidon یا Poseidon C3 بنا نهادند و نتیجه این آزمایش ها بعدها باعث تولید موشک های بسیار موفق UGM-96 Trident I یا همان Trident C-4 گردید.نیروی دریایی آمریکا هم ان زمان با طرح گفته شده اقدام به طراحی و تعریف نسل جدید زیردریایی های موشک انداز و استراژیک جهت حمل موشک های بالستیک قاره پیمای زیر دریایی پرتاب(SLBM) نمود.اولین زیردریایی رسمی با توان حمل SLBM به نام (USS Ohio (SSGN-726 در ۱۱ نوامبر سال ۱۹۸۱ وارد خدمت گردید.این زیردریایی به همراه ۷ فروند زیر دریایی دیگر از کلاس Ohio به موشک های Trident I مجهز بودند،اما کمپانی Lockheed به این کار رضایت نداد و جهت بهره برداری از بیشینه توان پرتابگرهای زیر دریایی های کلاس Ohio،مشغول طراحی نسل جدید موشک های D-5 در راسته SLBM گشت.

 

 

سرانجام در ماه اکتبر سال ۱۹۸۳،قرارداد رسمی جهت توسعه موشک های جدید با نام Trident II امضا و تایید گردید.در اوایل سال ۱۹۸۶ میلادی،نتیجه این قرارداد منجر به تولید موشک های جدید UGM-133A Trident II گردید.در بین سال های صرف شده جهت توسعه موشک های جدید،نمونه های UGM-96B Trident I به خوبی این فاصله را پوشش دادند.اولین شلیک رسمی موشک Trident II در ماه ژانویه سال ۱۹۸۷ انجام گردید و به دنبال نتیجه های موفقیت آمیز این آزمون، اولین شلیک دریایی توسط زیردریایی (Tennessee (SSBN-734،که نخستین زیر دریایی کلاس Ohio مجهز به پرتابگرهای D-5 بود،در ماه مارچ سال ۱۹۸۹ انجام گردید.اما Tennessee در هنگام پرتاب موشک در عمق مناسبی قرار نداشت و به همین دلیل پس از خروج موشک از سیلوی پرتاب و به دنبال آن خروج از سطح آب،به دلیل اینکه موتور مرحله اول موشک زمانی شروع به کار کرد که موشک در ارتفاع مناسب از سطح آب قرار نداشت و فشار ناشی از انفجار سوخت و نیروی رانش حاصل از آن باعث فوران آب سطح دریا به سمت بالا شد و باعث شد آب از بیرون وارد نازل شده و موجب شد موتور به درستی کار نکند و تعادل استاتیکی موشک نیز به هم بریزد و موشک شروع به چرخیدن به دور خود کرده و چند لحظه بعد منفجر شد.

 

 

اندازه های موشک های توسعه یافته UGM-133A Trident II نسبت به نمونه های UGM-96 Trident I بطور قابل توجهی افزایش یافت.انجام این گونه تغییر های پیشرفته در طراحی موشک،موجب پدیدار گشتن سیر بزرگ ویژگی های استراتژیک و اقتصادی همچون بروز رسانی نیزه دماغه،کاهش وزن موتور و سوخت دارای گرانروی(ویسکوزیته) بالا گردید که در نهایت برد این موشک را بسیار افزایش دادند.

 

 

موشک Trident II همان توانایی است که از آن با نام بازدارنگی هسته ای زیردریایی پایه آمریکا نام می برند.یک توانایی که بخشی کلیدی از نیروی بازدارنده هسته ای آمریکا به شمار می رود.این موشک یک جنگ افزار پر قدرت تلافی جویانه را نمایان می سازد،به ویژه آنکه با زیردریایی ها در ژرفای(اعماق) آب های همواره آماده،پنهان و به دور از هرگونه گزند سطحی باشد.

