ارتش سوریه : ضرورت های بازسازی ، گزینه های موجود

[Goebbels 38,203]

به نام خداوند جان و خرد

 

با عرض سلام خدمت دوستان و با آروزی قبولی طاعات و عبادات در ماه مبارک رمضان

 

این تاپیک رو به پیشنهاد دوست عزیزمان جناب حاج رضوان جهت بررسی گزینه های موجود در بازسازی نیروهای مسلح سوریه و بحث و تبادل نظر با دوستان پیرامون این مسئله ، ایجاد کردم و امیدوارم که دوستان در ادامه تاپیک بنده رو با نظرات خودشون یاری کنند.  همانطور که دوستان غالبا اطلاع دارند و از طریق تاپیک تحولات سوریه دنبال کردن و همچنان هم دنبال میکنند ، جنگ داخلی سوریه در طی حدودا چهار سال گذشته فراز و نشیب های متعددی داشته و در دوره های مختلف روند متفاوتی به خود دیده که در قالب عملیات های آفندی و پدافندی دو طرف درگیری قابل بررسی هست. منتهی هر چه به جلوتر میرویم ، روندی که در مورد ارتش سوریه در طی چهار سال جنگ به وضوح قابل رویت هست ، فرسایش و ضعف در بخش نیروی انسانی و خصوصا تجهیزات است.

 

درگیری ها در سوریه در دو بعد زمینی و هوایی دنبال شده و از این رو بخش دریایی از تخریب به دور بوده ، بدین جهت بازسازی در دو بخش زمینی و هوایی و حفظ توان رزمی ارتش سوریه در این دو بخش از جمله الزامات و ضروریات به نظر میرسد. در میان دو بخش زمینی و هوایی ، عرصه زمینی اصلی ترین بخش نبرد در سوریه است و به طبع آن بالاترین میزان فرسایش در نیروهای زمینی سوریه را شاهد بوده ایم. ارتش سوریه  همچون دیگر ارتش های عرب از جمله مصر و خصوصا عراق (در زمان صدام) ، بر استفاده از قوای زرهی در میدان نبرد تاکید فراوان دارد. سوریه پیش از آغاز جنگ داخلی یکی از پرشمارترین قوای زرهی در منطقه را در اختیار داشت اما در طی سالیان گذشته از تجهیزات زرهی این کشور به میزان قابل توجهی کاسته شده و هم اکنون به نظر میرسد که تنها در حدود 20 الی 25 درصد (و حتی کمتر) از استعداد کمی زرهی سوریه هم اکنون به صورت عملیاتی موجود باشد.

 

پیشرفت روند دستیابی معارضین به سلاح ها و تجهیزات ضد تانک (که در سال های ابتدایی نبرد عمدتا از انبارهای به غنیمت رفته ارتش سوریه تامین میشدند) ، روند فرسایش و کاهش تجهیزات زرهی موجود در ارتش سوریه را تسریع کرد. این مسئله با تغییر فاز نبرد از ضد زره با زرهی صرف به فاز نبرد زرهی با زرهی (با غنیمت درآمدن تانک های ارتش) هر چه بیشتر تسریع شد به صورتی که بخشی از تلفات زرهی سوریه در نبرد زرهی با زرهی تحمیل گردید. با گذشت چند سال از جنگ و تجهیز معارضین از خارج به سلاح هایی همچون موشک تاو ، وضعیت زرهی سوریه بیش از پیش رو به وخامت گذاشت تا انکه امروز میتوان گفت که ارتش این کشور بخش اعظم تجهیزات زرهی خود را از دست داده و تنها تعداد به مراتب محدود تری از تجهیزات (به نسبت گذشته و پیش از جنگ) را به صورت عملیاتی در اختیار دارد.