موشک Trident II دارای برد ۱۲۰۰۰ کیلومتر است.البته برد دقیق موشک گفته نشده است و محرمانه میباشد.این برد نجومی به موشک های Trident II و زیردریایی های Ohio اجازه میدهد تا بتوانند کلیه هدف های موجود در نیمکره شمالی زمین(همچون تمام خاک چین،روسیه و یا کره شمالی) را تنها از راه بندر ها و اسکله های دریایی آمریکا نابود نمایند. سرعت این موشک در فاز شیرجه نیز ۲۴ ماخ است.

 

زیر دریایی کلاس Ohio که در حال حاظر دارای موشک Trident II هستند عبارت اند از:

(Henry M. Jackson (SSBN-730

(Alabama (SSBN-731

(Alaska (SSBN-732

(Nevada (SSBN-733

(Tennessee (SSBN-734

(Pennsylvania (SSBN-735

(West Virginia (SSBN-736

(Kentucky (SSBN-737

(Maryland (SSBN-738

(Nebraska (SSBN-739

(Rhode Island (SSBN-740

(Maine (SSBN-741

(Wyoming (SSBN-742

(Louisiana (SSBN-743

۴ زیر دریایی دیگر که دارای موشک کروز Tomahawk هستند نیز عبارت اند از:

(USS Ohio (SSGN-726

(USS Michigan (SSGN-727

(USS Florida (SSGN-728

(USS Georgia (SSGN-729

چهار زیردیایی کلاس Vanguard کشور انگلیس نیز هرکدام دارای ۱۶ موشک Trident II مدل صادراتی میباشند.این ۴ زیر دریایی کلاس Vanguard عبارت اند از:

HMS Vanguard (S28

(HMS Vengeance (S31

(HMS Victorious (S29

(HMS Vigilant (S30

 

 

واما بعضی از  تفاوت های این دو موشک :

 

 

خیلی ها میگویند موشک بولاوا کپی شده از طرح غربی است که این موضوع درست نیست.

 

 

1-موشک بولاوا طبق اطلاعات منتشر شده نمونه دریایی  موشک توپل SS-27 است و جالبه بدونید که خود این موشک نمونه غربی ندارد پس قضیه کپی کاملا از بین میرود . 2-  تفاوت بعدی که بین بولاوا و Trident II وجود دارد در ابعاد ان است که موشک Trident II طولی برابر 13.5 متر دارد در ضورتی که نمونه روسی 11.5 متر طول دارد. 3- یکی دیگر از تفاوت ها در شکل خود کلاهک دو موشک است که با هم تفاوت دارد. 4 – موشک تراندیت 2 در هر 3 مرحله خود از سوخت جامد استفاده میکند که همین امر باعث میشود سرعت کلاهک در فاز شیرجه تقریبا به 24 ماخ برسد ولی در موشک بولاوا فقط دو مرحله اول سوخت جامد است و در مرحله پایانی برای اینکه قابلیت منور پذیری بیشتری داشته باشه از سوخت مایع استفاده میکند و بطبع سرعت ان در فاز نهایی هم کمتر است . ( بنظر خودم یکی از برتری های موشک تراندیت 2 نسبت به بولاوا همین موضوع است. ) -5-  موشک بولاوا برای اینکه از مانور پذیری بیشتری بهره ببرد از مسیر پرتابه ای کمتری نسبت رقیب خود استفاده میکند و همین کار باعث شده تا برد موشک بولا کمتر از نمونه امریکایی باشد .( در طراحی این موشک بحث مانور پذیری و عبور کردن از سپر دفاعی موشکی امریکا بیشتر مد نظر طراح این موشک بوده است ). 6- وزن موشک تراندیت چیزی حدود 59 تن است در حالی که وزن موشک بولاوا تقریبا 34 تن است . 7- موشک بولاوا از سیستم هدایت اینرسایی و ماهواره گلوناس استفاده میکند در حالی که موشک تراندیت 2 از هدایت اینرسایی و و هدایت ستاره ای (هدایت بوسیله ی موقعیت ستارگان(  و سیستم مکان یاب جهانی(GPS) استفاده میکند.- 8- تعدا کلاهک اتمی که موشک بولاوا میتواند حمل کند بین 10تا 6 کلاهک است و در نمونه امریکایی 12 کلاهک قابل حمل دارد. 9- کلاهک موشک بولاوا  ضد اشعه و تداخل الکترومغناطیسی است و از هر نوع اختلال فیزیکی محافظت می شود. بولاوا موشک آنقدر محکم طراحی شده که قادر است انفجار هسته ای در فاصله 500 متری خود را براحتی تحمل کند. بدنه این موشک در مقابل تسلیحات لیزری کاملا مقاوم است ولی  این ویژگی ها در تراندیت 2 به این قدرت دیده نمیشه.

 

 

امریکا در این رابطه میگه موشک طراحی ما بهترین موشک دنیاست و روسیه هم میگه هیچ سپر دفاعی در دنیا وجود نداره که بتونه این موشک را از بین ببره ، حالا واقعا کسی نمیدونه حرف کدومشونو  باید باور کنه.

[rpg7 5,945]

با سلام خدمت استارتر تاپیک!!

بابت تاپیک زیباتون تشکر میکنم...دو ورزی هست که چندین ساعت بابت مطالعه دقیق تاپیک شما اختصاص دادم

یک موردی هست که به نظرم بهش باید بیشتر پرداخته بشه

===========

در مورد سامانه های سوناری این زیردریایی مطلبی دیده نشده...اگه چیزی پیدا کردین زحمتش بکشین...

یک سونار برای زیردریایی مهمترین سامانه ش هست و باید ببینیم که روسیه برای این کلاس از زیردریایی چه سوناری با

چه ویژگی هایی استفاده کرده

مورد دوم..سامانه های جنگ الکترونیک و چنگ اکوستیکی این زیردریایی هست که مطلبی ندیدم....اگه در این مورد مطالبی دیدن

بی زحمت.....لطف بفرمایین تا این تاپیک غنی شما بیشتر غنی بشه

==========

به نظر من....این زیردریایی رقیب کلاس Sea Wolf  امریکا میتونه باشه

https://en.wikipedia.org/wiki/Seawolf_class_submarine

[naserr 7,221]

 

بر اساس ادعای روسیه،موشک  Bulava پاسخی به موشک Trident II بوده است و برای رقابت با آن ساخته شده است.

 

 

( در طراحی این موشک بحث مانور پذیری و عبور کردن از سپر دفاعی موشکی امریکا بیشتر مد نظر طراح این موشک بوده است ).

 

9- کلاهک موشک بولاوا  ضد اشعه و تداخل الکترومغناطیسی است و از هر نوع اختلال فیزیکی محافظت می شود. بولاوا موشک آنقدر محکم طراحی شده که قادر است انفجار هسته ای در فاصله 500 متری خود را براحتی تحمل کند. بدنه این موشک در مقابل تسلیحات لیزری کاملا مقاوم است ولی  این ویژگی ها در تراندیت 2 به این قدرت دیده نمیشه.

 

سلام و درود به شما برادر گرامی و تشکر از این که با دقت و حوصله به مسائل پاسخ گو هستید.

 

همین که خود روس ها ادعا میکنند بولاوا پاسخی به موشکی است که 25 سال جلوتر عملیاتی شده و تازه الان به سطحی از فناوری رسیده اند که موشکی را برای رقابت با آن ساخته اند ، خودش بیان کننده خیلی چیزهاست و هیچ نیازی نمیبینم توضیح بیشتری بدم.

 

اتفاقا باید خدمت شما عرض کنم که برای نسل اول ترایدنت  یعنی ترایدنت1 ، سرجنگی از نوع MARV با توانایی مانور بسیار سنگین در مرحله ترمینال و باز ورود به جو طراحی شد و در سال 1977 مورد آزمایش واقعی قرار گرفت که تونست در ارتفاع 60 کیلومتری به شتاب جانبی معادل 200 جی دست پیدا کنه. تنها ضعف سرجنگی های MARV کاهش دقت برخورد آنها اعلام شده و عدد CEP را به میزان معناداری افزایش میدهد. 