 

با توجه به تکیه ارتش سوریه بر زرهی و کمبود این تجهیزات و روند رو به فزونی نابودی زرهی سوریه میبایست اقدامی فوری در جهت حفظ موجودی فعلی و ارتقای آن جهت افزایش توان رزمی ارتش سوریه صورت گیرد بدین جهت گزینه های ذیل به منظور حفظ و به روزرسانی تجهیزات زرهی سوریه در برابر تهدیدات مطرح میشوند. البته ذکر چند نکته در این میان ضروری است. نکته اول منبع تامین یا فروشنده تجهیزات است. کشور روسیه از گذشته دور تامین کننده تجهیزات ارتش سوریه بوده و ارتش این کشور براساس تجهیزات و استراتژی های شرقی پایه ریزی شده  و با توجه به روابط این دو کشور میتوان روسیه را به عنوان منبع اول تامین در نظر گرفت. البته این مسئله را نیز باید در نظر گرفت که خرید تجهیزات مختلف ، سطح متفاوتی از همکاری و همراهی از روسیه را میطلبد که در صورت عدم همراهی و پیگیری سیاست محافظه کارانه و در نظر گرفتن یکسری مسائل ، دستیابی به بسیاری تجهیزات از طریق روسیه نیز ممکن نخواهد بود.

 

البته روسیه در مورد تحویل سلاح به سوریه در گذشته همکاری های قابل توجهی از خود به نمایش گذاشته از جمله تحویل غیر رسمی شماری از تجهیزات همچون راکت انداز اسمرچ و .............. اما ادامه این همکاری در شرایط فعلی جای سوال و بعضا تردید دارد. البته در ارائه پیشنهاد ها مبنا را بر همراهی و همکاری سوریه میگذاریم. نکته دوم تامین مالی جهت خرید تجهیزات است. با توجه به فروپاشی اقتصادی سوریه و نیاز به مبالغ هنگفت جهت خرید سلاح ، این مسئله نیازمند یک پشتیبان مالی است که این پشتیبانی میبایست از جانب ایران یا حتی روسیه ( با ارائه وام) صورت گیرد این مسئله هم همچون مسئله پیشین ، سوالات و بخش های تردید برانگیزی را در پی دارد اما همچنان مبنا در این تاپیک تامین مالی این خرید (در حدود 5 الی 10 میلیارد دلار و مبالغ قابل بحث دیگر) است.

 

نکته سوم اولویت بندی در دستیابی به تجهیزات است. برخی تجهیزات به عنوان یک جزء یا سلاح مستقل در نظر گرفته نشده و صرفا تجهیزاتی جهت به روزرسانی و ارتقای سلاح ها و ادوات موجود هستند. این تجهیزات (بسته های ارتقا) از جهت اولویت خرید و انتقال در جایگاه بالاتری از سلاح ها و ادوات قرار دارند و دستیابی به آن ها حساسیت کمتری را برمی انگیزد و در این مورد ممکن است همکاری بیشتر و خرید اسان تری از فروشنده را شاهد باشیم. در ادامه تاپیک و بخش بعدی به گزینه های ارتقا و تقویت زرهی سوریه پرداخته میشود ضمن اینکه مبحث مشابه در مورد نیروی هوایی سوریه هم میبایست توسط دوستان مطرح شده و در همین تاپیک مورد بررسی و بحث قرار گیرد.

 

به امید خدا ادامه دارد.......

[2mohammad 70]

با تجهیزات ساخت خودمان تا حد زیادی میتوان این بازسازی را انجام داد اما باید هرچه سریعتر تکلیف تولید انبوه این اقلام و نرخ ان مشخص شود

[majid363 3,578]

ارتش سوریه به یک سیستم دفاع فعال برای تانک هاش نیاز داره

و یک توپخانه قوی که به شدت مواضع مخالفان رابکوبه

و هواپیمای سوپر توکانوEMB 314 Super Tucanoقیمتی حدود ۱۲ ملیون دلار داره هر ساعت پرواز حدود ۴۰۰ دلار هزینه داره انواع بمب ها و موشکهای هدایت شونده را حل میکنه ویرایش شده در تیر 94 توسط majid363

[sargnt 112]

تنها راه پیش روی سوری ها

1 شناخت کامل و وافل از تهدیدات موجود و پیش رو

2 خرید سلاح های متناسب با تهدیدات فعلی آنها

سوری ها اول باید بدنه از دست رفته زرهی و پیاده نظام مکانیزشون رو ترمیم کنند خودرو هایی نظیر بی ام پی 3 . ترمینیتور . و بی تی آر 82 توصیه میشه

دوم باید در مدت زمان بین تحویل تسلیحات یک فکری هم به حال هوانیروزشون بکنند نسخه های جدید میل 28 و کامف 52 توصیه میشه