 

http://fas.org/ssp/bmd/guide/terminal.htm

http://missilethreat.com/missiles/umg-96-trident-c-4/

 

 

و بر طبق این سَنَد ، موشک های ترایدنت1 از اوایل دهه 1980 به توانایی ترَجِکتوری فشرده و پَخ شده دست پیدا کردند و در ترایدنت2 حتی این توانایی بهتر هم شد.

 

https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=8&cad=rja&uact=8&ved=0CEoQFjAH&url=http%3A%2F%2Fscienceandglobalsecurity.org%2Farchive%2Fsgs03gronlund.pdf&ei=sN-PVfHzIqaAywOP64DABw&usg=AFQjCNEDgUthuRp_oWQAP47Y-uZhhtZHDA&sig2=-tOi40-uMq13Mpy9L9HWfg&bvm=bv.96783405,d.bGQ

 

 

و هر گز فراموش نکنیم که موشک ترایدنت2 در 25 سال گذشته ، با 155 پرتاب موفق متوالی و پشت سرهم از سال 1989، موفق ترین موشک ساخت دست بشر در طول تاریخ است و شاید هیچ گاه موشک دیگری نتواند به این رکورد دست پیدا کند.

 

http://www.lockheedmartin.com/us/news/press-releases/2015/february/ssc-space-trident.html

 

 

اون ادعاهای عنوان شده در مورد مصونیت و مقاومت به تشعشعات الکترومغناطیس و لیزر و انفجارهسته ای رو هم هیچ اَحَدی نمیتونه تایید یا تکذیب کنه ، همین طور که هیچ اَحَدی نمیتونه همین موارد رو در ترایدنت2 تایید یا تکذیب کنه.

 

اصولا گفتن یا نگفتن چنین توانایی هایی ، 100% برای تاثیرگذاری بر روی افکار عمومی و برانگیختن احساسات است . این ها موضوعاتی هست که چندین بار در سایت بهشون اشاره شده که بسیار بسیار محرمانه هستند و طبقه بندی های سنگینی دارند. 

 

 

 

یک سونار برای زیردریایی مهمترین سامانه ش هست و باید ببینیم که روسیه برای این کلاس از زیردریایی چه سوناری با

چه ویژگی هایی استفاده کرده

مورد دوم..سامانه های جنگ الکترونیک و چنگ اکوستیکی این زیردریایی هست که مطلبی ندیدم

 

احتمالا سیستمی مشابه و یا کمی بهتر از زیردریایی کورسک.  :winking:

 

 

بنده قصد ندارم یک طرف را بکوبم و طرف دیگر را بالا ببرم . تنها هدفم اینه که عزیزان به حقایق موجود ، توجه و عنایت بیشتری داشته باشند. ممنون از توجه شما.

[hamidz65 13,499]

سلام و درود به شما برادر گرامی و تشکر از این که با دقت و حوصله به مسائل پاسخ گو هستید.

اصولا گفتن یا نگفتن چنین توانایی هایی ، 100% برای تاثیرگذاری بر روی افکار عمومی و برانگیختن احساسات است . این ها موضوعاتی هست که چندین بار در سایت بهشون اشاره شده که بسیار بسیار محرمانه هستند و طبقه بندی های سنگینی دارند.

 

 

سلام و درود

 

دقیقا ، خیلی ها انقدر موشک تراندیت را سطح بالا توصیف میکنند و میگن بهترین موشک بالستیک اتمی دنیاست و بعضی ها هم میگن موشک بولاوا ، وقتی از این افراد سوال میپرسی که علتش چیست رجوع میدن به سایت هایی مثل ویکی و... که این سایت ها اصلا قابل اطمینان نیستند.

 

طرح و نقشه های این موشک ها ی استراتژیک جز اسناد تاپ سیکرت هستند و هیچ سایت عمومی از این اسناد اطلاع دقیقی نداره و اون چیزی که ما در سایت هایی مثل ویکی و... میبینیم خیلی با حقیقت فاصله دارد .

 

چیزی که میشه از این دو محصول به درستی  یاد کرد اینه که هر دوتاشون جز پیشرفته ترین ها موشک ها در نظر گرفته بشه

[hamidz65 13,499]

با سلام خدمت استارتر تاپیک!!

بابت تاپیک زیباتون تشکر میکنم...دو ورزی هست که چندین ساعت بابت مطالعه دقیق تاپیک شما اختصاص دادم

یک موردی هست که به نظرم بهش باید بیشتر پرداخته بشه

===========

در مورد سامانه های سوناری این زیردریایی مطلبی دیده نشده...اگه چیزی پیدا کردین زحمتش بکشین...

یک سونار برای زیردریایی مهمترین سامانه ش هست و باید ببینیم که روسیه برای این کلاس از زیردریایی چه سوناری با

چه ویژگی هایی استفاده کرده

مورد دوم..سامانه های جنگ الکترونیک و چنگ اکوستیکی این زیردریایی هست که مطلبی ندیدم....اگه در این مورد مطالبی دیدن

بی زحمت.....لطف بفرمایین تا این تاپیک غنی شما بیشتر غنی بشه

==========

به نظر من....این زیردریایی رقیب کلاس Sea Wolf  امریکا میتونه باشه

https://en.wikipedia.org/wiki/Seawolf_class_submarine

با سلام خدمت شما و از وقتی که بابت مطالعه گذاشتید تشکر می کنم

 

من حقیقت سایت های زیادی را گشتم ولی اطلاعات دقیقی در باره تجهیزات الکتریکی این زیردریایی ارائه نکردن و نمیشه گفت دقیقا از چه تجهیزاتی استفاده میکنه ( این اطلاعات به شدت محافظت میشه و من خودم بعید میدونم نهاد یا سایتی عمومی از این اطلاعات فوق محرمانه اطلاع داشته باشه ) ولی بعضی از سایت ها پیش بینی هایی از تجهیزات این زیردریایی کردن که ان ها در ادامه برایتان معرفی خواهم کرد.

 

 

 

 

1-رادار سطحی Chiblis. این رادار جستجوی اهداف سطحی زیردریایی در باندهای آی وجی کار می کند.

 

2-سیستم ناوبری Medvyedista-945 یا Simphoniya-U

 

3-سیستم مخابراتی ماهواره ا ی Molniya-M

 

4-سونار مین یاب MG-70
 

 

5-سیستم Bukhta ESM/ECM
 

6-سیستم شبیه ساز و اختلال ساز و پارازیت ساز مدل MG-74
 

7-سونار رهگیری MT-70
 

8-سیستم IFF مدل Nikhrom

 

9-رادار شناسائي MRP-21A

 

 

10-سامانه تشخيص دوست و دشمن Nikhrom-M

 

11-سیستمهای مخابراتی زیرسطحی MGK-80

 

 

12-سیستم کنترل رزمی "Omnibus-BDRM" (کلاس بوری  مجهز به سیستم کامپیوتری پیشرفته "Omnibus-BDRM" می باشد که قادر است تمام سیستمهای رزمی ان را هم زمان کنترل کند ( مانند شلیک اژدرها و موشکها ) و فرمان اتش بدهد  (

 

13-سیستم هیدرواکوستیک "Skat- VDRM" نیز در این زیردریایی وجود دارد

 

14-کارشناسان معتقدند قرار بود در طراحی های اولیه از سیستم سونار MGK-501 Skat در این زیردریایی استفاده شود ولی با توجه به بروز رسانی هایی که توسط شرکت طراح انجام گرفت این زیردریایی از سونار پیشرفته MGK-503  مجهز شده است . كارشناسان اين سامانه را همرده سامانه سونار آمريكائي AN/BQQ-5/6 ارزيابي مي كنند . گفته میشود که دربدنه اصلی و در زیراتاق اژدرها قراردارد.
 