خرید مهمات متناسب با هواپیما های موجود و در صورت ضرورت بمبها و مهمات هوشمند

تصویه میشه بخش شنود و ارتباطات ارتش سوریه به سیستم ها و زیر سیستم های جدید مجهز بشه و اگر امکان هست ارتش سوریه هواپیما های پشتیبانی نزدیک مثل سوخو 25 با آخرین ارتقا موجود رو تهیه کنند وچند مدل هواپیماهای بدون سر نشین به روز هم برای بالا بردن سطح کشف و زیر نظر داشتن ادوات دشمن نیز پیشنهاد میشه .

ویرایش شده در تیر 94 توسط sargnt

[ldmdff 6,274]

با سلام به همه دوستان به نظر من پشتیبانی هوایی در هنگام عملیات زرهی از اولویت بالایی برخورداره البته  پشتیبانی آتش با هلیکوپتر کارا تره راحت میتونه موقعیت موشکی دشمنو شناسایی کنه قدرت مانور بالایی داره توانایی حمل موشک هدایتشونده و راکت داره دارای توپه . پشته سر یا بالای سر زرهی باشه مهاجما برای هدف قرار دادن زرهی با مشکل و سختی بسیاری مواجه میشن . به نوعی ترکیب زرهی و هکلیکوپتر تحاجمی بسیار مخوف میشه مخصوصن در فضای باز در تحاجم به سمت مناطق شهری که دشمن توی منازل سنگر گرفته و موقعیت تدافعی بهتری نسبت به زرهی و پیاده ما  در اختیار داشته باشه

از نظر اقتصادیم به صرفه تره چون خودمون تولید میکنیم هم نمونه سبک (شاهد) هم نمونه سنگینتر (طوفان)

[Goebbels 38,203]

بخش دوم

 

در بخش زرهی آنچه که پیشنهاد میشه سازمان دهی مجدد یا Reorganization هست که با در نظر گرفتن دو عامل یکی عامل انسانی و دیگری عامل تجهیزات صورت میگیره. اولویت با عامل انسانی هست که خودش چند زیر مجموعه مثل آموزش خدمه رزمی ، آموزش فرماندهی و تغییر رویه و استراتژی و.......... دارد. در اینجا  نقش مشاوره و مستشاری خصوصا از نوع روسی (با تاکید بر روسی و نه ایرانی) پر رنگ میشه چرا که روس ها خصوصا در زمینه نبرد زرهی در شهر و نبرد زرهی با گروه های چریکی تجربه چچن و افغانستان رو دارند که میتونه خیلی کمک بکنه. عامل بعدی تجهیزات هست که چند مورد رو باید در بر بگیره.

 

اولین مورد تهیه دقیق یک لیست از دارایی ها و تقسیم بندی اون ها به سه بخش عملیاتی ، رزرو و غیر عملیاتی است (اعمال مدیریت قوی بر روی دارایی ها). به این صورت با اطلاع دقیق از دارایی ها میتوان پیش از اینکه در میدان نبرد دچار محدودیت تجهیزات عملیاتی بشویم ، تجهیزات غیر عملیاتی رو با تعمیر و بازسازی در سطح مشخص به فاز رزرو و در نهایت  به فاز عملیاتی برسانیم تا به وقتش به کارگیری بشه (روشی که در زرهی اسرائیل ، روسیه و ........ مورد استفاده هست و دور اندیشی در تامین تجهیزات براساس مدیریت دارایی ها). مورد بعدی استعداد تجهیزات در واحد ها هست. با توجه به اینکه در طی چند سال از جنگ ، واحد های مختلف زرهی سوریه تجهیزات زیادی از دست دادن لازم است که با حداقل دو روش ، ترمیم تجهیزات در این واحد ها صورت بگیره. روش اول ادغام واحد ها هست (مثلا ادغام دو تیپ که از تجهیزات در سطح تیپ برخوردار نیستند) این روش در صورت عدم امکان خرید تجهیزات مطرح میشه.