 

 

15-اگر دقت کرده باشید در انتهای دو طرف زیردریایی یک قسمت تی شکلی وجود دارد که اين ها در واقع دو پيشرانه كمكي OK-300 هستند كه مي تواند سرعت زيردريائي را تا 5 گره دريائي ( حدود 9.3 كيلومتر) افزايش دهند .

 

16-در زیردریایی کلاس بوری گفته میشود که از حسگرهاي هيدروديناميك موسوم به SOCKS استفاده مي كنند كه تغييرات دما و شوري آب را مي سنجد.

 

17-ارتقاء محور ( شفت ) چرخشي و نيز سامانه هاي حذف صدا ، نخستين دليل براي كم صدا بودن زيردريائي هاي بوری مي باشد.

 

 

18-سامانه ی نظارت اطلاعاتی و هدایت خودکار موسوم به MVU-132 Omnibus

 

 

پ ن : این تجهزات قابل تایید نمی باشد و فقط چند کارشناس در سایت های مختلف ان ها را بیان کردند.

...................................

 

با احترام فراوان خدمت شما باید عرض کنم این زیر دریایی به هیچ وجه قابل قیاس با Sea Wolf امریکا نمیباشد . زیردریایی Sea Wolf بیشتر جز زیردریایی های تهاجمی  بشمار میاید که میتواند موشک های کروز هدایت شونده تام هاواک و.. را شلیک کند ، نه یک زیر دریایی استراتژیک . بنظرم یکی از رقیب های امریکایی این محصول میتونه زیردریایی استراتژیک کلاس اوهایو باشه البته منظورم از سری کد SSBN-730 تا SSBN-743 است که قابلیت شلیک موشک تراندیت 2 را دارن.

[hamidz65 13,499]

یک سوال همیشه ذهن منو رو درگیر میکنه و این موضوع است که چرا با اینکه چیزی حدود 60 سال از طراحی اولین راکتور اتمی مربوط به زیر سطحی ها گذشته ولی ما هنوز نتوانستیم نمونه ای از ان را برای پیشرفت نیروی دریاییمون بسازیم ، من با افراد زیادی در این رابطه صحبت کردم ولی هیچکی جوابی برای ان نداشتن ،  حال بنظر دوستان علت های این موضوع چه میتونه باشه ؟

 

بنظرتون از لحاظ فنی گلوگاه ساخت همچین راکتوری چی میتونه باشه که الان اکثر کشورها در ارزوی داشتن ان هستند ولی کشور امریکا توانسته انرا در سال 1948 انجام بده .

 

یعنی انقدر تکنولوژی این راکتورها بالا است که ما به سمت ساخت ان نرفتیم.

 

دوستان خواهشن در بحث شرکت کنن و چالش ها و چرایی های این موضوع را بحث کنند.

[arminheidari 24,439]

یک سوال همیشه ذهن منو رو درگیر میکنه و این موضوع است که چرا با اینکه چیزی حدود 60 سال از طراحی اولین راکتور اتمی مربوط به زیر سطحی ها گذشته ولی ما هنوز نتوانستیم نمونه ای از ان را برای پیشرفت نیروی دریاییمون بسازیم ، من با افراد زیادی در این رابطه صحبت کردم ولی هیچکی جوابی برای ان نداشتن ،  حال بنظر دوستان علت های این موضوع چه میتونه باشه ؟

 

یعنی انقدر تکنولوژی این راکتورها بالا است که ما به سمت ساخت ان نرفتیم.

 

مشکل اول سازه زیردریایی هست؟ اکنون ساخت زیردریایی همچون uboat هم برای صنایع دریایی ما سخت است

دوم استفاده از راکتوری با سوخت 90 درصد غنی شده که ابعاد راکتور را کوچک می کند

[hammed 361]

سلام

با تشکر از شما بابت این تاپیک پر محتوا

یه سوالی که برام پیش اومد. نوع زیردریایی پس زمینه ؟ عجب غولیه.