 

روش دوم دوباره تجهیز هست که با خرید تجهیزات و تحویل به واحد ها استعداد واحد ترمیم میشه و به سطح مطلوبش میرسه. روش های دیگری هم قابل مطرح کردن هستند به عنوان مثال تعدیل سطح واحد براساس استعداد و تغییر انتظارات رزمی از واحد (از لشکر به تیپ و امثالهم) این روش موجبات کوچک شدن سازمان رزم خواهد شد و مطلوب نیست. مواردی که گفته شد در سه مرحله به صورت کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت قابل اجرا هست اما براساس شرایط سوریه و نیازی که وجود دارد و میبایست به سرعت پاسخ داده بشه ، باید به شرایط کوتاه تا میان مدت اکتفا کرد. برای اطلاع از دارایی های زرهی سوریه لازم است که دوستان تاپیک زرهی سوریه در نبرد شهری رو مورد مطالعه قرار بدن

 

http://www.military.ir/forums/topic/24595-%D8%B2%D8%B1%D9%87%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%86%D8%A8%D8%B1%D8%AF-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%82%D8%A7%D8%A8%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA/

 

برای تجهیز زرهی سوریه دو راه در پیش رو هست راه اول ارتقای تجهیزات موجود براساس تهدیدات و الزامات و راه دوم خرید تجهیزات جدید. راه اول در حقیقت سریع ترین راه ممکن و راه موثر در کوتاه مدت هست که به دو روش انجام میشه ارتقای سطح پایین و ارتقای سطح بالا. ارتقای سطح پایین مواردی است که به صورت تک بعدی و به سهولت و سرعت قابل اجرا هستند مثل ارتقای سطح حفاظت با نصب زره های واکنشگر نسل جدید به عنوان مثال :

 

زره Kontakt-5

این زره از دسته زره های واکنشگر انفجاری (اختصارا ERA) است که علاوه بر افزایش سطح حفاظت تانک در برابر تهدیدات انرژی شیمیایی (پرتابه های دارای سرجنگی خرج گود یا مهمات اصطلاحا HEAT) ، حفاظت در برابر اصابت مهمات انرژی جنبشی (مهمات APFSDS) را نیز افزایش میدهد. بنا بر ادعای سازنده مقاومت این زره در برابر پرتابه های انرژی شیمیایی در حدود 600 الی 650 میلیمتر و در برابر پرتابه های انرژی جنبشی در حدود 200 الی 250 میلیمتر است. یک بسته حفاظتی کامل از این نوع زره در حدود 3 تن وزن دارد. زره Kontakt-5 تاکنون بر روی تانک هایی نظیر تی 90 ، تی 80 ، تی 72 (در به روزرسانی) و تی 55 (در به روزرسانی) نصب شده است.

 

 

زره Relikt

نسل نسبتا جدیدی از زره های واکنشگر ساخت روسیه که قابلیت حفاظتی آن در برابر تهدیدات (مهمات انرژی جنبشی و شیمیایی) در حدود دو برابر بیشتر از زره Kontakt-5 است. به عنوان نمونه از این نوع زره در به روزرسانی تانک های تی 72 و تی 90 (به صورت نمونه های آزمایشی و البته قابل ارائه) استفاده شده است.

 

 

دو زره واکنشگر مورد اشاره در عین قابلیت تطبیق و نصب آسان با تانک های روسی مورد استفاده در ارتش سوریه (در مدل های مختلف) از قابلیت افزایش سطح حفاظت تانک ها تا میزان قابل توجهی برخوردار هستند و میتوانند طیفی از تهدیدات بر علیه زرهی سنگین سوریه رو دفع کنند. در ادامه به موارد دیگری از ارتقا پرداخته میشود ............

[worior 25,819]

بهتره ارتش ایران رو مدرنیزه کنیم و چیزهایی که بجا میمونه رو بفرستیم سوریه ،..

 

بی ام پی 1

تی 55

و...

[MR9 113,730]

با سلام

 

به نظر بنده ، این بازسازی  را باید در دو بخش بررسی کرد .

 

1- یک بخش آن بحث سخت افزاری است

 

1-  بخش مهمتر ، مباحث مربوط به ارتقاء سطح آموزش ( چه در رده ستاد و چه در رده صف ) شامل باز آموزی برای افسران ارشد و فرماندهان میدانی است . البته چنین کاری نخست باید در نیروی های مسلح ما رخ دهد و سپس برای سوریه ، نسخه پیچی کنیم .