[hamidz65 13,499]

مشکل اول سازه زیردریایی هست؟ اکنون ساخت زیردریایی همچون uboat هم برای صنایع دریایی ما سخت است

دوم استفاده از راکتوری با سوخت 90 درصد غنی شده که ابعاد راکتور را کوچک می کند

اخه مشکل اینجاست که ما اصلا دنبال طراحی های اولیه هم نرفتیم که ببینیم چقدر این پروژه شدنی است یا خیر.

 

من به این اعتقاد دارم کشوری که میتونه یک زیردریایی 500 تنی مثل فاتح را بسازه و ساخت طرح هایی مثل بعثت را داشته باشه و یا حتی بتونه این اورهال سنگین را در زیردریایی کلاس طارق انجام بده ، میتونه یک طرحی مثلا برای 10 سال بعد از یک زیردریایی اتمی ارائه بده.

سلام

با تشکر از شما بابت این تاپیک پر محتوا

یه سوالی که برام پیش اومد. نوع زیردریایی پس زمینه ؟ عجب غولیه.

 

ممنون

 

این کلاس از زیردریایی چیزی حدود 170 متر طول دارد و بزرگتر از ان هم تایفون با 172 متر است . فکر کنم تو این عکس بخاطر بحث پرس پکتیو اینجوری شده.

 

خود این زیردریایی غولی است واسه خودش

 

[arminheidari 24,439]

اخه مشکل اینجاست که ما اصلا دنبال طراحی های اولیه هم نرفتیم که ببینیم چقدر این پروژه شدنی است یا خیر.

 

من به این اعتقاد دارم کشوری که میتونه یک زیردریایی 500 تنی مثل فاتح را بسازه و ساخت طرح هایی مثل بعثت را داشته باشه و یا حتی بتونه این اورهال سنگین را در زیردریایی کلاس طارق انجام بده ، میتونه یک طرحی مثلا برای 10 سال بعد از یک زیردریایی اتمی ارائه بده.

ممنون

 

زیردریایی اقیانوس پیمای آلمان در بالای 1000 تناژ داشتند در نتیجه 500 رقم بالایی نیست 

http://www.uboataces.com/uboat-type-ix.shtml

http://www.uboat.net/types/viif.htm

http://www.uboat.net/types/ixb.htm

 

 

ممکن است برنامه داشته باشند و تکنولوژی های جانبی را در حال محیا کردن باشند ولی تا زمانی که پایه ها را محکم نکنند تناژ بالا خیلی سخت می شود 

 

سلام

با تشکر از شما بابت این تاپیک پر محتوا

یه سوالی که برام پیش اومد. نوع زیردریایی پس زمینه ؟ عجب غولیه.

 

احتمالا کلاس تایفون 

http://i.imgur.com/SktkYGC.jpg

[hamidz65 13,499]

زیردریایی اقیانوس پیمای آلمان در بالای 1000 تناژ داشتند در نتیجه 500 رقم بالایی نیست 

http://www.uboataces.com/uboat-type-ix.shtml

http://www.uboat.net/types/viif.htm

http://www.uboat.net/types/ixb.htm

 

 

ممکن است برنامه داشته باشند و تکنولوژی های جانبی را در حال محیا کردن باشند ولی تا زمانی که پایه ها را محکم نکنند تناژ بالا خیلی سخت می شود 

 

 

احتمالا کلاس تایفون 

http://i.imgur.com/SktkYGC.jpg

حالا جدای طراحی سازه زیردریایی ، طراحی راکتور هم خودش داستان داره . در طراحی این راکتورها و ساختشون قبلا باید نمونه ای از ان ساخته شود و در روی خشکی تست های زیادی روش انجام بشه و بعد بخوان وارد زیردریایی کنن ، حال با توجه به این مذاکرات فکر کنم برای سال های طولانی با این طرح باید خداحافظی کنیم.