 

برای این دو مورد هم در ابتدا باید هدف گذاری ما در سوریه مشخص شود ( راهبرد کلان ) و اینکه چقدر توصیه های ما در ارتش سوریه کاربرد دارد و از سوی آنها پذیرفته می شود .

 

تجربه نشان داده است که پیشرفته ترین تسلیحات ، وقتی در اختیار یک ارتش فاقد ویژگی های خاص قرار گیرد ، صرفاً تبدیل به آهن پاره ای خواهد شد که عملاً فایده ای برای آن نخواهد داشت .

[majid363 3,578]

زمان مهمترین بخش هست تا الان ارتش سوریه بخواد اموزش نیروها را شروع کنه و تمام کنه داعش دمشقو گرفته بهترین راه تاو و هاویلوکس هست با پشتیبانی هوایی

[senaps 12,003]

دوستان من یه سوال ناشیانه می‌پرسم بذارید به حساب بی‌تجربه بودنم....

 

ایا این امکان نیست که چون در موقعیت جنگی هستیم،  بیایم وام بدیم به سوریه که از شرکت های خودی خرید بکنن؟! :)

یعنی صنایعمون رو اصلاح بکنیم و بتونیم به سرعت نیازهای زرهی و هوایی( بالگرد و تانک) رو برای سوریه تامین کنیم، ولی با پول خودمون؟؟؟

 

اینجوری هم نیاز سوریه برطرف میشه، هم پول خودمون تو جیب خودمون جا به جا میشه، هم صنایع نظامیمون یه جون میگیرن که تولید داشته باشن و تولیدشون بره تو محیط عملیاتی تست بشه، هم کلی کار ایجاد میشه برا خاطر تولید اینا...

نهایتا،‌ تجهیزات ساخت خودمون هم جنگ دیده میشن و میتونیم ایرادات و نقاط قوتشون رو پیدا و اصلاح کنیم؟

 

(البته این در صورتی هستش که ما واقعا توان تولید داشته باشیم و قرار نباشه از الان شروع بکنیم که ده سال دیگه ۳ تا تانک بهشون تحویل بدیم!!‌یعنی به قولی زیر ساخت و همه چیز مهیا باشه، ولی چون کاربری نبوده، تولید هم نبوده!!)

ویرایش شده در تیر 94 توسط senaps

[Haj_Rezvan 11,197]

 

ایا این امکان نیست که چون در موقعیت جنگی هستیم،  بیایم وام بدیم به سوریه که از شرکت های خودی خرید بکنن؟!  :)

یعنی صنایعمون رو اصلاح بکنیم و بتونیم به سرعت نیازهای زرهی و هوایی( بالگرد و تانک) رو برای سوریه تامین کنیم، ولی با پول خودمون؟؟؟

 

پیشنهاد خوبیه ولی جامع نیست، الان ما در زمینه زرهی نمیتونیم نیاز سوری ها به یک MBT رو تامین کنیم. گل سر سبدمون ذ3 هست که بعید میدونم جلوی تاو و کورنت حرفی داشته باشه..

ولی میشه به صادرات رعد 1و2 و T-72B3 یا حتی خرمشهر و ... فکر کرد. 

ولی الان با این توان نمیشه کاری رو از پیش برد برای سوریه!

اگر بخوایم چیزی به سوریه بفرستیم نیاز به یک بازطراحی عمیق داریم... باید دوباره برای BMP-1 برجک جدید طراحی بشه.. اقارب ارتقا پیدا کنه و...!

[oldmagina 9,234]

دوستان من یه سوال ناشیانه می‌پرسم بذارید به حساب بی‌تجربه بودنم....

 

ایا این امکان نیست که چون در موقعیت جنگی هستیم،  بیایم وام بدیم به سوریه که از شرکت های خودی خرید بکنن؟! :)

یعنی صنایعمون رو اصلاح بکنیم و بتونیم به سرعت نیازهای زرهی و هوایی( بالگرد و تانک) رو برای سوریه تامین کنیم، ولی با پول خودمون؟؟؟

 

اینجوری هم نیاز سوریه برطرف میشه، هم پول خودمون تو جیب خودمون جا به جا میشه، هم صنایع نظامیمون یه جون میگیرن که تولید داشته باشن و تولیدشون بره تو محیط عملیاتی تست بشه، هم کلی کار ایجاد میشه برا خاطر تولید اینا...

نهایتا،‌ تجهیزات ساخت خودمون هم جنگ دیده میشن و میتونیم ایرادات و نقاط قوتشون رو پیدا و اصلاح کنیم؟

 

(البته این در صورتی هستش که ما واقعا توان تولید داشته باشیم و قرار نباشه از الان شروع بکنیم که ده سال دیگه ۳ تا تانک بهشون تحویل بدیم!!‌یعنی به قولی زیر ساخت و همه چیز مهیا باشه، ولی چون کاربری نبوده، تولید هم نبوده!!)

سلام

بهترین کمکی که الان می تونیم برای سوریها انجام بدهیم دست و پا کردن یک پشتیبانی هوایی حتی نیم بند برای زرهی شون هست . این دقیقا جایی است که عمده ترین نقطه ضعف برای شورشیهای سوری محسوب میشه . :)

[naserr 7,221]

با تشکر از زحمات برادر گوبلز به خاطر انرژی و زمانی رو که به تهیه این تاپیک ارزشمند و حیاتی اختصاص دادند . 

 

به نظر بنده الان سوریه به نقطه ای از توان نظامی و تسلیحاتی رسیده که دیگه سرمایه گذاری بر روی نیروی زمینیش صرفه و توجیه اقتصادی نداره . اگر سال 2012 یه چیزی حدود 5 میلیارد دلار رو صرف خرید ادوات زمینی به روز و پیشرفته از روسیه میکرد ، تاثیر گذار و تغییر دهنده بازی بود . ولی الان دیگه آرایش نیروها و توازن قوا و تقسیم زمین در سوریه به شکلی در اومده که بنده هیچ دلیل منطقی بر تقویت نیروی زمینی و دور ریختن پول براش نمیبینم.

 

راه حل من اینه : 50 فروند سوخو-25 به همراه بیش از 10,000 عدد بمب خوشه ای از نوع RBK 250 و RBK 500U از انواع OA-2.5RT و OFAB-50UD

 

http://www.cat-uxo.com/#/rbk-250-270-bomb/4583870574

http://www.cat-uxo.com/#/rbk-500-ao25rt-bomb/4583842608

http://warfare.be/db/catid/345/linkid/2510/

 

این انواع خاص از بمب های خوشه ای دقیقا مناسب وضعیت الان سوریه هست. یعنی نیروهای پیاده بدون پوشش محافظ و بدون دفاع به صورت انبوه و امواج انسانی یا پراکنده در میان عوارض طبیعی یا عوارض مصنوعی مثل خرابه ساختمان ها . 

 

بمب خوشه ای اگر هم که باعث مرگ نشه ، خسارات و زخم های بسیار سخت و عمیقی رو ایجاد میکنه که نیرو عملا از صحنه نبرد برای مدت بسیار درازی دور میشه و دیگه توان رزمی نداشته باشه. تاثیر روحی روانی بسیار مخرب و سنگینی هم بر روی توده نیروها میگذاره.

 

سوریه هم که دیگه آب از سرش گذشته و نباید نگران بیانیه های سازمان های حقوق بشری و عفو بین الملل و کنوانسیون های محدودیت سلاح های خوشه ای و تبعات سیاسی اون باشه . اگر این تجهیزات و تسلیحات تا آخر امسال به دستش برسه، با مدیریت صحیح و برنامه ریزی میتونه ضربات مهلکی به مسلحین بزنه.

[death 4,593]

دوستان من یه سوال ناشیانه می‌پرسم بذارید به حساب بی‌تجربه بودنم....

 

ایا این امکان نیست که چون در موقعیت جنگی هستیم،  بیایم وام بدیم به سوریه که از شرکت های خودی خرید بکنن؟! :)

یعنی صنایعمون رو اصلاح بکنیم و بتونیم به سرعت نیازهای زرهی و هوایی( بالگرد و تانک) رو برای سوریه تامین کنیم، ولی با پول خودمون؟؟؟

 

اینجوری هم نیاز سوریه برطرف میشه، هم پول خودمون تو جیب خودمون جا به جا میشه، هم صنایع نظامیمون یه جون میگیرن که تولید داشته باشن و تولیدشون بره تو محیط عملیاتی تست بشه، هم کلی کار ایجاد میشه برا خاطر تولید اینا...

نهایتا،‌ تجهیزات ساخت خودمون هم جنگ دیده میشن و میتونیم ایرادات و نقاط قوتشون رو پیدا و اصلاح کنیم؟

 

(البته این در صورتی هستش که ما واقعا توان تولید داشته باشیم و قرار نباشه از الان شروع بکنیم که ده سال دیگه ۳ تا تانک بهشون تحویل بدیم!!‌یعنی به قولی زیر ساخت و همه چیز مهیا باشه، ولی چون کاربری نبوده، تولید هم نبوده!!)

کمک های مورد نیاز سوریه حساس به زمان هستن یعنی درسته مثلا 1000 تانک میخواد ولی این تعداد تانک رو تو 5 ماه میخواد نه تو 10 سال صنایع نظامی ما مشکل ساخت صنعتی اونم در حجم بالا رو دارن یعنی نمیتونن تو زمان کوتاه حجم زیادی تسلیحات تولید کنن ! گو اینکه عملا ما چیزی برا ارائه بو سوریه نداریم مگه اینکه بخوایم مثل داستان عراق زرهی نیم بند و ضعیف خودمون رو خیرات کنیم بره !

در زمینه سوریه به نظر من خیلی دیره که بخوایم برا زرهیش کاری کنیم اصولا غیر سخت افزار نیرو زرهی سوریه احتیاج به کادر سازی و اموزش های جدید داره ک تو این شرایط خیلی ثمر بخش نیست چون هم در میانه جنگ هستند و به نیروهای موجود نیازمند هم نیرو های متخصصش خیلی تحلیل رفته  همون کار رو پشتیبانی نزدیک هوایی بهتره خصوصا اینکه تلفات نیرو هواییش واقعا کم بوده ! بهبود کیفیت نیرو هوایی که اتفاقا مخالفین توان اسیب رسونی چندانی بهش ندارن خیلی بهتر خواهد بود

ما میبینیم کرد ها با چار تا لیزر پوینتر دارن چپ و راست از داعش که غول مرحله اخر تو سوریه محسوب میشه شهر میگیرن حالا ما اون انتظار رو از بشار نداریم ولی میتونه مواضعش رو تو افند ها حفظ کنه اگه نیرو هوایی درست درمون داشته باشه البته این موضوع رو هم باید در نظر گرفت که هزینه نجهیز نیرو هوایی از نیرو زمینی بیشتره

[MR9 113,730]

با سلام 

 

یکی از مهمترین جنبه های  اصلاح ساختار ارتش سوریه ، ایجاد تغییرات بنیادین در سازمان رزم این ارتش هست . حالا چرا سازمان رزم ؟؟

 

نکته یکم :

 

ارتش سوریه به سبک ارتش اتحاد شوروی آموزش و سازماندهی شده . ساختار لشکرها در ارتش سرخ ، به اصطلاح  ، یک ساختار سنگین بوده ، بعنوان مثال 

 

"یک لشگر زرهی شوروی شامل 3 تیپ تانک ، 1 تیپ مکانیزه و هنگ یا گردان های پدافند هوایی ، شناسایی ، ضد تانک ، مخابرات و شنود ، مقابله با ش.م.ر ، فنی مهندسی و موشکی زمین به زمین و توپخانه خودکششی بود که این حجم از ادوات جنگی تنها توسط 10 الی 12 هزار نفر در هر لشگر بکار برده میشد به عبارت دیگر تقریبا به ازای هر یک دسته سرباز عمل چند تانک و نفربر از آنها پشتیبانی میکردند" 

 

خوب ، با چنین سازمان رزمی، ارتش سوریه تا صد سال دیگر قادر نیست تا شورشیان را شکست دهد و علت پیروزی های مقطعی این ارتش ، دقیقاً همین مساله هست . " ساختار سنگین و بدون تحرک " 

 

 

نکته دوم : 

 

در یگان های سازماندهی شده به سبک شوروی ، پشتیبانی نزدیک زمینی ، نقش اساسی را ایفا می کند که در ارتش سرخ  این کار توسط تعداد زیادی بالگردهای هایند و پرنده های بال ثابت فراگفوت ، صورت می گرفت . این دقیقاً شکافی  هست که ارتش سوریه بدان مبتلاست . 

 

 

نکته سوم :

 

وجود یگانهای ذخیره ( دنبال پشتیبان ) با کیفیت بالا 

 

هر قدر واحدهای تکور ، از آموزش پایینی برخوردار باشند ، واحدهای ذخیره باید بالاترین کیفیت را داشته باشند . بهترین تجربه در این حوزه ، در دوران جنگهای ناپلئونی 1812-1805 رخ داده ، به اعتقاد ناپلئون ، آخرین گردانی که وارد صحنه نبرد می شد ، نتیجه اصلی جنگ را مشخص می کرد ( به همین خاطر هنگ نارنجک انداز شخصی وی ، بهترین یگان گراند آرمه بشمار می رفت ) 

 

 

نکته چهارم : 

 

در دکترین تدافعی روسی ، آتش دقیق و حجیم توپخانه (  توپخانه متعارف و موشکی ) اصل اساسی بشمار می رفت . مشکل سوری ها در حال حاضر این هست که  حجم آتش دارند بطور نسبی  ، ولی این حجم آتش ، دقیق نیست . 

 

 

نکته پنجم :

 

در دکترین رزمی ارتش شوروی ، لجستیک ، اهمیت فوق العاده ای داشت . یکی از مشکلات اصلی سوری ها در حال حاضر ، کمبود و ضعیف بودن لجستیک و گسترده بودن بیش از حد خطوط جبهه  در مناطق درگیری هست . 

 

نکته ششم :

 

در دکترین رزمی روسها ، " تک جبهه ای " ، جایی ندارد . آنها به شکل عجیبی بر تاکتیکهای " رزم دورانی " تاکید دارند که این مساله بویژه در دفاع مقدس بارها ویژگی های مثبت آن بر ما اثبات شد . 

 

نکته هفتم : 

 

جان بوید به همراه لیدل هارت ، بعنوان یکی از مشهورترین نظر یه پردازان حوزه تاکتیک های نظامی ، یک اعتقاد بسیار جالبی دارد :

 

" کلید حفظ ابتکار عمل در صحنه رزم ، وجود اهنگ سریع در عملیات رزمی است " 

 

حالا آهنگ سریع عملیات چی هست : 

 

سرعتی که میتوان با آن، چرخه مشاهده، جهت دهی، تصمیم گیری و عمل(observation- orientation- decision- action) را اجرا کرد که به آن ، آهنگ و شتاب عملیات گفته می شود . با اجرای این چرخه سریعتر از رقیب میتوان نوعی نابسامانی روانی را علیه دشمن بوجود آورد ( کاری که داعش در حال حاضر دارد علیه ارتش عراق و سوریه بخوبی اجرا می کند ) ، غافلگیری را ایجاد کرد  و ابتکار عمل را حفظ نمود.

 

در تایید این گفته ، نکته جالبی از مائوتسه تونگ هم وجود دارد :

 

واحدهای مدافع باید در طول یک جبهه وسیع ،  به جنگ متحرک و سریع روی آورد تا بدین ترتیب ابتکار عمل در سطح عملیاتی حفظ شود.

 

" جنگ متحرک و سریع ، نیز ، به الزاماتی نیاز دارد که باید در ارتش سوریه ایجاد شود " 

 

این بدان معناست که ایجاد و تمرکز بر روی جنگ ایستا ، بدترین دشمن ارتش سوریه هست . 

 

 

 

پی نوشت :

 

1- عزیزانی علاقه مند  این مطالب را  با ذکر منبع (military.ir) می توانند منتشر کنند .

 

2- ادعایی در این زمینه که تمامی مطالب فوق الذکر ، درست و بدون نقص هست ، ندارم . بنابراین  منتظر نقد دوستان هستم . 

 

3- الان که نگاه می کنم ، به شکل عجیبی ، عملکرد  شورشیان بر مبنای این چهار واژه ( observation- orientation- decision- action) هست . اگر بشود در هر کدام از این 4 مورد ، خللی وارد کرد ، عملاً  توان رزمی آنها به پایین ترین سطح ممکن ، سقوط می کند .